เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

Translator's note: This tale had originally been recorded in French and then translated
by two Russian survivalists who met the man. The Bosnian is anonymous for reasons which
will soon be made clear from reading the articles. -MicroBalrog

I am from Bosnia. You know, between 1992 and 1995, it was hell. For one year I lived,
and survived, in a city with 6,000 people, without water, electricity, gasoline, medical help,
civil defense, distribution service, any kind of traditional service or centralized rule.

Our city was blockaded by the army, and for one year life in the city turned into total crap.
We had no army, no police, we only had armed groups - those armed protected their homes and families.

When it all started, some of us were better prepared, but most of the neighbors' families
had enough food only for a few days. Some had pistols, a few had AK-47s or shotguns.

After a month or two, gangs started operating, destroying everything. Hospitals, for example,
turned into slaughterhouses. There was no more police. About 80% of the hospital staff were gone.
I got lucky - my family at the time was fairly large (15 people in a large house, 6 pistols, 3 AKs),
and we survived (most of us, at least).

The Americans dropped MREs every 10 days, to help blockaded cities. This was never enough.
Some - very few - had gardens. It took 3 months for the first rumors to spread of men dying
from hunger and cold. We removed all the doors, the window frames from abandoned houses,
up the floors and burned the furniture for heat. Many died from diseases,
especially from the water (two from my own family). We drank mostly rainwater,
ate pigeons and even rats.

Money soon became worthless. We returned to an exchange. For a tin can of tushonka,
you could have a woman (it is hard to speak of it, but it is true).
Most of the women who sold themselves were desperate mothers.

Arms, ammunition, candles, lighters, antibiotics, gasoline, batteries and food.
We fought for these things like animals. In these situations, it all changes.
Men become monsters. It was disgusting.

Strength was in numbers. A man living alone getting killed and robbed would be
just a matter of time, even if he was armed.

Today me and my family are well prepared, I am well armed. I have experience.

It does not matter what will happen - an earthquake, a war, a tsunami, aliens,
terrorists, economic collapse, uprising. The important part is that something will happen.


Here's my experience: you can't make it on your own. Don't stay apart from your family,
prepare together, choose reliable friends


*****************************************************

ขออภัยผมแปลเป็นไทยไม่เก่งเพื่อนๆพี่ท่านใดเรียบเรียงได้ก็ขอความกรุณาครับ


ที่มา : คุณ123go  จากเวบฯพลังจิต

+1 ขอบคุณครับ  เหตุการณ์ดังกล่าว อาจจะเกิดขึ้นได้ในประเทศไทยสักวันหนึ่งก็ได้ครับ

1. How to move safely in a city

The city was divided into communities along streets. Our street (15-20 homes)
had patrols (5 armed men every week) to watch for gangs and for our enemies.

All the exchanges occurred in the street. About five kilometers away was an
entire street for trading, all well organized, but going there was too dangerous
because of the snipers. You could also get robbed by bandits. I only went there twice,
when I needed something really rare (list of medicine, mainly antibiotics, of French origin).

Nobody used automobiles in the city: the streets were blocked by wreckage and
by abandoned cars. Gasoline was very expensive. If one needed to go somewhere,
that was done at night. Never travel alone or in groups that were too big - always 2-3 men.
All armed, travel swift, in the shadows, cross streets through ruins, not along open streets.

There were many gangs 10-15 men strong, some as large as 50 men.
But there were also many normal men, like you and me, fathers and grandfathers,
who killed and robbed. There were no "good" and "bad" men.
Most were in the middle and ready for the worst.

2. What about wood? Your home city is surrounded by woods,
why did you burn doors and furniture?

There were not that many woods around the city. It was very beautiful - restaurants,
cinemas, schools, even an airport. Every tree in the city and in the city park
was cut down for fuel in the first two months.

Without electricity for cooking and heat - we burned anything that burned.
Furniture, doors, flooring - that wood burns swiftly. We had no suburbs or suburban farms.
The enemy was in the suburbs. We were surrounded. Even in the city,
you never knew who was the enemy at any given point.

3. What knowledge was useful to you in that period?

To imagine the situation a bit better, you should know it was practically a return to the Stone Age.

For example, I had a container of cooking gas. But I did not use it for heat -
that would be too expensive! I attached a nozzle to it I made myself and used to fill lighters.
Lighters were precious.

If a man brought an empty lighter, I would fill it and he would give me a tin of food or a candle.

I was a paramedic. In these conditions, my knowledge was my wealth.
Be curious and skilled. In these conditions, the ability to fix things is more valuable than gold.

Items and supplies will inevitably run out, but your skills will keep you fed.

I wish to say this: learn to fix things, shoes, or people.

My neighbor, for example, knew how to make kerosene for lamps. He never went hungry.

4. If you had 3 months to prepare now, what would you do?

Three months? Run away from the country? (joking)

Today I know everything can collapse really fast. I have a stockpile of food,
hygiene items, batteries... enough to last me for 6 months.

I live in a very secure flat and own a home with a shelter in a village 5 kilometers away.
Another six-month supply there too. That's a small village, most people there are well prepared.
The war had taught them.

I have four weapons, and 2,000 rounds for each.

I have a garden and have learned gardening. Also I have a good instinct -
you know, when everyone around you keeps telling you it'll all be fine, but I know - it will all collapse.

I have strength to do what I need to protect my family. Because when it all collapses,
you must be ready to do "bad" things to keep your children alive and protect your family.

Surviving on your own is practically impossible. Even if you're armed and ready -
if you're alone, you'll die. I have seen that happen many times.

Families and groups, well prepared, with skills and knowledge in various fields - that's much better.

5. What should you stockpile?

That depends. If you plan to live by theft - all you need is weapons and ammo. Lots of ammo.

If not - more food, hygiene items, batteries, accumulators, little trading items
(knives, lighters, flints, soap). Also alcohol of a type that keeps well.
The cheapest whiskey is a good trading item.

Many people died from insufficient hygiene. You'll need simple items in great amounts.
For example, garbage bags. Lots of them. And toilet paper. Non-reusable dishes and
cups - you'll need lots of them. I know that because we didn't have any at all.

As for me, a supply of hygiene items is perhaps more important than food.
You can shoot a pigeon, you can find a plant to eat. You can't find or shoot any disinfectant.

Disinfectant, detergents, bleach, soap, gloves, masks...

First-aid skills, washing wounds and burns. Perhaps you will find a doctor -
 and will not be able to pay him.

Learn to use antibiotics. It's good to have a stockpile of them.

You should choose the simplest weapons. I carry a Glock .45, I like it, but it's a rare gun here -
so I have two TT pistols too (everyone has them and ammo is common).

I don't like Kalashnikovs, but again, same story - everyone has them, so do I.

You must own small, unnoticeable items. For example: a generator is good,
but 1,000 Bic lighters are better. A generator will attract attention if there's any trouble,
but 1,000 lighters are compact, cheap, and can always be traded.

We usually collected rainwater into 4 large barrels and then boiled it.
There was a small river, but the water in it became very dirty very fast.

It's also important to have containers for water - barrels and buckets.

6. Were gold and silver useful?

Yes. I personally traded all the gold in the house for ammunition.

Sometimes we got our hands on money - dollars and deutschmarks.
We bought some things for them, but this was rare and prices were astronomical -
for example a can of beans cost $30-40. The local money quickly became worthless.
Everything we needed, we traded for through barter.

7. Was salt expensive?

Yes, but coffee and cigarettes were even more expensive. I had lots of alcohol and
traded it without problems. Alcohol consumption grew over 10 times as compared to peacetime.
Perhaps today it's more useful to keep a stock of cigarettes, lighters, and batteries. They take up less space.

At this time I was not a survivalist. We had no time to prepare - several days before the shit hit the fan,
the politicians kept repeating over the TV that everything was going according to plan,
there's no reason to be concerned. When the sky fell on our heads, we took what we could.

8. Was it difficult to purchase firearms? What did you trade for arms and ammunition?

After the war, we had guns in every house. The police confiscated lots of guns
at the beginning of the war. But most of them, we hid. Now I have one legal gun
that I have a license for. Under the law, that's called a temporary collection.
If there is unrest, the government will seize all the registered guns. Never forget that.

You know, there are many people who have one legal gun - but also illegal guns if that one gets seized.
If you have good trade goods, you might be able to get a gun in a tough situation,
but remember, the most difficult time is the first days, and perhaps you won't have enough
time to find a weapon to protect your family.
To be disarmed in a time of chaos and panic is a bad idea.

In my case - there was a man who needed a car battery for his radio,
he had shotguns - I traded the accumulator for both of them. Sometimes I traded ammunition for food,
and a few weeks later traded food for ammunition. Never did the trade at home, never in great amounts.

Few people knew how much, and what, I keep at home.

The most important thing is to keep as many things as possible in terms of space and money.
Eventually you'll understand what is more valuable.

Correction: I'll always value weapons and ammunition the most. Second?
Maybe gas masks and filters.

9. What about security?

Our defenses were very primitive. Again, we weren't ready, and we used what we could.
The windows were shattered, and the roofs in a horrible state after the bombings.
The windows were blocked - some with sandbags, others with rocks.

I blocked the fence gate with wreckage and garbage, and used a ladder to get across the wall.
When I came home, I asked someone inside to pass over the ladder. We had a fellow
on our street that completely barricaded himself in his house. He broke a hole in the wall,
creating a passage for himself into the ruins of the neighbor's house. A sort of secret entrance.

Maybe this would seem strange, but the most protected houses were looted and destroyed first.
In my area of the city there were beautiful houses, with walls, dogs, alarms and barred windows.
People attacked them first. Some held out, others didn't - it all depended how many
hands and guns they had inside...

I think defense is very important - but it must be carried out unobtrusively.
If you are in a city and SHTF comes, you need a simple, non-flashy place,
with lots of guns and ammo.

How much ammo? As much as possible.

Make your house as unattractive as you can.

Right now I own a steel door, but that's just against the first wave of chaos. After that p.,
I will leave the city to rejoin a larger group of people, my friends and family.

There were some situations during the war... there's no need for details,
but we always had superior firepower, and a brick wall, on our side.

We also constantly kept someone watching the streets. Quality organization i
s paramount in case of gang attacks.

Shooting was constantly heard in the city.

Our perimeter was defended primitively - all the exits were barricaded and had little firing slits.
Inside we had at least five family members ready for battle at any time,
and one man in the street, hidden in a shelter.

We stayed home through the day to avoid sniper fire.

At first, the weak perish. Then the rest fight.

During the day, the streets were practically empty due to sniper fire.
Defenses were oriented towards short-range combat alone. Many died
if they went out to gather information, for example. It's important to remember
we had no information, no radio, no TV - only rumors and nothing else.

There was no organized army, every man fought. We had no choice.
Everybody was armed, ready to defend themselves.

You should not wear quality items in the city - someone will murder you and take them.
Don't even carry a "pretty" long arm, it will attract attention.

Let me tell you something: if SHTF starts tomorrow, I'll be humble.
I'll look like everyone else. Desperate, fearful. Maybe I'll even shout and cry a little bit.

Pretty clothing is excluded altogether. I will not go out in my new tactical outfit to shout:
"I have come! You're doomed, bad guys!" No, I'll stay aside, well armed,
well prepared, waiting and evaluating my possibilities, with my best friend or brother.

Super-defenses, super-guns are meaningless. If people think they should steal your things,
that you're profitable - they will. It's only a question of time and the amount of guns and hands.

10. How was the situation with toilets?
We used shovels and a patch of earth near the house. Does it seem dirty? It was.
We washed with rainwater or in the river - but most of the time the latter was too dangerous.
We had no toilet paper, and if we had any, I would have traded it away.

It was a "dirty" business.

Let me give you a piece of advice: you need guns and ammo first - and second,
everything else. Literally EVERYTHING! All depends on the space and money you have.

If you forget something, there'll always be someone to trade with for it -
but if you forget weapons and ammo, there will be no access to trading for you.

I don't think big families are extra mouths. Big families means both more guns and strength -
and from there, everyone prepares on his own.

11. How did people treat the sick and the injured?

Most injuries were from gunfire. Without a specialist and without equipment,
if an injured man found a doctor somewhere, he had about a 30% chance of survival.

It ain't the movies. People died. Many died from infections of superficial wounds.
I had antibiotics for 3-4 uses - for the family, of course.

People died foolishly quite often. Simple diarrhea will kill you in a few days without medicine,
with limited amounts of water.

There were many skin diseases and food poisonings... nothing to it.

Many used local plants and pure alcohol - enough for the short term, but useless in the long term.


Hygiene is very important... as well as having as much medicine as possible.
Especially antibiotics.

เหมือนในหนังเรื่อง Mad Max เลยครับ... กล่าวโดยสรุปก็คือตามท้องเรื่องนี้เขาแปลจากเรื่องจริงของชาวบอสเนียอยู่ในเมืองที่ถูกปิดล้อมอยู่ โดยมีอเมริกันส่งเสบียงมาให้เป็นระยะๆ แต่ปัจจัยในการดำรงชีพทั้งหมดไม่เคยพอ...

อาหารการกิน และของที่จำเป็นต้องใช้ในการดำรงชีพทุกอย่างขาดแคลนหมด แม้แต่บานประตูบ้านเรือน หรือชิ้นส่วนที่สามารถใช้เป็นเชื้อเพลิงก็จะถูกเอามาเผาเพื่อใช้พลังงาน, ผู้คนล้มหายตายจากเนื่องจากการกินการอยู่ไม่ถูกสุขลักษณะ... เงินทองกลายเป็นสิ่งไร้ค่า แต่สิ่งที่มีค่าคือสิ่งที่ใช้เพื่อให้อยู่รอด เช่นอาหาร เชื้อเพลิง อาวุธ ฯลฯ...

เมื่อถึงเวลานั้นสัญชาติญาณดิบของมนุษย์ในสภาพไร้อารยธรรมจึงขึ้นอยู่กับกฎเถื่อนๆ ใครมีกำลังเหนือกว่าก็แย่งเอาจากผู้อื่น... ของอะไรมีค่าก็จะถูกนำมาใช้แลกเปลี่ยนกัน แม้แต่ผู้หญิง!!!...

หนึ่งในเหตุผลที่ทำไมต้องมีปืน และต้องมีกระสุนอย่างเพียงพอด้วย   ::002::

ทอนคืนครับผม  ::014::

ถ้าไม่จำชื่อ จขกท. นึกว่าบอทเข้า ::005::

ฮา... นึกอยู่เหมือนกันครับ...

 :~) :~) :~)

คิดว่าหากเกิดเหตุจลาจล  ที่แรกจะโดนก่อน คือ ซุปเปอร์มาเก็ต

ประเทศไทยก็เฉียดฉิวจะเกิดเรื่องทำนองนี้แบบระยะสั้นมาแล้วช่วงแดงเผาเมืองนั่นแหละครับ... ประเด็นคือเมื่อแดงเผาเมืองสำเร็จเป็นวงกว้าง เขาจะต้อง 1) ตัดไฟฟ้า ทำให้ไม่มีพลังงานใช้ และ 2) เส้นทางคมนาคมโดนพวกแดงตั้งด่านขวาง เดินทางไม่ได้, 3) ผู้รักษากฎหมายบางส่วนกลายเป็นผู้สนับสนุนพวกเผาเมือง และส่วนที่ไม่ได้ร่วมกับพวกเผาเมืองก็ไม่ได้ทำหน้าที่...

หากเหตุการณ์ข้างต้นเกิดได้ควบถ้วน 3 อย่างในช่วงกลางคืน จะเกิดจลาจลทันทีครับ เป็นเหตุการณ์ปรกติมาตรฐานในทุกประเทศไม่ว่าจะที่ไหน... แม้แต่ที่ USA. ช่วงที่ทอร์นาโดลงก็ต้องโหมกำลังตำรวจออกลาดตะเวนรักษากฎหมายให้ได้ แล้วให้อาสาสมัครรีบกู้ไฟฟ้า กับระบบคมนาคม...

แล้วนี่คือเหตุผลที่ในโรงเรียนทหารต้องมีการสอนเรื่องรัฐศาสตร์บางส่วนเอาไว้ด้วยครับ... เพราะเมื่อเหตุการณ์ไม่สงบจนเหลือกำลังเจ้าหน้าที่พลเรือนจะรับมือไหว ทหารจะเข้ามา"สถาปนาอำนาจรัฐ"ขึ้นมาให้เป็นโครงเอาไว้ครับ อำนาจทหารจะอยู่เหนือทุกสิ่งเมื่อประกาศใช้กฎอัยการศึก...

ก็ครั้งที่แล้วที่เผาเมืองไงครับ... 7 - 11 โดนปล้น"ทุกอย่าง"ยกเว้นหนังสือ!!!... ฮา...

ไม่แน่คราวหน้าก็เอา แต่ไว้ทำเชื่อเพลิงครับ  ไม่ได้อ่านอยู่ดี  ฮา

ร้านต่อไป คือ ร้านทอง ใช่มัยครับ

 ;D
รอปอสามลูกซองอยู่ครับ  ปืนเลือกและจองไว้แล้ว
เหตุผลเดียวเลยครับ  กลัวเรื่องดังข้างบนจะเกิดในเมืองไทย  เฉียดมาสองทีแล้ว  ไม่รู้ว่าจะโชคดีมีครั้งที่สามหรือเปล่า

อืม ต้องไปซื้อลูกมาเพิ่มเยอะๆเสียแล้ว

สภาพบ้านเมืองที่ไร้ขื่อแป มันอาจเกิดขึ้นได้จริงๆ
ยิ่งบ้านเราอยู่ในสภาพอึมครึมทางการเมืองมานานแบบนี้จะวางใจได้ที่ไหน
ตอนเมษาเผาเมืองก็เห็นมาแล้ว

มีลูกซองกระบอกเดียว ต้องหาลูกมาเพิ่มเยอะๆแล้วครับ

ใกล้เมษาอีกแล้ว

10/22 ติดท่อสูตรซักกระบอก ::002:: ::002:: ::002::

สรุปได้ว่า ถ้าเราตกอยู่ในภาวะบ้านเมืองล่มสลาย (fail state) หรือ ภาวะสงครามถูกปิดล้อมตัดขาดจากภายนอก

อันดับแรกให้รวมกลุ่มเครือญาติ ปิดตายประตูบ้าน สร้างช่องทางลับเฉพาะ อย่าทำให้บ้านเราโดดเด่น เป็นที่สนใจ

ติดอาวุธ สะสมกระสุน อาหาร ยา เชื้อเพลิง น้ำดื่ม เงินตราไร้ค่า ส่วนทอง เงิน อาวุธ ใช้แลกเปลี่ยนเป็นอาหารได้

การติดต่อกับคนภายนอก หรือซื้อขาย ให้นัดเจอกันข้างนอก อย่าให้เขารู้ว่าบ้านเราอยู่ไหน หรือมีของอะไรที่มีค่า

เพราะจะถูกปล้น เครื่องแต่งกาย ปืนหรูๆ ห้ามอวดหรือโชว์ เพราะคุณอาจถูกฆ่าชิงทรัพย์ได้ ห้ามไว้ใจคนแปลกหน้า

กลางวันหลีกเลี่ยงการใช้ถนน อาจโดนซุ่มยิง อย่าไปเป็นกลุ่มใหญ่ เพราะจะเป็นที่สังเกต ประมาณนี้..

แต่ที่เขาพูดเน้นเป็นพิเศษ คือ เรื่องการดูแลสุขภาพ อย่าให้เจ็บป่วย โดยเฉพาะโรคทางเดินอาหาร บาดแผล เพราะไม่มีหมอและยาที่จะช่วยคุณได้ทันเวลา

(http://www.pooyingnaka.com/images/entertainment/mar1.jpg)

ปืนหากไร้ลูก  ก็ไร้ค่า  ฝึกยิงธนูไว้ด้วยดีมั้ย   ;D

สังคมฝรั่งเค้าประมาณนั้นครับ น่าจะนำมาปรับใช้ได้ในหลายอย่าง
แต่หลายอย่างสังคมชาวพุทธหรือชาวไทยเราอาจไม่ถึงขนาดนั้น เช่น

 หากเกิดสภาพที่ว่าจริงๆ คนในกรุงเทพอาจหายไปเยอะโดยการกลับถิ่นฐานต่างจังหวัดของตนเพราะ
บ้านเมืองจะเป็นยังไง ที่บ้านนอกก็อยู่ได้ อาหารไม่มี ก็ปลูกผักกินได้ น้ำ ไฟ โทรศัพท์ ไม่มี ก็ไม่ถึงกะเป็นอะไรมากชีวิตอยู่รอดแน่

 เหลือแต่คนมีบ้านในกรุงเทพที่ไม่มีที่จะไปนี่แหละจะเอาไงกัน จะฆ่ากันเองแย่งอาหาร แย่งน้ำหรือเปล่า และโชคดีที่เมืองไทยอากาศไม่หนาว
ไม่ตายเพราะไม่มีเชื้อเพลิงให้ความอบอุ่นแน่นอน
 แต่คนไทยก็ยังคงมีจิตใจโอบอ้อมอารีกันอยู่ ก็อาจมีการแย่งชิงกันบ้าง ฆ่ากันบ้าง ในช่วงแรกๆ

 แต่ไม่ประมาทก็ดี

หนึ่งในผู้ที่ผ่านศึกสงคราม Bosnia, Sarajevo ในช่วงปี 1992

ในช่วงสงครามนักข่าวถ่ายภาพเขา ขณะที่กลับจากเก็บฟืน

ตอนนั้นเขาอายุ 17 ปัจจุบันลี้ภัยใช้ชีวิตอยู่ในเมกา

ไม่คิดสำรองอะหลั่ยปืนท่านกันบ้างเหรอ  มีปืน มีลูก แต่เครื่องในชำรุดทำไงดี ..... ทุกข์คนกรุงแท้ๆ   ::013::

ในเคสนี้ เค้าออกนอกเมืองไม่ได้ครับ ถูกblockไปหมด ฟังจากที่เค้าเล่าแล้ว ผมว่าอยู่ในป่า ปลอดภัยกว่าสภาพที่เค้าอยู่เป็นไหนๆ

มีปืน มีลูก ... แล้วอย่าลืมตุนเครื่องส่งลูกกระสุนด้วยล่ะครับ (แม็กกาซีน) ...  ;D ;D

ติดอยู่ในเมืองนี่นึกสภาพออกเลย  ไม่รู้จะกินอะไร   ::012::

หมูหมาคงไม่เหลือ ต่อไปก็หนูท่อ หมดแล้วก็ไอ้ที่ช่วยกันจับหนูท่อนั่นแหละ ::007:: ::007:: ::007::

ตอนเผาแหลกนี่รู้เลย  ต้องลูกซองรณยุทธถึงพอคุยกันได้

ผมเคยคุยเรื่องแบบนี้กับคนบางคน

ความคิดของเขาคือ  >> ขอแค่มีดกับไม้ก็พอ เขาเอาตัวรอดได้ ( เพิ่งไปเรียนวิชาป้องกันตัวมาเลยคึก )

อยากจะโดดถีบมันจริงๆ แต่บังเอิญผมโดดไม่ขึ้น

กระสุนตอนนี้มีแค่นิดหน่อย หลังจากนี้ไป คงต้องตุนเพิ่มซักนิดแล้วครับ

วิชาป้องกันตัวจะใช้ได้ผลก็ต่อเมื่อคนมีปืนไม่ตั้งใจจะยิงครับ  หากตั้งใจจะยิงแล้วยังไงก็โดนยิง  ;D