เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ทางชั่ว

ธรรมะวันหยุด

พระเทพคุณาภรณ์ (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ. 9) เจ้าอาวาสวัดเทวราชกุญชรวรวิหาร www.watdevaraj.com

กิเลสภายในใจที่เป็นต้นกำเนิด หรือเป็นเหตุเกิดแห่งความชั่วร้ายทั้งปวง ที่เกิดแล้วได้รับการสนับสนุนให้พอกพูนมากยิ่งขึ้น เป็นทางแห่งความชั่วมี 3 ประการ



1. โลภะ ความอยากได้สิ่งของของผู้อื่นมาเป็นของตน ด้วยอาการอันไม่ชอบธรรม โลภะนี้หากปล่อยให้เกิดขึ้นแล้วจะมีบริวารตามมา เช่น เป็นคนมักมาก มักตระหนี่ถี่เหนียว ชอบหลอกลวง ฉ้อโกง ลักขโมย ปล้นทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม เป็นต้น



ความอยากที่เป็นความต้องการของร่างกาย เช่น ความอยากกินข้าวเพราะหิว อยากดื่มน้ำเพราะความกระหาย ความอยากได้เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม เพื่อป้องกันความหนาวร้อน หรืออยากได้สิ่งต่างๆ มาเพื่ออำนวยความสะดวกในชีวิตแล้วได้มาด้วยการประกอบอาชีพสุจริต เช่นนี้ไม่จัดเป็นโลภะ



ความอยากในทางที่ดี เช่น ความอยากประสบความสำเร็จการศึกษา เป็นต้น ทางธรรมเรียกว่า ฉันทะ คือ แรงจูงใจใฝ่สำเร็จ



2. โทสะ คิดทำร้ายผู้อื่นอย่างไร้ความเมตตา หรือคิดจะทำให้ผู้อื่นได้รับความเสียหาย ทำให้บาดเจ็บ อับอาย เดือดร้อน หรือเสียทรัพย์สินต่างๆ อันเนื่องมาจากความไม่พอใจ โกรธเกลียด หากปล่อยให้โทสะเกิดขึ้นจะมีบริวารตามมา เช่น เป็นคนมีอารมณ์ฉุนเฉียว โกรธง่าย ขัดเคืองใจ จองล้างจองผลาญ จองเวรกัน ทำร้ายกัน ฆ่ากัน คำพูดคำจาหยาบคาย ใส่ร้ายกัน



โทสะจัดเป็นกิเลสที่ร้ายแรงอย่างหนึ่งที่เมื่อเกิดขึ้นแล้วมันจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในตัวของผู้นั้น นับตั้งแต่ทำลายระบบความคิด ทำลายสุขภาพกายและสุขภาพจิต



บุคคลใดก็ตามถ้าปล่อยให้โทสะครอบงำใจบ่อยๆ ตนเองจะกลายเป็นบุคคลประเภทมองโลกในแง่ร้าย ชอบก่อกรรมทำอันตรายแก่ตนและคนในสังคม



3. โมหะ ความหลงไม่รู้จริง โดยที่ไม่รู้สภาพความเป็นจริงว่าอะไรผิดอะไรถูก อะไรควร อะไรไม่ควร ความโง่เขลาเบาปัญญา เป็นอาการมืดมนในจิตใจ ไม่สามารถคิดอะไรตามความเป็นจริงได้



โมหะเปรียบเหมือนกับความมืด ถ้าความมืดปกคลุมในที่ใด คนที่ทำอะไรอยู่ในความมืดก็อาจทำผิดพลาดได้หลายอย่าง ตั้งแต่น้อยจนถึงมากที่สุด



คนที่ถูกโมหะครอบงำจิตใจมีอาการเช่นเดียวกัน อาจทำความผิดพลาดได้ทุกอย่าง นับตั้งแต่เข้าใจผิด กัน ทะเลาะวิวาทกัน ทำร้ายกันด้วยวิธีต่างๆ รวมทั้งการทำร้ายตัวเองหรือการฆ่าตัวตาย หากปล่อยให้โมหะเกิดขึ้นแล้วจะมีบริวารตามมา เช่น คิดฟุ้งซ่าน ว่ายากสอนยาก เห็นผิดเป็นชอบ เห็นชั่วเป็นดี เป็นต้นเหตุให้โลภะ และโทสะเกิดขึ้น สามารถทำร้าย ทำลายชีวิตตนเองพร้อมคนรอบข้างให้เสียหายได้

 ::014::ขอบคุณสำหรับสาระธรรมดีๆ ::014::

พวกนักเรียน นักเลง หากรู้จักยับยั้งชั่งใจ ตัดโมหะคือความหลงผิดออกไปเสียบ้าง คงไม่ตามทำร้ายนักเรียนต่างสถาบัน ทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน ไม่เคยมีเรื่องกันมาก่อน แต่ทำไปด้วยโมหะจริต หลงเชื่อไปกับคำสอนผิดๆของรุ่นพี่

::014:: ::014:: ::014::

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับน้าอรรถ  ::014::
+1 (1198) ครับ  ::002::

+1ครับ

+1ครับ ::014:: ::014:: ::014::

ขอบคุณครับ

ด้วยความเคารพ

เรื่องโทสะเป็นเรื่องใหญ่ครับ เรื่องนี้ต้องข่มได้ด้วยศีล สมาธิ และปัญญาครับ, ให้กำหนดพฤติกรรมตนเองด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยอารมณ์... เมื่อกลัวต้องบริหารจัดการความกลัวด้วยการวางแผน, และให้ดำเนินตามแผนนั้นเพราะเป็นหน้าที่ ที่ตัวเรากำหนดเอาไว้แล้วในช่วงเวลาที่มีปัญญาพิจารณา(เรื่องสัจจะ/วินัย) แต่อย่าเปลี่ยนแผนในระหว่างดำเนินการ เพราะในระหว่างนั้นเราไม่มีสติและปัญญาพอเปลี่ยนแปลงแผน หากสิ่งแวดล้อมไม่เป็นไปตามข้อกำหนดในระหว่างวางแผน ให้ Abort แผนทิ้งทันที...

เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลายาวนานฝึกฝนครับ ไม่ใช่อ่านปุ๊บเข้าใจปั๊บแล้วทำได้ทันที... แต่ต้องฝึกตั้งแต่เด็ก แล้วเมื่อทำได้ก็จะเป็นหนทางลดความเครียดอันเกิดจากความกลัว ความไม่สมหวังตามปรกติชีวิตประจำวันของมนุษย์ที่ไม่เคยสมบูรณ์แบบครับ...

ศีล สมาธิ ปัญญา...

กำลังขอ ป.3 อีกกระบอก โชคดีไม่จัดเป็น โลภะ  ;D