เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ท่านใดออกกำลังด้วยการวิ่งเป็นประจำ ทั้งกลางแจ้งและบนลู่วิ่ง รบกวนชี้แนะรองเท้าวิ่งดีๆ ว่าต้องเลือกอย่างไรบ้างครับ และอายุการใช้งานแต่ละคู่ ควรจะนานแค่ไหนครับ
ลองมาหลายแบบ ศึกษามาบ้าง แต่อยากได้จากเพื่อนสมาชิกและพี่ๆน้องๆ ที่ลงสนามจริง ใช้งานจริงแบบโหดๆ ว่าลักษณะไหน ป้องกันการบาดเจ็บ ปวดขา
และรองรับการกระแทกซ้ำๆได้ดีที่สุดครับ

เป็นคนน้ำหนักเยอะหน่อย (75 กก.) เวลาวิ่งนานๆ น่องจะปวดและขาจะรองรับการกระแทกไม่ค่อยไหว ทำให้ต้องหยุดวิ่งทั้งที่ยังไม่เหนื่อย ลอง NIKE มาหลายรุ่นก็ยังไม่ประทับใจ
เห็นเวปฝรั่งแนะนำ ASIC รุ่นใหญ่หน่อย แต่ไม่เคยลอง ไม่รู้เป็นไงบ้าง ท่านใดมีประสบการณ์และประทับใจแบบไหน รบกวนด้วยครับ

ขอบพระคุณทุกคอมเมนท์และคำแนะนำครับ

ผมคนนึงหละที่เท้ามีปัญหากับไนกี้ ไม่ว่ารุ่นไหน บางรุ่นถึงกับถอดเล็บเก่า ใส่เล็บใหม่ให้ผม.... ??? ;D

เท้าแต่ละคนโครงสร้างไม่เหมือนกัน รวมถึงกล้ามเนื้อส่วนขาที่ควบคุมฝีเท้า เขาว่ายี่ห้อนี้ดีจัง

ผมเอามาลอง ทั้งขาทั้งเท้าก็เคยเดี้ยงมาแล้ว...ลองๆค้นหาหลายๆยี่ห้อครับ อย่าไปยึดติดยี่ห้อ

รองเท้าจ๊อกกิ้งสำหรับผู้เริ่มต้น แนะนำ new balance ครับ ซื้อที่ไหน ราคาเท่าไหร่ ถามกูเกิ้นครับ...  ;D::005:: ::014::

ในกรณีน้ำหนักตัวแล้วอยากได้รองเท้าวิ่งที่รองรับการกระแทกดีๆ แนะนำ asic รุ่น kayano ครับ
สำหรับตัวผมเองใช้แล้วถือว่าเป็นรองเท้าวิ่งที่ดีคู่หนึ่งครับ แต่ราคาเมืองไทยแพงมาก
หรือไม่ก็ adida รุ่น adistar ครับ ราคาต่ำกว่า kayano นิดนึง รุ่นนี้ถือเป็นรองเท้าวิ่งระดับท็อปของยี่ห้อนี้เหมือนกันครับ
ความรู้สึกตอนใช้รองเท้ารุ่นนี้จะเป็นแบบนุ่มๆหนึบๆ ส่วนตัวชอบ asic kayano มากกว่าครับ
ที่สำคัญตอนซื้อต้องลองครับ แล้วก็ดูเท้าของท่านว่าเป็นแบบใด ดูได้จาก website ของรองเท้าแต่ละยี่ห้อครับ
ซึ่งรองเท้าวิ่งแต่ละรุ่นก็จะเหมาะกับเท้าแต่ละแบบ

นายสมชายจ๊อกกิ้งมาเกิน 20 ปีครับ วิ่งทุกวันมาตลอด จนกระทั่งอายุ 40 กว่าเริ่มมีปัญหาข้อหัวเข่าครับ พบว่าเป็นเพราะช่วงแรกๆหลายปี ไม่ได้ใช้รองเท้าแบบมีเบาะรับแรงกระแทก(อายุยังน้อยอยู่ รองเท้าคู่ไหนที่ราคาเกิน 1000 บาทถือว่าแพง - ซึ่งคิดผิด) เลยมาใช้ไนกี้รุ่นที่มีเบาะอากาศฯ... นายสมชายชอบยี่ห้อนี้มาก เคยทดลองใช้ยี่ห้ออืน ทั้งอะดิดาส หรือยี่ห้อไหนก็ได้ที่มีเบาะรับแรงกระแทก ก็ไม่ประทับใจ โดยเฉพาะอะดิดาสจะมีรอยตะเข็บอยู่พอดีกับรอยต่อเล็บนิ้วก้อยเท้าพอดีเป๊ะ(ขึ้นอยู่กับสรีระของแต่ละบุคคลด้วย)...

พอนายสมชายมีอายุหน่อย เมื่อเริ่มมีปัญหาเรื่องหัวเข่าก็เปลี่ยนวิธีออกกำลังกายมาเป็นยกเหวทครับ ใช้การจ๊อกกิ้งในบ้านเป็นแค่วอร์มร่างกายก่อนยกเหวทฯ กับตรวจตราพื้นที่รอบบ้านช่วงตอนเย็นทุกวัน(วันๆ นั่งแต่ในห้องเฝ้าหน้าจอเล่นหุ้น ไม่ได้เห็นแสงตะวันเลย)... พบว่าเป็นวิธีที่ดีมาก กล้ามเนื้อกระชับและขึ้นเป็นลูกเป็นมัดได้ทั้งตัว กระดูกข้อต่อแขนขาโดนกล้ามเนื้อขึงตึงเป็นแนวตรงเป๊ะ ขาที่เคยโก่งนิดๆ(เป็นตั้งแต่กำเนิด) ก็เป็นแนวตรงได้เหมือนคนละคนครับ...

นายสมชายมาสร้างบ้านเอาเมื่ออายุมากแล้ว ตอนนั้นรู้จักวิธีทำมาหากินเลี้ยงชีพแล้ว(หลังจากเสียเวลารับราชการมาเกือบ 20 ปี - แต่ได้ความภูมิใจ)เลยมีงบฯแยะหน่อย และหลงทางทุ่มทุนสร้างสระว่ายน้ำ+สร้างน็อคบอร์ดเท็นนิส เอาไว้ในบ้าน เพื่อหวังเอาไว้ออกกำลังกาย ซึ่งในที่สุดก็เป็นได้แค่สิ่งประดับบ้านให้สนามหญ้าหน้าบ้านดูสวยงามเท่านั้นครับ... การว่ายน้ำหนึ่งครั้งเป็นสิ่งที่เรื่องมาก ต้องอาบน้ำก่อนลงสระ แล้วว่ายได้แผล็บเดียวก็เหนื่อยหอบ ครั้นจะแช่น้ำเล่นก็เสียเวลาเปล่าปลี้ๆ ขึ้นจากสระก็ต้องอาบน้ำอีกรอบนึง(ตัวเหม็นคลอรีน+เค็มคราบเกลือ)...

ในที่สุดพบว่าการออกกำลังกายที่ดีที่สุดของนายสมชายคือการยกเหวทครับ(จ๊อกกิ้งก่อน แค่วอร์มร่างกายก่อนยกเหวท)... ผลดีคือกล้ามเนื้อแข็งแรง รูปร่างดี จะยกข้าวของ จะเดินเหินมันดูเบาไปหมด, แล้วที่สำคัญคือระหว่างออกกำลังกายมันไม่เหนื่อยมากครับ ไม่เหมือนว่ายน้ำหรือจ๊อกกิ้งนานๆ ซึ่งสองอย่างหลังนี่หมดแรงชนิดที่ต้องงีบหนึ่งตื่นเพื่อให้สดชื่น, แต่หลังยกเหวทแล้ว สามารถทำกิจกรรมประจำวันสบายๆครับ...

 ;D
ไม่รู้จะจริงหรือเปล่านะครับ เรื่องความดีงามของรองเท้ายี่ห้อที่กำลังจะเล่าให้ฟัง
มีนักเขียนนิยายชาวญี่ปุ่นชื่อ มูราคามิ  หนังสือแกดังมาก  ดังไปทั่วโลก  รวมทั้งเมืองไทยด้วย มีแปลกันเป็นล่ำเป็นสัน
แกมีกิจวัตรประจำวันคือวิ่งจ๊อกกิ้งครับ  วิ่งเกือบทุกวัน  ทุกสภาพอากาศ  
อยู่ญี่ปุ่นก็วิ่ง  อยู่อเมริกาก็วิ่ง  (แกไปไปมามาระหว่างสองประเทศ เพื่อเขียนหนังสือ)
แกเขียนว่างานเขียนหนังสือเป็นงานหนัก  ต้องใช้พลังสมองเยอะ  ถ้าร่างกายอ่อนแอระยะยาวจะยืนระยะกับความเครียดแรงกดดันไม่ไหว
แกจึงวิ่งมาร่วมยี่สิบสามสิบปีแล้ว  ช่วงหลังๆนี่ยังไปเล่นไตรกีฬาด้วย
ผ่านมาราธอนมาหลายครั้ง  รวมทั้งการวิ่งหนึ่งร้อยกิโลเมตรด้วย
แกแนะนำรองเท้าวิ่งยี่ห้อ มิซูโน ครับ
อาจจะออกทำนองชาตินิยม
แต่ข้อสนับสนุนบรรยายความดีเด่นของมิซูโน แกเขียนไว้ดังนี้ครับ...."ถ้าเที่ยบรองเท้าวิ่งกับยี่ห้อรถยนต์ญี่ปุ่น  มิซูโนคือซูบารุแห่งรองเท้าจ๊อกกิ้ง"
(คนชอบรถคงพอนึกออกครับ  :D )

แต่ก่อนตอนเด็ก เล่นแต่บอล ใช้ นันยาง สตั้ทปุ่มหนัง ไทยประดิษฐ์ย่านหลังกระทรวง
ตอนหนุ่ม แรงเยอะ แต่ใช้น้อย เล่นแต่เกมสที่ท้าทาย มอเตอรสปอรตความเร็วสูง
พอแก่มา แรงน้อยลง กลับกัน เล่น แต่ของแรง จ้อก 10กม  ว่าย 3000ม  ปั่น100-200กม
ทุกอย่างในยิม FF. 4-5ชม. เตะกระสอบ ล่อเป้า 10ยก ปีนหน้าผาจำลอง เบื่ออย่างเล่นอีกอย่าง สลับกันไป
รองเท้าที่ใช้ NB. ของลดราคา 900.
จักรยานที่ใช้ Peugeot. Ville. Cro-Mo. ของเชียงกง 4000บ เมษานี้ จะใช้ปั่นขึ้นเชงกรีล่า
กีฬา /. ของใช้ อะไรก็ได้ อยูที่เราปรับตัว กับมัน
สุขภาพดี แล้วไม่เจ็บตัว เป็นใช้ได้

รองเท้าวิ่งผมเลือกไม่เป็นครับ รองเท้ากีฬามีรีบอครุ่น"เป็ด"อยู่คู่เดียวซื้อตอนลดราคามาพันนิดๆ....ไม่ได้จะโชว์ว่าเก่งจนใส่อะไรก็ได้ แต่จะบอกว่าผมขี้เหนียว แถมขี้เกียจจนตัวขึ้นขน เพราะไม่ค่อยได้ใช้เลยไม่ยอมลงทุน  ;D

เวลาวิ่ง(เฉลี่ยเดือนละไม่ถึงครั้ง)ติดนิสัยชอบไปวิ่งบนหาดที่กะตะ ไป-กลับไม่เต็ม3กม.ดี เที่ยวเดียวเลิกแถมทรายช่วยซับแรงกระแทกด้วยที่เหลือคือเดินเหวี่ยงไปเหวี่ยงมาอ่อยสาว เลยไม่เดือดร้อนอะไรกับรองเท้า


อยากตอบเหมือนกันว่าเคยเล่นอะไร ใช้เรกูเรเตอร์ยี่ห้ออะไร ใส่กางเกงในยี่ห้ออะไร แต่อย่าดีกว่ากลัวลุงเดี้ยงอีหาว่าแซว  ::005::

ผมเคยทำงานอยู่โรงงานที่ผลิตรีบอร์คคงเชียร์รีบอร์คแหละทุกวันนี้ก็ใส่รองเท้ารีบอร์ค เพราะให้โอกาศผมจนตั้งตัวมีเงินซื้อปืน ยิงปืนได้  ::014::

รองเท้าวิ่ง รุ่นที่มีเบาะอากาศรองพื้น น่าจะเหมาะกับคนที่มีน้ำหนักตัวมากครับ
แต่จังหวะการลงเท้าตอนวิ่งก็มีส่วนด้วย ผมเห็นหลายคนที่เป็นนักวิ่ง เวลามาวิ่งบนเครื่อง
แกจะลงเท้ากระแทกเสียงดังสนั่นเลย  ควรจะลองฝึกจังหวะให้ลงฝ่าเท้าโดยน้ำหนักระหว่าง
กลางคือไม่ปลายนิ้วเท้าหรือส้นเท้าเกินไปครับ  จริงๆแล้วพออายุเข้าหลักสี่แล้วควรจะงดวิ่ง
ออกกำลังกายแบบหักโหม เพราะมีผลเสียมากกว่า โดยเฉพาะปัญหาเรื่องหัวเข่าเสื่อม

ผมใช้หลักการเดียวกับคุณสมชาย พออายุหลักสี่แล้วงดวิ่งออกกำลังกายแบบหักโหม
แต่วิ่งวอร์มบนเครื่อง 15 นาที หรือ เล่นอุปกรณ์ก้าวโยก หรือ จักรยานอยู่กับที่ เพื่อเอากำลังขา
กับการเต้นหัวใจ แบบไม่สะเทือนหัวเข่า  ก่อนมาเล่นเหวท กับดัมเบล หรืออุปกรณ์เน้นเฉพาะส่วน
เช่น อก หลัง ไหล่ แขน ขา ได้ทุกส่วนของร่างกาย เล่นตอนเย็นก่อนทานข้าว  สัปดาห์หนึ่ง 3 วันบ้าง
4 วันบ้าง ประมาณ 1ชัวโมง ครึ่ง ระหว่างเล่นก็ดูทีวี หรือฟังเพลง ไปด้วยเพลินดี การเล่นประจำจะทำ
ให้นอนหลับสบาย เอาแค่ หุ่นfirm กับขอมีแรงยกปืนลูกซองได้คล่องแคล้ว สำหรับวัยเข้าสู่ 50
ผมพอใจแล้วครับ

อึดใช่เล่นเลยครับ ;D ;D ;D

แหะ แหะ
ผมรสนิยมต่ำ สมัยเป็นนักเรียนเวลาวิ่ง นันยางเหมาะครับ   ;D ;D ;D

ปัจจุบัน ร้างเวทีมานาน

วิ่งมานานแล้วยังครับ เตรียมความพร้อมกล้ามเนื้ออย่างไรบ้างก่อนวิ่ง ;D ;D ;D

ผมกลัวเรื่องที่พี่สมชายว่าครับ เลยใช้ stepper ครับ ผมใช้วันละ 20-30 นาที (ปรับความฝืดไประดับ 3) แล้วมาวิดพื้น ยกเหวต ก่อนหน้าขึ้น stepper ก็ยืดกล้ามเนื้อด้วยฤษีดัดตนพื้นฐาน (จริง ๆ มี 15 ท่าแต่ผมใช้ประมาณ 13 ท่า)  ::014::

อีก2ท่าเก็บไว้ใช้ก่อนนอน  ::005::

วิ่งสมัย ม.ต้นครับ
เอาแบบบ้านๆ รองเท้านักเรียน วอร์ม ยืดเส้นยืดสาย

ไม่อยากจะคุย ผมสามารถนั่งราบเหยียดขาตรง แล้วโน้มตัวไปจับปลายเท้าตัวเองได้
ปลายนี้วไปถึงกึ่งกลางฝ่าเท้านะ จะบอกให้  ::001:: ::001:: ::001::

อย่าถามว่าตอนนี้ทำได้ไหม...  ::011:: ::011:: ::011:: ::011::

ส่วนใหญ่วอร์มร่างกาย จะเหวี่ยงแขนวอร์มแขนน้อย มักวอร์มข้อเท้าขากับเอวครับ

อ้อ...ซิทอัพด้วย พอเหงื่อซึมก็วิ่งครับ รักษาจังหวะหายใจให้ลึกและสม่ำเสมอ
แล้วจะรักษาความเร็วคงที่ได้

คนอื่นวิ่งไกลๆได้ยังไงไม่รู้ ผมใช้วิธีผลัดวันประกันพรุ่งเอา

คือพอเหนื่อยๆ อยากหยุดแล้ว ให้มองเสาไฟฟ้าข้างหน้าไว้(ที่บ้านไฟฟ้าเข้าถึงแล้ว เซเว่นเข้าถึงแล้ว  ::001:: )
แล้วบอกตัวเองว่า ไปให้ถึงเสาหน้าก่อน ค่อยหยุด  พอใกล้ถึงก็มองเสาถัดไป แล้วบอกตัวเองว่า อีกสักช่วงเสาน่า
แล้วฮึดไปเรื่อย ตามองเสาไฟฟ้าหมายตาไว้ อย่าให้คลาด เป็นการกันสติวอกแวก แล้วเวลานั้นร่างกายจะบอกเราเอง
ว่าให้จัดลมหายใจแบบไหน ทำแบบนี้ต่อกันไม่ถึงสามช่วงเสาไฟฟ้า ร่างกายจะปรับอุณหภูมิ แล้วอาการเหนื่อยจะคลายตัว
กลับสู่้ภาวะปกติ ให้วิ่งสบายๆ

การวิ่งสอนอะไรเราหลายอย่าง ใครที่อ่านตำราว่าให้จัดลมหายใจแบบนั้นแบบนี้ ไม่รู้ดีเท่าตอนวิ่งเองหรอก


การวิ่งทำให้สมาธิดีมาก ขนาดก่อนนอนตั้งนาฬิกาปลุกไว้6โมงเช้า พอกราบพระ ตั้งจิตระลึกสัก3ครั้งว่า
"ตื่นก่อนนาฬิกาปลุก10วินาที" ทำได้จริงครับ  ตื่นตอนเช้าลองนับ1-10ดู
ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง เสียงนาฬิกาปลุกจะดังขึ้น

ผมมาห่างวิ่งตอนมาเรียน ม.ปลายที่ กทม.   :~) :~) :~)
วิ่งตามถนนกรุงเทพ สัปดาห์เดียว เลิกครับ ไม่ไหว รถมันน่ากลัวเหลือเกิน สำหรับเด็กที่เพิ่งมาจาก ตจว.ใหม่ๆ

เปล่าพี่ อีก 2 ท่าผมทำไม่ถนัด  :~)
แต่เล่นแล้วหายปวดหลังดีครับพี่ ลองเล่นดูครับ เช้ามางั่วเงีย ๆ เล่นท่าเสยผม  ทาแป้ง เช็ดปาก เช็ดคาง กดใต้คาง าถูหน้าหูและหลังหู และท่าตบท้ายทอย ห่ายง่วงเลยครับ หาคำว่าฤษีดัดตน 15 ท่าครับ ::014::
ขออภัยท่าน จขกท.ที่พาออกนอกเรื่อง ::014::

 ยังไงดูปีที่ผลิตด้วยนะครับพี่ อย่าไปหลงพวกลดราคาที่เก่าเก็บ เคยซื้อใช้ครับ วิ่งได้ไปไม่ถึงปีพื้นรองเท้าตีกับฝ่าเท้าดังพลับ..พลับ.. ::012::  ::012::  ::012:: (ขอไม่บอกยี่ห้อนะครับ...)

เคยเจอเหมือนกันครับ......อย่าว่าเป็นปีเลย แค่สองเดือนก็ออกอาการแล้ว ::007:: ::007:: ::005:: ???

ให้ระวังพวกของลดราคา รวมถึงพวกสินค้ามือสอง นอกจากจะซื้อต่อจากคนกันเอง รู้ที่มาชัดเจน