เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

    รบกวนถามครับ   :<><>
  ตอนผมยังเด็กประมาณ 8-9 ขวบ สมัยนั้น ประเทศลาว เพิ่งเปลี่ยนการปกครองเเบบระบบ เจ้าชีวิต ไปเป็น สปป. ลาวใหม่  น่าจะ ก่อน 2525   ;D
 พ่อข้ามไป ประเทศลาวบ่อยมาก ไปที่ก็หลายวัน บางที่ก็เป็นเดือน :~) ออ๋.....ลืมบอกไปตอนนั้นพ่อผมเป็นทหารครับ แต่ไม่เห็นเเกเเต่งชุดทหารสักที่ เเละก็อยู่บ้านไม่ได้อยู่ในค่าย  :<><> รู้เเต่ว่าที่ทำงานของเเกเป็นบ้านหลังหนึ่ง ในอำเภอที่ผมอยู่ เรียกว่า  บ้าน 33 บางที่ก็เรียกหน่วย 33 มีคนอยู่ กัน 4-5 คนซึ่งเป็นคนมาจากจังหวัดอื่นทั้งนั้น ส่วนมากมาจาก ลพบุรี กรุงเทพฯ
เเละ ประจวบคีรีขัน โดยเป็นทหารทั้งหมด หลายหน่วยรวมกับ .......เเกข้ามไปลาวที มีคนไทยไปไม่เกิน 3 คน และก็มีชาวเขา ม้ง หรือเเม้ว (ไม่ช่ายนาย..ก..น่ะจ่ะ) จากศูนย์อพยพ บ้านวินัยข้ามไปด้วยครั้งหนึ่งก็เกือบ20 กว่าคน เเละเป็นที่ถูกใจที่สุดคือตอนกลับมา จะขนปืนกลับมาด้วยเยอะมาก 40-50 กระบอก ครับ มีทั้ว อาก้า เอ็ม 16 คอ 60 เอ็ม 79 เอ็ม 72    เต็มไปหมดครับ ปืนเเปลกๆก็มี ตอนนั้นผมยังเด็กครับชอบเล่นมากๆ โดยที่เเกไปและกลับมาทุกครั้ง จะขมปืนมาด้วยตลอด เเละรู้สึกว่าจะขนไปไว้ที่กรุงเทพฯต่อ นอกจากจะมีเรื่องปืนเเล้ว ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ ตอนกลับมาเเกจะ หอบเอาเสื้อผ้าของทหารลาวกลับเยอะมาก เเถมมีเเต่คราบเลือดมาให้เเม่ซักทุกครั้ง ................
  ...................ตอนนี้พ่อผมป็นประชาชนธรรมดาครับไม่ได้เป็นทหารเเต่อย่างใด ทราบจากน้าที่เป็นทหารว่า ตอนนั้นพ่อมียศ ที่ พันโท เเต่อยูในรายชื่อทหารที่ตายในลาวครับ และหน่วย 33 ก็ไม่มีเเล้วครับ

รบกวนถามผู้รู้ ว่า หน่วยนี้ มีภารกิจ อะไร ครับ    ถามพ่อแกก็ไม่พูดครับ .......................ขอบคุณครับ และต้องขออภัยคุณปิ๊กครับ ถ้าตั้งกระทู้ผิดฟอร์รัม รบกวนเเจ้งด้วย :VOV:ครับจะได้ย้ายกระทู้ :<><>....ขอบคุณครับ :D~

เอ...ด้วยความรู้อันน้อยนิด ผมสงสัยว่าพ่อคุณจะเป็นเป็น"เสือพราน"
น่ะครับ ตอนนั้นอเมริกาพึ่งไปจากภูมิภาคนี้หลังสงครามเวียดนาม
และไทยก็ไม่พร้อมจะชนกับคอมมิวนิสต์ตรงๆ 
เพื่อเป็นการป้องกันการขยายตัวของคอมฯโดยมีอเมริกาเป็นสปอนเซอร์
จึงเกิดหน่วยทหารรับจ้างขึ้นโดยใช้ชื่อว่าเสือพราน โดยพวกนี้ต้องลาออก
จากราชการ ต้องเปลี่ยนชื่อลบประวัติออก ต้องกลายเป็นคนไร้สัญชาติ
ทำพินัยกรรมให้เรียบร้อย แล้ว ฮ.ก็หิ้วไปทิ้งไว้ฝั่งลาว..
ถ้าผิดประการใดเดี๋ยวผมจะเขกกะบาลตัวเองบัดเดี๋ยวนี้!!!!

ผมเคยทำงานในหน่วยนี้ เมื่อปี 33-34

อย่ารู้เลยครับว่ามีภารกิจอะไร

 ;Dผมรู้แต่ว่างวดหน้า 33  ;D

น่าจะจริงครับ/ พี่ชายผมเป็นทหารอากาศที่กรุงเทพฯ ต้องลาออกก่อนไปรบที่ลาว ไม่ตายกลับมาขอกลับเข้ารับราชการอีก เขาบอกว่าเข้าอีกไม่ได้เพราะได้แทงจำหน่ายออกไปแล้ว

พ่อของผม เป็นทหาร ศูนย์สงครามพิเศษ ลพบุรี ท่านหายสาปสูญที่ลาว ตอน ปี 2522 ตอนนั้นผมยังไม่เกิด ยังอยูในท้องแม่อยู่ ก็ได้แต่ฟังจากปากของพี่สาวและแม่  แม่ไม่ทราบว่าท่านปฎิบัติภารกิจอะไร ทราบแต่ว่า เป็นพลร่ม  ทางการก็แจ้งแต่ว่าเสียชีวิตในระหว่างปฎิบัติหน้าที่  ได้เลื่อนยศจาก ส.ต.เป็น พ.อ. ทุกวันนี้ก็ยังรับบำนาญเดือนละ 3000 กว่าบาทอยู่เลย

เมื่อเดือน มค. 48 ผมได้มีโอกาสข้ามไปฝั่งลาวกับแม่ ที่ จ.หนองคาย เป็นครั้งแรก โดยเช่ารถของคนลาว เมื่อข้ามไปฝั่งลาว สิ่งแรกที่แม่และผมทำคือ สั่งได้คนขับจอดรถ  เพื่อที่จะจุดธูป อัญเชิญวิญญาณ ของพ่อผม ให้มาอยู่ด้วยกัน  และกลับประเทศไทย   

ใช่ครับ ท่าน เราอย่ารู้เลยดีกว่า  แถวบ้านผมก็มีคนที่เคยทำงานในลักษณะหน่วยนี้ เหมือนกัน แต่ไม่มีใครเคยปริปากพูด แค่พอรู้ภายในพวกเดียวกัน และก็ไม่มีใครอยากรู้ด้วยครับ เคยมีคนบอกว่า "เมื่อสงครามจบ ก็ให้มันจบไปกับสงครามเสียดีกว่า"

อยากรู้ครับอยากรู้ PM บอกหน่อยสิครับ :~) :~) :~)

เคยได้ยินเขาเรียกว่าพวกกองทัพผี
น่าจะลึกลับกว่าคุกลับเมกา

 ;D ;D ;D

อยากรุ้เหมือนกันครับ  พ่อผมก็เคยทำงานเเบบนี้ที่ลาวปี  2518
ถามท่านก็ไม่ยอมตอบ   ??? ??? ??? ??? ??? ???
 PM บอกหน่อยสิครับ  ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 ;D ช่วยตอบทาง PM. ก็ได้ครับ :VOV: อยากจะรู้วีรกรรม :<><>น่ะครับ :VOV: :D~ขอบคุณครับ :D~

ผมเคยรู้จักอดีตทหารลาวขาว ท่านหนึ่ง ตอนนี้อายุ ราว 60 กว่า ๆ  ปีแล้ว แกเล่าให้ฟังว่า เมื่อสมัยหนุ่ม ๆ ตอนที่ลาวยังไม่แตก เคยมาฝึกที่ประเทศไทย ค่ายไหนไม่ทราบ เพราะตอนนั่งรถมาพวกเขาถูกปิดตาไม่ให้เห็นอะไรเลย แต่แกบอกได้ว่า "เป็นค่ายของทหารโดดจ้อง (ทหารพลร่มครับ) เรียกว่ามาฝึกหลักสูตรรบพิเศษของไทยเรานี่เอง  แล้วกลับไปรบกับคอมมิวนิสต์อีก ฟังแกเล่าก็ติดสำเนียงลาว(ไม่ใช่คนอีสานแบบบ้านเราครับ) เข้าใจยากนิดนึง  แต่บางทีก็มีความมันส์เหมือนกัน  อย่างเช่น แกเล่าถึงเรื่องถูกลาวแดงเข้าตี โดยฝ่ายแกมีกำลังแค่ 50 นาย แต่ลาวแดง ตีได้ 5 วัน ถึงจะแตก มีชีวิตรอดมาได้ไม่ถึง 10 คน รบกันจนต้องติดดาบปลายปืนเลย  หรือกรณีหนึ่งคือ ตอนนั้นแกหนีไปอยู่พม่าเมื่อครั้งลาวแตกใหม่ ๆ ไปเห็นทหารพม่ากับทหารไทยใหญ่รบกัน  พอดีกระสุนฝ่ายพม่าหมด ไม่รู้เป็นไอเดียใคร ครับ ให้ทหาร เก็บ หิน กรวด ก้อนขนาด เท่าศรีษะคน ใส่กระสอบแล้วขึ้นเครื่องบินโปรยลงมา  สร้างความเสียหายได้มากเหมือนกัน ฟังดูแล้วเหลือเชื่อแต่มันก็เกิดขึ้นจริงครับ  :)

ผมเชื่อครับ ขึ้นให้สูงพอ ความเร็วของก้อนกรวดเมื่อถึงพื้น จะเท่ากับความเร็วของกระสุนปืนเมื่อออกจากปากกระบอกปืน ผมลืมสูตร Physics ไปแล้ว ความเร็วของก้อนกรวดที่ถูก Gravity ดึงลงมาจะเท่ากับ 32 feet/second per second

บก.33  ปัจจุบันสูญหายไปตามกาลเวลา ปรับเปลี่ยนภารกิจและปรับเปลี่ยนชื่อหน่วยให้เหมาะสมกับสภาพปัจจุบัน ส่วนกำลังพลที่เคยไปปฏิบัติภารกิจและยังไม่ได้ขอสิทธิต่างๆ เช่น ทหารพราน , อส. , ฯลฯ  ติดต่อขอรับสิทธิได้ที่สำนักงานทหารผ่านศึกใกล้บ้าน แล้วทางผ่านศึกจะส่งเรื่องเข้า ทบ.(ศูนย์ประสานงานกับประเทศเพื่อนบ้าน) อีกทีเพื่อดำเนินการต่อไป สำหรับความเป็นมาเป็นไปของหน่วยนั้นที่หัวกระดาษประทับคำว่า "ลับมาก"

ส่วนใหญ่ไม่ได้ขอสิทธิ์เพราะถือว่าตัวเองตายไปแล้ว ทำงานเพื่อชาติจริงๆ

เจ้าของกระทู้น่าจะหมายถึง  หน่วยเดิมก่อนแปรสภาพมาอยู่ในที่ตั้งปัจจุบัน
ลองไปหาหนังสือที่เขียนโดย พล.ต.ท.วิฑูรย์  ยะสวัสดิ์   จะรู้เรื่องหน่วยงานนี้  ไปดูที่หอสมุดแห่งชาติก็ได้ครับ

ขอสิทธิ์ได้บางประเภทครับ   ที่ได้ไม่ครบ เพราะเป็นสงครามกลางเมือง และเราอยู่ในฐานะเข้าไปแทรกแซงกิจการภายในของเพื่อนบ้าน

ผมเคยไปทำงานตอนหน่วยนี้ปรับภารกิจ(จากเดิมนิดหน่อย)เปลี่ยนตัวเลข .................และย้ายที่ตั้งร่นเข้ามา 90 กว่ากม.ครับพี่ :D.............

HQ-333 และ STAR team

ขอเชิดชูนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ทุกท่านครับ เอ้า คาราบาวแดงคนละขวดจ้า

ไม่แน่ใจเคยอ่านเจอในหนังสือของเสธแดงหรือปล่าว ที่เป็นที่ฝึกสายลับนะ...

 ถ้าจำไม่ผิดพล.ต.ท.วิฑูรย์  ยะสวัสดิ์  คือ เทพ333

คุ้นๆว่าเคยอ่านของ พลเอกพัลลภ ตอนนึงท่านเล่าว่า ทำงานลับแล้วโดนล้อมกรอบอยู่ในเขตเพื่อนบ้าน ว.มาถามทางฐานในเมืองไทยว่าให้ทำอย่างไร ทางฐานบอกว่า ถ้าหนีไม่ได้ให้ฆ่าตัวตาย  อย่าให้เขาจับได้