เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เมื่อสักครู่ มี ลูกค้า โทรมาจากต่างจังหวัด บอกว่าช่วยทำโปรแกรมให้หน่อย เป็นระบบบัญชี ของบริษัท ไม่อยากเอ๋ยชื่อ

 ผมถามจังหวัดแล้ว ผมบอกว่าต่างจังหวัดไม่รับทำ เขาก็บอกไม่เป็นไร คิดค่าใช้จ่ายมา ทำไม่ได้แล้วจริงๆ

ผมก็รู้เข้าใจ อืม รอสัก 5 นาทีโทรมาใหม่นะ เดี๋ยวผมทำให้ไม่คิดค่าบริการ อะไรหรอก ผมถามว่า ส่งงานลูกค้า

หรือ ของเขาเอง เขาบอกว่า ของเขาเอง  เราก็เข้าไปทำ แปบเดียวเราเห็นปัญหา แล้ว พอเขา รู้ปัญหา แทน

ที่จะมีคำว่าขอบคุณ บอกมีสายเข้า พักสายเราเป็นพักใหญ่ จนสายหลุด และตัดการติดต่อทางเนต เราเลย

เราก็ห่วงว่าจะทำได้ใหม โทรกลับไปไม่ต่ำกว่า 5 รอบ ถูกตัดสาย เลยส่งข้อความไปให้แทนว่า

"ขอบคุณนะครับ พอทราบปัญหาก็แตะผมทิ้ง" นี่หรือน้ำใจของคนเรา ทั้งๆที่บอกว่าทำให้ฟรีไม่คิดตัง  

บทความนี้ ผมยังเขียนไม่เสร็จแต่

ท่านที่มีกิจการ และเพิ่งระบบคอมพิวเตอร์โปรดอ่าน

http://vr2800.com/topic/2083

แหล่มเลย ครับ น้า โรจน์

คนเรา เดี๋ยวนี้ เป็นวัตถุนิยมครับ

กับคำว่า ขอบคุณครับ ขอบใจครับ

ดอกพิกุล จะร่วง

เสร็จสมอารมณ์หมายแล้ว ก็ชิ่ง

ไม่มีอารัมบท ใดใด

ถือว่า ธุระฉันเสร็จแล้ว  สบาย.....


ถือว่า เป็นวิบากกรรมของเราครับ

สงสารประเทศไทยครับ  ::004:: ::004:: ::004::

  ::014::ทำดีแล้วอย่าท้อครับ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณโรจน์ครับ  ::014::

ขอร่วมให้กำลังใจอีกแรงครับ  ::014::

เปิดรับสมัครสมาชิกเมื่อไหร่...ผมจะขอสมัครด้วยคนครับ.....เผื่อว่าจะได้มีข้อมูลไว้ซ่อมเครื่องที่หน่วยงานบ้างครับ

ด้วยความเคารพ

ปล.เป็นกำลังใจให้ครับ

วิธีที่ผม ทำ คือ วิธี ฆ่าตัวเอง และผู้อื่นชัด แต่ ต่อไป ในอนาคต ร้านคง ถูกจากผู้ที่มีเงินเยอะๆ

จริง วิธีนี้ผมทำได้นานมาก แล้ว ตั้งแต่ โลก อินเตอร์เนต ยังไม่ขนาดนี้ แต่ ผม ยังไม่เปิดเผย

และก็มีคนทำกันได้นานแล้วเช่นกัน แต่ อย่างว่า ทุึกอย่างย่อมเอื้อให้อีกฝ่าย ตัวคนทำเวป คอม

แต่ ไม่ได้ทำอาชีพ ก็หาข้อมูลมาลงที่เวป เพื่อให้เวปตัวเองดัง แต่ เขา ก็ไม่รู้หรอกว่า ทำลาย

แต่ละอาชีพ งูมันกินหางกันไปเลือย พอผมออกมาพูดบ้าง กับมีทั้งขู่ โทรด่า ให้บอกว่าดีแล้วทำต่อไป

(สำหรับ ผู้ใช้ ) ผม ทำอย่างนี้มาก 8 ปี สำหรับทำให้ลูกค้าเห็นว่ามันเสียที่อะไร ก่อนที่จะทำเวปไซ


คอมพิวเตอร์

คำว่า ช่างซ่อมคอมพิวเตอร์

คอมพิวเตอร์ ประกอบ ด้วย

1 Hardware คือ เครื่องที่เราจับต้องได้
2 Software คือ โปรแกรมที่เราใช้ มองเห็นแต่จับต้องออกมาเป็นชิ้นได้

---------------------------------------------------------------------------------

1 คนทำมีความรู้เรื่องคอมพิวเตอร์แค่ใหน
2 เขาลงโปรแกรมได้คิดว่าตัวเองเป็นช่างแล้ว
3 เปิดร้านรับซ่อมคอมพิวเตอร์ ไม่รู้ว่า ในบรอด มีอะไรบ้าง อุปกรณ์ เป็นอะไรบ้าง
4 แค่วัดไฟ ยังไม่เป็นเลย อ่านค่า R ค่า C ยังไม่เป็น

ข้่างบนผมเรียกเขาว่า คนลงโปรแกรม หรือคนติดตั้งโปรแกรม ไม่ใช่ช่าง

ช่างต้องวิเคราะห์แก้ปัญหา หรือหาจุดเสีย ให้ได้ ว่าเป็นที่อะไร
การเสียของโปรแกรม ถ้าไม่ติดไวรัส หรือมีการไปลบข้อมูล


ต้อง วิเคราะห์ไปถึง Hardware เพราะ Hardwareส่งผลไปให้ โปรแกรมมีปัญหาด้วย

ลงโปรแกรม เป็นพันครั้ง ก็ไม่หาย

เยี่ยมครับพี่ พี่ทำดีแล้ว อย่าท้อนะครับ  ::002::

เจริญพร 
จากที่อ่านมา อาตมาเห็นเหตุที่เกิดทุกข์คือ
โยมไปคาดหวัง หวังอะไร หวังว่าสิ่งที่ท่านทำไปแล้ว ต้องได้คำขอบคุณตอบแทน
หากท่านไม่แบกความหวังนั้นไว้ ท่านก็จะพ้นทุกข์

ทานคือการให้ การให้ที่เป็นกุศลคือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แม้แต่คำสรรเสิร
ทานที่ท่านให้ไปนั้น บริสุทธิ์แล้ว ท่านลองปล่อยว่างความคาดหวังของท่าน  ท่านก็จะพบกับความสุขที่แท้จริง  คือความสุขการให้

ขออนุโมทนากับทานครั้งนี้ด้วย  สาธุ

เหอะ ๆ

หลวงพี่ครับ อย่าได้มาข้องแวะ อะไรกับผมเลย

จัดให้ 

เจริญพร

ฮา...

ยังตัดไม่ขาด

ศาสนาสมัยนี้ ตกตํ่าลงไปมาก

เด็กวัด อย่างผม รู้สึก อย่างนั้น  ::004::

ความเพ้อฝัน เป็นทรัพย์สินที่ร่ำรวยที่สุดของมนุษย์ ก่อนที่เราทำสำเร็จ คนส่วนใหญ่หาว่าเราบ้า แต่ถ้าเราทำสำเร็จแล้ว จะถูกเรียกว่าปาฎิหาริย์

จาก facebook คุณ ตัน อิชิตัน

เจริญพร

ที่โยมคิดว่า ศาสนาสมัยนี้ตกต่ำไปมากนั้น
โยมคิดว่า สมัยใดรุ่งเรื่อง โยมนำศาสนาไปเปรียบเทียบกับ สมัยใด
สมัยพุทธการ หรือ สมัยกรุงสุโขทัย สมัยกรุงศรีอยุทยา
แล้วตกต่ำอย่างไร
หากโยมมีความต้องการให้ศาสนารุ่งเรื่องขึ้น อาตมาในฐานะผู้เผยแผ่พระพุทธศาสนาที่ถูกต้องตามแนวทางพระพุทธเจ้า
ขอให้โยมจงเล่าปัญหาที่โยมคิดว่าทำให้ศาสนาตกต่ำ เพื่ออาตมาจะได้นำไปชี้แนะแก่ผู้ที่เกี่ยวข้องได้ถูกต้อง

หากหากทุกคนร่วมมือกัน ศาสนาก็จะรุ่งเรือง อย่าให้หน้าที่ในการรักษาศาสนาให้คงอยู่ต่อไปเป็นหน้าที่ของคนใดคนหนึ่ง ทุกคนต้องร่วมมือกัน ศาสนาก็จะเป็นที่พึ่งทางจิตวิญญาณให้กับประชาชนได้อย่างดีที่สุด

เจริญพร

รู้สึกเช่นกันครับ... พูดก็พูดเถิด พระส่วนหนึ่งไม่ค่อยรู้เรื่องทางโลก สนทนาด้วยแล้วเหมือนหลุดไปอีกโลกหนึ่ง จะถามอะไรจากพระก็ต้องตั้งคำถามต้อนซ้ายต้อนขวา จนดูเหมือนไปคาดคั้นอะไรจากพระ...

ถามมากๆ พระก็ตัดบทด้วยปริศนาธรรม!!! จนในที่สุดพระเลยเหมือนแค่เป็นสัญญลักษณ์เพราะ"ชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์"... เราคล้ายกับมีไว้เพื่อกราบไหว้บูชา ไว้สำหรับทำบุญ ไว้สำหรับทำพิธีกรรม ไว้สวดให้ฟัง โดยเป็นแค่สะพานไปถึงสิ่งที่เป็นนามธรรมที่มองไม่เห็นเท่านั้นครับ...

เทียบกับสมัยก่อนฯ ที่พระคือศูนย์รวมวิทยาการ เป็นผู้นำทางจิตวิญญาณ... ตัวอย่างสุดโต่งที่เห็นก็เช่น"สมภารกร่าง"ในเรื่องไผ่แดง ของ หม่อมคึกฤทธิ์ฯ ไงครับ, ตามท้องเรื่องฯ ชาวบ้านไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรก็ไปสนทนากับพระ พระก็บอกแนวทางให้ไปปฎิบัติ จะถูกมั่งผิดมั่งก็ถือว่าพระช่วยคิดฯ...

พระในปัจจุบันก็มีบางส่วนที่ปฏิบัติเช่นนั้น แม้จะอิงการเมืองบ้างก็ตาม(เช่นพระพยอมฯ) ก็ถือว่าท่านติดดิน และในส่วนที่ท่านโดนฝ่ายการเมืองอีกขั้วหนึ่งแอนตี้ ก็ถือว่าเป็นกระบวนการทางสังคมเรื่องหนึ่งซึ่งสังคมต้องเรียนรู้... ซึ่งท่านจะถูกหรือผิด ก็ว่ากันไปตามท้องเรื่องในเรื่องนั้นครับ...