เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

http://www.thairath.co.th/thairath1/2547/page1/nov/25/p1_8.php

ตามข่าว ที่นายทรงพล คำพันธ์ ยิง ยามประจำหมู่บ้านเสียชีวิต และหลบหนีนั้น   ข่าวได้พูดถึงด้วยว่า ผู้ต้องหาดังกล่าว เป็นนักกีฬายิงปืนด้วย ในย่อหน้าสุดท้าย ของข่าว   ไม่รู้จะเดือดร้อนกันอีกหรือเปล่าเนี่ย    ผมรู้สึกเล็กแล้วครับ ในที่ทำงาน  เหมือนคนที่รู้ว่าเราเล่นปืน เขาไม่ค่อยจะอยากคุยด้วยเท่าไหร่ ทั้งๆที่ไม่ได้มีอะไรเลย

ที่ทำงานคุณ xxx ขนาดไม่อยากคุยด้วยเลยหรือครับ

เพื่อนผมพี่งโดนโขมยขึ้นบ้านยังโทรมาปรึกษาเรื่องปืนกับผมอยู่เลย 

เรื่องเขาเอาปืนไปยิงยามจริงแล้วไม่รู้เป็นยังไง

 นี่แหละครับ ปัญหาของคนชอบปืน :( คนที่ไม่รู้ก็ชอบมองว่า "ปืนมันเลว" "ปืนมันชั่วร้าย" "ปืนมันอันตราย อย่าไปเล่นมัน" >:(  แต่ไม่เคยนึกว่า ไอ้ปัญหาแต่ละอย่างที่เกิดขึ้น มันเกิดจากสันดานคน :(  ถ้าเป็นแบบนี้ คนชอบปืน และใช้ในทางที่ถูก ก็จะถูกมองในแง่ลบตลอดไปแหละครับ :'(

เศร้า  >:(

วิธีที่ดีที่สุดคือทำคัวเป็นคนเรียบร้อย แสดงออกในทางสร้างสรรค์ ใจคอหนักแน่นไม่หงุดหงิดง่าย ใจเย็นไม่แว้งตอบโต้ใครๆ อย่างฉับพลันด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

เป็นประโยชน์ช่วยพัฒนาตัวเราเองและช่วยสร้างภาพลักษณ์ที่ดีของวงการปืน

ในเรื่องนี้ผมขอยกย่อง พี่สมชาย (ฮา) มากครับ ตัวจริงท่าทางสุขุมเยือกเย็นมาก ไม่ "จ๊ากซ์ๆๆ" เลย

 ??? สงสัยเรื่องจะยาวถ้าอ่านตามข่าว ผู้ก่อเหตุอายุเพิ่ง 21 ปี น่าจะกำลังศึกษาอยู่ ไม่น่าขอ ป.3 ได้ ยิ่งเป็นขนาด 11 มม. ด้วยแล้ว...ผมว่า สังคมไทย ถูกยัดเยียดให้มีความรู้สึกว่า "ปืน" เป็นของไม่ดี เป็นตัวก่อให้เกิดเหตุรุนแรง เป็นของอันตราย เลยพยายามที่จะปิดกั้นไม่ให้ประชาชนได้เรียนรู้และเข้าถึงการใช้งานอย่างถูกวิธี พอเกิดเหตุร้ายขึ้นมาก็พาลโทษว่าปืนเป็นสิ่งเลวร้าย...เหมือนๆกับการที่รัฐที่เพิ่งจะมาตื่นตัวเรื่องการสอนเพศศึกษาให้เด็ก เพราะมัวแต่ปิดกั้นไม่เข้าท่า จนตอนนี้ปัญหาวัยรุ่นตั้งแต่มั่วสุม ติดยา สำส่อน ทำแท้ง จนถึงติดเอดส์มากมาย.... :(

ผมไม่ได้คิดมากนะ  แต่ก่อนเข้างานใหม่ๆ เขาไม่รู้ว่าผมเล่นปืน ก็คุยเล่นแซวสนุกสนานกันตลอด  จนมีเพื่อนสนิทที่ทำงานปัจจุบันเขามากระซิบบอกว่า มีคนมาถามเขาว่า รู้หรือเปล่าว่าผมเล่นปืน เพื่อนแกล้งทำเป็นไม่รู้แล้วมาบอกผมว่า หลายคนเริ่มรู้แล้ว  ผมก็เดาออกเลยว่า คนที่ทำงานเก่าที่เขาติดต่อกันกับที่ทำงานปัจจุบันผมเขาบอกอีกที (ที่ทำงานเก่าเขามีชมรมยิงปืนและผมก็เป็นแชมป์ที่นั่นด้วยทุกคนรู้จักดีและมองเราในแง่ดีเพราะทำชื่อเสียงให้ที่ทำงาน)   หลังจากนั้น ก็ดูเหมือนว่าการ คุยเล่นสนุกสนานกับผมได้ค่อยๆหายไป ถึงกับมีคนมาถามเลยว่าจริงหรือ ผมก็เลยค่อยๆบอก พูดให้เข้าใจว่า เราซื้อเพราะเจตนาเอาไว้เฝ้าบ้าน เพราะไม่มีเหล็กดัด ก็เลยฝึกซ้อมใช้ จนเล่นเป็นกีฬาในที่สุด  จนล่าสุด ตอนนี้ ดูเหมือนห่างเหินกัน ผมก็ทำตัวเหมือนเดิม พยายามคุยเล่นกันเหมือนเดิม แต่เหมือน ไม่มีคนเล่นด้วย  พฤติกรรมเขาเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็มีหลายคนที่ มองว่าคนมีปืนเป็นเรื่องปกติ แต่ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงครับ  ไม่รู้ว่าเขากลัว และ/หรือ เขา เกลียดคนมีปืนกันแน่ครับ

จ๊ากซ์ๆๆ มันเป็นยังไงครับ อยากรู้จัง

แต่คุณxxx อย่าไปสนเลยครับ ไม่คุยเล่นก็ไม่คุยเล่น คนในโลกมีตั้งแยะ คนที่มีความคิดแยกแยะถูกผิดต้องมี เขาจะไม่คิดว่าไม่น่าคบเราเพราะเราเล่นปืน หาคนอยากคุยเล่นกับเราได้แน่

แค่เล่นปืนมันจะเป็นอะไรไป อย่าคิดมากเรื่องคนที่ทำงานเลย ยกเว้นคุณไปทำอะไรให้เขาเห็มมันจะไม่เกี่ยวกับเรื่องเล่นปืนนา

บ่อยมากเลยนะที่คนชอบกลัวเวลาที่รู้ว่าเราชอบยิงปืน แต่โอจะตอบว่าโอเป็นคนใจเย็นนะ บางทีถึงขั้นเฉื่อยเลยแหล่ะ แล้วคนที่รู้จักเราจริงก็จะเชื่อทันที แต่ถ้าเค้ายังไม่รู้จักกันพอก็ต้องดูๆกันไปจ้า ;D

ดูไปแล้วพื้นฐานเพื่อนร่วมงานคุณ XXX คงหล่อมาจากเบ้าเดี่ยวกันแน่ๆ   คงเป็นพื้นเพ อยู่ในเมืองใหญ่ทั้งหมด  เข้าในว่าผู้หญิงคงเยอะมากกว่าผู้ชาย 

ญาติห่างๆผม  ที่ทำงานกินเงินเดือน อยู่ตึกแถว อยู่คอนโด  จะเกลียดกลัวปืนแทบทุกคน เพราะกลัวจะโดนลูกหลง  กลัวคนโรคจิตจะเอามายิง  เลยคิดว่าถ้าไม่มีปืนกัน โอกาสโดนลูกหลงก็น้อยลง (คิดบ้าๆ)

ญาติที่อยู่ตามบ้านนอก  จะชอบปืน ชอบมีด ชอบมวย ครับ ทั้งชายและหญิง ชอบมากน้อยต่างกันไป  ไม่ได้มีแนวคิดต่อต้านปืนเลย   เพราะต้องช่วยตัวเอง เรียกตำรวจไม่ค่อยได้  บางที่ก็ใช้ยิงไล่สัตว์รบกวนพืชไร่ 

ตอนเรียนจบใหม่ ผมเคยทำงาน บ.เอกชน  ที่ทำงานมีแต่ผู้หญิง เขารู้ว่าผมชอบปืน เพราะเห็นผมซื้อ อวป. เป็นประจำ ก็ไม่มีใครรังเกียจผมเรื่องนี้  มีแต่คนมาถามเรื่องปืนเท่านั้น พนักงานส่วนใหญ่พื้นเพมาจากชาวบ้านต่างจังหวัด  ต้องปากกัดตีนถีบต้องช่วยตัวเอง  เขาเลยมาเรื่องปืนเป็นเรื่องปกติ   

เราต้องพยายามเขาใจเขาให้มากครับ  และหาจุดร่วมที่เหมือนกัน เพื่อที่จะได้ทำกิจกรรมร่วมกะเขา  การแสดงออกของเราต้องสุภาพนุ่มนวล หนักแน่นในเหตุผล และใช้ความอดทนครับ

ดูดีๆนะครับ จะมีหัวโจกในกลุ่มเสมอ  เมื่อสู้ไม่ไหวก็เป็นพวกเสียเลย  ชื่นชมเขาหน่อย ยอมๆเสียบ้าง


เรื่องที่คุณชอบปืน  คงไม่ใช่ปัญหาใหญ่   เพราะเป็นความชอบพื้นฐานของผู้ชายทั่วไป (เจ้าชู้ ดื่ม กินเที่ยว ทะลึ่ง... :P)  เขาเอาเรื่องที่คุณชอบปืน มาตั้งแง่รังเกียจเท่านั้น  ลึกๆในใจอาจกลัวการเปลี่ยนแปลง  กลัวคุณก้าวหน้ามากกว่า  กลัว...... หรืออาจเป็นที่บุคลิกภาพของคุณเอง  จะว่าไปแล้วก็คล้ายๆกับเรื่อง "คำพิพากษา"  หรือกรณี ปอบ ในภาคอีสาน     คุณต้องหาคำตอบให้เจอครับ ว่าสาเหตุหลักคืออะไร   


เอาใจช่วย  ให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะครับ   :)

ขอบคุณพี่โทนมาก เหมือนผมเลย
แต่อย่างหนึ่งที่ห่วงก็คือ

ดูดีๆนะครับ จะมีหัวโจกในกลุ่มเสมอ  เมื่อสู้ไม่ไหวก็เป็นพวกเสียเลย  ชื่นชมเขาหน่อย ยอมๆเสียบ้าง
ข้อความที่ขีดเส้นใต้ด้านบนเนี่ยแหละครับ
บางคนทำได้ บางคนก็ทำไม่ได้

ผมเคยทำไม่ได้มาครั้งหนึ่งแล้ว สมัยหนุ่มๆ ตอนนั้นห้าวครับ
ปัจจุบันม่ายทราบครับ เพราะยังไม่เคยเกิดความขัดแย้ง

เอาใจช่วยครับ ให้ทุกอย่างลงเอยด้วยดี

 ;D แฮะ แฮะ สู้แถวบ้าน และที่ทำงานผมไม่ได้ครับ เวลาไปไหนมาไหน พรรคพวก ถามมีปืนป่าว พาไปด้วยนาโว้ย หวังว่าข้าจะได้พบเอ็งอีก นะ ขอให้โชคดีโว้ย...... ;D ;D ;D อย่างนี้ประจำครับ สำหรับตอนนี้........(นราธิวาส ครับ) ;D ;D..แฮะ แฮะ

กรณีที่ลูกชายเซียนพระชื่อดัง ไปยิงยามหมู่บ้านตาย ทำให้ชาวปืนอย่างเรา ๆ เสียเครดิตไปมากเลยทีเดียว.....  >:(
ยิ่งบอกว่า นายคนนี้ เคยเป็นแชมป์ ยิงปืนอีก..... :o
เฮ้อ.....เด็กเอ๋ย เด็กน้อย....เสียอนาคตหมด

เอวัง...........เรื่องของเรื่องมันอยู่ที่นิสัย(สันดา...)ของคนที่จะกระทำ การกระทำก็คือ กรรม กรรมของเขาทำมาก็ต้องทำกรรมต่อไปเพื่อรับกรรมของเขา เมื่อคนเราอยู่ในศีล ศีลคือ ปกติ เมื่อคนเราปกติก็ไม่มีปัญหา ครับ เมื่อผิดศีล ก็ คือคนผิดปกติ เมื่อผิดปกติยามโกรธก็ไล่ถือปืนไปยิงเขา ระงับความโกรธไม่ได้ มีโมหะมาเสริม กูลูกคนโน้นลูกคนนี้ ใหญ่มากคับฟ้า เมื่อยังอยู่ก็ช่วยกันได้ เมื่อตาย คนโน้นคนนี้ตามไปช่วยไม่ได้นา...............จะบอกให้.....................หากลดความโกรธ.....ลดความกร้าวของสันดา..ลงบ้าง มองโลกว่าไม่ใช่ของกู....เมื่อนั้นจะมีความสุขทั้งครอบครัวและผู้ที่อยู่รอบข้างของตัวกรรม.............สาธุ

มันอยู่ที่จิตสำนึก ;D

...เป็นเรื่องของความชอบ...จะให้ชอบเหมือนกันทุกคนคงไม่ได้...เราชอบ ก็ชอบอย่างมีความสุขเถอะครับ อย่าไปใส่ใจคนอื่นให้ชอบเหมือนเราเลย....ปืนไม่ใช่แพะนะ

..............  :P..เห็นข่าวว่าชวยพ่อ ขายพระ อยู่นี้ครับ  อยู่กับพระทุกวัน  มีพระเครื่องเต็มบ้าน  แต่ไม่ได้ทำให้จิตใจสูงขึ้นเลย... :P

คนก็ยังเป็นคนเหมือนเดิม (แต่จะเป็นคนดีหรือคนร้ายก็เป็นคน)
แต่ปืนกลายเป็น "แพะ" อีกแล้ว..... ???

น่าเศร้าคับ ... ถึงจะเก่ง ยิงปืนแม่น เป็นแชมป์กี่สมัย  ถ้ายังไม่มีวุฒิภาวะทางอารมณ์แล้ว ก็อนาถคับ
เรื่องผู้ญิ๋งแอนตี้ปืนมีอยู่ทั่วทุกแห่ง ผู้ชายยังมีเลยคับ ตอนแรกบอกว่า ไม่เป็นไรเรื่องทุกอย่างใช้ปากเจรจาได้...
แต่มาวันนี้มาขอคำแนะนำเรื่องปืนสวัสดิการของกรมการปกครอง เลยแนะนำ RAMI ให้ ... เพราะเดี๋ยวนี้โจรมันไม่เจรจาแล้ว
ยิงลูกเดียว  .... สรุปเรื่องนี้ปืนไม่ผิด แต่คนผิด เพราะปืนเลือกคนดีไม่ได้คับ

ไอ้ปลื้ดมันผิดครับ เพราะมันเป็นคนยิง ........วันนี้อ่านข่าว นายตำรวจออกมาให้สัมภาษว่า กล้องวงจรปิด ไม่ได้บันทึกเหตุการณ์ตอนยิง และเห็นแต่รถและทะเบียน และระยะห่างของกล้องห่างพอสมควรทำให้มองคนในรถไม่ชัด ......สรุปสงสัยไอ้ปลื้ดมันจะยิงอีกแล้วครับ...ตำรวจไทยชอบพูดเปิดทางให้ผู้ต้องสงสัย(โดยเฉพาะลูกคนใหญ่................คนโต................แต่สมองเล็ก)

คือนายสมชายเคยเจอเหตุการณ์ทำนองนี้ครับ... มีคนจอดรถข้างรถนายสมชาย แล้วเปิดประตูชนรถนายสมชายคันเก่า... นายสมชายต่อว่า เพราะรถเกิดลักยิ้ม... แทนที่จะขอโทษ กลับพยายามเปิดประตูรถนายสมชายจะลากเอาตัวลงไปชกให้ได้... พอดีโชคดีที่เหตุเกิดในห้างบิกซีวงศ์สว่าง เวลา 17.00 น. คนมุงดูแยะครับ... นายสมชายเลยรอดตัว ไม่เผลออัดเป้งเข้าให้ คงเป็นเพราะต๊กใจมากกว่า แหม ก็ระยะแค่นั้นไม่เกิน 5 เมตร ม่ายงั้นนายสมชายได้หมดตัวสู้คดีแน่เชียว... ฮา(อีกที)

พอนายนั่นเปิดประตูไม่ได้เพราะนายสมชายล็อกรถไว้... นายนั่นเลยถีบประตูรถบุบ... นายสมชายทำอะไรไม่ได้ได้แต่กลอกหน้า ยามห้างก็ไม่กล้าทำอะไร... สุดท้ายนายสมชายต้องถอยรถหนีออกมา เพราะมันมองหาก้อนหินจะทุบกระจกต่อ... กึ๋ยส์

ในที่สุดแจ้งความ ตามตัวจากทะเบียนรถยนต์ได้ มียามห้างเป็นพยาน... ตำรวจประชาชื่นส่งฟ้อง ศาลรอลงอาญา 2 ปี... ทำให้เสียทรัพย์... คงหายซ่าไปอีกนานครับ...

อุทาหรณ์ว่า... สมัยเด็กๆ กลับบ้านฟ้องแม่... แต่พอโตแล้ว... นายสมชายกลับบ้านฟ้องเมีย... เมียตามจี้ตำรวจ เมียตามจี้อัยการ... เมียตามไปซ้อมพยาน... เมียตามไปประกบในศาล... ฮา... ใครต่อใครหาว่า... ว่านายสมชายกลัวเมีย... เพราะบารมีเมียคุ้มครองแหละ ไม่ได้กลั๊ว... จ๊ากซ์

แต่ตามท้องเรื่องลูกชายคุณพยัพฯ... ความเห็นนายสมชายว่าหากได้ทนายดีๆ... อาจรอดเรื่องยิงคนตาย แต่เรื่องพกปืนคงรอดยากส์ ครับ... ก้อมีร่องรอยยิงต่อสู้กันตั้งหลายนัด... รถโตโยต้าคันนั้นมีรอยโดนยิงตั้ง 4 รู ขอบกระจกหน้า ขอบกระจกหลัง...

ตามท้องเรื่องในข่าว... หัวหน้ายามขี่รถจักรยานผ่านมา... ลูกน้องเลยไม่ยอม ลูกชายคุณพยับก็ไม่ยอมเสียเหลี่ยม... ต่างคนต่างถือดีเลยยิงกันทั้ง 2 ฝ่าย... ทนายฯ คงต้องหาวิธีให้ออกเป็นว่า ยิงทีหลัง... แต่แม่นกว่าน่ะ... เป็นแชมป์ด้วย... ยิงเข้าตั้ง 3 นัด... คนตายโดน 2  เลยตาย... หัวหน้ายามโดนเข้าที่ท้องน้อย... กระเด็นตกรถไปเลย... สาหัส...

นี่ว่าตามข่าวนะครับ... จริงๆแล้วใครก็ตาม ที่สมัครใจวิวาท... เป็นบุคคลที่น่ารังเกียจจากสังคมครับ... ไม่ฮา... ไม่จ๊ากซ์

XXX  :   Try  this  !  you  may  set  up  a  safety  shooting  club  in  your  office , maybe  this  will  change  their  attitudes .  8)

ขอชมจากใจจริงเลยครับว่าพี่นายสมชาย(ฮา)ใจเย็นมากกกกกกก เป็นผมไม่ทราบว่าจะได้กลับมาเล่าหรือเปล่า ;D หรือไม่ก็ตอบกระทู้จากบางขวาง :P

 ::) ผมว่าแล้วแต่สังคมนั้นๆนะครับ อย่างกรณีที่ทำงานผม หลายคนรู้ว่าผมชอบปืน ก็ไม่ได้มีปฎิกริยาต่อต้านอะไร...เจอกันทักทายกัน แถมแหย่กันว่าตอนนี้มีปืนกี่กระบอก พูดคุยทำตัวตามปกติ บ้างก็ว่าผมบ้าปืน เข้าเวปปืนเป็นเวปเดียวหรือไง...บางทีก็มีคนเอาปืนมาให้ดู ปรึกษาการขอ ป.3 ป.4 .... และเราเองที่มีปืนกลับเป็นฝ่ายบอกให้พรรคพวกที่ไม่มีปืนให้ใจเย็นๆ ....ไม่ควรใช้ปืนในทางที่ผิด... ;)

 :-[ :-[ ได้อ่านข่าวเรื่องนี้แล้วเศร้าครับ...... :-[ :-[ :-[

อือม์ แปลกครับ ผมยังไม่เคยเจอใครรังเกียจที่ผลเล่นปืนถึงขนาดเลี่ยงไม่อยากคบ ทั้งที่ทำงาน และวงการอื่น แต่เท่าที่ผมเจอในกลุ่มคนทั่วไปที่ไม่มีปืนพบว่า ผู้หญิงชอบปืนมากกว่าผู้ชาย และคนที่อยู่นอกเขตเมืองชอบปืนมากกว่าคนที่อยู่ในเขตเมือง นอกจากเหตุผลอื่นๆ แล้วผมคิดว่ามีปัจจัยที่เกี่ยวข้อคือ

ผู้หญิงชอบปืนมากกว่าผู้ชาย ปัจจัยที่เกี่ยวข้องอาจจะเป็น

1. ผู้หญิงที่มองโลกตามความเป็นจริงและไม่ประมาทจะรู้ตัวว่าตนเองมีโอกาสตกเป็นเหยื่ออาชญากรมากว่าผู้ชาย

2. จิตใต้สำนึกของผู้ชายมีการแข่งขันระหว่างกันโดยธรรมชาติในเรื่องสถานภาพและศักยภาพในตัวบุคคล เมื่อผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่มีปืนและไม่มีกิจกรรมเกี่ยวกับปืนเห็นว่าเรามีปืน หรือมีกิจกรรมเกี่ยวกับปืนอาจแสดงอาการต่อต้านออกมาเพื่อเป็นการตอบโต้ที่เรา “แซง” เขาไปในเรื่องนี้ ทั้งๆ ที่เขาอาจไม่ได้คิดว่าปืนไม่ดีจริงๆ ในกรณีแบบนี้สำหรับคนที่มีปฏิกริยาแบบนี้ ยิ่งถ้าเขารู้สึกว่าปืนเป็นของจำเป็นและถ้ายิ่งเป็นเหตุการณ์ต่อหน้าผู้หญิงเขาจะต่อต้านมากขึ้น ซึ่งเป็นการต่อต้าน “ตัวเรา” มิใช่ต่อต้านปืนเป็นหลัก

3. ส่วนผู้หญิงที่ไม่มีปืนมักมีความคิดพื้นฐานว่าปืนเป็นเรื่องของผู้ชายเลยไม่มีความคิดแบบนี้เข้ามามีอิทธิพลต่อความเห็นต่อปืน นอกจากนี้ตามธรรมดาผู้หญิงก็ไม่มีจิตใต้สำนึกในการแข่งขันกับผู้ชาย

คนที่อยู่นอกเขตเมืองชอบปืนมากกว่าคนที่อยู่ในเขตเมืองก็เพราะภาพลวงตาว่าการอยู่ในฝูงชนจะปลอดภัยกว่ ซึ่งไม่เป็นจริงเสมอไป และที่จริงแล้วชีวิตในเมืองก็อยู่โดดเดี่ยวไม่แพ้คนนอกเขตเมืองเหมือนกัน เช่น ในที่จอดรถ บนสะพานลอย หรือแม้แต่ในบ้านของตนเอง

   เห็นด้วยเป็นอย่างสูงงงงงงงงง.....................ครับ

 >:(  เป็นนักกีฬา แล้วไงฟะ ใช้ฝีมือทางที่ผิดนี่หว่า คงไม่รู้สิ ยิงคน กะ ยิงเป้า มันต่างกันยังไง  ตูอุตส่าห์ นับถือ พ่อมัน แต่ลูกกลับ.......อยากยิงคน คิดว่าตัวเองแม่น สมัครไป ใต้เลย มีให้ท่านยิงอีกเป็น กุรุส  แต่ระวังหน่อย เดี๋ยวเป็นแบบเพื่อนผม  " ไปแบบคนหล่อ  กลับมาในห่อแบบมัมมี่"

อ่านข่าว ฟังข่าว อ่านแล้วฟังหูไว้หูครับ

เรื่องจริงๆเป็นอย่างไร ใครอยู่ในเหตุการณ์บ้างหรือเปล่าครับ

อยากทราบเรื่องจริงๆ ลองไปเดินๆแถวสนามวังกานนท์ อาจจะได้ทราบว่าเรื่องจริงเป็นอย่างไร


เราชาวปืน ใช้ปืน เล่นปืน หวังว่าวันนึงคงไม่กลายเป็นคนในข่าวเสียเอง

แล้วตอนนั้นจะผิดหรือถูกสังคมจะว่าอย่างไร ขึ้นกับปลายปากกาว่าเค้าจะชี้นำไปทางใด

อืม... ผมว่าจริงที่สุด

ถามนิดนึง ทำถูกต้องหนีไหมครับ หรือว่าอย่างไงก็หนีก่อน

ผมไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องแบบนี้ ไม่ทราบครับ สไตล์ใครสไตล์มันครับ
แต่เท่าที่เห็นใช้กันในเมืองไทย ก็เห็นหนีก่อน รอเรื่องเงียบ เจ้าทุกข์หายเศร้า
ค่อยกลับมาคุย มาเคลียร์ทุกที

...ตามความเข้าใจของผม  การหนีมันอาจจะไม่ถูกต้อง  แต่ไม่หนียุ่งยากกว่าหนีครับ  (ดีไม่ดีโดนรุมยำใหญ่) :P

งานนี้ ไม่หนี ไม่รอดครับ

แว่วว่าพ่อนอกจากเล่นพระก็ยังเล่นปืน
เริ่มแรกเอาไว้คุ้มครองพระเครื่อง(รวมมูลค่าก็เยอะอยู่)
หลังๆให้ลูกชายเอาไว้คุ้มครองพระเครื่องที่เก็บไว้ในบ้าน

ส่วนเหตุที่เกิดน่ะ เกิดไปแล้ว
แต่จะเอาเหตุนี้มารังเกียจคนถืออาวุธปืนหมดทุกคนน่ะ ยาก

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า สำหรับนายทรงพล ลูกชายของนายพยัพ เป็นคนชอบกีฬายิงปืน และเคยเป็นแชมป์ยิงปืนประเภทมือใหม่สมัครเล่นปืนสั้นทุกระยะของสนาม ยิงปืนบางบัวทอง เมื่อปี 2545 ด้วย

น่าจะเขียนต่ออีกนิดนะครับ

"ผู้ใช้ปืนเป็นผู้รับผิดชอบการกระทำทุกอย่างของตน มิใช่อุปกรณ์รับผิดชอบการกระทำของมนุษย์"

 :) จาก ข้อระวังทั่วไปในการใช้ปืน :)

แต่ตอนนี้หนีไปแล้ว จะ = รอดรึเปล่าครับ

อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย ยิงตำรวจในเท็คกลางกรุงยังไม่ติดคุกเลย จะเอาอะไรกับยิงยาม

ตอนนั้นมันก้อหนีเหมือนกัน ใด้ข่าวว่าพ่อของมับ วิ่งสุดชีวิตเพื่อหาทางให้ลูกหนี  ลูกหนีเสร็จ ก้อ วิ่งหาทางพลิกคดีอีก  เฮ้อ....ลูกแบบนี้ เป็น เวร กรรมของพ่อจริงๆ ครับ :(

ผมเห็นด้วยกับคุณทัดมาลา

สื่อสามามารถจะทำให้ดำเป็นขาวหรือว่าขาวเป็นดำได้ง่ายมาก  ควรจะฟังหูไว้หูเพราะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์

พ่อยังไง ลูกอย่างนั้น

??? ไปถามใครเหรอครับพี่โอ๊ค พอดีวันนี้เพิ่งไปสนามวังกานนท์มาอะ แล้วเพิ่งมาอ่านกระทู้นี้ เลยไม่ได้ถามเลย :P

เห็นด้วยอย่าง ยิ่งครับ เพราะอย่างผู้พิพากษาเอง ที่ต้องวินิจฉัยคดีที่เป็นข่าว เค้าจะดูแต่พยาน หลักฐานในสำนวนครับ ไม่เชื่อตามข่าว เป็นเรื่องเกี่ยวกับคุณธรรมนักกฎหมายครับ

....อิจฉาด้วย...อิอิ

Pointของผมที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะ  ในข้อความสุดท้ายของข่าว   ดูเหมือนมีเจตนาโจมตี คนที่เล่นปืนเป็นกีฬายังไงไม่รู้  เพราะ ข่าวสามารถรายงานแค่ว่า เหตุเกิดขึ้น อย่างไร ผลเป็นอย่างไรเท่านั้นก็น่าจะพอ  แต่ย่อหน้าสุดท้ายตามที่นักข่าวรายงานดูเหมือนจะทำให้คนอ่านรู้สึกว่า คนที่เล่นปืน ยิงปืน มีปืน และใช้ปืนไปในทางกีฬา นั้นทุกคนจะเหมือนกับ ผู้ต้องหาหมดยังไงไม่รู้   ไม่เห็นต้องเอามาเน้น เลย  คนไม่ได้แข่งยิงปืน เห็นยิงคนตายในข่าวมีถมไป

ไม่รู้ว่าผลจากอะไรนะครับ
ผมพึ่งจะยื่นขอ ป.3 (รับโอน.38) จากเพื่อนครับ นายทะเบียนบอกว่าให้รอก่อนครับ ช่วงนี้เพราะมีเทศกาลลอยกระทงและใกล้สิ้นปี ผมก็ไม่แน่ใจว่าการโอนลอยเนี่ยมีระยะเวลาภายในกี่วัน เดี๋ยวจะหมดอายุความเสียก่อน และก็กรณี 1 สั้น 1 ยาวในต่างจังหวัดยังมีผลมากครับ นายทะเบียนบอกว่าเป็นคำสั่ง จาก มท.1 ต้องรับปฏิบัติ เค้าบอกว่าให้เปลี่ยน มท.1 ก่อน ถึงจะอนุญาต ได้ตามปกติครับ

ตอบใน PM นะนายเก่ง

อ่านกระทู้ของคุณสมชายแล้วนึกถึงตัวเอง เป็นคนพกปืนติดตัวตลอดเวลา แต่มีอยู่วันหนึ่งดันไปจีบสาวโดยไม่รู้ว่าผู้สาวมีเจ้าของ โดนเจ้าของเค้าไล่กระทืบเอา  มีปืนติดตัวอยู่แท้ๆ แต่จำต้องวิ่งหนีครับ เพราะไม่อยากใช้เดียวกลายเป็นเรื่องใหญ่ จึงหนีไว้ก่อน  กะว่าจนมุมเมื่อไหร่ได้ยิงแน่  แต่โชคดีหนีรอดครับ  เลยไม่ต้องใช้ปืน  ไม่งั้นคงต้องเสียเงินสู้คดีแพงหูฉี่   

อย่างคุณตุลนี่สิ ลูกผู้ชายตัวจริง โดยไม่ต้องกินกระทิงแดง
(แหะๆๆ ที่หนีอย่างเดียวไม่สู้นี่ เพราะเวลานั้น รู้แล้วล่ะสิว่าเขาคือฝาละมีเธอ)

 ;D ;D ;D :D :D :D