เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สุขแบบไหนที่ใจต้องการ

หน้าต่างศาสนา
สุพัตตรา ฆราวาศ สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมฯ วัดสระเกศ


หากเราลองเลือกคำถามที่จะถามตัวเองสักข้อตอนนี้ คำถามว่า "เราเกิดมาทำไม หรือเป้าหมายในชีวิตคืออะไร" คงเป็นคำถามอันดับต้นๆ เป็นแน่

เพราะคงปฏิเสธไม่ได้ว่า ชีวิตคือสิ่งที่สำคัญที่สุดและเราย่อมต้องการมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตของเราเป็นแน่

จึงอาจย้อนมาสู่คำถามอีกข้อว่า แล้วตกลงเรามอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตเราหรือยัง? หากเราเชื่อว่าความสุขคือสิ่งที่ดีที่สุด แล้วความสุขจากอะไรกันแน่คือสิ่งที่เราปรารถนาอยากจะได้มา เพราะบางคนอาจมองว่าความสุขนั้นคือการมีชื่อเสียง ร่ำรวยเงินทอง ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน หรือการได้เป็นนั่นหรือได้สิ่งที่อยากได้ แล้วแต่ละคนก็ตั้งหน้าตั้งตาดิ้นรนทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา

แต่จะมีสักกี่คนที่หยุดคิดทบทวนคำตอบกันอย่างจริงจังบ้างว่า หากเราได้มีหรือได้เป็นในสิ่งที่ตนต้องการแล้ว เราจะมีความสุขจริงหรือ?

'คุณตามี คำหอมรื่น' อาจเป็นชายชราคนหนึ่งที่คิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง เขาอาจไม่ใช่ชายชราที่ประสบความสำเร็จที่สุด ไม่ใช่คนที่มีชื่อเสียงเงินทองมากที่สุด แต่เขามีเพียงหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขจากการรู้จักใช้ชีวิตต่างหาก แม้จะเป็นเพียงแค่ชายชราที่ทำหน้าที่เก็บผักขายตามตลาดเท่านั้น

ตามี คำหอมรื่น ชายอายุ 88 ปี อาศัยอยู่ในบ้านเช่าหลังเล็ก กับอีก 4 ชีวิต คือ ยายสำอางค์ คำหอมรื่น วัย 76 ปี ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากกว่า 40 ปีที่ป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงจนเดินไม่ได้มานานกว่า 5 ปีแล้ว

พี่อ้วน ลูกสาวคนเล็กที่ทำงานเป็นผู้ช่วยเภสัชกรในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง และหลานชายตัวเล็กอีก 2 คน

ความรับผิดชอบเรื่องค่าใช้จ่ายภายในครอบครัวเป็นหน้าที่ของพี่อ้วน ซึ่งแต่ละเดือนรายได้ก็เข้าข่ายเดือนชนเดือน หรือติดลบบ้างในบางเดือน ทั้งค่าครองชีพก็สูงขึ้น ทำให้รายจ่ายสูงตามแทบไม่พอใช้สำหรับเลี้ยงดูทั้ง 5 ชีวิต

นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้คุณตามีลุกขึ้นมาทำงานหารายได้เข้าบ้านช่วยลูกสาว โดยคุณตาจะออกไปเก็บผักพร้อมรถเข็นคู่ใจ ซึ่งต้องปีนป่ายข้ามรั้วที่สูงกว่าเมตร ต้องลุยน้ำข้ามทุ่ง เพื่อจะได้ผักไปขายที่ตลาด

แต่มีสิ่งหนึ่งที่พิเศษและน่าทึ่งไปกว่านั้นก็คือ คุณตามี จะกลับมากินข้าวเที่ยงฝีมือยายสำอางค์ที่บ้านทุกวัน หลังจากออกไปขายผักในช่วงเช้า ก่อนที่คุณตาจะเริ่มทำงานบ้าน ช่วยซักเสื้อผ้าให้คุณยาย พาคุณยายเข้าห้องน้ำ ทำความสะอาดชำระล้างให้ทุกอย่างโดยไม่ถือตัว ดูแลเอาใจใส่คุณยายด้วยความรักและเปี่ยมด้วยความเมตตา เท่าที่ชายชราคนหนึ่งจะทำได้

คุณตามี บอกว่า "ความสุขของทุกๆ วันในตอนนี้คือความสบายใจ แม้ว่าจะเหน็ดเหนื่อยสักแค่ไหน หรือถ้ามีความทุกข์ ก็แก้ทุกข์นั้นให้หายเสีย จะได้ไม่เหนื่อย เมื่อไม่เหนื่อยก็คือความเบา ความสบาย"

นั่นเองที่สะท้อนให้เห็นถึงความสุขของการเลือกที่จะมอง แม้สภาพชีวิตครอบครัวนี้จะดูขัดสนยากจนเงินทอง แต่สิ่งหนึ่งที่ครอบครัวนี้ไม่เคยขาดแคลนคือ "ความสุข" ที่แต่ละคนมอบให้แก่กัน

ดังนั้น เราอย่ามองอะไรให้ไกลนักเลย เพราะยิ่งไกลเท่าไร เรายิ่งเห็นแต่สิ่งที่ขาดไม่เคยเต็มสักที สู้เรารู้จักฉลาดมองหาในสิ่งที่มีใกล้ๆ ตัวเรา

แล้วจะรู้ว่าความสุขไม่ใช่อะไรที่ไกลเลย

มีรายได้ ครอบครัวปลอดภัย ลูกๆประพฤติงาม สุขภาพดี

อยากอะไรก็ได้ครับ ;D

มันอยู่ที่ใจ

สุขที่ใจพอเพียงและพอใจ

อยากกินได้กิน อยากเที่ยวได้เที่ยว ก็พอแล้วครับ... :D

+1 ทุกคน ;D ;D ;D สบายใจ 5555

ขออนุญาตเลียนแบบ +1 สำหรัีบทุกท่านครับ  ::014::
มีพออยู่พอกินตามวิถี มีสุขภาพแข็งแรง จิตใจแข็งแกร่ง เท่านี้ก็พอใจแล้วครับ  ::002::

ครอบครัวอบอุ่นมีความรัก ความเอาใจใส่ให้แก่คนในครอบครัว

ปล่อยวางครับ.......

  ตัวเราดี คนในครอบครัวดี สังคมรอบข้างดีแค่นี้แป๋งก็สุขใจ ::002::   สิ่งที่ไม่ควรพึ่งหรือฝากความหวังคือนักการเมืองที่ดีหาไม่ได้หรอก ::004::

แต่ละคน ก็"สุก"กันไป.....ครับ

ตามแต่ต้องการ......ยากที่จะกำหนดลงไป....หากมิมีข้อกำหนดที่ชัดเจน ว่าเป็นเช่นไร

ถ้าแบบที่ลุงว่า มี สามระดับครับ

1. rare

2. medium rare

3. well done

ผมชอบ ทีโบน ขนาดมิเดียม แรร์ หึๆๆ

ขออภัย จขกท.ที่นำออกนอกประเด็น.........เรื่องจิตใจ ผมมองว่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับความเชื่อ ที่นี้ความเชื่อ มันเกี่ยวเนื่องไปกับศาสนา ซึ่งเป็นตัวควบคุมจิตใจและความคิด ครับ..

ด้วยความเคารพ

ผมเป็นพุทธ.....ในลักษณะที่ถ่ายทอดต่อๆกันมา ในแบบความเชื่อ มิใช่พุทธที่ศึกษาแบบลึกซึ้ง แต่ก็ยังพอมีอะไรๆ ที่เป็นพุทธ เกาะกุมจิตใจผมอยู่บ้าง เช่น

พุทธบริษัท หากแม้นว่าใคร น้อมนำเอาศีล5 มาใช้ในชีวิตประจำวันได้ อย่างมิขาดตกบกพร่อง บุคคลผู้นั้นประเสริฐแล้ว

ส่วนสงฆ์ใด ที่รักษาศีล227ข้อใว้ได้ กราบใว้แล้วจะเป็นศิริมงคลต่อตัวเราด้วย

ซึ่งยากนัก..........แต่ก็มี

อยากทีไร  มีแต่ทุกข์ทุกที
หมดสุขทีไร มีแต่เศร้าเข้ามาแทน
เอาแค่วาง แล้ว ปล่อยว่าง เนี่ยสุขแท้ ครับ

ความสุขนี่พูดยากจริงๆครับ...

สุขคงอยู่ที่ใจของแต่ละคน เลิกอาฆาต เลิกอิจฉา เลิกโกรธ และตั้งหน้าตั้งตาทำความดีไป... อย่างน้อยไม่ค่อยเห็นผล แต่สิ่งแวดล้อมจะยื่นมาช่วยเหลือตอนเราลำบาก...

แต่ถ้าทำชั่วผลจะออกมาอีกอย่าง คนจะออกมากระทืบซ้ำตอนเราล้ม...

แค่ทำดี ก็น่าจะมีความสุขแล้ว...

แต่ถ้าอยากได้ความสุขจริงๆ ก็คือก่อนตาย ให้ลูกๆเรียนจบ มีงานทำหาเลี้ยงครอบครัวตัวเองได้ พาลูกหลานมาหาเราก็โอเคแล้วครับ...

มีเส้นบางๆระหว่างการทำดีกับการทำเลว.. คืออย่างน้อยที่สุด ต้องทำอะไรไม่ให้ใครเดือดร้อน... ต่างจากนั้นนั่นแหล่ะคนเลว...


ขอตอบพี่เข้มแบบฮาๆครับ..

เพื่อนผมตอนเป็นคาราวาส มีเมีย 3 ลูก 3 คนๆละเมีย.. ::002::

พอถึงเวลาอันควรเลยไปบวช บวชอยู่พรรษากว่าๆจนผมลืมไปแล้ว เมื่อวานเพิ่งโทรมา...

บอกธุดงค์ไปยันพม่า ยันลาว เข้าสายวิปัสณากะว่าจะไม่สึกแต่พอดีลูกสาวขอให้สึกเลยกลับมาเจอทางโลก..

เพื่อนบอกคุยกับใครไม่เข้าใจเลย มีแต่คนหาว่าบ้า เลยนั่งกินเบียร์เพื่อจะได้เป็น "คน" หน่อย ผมล่ะฮา... ::005::

งานที่เคยทำก็ไม่มีแล้ว ว่าจะมาหาผมที่ระยอง มาช่วยทำงาน... ผมก็ฮาอีกรอบ... ::007:: ::007:: ขอตั้งหลักก่อนครับ.... :~) ::005:: :~)