|
หัวข้อ: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: pranburi ที่ กันยายน 13, 2011, 09:02:54 AM รื่อง มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี
ผู้แต่ง ภรรยาคุณเลี่ยว (ผู้แต่งใช้อักษรจีนเพียง ๘๐๐ ตัว สามารถบรรยายถึงสภาพสังคมจีนยุคใหม่ได้อย่างสุดยอดจริงจริง) วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ พวกเพื่อนๆสมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยม ได้นัดชุมนุมพบปะสังสรรค์กัน ที่ภัตราคาร เทียนอัน นับตั้งแต่สำเร็จการศึกษา พวกเพื่อนเก่าได้นัดพบปะกันสม่ำเสมอ มีแต่ฉันเท่านั้น ที่ขาดการติดต่อกับพวกเพื่อน ฉันทำงานวาดภาพผลิตภัณฑ์ในโรงงานแห่งหนึ่ง ฉันและสามีต่างก็ช่วยกันทำมาหากินเลี้ยงดูครอบครัว ด้วยรายได้ที่ไม่มากนัก ความจริงฉันตั้งใจจะไม่ไปร่วมงานเลี้ยง แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธเพื่อนๆได้ ก็เลยต้องรับปาก สามีของฉันยุ่งอยู่กับการทบทวนบทเรียนให้ลูกชาย ซึ่งลูกชายของเรากำลังเตรียมตัวเข้าเรียนชั้นมัธยม เพื่ออยากให้ลูกชายได้เรียนในโรงเรียนมัธยมที่ดีมีชื่อเสียง พักนี้สามีต้องวิ่งเต้นเข้าหาผู้บริหารโรงเรียน ซึ่งจนบัดนี้ก็ยังไม่ทราบผลว่าสำเร็จหรือไม่ ก่อนออกจากบ้านฉันเหลือบมองดูลูกชายแล้วจึงเดินออกไป ภัตตาคาร เทียนอัน เป็นภัตราคารหรูชั้นหนึ่ง เมื่อฉันเดินเข้าไปห้องที่จองไว้ พวกเพื่อนๆ มากันครบแล้ว ทักทายฉันเกรียวกราวยังไม่ทันได้นั่งต่างก็แย่งกันยื่นนามบัตรให้ฉัน พลิกดูนามบัตรแต่ละคนต่างก็มีตำแหน่งใหญ่โต เป็นผู้จัดการ ผู้บริหาร ต่างๆ แม้กระทั่งอาฮุยซึ่งเรียนไม่เอาใหนที่สุด สอบได้ที่โหล่ ก็ยังได้เป็นตำรวจ เป็นผู้กำกับสถานีตำรวจ มองดูอาหารที่พนักงานเอามาเสริฟ ฉันหูตาลายไปหมด นั่งนึกสงสารตัวเองที่ผ่านๆมาไม่เคยได้ลิ้มรสอาหารพวกนี้เลย คำนวนในใจค่าอาหารโต๊ะนี้มีมูลค่าเท่ากับรายได้ของฉันถึง ๓ เดือนทีเดียว อาฮุยตำรวจทำตัวเหมือนเจ้าภาพ งานเลี้ยงนี้ ชักชวนเพื่อนๆให้กินกันไม่หยุด และรินเหล้าแจกทุกคน คีบอาหารให้คนโน้นคนนี้ ปากก็พูดไม่หยุดว่า "กิน พวกเรากิน มื้อนี้ผมจัดการเอง ไม่ต้องห่วง" พรรคพวกทุกคนไม่มีไครขัดศรัทธา ทั้งกินทั้งดื่มสนทนากันอย่างสนุกสนาน เมื่อสมควรแก่เวลา หลังจากที่กินกันอย่าง อิ่มหนำสำราญแล้ว ก็เป็นเวลาที่ต้องแยกย้ายกลับกัน ฉันสังเกตุดูไม่มีไครแสดงความใจกว้างที่จะเป็นผู้เคลียร์จ่ายค่าอาหาร ในที่สุดอาฮุยควักโทรศัพท์ออกมา กดหมายเลขแล้วพูดว่า " เสี่ยวหลี่ คืนนี้ออกไปจับกุมกวาดล้างได้อะไรไหม .. ..เออ ดี ดี ส่งมาพบผมที่ภัตราคาร เทียนอัน สักคน ให้มาช่วยจ่ายค่าอาหารหน่อย" พูดจบเขาก็เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าด้วยความภาคภูมิใจ พวกเพื่อนก็เฮด้วยความสนุกสนาน ต่อมาไม่ถึง ๑๕ นาที ก็มีชายวัยกลางคนผลักประตูเข้ามา พอเห็นยอดเงินในใบเสร็จก็หน้านิ่วคิ้วขมวด ดูเหมือนว่าเงินสดเขามีไม่พอจ่าย เขาควักโทรศัพท์ออกมาพร้อมทั้งกดโทรพูดว่า "คุณเลี่ยวหรือครับ ผมครูใหญ่หม่านะครับ เรื่องลูกชายของคุณที่ฝากมาเข้าโรงเรียนมัธยมของผมนั้น เป็นอันว่าผมตกลงรับไว้แล้วนะครับ แต่พอดีวันนี้ผมเชิญเพื่อนๆมาเลี้ยงอาหาร อยากขอให้คุณมาช่วยจ่ายค่าอาหารได้ใหมครับ ผมอยู่ที่ภัตราคารเทียนอัน ห้อง ๒๐๓ ...." หลังจากนั้นประมาณ ๒๐ นาที มีคนมาเคาะประตู พอประตูเปิดออกมา ทันทีที่เห็นสามีที่ใส่แว่น สายตาหนาเตอะของฉัน คือผู้เดินเข้ามา ฉันเป็นลมล้มฟุบลงทันที (เรื่องสั้นนี้ได้รับรางวัลวรรณกรรมดีเด่นมากมาย ประจำปี ๒๐๐๖) จัดเทียบเท่ากับ นักเขียนปฏิวัตร หลู่ซิ่น ทีเดียว หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ กันยายน 13, 2011, 09:22:39 AM โดมิโน....
ไม่เจอกับตัว คงเป็นแค่ตลกร้าย หากเจอเข้ากับตัว คงร้องให้ หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: SEEZ ..รักในหลวง.. ที่ กันยายน 13, 2011, 09:31:16 AM ผมว่าเรื่องแบบนี้ บ้านเราก็มีครับ :( :(
หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ กันยายน 13, 2011, 12:04:01 PM ::002:: ::002::
หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: coda ที่ กันยายน 13, 2011, 12:38:42 PM ...ชาวจีนจำนวนมากขึ้นๆ มากขึ้นเรื่อยๆ กำลังตั้งคำถามในทำนองว่า ทำไมต้องมีพรรคเดียว ???
หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ กันยายน 13, 2011, 12:43:54 PM เมืองไทยเรื่องแบบนี้ก็มีจริง ผอ โรงเรียนดังแห่งหนึ่ง
ไม่เหมือนเรื่องนี้เป๊ะที่ต้องมาจ่ายค่าอาหารหรอก แต่เรียกเงินแลกกับการที่เด็กได้เข้าเรียนโรงเรียนดังแห่งนี้ หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ กันยายน 13, 2011, 01:13:30 PM อ่านแล้ว....อึ้งครับ ผมเชื่อว่าเรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นในประเทศหนึ่งที่อยู่ติดกับพม่า ลาว เขมรและมาเลเซียครับ
หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: carrera ที่ กันยายน 13, 2011, 01:27:14 PM สะท้อนได้ดีทีเดียว
หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ กันยายน 13, 2011, 02:27:43 PM เมืองไทยเรื่องแบบนี้ก็มีจริง ผอ โรงเรียนดังแห่งหนึ่ง ไม่เหมือนเรื่องนี้เป๊ะที่ต้องมาจ่ายค่าอาหารหรอก แต่เรียกเงินแลกกับการที่เด็กได้เข้าเรียนโรงเรียนดังแห่งนี้ โรงเรียนไหรสักทีเนาะ ลุงดุลย์เนาะ.... เล้ว เลว หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ กันยายน 13, 2011, 02:45:16 PM เมืองไทยเรื่องแบบนี้ก็มีจริง ผอ โรงเรียนดังแห่งหนึ่ง ไม่เหมือนเรื่องนี้เป๊ะที่ต้องมาจ่ายค่าอาหารหรอก แต่เรียกเงินแลกกับการที่เด็กได้เข้าเรียนโรงเรียนดังแห่งนี้ โรงเรียนไหรสักทีเนาะ ลุงดุลย์เนาะ.... เล้ว เลว ผอ.คนก่อนบริหารกิจการไว้ดีมาก เด่นทั้งด้านวิชาการ กีฬา ดนตรี โรงเรียนมีทีมฟุตบอล ทีมดุริยางค์ประจำโรงเรียน วิชาการก็สมและตรงกับเป้าหมายโรงเรียนที่ต้องการส่งเสริมด้านวิทยาศาสตร์เป็นพิเศษ ก่อนย้ายไปก็มีงบเหลือด้วย พอ ผอ.คนใหม่มา ผลาญงบไม่เหลือ ยุบ ลด เลิก กิจกรรมทั้งกีฬาและวิชาการกันหมด ไม่มีทีมดนตรี กีฬา แถมวิชาการตกต่ำ ขนาดสู้ โรงเรียน ม.ปลายประจำอำเภอก็ไม่ได้ ผมไปเปิดดูเด็กเอ็นเข้ามหาลัยได้น้อยกว่าโรงเรียน ม.ปลายประจำอำเภอซะอีก ทั้งที่ตัวเองเป็น รร.ประจำ คัดเด็กตอนเข้าแต่หัวดีๆ เกรด ๓กว่าเข้ามาเรียน สงสารเด็กเก่งๆ เอาเขามาแล้วไม่รับผิดชอบไม่มี อาหารสมองให้เขาได้ลับคมใดๆ ผอ.คนนี้มามันตั้งท่าเก็บแป๊ะเจี๊ยะกันอย่างเดียวเรียกผู้ปกครองเข้าพบแบบมีเงื่อนงำเด็กไม่มีในรายชื่อ เด็กเกรดไม่ถึงมาจากไหนเป็นแถว พอเด็กลาออกนี่ ดีใจเนื้อเต้น จะได้เรียกผู้ปกครองของเด็กลำดับถัดไปเข้ามาหาเรื่องกินแป๊ะเจี๊ยะกันอีก เสียดายโรงเรียนนี้มากจริงๆมันมีแต่เสื่อมลงๆ เฉพาะสาขาแถวนี้นะครับที่อื่นผมไม่ทราบๆแต่ที่อื่นเขาทำแต่ชื่อเสียงดีๆ เช่นสาขาที่ตรังเป็นต้น ติดอันดับดังไปทั่วประเทศแล้ว หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ ที่ กันยายน 13, 2011, 03:04:16 PM +1ครับ ขออนุญาติเผยแพร่นะครับ
หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: RMAY ที่ กันยายน 13, 2011, 03:19:48 PM ผมยังเคยโดนเลยครับ พาเด็กไป สมัครเข้าเรียน ที่โรงเรียน อนุบาล จังหวัดสุราษฎณ์ธานี (ขอเปิดเผยชื่อ)
ครูบอกว่า คุณต้องบริจาคคอม 1 ตัว ถึงจะเรียนได้ ถึงแม้ว่า คนล่ะเรื่องกับ กระทู้ผมว่า ก็ทำนองเดียวกัน เหี้ยม ทั้งนั้น เหตุการณ์ลักษณะ แบบนี้เกิดขึ้นจริงในสังคมไทย มันขึ้นอยู่ที่ว่า "ใครกล้าที่จะพูดหรือไม่ก็เท่านั้น " พูดแล้วจะได้อะไร หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: submachine -รักในหลวง- ที่ กันยายน 13, 2011, 03:34:07 PM ไม่เคยจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะ เคยแต่ช่วยค่าหน่วยกิต
หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ กันยายน 13, 2011, 03:35:47 PM ไม่เคยจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะ เคยแต่ช่วยค่าหน่วยกิต คนไม่เคยมีลูกจะไปเข้าใจอาไร้ ::001:: หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ ที่ กันยายน 13, 2011, 03:38:42 PM ไม่เคยจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะ เคยแต่ช่วยค่าหน่วยกิต คนไม่เคยมีลูกจะไปเข้าใจอาไร้ ::001:: หัวข้อ: Re: มีเพียงฉันที่ไม่ได้กินฟรี เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ กันยายน 13, 2011, 03:43:52 PM ไม่เคยจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะ เคยแต่ช่วยค่าหน่วยกิต คนไม่เคยมีลูกจะไปเข้าใจอาไร้ ::001:: ทำแล้วอย่าทิ้งๆขว้างๆนะเออ จะเป็นปัญหาสังคมอีก แต่น้าซับนี่ซิเมียไม่ยอมมีลูกไม่ยอมทำ งานการก็มี ไม่ยอมช่วยดำรงไว้ซึ่งเผ่าพันธ์มนุษย์แห่งดินแดนไทยแลนด์เอาเสียเลย |