|
หัวข้อ: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Enruoblem ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 07:57:29 PM :-[เพิ่งจะคุยกับที่บ้านเมื่อครู่นี่เองครับ กลุ้มกันทั้งบ้าน ตอนนี้น้องเรียนเฉพาะทางอยู่ที่รามา คือว่าจะจบปีหน้า และจะต้องไปประจำที่ยะลา เล่นเอาเครียดล่วงหน้ากันทั้งบ้านครับ ว่ากันตรงๆจะว่าเห็นแก่ตัวก็ยอม ที่บ้านผมไม่ยอมให้ไปเด็ดขาดถ้ายังฆ่ากันอย่างนี้ น้องผมไม่ใช่หมอเชกุวาร่านะครับ ยอมใช้ทุนดีกว่ามาจัดงานศพให้น้อง :'( ผมอยากไปแทนน้องสาวแต่ก็ไม่ใช่หมอซะด้วย คุยกันรู้เลยว่าพ่อแม่กลุ้มมากครับ ท่านๆว่าปีหน้ากลางๆปีจะหมดปัญหาไม๊ครับ ตอนนี้เริ่มเข้าใจความรู้สึกของคนที่นั่นเลยครับ :'( เซ็งจริงๆครับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Mr_Watt ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 08:10:58 PM เห็นใจครับ แต่ผมว่ากลางปีหน้าเรื่องต่างๆคงยุตินะครับ
ถ้าต้องไปจริงๆขอให้คุณพระคุ้มครองครับ หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: ☆ *~PLOY~* ☆ ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 08:25:34 PM ยังไม่เเน่นครับว่าปี49จะจบหรือเปล่า เพราะมันเล่นไม่เลิกกัดไม่ปล่อยยังไงจะเอาให้ได้กับ3จังหวัดชายเเดนใต้
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: NaiMai>รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 08:26:01 PM :o อย่างไรหากต้องไปก็ขออวยพรให้แคล้วคลาดปลอดภัย สามารถทำหน้าที่ได้อย่างไม่มีอุปสรรค และสำเร็จกลับบ้านครับ ;)
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: สีอำพัน-รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 09:03:34 PM ถ้าจะต้องไปจริงๆ นอกจากจะอวยพรให้รอด ปลอดภัย แล้ว ก็ต้องฝึกการใช้อาวุธไปตั้งแต่ตอนนี้เลยครับ อย่างน้อย ก็รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหามครับผม
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: 51 ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 09:14:56 PM ;D ;D ไม่มีอะไรนอกจาก....รอยยิ้ม...ครับ....
แล้วแต่ครับ....ของพรรค์นี้ ใจใครก็ใจใคร..... ผมคงจะต้องขออนุญาตแสดงความเห็นในที่สาธารณะเช่นนี้ ในฐานะ....."ข้าของแผ่นดิน" เป็นครั้งแรก เครื่องแบบ...คุณพ่อผม....คุณแม่ผม....พี่สาวของผม....และก็ตัวผมเอง..... มีตราของแผ่นดินอยู่บนหมวก....ครับ... เรา...ไม่เคยที่จะนำสิ่งนั้น...ไปเป็นเครื่องตกแต่งรถ...หรือวางไว้ในสถานที่ที่ไม่ควร... อาชีพนี้แหละครับ...ที่ทำให้ครอบครัว...เราอยู่ได้...อย่างพอมีและพอกิน...ครับ... ในหลวง...และ...ครอบครัว...ของพระองค์ท่าน...(ต้องขออภัยน่ะครับ เพื่อความเข้าใจได้โดยง่าย) เสด็จไปในทุกที่...ที่พสกนิกรของพระองค์ท่านเดือดร้อน... ในทุกที่ที่พสกนิกรของพระองค์ท่านประสบความทุกข์ยาก...ลำบาก... พระองค์ท่านทรงกระทำ ด้วยความวิริยะอุตสาหะ....นานานัปการ... เพื่อความอยู่ดี มีสุข... ของพสกนิกรปวงชนชาวไทยทุกหมู่เหล่า ทุกศาสนา และทุก ทุก บุคคล...ในผืนแผ่นดินไทย.... โดยที่พระองค์ท่านมิได้ทรงคำนึงถึงพระองค์เองเลย...แม้แต่น้อย... จริงอยู่...ครับ และอาจใช่...ด้วยวินัย...เราถูกปลูกฝังให้ปฏิบัติตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชา... เราอาจมีสิทธิเลือกในการปฏิบัติตามคำสั่งนั้น....หรือไม่ปฏิบัติตามคำสั่งนั้น...ก็ได้ แต่ถ้าเมื่อไร...เรา...คิดถึงความเป็น "ข้าของแผ่นดิน...ข้าของพระองค์ท่าน" แล้ว... ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ...เราไม่อาจปฏิเสธได้...ด้วยหน้าที่...ที่รอเราอยู่ข้างหน้า... ผมเคยบอกกับแม่ของลูกสาวของผมเอง และบอกกับแม่ของผม....ว่า... ถ้ามีคำสั่งให้ตัวผมเอง...ไปปฏิบัติงานที่นั่น...(สามจังหวัดชายแดนภาคใต้) ซึ่งมีหน่วยงานที่ผมสังกัดอยู่ ตั้งอยู่ในเขตนั้นเช่นกัน ทุกท่านก็จะทราบ...ก็ต่อเมื่อ...ผมเดินทางถึงที่นั่นแล้ว...ครับ... มโน มอบพระผู้เสวยสวรรค์ แขน มอบถวายทรงธรรม์เทอดหล้า ดวงใจ มอบเมียขวัญและแม่ เกียรติศักดิ์รักชาติ มอบไว้แก่ตัว หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Zeus-รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 10:43:19 PM ต่างจิตต่างใจครับก็หวังว่าเหตุการที่นั้นคงสงบได้ในเร็ววันเพือประโยชน์ของคนที่นั้นเอง แต่ถ้าจำเป็นก็คงต้องสอนน้องสาวพี่ให้หัดใช้อาวุธปืนนะครับ....ผมว่าในที่นี่มีท่านผู้ชำนาญการใช้อาวุธปืน มีด ดาบ การต่อสู้ด้วยมือเปล่า อยู่หลายท่านครับใจเย็น ๆ ครับเวลายังมีให้คิดแก้ใขและเตรียมพร้อมครับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: U-THAIPOOL ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 10:58:09 PM แต่ถ้าเมื่อไร...เรา...คิดถึงความเป็น "ข้าของแผ่นดิน...ข้าของพระองค์ท่าน" แล้ว... ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ...เราไม่อาจปฏิเสธได้...ด้วยหน้าที่...ที่รอเราอยู่ข้างหน้า... ผมเคยบอกกับแม่ของลูกสาวของผมเอง และบอกกับแม่ของผม....ว่า... ถ้ามีคำสั่งให้ตัวผมเอง...ไปปฏิบัติงานที่นั่น...(สามจังหวัดชายแดนภาคใต้) ซึ่งมีหน่วยงานที่ผมสังกัดอยู่ ตั้งอยู่ในเขตนั้นเช่นกัน ทุกท่านก็จะทราบ...ก็ต่อเมื่อ...ผมเดินทางถึงที่นั่นแล้ว...ครับ... เห็นด้วยครับ 8) 8) 8) หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: bembem ที่ พฤศจิกายน 13, 2004, 11:11:01 PM ไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากให้คนที่รักดังดวงใจไปเสี่ยงกลับที่อย่างนั้นหรอกครับ
แต่เมื่อได้ไปจริงๆแล้วผมว่าไม่น้าจะเป็นอะไรหรอกครับอยู่ก็อยู่โรงบาลนอนก็นอนโรงบาล ไม่ใช่หรอกผมว่าปลอดภัยแน่ แล้วอีกอย่างก็มีทหารค่อยคุ้มกันอยู่ใช่ใหมครับ อย่าลืมให้น้องเขาฝึกใช้ปืนให้คร่องน่ะครับถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆจะได้ยิงพวกมันให้ตายไม่มีที่อยู่เลยครับ อยู่ไปก็หนักแผ่นดินคนพวกนี้ หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: สุพินท์ - รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 12:26:58 AM :-[เพิ่งจะคุยกับที่บ้านเมื่อครู่นี่เองครับ กลุ้มกันทั้งบ้าน ตอนนี้น้องเรียนเฉพาะทางอยู่ที่รามา คือว่าจะจบปีหน้า และจะต้องไปประจำที่ยะลา เล่นเอาเครียดล่วงหน้ากันทั้งบ้านครับ ว่ากันตรงๆจะว่าเห็นแก่ตัวก็ยอม ที่บ้านผมไม่ยอมให้ไปเด็ดขาดถ้ายังฆ่ากันอย่างนี้ น้องผมไม่ใช่หมอเชกุวาร่านะครับ ยอมใช้ทุนดีกว่ามาจัดงานศพให้น้อง :'( ผมอยากไปแทนน้องสาวแต่ก็ไม่ใช่หมอซะด้วย คุยกันรู้เลยว่าพ่อแม่กลุ้มมากครับ ท่านๆว่าปีหน้ากลางๆปีจะหมดปัญหาไม๊ครับ ตอนนี้เริ่มเข้าใจความรู้สึกของคนที่นั่นเลยครับ :'( เซ็งจริงๆครับ อย่าเพิ่งทุกข์เลยครับ เหลือเวลาอีกตั้งนาน ถึงเวลานั้นทางใต้อาจจะสงบ หรือไม่ก็ที่กรุงเทพ อาจจะเป็นแบบทางใต้ไปแล้วก็ได้ หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Skynavy ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 01:47:27 AM ใจเย็นๆครับ ไม่มีคนไทยคนไหนอยากให้ภาคใต้เป็นแบบนั้นหรอกครับ :) ใกล้ๆเวลาจบลองทบทวนดูอีกทีนะครับ ;) ว่าแต่ถ้าไม่ไปแล้วใครจะไปแทนหล่ะครับ :)
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 10:11:35 AM เห็นใจครับ แต่ผมว่ากลางปีหน้าเรื่องต่างๆคงยุตินะครับ
อย่าเพิ่งทุกข์เลยครับ เหลือเวลาอีกตั้งนาน ถึงเวลานั้นทางใต้อาจจะสงบ หรือไม่ก็ที่กรุงเทพ อาจจะเป็นแบบทางใต้ไปแล้วก็ได้ เห็นด้วยครับ ในฐานะคนยะลา..พ่อและแม่น้องสาว เพื่อนๆอยู่ที่นั้น...เมษาหน้าก็กลับบ้านเช่นกัน..คงสงบครับ รูปแรกเป็นถนนพิพิธภักดี..ช่วงเมษาดอกประดู่จะบานทั้งสายอยู่ในตัวเมืองครับ รูปสองเป็นสิ่งที่ชาวเมืองเคารพคือ ศาลเจ้าพ่อหลักเมือง [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 10:18:25 AM ใต้สุดสยาม (อำเภอเบตงจังหวัดยะลาครับ ตู้ไปรษณีย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ)
ถ้ำงามหินอ่อน พระนอนศรีวิชัย (วัดคูหาภิมุข) [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 10:21:58 AM ทะเลใหญ่บนภูเขา(เขื่อนบางลาง)
ชนเผ่าซาไก(อยู่อำเภอธารโตครับ) [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 10:24:40 AM น้ำตกสุขทาลัย (น้ำตกกือลอง)
สวนขวัญเมืองยะลา [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 10:26:42 AM ;D ;D ;D
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 10:30:32 AM อย่าว่าโปรโมตบ้านตัวน่ะครับ ;D ;D ;D
อีกมุมของเขื่นบางลาง มุมสูงของจังหวัดที่ได้ชื่อว่า ผังเมืองสวยที่สุดในปรเทศ ครับ ;D ;D ;D [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: E_mail ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 10:43:46 AM ขอขอบคุณ คุณอา51สำหรับข้อความที่ตรึงใจที่สุดในรอบหลายๆวันครับ :)
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 11:03:13 AM พูดไม่ออกเหมือนกันครับ เมื่อวานญาติเป็นตำรวจมาที่บ้านบอกว่าจะโดนย้ายไปเขต 3 จังหวัดใต้...... เขาถามเจ้านายว่า "แหม จะย้ายผมก็น่าจะถามหน่อยก่อน" ท่านว่า "ช่วยๆ ราชการหน่อยเฮอะ ยังไงก็ต้องมีคนลงไปอยู่ดี"
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: สุพินท์ - รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 12:13:51 PM คนเรา ถ้าถึงเวลามันก็ต้องจากไปอยู่ดี เพราะธรรมชาติคือการเปลี่ยนแปลง
ยี่สิบกว่าปีก่อน ผมเคยต้องทำงานแบบที่ต้องนอนตะแคง พกปืนนอนตลอด ซ้ายขวา ก็วางปืน M16 เอาไว้ กลิ้งไปทางด้านไหนก็คว้าได้ทั้งนั้น แต่พอย้ายเข้ากรุงเทพ เดินข้ามถนนราชดำเนินกลาง กลัวตายมากกว่าตอนนั้นเยอะเลยครับ :D ;D หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: ...GlockGlack™... ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 12:31:31 PM อย่าเพิ่งกลุ้มใจในตอนนี้เลยครับ เหตุการณ์นี้ยังมาไม่ถึง เราเป็นทุกข์ใจไปเสียก่อนแล้ว ขาดทุนความสุขครับ :)
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: มะขิ่น ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 12:43:13 PM คนเรา ถ้าถึงเวลามันก็ต้องจากไปอยู่ดี เพราะธรรมชาติคือการเปลี่ยนแปลง ยี่สิบกว่าปีก่อน ผมเคยต้องทำงานแบบที่ต้องนอนตะแคง พกปืนนอนตลอด ซ้ายขวา ก็วางปืน M16 เอาไว้ กลิ้งไปทางด้านไหนก็คว้าได้ทั้งนั้น แต่พอย้ายเข้ากรุงเทพ เดินข้ามถนนราชดำเนินกลาง กลัวตายมากกว่าตอนนั้นเยอะเลยครับ :D ;D เห็นด้วยครับ.................. ผมตอนนี้ก็มีความรู้สึกเหมือนพี่สุพินท์ครับ.................. หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: bembem ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 01:03:26 PM :D ขอบคุณท่านมะเอ็มมากเลยครับที่เอารูปสวยๆมาให้พวกเราชาวเวบg&gได้ดูกันเห็นแล้วอยากไปซ่ะแล้วซิ :D
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: GUT-JUNG ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 03:57:45 PM อย่าวิตกกังวลมากครับ
ผมเองก็เป็นหมอเหมือนกันแต่จบมา ๔ ปีแล้ว แล้วก็มีดาวติดบ่าด้วย ต่างกับหมอพลเรือนหน่อยนึง อยู่ภาคใต้ตั้งแต่จบออกมา คนส่วนใหญ่นับถือหมอค่อนข้างมากครับ เพราะที่ภาคนี้หมอค่อนข้างน้อย แม้คนจะดูดุบ้างแต่พูดกันดีๆก็รู้เรื่องครับ อย่าพึ่งคิดมากครับ เวลาที่คุณน้องจะจบอีกนาน เหตุการณ์น่าจะเปลี่ยนแปลงบ้าง ตอนนี้มีข่าวว่าจะให้ผมไป ๓ จังหวัดเหมือนกัน รอแต่คำสั่งอยู่ว่าจะจริงหรือไม่ ถ้ามีก็ไปครับ ถ้าคุณหมอจบใหม่ต้องไปจริงๆปฏิเสธไม่ได้ จะเมล์มาถามถึงการตรวจคนไข้ภาคใต้คร่าวๆก็ได้ครับจะได้ปรับตัวได้ถูก เพราะไม่เหมือนคนไข้ภาคกลางที่ตรวจใน โรงเรียนแพทย์ที่พูดกันรู้เรื่องดี จากหมอเหมือนกัน (ปกติไม่ค่อยตอบใครในกระทู้หรอกครับความรู้เรื่องปืนน้อยแต่ชอบอ่านเลยได้โอกาสสมัครสมาชิกซะเลย) ;D ;D หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: NaiMai>รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 04:55:28 PM ขอขอบคุณ คุณอา51สำหรับข้อความที่ตรึงใจที่สุดในรอบหลายๆวันครับ :) ;D เห็นด้วยครับ เป็นข้อความที่ดีมาก ๆ เลยครับ นับถือ ๆ ;D หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: jakrit97 - รักในหลวง - ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 06:32:57 PM :-[เพิ่งจะคุยกับที่บ้านเมื่อครู่นี่เองครับ กลุ้มกันทั้งบ้าน ตอนนี้น้องเรียนเฉพาะทางอยู่ที่รามา คือว่าจะจบปีหน้า และจะต้องไปประจำที่ยะลา เล่นเอาเครียดล่วงหน้ากันทั้งบ้านครับ ว่ากันตรงๆจะว่าเห็นแก่ตัวก็ยอม ที่บ้านผมไม่ยอมให้ไปเด็ดขาดถ้ายังฆ่ากันอย่างนี้ น้องผมไม่ใช่หมอเชกุวาร่านะครับ ยอมใช้ทุนดีกว่ามาจัดงานศพให้น้อง :'( ผมอยากไปแทนน้องสาวแต่ก็ไม่ใช่หมอซะด้วย คุยกันรู้เลยว่าพ่อแม่กลุ้มมากครับ ท่านๆว่าปีหน้ากลางๆปีจะหมดปัญหาไม๊ครับ ตอนนี้เริ่มเข้าใจความรู้สึกของคนที่นั่นเลยครับ :'( เซ็งจริงๆครับ ถ้าไม่อยากรับราชการก็ลาออกดีกว่าครับ ไม่ได้บอกให้เห็นแก่ตัว แต่ให้เห็นความเป็นจริงในสังคม เมื่อกลัวก็บอกว่ากลัวครับ .. แต่ถ้าใจรักราชการ ก็ไม่ต้องคิดมากครับ ทำงานรับใช้เบื้องพระยุคลบาท มีหน้าที่ก็ทำไปครับ ... กว่าจะไปก็อีกหลายเดือน ระหว่างนี้ก็หาปืนคู่มือ หัดยิงปืนหลักสูตรเร่งรัด เมื่อลงไปแล้วก็ใช้ยิ้มหวาน ๆ กับความจริงใจครับ ผมว่าคนใต้เขาใจดีออก ... ;D หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Rock ที่ พฤศจิกายน 14, 2004, 09:37:27 PM ขอเป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณหมอครับ...พี่ชายผมลงไปอยู่ธารโตได้เดือนกว่าแล้วครับในฐานะรั้วของชาติ...ไปรถไฟขบวนที่ถูกถอดหมอน รางดักหน้าตามข่าวนั่นแหล่ะครับ...ผมให้กำลังใจพี่ชายทางโทรศัพท์เสมอ...ทำหน้าที่ให้สมกับมีเสือคาบดาบติดที่อก..ทำหน้าที่ให้เหมาะสมที่ได้อาศัยแผ่นดินนี้เกิด....
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหัวตลาด ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 09:29:32 AM ขออนุญาตมองต่างมุมกับหลายๆท่านนะครับ คนที่เรียนแพทย์โดยเฉพาะผู้หญิง พ่อแม่ญาติพี่น้องส่วนใหญ่จะคาดหวังว่าลูกหลานจะได้ทำหน้าที่ช่วยชีวิตคน แต่ก็คงไม่มีใครอยากให้ลูกตนเองได้รับอันตราย ต่างจากคนที่เป็นทหารตำรวจ เพราะภาระกิจชัดเจนอยู่แล้วว่าต้องรักษาความสงบเรียบร้อยของบ้านเมือง การฝึกหัดทางวิชาชีพก็ต่างจากแพทย์ สำหรับแพทย์ทหารที่จบจากพระมงกุฎฯนั้นก็ยังต่างจากแพทย์ที่จบจากสถาบันอื่นๆ เพราะมีการฝึกวิชาทหารเพิ่มเติมเข้ามา
ส่วนการที่บอกว่าให้คุณหมอเขาไปหัดยิงปืนหรือฝึกป้องกันตัวนั้นผมว่าคงจะไม่ค่อยได้ประโยชน์เท่าไหร่ครับ เพราะถ้าเราติดตามข่าวมาตลอดจะเห็นว่าพวกหนักแผ่นดินที่ก่อการร้ายในขณะนี้จะใช้วิธีลอบกัดทุกครั้ง ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่จะมาท้าสู้กันแบบลูกผู้ชายซึ่งๆหน้าครับ สำหรับผมเห็นว่าข้อแนะนำที่ดีที่สุดสำหรับน้องเขา คือ พยายามเก็บตัวในที่ตั้งให้มากที่สุดครับ เมื่อประมาณ 30 ปีก่อน ที่ปัตตานีมีการจับตัวไปเรียกค่าไถ่ เรียกค่าคุ้มครอง มีการวางระเบิดในโรงภาพยนต์ สิ่งที่พ่อผมสั่งลูกๆ คืออยู่แต่ที่บ้านเช้าไปโรงเรียน เย็นรีบกลับบ้าน งดการดูภาพยนต์หรือเที่ยวเตร่ครับ ผมไม่แน่ใจว่าปีหน้าสถานการณ์จะดีขึ้นจริงหรือเปล่านะครับ ยิ่งบรรดา ส.ว., นักวิชาการ, นักสิทธิมนุษยชน, ผู้หวังดีแต่ประสงค์ร้ายทั้งหลายมาออกโรงมากมายแบบนี้ ยิ่งเป็นการเติมเชื้อเพลิงให้ไฟที่กำลังลุกโชนอยู่ให้แรงขึ้นครับ หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Eka นายเอกา+รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 11:03:01 AM ขอส่งกำลังใจให้กับคุหมอและว่าที่คุณหมอรวมทั้งเจ้าหน้าที่ที่ทำงานเพื่อบ้านเมืองของเราครับ อยากจะชี้แจงให้ทราบทั่วกันทั้งฝ่ายรัฐ ฝ่ายค้านและฝ่ายแค้นว่าอาชีพหมอเป็อาชีพที่ให้คุณแก่ทุกๆคนเป็นทรัพยากรบุคคลที่มีค่าควรช่วยกันปกป้องรักษาไว้
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: sp ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 12:10:12 PM ด้วยหน้าที่ ศรัทธา ท้าใจกาย มีความหมายเกินค่ากว่าชีวิน เคยร้องสมัย อยู่ พัน ร 9 รอ นย. ค่ายจุฬาภรณ์ ครับผม
ถ้าท่านไม่ไปแล้วใครจะไป ??? ผมว่า ลองรับใช้ชาติดูบ้างนะครับ >:( ถ้าคนไทยเป็นอย่างนี้หมด จะเกิดอะไรขึ้น ใครจะว่าผมกวนก็ว่าได้เลยครับ ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: dum bang aw ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 12:16:13 PM ผมขอเป็นกำลังใจด้วยคนนะครับ ในอดีตผมไปยะลาบ่อยมาก ตัวอำเภอเมืองยะลาสะอาดมากได้รับรางวัลเทศบาลเมืองดีเด่นติดต่อกันหลายปี และเป็นอำเภอเมืองแห่งเดียวในประเทศที่มีการวางผังเมืองอย่างถูกต้อง ถ้าว่าง ๆ โทร.มาคุยกันบ้างนะครับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Enruoblem ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 02:13:09 PM ขอบคุณครับที่ชี้แนะ น้องสาวผมไม่ใช่แพทย์จบใหม่ครับ จบมา5ปีแล้วครับ ตอนนี้ต่อเฉพาะทางด้านรังสี หลังจบใหม่ๆเลือกทำงานที่นครศรีธรรมราช(หัวไทร) หลังจากนั้นขอย้ายไปอยู่ที่รพ.แห่งใหม่(นึกชื่อไม่ออกครับ)ไกลออกไปอีก ทั้งโรงพยาบาลมีแพทย์อยู่2คนคือน้องผมกับเพื่อนที่จบรุ่นเดียวกันมา(คนนี้ได้เป็นผู้อำนวยการรพ.เพราะมีกัน2คน) ตอนหลังมีรุ่นน้องผู้หญิงตามมาอีกคน น้องเล่าให้ฟังว่าตอนอยู่หัวไทรต้องชันสูตรศพบ่อย มี่ที่ถูกยิงแล้วเผาซ้ำ แต่ที่เศร้าที่สุดก็เด็กนักเรียนผู้หญิงถูกลูกหลงตอนที่ตำรวจยิงกับผู้ร้าย น้องบอกว่าเด็กน่าจะพยายามหลบที่ฝาบ้านที่เป็นไม้แต่กระสุนทะลุฝาเจาะร่างพอดี ที่เล่าให้ฟังทั้งหมดนี้ แค่อยากจะบอกว่าน้องผมไม่ใช่คนรักสบาย เลือกที่ทำงานก็ต่างจังหวัดตลอดทั้งๆที่มีเส้นสายเลือกลงที่สบายๆได้ก็ไม่เอา ส่วนเรื่องตายนั้นกลัวแน่นอน ไอ้จะให้บอกว่าไม่กลัวตายนั้น ตอนพูดกับตอนจะตายจริงๆนั้นคนละอารมณ์แน่นอนครับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: coda ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 02:23:11 PM ...ใต้สุดของประเทศไทยที่เคยไปก็แค่ปาดังเบซาร์ครับ แต่มีความผูกพันกับยะลาโดยทางอ้อมเพราะเป็นที่ๆ พ่อผมเคยไปทำธุรกิจตั้งแต่สมัยท่านยังหนุ่ม (คือสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง) ความว่าเคยเป็น สท. และมีครอบครัวที่นั่นด้วย ::) แต่ต่อมาภรรยาท่านก็จากไปก่อนวัยอันควร พ่อผมจึงกลับมาเมืองกรุงเทพฯ ผมอยากไปเยี่ยมแต่ยังไม่มีวาสนา เพราะเดินทางไปภาคใต้หลายครั้งก็ไปไม่ถึงสักที
...ขอเป็นกำลังใจให้พี่น้องประชาชนและข้าราชการทุกหมู่เหล่าที่ปฏิบัติหน้าที่ ณ สามจังหวัดภาคใต้ ทั้งท่านที่ไปทำงานที่นั่นแล้ว และผู้ที่จะไปรับหน้าที่ในอนาคตด้วยครับ :) หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: pimuk ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 04:40:50 PM ผมมีเพื่อนเป็นหมอฟันชาย 2 คน หมอหญิง 1 พยาบาล 1 อยู่สุไหงโกลก ห่างจากบาร์ระเบิด ไม่ถึง 100 เมตร พก(..)กันทุกคนครับ ถ้าน้องสาวต้องลงไปยะลาจริงๆ จะ รพ. ไหนก็แล้ว ผมจะฝากเพื่อนๆ ใกล้เคียงให้ช่วยดูแลให้ด้วย อย่างน้อยดีกว่าไม่รู้จักใครเลย
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: ขุนช้าง-รักในหลวงและสมเด็จพระเทพ ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 06:38:39 PM เออ....มีน้องสาวเป้นหมอมาปรึกษาที่เวปนี้ถูกต้องละคร้าบลองรับสมัครคนคอยคุ้มครองจิคับเวปนี้น่าจะมีคนอาสาเยอะ ต้องระวังเรื่องงูเรื่องเดียวเองคับ ;D จริงๆๆงานหมอเป้นงานที่ค่อนข้างเครียดนะผมว่าเพราะต้องเจอเลือดเอยหนองเอยคนดีๆๆไม่เจ็บไข้ไม่มีใครอยากเจอหมอหรอกคับโดยปกติ เพื่อนผมที่เป็นหมออายุมะถึง30แต่หัว50กว่าละคับผมร่วงเยอะมาก ถามเค้าก็บอกงานมันเครียดนะ คนเราถ้าถึงคราวนอนดีๆๆกันสาดตกลงมาทับตายก็มีคับพยายามอย่าคิดมากเลยนะคับยังไงก็ขอให้สิ่งศักสิทธิคุ้มครองคนดีๆๆที่ต้องไปทำงานในพื้นที่เสี่ยงภัยด้วยนะคับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหัวตลาด ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 06:44:59 PM คุณ Enabsirb เปิดกล่องข้อความด้วยครับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: submachine -รักในหลวง- ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 06:51:47 PM อืม........
หลานชายเป็นหมออยู่คน จบจากมอดินแดง ตอนนี้ก็มาศึกษาต่อเฉพาะทางเหมือนกัน (ก่อนหน้านั้นทำงานที่ รพ. แห่งหนึ่งในระยอง) ไม่ทราบว่าจบเฉพาะทางมาแล้วจะเป็นไงมั่ง จะไปอยู่ที่ไหน ยังไม่รู้เลย แต่เมื่อไหร่ที่แพทย์หรือแพทย์หญิงตายเพราะคนไม่หวังดีต่อชาติและบ้านเมือง เขาจะถูกโลกประนามและไม่มีทางที่จะได้รับการสนับสนุนใดๆจากโลกอีก เว้นแต่ผู้ก่อการร้ายด้วยกันเอง...... ทุกวันนี้ถึงหมอจะไม่ตายเพราะคนกลุ่มนั้น พวกเค้าก็ไม่มีใครรักอีกแล้ว บนแผ่นดินไทย ไม่มีใครเห็นใจเขา และไม่มีใครสนับสนุนเขาอีกแล้ว..ว..ว.ว..... บนแผ่นดินนี้ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าถ้าพวกเค้ามาอ่านกระทู้นี้ คงจะไตร่ตรองดูบ้าง ทบทวนดูอดีต เพื่อแก้ไขอนาคตให้ดีขึ้น ครั้งหนึ่ง กองโจรจีนคอมมิวนิสต์.... เคยกว้างขวางแถวนั้น แล้วก็จบสิ้น ทุกอย่างกลายเป็นอดีต..... วันนี้ก่อการร้ายแบ่งแยกดินแดน ขจก. พยายามทำตัวเกะกะ อีกไม่นาน...ก็คงสลาย... ภายใต้พระราชบัลลังก์ และพระสยามเทวาธิราช.... ไม่เคยมีใครสร้างความแตกแยกได้ หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: JJ-รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 15, 2004, 07:12:38 PM ผมยังเชื่อประโยคที่ว่า "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" ครับ
เมื่อยังไม่ถึงเวลาตาย ทำยังงัยเราก็ไม่ตายครับ และถ้ายังไม่สบายใจ หัดใช้ปืนตั้งแต่ตอนนี้ดีที่สุดครับ หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: MedCadet ที่ พฤศจิกายน 16, 2004, 05:36:51 PM อีกสองวันผมเองก็จะไปรับฟังข้อมูลเกี่ยวกับการเลือกเหล่า ของ บรรดา นักเรียนแพทย์ทหารชั้นปีที่หก ว่าที่แพทย์ทหารของกองทัพไทยครับ เท่าที่ได้ยินข่าวมา ตำแหน่งที่จะเปิดให้ หมอทหาร ในปีนี้ก็คงเน้นๆไปทางใต้ ผมเองถ้าถูกส่งไปจริงๆ คิดว่าคงขอ "ปืนในดวงใจ" ของพ่อติดตัวไปให้อุ่นใจครับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป ที่ พฤศจิกายน 16, 2004, 05:43:34 PM ทาง จปร.เอง ชั้น 5 คราวนี้ก็ต้องลงใต้ 30 อัตราครับ จากเดิม 10
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: สุพินท์ - รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 17, 2004, 09:30:39 PM ร.ต.อ.วรประสิทธิ นิยมลาภา หลานที่เป็นเจ้าของบราวนิง HP ศูนย์สะพาน ที่ผมเอามาลงปืนเก่า เล่ม 352 เจ้าตัวเป็นตำรวจอยู่กองคดี เห็นเพื่อนร่วมงานต้องจับสลาก เกี่ยงกันหนีภารกิจลงใต้ บางคนถึงกับยื่นใบลาออก ก็เลยอาสาสมัครไปยะลาเสียเลย
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: pimuk ที่ พฤศจิกายน 17, 2004, 09:51:36 PM น่านับถือครับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป ที่ พฤศจิกายน 18, 2004, 10:08:22 AM ร.ต.อ.วรประสิทธิ นิยมลาภา หลานที่เป็นเจ้าของบราวนิง HP ศูนย์สะพาน ที่ผมเอามาลงปืนเก่า เล่ม 352 เจ้าตัวเป็นตำรวจอยู่กองคดี เห็นเพื่อนร่วมงานต้องจับสลาก เกี่ยงกันหนีภารกิจลงใต้ บางคนถึงกับยื่นใบลาออก ก็เลยอาสาสมัครไปยะลาเสียเลย คนแบบนี้แหละครับที่เป็นกำลังให้องค์กรต่างๆขับเคลื่อนไปได้ หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: 51 ที่ พฤศจิกายน 18, 2004, 10:17:32 AM ร.ต.อ.วรประสิทธิ นิยมลาภา หลานที่เป็นเจ้าของบราวนิง HP ศูนย์สะพาน ที่ผมเอามาลงปืนเก่า เล่ม 352 เจ้าตัวเป็นตำรวจอยู่กองคดี เห็นเพื่อนร่วมงานต้องจับสลาก เกี่ยงกันหนีภารกิจลงใต้ บางคนถึงกับยื่นใบลาออก ก็เลยอาสาสมัครไปยะลาเสียเลย ด้วยความชื่นชม และซาบซึ้ง....ในความเป็น "ข้าของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ครับ" หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ พฤศจิกายน 18, 2004, 11:32:11 AM ร.ต.อ.วรประสิทธิ นิยมลาภา หลานที่เป็นเจ้าของบราวนิง HP ศูนย์สะพาน ที่ผมเอามาลงปืนเก่า เล่ม 352 เจ้าตัวเป็นตำรวจอยู่กองคดี เห็นเพื่อนร่วมงานต้องจับสลาก เกี่ยงกันหนีภารกิจลงใต้ บางคนถึงกับยื่นใบลาออก ก็เลยอาสาสมัครไปยะลาเสียเลย ด้วยความชื่นชม และซาบซึ้ง....ในความเป็น "ข้าของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ครับ" น่านับถือคนอย่างนี้ครับ หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: E_mail ที่ พฤศจิกายน 18, 2004, 12:01:48 PM ขอแสดงความนับถือ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: Zeus-รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 18, 2004, 09:30:44 PM ขอชื่นชมและนับถือนายตำรวจท่านนี้ครับ ขอให้ปฎิบัติหน้าที่ได้สำเร็จและปลอดภัยครับ ตำรวจอย่างนี้ต้องส่งเสริมให้เป็นใหญ่เป็นโตครับ
หัวข้อ: Re: ว่าที่หมอยะลา เริ่มหัวข้อโดย: MedCadet ที่ พฤศจิกายน 18, 2004, 10:48:24 PM วันนี้ได้รับฟังข้อมูลมาแล้วครับ แนวทางของกรมแพทย์ทหารบก อย่างน้อย ยี่สิบ ตำแหน่งของ แพทย์ที่บรรจุในทบ. จะลงพื้นที่ของกองทัพภาค 4 แน่นอนแล้ว ส่วนที่ตำแหน่งไม่ได้อยู่ในพื้นที่ ก็ต้องวนลงไปเป็นวงรอบ ครั้งละ หกเดือนถึงหนึ่งปี เท่าที่คุยกับพี่ๆ ยังไงๆก็ได้ลงพื้นที่แน่ๆครับ จบแล้ว คงหา เก้า ลูกดก ติดตัวไปซักกระบอกแล้วล่ะครับ
|