เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

 :)ไม่ทราบว่าแต่ละท่านมีวิธีซ้อมยิงแบบป้องกันตัวแบบไหนบ้างครับ ช่วยบอกเป็นวิทยาทานด้วยครับจะได้นำไปฝึกบ้าง ;D

ผมชอบเปิดอ่านดูใน หนังสือ อวป.ครับ.......จะมีหน้า.......อะไรจำไม่ได้ครับ.........ที่เขาสอนการใช้อาวุธปืนป้องกันตัวอยู่โดย....จะจำลองสถานการณ์ต่าง ๆ เข้าท่ามากครับ................ ;)

ด้วยความเคารพครับ

G&G TIP ครับ ฉบับที่ ๓๗๙ หน้าที่ ๘๙ ครับ

ขอบคุณครับ

ผมว่าแบบเบสิคก็ตามที่ได้รับการอบรมมากรณีท่านที่ได้ไปอบรมการยิงปืนจากสำนักต่างๆ
จากนั้นก็ตามหนังสือที่หาอ่านได้
แล้วก็พัฒนาขึ้นไปอีกก็นี่ครับตามกระทู้  เริ่มต้นการยิง IPSC อย่างไรดีอันนี้ต้องประยุกต์เอาแต่มีประโยชน์มากครับ
ที่เหลือก็เสียเงินซื้อกระสุนมาซ้อมยิงครับบ่อยๆเท่าที่มีโอกาสและกำลังทรัพจะอำนวยย์ครับ :D

ผมก็ยืนซ้อมตามช่องยิงธรรมดานี่แหละครับ จะ ๑๕ หรือ ๒๕ ก็ได้
แต่ยิงเร่งหน่อย  ไม่รอปั้นมากไปครับ

ก็ซ้อมยิงปกติครับยิงให้รู้ให้จำความรู้สึกปืนเวลาใช้จริงๆจะได้ไม่ตื่นเต้นครับ :~)

เอาปืนที่จะใช้ป้องกันตัวมาซ้อม  อย่าเปลี่ยนปืน อันนี้สำคัญ

ผมฝึกยิงแบบไม่ต้องปั้นครับ ยกปืนขึ้นมาเล็งทั้งระดับสายตาและระดับอก
ศูนย์ปืนจับเป้าได้ก็ยิงเลย ถ้าระดับอกก็กะๆเอา ฝึกให้กล้ามเนื้อเกิดความจำ
และฝึกให้คุ้นเคยกันปืนเรา

ที่สำคัญปืนป้องกันตัวอย่าเปลี่ยนปืนสลับไปสลับมาบ่อยๆครับ

อ้อ..ปิดท้ายด้วยการยิงด้วยมือที่ไม่ถนัดซัก 10 นัด

:)

แล้วปืนลูกโม่ทำไงดีครับ ?  ;D

ซื้อรุ่นเดียวกัน2กระบอกคับ  ;D  ;D  ;D

สุดยอดเลย  กลายเป็นมือเดียวซ้ายและขวา  :D 

 :~) :~) ท่านพี่ทั้งสองครับ ผมว่าหลังจากยิงหมดโม่แล้ว ป้อนกระสุนใหม่อีกสักครั้งดีกว่าไหมครับ  :~) :~)

บางคนอาจเป็นสิงห์สนามซ้อมแต่อาจเป็นหมูสนามจริงก็ได้สิ่งที่สำคัญผมว่าสติกะการฝึกฝนครับ ;D ;D

"ดินต้องหมั่นฟื้น ปืนต้องหมั่นยิง" จำเขามาบอกต่อครับ...อิอิ  ;D ;D

เห็นด้วยกับพี่อ๋องครับ เห็นหลายๆคนชอบยืมปืนคนอื่นยิงแล้ววิพากษ์วิจารณ์ ไม่ค่อยใช้ของตัวเอง
แล้วเมื่อไหร่จะเข้ามือ ใช้ตัวไหนติดตัวเป็นประจำก็หมั่นชักหมั่นยิงตัวนั้นแหละให้คล่องเข้าไว้
ไม่จำเป็นต้องไปยิงที่สนามทุกวัน ที่บ้านนี่แหละปลดกระสุนให้หมดยึดหลักความปลอดภัยแล้วก็ซ้อมยิงแห้งเอา

ผมยิงตัวเองหน้ากระจกครับ ..... ยิงแห้งนะครับ ;D ;D ;D ;D ;D

 ;D..ลองฝึกยิงเพลท ระยะต่างๆดูครับ ยิงแบบเร่ง..ยิงทุกนัดแล้วล้มทุกเพลทได้ก็น่าจะOK แล้วครับ..ผมเองใหม่ๆก็ขุดดินตลอดครับ ตอนนี้ก็ยังเฉียดไปมา..ไม่ค่อยโดนครับก็คงต้องฝึกไปเรื่อยๆ.. :VOV:

เข้าสนามยิงปืนฝึกซ้อมบ่อยๆ เื่ท่าที่โอกาสในกระเป๋าจะอำนวย :VOV:..แต่การใช้งานจริง...ผมจะหลับตาข้างนึงแล้วยิงครับเวลาที่ต้องไปศาลจะได้ขอความเมตตาจาก
ศาลท่านได้ว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะยิง.... ;D ;D ;D

ซ้อมยิงกับเป้าเงาคนครับ   ระยะไม่เกิน  15  เมตร  ด้วยท่าทางต่าง ๆ เท่าที่คิดได้  แล้วก็ยิงเร็วที่ลำตัวไม่ต้องเล็งปราณีตครับ   8)

 :)ขอขอบพระคุณคุณครูทุกท่านครับที่กรุณาแบ่งปันความรู้ให้ผม แล้วผมจะนำไปลองหัดลองฝึกดูนะครับ  :)

จำได้ว่าคุณ winokอยู่สามจังหวัดภาคใต้ ดีครับฝึกพร้อมไว้
ผมขอเสนอแนะจากประสบการณ์ที่ลงไปทำงานที่ใต้ครับ
ถ้ามีโอกาสไปฝีกยิงที่ค่ายทหาร เช่นค่ายสิรินธรมีสนามยิงปืน
มีครูฝึกให้ครับ  การฝึกให้นึกถึงสถานการณืที่เจอเป็นประจำวันเป็นหลัก
เช่น ขี่รถเครื่อง  นั่งในรถ  เดินในเมือง  เดินทางในชนบท ที่อาจต้องใช้ปืน
ต้องคิดสถานการณ์ที่อาจเกิด  คิดแก้ไขไว้ล่วงหน้า แล้วมาวางแผนฝึก
การใช้ปืนที่ใต้ ต้องระวังผลข้างเคียง เช่น ยิงกันเองเพราะระแวงหรือเข้าใจผิด
ผมสอนลูกน้องว่าถ้าโป้งป้างขึ้นมากลางฝูงชน   ถ้ามันไม่ได้ล่อเราโดยตรง
ห้ามชักปืนเพราะตกใจ    จะโดนพวกกันเองซัดซะก่อน 
ให้รีบหลบหาที่กำบังก่อน    แล้วค่อยชักปืนแนบไว้กับตัว
อย่ายื่นปืนไปข้างหน้าโล่งโจ้ง     โดนอีกเหมือนกัน
ขอแนะนำว่า  บางแห่งเวลาพกกับตัวแบบซ่อน  กลับยิ่งช้าเพราะซ่อนนี่แหละ
ผมใช้กระเป๋าหิ้วแบบที่มีช่องใส่คอมโน้ตบุ๊คตรงกลางใส่ปืนหงายด้ามพร้อมไว้
เวลาใช้ก็ปล่อยหูหิ้วข้างหนึ่ง    ช่องกลางกระเป๋าจะอ้าเพราะปืนถ่วง
ล้วงชักปืนได้เร็ว  ยิงมือเดียวได้เลย  หรือทิ้งกระเป๋าแล้วยิงสองมือ
เวลาจำเป็นยิงดับเบิ้ลจากในกระเป๋ายังได้ครับ
เวลานั่งในรถอย่าพกไว้กับเอว  ชักไม่สะดวก  นั่งก็ไม่สบาย
เวลาถือปืนเตรียมพร้อมในรถ  ใช้สองมือถือไว้ระหว่างขา  ไม่มีใครเห็น
เวลาเห็นท่าไม่ดี   ถือปืนไว้ใต้แขนบังไว้จ้องไปนอกรถ   ยิงได้เลย
ที่ต้องถือแบบไม่ให้ใครเห็น  เพื่อไม่ให้ถูกตอบโต้เพราะเข้าใจผิด
เพราะที่ใต้  ถือปืนให้เห็น  อันตรายมากครับ  เพราะทุกคนหวาดระแวงและผวา
ขอเสนอแนะด้วยความห่วงใยครับ  พระคุ้มครองทุกท่านครับ

:)ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ ผมจะนำไปลองฝึกดูครับ ตอนนี้ที่กลัวคือตอนขี่มอเตอร์ไซค์เพราะต้องระวังมากกว่าขับรถยนต์ ก็ใช้วิธีขึ้นลำแล้วพกหน้าซ้ายครับจะได้ใช้มือซ้ายยิงมือขวาบิดคันเร่งหนี :OO กลัวลั่นเหมือนกันแต่เคยลองพกแบบขึ้นลำแล้วใส่แม็กทีหลัง(G 19) พกไปพกมาอยู่หลายวันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยพกแบบกระสุนรออยู่ในรังเพลิงชักมาแล้วกดได้เลย แต่กรณีนี้ใช้เฉพาะตอนที่ไปในที่เปลี่ยวไม่น่าไว้ใจ ถ้าในเมืองก็จะไม่ขึ้นลำครับ ;D

ชอบคำนี้จังครับ   "ดินต้องหมั่นฟื้น ปืนต้องหมั่นยิง"

อ่านแล้วเห็นภาพดีครับ...ผมเห็นด้วย
ยึดความปลอดภัยเป็นหลัก............

จําลองสถานการณ์ หลายๆรูปแบบครับ ทั้งที่เป็นไปได้และไม่ได้...

 ;D
หมาป่าเดียวดายซ้อมแบบค่อนข้างเดียวดายที่สนามบางนาครับ
เพื่อนสมาชิกคนอื่นเขายิงเป้ากลมกันระยะ 15 เมตร แม่นแบบร้อยรู (โดยเฉพาะพวกเพื่อนๆพี่ๆที่ใช้ 11)
หมาป่าฯลองยิงดูบ้าง วงเท่าถาด  เลยถอดใจไม่ยิงปั้นแล้ว

หมาป่าฯจะรีบตื่นแต่เช้าวันเสาร์ แล้วเข้าไปใช้สนามคนแรก (เป็นเพื่อนน้าธวัชชัย และโอเล่ กวาดปลอกกระสุนที่ค้างจากเย็นวันศุกร์และจัดเก้าอี้ประจำ)
ยิงระยะ 6 เมตร ซึ่งเป็นเหตุผลหลักให้ต้องตื่นเช้าไปเปิดสนาม เพื่อไม่ให้ขวางทางปืนเพื่อนสมาชิกท่านอื่น

ใช้ซองพกในของลุงไมค์ ชักปืนจุดสามแปดลูกโม่จากซองแล้วยิงแบบดับเบิลใส่เป้าหุ่นคนสีดำ
ยิงมือเดียว เนื่องจากอ่านพบว่าคนเรายามตกใจ หรือตื่นเต้นขี้มักยิงปืนมือเดียว ซึ่งหมาป่าฯเชื่อ
เมื่อชักปืนออกจากซอง หมาป่าฯจะเล็งที่ช่วงอก  โดยยกปืนขึ้นมาใช้ตาเล็งช่วย
เคยมีบางท่านแนะนำว่าเพื่อลดเวลาให้ใช้แขนแนบกับสีข้างแล้วยิงจากช่วงเอว เหมือนที่เขาอบรมกันที่ ศรภ.
แต่หมาป่าฯไม่ได้เข้าฝึกอบรม  เลยไม่โดนเป้า  ถึงโดนก็รู้สึกว่าฟลุ๊คมากกว่า  เลยขอบายวิธีนี้ไป

ช่วงที่ปลายกระบอกปืนทาบเป้า หมาป่าฯจะเดินไกมาค่อนทางให้นกง้างค้างไว้ พร้อมๆกันกับจัดศูนย์
ไม่ต้องประณีตมาก ขอแค่ศูนย์หน้าทาบวงเอ็กซ์กลางอก แล้วเดินไกต่อให้ปืนลั่น
หมาป่ารู้สึกคล้ายๆกับที่มีข้อเขียนแนะนำใน อวป. เมื่อสองสามเล่มที่แล้วครับ
ว่าจุดสำคัญอยู่ที่การเดินไกช่วงสุดท้ายก่อนปืนลั่น
ถ้าสติมั่นคงไม่ลน  ไม่กระตุกไก  ผลมักออกมาดีเสมอ
แต่ถ้าจิตไม่อยู่กับไกปืนช่วงสุดท้าย  ต่อให้ศูนย์หน้าทาบเป้าเอ็กซ์กลางอก
รูลูกปืนกลับไพล่ไปอยู่ที่ข้อมือขวาของหุ่นคู่ต่อสู้  (ไม่รู้เป็นไงมันอยู่ที่ข้อมือขวาเรื่อยเชียว แต่ไม่ได้หมายความว่าถ้าต้องดวลจริงคู่ต่อสู้จะปืนหลุดจากมือเพราะโดนลูกปืนหมาป่าฯนะครับ คาดว่ามันจะโดนอากาศแล้วเขาสวนโดนอกหมาป่าฯเสียล่ะมากกว่า)

หมาป่าฯเปิดตาสองตาเวลาเล็ง  เพราะมีผู้รู้แนะนำอีกเช่นกันว่า เพื่อทัศนวิสัยที่เห็นได้กว้างกว่าหลับตาหนึ่งข้างยามต้องต่อสู้
ไม่มีปัญหาสำหรับเรื่องนี้ครับ

พูดเรื่องการแต่งตัวนิดนึง
เนื่องจากหมาป่าฯมิใช่เจ้าหน้าที่ตำรวจทหารที่สามารถใช้ซองนอกพกปืนให้สะดวกแก่การชักปืนได้
หมาป่าจึงต้องใช้ซองพกใน (เป็นซองแบบมีสายคาดกันปืนเลื่อนหลุดออกมายามเคลื่อนไหว)
พร้อมกับเอาชายเสื้อยืดปิดไว้
ชุดนี้หมาป่าฯเล็งดูหน้ากระจกแล้ว มันก็มีตุ่ยๆออกมาให้เห็นว่าพกปืนอยู่
หมาป่าฯเลยต้องเอาเสื้อเชิ้ตปล่อยชายสวมทับอีกที  โดยไม่ติดกระดุม
ความหลวมของเสื้อตัวนอกบวกกับการที่ไม่ติดกระดุม  จะช่วยพรางไม่ให้เห็นร่องรอยของปืนได้ดีขึ้นเยอะเชียว
ยกเว้นคนอื่นจะจ้องดูแบบเอาจริงเอาจังจึงจะเห็น
คราวนี้เวลาไปซ้อมยิงปืนเช้าวันเสาร์  หมาป่าฯจึงต้องแต่งตัวอย่างนี้เสมอคือมีเสื้อยืด บวกเสื้อเชิ้ตปล่อยชายไม่ติดกระดุม
การชักปืนจากซองก็จะซ้อมกับชุดนี้ประจำครับ
คือต้องใช้มือซ้ายช่วยเลิกเสื้อทั้งสองตัวขึ้นพร้อมกัน  แล้วค่อยเอามือขวาปลดล๊อคสายคาดพร้อมชักปืนขึ้นมา
มันอาจจะช้าหน่อย แต่ช่วยไม่ได้จริงๆ เนื่องจากเล็งไว้แล้วว่าชุดนี้จะเป็นชุดที่ใส่ในสถานการณ์ที่อาจต้องใช้ปืน
คือใส่ไปน้ำตกเปลี่ยวๆ หรือ ที่จอดรถในห้างยามกลับจากดูหนังรอบดึก

เวลาไปในสถานที่แบบที่กล่าวข้างต้น
หมาป่าฯจะจูงเมียด้วยมือซ้าย และเตี๊ยมกันไว้ก่อนว่าหากเกิดอะไรขึ้น  ให้เธอปล่อยมือแล้วฉากไปด้านหลังทางซ้าย (ทิศ 7 นาฬิกาของหมาป่าฯ)
เพื่อให้สอดคล้องกับการฝึกซ้อมน่ะครับ

นี่หมาป่าฯก็เริ่มหัดยิงมือซ้ายบ้างเหมือนกัน
เผื่อปืนหลุดมือกระทันหัน แล้วต้องใช้มือซ้ายยิง
เอาไว้ให้คล่องกว่านี้  จะหัดล้มลุกคลุกคลานในสนามดูบ้าง
หรือจะเอาให้มันสมจริงสุดๆก็ว่าจะหาเลือดไก่ติดมือไปสนามซ้อมด้วย 
จะได้เอาไว้ทามือซ้ายให้ชุ่มแล้วลองนั่งยิงกับพิ้นหญ้าด้วย (น้าธวัชชัยกับโอเล่คงขำกลิ้ง)

เขียนมาเสียยืดยาวนี่ไม่รู้ว่าเอาเข้าจริงแล้วจะเหมือนที่เพื่อนสมาชิกก่อนหน้านี้เขียนแซวไว้หรือเปล่านะครับ
ที่บอกว่า "หมูสนามจริง สิงห์สนามซ้อม" น่ะครับ ฮิฮิ ;D
 

 :VOV:
ครับ
ผมซ้อมในระยะใกล้ครับ 5-7 เมตร
เพราะคิดว่าหากมีเหตุต้องใช้ก็คงไม่เกินกว่านี้ครับ
ที่สำคัญคือเมื่อเห็นภัยมา ชักแล้วต้องยิง ๆๆๆๆ
 :~)
ลุกปืน 1 นัดเท่ากับ 1 ชีวิต คำพูดของตำรวจที่ยิงปืนโดยมองกระจก ครับ
ซึ่งผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง
 :VOV: