เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

บุกสำรวจ"ฟาร์มตัวเงินตัวทอง" แห่งแรกของประเทศไทย เปิดโฉม"สัตว์เศรษฐกิจ"โกอินเตอร์ส่งนอก

วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 09:30:00 น.
Share28




อธิการบดี ม.เกษตร "รศ.วุฒิชัย กปิลกาญจน์"


สมโภชน์ ทับเจริญ นักวิชาการเกษตร8 (ชำนาญการ) ผู้ดูแลโครงการ


ผลิตภัณฑ์ที่ทำจากหนังตัววารานัส











โครงการก่อสร้างฟาร์มตัวเหี้ยแห่งแรกของไทย


บ้านใหม่ของเหี้ยทั้งหลาย

 
"เหี้ย"!! ขึ้นหัวคำแรกอาจสร้างความตกใจว่าจะกล่าวผรุสวาทถึงใครหรือเปล่า
หาไม่...เพราะอันที่จริงจะกล่าวถึงสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง ซึ่งคนไทยต่างคุ้นเคยดี แต่ยังไม่รู้จักดีพอ

 

 

"ตัวเหี้ย" หรือ "ตัวเงินตัวทอง" หรือความพยามยามเปลี่ยนชื่อใหม่เรียกให้สุภาพขึ้นว่า "วรนุช" มีชื่อสามัญทางวิทยาศาสตร์ว่า "Varanus salvator" อาจเรียกได้ว่า "ตัววารานัส" อย่างที่เราทราบดีว่าตัว "วารานัส" เป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์ของคนไทยอย่างมาก เนื่องจากเดิมสมัยที่คนไทยยังทำการเกษตรเลี้ยงสัตว์กันเสียส่วนมาก ตัว "วารานัส" นี่จะเข้าไปลอบกินเป็ด ไก่ หรือลูกหมู ของชาวบ้าน สร้างความเดือดร้อนเสียหายให้กับเกษตรกรอย่างมาก จึงเป็นที่มาของคำด่าคนที่ทำไม่ดี ทำตัวเลวว่าเป็น "เหี้ย" นั่นเอง และถูกยกให้เป็นสัญลักษณ์ของสิ่งอัปมงคลเรื่อยมา

 

 

แต่วันนี้จากสัตว์ที่ทุกคนรังเกียจ จะกลายเป็นสัตว์มีค่าดุจทอง ดังชื่อ "ตัวเงินตัวทอง" เพราะมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์เตรียมผลักดันให้กลายเป็น "สัตว์เศรษฐกิจ" ด้วยการสร้าง "ฟาร์มตัวเหี้ย" แห่งแรกของไทย

 

 

เดินทางนั่งรถไปเพียงแค่ 80 กิโลเมตรกว่าๆ จากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (มก.) วิทยาเขตบางเขน ไปยังวิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม เรียกได้ว่าหลับอิ่มหนึ่งตื่นพอดีก็ถึงที่หมาย เห็นพื้นที่สีเขียวครึ้มพร้อมต้นไม้ใหญ่ลานตา แดดที่ว่าเปรี้ยงก็รู้สึกร่มไม่ร้อนอย่างที่คิด มีอธิการบดี ม.เกษตร "รศ.วุฒิชัย กปิลกาญจน์" มาคอยท่า พร้อมกับเจ้าบ้านอย่างรองอธิการบดี "รศ.ดร.สมบัติ ชิณะวงศ์" และคณะมารอต้อนรับ

 

 

อธิการ ม.เกษตร เปิดเผยถึงแนวคิดที่จะสร้างฟาร์มตัวเหี้ยแห่งแรกในประเทศไทย ว่า อย่างที่ทราบกันว่าความที่มันมีจำนวนมาก และหลายครั้งก็สร้างความเดือดร้อนวุ่นวาย อาจจะไปเพ่นพ่านตามบ้านเรือนคนทำให้ชาวบ้านหวาดผวา เพราะเป็นเหมือนกับสัตว์อัปมงคลก็ดี ในส่วนของเกษตรกรก็ไปกัดกินสัตว์ที่เลี้ยงเอาไว้ทำให้ผลผลิตเสียหาย ซึ่งหากเราทำให้สัตว์พวกนี้อยู่ในที่ๆ ของมันโดยไม่สร้างความเดือดร้อนวุ่นวายได้ก็เป็นเรื่องดี และจะยิ่งดีไปกว่านี้อีกหากมันสามารถสร้างรายได้ หรือทำเงินให้กับประเทศไทย

 

 

"ทาง ม.เกตร จึงคิดที่จะผลักดันให้ตัวเงินตัวทอง หรือตัววารานัส เป็นสัตว์เศรษฐกิจ ด้วยการจัดทำฟาร์มเพื่อศึกษาวิจัยในการนี้โดยเฉพาะ เพราะครั้งหนึ่งนั้นกบสัตว์เลื้อยคลานธรรมดา ก็ทำให้กลายเป็นสัตว์มีค่าเป็นสัตว์เศรฐกิจได้มาแล้ว ซึ่งก็เชื่อว่าตัววารานัสจะเป็นสัตว์เศรษฐกิจสำคัญต่อไปในการช่วยส่งเสริมการค้าให้กับประเทศไทย ดีกว่าให้ไปเผ่นผ่านในสภา" อธิการ มก.ตบท้าย ได้อย่างคันๆ

 

 

ด้าน สมโภชน์ ทับเจริญ นักวิชาการเกษตร8 (ชำนาญการ) ผู้ดูแลโครงการ กล่าวถึงโครงการฟาร์มเหี้ยว่า เราต้องทำความเข้าใจกับตัววารานัสเสียใหม่ ตัววารานัสนั้น ต่างจากตัว "ตะกวด" แม้จะเป็นสัตว์สายพันธุ์เดียวกันแต่เป็นคนละชนิดกัน "ตะกวด" นั้น นิสัยดุร้ายกว่า ชอบกัดทำร้ายคน ส่วนลักษณะภายนอกนั้นจะมีหางสีแดง ซึ่งต่างจาก "วารานัส" ที่ไม่ชอบกัด แต่เวลาที่ต่อสู้นั้นจะใช้วิธีการปล้ำกัน เมื่อตัวไหนสามารถคร่อมร่างอยู่เหนืออีกตัวได้ก็ถือว่าชนะ ตัวแพ้ก็จะคลานหนีไป ไม่มีการทำร้ายถึงเลือดตกยางออก ที่น่าสนใจคือการจับคู่ของมันส่วนใหญ่จะไม่มีการเปลี่ยนคู่ แต่จะอยู่กันไปจนกว่าอีกตัวจะตายจากกันไป ซึ่งน่ารักมาก เพราะฉะนั้นที่คนส่วนใหญ่เห็นว่ามันเป็นตัวเลว ตัวอัปมงคล จึงเป็นความเข้าใจผิดอย่างมาก
 

 

"ที่สำคัญคือในต่างประเทศพบว่ามีการนำมาเลี้ยงเช่นสัตว์เลี้ยงทั่วไป ใส่สายจูงผูกลากเดิน หรือปล่อยให้เด็กๆ มาลูบมาคลำได้ ไม่ใช่เรื่องแปลก นอกจากนี้ หนังของมันยังมีมูลค่ามาก เพราะเป็นหนังคุณภาพดี ลายสวย ราคาสูง ซึ่งมีการนำมาทำเป็นกระเป๋า รองเท้า ใบละราคาหลายหมื่นบาท ส่วนพวกเครื่องใน ไม่ว่าจะเป็นดีและตับก็สามารถนำมาเป็นสมุนไพรและเนื้อยังนำมารับประทานได้ เรียกได้ว่าเราสามารถนำมันมาใช้ประโยชน์ได้ครบวงจรเลยทีเดียว"

 

 

นักวิชาการรายเดิม กล่าวต่อว่า  ดังนั้น ทางสถาบันสุวรรณวาจกกสิกิจเพื่อการค้นคว้าและพัฒนาปศุสัตว์และผลิตภัณฑ์สัตว์ มก. วิทยาเขตกำแพงแสน จึงทำโครงการวิจัยการใช้ประโยชน์จากตัววารานัส เพื่อผลเชิงเศรษฐกิจ ระยะเวลาโครงการ 5 ปี เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ในการเพาะเลี้ยง รวมทั้งศึกษาและพัฒนาวิธีการเพาะเลี้ยงตัววารานัสแปรรูป และใช้ประโยชน์ให้เกิดผลสูงสุด โดยในเบื้องต้นได้ทำการออกแบบและก่อสร้างบ่อเพาะเลี้ยง ในบริเวณสถาบันสุวรรณวาจกกสิกิจฯ ขนาด 1 ไร่เศษ ซึ่งสามารถเลี้ยงได้ 150-200 ตัว โดยทุกตัวจะถูกฝังไมโครชิพเพื่อการแสดงตนเองและติดตามตัวได้ง่าย

 

 

"ทั้งนี้ มก.ได้รับความร่วมมือจากกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช (อส.) ได้จัดส่งเจ้าหน้าที่มาเป็นนักวิจัยร่วมในโครงการด้วย ที่สำคัญคือทุกครั้งที่จะมีการจับตัวเหี้ยซึ่งทุกคนแสนรังเกียจนั้นจะต้องขออนุญาตกรมฯ ก่อนทุกครั้ง เพราะถือว่าเป็นการกระทำผิดกฎหมาย ตัวเหี้ยนั้นเป็นสัตว์คุ้มครองอยู่ในบัญชีไซเตส ซึ่งคนไทยส่วนใหญ่ไม่รู้ เห็นแต่ว่ามันเพ่นพ่านไปทั่ว แต่ในต่างประเทศนั้นถือเป็นสัตว์หายาก ราคาแพง ฉะนั้น ถ้าเป็นไปได้หากเราทำให้มันมีมูลค่าส่งออกไปขายก็จะเป็นผลดีกับประเทศ" อ.สมโภชน์ กล่าว และบอกทิ้งท้ายว่าธันวาคมปีนี้ได้เห็นแน่ "ฟาร์มตัวเหี้ย" แห่งแรกของไทย

 

 

ต้องติดตามกันต่อไปว่า "ตัวเหี้ย" หรือ "วารานัส" จะกลายเป็น "ตัวเงินตัวทอง" อย่างแท้จริง ไม่ใช่แค่การแก้เคล็ดอีกต่อไปหรือไม่ แล้วถ้าต่อไปคนในสภาฯ จะเลิกเถียงกันเอง แต่ลงมาแย่งจับ "ตัวเหี้ย" ไปส่งออกนอกกันจ้าละหวั่นแทน แล้วพวกเราจะทำยังไงกันดีล่ะ!!
 

(http://upicy.com/image-75B1_4E532829.jpg) (http://upicy.com/share-75B1_4E532829.html)
(http://upicy.com/image-60D1_4E532721.jpg) (http://upicy.com/share-60D1_4E532721.html)

(http://upicy.com/image-EF21_4E532721.jpg) (http://upicy.com/share-EF21_4E532721.html)

(http://upicy.com/image-5EA3_4E532721.jpg) (http://upicy.com/share-5EA3_4E532721.html)

(http://upicy.com/image-0DA8_4E532721.jpg) (http://upicy.com/share-0DA8_4E532721.html)

(http://upicy.com/image-25B4_4E532721.jpg) (http://upicy.com/share-25B4_4E532721.html)
http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1314013157&grpid=01&catid=&subcatid= (http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1314013157&grpid=01&catid=&subcatid=)

ตัวยาวสามเมตร ยังฝากรอยเล็บไว้ข้างบ้านที่สระบุรีอยู่เลย  :OO

เคยขุดหลุมทำบ่วง เอาเนื้อไปวางล่อ แถวน้ำตกป่าลานหินดาด อ.วังม่วง  สระบุรี ...เนื้อมันนุ่มดีนะ  ;D

ตัวขนาดสามเมตรแบบที่ีฝากรอยไว้บ้านตา่กวาง เคยเดินตากฝนตัดหน้ามอเตอร์ไซด์ผมขณะฝนตกพรำๆ

ส่วนผมออกโค้งมาก็เจอเลย  ถนนก็เปียก เบรคก็ไม่ได้ เข้าโค้งด้วยความเร็วปริ่มๆขอบโค้งมาก เพราะต้องการหนีฝน
สุดท้าย พลั่กเข้ากลางตัวมัน ล้อหน้าไปทาง ล้อหลังไปทาง คนขับไปทาง นอนร้องโอยๆอยู่ในคูข้างถนน
อ้ายเห้...หายจ้อย...  :~) :~) :~) :~)

  น่าสนๆ"สัตว์เศรษฐกิจ" ::002:: ::002:: ::002::

เคยดักลอบไว้หลังบ้าน หกทุ่มไปดู ปลาหมอ ปลากระดี่ ปลาช่อน ครึ่งลอบ กะว่าเช้ากู้ทีเดียน  แสรด เช้ามา นอนแอ้งแม้งอยู่ในลอบ ปลาหายหมด ท้องงี้บวมตุ่ย   ::009::

คนล่ะตัวที่ญี่ปุ่น............. ::005:: ::005:: ::005::

-------------------------------------------------------
แยว๊อ (แลน) เนื้ออร่อยน่ะครับ..นำมาผัดเผ็ดนี่สุดยอด  :D~

  ไม่แหลกเห้...แทนเลยตากวาง ::007::

จะไปเลี้ยงให้เสียเวลาทำไม  ที่รัฐสภามีเยอะแยะไปจับเอาสิ   :D

ก็แดร๊กเห้มันสะเลยสิกวาง ::005::

สงสัยว่า จะไม่เหลือ แหละปู่ หึๆๆ

สายพันธุ์ที่อาศัยภายในรัฐสภา สกปรกทั้งนิสัยและความคิด หนังหนา กินจุ รกโลกครับ

                                                          ถ้าล้มเองจะไม่เจ็บใจเท่านี้ใช่มั๊ยครับ............... ::005::

                                                           ::014::

ผิวหนังรู้สึกจะสี red ด้วย ปกติจะดำเหลือง

หนังหน้าหนาเป็นพิเศษด้วยครับ  เหมาะสำหรับทำพื้นรองเท้าครับ   ;D

ถ้ากระเป๋า ใบเป็นหมื่นๆ รองเท้า 3หมื่นกว่า เดี๋ยวก็สุญพันธุ์ครับ  ::005:: ::005::

หนังมันเหนียวด้วยหรือเปล่าครับ โดนยิงใส่ไม่เข้าครับ... ไม่ต้องกลัวมันตายครับ ใครอยากลองได้เลย... แฮ่ๆ...

   อ่านหนังสืออกหรือเปล่านังฟีน  เขาทำเป็นฟาร์มแล้วจะเอาอะไรมาสูญพันธุ์ ::013:: ::013:: ::013::

 :<< :<< :<< :<< :<<

...สงสัยว่าขายได้ราคาขนาดนี้ จริงๆ หรือนี่  ???

  ถ้าผมจำไม่ผิดรู้สึกว่าลุงก๊ง  สุราบาลจะเคยนำไปทำรองเท้า+เข็มขัด ::002::

ผมว่ามันเวอร์ๆเหมือนกันครับพี่ :VOV:

  น้าจอยก็ลองติดต่อซื้อรองเท้ามาใส่ดูสักคู่สิครับ  จะได้รู้ว่าราคานั้นจริงหรือเปล่า ::002::

ผัดเผ็ดก็เข้าท่าครับ

ผัดเผ็ดใส่พริกไทยสด  หรือทาขมิ้นย่างไฟครับ   ::002::

ผมว่ายิงไม่เข้าครับ  ใครอยากรู้ว่าจริงมั้ยลองยิงเลยครับ   ;D

แหะๆไม่ดีกว่าครับลุงแป๋ง เดี๋ยวมีคนทัก "เฮ้ยมากับเห้"  ::012::

  งั้น...น้าจอยซื้อผมเสียสละใส่ให้  โอเคมั้ยครับ ::005::

   แล้วท้องไอ้ตัวในลอบ กับท้องคนดักลอบ ใครบวมตุ่ยกว่ากัน อิ อิ อิ  ::005:: ::014::

หนังแพงกว่าจระเข้อีก.....แต่เนื้อคงอีกนาน กว่าคนในประเทศจะยอมกิน.......

คนกินกันเยอะเหมือนกันครับ   ;D

เมื่อวานเจอหมาผมกัดตาย ไปตัว หนัก สัก 20 โลได้ หมา 5 ตัว รุมครับ ไม่นับตัวเล็ก ๆ อีกเป็นเพราะ น้ำท่วม มันเข้ามาในสวน ครับ

แสดงว่าพันธุ์ที่รัฐสภาเป็นพันธุ์หนังเหนียว(หนาด้วย)+ทนต่อคาถาและการสาบแช่งได้ดี ::009:: ::009:: ::009::น่าเอาไปเล่น harry potter ภาคพิศดาร

ทำรองเท้าก็ดีเวลาเกลียดใครใส่รองเท้าหนังเห้...แล้วนึกชื่อมันไป พอแค่นๆ สะใจเล็กๆ

เวลารองเท้ากัดก็ด่ามันเลยครับพี่ดุล ว่าไอ้รองเท้าเห..ๆ

ง่ะ เจี๊ยกคร่อก ;D ;D ลืมนึกถึงข้อนี้ไปได้ ไม่ได้ๆ เราจะยอมให้เห้...กัดเท้าเรามิได้

  น้าดุลย์สนใจรับสักคู่มั้ยครับ  ผมมีเห้....พันธุ์ดีตัวใหญ่  น่าจะตัดใส่ได้ทั้งบ้าน(4-5คู่) ::005:: ::005:: ::005::

พันธ์ไหนหว่า ::008::

บังจะ พลอยฟ้า พลอยฝน หรือปล่าวน้อ   ;D ;D ;D ;D ;D

แล้วพันธุ์นี้ละ ปีนตึกเก่งนะขอบอก หุหุ ;D :VOV: ::002:: ::005::

ระวังเจอหมิ่นประมาทนะครับ ::012::

    ผมเคยไปนั่งรับลมเย็นๆในสวนสุขภาพของ ทอ.หลังโรงพยาบาลภูมิพล มองดูเขาว่ายน้ำข้ามไปข้ามมา
ระหว่างเกาะกลางน้ำ มายังศาลาบนฝั่ง รู้สึกเขาจะมีความสุขที่ได้อยู่อย่างสงบไม่มีภัยมารบกวน ไม่รู้ว่า
ได้อาหารการกินจากอะไร แต่ปลาในบึงน้ำก็เยอะนะ ตอนที่เขาว่ายมาขึ้นฝั่งที่ผมนั่งอยู่ โผล่ขึ้นมาจ๊ะกัน
กับผม เขาหันกลับจะลงน้ำ ผมลองผิวปากเรียก เหมือนเรียกกะปอม(กิ่งก่า) เขาหยุดชงักพร้อมกับแลบลิ้น
สองแฉก สามแผลบ หันมามองพร้อมกับเดินส่ายมาหาห่างๆ เมื่อเห็นว่าผมไม่ทำอะไรเขาก็วางใจนอนเล่น
อยู่เป็นนานก่อนจะลงไปดำผลุดดำว่ายน้ำต่อไป ที่ผมเห็นกะได้คร่าวๆด้วยสายตาเป็นสิบเลยครับ  

ผมว่าเนื้อมันอร่อยไม่แพ้หรือดีกว่าเนื้ออย่างอื่นด้วยซ้ำไปนะครับตัวมันจะกินอะไรก็ช่างมันเถอะเราไม่ได้กินกับมัน พวกวัวควายหมูมันก็นอนเกือกขี้มันอยู่ในคอกไม่เห็นรังเกียจมันเลย ปลากด ปลาคัง ปลาดุก พวกปลามีหนวด มันก็กินซากสัตว์เน่าๆ ก็เห็นพวกเราซดกันหน้าตาเฉยนะ

ผัดเผ็ด พริกไทยดำ   :D~ :D~ :D~    ข้าวสวยร้อนๆ  ครับ  ::011:: ::011:: ::011:: ::011::

บร๊ะ... กับแกล้มชั้นดี... จะเอาไปกินกับข้าวซะนี่... ::005:: ::005:: ::005::

        ใช่ครับ..........อาหารแนวนี้ถ้าเอาไปกินกับข้าวจะไม่เข้าถึงรสชาติ..........ถ้ากินกับน้ำสีอำพัน จะเหมาะกว่านะครับ.............อิ อิ อิ  :D~  ::005::

          ::014::

         

         

เพื่อนผมเบื่อตรงนี้แหละครับ  มันชวนไปนั่งกินเหล้า  ผมสั่งข้าวเปล่า ทุกที อิ่มแล้วกลับ   (ตัวใครตัวมัน แต่ความสัมพันธ์ยังเหมือนเดิม) ::011:: ::011:: ::011::

รับซื้อมะ ผมหาได้วันหนึ่งเป็นสิบๆ ตัว พวกนี้หาง่ายมาก ชอบกินของเน่าๆ เหยื่อก็หมาตายข้างถนน ใส่ กรงทำเอง สปริง ดีๆ หน่อย มันกลับตัวไม่ได้ แค่นี้ก็อยู่แล้ว

เอามาขายที่อีสานนะครับ ลองหาตลาดดู(ร้านอาหารป่า) อาจรวยไม่รู้เรื่องก็ได้ ::002::

ระวังมีสองชนิดนะครับ ตะกวด กับ เห้ ::005::

  มีบางพวกไม่สนหรอกครับว่าเป็นตัวอะไร  พวกแหลกเรียบ  ;D