เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

นิทานสอนใจ ยามเมื่อแก่ตัวลง


(http://image.ohozaa.com/i/876/4wTadQ.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/wrLI9GQ8UgUhwU5v)


กาลครั้งหนึ่ง ยังมีคุณลุงอยู่ท่านหนึ่ง

ในช่วงวัยหนุ่มคุณลุงท่านนี้เป็นหัวหน้าคนงานอยู่ในเหมืองทองคำมีรายได้ดีมาก แต่คุณลุงท่านนี้ไม่เคยเก็บเงินเลยมีเท่าไรก็ใช้หมด เนื่องจากคุณลุงเป็นคนจิตใจดีใครมาหยิบยืมก็ให้ เลี้ยงเพื่อนฝูงตลอด คุณลุงมีเพื่อนเยอะมาก

จนกระทั่งคุณลุงท่านนี้เกษียณอายุจากการทำงาน ปรากฏว่าไม่มีเงินเหลือเลยจากชีวิตการทำงานอันยาวนาน คุณลุงมีลูกอยู่ 5 คน เมื่อคุณลุงไม่มีเงินก็จำเป็นต้องไปอาศัยอยู่บ้านลูกๆ ทั้ง 5 คน

วันจันทร์ ก็ไปอยู่บ้านลูกสาว ก็ถูกลูกเขยพูดจากระทบกระเทียบ เช่น “ทำไมคุณพ่อคุณไม่ไปบ้านลูกคนอื่นบ้างนะ ผมจะทำอะไรก็อึดอัดจริงๆ ”

วันอังคาร ก็ไปอยู่บ้านลูกชาย ก็ถูกหลาน และลูกสะใภ้กระทบกระเทียบ เช่น “รำคาญคุณปู่จังเลยกับข้าวที่หนูชอบดูสิคุณปู่ทานหมดเลย ทำไมคุณปู่ไม่ไปบ้านอื่นบ้าง” เป็นเช่นนี้ตลอด คุณลุงก็เปลี่ยนไปอยู่บ้านลูกคนนั้นทีคนนี้ที ก็ถูกลูกบ้าง ลูกเขยบ้าง ลูกสะใภ้บ้าง หลานบ้างพูดจาถากถางอยู่ตลอด แต่คุณลุงก็ต้องทน เพราะคุณลุงไม่มีเงินเก็บแม้แต่บาทเดียว

อยู่มาวันหนึ่ง คุณลุงตัดสินใจเรียกลูกๆ ทุกคนมาแล้วบอกว่า “พ่อจะไม่อยู่สัก 2 ปีนะลูก เพราะเพื่อนพ่อที่เป็นเจ้าของเหมืองทองคำมันเขียนจดหมายมาขอร้องให้พ่อไปช่วยงานที่เหมืองทองคำของมัน พ่อจำเป็นต้องไปช่วยเขาจริงๆ” ลูกๆ ได้ฟังดังนั้นก็ดีใจสนับสนุนเพื่อให้คุณลุงท่านนี้ไปให้พ้นๆ จะได้ไม่เป็นภาระอีกต่อไป

เมื่อครบ 2 ปี คุณลุงท่านนี้ก็กลับมาพร้อมกับลังเหล็กใบใหญ่ 1 ใบ ไปไหนแกก็ลากไปด้วย

ลูกๆ ก็พากันแปลกใจและถามว่า “ลังอะไร” คุณลุงตอบว่า “เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่ได้มาจากเหมืองทองคำของเพื่อน ถ้าใครดูแลพ่อจนถึงวาระสุดท้ายก็จะมอบสมบัติในลังเหล็กให้ทั้งหมด” ปรากฏว่า ลูกๆ พากันตื่นเต้น ต่างอาสามาดูแลคุณพ่อกันยกใหญ่

วันจันทร์ คุณลุงก็อยู่กับลูกสาวคนโต ลูกเขยกับหลานก็พากันเอาใจบีบนวดให้ หาของกินดีๆ มาให้ แต่ยังไม่ทันไรลูกชายคนที่สองก็มาตามให้ไปอยู่ด้วย และก็เช่นกันยังไม่ทันไร ลูกสาวคนที่สาม ก็มาตามให้ไปอยู่ด้วยอีก ปรากฏว่าลูกๆ ทั้ง 5 คน ของคุณลุงต่างแย่งกันเอาใจและปรนนิบัติคุณลุงท่านนี้อย่างดี แต่เวลาไปไหนคุณลุงก็จะลากลังเหล็กใบนี้ไปด้วยตลอด

เวลาผ่านไป 7 ปี คุณลุงท่านนี้เสียชีวิตลง หลังงานพิธีศพลูกๆ ทุกคนพากันมานั่งล้อมลังเหล็กใบนี้เพื่อแบ่งสมบัติกัน ลูกสาวคนโตเป็นคนเปิดฝาลังเหล็ก พบว่ายังมีผ้าสีขาวปิดอยู่อีกชั้นหนึ่ง และมีจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่ ลูกสาวคนโตก็เปิดอ่านให้น้องๆ ฟัง เนื้อความในจดหมายเขียนไว้ว่า

ถึงลูกๆที่รักทุกๆคน

ก่อนอื่นพ่อต้องขอขอบคุณ ก้อนหินทุกๆก้อนในลังเหล็กใบนี้

ที่ได้เลี้ยงดูชีวิตพ่อจนถึงวาระสุดท้ายพ่อขอให้ลูกๆ แบ่งก้อนหินในลังเหล็กใบนี้คนละเท่าๆกัน เพื่อเป็นอนุสรณ์

เตือนใจให้พวกเจ้าหมั่นเก็บออมเสียตั้งแต่วันนี้เพื่อเวลาที่พวกเจ้าแก่ตัวลง จะได้ไม่มีชีวิตที่น่าสมเพชเยี่ยงพ่อ

                          รักลูก จากพ่อ





ที่มา  www.sakid.com

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ สำหรับเรื่องดีๆที่มาแบ่งปัน ::014::
+1ครับ

+1453 ขอบคุณครับน้าอรรถ  ::014::

มีพ่อแบบนี้คงเครียดน่าดู   กับลูกเองยังไม่เว้น    ::006::

ก็..
สะใภ้ เอย
ลูกชาย เกรงใจ เมีย เอย

มันก็เป็นอย่างนี้ แหละครับ


เรื่องแบบนี้ ยังมีอีกหลายเรื่อง

ทั้ง  ชามข้าว บิ่น

ทั้ง สานเข่ง


ก็ออกมา ในทำนองเดียวกันครับ ลุง ปู

555 +1 เลยคุณพ่อทีเด็ด

ยังไงก็พ่อน่า. ไม่มีพ่อก็เกิดมาไม่ได้. ช่วยกันดูแลดีกว่า

ขอบคุณครับ

ได้ข้อคิดดี .....  เนื้อหาเหมือนกับเคยผ่านตา   + 1

 ::014::ขอบคุณครับ...คุณลุงใช้ชีวิตแบบประมาทเหลือเกิน...ยามมีรายได้มาก แทนที่จะสร้างหลักฐานให้กับลูกๆ-ครับครัว กลับทุ่มเทให้กับเพื่อนฝูงคนนอกเสียหมด...

 ::014::สมควรโดน

 ::014::ผมมองต่างมุมนะครับ

นิทานเรื่องนี้เคยอ่านมานานแล้วครับ มันยาวและละเอียดกว่านี้

ตอนต้นเรื่องตาเฒ่าทิ้งลูกเมียด้วย ทำให้ลูกชิงชังพ่อมัน

สุดท้ายจะตายยังมีหน้ามาสร้างเรื่องหลอกลูกตัวเองเพื่อกินอยู่ไปวันๆนึง

ตาแก่นี่น่าทุเรศ ขยะแขยงและสมเพชเป็นที่สุด  ส่วนลูกมันก็เห็นแก่สมบัติ สุดท้ายเลวทั้งตระกูล

เคยมี สมช.นำมาลงเมื่อหลายปีก่อนหน้านี้แล้วครับน้าโสภณ

+1ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ ครับ

 ::002::+1ครับน้าอรรถ สิ่งที่นำมาเตือนสติคนทั่วไป ซ้ำบ้าง คล้ายคนอื่นบ้าง เเต่ก็เป็นสิ่งเตือนคนให้จงยืนอยู่บนความไม่ประมาท ::014::

+1 ครับ  ::002:: ได้ข้อคิดดี  เหมือนเพลง "ผู้เฒ่า" ของคาราบาว

...ขอบคุณครับ..สำหรับข้อคิดดีๆ...

ยามเมื่อแก่ตัวลง  อืม ต้องอยู่บ้านเลี้ยงหลานอ่ะพี่อรรถ อิอิ  ;D

+1ขอบคุณครับ

 


                           +1 ครับพี่อรรถ  ::014::

  ช่างเป็นกระทู้ที่โดนใจแป๋งเสียนี่กระไร ::002:: ::002:: ::002::
เยี่ยมครับน้าอรรถ  แต่สำหรับแป๋งต้องใช้คำว่า"ยามเมื่อแก่ลงตัว" ::005:: ::005:: ::005::

อย่างปู่นี่   น่าจะเป็นแก่ทั้งตัวมากกว่า      ::005:: ::005::

  พูดจาหยาบคาย ::001:: ::001:: ::001::

แก่แล้วก็ทำอะไรลำบาก ยืนยืน นั่งนั่งยังยักแย่ยักยัน ใครยังไม่แก่อยากทำอะไรก็รีบ รีบ ทำซะ เอาไว้รำพึงรำพันถึงตอนแก่แล้ว อาจพอให้กระชุ่มกระชวยได้บ้าง

ว่าสิส่งปาอีฮือไป๋ให่เพิ่น...กะย่านเพิ่นบ่ม่แข่วหย่ำ...บัดปาอีฮือคาคอ...ผู่เกิดใหม่ใหญ่รุนสิเป็นบาป

   บ่ต้องส่งมาดอกครับ  คันคึดอยากสิไปตีกินอยู่ระยองเอง ::007:: ::007:: ::007:: ::007::

 ::005::บ่แม่นย่านหย่ำบ่แหลกติ

  ดับได๋  หนังซ้างกะหย่ำแหลก ::008::

ขอบคุณครับ

เรื่องอย่างนี้น่าสงสารครับ