เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมเชื่อว่าหลายท่านที่อายุ30ขึ้นไป คงเคยเห็นหนังสือแนวนี้บนแผงหนังสือนะครับ

ปล...เล่มเท่าไหร่นะ 20รึ25  ::005::

ฟังลุงกังฟูให้สัมภาษครับ  ;D

สัมภาษณ์โดย ฟ้ารุ่ง ศรีขาว


ในชีวิตของมนุษย์คนหนึ่ง ต้องอยู่กับทั้งโลกแห่งความเป็นจริง และโลกของจินตนาการ แม้ว่าโลกแห่งจินตนาการอาจจะไม่สามารถสร้างดอก ออกผลให้เจ้าของความคิดได้อย่างฉับพลัน แต่การจินตนาการนั้นเอง ที่ผลักดันมนุษย์ ให้พ้นไปจากความจำเจของชีวิตจริงที่ไม่มีความรื่นรมย์เท่ากับการนึกคิดอย่างไร้ขีดจำกัด โดยผู้รับสื่อทุกประเภทที่มีวิจารณญาณย่อมทราบดีว่าต้องแยกแยะระหว่างจินตนาการและความเป็นจริง  


ในท่ามกลางสังคมที่มองเรื่องเพศ เป็นสิ่งปิดลับ แม้ว่าทุกคนปฏิบัติแต่ไม่พูดถึง และแม้ว่าเรื่องดังกล่าวอาจจะถูกให้ค่าจากคนบางกลุ่มว่าเป็นเรื่องสกปรกหรือน่ารังเกียจ แต่อย่างน้อยที่สุดมนุษย์ทุกคนก็เกิดจาก “การร่วมเพศ”  


“มติชนออนไลน์” พูดคุยกับ “ชูชาติ ธนมงคลชัย” หรือ “กังฟู ไทยเพลย์บอย” อดีตผู้ต้องขังคดีดังเกี่ยวกับการสวิงกิ้ง ผู้เขียนเรื่องสยิว ซึ่งมีผู้อ่านในวงกว้างเมื่อ 30 กว่าปีที่แล้ว แม้ตอนนี้จะพ้นยุคบูมของ "สื่อกระดาษ" ซึ่งเขาก็อยู่ภายใต้ชะตากรรมนั้นด้วย แต่ทุกวันนี้ เขายังจัดรายการตอบปัญหาเรื่องเพศ “เพศศึกษา 25น.” ทาง I-News channel



@การรวมกลุ่มเข้าโรงแรมม่านรูดของเด็กนักเรียน แตกต่างจากการ “สวิงกิ้ง” อย่างไร


เด็กๆ เขาไปมั่วกันต่างหาก แต่คำว่า สวิงกิ้ง เป็นการสื่อความหมายของการแลกคู่ครองต่อคู่ครองแลกกัน ไม่ใช่ใครก็ได้จับกลุ่ม 4-5 คน แล้วเรียกว่า สวิงกิ้ง นั่นไม่ใช่ นั้นเรียกว่ามั่ว แต่คู่ครองนั้น เขาเป็นผัวเมียกันจริงๆ แล้วการไปสวิงกิ้ง คือ เขาตกลงกันในคู่แล้วว่า เขามีปัญหาความบกพร่อง อาจจะฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งบกพร่อง หรืออยู่กันมาแล้วไม่เร้าใจ เซ็กส์เสื่อม เซ็กส์ถึงทางตัน แล้วอย่างนั้น จะให้ต่างคนต่างแสวงหาหรือ ก็ไม่ใช่ แต่ต่างคนต่างร่วมมือร่วมใจกันที่จะกระทำ ทีนี้คู่อื่นก็เป็นเหมือนกัน ฉะนั้น เขาจึงไปหาคู่ที่เซ็กส์เสื่อมเหมือนกันเผื่ออะไรจะดีขึ้น เขาคิดอย่างนี้


เขาก็อยู่ในกรอบของเขา ไม่ได้เป็นแฟชั่นเปิดเผยแต่คนที่เขาไม่ยอมรับ ก็พยายามเอาเหล็กแหลมมาแทง มาคุ้ยมาเขี่ย พยายามจะให้บอกว่า ตรงนี้ต้องไม่มี สังคมบ้านเราทำไม่ได้นะ ถามว่า ถูกไหม ก็ถูกในความคิดในกรอบของเขา แต่คนกลุ่มนี้ เขาเลยจากตรงนี้ไปแล้ว


 

@กลุ่มเล็กๆ ที่เปิดเผยตัวไม่ได้นี้ มีผู้มีชื่อเสียงที่ภาพลักษณ์ต่อสาธารณะ ขัดแย้งกับชีวิตเซ็กส์ หรือไม่

 

 

มีระดับบิ๊กๆ ที่อายุมาก พา “แฟนน้อย” ที่อายุไม่มาก อาจจะให้ความสุขไม่เพียงพอ แต่เขาก็ต้องการให้อยู่ในสายตาของเขา อยู่ในห้องด้วยกัน ไม่อยากให้ออกไปนอกสายตา จึงอยู่ในกลุ่มสวิงกิ้ง

 


@ ความสวยในสังคมจะเป็นไปตามแฟชั่น ตั้งแต่แขก ฝรั่ง เกาหลี แต่รสนิยมส่วนตัวของคุณชูชาติ เปลี่ยนไปหรือไม่ตั้งแต่วัยหนุ่มจนถึงตอนนี้

 


ผู้ชายทุกคนจะมีความชอบของเขา ที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ตั้งแต่วัยรุ่นถึงสูงวัย แต่ละคนจะเป็นอย่างนี้ทุกคน ถ้าถามผมว่าชอบเกาหลีไหม ก็ไม่เชิง แต่ผมชอบแบบไทยๆ น่ารักๆ แบบลูกทุ่งๆ บางคนสวยผ่านไม่ใช่สวยซึ้งในใจ จะดำหรือขาวเราไม่สน แต่ได้อารมณ์แบบไทย สิ่งเหล่านี้ไม่มีมาตรฐานที่จะไปเจาะจงความชอบแต่ละคนไม่เหมือนกัน

 


@คิดว่า ตัวอักษร กับ ภาพเคลื่อนไหว ในเนื้อหาเดียวกันมีผลต่อคนอ่านและคนดู แตกต่างกันยังไง


 

หนังสือแค่อ่านและจินตนาการ ไม่ได้มีรูปธรรมชัดเจน เพราะมันเป็นตัวอักษร ขึ้นอยู่กับใครเขียนแล้วโน้มน้าวคนตามไปในตัวอักษรได้ ไม่ได้ยั่วยุแบบหนังตลับ ซีดี ฉะนั้น หนังสือตามแผงตอนนี้กลับกลายเป็นน้ำจิ้ม เพราะคนดูสมัยนี้ล้ำหน้าไปแล้ว หนังสือสมัยก่อนก็เชยไปแล้ว ไม่สามารถทำให้คนอ่านเป็นฆาตกรหรือบ้ากามได้


 

@ ทำไมเลือกทำขายระดับชาวบ้าน ขณะที่ “แมน” “หนุ่มสาว” ขายคนชั้นกลาง


 

เรื่อง sex แม้แต่ระดับผู้บริหารใหญ่ๆ บริษัทดังๆ เขาก็อ่าน เพราะเป็นหนังสือประเทือง ขณะอารมณ์เครียดๆ ส่วนที่ทำขายระดับชาวบ้าน ก็เพราะ ชาวบ้านทำงานแล้วก็ไม่มีเงินพอจะไปซื้อบริการอะไรที่ไหน


 

@ ทำไม sex story ต้องมีชนชั้น โดยส่วนใหญ่ให้ผู้ชายด้อยกว่าผู้หญิง


 

คำว่าชนชั้น ก็เหมือนละคร ต้องมีตัวอิจฉา ตัวร้าย ทำให้เรื่องสนุกขึ้น ถ้าไม่มีชนชั้น ไม่มีอุปสรรคก็ไม่สนุก ชนชั้นทำให้คนลุ้นตาม เร้าใจมากกว่า ยิ่งทำให้ตัวละครมีความรู้สึกห่างกัน คนอ่านยิ่งมีความรู้สึกร่วมมากขึ้น ลุ้นตามมากขึ้น แต่ถ้าเราไปเขียนว่า ผู้ชายเป็นคนรวย มามีอะไรกับผู้หญิงที่ด้อยกว่ากี่คนก็ได้ แบบนี้นอกจากไม่สนุกแล้ว คนอ่านก็จะไปเกลียดคนรวยเปล่าๆ ด้วย


 

@ คิดว่าสิ่งที่ผลิตขึ้น มันเป็นปัญหาหรือไม่


 

ทุกคนก็คิดว่าเป็นปัญหา แต่คนก็อยากรู้ แล้วสมัยนี้ เขาไม่อ่านหนังสือโป๊ ไม่ดูหนังแล้ว ในอินเตอร์เนตก็มี แต่ว่า อาชีพขายบริการก็เกลื่อนเมือง อันนั้นเป็นของจริงนะ เด็กเก็บเงิน 300 -500 ก็ไปเจอของจริงได้ ไม่ต้องมาอ่านหนังสือแบบนี้


 

@ คุณเห็นผู้หญิงเป็นสินค้า หรือวัตถุทางเพศหรือเปล่า


 

ไม่เลย ถ้าเมื่อก่อน ผู้หญิงคนไหนใจกล้า ก็เป็นการต่างตอบแทนกัน ผมไม่ได้จ่ายให้เขา แต่เวลาเขาลงปก เขาก็ได้รายได้เพิ่มขึ้นในการทำมาหากิน ได้ค่าตัวสูงขึ้น แล้วสมัยนี้ ผู้หญิงก็เปิดตัวออกมาเอง ขึ้นอยู่กับผู้หญิงแต่ละคน ส่วนผู้หญิงที่มาให้ถ่ายรูป ทุกคนก็มีเป้าหมายทุกคน เขาก็มีเป้าหมายของเขา

 


@มีเรื่องอะไรที่อยากจะเขียน นอกจากเรื่องเพศ

 


อยากจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับคนจีน ปรัชญาของคนจีน ไม่เกี่ยวกับเรื่องเพศ ปรัชญาของคนจีนใช้กับยุคนี้ได้ แต่ไม่มีใครทำ


 

@ทำไมมองว่าเรื่องเพศ เป็นสิ่งที่ต้องพูดเปิดเผย

 


ทุกวันนี้ ต้องเปิดเผย แล้วจริงๆ ทำไมต้องบอกว่า เด็กอายุเท่านี้ไม่ควรดูนั่นดูนี่ ถ้าดูต้องมีพ่อแม่ดูด้วย ทั้งที่พ่อแม่สั่งสอนไปซะก็สิ้นเรื่อง แล้วบางคนชอบทำตัวออกนอกหน้าเวลามีเหตุการณ์อะไรขึ้นมา มาชี้ว่ามันผิด แต่ทำไมไม่บอกว่า แบบไหนอย่าทำ บางคนเอาแต่สร้างตัวเอง โดยการเอาสิ่งที่ผิดพลาดของคนอื่นไปประจาน ทั้งที่ปกติไม่เห็นแนะนำเรื่องเพศ แต่พอคนทำผิด ก็จูงไปประจาน


 

@คุณเรียนจบอะไร


 

ถ้าเทียบกับตอนนี้ ผมจบ ป.6 ผมพิมพ์ดีดไม่เป็น ผมใช้เขียน 80 หน้ากระดาษ ต่อ หนังสือ 1 เล่ม เขียนด้วยลายมือ ที่ทำมา 30 ปี เส้นทางตัวหนังสือคงรอบโลก เขียนวันละ 20 หน้า ทำหนังสือคนเดียว ไปจ้างเขาพิมพ์ แล้วก็มีช่างศิลป์คนสองคน ไม่ชอบพิมพ์เพราะคิดไม่ออก แต่ถ้าเขียน มันจินตนาการได้

 


@ตอนวัยหนุ่ม เจอแรงเสียดทานเยอะแค่ไหน

 


ก็ไม่กลัว เมื่อก่อนตอนประชุมสภา มีคนเอาหนังสือผมไปชูในสภา ว่า ลูกอ่าน ปล่อยให้มีหนังสือแบบนี้ได้ยังไง เราก็รู้ว่าเอาแล้ว ต้องเก็บหนีตำรวจกันอีกแล้ว

 

แต่ตอนนี้ พยายามไถ่ความผิดตัวเอง ตอนหนุ่มๆ เราอาจจะไม่มีแนวทางที่ดีพอ ไม่มีความรับผิดชอบที่ดีพอ เขียนแบบเมามัน

 

ตอนนี้ก็พยายามสอนให้คนอ่านรู้วิธีการปฏิบัติต่อผู้หญิง อย่าไปบังคับขืนใจผู้หญิง หรือตัวผู้หญิงเอง ก็ต้องมีความระมัดระวังตัวเองด้วย

 


@ ตอนนี้ทำงานด้วยความคิดแบบไหน


ตอนนี้อายุ 66 แล้ว ก็อยากถ่ายถอดอะไรคืนสู่สังคม(ความรู้เรื่องเพศ) เพื่อลบล้างสมัยหนุ่มๆ เราอาจจะทำผิดเยอะ ชื่อผมยังไม่ลบหายไปจากความทรงจำของคนอายุ 30 กว่าขึ้นไป ลูกผู้ชายถ้าไม่รู้จักคำว่า กังฟู แสดงว่าไม่ใช่ลูกผู้ชาย
[/color]

เครดิต...http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1341739364&grpid=no&catid=no&subcatid=0000

ผิดคาด

ผมว่าเป็นเรื่องที่ต้องทำความเข้าใจกันดีๆครับ
ถ้าถูกที่ถูกทาง มันสวยงามมากเลยครับ

ปล มากไปฟ้าเหลืองขาอ่อนครับ ๕๕๕

Ha Ha Ha  ฮา  "ฮั่นแน่"  พี่เบิ้ม   อ่ะ ฮา

เป็นกระทู้ที่  "สวดยอด"  ที่สุดใน "จักรยาน" เลยอ่ะ ฮา
ยายเคยไปยืนอ่าน  ตาม "แผง"  แอบอ่านฟรี อ่ะ ฮา

555 พี่เบิ้ม รู้จัก เฮีย  "กังฟู" เนี่ยะ  ไม่ธรรมดาแล้วแหละ  ฮา  ::007:: ::007:: ::007::

คุ้นๆ  ชอบรูปหน้ากลาง

 ::006::   ยายบาฯ พูดงี้ผมเสียหายครับ  ผมไม่ค่อยชอบหนังสือลุงกังฟูครับ



 ไทยเพลย์บอยนางแบบไม่ค่อยสวยครับ สู้นวลนาง,เพ็ญพักไม่ค่อยได้ครับ  ::005::

พูดเรื่องอะไรกันครับ เคยแค่ไปตัดผมที่ร้านแก ::008:: ::005:: ::007::

นี่แฟนคลับออกนอกหน้าเลยครับ  ::007::

เมื่อก่อนดูแลหอพักนักเรียนประจำ... ได้มาบ่อยครับ... ไทยเพลย์บอย... นวลนาง... และอื่นๆ แต่ผมจะไม่เก็บไว้กับตัวครับ... ยึดแล้วก็ต้องเผาทำลาย... เพื่อมิให้เกิดข้อครหา... ว่ายึดมาอ่านเอง... ::007:: ::007:: ::007::

...ก็เสียดายนิดๆ ครับ... ::005:: ::005:: ::005::

::014::

แต่ก่อนโน้นแถวหมอชิต(เก่า) จะมีพวกมาเร่ขายหนังสือพวกนี้ ทำแอบๆซ่อนๆ ขายให้พวกหน้าตาที่ราบสูง  ::005::   20 บาท 30 บาท ว่าไป มันบอกรีบเก็บๆ เดี๋ยวค่อยเปิดอ่าน ที่ไหนได้มาดูทีหลัง ข้างในเป็นอาชญากรรม    ::012::

สมัย ม.ต้นผมรู้จักเพราะเพื่อนผมเอาที่บ้านมาขาย พ่อมันอ่านเสร็จก็มาเลหลังต่อ เล่มละห้าบาท ::008:: อันที่จริงเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายนักผมว่าหากรู้จักปลูกฝังให้เยาวชนเข้าใจเรื่องเพศศึกษาให้ดีน่าจะเป็นผลดีมากกว่าผลเสีย อย่างรายการชูรักชูรส ผมว่ามีประโยชน์ดีครับ  ::002::

สมัยเรียนมอต้น กำลังเริ่มเป็นหนุ่ม ความเป็นหนุ่มจะมาพร้อมกับสังคัง และซีมาโลชั่น ::012:: ::014::

นวลนาง เปิดบริสุทธิ์ เพลย์บอย คุณอากังฟู คอลัมส์กันลองคลายอารมณ์ในหนังสือแปลก ช่วยได้เยอะ

ถือว่าเป็นหนังสือทรงคุณค่าสำหรับ หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ โดยเฉพาะฉบับที่นางแบบหน้าปกสวย หุ่นดี

หน้าสีด้านใน หรือหน้าที่สำคัญมักจะหายไป ดังนั้นใครมีหนังสือเล่มเด็ดๆ จะซุกซ้อนไว้เป็นอย่างดี

เพื่อนๆ ยกให้เป็นเซี่ยน แวะเวียนไปหาไม่ขาดสาย..... ส่วนเพื่อน กลุ่มพวกที่เป็นเกย์ ก็จะอ่านมายเวย์

มิถุนา หรือนีออน เนื้อหาคล้ายกันแต่แนวเกย์ มีหนุ่มหล่อล่ำ โชว์วับแวมเห็นเป็นลำ นูนๆเงาๆ ได้อารมณ์ชาวเกย์ยิ่งนัก... ::007::

เด็กหอ... ถ้าอ่านแล้วรู้จักแยกแยะก็ดีครับ... แต่ผมกลัวมันร้อนวิชา... เพราะตรงข้ามเป็นหอพักหญิง... มีรายนึงแอบเอาชุดนอนหญิงมาใส่(แอบสอยมาจากโรงซักรีด... โรงเรียนกำหนดให้ชายใส่สีฟ้า... หญิงใส่สีชมพู) แล้วแอบปืนขึ้นไปหอพักหญิง... ดีที่ความแตกก่อน... แจ้งผุ้ปกครองไปตามระัเบียบ...

...อีกเหตุการณ์หนึ่งคือ... ชั้นบนตรงประตูออกไปดาดฟ้า... แต่ประตูใส่กุญแจไว้ตลอด... ตรงกำแพงจะเป็นอิฐรูโปร่ง... จากระดับเอวลงไป... ในส่วนที่สามารถยืนแล้วมองเห็นหอพักหญิงได้... คราบคาวๆ เต็มไปหมดครับ... ::007:: ::007:: ::007::

 เคยมีอยู่ 30 กว่าเล่ม ทหารพรานเขามาตั้งฐาน พอเขายุบฐานเลยยกให้มา
 เพื่อนๆรุ่นเดียวกัน ยืมวนไปวนมา สุดท้ายมันก็เหลือไม่ครบหน้า สักเล่ม  ::003::

ถ้ามีเพื่อนยืมไปอ่านหน้ากลางจะติดกันครับ  ;D ::005:: ::005:: ::005::

คงดูไปด้วยกินข้าวไปด้วย เม็ดข้าวหล่นใส่น่ะ  แม่นบ่ครับ  ::005::

::007:: ::007:: ::007:: ::007::

เพิ่งเผาฉบับสะสมรวมฮิตไป ราวๆ100กว่าเล่ม ปลวกกิน

อันที่จริงการอ่านนั้นเข้าถึงกว่าการดูสื่อเคบื่อนไหวดิจิตอลเยอะครับ เพราะจินตนาการไม่รู้จบ

.........................................ตำนานๆๆ........................................................................... ::014::

เอ่อ ผมก็เป็นอีกคนที่ทันเฮียแกนะ

กระทู้เช็คอายุ   ผมก็ทันนะ   แกเปิดร้านขายเหล้าในซอยโชคชัย ๔

หนังสือเกี่ยวกับธรรมะใช่ไหมครับ

โห....พี่จอยเคยไปตัดผม พี่ป้อมทองรู้จักร้านเหล้า นี่สิของจริงๆ ผมแค่พวกเคยเห็นหนังสือ  ::005::