เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เรียนรู้ธรรมะให้เคยชิน

หน้าต่างศาสนา
พระมหาขวัญชัย กิตติเมธี สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมฯ วัดสระเกศ


ผู้เขียนขอเริ่มต้นด้วยแรงบันดาลใจอย่างหนึ่ง หลังจากฟังพระวิปัสสนาจารย์ท่านหนึ่ง ซึ่งเล่าถึงการปฏิบัติธรรมของท่านที่ใช้เวลาหลายปีในการฝึก ฝนปฏิบัติอย่างจริงจัง ท่านบอกว่าทุกครั้งที่นั่งสมาธิ 3 เดือนจะเหมือนผ่านไปแค่ 3 วัน เวลาออกจากสมาธิเมื่อไร เห็นอะไรก็จะเบื่อหน่ายไปหมด ท่านก็จะกลับเข้าไปนั่งสมาธิอีกโดยแทบจะไม่รับประทานอะไรเลยก็ได้ ท่านอธิบายว่าที่อยู่ได้ก็เพราะอำนาจแห่งสมาธิ



ทำให้ผู้เขียนนึกย้อนดูตัวเองว่าการที่ตนเองได้บวชเรียนมาช่วงระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งถ้ามองตามความรู้สึกของพระใหม่หรือฆราวาสทั่วไปอาจถือว่ายาวนานอย่างยิ่ง แต่ตนเองกลับเห็นว่าเวลาที่ผ่านไปนั้นไม่นาน อาจเพราะทุกอย่างกลายเป็นเรื่องปกติหรือเคยชินก็เป็นได้



แต่ถ้ามองในมุมของไอน์สไตน์นักวิทยา ศาสตร์ชื่อก้องโลกก็พูดไว้ทำนองว่า 'หากเราวางมือบนเตาร้อนเพียง 1 นาที ดูราว กับ 1 ชั่วโมง แต่หากนั่งอยู่กับเด็กสาวสวย 1 ชั่วโมง มันเหมือนแค่นาทีเดียว นั่นคือ สัมพันธภาพ'



...ทำให้ความสุขในชีวิตของคนเราอาจอธิบายได้ 2 ลักษณะคือ

 1.ความสุขที่เกิดขึ้นจากการใช้ชีวิตแบบสงบไม่ยุ่งเกี่ยวรับรู้ต่อโลกภายนอกมากนัก

 2.ความสุขที่เกิดจากความพึงพอใจในสิ่งที่ตนเองเป็น นั่นคือการทำชีวิตให้เคยชินต่อโลกที่เราอยู่



แต่ดูเหมือนเราจะเคยชินกับวิธีการที่สองมากกว่าคือใช้ชีวิตด้วยการทำตัวให้ชินกับทุกสิ่งที่เข้ามา...



เหมือนกับชีวิตของคนขับแท็กซี่คนหนึ่งเมื่อก่อนก็ใช้ชีวิตแบบคนชินโลกทั่วไป ด้วยความคิดแบบว่าเมื่อเกิดมาแล้วต้องใช้ชีวิตให้คุ้ม



ความคุ้มนี้เองทำให้เงินทองที่ควรจะมีก็หมดไปกับการกิน เที่ยว จนบั้นปลายของชีวิตจึงเริ่มสำนึกได้ เพราะภริยาก็หนี ส่วนลูกก็ติดคุกเป็นว่าเล่น ตนเองจึงต้องหาเลี้ยงตนเองด้วยการขับรถพอให้ได้อยู่ได้กินไป



เขาระบายความรู้สึกตอนนี้ว่า 'กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็เมื่อความสุขหมดไปกับวัยที่มากขึ้น หลงเหลือเพียงความทุกข์ที่ต้องเครียดกับชีวิตที่เหลืออยู่'



ขณะที่ฟังประวัติชีวิตของชายคนนี้อย่างเพลิดเพลินก็มีรถจักรยานยนต์คันหนึ่งวิ่งปาดหน้ารถไปอย่างรวดเร็ว เขาต้องเหยียบเบรกกะทันหัน จนผู้เขียนและเขาถูกรถกระชากอย่างแรง



'นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ ไม่เหลือแล้ว คงได้ต่อยกันบ้างละ' เขาพูดขึ้น 'แสดงว่าตอนนี้โยมเข้าใจวิธีใช้ชีวิตให้ชินกับความเปลี่ยนแปลงของโลกมากยิ่งขึ้นคือรู้จักปล่อยวางและโกรธให้น้อยลง อนุ โมทนาบุญในการเรียนรู้ชีวิตของคุณโยมด้วย เพราะอย่างน้อยเวลาที่เสียไปกับความประมาทในชีวิตก็ทำให้คุณโยมมีสติมากขึ้นในบั้นปลายชีวิต' ผู้เขียนพูดด้วยความชื่นชม



'ป่าวหรอกครับ แต่ก่อนผมวิ่งเร็ว แต่ตอนนี้ผมไม่ลงไม่ต่อยก็เพราะกลัววิ่งหนีไม่ทันต่างหากละครับท่าน ไม่ได้มีธรรมะอะไรหรอกครับ' คนขับหันกลับมาตอบ...การรู้จักศักยภาพตัวเองก็เป็นวิธีอยู่ให้ชินกับโลกใบนี้ที่ดีอีกเช่นเดียวกัน...



เป็นแง่คิดดีๆ ที่เพิ่มขึ้นหลังจากได้ฟัง

+1 ::002::ยอดเลยครับน้าอรรถ ::002:: ::014:: ::014:: ::014::