|
หัวข้อ: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่31แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ มิถุนายน 27, 2012, 09:02:37 PM พี่ๆ สมาชิกทุกท่าน ท่านใดที่เคยได้อ่านงานเขียนของผม
เพราะเขียนแบบเอาสนุก เนื้อหาสาระ ไม่ค่อยมี ;D ซึ่งผมเคยนำมาลงแล้วครั้งหนึ่ง ::005:: ซึ่งตอนนั้นเป็น Link ของเว็ปพันทิป และกระทู้ของผมก็สูญหายไปจากพันทิปแล้ว :~) ก็เลยไม่ได้เขียนต่อ เผอิญวันนั้นผมกลับมานั่งดูกระทู้เก่าๆ ของเว็ปเรานี่แหละ เอ่? เราเคยลง "เรื่องสุร้ตดา" ไว้นี่หว่า แถม Linkของพันทิป ก็เสียไปแล้ว ก็เลยเขียนเพิ่ม แต่ก็ยังไม่ได้นำมาลงซักที วันนี้ผมจะนำมาลง ให้พี่ๆ สมาชิกทุกท่าน ได้รกหูรกตากันอีกรอบ ;D ;D หมายเหตุ: อาจจะมี การใช้คำผิดพลาดบ้าง และคำแบบวัยสะรุ่นบ้าง ก็ขออภัย พี่ๆ สมาชิกทุกท่านด้วยนะครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ มิถุนายน 27, 2012, 10:06:09 PM ผมว่าคุ้นๆว่าเคยอ่านแต่นานมาแล้วครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: konklong ที่ มิถุนายน 27, 2012, 11:48:27 PM รออ่านครับ :)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 12:02:36 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่1
นนทพัฒ คุณตื่นหรือยัง (เสียงออดอ้อนของหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งกำลังสะลึมสะลืออยู่บนเตียง เธอมีชื่อว่า) สุรัตดา (เธอเป็นผู้หญิงที่ผมเจอเมื่อคืนนี้ ผมยัง งงๆ อยู่ว่า เธออยู่บนเตียงผมได้ยังไง) นนทพัฒ (เธอเรียกผมอีกครั้งนึง ผมลืมตาแล้วคิดว่า นี่เราไม่ได้อยู่คนเดียวหรอกหรือ ผมหันไปคุยกับเธอ) แล้วคุณหล่ะ ตื่นหรือยัง ยัง ยังไม่อยากตื่น เช้าอันแสนสบายอย่างนี้ ต้องขอหลับให้เต็มอิ่มหน่อย แต่ฉันหิวน้ำมากๆ ฉันอยากได้น้ำสักแก้วนึง คุณช่วยหยิบให้หน่อยได้ไหม! (ในใจผมคิด อะไรกันนี่! คุณใช้ผมตั้งแต่วันแรกที่เจอกันเลยหรือไง) (ผมจึงต้องลุกขึ้นจากเตียง วูบแรกปวดหัวมากๆ โอ๊ยทำไม มันปวดหัวอย่างนี้ สงสัยเมื่อวานดื่มเยอะไปหน่อย จริงๆ แล้วผมก็ดื่มเยอะทุกครั้ง เมากลับบ้านทุกที แต่วันนี้ไม่กลับมาคนเดียว ผมจึงต้องงัวเงียไปหยิบน้ำให้เธอ) เอ้าน้ำ อย่าดื่มเร็วนักหล่ะ เดี๋ยวสำลักกันพอดี (เธอรับแก้วโดยที่ไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำ) อ้า สดชื่นจัง ฉันขอนอนต่อนะ คุณง่วงไม่ใช่หรอ ไม่นอนหรอ รู้ไหม? เมื่อคืนนี้ ฉันกอดคุณทั้งคืนเลย คุณเอาแต่นอนกรน จนฉันเกือบไม่ได้หลับแล้วไง (ผมยังคงเบลอๆ อยู่) เอ่! จริงสินะ คุณชื่อเล่นว่าอะไรหรอ ฉันยังไม่รู้จักชื่อเล่นคุณเลย ฉันชื่อ ดา แล้วคุณหล่ะ (เธอพูดเป็นต่อยหอย ผมกำลังงงๆ จึงฟังไม่ได้สัพสักเท่าไหร่) ผม พัฒ เรียกผมว่า อู๊ด ก็ได้นะ ผมชอบชื่อนี้ ทำไมอู๊ดถึงชอบชื่อนี้หล่ะ (ผมดีใจที่เธอเรียกผมอย่างนั้น) อ๋อ! ก็เพราะว่า ผมอ้วนมั้ง (เธอหัวเราะใหญ่) ไม่หรอก อู๊ดไม่อ้วนหรอก อู๊ดอวบๆ มากกว่า หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 12:11:33 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่2
นี่ดา หิวหรือเปล่า ผมมีมาม่าในตู้ ดาหิวก็บอกนะ เดี๋ยวจะได้ต้มให้ ยังเลย ดายังไม่หิวเท่าไหร่ ดาอยากนอนต่อมากกว่า วันอาทิตย์นี่ดีจริงๆ เลยเนอะ วันนี้อู๊ดไปไหนหรือเปล่า ไปเดินเล่นกันไหม อืมมม ไม่รู้เลย ไม่ค่อยมีเงินอ่ะ เพราะว่าตกงานอยู่ต้องเจียมๆ ไว้หน่อย ไม่เป็นไร ดาพอมีบ้าง ก็แค่ไปเดินเล่นไม่ได้ไปซื้อของสักหน่อย เดี๋ยวกินมาม่านี่แหละจะได้ไม่ต้องไปกินข้างนอก จะได้ประหยัดไง (คิดได้แฮะผู้หญิงคนนี้) เดี๋ยวเราค่อยคุยเรื่องนี้ได้ไหมอ่ะ ยังง่วงอยู่เลย ตอนนี้ยังไม่อยากสัญญาเดี๋ยวทำไม่ได้ เชอะ! แล้วแต่อู๊ดแล้วกัน อยากนอนก็นอนไปเลย (เธอหันหลังควับ) เฮ้ออ ! ผู้หญิงนี่เอาใจอยากจริงๆ เน้อ (แล้วต่างคนก็ต่างหลับ) เวลาไม่เคยรอใคร.......................... อู๊ด (เธอเรียกผมอีกครั้ง หลังจากที่นอนต่ออีก 3 ชั่วโมง) อู๊ดๆ ว่าไงดา (เสียงผมยังคงงัวเงีย) ตื่นได้แล้ว จะห้าโมงเย็นแล้ว ไม่หิวหรอ (พลางเขย่าตัวผมไปด้วย) เดี๋ยวขออีกห้านาทีได้ไหม ลุกตอนนี้มันจะปวดหัวอะ ขออีกห้านาทีนะ อู๊ด มาม่าอยู่ไหน ดาหาไม่เจอ นี่ไงมาหลบอยู่นี่เอง หูย! มีหลายรสด้วย หมดอายุยังเนี๊ยะ ทำไมซองมันดูเก่าๆ โห่!..... นี่คุณอู๊ดเจ้าค่ะ! กินนี่ไม่เคยล้างจานเลยนะ จานหมดตู้เลย อู๊ด....ต้มมาม่านี่ ใช้กี่นาที กี่นาทีก็เอาเหอะ 3 มั้ง อู๊ดนี่ไม่ไหวเลย กินแล้วไม่ยอมล้างจาน (ผมคิดในใจ ว่าเธอจะบ่นอะไรนักหนาทำเป็นแม่ผมไปได้) ปี๊บๆๆ อ่าได้หล่ะ หอมจัง อู๊ดมีถุงมือจับไหม มันร้อนมากเลย หาดูเอาก่อน น่าจะอยู่ในตู้ด้านบน "อยู่ไหนนะ นี่ก็ไม่มี นี่ไงเจอแล้ว โอ๊ะโอว มามะเจ้ามาม่าน้อย อู๊ดตื่นได้แล้วมานั่งกินเป็นเพื่อนหน่อย เดี๋ยวจะอืดหมดเสียก่อน (ผมต้องลุกจากเตียงเพราะทนเสียงเธอไม่ไหว) โฮ้ ทำกี่ห่อเนี๊ยะ! แหม่แค่ 3 ห่อเอง ก็คนมันหิวอ่ะ หมดตู้เลยไหมเนี๊ยะ! อู๊ดนี่ งกจัง กินๆ เข้าไปเหอะเดี๋ยวมันจะหมดอายุซะก่อน (ผมมองเธอแล้วรู้สึกว่า เธอน่ารักเหมือนกันนะ) อู๊ดจะกินไหม เดี๋ยวกินหมดแล้วจะมาว่ากันไม่ได้นะ จ้าๆ กินแล้วจ๊ะแม่ศรีดา ใครแม่ศรีดา ก็ดาไงจ๊ะ เรียกดาซะแก่เลยนะ กินกิน เดี๋ยวจะได้ไปอาบน้ำ อู๊ดเปิดทีวีหน่อย เอาช่อง 5 นะ นี่ไงรายการนี้มาพอดีเลย รายการโปรดดาเลยนะ อู๊ดรู้ไหม (กรู...จะรู้ไหมหล่ะ ?) คิดไรอยู่อู๊ด ว่าดาหรอ (เธอทำหน้ายักษ์ใส่) เปล่า จะว่าดาทำไมหล่ะ? งั้นแล้วไป (เราต่างกินไปคุยไป) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 07:49:03 AM นึกว่า รัตตรา หนังกะติ๊ก ::005::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ มิถุนายน 28, 2012, 08:13:44 AM รอตอนต่อไป ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 10:30:22 AM นึกว่า รัตตรา หนังกะติ๊ก ::005:: ฮ่าๆ นานๆ โดนลุงปูแซวสักที....จ๊ากซ์ ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 11:12:44 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่3
"ดาบ้านอยู่ไหนหรอ" "แล้วนี่เรามาอยู่ด้วยกันได้ไง" (ที่ถามเธอ เพราะเมื่อคืนผมจำอะไรไม่ได้เลย สงสัยคงหนักไปหน่อย) "อู๊ดจำไม่ได้จริงๆ หรอ" (เธอส่ายหน้า เหมือนกับจะบอกว่า อีตานี่ไม่รู้เรื่องอะไรเล้ย) "ก็เมื่อคืนนี้อู๊ดเจอกับดาที่ร้านไง" "แล้วไงต่อ ?" (ผมฟังอย่างใจจดใจจ่อ) "ก็...โต๊ะเราข้างกัน อู๊ดเมาแล้ว ถึงเขามาคุยกะดา" "แล้วก็พูดนู้นพูดนี่ไม่หยุดเลย แล้วก็ถามว่าดากลับยังไงตอนร้านใกล้จะปิด?" "เฮ้ย!.. เดี๋ยวนะ อู๊ดพูดไม่หยุดเลยหรอ" (ผมงงตัวเอง เพราะทุกทีผมจะเป็นคนเงียบๆ เวลาเมา ไม่รู้ว่ายัยดานี่ ปรักปรำหรือเปล่า) "อย่าเพิ่งขัดสิ" "เออ เล่ามา" "แล้วอู๊ดก็บอกว่า เดี๋ยวอู๊ดไปส่งดาไง จำได้ไหม?" (จำได้ก็เก่งแล้ว ตอนนั้นให้เดินตรงยังยากเลย) "ดาก็เลยมากับอู๊ดไง แต่อู๊ดเมามาก" "พอขึ้นรถแท๊กซี่ปุ๊บ ก็หลับปั๊บ" "นี่ดากำลังจะบอกว่า ที่ดามาอยู่ที่นี่เพราะมาส่งอู๊ดหรอ" (ผมเบิกตาโพลง!) "ใช่ ดามาส่งอู๊ด" "แล้วดารู้จักห้องอู๊ดได้ไง? "ก็ดาจำได้ อู๊ดบอกว่าพักอยู่ นารายอพาทเม้นท์ แถวสีลม ตอนที่อยู่ในร้านอ่ะ" "อ๋อ!... อ้าว!...แล้วขึ้นห้องถูกได้ไง ?" "ก็ถามยามเอาไง ว่าอีตานี่อยู่ห้องไหน" "ยามก็ใจดี้ใจดี พาไปส่งห้องเสร็จสัพเลย" (ตายห่าแล้วกรูงานนี้เสียหายหมด ให้หญิงพาเข้าห้อง) "แล้วดาไม่กลัวหรอ มานอนกับเราเนี๊ยะ?" "ไม่กลัวหรอก...อู๊ดไม่ได้ทำอะไรดาสักหน่อย" "เมาขนาดนั้น มีแรงทำก็เทพแล้ว ฮ่าๆๆ" (เธอหัวเราะชอบใจยกใหญ่) "แหะๆ! ก็แบบว่าอาจจะมีแรงเหลือนิดนึงก็ได้นะ" "แต่ว่า...ตอนนี้มีแรงแล้วนะดา ไม่กลัวหรอ" "ไม่กลัวหรอก อู๊ดไม่ใช่พวกบ้ากามนี่" "ไม่รู้สิ! เดาเองก็แล้วกันนะ......ฮ่าๆๆ" (พร้อมทำหน้าตาหื่นกามใส่) "ฮ้ายย!....อิ่มจัง อู๊ดจะอาบน้ำก่อนไหม ?" "เพราะเดี๋ยวดาล้างมหกรรมจาน บานตะไทให้" "ขอบคุณคร้าบบ" (ผมมันตัวเป็นขน จึงตอบอย่างไม่ลังเล) "แหม่!...ไม่ค่อยรีบนะคุณอู๊ด" (เธอประชดประชันยกใหญ่) "ดา นี่ผ้าเช็ดตัวนะ ยังไม่ได้ใช้เลย แม่ซื้อมาให้ เผื่อไว้" "เอ้อ จะกินอะไรก็เปิดตู้เย็นเอาเองนะ" (ผมเดินผิวปาก เข้าห้องน้ำอย่างสบายใจเฉิบ) เวลา..............มันไม่เคยคอยใครจริงๆ ปัง! ปัง! ปัง!.... "อู๊ดเสร็จยัง เอาไส้ออกมาล้างด้วยหรอ" (เธอทั้งเคาะ ทั้งเรียก โอ๊ยทำสารพัด) "จะครึ่งชั่วโมงแล้วนะ" "ก็ปวดท้องอ่ะ เดี๋ยวจะเสร็จแล้ว แป๊ปนึง" (แกร๊ก) "เหม็นหน่อยนะ อาบเสร็จตั้งนานแล้ว" "พอดีข้าศึกโจมตี ก็เลยออกรบสักหน่อย เดี๋ยวจะแพ้สงครามได้" (พลางเธอเดินสวนเข้าห้องน้ำ) "อี้สกปรก เหม็นมากๆ เลย อู๊ดไส้เน่าป่าวเนี๊ยะ" (ผมหล่ะสะใจจริงๆ) "บ่นจังรีบๆ ไปอาบน้ำเลย" "จะบ้าหรอ เข้าไปมีหวังตายคาห้องน้ำพอดี" "สาธุ....ขอให้อานิสงที่ทิ้งไว้ ขอให้อยู่นานๆ นะ" "อานิสงบ้าบอไรกัน อนิจจังสิไม่ว่า" หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ มิถุนายน 28, 2012, 02:09:25 PM เพลินครับ ::002::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 02:23:08 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่4
ผ่านไป 20นาที.................... "ดาเสร็จยัง?" "แป๊ปนึง" "สบายตัวจัง อู๊ดมีแป้งไหม?" "อยู่ในห้องนอน" "ห้ามแอบดูนะ" (ใครจะไปดู แบนซะขนาดนั้น) "อืมม ไม่แอบดูหรอก แต่จะดูเลย" "อู๊ดบ้า" "ล้อเล่น รีบๆ เข้าเถอะจะหกโมงแล้ว" "อู๊ด...แล้วเราจะไปไหนกันดีหล่ะ" "ไม่รู้ดิ ดาอยากไปไหนหล่ะ" "ดาไปไหนก็ได้" "งั้นไปสยามกัน" "โอเค" "โห้ย...ดา ไม่โป๊ไปหน่อยหรอ" (เธอนุ่งกระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ แถมยังมีรอยขาดในบางจุดอีก เฮ้อ...เห็นแล้วเหนื่อยใจ) "โป๊ตรงไหน?" (เธอถามกลับ) "ก็มันสั้นอ่ะ" (ผมมองพลางส่ายหน้า) "ไม่สั้นหรอกใครๆ เขาก็ใส่กัน ป่ะ เสร็จแล้ว" "Let Go กันอู๊ด" "ไม่สั้นก็ไม่สั้น" (ดูดีๆ ก็น่ารักไปอีกแบบ) (หลังจากที่ทั้งสองออกจากห้องพักไป ทั้งสองไม่เคยได้รู้สึกเลยว่านี่ เป็นการเจอกันครั้งแรกมิใช่หรือ แต่ทำไมดูราวกับว่า สนิทสนมกันมาตั้งนานแล้ว เขาและเธอมองข้ามข้อนี้ไปอย่างชัดเจน) 18.30น. ป้ายรถเมล..................... "อู๊ดเร็ว! รถมาแล้ว" (รถปอ. สาย 524 เป็นสายที่ผมขึ้นเป็นประจำ ผมเรียกมันว่า รถคลาสสิค เพราะขับมันไปเรื่อยๆ และพนักพิงก็ยาวเกินหัวไปอีก มันนั่งสบายจริงๆ ให้ตายเถอะ) "ดาเบาะหลังว่าง" (ผมพาเธอไปนั่งด้านหลังสุด ซึ่งเป็นที่ๆ ผมนั่งเป็นประจำทุกครัง ที่มีโอกาส) "สยามสองคน เท่าไหร่ค่ะ" (เธอชิงเลี้ยงตัดหน้า) "มานี่ เอาที่อู๊ดนี่" (เรื่องอย่างนี้ ยอมได้ไง ฮึ!) "คนล่ะ 15 ค่ะ สองคน 30 ค่ะ" (เธอยื่นแบงค์ 50 พร้อมหันมาเยาะผมเล็กน้อย ฮี่ๆ) (แก๊ปๆ ฟรืดๆ) "ดานี่นะ แย่งอู๊ดเลี้ยงค่ารถเมลจนได้" (ผมสบถแบบเซ็งๆ) "มันคนละชั้นกันอู๊ด" (เธอเย้ยไม่เลิก พลางเสียงสูง แกมพะหงกหัว ฮึ ฮึ) "อย่างนี้อู๊ดก็ต้องเลี้ยงข้าวดาดิ" (เธอพูดดักคอ สงสัยงานนี้หมดตูดแน่เรา) "แหม่ ช่างรู้ใจจริงนะอู๊ด" (แน่ะ! ยังไม่เลิก) "อู๊ดฟังเพลงไหม?" "เหอะ ไม่อ่ะ" "เพราะน้า" "ไม่ชอบฟัง" (เธอทำท่าจะงอล) "เอออ เอามา ฟังก็ฟัง" (เธอส่งหูฟังของ พานา ให้ข้างนึง) (เพราะว่าเราห่างกันไกลเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้.......) "ดาชอบฟังแนวนี้หรอ" "อืมม ดาชอบ เพราะดี" "เอาไว้ฟังก่อนนอน" (น้ำเสียงของเธอ ดูช่างมีความสุขเสียจริง) (เราสองต่างฟัง...บทเพลงต่างบรรเลง...ผ่านเพลงแล้ว...เพลงเล่า) 19.05 น. ใกล้ถึงจุดหมาย................. "เอออ ดา บ้านอยู่ไหนหรอ?" "เอาบ้านไหนหล่ะ?" "รวยหรอถึงมีหลายบ้าน" "จะบ้าหรอ อู๊ด ดาพูดเล่น" "แล้วงั้นอยู่ไหนอ่ะ?" "อยู่สมุทรปราการ" (เสียงเธอเริ่มเนือยๆ เหมือนกับไม่อยากตอบในสิ่งที่ผมกำลังถามเธอ" "อยู่กะใครหรอ แฟนป่าว แฟนอ่ะเด้" (ผมยังคงรุกคำถาม โดยไม่ได้สังเกตุสีหน้า และน้ำเสียงของเธอเลย) "ป่าว ดาอยู่กับพ่อกับแม่" (เสียงเธอสั่นคลอน ดูเธอเศร้าจนเห็นได้ชัด) "ดาเป็นไรหรือป่าว มีอะไรเล่าให้อู๊ดฟังได้นะ" (เธอเศร้า ผมเองยิ่งเศร้าจับใจ เช่นกัน) "ป่าว" (คำธรรมดา แต่สำหรับสุรัตดา เป็นคำที่ "ไม่ธรรมดา") "ไม่มีอะไร ช่างเถอะอู๊ด" "อู๊ดไม่ฟังเพลงแล้วหรอ มันจะจบแล้วนะ" (เธอเบน เป็นเรื่องอื่นไป) "เอออ ฟังอยู่ไง" "ทำไมต้องตะคอก" (กรูตะคอกตรงไหนฟร๊ะ!) "ไม่ได้ตะคอกสักหน่อย หูหาเรื่องนะเราอ่ะ" "ดา ดา......................ดา " "อืมมม" (เสียงงัวเงีย) "หลับเร็วจังเมื่อกี้ยังว่าอู๊ดอยู่เลย" "อืมมมม".......(เธอหลับต่อ) (ความเศร้า ได้ผ่านไปแล้ว แต่สำหรับผมคนเดียว แต่สุรัตดานี่สิ ที่ต้องทุกข์ทนกับมันต่อไป) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 04:06:58 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่5
(คร่อกฟิ้วว......คร่อกฟิ้วว......คร่อกฟิ้วว แล้วเราทั้งสองก็หลับ) 19.20 น. เกือบเลยจุดหมาย...................... (รถเบรค ดังเอี๊ยดดดด.....ผมเลยตกใจตื่น เอ่? นี่อยู่ไหนแล้ววะเนี๊ยะ หันไปดูดา เธอยังหลับอยู่) "เฮ้ย! ดาตื่น เลยแล้ว" (เธอตกใจสะดุ้งตื่นเช่นเดียวกัน) "ไร......ไรหรอ เลยแล้วหรอ" "เออดิ เลยแล้ว" (((อ๊อดดด! อ๊อดดด!)))))) "จอดด้วยครับ ไปดา" "เร็วหน่อยเดี๋ยวลงไม่ทัน" (ผมจับมือเธอแล้วจูงฝ่าวงล้อมออกไป) "ขอทางหน่อยครับ" "ดาระวังมอไซค์" (ยังไม่ทันจะสิ้นเสียง มอไซค์ขับเฉียดเธอไปนิดเดียว) (ผมบีบแขนเธอแน่น รั้งเธอไว้ไม่ให้เดินลงไป) "อู๊ด ดาเจ็บนะ ดูซิแขนแดงหมดแล้ว" (คิ้วเธอขมวด อย่างกับเลข 8 อิจิบัง) "เจ็บแค่แขน หรือว่าจะเจ็บทั้งตัว" (ผมเปรียบเปรยให้เธอเข้าใจ) "อือ อือ" (เธอ "อือ" ไปอย่างนั้น ผมรู้) "นี่ดีนะ ที่ตื่นมาก่อน ไม่งั้นมีหวังเลยไปไกลกว่านี้" (ผมยกความดีความชอบให้ตัวเองได้อย่างไรเนี๊ยะ) "ก็อู๊ดนั่นแหละ ผิดแล้วยังจะมีหน้ามาทำเป็นพูดดีอีก" (เธอเหมือนรู้แหะ) "ผิดตรงไหนอ่ะ" "เออช่างเถอะ เอาเป็นว่าผิดก็แล้วกัน" (สงสัยเธอยังหงุดหงิดเรื่องที่ผมทำเธอเจ็บ) 19.25 น. สยามสแควร์ ซอย 1......................... "ลูกชิ้นปิ้งไหม?" "ไม่อ่ะ ดายังอิ่มอยู่เลย" "หูย ปลาหมึกน่ากินจัง" (เธอรีบแจ้นมาที่เตาทันที) "ไหงบอกอิ่มไงดา" (ผมลองเบรคเธอดู แต่ปรากฏว่า ไร้ซึ่งเสียงตอบกลับ) "พี่ค่ะเอาปลาหมึก 2 เอ็นเนื้อ 2" "ของผมหมึกอย่างล้วน 4 ไม้" "พี่ค่ะย่างแบบเกรียมๆ นะ" "ของผมไม่เอาเกรียม แต่เอาร้อนๆ" (เรื่องมากพอกัน) คนขาย> "เผ็ดหวานครับ" "เผ็ดครับ" "หวานค่ะ" (ไม่รู้จะแย่งกันตอบทำไม เธอเชอะ! ผมก็เชอะ! เป็นเหมือนกัน ฮึ) "พี่เอาหวาน เผ็ดไม่เอาค่ะ" "พี่เอาเผ็ดครับ หวานไม่เอา" (สงสัยคนขายชักเริ่มเซ็ง) "เอางี้ แยกใส่คนละถุงดีไหม" ดี! (ทั้งคู่ตอบพร้อมกัน พร้อมหันไปมองหน้ากันแบบเคืองๆ) "เท่าไหร่ครับ" (ผมนิ่ง แล้วหันไปมองหน้าเธอ) คนขาย> "40 บาทครับ" (เธอยังคงทองไม่รู้ร้อน) "ดา จัดไป" (งานนี้ผมชิงพูดก่อน) "อู๊ด ดาเลี้ยงค่ารถแล้วนะ" (น้านน! ไง! กรูว่าแล้ว เป๊ะ! สิ่งที่คิดไว้ไม่มีผิดเพี้ยน) "ก็มันมีแบงค์พันอ่ะ" (ทางออกสำหรับผมมีเสมอ ฮ่าๆ ไอ้แสบดูด้วยว่าเล่นกับใคร กระดูกคนละเบอร์โว้ย) คนขาย> "อ๋อ ผมมีทอนครับ" (จ๊ากซ์ เจอมุขเทพขนาดนี้ ยังโดนแก้เผ็ดได้ แค้นนี้ต้องชำระ) "ฮ่าๆ...ฮ่าๆ...ไอ้อ้วนหน้าแตกเลย" (มันดูจะฮามากไปแล้ว) "ก๊ากซ์ๆ...ก๊ากซ์ๆ...สะใจจริงจริ๊งงง (มันมากไปแล้วนะ) (หนึ่ง สอง สาม..สี่..หก...แปด....เก้าร้อยหกสิบบาท แบงค์ร้อยเก้าใบ กับเหรียญสิบ อีกหกอัน) (((เซ็งโคตร))) "ฮ่าๆ ดีสมน้ำหน้า" (ปากนึงก็เยาะเย้ย ปากนึงก็กิน มันเอาส่วนไหนเปล่งเสียงวะเนี๊ยะ) "ปลาหมึกอร่อยจัง ((งั่มม)) ((งั่มม))" "ฮืออ นี่ลูกชิ้น หรือซาลาเปาวะ" (ไมแมร่งมีแต่แป้งวะ) "อย่าบ่นมากหน่ะ 5 บาทเอาไรมากมาย" "สยามนี่มันคนเยอะจริงเลยเนอะอู๊ด" "อืมมม" "เมื่อก่อนนะ ตอนที่ดามาที่นี่ครั้งแรกนะ" "ดามาไมหรอ" "มาเรียนพิเศษ" "หน้าแบบนี้เนี๊ยะนะ เรียนพิเศษด้วยหรอ" "ไมอู๊ด! หน้าแบบดาแล้วทำไม หรอ" "ป้าววว ไม่ทำไมนี่" (((หล่อตายละอีอู๊ดอ้วน)))) "แล้วเรียนไรหล่ะ เรียนติวอะดิ" "อืมม รู้ได้ไง" "ก็เด็กสมัยนี้ ใครๆ ก็เรียนติวทั้งนั้นแหละ จนมันเป็นเทรนไปแล้วมั้ง" (แถวนี้หาถังขยะยากจังวุ้ย) "นั่นไงอู๊ด อยู่ฝั่งนู้น" "อู๊ดฝากด้วย" "อู๊ดระวังรถ"............................เอี๊ยดดดด))))))))) (เป็นเธอนั่นเองที่คว้ามือผมไว้) "เฮ้ยยย (เกือบไปแล้วไงกรู เกือบเป็น "ผีสยาม" แล้วไง) "เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย" (เธอบ่น.........ไปเรื่อย) 19.50 น. หิวน้ำอ่ะ....................................... "อู๊ด ตัวนี่สวยไหม?" "ดูไปก่อนนะ เดี๋ยวมา" "ไปไหนหรอ?" "ซื้อน้ำ เอาน้ำไร" "เอา เอ่! อะไรดีหล่ะ งั้นเอาโค้กหล่ะกัน" (ร้านป้า ย่านๆ นั้นแหละ จำชื่อร้านไม่ได้) "ป้า โค้ก 2 กระป๋อง เอาเย็นๆ นะป้า" "เท่าไหร่ครับ" ยัยป้า> "40 บาทจ๊ะ" (โห....ไมแพงจัง เลือดกรูซิป) ลุงแก่ๆ> "พ่อหนุ่มลุงมาจากต่างจังหวัด ยังไม่ได้กินข้าวเลย ขอตังกินข้าวหน่อย" (โม้กรูป่าววะ) "เอาไปกินข้าวนะ อย่าเอาไปกินเหล้าหล่ะ" (ลุงยกมือไหว้ทีนึง แล้วก็เดินจากไป) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: น่ามบ่อาบ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 04:37:17 PM กำลังสนุกเลยคับ ต่อๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ มิถุนายน 28, 2012, 05:04:14 PM กำลังสนุกเลยคับ ต่อๆๆๆๆ ตอนนี้เขียนไว้เยอะแล้วครับ แต่จะทยอยนำมาลงเรื่อยๆ นะครับ ;D ;D ขอบคุณที่ติดตามครับ :VOV: :VOV: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 01, 2012, 12:03:47 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่6
"อะ โค้ก" (ผมสะกิดเรียกเธอ) "เปิดให้หน่อยสิ" (((แกร๊ก ฟื๊ดด))) "เอ้า! กินซะ" "อู๊ดนี่น่ารักจริงจริ๊ง" (ออดอ้อนอีกและ) "อู๊ดว่าตัวนี่เป็นไงบ้าง?) (เสื้อยืดสีชมพูด ลายขาว ตัวเล็กนา่รัก) "อืม ก็สวยดีนะ" (ผมยังซดแป๊ปซี่ต่อไป) "แต่....ดาว่ามันเรียบไปนิด" "แล้วตัวนี่หล่ะ?" (เธอชี้เสื้อยืดสีดำ ลายวิ้งๆ อีกตัว) "ก็ดีมั้ง แต่ตัวแรกสวยกว่า" "แล้วอู๊ดว่าถ้าดาใส่แล้ว ตัวไหนดูดีกว่า" "ก็.....ชอบตัวไหนหล่ะ?) "ตัวนี่ไง" (ตัวแรก) "ก็เอาดิ แพงป่าว" "150 เอง" "ซื้อดิ ไม่แพงหรอก" "พี่มีตัวใหม่หรือป่าวค่ะ? เอาแบบนี้ตัวนึง" "อู๊ด เอามา 150" "อะไรอ่ะ ของๆ ดาก็จ่ายเองดิ" "ก็ดาไม่มีเงินสด มีแต่บัตร" (เฮ้อ!) "เป็นไรอู๊ด คิดไรอยู่ รีบๆ ควักมาเลย เร็ว" "ยืมก่อน เดี๋ยวเจอตู้เดี๋ยวกดคืนให้" "แหม่!...ไม่ได้คิดไรเลย ซื้อให้ก็ได้ แค่นี้จิ๊บจ๊อย" "นี่ค่ะพี่" "ขอบคุณค่า โอกาสหน้าเชิญใหม่นะค่ะ" "เย้... วันนี้มีคนเลี้ยง ลูกชิ้น เลี้ยงน้ำ แล้วยังซื้อเสื้อให้อีก ดีใจจัง" (อ้าวเมื่อกี้บอกกรูเองไม่ใช่หรอ ว่ายืมก่อน) (เราสองต่างไปในทุกที่ เข้าซอยนั้นออกซอยนี้ เข้าร้านนั้น ออกร้านนี้ กินทุกอย่างที่อยากกิน ซื้อทุกอย่างที่อยากซื้อ (ถ้ามันไม่เกินกำลังนะ) 21.00 น. (เราทั้งสองยังอยู่กันที่สยาม) (((หาวว))) "เฮ้ออ! ง่วงนอนจัง" (เธอเอ่ยเบา) "กลับบ้านไหมดา?" "อู๊ดอยากกลับแล้วหรอ?" "ป่าวว.. ก็เห็นดาง่วง นึกว่าอยากกลับ" "กลับไปก็ไม่รู้จะทำอะไร นี่อู๊ด ไปกินเหล้าไหม" "ไม่อ่ะ ไม่ค่อยมีตัง" "เอ่อน่า...ไปเถอะเดี๋ยวเลี้ยงเอง" "ไว้วันหลังดีกว่า เดี๋ยวกลับบ้านดึกนะ" "ไม่เป็นไร เดี๋ยวโทรบอกแม่ ว่านอนบ้านเพื่อน" "จะดีหรอ?" "ดีสิ เราจะได้อยู่ด้วยกันไง อยู่กับอู๊ดสนุกดีออก" (เห็นกรูเป็นเครื่องเล่นป่าววะ) "น้า... อู๊ดนะ ไปกินเหล้ากันนะ น้า... น้า..." "เออ ไปก็ไป แต่จะไปไหนหล่ะ" "ไปถนนพระอาทิตย์กัน" "ตรงไหนของโลกหรอดา" "อู๊ดนี่...บ้านนอกเข้ากรุงป่าว ก็อยู่แถว ป้อมพระสุเมรไง" "ไม่รู้จัก ไม่เคยไป" "ไม่รู้จัก งั้นเดี๋ยวดาพาไปรู้จักเอง" "Let Go กันอู๊ด" (ประโยคเดิมเลย ที่เธอพูดครั้งแรก) "ไม่มีตังนะดา" "เออ น่า เดี๋ยวเลี้ยงเอง" "เดินเร็วหน่อย สามทุ่มกว่าแล้ว ร้านมันปิดเร็ว" "จากนี่ไปไกลหรือเปล่า" "ไม่ไกลมากหรอก ไกลแล้วจะไม่ไปใช่ไหม" "ป่าววว" (ไปอยู่ดี ขัดแม่ไม่ได้) ((ฟรืดดดด))) "กระจกรถถูกเลื่อนลง" (น้ำเสียงทุ่มใหญ่ จากคนขับแท๊กซี่ เขียวเหลือง) "ไปไหน ครับ" "พี่ ไปถนนพระอาทิตย์ ตรงป้อมพระสุเมรค่ะ" (แท๊กซี่พยักหน้ารับ) (ผมเปิดประตูให้เธอ) "อู๊ดขึ้นก่อน" (เสียงเธอเอ่ย) "อู๊ดเร็วหน่อย รถหลังติด" (เธอเปลี่ยนเป็นเสียงสูงทันที) "เฮ้อ...ร้อนจัง พี่ขอแอร์เพิ่มหน่อยค่ะ" "ดาชวนเพื่อนๆ ไปด้วยสิ หลายๆ คนสนุกดี" "ขี้เกียจชวน ชวนไปมันก็ไม่มากันหรอก" "ลองดูหรือยัง" (เธอควักโทรศัพท์ BB ออกมา ดูสวยดี ออกแนวหรูๆ ผมนึกถึงโทรศัพท์ตัวเอง LG เครื่องละ แปดร้อยบาท รู้สึกเศร้าใจ) (ตืด..........ตืด............ตืด..ตู๊ด)))) ((ฮาโหลลล)))))) "นา ทำไรอยู่วะ" ((นอน))))) "ไปเที่ยวป่าว" "ที่ไหน" "ถนนพระอาทิตย์ มาป่าว" "ไปเหอะ พรุ่งนี้ กรูสอบหวะ" "เออ!! ถ้าไปมึงก็โทรมานะ" "เออแค่นี้" ((ตู๊ดดดด ตู๊ดดดด ตู๊ดดดด))) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 01, 2012, 12:29:46 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่7
"เห็นไหมอู๊ด บอกแล้วว่าเพื่อนไม่มา ไม่เชื่อกันเลย" "ก็ใครจะไปรู้หล่ะ ก็อาจจะมาก็ได้นี่" "อู๊ดพอเหอะ ไปกันสองคนดีแล้ว เงียบดี" "ดาไม่ชอบคนเยอะ" "เหมือนกัน ไม่ชอบอะไรที่มันวุ่นวาย" (บางทีเราก็มีอะไรบ้างอย่างที่มันคล้ายกัน แต่ไม่ทั้งหมด) (หลังจากสิ้นบทสนทนา เราทั้งสองนั่งโดยที่ไม่พูดอะไร เราต่างนั่งดูไฟที่ประดับประดาระหว่างสองข้างถนน ความมืดของท้องฟ้า ยิ่งทำให้แสงไฟสีส้มที่ผมเห็นจนชินตานั้น วันนี้ดูมีประกาย ดูอบอุ่น ดูมีความสุข หรือเพราะว่าผมมีเธอนั่งอยู่ข้างๆ) (จนใกล้ถึงร้าน เราเริ่มพูดอีกครั้งนึง 21.25 น.) "ดาใกล้ถึงยัง" "ใกล้แล้ว อีกสองแยก" "ปวดฉี่อ่ะ ปวดตั้งแต่สยามแล้ว" "ทนหน่อยอู๊ด อีกนิดเดียว ถ้าทนไม่ได้ ก็ฉี่แตกไปเลย" (แท๊กซี่มองผ่านกระจกมองหลังมายังผม) "ล้อเล่นค่ะพี่" (คนขับยิ้มแล้วขับรถต่อ) "ดา ถ้าถึงแล้วขอฉี่ก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว" "อืมมม" "พี่ เดี๋ยวเข้าซ้ายด้วยค่ะ จอดตรงนี้แหละ" "อ่ะ นี่ ไม่ต้องทอนนะค่ะ" (ไหง เธอบอกไม่มีตัง นั่นแบงค์ร้อยนะ ค่ารถแปดสิบบาท ไม่ถอนด้วย รวยแฮะ) "ดาร้านไหน" "เนี๊ยะอู๊ด ร้านนี้ ห้องน้ำอยู่ด้านหลัง ตรงไปเลี้ยวซ้าย" (((อ้า))) (อึ๊บ.... โอ่ววว.... สบายจัง) (ผมกลับมาอีกทีเธอหายไปแล้ว) "อู๊ด อู๊ด" (เธอโบกมือเรียกผม เธอได้โต๊ะแล้ว) "เป็นไง ร้านโอเคไหม?" (Comme (คอมเม้) ลักษณะร้านออกแนว เรียบๆ วัสดุส่วนใหญ่ทำจากไม้เคลือบด้วยแล็คเกอร์ เพื่อโชว์ลายไม้ ร้านไม่ใหญ่มาก ไม่มืดเท่าไหร่ตกแต่งด้วยกรอบรูปแนวอาทๆ กรอบรูปโบราณ มีคำพังเพยต่างๆ ประดับประดาด้วยไฟ ตามโต๊ะให้แสงนวลตา สไตล์เพลงเป็นแนว เพลงตลาดทั่วๆ ไป เพลงสากล และเพลงไทยยุค 60 ด้วย) "ก็โอนะ แต่ร้อนไปหน่อย" "ก็นี่มันหน้าร้อนนี่อู๊ด จะเย็นไหมหล่ะ" "ก็ใช่ไง ตรงนี้น่าจะมีพัดลมสักตัวนะ) "พี่ค่ะขอเมนูหน่อย" "อู๊ดอยากกินอะไร" "อืมมม? ไหนเอามาดูบ้าง" "อืมมม แพงเหมือนกันนะ" "ไม่หรอก ราคาก็ทั่วๆ ไปแหละ ที่ไปกินมิกซ์ 60 บาท ยังกินได้เลย แค่นี้ ทำเป็นบ่นนะอู๊ด" "แหม่ก็ที่นั่นมันมีหญิงนี่หน่า" "แล้วไอ้ที่อยู่ตรงหน้า นี่มันกระเทยหรือไง" "แฮะๆ" "เอ้า กินวันนี้นะ" (ผมไม่คิดว่าเธอเป็นกระเทย แต่ผมคิดว่าเธอเป็นกระโถน ฮ่าๆ) "เอามานี่เลย เดี๋ยวสั่งเอง" (เธอกำลังจะดึงเมนูจากมือผมไป) "อ่ะ อ่ะ ได้หล่ะ เอากุ้งแช่น้ำปลา แล้วก็ต้มยำรวมมิตร ขอแบบเผ็ดๆ นะ" (ผมรีบสั่งก่อนที่จะไม่ได้สั่ง) "อู๊ดสั่งกินคนเดียวอีกแล้วนะ" (เธอทำหน้าไม่พอใจ) "งั้นเปลี่ยนก็ได้ ต้มยำไม่เอาแล้ว เอาหมูกระเทียมก็แล้วกัน" "พี่ค่ะ เอายำถั่วพลูเหมือนเดิม" (สงสัยจะมาบ่อย) "เอาเหล้าด้วยไหมค่ะ" (เด็กสาวที่ร้านเอ่ยถาม) "อู๊ดเอาเหล้าไร" "มีไรบ้างหล่ะ มีแสงโสมไหม" (ดูจนขึ้นมาทันที) "อี้... ทีอย่างนี้กินแสงโสม ทำไมเมื่อวานไม่กินหล่ะ" "ซด Red อย่างเดียว" (เธอประชดประชันอีกแล้ว) "แล้วดากินได้ป่าว แสงโสมอ่ะ" "ได้ๆ สั่งมาเลย" (ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาแฮะ) "งั้น เอาแสงโสมแบนนึง แล้วก็โค้ก โซดา น้ำเปล่า เออน้ำแข็งด้วย" (เรื่องอย่างนี้ ผมถนัด สั่งเป็นชุดๆ) "ดาเอาไรเพิ่มไหม" (สั่งหมดแล้ว ยังมีน่ามาถามอีกนะ) "ไม่อ่ะ แค่นี้ก่อน เดี๋ยวค่อยสั่ง" "แค่นี้ก่อนครับ" (ผมเอ่ยกับเด็กสาว และส่งยิ้มไปหนึ่งที) 21.35 น. (เหล้ามาพอดี) "มาแล้วคร่า เครื่องดื่มที่สั่ง ผสมไรค่ะ" "ผมโซดาน้ำ" "พี่ของหนูผสม โค้ก กับโซดา ไม่ต้องเข้มมากนะค่ะ" "ของผมเข้มๆ นะครับ" (ไม่ได้หรอกเสืออย่างเราต้องเข้มเข้าไว้) "อู๊ดเดี๋ยวก็เหมือนวันนั้นอีกหรอก" (เธอคงคิดนะว่า เสือที่ไหน หมาชัดๆ) "วันไหน วันไหน" "แหม่ ทำมาเป็นวันไหน วันไหน เชอะ!" "เอ่อออ หน่ะ ไม่เมาแล้ววว" "จ้า พ่อคอทองแดง" (กินนู้น ดื่มนี่ กินนี่ ดื่มนั่้น เดี๋ยวชน เดี๋ยวฉี่ วุ้ยยย...เริ่มเมา) "เอ่ออ! ดา" "ดามาร้านนี้บ่อยหรอ" "ไม่บ่อยหรอก ก็ตอนเรียนชอบมานั่งร้านนี้ แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้ว" "หรอ แล้วไมชอบที่นี่หล่ะ" "ก็เพลงเพราะดี ไม่แพงมาก และมีความทรงจำดีๆ มั้ง" "ความทรงจำคืออะไรหรอ" "ก็ดาเคยมานั่งกับแฟน ตอนเรียนไง" "อ๋อ... อ้าวแล้วเขาไปไหนหล่ะ" "อย่าถามเลย เรื่องมันเศร้าหน่ะอู๊ด" "ไม่เป็นไร ไม่ต้องตอบก็ได้" "อู๊ด...อู๊ด ว่าเขาตกแต่งร้านดีไหม" "ก็ดีนะ น่านั่งดี" "ช่ายย ดาอยากมีร้านแบบนี้บ้าง เบื่องานแล้ว" "เอ่ จริงสิ ยังไม่รู้เลยว่าดาทำงานอะไร" "ดาเป็นเซลล์" "เซลล์ขายออะไรหรอ เครื่องกรองน้ำ ป่าวว" "นี่อู๊ด ถ้าอยากรู้ ก็อย่ากวน" (เธอหยุดแล้วทำตาขมึงใส่) "จ๊ะๆ ไ่ม่กวนแล้วจ๊ะ แล้วขายไรหล่ะ" "ดาขาย คอนโด เกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์" "บริษัทไรหรอ" "ของ Land Feel" "รู้จักม่ะ" "เหอะ" "แล้วขายดีไหม" "ช่วงนี้เงียบๆ สงสัยคนไม่ค่อยมีเงิน" (นี่มันดากรูเปล่าวะ) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 01, 2012, 12:59:04 PM ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 01, 2012, 06:20:24 PM ;D ไอ้ที่ห้อยอยู่ ขอสักขวดได้ไหมน้า ;D ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 01, 2012, 07:41:46 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่8
"แล้วอู๊ดหล่ะ ทำอะไร เห็นบอกว่าตกงานอยู่ไม่ใช่หรอ" "ก็ตกงานอยู่ ยังไม่ได้งานใหม่เลย" "ลองไปสมัครที่นี่ดูสิ บริษัทอะไรน้า เดี๋ยวนะ..ขอนึกก่อน" "อ๋อ...นี่ไง บริษัทไนซ์เทค อ่ะ" "ทำเกี่ยวกับอะไรหรอ" "เกี่ยวกับความสวยความงามไง" "อย่างนี้ หญิงเยอะเลยดิ" (เรื่องอย่างนี้ต้องใส่ใจเป็นพิเศษ) "แหม่อู๊ด...หูไม่ค่อยผึ่งเลยนะ" "ก็...อ่ะนะ ดาก็รู้นี่ว่าเราโสด" "ใครรู้ อย่างอู๊ดเนี๊ยะนะโสด กร๊ากกก อยากฮาให้โลกรู้" "ก็ยังไม่มีแฟนนี่ หาแฟนอยู่โว้ยย" "ก็ดาไง แฟนอู๊ด จำไม่ได้หรอ เมื่อเช้าเรายังนอนกอดกันเลย" "เหอะ...ไม่เห็นรู้เรื่องเลย ใครกอดใคร" "ก็เรากอดกันไง" "บ้าป่าว.....อู๊ดไม่ได้กอดดาสักหน่อย ดาต่างหากที่กอดอู๊ดเอง ช่วยไม่ได้" "อ้าว!... ไมพูดแบบนี้หล่ะ ดาเสียใจนะ" "ดา........อู๊ดพูดเล่น" "ดาก็พูดเล่นเหมือนกัน" (เราต่างพูดจาหยอกล้อ เล่นกัน ทั้งแกล้ง ทั้งอำต่างๆ นาๆ แต่เรามีสิ่งนึงที่คล้ายกัน นั่นคือเราไม่รู้ว่าทำไมเราถึงได้เข้ากันได้ดีถึงเพียงนี้ เพราะเราต่างเลือกที่จะมีความสุขในวันนี้ เวลานี้ และตอนนี้) (เพลงที่เล่นตอนนี้ผมชอบมาก และผมก็รู้ว่าเธอก็ชอบเช่นเดียวกัน) "เคยนั่งตรงนี้ เก้าอี้ตัวนี้ อยู่ข้างๆ เธอ เป็นที่ประจำที่เธอ และฉัน จะนัดกันเสมอ แต่วันนี้ที่เดิมตรงนี้ที่ฉันได้เจอ.............." "ดา..ดา..จำเราได้หรือป่าว?" (เสียงผู้ชายคนหนึ่งเรียกถามเธอ) (เธอหันไปมอง แล้วสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป เธอรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก แล้วเธอก็หันกลับ โดยที่ไม่ตอบคำถามของชายคนนั้น) "ดา..จำเราไม่ได้หรอ เรา รุธ ไง เคยเรียนด้วยกันที่ศิลปากรไง" (เธอหันไปมองหน้าเขาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แววตาเธอเศร้ามาก) "จำได้สิ" (สรุัตดา เอ่ยอย่างเลื่อนลอย) "เป็นไงมั้งดา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ" "ยังทำงานที่เดิมหรือป่าว" "ป่าว...ไม่ได้ทำแล้ว" "ดา...เป็นไรหรือเปล่า ทำไมดูเศร้าๆ" (ผมเอ่ยถามเธอ) "ป่าว ไม่ได้เป็นไร" "อู๊ด...นี่เพื่อนดา ชื่อ รุธ" "หวัดดีครับ ผมอู๊ด เป็นเพื่อนดาครับ" (ดามองหน้าผมแล้วทำตาขวางใส่) "เชิญนั่งก่อนครับ" (ผมเรียกให้รุธนั่ง รุธลงนั่งข้างดา) "ผสมไรดีครับ?" "ไม่หล่ะ ผมไม่ดื่ม ขอเป็นโค้กก็แล้วกัน" (แหม่!...แอ๊คจริงนะมึง) "ดา...ยังไม่หายโกรธรุธอีกหรอ" (เธอเงียบ และไม่พูดอะไรทั้งสิ้น) "ดา...รุธอยากบอกว่า รุธก็เสียใจที่ทำแบบนั้น" "รุธแค่อยากให้ดา อภัยให้รุธ" "รุธขอโทษนะ" "รุธ!..รุธ!..จะเอาอะไรจากดาอีก รุธ เอามันไปหมดแล้ว" (เธอเปรยเบาๆ แต่น้ำตาเธอพรั่งพรู ไหลอาบทั้งสองแก้ม ผมไม่คิดว่าจะได้เห็นความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นกับเธอ) "ดา...อย่าร้องไห้ รุธแค่อยากขอโทษ" "รุธ ทิ้งดาไปหาคนใหม่ รุธทำให้ดารักแล้วจากไป" "เอาทุกอย่างไปจากชีวิตของดา รุธ คิดว่าทำมันถูกแล้วใช่ไหม" "!!ใช่ไหมรุธ!!" "ตอบดามาสิ" "ไม่ ..นะดา.เพียงแต่ตอนนั้นเรายังเด็กกันอยู่มาก รุธไม่คิดว่าดาจะเสียใจมากขนาดนี้" "เสียใจหรอ รุธบอกว่าดาเสียใจหรอ" "ดาจะบอกรุธให้เข้าใจไว้เลยนะ ว่าที่ดาเป็นแบบนี้ มันไม่ใช่ความเสียใจ" "แต่มันคือความเจ็บปวด ที่รุธเป็นคนทำให้เป็นแบบนี้" "ดา....ดา...." "ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว รุธออกไปจากชีวิตดาเถอะ" "อย่าทำแบบนี้อีกเลย แค่นี้ก็เจ็บมากพอแล้ว" (มีแต่เสียงเพลงที่ว่างเปล่า จบลงแล้วความรักของเรา ไม่มีเขาเคียงข้างอีกแล้ว ไม่มีคืนวันที่สดใส ดื่มให้ตัวเองอีกที กับรักที่เพิ่งผ่านพ้นไป.......) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 01, 2012, 09:33:28 PM ;D ไอ้ที่ห้อยอยู่ ขอสักขวดได้ไหมน้า ;D ;D หยิบเอาได้เลยครับ ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: SEEZ ..รักในหลวง.. ที่ กรกฎาคม 02, 2012, 09:40:43 AM รอตอนต่อไปครับ ;D ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ กรกฎาคม 02, 2012, 01:08:40 PM มารอตอนต่อไปครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 02, 2012, 02:11:10 PM ตามด้วยคนครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 02, 2012, 05:28:28 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่8
"คุณอู๊ด" (น้ำเสียงของรุธ ดูเป็นห่วงดายิ่งนัก) "คะ ครับ" (ผมตอบรับ อย่างกล้าๆ กลัวๆ) "ดูแลดาด้วย" (ชาย...ที่ซึ่งกำลังถูกหญิงคนหนึ่งผลักไสให้ออกจากชีวิตของเธอ..กล่าวกับผม) "ครับ ไม่ต้องห่วงครับ เดี๋ยวดาก็ดีขึ้นเอง" (ผมตอบรับชายซึ่งกำลังซึมเศร้า) "ดา เราไปก่อนนะ" (เขาเอ่ยคำลาสุดท้าย ก่อนเดินจากไป) (เธอไม่หันหน้าไปมองเขาด้วยซ้ำ) (และแล้ว รุธ ก็จากไป ทิ้งไว้เพียงความเศร้า ที่สุรัตดาเป็นผู้รับมันทั้งหมด ผมมองเธอ รู้สึกสงสารเธอจริงๆ แต่ผมจะกอดเธอก็ไม่ได้ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เธอนั่งอยู่ข้างหน้าผม ใกล้ผมแค่นี้เอง เธอนั่งก้มหน้า น้ำตาเธอหยดลงบนกระโปรงตัวน้อย นับครั้งไม่ถ้วน เธอเงยหน้าขึ้นมามองผม น้ำตาอาบรินสองแก้ม แล้วเธอก็พูดกับผมว่า) "อู๊ด หยิบทิชชู่ให้หน่อย" (น้ำเสียงเธออู้อี้) "เอากี่แผ่น" "เร็วๆ" (เสียงเธอสั่นคลอน อยากได้ดั่งใจเหมือนเป็นเด็กๆ) "ฟรืดด ฟรืดด ฟรืดดดดดดด" (เธอเอาไปสั่งขี้มูก) "อู๊ดกินไหม ลอดช่องสิงค์โปรนะ" (เธอเริ่มยิ้มแล้ว) (ผมก็ยิ้มตอบเธอเช่นกัน ตอนนี้เธอดูเหมือนเด็กน้อยมาก) "อี้! ไม่เอาหรอก" (ผมยี้หน้าหนี) "ทำไมหล่ะ อร่อยน้า เดี๋ยวใส่น้ำแข็งให้ กะทิเยอะๆ เลย" (พลางยื่นมาให้ผม) "เก็บไว้กินคนเดียวเถอะ ขอผ่านดีกว่า" "อู๊ดอ่า ใจร้ายจัง" (กรูใจร้ายด้วยยย) (คำถามในใจผมเกิดขึ้นมากมาย ทำไมดาถึงเสียใจขนาดนี้ เขาทำอะไรดาหรือ หรือเพราะอะไรกัน) "ดา ถามไรหน่อยสิ" (เธอนั่งเช็ดขี้มูกอยู่ แบบเอียงๆ) "ถามไร ถามมาดิ" "เมื่อกี้แฟนเก่าดาหรอ" "อืมม ใช่ ไมหรอ" "แล้วทำไมต้องร้องไห้ด้วยหล่ะ โกรธเขามากเลยหรอ" "อู๊ด ถ้าจะถามความรู้สึกดาในตอนนี้ อู๊ดดูไม่ออกหรอ ว่าดารู้สึกอย่างไร" "ก็ดูออก...เอ่อออ!" "เอาเป็นว่า ไม่ถามก็ได้ ขอโทษก็แล้วกัน นะ" "ไม่เป็นไร ดาไม่อยากนึกถึงเรื่องนี้อีก" (พลางลุกเดินไปห้องน้ำ) 22.45 น. เธอกลับมาแล้ว.................. "อู๊ด นี่เพลงอะไรหรอ" (อย่ากลัว ว่าวันเวลาจะทำให้เธอต้องเสียใจ หรือว่าความห่างไกลจะทำให้ใจฉันไหวหวั่น..............) "เพลงนี้ หน่ะหรอ" เพลงสัญญา ของบอยด์ไง "หรอ เพราะดีเนอะ" "ใช่!..ชอบเพลงนี้หรอ" "ชอบ เพราะดี" "นี่อู๊ด... อู๊ดจะเป็นแบบเพลงนี้ได้ไหม" "เป็นยังไง" "ก็แบบเพลงนี้ไง แบบว่าเป็นผู้ชายแบบเพลงนี้อ่ะ" (เธอร้องให้ผมฟัง และเอียงคอ ซ้าย ขวาไปมา ผมชอบมากเลย เธอดูน่ารักดี) "ให้เธอได้รู้ ว่าไม่ ว่ามัน จะนานสักเท่าไหร่ จะไม่มีใครมีความสำคัญ และสูงค่า ด้วยคำพูดฉัน แทนคำสัญญาให้รู้ว่า ฉันรักเธอ แบบนี้ไง" "คงไม่ได้หรอก" "ไมหล่ะ ยากไปหรอ" "อืมม ยากไป มีง่ายๆ ไหม" "อู๊ด ดาเสียใจอยู่นะ ช่วยทำให้ดารู้สึกดีได้ไหม" (เธอไม่พอใจ และสะบัดหน้าหนี) "ดะ...ดะ...ได้ จ้า สัญญา ก็สัญญาจ้า" (ผมยื่นมือไปเกี่ยวก้อยกับเธอ และเธอก็รับคำสัญญาจากผม) "สัญญาแล้วนะอู๊ด ห้ามผิดคำ นะ" "อืมมม....." (ผมก็สัญญาไปอย่างนั้นแหละ) "เอ้า!....ชนกันหน่อย ดื่มเพื่อลืมเธอ" (เธอขอชน ((((กริ๊ก)))) ) "อู๊ดเชื่อไหม... ว่าดานะ ไม่เคยมีความสุขแบบนี้มานานแล้ว" (เสียงเธอเริ่มเมานิดๆ แล้ว) "ทำไมหรอ" (ผมถามอย่างสังสัย) "ก็แบบว่าอ่ะนะ ตั้งแต่เลิกกับรุธไป ก็ไม่เคยมีความสุขเลย" "เพราะอะไรรู้ไหม?.. เพราะมันเสียใจไงอู๊ด มันเสียใจอย่างสุดซึ้งเลย" (เธอเริ่มร้องไห้อีกครั้ง ครั้งนี้หนักกว่าเดิม) ((แป่ววว)))))) (เราต่างดื่มแล้วดื่มเล่า แต่มันไม่เคยพอเลย ดนตรีและผู้คน รายล้อมสองเรา แต่เหมือนกับว่า มีแค่เรานั่งอยู่เพียงสองคน เรานั่งท่าเดิม จับเจ่าท่าเดิม มองกัน สบตา หัวเราะ ร้องไห้ และยิ้มให้แก่กัน เพราะเราต่างรู้ว่า ความสุขเกิดขึ้นตรงกลางระหว่างสองเรา และเราต่างได้หยิบใช้ความสุขนั้นร่วมกัน) 23.59 น. ร้านปิด....................... "อู๊ด ดายังไม่อยากกลับ ดาอยากกินอีก" (ผมพยุงเธอเดิน และตอนนี้ เธอหลับตาเดินแล้ว) "ดา พอแล้วหล่ะ เมามากแล้ว" (แม้อ้อมกอดผม จะเคยประคองใครต่อใครมากมาย แต่สำหรับเธอแล้ว ผมประคองด้วยรัก และอบอุ่น) "ไม่อาวววว จะกินอีกกกก อยากกินนน" "อู๊ดอ่ะ.....ไม่รักดาแล้วหรอ" (เธอเริ่มพรรณนา) "ทำไมอู๊ดทำแบบนี้ ทำแบบนี้ทำไม" (ปั๊บๆ..ปั๊บๆ...เธอหลับตา แต่มือยังตีผมอยู่) "ดา ยืนดีๆ ก่อน อู๊ดโบกรถก่อน" (เธอยังอยู่ท่าเดิม ที่ผมพูดไปไม่มีความหมาย) "พี่ไปสีลม" "ช่วงไหนครับ" (คนขับเอ่ยถามผม) "เอ่ออ เดี๋ยวผมบอกทางให้อีกที" "อึ๊บ.....อึ๊บ......ดาดีๆ เดี๋ยวหัวโขก" (ผมพยุงเธอขึ้นรถ ไม่สิเรียกว่าอุ้มเลยก็ว่าได้) "ดา...นั่งดีๆ อย่าเอียงไปเอียงมา" "พี่เรียบร้อยครับ ไปเลยครับ" "ดา ดา" (เธอพิงไหล่ผมหลับไปแล้ว) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 09, 2012, 06:21:38 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่9
00.15 น. เดิงทางกลับบ้าน................. (ฝนเริ่มตก หลังจากที่รถออกมาได้สักพักแล้ว แม้ว่าข้างนอกฝนจะเทกระหน่ำอย่างไร แม้ว่าลมจะพัดแรง อากาศจะเหน็บหนาวเพียงใด ก็ไม่อาจจะทำให้เขาทั้งสอง ตื่นจากภวังค์แห่งความรักนี้ได้ ภายใต้อ้อมกอดของนนทพัฒ สุรัตดายังคงหลับไหล เขากอดเธอด้วยความรู้สึกพิเศษ อบอุ่นทุกๆ การสัมผัส เขาอาจจะกระซิบบอกเธอว่ารัก แต่เป็นเสียงกระซิบที่เบาที่สุด เพราะเขากระซิบจากใจนั่นเอง ) 00.45 น. ใกล้ถึง.......................... "น้องๆ.......น้อง.......ถึงสีลมแล้ว" (เสียงแหลมเล็ก จากคนขับ) "ครับพี่" (ผมสะดุ้งตื่น และยังเบลอๆ อยู่) "ถึงไหนแล้วครับ?" "เข้าสีลมแล้ว?" "อ๋อครับ เดี๋ยวพี่เลี้ยวซ้าย แต่ไปอีก 2ซอย ข้างหน้านะครับ" "ซอยนี้หรอ" "เลยไปอีกครับ" (ผมเอามือขยี้ตา) "เนี๊ยะพี่ ซอยนี้แหละ เลี้ยวเข้าไปเลยครับ" "จอดซ้ายมือตรงป้ายเหลืองๆ นี่แหละครับ" "ดา.......ดา.......ดา........ตื่นได้แล้วถึงแล้ว" "ฮ้าาาา!!................ รายยยหรอ อู๊ด" (เธองัวเงีย) "ถึงแล้ว ตื่นได้แล้ว เร็วๆ เดี๋ยวค่อยไปนอนต่อข้างบน" "อ่ะพี่ ทอนให้ผม ยี่สิบบาทก็ได้" (งกเหมือนเดิม) "ดา......ไปเร็ว อย่างอแงหน่ะ ตื่น..ตื่น.. ลืมตาด้วย" "อึ๊บ....อึ๊บ.....โหหนับฉิบเลย" (ทั้งขึ้นทั้งลงเลยกรู เมาก็เมา) "ไปเลยครับพี่" (ผมเอ่ยบอกแท๊กซี่) "ปายยยย เลย คร้าบบบบ เพ่" (เธอเลียนแบบผม และโบกมือด้วย) "รายยย...........อู๊ด...........ก็คนมาววว มันก็ต้อง มาวววววเด่ะ" "ไหนลองเดินดีๆ ดิ๊" "กินไปนิดเดียวเอง บิ้วเมาป่าว" (ผมพยุงเธอเดิน) "บิ้ว เบิ้วว อารายยยกานนน บ้าป่าวววอู๊ดดด" (เธอปฏิเสธ ทั้งๆ ที่ตายังหลับอยู่) "ดาทำดีๆ หน่อย จะเข้าประตูแล้ว" "ตายห่าแล้วกู บัตรไปไหนวะ" (ผมสบถเบา) (อยู่นี่ นี่เอง) (((แอ๊ดดดด))))))))) "ดาเข้าไปก่อน" "อย่าดันสิอู๊ด เดี๋ยวล้มนะ" (เธอหันมาทำคิ้วขมวด แต่ตายังหลับอยู่) ในลิฟต์.................. "ชั้นไหนค่ะ" (หญิงสาวที่ขึ้นพร้อมกัน เอ่ยถามผม และผมจำได้ว่าเธอชื่อ พักต์ ถ้าจำไม่ผิดเธอชื่อเต็มว่า "ศิริพักต์" เพราะผมเคยแอบมองป้ายชื่อเธอ เธอทำงานที่โรงแรมแถวสีลม เธอเป็นหนึ่ง ในตองอูเลยทีเดียวก็ว่าได้ เธอขาว สวย หุ่นดี และเซ็กซี่มากๆ เธอพักอยู่ชั้นเดียวกันกับผม แต่ห้องเธออยู่ต้นๆ แต่ผมอยู่ท้ายสุด ผมแอบชอบเธอเหมือนกัน) "ชั้น 5 ครับ" "ถึงแล้วค่ะ เชิญค่ะ" (เธอเอ่ย) (ผมยิ้มแล้วบอกว่า) "ไม่เป็นไรครับ เชิญก่อนเลยครับ" "ขอบคุณค่ะ" (น้ำเสียงเธอนุ่มนวลจับใจจัง) "อู๊ดดด ถึงยางงง" (สุรัตดา ยังคงเมาไม่รู้เรื่อง ยืนแอ่นไป แอ่นมา) "ถึงแล้ว" (ผมพยุงดาออกจากลิฟต์ แต่ตาผมมองไปที่พักต์ พักต์หันมายิ้มให้ผมทีนึง ก่อนเดินเข้าห้องไป) "มีลุ้นแล้วกรู" (ผมพรึมพรำเบาๆ) "อู๊ดดด บ่นรายยย หรออออ" "ป่าว ไม่ได้พูดไรเลย ดาหูฝาดป่าว" แกร๊ก..........ปัง!................... (ผมพยุงเธอไปที่เตียง ผมปล่อยเธอท่าไหน เธอนอนท่านั้น) "ดา จะอาบน้ำป่าว" (เธอเงียบ) "ดา จะอาบน้ำไหม" ( ผมถามเธออีกครั้ง และเธอหลับไปแล้ว) (ผมยังนึกถึงพักต์ นึกถึงรอยยิ้มที่เธอยิ้มให้เมื่อกี้ รอยยิ้มเธอช่างมีเสน่ห์เกินห้ามใจจริงๆ) "ดา กินมาม่าป่าว จะได้ต้มเผื่อ" "มาม่าหม้อนี้มีไส้กรอกด้วยน้า" (เธอหลับลึกไปแล้ว) (ผมเอาผ้าชุบน้ำอุ่นๆ มาเช็ดหน้าให้เธอ ผมคิดในใจ ว่าเธอก็น่ารักดีเหมือนกันนะ แต่ขี้เมาไปหน่อย กวนประสาทด้วย แต่ก็ไม่เป็นไร เธอจริงใจดี ผมเช็ดหน้า เช็ดแขน เช็ดขา และเท้าให้เธอ แต่ผมก็คิดเหมือนกันนะว่าจะเอามาเช็ดหน้าเธออีกรอบ คิดเฉยๆ นะ) (ผมขยับท่านอนเธอใหม่ และลดอุณหภูมิแอร์จนถึง 22 องศา ห่มผ้าสักหน่อยจะได้อุ่นๆ เธอจะได้หลับสบาย) "ติ๊ด....ติ๊ด.....ติ๊ด" (มาม่าเสร็จแล้ว ผมเดินไปเปิด UBC ดูช่อง HBO วันนี้หนังน่าดูมาก ผมเลยกินมาม่าแล้วก็ดูหนังแบบชิวชิวคนเดียว) "ดา..........ดา..............กินมาม่าป่าว" (ผมเรียกเธออีกครั้ง เธอเงียบเหมือนเดิม) (ผมคอยเดินไปดูเธอตลอด เป็นห่วงไหมน่ะหรอ ผมไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าเป็นเพราะอะไร) 1.30 น. ((หาวววว)))))))) (เหมือนเดิม ไม่ล้างเหมือนเดิม) 1.45 น. (ผมไปอาบน้ำร้องเพลง ตาประสาคนเหงา ส่องกระจกดูเงา เงาของตัวเอง แต่จะดูอย่างไร ไม่เคยเข้าใจ ว่าเรามีอะไรที่มันไม่เหมือนใคร ถึงทำให้เราเป็นแบบนี้" ) 2.15 น. "อืมมม จะว่าไปเราก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย" (พวกหลงตัวเอง นุ่งผ้าขนหนูตัวเดียว หน้ากระจก) (เสียงดาเรียกเบาๆ ดังมาจากข้างหลัง) "อู๊ดด ทามมอารายย" "ดา ยังไม่นอนอีกหรอ นึกว่าหลับไปแล้ว" "ยางง เลยย ดานอนม่ายยหลับบบ" (เธอยังหลับตาอยู่) "เพราะม่ายยมีคนกอด อู๊ดดมาห้ายยดากอดดหน่อย" "เร็วจิ" (เธอยื่นสองมือ เพื่อรอการสวมกอดจากผม) "ดานอนได้แล้วมั้ง ดึกแล้ว อยากกินน้ำไหม" "ม่ายยอาวว อยากกอดดอู๊ดมากกว่า เนอะ" "เร็วจิ รออยู่นะ" (เธอยังรอคอยการสวมกอดจากผม) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 09, 2012, 08:58:15 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่10
(ผมเดินหยิบน้ำมาให้เธอดื่ม เพื่อเบนความสนใจเรื่องกอดนั้น) "อะ ดากินน้ำก่อน คอจะได้ไม่แห้ง" (ผมนั่งลงบนเตียงข้างเธอ ยังไม่ทันจะสิ้นคำพูด เธอดึงผมไปกอดเลย) "อู๊ด ตัวเย็นจัง หอมด้วยย" (ผมพยายามที่จะรั้งตัวเองขึ้น เพราะผมไม่คิดล่วงเกินเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่คิดอะไร แต่ผมก็ทำไม่ได้ ผมได้แต่บอกกับตัวเอง ว่าอย่า อย่าเท่านั้น) "ดา น้ำหกหมดแล้ว เห็นไหมเนี๊ยะ ดา ปล่อยก่อน เดี๋ยวเปียกเตียง" (น้ำเสียงผมเริ่มหงุดหงิด) "ปล่อยก็ได้ แต่อู๊ดต้องรีบมานอนนะ" "อืม อืม" (ผมผละตัวเองออกจากดา ผมคิดเสมอว่า ผมกำลังทำอะไรอยู่ อะไรเกิดชึ้นกับผมเนี๊ยะ) 2.35 น. (ผมเข้าไปแปรงฟัน และแต่งตัวนอน ใส่บ๊อกซ์เซอร์ตัวเดียว ตูดขาด และขอบเปื่อย) (ผมค่อยๆ ชะโงกหน้าดูเธอ ว่าหลับยัง ค่อยๆ ย่องขึ้นเตียงตัวเอง ค่อยๆ เอาตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนขาว เข้าได้ข้างนึงหล่ะ "อึ๊บ...อึ๊บ.....อ้า" เรียบร้อย แล้วเอื้อมมือไปปิดไฟหัวเตียง) ((แป๊ก))))) (แสงไฟของระเบียงด้านนอก สาดเข้ามา เพราะม่านปิดไม่สนิทเท่าไหร่ เธอนอนตะแคงหันหน้ามาทางผม ผมก็นอนตะแคง หันหน้าดูเธอหลับ เธอหลับตาพริ้ม ผมเพิ่งสังเกตุเห็นว่าเธอ ปากนิด จมูกหน่อย นี่ขนาดเธอหลับยังสวยได้ขนาดนี้ จริงๆ แล้วเธอเป็นใครกันแน่ ใครส่งเธอมาให้ผมหรือป่าว หรือว่าพรมลิขิต บิ๊กแอส จะอะไรก็ช่างเถอะ เธออยู่ตรงหน้าแล้วนี่ นอนดีกว่าเรา ฝันดีนะดา ดาจะฝันดีไหมเน้อ รับคำอธิษฐานอู๊ดด้วยนะ จุ๊บๆ จ้า) (คืนนั้น เราสอง ต่างคน ต่างนอน) อ่านแล้วอย่าลุ้นมาก ;D 7.45 น. เช้าไปไหม . 9.25 น. อืมโอเค พอได้ .แต่ขออีก 5 นาทีนะ 9.30 น. เวลามาตราฐานโลก............................ "โอ๊ยยย!! เฮ้ยอะไรวะเนี๊ยะ" (ผมต้องสะดุ้งตื่น เพราะตัวเปียกไปด้วยน้ำ) "ฮ่าๆ ฮ่าๆ" (เธอหัวเราะไม่หยุด และยังล้อเลียนผมด้วย) "โห! ดา ทำไมทำแบบนี้อ่ะ" (ผมเริ่มโมโห) "ทำอะไร" (เธอยักไหล่ แล้วทำหน้าไม่รู้เรื่อง) "ก็เอาน้ำมาสาดอู๊ดทำไมหล่ะ" "ก็......มันหกอ่ะ ตั้งใจจะเอามาให้อู๊ดกินอ่ะ ผิดด้วยหรอ" (เธอทำเสียงแบบใสบริสุทธิ์ แบบไม่ได้ตั้งใจ) "ไม่เชื่อหรอก นี่มันแกล้งกันชัดๆ" "แล้วแต่ ไม่เชื่อก็ตามใจ คนหวังดี ก็มาหาว่าหวังร้าย" (เธอพูดไปยักไหล่ไปแล้วทำหน้าเย๋ๆ หันหลังแล้วเดินไปเก็บแก้ว) (ผมล้มตัวนอนต่อ และกล่าวว่า) "เออ ขอโทษ" (แป๊บเดี๋ยวเท่านั้น) "เฮ้ยย เฮ้ยย ร้อน ร้อน ร้อน" (ผมสะดุ้งตื่นอีกครั้ง) (ผมเห็นเธอนั่งหัวเราะอยู่บนพื้น มัน...ดูมีความสุขมากๆ) "ดา ทำไมเล่นแบบนี้" (คราวนี้ผมโมโหมาก) "อะไร เล่นอะไร" "ก็จักกะแร้เนี๊ยะ เห็นไหมเนี๊ยะ ขนหมดแล้ว" (เธอขำต่อ) "อะไร ไม่เห็นรู้เรื่องเลย" (ชักสีหน้าไม่รู้อิโหน่อิเหน่) "อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง ไอ้ที่ถืออยู่ในมือหน่ะ อะไร" (เธอทำไม่รู้ไม่ชี้) "อะไร นี่ก็ไฟแช็คไง ไม่เคยเห็นเรอะ" (เธอยอกย้อน) "ก็ดาเอามาเผาขนแร้อู๊ด ไมหล่ะ" (พลางดึงขนแร้กุดๆ) "ใครเผา ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย" "ยังบอกว่าไม่ตั้งใจอีกหรอ ขนหายหมดแล้ว เนี๊ยะ" "ก็ไม่ได้ตั้งใจ จริงๆ นิ๊" "ไม่ได้ตั้งใจอะไร" "ก็ดาอยากรู้ ว่ามันจุดติดป่าว" "ติดอะไร" "ก็ไฟแช็คเนี๊ยะ มันจุดติดไหม" "แล้วมันเกี่ยวอะไรกะขนอู๊ดหล่ะ" "ก็.....ดา อืมยังไงดีหล่ะ ก็ดาลองไปจุด ตรงแร้อู๊ดอ่ะ" "แต่ไม่ได้ตั้งใจเผาไล่ที่สักหน่อย มันเป็นอุบัติเหตุมากกว่า" "ฮึ!.. เหรอ อุบัติเหตุเหรอ อุบัติเหตุด้วย" (มันไปน้ำขุ่นๆ) "อู๊ดไม่เชื่อดาใช่ม้า" (เธอเริ่มเล่นบทดราม่า) "อือ...ดามันไม่ดีเอง ดามารบกวนอู๊ด แล้วยังทำให้อู๊ดลำบากใจอีก ดาไปก็ได้ ถ้าอู๊ดอยากให้ดาไป" (ตอนที่มันพูดเนี๊ยะมันหันหลังพูด แล้วมันก็ยิ้มด้วย) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: konklong ที่ กรกฎาคม 09, 2012, 09:39:12 PM ::002:: กำลังสนุกเลย ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: porcup ที่ กรกฎาคม 09, 2012, 11:03:01 PM อ่านแล้วอยากร้องไห้ครับ อยากได้ไออุ่นจากรอยกอดอีกครั้ง
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 09, 2012, 11:54:29 PM ::002:: กำลังสนุกเลย ;D ขอบคุณครับ ผมจะนำมาลงเรื่อยๆ นะครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 09, 2012, 11:58:36 PM อ่านแล้วอยากร้องไห้ครับ อยากได้ไออุ่นจากรอยกอดอีกครั้ง ไม่อยากให้เศร้าเลยครับ ขอบคุุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 07:31:55 AM ;D ;D ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 08:41:00 AM ผมอ่านไปลฺ้นไปว่าจะจบแบบหักมุมไหม555 หนุกดีครับ บวกให้้ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 11:38:45 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่11
10.00 น..................ไปซื้อบะหมี่ "หิวข้าวแล้ว..อู๊ด" (งานเข้าแล้วกรู) "ดาอยากกินไร เดี๋ยวจะไปซื้อให้" "แถวนี้ มีไรอร่อยบ้างหล่ะ" "ก็มี....ข้าวมันไก่ ข้าวขาหมู บะหมี่หมูแดง โอ๊ยอร่อยเยอะแยะ" (ผมคุยโวไปเรือย) "แล้วอู๊ดว่า อะไรอร่อยสุดหล่ะ" "บะหมี่หมูแดงมั้ง" "งั้นบะหมี่ก็ได้ แต่ไม่เอาผักนะอู๊ด อย่าลืมนะไม่เอาผัก" (เธอจะย้ำอะไรกันนักหนา) "กินผักบ้างสิ จะได้โตไวๆ" "ไม่เอา มันเหม็นอ่ะ" (เธอขยี้จมูก ทำเป็นเหม็น) "กินผักแล้วแข็งแรงนะ" (ผมย้ำบอกเธอ) (เธอเสียงสูง) "อู๊ดดดดดดดดดด.........รีบๆ ไปซื้อเลยหิวแล้ว" (ระหว่างรอลิฟต์ และแล้วสวรรค์ก็ทรงโปรดผมอีกครั้ง) "หวัดดีครับ" (ผมกล่าวทักทายพักต์) "หวัดดีค่ะ" (น้ำเสียงเธอนุ่มนวลเหมือนเดิม) (ผมเงียบ) (แล้วผมก็เงียบต่ออีก) (อ้า! นึกออกหล่ะ) "เอ่อ! คุณชื่อพักต์ หรือเปล่าครับ" "ใช่ค่ะ รู้ได้ไงอ่ะ" "ก็เคยได้ยินป้าแม่บ้านเรียกหน่ะครับ" (ป้าแม่บ้าน เป็นคนทำความสะอาดชั้นที่ผมอยู่) "อ๋อ.....แล้วคุณชื่ออะไรหรอค่ะ" (เธอมองมายังผม) "ผม อู๊ดนะครับ หรือจะเรียกอู๊ดดี้ก็ได้" (ผมดูประหม่าเล็กน้อย) "ชื่อตลกจังค่ะ" (เธอแกมหัวเราะ) "ครับ มีแต่คนบอกอย่างนั้นเหมือนกัน" "คุณพักต์ อยู่ที่นี่มานานหรือยังครับ" "ก็...อืม......ก็ประมาณปีกว่าๆ ได้มั้ง" "แล้วอู๊ดหล่ะ" "ผมก็จะ 3ปีแล้วครับ" "คุณพักต์ เอ่อ............." (ผมพยามนึกเรื่องคุยต่อ) "ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ เรียกพักต์เฉยๆ ก็ได้" "แหะๆ ได้ครับ" (ผมยิ้มแหย่ๆ) "ลิฟต์มาแล้ว เชิญครับ" (ผมเอ่ยน้ำเรียบง่ายแต่แฝงด้วยเลสนัย) "จะไปไหนหรอค่ะ" (เธอเอ่ยถามด้วยความสงสัย) "จะไปซื้ออะไรกินหน่อยครับ" "ซื้อให้ใครด้วยหรือเปล่าค่ะ" (เธอดักคอผมทันทีทันใด) (ตอบไงดีวะ) "อ๋อ...นั่นน้องสาวหน่ะครับ" "เป็นลูกพี่ลูกน้องหน่ะครับ" (ไวจริงนะกรู) "แหม! อู๊ดตอบซะยาวเลยนะ ถามไปนิดเดียวเอง" (เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่) "แล้วนี่วันนี้อู๊ดไม่ทำงานหรอ" "ตอนนี้ตกงานอยู่ ยังหางานไม่ได้เลย" (ตีหน้าเศร้าเล่าให้เธอสงสาร) "มีงานอะไรแนะนำไหมหล่ะ "อู๊ดจบอะไรมาหล่ะ" "จบ บริหารคอมอ่ะ ที่โรงแรมพักต์ มีงานเกี่ยวกับคอมไหม" "ไม่รู้สิ ต้องถามก่อน เดี๋ยวดูให้ก็แล้วกันนะ" "รบกวนหรือเปล่า" (ใจนึงผมก็เกรงใจเธอ อีกใจนึงก็อยากทำงาน) "ไม่เป็นไร...เดี๋ยวได้เรื่องยังไง จะมาบอก" "อู๊ดอยู่ห้องทุกวันไหม" "ช่วงนี้อยู่ทุกวัน มาเรียกได้เลย" "ขอบใจนะพักต์" "ไม่เป็นไรจ้า งั้นพักต์ไปก่อนนะ" (เธอโบกมือ บ๊าย บาย แล้วเดินจากไป) "ครับ โชคดีครับ" (ผมก็บ๊าย บาย เธอเช่นกัน) (เย้ส เย้ส กรูนี่หล่อไม่สร่างจริงๆ) "ลุง หมี่เกี๊ยวแห้ง 2ห่อ" (ผมลืมเรื่องไม่ใส่ผักของดาไปเลย) ปัง! ปัง! ปัง! "ดาเปิดหน่อย" "อู๊ดไมไปนานจัง" (เธอเริ่มโมโหหิวนิดๆ) "ก็คนเยอะ เลยรอนานหน่อย" "มานี่ เดี๋ยวดาแกะให้ ตาอู๊ดนี่ ไม่รู้เรื่องเลย" (เธอบ่นพรึมพรำ) (ส่วนผม ไปเก็บผ้าที่ตากไว้เมื่อหลายวันก่อน) "อู๊ดดดดดด" (เธอเสียงสูงอีกครั้ง) "ผักเพียบเลย ไม่ได้ใส่ใจเลยนะ อีอู๊ดบ้า เอาผักไปกินคนเดียวเถอะ นี่ๆ เอาไปให้หมด" (ส่วนผมมือก็เก็บผ้า แต่ใจยังคิดถึงใบหน้าอันแสนหวานของพักต์ ผู้หญิงในดวงใจของผม ดูเธอช่างเย้ายวลมีเสน่ห์จริงๆ) "อู๊ดรีบๆ มากินเร็ว เดี๋ยวเย็นหมด" (เธอตะโกนเรียก) "มาแล้ว มาแล้ว" (ไมผักกรูเยอะจัง) "ผักมีประโยชน์นะ กินเยอะๆ นะ จะได้โตไวๆ" (เล่นกรูแล้วไง เอาคืนใช่ไหม ครั้งนี้ยอมไปก่อน) "อร่อยดีนะ ห่อเท่าไหร่หรอ" " 30บาท" (บะหมี่เต็มปากอยู่) "อืม ก็ไม่แพงนะ ให้เยอะด้วย" "ดา..ปากมันเลยนะ" "แหม่...ก็มันอร่อยนี่ นานๆ ได้กินตังอู๊ดสักที" (เอ้า..ไรวะ) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 12:08:14 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่11
"ดาพรุ่งนี้ไปไหนหรือเปล่า" "ไมหรอ จะชวนไปเที่ยวหรออู๊ด" (ดูเธอดีใจใหญ่) "แต่จะชอบหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ" "ชอบสิ มีอู๊ดไปด้วย แค่นี้ก็ไม่เหงาแล้ว" (ประโยคนี้ทำให้ผมรู้สึกดีจริงๆ) (เราต่างคุยถึงเรื่องราวต่างๆ นาๆ มันไม่เคยหมดเลย เราคุยกันได้ในทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรักที่สมหวัง ผิดหวัง ความสุข และความทุกข์ต่างๆ ที่ผม และเธอเคยได้รับ ไม่สำคัญว่าได้จากใคร ที่ไหน หรืออย่างไร เพราะเราต่างเข้าใจได้ว่า มีเพียงเราสองคนเท่านั้นที่รู้กัน และกัน มิใช่หรือ) .....ตืดๆ ตืดๆ...... "ดา ดา โทรศัพท์ดาหรือเปล่า?" "ฮัลโหล ค่ะ!" "ว่าไงแม่" (สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป ดูตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ผมเข้าใจและรับรู้ถึงสีหน้าแบบนั้นได้อย่างชัดเจน เธอเงียบและฟังอีกปลายสายพูดอย่างตั้งใจ) "ดารู้แล้ว ดาอยู่บ้านเพื่อน" "กลับวันนี้แหละ เดี๋ยวดาให้เพื่อนไปส่งค่ะ" "แม่ ? พ่ออยู่ด้วยหรือเปล่า?" "ยังไม่กลับจากดูงานอีกหรอ" (เสียงของเธอช่างดูเศร้าจนเห็นได้ชัด) "ค่ะ แม่ งั้นเดี๋ยวดากลับนะ" "แม่ไม่ต้องเป็นห่วง" (และแล้วผมก็เข้าใจถึงอารมณ์ของเธอในตอนนี้ได้มากกว่าเดิมเสียอีก แต่จะพูดอะไรได้หล่ะในเมื่อ เรื่องนี้เป็นเรื่องของครอบครัวของเธอ) "อู๊ด? ไปส่งดาหน่อยนะ แม่อยากเจอ" "จะดีหรอดา แม่จะหาว่า ที่ดาไม่กลับบ้าน เพราะมาอยู่กับอู๊ดนะ" "ไม่เป็นไรหรอก เค้าก็ไม่ได้ห่วงใยอะไรนักหนาหรอก อู๊ดไปให้แม่ดาเห็นหน้าหน่อยนะ วันหลังดาจะได้ไปไหนมาไหนกับอู๊ดได้อีกไง" (ผมรู้สึกได้เลยว่า เธอกำลังร้องขอผม ในสิ่งที่ผมไม่ได้อยากจะทำมันเลย) "โอเค! ไปก็ได้ แต่ดาห้ามบอกว่าที่ดาไม่ได้กลับบ้าน เป็นเพราะว่ามาอยู่กับอู๊ดนะ" "จ๊ะ! ได้สิ แหม่ใครจะบอกหล่ะ" (ผมยังคงไม่สบายใจ ถึงแม้ว่าเธอจะรับปากผม แต่ผมก็รู้ว่า เธอคงรับปากไปอย่างนั้น) 17.45 น............. "อู๊ดตื่นได้แล้ว เดี๋ยวจะดึกมากกว่านี้ เดี๋ยวกลับบ้านไม่ได้" (เธอดึงผมขึ้นจากที่นอน หลังจากที่ผมเผลอหลับไป) "อู๊ด" (เธอเรียกผมอีกครั้งหนึ่ง ผมลืมตามองผ่านหน้าต่าง พระอาทิตย์กำลังจะตกดินแล้ว และฝนก็เริ่มที่จะกระหน่ำลงมา) (ผมรีบไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ดาเองสิ กลับยังคงนั่งอยู่ที่ปลายเตียง สีหน้าของเธอ แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่า ไม่มีความสุขเอาเสียเลย) "ดา ไปยังจ๊ะ" (ผมเรียกถาม แต่เธอยังคงไร้การตอบสนอง) "ดา ดา กลับบ้านยัง อู๊ดจะไปส่ง" (ผมรบเร้าเธออีกครั้ง เธอยังคงนั่งอยู่อย่างนั้นที่เดิม และเมื่อเธอหันมา ตามเสียงเรียกถามจากผมอีกครั้ง ผมก็ได้เห็น แววตาของเธอ ดูเศร้ามาก และเธอไม่พูดอะไรเลย) "ดา เป็นอะไรหรือเปล่า" (ผมถามด้วยความห่วงใย และนั่งลงข้างๆเธอ) "เปล่านี่" (เธอยิ้ม และพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนเหมือนเดิม) "งั้น! ไป กลับบ้านได้แล้ว แม่รออยู่นะดา" (ผมยื่นมือให้เธอจับมือผม ผมบีบมือเธอด้วยความอบอุ่น เพื่อให้เธอได้รู้ว่า ผมสามารถปกป้องเธอได้ และจะอยู่เคียงข้าง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น) 19.15 น. ณ. ริมถนน......... "ดากลับยังไงดีหล่ะ รถเมล์ หรือว่าแท็กซี่ดี?" "ยังไงก็ได้อู๊ด เพราะยังไงก็ต้องกลับบ้านเหมือนกัน จะช้าหรือเร็วยังไงก็ต้องกลับบ้าน" (เธอพูดตัดพ้อ เหมือนสิ่งที่รอเธออยู่ที่บ้านนั้นมันช่างหดหู่เหลือเกิน) (ผมตัดสินใจ ไปแท็กซี่ ผมล้วงกระเป๋าดู เหลือแค่สามสี่ร้อยบาท แต่ตอนนั้นเรื่องเงินเป็นเรื่องสุดท้ายที่จะคำนึงถึง เพราะสิ่งที่รออยู่ที่บ้านของเธอนั้น เป็นสิ่งที่น่ากลัวยิ่งนัก) "ดาบ้านอยู่ที่ไหนนะ?" "บางนา หมู่บ้านลัดดาวัลย์" (เธอตอบเสียงเนือยๆ) "พี่ไปบางนาครับ หมู่บ้านลัดดาวัลย์" (เรานั่งเบาะหลังกัน เธอเอียงหัว พิงกระจก และเหม่อลอย ได้แต่มองแสงไฟสีนวลตาตามถนน ผ่านกระจกใสของรถ ฝนเริ่มพร่ำลงแล้ว และเธอไม่พูดอะไรเลย จนทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะถามเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวของเธอ แต่ในใจผมตอนนั้นเข้าใจได้ว่า สิ่งที่ผมจะถามในตอนนี้ เธอคงจะไม่อยากตอบเรื่องเหล่านั้น ผมจึงทำได้เพียง คอยดูแลเธออยู่ข้างๆ อย่างนี้ ผมอยากบอกคุณนะดา ว่าผมรู้สึกเป็นห่วงคุณจริงๆ) .....ล่วงเลยจนถึงปากทางเข้าหมู่บ้าน .. "ดาถึงแล้วนะ บ้านหลังไหน?" "เลี้ยวซ้ายซอยข้างหน้า ตรงไปสุดทางเลี้ยวขวา" "เลี้ยวขวาแล้วไงต่อดา" "จอดตรงนี้แหละค่ะ" "ถึงแล้วหรอ" "อืม" (ผมรีบควักเงินจ่ายค่าแท็กซี่ โดนไป เกือบ 200 แถบหมดตัว) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 12:09:06 PM หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 12:10:09 PM ผมอ่านไปลฺ้นไปว่าจะจบแบบหักมุมไหม555 หนุกดีครับ บวกให้้ครับ เรื่องนี้ไม่รู้ว่าจบยังไง ยังไม่มีตอนจบเลยครับ ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 02:22:41 PM ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 05:37:00 PM ขอบคุณครับ ขอบคุณที่ติดตามผลงานครับ ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 06:20:24 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่12
(สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้าคือ บ้านเดี่ยวหลังใหญ่ วัดจากสายตา ประมาณคร่าวๆ เกือบๆ 1 ไร่ได้ ประตูหน้าบ้านทำจาก อัลลอยลายดัด พื้นจากประตูหน้าบ้านจนถึงประตูเข้าบ้าน ปูด้วยหินสแต็มป์ ลานจอดรถ จอดได้มากกว่า 10 คัน มีรถจอดเรียงรายอยู่มากกว่า 5 คัน ล้วนแล้วแต่เป็นรถยุโรปแทบทั้งสิ้น ส่วนตัวบ้านนั้นไม่ได้ต้องพูดถึง หลังมหึมา ถ้าเทียบกับห้องที่ผมอยู่ปัจจุบันนี้แล้ว) (ก่อนที่ผมจะเอ่ยกับดา เธอก็เอื้อมมือไปกดกริ่งบ้านแล้ว) "ดา นี่บ้านดาหรอ" (ผมถามด้วยความอยากรู้ และตื่นเต้น เพราะไม่เคยได้เข้าบ้านหลังใหญ่ๆ อย่างนี้มาก่อนเลย) "อืม ทำไมหรอ" (เธอตอบพลางหันมองสายตาผม) "เปล่า!...ไม่มีอะไร เพียงแต่ว่าทำไมบ้านใหญ่จัง" (เธอไม่ได้ตอบคำถามผม และสีหน้าเธอยังคงหมดอาลัยตายอยาก อย่างเห็นได้ชัด) "คุณดาค่ะ! กลับมาแล้วหรอ คุณแม่รออยู่นะค่ะ" (หญิงวัยกลางคน อายุประมาณสี่สิบกว่าๆ เอ่ยทักทายเธอ) "สวัสดีครับ" (ผมยกมือสวัสดี ผมเดาว่าน่าจะเป็นแม่บ้าน เธอยิ้ม และรับไหว้ผม ดูเป็นมิตรยิ่งนัก) "ป้ายุ แม่รออยู่ในบ้านหรอ?" "ใช่ค่ะ ท่านรอคุณหนู อยู่นานแล้ว" (เมื่อผมได้ยินป้ายุ เรียกดา ว่าคุณหนู ทำให้ผมนั้นถึงกับอึ้งไปเลย เพราะไม่ว่าจะเป็นสภาพของตัว บ้าน รถที่จอดอยู่ หรือสภาพแว้ดล้อมต่างๆ ล้วนดูเป็นผู้มีฐานะร่ำรวย) "อู๊ดมานี่ ยืนอยู่ทำไม เข้ามาสิ" (ผมรีบเดินตามเธอเข้าไป ยิ่งเดินลึกเข้าไปก็รู้สึกถึงความ น้อยเนื้อต่ำใจตัวเอง อย่างบอกไม่ถูก) "ไม่สิ! เราไม่ควรคิดอย่างนี้" (ผมสบถเสียงในลำคอเบาๆ) ............หลังประตู............. "ดา! ลูกไปไหนมา" (น้ำเสียงห้าวปนแหลม เล็กๆ เอ่ยขึ้น นั่นคือแม่ของเธอ อายุไม่มากอย่างที่ผมคิด แม่ของดายังคงดูวัยรุ่นอยู่มาก ท่าทางกระฉับกระเฉง นัยตาขึงขัง และดูไม่เป็นมิตรต่อผม ผมรู้สึกอย่างนั้น) "ดา! ไปไหนมา ที่ฉันถามได้ยินไหม?" (ดายังคงนิ่ง เหม่อลอย และยังคงไม่ได้ตอบคำถาม ที่แม่ของเธอถามอีกครั้ง) "ดา! นี่แกไม่คิดจะตอบฉันใช่ไหม?" (แม่ของเธอย้ำคำถามเดิมอีกครั้งด้วยใบหน้าที่เกรี๊ยวกราด ก่อนที่จะเอ่ยคำถามสุดท้าย) "ถ้าแกกลับมาแล้วเป็นแบบนี้ แกก็ไสหัวออกจากบ้านฉันไปซะ!" (ดาชำเลืองตาแบบค้อนๆ ใส่แม่ของเธอ ใบหน้าของดาดูเศร้า และเจ็บปวดเป็นอย่างมาก แต่น้ำตาที่เปี่ยมไปด้วยฐิทิ ก็ไม่สามารถที่จะปล่อยให้มันเอ่อล้นจากดวงตาได้ เธอเข้มแข็ง ถึงแม้ว่าแม่อันเป็นที่รักของเธอ จะยืนกรานชี้ชัดคำพูด ที่ได้พูดออกไป) "แกมันก็เหมือนพ่อแกนั่นแหละ ห่วงแต่ความสุขของตัวเองคนเดียว แกรู้ไหมฉันต้องจมอยู่กับความทุกข์ที่มันเลวร้าย แบบนี้ มานานเท่าไหร่แล้ว แกรู้ไหม!!" (เสียงที่เปล่งออกมาจากลำคอ น้ำเสียงของเธอผู้เป็นแม่ ดังขึ้นเรื่อยๆ ทุกๆ คำพูด ทุกๆ กิริยาท่าทาง ที่สุรัตดาได้ยิน ได้เห็นนั้น ช่างเจ็บปวดยิ่งนัก) "แม่! พอได้แล้ว!" (เธอตะหวาดแม่อย่างสุดเสียง เสียงของเธอทำให้ผมสะอึก เพราะน้ำตาเธอพรั่งพรู และไหลรินอาบแก้มทั้งสอง) "แล้วแกไปไหนมา?" (แม่เธอเอ่ยถามอีกครั้ง แต่ดูทว่าครั้งนี้น้ำเสียงดูเกือบจะราบเรียบ แต่ยังคงแฝงไปด้วยอารมณ์โกรธพุ่งพล่านอยู่ในใจ) "ดาไปกับเพื่อนมา" (เธอผายมือมาทางผม) "แม่ นี่อู๊ดเพื่อนดา!" "สวัสดีครับ" (ผมยกมือไหว้ และกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่สู้ดีนัก เพราะวิกฤตที่ผ่านมายังคงตลบอบอวลอยู่ในขณะนี้) "สวัสดี" (แม่ของเธอเอ่ย แต่ไม่ได้รับไหว้ผมตอบ) "งั้นสองสามวันที่ผ่านมา แกคงไปอยู่บ้านเพื่อนของแกหล่ะสิ" (แม่ของดายังคงค้างอารมณ์โกรธ น้ำเสียงของเธอเริ่มสูงขึ้นอีกครั้ง และตอนนี้ผมเริ่มทำตัวไม่ถูกแล้ว ถอยฉากออกมาก่อนดีกว่า) "แกคงจะไปมั่วผู้ชาย เหมือนที่พ่อแกไปมั่วอีนังนั่นถึงต่างประเทศหล่ะสิ พ่อลูกเหมือนกันไม่มีผิด" "แม่!" (น้ำตาดาไหลพราก และไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดเสียดแทงหัวใจ จากปากของแม่บังเกิดเกล้า) "ทำไม?แม่พูดแบบนี้ ดาไม่ได้ไปทำอะไรแบบนั้น อย่างที่แม่คิดเลย" (เธอปฏิเสธสิ่งที่แม่ของเธอได้ยัดเยียดให้กับเธอ ด้วยอารมณ์โกรธ) "ดาไม่คิดว่าแม่จะพูดกล้าอย่างนี้" (น้ำเสียงของเธอเริ่มสั่น) "ทำไม? ทำไมฉันจะพูดกับแกอย่างนี้ไม่ได้ ฉันเป็นแม่แก ฉันจะตบแกยังได้เลย !! เพี๊ยะ !!" (ยังไม่ทันสิ้นประโยค ผู้เป็นแม่ก็ตบเข้าที่ใบหน้าของดา ผู้เป็นลูกเข้าอย่างแรง จนสุรัตดาหน้าหันไปตามแรงกระแทกของฝ่ามือ) "แม่!!" (เธอเอ่ยร้องด้วยความตกใจ แล้ววิ่งหนีไปข้างบน เพราะรับไม่ได้กับการกระทำของผู้เป็นแม่ ทิ้งให้ผมและแม่ของเธอเผชิญหน้ากัน ลำพัง) "นี่เธอ!" "คะ ครับ" (ผมตอบรับอย่างกล้าๆ กลัวๆ) "เธอเป็นอะไรกับยัยดา เป็นแฟนหรอ หึ!" "ผมเป็นเพื่อนกับดาครับ" (ผมตอบอย่างตะกุกตะกัก) "ฉันนึกแล้ว ว่าดูจากสภาพคงไม่ใช่ และเธอคงไม่คิดจะจับลูกสาวฉันหรอกนะ" "อ่อ! อีกอย่าง ฉันขอเตือนไว้ก่อนเลยนะ อย่ามายุ่งกับลูกสาวฉันอีก" (ผมไม่คิดเลย ว่าแม่ของเธอจะพูดดูถูกเหยียดหยามผมเช่นนี้ ผมเริ่มจะเข้าใจแล้ว ว่าทำไมดาถึงไม่อยากกลับบ้าน เพราะมันไม่น่าอยู่นี่เอง) "ไป! เธอกลับบ้านไปได้แล้ว แล้วก็ไม่ต้องติดต่อกับลูกสาวฉันอีก จำใส่สมองไว้" (อารมณ์ของผมขณะนั้น อยากจะโต้ตอบ แต่พยายามหักห้ามใจตนเองเอาไว้ ได้แต่นึกถึงสุรัตดา ที่ตอนนี้ต้องเสียใจแค่ไหน จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร ผมเป็นห่วง และเห็นใจคุณนะดา) "คุณป้าครับ งั้นผมฝากดูแลดาด้วยนะครับ" "ไม่ต้องมาบอกฉัน เธอหน่ะ ดูแลตัวเองให้ดีๆ ก่อน ไม่ต้องมาทำเป็นห่วงใยคนอื่นหรอก ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเลย เธอกลับไปได้แล้ว" "ครับ งั้นผมลาเลยนะครับคุณป้า สวัสดีครับ" (เธอยังคงไม่รับไหว้ผมเหมือนเดิม) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 10, 2012, 07:43:27 PM ::002:: ขอบคุณครับ +1 ให้ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 07:59:25 AM ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ::014::
ขอร่วมติดตามด้วยคนครับ ด้วยความเคารพ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 09:24:45 AM ::002:: ขอบคุณครับ +1 ให้ครับ ขอบคุณครับ +1 เช่นกันครับ :) ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 09:25:14 AM ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ::014:: ขอร่วมติดตามด้วยคนครับ ด้วยความเคารพ ขอบคุณที่ติดตามผลงานครับ ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: T1 ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 10:40:29 AM ขอติดตามผลงานอีกคนครับ
น่าติดตาม +1 ให้ครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: maxgti ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 01:20:14 PM ติดตามเรื่องอยู่ครับ ::002::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 01:25:22 PM ขอติดตามผลงานอีกคนครับ น่าติดตาม +1 ให้ครับ ขอบคุณครับ +เช่นกันครับ ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 01:26:04 PM หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 01:27:53 PM :)+1 ให้กับ เพื่อนๆ พี่ๆ และสมาชิกทุกท่านครับ ;D
ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: SEEZ ..รักในหลวง.. ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 01:33:29 PM รอติดตามอยู่ครับ ::002:: ::002::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 01:45:28 PM รอตอนต่อไปครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 02:20:42 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่13
(ผมหันหลัง และเดินออกมาจากบ้านของสุรัตดา เหตุการณ์วันนี้ทำให้ผมรู้ได้ว่า ไม่ว่าบ้านจะใหญ่แค่ไหน หรูหราสักเท่าไร ร่ำรวยขนาดไหน ถ้าอยู่แล้วไม่มีความสุขเอาเสียเลยนั่น นั่นก็ไม่ใช่บ้านแล้ว) "ตายห่าแล้วไง! ไม่มีตังค์กลับบ้าน" (ผมรีบล้วงกระเป๋าดูเงิน เหลือติดตัวแค่ร้อยกว่าบาท กลับยังไงวะกู เบอร์โทรศัพท์ดา ก็ไม่มี เพื่อนๆ ก็ไม่มี เพราะผมมาจากต่างจังหวัด รถเมล์ก็ไม่รู้ว่าดึกป่านนี้แล้วยังจะวิ่งอีกไหม ผมเดินไปนึกไป จนถึงหน้าหมู่บ้าน พอดี ปอ. สาย 110 วิ่งผ่านมา ผมอ่านจากป้ายบอกว่าไปไหนบ้าง) "เอาวะ อย่างน้อยๆ ก็ใกล้ๆ บ้านกูหล่ะ" (ผมเดินไปนั่งเบาะหลังเหมือนเดิม นั่งคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ ผมพอจะประมวลคร่าวๆ ได้ว่า ดาเป็นเด็กบ้านแตก พ่อแม่ เลิกรากัน เลยทำให้ดาเป็นเด็กที่ขาดความอบอุ่น แต่ยังไงดาก็ยังเป็นคนดี และไม่ได้ทำตัวเกเร อย่างที่แม่ของเธอพูดออกมา) (ผมลงแถวๆ สยาม ตอนนั้นราวสี่ทุ่มกว่าๆ ได้ ผมต้องเดินไปต่อรถเพื่อกลับบ้านย่านสีสม) "หวัดดีอู๊ด!" (เสียงน่ารักๆ ของหญิงวัยกลางคนเอ่ยทักผม) "อ้าว! พักตร์ มาทำอะไรที่นี่อ่ะ" (น้ำเสียงผมดีใจเป็นอย่างมาก ที่ได้เจอสาวสุดเซ็กซี่ของผม เธออยู่ในชุดแซกสีดำประดับประดาด้วยเหลื่อม เคลื่อนไหวร่างกายที วิ้งวับไปทุกส่วนสัด เธอใส่รองเท้าส้นสูงสีดำ และแต่งหน้าอ่อนๆ ทรงผมเธอดูเป็นลอนๆ ผมแอบชมในเธอใจ เธอช่างดูเซ็กซี่มากๆ) "อ๋อ! พอดีพักตร์นัดเพื่อนๆ ไว้ จะไปเที่ยวกัน" "ก็นี่มันวันศุกร์นี่จ๊ะ พรุ่งนี้ก็หยุด แบบว่าผ่อนคลายนิดนึงอ่ะ" (เธอพูดไป ยิ้มกลุ้มกริ่มไป ดูน่ารักดี) "เออจริงด้วย! อู๊ดลืมวันเวลาไปเลย" (ผมลืมเพราะผมยังไม่ได้ทำงาน เอาแต่เที่ยวเตร่ไปวันๆ) "ไปเที่ยวไหนหรอพักตร์" (เรื่องเที่ยว เรื่องดื่ม และเรื่องหญิงนี่ ผมถนัดนัก) "พักตร์นัดเพื่อนๆ ไว้ที่ SWING BAR แถวๆ สีลมนั่นแหละ" (เอ่! ผมก็อยู่แถวนั้นนี่หน่าทำไมผมนึกไม่ออกนะ) "เคยไปไหมอู๊ด?" "ไม่เคยอ่ะ อยู่แถวๆ บ้านเราหรอ" "ใช่แล้ว ร้านนี้อยู่ใกล้ๆ บ้านเรานั่นแหละ" (เธอพูด พลางเอานิ้วเขี่ยปากตัวเองเล่น) "แล้วนี่แต่งชุดนี้มาทำงานหรอพักตร์" "อ๋อ เปล่าหรอกอู๊ด พักตร์ติดมาเปลี่ยนอ่ะ ไม่อยากแวะเข้าบ้านแล้ว" "แหม่! บ้านอยู่ใกล้แค่นี้เองนะ ทำเป็นว่าอยู่ไกลไปได้นะพักตร์" "ก็นั่นแหละ ตอนแรกว่าจะกลับมาเปลี่ยนแหละ แต่พอดีน้าสาวลงมากรุงเทพฯ ชอบบ่นนู้นนี่ เดี๋ยวหาว่าเราไปเที่ยวอีก เลยติดชุดมาเลยดีกว่า" (เธอบ่นไป ถอนหายใจไป ราวกับว่า ไม่ค่อยสะดวกที่น้าของเธอมาอยู่ด้วย) "เอ่อ แล้วสาวน้อยที่มาอยู่กะอู๊ดอ่ะ ไปไหนแล้วหล่ะ" (เธอถามพลางหัวเราะไปด้วย) "สาวไหนหรอ อ๋อ ดาหน่ะหรอ กลับบ้านไปแล้ว" (ความจำดีฉิบเลย) "เอ้อ! พักตร์ แล้วนัดเพื่อนไว้กี่โมงอ่ะ ไม่รีบไปหรอ นี่มันดึกแล้วนะ" (ผมรีบเปลี่ยนบทสนทนา กลัวว่าเธอจะถามเกี่ยวกับเรื่องดาต่อ) "นี่ก็รอรถอยู่ นัดเพื่อนไว้ห้าทุ่ม อู๊ดไปด้วยกันไหมหล่ะ" (ผมไม่คิดว่าเธอจะเอ่ยๆ คำๆนี้ อยากจะบอกว่ายู้ฮู้ววว แต่เก็บอาการไว้ก่อนดีกว่า) "ไม่ดีกว่า ช่วงนี้ ทรัพย์จางอ่ะ" "เอ่! ทรัพย์จางเพราะไปเลี้ยงสาวน้อยคนนั้นหมดหรือเปล่า" (เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ที่ได้แซวผม) "เปล่าๆ ไม่ได้เลี้ยง จะกินเองยังไม่มีเลย และนั่นก็ลูกพี่ลูกน้องอู๊ด" (ตายห่า ยังวนกลับมาได้อีก) "ล้อเล่นจ้า อู๊ดนี่ดูร้อนๆ ตัวนะ" (ผมพยักหน้ารับ และยิ้มแหย๋ๆ) "แล้วอู๊ดมาทำไรที่สยามหรอ" "กำลังจะต่อรถกลับบ้านอ่ะ" "นั่งรถไปด้วยกันไหม เพราะยังไงพักตร์ก็ต้องไปแถวนั้นพอดี" "อืม เอ่! ไม่ดีกว่าเกรงใจอ่ะ" "ไม่เป็นไร ไปด้วยกัน เดี๋ยวอู๊ดก็ลงใกล้ๆ ก็ได้นี่" "ก็ได้ ขอบใจนะพักตร์" (เรานั่งเบาะหลังด้วยกัน เราคุยกันตลอดทาง จนผมลืมนึกถึงดาที่กำลังเป็นทุกข์อยู่ในนขณะนี้ไปเลย และผมลืมไปว่ามีเงินอยู่ไม่ถึงร้อยบาทแล้ว) ละแวกบ้าน......................... "พักตร์จอดตรงนี้ก็ได้ เดี๋ยวอู๊ดเดินเข้าห้องเอง จะได้ไม่ต้องไปกลับรถให้เสียเวลา" "อืมได้ๆ แต่ว่าไม่ไปด้วยกันจริงๆ หรอ" (เธอเอ่ยปากชวนผมอีกครั้ง) "สนุกน้า!.....อู๊ด" (ประโยคนี้ทำให้ผมลังเลที่จะไม่ปฏิเสธ แต่เมื่อนึกถึงเงินในกระเป๋าแล้ว ผมจึงต้องยืนยันคำพูดเดิม) "ไม่เป็นไรครับ เอาไว้โอกาสหน้านะ" (ก่อนลงผมช่วยค่ารถพักตร์ไป 40บาท แต่เธอไม่เอา บอกไว้วันหลังค่อยเลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทน) "โชคดีนะพักตร์ ดูแลตัวเองนะ" ((ปั๊บ)) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 02:22:10 PM เดี๋ยวมาต่ออีกที ช่วงเย็นๆ นะครับ เพราะต้องออกไป Support งานข้างนอกก่อน ;D
ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 03:54:32 PM ตามอ่านอยู่นะครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 04:34:28 PM ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 11:00:50 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่13
(ผมยืนส่งพักตร์จนรถค่อยๆ วิ่งจากไป ก่อนจะพ้นจากระยะที่สายตามองเห็นได้ เธอหันมามองผม และบ๊ายบาย ผมก็ยกมือบ๊ายบายตอบ ผมเริ่มมีความสุขอีกครั้ง นับจากที่ไม่ค่อยจะมีความสุขกับชีวิตสักเท่าไหร่) (ผมเดินผิวปากเข้าห้องรังหนูของผม อย่างอารมณ์ดี และบางสิ่งบางอย่างก็ทำให้ผมต้องหยุดชะงัก นั่นคือ กระเป๋าตังค์ของดา มันทำให้ผมนึกถึงเธอขึ้นมาทันที อารมณ์ความสุขของผมหมดไปอย่างสิ้นเชิง ทำให้หวนนึกถึงสุรัตดาอีกครั้ง ผมหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมา ใจนึงก็อยากรู้ว่าข้างในมีอะไรบ้าง อีกใจนึงก็ยังคงบอกว่าหยุด อย่าไปยุ่งวุ่นวายกับเธออีก ผมนั่งลงบนเตียง แล้วก็อดไม่ได้ที่จะเปิดกระเป๋าของเธอดู ((เป๊ก)) สิ่งแรกทีผมได้เห็นคือ บัตรประชาชนของเธอ ผมเข้าใจมาตลอดว่าชื่อของเธอเขียนแบบนี้ สุรัตดา แต่จริงๆ แล้วชื่อเธอเขียนอย่างนี้ สุรัชดา วรรณศิริ เดือนเกิดเธอใกล้ๆ กับผม ปีเดียวกัน แต่อ่อนเดือนกว่า เธอมีบัตรเยอะแยะไปหมด ส่วนใหญ่เป็นบัตร เครดิตการ์ด เธอมีรูปครอบครัวของเธอ อยู่ 1ใบ โอ้โห่เงินเพียบเลย ผมอุทานเบาๆ หนึ่ง สอง สาม สี่ เจ็ด แปด เก้า หนึ่งหมื่นเจ็ดพันบาท ตัวแค่นี้พกเงินเยอะถึงขนาดนี้เลยหรอ ผมนึกในใจ ผมรีบเก็บกระเป๋าเธอ เก็บทุกอย่างเข้าที่เดิม และวางไว้อย่างนั้น ผมเดินไปอาบน้ำ ล้างตัวสักหน่อย วันนี้เหนื่อยมาเยอะแล้ว) "ซู่....ซู่....วู้วว....หนาว.......ผ่านมากี่ฝน ยังทนไม่ได้ ไม่รู้ทำไมใจต้องหวั่นไหว แค่เพียงความเหงาที่เข้ามากับฝน แต่ว่ามันซึม ไปทั้งหัวใจ...........สบายใจจัง เย๊นน เย็นนน" (ผมฮัมเพลง ตามประสาคนเหงาไปเรื่อย) 01.30 น. (ผมหันไปมองนาฬิกา จะตีสองแล้ววุ้ย ดูหนังสักเรื่องดีกว่า จะได้นอนหลับสบายๆ นี่ไงเรื่องนี้ดีกว่า หนังรักโรแมนติกหน่อยๆ The Benjamin Button ดูไปก็เหงาไป ว้าเหว่จัง ชีวิตเรา) 02.48 น. (หนังยังไม่จบ แต่ผมหลับไปแล้ว) "ปัง! ปัง! ปัง!" (ผมสะดุ้งตัวตื่นใครมาเคาะห้องดึกๆ ดื่นๆ วะ ผมยังคงนิ่งไม่ยอมลุกไปดู) "ปัง! ปัง! ปัง!" (เฮ้ย ใครวะเนี๊ยะ ตัดใจลุกเดินไปดูที่ตาแมวหน้าประตู) "พักตร์" (ผมอุทานเบาๆ ตกใจด้วย เพราะสภาพเธอเมามาก เธอนั่งกองอยู่กับพื้น แล้วเธอมาทำอะไรที่ห้องผม) "กล็อก!! แอ๊ดดดด)))" "พักตร์มีอะไรหรอ" (ผมเอ่ยถามเธอ พร้อมพยุงตัวเธอขึ้น) "เมาอ่ะอู๊ด" (น้ำเสียงของเธอแหบห้าว) "รู้แล้วว่าเมา แล้วทำไมกินให้เมาขนาดนี้หล่ะ" (เธอหลับตาคุย พลางซบอกผม และกลิ่นน้ำหอมบนตัวเธอหอมมาก) "ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม" "ได้สิ! มีอะไรหรือเปล่าพักตร์" (ผมตอบอย่างลังเล) "พักตร์เข้าห้องไม่ได้" (ตอนนี้เธอลืมตา และมองมาที่ผม แววตาเธออ้อนวอนมาก และอายไลน์เนอร์เลอะตาทั้งสองข้างของเธอ) "น้าหลับไปแล้ว ไม่อยากปลุก" "แล้วโทรบอกเขาหรือยัง เดี๋ยวเขาจะเป็นห่วงนะ" "บอกแล้ว ว่าวันนี้นอนบ้านเพื่อน" "อู๊ด !" (เธอเปรยเบาๆ ผ่านริมฝีปากเรียวๆ ข้างหูผม) "ครับ ว่าไงครับ" (ผมเริ่มทำตัวไม่ถูกแล้ว ความคิดในสมองผม ผุดขึ้นมากมาย หนึ่งคือเธอเมา สองคือเข้าห้องไม่ได้ แล้วจะยังไงต่อ จะนอนห้องผมหรอ มันจะดีหรือเปล่า และตื่นขึ้นมา เราจะมองหน้ากันติดไหม โอ๊ย! ทำไงดีวะเนี๊ยะ) (และแล้วสิ่งที่ผมคิดมันก็เกิดขึ้นจริง) "อู๊ด! วันนี้เราขอนอนห้องอู๊ดได้ไหม?" (ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้ออกจากปากของสาวสุดเซ็กซี่ที่ผมปารถนามาตลอด ตอนนี้เธออยู่ตรงหน้านี่แล้ว ผมหยุดคิด และเอ่ยตอบไปว่า) "จะดีเหรอพักตร์" (ผมพูดเพื่อให้เธอได้ฉุกคิดว่า เพราะการกระทำแบบนี้ฝ่ายหญิงรังแต่จะเสียหาย) "ดีสิ! เราจะได้ทำความรู้จักกันมากขึ้นไง" (เธอพูดพลางเอานิ้วมาจิ้มหน้าอกผม) "เฮ้ย! มันจะดีเหรอพักตร์ อู๊ดว่านะพักตร์เมามากแล้ว กลับไปนอนห้องดีกว่าเดี๋ยวเดินไปส่ง" (ผมกำลังจะฉุดเธอ และจะดึงเธอเพื่อไปส่งที่ห้อง ยังไม่ทันได้ขยับตัว เธอก็แทรกตัวผ่านผมไป และขึ้นไปบนเตียงเลย ผมตะโกนเรียกเธออีกครั้ง) "พักตร์ ไม่เอาหน่ะ อย่างนี้ไม่ดีนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าจะไม่ดีนะ" (เธอนอนคว่ำหน้าหลับบนเตียง รองเท้าก็ยังไม่ได้ถอด ผมปิดประตู และเดินไปปลุกเธอ พักตร์ พักตร์ จะกลับห้องไหม อู๊ดจะไปส่ง ไร้ซึ้งเสียงตอบรับ และตอนนั้นก็ดึกมากแล้ว เอาวะนอนนี่ ก็นอนนี่) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 11:11:52 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่14
(หลังจากที่ผมถอดรองเท้าให้เธอ และแล้วความคิดแว้บหนึ่งในหัวก็เกิดขึ้น ตอนแรกผมกะว่าจะนอนที่พื้น ให้เธอนอนบนเตียงคนเดียว แต่นี่คือคนที่ผมแอบชอบ เธอเมามาก และตอนนี้กำลังนอนอยู่บนเตียงของผม มีหรือจะปล่อยไปง่ายๆ ผมขึ้นไปนอนข้างๆ เธอ ผมบอกตรงๆ เธอเย้ายวลมีเสน่ห์อย่างมาก จนผมเกือบทนไม่ไหว แต่ก็ต้องห้ามใจไว้ และสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเกิด ก็เกิดขึ้น) "อู๊ด นอนยัง" (ตอนนี้เธอหลับตาคุยแล้ว) "ยังจ๊ะ มีอะไรหรอ" (เธอขยับตัวมาเข้าใกล้ผม และตอนนี้ตำแหน่งปากของเราสองคนตรงกันแล้ว เหลือเพียงแค่ช่องว่างเล็กๆ ที่อากาศเท่านั้นที่จะสามารถผ่านไปได้ ผมอยากผละตัวออก แต่ทำไม่ได้ ไม่สามารถยับยั้งใจตนเองได้ ผมปล่อยอารมณ์ให้มันสนองตัวเอง เธอเริ่มขยับปากมาใกล้ผมอีก ไม่มีเสียงอื่นใด นอกจากเสียงลมหายใจของความใคร่ ริมฝีปากของเธอช่างน่าจูบเหลือเกิน และเราต่างแลกรสสัมผัสกัน ผมค่อยๆ จูบเธออย่างนุ่มนวล กลิ่นเหล้าอ่อนๆ ของเธอ ทำให้อารมณ์ผมพลุ่งพล่านมากกว่าปกติ ผมหอมและจูบเธอทุกส่วนสัด เธอกระเส่าร้อนแรง อารมณ์ของผม และเธอเตลิดเปิดเปิงไปถึงไหนต่อไหนแล้ว และไม่มีสิ่งใดจะมาหยุดเราสองได้ในตอนนี้) "อู๊ดจ๋า.....พักตร์รู้นะ ว่าอู๊ดแอบชอบพักตร์" (เธอเปรยเบาๆ ข้างหูผม) "พักตร์เห็นอู๊ด ชอบแอบมองอยู่บ่อย ใช่ม้า! บอกมาเดี๋ยวนี้นะ" (ประโยคออดอ้อนต่างๆ ทำให้ผมอารมณ์สูบฉีดมากขึ้นกว่าเดิม และตอนนี้ผมหยุดอารมณ์ของตัวเองไว้ไม่ไหวอีกต่อไป ผมเริ่มจูบซอกคอ และกลิ่นอ่อนๆ ของน้ำหอมหลังใบหู ช่างดึงดูดผมเสียจริง) "ถ้างั้น แสดงว่าพักตร์ ก็ต้องคอยสังเกตุอู๊ดอยู่ใช่ไหม" (ผมยอกย้อนเธอกลับ) "ปล้าวว!....แต่ก็สังเกตุนะ แต่ว่าไม่ได้คิดอะไร แค่รู้ว่าอู๊ดแอบชอบ พักตร์ก็ดีใจแล้วหล่ะ" (เธอยิ้มเล็กเล็กยิ้มใหญ่ และตอนนี้ผมลืมตามองเธออยู่แต่เธอยังหลับตาพริ้ม ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ ผมมาอยู่บนตัวเธอได้อย่างไร สงสัยอารมณ์มันจะพาไปหน่ะสิ) "ทำไมถึงดีใจหล่ะ?" (ผมรบเร้าอยากรู้ คำตอบที่เธอบอกผม) "ก็ไม่รู้สิ เรื่องแบบนี้มันบอกกันได้ด้วยหรอค่ะ!" (พลางพูดไปหัวเราะไป) "นี่อู๊ด มาอยู่ข้างบนจะทำอะไรพักตร์หรอ รู้น้า!" (ผมได้ยินเช่นนั้นถึงกับหยุด ไปต่อไม่เป็นเลยทีเดียว เธอช่างเป็นผู้หญิงขี้เล่นเสียจริง) (ผมดันตัวเองขึ้น เพื่อไม่ให้เธอรู้สึกหนักมากจนเกินไป แต่ก็ยังคงเล้าโลมอารมณ์ของเธอต่อ แต่ก็ไม่ได้ทำไปเพราะความใคร่เหมือนเช่นความรู้สึกในตอนแรก และตอนนี้ผมหยุดนิ่งมองหน้าเธอ แต่ก็ไม่ชัดสักเท่าไหร่ เพราะแสงไฟจากระเบียงไม่มากพอ ที่จะทำให้เห็นหน้าของเธอได้ชัดเจน รู้เพียงแต่ว่า หญิงในฝันของผม อยู่ภายใต้อ้อมกอดของผมแล้วตอนนี้) "อู๊ด....เป็นอาราย?" "ปล่าวจ๊ะ" "ป่าว แล้วหยุดทำไม?" "ก็อยากเห็นหน้าพักตร์ไง อยากมองนานๆ เก็บความทรงจำ และความสุขในตอนนี้ไว้นานๆ ไงจ๊ะ" "แหม่! อู๊ดนี่ปากหวานจริงนะ หวานอย่างนี้กับทุกคนหรือเปล่าค่ะ...ที่รัก...." (เธอเรียกผมว่าที่รัก ผมหลงเสน่ห์เธอให้แล้วไง) "พักตร์ก็ปากหวานเหมือนกันนะจ๊ะ" (เธอยิ้ม และเขิลอาย) "บ้า.....อู๊ดนี่ พูดอะไรก็ไม่รู้ พูดแบบนี้ได้ไง พักตร์เป็นผู้หญิงนะค่ะ" (เธอแกล้งทำเป็นงอลผม แต่ผมก็ยอมเล่นตามเกมส์ที่เธอเป็นคนเริ่มก่อน) "พักตร์ไม่ได้ปากหวานอย่างเดียวนะครับ" "แล้วอะไร หวานอีกหรอค่ะ" (คำพูดของเธอสองแง่สองง่าม แต่ผมก็พยายามไม่สนใจ และผ่านมันไป) "พักตร์เชื่อไหมว่า ครั้งแรกที่อู๊ดเห็นพักตร์ อู๊ดบอกได้เลยว่า นี่แหละคือผู้หญิงในฝัน ที่อู๊ดจินตนาการไว้" (เธอเขิล และเมินหน้าหนี พลางเอามือผลักหน้าผมเบาๆ) "อู๊ดอ่ะ พูดอย่างนี้อีกแล้วนะค่ะ" (นะค่ะ และ ที่รัก ผมแพ้ประโยคเหล่านี้ และผมจะถอนตัวได้อย่างไรหล่ะทีนี้) 03.45 น. (เราสองคนนอนคลอเคลีย หยอกล้อเล่นกันบนเตียง อุณหภูมิของห้องในตอนนี้ เย็นช่ำ เราจึงคลุกกันอยู่ภายใต้ผ้านวมขาวผืนใหญ่ที่คลุมเราสองคนจนมิด ณ. ช่วงเวลานี้ไม่มีสิ่งอื่นใด นอกจากสองเรา เราคุยกันในทุกเรื่อง กอดกันจนแทบหายใจไม่ออก และสัมผัสรักคืนนี้มันช่างเป็นอะไรที่พิเศษมากๆ เพราะเราทั้งคู่นั้นต่างเข้าใจว่า คืนนี้จะจบลงอย่างไร) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: SA-KE ที่ กรกฎาคม 11, 2012, 11:51:56 PM ว่าจะอ่านสักตอนสองตอน เผลอแป๊บเดียว เข้ามาแอบอ่าน 14 ตอนรวด ..อ่านแล้วหลายตอนดันเคลิ้มตามเลยครับ ...+1 ครับ.. ::002:: ::002:: ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 12, 2012, 07:56:44 AM ได้ลุ้นทุกตอนเลย ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 12, 2012, 02:28:36 PM ว่าจะอ่านสักตอนสองตอน เผลอแป๊บเดียว เข้ามาแอบอ่าน 14 ตอนรวด ..อ่านแล้วหลายตอนดันเคลิ้มตามเลยครับ ...+1 ครับ.. ::002:: ::002:: ::014:: แหะ ;D ;D อย่าเคลิ้มครับ เดี๋ยวหลับครับ ;D ;D +1ครับ ขอบคุณที่ติดตามครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 12, 2012, 02:31:57 PM ได้ลุ้นทุกตอนเลย ครับ ลุ้นมาก ระวังหัวใจวายนะครับน้า ;D ;D +1ครับ ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: maxgti ที่ กรกฎาคม 12, 2012, 10:51:54 PM ติดตามครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ กรกฎาคม 12, 2012, 11:08:26 PM Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ Winthai เนี่ยะ ฮา
ยายอ่าน ทุกตอน แล้วแอบ "ลุ้น" เหมือนนักบอลล์ เขาเตะ "ไซต์ก้อย" ลูกโค้ง เข้าโก อ่ะ ฮา มีลุ้นแทบทุกตอน แล้วเหนือความ "คาดหมาย" ด้วยอ่ะ ฮา 555 ตั้งแต่ ยืนบอกพักตร์ โบกมือบ๊ายบาย บอกเธอว่า ไม่มีสตางค์ ไม่อยากรบกวนเธอ อ่ะ ฮา แต่ใจกล้าน๊ะะะะะะ ตอนได้ยินเสียง "เข็ก" เคาะประตู อ่ะ ฮา เรืองที่เอามาเล่า ยายกำลัง "อิน" ว่าพี่ Winthai เอาเรื่อง "จริง" มาเขียน บอกเล่นๆ ฮ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 12, 2012, 11:50:53 PM Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ Winthai เนี่ยะ ฮา ยายอ่าน ทุกตอน แล้วแอบ "ลุ้น" เหมือนนักบอลล์ เขาเตะ "ไซต์ก้อย" ลูกโค้ง เข้าโก อ่ะ ฮา มีลุ้นแทบทุกตอน แล้วเหนือความ "คาดหมาย" ด้วยอ่ะ ฮา 555 ตั้งแต่ ยืนบอกพักตร์ โบกมือบ๊ายบาย บอกเธอว่า ไม่มีสตางค์ ไม่อยากรบกวนเธอ อ่ะ ฮา แต่ใจกล้าน๊ะะะะะะ ตอนได้ยินเสียง "เข็ก" เคาะประตู อ่ะ ฮา เรืองที่เอามาเล่า ยายกำลัง "อิน" ว่าพี่ Winthai เอาเรื่อง "จริง" มาเขียน บอกเล่นๆ ฮ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: ยายนี่น้า รู้ใจไปซะทุกเรื่อง ;D ;D ขอบคุณครับยาย ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 12:02:34 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่15
07.18 น. (ผมลืมตาขึ้นมา รู้สึกเหมือนนอนอยู่คนเดียว นั่นสิ ผมนอนอยู่คนเดียวจริงๆ แล้วพักตร์หล่ะ ไปไหนแล้ว หรือว่าเข้าห้องน้ำ ผมลุกจากเตียง และเพิ่งได้รู้ว่าตัวเองไม่ได้ใส่อะไรเลย ผมรีบควานหากางเกงขาสั้นที่ถูกถอดไว้บนเตียงเมื่อคืนนี้ เดินไปดูที่ห้องน้ำ พักตร์ ผมตะโกนเรียกเธอเบาๆ ไม่มีเสียงขานรับ ผมจึงเดินไปดูที่ระเบียง) "พักตร์" (ผมเรียกเธอด้วยน้ำเสียงที่งัวเงีย เพระยังไม่ตื่นดีเท่าที่ควร) "ค่ะ!" (เธอหันมา และตอนนี้เธออยู่ในชุดทำงานของผม เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว และ ชายเสื้อยาวจนถึงหน้าขาบนของเธอ กระดุมสองเม็ดบนไม่ได้ติด) "ว่าไงค่ะ ตื่นแล้วหรอคนขี้เซา" "อืม ที่ตื่นก็เพราะว่าพักตร์ไม่ได้อยู่บนเตียงอ่ะ นึกว่าหนีกลับห้องไปแล้ว" (ผมเดินไปยืนข้างๆ เธอที่ระเบียง) "แล้วมายืนทำอะไรที่ระเบียงหล่ะ ไม่ง่วงหรอจ๊ะ" "วิว ห้องอู๊ดดีกว่าห้องพักตร์อีกนะ ของพักตร์นะ มองไม่เห็นอะไรเลย นอกจากสวน รกร้าง" "อู๊ดค่ะ ขอย้ายมาอยู่ด้วยได้ไหมค่ะ" (เช้าๆ แบบนี้ได้ยินเสียงหวานๆ ชื่นหูอย่างนี้ เจอแบบนี้มีหวังผมหลงเธองมงาย) "มาสิ" (ผมตอบอย่างไม่ลังเล) "ได้หรอ สาวน้อยไม่ว่าอะไรหรอค่ะ" (เธอจี้จุดผมอีกแล้ว ผมได้แต่ยิ้มแหย่ๆ ตอบไปแบบไม่คิด) "ป่าวนะ นั้นลูกพี่ลูกน้องจริงๆ ไม่เชื่ออู๊ดหรอ" (ถ้าคิดจะ "โก" แล้ว ต้อง "หก" ให้ถึงที่สุด) "อู๊ด พักตร์ล้อเล่นนะค่ะ อย่าจริงจังกับชีวิตมากสิ เครียดมากไป เดี๋ยวจะแก่เร็วนะค่ะที่รัก" (คำก็ที่รักสองคำก็ที่รัก หัวใจผมอ่อนระทวยไปหมดแล้ว) (เรายืนคุยกันที่ระเบียงสักพัก โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น พักตร์ดูร้อนลนเมื่อได้รู้ว่าคนในสายที่โทรเข้าคือใคร เธอเงยหน้ามองผมครั้งนึงก่อน ทำปาก จุ๊จุ๊ แล้วกดรับ) "ฮัลโหลค่ะ" (สายในเสียงเล็ดลอดออกมา จับน้ำเสียงได้ว่า อีกปลายสายนั้น เป็นผู้ชาย) "ใช่ค่ะ" "ค่ะวันนี้คงไม่ได้นะค่ะ" "ติดธุระค่ะ พอดีน้าสาวมาพักที่ห้องต้องอยู่เป็นเพื่อนน้าค่ะ" "ใช่ค่ะ น้าแท้ๆ เลยค่ะ" "ป่าวค่ะ พักตร์อยู่คนเดียว" "อยู่ที่ห้อง น้าก็อยู่คุยกับน้าไหมหล่ะ?" (ดูเธอชักเริ่มหงุดหงิด) "คุณนี่พูดจาไม่รู้เรื่องเลย จะไม่คุยแล้วนะ ถ้าพูดจาไม่รู้เรื่องแบบนี้อีก" "ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้ไม่ว่าง" (เธออารมณ์เสียหนักขึ้น) ตึ่ก (เธอจบบทสนทนาโดยการตัดสายทิ้ง และปิดเครื่องเลยในทันที เธอสบถเบาๆ ทำยังกับเป็นสามีกูงั้นแหละ ผมได้แต่เงียบ และคิดว่า คนที่โทรหาเธอ เป็นใครกัน เธออาจจะมีแฟนแล้ว หรืออาจจะเป็นกิ๊กที่ตามรังควานเธอ หรือพวกอาเสี่ยทั้งหลาย มาติดพันเธอก็เป็นได้) "อู๊ด......." (เธอเรียกเสียงสูง) "เป็นไร เงียบทำไมค่ะ?" "อ๋อ......ป่าวจ๊ะ..พอดีนึกไรเพลินๆ อยู่ ก็พักตร์บอกให้อู๊ดเงียบไม่ใช่หรอ" "อ๋อ แหม่ทำตามคำสั่งจริงๆนะ คนขี้เซา" (ผมพยักหน้ารับ และอมยิ้มหน่อยๆ ให้เธอ) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 12:08:24 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่16
"เอ่อ! พักตร์ วันนี้ไปไหนหรือเปล่าจ๊ะ?" "อืม .วันนี้หรอ ไปมั้ง! อ๋อ....นัดเพื่อนไว้อ่ะ" (ดูเธอลังเลที่จะตอบคำถามของผม) "เนี๊ยะ! เดี๋ยวก็จะไปแล้วหล่ะ แล้วอู๊ดหล่ะ วันนี้ไม่ไปไหนหรอ" "ยังไม่รู้เลย คงไม่หรอกมั้ง ไม่ค่อยมีตังค์ ต้องอยู่แบบเจียมๆ หน่อยช่วงนี้" (เธอหัวเราะผมใหญ่) "แหม่อู๊ด ก็เล่นไม่ทำงาน จะมีเงินได้ไงหล่ะ" (เธอยังซ้ำเติมผมต่อไป) "ก็งานมันหายากนี่จ๊ะ ไม่ใช่ไม่หาซักหน่อย" (พูดไปก็รู้สึกแย่ไป) "เอางี้ เดี๋ยวพักตร์จะลองถามบริษัทที่รุ่นพี่ของพักตร์ทำอยู่นะ ว่าจะพอมีไหม แต่ยังไงก็ยังไม่รับปากนะค่ะอู๊ด" "ได้ๆ ไม่เป็นไร เอาสะดวกพักตร์ดีกว่า ได้ไม่ได้ไม่เป็นไรนะจ๊ะ" (ใจจริงผมก็อยากทำงานนะ แต่ว่างานที่ชอบมันก็หายากเหลือเกิน) "อู๊ดค่ะ ยังอยากทำคอมเหมือนเดิมหรือเปล่าค่ะ" "อยากสิ หรือว่าจะเป็นงานอะไรก็ได้ ที่มันเกี่ยวกับคอมอ่ะพักตร์ อู๊ดทำได้หมดแหละ" "โอเค! ได้เลย เดี๋ยวพักตร์จะช่วยหาให้นะ" "อู๊ด ง่วงนอนหรือเปล่าค่ะ" (เธอเอ่ยถามเบาๆ และโอบกอดผมจากด้านหลัง) (พลางชำเลืองดูเธอ ก่อนเอ่ยตอบ) "ง่วงสิจ๊ะ" "งั้นก็ไปนอนต่อสิค่ะ จะมายืนอย่างนี้ทำไม" "แล้วพักตร์ง่วงหรือเปล่า" "ไม่ง่วงแล้ว พักตร์ตื่นเช้าจนชินแล้วหล่ะ" "แต่อู๊ดง่วงแล้วอ่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะ" (พลางพูดพร้อมดึงเธอเข้ามาข้างใน เธอไม่ปฏิเสธการกระทำ และการร้องขอจากผม) (((ฟรืดดด))) แกร็ก! (ผมล้มตัวลงนอน โดยมีเธอนอนอยู่ข้างๆ ผมนึกถึงเรื่องของเมื่อคืนนี้ ผมมีความสุขนะ แต่ทว่าแล้วก็ยังคงไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง เพราะดูเหมือนพักตร์ก็ไม่ได้คิดอะไรกับผม เหมือนอย่างที่ผมคิดกับเธอ เธอจะเห็นผมเป็นของเล่นอีกชิ้นหนึ่งหรือเปล่า หรือเธอแค่รักสนุก จะอะไรก็ตาม ผมก็ได้เธอแล้วนี่ และทีนี้จะอย่างไรต่อหล่ะ) "อู๊ด .คิดอะไรอยู่หรอค่ะ" (ผมพยายามปรับน้ำเสียง และสีหน้า เพื่อปิดบังความรู้สึกในตอนนี้) "เปล่าจ๊ะ ไม่มีอะไรหรอก นอนเถอะ" "มีอะไรก็บอกพักตร์นะ แหม่! ทำอย่างกับว่าพักตร์ เป็นคนอื่นไปได้" (เธอพูดเชิงน้อยใจ) "ไม่มีอะไรจริงๆ จ๊ะ พักตร์นอนเถอะ" (ผมรีบตัดบทสนทนา พร้อมหันไปกอดเธอ) "ตามใจ" (เธอก็พูดตัดบทเช่นเดียวกัน ผมก็ได้แต่นิ่งไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด ผมพยายามปล่อยใจให้ว่าง ไม่อยากคิดอะไรในตอนนี้) ............ผมหลับ เธอหลับ........... 11.32 น. (ผมลืมตาอีกครั้ง ตายห่า! สิบเอ็ดโมงกว่าแล้วหรอวะ ผมเหลือบไปเห็นโน๊ตที่วางอยู่ข้างนาฬิกาปลุก อู๊ดค่ะ พักตร์กลับห้องก่อนนะ พอดีมีธุระต้องรีบไป เลยไม่อยากปลุก อย่านอนตื่นสายมากหล่ะ ยังไงเดี๋ยวพักตร์จะโทรหานะ รักนะค่ะ/ พักตร์) (ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่งตัวออกไปข้างนอก เพราะการที่จะอยู่บ้านในวันเสาร์อย่างนี้มันช่างน่าเบื่อสุดๆ) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 12:17:20 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่17
12.15 น. (ก่อนออกจากบ้าน ผมหยิบกระเป๋าสตางค์ของดามาด้วย ผมนึกเข้าข้างตัวเอง ก็ไม่มีตังนี่หน่า ยืมหน่อยหล่ะกันนะ เดี๋ยวก็คืนให้วันหลัง คิดแบบนี้ก็สบายใจ ตลอดทางเดินมาปากซอย ผมนึกไม่ออกว่าจะไปไหนดี ไปไหนดีนะ ตังค์ก็มีแล้ว นึกออกหล่ะ ไปเดินสยามดีกว่า ระหว่างที่ผมรอรถเมล์อยู่นั้น ใจนึงก็ยังคงนึกถึง สุรัตดา จะเป็นยังไงบ้างนะ ติดต่อก็ไม่ได้ เบอร์ของเราก็ไม่ได้ให้เธอไว้ บ้านก็จำไม่ค่อยได้ว่าหลังไหน รู้เพียงแต่ชื่อหมู่บ้าน เฮ้อหวังว่าดาคงจะไม่เป็นอะไรแล้วนะ) "อยู่คนเดียว จนคุ้นเคย อยู่สบายจนเคย เลยไม่คิดมีใคร เจอะบางคนน่าสนใจ" (โทรศัพท์ของผมดังขึ้น ใครวะ ผมสบถเบาๆ) "ฮัลโหลครับ?" (ผมได้ยินอีกฝ่ายไม่ชัดเจน จึงต้องตะโกนคุยเพราะเสียงรอบๆ ดังมาก) "ได้ยินไหมครับ" (อีกฝ่ายพูดขึ้น) "ใช่คุณนนทพัฒ หรือเปล่าค่ะ" "ใช่ครับ ผมนนทพัฒครับ" "ค่ะ คือว่าโทรจาก บริษัทสปาเทค จะนัดเข้ามาสัมภาษณ์งาน ที่คุณนนทพัฒมาสมัครไว้นะค่ะ ไม่ทราบว่าคุณนนทพัฒ สะดวกเข้ามาสัมภาษณ์งานหรือเปล่าค่ะ" (ผมฉุกคิดในใจ วันนี้มันวันเสาร์นี่หว่า แล้วจะมานัดอะไรกันวันนี้วะ มันดูแปลกๆ) "เอ่อ ไม่ทราบเป็นวันไหนครับ" "วันนี้ค่ะ สะดวกหรือเปล่าค่ะ" "ครับ สะดวกครับ" (ผมรีบตอบตกลง) "ไม่ทราบว่าจะนัดสัมภาษณ์ กี่โมงครับ" "ประมาณ 15.00น. สะดวกไหมค่ะ" "สะดวกครับ แต่ว่าบริษัทตั้งอยู่ที่ไหนหรอครับ" (ผมยื่นสมัครทางเน็ตไว้หลายที่ จนจำไม่ได้แล้ว) "ค่ะ บริษัทเราอยู่ซอย สุขุมวิท 31 เข้าซอยมาประมาณ 200 เมตร จะเห็นตึกสีส้มอยู่ทางด้านซ้ายมือนะค่ะ ขึ้นมาที่ชั้น 17 ได้เลยค่ะ" "เอ่อ ไม่ทราบว่าจะต้องติดต่อใคร อะไร ยังไงบ้างครับ" "ค่ะ ติดต่อประชาสัมพันธ์ด้านหน้าได้เลยค่ะ แจ้งว่านัดสัมภาษณ์ ติดต่อตามเบอร์ที่โทรไปได้เลยนะค่ะ ดิฉันพัชสราค่ะ" "ครับ ได้ครับ ขอบคุณมากนะครับ" "ครับสวัสดีครับ" (ผมวางสายแบบงงๆ นึกไม่ออกว่าผมเคยไปสมัครบริษัทนี้ด้วยหรอ สปาเทค ผมเปรยเบาๆ กับตัวเอง เออ ไปก็ไปวะ ผมกลับเข้าบ้านอีกครั้ง ไปอาบน้ำอีกรอบ หยิบชุดทำงานที่เก็บจนเก่าในตู้ออกมาใส่ ปัดๆ หน่อยก็ใช้ได้หล่ะ ผมไม่ลืมที่จะเอาเอกสารในการสมัครงานติดตัวไปด้วย และนั่งรอเวลาให้ใกล้ๆ บ่ายสองจึงค่อยออกจากบ้าน) (13.50 น. ผมเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง) "พี่ ไปสุขุมวิท 31 ครับ" (สัมภาษณ์งานทั้งที ต้องดูดีๆ หน่อย ผมเลยเลือกนั่งแท๊กซี่ แต่ถ้าผมไปรถเมล์เสื้อผ้าต้องชุ่มไปด้วยเหงื่อแน่) 14.30 น........... "พี่จอดตรงนี้แหละครับ" "นี่ครับ 120" ((ปั๊บ)) (ตึกสูงจังวะ กี่ชั้นวะเนี๊ยะ ผมไม่รอช้ารีบเดินเข้าไป) "สวัสดีครับ ติดต่ออะไรครับ" (รปภ. ด้านหน้าอาคารเอ่ยถามผม) "เอ่อ! คือว่า บริษัท สปาเทค ชั้น 17 นัดมาสัมภาษณ์งานครับ" "อ๋อ! งั้นรบกวนขอแลกบัตรด้วยนะครับ" "นี่ครับ" (พลางพูดพร้อมยื่นบัตรประชาชนให้) "เอ่อ พี่ครับ สปาเทค นี่เขาทำเกี่ยวกับอะไรหรอครับ?" (ผมเอ่ยถาม รปภ. ระหว่างที่ก้มหน้าก้มตาเขียนข้อมูลในบัตรของผม ลงสมุดบันทึกเข้า-ออกประจำวัน) "อ๋อ! สปาเทค หน่ะหรอ ก็เป็นพวกนวดๆ ไง" (นวดๆ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคอมวะ ผมฉุกคิดในใจ) "นวดยังไงหรอครับพี่" (ผมถามต่อเพราะอยากรู้ ให้ลึกกว่านี้อีกหน่อย) "น้องไม่เคยนวดหรอ" (รปภ. เงยหน้าถามผม) "เคยครับ แต่ที่พี่พูดถึงเนี๊ยะ มันนวดแบบไหนหล่ะ" (ผมย้ำแนวคำถามเดิมอีกครั้ง) "ก็นวด ผ่อนคลาย แบบอะโรม่า อะไรนั่นหล่ะม้าง พี่ก็ไม่ค่อยรู้รายละเอียดเท่าไหร่ แต่คิดว่ามันคงประมาณนี้แหละ" (อ๋อ! เข้าใจแล้ว นวดผ่อนคลายนี่เอง แต่ผมก็ยังคงไม่เข้าใจอยู่ดี ว่ามันเกี่ยวกับคอมตรงไหน) "อ่ะนี่บัตร ติดตรงกระเป๋าเสื้อนะ เดินตรงเข้าไปเลี้ยวซ้าย จะเห็นลิฟต์อยู่ทางขวามือนะ" "ครับ ขอบคุณครับ" (ผมรับบัตร และเดินจากมา) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 01:00:41 AM +1 ครับ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 08:58:04 AM +1 ครับ ;D +1 คืนเช่นกันครับน้า ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: SA-KE ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 10:00:21 AM เข้ามาตามอ่านต่อครับ ... ว่าแต่ว่า อ่านเช้าๆ บรรยากาศไม่อิงเหมือนอ่านตอนเที่ยงคืนเลยครับ... :D :D
เด็กๆ เคยอ่านหนังสือเรื่องที่อินมากๆ คือ เรื่อง "เขาชื่อกานต์" ของ " สุวรรณี สุคนธา " และ"ผี้เสื้อกับดอกไม้" ของ "นิพพาน" ... ::002:: ถัดมาไปตามอารมณ์ของวัย โดยเฉพาะสไตลของ "ก้องหล้า หรือ สยุมภู" ฯลฯ ประเภทชอบบรรเลงแทรกระหว่างรบ/ต่อสู้ ฯลฯ ใน นิตยสารบางกอก บางครั้ง ผมชอบอ่านมากกว่าดูภาพเคลื่อนไหวเสียอีก เพราะจินตนาการมักเกิดจากการอ่าน โดยเฉพาะผู้เขียนที่สามารถเขียนได้สื่อถึงอารมณ์เก่งๆ อ่านสนุกดีครับ .. แต่ขอรอหลายๆ ตอนแล้วอ่านต่อดีกว่า อารมณ์มันต่อเนื่อง มากกว่าครับ.... ::002:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 02:36:27 PM เข้ามาตามอ่านต่อครับ ... ว่าแต่ว่า อ่านเช้าๆ บรรยากาศไม่อิงเหมือนอ่านตอนเที่ยงคืนเลยครับ... :D :D เด็กๆ เคยอ่านหนังสือเรื่องที่อินมากๆ คือ เรื่อง "เขาชื่อกานต์" ของ " สุวรรณี สุคนธา " และ"ผี้เสื้อกับดอกไม้" ของ "นิพพาน" ... ::002:: ถัดมาไปตามอารมณ์ของวัย โดยเฉพาะสไตลของ "ก้องหล้า หรือ สยุมภู" ฯลฯ ประเภทชอบบรรเลงแทรกระหว่างรบ/ต่อสู้ ฯลฯ ใน นิตยสารบางกอก บางครั้ง ผมชอบอ่านมากกว่าดูภาพเคลื่อนไหวเสียอีก เพราะจินตนาการมักเกิดจากการอ่าน โดยเฉพาะผู้เขียนที่สามารถเขียนได้สื่อถึงอารมณ์เก่งๆ อ่านสนุกดีครับ .. แต่ขอรอหลายๆ ตอนแล้วอ่านต่อดีกว่า อารมณ์มันต่อเนื่อง มากกว่าครับ.... ::002:: ::014:: ผมก็มีหนังสือที่ชอบอยู่ 2เรื่อง "น้ำตาลปึก" และ "โลกแห่งชีวิต" ;D ;D ขอบคุณครับที่ติดตาม ช่วงนี้ ยังไม่ได้เขียนต่อเลยครับ หุหุ +1ครับน้า ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: T1 ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 03:43:09 PM รอติดตามตอนต่อไปครับ ::002::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: toygun ที่ กรกฎาคม 13, 2012, 10:00:32 PM +54
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: maxgti ที่ กรกฎาคม 14, 2012, 10:07:10 AM ติดซะแล้ว ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 14, 2012, 01:27:31 PM เรื่องเล่าสนุกดีครับ ติดตามอ่านผลงานด้วยคนครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 16, 2012, 12:31:36 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่18
.........(((ติ้งต่อง)))......... "ไปด้วยค่ะ!.........ขอบคุณค่ะ" (หญิงสาวในชุดฟอร์ม เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว ตรงหน้าอกมีลายลูกไม้ เธอใส่กระโปรงดำ ยาวพอดีกับหัวเข่า สวมรองเท้าหนังส้นสูงสีดำ และสะพายกระเป๋ากุซชี่หนังสีน้ำตาลอมเข้ม ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรผมเจอแต่ผู้หญิงผมลอน ผมเห็นหน้าเธอไม่ค่อยจะชัดเจนสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังพอที่จะเทียบเคียงหน้าตากับดาราได้ เอ่? น่าจะเหมือนใครนะ อ๋อ! นึกออกหล่ะ เหมือน น้องพีค เลย ผมแอบยิ้มเล็กน้อยก่อนเอ่ยถามเธอ ชั้นไหนครับ) "ชั้น 17 ค่ะ" (อ่ะชั้นเดียวกันเลย สงสัยจะเป็นที่เดียวที่ผมจะไป) ..........ฟรืดดด........... (ในลิฟต์ช่างเงียบงัน ผมและเธอ ยืนคนละมุม ผมยืนควบคุมระบบการเดินลิฟต์ ส่วนเธอยืนเม้มปาก มือทั้งสองกุมกันแน่นอยู่ต่ำกว่าชายเสื้อเล็กน้อย ผมยังแอบนึกในใจ อารมณ์นี้เหมือนตอนที่เจอกับพักตร์เลย หรือว่ามันจะซ้ำรอยเดิม คิดแล้วมันน่าสนุกนัก) .........(((ติ้งต่อง)))......... "เชิญครับ" (ยังไงผมก็ยังคงเป็นสุภาพบุรุษตัวเอ้เหมือนเดิม) "ค่ะ! ขอบคุณค่ะ" (นั่นคือประโยคสุดท้ายที่เธอกล่าวกับผม ก่อนที่จะเดินหายไปทางขวามือ ส่วนผมนั้นเลี้ยวซ้าย ผมหยุดอ่านป้ายบริษัทต่างๆ ที่เช่าสถานที่เปิดออฟฟิตว่าอยู่ตรงไหนของชั้น) "สปาเทค สปาเทค อยู่ไหนวะ" (ผมพรึมพรำเบา นี่ไงเจอแล้ว) .......((แอ๊ด))......... (เจ้าหน้าที่ด้านหน้าเดินมาปลดล็อคประตูให้ผม) "สวัสดีค่ะ ติดต่อเรื่องอะไรค่ะ" (ประชาสัมพันธ์หรือว่าเนี๊ยะ น่ารักฉิบเลย) "เอ่อ! พอดี คือว่า เอ่อ!" (ผมประหม่าอย่างมาก เพราะเธอช่างน่ารักเหลือเกิน ผมนึกชื่อคนที่จะมาติดต่อไม่ออก เลยหยิบกระดาษที่ผมได้จดไว้ขึ้นมาดู) "เอ่อ ติดต่อ คุณพัชสรา ครับ" (น้ำเสียงผมดูประหม่าเล็กน้อย) "อ๋อ คุณพัชสรา นั่นเอง ติดต่อเรื่องสัมภาษณ์งานหรือเปล่าค่ะ" "ครับ ใช่ครับ" "เดี๋ยวนั่งรอสักครู่นะค่ะ เดี๋ยวแจ้ง คุณพัชสรา ให้" "ครับขอบคุณครับ" (เธอผายมือให้ผมนั่งรอที่โต๊รับแขกด้านหน้า ผมคิดในใจนะ ว่าทำไมที่นี่มันเงียบเชียบจัง พนักงานก็ไม่ค่อยมี หรือว่าเราจะโดนหลอกมาขายตรงวะ ไม่สิ! ถ้าขายตรงจริงๆ มันจะขายยังไงวะ ไอ้นวดๆ เนี๊ยะ ระหว่างที่ผมก้มหน้าก้มตานั่งคิดไปต่างๆ นาๆ เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวทักทายผม) "สวัสดีค่ะ คุณนนทพัฒ หรือเปล่าค่ะ" (เธอกล่าวทักทายอย่างสุภาพ) "ครับ ใช่ครับ ผมนนทพัฒครับ" (พลางพูดพร้อมลุกขึ้นยืน เพื่อไม่ให้เสียมารยาท) "ค่ะ งั้นเชิญด้านนี้เลยค่ะ" (เธอผายมือ และเดินนำผมยังห้องนัดสัมภาษณ์) "เดี๋ยวนั่งรอสักครู่นะค่ะ เดี๋ยวดูให้ว่าคนสัมภาษณ์มาหรือยัง" (ผมยังไม่ได้ทันที่จะนั่งได้เต็มตูด เธอก็บอกว่า เชิญค่ะคุณนนทพัฒ) .............ณ. ห้องสัมภาษณ์.............. "สวัสดีครับ" (ผมกล่าวทักทายพร้อมยกมือไหว้ และตอนนั้น พัชสรง พัชสรา นั่นไม่อยู่แล้ว) "นั่งสิ" (ชายรูปร่างท้วม ในชุดทำงานเชิ๊ตแขนยาวสีขาวผูกไท้ อายุราวๆ 40 น่าจะได้ เอ่ยกับผม) "ชื่ออะไรนะ เราหน่ะ" (พลางเปิดดูโปรไฟล์ของผมที่อยู่ในมือไปด้วย) "ผม นนทพัฒ ครับ" "นนทพัฒ ชื่อเท่ห์ดีนี่หว่า" "แล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่หล่ะ" (ตอบไงดีวะกู จะบอกว่าตกงานก็ไม่ได้ ไม่มีงานทำ ก็ไม่ได้ ทำไงดีวะ เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน) "ตอนนี้หรอครับ? ตอนแรกกะว่าจะเรียนต่อโท ก็เลยตัดสินใจลาออกจากงานครับ" (กูพูดอะไรออกไปวะเนี๊ยะ) "อืมก็ดีนะ เรียนจบแล้วหล่ะสิ ถึงได้มาสมัครงาน" (ตายห่า ยังเสือกถามต่ออีก นี่กูตอบแบบฆ่าตัวเองชัดๆ) "เอ่อ..........คือว่า..............ยังเลยครับ ยังไม่ได้เรียนต่อครับ" "อ้าว! แล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่หล่ะ?" (ชายดังกล่าวชักสีหน้าสงสัย) "ตอนนี้ผมตกงานอยู่ครับ แต่ก็สมัครไว้หลายๆ ที่ครับ" (ผมตอบอย่างไว้เชิงเล็กน้อย) "เอาหล่ะ! พอจะเล่าคร่าวๆ ได้ไหมว่าเคยทำอะไรมาบ้าง" (เฮ้อเข้าประเด็นสักที นึกว่าจะถามต่ออีก) "งานที่ผ่านมา เป็นงาน Customer Service ซึ่งเกี่ยวกับ การตรวจรับมอบห้องชุด ของคอนโดครับ" "เอ่อ! ดีนี่หว่า" (พลางเลิกคิ้วใส่ผม) "แล้วทำไมออกหล่ะ?" "พอดี ผมอยากเปลี่ยนสายงาน อยากลองทำอะไรที่มันแปลกๆ บ้างครับ" "อืม! ดีๆ" (ตาก็ยัง ดูโปรไฟล์ของผมต่อไป) "แล้วสปาเทคนี่ ทำเกี่ยวกับอะไรครับ" (ผมเก็บความสงสัย ไว้ไม่ไหว จึงหลุดปากถามออกไป) "งานก็ไม่มีอะไรมากหร๊อก!" (พร้อมลุกขึ้นยืน และบิดขี้เกียจไปด้วย) "เราเคยนวดไหมหล่ะ?" (แกเอ่ยถามผม) "คะ เคยครับ" (ผมตอบอย่างกล้าๆ กลัว) "ก็อย่างนั้นแหละ" (แกตอบเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ) "ครับ นวดก็นวดครับ" (ผมได้แต่รำพึงในใจ กรูไม่น่าถามเลย สรุปแล้วกรูก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี) "งั้นเดี๋ยว วันจันทร์หน้ามาเริ่มงานเลยละกัน" (แกพูดพลางลุก เดินมาจับบ่าผม) (ส่วนผม ปากก็ตอบว่า ครับ ในใจก็คิด เฮ้ย! เริ่มงานเอี้ยไรวะ กรูยังไม่รู้เรื่องเอี้ยอะไรเลย) (แล้วแกก็เดินจากไป ทิ้งผมให้นั่งอยู่คนเดียว ผมลุกและเดินออกจากห้องสัมภาษณ์แบบงงๆ สรุปแล้วกรูมาทำอะไรวะเนี่ยะ ผมเลยลองเดินสำรวจ รอบๆ บริษัทดู ก็ไม่เห็นอะไร นอกจากพนักงาน 4-5 คน มีแต่สาวๆ สวยๆ ทั้งนั้น) "หาอะไรอยู่ค่ะ ?" (สาวประชาสัมพันธ์เอ่ยถามผม) "อ๋อ เปล่าครับ เพิ่งสัมภาษณ์เสร็จครับ พอดีมีเรื่องจะสอบถามอีกเรื่องหนึ่งครับ" (พร้อมกับขยับตัวไปใกล้สาวประชาสัมพันธ์) "คืออย่างนี้ครับ ผมอยากรู้ว่า ลักษณะงานเป็นยังไง" "อ๋อ! ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ ก็ให้มาดูแลเครื่องคอมพิวเตอร์ ให้กับบริษัทเท่านั้นเองค่ะ" (เธอพูดแกมอมยิ้ม) "อย่างนี้ค่อยโล่งไปที" (ผมเปรยเบาๆ) "เอ่อ คุณชื่ออะไรหรือครับ" "มีอะไรหรือเปล่าค่ะ" "อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกครับ เพราะจะได้รู้จักกันไว้ไงครับ" "ค่ะ ฉันชื่อ นิด คุณหละ" (เธอถามกลับ) "ผม อู๊ด ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ" (พลางยื่นมือไปขอจับมือเธอ) "เช่นกันค่ะ" (เธอก็จับแบบไม่เฉลียวใจ) "วันจันทร์ เจอกันนะค่ะ คุณอู๊ด" (เธอกล่าวลา และยิ้มมุมปากก่อนเดินไปทำงานต่อ) "ครับ วันจันทร์เจอกันครับ" (ผมเปรยน้ำเสียงนุ่ม ปนเข้ม และส่งยิ้มให้เธอเช่นกัน) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 16, 2012, 06:56:05 AM วันจันทร์แล้วครับ ;D ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 16, 2012, 07:04:49 AM มีทวง ::005::+1
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 16, 2012, 10:10:12 AM วันจันทร์แล้วครับ ;D ::014:: คนละจันทร์แล้วน้า ;D ;D +1ครับ :D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 16, 2012, 10:11:26 AM มีทวง ::005::+1 ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ กรกฎาคม 16, 2012, 09:52:25 PM จะลงแดงแล้วอ่ะ ขาดใจตายไปนี่ แฟนน้อยไปตั้ง 1 คนเชียวนะครับ (T_T)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: pranburi ที่ กรกฎาคม 17, 2012, 10:37:07 AM อ่านรวดเดียวเลย ลืมทำงานเลย ;D รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 17, 2012, 11:14:25 PM จะลงแดงแล้วอ่ะ ขาดใจตายไปนี่ แฟนน้อยไปตั้ง 1 คนเชียวนะครับ (T_T) ช่วงนี้ยังไม่ได้เขียนเพิ่มเลยครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 17, 2012, 11:15:45 PM อ่านรวดเดียวเลย ลืมทำงานเลย ;D รอตอนต่อไป ขอบคุณที่ติดตามผลงานนะครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ กรกฎาคม 18, 2012, 09:21:26 AM จะลงแดงแล้วอ่ะ ขาดใจตายไปนี่ แฟนน้อยไปตั้ง 1 คนเชียวนะครับ (T_T) ช่วงนี้ยังไม่ได้เขียนเพิ่มเลยครับ ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา พี่ winthai แกกำลังไปหา "วัตถุดิบ" มาเขียน เล่าต่อ อ่ะ ฮา 555 ยายคาดว่าเขา กำลังโดน ลูกค้าสาว "ปล้ำ" อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: พอโดนปล้ำเสร็จ หมดแรง คงจะมา "อ้อยอิ่ง" เขียนเล่า ให้ฟังอ่ะ ฮา ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 18, 2012, 09:49:47 AM จะลงแดงแล้วอ่ะ ขาดใจตายไปนี่ แฟนน้อยไปตั้ง 1 คนเชียวนะครับ (T_T) ช่วงนี้ยังไม่ได้เขียนเพิ่มเลยครับ ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา พี่ winthai แกกำลังไปหา "วัตถุดิบ" มาเขียน เล่าต่อ อ่ะ ฮา 555 ยายคาดว่าเขา กำลังโดน ลูกค้าสาว "ปล้ำ" อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: พอโดนปล้ำเสร็จ หมดแรง คงจะมา "อ้อยอิ่ง" เขียนเล่า ให้ฟังอ่ะ ฮา ;D ;D ;D ยายเดาทางซะขนาดนี้ ผมคงต้องแหวกแนวแบบสุดโต่งแล้วหล่ะครับยาย ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ กรกฎาคม 19, 2012, 12:12:39 PM ยังไม่มีตอนต่อไปเหรอคับน้า???
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 19, 2012, 03:47:31 PM ยังไม่มีตอนต่อไปเหรอคับน้า??? ยังไม่มีเลยครับ ช่วงนี้งานยู้งงง ยุ่ง ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 19, 2012, 04:11:47 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่19
16.45 น. (ผมเดินออกจากบริษัท ไม่ลืมที่จะแลกบัตรคืน แต่ รปภ. คนเดิมไม่อยู่แล้ว สงสัยคงเปลี่ยนกะ) "น้องๆ" (รปภ. คนใหม่เรียกผม) "น้อง มาสมัครงานที่ บริษัทสปาเทค หรอ" (รปภ. ถามด้วยความสงสัย) "ใช่ครับ ทำไมหรอครับ" (ผมก็ถามกลับด้วยความสงสัยเช่นกัน) "เอ่อ! ไม่มีอะไรหรอก แค่ถามดู" (พูดพลางยื่นบัตรคืนให้) "ขอบคุณครับ" (ผมรับบัตรคืน พร้อมงุนงงกับคำถามเรียบง่าย ของ รปภ. แต่เจือปนด้วยความสงสัย ผมก้มดูนาฬิกา ปาไปเกือบ ห้าโมงแล้ว ผมควักเงินในกระเป๋าดูเหลืออยู่ 8-9ร้อยบาท ไปหาไรกินดีกว่า ผมมุ่งหน้าไปแถวๆ บ้าน หาร้านอร่อยๆ นั่งกินชิวๆ เผื่อฟลุ๊คเจอสาวๆ สวยๆ มานั่งเป็นเพื่อน ทำไงได้ ไอ้เรามันคนขี้เหงานี่หน่า) (ผมเลือกเข้าร้านประจำ ที่สมัยเรียนชอบไปนั่งกินกับแก๊งค์เพื่อน) "เฮียหมูหวัดดี" (เฮียหมูเป็นรุ่นพี่ที่คณะตอนผมเรียน ส่วนช่วงเย็นหลังเลิกเรียน แกเปิดร้านเหล้าเล็กๆ ย่านสีลม เมื่อก่อนร้านแกไม่ได้เป็นแบบนี้ ตั้งแต่แกจบมา ก็เปิดร้านแบบเต็มตัว เอาเป็นว่า รีโนเวทกันยกใหญ่เลยทีเดียว ซึ่งแกเคยบอกว่า การเป็นมนุษย์เงินเดือนเป็นยังไงแกไม่เคยได้รับรู้รสของมันเลย เพราะตั้งแต่แกจบมา ยังไม่เคยได้เป็นขี้ข้าใครสักคน) "เอ่อ หวัดดี ไอ้อู๊ด เป็นไงบ้างมึง" (เฮียกล่าวตอบผม น้ำเสียงยังไง ก็ยังคงเป็นอย่างนั้น) "ก็ดีครับเฮีย ดวงกำลังรุ่ง จันทร์หน้าก็ได้งานใหม่แล้ว..........." (ผมเล่าชีวิตแบบคร่าวให้เฮียฟัง เล่าไปเฮียก็ถามถึงเรื่องเก่าๆ บางทีผมก็จำไม่ได้ ลืมเลือนไปบ้าง สงสัยเป็นเพราะดื่มจัดตั้งแต่ตอนเรียน) "เอ่อ อู๊ด แล้วเอ็งเจอ ไอ้ตึ๋งบ้างเปล่าวะ" (ไอ้ตึ๋งเป็นเพื่อนผมสมัยเรียนมอ แต่อยู่กันคนละคณะ เฮียหมูรู้จักมันเพราะผมชวนไอ้ตึ๋งมาที่ร้านบ่อย มันชอบกินเหล้าเป็นชีวิตจิตใจ และอีกอย่างที่มันชอบคือ ผู้หญิงหยั่งว่า) "ไม่ได้เจอมันเลย ตั้งแต่เรียนจบ เห็นได้ข่าวมันไปได้เมียดีนี่" (ผมเปรยแบบเซ็งๆ กับเฮียหมู เพราะไอ้ตึ๋งมันเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ มันเล่นหายหน้าหายตาไปเลย เป็นใครก็ต้องน้อยใจเป็นธรรมดา) "เร๊อะ! ไอ้นี่มันร้ายตั้งแต่เรียนแล้ว..ฮ่าๆ ฮ่าๆ" (เฮียหมูหัวเราะอย่างมีความสุขที่ได้ทราบข่าวของตึ๋งเพื่อนผม) "ช่วงนี้เป็นไงบ้างครับ กิจการดีไหม?" "มันก็ดีนะ แต่อย่างว่า เศรษฐกิจมันก็ขึ้นๆ ลงๆ วันไหนขายดีก็เฮโล วันไหนขายแบบโลๆ ก็โฮเล...ฮ่าๆ ฮ่าๆ" (เฮียหมูยังคงเป็นเฮียที่ปัญญาอ่อนเหมือนเดิม) 21.30 น. (ผมนั่งมองไปรอบๆ ร้าน เฮียหมูเป็นคนจัดการร้าน และตกแต่งร้านเองทั้งหมด แกมีอารมณ์ศิลป์บ้างเล็กน้อย แบบงูๆ ปลาๆ ถ้าถามว่าทุกอย่างมันดูลงตัวไหมนะหรอ ไม่เลยไม่เลยสักนิด แกจับนู้น นี่ นั่น มาปรุงรวมกัน แล้วตั้งเป็นร้านเหล้า ถ้านึกไม่ออกว่าร้านแกเป็นยังไงให้นึกถึงร้านอาหารแบบวัยรุ่น แถบปลายๆ นั่งกัน มีวงดนตรีสดเล็กๆ และมืดๆ และแสงไฟอ่อนๆ จากหลอดปิงปอง 15 วัตต์ ซึ่งร้านแกก็ไม่ได้ใหญ่โตมากมายอะไร มีประมาณ 10-12 โต๊ะเห็นจะได้ โต๊ะนึงก็นั่งได้ 5-6 คนเท่านั้น แต่คนก็แน่นร้านทุกวัน บางวันก็มีโต๊ะเสริม แต่เฮียแกบอกว่า ไม่อยากตั้งโต๊ะเสริม เหมือนเอาเปรียบลูกค้า เพราะโต๊ะเสริมมันจะอยู่นอกร้าน ลูกค้าไม่ค่อยได้ยินเสียงเพลง ร้านแกติดถนน แต่ไม่ใช่ถนนใหญ่ ถนนแบบรถสองคันวิ่งสวนกันได้ประมาณนั้น วันนี้ผมเลือกนั่งโต๊ะเกือบในสุด เพราะไม่อยากวุ่นวายกับใครสักเท่าไหร่ แต่ยกเว้นสาวๆ เพราะสาวๆ นั้นเป็นกำไรของชีวิต ผมสั่งเหล้าที่ผมคุ้ยเคยสมัยเรียน แสงแบน และโซดา 2ขวด พร้อมกับแกล้มอีก 2อย่าง กินไป ฟังไป ดูหญิงตามโต๊ะไป มันก็โอนะ รู้สึกเหมือนเป็นเด็กรุ่นๆ อีกครั้ง) "เพี๊ยะ!!" (ไม่ใช่ใครอื่น เฮียหมูนั่นเอง) "แหม่! มองเพลินเลยนะมึง เป็นไง น้องกล้ามวิ้งดำสวยไหม (เฮียแกหมายถึง น้องเสื้อกล้าม เสื้อแวววับ สีดำเด็ดไหม?) "โธ่! เฮีย ผมก็ดูไปอย่างนั้นแหละเอาไปได้ซะที่ไหนกันเล่า วู้..." (พลางเอามือเกาหัวตัวเองไปด้วย) "ถ้ามึงชอบ บอกกูได้นะ น้องเขามานั่งประจำ" (เฮียหมูเสนอข้อตกลงที่มิอาจจะปฏิเสธได้) "จริงหรอเฮีย แต่ไม่เอาดีกว่า วันนี้ผมอยากอยู่แบบเงียบๆ" "เออ เรื่องของมึง ถ้าหมาคาบไปแดก ก็อย่ามาเสียใจหล่ะกัน เดี๋ยวจะหาว่าเฮียไม่เตือน" (เฮียตบอีกทีก่อนเดินไปรับลูกค้า) (ผมว่าน้องเสื้อดำวิ้งวับอะไรนั่น ไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่เพื่อนเขาหน่ะสิ แจ่มเลย ผมยกดื่มพรวดเดียวหมดแก้ว และลุกไปห้องน้ำซึ่งอยู่ด้าหลังร้าน ห้องน้ำของร้านเฮียหมู ต้องยอมรับเลว่าแปลกจริงๆ ทำไมผมถึงบอกว่าแปลก ก็เฮียแกเล่นเอาปี๊บขนมปังมาทำ โถเยี่ยว หน่ะสิ มีอยู่ทั้งหมด 1 2 3 4 ห้าปี๊บพอดิบพอดี เฮียแมร่งเพี้ยนได้ใจจริงๆ) (ผมยังคงเฝ้ามองผู้คน หรือเพื่อนร่วมชะตากรรมในร้าน เฝ้ามองชีวิต และพฤติกรรมของคนต่างๆ บางคนก็เมาหลับ บางคนก็ร้องไห้ บางคนสนุกเสียจนลืมตัว ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่ยังคง เศร้า เหงา สนุก ปนเปกันไป วันนี้มันก็เป็นอีกวันที่กำลังผ่านไปด้วยดี) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 19, 2012, 04:17:08 PM :VOV: ::014::+
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 19, 2012, 07:31:45 PM :VOV:+ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 19, 2012, 09:45:31 PM :VOV: ::014::+ :VOV: ::014::+ ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 19, 2012, 09:46:42 PM หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 21, 2012, 12:41:58 AM ตอนนี้เดินทางมานครสวรรค์ ช่วงผ่านอยุธยา กลัวครับ กลัวแก๊งปาหิน
บอกตรงๆ รู้สึกไม่อุ่นใจ แต่ก็ไม่มีปัญหาใดๆ ครับ ขออภัยแฟนๆที่ติดตาม ช่วงนี้ยังไม่ได้เขียนเพิ่มเลย ถัามีเวลาแล้ว จะรีบเขียนต่อ นะครับ ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 21, 2012, 06:27:34 AM ตอนนี้เดินทางมานครสวรรค์ ช่วงผ่านอยุธยา กลัวครับ กลัวแก๊งปาหิน บอกตรงๆ รู้สึกไม่อุ่นใจ แต่ก็ไม่มีปัญหาใดๆ ครับ ขออภัยแฟนๆที่ติดตาม ช่วงนี้ยังไม่ได้เขียนเพิ่มเลย ถัามีเวลาแล้ว จะรีบเขียนต่อ นะครับ ขอบคุณครับ ครับผม ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 22, 2012, 11:39:52 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่20
22.30 น. (วันนี้ไม่มีดนตรีสด มีแต่เพลงจากแผ่นที่เฮียหมูเปิดให้ลูกค้าฟัง ผมยอมรับว่าเฮียหมูแกเปิดเพลงดี เพลงทุกเพลงที่แกเปิด ล้วนมีความหมายทั้งนั้น อย่างเพลงของ "ปั่น" ที่ร้องว่า "เล็กๆ น้อยๆ เราก็ยอมกันไป ความจริงในใจยังโกรธ" ซึ่งประโยคนี้ก็นำมาใช้กับชีวิตจริง ได้เป็นอย่างดี เอ่อ...มีอีกเพลง ของ "หนุ่มเสก" อย่างเพลงนี้ ก็จริงอย่างที่หนุ่มเสกร้อง "สุขเพียงสุขเล็กน้อย ยามพบคนถูกใจ แต่มันเจ็บมันเจ็บเกินใคร เป็นเพราะใจเราบางเหลือเกิน" ) "เฮียหมู โซดา 2ขวด" (ปากผมสั่งมิกซ์ แต่ตาผมมองผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ถัดโต๊ะผมไปไม่ไกลมากนัก ประมาณ 2โต๊ะได้ เธอมากับเพื่อนๆ 3-4 คน น่าตาน่ารักเกือบทั้งโต๊ะ แต่คนที่ผมสนใจ เป็นคนที่นั่งหันหน้ามาทางผม เธอผมสั้นประบ่า เสื้อสีขาว คลุมไหล่ทั้งสองข้าง แต่ช่วงคอนี่สิลึกอยู่เหมือนกัน เธอก็รู้ว่าผมแอบมอง แต่เธอก็พยายามไม่มองมาที่ผม) "มาแล้วคร้าบบ โซดาที่สั่ง" (เฮียหมู มาเสริฟเองเลย) "เอ่อ! อู๊ด วันนี้มาคนเดียวหรอ" (ปากก็เอ่ยถาม มือก็ชงเหล้าให้ผม) "มาคนเดียวครับเฮีย ไม่อยากชวนใคร ถึงชวนมันก็ไม่มากัน" (ผมเปรยแบบเซ็งๆ) "เอาสาวๆ มานั่งซักคนไหมหล่ะ" (เฮียกำลังยุยงผม) "สวยไหม!" (เฮียตบดัง "เพี๊ยะ") "นี่ไง! แล้วเสือกบอกว่า อยากนั่งเงียบๆ" (แล้วเฮียก็จากไป ทิ้งความเจ็บไว้ที่หัวกู) (ผู้หญิงที่ผมสนใจ ก็กินเหล้าเก่งชะมัด เดี๋ยวชน เดี๋ยวยก แรกๆ ก็ดูกุลสตรีดีหรอก พอเริ่มเมานี่ ไม่ไหว พาลให้นึกถึง "พักต์" ขึ้นมาทันที โทรหาพักต์ดีกว่า ผมเดินออกจากร้าน มาสูบบุหรี่ข้างนอก วันนี้อากาศดีจัง พระอาทิตย์ตกดินไปนานแล้ว ยังดีที่มีแสงจากไฟถนน ช่วยให้มองเห็นความเป็นไปของผู้คน ผมหยิบโทรศัพท์ LG ตัวน้อยของผม โทรหาพักต์ "ตู๊ด....ตู๊ด....ตู๊ด....") "พักตร์หรอ" "ค่ะ พูดสายค่ะ" (เสียงเธอดูตื่นตระหนก) "ทำอะไรอยู่จ๊ะ" "ทำธุระอยู่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ" (เธอรีบตัดบทสนทนา) "เอ่อ ไม่มีอะไรจ๊ะ แค่โทรมาคุยด้วยเฉยๆ" (ผมรู้สึกว่าเธอคงไม่สะดวกคุย ผมรีบวางดีกว่า) "เดี๋ยวพักตร์ โทรหาหล่ะกันนะ" (เธอเอ่ยเชิงตัดบท) "บายครับ....ค่ะ....." (หลังจากวางสาย ผมเข้าใจว่า เธอไม่อยากคุยกับผม หรือว่าเธอกำลังอยู่กับใคร ผมเดินเข้าร้าน แบบเซ็งๆ แต่ก็หยั่งว่า เราเองก็ไม่ได้จริงจังอะไรกับเธอเช่นกัน ผมนั่งฟังเพลง และดื่มเหล้าต่อ "ผู้หญิงก็หยั่งนี้แหละ" ผมปลอบใจตัวเอง) 23.30น. (ผู้หญิงโต๊ะตรงข้ามผม เมาแล้ว ส่วนโต๊ะอื่นๆ ก็คงไม่ต่างกัน ผมเองก็เริ่มกรึ่มนิดๆ กลับบ้านดีกว่า ชุดทำงานยังไม่ได้ซักสักตัว เพราะวันจันทร์นี้ก็เริ่มงานใหม่แล้ว "เฮียหมูเก็บตังค์") "เฮ้ยรีบไปไหนวะ ร้ายกูยังไม่ปิด มึงจะรีบไปไหน" (พอเฮียรู้ว่าผมตั้งท่าจะกลับ เฮียแกดูเซ็งๆ เหมือนกับไม่อยากให้ผมกลับซะอย่างนั้น) "ไม่ได้รีบไปไหน พรุ่งนี้งานตรึมเลยเฮีย วันหลังล่ะกันนะ" "เออวันวันหลัง ก็วันหลัง เอ็งชวนเพื่อนๆ มาด้วยสิ นั่งคนเดียวมันเหงา" (ท่าทีของเฮีย ดูเป็นห่วงผม) "ได้เฮีย เดี๋ยวครั้งหน้าจัดเต็ม ไปล่ะเฮีย" (ผมกล่าวลาเฮีย และเดินออกจากร้าน ผมกลับมาบ้าน รื้อเสื้อผ้าตัวเก่งที่ผมเก็บจนเก่า จนเหม็น ทั้งแขนยาว แขนสั้น ผมซักหมด กว่าทุกอย่างจะเสร็จก็ปาเข้าไป เกือบตีสาม ผมล้มตัวลงนอน อยู่ดีๆ ก็นึกถึงสุรัตดา ผมนอนหันมองระเบียง รู้สึกหว้าเหว่ เดียวดาย มันเกินไปหรือเปล่า หรือว่าผมต้องการใครสักคนที่จะอยู่เป็นเพื่อน ยามที่เราเหงา อย่างเช่นคืนนี้ไหม) 09.30น. เช้าวันอาทิตย์ (วันนี้ผมอยู่บ้านทั้งวัน ไม่ได้ไปไหน กินมาม่าอย่างเดียว ถ้าท้องมันพูดได้ มันคงบอกว่า "กรูอยากได้รับโปรตรีนบ้าง" ผมเก็บผ้าที่ตากไว้เมื่อคืน ผมห่างเหินการรีดผ้ามานาน พอได้รีดอีกครั้งความเทพก็กลับมา) "เที่ยงแล้วหรอวะเนี๊ยะ เวลาเดินเร็วฉิบหาย" (สบถไปรีดไป) (วันนี้เวลาผ่านไปเร็วมาก คงเป็นเพราะว่า ในวันสุดท้ายของการอยู่แบบไปวันๆ มันมีอะไรให้ทำมากมาย จนลืมคิดเรื่องเวลาไปเลย แสงอาทิตย์กำลังลับจากขอบฟ้า และค่ำคืนนี้ มันนกำลังจะผ่านไป เพื่อรับกับเช้าวันใหม่ที่ผมกำลังรอมันอยู่) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 22, 2012, 11:50:55 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่21
06.15น. เช้าวันจันทร์ นาฬิกาจากมือถือปลุกผม ใจนึงก็ไม่อยากตื่น อีกใจนึงก็บอกตื่นเถอะ ผมตัดใจลุกจากเตียง ไปอาบน้ำ ชำระล้างความขี้เกียจออกจากตัวสักหน่อย ใจก็คิดตลอด จะเจออะไรบ้างในสายงานของผม ผมจะทำได้ไหม วันนี้ผมใส่เสื้อตัวโปรดไปทำงานในวันแรก เชิ๊ตแขนยาวสีชมพูอ่อน กางเกงสแล็คสีดำ รองเท้าหนังเด็ปเปอร์ ก่อนออกจากบ้านคว้ากระเป๋าสะพายข้าง หนังสีดำ ใบเก่งของผม หยิบเอกสารทุกอย่างที่จำเป็นต้องใช้ วันนี้ไม่ไปแท็กซี่ แต่ไปรถเมล์ "น่าจะทันนะ" ผมเปรยเบาๆ กับตัวเอง และหันหลังให้ห้องรังหนูของผม จากบ้านถึงออฟฟิศ ใช้เวลาประมาณ ชั่วโมงกว่าๆ ผมไม่รอช้ารีบเดินเข้าตึก "ติดต่ออะไรครับ" รปภ.คนเดิมเอ่ยถามผม "อ๋อ น้องนั่นเอง มาทำอะไรหล่ะ" สงสัยเพิ่งจะนึกออกว่าไอ้หน้าอ่อนๆ นี่เคยเห็นที่ไหน วันนี้เริ่มงานวันแรกครับ ผมส่งยิ้มให้ และรีบเดินไปรอลิฟต์กลัวว่าจะเข้างานสาย ส่วนรปภ. เห็นว่าผมเป็นพนักงานแล้ว ก็ไม่ได้ร้องขอให้แลกบัตรแต่อย่างใด เหมือนสวรรค์เป็นใจ ผมเจอสาวสวยคนเดิมคนที่เคยเจอกันครั้งที่แล้วในลิฟต์ และวันนี้เธอก็ยืนรอลิฟต์ตัวเดียวกันกับผม วันนี้เธอดูน่ารักกว่านั้นซะอีก ลิฟต์มาแล้ว ใครๆ ก็แย่งกันขึ้น ทำยังกะว่ามันมีตัวเดียว และเที่ยวเดียวอย่างนั้นแหละ ผมได้ขึ้นคนหลังสุด "ไปด้วยค่ะ" อ้าวทำไมยังไม่ขึ้นลิฟต์อีกหล่ะเห็นยืน อยู่ข้างกันนี่หน่า ในลิฟต์เธอยืนอยู่หน้าผม ตัวเราติดกันอย่างกับตังเม "หอมจัง" ผมนึกในใจ ลิฟต์จอดแทบทุกชั้น เบียดกันตั้งแต่ชั้นหนึ่ง "เฮ้อ" ผมถอนหายใจ คนมันจะเยอะอะไรขนาดนั้น จนใกล้ถึงชั้นที่ผมต้องออก คนเริ่มน้อยลง เพราะส่วนใหญ่ชั้นสูงๆ มักไม่ค่อยมีบริษัทมาเช่าทำออฟฟิศ ผมลงชั้น17 เธอก็เช่นกัน เหมือนเคย ต่างคนต่างแยกกันไป 08.30.....................สปาเทค.................... หวัดดีครับ ผมกล่าวทักทายประชาสัมพันธ์ด้านหน้า ค่ะ เริ่มงานใหม่ใช่ไหมค่ะ ครับ ใช่ครับ เธอลุกไปหยิบเอกสาร และกฏระเบียบของบริษัทให้ผมอ่าน เดี๋ยวคุณ นนทพัฒ อ่านไปพลางๆ ก่อนนะค่ะ ถ้าเข้าใจแล้ว เซ็นต์ยอมรับตรงนี้ค่ะ เธอพูดไปชี้ไป ให้อ่านตรงนี้ ตรงนั้น เซ็นต์ตรงนั้น ตรงนี้ ครับ ผมตอบสั้นๆ หลังจากที่เธอพูดเสร็จผมก็อ่านแบบคร่าวๆ อ่านเยอะทำไมเสียเวลา เซ็นต์ตรงนี้นะครับ ผมย้ำถามเธออีกครั้ง ค่ะ ใช่ค่ะ หลังจากที่เซ็นต์เอกสารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็โทรหา นิดหรอ ออกมาหาพี่หน่อย นิด...เอ่? สงสัย นิดเดียวกันแน่ ที่ผมคุยกับเธอครั้งก่อน นิด เดี๋ยวพาคุณนนทพัฒ เดินดูรอบออฟฟิศหน่อยนะ พอดีพี่ไม่ว่าง ติดงานของคุณทวีปอยู่ สาวประชาสัมพันธ์ร้องขอเธอ นิดสาวผมสั้นบ๊อบเท ในชุดฟอร์ม เชิ๊ตขาวแขนยาว ช่วงหน้าอกประดับลายลูกไม้ กระโปรงสั้นสีดำ รองเท้าส้นสูง หุ้มส้น ค่ะ ได้ค่ะ เธอออกปากรับคำ คุณอู๊ดนี่เอง เธอจำผมได้ และยังจำชื่อเล่นผมได้อีก สวัสดีครับ คุณนิด ผมกล่าวอย่างสุภาพ ก่อนเดินทัวร์ออฟฟิศ คุณนิด ผมถามอะไรหน่อยสิ ถามอะไรค่ะ เธอหยุดเดิน และตั้งใจฟังคำถามจากผม ผมต้องทำอะไรบ้าง คือแบบว่า งานเป็นยังไง อะไรประมาณเนี๊ยะครับ คุณอู๊ดนี่นะ ไม่ต้องเป็นกังวลหรอกค่ะ ก็อย่างที่นิดบอก ไม่มีอะไรมาก ดูแลเครื่องคอมอย่างเดียวค่ะ เธอยังตอบเหมือนเดิม ครับ ผมก็หวังว่ามันจะเป็นอย่างนั้น เธอพาผมไปทุกที่ พาไปแนะนำรู้จักกับทุกคน หลายคนหน้าตาน่ารัก แต่ถ้ามองโดยรวมแล้ว นิด น่ารักที่สุด เอ่อ คุณนิด ทำไมผมไม่เห็นว่ามีห้องสปาเลยหล่ะครับ เธอมองผม และอดขำไม่ได้ คุณอู๊ด ที่ถามนี่อำนิดหรือเปล่า หรือว่าไม่รู้จริงๆ ครับไม่รู้จริงๆ ครับ หน้าผมเริ่มจืด ที่นี่ไม่มีสปาหรอกค่ะ ที่นี่เป็นสำนักงานใหญ่ ส่วนสปาเนี๊ยะ ก็จะมีก็ตามรีสอร์ทต่างๆไงค่ะ พอฟังเธอพูดเสร็จ ผมก็ถึง บ้างอ้อ พอดี หน้าแตกเลยไหมเรา ถามอะไรโง่ๆ คุณอู๊ดค่ะ นี่โต๊ะทำงานของคุณอู๊ดนะค่ะ โต๊ะขนาด 60Cm. X 120Cm. มีเครื่องรอซ่อมประมาณสองเครื่อง และผมต้องดูแลเครื่องทั้งหมดประมาณ 20เครื่อง ครับ แล้วถ้าผมอยากได้อะไร ผมต้องติดต่อใครครับ ถ้าขาดเหลืออะไร บอกนิดก็ได้ค่ะ เบอร์ต่อ 9595 นะค่ะ สนุกกับงานใหม่นะค่ะ ครับ ขอบคุณที่พาชมนะครับ เธอกล่าวลาและจากไป ทิ้งผมไว้กับความ งุนงง แล้วระบบการทำงานหล่ะ มันเป็นอย่างไร ผมต้องศึกษาใหม่หมด เพราะคนก่อนที่ออกไป ก็ทิ้งงานไว้ให้ผมบานเบอะ ช่วงเช้าผมหมดไปกับการตามเก็บงานของคนเก่า เฮ้อเสร็จสักที ผมเปรยความเหนื่อยล้าผ่านลมปาก กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะดังขึ้น ครับ ฝ่าย ไอทีครับ ใช่ครับเครื่องที่เสียใช่ไหมครับ เสร็จแล้วครับ เดี๋ยวไปติดให้นะครับ หวัดดีครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 08:42:09 AM ;D+ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 01:37:23 PM ;D+ ::014:: แฟนตัวยงเลยนะนี่ ติดตามตลอด ;D ;D ขอบคุณครับ ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 03:51:26 PM โอวววว.....เกือบลงแดงตาย
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับตอนต่อไปเลยนะครับ (^_^) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: pranburi ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 04:04:15 PM รอครับ :D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 07:20:11 PM ++สำหรับตอนที่ 21,22 ครับ :D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 07:54:52 PM โอวววว.....เกือบลงแดงตาย ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับตอนต่อไปเลยนะครับ (^_^) ขอบคุณที่ติดตามงานเขี่ย เอ๊ย งานเขียนของผมนะครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 07:56:19 PM หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 07:57:39 PM ++สำหรับตอนที่ 21,22 ครับ :D ขอบคุณครับน้า หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 08:01:57 PM ตามด้วยนะครับ
หรือออกทุกวันจันทร์ แบบหนังสือบางออกก็ได้ครับ ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 23, 2012, 08:41:31 PM ตามด้วยนะครับ หรือออกทุกวันจันทร์ แบบหนังสือบางออกก็ได้ครับ ;D ;D ;D ผมหวังแต่เพียงว่า ขอแค่่ใครสักคน ชอบงานเขียนของผม แค่คนเดียวก็ได้ แต่พี่ๆ ในนี้ ทำให้ผมรู้สึกว่า ผมมีความภูมิใจในตัวเองอย่างมากเลยครับ ขอบคุณพี่ๆ ทุกท่านจากใจครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: SEEZ ..รักในหลวง.. ที่ กรกฎาคม 24, 2012, 08:16:14 AM ลงตอนใหม่ไวไวเลยครับ ผมจะลงแดงอยู่แล้วครับ :~) :~)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 24, 2012, 09:51:58 AM ลงตอนใหม่ไวไวเลยครับ ผมจะลงแดงอยู่แล้วครับ :~) :~) หน้งสือนะครับ ไม่ใช่ยาบ้า นะน้า ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 24, 2012, 10:10:39 AM เข้ามาติดตามต่อครับ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆ สนุกๆ ให้อ่านครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 24, 2012, 11:26:34 PM เข้ามาติดตามต่อครับ ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆ สนุกๆ ให้อ่านครับ ::014:: ช่วงนี้ ยังคิดไม่ออกเลยครับ ว่าจะเขียนอะไรดี :~) อาจจะต้องรอหน่อยนะครับ ขอบคุณ พี่ๆสมาชิก ทุกท่านที่ติดตามผลงานนะครับ :) ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ กรกฎาคม 25, 2012, 01:35:28 AM รวมเล่มเมื่อไหร่บอก ขอจองคิวแรกเลยนะครับ (^_^)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 25, 2012, 09:31:05 AM รวมเล่มเมื่อไหร่บอก ขอจองคิวแรกเลยนะครับ (^_^) ใครจะพิมพ์ให้ผมหล่ะน้า ไปเสนอสำนักพิมพ์ กลัวเขาจะดูถูกดูแคลนเอา ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 25, 2012, 10:06:01 AM +ไปก่อนละกัน :D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: T1 ที่ กรกฎาคม 25, 2012, 12:04:12 PM +1 ให้ครับ
รอตอนต่อไป มาไวๆต่อเนื่องก็ดีครับ ลุ้นๆ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 25, 2012, 11:24:54 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่22
วันแรกงานก็เข้าผมซะแล้ว ผมอุ้มเครื่องคอมเก่าๆ ที่คุณนุช โทรตาม แผนกไหนวะ จริงๆ แล้วสำนักงานนี้ก็ไม่ได้ใหญ่อะไรเลย เพียงแต่ว่า หลืบต่างๆ มันเยอะ ทั้งซอกเล็ก ซอกน้อย นั่งกันแน่นขนัด แต่ละคนก็มีมุมส่วนตัวกันทั้งนั้น บรรยากาศมันก็ดูเงียบๆ ถ้าท่านผู้อ่านพอจะนึกออก ว่าสไตล์การจัด Lay Out ของออฟฟิศสมัยนี้มันก็แนวๆ เดียวกันหมด ลักษณะเป็นคอกๆ จริงไหม? ผมเดินอ่านชื่อป้าย ที่มีทั้งชื่อเล่น ชื่อจริง ติดอยู่ตามคอกต่างๆ อ่ะ! เจอหล่ะ คุณนุชหรือเปล่าครับ ปากผมเอ่ยถามทั้งๆ ที่ยังอุ้มเจ้าคอมตัวเก่า ค่ะ น้องไอทีคนใหม่ใช่ไหมค่ะ นุช สาวอายุ สามสิบปลายๆ พนักงานระดับส่วน เธอดูความเรียบร้อยด้านอุปกรณ์เกี่ยวกับ สปาทั้งหมด จริงๆ แล้วผมก็เพิ่งจะเข้าใจคำว่า สปาเทค คืออะไร คือการนำเทคโนโลยีมาผสานกับการนวดแบบธรรมดา จากเดิมเราใช้มือนวด ก็นำอุปกรณ์ไฮเทคที่ว่านี้ เข้ามาเสริมเพื่อสร้างจุดเด่นของการบริการที่ยกระดับขึ้นไปอีกขั้น ถ้าไม่ผิดน่าจะประมาณนี้ มากลับเข้าเรื่องของนุชต่อ นุชหน้าตาธรรมดา ไม่สวย แต่ก็ไม่ขี้เหร่ ถ้าจะให้ขี้เหร่ ต้องแอนแผนกบัญชี แอนไม่ได้ขี้เหร่ธรรมดา แต่ขี้สามเหร่เลยหล่ะ นุชเป็นคนไม่เรื่องมาก จากที่ผมได้คุยเพียงไม่กี่ประโยค ผมก็สามารถรับรู้ได้ เป็นไง หนักไหม ปากก็อยากตอบว่าหนัก แต่ด้วยความเป็นลูกผู้ชาย ไม่เท่าไหร่ครับ ผมได้แต่ยิ้มแหย๋ๆ งั้นวางตรงนี้เลยค่ะ มันเป็นอะไรหรอ มันถึงเสีย นุชชักสีหน้าสงสัย วินโดวส์มันพังครับ แต่ตอนนี้ผมซ่อมให้แล้ว เหรอค่ะ ดีใจจัง นึกว่ามันจะไปแล้วไปลับ เธอพูดไป ยิ้มกรุ่มกริ่มไป ผมก็ได้แต่นึกในใจ จะดีใจอะไรขนาดนั้น เห็นไหมก็อย่างที่ผมบอก คนเรามักจะมีความสุขกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เสร็จแล้วครับ ขอบคุณนะค่ะ เอ่อ! คุณ..? ผมนนทพัฒครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ค่ะ เช่นกันค่ะ แล้วจะเรียกใช้บริการใหม่นะค่ะ ครับ ใบหน้าของนุชมีแต่ความสุข ส่วนผมก็คงสุขไม่แพ้เธอ ได้ทั้งงานที่ชอบ สถานที่ก็น่าทำ เงินก็ดี ที่สำคัญยังมีสาวสวย เป็นเพื่อนร่วมงานอีกเพียบ ใครเล่าจะสุขเท่าผม นนทพัฒ งานวันแรกเป็นไงบ้าง เสียงคุ้นเคยเอ่ยทักผม ระหว่างที่ผมกำลังกลับโต๊ะ ไม่ใช่ใครอื่น คนที่สัมภาษณ์ผมนั่นเอง ก็ดีครับ คุณชอบก็ดีแล้ว ตั้งใจทำงานหล่ะ ชายสัมภาษณ์เดินตบบ่าผมหนึ่งที ก่อนเดินจากไป ทิ้งความสงสัยไว้ ไอ้อ้วนนี่มันเป็นใครวะ เจอหน้ากรูทีไร ตบบ่ากรูทุกที พอดีเหลือบไปเห็นนิด ขอไขข้อข้องใจหน่อยแล้วกัน ผมชะโงกหน้าผ่านพาร์ทิชั่นกั้นคอก ไปถามเธอ นิดถามไรหน่อยสิ? อุ๊ย! คุณอู๊ด มาเงียบๆ แบบนี้ตกใจหมด นิดท่าทีดูตกใจ เพราะเธอกำลังมุ่งมั่นกับงานที่กองอยู่บนโต๊ะ ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะจ๊ะ ไม่เป็นไรค่ะ มีข้อสงสัยอะไรอีกหล่ะ เธอยอกย้อน ไม่มีอะไรหรอก แต่อยากรู้ว่า ผู้ชายอ้วนๆ ที่เดินป้วนเปี้ยนอยู่ในนี้เขาเป็นใครหรอ จุ๊ๆๆ อย่าพูดเสียงดังไป พลางทำปากจู๋ เขาเป็นใครหรอนิด คุณอู๊ดอำนิดอีกหรือเปล่า หรือว่าไม่รู้จริงๆ ประโยควลีเด็ดที่ผมได้ยินจากปากของนิดถึงสองครั้งสองครา ถึงความไม่รู้อะไรของผม คุณอู๊ด ผู้ชายอ้วนๆ ที่คุณอู๊ดพูดถึง คือคุณทวีป เขาเป็นเจ้าของบริษัทค่ะ ครั้งนี้เธอขำหนักกว่าครั้งแรกซะอีก ผมก็ได้แต่ทำหน้าจืดๆ และหัวเราะแหะๆ เหมือนเดิม กลบเกลื่อนความโง่เง่าของตัวเอง มีอะไรหรือเปล่าค่ะ เธอถามด้วยความสงสัย ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อยากรู้เฉยๆ นิดทำงานต่อเถอะ มีอะไรก็ถามนิดได้นะคุณอู๊ด จ้า ผมตกปากรับคำ ก่อนเดินกลับโต๊ะ แต่ไม่วาย นิด ที่นี่เลิกงานกี่โมง หกโมงค่ะคุณอู๊ด ผมก้มดูนาฬิกา ตอนนี้ก็เกือบเที่ยงแล้ว แล้วเที่ยงนี้กินข้าวที่ไหนหรอ ผมถามเธอ เพราะถ้าผมไม่ถาม ผมก็ต้องกินคนเดียว อย่างน้อยก็ยังดีที่มีนิดเป็นเพื่อน ก็แถวๆ นี้แหละ มีแต่ของอร่อยๆ ทั้งนั้นเลยนะ ผมส่งยิ้มให้เธอ ก่อนเอ่ย งั้นไปกินด้วยนะ นิดยิ้มรับ ก่อนเอ่ยตอบเช่นกัน ได้ค่ะคุณอู๊ด นิดขอทำงานก่อนนะค่ะ ครับไม่รบกวนแล้ว เดินไปคิดไป นิดนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ พาให้นึกถึงดาขึ้นมาเลย นิสัยก็น่าจะคล้ายๆ กัน แต่นิดจะดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่า วางตัวดีกว่า ทำไมผมรู้สึกถูกชะตากับนิดจัง 12.00 ชั่วโมงใช้ตังค์ ยังไม่ทันจะเที่ยงดี ใครๆ ก็พากันส่งเสียงยังกับนกแตกรัง เจี๊ยวจ๊าวไปทั้งชั้น บ้างก็ไปเดี่ยว บ้างก็ไปเป็นกลุ่ม ไปเป็นคู่ แต่ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะเดี่ยวหรือจะคู่ คุณอู๊ด ไปกินข้าวกัน เสียงหวานๆ จากนิดเอ่ยเรียกผม ไปซิ หิวจะแย่แล้ว พลางเอามือลูบท้องไปด้วย คุณอู๊ดอยากกินอะไรหล่ะ ก๋วยเตี๋ยวม่ะ อะไรก็ได้ ก๋วยเตี๋ยวก็ได้ แล้วแต่นิดเลยอู๊ดกินได้หมดแหละ นิดพยักหน้ารับ อืม อืม ผมปิดคอม หยิบกระเป๋าตังค์ ซึ่งก็ไม่ค่อยจะมีสักเท่าไหร่ติดตัวมาด้วย แต่จริงๆ แล้วเงินในกระเป๋ากางเกงก็พอมีบ้าง สองสามร้อย แต่วันนี้ตั้งใจไว้ว่าจะเลี้ยงนิดสักมื้อเป็นการตอบแทนที่ดีกับผมมาตลอด นิดเราไปกันสองคนหรอ ใช่ค่ะ ชวนคนอื่นแล้วไม่มีใครไปเลย เห็นเขาบอกว่าจะไปห้างกัน และอีกอย่างนิดก็เห็นว่าคุณอู๊ดเพิ่งเข้าใหม่ และก็ยังไม่ค่อยรู้จักใคร กลัวว่าจะเหงาก็เลยจะไปเป็นเพื่อน ผมได้ยินประโยคเหล่านั้นออกจากปากของเธอ ทำให้ผมรู้สึกดีมากๆ ผมรู้สึกชอบที่นี่เข้าแล้วหล่ะสิ ป่ะ งั้นวันนี้อู๊ดเลี้ยงเอง นิดอยากกินอะไร ตามใจนิดเลย และก็ไม่ต้องเรียกคุณแล้ว เรียกอู๊ดเฉยๆ ก็ได้ เธอคงงงๆ ว่าอีตานี่เป็นบ้าอะไร อยู่ๆ จะมาเลี้ยง ไม่เป็นไรอู๊ด ไม่ต้องเลี้ยงหรอก แชร์กันดีแล้ว เธอปฏิเสธสิ่งที่ผมเต็มใจให้ ไม่เป็นไร วันนี้อู๊ดเป็นเจ้ามือให้ วันหลังนิดอยากเลี้ยงคืน ค่อยเลี้ยงวันหลังก็ได้ เธอยิ้ม และตอบ เลี้ยงก็เลี้ยง ป่ะไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 26, 2012, 08:54:38 AM +ไปก่อนละกัน :D บวกคืนให้ครับน้า ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 26, 2012, 08:59:00 AM +1 ให้ครับ รอตอนต่อไป มาไวๆต่อเนื่องก็ดีครับ ลุ้นๆ บวกคืนให้แล้วครับ ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ กรกฎาคม 26, 2012, 09:58:04 AM ขอบคุณครับสำหรับ เรื่้องสั้น ๆ ที่เริ่มจะไม่สั้น อ่านซะติดเลย ขออนุญาต ++ ละกันนะครับ
เครียด ๆ จากงาน ก็ มาอ่าน จริง ๆ ชอบอ่านหนังสือ แต่ มันดูเหมือนไม่ทำงาน ถ้านั่งอ่านจากหน้าจอ เหมือนนั่งทำงาน พอแอบ ๆ อ่านได้แบบเนียน ๆ ด้วยความเคารพครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 26, 2012, 10:49:00 AM ขอบคุณครับสำหรับ เรื่้องสั้น ๆ ที่เริ่มจะไม่สั้น อ่านซะติดเลย ขออนุญาต ++ ละกันนะครับ เครียด ๆ จากงาน ก็ มาอ่าน จริง ๆ ชอบอ่านหนังสือ แต่ มันดูเหมือนไม่ทำงาน ถ้านั่งอ่านจากหน้าจอ เหมือนนั่งทำงาน พอแอบ ๆ อ่านได้แบบเนียน ๆ ด้วยความเคารพครับ ผมก็เอาเวลางานมาเขียนบ้างครับ ;D ;D บวกหนึ่งเช่นกันครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ กรกฎาคม 26, 2012, 10:34:57 PM สำหรับผม +200 ให้ไปเลยครับ (^_^)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 26, 2012, 10:54:08 PM สำหรับผม +200 ให้ไปเลยครับ (^_^) ขอบคุณสำหรับ กำลังที่มีให้ตลอดมา +500 คืนครับ ;D ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 08:27:08 AM เย๊ย!! เผลออ่านแป๊บเดียว แปดโมงครึ่งละ ทำงานทันมั้ยเนียะ(14ตอนแล้วครับ) ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 09:27:10 AM เย๊ย!! เผลออ่านแป๊บเดียว แปดโมงครึ่งละ ทำงานทันมั้ยเนียะ(14ตอนแล้วครับ) ::014:: ผมรีบมาทำงาน(อ่านต่อ)อิอิ ขอ + (81)แทนคำขอบคุณครับปล ผมค่อนข้างอ่อนไหว อย่าให้ผมเสียใจน๊าา ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 10:09:22 AM ;D ;D ;D+ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 10:12:08 AM เย๊ย!! เผลออ่านแป๊บเดียว แปดโมงครึ่งละ ทำงานทันมั้ยเนียะ(14ตอนแล้วครับ) ::014:: ผมรีบมาทำงาน(อ่านต่อ)อิอิ ขอ + (81)แทนคำขอบคุณครับปล ผมค่อนข้างอ่อนไหว อย่าให้ผมเสียใจน๊าา ;D ระวังเจ้านายมาเห็นนะน้า ;D ;D +ครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 04:15:19 PM ;D ;D ;D+ ::014:: +น้าคืนเช่นกันครับ ;D ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 04:31:33 PM ;D ;D ;D+ ::014:: +น้าคืนเช่นกันครับ ;D ;D ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ winthai อ่ะ ฮา พอขึ้นชั้น " Best seller " เริ่มดึง ซีน โอ้เอ้ เชียวแหละ ฮา " คั้น " ออกมาเร็วๆ ยายจะ พิมพ์ รวมเล่ม ให้อ่ะ ฮา ส่วนน้อง "อู๊ด" หวานใจของยาย ยายจะให้รางวัล เขาเป็นพิเศษ เขา อ่ะ ฮา 555 ยายจะ เปิด "นม" ให้ดูด สองจ๊วบ อ่ะ ฮา 5555 ถ้าดูดแล้ว "ตาย" ห้ามฟ้อง ยายไม่รับผิดชอบ อ่ะ ฮา หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 06:13:32 PM ;D ;D ;D+ ::014:: +น้าคืนเช่นกันครับ ;D ;D ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ winthai อ่ะ ฮา พอขึ้นชั้น " Best seller " เริ่มดึง ซีน โอ้เอ้ เชียวแหละ ฮา " คั้น " ออกมาเร็วๆ ยายจะ พิมพ์ รวมเล่ม ให้อ่ะ ฮา ส่วนน้อง "อู๊ด" หวานใจของยาย ยายจะให้รางวัล เขาเป็นพิเศษ เขา อ่ะ ฮา 555 ยายจะ เปิด "นม" ให้ดูด สองจ๊วบ อ่ะ ฮา 5555 ถ้าดูดแล้ว "ตาย" ห้ามฟ้อง ยายไม่รับผิดชอบ อ่ะ ฮา ถ้าดูดแล้วตาย นั่นนมหมดอายุแล้วครับยาย ;D ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 06:20:10 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่23
หน้าร้านก๋วยเตี๋ยว ร้านนี้ไหม น่าจะอร่อยดีนะนิด เราทั้งสองหยุดอยู่หน้าร้าน ยืนเก้ๆ กังๆ ไม่รู้ว่าจะเข้าดีไหม เพราะเลยไปหน่อยก็มีให้เลือกอีกตั้งเยอะ ผมตัดสินใจจูงเธอเข้าร้าน ถ้าไม่เข้าตอนนี้ เดี๋ยววันนี้จะไม่ได้กิน นิดเอาเส้นอะไร เดี๋ยวอู๊ดสั่งให้ เอาเส้นหมี่แห้ง อู๊ดหล่ะเส้นอะไร เส้นใหญ่ม่ะจะได้สมตัวหน่อย เธอหัวเราะ ที่ได้แซวผม งั้นเอาเส้นหมี่แห้ง กับเส้นใหญ่น้ำครับ เอ่อ? แป๊ปซี่ 1น้ำแข็ง2 ด้วยครับ หลังจากสั่งเสร็จผมหันไปมองเธอ เธอก็มองผม อู๊ดมีอะไรหรือเปล่า เปล่านี่ จริงๆ แล้วผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็แค่มองเธอเท่านั้น เหรอ เห็นมองนิด นึกว่าจะถามอะไรอีก ผมหวังว่าคงจะไม่ได้ยินประโยคเด็ดจากเธออีกนะ ผมคุยกับเธอไปเรื่อย เรื่องงานบ้าง เรื่องหัวหน้าบ้าง เพื่อนร่วมงานบ้าง และก็เรื่องส่วนตัวบ้างนิดหน่อย ผมไม่เสียมารยาทขนาดนั้น แหม่นิด นึกว่าไปไหน มาแอบกินกับหนุ่มไอทีนี่เอง แอน แผนกบัญชี ดูเธอไม่น่าคบหาอย่างยิ่ง ฉายาของเธอคือ รู้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องตัวเอง ยัยแอนลงทุนเดินมาแขวะถึงในร้านเลยหรอวะเนี่ย ความพยายามสูงฉิบ ไม่ได้ไปไหน ตอนจะออกมาก็ชวนแล้วนี่ นิดพูดไปตามเนื้อผ้า แต่ยัยแอนไม่เลิกรา ก็เห็นว่านัดกับหนุ่มไอทีไว้นี่จ๊ะ เลยไม่อยากเป็น ก.ข.ค. ผมมองหน้ายัยแอน แล้วคิดว่า หน้าก็ไม่สวย แล้วแถมยังทำพฤติกรรมกากๆ แบบนี้อีก มันน่านัก มันน่าตบให้หูหลุด อ้าวว่าไงจ๊ะหนุ่มไอที เป็นไงอร่อยไหม แหย่เสือแล้วไง ก็อร่อยดีครับ เสียอย่างเดียว แมงวันเยอะไปหน่อย ยัยแอนน่าจะรู้สึกตัว หันหลังควับเดินออกจากร้านทันที นิดหันมาพูดกับผม อู๊ดอ่ะ แรงอ่ะ ไปพูดอย่างนั้นได้ไง เจ๊แอนแกก็ปากอย่างนี้แหละ อย่าไปถือสาเลยค่ะ นิดสาวน้อยรู้สึกเข้าใจโลกอันโหดร้ายใบนี้ มากกว่าผมเสียอีก ไม่ได้หรอกนิด อยู่ดีๆ มาแขวะได้ไง ผมไม่ได้เข้าข้างนิด แต่รับไม่ได้กับพฤติกรรมของยัยแอน ไม่เอาและ คุยเรื่องอื่นดีกว่า นิดชวนผมเปลี่ยนเรื่องกลัวว่าก๋วยเตี๋ยวชามนี้ จะไม่อร่อย ไม่ถูกกันหรอนิด ก็ ไม่เชิงหรอก แต่พี่เขาก็เป็นแบบนี้ ช่างเถอะ ดูเธอลังเลที่จะตอบ แล้วอู๊ดหล่ะ ทำงานอะไรมาก่อน ที่จะมาที่นี่อ่ะ ผมรู้ว่านิดคงไม่อยากคุยเรื่อง ยัยแอนขี้สามเหร่ ผมก็ไม่อยากคุย นึกแล้วไม่อยากกินต่อเลย ไม่ได้ทำจ๊ะ ตกงานอยู่เป็นปี นิดพยักหน้ารับ เหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด เบื่อแย่เลยเนอะ ไม่ได้ทำงานเป็นปี แต่อย่างว่า งานเดี๋ยวนี้หายากมาก กว่านิดจะได้งานที่นี่ ก็สมัครมาหลายที่แล้ว เธอมองโลกในแง่ดีเสมอ นิดถามไรหน่อยสิ? อะไรอีกหล่ะอู๊ด คำถามเยอะจริงนะ อ่ะ! ถามมา เธอคงคิดว่าผมเป็นคู่ปรับแบทแมนแน่เลย หมายถึงไอ้ตัวเขียวที่มีนเควสชั่นมาร์คเยอะๆ อู๊ดอยากรู้ว่า นิดอายุเท่าไหร่แล้ว อู๊ดจะได้วางตัวถูก เธอดูเขิลอายเมื่อรู้ว่าคำถาม ของผมนั้น เป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคน ยากที่จะตอบ ไม่บอกหรอก อู๊ดบอกก่อนสิ นิด แต่อู๊ดถามก่อนนะ ไม่บอกก็ไม่เป็นไร แต่อู๊ดคิดว่า อู๊ดเด็กกว่านิดหล่ะกัน เธอยิ้มและหัวเราะ จ้าเด็กกว่า ก็เด็กกว่า กินเถอะเย็นหมดแล้ว ก็อย่างที่บอกมื้อนี้ผมจ่าย ผมไม่ใช่คนขี้เหนียว ยิ่งสำหรับนิดด้วยแล้ว มากกว่านี้ผมก็ให้ได้ ผมกลับมาเริ่มงานช่วงบ่าย ไม่น่าแปลกเมื่อหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มหย่อน แต่ผมจะหลับตั้งแต่วันแรกเลยหรอ ไม่สิ ผมเดินหาอะไรทำไปเรื่อย งานซัพพอตร์นี่ดีอย่าง เวลาไม่มีงาน ผมก็ไม่ต้องทำ ผมจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ขลุกอยู่กับคอมพิวเตอร์ เล่นเน็ตบ้าง แชตบ้าง เกมส์บ้าง แต่บางทีมันก็เบื่อ เสียงโทรศัพท์ดังอีกแล้ว หวัดดีครับ ฝ่ายไอทีครับ พี่ค่ะ เครื่องมันเป็นอะไรไม่รู้ ช่วยมาดูให้หน่อยค่ะ อยู่แผนกไหนครับ การตลาดค่ะ หลังจากวางสาย ผมไม่รอช้าหยิบกระเป๋าอุปกรณ์ที่ไอทีคนเก่า ทิ้งไว้ให้ ห่าเอ๊ยไม่เห็นมีอะไรเลย ผมบ่นปนความเซ็งเพราะกระเป๋าที่ทิ้งไว้ให้ ข้างในไม่มีอะไรนอกจากไขควงกับแผ่นวินโดวส์ เอาวะแค่นี้ก็แค่นี้ไปตายเอาดาบหน้าล่ะกัน ใช่ที่แจ้งเครื่องเสียไปหรือเปล่าครับ ตรงหน้าผมไม่ใช่พนักงาน แต่เป็นนักศึกษาฝึกงาน อายุราวๆ สิบเก้า ผมยาว ขาวอวบ หน้าตาน่ารัก เสื้อแน่นเปรี๊ยะกระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ ไม่ต้องถามว่าสั้นขนาดไหน หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 06:31:08 PM อายุราวๆ สิบเก้า ผมยาว ขาวอวบ หน้าตาน่ารัก เสื้อแน่นเปรี๊ยะกระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ :D~
;D ;D ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 07:00:29 PM ว๊าวววววว........นายอู๊ดท่าจะเจอของดีซะแล้วสิ ::005::
+1 ให้กับตอนที่ 23 ครับ :D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 07:36:54 PM อายุราวๆ สิบเก้า ผมยาว ขาวอวบ หน้าตาน่ารัก เสื้อแน่นเปรี๊ยะกระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ :D~ ;D ;D ;D ทิ้งไว้เพียงเท่านี้ก่อน วันนี้ศุกร์หรรษา ขอไปกระดกเพื่อสุขภาพหน่อยครับ ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 07:38:09 PM ว๊าวววววว........นายอู๊ดท่าจะเจอของดีซะแล้วสิ ::005:: +1 ให้กับตอนที่ 23 ครับ :D เขียนไปเขียนมา แฟนบอกว่า "นี่มรึงเอาเรื่องจริงมาเขียนใช่ไหม" เพี๊ยะกะบาลแยกเลยครับ :~) :~) ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 07:39:52 PM ;D ;D ;D+ ::014:: +น้าคืนเช่นกันครับ ;D ;D ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ winthai อ่ะ ฮา พอขึ้นชั้น " Best seller " เริ่มดึง ซีน โอ้เอ้ เชียวแหละ ฮา " คั้น " ออกมาเร็วๆ ยายจะ พิมพ์ รวมเล่ม ให้อ่ะ ฮา ส่วนน้อง "อู๊ด" หวานใจของยาย ยายจะให้รางวัล เขาเป็นพิเศษ เขา อ่ะ ฮา 555 ยายจะ เปิด "นม" ให้ดูด สองจ๊วบ อ่ะ ฮา 5555 ถ้าดูดแล้ว "ตาย" ห้ามฟ้อง ยายไม่รับผิดชอบ อ่ะ ฮา ถ้าดูดแล้วตาย นั่นนมหมดอายุแล้วครับยาย ;D ;D ::014:: ยายทำไงดี แฟนผมบอกว่า ผมเอาเรื่องจริงมาเขียน :<< งอลตุ๊บป่องไปแล้ว ::007:: ::007:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 07:45:44 PM ว๊าวววววว........นายอู๊ดท่าจะเจอของดีซะแล้วสิ ::005:: +1 ให้กับตอนที่ 23 ครับ :D เขียนไปเขียนมา แฟนบอกว่า "นี่มรึงเอาเรื่องจริงมาเขียนใช่ไหม" เพี๊ยะกะบาลแยกเลยครับ :~) :~) ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 07:47:29 PM อายุราวๆ สิบเก้า ผมยาว ขาวอวบ หน้าตาน่ารัก เสื้อแน่นเปรี๊ยะกระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ :D~ ;D ;D ;D ทิ้งไว้เพียงเท่านี้ก่อน วันนี้ศุกร์หรรษา ขอไปกระดกเพื่อสุขภาพหน่อยครับ ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: มาไวไวน๊าาา อย่าทำให้อยากแล้วจากไปนะ ขอบคุณนะครับที่ลงให้อ่าน(โดนไม่เสียตังค์) ::008:: ผมชอบๆ เอาไปอีก1(84) ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 07:53:01 PM ;D ;D ;D+ ::014:: +น้าคืนเช่นกันครับ ;D ;D ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ winthai อ่ะ ฮา พอขึ้นชั้น " Best seller " เริ่มดึง ซีน โอ้เอ้ เชียวแหละ ฮา " คั้น " ออกมาเร็วๆ ยายจะ พิมพ์ รวมเล่ม ให้อ่ะ ฮา ส่วนน้อง "อู๊ด" หวานใจของยาย ยายจะให้รางวัล เขาเป็นพิเศษ เขา อ่ะ ฮา 555 ยายจะ เปิด "นม" ให้ดูด สองจ๊วบ อ่ะ ฮา 5555 ถ้าดูดแล้ว "ตาย" ห้ามฟ้อง ยายไม่รับผิดชอบ อ่ะ ฮา ถ้าดูดแล้วตาย นั่นนมหมดอายุแล้วครับยาย ;D ;D ::014:: ยายทำไงดี แฟนผมบอกว่า ผมเอาเรื่องจริงมาเขียน :<< งอลตุ๊บป่องไปแล้ว ::007:: ::007:: ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา เอ้าาา .... เธออายุเท่าไหร่ อ่ะ ฮา ถ้าต่ำกว่า "ฉามฉิบ" ส่งมาห้ายยายปรับ "ทรรศนะคติ" อ่ะ ฮา 555 ถ้าเกินกว่าน้าน ส่งไปให้พี่ หลวง (คนชอบริน) อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: พี่ winthai เนี่ยะ ยายตามอ่าน แล้วเชื่อว่า เอาเรื่องจริง มาเรียบเรียง เขียนให้อ่าน อ่ะ ฮา ยายมีเพื่อน ที่เกิดราศี "นารี อุปถัมย์" เหมือนกัน อ่ะ เพื่อนของยาย ถึงแม้จะหัว "เม่ง เม้ง" แต่มันควงทีละสอง แซนด์วิท เลยอ่ะ ฮา ยายไม่ได้หวังว่าจะเป็นอย่างพี่ "อู๊ด" หรอก อ่ะ ฮา ถ้าพี่อู๊ด แรงไม่มี หรือแรงหมด หมดแรง อ่ะ ยายขอไปนั่ง "ดันตูด" ให้จังหวะ ข้างเตียง ก็พอ อ่ะ ฮา 555 หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ กรกฎาคม 27, 2012, 08:14:33 PM Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ winthai อ่ะ ฮา
เย็นวันสุข ยายชวนมาเต้น "ระบำ" กันดีกว่า อ่ะ ฮา http://www.youtube.com/watch?v=kaZFneUb3jE หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 28, 2012, 11:33:11 AM ;D ;D ;D+ ::014:: +น้าคืนเช่นกันครับ ;D ;D ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ winthai อ่ะ ฮา พอขึ้นชั้น " Best seller " เริ่มดึง ซีน โอ้เอ้ เชียวแหละ ฮา " คั้น " ออกมาเร็วๆ ยายจะ พิมพ์ รวมเล่ม ให้อ่ะ ฮา ส่วนน้อง "อู๊ด" หวานใจของยาย ยายจะให้รางวัล เขาเป็นพิเศษ เขา อ่ะ ฮา 555 ยายจะ เปิด "นม" ให้ดูด สองจ๊วบ อ่ะ ฮา 5555 ถ้าดูดแล้ว "ตาย" ห้ามฟ้อง ยายไม่รับผิดชอบ อ่ะ ฮา ถ้าดูดแล้วตาย นั่นนมหมดอายุแล้วครับยาย ;D ;D ::014:: ยายทำไงดี แฟนผมบอกว่า ผมเอาเรื่องจริงมาเขียน :<< งอลตุ๊บป่องไปแล้ว ::007:: ::007:: ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา เอ้าาา .... เธออายุเท่าไหร่ อ่ะ ฮา ถ้าต่ำกว่า "ฉามฉิบ" ส่งมาห้ายยายปรับ "ทรรศนะคติ" อ่ะ ฮา 555 ถ้าเกินกว่าน้าน ส่งไปให้พี่ หลวง (คนชอบริน) อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: พี่ winthai เนี่ยะ ยายตามอ่าน แล้วเชื่อว่า เอาเรื่องจริง มาเรียบเรียง เขียนให้อ่าน อ่ะ ฮา ยายมีเพื่อน ที่เกิดราศี "นารี อุปถัมย์" เหมือนกัน อ่ะ เพื่อนของยาย ถึงแม้จะหัว "เม่ง เม้ง" แต่มันควงทีละสอง แซนด์วิท เลยอ่ะ ฮา ยายไม่ได้หวังว่าจะเป็นอย่างพี่ "อู๊ด" หรอก อ่ะ ฮา ถ้าพี่อู๊ด แรงไม่มี หรือแรงหมด หมดแรง อ่ะ ยายขอไปนั่ง "ดันตูด" ให้จังหวะ ข้างเตียง ก็พอ อ่ะ ฮา 555 เรื่องจริงบ้างเล็กน้อยครับยาย ส่วนใหญ่ขี้โม้ทั้งนั้น ::007:: ::007:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 28, 2012, 11:35:12 AM Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่ winthai อ่ะ ฮา เย็นวันสุข ยายชวนมาเต้น "ระบำ" กันดีกว่า อ่ะ ฮา http://www.youtube.com/watch?v=kaZFneUb3jE วู้ เพลงอะไรครับยาย ไม่เห็นเคยฟัง ถ้าเคยฟังคงแก่หง่ำนะยาย ;D ;D นอน นอน นอน นอน เพลงอะไรมีแต่ "นอน" ::005:: ::005:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 01:30:06 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่24
เอาเป็นว่าถ้าพวกเฒ่าหัวงูเห็นก็ยอมจ่ายจนหมดกระเป๋า เครื่องเป็นอะไรครับ ผมไม่กล้ามองหน้าเด็กฝึกงานด้วยซ้ำไป กลัวเธอจะหาว่าผมเป็นพวกบ้ากาม หนูใช้อยู่ดีๆ มันก็เด้งจอสีฟ้าและก็ตัวหนังสือเต็มไปหมดแบบนี้ค่ะ พลางพูดไปชี้ให้ดูอาการของเครื่อง ส่วนผมไม่ได้ฟังที่เธอพูดสักเท่าไหร่ เพราะมัวแต่สนใจขาขาวๆ กับเสื้อฟิตๆ ที่เธอใส่ ใจก็คิดไปต่างๆ นาๆ พี่ค่ะ ผมสะดุ้งเมื่อน้องฝึกงานเรียก สรุปแล้วมันเป็นอะไรค่ะ อ๋อ บูลสกรีนอ่ะครับ ไม่เป็นที่ ฮาร์ดแวร์ ก็ซอฟแวร์ครับ เธอไม่รู้ซะแล้วว่าเล่นอยู่กับใคร ก็อย่างที่ผมบอก ผมมันเจ้าชูเงียบ แต่งานนี้ผมคงต้องหยุดความเจ้าชู้ และพฤติกรรมที่ไม่ดีไว้ เพราะที่นี่คือที่ทำงาน ไม่ใช่ตามผับตามบาร์ เดี๋ยวยังไงขอลองดูก่อนนะครับ ว่าจะแก้ไขได้ไหม ผมนั่งชันเขากับพื้นเปิดฝาเครื่องดู ใช้เวลานานไหมค่ะ เธอก้มลงมาคุยกับผม โดยอาจจะลืมตัว หรือะไรก็ตามแต่ๆ ผมก็ต้องยอมรับว่าเห็น แต่ก็พยายามเลี่ยงสายตา แต่อย่างว่าคนมันเคย ผมจึงไม่สามารถบังคับลูกตาผมให้มันเหลือกไปที่อื่นได้ ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ แต่คิดว่าคงราวๆ หนึ่งชั่วโมง พูดเสร็จผมก็ก้มหน้าก้มตาลื้อเครื่องต่อ ไม่รู้น้องฝึกงานเดินหายไปตอนไหน เพราะผมมัวแต่มุดอยู่ใต้โต๊ะ พี่ค่ะ น้ำค่ะ น้องคนนี้น่ารักจัง ไปซื้อน้ำมาให้ด้วย ผมรับน้ำใจจากเธอ ขอบคุณครับ พี่ชื่อไรอ่ะ ผมทำไปตอบไป พี่ชื่ออู๊ด พี่อู๊ดหรอ ชื่อน่ารักจัง เธอหัวเราะ บางทีผมก็ต้องขอบคุณแม่ผมที่ตั้งชื่อนี้ให้ เท่าที่สังเกตุดูแล้ว สาวๆ ส่วนใหญ่พอได้ยินชื่อนี้ และบวกกับบุคคลิกของผม ดูเธอชอบใจกันใหญ่ แล้วพี่มีแฟนยัง ผมชะงัก ไปต่อไม่เป็นไม่คิดว่าน้องจะกล้าถามคำถามนี้ แต่ผมไม่ได้คิดอะไรก็เลย ตอบเอามัน มีแล้ว แล้วน้องหล่ะ หนูหรอ พี่ว่ามียัง แน๊ะเด็กคนนี้ไม่ธรรมดา มีแล้วมั้ง พลางเอามือมาตีก้นผม ผมยอมรับว่าผมคิดแต่ผมคิดว่า รีบทำให้มันเสร็จๆ ดีกว่า เดี๋ยวจะกลายเป็นข่าวไม่ดี ใครๆ ว่าหนูมีแล้ว หนูยังโสดนะค่ะ ผมไม่ได้โต้ตอบอะไร อ่ะ เดี๋ยวลองใช้งานดูก่อนนะ ขอบคุณค่ะ ก่อนจากน้องฝึกงาน ผมเกือบลืมถามชื่อเธอ แล้วเราอ่ะ ชื่ออะไร หนูหรอ หนูชื่อเบลค่ะ พี่อู๊ด โอเค ใช้ได้แล้วนะ มีปัญหาก็เรียกพี่ละกัน ใกล้หกโมงแล้ว วันนี้เวลาเดินเร็วมาก ก็อย่างที่บอกผมจมอยู่กับความว่างเปล่า ความไม่มีอะไรมาเป็นปีๆ ซึ่งตอนนี้มันมีอะไรให้ทำตลอด ไม่ต้องสงสัยเลยทำไมเวลามันถึงได้ผ่านไปเร็วจัง อู๊ด กลับบ้านยัง ไม่ใช่ใครอื่น นิดนั่นเอง กลับสิ ไม่กลับแล้วจะไปไหนหล่ะ แหม่อู๊ด นิดถามหน่อยเดียว ตอบซะยาวเลยนะ แล้วนิดหล่ะกลับยังไง วันนี้แฟนมารับ งั้นนิดไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน บายจ๊ะ จ้า บายจ้านิด ผมรู้สึกเศร้าเมื่อได้รู้ว่า เธอมีแฟนแล้ว ยัยแอนเดินโฉบมาจากไหนก็ไม่รู้ ยังไม่กลับอีกหรอหนุ่มไอที มาไม้ไหนอีกหล่ะทีนี้ เดี๋ยวจะกลับแล้วหล่ะครับ ผมตอบปัดๆ ไป แล้วนิดหล่ะกลับไปกับใครนะ เอ่? แฟนมารับนี่หน่า ครับนิดแฟนเขามารับ แล้วพี่ไปยุ่งอะไรกับเขาครับ ผมย้อนเพราะสุดทน กับยัยแอนนี่แล้ว นี่น้อง พี่จะยุ่งอะไรกับใครมันก็เรื่องของพี่ น้องเป็นเด็กใหม่ไม่รู้อะไรอย่ามาเจือกดีกว่า ฮีทเตอร์ผมปรอทแทบแตกแล้ว ผมไม่ได้ สอ-เอือก อะไรหรอกครับ ผมว่าพี่นั้นและที่ สอ-เอือก ยัยแอนเจอผมสวนไปทีเดียวถึงกับไปไม่เป็น เดินตุ๊ปัดตุเป๋ออกไปเลย สงสัยไม่เคยเจอใครสวน คนอย่างนี้ต้องเจอคนอย่างผม จริงๆ แล้วผมไม่ชอบต่อฝีปากกับใคร ยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยแล้ว ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด ให้มันเสียความเป็นลูกผู้ชาย แต่สำหรับยัยแอนนี่แล้ว เจอแค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ ผมเก็บของกลับบ้าน ออกจากบริษัทเกือบจะเป็นคนสุดท้าย แต่ยังเหลือคุณทวีปอีกคน หรือไอ้อ้วนที่ผมหมายถึงในตอนแรก แกยังคงนั่งครุ่นคิดผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ สงสัยแกคงมีเรื่องให้คิดเยอะ ตอนนี้หกโมงครึ่งแล้ว วันนี้ก็เหมือนทุกวัน รถติดแหง็ก ผมมันตัวคนเดียว ไม่ต้องรีบร้อนไปไหน ไปหาอะไรอร่อยๆ กินดีกว่า ผมเลือกร้านเดิมๆ ที่ผมเคยไปสมัยตอนเรียนจบใหม่ๆ เหมือนเดินกลับไปสู่อดีต ภาพเก่าๆ ความรู้สึกเดิมๆ มันก็ผุดขึ้น มันทำให้ผมยิ้มทุกครั้งที่นึกถึงมัน วันนี้ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ผมกลับมาห้อง ทิ้งตัวเองลงบนเตียงอันแสนสบายของผม ผ่อนคลายกับความเหนื่อยล้าสักหน่อย เสียงโทรศัพท์มือถือ ไม่ดังมานานมากแล้ว ก็อย่างที่บอก ผมไม่มีเพื่อน ไม่มีแฟน และคงไม่แปลกที่มันจะเงียบอย่างนั้น สำหรับผมแล้วสิ่งที่เป็นปกติของชีวิต คือการได้อยู่คนเดียว ผมถามตัวเองเสมอ เราจะอยู่อย่างนี้ไปอีกนานแค่ไหน บางทีมันก็เหงาเสียจนเงายังทิ้ง หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 06:20:55 AM ;D+ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 12:09:45 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่25
ผมไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหน ตื่นมาอีกทีนาฬิกาก็ปาไปเกือบห้าทุ่ม หิวหว่ะ ในตู้เย็นผมไม่มีอะไรนอกจากน้ำเปล่า และเบียร์อีกสองขวด ผมลงมาซื้อของที่มินิมาร์ทข้างล่าง คงไม่พ้นมาม่าเหมือนเดิม เพราะสุรัตดาเธอเล่นจนหมดตู้ไปแล้ว ระหว่างที่ผมเลือกซื้อของอยู่นั้น ผมได้กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคย กลิ่นเดียวกับพักต์เลยหวะ ผมเปรยเบาๆ กับตัวเอง อู๊ด หายหน้าหายตาไปเลยนะ ผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยทักผม พักต์นั่นเอง เป็นเธอต่างหากที่ห่างหายไป ผมก็อยู่ห้องทุกวันไม่ยักเห็นเธอ มาซื้ออะไรหรอพักต์ ผมเอ่ยถามเรียบๆ ไม่ได้แสดงท่าทีดีใจอะไร ผมก็รู้ว่าเธอก็คงคิดไม่ต่างกัน อู๊ดทำไมดูเครียดๆ มีอะไรหรือเปล่า บอกพักต์ได้นะ สีหน้า และน้ำเสียงของผมเด่นชัดจนเธอสังเกตได้เลยหรือ เปล่าจ๊ะ ไม่ได้เป็นอะไร เหนื่อยจากงานมั้ง ผมปัดเป็นเรื่องอื่นไป วันนี้มีสาวน้อยอยู่ด้วยหรือเปล่าจ๊ะ เธอยังคงไม่ลืมสุรัตดา กลับไปแล้ว และเขาก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย ในใจผมคิดเธอจะมาพูดแบบนี้ทำไม ผมเองต่างหากที่ควรจะเป็นคนที่พูด ในเมื่อเธอก็ไม่ได้จริงจัง เธอพูดอย่างกับผมเป็นคนผิด เป็นอะไรจ๊ะ โกรธพักต์หรอ พักต์ไม่ลดละที่จะตื้อถามผม เปล่าจ๊ะ ไม่ได้เป็นไรจริงๆ ผมยังคงปฏิเสธความรู้สึกตัวเอง วันนั้นที่อู๊ดโทรมา แล้วพักต์ไม่สะดวกคุย เป็นเรื่องนั้นหรือเปล่า เธอพูดดักคอผมได้อย่าง แม่นยำ แต่ทำไมเธอถึงคิดว่าเป็นเรื่องนี้ ผมมันดูง่ายขนาดนั้นหรือ วันไหน โทรอะไรจำไม่ได้แล้ว ผมยังคงตีโง่ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่ต้องทำมาเป็น ไม่รู้อะไรหรอก พักต์ดูแค่นี้ก็รู้แล้ว ว่าอู๊ดไม่พอใจพักต์ เปล่า อู๊ดไม่ได้คิดอะไร ก็รู้ว่าพักต์ไม่สะดวกคุย ก็แค่นั้น เธอยิ้มและคว้ามือผม อู๊ดพักต์ขอโทษ วันนั้นพักต์ไม่สะดวกคุยจริงๆ น้อยใจหรอค่ะ เธอบีบมือผมแน่น ผมพยายามสะบัดแต่เธอก็รั้งไว้ เหมือนกับยอมรับผิดในสิ่งที่เธอทำ ก็ ผมเงียบ และครุ่นคิดถึงเหตุการณ์วันนั้น ผมพูดไม่ออกเหมือนอยากจะพูดแต่พูดไม่ได้ กลัวเสียฟอร์ม ก็อะไรค่ะ ขี้งอลจริงนะผู้ชายคนนี้ เธอยังคงอ้อล้อเก่งเหมือนเคย ไม่ได้โกรธ และก็ไม่ได้คิดอะไร พักต์คิดไปเองหรือเปล่า อู๊ดก็ปกตินะ เธอเอื้อมตัวมาใกล้ผม และกระซิบคำพูดผ่าน ริมฝีปากบางๆ ถ้าไม่ได้คิดอะไรก็ยิ้มหน่อยสิค่ะ อย่าทำเป็นคนไม่มีหัวใจ เธอทำให้ผิดกลายเป็นถูกได้ ผมควรจะเป็นคนที่โกรธเธอ แต่ตอนนี้ กลับกลายเป็นว่าผมผิด ทำไมพูดแบบนี้ ใครกันที่ไม่มีหัวใจ ผมสะบัดมือจากเธอ ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าไม่อยากยุ่งก็ไม่เป็นไร เธอลังเลที่จะเดินจาก เหมือนกับรอให้ผมอภัยให้เธอ ผมมันคนขี้เหงา ขี้สงสาร เรื่องแค่นี้เอง ทำไมผมจะยอมเธอไม่ได้ เดี๋ยวพักต์ อู๊ดขอโทษที่ทำแบบนี้ ก็มันน้อยใจนี่หน่า โทรไปก็ไม่อยากคุย เป็นใครก็ต้องคิด เธอยิ้มและมองผมอย่างเด็กน้อยที่จะบีบจะตายจะคลายก็ตายอยู่ดี ในสายตาของเธอผมดูอ่อนต่อโลกมาก เอางี้เดี๋ยวเราไปนั่งกินอะไรกันที่ห้องดีไหม ความรู้สึกที่ไม่ดีในตอนแรกมันหายไปหมด ตอนนี้รู้สึกว่ามันก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยคืนนี้ก็ไม่ต้องนอนเหงาคนเดียว ห้องไหน อู๊ดหรอ หรือว่าพักต์ ผมยังคงยิงคำถามซื่อๆ โง่ๆ ให้เธอคิดว่าผมเป็นเด็กน้อยเสมอ ห้องอู๊ดสิค่ะ หรือว่าจะเปลี่ยนบรรยากาศมาห้องพักต์ ห้องอู๊ดดีกว่า ห้องพักต์เดี๋ยวเจอใครไม่รู้มาเคาะกลางดึก ผมพูดให้เธอได้รู้ว่า ผมก็ไม่ใช่เด็กเบบี้เหมือนที่เธอคิดมาตลอด อู๊ดนี่นะ คิดมากจริงๆ คิดอะไรเออเองตลอด หรือว่าไม่จริงจ๊ะ ผมยังคงยัดเยียดในสิ่งที่เธอไม่ยอมรับ จะมีใครหรือไม่มีใคร ยังไงตอนนี้พักต์ก็อยู่กับอู๊ดนี่ ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ในชีวิตผมก็เจอมาเยอะ แต่สำหรับคนนี้ ต้องยอมรับว่าเธอทันเกมส์ กินเบียร์ไหม จะได้ซื้อเผื่อ ผมพาไปเรื่องอื่นแทนที่จะ ต่อปากต่อคำ ก็อย่างที่บอกไม่อยากต่อความยาว แล้วแต่ค่ะ แต่ขอเป็นไฮนะ ยี่ห้ออื่นมันขม ไฮหวานสุด จ๊ะ แล้วอยากได้อะไรอีกไหม เธอนึก พลางเอานิ้วมาจิ้มอกผม ก็นี่ไง เธอเขิลอาย และเดินไปรอด้านนอก ผมยิ้มให้กับความเสน่ห์หาของเธอ งั้นรอแป๊บเดี๋ยวอู๊ดซื้อให้ ผมเดินไปหยิบเบียร์ น้ำแข็ง และขนมเป็นกับแกล้ม ไม่ลืมที่จะซื้อปลอกรุ่นสายฟ้าฟาดไปด้วย เสร็จยังค่ะ เธอตะโกนถามขณะที่ผมกำลังจ่ายเงิน ผมไม่ลืมที่จะแยกปลอก เก็บใส่กระเป๋ากางเกง ป่ะ แล้วจะอาบน้ำที่ห้องก่อนไหม หรือจะเข้าห้องอู๊ดเลย อาบก่อนสิ เหม็นๆ อย่างนี้อู๊ดชอบหรอ ผมลืมเรื่องที่ผมโกรธเธอ ไปซะสนิทใจ งั้นอู๊ดรอที่ห้องนะ จ๊ะ พักต์อาบไม่นานหรอก เดี๋ยวไปเคาะเรียกนะค่ะ จ๊ะ ผมเข้าห้องมาเก็บของที่ระเกะระกะตามพื้น พับผ้าพับเตียงใหม่ จานที่กินไว้ก็ยังไม่ได้ล้าง ทำไมกูต้องล้างจานด้วยวะ ล้างไปบ่นไป ใจก็คิดพักต์จะเอายังไงกับเรา จะคบกันจริงจังหรือจะแค่สนุกชั่วคราว ผู้หญิงอย่างนี้จะคบเราคนเดียวหรอ เธอทั้งยั่วยวน เร้าร้อน มีเสน่ห์ ผู้ชายไหนๆ ก็ต้องการเธอ แต่ทำไมเธอเลือกที่จะลงเอยกับผม เป็นคำถามที่ผมต้องตีให้แตก (ปัง! ปัง!) อู๊ด..อู๊ด.. เดี๋ยวนะจ๊ะ ผมเดินไปเปิดประตูให้เธอ เธอมาในชุดนอนลายลูกไม้สีขาวบางๆ กลิ่นครีมอาบน้ำ และโลชั่นที่เธอลูบไล้อ่อนๆ ปลิวเตะจมูกผม เป็นไรอู๊ด ผมยืนตะลึงในความน่ารักของเธอ วันนั้นกับวันนี้มันช่างต่างกัน วันนี้เธอดูไม่มีมารยาใดๆ หรือจริงๆ แล้วภายใต้บุคคลิกที่ผมเห็นจนชินตา ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าที่เธอแต่งในชุดทำงาน ชุดเที่ยว สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ทำให้คนส่วนใหญ่มองเธอ และตีความไปอย่างนั้น เปล่าจ๊ะ เข้ามาสิ ก็อู๊ดมัวแต่ยืนคิดอะไรอยู่หล่ะ ไม่ชอบชุดที่พักต์ใส่หรือค่ะ เธอเปรยเชิงน้อยใจ ชอบสิ น่ารักดี เพียงแต่อู๊ดคิดว่า คิดว่าอะไรค่ะ ก็..คิดว่า..ไม่คิดว่าพักต์จะน่ารักขนาดนี้ไง เธอยิ้ม และสวมกอดผม อู๊ดอ่ะ ชมอย่างนี้เขิลหมด ก็น่ารักจริงๆ น่ารักกว่าทุกวันเลยนะ ไอเย็นจากตัวเธอในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยอย่างนี้ ไม่ว่าจะตรงไหนก็สัมผัสอย่างแนบแน่น ผมจูบซอกคอเธอเบาๆ เธอผละตัวออก อย่าสิค่ะ ไปอาบน้ำก่อน ดูสิ! ตัวมีแต่กลิ่นเหงื่อ ผมยังคงกอดเธอไม่ปล่อย ทำไมหล่ะ รังเกียจอู๊ดหรอ เปล่าค่ะ แต่อยากให้อู๊ดตัวหอมๆ เย็นๆ จะได้สดชื่นไง พักต์หิวไหม มีขนม และเบียร์ในตู้เย็นนะ ตามสบายเลย เดี๋ยวอู๊ดไปอาบน้ำก่อน เธอนั่งบนโซฝาตัวโปรดของผม มันต้องเป็นตัวโปรดอยู่แล้วหล่ะ เพราะมันมีตัวเดียว ชุดนอนที่เธอใส่ผมลืมบอกไปมันสั้นมาก ขนาดเธอยืนชายเสื้อยังเลยหน้าขามาหน่อยเดียว ถ้าเธอนั่งไม่ต้องพูดถึง ชายเสื้อถลกขึ้นจนเห็นชุดชั้นใน อู๊ด วันนี้มีอะไรน่าดูบ้าง วันนี้หรอ ไม่รู้สิอยากดูอะไรก็ดูเลยจ๊ะ ผมรีบอาบน้ำเพราะนี่มันก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ก็ต้องทำงานอีก รีบกินรีบนอน เสร็จแล้วหรอ ไหนดูสิหอมมั๊ย เธอสวมกอดผมอีกครั้ง ครั้งนี้สนิทแนบแน่นยิ่งกว่าตอนแรกเสียอีก ทั้งเธอ และผมเย็นวาบทั้งคู่ หอมจัง ตัวเย็นด้วย เธอจุ๊บปากผม ก่อนเดินไปรินเบียร์ให้ ชนแก้วกันหน่อย (กริ๊ก) เธอชวนผมดื่ม น้อยคนนักที่ชวนผมดื่ม ส่วนมากจะไม่ค่อยดื่มมากกว่า แต่เธอเป็นผู้หญิง ยุคใหม่ ยุคที่ไม่แคร์ใครจะมองอย่างไร อย่าดื่มเร็วนักหล่ะ ค่อยๆดื่ม เบียร์มันไม่หนีไปไหน เธอปรามผมทำอย่างกับรู้ว่าผมจะดื่มพรวดเดียวหมด ผมยกไปครึ่งแก้ว อ๋อ! ผมลืมบอกไป ถึงแม้ผมจะไม่ค่อยมีเงิน แต่แก้วเบียร์ผมแพงนะ ใบละตั้งพันสอง ผมต้องซื้อเบียร์ถึงสองลัง มันถึงแถมให้ กลับมาต่อเรื่องคืนนี้ดีกว่า เบียร์แก้วนี้หวานจัง ใส่อะไรลงไปหรือเปล่าจ๊ะ ใส่สิ ใส่ใจไงค่ะ พลางพูดไปยิ้มไป ผมก็ยกหมดแก้วจนได้ กินเร็วจัง เอาอีกไหมค่ะ เอาสิ เดี๋ยวอู๊ดแต่งตัวก่อนนะ ตัวเปียกๆ อย่างนี้...หนาว ผมเข้าไปแต่งตัวในห้อง ชุดนอนผมกางเกงขาสั้นสบายๆ เสื้อยืดคอกลมสีเทา ไม่ลืมที่จะหยิบปลอกไปไว้ใต้หมอน ตอนนี้ห้องผมเย็นจัด ข้างนอกฝนตกพรำๆ และเข็มเวลามันฟ้องว่าเที่ยงคืนกว่าแล้ว จะทำอะไรก็รีบทำ ผมปิดไฟในห้อง แต่เปิดไฟหัวเตียงไว้ ความรู้สึกนี้เหมือนตอนที่สุรัตดาอยู่ด้วยเลย อยู่ดีๆ ผมก็คิดถึงเธอ ตอนนี้เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง เธอจะคิดถึงผมบ้างไหม อู๊ดเสร็จยังค่ะ เสียงของพักต์ดึงความรู้สึกผมกลับมาสู่สภาวะปกติ มาแล้ว มาแล้ว ผมลงนั่งติดกับเธอ วันนี้ไม่ค่อยมีอะไรให้ดู เมายังจ๊ะ ผมเอ่ยถามเห็นเธอตาปรือๆ ก็นิดๆ ค่ะ พักต์กินไม่เก่ง เธอเอียงหัวซบไหล่ผม อู๊ด...อู๊ดคิดยังไงกับพักต์ เฮ้ย! ถามคำถามแบบนี้ แล้วผมจะตอบยังไง เพราะผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอ เธอก็รู้ แต่เธอก็ยังถาม พักต์ก็น่ารักดี ไม่ใช่หมายความอย่างนั้น แบบว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป อะไรแบบนี้อ่ะ ผมบอกตรงๆ ว่ายากที่จะตอบเธอ ไม่รู้สิ สำหรับอู๊ดๆ ยังไงก็ได้ ผมตอบเพื่อให้เธอมีทางเลือก หนึ่งคือผมยังไงก็ได้ สองคือแล้วแต่เธอ ยังไงก็ได้ของอู๊ดคือยังไงหล่ะ แล้วพักต์หล่ะ คิดยังไงกับอู๊ด ผมถามเธอกลับโดยไม่ตอบคำถามที่เธอถาม พักต์ก็ชอบอู๊ดนะ อู๊ดมีใครหรือเปล่า เหมือนเธอกำลังคิดจะจริงจังกับผมหรือ ไม่มีหรอก จนอย่างนี้ใครจะเอา เธอขำใหญ่ อู๊ดนี่ เอาจริงๆ สิ ไม่มีจ๊ะ ไม่มีใครจีบเลยหรอ ค้ายย..จะมาจีบอู๊ด พักต์ก็พูดเป็นนิยายเกาหลี ไม่เอาและ ถามอย่างตอบอย่าง มาๆ ชนแก้วกัน (กริ๊ก) ท่านผู้อ่านคงอยากรู้ว่าคืนนี้จะจบอย่างไร บางอย่างผมก็คงไม่ต้องเขียน คิดกันเองบ้างก็ได้นะ ;D ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 12:10:56 PM ;D+ ::014:: ขาประจำมาแล้ว +เช่นกันครับน้า ;D ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 12:46:50 PM :D~
อยากกินเบียร์ +88 ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 01:00:17 PM :D~ อยากกินเบียร์ +88 ::014:: อยากกินเบียร์ หรืออยากกินคนที่กินเบียร์ครับ ;D ;D บวกๆ ครับน้า :D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 03:05:43 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 03:12:20 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D ดูแลหัวใจด้วยนะครับลุงหลวง .... เดี๋ยวจะว่าหลานไม่เตือน ::008::หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 03:25:52 PM ;D+ ::014:: ขาประจำมาแล้ว +เช่นกันครับน้า ;D ;D ::014:: +91 ตอนนี้มีให้คิดเองอีก ::005:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 03:54:14 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D ดูแลหัวใจด้วยนะครับลุงหลวง .... เดี๋ยวจะว่าหลานไม่เตือน ::008::หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 08:11:24 PM ๙๓ ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 10:18:49 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D ยังคิดไม่ออกเลย บวกให้เปล่าๆ ได้ไหมครับ ;D ;D ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 10:19:43 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D ดูแลหัวใจด้วยนะครับลุงหลวง .... เดี๋ยวจะว่าหลานไม่เตือน ::008::ลุงปู แวะมาดูด้วย เย้ดีใจจัง :D :D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 10:20:47 PM ;D+ ::014:: ขาประจำมาแล้ว +เช่นกันครับน้า ;D ;D ::014:: +91 ตอนนี้มีให้คิดเองอีก ::005:: ::014:: หลายๆ คน คงคิดไม่ต่างกัน :D~ ::005:: ::005:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 10:22:02 PM ๙๓ ครับ ขอบคุณครับน้า แฟนคลับตั้งแต่กระทู้เก่าเลยนะนี่ ;D ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: porcup ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 10:58:01 PM ชอบมากครับ ::002:: ขอผมติดตามด้วยคนนะครับ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: toygun ที่ กรกฎาคม 29, 2012, 11:39:37 PM +94
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ กรกฎาคม 30, 2012, 12:23:48 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D ดูแลหัวใจด้วยนะครับลุงหลวง .... เดี๋ยวจะว่าหลานไม่เตือน ::008::ลุงปู แวะมาดูด้วย เย้ดีใจจัง :D :D ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา ขอบคุล พี่ winthai สวดยวด เขียน "ยี่เก" ให้น้องๆ อ่าน อ่ะฮา แต่มีลุง และ ลุง ตามมาอ่าน เป็น "แฟนคลับ" ด้วยอ่ะ อ่านบ่อยๆ หลายตอน อ่านแล้ว " อิน " นึกว่าตัวเองเป็น "อู๊ด" อ่ะ 555 มามะ ใครอยากเป็น "อู๊ด" ยายจะเป็นพี่ "ฟิลม์" ให้อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: (http://image.ohozaa.com/i/05b/emu0X.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7Y1e)(http://image.ohozaa.com/i/05b/emu0X.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7Y1e)(http://image.ohozaa.com/i/05b/emu0X.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7Y1e) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: pranburi ที่ กรกฎาคม 30, 2012, 01:06:46 PM รออีกแล้ว ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 30, 2012, 01:34:01 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D ดูแลหัวใจด้วยนะครับลุงหลวง .... เดี๋ยวจะว่าหลานไม่เตือน ::008::ลุงปู แวะมาดูด้วย เย้ดีใจจัง :D :D ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา ขอบคุล พี่ winthai สวดยวด เขียน "ยี่เก" ให้น้องๆ อ่าน อ่ะฮา แต่มีลุง และ ลุง ตามมาอ่าน เป็น "แฟนคลับ" ด้วยอ่ะ อ่านบ่อยๆ หลายตอน อ่านแล้ว " อิน " นึกว่าตัวเองเป็น "อู๊ด" อ่ะ 555 มามะ ใครอยากเป็น "อู๊ด" ยายจะเป็นพี่ "ฟิลม์" ให้อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: (http://image.ohozaa.com/i/05b/emu0X.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7Y1e)(http://image.ohozaa.com/i/05b/emu0X.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7Y1e)(http://image.ohozaa.com/i/05b/emu0X.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7Y1e) ยายตอนนี้หมดมุขแล้วครับ ;D ;D ขอไปสัมผัสประสบการณ์จริงก่อนนะยาย :D~ :D~ สัญญาจะมาเล่าให้ฟังอย่างแน่นอน ขอบคุณครับยาย ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 30, 2012, 03:04:09 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D ยังคิดไม่ออกเลย บวกให้เปล่าๆ ได้ไหมครับ ;D ;D ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กรกฎาคม 30, 2012, 06:16:42 PM +ให้กับตอนที่ 24 ....อีก 1 ชม.มา+ให้กับตอนที่ 25 ครับ ;D ยังคิดไม่ออกเลย บวกให้เปล่าๆ ได้ไหมครับ ;D ;D ขอบคุณครับ ขอบคุณครับน้าหลวงริน หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ กรกฎาคม 31, 2012, 05:18:55 PM ยายตอนนี้หมดมุขแล้วครับ ;D ;D ขอไปสัมผัสประสบการณ์จริงก่อนนะยาย :D~ :D~ สัญญาจะมาเล่าให้ฟังอย่างแน่นอน ขอบคุณครับยาย ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา พี่ winthai เนี่ยะ ลีลา "อ้อยอิ่ง" โอ้เอ้ อย่างนี้ อ่ะ เขียนส่ง Weekly Magazine เอากะตางค์ ไปหาวัตถุดิบ ได้เลยอ่ะ ฮา เขียนเป็นตอนๆ ค่อยๆดึงซีน ปล่อยให้คนอ่าน "คาดหวังง" อ่ะ หากินกับ Target group คนทำงาน อายุ 30+ อ่ะ ยายว่า "รุ่ง" กว่าเขียนให้อ่านฟรีๆ อ่ะ ฮา ถ้าไม่ รุ่ง ก็คง เลอะ "รุ่งริ่ง" ฮา พอถึงตอนนั้น ยายจะแนะนำ Tactic ให้อ่ะ 555 แต่ต้องยอมให้ยาย นั่ง ชั้น "ริงไซค์" ดูน้องพักตร์ ใกล้ๆ อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: ยายยอมไม่ดื่ม Hineken ก็ได้ อ่ะ ฮา หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ กรกฎาคม 31, 2012, 06:36:46 PM พี่ winthai อย่าเสียรู้ยายนะครับ เดี๋ยวยายไรท์แผ่นส่งคลองถมจะหาว่าไม่เตือน ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 01, 2012, 07:05:33 AM +102 รอไว้ก่อน ;D ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ สิงหาคม 01, 2012, 09:29:45 AM ::008:: ก็แค่เข้ามา + ::008::
รออ่านเหมือนกันครับ ด้วยความเคารพ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 03, 2012, 11:20:42 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่26
เช้าวันอังคาร หกโมงกว่า ผมตื่นแล้ว แต่พักต์ยัง วันนี้เป็นวันเริ่มงานวันที่สอง แต่ผมก็ยังขี้เกียจเหมือนเดิม พักต์นอนหันหลังให้ผม ผมกางวงแขนเล็กของผมไปกอดเธอ พักต์ตื่นยังจ๊ะ เธอหันมา และสวมกอดผมเช่นกัน ยังค่ะ วันนี้ตื่นสายได้ อ้าว ทำไมหล่ะ วันนี้หยุดหรอ ผมถามเธอด้วยความสงสัย ไม่ได้หยุด แต่ว่าวันนี้เข้างานสาย อ๋อ ผมไม่ได้พูดอะไรต่อ และนอนกอดเธออยู่อย่างนั้น วันนี้อู๊ดไม่ไปทำงานหรือค่ะ ก็เหมือนพักต์แหละ ไม่ได้เข้าสายได้นะ แต่ไปสายได้ เธอขำ อู๊ดนี่นะ ตื่นๆ ได้แล้ว เดี๋ยวไปทำงานสาย พลางเอามือผลักตัวผม ตื่นก็ได้ แต่พักต์ต้องจุ๊บอู๊ดก่อน ผมหันแก้มเหม็นๆ ไปให้เธอหอม เธอหอมฟอดใหญ่ ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ เช้าของวันอังคารนี่ดีจริงๆ ชีวิตผมเหมือนได้เปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ เหมือนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า ผมไม่รู้สึกว่าตัวเองเหงาเลย ตั้งแต่มีเธอเข้ามาในชีวิต แต่บางอย่างมันก็ไม่ใช่ และไม่ใช่ในสิ่งที่ผมต้องการ ผมอาบน้ำเสร็จแล้ว เธอยังคงหลับใหลผมไม่อยากปลุกเธอ เลยเขียนโน๊ตทิ้งไว้ พักต์ อู๊ดไปทำงานก่อนนะไม่อยากปลุก ตื่นแล้วโทรหาอู๊ดนะ ผมรีบออกจากบ้านเพราะตอนนี้มันก็สายมากแล้ว รถติดอีกแล้ว ทำไมใครๆ ก็แห่มากรุงเทพกันหมด มันจะเบียดเสียดยัดกันเข้ามาทำไมเยอะแยะ บอกตรงๆ ผมไม่เคยชินกับเมืองหลวงนี่เลย เช้าก็ติด เที่ยงก็แย่งกันกิน เย็นออกมามันก็ติดอีก ชีวิตมันต้องดิ้นรนอย่างนี้ทุกวันเลยหรือไง กว่าผมจะมาถึงที่ทำงาน ก็เกือบเก้าโมง ห่าเอ๊ย สายแน่เลยกู ผมบ่นไปวิ่งไปจนถึงหน้าออฟฟิศ หวัดดีครับ ผมเอ่ยทักทายสาวประชาสัมพันธ์ด้านหน้า เธอยังไม่ทันเอ่ยทักกลับผมก็วิ่งเข้าไปตอกบัตรแล้ว จ้า หวัดดี เสียงเธอตะโกนไล่หลังมา อู๊ด หนีใครมาดูรีบร้อนจัง นิดเอ่ยถาม ผมหยุด หอบแฮกๆ เปล่า ไม่ได้หนีใคร กลัวตอกบัตรไม่ทัน แล้วทันไหม ทันสิ เทพขนาดนี้ไม่ทันก็บ้าแล้ว เธอหัวเราะแบบงงๆ คงสงสัยว่า ไอ้บ้านี่มันตอบอะไร ของมันวะ เทพๆ งานผมก็เหมือนเดิม ไม่มีงานก็ไม่ต้องทำ นั่งเล่นเน็ตไปเรื่อย เบื่อๆ เซ็งๆ ก็งีบบ้างแต่ก็ไม่น่าเกียจ ไม่ใช่จะนอนแบบเอาจริงเอาจัง ตั้งแต่เช้ายันเที่ยงโทรศัพท์ที่โต๊ะเงียบสนิท วันนี้ผมไม่ต้องรอให้นิดมาชวน ผมไปชวนนิดเองเลย นิด เที่ยงแล้วกินข้าวกัน นิด กำลังแต่งหน้าแต่งตาอยู่ อู๊ด วันนี้ไม่ว่างอ่ะ พอดีนัดกับแฟนไว้ ไว้พรุ่งนี้นะ หลังจากคำตอบของเธอจบลง ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมผมต้องรู้สึกไม่ดีด้วย หรือเพราะว่านิดเป็นคนเดียวที่ผมรู้จัก และเธอดีกับผม ผมจึงไม่อยากให้เธอมีใครนอกจากผม หรือผมกำลังชอบเธอ งั้นไว้พรุ่งนี้ก็ได้ครับ ไปกินกับเจ๊แอนสิ เธอยัดเยียดยัยปากปลาร้าให้ เอ๊ย ไม่เอาหรอก คนพรรค์นั้น เธอหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งผม งั้นอู๊ดไปก่อนนะ จ้า วันนี้ผมต้องกินข้าวคนเดียวหรือเนี๊ยะ มันจะแปลกอะไร ผมก็ใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด พนักงานต่างบริษัทแห่กันออกมาอย่างกับคนงานเลิก พรึ่บไปหมด เสียงแว้ดๆ ของสาวๆ ทั้งเตี้ยอ้วน หุ่นดี นุ่งสั้น นุ่งฟิต ขาวๆ คล้ำๆ โอ๊ยสารพัดแบบ โดยส่วนมากจะเป็นผู้หญิง ผู้ชายไม่ค่อยมี ถึงมีก็คงไม่พ้นพวกตุ๊ดแต๋ว พี่อู๊ด กินข้าวที่ไหนค่ะ เบล นักศึกษายุคใหม่ ยุคที่กล้าได้กล้าเสีย เธอไม่แคร์สายตาใครๆ วันนี้เธอก็นุ่งสั้นเหมือนเดิม ยังไม่รู้เลยจ๊ะ แล้วเบลหล่ะไปกินไหน ก็ยังไม่รู้เหมือนกันค่ะ งั้นหนูขอไปกินกับพี่ด้วยนะ ผมมันเสือผู้หญิง ไม่ลังเลที่จะตอบ ไปสิ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง ขอบคุณค่ะ แหม่พี่อู๊ดนี่ น่ารักแล้ว ยังใจดีอีกด้วย ผมไม่คลางแคลงใจเลยว่า ทำไมบรรดาอาเสี่ยทั้งหลาย ถึงได้ลงทุนลงแรงไปกับนักศึกษาอวบอั๋นเหล่านี้ เพราะพวกเธอมารยาร้อยแปดนี่เอง ลิฟท์มาแล้ว เบลเข้าก่อนเลยจ๊ะ เธอยืนด้านหลังผม คนเบียดอัดกันแน่นอย่างกับรถเมล์ฟรี ลิฟท์จอดทุกชั้น คนมันก็เข้าทุกชั้นเช่นกัน แน่นมากจนหลังผมเบียดไปติดนมของเธอ ผมได้แต่หันไปกล่าว ขอโทษจ๊ะ ไม่เป็นไรค่ะ เธอกระซิบกระซาบ ผมนึกเล่นๆ ในใจ ลิฟท์มันน่าจะค้างนะ จะได้อยู่แบบนี้ไปนานๆ ผมนึกไปยิ้มไป ลิฟท์ถึงชั้นหนึ่งแล้ว ผู้คนทยอยกันออก รวมๆ แล้วการเดินทางด้วยลิฟท์ครั้งนี่มีผู้โดยสารเกือบยี่สิบคน ผม และเบลรีบออกจากตึกที่ผมทำงานอยู่ เพราะคนเริ่มแห่มาจากทุกทิศเพื่อไปแย่งกันกิน พี่อู๊ดกินอะไรดี พลางเดินไปคุยไป ก๋วยเตี๋ยวไหม เมื่อวานพี่ไปกิน มาอร่อยดีนะ เธอไม่เรื่องมาก ก็ได้ค่ะ ผมสั่งเธอสั่ง กินไปคุยไป พี่อู๊ดเรียนจบอะไรมาค่ะ พี่หรอ คอมธุฯ เบลหล่ะเรียนอะไรอยู่ เบลเรียน นิเทศน์ไม่รู้จะ เรียนอะไร เรียนตามเพื่อน ผมนึกว่าเด็กสมัยนี้จะไม่ตามเพื่อน เหมือนยุคที่ผมเรียน ยังไงเพื่อนก็ยังมีอิทธิพลกับเรา มากกว่าพ่อแม่เสียอีก แล้วชอบไหมหล่ะ ก็ดีค่ะ หนูก็ชอบนะ ก็ดีแล้ว แล้วฝึกงานที่นี่กี่เดือนหล่ะ สามเดือน ยังไม่หมดเดือนแรกเลย หนูก็เบื่อแล้ว อย่าว่าแต่เธอเบื่อเลย บ้างทีผมก็ยังเบื่อ จึงไม่ แปลกใจที่เธอจะรู้สึกอย่างนั้น แต่ผมก็ต้องแสร้งทำเป็นว่า เอ๊ย ไม่ได้นะ อย่าไปคิดอย่างนั้น คิดซะว่าเรามาหาประสบการณ์ ก่อนทำงานจริง เวลาที่ต้องทำจริงๆ แล้ว จะได้มีพื้นฐานไง เธอฟังไปผงกหัวไปเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด แหม่พี่ บางทีหนูก็มีเบื่อบ้าง หนูก็บ่นไปอย่างนั้นแหละ ผมยอมรับเลยว่าการที่ได้นั่งกินข้าว และได้นั่งคุยกับเด็กๆ หน้าตาน่ารักอย่างน้องเบลเนี๊ยะ มันทำให้กระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันที พี่อู๊ด หนูดูอ้วนม่ะ ไรวะอยู่ๆ ก็มาถามว่าอ้วนไหม ตอบยากจริง ก็ปกตินะ ปกติยังไงค่ะ ก็ไม่ผอมไป ไม่อ้วนไป แล้วพี่ว่าหนูดูเป็นคนหยิ่งๆ ม่ะ ไม่นี่ ดูอัธยาศัยดีออก ทำไมหรอ ก็เจ๊แอนอ่ะดิ บอกว่าหน้าหนูดูหยิ่งๆ ยัยแอนยัยปากชักโครก นึกจะพูดอะไรก็พูด ผมได้แต่คิดว่าอย่าๆ ผสมโรง เดี๋ยวน้องเขาจะเกลียดยัยนั่น มากไปกว่านี้ แอนบัญชีหรอ เขาพูดไปย่างนั้นม้าง อย่าไปคิดมากเลย แต่พี่คิดดูดิ หนูอยู่ของหนูดีๆ ก็เที่ยวไปบอกคนนู้นคนนี่ ว่าหนูหยิ่งอย่างนั้น อย่างนี้ หนูนี่นะเจ็บใจจริงๆ เอาหน่ะ เอาหน่ะ ช่างมันเถอะปล่อยเจ๊แกไป นึกว่าหมาเห่าละกัน เธอหัวเราะชอบใจใหญ่ จนโต๊ะข้างๆ หันมามอง ผมได้แต่คิดว่ายัยแอนนี่มันสร้างศัตรูไปทั่วเลย มันเป็นโรคจิตหรือเปล่าวะ พี่อู๊ด พี่เที่ยวกลางคืนม่ะ สงสัยผมจะเจอตัวแม่เข้าแล้ว ก็ไปบ้าง นานๆ ที พี่ชอบเที่ยวที่ไหน ก็ได้หมดแหละ แต่เต้นๆ ไม่ไหวแก่แล้ว แหม่ พี่ไม่แก่หรอก หน้ายังเด็กอยู่เลย เพื่อนๆ หนูนะหน้าแก่กว่าพี่อีก ผมได้ยินคำธรรมดา ประโยคธรรมดาจากปากของเธอ ทำให้ผมรู้สึกคึกคักขึ้นมาเชียว เบลก็น่าเด็กนะ ไหนๆ เธอก็ชมผมแล้ว ผมจะทำคะแนนคืนบ้างมันจะเป็นไร จริงหรอ หนูก็นึกว่าหนูแก่ เพื่อนๆ มันชอบบอกว่า หนูหน้าปาไปสามสิบ จริงๆ แล้วเบลก็ไม่ได้หน้าเด็กเท่าไหร่ แต่ว่าเธอจะดูโตกว่าอายุไปสักสองถึงสามปี แต่โดยส่วนมาก ผมว่าผู้หญิงถ้าในวัยเดียวกันมันก็ดูโตกว่าผู้ชายอยู่แล้ว ซึ่งนั้นเป็นเรื่องธรรมดา แต่พอย่างเข้าสักสามสิบนี่ ผู้ชายมันจะแก่นำเลยทีเดียว ไม่หรอกจ๊ะ อย่าไปคิดมาก ผมพูดปลอบใจเธอ แล้วศุกร์นี่พี่ว่างม่ะ วันศุกร์หรอ ไม่รู้สิ ว่างมั้ง พอดี หนูจะไปกับเพื่อนๆ ก็เลยว่าจะชวนพี่ไปด้วย ไปด้วยกันมะ เจอกันสองครั้ง ครั้งแรกซ่อมคอม ครั้งสองเรื่องกิน ก็ชวนผมแล้ว รอบจัดจริงๆ ไปกับเพื่อนๆ ด้วย หวังจะให้ผมเลี้ยงหรือเปล่า ผมก็มนุษย์เงินเดือนกากๆ ไม่ได้มากมายอะไร หรือว่าสิ่งที่ผมคิดทั้งหมดมันเป็นสิ่งที่ผมคิดไปเอง เพื่อนเบลจะสนุกหรอ ถ้าพี่ไปด้วย แหม่ พี่ๆ ก็อยู่กับหนูไง ส่วนเพื่อนเดี๋ยวพอเหล้าเข้าปากมันก็สนุกกันแล้ว ผมชอบนะ เธอตรงๆ ดีไม่อ้อมค้อม แล้วพี่จะไปในฐานะอะไร ถ้าพี่ไปด้วยเพื่อนๆ เบล ต้องคิดว่าพี่เป็นแฟนเบลอ่ะดิ พี่อู๊ด คิดมากไปหรือเปล่า หนูยังไม่คิดอะไรเลย พี่ก็บอกว่าเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานไงค่ะ ไม่เห็นจะยากตรงไหน เปล่า พี่กลัวว่าเบลจะเสียหาย ไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่นเลย ปากผมพูดดี แต่ใจผมมันไม่ได้ดีอย่างปากพูด พี่อู๊ดเนี๊ยะดูเป็น ซอ-พอ-บอ-รอ จัง ผมงง อะไรวะ ซอ-พอ-บอ-รอ มันคืออะไรหรอ ก็สุภาพบุรุษไงค่ะ ถ้าผมจะคุยกับเด็กสมัยนี้ ผมคงต้องปรับตัว และยอมรับในคำต่างๆ ที่พวกเขาคิดขึ้น เก็บเงินครับ มื้อนี้ผมสัญญากับเธอไว้ ว่าจะเลี้ยงตอบแทนที่เธอมากินเป็นเพื่อน และทำให้ผมดูเป็นป๋าที่ควงอีหนูเด็กๆ พี่อู๊ดเท่าไหร่คนละเท่าไหร่ เธอทำทีเปิดกระเป๋าจะช่วยผมจ่าย ผมยกมือเบรค ไม่ต้อง ไม่ต้อง พี่ออกให้ เดี๋ยวเบลจบเมื่อไหร่ค่อยมาเลี้ยงคืน โห กว่าหนูจะจบ พี่จะยังอยู่ไหม เธอแซวผมใหญ่ อยู่สิ ยังไม่ตายหรอกจ๊ะ ป่ะ..จะบ่ายโมงแล้ว ขอบคุณนะค่ะ ที่เลี้ยงหนู เธอดูเป็นเด็กที่น่ารัก น่าเอ็นดูจริงๆ ผมและเธอกลับมาทำงานต่อ ก่อนแยกย้ายกันทำงาน เธอยังไม่ลืมที่จะชวนผมอีกครั้ง พี่อู๊ด วันศุกร์นะ ผมไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่เลิกคิ้วให้ เหมือนนัยๆ ว่า โอเค ก่อนถึงโต๊ะ ผมต้องผ่านโต๊ะนิดก่อน ผมแวะทักทายเธอแต่เธอไม่อยู่ สงสัยยังไม่กลับจากพักเที่ยง ผมกลับมาทำงานต่อ ไม่ใช่สิ ผมกลับมาเล่นเน็ตต่อ ไม่นานนัก นิดก็เดินมาหาผมที่โต๊ะ อู๊ด ช่วยไรหน่อยสิ ท่าทีเธอดูร้อนใจ มีอะไรหรอ น้ำเสียงผมก็ดูตื่นตระหนกตามไปด้วย ก็ไฟล์ในแฟลชไดร์อ่ะ หายไปหมดเลย มีทางเอากลับมาได้ไหม คุณทวีป รีบเอางานด้วย ท่าทีของเธอเหมือนกับว่า ถ้าไม่ได้ ต้องตายแน่ ไหน เอามาดูสิ เดี๋ยวนะ เดี๋ยวนิดไปหยิบให้ เธอรีบกุลีกุจอไปหยิบแฟลชไดร์เจ้าปัญหา เนี๊ยะ..ไม่รู้มันหายไปได้ไง พลางพูดยื่นส่งให้ อู๊ดจะเอากลับมาได้ไหม ความกังวลใจยังคงรุมเร้านิด ผมเรียกให้เธอนั่ง นั่งก่อน ใจเย็นๆ ขอดูก่อนว่าโดนอะไร อาจจะไม่มีอะไรก็ได้ ผมปลอบเธอ เพื่อให้คลายความวิตก มันจะกลับมาใช่ไหมอู๊ด เธอรบเร้าคำตอบจากผม น่าจะนะ เคสนี้ผมเจอจนชิน จึงดึงเกมส์ แกล้งเธอนิดหน่อย สงสัยติดไวรัส นิดเอาไปเสียบที่ไหน มาหรือเปล่า นอกจากเครื่องออฟฟิศ เธอครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ เมื่อวานนี้แฟนนิดยืมไป คงติดมาจากเครื่องที่บ้านเขาแน่เลย แฟนอีกแล้วหรอ ฟังแล้วหงุดหงิดจริงๆ นิด..แล้วนิดเอามาเสียบเครื่องออฟฟิศหรือยัง เสียบแล้ว ทำไมหรอ ได้ทีผมหล่ะ เสียบแล้วด้วย อย่างนี้ติดทั้งออฟฟิศแล้วม้างเนี๊ยะ จริงหรอ ทำไงดีอู๊ด น้ำเสียง สีหน้า และท่าทีของเธอ เหมือนจะร้องไห้แล้ว ผมหยุดแกล้งเธอดีกว่า นิด..อู๊ดพูดเล่น แต่ไวรัสอ่ะมีจริงๆ มันเอาไฟล์ที่อยู่ใน แฟลชไดร์ไปซ่อน อู๊ดมีโปรแกรมแก้ไม่ต้องกังวล จริงหรอ แล้วที่บอกว่าติดทั้งออฟฟิศเนี๊ยะมันจะติดไหม น้ำเสียงเธอสู้ดีขี้นมาหน่อย ไม่ติดหรอกม้าง ผมก็ตอบอย่างไม่ค่อยแน่ใจ แต่คิดว่าคงไม่ ถ้าเธอยังไม่เปิด หรือก๊อป อู๊ดถ้าแก้ได้นะ นิดเลี้ยงข้าวเลย ผมยิ้มอย่างผู้ชนะในใจ ไม่ต้องสืบเลย เธอต้องเลี้ยงผมแน่ ผมแกล้งคลิกไปคลิกมา ให้มันดูยุ่งยากเข้าไว้ นิด ไฟล์นี้หรือเปล่าที่หาย พอเธอเห็นปุ๊บผวากอดผมปั๊บ พอเธอได้สติก็ผละตัวจากผม แต่กลิ่นน้ำหอมจากเธอยังคงฟุ้งอยู่ทั่วตัวผม ใช่..อู๊ด ทำไงอ่ะเก่งจัง ท่านผู้อ่านคงเคยได้ยินสำนวนที่ว่า ยกหางหมา หมาขี้ ผมไม่แน่ใจเรื่องสำนวน ว่าถูกต้องหรือเปล่า กลับมาเรื่องนิดต่อ งานนี้ผมคุยโวซะยกใหญ่เลยทีเดียว นิด..นิดก็ไม่ควรให้คนอื่นยืมนะ ดีนะที่ติดตัวไม่ร้ายแรง ถ้าไปเจอตัวแรงนี่รวน ทั้งระบบเลยนะ ผมขู่เธอยกใหญ่ ได้ๆ ครั้งหน้าไม่ให้คนอื่นยืมแล้ว ฟงแฟนก็ไม่เว้น ผมดีใจที่เธอรู้สึกอย่างนั้น อู๊ดขอบใจนะ แล้ววันไหนว่างๆ ไปกินข้าวกัน นิดเลี้ยงเอง เธอยังไม่ลืมสัญญาที่ให้ไว้ เรื่องเลี้ยงอะไรนั่นผมไม่สนใจเท่าไหร่ ผมสนใจเธอมากกว่า ผมอยากไปไหนมาไหนกับเธอ โอเค นิดเลี้ยงนะ จ๊ะ เธอจากไปแล้ว ทิ้งให้ผมนั่งอมยิ้ม ในความรู้สึกดีๆ ที่เกิดขึ้นตรงช่องว่างเล็กๆ ของคำว่า เพื่อน ถ้าเธอรู้ ว่าผมรู้สึกกับเธอมากกว่า เพื่อน เธอคงรู้สึกแย่ แต่บางทีเธออาจจะรู้สึกดีก็ได้ เพราะเราก็โตๆ กันแล้วไม่ต้องพูดเยอะ วันนี้ไม่ยักเห็นยัยแอน ก็ดีแล้วที่ไม่ได้เจอ คนแบบนี้เจอไป ก็ไม่เกิดประโยชน์ อีกครึ่งชั่วโมงก็เลิกงานแล้ว วันนี้พักต์ก็ไม่โทรมา บอกให้เธอโทร ก็ไม่โทร ไอ้เราจะโทรไปก็ไม่กล้า กลัวเจอแบบวันนั้นอีก ผมปล่อยใจไม่ อยากคิดอะไร ทุกวันนี้ก็ไม่มีใครคิดจะจริงจังกับผมสักคน บางทีการอยู่เป็นโสดมันก็ดีนะ ความคิดผมมันสับสน วันนี้คิดอย่าง พรุ่งนี้คิดอีกอย่าง เอาแน่เอานอน ไม่ได้ ดูอย่างสุรัตดาสิ แรกๆ ก็นึกถึง มาพักหลังนี่ หายไปจากสารระบบเลย หกโมงแล้ว นิดกลับไปแล้ว ไม่ลากันสักคำ สงสัยรีบไปเฉ่งแฟนที่ทำให้เดือดร้อน ขอให้เป็นอย่างนั้นหล่ะกัน พี่อู๊ดหวัดดีค่ะ ผมรับไหว้เธอ ก่อนเอ่ยถาม กลับแล้วหรอ กลับยังไงหล่ะ วันนี้เพื่อนหนูมารับ จะไปกินข้าวกัน พี่ไปด้วยกันไหม ผมนึกใจในน้องคนนี่มันดีนะ เจอหน้าทีไรชวนไปนู้นไปนี่ตลอด แต่พอดีวันนี้ผมไม่เซ็ง เอ่อ..ไม่หล่ะ กลับบ้านดีๆ นะ พรุ่งนี้เจอกัน ค่ะ ไปแล้วพี่ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 03, 2012, 11:27:25 AM เรียนพี่ๆ สมาชิกทราบ ช่วงนี้ผมจะลงช้าหน่อยนะครับ ;D
อย่างที่ยายบอก วัตถุดิบหมด เขียนไม่ค่อยออกครับ ::007:: ที่ลงตอน26 ก็บิวตั้งนานกว่าจะเขียนได้ และเวลาก็ไม่ค่อยมีมัวแต่ยุ่งกับเรื่องบ้าน :~) แต่ยังไงก็ไม่ทิ้งแฟนๆ ที่ติดตามกันอย่างเหนียวแน่นหนึบ แน่นอนครับ ;D ;D ขอบคุณพี่ๆ สมช ทุกท่านที่เป็นกำลังใจมาให้ตลอด :VOV: :VOV: ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 03, 2012, 02:24:09 PM รับทราบ +105 ขอบคุณครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: T1 ที่ สิงหาคม 03, 2012, 02:33:14 PM มาลงทันต่อความอยาก
+๑ ให้ครับ ::002:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ สิงหาคม 03, 2012, 04:40:24 PM ยังไงก็รอครับ หุ หุ.... (^_^)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 03, 2012, 04:50:35 PM ขอบคุณครับ ;D+ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ สิงหาคม 03, 2012, 05:58:13 PM +1 ให้เบลจ๊ะ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 03, 2012, 07:31:15 PM รอครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 03, 2012, 11:15:40 PM พี่ winthai อย่าเสียรู้ยายนะครับ เดี๋ยวยายไรท์แผ่นส่งคลองถมจะหาว่าไม่เตือน ;D ยายตอนนี้หมดมุขแล้วครับ ;D ;D ขอไปสัมผัสประสบการณ์จริงก่อนนะยาย :D~ :D~ สัญญาจะมาเล่าให้ฟังอย่างแน่นอน ขอบคุณครับยาย ::014:: Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา พี่ winthai เนี่ยะ ลีลา "อ้อยอิ่ง" โอ้เอ้ อย่างนี้ อ่ะ เขียนส่ง Weekly Magazine เอากะตางค์ ไปหาวัตถุดิบ ได้เลยอ่ะ ฮา เขียนเป็นตอนๆ ค่อยๆดึงซีน ปล่อยให้คนอ่าน "คาดหวังง" อ่ะ หากินกับ Target group คนทำงาน อายุ 30+ อ่ะ ยายว่า "รุ่ง" กว่าเขียนให้อ่านฟรีๆ อ่ะ ฮา ถ้าไม่ รุ่ง ก็คง เลอะ "รุ่งริ่ง" ฮา พอถึงตอนนั้น ยายจะแนะนำ Tactic ให้อ่ะ 555 แต่ต้องยอมให้ยาย นั่ง ชั้น "ริงไซค์" ดูน้องพักตร์ ใกล้ๆ อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: ยายยอมไม่ดื่ม Hineken ก็ได้ อ่ะ ฮา ยายผมเขียนเพิ่มแล้ว เข้ามาอ่านต่อได้เลยครับยาย พี่ winthai อย่าเสียรู้ยายนะครับ เดี๋ยวยายไรท์แผ่นส่งคลองถมจะหาว่าไม่เตือน ;D เสียรู้ยายเพิ่มอีกสักคนจะเป็นไรไป ใครๆ ก็เสียรู้ยายทั้งนั้น +102 รอไว้ก่อน ;D ::014:: ขอบคุณครับน้า หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 03, 2012, 11:19:26 PM ::008:: ก็แค่เข้ามา + ::008:: รออ่านเหมือนกันครับ ด้วยความเคารพ ขอบคุณครับ รับทราบ +105 ขอบคุณครับ ::014:: ขอบคุณครับน้าหลวง มาลงทันต่อความอยาก +๑ ให้ครับ ::002:: ขอบคุณครับ ยังไงก็รอครับ หุ หุ.... (^_^) รอนานหน่อย แต่ไม่รอเก้อแน่นอน ขอบคุณครับ ;D+ ::014:: ขอบคุณเช่นกันครับ +1 ให้เบลจ๊ะ ;D เดี๋ยวยังไง จะบอกน้องเบลให้นะครับ ว่าน้าบวกให้ รอครับ ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: SEEZ ..รักในหลวง.. ที่ สิงหาคม 04, 2012, 08:10:55 AM ชักสนใจน้องเบลเหมือนกันครับ งั้นผมขอ + 1 เผื่อให้น้องเบลด้วยครับ ::005:: ::005::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ สิงหาคม 05, 2012, 08:09:11 AM ....รีบเข้ามาตอกบัตรครับ +10 ครับ... ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 05, 2012, 08:21:33 AM +113 เป็นกำลังใจในการคิดครับ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ สิงหาคม 05, 2012, 11:59:45 AM พี่ winthai อย่าเสียรู้ยายนะครับ เดี๋ยวยายไรท์แผ่นส่งคลองถมจะหาว่าไม่เตือน ;D ็Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา ช้าไปแล้วล่ะ "ต๋อย" ฮา พี่ winthai เขาเพิ่งไปรับมอบรางวัล " Best acting" มาหมาดๆ อ่ะ ฮา จากสมาคม ผู้แสดงบท ขยัน "ทำรัก" ยอดเยี่ยม ที่สุดในจักรวาฬ อ่ะ ฮา ยายว่าขึ้น Top Ten chart " X " movies ปลายสัปดาห์นี้อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ สิงหาคม 05, 2012, 05:50:02 PM พี่ winthai อย่าเสียรู้ยายนะครับ เดี๋ยวยายไรท์แผ่นส่งคลองถมจะหาว่าไม่เตือน ;D ็Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา ช้าไปแล้วล่ะ "ต๋อย" ฮา พี่ winthai เขาเพิ่งไปรับมอบรางวัล " Best acting" มาหมาดๆ อ่ะ ฮา จากสมาคม ผู้แสดงบท ขยัน "ทำรัก" ยอดเยี่ยม ที่สุดในจักรวาฬ อ่ะ ฮา ยายว่าขึ้น Top Ten chart " X " movies ปลายสัปดาห์นี้อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: :OO ถึงว่า...ไม่ยอมส่งต้นฉบับซะที :~) ขออนุญาต + ยาย1ดอกครับ ::008:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: porcup ที่ สิงหาคม 05, 2012, 08:53:26 PM ติดตามครับ +1
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 05, 2012, 10:31:30 PM ชักสนใจน้องเบลเหมือนกันครับ งั้นผมขอ + 1 เผื่อให้น้องเบลด้วยครับ ::005:: ::005:: น้องเบลมีตัวตนจริงๆ นะครับ แต่บอกในนี้ไม่ได้ เพราะแฟนผมชอบเข้ามาอ่าน ขนาดหนังสือ แฟนยังหึงเลยครับ ::005:: ::005:: ขอบคุณครับ ::014:: ....รีบเข้ามาตอกบัตรครับ +10 ครับ... ::014:: ขอบคุณครับน้า ::014:: +113 เป็นกำลังใจในการคิดครับ ;D ขอบคุณน้าหลวงครับ ขอบคุณจากใจ :VOV: ::014:: พี่ winthai อย่าเสียรู้ยายนะครับ เดี๋ยวยายไรท์แผ่นส่งคลองถมจะหาว่าไม่เตือน ;D ็Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา ช้าไปแล้วล่ะ "ต๋อย" ฮา พี่ winthai เขาเพิ่งไปรับมอบรางวัล " Best acting" มาหมาดๆ อ่ะ ฮา จากสมาคม ผู้แสดงบท ขยัน "ทำรัก" ยอดเยี่ยม ที่สุดในจักรวาฬ อ่ะ ฮา ยายว่าขึ้น Top Ten chart " X " movies ปลายสัปดาห์นี้อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: ยายนี่นะ นิยายผมออกจะ ทอ..ทุกวัย เด็กๆ ก็อ่านได้อ่านดี ยายพาโยงเข้าใต้สะดือหมด ฮ่าๆ ::007:: ::007:: ส่วนเรื่อง "Best acting" อะไรนั่นไม่จริ๊งงงงง ไม่จริง อย่างมากก็เดือนนึงลงที ฮ่าๆ ;D ;D "ขยัน "ทำรัก" ยอดเยี่ยม" อันนี้ไม่ขอตอบ อย่างที่บอกแฟนผมชอบแอบเข้ามาอ่านอ่ะยาย เดี๋ยวโดนเจื๋อน :~) :~) ขอบคุณครับยาย ::014:: พี่ winthai อย่าเสียรู้ยายนะครับ เดี๋ยวยายไรท์แผ่นส่งคลองถมจะหาว่าไม่เตือน ;D ็Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" อ่ะ ฮา ช้าไปแล้วล่ะ "ต๋อย" ฮา พี่ winthai เขาเพิ่งไปรับมอบรางวัล " Best acting" มาหมาดๆ อ่ะ ฮา จากสมาคม ผู้แสดงบท ขยัน "ทำรัก" ยอดเยี่ยม ที่สุดในจักรวาฬ อ่ะ ฮา ยายว่าขึ้น Top Ten chart " X " movies ปลายสัปดาห์นี้อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: :OO ถึงว่า...ไม่ยอมส่งต้นฉบับซะที :~) ขออนุญาต + ยาย1ดอกครับ ::008:: ::014:: ส่งแล้ว ใครว่าไม่ส่ง จะเข้่ามาส่งทีไร เว็บล่มซะงั้น :<< ขอบ่นหน่อย หุหุ แต่ยังไงก็รักเว็บ อ.ว.ป. เหมียนเดิม :VOV: ขอบคุณครับ ::014:: ติดตามครับ +1 ขอบคุณครับน้า ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 05, 2012, 10:34:14 PM บวกหนึ่งให้กับพี่ๆ สมช. ทุกท่านนะครับ :VOV: :VOV:
ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ สิงหาคม 06, 2012, 10:50:14 AM เข้ามาบวกให้กำลังใจครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 06, 2012, 07:46:59 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่27
เดินทางกลับบ้าน วันนี้ผมออกจากออฟฟิศ เร็วกว่าเมื่อวาน เหมือนเดิม คงไม่ต้องบอกว่าเรื่องอะไร กว่าจะถึงบ้านก็ปาไปเกือบสองทุ่ม แวะซื้ออะไรไปกินเลยดีกว่า ผมเข้าร้านมินิ มาร์ทร้านเดิม แต่วันนี้คงไม่เจอพักต์อีกนะ เพราะผมก็ไม่ค่อยอยากยุ่งกับเธอสักเท่าไหร่ ไม่รู้จะเอายังไง จะคบหรือไม่คบ เธอทำเหมือนผมเป็นผักปลา นึกว่าผมยังไงก็ได้มั้ง ผมตัดใจจากเธอดีกว่า เพราะยังมีสาวๆ อีกเพียบที่รอผมอยู่ชีวิตผมยังอีกยาว จริงๆ แล้วผมชอบกินเบียร์มากกว่าเหล้า เพราะเบียร์มัน ทำให้ง่วง แต่เหล้ามันทำให้...... ถ้าผมอยู่ห้องผมจึงชอบที่จะนั่งจิบเบียร์คนเดียว แต่ถ้าไปข้างนอก ไปหาแสงสีเสียง และสาวๆ ผมจึงเลือกที่จะดื่มเหล้า ผมซื้อกับแกล้มมาพอสมควร เพียงพอสำหรับเบียร์สองขวดที่เหลือไว้ในตู้เย็นขนาดห้าคิว แต่ก่อนนี้ผมไม่เคยชอบลิฟท์ที่อพาร์ทเม้นท์ของผมเลย จนผมได้ทำงานที่สปาเทค ผมรู้สึกรักมันขึ้นมาทีเดียว ไม่ว่าผมจะขึ้นหรือลง ผมไม่ต้องแย่ง ต้องเบียดกับใคร ขึ้นลงสบายแบบชิวๆ ถึงขนาดแหกปากร้องเพลง ก็ยังได้ ชั้นห้าและ ถึงเร็วฉิบ ตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่ผมได้รู้จักพักต์ ผมไม่เคยคิดจะเดินไปหาเธอที่ห้องเลย ทั้งๆ ที่เราอยู่ชั้นเดียวกัน วันนี้ลองเดินไปหา เธอหน่อยดีกว่า ประตูห้องเธอดูเรียบๆ ไม่ได้มีอะไรประดับประดาไว้เหมือนกับห้องของผม เธอน่าจะอยู่ห้องนะ ผมเคาะเรียกดู ก๊อก! ก๊อก! ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ ผมก้มมองลอดผ่านช่องประตูด้านล่าง สิ่งที่ผมเห็นคือ มีคนกำลังเดินมาที่ประตู ผมรีบลุกขึ้น และถอยออกมา ประตูเปิดออก ตรงหน้าผมผู้ชายรูปร่างท้วม ผิวขาวหน้าตี๋ อายุราวห้าสิบ อยู่ในชุดครึ่งท่อน คือมันไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่แต่ผ้าเช็ดตัวโท้งๆ ออกมา มาหาใคร ชายนิรนามเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ยังไม่ตื่นดี เอาวะเป็นไงเป็นกัน ให้มันรู้เรื่องไปเลย พักต์อยู่ไหมครับ พักต์ไหน ไม่รู้จัก ผิดห้องแล้วไอ้หนู ชายนิรนามยืนงุนงงกับคำถามพล่อยๆ ของผม ไม่ใช่ห้องของพักต์หรือครับ ผมยิงคำถามเดิม เอ๊ะ! ไอ้นี่ บอกว่าไม่ใช่ ก็ไม่ใช่ซิวะ! ชายนิรนามเริ่มฉุนเฉียว ใครมาหาหรอค่ะ เสียงนี่ไม่ใช่ใครอื่น พักต์นั่นเอง เธออยู่ในชุดนอนลักษณะคล้ายกันกับเมื่อคืน อู๊ด! พักต์อุปทานอย่างตกใจ รู้จักมันหรอ ชายนิรนามหันไปถามเธอ รู้จักค่ะ เขาอยู่ห้องใกล้ๆ กัน สงสัยมาเอาผ้าที่จะส่งซักมั้งค่ะ ผมได้แต่ยืนงงงวยกับคำแก้ตัวของเธอ อ๋อ เด็กรับผ้าหรอเนี่ยะ แต่งตัวดีนะเรา แถมยังหิวเบียร์มาด้วย ผมนึกในใจ ไอ้ตี๋มึงนี่ช่างสังเกตจริงนะ แล้วพักต์นี่ก็เด็กมึงใช่ไหม สรุปแล้วกูก็ไอ้หน้าโง่ถูกหลอก ครับ มารับผ้าครับ เดี๋ยวผมค่อยมารับใหม่ก็ได้ครับ ผมทำทีจะหันกลับ เดี๋ยวค่ะ เอาไปเลยก็ได้ค่ะ เธอรีบไปหยิบผ้าผ่อนที่ยังไม่ได้ซัก ทำทีว่าผมเป็นเด็กรับผ้าจริงๆ ผมก็ยอมเล่นตามบทที่เธอเขียนขึ้นอย่างตั้งใจ ยังไงเสร็จแล้ว แขวนไว้หน้าห้องเลยนะ ผมรับเสื้อผ้าที่เธอจัดแจงใส่ถุงไว้อย่างลวกๆ มีอะไรอีกไหมไอ้หนู ไม่มีแล้วครับ ผมยอมรับว่าตกใจ แต่ผมไม่คิดว่าเธอจะกล้าเอา ผู้ชายมานอนที่ห้อง ผมเหมือนถูกเหยียบจมูกแบบไม่เหลือดั้ง เจ็บใจจริงๆ ใจนึงก็อยากไปกระทืบไอ้หน้าตี๋นั่น อีกใจก็อยากตบเธอสักฉาด ช่างมัน กูได้มึงแล้ว ตังกูก็ไม่เสีย ถ้าคิดจะสนุกอย่าหยุดอยู่กับใคร ผมเข้ามาห้อง ลบเบอร์โทรออกจากความทรงจำของมือถือ เสื้อผ้าเธอผมเอาไปทิ้งถังขยะตั้งแต่ก่อนเข้าห้องแล้ว ผมไม่เคยบอกว่าผมเป็นคนดี แต่ผมก็ไม่ใช่เลวจนนอกหน้า ใครดีกับผม ผมดีตอบ ใครชั่วกับผม ผมชั่วตอบ เธอคงโกหกผู้ชายที่มาติดพันเธอ เพราะไอ้ตี๋นั่น ก็ไม่รู้จักเธอในชื่อพักต์ แต่สำหรับผม พักต์คือชื่อเล่นจริงๆ ของเธอ ผมจะไม่โกรธเลยถ้าเธอบอกว่า เธอมีคนเลี้ยง มีผู้ชายมากหน้าหลายตามาติด แต่การทำแบบนี้ ลูกผู้ชายอย่างผมรับไม่ได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น ยิ่งแค้นก็ยิ่งกิน พักเดียวผมก็เริ่มตึง จากตึงก็กลายเป็นง่วง ไอ้ตี๋มึงโชคดี ที่เบียร์ช่วยชีวิตมึงไว้ เพราะถ้ากูไม่ง่วง มึง..มึง.. 04.45 เช้าวันพุธ เสียงโทรศัพท์ ดังแต่เช้า ผมคว้าโทรศัพท์มาดู ใครวะ ไม่น่าใช่คนที่ผมรู้จัก มันโชว์เบอร์ ไม่ได้โชว์ชื่อคนที่ผมเมม แต่ผมก็คับคล้ายคลาว่าคุ้นๆ อยู่ ฮัลโหลครับ พักต์เอง พักต์มีอะไร ไม่ต้องโทรมาแล้ว ผมตัดสายเธอทิ้ง และหลับต่อ ไม่นานโทรศัพท์ก็ดังอีก ไม่พ้นเบอร์เดิม พักต์ พอเหอะ อยากทำ อะไรก็ทำ เลิกยุ่งกันซะที เธอร้องไห้ อู๊ด ไม่อยากยุ่งก็ไม่เป็นไร แต่อย่าโกรธ อย่าเกลียดกันนะ เธอยังคงสะอื้น อือๆ ไม่โกรธ และก็ไม่ต้องโทรมาแล้ว แค่นี้นะ เดี๋ยว อย่าเพิ่งวาง พักต์ขอโทษนะ ที่ทำไม่ดีกับอู๊ด ผมหยุดฟังความรู้สึกจริงๆ จากเธอ พักต์ไม่มีอะไรที่จะต้องปิดบังอู๊ดอีกแล้ว ตลอดเวลาที่อยู่กับ อู๊ด พักต์มีความสุขนะ ถึงแม้มันจะสุขแบบหลบๆ ซ่อนๆ ผมได้แต่เงียบ ฟังสิ่งที่เธอพูดมันออกมา ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะ และก็ไม่ต้องโทรมาอีกแล้ว ผมต้อง ตัดใจจากเธอ เมื่อคืนนี้ผมโกรธเธอ แต่ถ้าผมยังคุยกับเธอต่อ ไปไม่นานผมต้องอภัยให้เธอแน่ ผมจึงต้องตัดใจเลิกกับเธอเด็ดขาด ไม่งั้นผมมีหวังเป็นศพ เข้าสักวัน แค่นี้นะ อู๊ดไม่โกรธพักต์นะ ไม่โกรธ งั้นไม่รบกวนแล้วหล่ะ ขอบคุณนะที่มีความรู้สึกดีๆ ให้กัน คำพูด และน้ำเสียงของเธอทำให้ผมสะอึกแต่ก็ ต้องแข็งไว้ มีอะไรอีกไหม แค่นี้นะ บายนะอู๊ด ผมจบบทสนทนาด้วยการตัดสายทิ้ง เฮ้อ ผมเป่ามันผ่านลมปาก ก่อนออกไปยืนที่ระเบียง สูบบุหรี่สักมวน ดูพระอาทิตย์ขึ้นดีกว่า ผมรับยิ้มรับกับเช้าวันใหม่ เริ่มต้นใหม่อะไรที่มันผ่านมาก็ให้ผ่านไป ผมวันนี้ผมมาถึงออฟฟิศเช้าเป็นพิเศษ มาถึงก่อนเจ็ดโมงด้วยซ้ำไป การขึ้นลิฟท์ครั้งนี้ผมไม่ต้องเบียดกับใคร จากชั้นหนึ่งถึงชั้นสิบเจ็ดรวดเดียวถึงไม่มีแวะ ชั้นที่ผมทำงานยังไม่ค่อยมีพนักงานมากันเท่าไหร่ จะมีก็แต่แม่บ้าน ประจำชั้น มาเช้าจังนะ เธอเอ่ย และยิ้มให้ ผมยิ้มรับ ครับ เธอไม่ได้ตอบอะไร ก้มหน้าก้มตาถูพื้นไปเรื่อย ที่ออฟฟิศผมไม่มีใครมานอกจากนิด นิดหวัดดี เธอเงียบ นิด ผมเรียกเธออีกครั้งแต่ยังคงเงียบ ผมเลยเดินเข้าไปหาเธอที่โต๊ะ นิด เป็นอะไรหรือเปล่า เธอนั่งฟุบหน้าบนหมอนใบจิ๋ว ผมจับไหล่เธอ นิด เป็นอะไรหรือเปล่า เธอเงยหน้ามาพร้อมกับรอยน้ำตา เธอคงอายที่เห็นเธอร้องไห้ เปล่า ไม่ได้เป็นไร เธอปฏิเสธความรู้สึกของเธอที่ผมเห็นในตอนนี้ ไม่ได้เป็นไร แล้วร้องทำไม ผมถามเธอด้วยความห่วงใย ก็บอกแล้วว่าไม่ได้เป็นอะไร น้ำเสียงเธอดูแข็ง ผมชันเข่ากับพื้น มองตา และบอกเธอว่า เล่าให้ฟังได้นะ นิดรู้สึกได้ถึงความเป็นห่วงของผม ถึงกับร้องไห้ออกมา อย่างกับคนสูญเสียสิ่งที่รักมากที่สุด ผมโอบกอดเธอ น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสอง อายแชโดว์ที่เธอบรรจงเขียนมานั้น เลอะเปรอะเสื้อของผมเต็มไปหมด คงเหลือเพียงรอยเลือนราง นิด..ไม่เอาหน่ะไม่ร้องนะ เธอยังคงร้องไห้อย่างคนเสียสติ อู๊ด เขาทิ้งไปแล้ว เขาไม่รักแล้ว นิดไม่อยากอยู่แล้ว นิดอยากตาย ใครนะ มันโง่ทิ้งนิด นิดออกจะน่ารัก ผมพูดปลอบเธอ นิดไม่เหลืออะไรแล้ว นิดไม่เหลือ อะไรแล้ว แล้วทำไมเขาถึงทิ้ง เขามีคนอื่น นิดดีไม่พอใช่ไหมอู๊ด อู๊ดตอบนิดมาสิ ผมนี่อยากจะบ้า มันก็แค่ผู้ชายโง่ๆ ที่ทำให้นิดของผมต้องเสียน้ำตา นิด..นิดฟังนะ นิดไม่ใช่ไม่ดีพอ แต่นิดดีมากกว่านั้น เมื่อเธอได้สติ ก็ตั้งใจฟังผม แล้วทำไมเขาถึงทิ้ง ถ้าอู๊ดบอกว่านิดเป็นคนดี ไอ้ผู้ชายเลวๆ คนนั้นตามัน บอด เขามองไม่เห็นความดีในตัวนิดไง แล้วอู๊ดเห็นอะไรในตัวนิด ผมชะงัก พยายามนึกให้ได้ว่าจะตอบอะไรดี ที่มันจะไม่ทำร้ายจิตใจเธอ ก็อย่างเช่น นิดเป็น คนเดียวที่สนิทกับอู๊ดไง นั่นไม่ใช่ความดี เธอบอก เอ่อ.. เอาเป็นว่านิดดีหล่ะกัน เธอเริ่มร้องไห้อีกครั้ง ผู้ชายมันก็เหมือนกันหมด โกหกหลอกลวง ไปเลยเกลียดอู๊ดแล้ว อ้าวพาลเกลียดกูซะงั้น นิด...ไม่ใช่อย่างนั้น ก็เราเพิ่งรู้จักกัน คบก็ไม่เคยคบ แต่เท่าที่รู้จักนิดมา นิดก็ดูเป็นคนดี อู๊ดก็พูดไปตามที่เห็น แล้วทำไมเขายังทิ้งนิดหล่ะ โอ๊ย! วนกลับมาคำถามเดิมอีก ผู้หญิงนี่เป็นเหมือนกันหมดเลยหรือไงวะ ผมนั่งปลอบเธอจนยัยแอนสูบส้วมมา นิด ยัยแอนมาแล้ว อย่าร้องไห้หยุดได้แล้ว ถ้าเธอยังร้องไม่หยุด ต้องเป็นขี้ปากมันแน่ ดูเหมือนเธอจะฟังผม และรู้ถึงผลที่จะตามมาถ้ายัยแอนมาเห็นสภาพของเธอ และผมในตอนนี้ อืมๆ อู๊ดไปทำงานเถอะ ขอบใจนะที่อยู่เป็นเพื่อน อือๆ มีอะไรก็โทรมานะ อย่าร้องไห้อีกหล่ะ ผมรีบออกจากคอกของนิด เดินผิวปากกลับคอกตัวเอง ไอ้ผู้ชายหน้าโง่ตัวไหนนะ มันถึงทำกับนิดของผมได้ ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้จักเธออย่างลึกซึ้ง แต่โดยรวมแล้วเธอก็เป็นคนดี 11.50 ใกล้เที่ยง จะเที่ยงแล้วหิวข้าวจัง พี่อู๊ด วันนี้ไปกินไหน เบล วันนี้ในชุดนุ่งสั้นเหมือนเดิม กินไรดีหล่ะ อะไรก็ได้ กินพี่ได้ไหม ฮั่นแน่.. (ยืมคำยายมาใช้ ยายไม่ว่ากันนะ) สงสัยไม่แคล้ว หนูล้อเล่นนะค่ะ เบลล้อเล่นอย่างนี้ไม่ดีนะ หัวใจพี่จะวายเอา แหม่ หนูก็ขำๆ พี่เนี๊ยะนะคิดมากจริง งั้นหนูรอหน้าลิฟท์นะ จ๊ะ เดี๋ยวพี่เคลียร์งานแป๊บนึง ระหว่างที่ก้มหน้าก้มตาเคลียร์งานอยู่นั้น อู๊ด วันนี้กินอะไร นิด ผมลืมเธอไปเลย ว่าเธอกำลังเศร้าเสียใจอยู่ เอ่อ ยังไม่รู้เลย เห็นเบลว่าจะไปกินด้วย นิดเมื่อได้รู้ว่าผมมีนัดแล้วก็กล่าวประโยคสั้นๆ ไม่เป็นไร อู๊ดไปกับน้องเถอะ เสียงเธอดูผิดหวัง นิด ก็ไปด้วยกันสิ กินหลายคน สนุกดี ไม่เป็นไร อู๊ดไปเถอะ เดี๋ยวนิดหาอะไรกินแถวๆ ออฟฟิศ อีกอย่างไม่ค่อยสบายด้วย จริงๆ แล้วเธออยากไปกับผม แต่มันก็ติดตรงที่ว่า เบลไปด้วย ผมก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรที่น้องมันจะไปด้วย หรือเธอหึงผม ป่ะ...ไปด้วยกันนั่นแหละดีแล้ว พูดเสร็จผมก็ดึงเธอมาด้วย อู๊ด อย่าดึงเจ็บนะอู๊ด เธอทำที จะไม่มา ผมกระชากลากถูเธอพักใหญ่ สุดท้ายก็ยอมมาแต่โดยดี พี่อู๊ดเร็ว ลิฟท์มาแล้ว เบลกวักมือเรียกเพราะลิฟท์กำลังจะมา นิด..เข้าไปเร็วๆ เลย ผมกึ่งดันกึ่งผลัก อู๊ด อย่าดัน เธอจิ๊จ๊ะใส่ผม เบลเห็นดังนั้นก็เลย พี่อู๊ด กับพี่นิดนี่เหมือนเป็นแฟนกันเลยเนอะ นี่ท่าน้องเบลเป็นเด็กเสริฟผมจะทิปสัก ร้อยสองร้อย เหมือนจริงหรอเบล จริงค่ะ แต่หนูเหมือนกว่า อ้าวเฮ้ย นี่กูหล่อขนาดนี่เลยหรือวะ หวังว่าคงไม่ตบกันแย่งกูนะ ผมสังเกตนิด ดูเธอไม่ค่อยชอบ เบลสักเท่าไหร่ เหมือนกับว่ามีอะไรสักอย่างที่มันเป็นออร่าบอกผม พี่อู๊ดกินอะไรดี นิด..หล่ะอยากกินอะไร แล้วแต่ สรุปกูก็ต้องตัดสินใจเอง กินนี่ดีกว่า อาหารตามสั่ง เอาไหม ก็ได้นะพี่ เบลเหมือนเดิมไม่ค่อยเรื่องมาก นิดหล่ะ โอเคไหม อืมๆ ได้ จริงๆ แล้วสองคนนี้ก็ไม่เรื่องมากทั้งคู่ ผมก็เป็นคนง่ายๆ กินอะไรก็ได้ ผมเลือกร้านที่ดูค่อนข้างสะอาดหน่อย ราคาจะแพงกว่าร้านอื่นๆ ก็ไม่เป็นไร แต่ก็ขอให้มันสมกับราคาที่ต้องจ่าย อีกอย่างคือ คนต้องไม่เยอะ ขี้เกียจแย่งชิงกับคนอื่น ร้านนี่ไหม น่าจะเวิร์คนะ มีแอร์ด้วย ผมไม่รอช้าเดินนำเข้าร้าน วันนี้ผมนั่งข้างนิด เบลนั่งตรงข้ามผม ต่างคนต่างสั่ง นิดกับเบลสั่ง คนละจาน ผมนี่สั่งสองเลย พี่อู๊ด กินเยอะระวังอ้วนนะค่ะ เบลปรามผม นิดได้แต่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จาอะไร ไม่เป็นไร พุงพุ้ยๆ ฉาวๆ ชอบ แหวะ คิดไปเอง หล่ะสิ นิดเบรคตัวโก่ง มีพุงหน่อยๆ ผู้หญิงชอบจะตาย ไม่เชื่อถามเบลสิ ลูกนี้ผมชงให้เบลเป็นผู้ตบ จริงค่ะพี่นิด ถ้าพี่อู๊ดมีพุงหน่อยๆ หนูว่าก็น่ารักดีนะค่ะ นิดค้อนผม ผมได้แต่ยิ้มอย่างผู้ชนะ เหรอ พี่ว่าล่ำๆ ดูดีกว่า มันก็แล้วแต่คนชอบหล่ะม้าง ของอย่างนี้ห้ามกันไม่ได้ ผมรีบออกตัวแทน จริงค่ะพี่อู๊ด หนูเห็น พวกล่ำๆ ที่ไร มีแต่พวกแอ๊บเกย์ แต่ถ้ามีพุงนิดๆ อย่างพี่เนี่ยะสเป็คหนูเลยนะ ผมหันไปมองเบล เอาไงกับกูหว่า นิดไม่ได้โต้อะไรกลับ เพราะสองต่อหนึ่งยังไง โอกาสชนะก็ริบหรี่ อาหารวางอยู่ตรงหน้าแล้ว แต่นิดยังคงเขี่ยไปเขี่ยมา ทำเหมือนไม่อยากกิน พี่นิดเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ เบลเด็กน้อยแอ๊บเดียงสาถามอย่าง เป็นห่วง เปล่าจ๊ะ พี่เขี่ยผักทิ้ง เอ้า!..นี่อู๊ด เอาไปกินพูดมากนัก อะไรวะเนี่ยะยังไม่ได้พูดสักคำ เธอพาลผมอีกแล้ว เบลอร่อยไหม อร่อยค่ะ แต่ว่าให้เยอะไป หน่อยหนูกินไม่หมด กินไม่หมดก็ไม่ต้องกิน ดูอย่างพี่นิดสิ กวาดซะเกลี้ยงจานเลย นิดกำลังตักช้อนสุดท้ายเข้าปาก พอได้ยินที่ผมพูดถึงกับช้อนหล่น ของนิดข้าวน้อยจะตาย เธอออกตัวล้อฟรีไปนู้นแล้ว นิด และเบล คุยกันถูกคอบ้าง ไม่ถูกบ้าง เถียงบ้าง ยอมรับบ้าง แต่โดยรวมแล้วสองคนนี่ก็ดูลงรอยกันดี หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 06, 2012, 08:11:58 PM ;D+ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ สิงหาคม 06, 2012, 09:45:27 PM มา+คร้าบ...
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ สิงหาคม 06, 2012, 11:34:43 PM อิจฉาน้า winthai เอ้ย!!! อิจฉาอู๊ดวุ๊ยยยยยย (T_T)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ สิงหาคม 07, 2012, 05:57:37 AM +(120)
นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ สิงหาคม 07, 2012, 06:21:41 AM มาบวกตอนเช้าครับ ::002::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 07, 2012, 06:40:39 AM พักต์ทำเพื่อความอยู่รอด.......น่าสงสารจัง ;D
+121 ครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 07, 2012, 07:45:35 AM +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D ผมเดานิด ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ สิงหาคม 07, 2012, 09:21:33 AM แล้วเมื่อไหร่จะเอาเป๋าตังค์ไปคืน สุรัตดา ผู้น่าสงสารครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 07, 2012, 09:34:21 AM +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D ผมเดานิด ;D แล้วเมื่อไหร่จะเอาเป๋าตังค์ไปคืน สุรัตดา ผู้น่าสงสารครับ ::014:: ยังครับเพราะตอนนี้กำลังใช้เงินของสุรัตราเลี้ยงหญิงเพลินอยู่ครับ เงินเดือนตัวเองยังไม่ออก ::005::หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ สิงหาคม 07, 2012, 01:55:26 PM +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่หน้าไม้ อ่ะ ฮา ยายเดาว่า น้อง "แอน" เสร็จก่อน อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: YIMTHANOM ที่ สิงหาคม 07, 2012, 02:27:03 PM +1 ทุกท่านครับ อ่านแล้วติดเลยครับ ::014:: ติดทั้งเรื่องสั้น และมุกของยายบ๊าบครับ ::005:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ สิงหาคม 07, 2012, 02:32:28 PM +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่หน้าไม้ อ่ะ ฮา ยายเดาว่า น้อง "แอน" เสร็จก่อน อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: โห..ยายครับ หักมุมหรือปัดท้ายกลับเนี่ยะครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: นายรัก-รักในหลวง- ที่ สิงหาคม 07, 2012, 03:04:58 PM +1 ใว่รอเลยครับ รออ่านตอนหน้าอยู่ สงสัยเรื่องนี้พระเอกจะเป็นพระยาเทครัวนะเนี่ยเสน่ห์แรงเหลือเกิน ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ สิงหาคม 08, 2012, 01:13:53 PM ตามมาดัน......... ::014:: +1ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 08, 2012, 11:05:48 PM ;D+ ::014:: ขอบคุณครับ มา+คร้าบ... บวกเช่นกันครับน้า อิจฉาน้า winthai เอ้ย!!! อิจฉาอู๊ดวุ๊ยยยยยย (T_T) อย่าอิจฉาเลยครับ ชีวิตเจ้าอู๊ดเสี่ยงต่อการไปอยู่วัดมากครับ วัดแถบๆ ลพบุรี +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D ไม่ต้องเดาครับ ผมก็ยังนึกไม่ออก ว่าจะเป็นยังไงต่อ ผมอนุญาตให้พี่ๆ สมช. ทุกท่าน ฝัน และจินตนาการต่อจากเนื้อเรื่องของผมได้เต็มที่เลยครับ ใครจะจินตนาการพิศดารยังไงก็แล้วแต่เลยครับ มาบวกตอนเช้าครับ ::002:: บวกเช่นกันครับ พักต์ทำเพื่อความอยู่รอด.......น่าสงสารจัง ;D +121 ครับ ไม่จริ๊ง ไม่จริง พักต์ทำผมเจ็บเสียมากกว่า +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D ผมเดานิด ;D ฮ่าๆ ไม่สงสารนิดหรือครับ แล้วเมื่อไหร่จะเอาเป๋าตังค์ไปคืน สุรัตดา ผู้น่าสงสารครับ ::014:: ลืมไปเลยแฮะ ป่านนี้เหลือเท่าไหร่หว่า สามสี่ร้อยมั้ง ฮ่าๆ +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D ผมเดานิด ;D แล้วเมื่อไหร่จะเอาเป๋าตังค์ไปคืน สุรัตดา ผู้น่าสงสารครับ ::014:: ยังครับเพราะตอนนี้กำลังใช้เงินของสุรัตราเลี้ยงหญิงเพลินอยู่ครับ เงินเดือนตัวเองยังไม่ออก ::005::ว่าแต่อู๊ดนะ +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่หน้าไม้ อ่ะ ฮา ยายเดาว่า น้อง "แอน" เสร็จก่อน อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: ชอบของแปลกนะยาย ฮา +1 ทุกท่านครับ อ่านแล้วติดเลยครับ ::014:: ติดทั้งเรื่องสั้น และมุกของยายบ๊าบครับ ::005:: ติดเรื่องสั้นได้นะครับ ไม่อยากแซวยายมากเดี๋ยวงอลไม่เข้ามาอ่านจะหมดสีสันเอา +(120) นิดกะเบล เดาไม่ถูกใครคิวแรก ;D Ha Ha Ha ฮา "ฮั่นแน่" พี่หน้าไม้ อ่ะ ฮา ยายเดาว่า น้อง "แอน" เสร็จก่อน อ่ะ ฮา ::007:: ::007:: ::007:: โห..ยายครับ หักมุมหรือปัดท้ายกลับเนี่ยะครับ ::014:: ก็บอกแล้วไง ยายแกชอบของแปล๊กแปลก +1 ใว่รอเลยครับ รออ่านตอนหน้าอยู่ สงสัยเรื่องนี้พระเอกจะเป็นพระยาเทครัวนะเนี่ยเสน่ห์แรงเหลือเกิน ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ตัวจริงเจ้าอู๊ดมันก็หน้าตาดีนะครับ ตามมาดัน......... ::014:: +1ครับ ขอบคุณครับ +1 ให้กับพี่ๆ สมช. ทุกท่านครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 09, 2012, 03:03:21 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่28
สองวันที่ผ่านมานี้ ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ พักต์ไม่ได้โทรมาอีกแล้ว ผมก็ไม่ได้โทรไปเช่นกัน ห้องของเธอก็ยังคงมีคนแวะเวียนมาบ้างครั้งคราวผมนั่งเทียนคิดเอง เออเอง ส่วนนิดก็ยังคงเสียใจกับรักแรก ที่ไม่น่าจะเรียกรักแรก น่าจะเรียกว่า รักต้องแลก มากกว่า คือเอาตัวไปแลกมาถึงจะได้รัก นิดเล่าให้ผมฟังเกือบจะทุก อย่าง เล่าถึงความสุข ความเจ็บช้ำ และความรักที่เธอนั้นคิดไปเองว่าสิ่งที่เธอได้รับนั้น คือความรัก ผมไม่อาจจะอธิบายสิ่งที่เรียกว่าความรักได้ เพราะผมเองก็ยัง รักใครไม่เป็น ส่วนยัยแอนก็มีปะทะฝีปากกันบ้างเล็กน้อย คุณทวีปแกยิ้มปรี่เมื่อได้เห็นตัวเลขของไตรมาสสุดท้าย กิจการของสปาเทคเป็นที่ยอมรับของเหล่า รีสอร์ทต่างๆ เป็นอย่างมาก ซึ่งหลายๆ ที่ก็นำเอาความที่เป็นเทคโนโลยีเข้ามารองรับลูกค้า ซึ่งลูกค้าหลากหลายประเภท ไม่ว่าจะทั้งไทย ทั้งเทศต่างก็นิยมชม ชอบทั้งนั้น ส่วนเบลสาวน้อยวัยใส วันนี้วันศุกร์ เธอยังไม่ลืมที่จะชวนอีกครั้ง พี่อู๊ด วันนี้ไปไหม ผมจะคิดเยอะทำไม วันนี้สุขหรรษา ไปซิ เบื่อๆ เหมือนกัน จริงนะ เย้! หนูดีใจจัง ผมมองเบลกระโดดโลดเต้น จะดีใจอะไรขนาดนั้น ชวนพี่นิดไปด้วยสิ ผมเปรย ไม่เอาหรอก พี่นิดคงไม่ชอบ ทำไมหล่ะ พี่เห็นเขา เซ็งๆ อาจจะอยากไปก็ได้นะ พี่อยากชวนก็ชวนเองแล้วกัน หนูไปทำงานต่อดีกว่า ผมรู้ เธอไม่สะดวกที่จะชวนนิดไปด้วย เธอถึงเอ่ยปากบอกให้ผมชวนเอง แต่เธอก็ไม่พอใจอยู่ดีถ้าผมจะชวนนิดไปจริงๆ ผมจะชวนทำไมให้โง่หล่ะ ถึงชวน นิดก็คงไม่ไป จะไปทำไมในเมื่อนิดไม่ค่อยชอบเบล และเบลก็เช่นกัน แต่สำหรับผมไม่มีปัญหา ถ้าผมยังวางตัวเป็นกลางอย่างนี้ จะไปกับใครเมื่อไหร่ที่ไหนยังไงก็ได้ ใกล้เลิกงานแล้ว พี่อู๊ด จะไปยังไง ก็เดี๋ยวพี่โทรหาเบลอีกที หล่ะกันว่าจะเอายังไง แต่คงกลับบ้านก่อน แล้วพี่จะออกกี่โมง เดี๋ยวนะ พี่ยังไม่รู้เลยว่าไปที่ไหน เอ่อหนูก็ลืมบอกพี่ไปเลย ร้านรูทรู้จักม่ะ เธอทำทีเยาะ เห็นว่าผมแก่คงไม่เคยเที่ยว จริงๆ แล้วผมเคยไปเมื่อสักสิบกว่าปีที่แล้ว ตอนที่ร้านมันยังเล็กเป็นรูหนูอยู่เลย เหมือนจะเคยนะ แต่นานมากแล้ว ผมไม่ได้ทำตัว เก่งกล้าว่าข้านี่รู้หมด แต่ก็ไม่หงอซะจนเด็กมันเย้ยได้ พี่รู้แน่นะ งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ร้านเลยละกัน สักสามทุ่มนะพี่ แล้วร้านมันอยู่แถวพระรามเก้าเหมือนเดิมไหม ถามเพราะก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามันจะยังอยู่ที่เดิมไหม แหม่ แล้วบอกว่าเคยไป ก็อยู่ที่เดิมนั่นแหละ อือๆ เดี๋ยวถึงแล้วพี่โทรหานะ มานะพี่ เธอย้ำนักย้ำหนา จ้า ไม่เบี้ยวหรอก ผมรีบกลับบ้าน หาชุดที่คิดว่ามันเข้ากับสถานที่ และดูวัยยี่สิบรุ่นๆ เลือกไปเลือกมาก็ไปจบกับเชิ๊ตแขนยาวสีเทา กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ เหมือนเดิม แล้วกูจะเลือกทำไมวะเนี่ยะ ก่อนไปกินเหล้า ผมแวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำทุกครั้ง ไม่กินไม่ได้ เดี๋ยวเป็นพวกคอแป๊ป แบบแป๊ปเดียวฟุบ ผมก้มดู นาฬิกาจีช็อค ก็บอกแล้ววันนี้ขอย้อนเป็นเด็กอีกครั้ง สองทุ่มกว่าแล้ว รีบดีกว่าเดี๋ยวนี้ผับปิดเร็วไม่รู้มันจะปิดเอี้ยไรเร็วนักหนา โซดายังไม่ทันหายซ่าแม่งก็เปิด ไฟไล่แล้ว ผมนึกย้อนไปตอนผมเที่ยวใหม่ๆ บางที่ก็ตีสี่ บางที่ก็เช้า ออกมาใส่บาตรได้เลย กลับมาเข้าเรื่องต่อ ผมมาถึงหน้าอาร์ซีเอสามทุ่มได้ คนเยอะฉิบ แต่ผมว่าเมื่อก่อนเยอะกว่า เมื่อก่อนมีร้านให้เลือกเยอะ เดี๋ยวนี้ร้านน้อยลง คนเที่ยวก็คงหน้าเดิมๆ ฮัลโหล เบลได้ยินไหม เธอมาถึงแล้ว สงสัยคงสนุกอยู่ พี่แป๊ปนึง เดี๋ยวออกไปคุยข้างนอก พี่อยู่ไหนค่ะ ถึงยัง ถึงแล้ว เบลอยู่ไหนพี่อยู่หน้าร้านแล้ว พี่อยู่โซนไหน เฮ้ย! มันมีโซนด้วยหรอวะ ตอนกูเที่ยวนี่มันมี ร้านเดียวนี่หว่า ผมเพิ่งรู้ว่ามันแบ่งเป็นโซน โซนฮี่หอบ โซนเล่นสด เล่นสดนี่มันเหมือนเล่นสดอย่างที่คิดๆ กันไหม อีกโซนนึงผมไม่รู้ และก็ไม่รู้ว่ามันจะมีหรือ เปล่า เดี๋ยวเขียนไปกลัวคนรู้จริงตอกกลับมาแล้วจะสะอึก พี่ หนูอยู่โซนฮิปฮอป รอตรงทางเข้านะ จ้า รอแป๊บนะ เดี๋ยวเดินไป แล้วไอ้ฮี่หอบนี่มันอยู่ตรง ไหนวะ ด้วยความที่ไม่รู้ ก็ถามมันซะเลยจะยากอะไร น้องครับ โซนฮิปฮอปอยู่ตรงไหนครับ สาววัยยี่สิบ ซึ่งกำลังรอเพื่อนเช่นกัน อ๋อ พี่เห็นการ์ดที่ยืนอ้วนๆ ไหมค่ะ นั่นแหละค่ะเข้าตรงนั้นเลยค่ะ แต่พี่จะเข้าประตูไหนก็ได้นะค่ะ ร้านมันเดินทะลุกันได้หมด ตอบซะ เห็นภาพสามดีลอยอยู่เหนือเขากูเลย ขอบคุณครับ ร้านมึงเดิมๆ ก็ดีอยู่แล้ว มันจะแบ่งโซนทำห่าไรวะ หรืออีกนัยนึงคือมันกำลังจะบอกว่า ผมแก่แล้ว สำหรับผมหน้าบอกอายุขนาดนี่ บัตรไม่จำเป็นต้องควักให้เสีย เวลา เมื่อไหร่ไอ้ตามผับบาร์มันจะเลิกนโยบายปั๊มแขนซะทีวะ ตราแบบมึงเนี๊ยะกูเอาเมจิกตราม้าระบายแบบโง่ๆ แล้วเอานิ้วป้ายน้ำลายถูสักทีสองที ก็เหมือนมึง แล้ว ผมยืนรอตรงทางเข้าผับด้านหน้า ไม่ยักเห็นเบล ไม่นานนักก็มีมือเย็นๆ มาจับแขนผม พี่อู๊ด เบล ในชุดสายเดี่ยวสีเทาเลื่อมวิ้งวับทั้งตัว ใส่คู่กับกระโปรง ดำยาวเสมอเข่า ส้นสูงสีดำ ผมยาวดัดลอน น่ารักจัง ผมเผลอชมเธอในใจ จริงๆ แล้วเบลในชุดนี้กับชุดนักศึกษา มันช่างต่างกัน เอาเป็นว่าผมมองแล้วชอบ ชะมัด พี่เป็นไร จำเบลไม่ได้หรอ ผมยืนจังก้าอยู่หน้าร้าน ตะลึงในความสวยใสของเธอ มาถึงนานยัง สักพักแล้วค่ะ พี่หล่ะ ถึงสักพักแล้ว มัวแต่หาโซนอยู่ เธอหัวเราะ ป่ะพี่เข้าข้างในกัน เธอจับมือผม พาแหวกว่ายฝ่าฝูงชน คนแน่นขนัด แทรกผ่านโต๊ะนั้นโต๊ะนี้ ไม่นานก็ถึงโต๊ะ ทั้งโต๊ะมีสี่คน มีผม เบล ส้ม กี๋ และนิว ชายหนึ่ง หญิงสาม และตุ๊ดนิว เพื่อนเบลทุกคนน่ารักยกมือไหว้เสมือนผมเป็นอาเสี่ยที่พาเด็กๆ มาเลี้ยง ผมรับไหว้แทบไม่ทัน ผมยืนตรงกลางระหว่าง เบล และนิว ส่วนนิวนี่ผมขอเรียกว่า อี เพราะมันกระแดะมากเหลือเกิน เบลชงเหล้าให้ผมเหมือนกับรู้ใจว่าผมชอบแบบไหน อ่ะพี่ ชนแก้วหน่อย เพื่อนๆ เธอ ต่างรุมชน ผมยกพรวดเดียวหมด ทั้งโต๊ะกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ ผมตกใจ ไรวะ กูกินของกูอย่างนี้ทุกครั้ง ไม่ได้โชว์นะเฟ้ย ยิ่งอีนิวนี่กรี๊ดดังสุดเลย พี่อู๊ด เดี๋ยว เมานะ หนูเป็นห่วง เบลเขย่งคุยกับผม ปากของเธอเฉียดใบหูผมไปนิดเดียว อร่อยดี ขออย่างนี้ทั้งคืนเลยนะ ได้ค่ะ คืนนี้หนูบริการพี่เอง ผมบอกตรงๆ ตื่นเต้น และรู้สึกดีสุดๆ ทั้งเด็ก ทั้งสวย และบริการดีอย่างกับสาวค็อกเทลเล้าจ์ เอาวะขอเป็นอาเสี่ยสักวัน เบล เดี๋ยวพี่ออกเหล้ากับมิกซ์ให้นะ พี่อู๊ด ไม่เป็นไร แชร์กันหน่ะดีแล้ว เอาหน่ะ อยากเลี้ยง เธอโพนทะนาบอกเพื่อนๆ ว่าผมอาสาเลี้ยงเหล้ากับมิกซ์ ต่างดีใจกันใหญ่ ผมคิดในใจเงินสุรัตดาทั้งนั้นยืมก่อนนะ เงินออกจะเอามาคืน พอเริ่มเข้าสี่ทุ่มเพลงเริ่มสนุก ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีเนื้อร้อง มีแต่ทำนองก็ฮี่หอบอ่ะ ฟังยังไงก็ไม่เข้าใจ แต่จังหวะมันคงได้ เห็นใครๆ ก็เต้นกัน สุดเหวี่ยง รวมถึงเบลด้วย เธอเต้นเบาๆ ตามจังหวะไม่หนักหน่วงเหมือน อีนิว มันคงนึกว่าเป็นแดนซ์เกาหลีเต้นแบบไม่เกรงใจไทย เพลงยิ่งมันส์เบลก็ยิ่งสี จากสีก็กลายเป็นเสียด ผมคิดทุกครั้งที่แตะกัน แต่เธอคงไม่คิดอะไร ส่วนอีนิวมันก็จะมาสีๆ ผมนี่อยากจะยันให้มันไปไกลๆ ผมเต้นบ้างเล็กน้อย ส่วนมากมุ่งมั่น กับการดื่ม เบลก็ทั้งเต้นทั้งดื่มไม่แพ้กัน ส่วนผู้หญิงอีกสองคน ก็เมาทั้งคู่ อีนิวนี่สงสัยเห็นเป็นเหล้าฟรีแดกไม่บันยะบันยังฟุบคาโต๊ะไปตั้งแต่ยังไม่ห้าทุ่มดี ผับเลิกแล้วเราต่างทยอยกันออก ผมขอตัวเข้าห้องน้ำก่อน ส่วนเบลและเพื่อนๆ ออกไปรอนอกร้าน พี่อู๊ด เธอกวักมือเรียกผม อ้าวไปไหนกันหมดแล้วหล่ะ ส้มกับกี๋กลับไปแล้ว มันทางเดียวกัน แล้วนิวหล่ะ นู้นไง นั่งพิงถังขยะหลับอยู่นั่นไง อีนิวเมาแบบหมดสภาพ เมื่อก่อนผมก็เมา แต่แบบนี่ไม่เคย ถ้าปล่อยมัน นอนตรงนี้ มันก็คงอยู่ตรงนี้จนถึงเช้า แล้วนิวกลับยังไง วันนี้นิวนอนห้องหนู แต่มันเมานี่สิจะเอามันกลับยังไง พูดนัยๆ อย่างนี้สงสัยคงไม่พ้นผม พี่อู๊ดไปส่งหนูหน่อยนะ ได้สิ แล้วบ้านเบลอยู่ไหนหล่ะ แถวๆ สุขุมวิทหนูอยู่คอนโด พี่ช่วยหนูพยุงบิวหน่อย ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่จัดการเอง เบลไปเรียก แท๊กซี่ดีกว่า เป็นไงหล่ะแดกไม่ดูลิมิต สงสัยคงนึกว่าแดกเอ็มร้อยมั้ง เขาให้ร้อยแดกซะร้อยห้าสิบ ตัวหนักชิบหาย ตุ๊ดห่าไรวะเนี๊ยะ พี่ไปสุขุมวิท24 ค่ะ ผมลากอีนิวขึ้นเบาะหลัง ส่วนเบลก็นั่งหลังประคองเพื่อน ผมนั่งหน้ารอจ่ายตังค์ รถวิ่งไม่นานก็ถึงคอนโด ผมหิ้วอีนิวตั้งแต่หน้าผับยันคอนโด ใครเห็นเป็นอันว่า คู่เกย์ชัดๆ เบลอยู่คอนโดหรูใจกลางเมือง เธออยู่ชั้น24 ถ้าผมจำไม่ผิดเป็นคอนโดภายใต้แบรนด์แสนสิริ ทุกอย่างจัดอย่างลงตัว ผมไม่อยากอธิบายเยอะเดี๋ยว ท่านผู้อ่านจะคิดว่าผมได้ค่าโฆษณา ห้องเบลอยู่ไม่ไกลจากลิฟท์มากนัก เบลถึงยังจ๊ะ ผมเริ่มจะหมดแรง เพราะอีนิวมันเล่นไม่พยุงตัวเองเลย ผมลากมันมา ตลอดทาง ถึงแล้วค่ะ เธอหยิบบัตรออกมาแสกนประตูเข้าห้อง ก็บอกแล้วคอนโดหรู ห้องที่ผมเห็นตรงหน้าเป็นห้องขนาด 72 ตร.ม. มี 1ห้องนอน 1ห้องนั่งเล่น และระเบียงที่ยาวจากห้องนั่งเล่นเลยไปถึงห้องนอน วิวด้านนอกเห็นทั่วทั้งสุขุมวิท ไฟเมืองหลวงมันไม่เคยหลับใหลจริงๆ ผมพาอีนิวไปทิ้งในห้องนอน เบลเปิดแอร์ทุกตัวที่มีเพื่อความสบายของเพื่อนรัก และให้ผมได้คลายความเหนื่อยล้าจากการที่ลากอีนิวมา ห้องนั่งเล่นก็ไม่มีอะไรมาก โซฟาขนาดสี่คนนั่ง และพลาสม่าขนาด 51นิ้ว พื้นห้องปูด้วยกระเบื้องยางสีเบท ครัวแบบฝรั่งลักษณะเปิดโล่ง และที่ผมชอบคือไฟที่แสงของมันนวลตา พี่อู๊ด หิวไหมค่ะ เธอเห็นผมป้วนเปี้ยนอยู่แถวตู้เย็น ไม่จ๊ะ หนูมีเหล้าพี่กินไหม ผมก็ยังไม่เมา ครั้นจะกลับบ้านตอนนี้ กลับไปก็เหงา อยู่กับน้องๆดีกว่า มีเหล้าแล้วมีโซดา หรือเปล่า แล้วน้ำแข็งหล่ะ มีทุกอย่างนั้นแหละ พี่ไปนั่งรอเลยเดี๋ยวหนูชงให้ เธอไม่ลืมคำสัญญาที่บอกผม จำได้ไหมค่ะที่หนูบอก คืนนี้หนูบริการพี่เอง เธอจัดทั้งเหล้าทั้งกับแกล้มให้ผมเสร็จสัพ ไม่กินด้วยกันหรอ กินค่ะ เดี๋ยวหนูอาบน้ำก่อน ไม่ทันสิ้นเสียงเธอถอดกระโปรงหลุดกองกับพื้น เผยให้เห็น กางเกงในตัวจิ๋วสีฟ้าอ่อนๆ เบลไม่ไปเปลี่ยนในห้องหล่ะ ไม่อายพี่หรอ ผมปรามเธอ เพราะเป็นผมเองที่อาย อายตรงไหน หนูใส่กางเกงอยู่ สิ่งที่ผมเห็นตรง หน้ามันไม่ใช่กางเกงขาสั้น แต่มันคือกางเกงในแบบที่ผู้หญิงใส่ตอนมีเมนส์ ผมได้แต่ห้ามลูกตา อย่ามอง อย่ามอง ยกเหล้าหมดแก้ว หนูอาบน้ำก่อนนะ เฮ้อไปอาบน้ำเสียที ผมเดินไปชงเหล้า ใจก็คิดเบลนี่นะ เป็นเด็กที่ใจกล้าจริงๆ เห็นเราเป็นพระหรือไงมาถอดต่อหน้าอย่างนี้หรือเธอจะยั่วเรา ผมกลับมานั่งดูหนัง ฆาตกรรมโรคจิตที่เธอเปิดทิ้งไว้ ระหว่างที่เธอชำระล้างความสกปรกผมก็ดื่มไปไม่รู้กี่แก้วต่อกี่แก้วแล้ว จากเดิมที่ไม่ค่อยเมาตอนนี้เริ่มตึงๆ ทายสิใครเอ่ย เบลสาวน้อยตัวหอมฟุ้ง และมือที่เย็นเฉียบโอบจากด้านหลัง มาปิดตาผม ผมก็เล่นเกมส์ปัญญาอ่อนตามเธอ พลอย เฌอมาลย์ หรือเปล่าจ๊ะ ไม่ใช่ค่ะ เอ่? แล้วใครหล่ะ หนูเองค่ะ เบลในชุดเสื้อคอกลมสีขาว กางเกงเป็นกางเกงแบบที่เธอใส่ตอนแรก สั้นสุดๆ เอาเหล้าไหม เอาสิหนูอยากกิน พี่ชงให้หนู หน่อยนะ เธออ้อนเสร็จก็เดินไปนั่งดูหนังต่อ พี่ดูเรื่องนี้ยัง หลอนมาก หนูดูไปนิดเดียวเองไม่กล้าดู ยัง...เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ดูหนังแล้วไม่มีคนดูเป็นเพื่อน ก็แฟนพี่ไง เธอยังคงจดจำสิ่งที่ผมพูดลอยๆ ไปคราวนั้น อ๋อ พี่พูดเล่น พี่ยังโสดนะ พี่อู๊ดอ่ะ ชอบโกหกหนู ผมยื่นแก้วให้เธอก่อนยิ้มให้หนึ่งครั้ง เอ้า อย่ารีบกินหล่ะเดี๋ยวเมาซะก่อน พี่นั่งสิ ผมลงนั่งข้างเธอ ผมว่าผมนั่งติดเธอแล้วนะ เธอยังขยับเข้ามาอีก พี่อู๊ดรีบกลับไหมค่ะ ก็ไม่นะ ทำไมหรอ หนูเหงา อยู่เป็นเพื่อนหนูหน่อยนะ ผมแพ้อยู่สองอย่างในโลกนี้ หนึ่งคือนักศึกษา สองคือผู้หญิงขี้อ้อน สรุปเบลมีทั้งสองอย่าง เหงาอะไร ก็นิวไง พี่ก็เห็นนี่ เพื่อนหนูมันหลับไปแล้ว น้า...น้า...อยู่เป็นเพื่อนหนูก่อนนะ ใจผมอยู่ตั้งแต่เธอถอดกระโปรงแล้ว อือๆ อยู่ก็ได้ อยู่ๆ เธอก็เอียงหัวพิงไหล่ผม ไม่นานนักก็หลับ ผมเรียกเธอ เบล...เบล ผมจัดท่าทางเธอใหม่ ให้เธอนอนตัก ผมไม่ค่อยได้ดูหนังสักเท่าไหร่ มัวแต่มองหน้าเธอ ผมมองทุกส่วนสัด บางทีผมก็คิดนะว่าผมเอาเปรียบเธอเกินไปหรือเปล่า ผมฉวยในสิ่งที่เธอไม่เคยบอกว่าจะให้ อย่างครั้งนี้ผมมองเธออย่างกับจะกินเธอทั้งตัว ผมก็ไม่เข้าใจเหมือน กันว่าเธอต้องการอะไร ยิ่งเธอทำแบบนี้มันทำให้ผมหักห้ามใจตัวเองได้ยากขึ้น เธอหลับไปประมาณครึ่งชั่วโมง และเธอก็ตื่น พี่อู๊ด หลับแล้วหรอ ยังจ๊ะ เบลง่วงแล้ว ไปนอนดีกว่าเนอะ พี่ก็ว่าจะกลับแล้วหล่ะ นี่มันก็ดึกมากแล้ว ไม่เอา พี่จะไปไหน ไม่อยู่เป็นเพื่อนหนูหรอ พลางกอดแขนผมแน่น น้า..น้า..อยู่อีกแป๊ปนึงนะ เบลพี่ต้องกลับแล้วนะ ผมเสียงแข็ง และท่าทีของเธอ ดูน้อยใจที่ได้รู้ว่าผมจะกลับจริงๆ ก็ได้ งั้นพี่รอแป๊ปเดี๋ยวหนูไปใส่ กางเกงก่อน ผมว่าแล้วไอ้ที่เธอใส่ มันไม่ใช่กางเกง พี่สัญญา วันหลังจะมาใหม่ จริงนะ ป่ะ..เดี๋ยวหนูไปส่งที่ลิฟท์ ไม่เป็นไรส่งพี่แค่นี้พอ พี่กลับเองได้หนู ไปนอนได้แล้ว ผมยืนร่ำลากับเธออยู่ที่ประตู พี่กอดหนูหน่อย หนูเหงา ผมโอบกอดเธอ พี่สัญญาแล้วนะ เธอย้ำคำสัญญาของผม จ๊ะ พี่สัญญา ไปนอนได้แล้ว พี่กลับบ้านดีๆ นะ ถึงแล้วโทรหาหนูด้วย โอเค หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ สิงหาคม 09, 2012, 07:57:38 AM + (128) ให้ก่อน แล้วค่อยอ่าน ::011::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 09, 2012, 08:28:18 AM +++++++ไปเลย
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ สิงหาคม 09, 2012, 09:26:37 AM ฮือ ๆ ๆ ๆ อู๊ด ทำร้ายจิตใจ แต่ ท่าน "winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ" ทำร้ายจิตใจกว่า
อ่านไปลุ้นไป สงสัยว่า สมช.ในนี้คงอิจฉา อู๊ด กันเป็นแถว นะครับเนี่ย ด้วยความเคารพ ปล. เกือบลืมปั้น X ให้เลย + ครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 09, 2012, 09:34:09 AM เฮ้อ... แอบลุ้น ;D + ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: T1 ที่ สิงหาคม 09, 2012, 10:36:01 AM +ครับ ;D ที่สุดของความน่าติดตาม
ตอนนี้ได้ลุ้นอีกแล้วนายอู๊ด น้องสุรัตดาหายไปนานแล้วนะ เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นอู๊ดลิ้วเฮียงดีไม๊ ::005:: ::005:: ::005:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ สิงหาคม 09, 2012, 01:04:38 PM +ครับ ;D ที่สุดของความน่าติดตาม ตอนนี้ได้ลุ้นอีกแล้วนายอู๊ด น้องสุรัตดาหายไปนานแล้วนะ เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นอู๊ดลิ้วเฮียงดีไม๊ ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 09, 2012, 01:51:29 PM +134 .......เจออู๊ดจะเบิ๊ดโหลกซักที ::008::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ สิงหาคม 09, 2012, 02:00:26 PM + ให้ครับ ยิ่งอ่านยิ่งลุ้น ::008::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: YIMTHANOM ที่ สิงหาคม 09, 2012, 03:38:54 PM +1 มาลุ้นน้องเบลต่อครับ........ ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ สิงหาคม 09, 2012, 10:44:23 PM ตอนอ้อนให้อยู่ต่อนี่ เกือบไม่กล้าเลื่อนเม้าส์ลงมาอ่าน "กัวใจแตก"
เพราะแค่นี้ผมก็จินตนาการไปถึงไหนต่อไหนแล้ว 555 หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ สิงหาคม 10, 2012, 07:12:27 AM ....อูยส์ เสียวจริงๆๆ นึกว่าเสร็จน้องเบลซะแล้ว..+1ครับ ::005:: ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 11, 2012, 11:27:10 AM + (128) ให้ก่อน แล้วค่อยอ่าน ::011:: ขอบคุณครับ ::014:: +++++++ไปเลย ขอบคุณครับ ::014:: ฮือ ๆ ๆ ๆ อู๊ด ทำร้ายจิตใจ แต่ ท่าน "winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ" ทำร้ายจิตใจกว่า อ่านไปลุ้นไป สงสัยว่า สมช.ในนี้คงอิจฉา อู๊ด กันเป็นแถว นะครับเนี่ย ด้วยความเคารพ ปล. เกือบลืมปั้น X ให้เลย + ครับ กลัวว่าป๋าๆ ในนี้อ่านแล้ว จะฮึกเหิมนะซิ ::007:: ::007:: ขอบคุณครับ ::014:: เฮ้อ... แอบลุ้น ;D + ครับ ตอนหน้าลุ้นกว่านี้แน่นอนครับ ::002:: ขอบคุณครับ ::014:: +ครับ ;D ที่สุดของความน่าติดตาม ตอนนี้ได้ลุ้นอีกแล้วนายอู๊ด น้องสุรัตดาหายไปนานแล้วนะ เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นอู๊ดลิ้วเฮียงดีไม๊ ::005:: ::005:: ::005:: นั่นสิครับ ผมว่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเลยดีไหม สุรัตดาหายไปไหนผมยังไม่รู้เหมียนกัน ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: +134 .......เจออู๊ดจะเบิ๊ดโหลกซักที ::008:: น้าหลวง อิจฉาอู๊ดหล่ะสิ ::005:: ::005:: ขอบคุณครับ ::014:: + ให้ครับ ยิ่งอ่านยิ่งลุ้น ::008:: พักหลังมานี่ชักเริ่มหวั่น กลัวว่ามันจะกลายเป็น อีโรติก นะสิ ::007:: ::007:: ขอบคุณครับ ::014:: +1 มาลุ้นน้องเบลต่อครับ........ ;D ตอนหน้าอู๊ดจะเป็นอย่างไร ติดตามต่อได้เลยครับ ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: ตอนอ้อนให้อยู่ต่อนี่ เกือบไม่กล้าเลื่อนเม้าส์ลงมาอ่าน "กัวใจแตก" เพราะแค่นี้ผมก็จินตนาการไปถึงไหนต่อไหนแล้ว 555 สำหรับผม การจินตนาการคือ การคิดในสิ่งที่ตัวเอง ไม่มีทางเป็นไปได้ และเปลี่ยนให้มันเป็นความสุขทางอารมณ์ ::005:: ::005:: ขอบคุณครับ ::014:: ....อูยส์ เสียวจริงๆๆ นึกว่าเสร็จน้องเบลซะแล้ว..+1ครับ ::005:: ::014:: บ้า :VOV: น้าก็ ;D ;D ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: wolfman ที่ สิงหาคม 16, 2012, 12:28:05 AM เอ่ออออ....รอจ๊ะ ^^
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ สิงหาคม 16, 2012, 08:02:26 AM สงสัยพักนี้แอบหนีไปหาข้อมูลไม่ได้ ::005::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ สิงหาคม 16, 2012, 12:03:05 PM มาบวกครับ แต่ว่าแบบอู๊ดนี่ถ้าเป็นระฆังก็คงเป็นระฆังตะกั่ว(แถวบ้านผมเรียกระฆังจึน)ตีตอนเย็นดังตอนเช้าครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 16, 2012, 08:16:49 PM +141 เป็นกำลังใจให้อู้ดครับ ;) :D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ สิงหาคม 17, 2012, 11:30:43 PM น้องเบลไปเที่ยวไหนครับไม่เห็นหลายวันแล้ว :DD ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 18, 2012, 06:31:13 AM +142 ไปรอตอนต่อไปครับ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 21, 2012, 02:32:58 PM +143 ไว้รอครับ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ สิงหาคม 22, 2012, 03:22:17 PM ตามหาคุณ อู๊ด
หายไปไหน หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 22, 2012, 04:24:22 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่28
ผมเอ่ยคำลา ทิ้งเธอจมอยู่กับความเหงา ผมนี่เหงาจนชิน การที่จะทำให้ค่ำคืนนี้ไม่ต้องเหงา เพียงแค่ผมหันหลังกลับเท่านั้น อยู่คนเดียว ก็คุ้นเคย อยู่สบายจนเคย เลยไม่คิดมีใคร ดึกขนาดนี้แล้วคงไม่ใช่ใครอื่น เบลว่าไงจ๊ะ พี่อยู่ไหนแล้วค่ะ กำลังจะขึ้นแท็กซี่แล้วจ๊ะ แล้วมีค่ารถหรือค่ะ มีสิ พลางล้วงกระเป๋า อ้าวเฮ้ยกระเป๋าหายไปไหนวะ เบลเห็นกระเป๋าตังค์พี่ไหม เห็นค่ะ หนูถึงโทรหาพี่ไง ให้ลงไปให้ไหมค่ะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ขึ้นไปเอาเอง เข้ามาได้เลยนะ ประตูไม่ได้ล็อคค่ะ ดีนะไม่ทำหล่นที่อื่น เงินยิ่งไม่ค่อยจะมีอยู่ด้วย หลังประตู... เบลไปไหนวะ แล้วไหงอีนิวมานอนบนโซฟาได้ไง พี่อู๊ด หนูอยู่ในห้อง บรรยากาศในห้องเกือบจะมืดสนิท จะมีก็เพียงแสงไฟจากโคมหัวเตียง เบลซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มสีครีมอ่อน และอุณหภูมิในตอนนี้เย็นฉ่ำ เบล ผมเอ่ยเรียกเธอเบาๆ เข้ามาสิค่ะ เปิดไฟได้ไหม พี่มองไม่ค่อยเห็น อย่านะ หนูโป๊อยู่ โป๊อยู่แล้วเรียกเข้ามาทำไมวะเนี๊ยะ เธอต้องการอะไรจากผม งั้นพี่รอข้างนอกนะ ไม่เอา พี่มาหาหนูหน่อย เอาไงก็เอาวะ ผมตัดสินใจปรี่ไปที่เตียง กระเป๋าพี่อยู่ไหนหล่ะ อยู่ที่หนูนี่แหละ งั้นก็เอามาสิ พี่จะได้ กลับ ดึกแล้ว ถ้าพี่อยากได้ก็เข้ามาเอาใต้ผ้าห่มสิค่ะ เอ้า! เป็นไงเป็นกัน ผมไม่อยากทำแบบนี้เลย เพราะเธอคือน้องฝึกงานที่ออฟฟิศผม แล้วผมจะมองหน้าได้อย่างไร เบลอย่างนี้ไม่ดีนะ ไม่ดียังไงค่ะ พลางดึงผมลงบนเตียง ผมพยายามฝืนตัวเอง แต่มีบางสิ่งบางอย่างทำให้อ่อนแรง พี่ไม่ชอบหนูหรอ เธอถามในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด ไม่ได้เตรียมคำตอบไว้ในใจ ต่อให้เตรียมก็ยังยากเลย ผมนิ่งไม่พูดอะไร จะให้พูดยังไงหล่ะ เราเจอกันไม่กี่ครั้งเองนะ พี่อู๊ด พี่ดูไม่ออกหรอ ว่าหนูชอบพี่ ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน ว่าเธอชอบผม ชอบตรงไหน ผมย้อนถามเธอ หนูไม่รู้อ่ะ ว่าทำไมหนูถึงชอบ อ้าว ยังไม่รู้เลยว่าที่ชอบเพราะอะไร แล้วเบลจะชอบพี่ได้ยังไง เอ่อ..พี่ ก็น่ารักดี และก็ดูอบอุ่นมั้ง ผมยิ้มในใจ แล้วชอบตรงไหนอีก ผมยิงต่อ ใครบ้างที่ไม่อยากให้คนอื่นยอ ไม่รู้สิ แล้วพี่หล่ะยังไม่ตอบหนูเลยนะ ว่าชอบหนูบ้างหรือเปล่า พี่หรอ..หนูก็น่ารักดี แต่ยังไงดีหล่ะ ไม่ทันที่ผมจะพูดต่อ เธอก็จับมือผมไปจับหน้าอกเธอ หลังกับมือ แบบไหนรู้สึก มากกว่ากันค่ะ พระเจ้าช่วย เกิดมาไม่เคยเจอ เบล ทำอย่างนี้ไม่ดีนะ ปากผมปรามแต่มือก็ยังคง สัมผัสอยู่ ที่หนูทำแบบนี้เพราะว่าหนูชอบพี่ พี่ไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอ ในใจผมรู้สึกสิรู้สึกว่าเริ่มไม่ไหวแล้ว เบลเมาแล้วหล่ะ เอากระเป๋าพี่มา พี่จะกลับแล้ว ผมทำทีลุกขึ้น แต่เธอรั้งไว้ ครั้งนี้เธอกอดผม ร่างเธอเกือบจะเปลือยเปล่า เหลือไว้เพียงกางเกงในตัวจิ๋วที่เธอบอกว่ามันคือกางเกงขาสั้น ผมนึกถึงสิ่งต่างๆ นึกให้ได้ว่ามันจะจบอย่างไร และแล้ว ความรู้สึกจริงๆ ของเธอก็เผยออกมา พี่ หนูอยาก ความใคร่เข้าครอบงำอีกครั้ง ผมผลักเธอลงบนเตียง เปิดฉากเล้าโลม และบรรเลงบทรักอันเล่าร้อนที่เธอนั้นต้องการมันอย่าง เต็มปรี่ ผมจูบเธอทุกซอกทุกมุม เสียงครางของเธอเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ผมกลัวว่าเสียงที่ผ่านริมฝีปากบางๆ ของเธอนั้นจะทำให้เพื่อนตื่น จุ๊ จุ๊ เบาสิเดี๋ยวเพื่อนตื่นนะ เธอพยักหน้ารับ ผมผละตัวเองจากกายเธอ พี่จะไปไหน" ผมไม่ได้ตอบอะไร เดินไปล็อคประตูเพื่อความชัวร์ ตอนแรกจากห้องที่เย็นฉ่ำตอนนี้รู้สึกว่าเริ่มร้อน ผมไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหน เหมือนเธอมาก่อน เธอทั้งเด็ก ทั้งขาว และน่ารัก ถึงแม้จะไม่ได้ช่ำชองเหมือนพักต์ แต่เธอก็มีบางอย่างมาทดแทน พี่ไม่มีใครใช่ไหม ตอนนี้ถึงมีก็ตอบว่าไม่มี ไม่มีจ๊ะ จริงนะ จริงจ๊ะ ทำไมหรอ เปล่า หนูกลัวว่าแฟนพี่จะมาตบหนู ไม่มีใครตบหนูทั้งนั้นแหละ พี่นี่แหละจะเป็นคนตบหนูเอง พี่อู๊ดอ่ะ เธอหัวเราะใหญ่ เรามีอะไรกันเบาๆ ไม่ส่งเสียงดัง กลัวอีนิวตื่นมาแล้วโวยวายเหมือนตลาดเปิด คืนนี้ผมไม่กลับบ้านแล้ว ผมลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ความรู้สึกตอนนี้มันดีมากกว่าตอนที่ผมเป็นนักศึกษาซะอีก มันให้ความรู้สึกเหมือนผม เป็นป๋า ที่มาเที่ยวอีหนู แต่ผมไม่ได้มองว่าเธอขายตัวหรือเด็กไซด์ลายน์ แต่ที่เธอให้เพราะเธอชอบผม ผมก็ไม่รู้ว่าผมทำอะไรให้เธอชอบ แต่ผมเชื่อว่า ถ้าผู้หญิงชอบใคร เธอมีอะไรก็ ทุ่มหมด หลังจากเสร็จภาระกิจกลางเมือง ผมลุกมาเข้าห้องน้ำกลางดึก อีนิวยังหลับเป็นตายเหมือนเดิม ส่วนเบลหลับใหลไปเพราะความเหนื่อยล้า ผมยังคงฟิตปั๋ง มองดูนาฬิกา ไซโก้ที่แขวนติดผนังไว้ ตีสี่กว่าแล้ว ผมออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียง บรรยาศเมืองหลวงตอนตีสี่นี่มันก็เงียบเหมือนกันนะ จะเห็นก็แต่แสงไฟตามตึก ส่วนไฟประดับสถานที่เที่ยว บางร้านก็ปิด บางร้านก็ยังเปิดอยู่ พี่อู๊ด ทำอะไร เบลกระซิบกระซาบผ่านบานเลื่อนหน้าต่างห้องนอน สูบบุหรี่ด้วยหรอ สูบบ้าง ไม่บ่อยหรอกจ๊ะ รอแป๊บนึงนะค่ะ เธอเอาเสื้อผมมาใส่ กระดุมไม่ติดสักเม็ด ไม่ง่วงหรอ ไม่ง่วงค่ะ หนูก็นึกว่าพี่หนีกลับไปแล้ว เบลเด็กน้อยพูดไปอมยิ้มไป เธอช่างดูอารมณ์ดีจริงๆ ไม่กลับแล้ว นอนนี้แหละ เธอคว้ากอดแขนผมแน่น แล้ววันหลังพี่จะมาอีกไหม อยากให้พี่มาป่ะหล่ะ อยากสิ หนูขี้เหงาพี่มาหาหนูบ่อยๆ นะ จ๊ะ เธอดีใจใหญ่ ผมรู้สึกว่าการที่ได้รู้จักกับเบล มันพิเศษกว่าการที่ได้รู้จักกับพักต์เสียอีก เบลดูจริงใจกับผมมากกว่า แต่สำหรับพักต์นั้นตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง พี่คิดอะไรอยู่ค่ะ เปล่าจ๊ะ ทำไมหรอ ก็หนูเห็นพี่เงียบ ก็คิดอะไรเพลินๆ ไปเรื่อย ไม่มีอะไรหรอก เรื่องงานหรือเปล่าค่ะ ถ้าเป็นเรื่องงานพี่มาทำงานกับป๊าหนูก็ได้ ป๊าหนูทำอะไรหรอ ป๊าเปิดโรงงานอิเล็คทรอนิกส์ อยู่แถว พระรามสองนู้น พลางชี้นิ้วไปด้วย ลูกคนรวยนี่หว่า ผมโชคดีขนาดนี้เลยหรือ อย่างพี่จะทำได้หรอ ได้สิ หนูว่าพี่เก่งออก เหมือนเดิมยกหางหมาๆ ขี้ วันไหนว่างๆ ไปเที่ยว บ้านหนูไหม ที่ไหน พระรามสองหรอ เปล่าค่ะที่หัวหินค่ะ ป๊าเปิดรีสอร์ทด้วย พี่จะไปกี่วันก็ได้ ป๊าหนูไม่ว่าหรอ ถ้าพี่จะไปด้วย ไม่ว่าหรอกค่ะ ป๊าใจดี วันไหนว่างๆ ไปกับหนูนะ ก็ได้นะ แต่ช่วงนี้พี่ไม่ค่อย..เอ่อ.. ไม่เป็นไรค่ะ ไปฟรี พี่ไม่ต้องจ่ายสักบาท สาวน้อยเล่าถึงครอบครัวของเธอต่างๆ นาๆ เธอเป็นเด็กที่ไม่ขาดความอบอุ่น เพียบพร้อมไปทุกอย่าง ตรงกันข้ามกับสุรัตดาที่บ้านแตก ตอนนี้เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง ผมเฝ้าถามตัวเองในใจ อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ ผมใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับเบล แบบว่า แทบจะขลุกอยู่กับเธอทั้งวันทั้งคืน เรากินข้าวด้วยกันเกือบทุกมื้อ เรื่องนอนห้องไม่ต้องพูดถึง ผมแค่กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้นแล้วก็ออกไปหาเธออีก มันเป็นอะไรที่เจ๋งสุดๆ พรุ่งนี้ก็วันจันทร์แล้ว ผมยังคงเตร่อยู่ที่ห้องของเธอ เดี๋ยวพี่จะกลับแล้วนะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน เสื้อผ้ายังไม่ได้ซักเลย นอนที่นี้อีกคืนนะ พรุ่งนี้ก็ไปพร้อมหนูไง ผมจะนอน อีกคืนก็ได้ แต่มันไม่ค่อยสะดวกผมอยากกลับบ้านมากกว่า เอาไว้วันหลังก็ละกัน อยู่กับพี่บ่อยๆ เดี๋ยวจะเบื่อพี่เร็วนะ ทำไมพี่พูดแบบนี้ หนูไม่เบื่อหรอก พี่ต่างหากที่จะเบื่อหนู เธอพูดเชิงน้อยใจ ไม่เบื่อหรอกจ๊ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เจอกันแล้ว วันนี้พี่ขอกลับไปนอนห้องนะ คิดถึงห้อง แล้ว...พี่ไม่คิดถึงหนูหรอ คิดถึงสิ เดี๋ยวพี่ถึงแล้วโทรมาคุยด้วยโอเคไหม ก็ได้ พี่ถึงแล้วโทรหาหนูนะ จ๊ะ ผมกลับมาสู่ความเป็นจริง ผมอยู่ในโลกของความฝันมากไปแล้ว กลับมาเจอสภาพจริงๆ ดีกว่า คืนนี้ผมนอนคุยกับเธอทั้งคืน หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้อีกทีก็เช้าแล้ว วันจันทร์รถโคตรติด... แปดโมงสิบห้า ผู้หญิงคนแรกที่ผมเจอคือนิด อู๊ดเป็นไง วันหยุดไปเที่ยวไหนมาบ้างจ๊ะ ผมคิดในใจดักคอหรือเปล่า แต่คิดว่าคงไม่ ไม่ได้ไปไหนเลยอยู่ห้องทั้งวัน เบื่อจะแย่อยู่แล้ว เบื่อก็หาแฟนสักคนสิ จะได้ไม่เหงา เธอเปรยยิ้มให้ แล้วนิดหล่ะ เป็นไงบ้างจบด้วยดีไหม ดี เดอ อะไรหล่ะ มันทิ้งไปมีคนใหม่ นิดโทรไปก็ไม่รับ เนี๊ยะ!ว่าจะโทรไปด่าสักหน่อย จากอารมณ์ดีๆ กลายเป็นร้ายในทันที ผมไม่น่าพูดจี้จุดเธอเลย ผมได้แต่รับฟังเธอบ่นถึงชายที่เธอเคยเรียกว่าแฟน แต่สำหรับเดี๋ยวนี้เรียกว่า มัน ซะอย่างนั้น เธอบ่นได้พักใหญ่สงสัยนึกขึ้นได้ เอ่อ..อู๊ด อาทิยต์นี้มีไปสัมมนาที่เกาะช้างนะ สัมมนาเรื่องอะไรหรอ ก็ไม่เชิงสัมมนาหรอก ไปเที่ยวซะมากกว่า ที่นี่ดีเว้ย เข้ามาทำงานแค่อาทิตย์เดียว ได้ไปเที่ยวแล้ว สงสัยเป้าถึง ไปกันเยอะไหมนิด ก็ไปหมดนั่นแหละ ทำไมหรืออู๊ด เปล่าจ๊ะไม่มีอะไร ถามดูเฉยๆ ในใจผมบอกว่ามีสิ มีเบลไง กลัวว่าเบลจะทำตัวสนิทกับผมมากเกินไป จนนิดสังเกตได้ ผมต้องรีบบอกเธอแล้ว ว่าระหว่างผมกับเธอควรจะวางตัวยังไง อย่าลืมหล่ะอู๊ด จ้า พอมาถึงโต๊ะผมรีบโทรหาเบล ทันที เบล นี่พี่นะ ค่ะพี่ หนูจำได้ ทำไมเสียงตื่นเต้นจังค่ะ เอ่อ..ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ แค่จะบอกว่า รู้ยังว่ามีสัมมนาต่างจังหวัดสามวัน หนูก็นึกว่าเรื่องอะไร พี่นิดบอกหนูแล้ว แต่...เอ่อ...พี่จะบอกว่า อย่าหาว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ..เอ่อ.. ผมยังไม่ทันได้พูดต่อ เธอก็พูดแทรกขึ้นมา พี่กังวลเรื่องที่เราแอบคบกันใช่ไหม หนูรู้ว่าหนูต้องวางตัวยังไง พี่สบายใจได้ เบลนี่นะ รู้ใจพี่จริงๆ แต่พี่ก็ห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนไหนนะ ไม่งั้นหนู ก็ไม่ไว้หน้าพี่เหมือนกัน ผมรู้สึกกังวลขึ้นมาทันที เบลพูดจริงหรอ หนูล้อเล่นค่ะ หนูไม่ทำ อะไรแบบนั้นหรอก หนูเข้าใจ ดีมาก งั้นทำงานต่อเถอะจ๊ะ ค่ะ ผมวางสายอย่างสบายใจเฉิบ ทุกอย่างเคลียร์ลงตัวแล้ว ส่วนอะไรที่มันจะเกินความคาดหมาย ค่อยคิดค่อยแก้อีกที ไปสัมมนาเกาะช้าง... วันนี้ไปเที่ยวไม่ได้ทำงาน ผมเลือกใส่ขาสั้นเสื้ดยืดคอกลมรองเท้าผ้าใบ ไม่ลืมหยิบหมวกแก๊ปลายพรางมาด้วย พร้อมแบกเป้ใบใหญ่ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ไม่รู้จะขนอะไร มานักหนา นิดหวัดดี ผมมาถึงเกือบจะเป็นคนสุดท้าย วันนี้นิดน่ารักไปอีกแบบ เธอนุ่งสั้นแต่ไม่มาก สั้นประมาณหน้าขา ขาเธอเรียวสวย แถมขาวอีกต่างหาก ดูเธออวบๆ อาจเป็นเพราะใส่เสื้อยืดสีขาวรัดรูป จนเห็นเสื้อในลายลูกไม้รางๆ นี่แค่ผมมองแว๊บเดียวนะ ถ้าขืนมองนานกว่านี้คงทะลุไปถึงไหนต่อไหน ถึงนานยัง นานแล้ว ตื่นเต้นอ่ะอู๊ด ท่าทีของเธอดีใจที่ได้ไปเที่ยว ตื่นเต้นอะไรนิด ก็ตื่นเต้นที่จะได้ไปเที่ยวหน่ะสิ ผมก็ตื่นเต้นเหมือนกันที่ทริปนี้นิดไปด้วย แต่ก็ติดตรงที่เบลไปด้วยนะสิ อ๋อ อู๊ดก็ไม่ได้เที่ยวนาน แล้ว น่าจะสนุกเนอะ ผมยืนคุยกับนิดสองต่อสองโดยที่ไม่รู้เลยว่า เบลนั่งรออยู่บนรถบัสแล้ว แต่เบลไม่เห็นว่าผมคุยกับนิดอย่างสนิทสนม เพราะเธอมัวแต่นั่งกดไอโฟน ที่ป๊ะป๋าซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด ระหว่างที่ผมคุยกับนิดอยู่นั้นเบลก็โทรเข้ามา ผมจึงขอตัวจากนิด นิดขึ้นไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวอู๊ดตามไป ซื้อของแป๊บนึง เร็วๆ นะอู๊ดเดี๋ยวรถจะ ออกแล้ว ผมรีบตอบรับคำนิด ก่อนรับสายเบล เบลว่าไงจ๊ะ พี่อยู่ไหน ถึงหรือยังค่ะ ถึงแล้วจ๊ะ ซื้อของอยู่เอาอะไรไหม ไม่ค่ะ พี่รีบๆ ขึ้นรถได้แล้วรถจะออกแล้ว หนูจองที่ไว้ให้ พี่แล้วนะเบาะหลังสุด โอเค บอกคนขับรอแป๊บนึงนะ ตายห่าจองที่ไว้ให้กูด้วย แล้วอย่างนี้จะทำยังไงดีวะ เดี๋ยวใครๆ จะมองว่าผมบ้าหม้อ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ สิงหาคม 22, 2012, 04:44:32 PM ;D อู้ด หนีไปหาน้องเบลนี่เองเลยไม่ได้มาหลายวัน
ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: toygun ที่ สิงหาคม 22, 2012, 05:03:53 PM +144 ครับ อิจฉาอู๊ดเน๊าะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 22, 2012, 06:07:56 PM เอ่ออออ....รอจ๊ะ ^^ ตอนนี้รอนานหน่อยครับ งานยุ่งสุดๆ :~) ::014:: สงสัยพักนี้แอบหนีไปหาข้อมูลไม่ได้ ::005:: ต่อให้ใช้เครื่องพรางตัว ยังไงแฟนผมก็จับได้อยู่ดี :~) เรื่องแอบไม่ต้องพูดถึง ;D ;D ::014:: มาบวกครับ แต่ว่าแบบอู๊ดนี่ถ้าเป็นระฆังก็คงเป็นระฆังตะกั่ว(แถวบ้านผมเรียกระฆังจึน)ตีตอนเย็นดังตอนเช้าครับ เสียงมันคงดัง แป๊ะ แป๊ะ ::007:: ::007:: ::014:: +141 เป็นกำลังใจให้อู้ดครับ ;) :D ขอบคุณครับน้าหลวง ::002:: ::002:: ::014:: น้องเบลไปเที่ยวไหนครับไม่เห็นหลายวันแล้ว :DD ::014:: น้องเบลไม่ได้ไปไหนหรอกครับ แต่ไอ้อู๊ดต่างหากที่หาย ;D ;D ::014:: +142 ไปรอตอนต่อไปครับ ;D ขอบคุณครับน้าหลวง :VOV: :VOV: ::014:: +143 ไว้รอครับ ;D ขอบคุณครับน้าหลวง ;D ;D ::014:: ตามหาคุณ อู๊ด หายไปไหน ไอ้อู๊ดกลับมาแล้วครับน้า ;D ;D ::014:: ;D อู้ด หนีไปหาน้องเบลนี่เองเลยไม่ได้มาหลายวัน ขอบคุณครับ ::014:: น้องเบลก็ใจดี่ใจดี ให้อยู่ตั้งหลายวัน อยู่จนเปื่อยเลยครับ :~) ::014:: +144 ครับ อิจฉาอู๊ดเน๊าะ อย่าอิจฉาอู๊ดเลยครับ ทุกอย่างที่ได้มาเพราะโชคช่วยมากกว่า ;D ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 22, 2012, 07:41:25 PM +145 ต้องยังงั้นสิอู๊ด 5555555555
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ สิงหาคม 22, 2012, 08:10:43 PM เอ๊ะ...อู๊ดไม่ได้ตั้งใจจริงๆน่ะน้องเบล..... ::002::+1ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: SA-KE ที่ สิงหาคม 24, 2012, 12:03:10 AM ไม่ได้เข้ามาทักทาย หรือเข้ามาอ่านหลายวันแล้วครับ เพราะกะจะรออ่านยาวๆที่เดียวเลย แต่ค่ำคืนนี้ จากตอนที่ 19 ยัน 28 เสร็จผมแล้วครับ และที่สำคัญงานนี้ ณ เวลานี้ คงไม่ใช่เรื่องสั้นของ" สุรัตดา" เสียแล้ว แต่กลายเป็นว่า งานนี้ " อู๊ด " ฟันหลายคนยาวแน่ๆ ครับ ... :D :D +1 ครับ... "คุณwinthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ" ... ::002:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: amfine02 รักในหลวง ที่ สิงหาคม 24, 2012, 03:59:46 AM อ่านยาวเลยตั้งแต่หน้าสี่ เพลินเลยครับ
รอติดตามครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ สิงหาคม 24, 2012, 04:32:38 PM แอบเข้ามา บวก รออ่านตอนต่อไป
ด้วยความเคารพ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 24, 2012, 05:25:58 PM หายไปหลายวันที่แท้ไปขลุกอยู่กับน้องเบลนี่เอง ;D ::014::+
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ สิงหาคม 25, 2012, 12:16:57 AM พี่ๆ ท่านใดใช้บริการสนาม ม.พัน4 บ้าง พรุ่งนี้ผมจะแวะเข้าไป ยังไงถ้าเจอกันอย่าลืมทักทายกันนะครับ
ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: T1 ที่ สิงหาคม 25, 2012, 12:14:24 PM ที่ว่าลุ้นๆ ไม่ต้องลุ้นแล้ว
อู๊ด นายแน่มาก +๑ ให้ครับนายวินไทย หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ สิงหาคม 29, 2012, 01:27:05 PM +155 สำหรับทริปของคนบ้าหม้อครับ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ สิงหาคม 31, 2012, 08:09:15 AM อู๊ด ๆ ทำไมเตรียมตัวขึ้นรถนานจังเลย.......สงสัยกำลังจินตนาการ สร้างฉากหวาดเสียว บนรถแน่เลย.....(หรือไม่ก็คงผู้เขียนหาข้อมูลแบบแสดงเองแล้วถูกจับได้เลยไม่มีเวลามาเขียนต่อแน่เลย)
ติดตามผลงานอยู่ครับ ด้วยความเคารพ (ปล. ปั้น X เพิ่มพลังใจครับ ๑๕๖) หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ กันยายน 02, 2012, 03:46:04 PM อู๊ด ๆ ทำไมเตรียมตัวขึ้นรถนานจังเลย.......สงสัยกำลังจินตนาการ สร้างฉากหวาดเสียว บนรถแน่เลย.....(หรือไม่ก็คงผู้เขียนหาข้อมูลแบบแสดงเองแล้วถูกจับได้เลยไม่มีเวลามาเขียนต่อแน่เลย) ติดตามผลงานอยู่ครับ ด้วยความเคารพ (ปล. ปั้น X เพิ่มพลังใจครับ ๑๕๖) ::005:: ::005:: ::005:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: maxgti ที่ กันยายน 03, 2012, 04:09:44 PM มาติดตามครับ :VOV:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กันยายน 03, 2012, 05:19:52 PM +158 รออู๊ดขึ้นรถครับ :D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ กันยายน 05, 2012, 07:51:21 AM :D~มาตามหาน้องเบลครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ กันยายน 08, 2012, 11:16:22 AM รถเสียอยู่แถวไหนยังไม่ถึงเกาะช้างซักที
+ เป็นกำลังใจครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ กันยายน 11, 2012, 09:56:03 AM อู๊ด เอ๊ย......มาเร็ว....น้องเบลคอยนานแล้ว.........^_^
ด้วยความเคารพครับ ปล.รับแต้มไปก่อน....ถ้าไม่มาเดี๋ยวจาไปนั่งข้าง น้องเบล ๕๕๕ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กันยายน 11, 2012, 10:39:26 AM เรียนพี่ๆ ที่เคารพรักทุกท่าน อยากบอกว่าช่วงนี้งานเยอะมาก ล้นมือสุดๆ เลยครับ :~)
ถ้าหลุดช่วงนี้ไปแล้ว จะกลับมาอย่างแน่นอนครับ :VOV: ขออภัยพี่ๆ ที่ติดตามอ่านด้วยครับ :VOV: :VOV: ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ กันยายน 11, 2012, 11:02:23 AM เรียนพี่ๆ ที่เคารพรักทุกท่าน อยากบอกว่าช่วงนี้งานเยอะมาก ล้นมือสุดๆ เลยครับ :~) ถ้าหลุดช่วงนี้ไปแล้ว จะกลับมาอย่างแน่นอนครับ :VOV: ขออภัยพี่ๆ ที่ติดตามอ่านด้วยครับ :VOV: :VOV: ขอบคุณครับ ::014:: งั้นขอไปเลือกชุดให้น้องเบลที่โพสต์ "ชุดนักศึกษา" ของพี่ ~ Sitthipong - รักในหลวง ~ รอละกันครับ ::008:: ปล ไม่ได้มาเร่งน๊าา แต่มาติดตามผลงาน +1 ให้ครับ ::002:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ กันยายน 11, 2012, 02:28:59 PM เรียนพี่ๆ ที่เคารพรักทุกท่าน อยากบอกว่าช่วงนี้งานเยอะมาก ล้นมือสุดๆ เลยครับ :~) ถ้าหลุดช่วงนี้ไปแล้ว จะกลับมาอย่างแน่นอนครับ :VOV: ขออภัยพี่ๆ ที่ติดตามอ่านด้วยครับ :VOV: :VOV: ขอบคุณครับ ::014:: แล้วไป....นึกว่าไปหาข้อมูลมาเขียนด้วยการไปแสดงเอง แล้วโดนจับได้ซะอีก จะร้องเพลงรอ...ต่อไปครับ ด้วยความเคารพ ปล. + ๑๖๔ เป็นกำลังใจครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: unknow13 ที่ กันยายน 12, 2012, 11:36:20 AM +1ให้ครับ อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ผมยังไม่รู้เลยว่า สุรัตดา หายไปใหนแล้วจะโผล่มาเมื่อไหร่ รอลุ้นอยู่ครับ ::014::
ได้แบบเบลสักคนท่าจะดี :D~ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ กันยายน 12, 2012, 12:13:07 PM +1 รอน้องเบลครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: unknow13 ที่ กันยายน 12, 2012, 02:14:53 PM +1 รออ่านต่ออยู่ครับ จะลงแดงล่ะครับ ::002::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กันยายน 12, 2012, 08:29:56 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่29 ;D ;D
:VOV:ตอนที่29ช้าหน่อยนะครับ ต้องขออภัยพี่ๆ ทุกท่านด้วยครับ ::014:: 08.15 ล้อหมุน เบลอยู่ไหนวะ อู๊ดมีที่นั่งหรือยัง นิดสาวสวยเอ่ยถาม ด้วยความที่ไม่อยากเป็นจุดสนใจ ยังไม่มีจ๊ะ นั่งด้วยกันสิ ตรงนี้ไม่มีใครนั่ง เบาะที่นิดนั่ง อยู่กลางตัวรถ ผมจะปฏิเสธยังไงดี และตอนนี้เบลก็นั่งค้อนผมอยู่ไกลๆ นิด อู๊ดเมารถอ่ะดิ ยิ่งนั่งตรงกลางด้วย ยิ่งเมาใหญ่เลย ผมพยายามปั้นน้ำเป็นตัว แล้วมียาแก้เมาหรือเปล่า เอาไหม นิดมีนะ กินมาแล้วจ๊ะ อู๊ดว่าจะไปนั่งหลัง ไปนั่งหลังด้วยกันไหม ด้านหลังไม่ค่อยมีคนนั่ง นิดทำทีหันไปดู ก็ได้ งั้นอู๊ดไปนั่งก่อน เดี๋ยวนิดตามไปนะ ผมรีบเดินดุ่มๆ ไปหาเบล เบลยังมีท่าทีไม่พอใจผม หรืออีกนัยนึงคือ หึงหวงนั่นเอง เบลเดี๋ยวพี่นิดเขาจะมานั่งด้วยนะ พี่ไม่รู้จะขอตัวมานั่งหลังยังไง ก็เลยชวนเขามานั่งด้วย ไม่งั้นเดี๋ยวมันจะผิดสังเกต ก็มาสิ หนูไม่ได้คิดอะไรนี่ค่ะ ปากเธอบอกไม่เป็นไร แต่สีหน้าเธอบอกบุญไม่รับ ไม่เป็นไรแน่นะ แล้วทำไมทำหน้าอย่างนั้น ก็...หนู....ช่างเถอะค่ะ พี่นิดมานู้นแล้ว ผมทำทีจัดแจงที่นั่ง ผมตัดสินใจนั่งข้างเบล ส่วนนิดก็นั่งข้างผม สาวๆ ทั้งสองโอบล้อมผม จะซ้ายจะขวาก็สวยงามทั้งนั้น อ้าวเบล มาตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่ไม่ยักเห็น มาสักพักแล้วค่ะ เห็นข้างหลังว่างๆ ก็เลยโดดมานั่งก่อน สมัยเรียนนะ พี่ก็ชอบนั่งหลัง ก็ดีเหมือนกันได้ย้อนไปนึกถึงวันเก่าๆ เหมือนกันเลยนิด อู๊ดก็ชอบนั่งหลังเหมือนกัน เบลเห็นผม และนิดเออออห่อหมกกันสองคน ในใจเธอคงนึกงอลผม อ่ะเบล พี่ซื้อมาฝาก ผมยื่นน้ำอัดลมให้ เธอรับ และยิ้มให้ ขอบคุณค่ะ ผมไม่ลืมที่จะซื้อฝากนิดด้วย อ่ะ นี่ของนิดจ๊ะ ขอบใจนะอู๊ด เบลแอบหยิกเอวผม ผมรับรู้ได้ถึงความเจ็บที่เนื้อมันบิดตัว แต่ต้องยิ้มไว้ ไม่งั้นนิดจับพิรุธได้ เบาะหลังสุดไม่มีใครนอกจากเราสามคนเท่านั้น คนอื่นๆ ก็พากันไปนั่งหน้าบ้าง กลางบ้าง รถออกตัวแล้วเราทุกคนต่างดีใจ ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวกันทั่วรถ ส่วนผม นิด และเบล หลับซะส่วนใหญ่ เบลมีโลกส่วนตัว เล่นเกมส์บ้าง ฟังเพลงบ้างสลับกันไป ส่วนนิดพกหนังสือนิยายเพ้อฝันติดมือมาอ่านฆ่าเวลา ผมเองต้องนั่งตรงๆ ไม่สามารถเอียงไปไหนได้ แต่ถ้าจะเอียงก็คงจะไปทางเบล เบลเหมือนจะง่วงนอนเอียงหัวหลับคาพนักพิงของเบาะไปแล้ว รถวิ่งมาประมาณสองชั่วโมงกว่า ตอนนี้เข้าจันทบุรีแล้วกำลังมุ่งหน้าสู่ตราด ผมมองดูบรรยากาศข้างทาง ธรรมชาตินี่มันสวยงามจริงๆ ทั้งต้นไม้ ลำธาร ภูเขา และได้เห็นวิถีการเป็นอยู่ของชาวบ้าน ตลอดทางมีผลไม้นานาชนิดวางขายกันให้พรึ่บ ถ้ามีรถสักคันคงดี คงจะจอดชิมทุกร้าน ชิมอย่างเดียวไม่ซื้อ ผมเคยคิดนะว่าจะเก็บเงินสักก้อนดาวน์รถสักคัน ปิคอัพเป็นไง ใช้ประโยชน์ได้ ถ้าวันหนึ่งผมต้องตกงาน หรือเบื่องานแล้ว ก็อาจใช้มันเลี้ยงตัวเองได้ ผมหันไปมองนิด ไรวะหลับแล้ว นึกว่าอ่านหนังสืออยู่ ว่าจะชวนคุยสักหน่อย ผมแอบมองส่วนสัดของนิด ทรวดทรงเธอดีชะมัด นมเป็นนม ตูดเป็นตูด ผมเหลือบมองขาอ่อนเธอ ขาเธอสวยผิวพรรณดี ผมเป็นคนชอบผู้หญิงมือ-เท้าสวย เพราะว่าสองสิ่งนี้บ่งบอกว่าพวกเธอเป็นคนดูแลตัวเอง รักความสวยงาม และรักความสะอาด ผมต้องหาอะไรที่มันตรงข้ามกับตัวเอง นิดนั้นมีพร้อม และตรงสเปคผมเกือบจะทุกอย่าง การมาเที่ยวทะเลครั้งนี้เป็นโอกาสดี ที่ผมจะได้ทำความสนิทสนม ให้มันมากขึ้น ส่วนเรื่องผมกับเบลไม่ต้องกังวล เธอฝึกงานอีกไม่นาน ผมคิดแล้ว แหม่! มันเยี่ยมจริงๆ อีกอย่างนิดก็กำลังเคว้ง เดียวดาย ความรู้สึก และอารมณ์ของเธอในตอนนี้คงต้องการใครสักคน มาเยียวยาหัวใจเล็กๆ ของเธอที่บอบช้ำจากชายคนรักเก่า อย่างแน่นอน ไม่นานนักเบลก็ตื่นจากพวังค์ หลังจากหลับไปเกือบชั่วโมง ตื่นแล้วหรอจ๊ะ ผมเอ่ยถามเธอ ที่กำลังงัวเงีย เธอมองผมแล้วส่งยิ้มให้ ตื่นแล้วค่ะ พี่หล่ะได้หลับบ้างหรือเปล่า ก็มีหลับบ้าง ดูหนังบ้าง เนี๊ยะจบไปสองเรื่องแล้ว เธอชะโงกหน้ามองนิด พี่นิดหลับปุ๋ยเลย พี่เขาคงหลับเอาแรงมั้ง พี่อู๊ด ถึงไหนแล้วค่ะ เข้าจันแล้วจ๊ะ อีกชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงแล้ว ไม่ได้มาอะไรแบบนี้นานแล้ว อยากเล่นน้ำอ่ะ พี่พาหนูไปเล่นน้ำด้วยนะ ไรวะ ไม่ใช่ผู้ปกครองนะเว้ย ได้สิจ๊ะ เรานั่งคุยกันสักพัก นิดคงได้ยินเสียงงึมงัมเลยตื่น อู๊ดถึงไหนแล้วอ่ะ คำถามเดียวกันเลย ไม่มีอะไรจะถามแล้วหรอวะเนี่ย เข้าจันแล้วค่ะพี่นิด เบลชะโงกหน้าตอบนิดแทนผม งั้นใกล้ถึงแล้วหล่ะสิ จ๊ะ ใกล้ถึงแล้ว ผมเอ่ย เข้าสู่ท่าเรือเฟอร์รี่ การจะไปถึงเกาะช้างได้นั้น เราต้องนั่งเรือต่อไปยังเกาะ พวกเราทยอยกันเดินขึ้นเรือ ผม นิด และเบล ติดกันอย่างกับตังเม ไม่ว่าผมจะไปไหน จะมีสาวสองคนนี้ด้วยเสมอ นิดกับเบล ไปนั่งข้างบนไหม ข้างบนอากาศดีนะ เราพากันเดินขึ้นไปชั้นบนสุดของเรือ บรรยากาศบนนั้นเย็นสบาย ได้กลิ่นไอของทะเล และเห็นทิวทัศน์รอบๆ ได้อย่างถนัดชัดเจน สองสาวสวยคงจะแสบตาสวมแว่นดำขอบไฮโซ ส่วนผมสวมหมวกใบเก่ง เอาไว้บังแสงอาทิตย์ที่มันแยงตา เพราะไม่ได้มีแว่นอย่างคนอื่นเขา ผมว่ามันดูออกจะแปลกๆ ในเมื่อเราเลือกที่จะมองธรรมชาติ แต่ดั้น! หาอะไรที่มันดำๆ มาบดบังการมองเห็นของตาซะงั้น อากาศดีชะมัด ผมเปรยเบาๆ แหม่อู๊ด ยืนเด่นเป็นพระเอกเลยนะ เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก จุดที่ผมยืนคือด้านหน้าเรือ ซึ่งถ้าตกลงไปมีหวัง ไม่ตายก็พิการ ไม่หรอก อู๊ดซะอย่าง ผมทำปากดีใส่นิด ตามใจจ๊ะคุณอู๊ด ร่วงไปศพไม่สวยแน่ พี่อู๊ดหนูว่าเข้ามาหน่อยก็ดี เดี๋ยวตกลงไปนะค่ะ เฮ้อ สาวสวยทั้งสองดูเป็นห่วงผมจริงๆ ครั้นจะรั้นไปก็ไม่ใช่เรื่อง ตามใจเธอหน่อยก็แล้วกัน แค่นี้พอม่ะ ผมยังทำอวดดี สงสัยนิดคงสุดทนกับพฤติกรมผม เบล พี่ว่าเราไปนั่งข้างในกันดีกว่า ปล่อยอีตาบ้านี่ยืนแอ๊คไปคนเดียวแล้วกัน นิดพูดพลางเดินนำเบลไปนั่ง ส่วนเบลก็เดินตามอย่างไม่เหลียวหลังดูผม ทิ้งให้ผมยืนหนาวอยู่ลำพัง เดี๋ยวสิรอด้วย ผมกวักมือรีบวิ่งตามพวกเธอไป เราสามคนเก็บภาพประทับใจ ในทุกๆ บรรยากาศ ทั้งคู่ทั้งเดี่ยว ทั้งน่ารัก น่าเกลียด หรือจะเอาฮาๆ ก็มีทั้งนั้น ไม่นานนักเราก็ถึงเกาะช้าง พวกเราต้องนั่งรถกะบะต่อไปอีก บนเกาะช้างอากาศเย็นกว่าในเรือ คงเป็นเพราะตลอดทางรายล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่นานาพรรณ ทางขึ้นเกาะเป็นทางเขาชันเกือบจะตลอดทางผมต้องกลืนน้ำลายเพื่อลดอาการหูอื้อ รถกะบะที่เรานั่งกันนั้นขับซิ่งสุดๆ ดูคนขับชำนาญเส้นทางเป็นอย่างดี ผมว่านะเมืองไทยเป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดแล้ว มีอีกตั้งหลายที่ๆ เราไม่เคยไป ไม่เคยสัมผัส เมืองไทยสวยงามกว่าที่ใครๆ หลายคนจะคาดถึงได้ เรานั่งรถประมาณเกือบๆ ชั่วโมง ก็ถึงที่หมาย บ้านพักที่เราจองเป็นโฮมสเตย์ติดหาด ไม่ใช่สิ! มันยื่นไปในทะเลด้วยซ้ำ แต่ละหลังมีสะพานเดินทอดไปยังห้องพัก ที่นี่น่าอยู่มาก บรรยากาศเงียบสงบ หาดขาวสะอาด แลดูน้ำทะเลใสจนเขียว อีกทั้งไม่มีทริปอื่นร่วมพักด้วย เพราะเราไปช่วงโลว์ซีซั่น ท่านผู้อ่าน น่าจะพอนึกออก บริษัทจองบ้านพักไว้หลายขนาด แบบนอนรวมก็มี นอนแยกเป็นหลังๆ ก็มี ทั้งบริษัทมีผู้ชายอยู่สองคน หนึ่งคือ คุณทวีป สองคงไม่ใช่ใครอื่น เป็นผมนั่นเอง คุณทวีปแกพาครอบครัวมาด้วย ส่วนพนักงานหญิงอื่นๆ ก็ต่างจับกลุ่ม จับคู่นอน ใครไม่ซีเรียสก็ไปนอนรวมกันที่หลังใหญ่ ใครซีเรียสหน่อยก็ไปนอนหลังเล็กนอนได้สองถึงสามคน เบลกับนิดคงไม่มีปัญหา ส่วนที่เป็นปัญหาก็คงจะเป็นผมเองนั่นแหละ เพราะเป็นผู้ชายจะไปนอนรวมกับผู้หญิงคงไม่น่าดูเท่าไหร่ เบลก็คงอยากจะนอนกับผม ส่วนผมนั้นอยากจะนอนกับนิด น้องๆ ขา เดี๋ยวพักผ่อนตามอัธยาศัยนะค้า สักบ่ายโมงครึ่งเจอกันที่ลานกลางเลยนะค้า ทริปนี้คุณทวีปให้เจ๊ตุ๊ก เป็นคนจัดการเรื่องต่างๆ รวมถึงการดูแลน้องๆ ไม่ใช่ว่าเจ๊แกจะเก่งการจัดกงจัดการอะไรหรอก แต่เจ๊แกอาวุโสที่สุดหน่ะสิ ต่างคนแยกย้ายกันไปเก็บกระเป๋า ส่วนใครจะอาบน้ำก็อาบ ใครจะไปเดินเล่นเก็บบรรยากาศ หรือเก็บภาพริมหาดก็ตามใจ ส่วนผมยังคิดไม่ตกว่าจะนอนกับใครดี พี่อู๊ด นอนห้องไหนค่ะ เบลเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ยังไม่รู้เลยจ๊ะ เดี๋ยวว่าจะลองไปถามเจ๊ตุ๊กดู พี่ก็นอนกับหนูก็ได้นี่ค่ะ แหม่! ทำอย่างกับไม่เคยนอนด้วยกัน เธอย้ำถึงความสัมพันธ์ระหว่างเรา ไม่ดีม้าง! ถ้าพี่ไปนอนกับเบล แล้วคนอื่นจะมองอย่างไรหล่ะ ลองคิดดูสิ ก็ตอนกลางคืนไงค่ะ พี่ก็แอบมานอนกับหนูไง ตอนนี้พี่ก็นอนคนเดียวไปก่อน หรือจะให้หนูไปนอนกับพี่ก็ได้ เธอหัวเราะใหญ่ อย่าดีกว่าจ๊ะ เดี๋ยวใครรู้เข้ามันจะไม่ดีนะ ก็ได้ค่ะ หนูรู้ว่าพี่เป็นห่วงหนูกลัวคนอื่นมองหนูไม่ดี แต่หนูไม่แคร์หรอก เบลเราสัญญากันแล้วไม่ใช่หรอ ไหนบอกว่าเข้าใจพี่ไง เบลหยุดคิดถึงสิ่งที่ผมพูด ก็ได้ค่ะ หนูขอโทษค่ะ แต่ถ้าพี่เหงาบอกหนูนะ เดี๋ยวหนูไปนอนเป็นเพื่อน เธอยิ้มปนหัวเราะก่อนเดินไปห้องพัก เบลจากไปแล้วนิดก็เช่นกัน ผมเดินดุ่มๆ ไปหาเจ๊ตุ๊ก พี่ตุ๊กครับ ของผมห้องไหนครับ ของอู๊ดหรอ เดี๋ยวนะพี่ขอดูก่อน พลางเปิดรายชื่อที่อยู่ในมือ ส่วนปากก็บ่นพรึมพรำ ไหนหว่า ไหนหว่า ของอู๊ดเหมือนพี่จะลืมนะ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่จองเพิ่มอีกห้องนึง หรือว่าจะนอนกับพี่.....พี่ล้อเล่นจ๊ะ! ใจผมหายวาบ นึกว่าคืนนี้จะได้ดูโบราณสถานอย่างใกล้ชิดซะแล้ว สรุปแล้วผมก็ต้องนอนคนเดียว ก็ดี! จะได้ทำตัวสบายๆ ไม่ต้องเกรงใจใคร แต่จะว่าไปมันก็เหงานะ ผมนอนห้องสุดท้าย คือห้องที่อยู่ด้านในสุด เดินไกลสุด ห้องผมติดกับห้องของนิด ส่วนห้องของเบล เดินอย่างมากสิบกว่าก้าวก็ถึงแล้ว อู๊ดนอนกับใครจ๊ะ นิดตะโกนถามผ่านหน้าต่างห้อง นอนคนเดียวสิ จะให้นอนกับใครหล่ะ ผมเอ่ยตอบแบบเซ็งๆ หรอ เหงาน่าดูเลยนะ แล้วนิดหล่ะ ใครเป็นผู้โชคร้าย แหม่! อู๊ดก็พูดเกินไป เจ๊ตุ๊กย่ะ อ้าวหรอ นึกว่าเจ๊แอน ฮ่าๆ คืนนี้นอนคนเดียวระวังตัวไว้เถอะ ระวังจะเจอของดี เธอประจบมือเหนือหัวก่อนไปอาบน้ำ เธอทำให้ผมนึกเสียวสันหลังขึ้นทันที ผมเป็นคนกลัวผีติดอันดับต้นๆ ในสมัยเรียนเลยก็ว่าได้ ไม่เอาไม่คิด ออกไปกินข้าวดีกว่าหิวแล้ว ก่อนไปผมเดินไปดูว่านิดเสร็จหรือยัง จะได้ไปพร้อมกัน ผมถือวิสาสะเดินเข้าไปห้องพักของนิด นิดเสร็จยัง ผมเอ่ยถามและผลักประตูเข้าไป ว้าย! อู๊ดเข้ามาทำไม? นิดสาวอวบอึ๋มในชุดผ้าเช็ดตัวผืนขาว เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จ กลิ่นสบู่เหลวยังปลิวมาเตะจมูกผมอยู่เลย ขอโทษจ๊ะ ผมรีบปิดประตูแล้วถอยหลังออกมาทันที พระเจ้าช่วย! ขาวจริงๆ ผมสบถในใจ นิดงั้นอู๊ดรอข้างนอกนะ อือๆ จะไปก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวนิดตามไป งั้นอู๊ดไปก่อนนะ จะได้ไปจองที่ไว้ให้ จ๊ะ จองให้เจ๊ตุ๊กด้วยนะ โอเค ผมรับคำสั่งจากสาวนิด ผมเดินผ่านห้องของเบล แวะไปดูหน่อยดีกว่า เบลๆ ผมตะโกนเรียกเธออยู่หน้าห้อง ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ เบลแต่งตัวเสร็จแล้ว เสื้อกล้ามดำ กางเกงยีนส์สั้น เรื่องสั้นไม่ต้องถามถึง เธอเป็นแชมป์ทุกสมัย ยิ่งทริปหญิงล้วนแบบนี้ด้วยแล้ว สั้นแบบไม่อายใคร ไม่มีจ๊ะ จะมาดูว่าเสร็จหรือยัง จะได้ไปพร้อมกัน อ๋อ แต่เมื่อกี้หนูได้ยินเสียงใครเอะอะโวยวายอะไรไม่รู้ ดังมาจากห้องของพี่นิด พี่ได้ยินม่ะ อ๋อ ได้ยินจ๊ะนิดเขาเจอตุ๊กแก ก็เลยร้องซะเสียงหลงเลย ฮ่าๆ ผมหัวเราะกลบเกลื่อน หยี้! น่ากลัวออก พูดแล้วขนลุก แล้วนี่เบลนอนกับใครหล่ะ หนูนอนกับพี่นุช แล้วพี่หล่ะ พี่นอนคนเดียวอ่ะดิ ผีก็กลัว อิอิ สม หนูขอให้พี่โชคดีนะค่ะ ขนาดเบลยังซ้ำผม แล้วใครบ้างจะเห็นใจผมเนี่ยะ ให้พี่รอไหม ไม่เป็นไรค่ะ พี่ไปก่อนก็ได้เดี๋ยวหนูตามไป จ๊ะ ผมรีบจ้ำอ้าวไปลานรับประทานอาหาร ต้องรีบหน่อยแล้วเพราะใครๆ ก็เริ่มมาจับจองที่นั่งดีๆ กันหมดแล้ว ผมเลือกนั่งโต๊ะริมทะเล โต๊ะสไตล์ญี่ปุ่นนั่งกับพื้น มีเบาะรองนั่งหนาสักสองนิ้วได้ ลานรับประทานอาหารสร้างจากไม้กระดาน รอบๆ ประดับด้วยไฟกริ่ง แต่ตอนนี้คงยังไม่เห็น เพราะมันยังไม่มืด (ผมจะพูดทำไม) ผมชอบที่นี่นะ ผมว่ามันเงียบดี ทุกอย่างดูเป็นธรรมชาติ เจ้าของโฮมสเตย์น่าจะชอบอะไรที่มันเดิมๆ อะไรที่มันไม่ควรปรุงแต่ง ก็ปล่อยมันไว้อย่างนั้น ไม่เหมือนรีสอร์ทบ้างที่ อยู่ติดทะเลก็จริง แต่แต่งซะไม่เหลือความเป็นธรรมชาติเลย ตอนนี้ก็เกือบบ่ายสองแล้ว อาหารก็เริ่มมาวางตามโต๊ะ รวมๆ แล้วเกือบสิบโต๊ะ อาหารฟรีตลอดสามวัน แค่มื้อแรก ก็มีทั้งปลาเผา กุ้งเผา หอยเชลล์ ต้มยำ หมึกย่าง โอ๊ย! สารพัดจะเสริฟ ส่วนเครื่องดื่มมาแบบจัดเต็ม คุณทวีปยกเรดมาทั้งลัง เบียร์ก็มี แล้วแต่ใครจะชอบแบบไหน สิงห์ หรือไฮเนเก้น ขวดเล็กๆ ทั้งนั้น ยกง่ายดื่มง่าย แช่เย็นเจี๊ยบอยู่ในถังคูลเล่อร์ ใครอยากกินอะไรก็ตามสบายแบบเต็มที่ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ กันยายน 12, 2012, 08:45:51 PM :อืมฺฺ......จะนอนกับใครดีน่ะ นิดก็ขาว เบลก็เด็ก :DD :D~ +ครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กันยายน 12, 2012, 09:45:26 PM +ไปครับ.......แต่พนันกันมั้ยว่าเบลหรือนิด 555555555
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ กันยายน 12, 2012, 10:12:17 PM ผมว่าวิ่งรอกครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: porcup ที่ กันยายน 12, 2012, 10:31:58 PM ไม่อยากจะคิดเลย :<><> :<><>
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: unknow13 ที่ กันยายน 12, 2012, 10:38:16 PM +170 ครับ ::014:: อิจฉาอีตาอู๊ดจัง แซนวิชสะด้วย :D~
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: toygun ที่ กันยายน 12, 2012, 10:51:35 PM ::002::+171 ครับ ผมลุ้นนิด ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: unknow13 ที่ กันยายน 13, 2012, 07:47:11 AM +172 รอตอนต่อไปครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: unknow13 ที่ กันยายน 13, 2012, 07:59:04 AM เอารูป น้องเบลกะน้องนิด ไปดูพลางๆก่อนนะครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กันยายน 13, 2012, 08:26:21 AM +ครับ แต่ทำไมผมบวกแล้วยัง 172 อยู่เลย ???
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กันยายน 13, 2012, 11:57:46 AM พี่หลายๆ ท่านอาจจะมีน้องเบลในใจ แต่สำหรับผม คือคนนี้ครับ :VOV: :VOV:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กันยายน 13, 2012, 12:44:55 PM เอารูป น้องเบลกะน้องนิด ไปดูพลางๆก่อนนะครับ ::014:: ถ้าเจออย่างนี้เลิกเขียนครับ ::005:: ::005:: ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กันยายน 13, 2012, 12:51:02 PM :อืมฺฺ......จะนอนกับใครดีน่ะ นิดก็ขาว เบลก็เด็ก :DD :D~ +ครับ ::014:: นั่นสิจะนอนกับใครดี :~) ::014:: +ไปครับ.......แต่พนันกันมั้ยว่าเบลหรือนิด 555555555 น้าหลวง อู๊ดอาจจะควบสองเลยก็ได้นะครับ ::005:: ::005:: ::014:: +170 ครับ ::014:: อิจฉาอีตาอู๊ดจัง แซนวิชสะด้วย :D~ บอกแล้วว่าอย่าอิจฉาอู๊ด อู๊ดมันโชคช่วยทั้งนั้น ;D ;D ::014:: +ครับ แต่ทำไมผมบวกแล้วยัง 172 อยู่เลย ??? คะแนนไม่ขึ้นไม่เป็นไรครับน้า ขอแค่ให้น้าเข้ามาอ่าน และเป็นกำลังใจให้เป็นพอครับ :VOV: :VOV: ::014:: ผมอาจจะไม่ได้ตอบทุกคอมเม้นท์นะครับ แต่อยากบอกว่า ขอบคุณมากๆ ครับ พี่ๆ ทุกท่านน่ารักกันทุกคน :VOV: :VOV: ขอบคุณครับ ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กันยายน 13, 2012, 04:46:32 PM เพิ่งจะหานิดเจอ เป็นไงน่ารักไหมครับ แล้วนิดในความคิดของพี่ เป็นแบบไหน ใครชอบยังไง โพสให้ดูบ้างนะครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: unknow13 ที่ กันยายน 13, 2012, 08:25:14 PM นิดกับเบล ของผมก้ประมาณนี้แหละครับ ::014::
รูปล่างสุดไม่เกี่ยวนะครับ ::005:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: unknow13 ที่ กันยายน 14, 2012, 02:07:02 PM +174 มาดันครับ ::014:: กลัวหายเดี๋ยวอดอ่านต่อกันพอดี :OO
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กันยายน 14, 2012, 02:54:28 PM +174 มาดันครับ ::014:: กลัวหายเดี๋ยวอดอ่านต่อกันพอดี :OO ขอบคุณครับ +1 เช่นกันครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ กันยายน 24, 2012, 07:04:23 AM มาตามหาน้องุเบลครับแอบหนีไปเที่ยวไม่ติดต่อกลับเลย ::001:: +179ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ กันยายน 24, 2012, 01:26:35 PM ลืมไปเลย ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ กันยายน 24, 2012, 05:11:53 PM หายไปนานสงสัยนักเขียนจะโดนตั้งกรรมการสอบวินัยร้ายแรง อิอิอิ.
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ กันยายน 28, 2012, 09:04:36 AM รอๆๆๆๆ ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: maxgti ที่ กันยายน 30, 2012, 01:53:40 PM เข้ามาอยากจะบอกว่า รอครับ ::014:: ::012::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ ตุลาคม 02, 2012, 11:18:47 AM + 182 รอตอนต่อไปครับ ;D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ ตุลาคม 02, 2012, 03:00:14 PM รอๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ ตุลาคม 02, 2012, 08:43:21 PM น้องเบลไหนบอกว่าจะกลับจากเสม็ดแล้วจะมาหาไงไปไหนแล้วละนี่ :<><> .....ยังรออยู่ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ ตุลาคม 13, 2012, 09:11:52 PM ท่านเจ้วของบทความ......หลังจากที่ท่านไปเพลินที่เกาะใดๆก็แล้วแต่กรุณานำน้องเบลมาคืนด้วครับเนื่องจากผ่านไปแล้วซึ่งหลายสัปดาห์ในทางกฎหมายผมก็ขอแจ้งความน้องเบลหายณ.ที่นี้ด้วยครับ ::001:: ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ ตุลาคม 18, 2012, 12:23:58 PM ::014::
+ รอใว้ครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: maxgti ที่ ตุลาคม 27, 2012, 05:06:05 PM หายไปเลยกระทู้นี้ ประกาศรับสมัครคนเขียนบท(ต่อ) 55 ::001::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: อรชุน-รักในหลวง ที่ มกราคม 29, 2013, 08:21:06 AM อยากอ่านต่อแล้วคร้าบบบบบ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Half cock ที่ มกราคม 29, 2013, 10:59:46 AM อยากอ่านต่อแล้วคร้าบบบบบ ผมว่านักเขียนโดน ผบ. ภาคทัณฑ์แล้วมั้งครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่29แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กุมภาพันธ์ 15, 2013, 11:33:46 AM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่30
พี่ๆ สมาชิกที่ติดตามอ่าน :VOV: อย่าว่ากันเลยนะครับ น้องคนนี้คิดไม่ออกจริงๆ :~) เพิ่งจะมาได้อารมณ์ก็ตอนนี้เองครับ ;D ;D ส่วนเครื่องดื่มสำหรับสาวๆ ก็มีแบบไม่อั้น ไหนจะสปาย ไหนจะบาคาดี้ มีทุกรส ใครชอบอย่างไหนก็ตามสบาย สาวๆ มากันแล้ว นิด..นิด.. ผมตะโกนเรียกพลางโบกไม้โบกมือ นิดสาวอึ๋มมาพร้อมเจ๊ตุ๊ก พี่นุช และที่ขาดไม่ได้ ก็คือน้องเบล ทุกวันนี้ผมยังคิดอยู่ว่าผมไปมีอะไรกับเธอได้ยังไง แหม่อู๊ด เรื่องกินนี่ไม่ได้เลยนะ รีบเลยนะ นิดกัดผมเบาๆ นั่งเลยครับ ผมเชิญทุกคนนั่ง ก่อนทำทีลุกจัดแจงที่ ใครเอาอะไรบ้าง เดี๋ยวจัดให้ วันนี้อู๊ดขอบริการเอง สาวๆ ได้ยินดังนั้น ก็พากันส่งเสียงวี๊ดวิ้ว พี่อู๊ดนี่น่ารักจัง เบลสาวน้อยถึงกับเอ่ยปากชมผม แหม่! น้องเบล ไปชมพี่เขาอย่างนั้น แอบคิดอะไรเปล่าเนี๊ยะ เบลสาวน้อยชมอย่างหลุดปาก แก้มทั้งสองข้างกลายเป็นสีแดงอ่อนๆ อย่างเห็นได้ชัด ก็พี่อู๊ดเขาน่ารักจริงๆ นี่ค่ะ เบลยังคงชมผมอย่างต่อเนื่อง เบลพูดอย่างนี้ คืนนี้พี่ขอจัด แบบเต็มที่ไปเลย จัดอะไรอู๊ด พูดจาน่าเกลียด นิดทำทีเป็นคนหัวโบราณขึ้นมาซะงั้น ก็เดี๋ยวชงเหล้าให้กินแบบเต็มที่ไง ผมรีบแก้ต่าง สาวๆ ต่างพากัน อ๋อ นิดนี่นะ...คิดอะไรก็ไม่รู้ คิดแต่เรื่องใต้สะดือ ผมกัดเธอคืน ดอกนี้ไม่เบา อู๊ดนั่นแหละที่คิด นิดยังไม่ได้คิดเลย อู๊ดลามก เธอเถียงกลับ แถมด่าผม ไอ้ลามกด้วย ได้! คืนนี้แหละจะได้รู้ว่าไอ้ลามกที่นิดด่า มันเป็นยังไง โต๊ะเรานั่งกินกันอย่างเอร็ดอร่อย ผมมันคนชอบดื่ม ดื่มตั้งแต่ตะวันยังไม่ตกดิน ผมดื่มแต่เหล้าอย่างเดียว ไม่ดื่มหลายกษัตริย์ เคยครั้งหนึ่ง สมัยเรียนเล่นดื่มแบบรวมมิตร ทั้งเหล้าสี เหล้าขาว วอดก้า และตบตูดด้วยเบียร์ ผลคืออ้วกแตกอ้วกแตน แฮ้งค์ไปสองวันสองคืน เล่นเอากินข้าวไม่ได้เลยทีเดียว ขยาดของมึนเมาไปอีกนาน ส่วนสาวๆ ก็เล่นดื่มกันตั้งแต่หัววันเช่นเดียวกัน เจ๊ตุ๊กดื่มนิดดื่มหน่อยก็หน้าแดงแล้ว ส่วนนิด และเบล ก็ดื่มตามสภาพก็คือ ดื่มไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกว่าโต๊ะของเราคุยเสียงดังสุด อย่าเรียกว่าคุยดีกว่า เรียกว่าแหกปากจะเหมาะเหม็งกว่า ส่วนโต๊ะอื่นก็มีเดินมาแวะเวียนบ้าง ตามประสาคนทำงานที่เดียวกัน มื้อนี้สำหรับผมถือว่าอิ่มมาก อิ่มแปล้เลย กินอย่างกับปล้น หรืออีกนิยามหนึ่ง ทำงานเหงื่อไม่แตก แดกเหงื่อท่วม เวลามันช่างผ่านไปเร็วนัก เรานั่งกินกันตั้งแต่ช่วงบ่าย เหลือบดูนาฬิกาอีกที ปาเข้าไปเกือบห้าโมง พี่ตุ๊ก วันนี้ไม่มีกิจกรรมหรอ พี่ตุ๊กชักสีหน้าสงสัย กิจกรรมอะไรอู๊ด ก็ อย่างเช่นดำน้ำ ตกหมึก อะไรประมาณนี้อ่ะ มีไหมครับ อ๋อ มีจ๊ะแต่เป็นพรุ่งนี้ คุณทวีปบอกว่า วันนี้ให้พวกเราพักผ่อนกันตามสบาย แกเห็นเดินทางมาเหนื่อย พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ครับ แจ๋วเลย ผมก็ไม่ค่อยอยากทำอะไรเหมือนกัน บอกตรงๆ ไม่ค่อยชอบกิจกรรม ชอบนั่งกินเหล้ามากกว่า แต่สำหรับสาวๆ อาจจะเบื่อหรือเซ็งก็เป็นได้ นิดร้องเพลงไหม ไม่เอาอ่ะอู๊ด อายเขา อู๊ดร้องสิเดี๋ยวนิดเชียร์ พี่อู๊ดร้องสิหนูอยากฟัง เดี๋ยวหนูช่วยเชียร์อีกแรง เบลเสริมอย่างนี้เห็นทีต้องโชว์เทพสักหน่อย ได้ๆ แต่ว่าเพลงอะไรดีหล่ะ ช่วยกันนึกหน่อยสิ ทั้งเจ๊ตุ๊ก นิด เบล ต่างพากันเคร่งเครียดเพราะมัวแต่นึกเพลงที่จะให้ผมร้อง อันนั้นก็ไม่ดี อันนี้ก็ไม่เอา ต่างคนต่างค้าน เอางี้หล่ะกัน เดี๋ยวผมเลือกเอง เพราะถ้าให้สาวๆ เลือก วันนี้ก็คงไม่ได้ร้อง ส่วนคาราโอเกะที่ทางรีสอร์ทจัดไว้ให้ก็อยู่ด้านหน้าสุด มีสเต็ปเล็กๆ ให้ยืนเด่นเป็นสง่า ตอนนี้พระอาทิตย์ก็เริ่มจะลาลับแล้ว ผมร้องเป็นคนแรก จึงเลือกเพลงที่สนุกๆ หน่อย แต่คงไม่ใช่พวกเรสโท แหกปากโวยวายอะไรแบบนั้น ผมเลือกร้องเพลง ก็เคยสัญญา ของพี่อัสนีย์ คิดดูแล้วน่าจะรู้จักกันทุกคน ทำนองขึ้นปุ๊บ โต๊ะผมส่งเสียงปั๊บ ทั้งกรี๊ด ทั้งร้อง ปากก็แหก มือก็ตบ ไม่นานนักหลายๆ โต๊ะก็เริ่มหันมาสนใจผม ทั้งๆ ที่ในตอนแรกไม่มีใครสนใจ บอกตรงๆ ตอนนี้เหมือนแมลงวันตอมขี้เลย ผมเริ่มรู้สึกอายก็คราวนี้ แต่ยังดีที่แอลกอฮอล์ช่วยได้เยอะ พอเริ่มร้อง หลายๆ โต๊ะเริ่มขยับ บางคนร้องตาม บางคนเคาะโต๊ะทำจังหวะ แต่ก็เดี๋ยวเดียว และก็หันไปกินเหล้าต่อ ผมร้องไปสามเพลง เหมือนผมเป็นตัวเปิด ไม่นานนักก็เริ่มมีคนมาต่อคิว ตอนลงจากเวทีก็อายนิดๆ พี่อู๊ดร้องเพราะจัง เบลเอ่ยชมพลางตบมือ แหม่อู๊ด เพลินเลยนะ นิดแซวผม ผมยิ้มตอบเล็กๆ มาๆ กินเหล้าดีกว่า ผมพาเข้าสู่บรรยากาศร่ำสุรา บอกตรงๆ ผมชอบมาก ไอ้การที่ได้กินเหล้าริมทะเล บรรยากาศดีๆ อย่างนี้ ลมก็เย็น เงียบสงบ จะมีก็แต่เสียงน้ำทะเลกระทบฝั่ง เป็นจังหวะ และที่สำคัญสาวๆ เพียบ ทั้งรุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ มีให้เลือกให้ชม ตอนนี้ผมเริ่มตึงๆ กำลังก้าวเข้าสู่ความสุข สนุกสนานอย่างเต็มขั้น ผมยกดื่มพรวดหมดแก้วแล้วแก้วเล่า อะไรมันจะสุขป่านนี้ นิด เมายังจ๊ะ ก็มึนๆ นะ แล้วอู๊ดหล่ะ นิดตอบผมด้วยประโยคเรียบง่าย ผมสังเกตเธอจากน้ำเสียง เธอไม่ได้แค่มึน แต่เธอเมาแล้ว ลิ้นเธอเริ่มพัน พูดจาเริ่มรัว ผมหยุดมองเธอ หัวใจผมมันบอกว่า เธอน่ารักดีนะ บางครั้งผมก็อดใจไม่ไหว ต้องพยายามข่มใจไม่ให้คิดเรื่องจังไร ในตอนนี้ อู๊ดๆ เป็นไร เมาเหรอ ผมมัวแต่นึกเพลินจนเธอทักด้วยความสงสัย อะไรนะ! อ๋อเปล่าจ๊ะ คิดอะไรเพลินๆ เฉยๆ เหรอ นึกว่าคิดถึงสาวที่ไหน ถ้าจะคิดถึงสาวที่ไหน ก็คงจะเป็นนิดนั้นแหละจ๊ะ ผมยิงดอกนี้น่าจะได้หลายแต้ม แต่ผมพลั้งปากพล่อยๆ ลอยๆ จนลืมนึกว่าเบลก็นั่งอยู่เช่นกัน แต่เบลไม่ได้ยินผมพูดหรอก เพราะมัวแต่คุยกับหนุ่มโต๊ะข้างๆ ไอ้หน้าจืดนี่ไม่รู้เรื่องเลย เด็กใครให้มันรู้บ้างสิวะ! ผมสบถในใจ หนุ่มการตลาดมาใหม่ไฟแรง จบหมาดๆ จบนอกมั้ง ไม่รู้นอกไหน ดูท่าทีไอ้หน้าจืดนี่ท่าทางจะสนใจเบลไม่น้อย แต่คิดว่าเบลคงไม่ นั่น...นั่น! ชนแก้วกันอีกแล้ว ห่าเอ๊ย! เกรงใจกันบ้างสิวะ! เบล ค่ะ ชงเหล้าให้พี่หน่อยสิ อู๊ดไม่ชงเองหล่ะ ทั้งเหล้า โซดา น้ำแข็ง ก็อยู่ที่ตัว ยังจะมาใช้น้องอีก นิดเบรคครั้งนี้ ควันขึ้น ไม่เป็นไรค่ะพี่นิด เดี๋ยวหนูชงให้ พี่อู๊ดเขาชงเยอะแล้ว ไม่สงสัยเลยทำไมไอ้หน้าจืดถึงตามตอแยไม่เลิก ผมหันไปยิ้มให้นิด ให้เห็นถึงรอยยิ้มของชัยชนะ นิดทำทีล้อเลียนกลับ บดบังการเสียหน้า แต่สำหรับผมไม่ว่านิดทำอะไร ผมก็ไม่เคยคิดโกรธเธอ เพราะเธอคือคนที่ใช่ตั้งแต่เข้าทำงานที่นี่ ผมยอมรับว่าผมหลายใจ แต่ถ้าเจอคนที่ผมรักผมก็หยุดนะ แต่ทว่าตอนนี้มันยังนะซิ น้องเบลเรียนที่ไหนเหรอครับ ไอ้จืดสานความสัมพันธ์ อย่างต่อเนื่อง เบลเหรอ หอการค้าค่ะ ว่าแล้ว เป็นอย่างที่ผมคิดไม่ผิดเลย ทำไมเหรอค่ะ เบลถามด้วยความสงสัย อ๋อ ก็เพราะว่า มหาลัยนี้มีแต่คนหน้าตาดีๆ ไงครับ บอกตรงๆ ผมได้ยินถึงกับจะอ้วก เบลก็นะ ยังทำทีเขิลอาย ทำเป็นให้ท่ามันอีก หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่30แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: Ball77 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 15, 2013, 12:07:54 PM มาแล้ว หลังจากหายไปนาน :VOV: :VOV: :VOV:
ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่30แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 15, 2013, 02:21:38 PM มาแล้วแก้วตา เอาแต้มที่ 197 ไปเป็นกำลังใจ :D
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่30แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 15, 2013, 09:07:26 PM ต้องย้อนกลับไปอ่านของเก่าก่อนถึงจะต่อกันติด
ขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่30แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กุมภาพันธ์ 17, 2013, 04:45:48 PM แฟนเก่าๆ ทั้งนั้น ::002:: ::002::
ขอบคุณทุกท่านครับ +1ทุกท่าน ;D ;D หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่30แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: paluay ที่ กุมภาพันธ์ 18, 2013, 08:37:27 AM :D~กลับมาแล้วก็ต้องตาม+ครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่30แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2013, 11:50:40 AM :D~กลับมาแล้วก็ต้องตาม+ครับ ::014:: ขอบคุณครับ +1 เช่นกันครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่30แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: T1 ที่ กุมภาพันธ์ 19, 2013, 02:14:18 PM +1 เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่30แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กุมภาพันธ์ 20, 2013, 03:03:35 PM บันทึก "สุรัตดา" ตอนที่31
โธ่! ไอ้จืดเอ้ย มุขกากๆ อย่างนี้ยังกล้าเล่นอีกหรอวะ ผมสบถต่อ บอกตรงๆ ผมไม่ค่อยถูกชะตากับไอ้หมอนี่สักเท่าไหร่ คือเอาแบบตรงๆ เลยดีกว่า คือหน้ามันกวนบาทามาก อ๋อ! ผมลืมบอกไปนอกจากคุณทวีป และผมแล้ว ที่เป็นผู้ชายอ่ะไม่ใช่แค่สองคนหรอก แต่มีไอ้จืดนี่อีกคน ผมลืมนึกถึงไอ้นี่เลย จึงไม่ได้แจ้งท่านผู้เขียนในตอนก่อนหน้านี้ เดี๋ยวจะหาว่าผู้เขียน เขียนแล้วงงเอง มาต่อกันดีกว่า รู้สึกว่าไอ้จืดนี่มันจะเข้ามาแทนคุณสิทธิ์ คุณสิทธิ์แกเป็นหนึ่งในเรื่องการตลาด แต่แกก็เป็นแค่พนักงานธรรมดาเหมือนอย่างผม ไม่ได้เป็นหัวหน้า หรือซีเนียร์แต่อย่างใด แกออกไปทำธุรกิจส่วนตัว แบบว่าได้เมียรวย เลยพากันก้าวหน้าไม่ได้ต๊อกต๋อยอย่างหนุ่มไอทีที่หน้าตาดีแต่ไม่มีตังค์ หรือหน้าตาไม่ดีแถมตังค์ก็ไม่มี จะเป็นอะไรก็ช่าง มาเรื่องคุณสิทธิ์กันต่อ ผมนี่ออกนอกเรื่องเป็นประจำ ต้องยอมรับเลยคุณสิทธิ์แกโชคดี เขาบอกกันว่า แข่งอะไร แข่งได้ แต่แข่งโชควาสนา แข่งไม่ได้ สงสัยมันคงจริงอย่างคำโบราณว่าไว้ ถ้าคุณทวีปกล้าพอที่จะจ้างไอ้จืดนี่ ผมว่ามันก็คงมีดีไม่น้อย เพราะถึงขนาดให้มาต่องานของคุณสิทธิ์ทั้งหมด นับว่ามันคงเจ๋งพอตัว ส่วนไอ้เรื่องงานการตลาดอะไรนั่น ผมไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่ มันมีการบริหารวิธีจัดการอะไรยังไง ผมไม่รู้หรอก แต่เท่าที่ดูคุณสิทธิ์แกทำงาน ก็โอเคนะ เพราะผมดูจากยอดสมาชิกของลูกค้าที่เพิ่มเข้ามาในระบบ ในระยะหลังมานี่เพิ่มแบบน่าตกใจ ก็คงเป็นฝีมือคุณสิทธิ์ นั่นแหละ ส่วนไอ้จืดจะเข้ามาแล้วสานต่อความเก่งของคุณสิทธิ์ได้ไหม นั่นก็เป็นเรื่องของ กึ๋น ผมรู้สึกว่าเบลจะสนิทสนมมากไปแล้ว เอ่อ น้องอะไรนะ พี่จำชื่อไม่ได้ ผมเซนต์ครับ มันยิ้มเล็กน้อยให้ผม และหันไปคุยกับเบลต่อ ผมไม่ละความพยายาม เอ่อ! พี่ชื่ออู๊ดนะ อยู่ไอที มีอะไรถามได้ ครับ สั้นๆ แต่เจ็บปวด มันไม่อยากเสวนากับผม ถามคำแม่งตอบคำห่าเอ๊ย! เห็นกูเป็นตัวตลกหรือไงวะ เบลจ้ะ ผมเรียกเบลด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล ค่ะ เธอละสายตาจากหอกหักนั่น หันมามองผม พี่อู๊ดเรียกหนูหรอ เธอไม่แน่ใจว่า ใครเรียก เลยย้ำถาม จ๊ะ พี่เรียกเอง ไม่มีอะไรหรอก เห็นนั่งเหงาๆ ไม่เหงาหรอกค่ะ ได้พี่เซนต์คุยเป็นเพื่อน พี่เหงาหรอ เบลสาวน้อยน่ารัก ยังไงเธอก็ยังน่ารักเหมือนเดิม ปล้าว! ใครเหงา พี่สนุกสุดเหวี่ยง อะไรมันช่างจะสุขปานนี้ ผมพูดจบ ยิ้มแหะๆ แล้วกลับไปกินเหล้าต่อ อู๊ด บ้าปะเนี๊ยะ พูดอะไรเลอะเทอะ นิด เธอเป็นอะไร หงุดหงิดอะไรเนี๊ยะ ผมก็เป็นของผมอย่างนี้ประจำ สงสัยประจำเดือนมาแน่ๆ เปล่าจ้า ก็คนมันมีความสุข ทำอะไรมันก็สุข เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว หรือนิดว่าไง ผมทำทียักไหล่ นิดคิดว่าอู๊ดบ้าจ๊ะ เธอพูดจบ ทำทีลุกหนี นิดจะไปไหน ไปห้องน้ำหรือเปล่า อือ เธอพยักหน้ารับ งั้นอู๊ดไปด้วย รอแป๊บ เบลไปห้องน้ำไหม ไม่ค่ะ ยังไม่ปวด พี่อู๊ดดูแลพี่นิดด้วย หนูว่าพี่นิดเริ่ม เมาแล้วหล่ะ เบลชักสีหน้าเป็นห่วง และเบลไม่หึงหวงผม เหมือนก่อนหน้านี่แล้วหรือ หรือพอเจอหนุ่มๆ ก็พลันเปลี่ยนใจ อ่อนละทวยคล้อยตามไปกับมัน นึกแล้วอยากโดดเตะปากสักป้าบ จ๊ะ ไม่ปวดก็ไม่ปวด อู๊ด จะไปไหม ลีลาเยอะจริงๆ นิดหงุดหงิดอะไรวะเนี๊ยะ สงสัยมีเมนส์จริงๆ จ้าๆ ไปแล้ว ไปแล้ว ผมลุกพรวดสปีดฝีเท้าตามนิดที่เดินนำไปก่อนหน้านั้น ทางไปห้องน้ำนี่มืดเนอะ นิดเปรยเบาๆ กลัวอะไร มานี่เดี๋ยวอู๊ดนำเอง ผู้หญิงนอกจากจะอ่อนแอกว่าแล้ว ยังต้องการฮีโร่ เพื่อปกป้องเธอจากอันตรายในเงามืด กลัวหรอ ผมคว้าจับมือเธอแน่ ก่อนพาก้าวข้ามความหวาดกลัว เธอก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด หรืออีกนัยหนึ่งคือเธอไม่ได้คิด อะไรนั่นเอง หึ! หึ! แต่ผมคิด ความเลวเข้าครอบงำ ฮ่า!ๆ ข่มขืมเธอดีกว่า ความคิดกูนี่ช่างอับปรีย์จริงๆ อู๊ด อย่าเดินเร็วสิ เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก ทางเดินไปห้องน้ำเป็นสะพานไม้ ทางเดินไม่กว้างมากนัก นิดกลัวผมจะพาเธอตกลงไป แทนที่จะกลับไปนั่งกินเหล้าต่อ แต่ต้องไปนอนกินน้ำเกลือแทน ซะอย่างนั้น นี่ก็ไม่ได้เร็วนะนิด นิดเดินช้าเองหรือเปล่า อู๊ด เดินช้าหน่อยได้ไหม ผมก็ไม่ได้เดินเร็วนัก ผมว่าเธอเมามากกว่า ผมหยุด และหันไปคุยกับเธอ นิดเมาหรือเปล่า เปล่า ทำไมหรอ ไม่มีอะไร ถามดู ถ้าเมาเดินไม่ไหวก็บอก ขี่หลังอู๊ดก็ได้ เธอหยุดคิด อู๊ดเป็นควายหรอ เธอหัวเราะลั่น นิด เดี๋ยวก็โดนควายควิดหรอก เธอยังหัวเราะไม่หยุด เดินไหวมั้ย ผมทำทีขึงขัง อู๊ดอย่าดุซิ ไม่ได้ดุ แต่นิดเมาแล้ว ไม่ยอมฟังอะไรเลย ทำเป็นเล่นไปหมด ท่าทีผมจริงจังขึ้น ขี่ก็ได้ ผมย่อเข่าลงเล็กน้อย ยังไม่ทันจะตั้งท่า เธอกระโดดเกาะยังกับลิง โอ๊ะ! นิดไม่ให้ตั้งตัวเลยนะ เกาะแน่นๆ นะเดี๋ยวตก ตัวเธอไม่นักมาก เต็มที่ก็ไม่เกินห้าสิบโล ผิวพรรณเธอดีจริงๆ เพราะยังไงมือผมก็ต้องถูกช่วงขาอ่อนของเธอ นิ่มจัง ผมเปรยเบาๆ เธอไม่ได้ยินหรอก เพราะเธอมัวแต่พูดนู้นพูดนี่อยู่ พูดถึงดาวอะไรต่อมิอะไร ต่างๆ นาๆ นู้นอู๊ด ดาวตก อธิฐานเร็ว พลางชี้ไปนู้น ผมไม่ได้สนใจในสิ่งที่เธอพูดหรอก มัวพะวงอยู่กับขาเนียนนุ่มของเธอ อู๊ด ถามไรหน่อยสิ ถ้าเธอกระซิบข้างหูผมได้ นั่นคือเธอต้องกอดคอผม แนบสนิทชิดเนื้อผม เธอคงลืมตัว ตอนนี้นมเธอติดหลังแบบเต็มสองเต้า ถามอะไรจ้ะ น้ำเสียงผมดูช่างสุขยิ่งนัก อู๊ด เหงาบ้างหรือเปล่า เวลาที่ไม่มีใคร ใครในที่นี้ หมายถึงอะไรหล่ะ ก็ใครไงอู๊ด ใครที่จะอยู่เป็นเพื่อนเรา เวลาที่เราเหงา ไปกินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน อะไรแบบนี้อ่ะ เธอคงหมายถึงคนรัก เธอคงเหงา แถมยังกินเหล้าเข้าไปอีก ทีนี้ยิ่งเหงาใหญ่ นิดหมายถึง แฟนหรอ อืม เธอเอ่ยเบาๆ เสียงเธอเศร้าอย่างเห็นได้ชัด นิด คิดถึงแฟนเก่าหรอ อู๊ด นิดขอได้ไหม อย่าพูดถึงไอ้เวรนั่นอีก โอ้โห่! ดูเธอเกลียดแฟนเก่าเข้าไส้จริงๆ ผมพูดแย่เธอต่อดีกว่า นิด อู๊ดว่านะ บางทีเขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจก็ได้ แบบว่ามันเกิดได้กับทุกคน ไอ้อาการชั่ววูบเนี๊ยะ หรอ เธอตอบสั้นๆ ก่อนผละตัวออกจากหลังผม ไม่น่าจี้จุดเลยกู ผมนึกในใจ อู๊ด เดินเร็วหน่อย วันนี้จะถึงไหมเนี๊ยะ ดูเธออารมณ์เสียมากกว่าตอนมาซะอีก ถึงแล้วจ้า โอ๊ย! เมื่อยฉิบ แหม่ แค่นี้ทำเป็นบ่น ขากลับแบกอีกไหม ฮือ! ผมส่ายหน้ายิกๆ บรรยากาศห้องน้ำตอนกลางวันกับกลางคืนนี้มันช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว มันน่ากลัวแบบขลังๆ มีแมลงตัวเล็ก ตัวน้อย ไต่กันให้ยั๊วเยี๊ยะเต็มผนังไปหมด ยิ่งตรงไฟส่องทางไม่ ต้องพูดถึง หลากหลายสายพันธุ์ ส่วนห้องน้ำมีเป็นสิบห้อง แต่มันเปิดใช้งานจริงๆ แค่สองห้อง ที่เหลือล็อคหมด ไม่รู้กลัวเอี้ยอะไร สงสัยกลัวขันหาย ถ้ามึงกลัวหายนัก ก็เจาะรูแบบโน๊ตจมูกโตบอกก็ได้ แป๊ก! แป๊ก! ซวยแล้วนิด ไฟไม่ติด อู๊ดลองห้องนี้ยัง แป๊ก! แป๊ก! นี่ก็ไม่ติดอ่ะ ทำไงดีอู๊ด ปวดจะตายอยู่แล้ว ใบหน้าของนิดบิดเบี้ยว สงสัยคงปวดมาก เอ่อ! เดี๋ยวนะ เอางี้ม่ะ ก็ไม่ต้องปิดประตูไง แสงข้างนอกจะได้ลอดผ่านไปข้างในได้ อู๊ดจะบ้าหรอ ยังจะมาทำเป็นเล่นอีก เร็วสิ แล้วกูจะทำยังไงหล่ะ ก็ไฟมันไม่ติด ห้องน้ำแม่งก็มืดอะไรอย่างนี้วะ แล้วทำไมกูไปฉี่ที่ห้องวะ ห่าเอ๊ยโง่จริงๆ นิด แล้วทำไมเราไม่ไปเข้าห้องน้ำที่ห้องหล่ะ เออ นั่นสิ นิดก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน จริงๆ ผมก็คิดได้ตั้งนานแล้วหล่ะ แต่ห้องพักมันอยู่ค่อนข้างไกล ก็เลยขี้เกียจเดิน แต่งานนี้คงเลี่ยงไม่ได้ นิดเอากุญแจห้องมาหรือเปล่า นิดทำทีตบกระเป๋ากางเกง ไม่ได้เอามาอ่ะ สงสัยวางอยู่ที่โต๊ะแน่เลย ไม่เป็นไร งั้นไปห้องอู๊ดก็ได้ ยังไงก็ได้ นิดปวดจะแย่อยู่แล้ว เธอยืนบิดไปบิดมา แก๊ก! ประตูห้องยังไม่ทันเปิดสุด นิดก็พรวดเข้าไปในห้องทันที ปัง! สงสัยอั้นมานาน อู๊ด นิดตะโกนออกจากมาห้องน้ำ ว่า ผมขานรับ ยังอยู่นะ สงสัยกลัวผีแน่นอน ถึงได้เช็คความอุ่นใจ ยังอยู่จ้า เสร็จยังหล่ะ อู๊ดก็ปวดเหมือนกัน เดี๋ยว อีกแป๊บ แก๊ก! นิดรอด้วยนะ กลัวผีหรออู๊ด เธอได้ทีข่มใหญ่ นิดมากกว่าม้างที่กลัว ผมตอกเธอกลับก่อนเดินเข้าห้องน้ำ ปัง! อู๊ดเสร็จยัง เธอรบเร้า งอแงอยู่หน้าห้อง เดี๋ยวสิ รีบมากก็ไปก่อนเลย คนจะอี้เร่งอยู่ได้ โห่! ไหนบอกปวดปวดฉี่ไง ตอนนี้ปวดขี้แล้ว รอแป๊บ ดูๆ ไปนิดก็เหมือนสุรัตดาเหมือนกันนะ น่ารักดี แก๊ก! ป่ะ เสร็จแล้ว นานมากเลยอู๊ด เหม็นด้วย คำพูดคำจาก็คล้ายๆ กัน มันเป็นพี่น้องกันเปล่าวะ นี่ดา เอ๊ย! นิด ผมนึกถึงสุรัตดามากไปหน่อย ถึงขั้นเรียกชื่อเธอผิด แอ๊ะ! ใครหน่ะ ดา แฟนหรอ หรือว่า กิ๊ก หูดีฉิบเป๋ง ก๊ง กิ๊ก อาราย ไม่มีหรอก อู๊ดเนี๊ยะโสดเรียกพ่อเลยหล่ะ โสดจริงหรอ อืมแต่จะว่าไป ก็ไม่เคยเห็นอู๊ดคุยโทรศัพท์กับใครนะ จะมาสงสัยอะไรตอนนี้นิด ป่ะ! ไปกินเหล้าต่อดีกว่า ผมทำทีผลักเธอให้ออกจากห้อง อย่าดันสิ เดี๋ยวล้ม เร็วๆ อยากกินเหล้าแล้ว ออกมานานแล้ว เดี๋ยวใครๆ เขาจะเข้าใจผิดกันหมด เข้าใจผิดเรื่องอะไร นิดหันมาถามผม เออ! น่า ผมปัดเป็นเรื่องอื่นไป อู๊ดคิดมากไปเปล่า หรืออู๊ดกำลังคิดอย่างนั้นจริงๆ ถึงกลัวคนอื่นเข้าใจผิด จะบ้าหรอ นิดเมาแล้ว พูดจาเลอะเทอะ ผมผลักเธอต่อ ไปเลย รีบเดินไวๆ กว่าจะลากเธอมาถึงโต๊ะได้ เล่นเอาเหนื่อยเลยทีเดียว พี่อู๊ด ทำไมไปนานจังค่ะ เบลกระซิบถามเบาๆ ไฟห้องน้ำมันเสีย พี่เลยไปเข้าที่ห้องมาจ้ะ สงสัยเริ่มหึง แล้วไป นึกว่าแอบนอกใจหนู นั่น! เธอหึงหวงจริงๆ ใครนอกใจกันแน่ พี่เห็นเบลกระหนุงหระหนิงกับไอ้หน้าจืดนั่นอยู่ไม่ใช่หรอ พี่อู๊ด! ทำไมไปเรียกพี่เขาอย่างนั้น นิสัยแบบนี้ไม่ดีเลยนะค่ะ เบลทำเป็นออกตัวแทน ทำไมพี่จะเรียกแบบนั้นไม่ได้ ก็หน้ามันจืดจริงๆ นิ๊! ผมทำเมินเฉยต่อคำพูดของเบล พี่หึงหนูหรอ เธอยิ้มใหญ่ เปล่า แล้วนี่ไอ้น่า! เบลแอบหยิกผม ไม่เอาค่ะ ไม่พูดอย่างนั้น ผมก็ไม่อยากต่อความยาว จ้ะ ไม่พูดแล้วจ้ะ แต่ว่าเขาไปไหนแล้วหล่ะ เขากลับที่พักไปแล้วค่ะ เห็นบอกว่าจะไปอาบน้ำ สงสัยเดี๋ยวคงจะมาใหม่ มันจะรายงานทำไมวะ จะไปทำห่าอะไรก็ไป ไม่ต้องมาบอกหรอก เหรอ! ผมตอบสั้นๆ เป็นนัยๆ ให้เบลรู้ว่า ผมไม่ชอบไอ้หน้าจืดนั่น พี่อู๊ดเอาแก้วมา เดี๋ยวหนูชงให้ กิน..กิน.. จะได้ใจร่มๆ เบลทำทีเอาใจผม แต่ผมก็ทำเป็นหึงไปอย่างนั้น ไม่งั้นชีวิตมันจะขาดรสชาติ พี่นิด เมาหรือยังค่ะ เบลถามก็เพราะเห็นนิดหน้าแดง ยังจ้า เป็นห่วงพี่อู๊ดเขาเถอะ ดูท่าจะไม่ไหวแล้วม้าง! ผมทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่เธอพูด แค่นี้พี่อู๊ดไม่เมาหรอกค่ะ พี่อู๊ดกินเหล้าเก่งจะตาย เบลออกตัวแทน เก่งแต่เรื่องดีๆ ทั้งนั้น นิดประชดไม่เลิก นิด แกเป็นอะไรของแก ไปประชดอู๊ดมันทำไม เมนส์มาหรอถึงได้หงุดหงิดแบบนี้ สงสัยเจ๊ตุ๊กทนดูอยู่นาน นิดไม่ได้ตอบอะไร นั่งทำหูทวนลม ผมเห็นดังนั้นจึงทำทีล้อเลียนเธอ เธอเห็นผมดูมีความสุข ระรี้ระริก ยิ่งทำให้หงุดหงิดไปกันใหญ่ เพราะจะต่อปากต่อคำ ก็ไม่ได้ เพราะเดี๋ยวถูกเจ๊ตุ๊กเอ็ดเอาอีก เป็นไรยัยนิด นั่งนิ่งเป็นหุ่นลองเสื้อเลย เจ๊ตุ๊กเห็นเงียบผิดปกติ จึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ไม่ได้เป็นอะไรค่ะพี่ตุ๊ก แต่พี่ตุ๊กดูอีตาอู๊ดสิ มันทำหน้าทำตาล้อเลียนนิดอีกแล้ว เจ๊ตุ๊กทำทีหันมามอง อู๊ดมันก็ทำหน้าปกติ มันก็นั่งกินเหล้าเฉยๆ พี่ไม่เห็นมันจะทำหน้าทำตาอะไร นิดสาวน้อย ทำไมช่างน่าสงสารอย่างนี้ ไม่มีใครเข้าข้างเธอเลย ผมเห็นสถานะการณ์ไม่สู้ดี จึงตัดบทด้วยการ มา มา ชนกัน ทั้งโต๊ะร่วมกันยก แม้แต่นิดที่ยังอยู่ในอารมณ์ขุ่นเคือง ก็ยังยก ชนกริ๊กๆ กริ๊กๆ ส่งเสียง วี๊ด วิ่ว ทั้งโต๊ะ หมดเลยนะ ใครไม่หมดขอให้ไม่มีคู่ นิดได้ยินดังนั้นยกหมดก่อนเพื่อนเลย พี่นิด กลัวไม่มีคู่หรอค่ะกินหมดก่อนใครเพื่อนเลย จริงด้วย ใครๆ ก็ต่างพากันแซวนิด นิดกินหมดอย่างนี้ สงสัยคืนนี้จะได้คู่ แซวดอกนี้ไม่ใช่ใครอื่น เป็นผมเอง เจ๊ตุ๊กได้ยิน ถึงกับพรวดเหล้าที่อยู่ในปากออกมา อู๊ด แรงอ่ะ เจ๊ตุ๊กเปรย นิดได้แต่ทำเขิลหน้าแดงระรื่น เห็นเป็นเรื่องตลกโปกฮาไป ผมได้แต่นั่งทำหน้าเจื่อนๆ ทำปากซู๊ดซ้าด เพราะเบลทั้งหยิกทั้งบิด จนเนื้อผมเขียวหมดแล้วหล่ะมั้ง วงเรานั่งกินกันไม่เลิก นี่ก็ไปเข้าไปเกือบห้าทุ่มแล้ว หลายๆ วงก็เลิก กลับเข้าห้องไปพักผ่อน บางคนก็เปิดบ่อน เล่นป๊อกเด้ง ส่วนคาราโอเกะก็เริ่มเงียบ อาจเป็นเพราะว่าเริ่มดึก ตอนนี้นับคร่าวๆ เหลืออยู่ไม่ถึงห้าโต๊ะ บรรยากาศก็เลยดูไม่วุ่ยวายเหมือนอย่างช่วงหัวค่ำ ส่วนกับแกล้มเหลือเต็มโต๊ะ เพราะไม่มีใครสนใจ สงสัยติดใจในรสของแอลกอฮอลล์กันหมด บอกตรงๆ ตอนนี้บรรยากาศดีมาก ดีกว่าตอนเย็นซะอีก ลมทะเลค่ำคืนนี้เย็นยะเยือก และเสียงคลื่นก็ไกลออกไป ไกลออกไปทุกที ผมได้แต่นั่งคิดว่า คืนนี้จะจบลงอย่างไร หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่31แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: หลวงริน - รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 20, 2013, 04:22:38 PM จวนละนิด รอแปีปนึง 55555
+202 ด้วยความขอบคุณครับ หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่31แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: winthai ยาวแค่ไหน ก็ต้องมีปลายสุดเสมอ ที่ กุมภาพันธ์ 20, 2013, 05:41:42 PM จวนละนิด รอแปีปนึง 55555 +202 ด้วยความขอบคุณครับ ขอบคุณครับน้าหลวง +1 คืนเช่นกันครับ 636 ;D ::014:: หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่31แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: หน่อไม้ส้ม-รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 20, 2013, 08:39:14 PM +205 นึกว่าจะไม่ได้อ่านแล้ว ;D ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่31แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: unknow13 ที่ กุมภาพันธ์ 21, 2013, 12:56:00 PM +1ให้ก่อนครับ เดี๋ยวจะกลับมา+ให้อีก1 ครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น "สุรัตดา" (****กลับมาอีกครั้ง****) อัพตอนที่31แล้วนะครับ เริ่มหัวข้อโดย: อรชุน-รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 21, 2013, 01:02:48 PM พี่winthai ไม่ต้องรีบเขียนครับ ตอนล่าสุดนี่เหมือนภาษามันแปลกไปค่อยๆออกก็ได้ครับพี่ ::014:: ::014::
|