|
หัวข้อ: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: ลุมพินี08 ที่ มีนาคม 15, 2013, 09:11:24 PM ไม่แน่ใจว่าเราควรจำทั้งหมดหรือเปล่าครับ
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: konklong ที่ มีนาคม 15, 2013, 09:27:38 PM 2 กับ 3 จำให้รกสมองทำไมครับ ไม่มีค่าควรจำ
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: NUTAPHOL ที่ มีนาคม 15, 2013, 09:28:19 PM ไม่แน่ใจว่าเราควรจำทั้งหมดหรือเปล่าครับ สมควรอย่างยิ่งครับใครดีจงดีตอบ แม้นใครชอบจงตอบแทน ใครร้ายจงร้ายแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำมา (ผมจำของใครมาก็ไม่รู้ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กอ่านแล้วมันจำไได้ไม่ลืม) หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: konklong ที่ มีนาคม 15, 2013, 09:59:11 PM ไม่แน่ใจว่าเราควรจำทั้งหมดหรือเปล่าครับ สมควรอย่างยิ่งครับใครดีจงดีตอบ แม้นใครชอบจงตอบแทน ใครร้ายจงร้ายแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำมา (ผมจำของใครมาก็ไม่รู้ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กอ่านแล้วมันจำไได้ไม่ลืม) หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: Twitter 125 ที่ มีนาคม 15, 2013, 10:23:20 PM ก็เห็นด้วยหนะ
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: yutthakarn ที่ มีนาคม 15, 2013, 11:12:37 PM และสิ่งที่ควรจำอีกอย่างหนึ่ง คือ พยายามอย่าทำตัวให้เป็นคนประเภทที่ 2 คนที่เดินจากเพื่อนในยามเพื่อนลำบาก และประเภทที่ 3 คนที่ทำให้คนอื่นตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: NUTAPHOL ที่ มีนาคม 16, 2013, 04:45:27 PM ชีวิตนี้ผมเจอแต่คนประเภทข้อที่ 2 และข้อที่ 3 เป็นประจำ ส่วนประเภทที่ 1 นั้นแทบจะหาไม่ได้เลย ทั้งนี้และทั้งนั้นเราก็ต้องไม่ลืมคำนี้ด้วยครับ "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน"
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ มีนาคม 16, 2013, 05:08:05 PM นายสมชายเพิ่มข้อ 4 ครับ... จำหน้าคนในครอบครัว(โดยเฉพาะเมีย)ให้ได้เวลาจะทำอะไรที่เสี่ยง/โมโห...
จะทำให้เลี่ยงความยุ่งยากในชีวิตได้หลายเรื่องครับ... โดยเฉพาะเวลาเหน็บปืนออกนอกบ้าน... แฮ่ๆ... หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: อดิศักดิ์--รักในหลวง-- ที่ มีนาคม 16, 2013, 05:21:32 PM ไม่แน่ใจว่าเราควรจำทั้งหมดหรือเปล่าครับ สมควรอย่างยิ่งครับใครดีจงดีตอบ แม้นใครชอบจงตอบแทน ใครร้ายจงร้ายแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำมา (ผมจำของใครมาก็ไม่รู้ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กอ่านแล้วมันจำไได้ไม่ลืม) ใช่ครับ เอาแบบหนังกำลังภายใน "บุญคุณต้องทดแทน ความแค้นต้องชำระ" หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: คนตัวอ้วน+ผมรักในหลวง ที่ มีนาคม 16, 2013, 05:28:56 PM ขอแย้งข้อที่ ๔ ของน้าสมชาย เมียหง่ะสมควรจำสามีให้ได้มากกว่า...เพื่อนผมเมาเละกลับบ้านทีไร...เมียมันจำไม่ได้สักที...กลับมาถึงบ้านเมียมันถามว่า..."เมิ่งกลับมาแล้วรึไอ้หน้าหมา"...บางครั้งลามปาม..."คบแต่เพื่อนเห้ๆ"...เจ็บจี๊ดๆๆๆ...
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: Jedth ที่ มีนาคม 16, 2013, 07:20:14 PM ไม่แน่ใจว่าเราควรจำทั้งหมดหรือเปล่าครับ สมควรอย่างยิ่งครับใครดีจงดีตอบ แม้นใครชอบจงตอบแทน ใครร้ายจงร้ายแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำมา (ผมจำของใครมาก็ไม่รู้ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กอ่านแล้วมันจำได้ไม่ลืม) ::002:: ::014:: หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ มีนาคม 16, 2013, 07:46:47 PM ผมจมมา 2 ปีเต็มๆ แทบเอาครอบครัวไปไม่รอด....
เรียนรู้ได้อย่างเดียว แม้แต่กำลังใจยังต้องสร้างเอง.... ถึงวันนี้มีงานต่อเนื่องถึง 5 ปี กำลังกายมีล้นเหลือ วิดพื้น ซิทอัพ ทุกวัน เหลือแค่เรื่องเหล้ากับบุหรี่ที่กำลังลดๆลง.... ตอนนี้คนข้อ 2, 3 มาขอความช่วยเหลือ... ผมไม่ช่วยครับ.... เมื่อก่อนโทรหาใครยังไม่มีใครรับสาย ตอนนี้ตัดสังคม อยู่แค่กับครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ลูกน้อง และนายจ้าง กับเพื่อนๆพี่ๆในเวป อวป. ก็เพียงพอแล้วครับ... หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: NUTAPHOL ที่ มีนาคม 16, 2013, 07:56:35 PM ผมจมมา 2 ปีเต็มๆ แทบเอาครอบครัวไปไม่รอด.... สาธุ... ::014:: มองเห็นสัจธรรม คนที่จะมาหาเรามีอยู่สองประเภทครับเรียนรู้ได้อย่างเดียว แม้แต่กำลังใจยังต้องสร้างเอง.... ถึงวันนี้มีงานต่อเนื่องถึง 5 ปี กำลังกายมีล้นเหลือ วิดพื้น ซิทอัพ ทุกวัน เหลือแค่เรื่องเหล้ากับบุหรี่ที่กำลังลดๆลง.... ตอนนี้คนข้อ 2, 3 มาขอความช่วยเหลือ... ผมไม่ช่วยครับ.... เมื่อก่อนโทรหาใครยังไม่มีใครรับสาย ตอนนี้ตัดสังคม อยู่แค่กับครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ลูกน้อง และนายจ้าง กับเพื่อนๆพี่ๆในเวป อวป. ก็เพียงพอแล้วครับ... 1.มาหาด้วยความคิดถึงจริงๆ(แต่จะมีน้อยมาก) 2.มาหาเอาปัญหามาให้หรือมีเรื่องเดือดร้อนให้เราช่วยสารพัดเรื่อง พอช่วยแล้วหายหัวไปเลย. หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ มีนาคม 16, 2013, 09:36:52 PM ขอแย้งข้อที่ ๔ ของน้าสมชาย เมียหง่ะสมควรจำสามีให้ได้มากกว่า...เพื่อนผมเมาเละกลับบ้านทีไร...เมียมันจำไม่ได้สักที...กลับมาถึงบ้านเมียมันถามว่า..."เมิ่งกลับมาแล้วรึไอ้หน้าหมา"...บางครั้งลามปาม..."คบแต่เพื่อนเห้ๆ"...เจ็บจี๊ดๆๆๆ... อย่างนี้ต้องให้เพื่อนย้อนเมียครับ... หน้าข้าเป็นตัวอะไรก็ช่าง เอ็งก็เป็นเมียของคนหน้าตัวนั้นแหละว้า... แฮ่ๆ... หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: c.tong - รักในหลวง ที่ มีนาคม 16, 2013, 09:40:19 PM ทั้ง 3 ข้อ คล้ายๆ กับ "คนล้มอย่าข้าม" แต่สำหรับผม อย่าข้ามครับ ขอให้กลับมาซ้ำเอาให้มันจมดินไปเลย
คนที่กลับมาซ้ำให้จมดิน ก็อยู่จำกัดอยู่ในข้อ 1 เหมือนกัน อันนี้มีอยู่ 2 อย่าง อย่างแรก คือ ยอมแพ้ แล้วก็ตายๆ ไปซ่ะ อย่างที่ 2 คือ ให้สู้อย่ายอมแพ้ ใครที่อยู่ในอย่างที่ 2 ได้ แล้วสู้จนชนะ คนๆ นี้จะแกร่ง ปัญหาหนักๆ ยังผ่านมาได้ ต่อไปถ้าเจอปัญหาอีก มันก็แค่จิบๆ และข้อ 2 ไม่ว่าอะไรจะเกิด "ตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน" จะสุขจะทุกข์ก็ตัวเราเองทั้งนั้นที่นำพา จงเตรียมการไว้ในเวลาที่ทุกข์บ้าง ข้อ 3 อันนี้ไม่ต้องมองไปหาใครหรอกครับ ตัวเราเองนั่นล่ะ ตัวเราเองทั้งนั้น ขอให้โชคดีสำหรับการใช้ชีวิตครับ หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ มีนาคม 16, 2013, 10:00:27 PM ทั้ง 3 ข้อ คล้ายๆ กับ "คนล้มอย่าข้าม" แต่สำหรับผม อย่าข้ามครับ ขอให้กลับมาซ้ำเอาให้มันจมดินไปเลย คนที่กลับมาซ้ำให้จมดิน ก็อยู่จำกัดอยู่ในข้อ 1 เหมือนกัน อันนี้มีอยู่ 2 อย่าง อย่างแรก คือ ยอมแพ้ แล้วก็ตายๆ ไปซ่ะ อย่างที่ 2 คือ ให้สู้อย่ายอมแพ้ ใครที่อยู่ในอย่างที่ 2 ได้ แล้วสู้จนชนะ คนๆ นี้จะแกร่ง ปัญหาหนักๆ ยังผ่านมาได้ ต่อไปถ้าเจอปัญหาอีก มันก็แค่จิบๆ และข้อ 2 ไม่ว่าอะไรจะเกิด "ตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน" จะสุขจะทุกข์ก็ตัวเราเองทั้งนั้นที่นำพา จงเตรียมการไว้ในเวลาที่ทุกข์บ้าง ข้อ 3 อันนี้ไม่ต้องมองไปหาใครหรอกครับ ตัวเราเองนั่นล่ะ ตัวเราเองทั้งนั้น ขอให้โชคดีสำหรับการใช้ชีวิตครับ ผมรอดมาได้อีกอย่างเพราะเพลงของเพื่อนผมเพลงนี้ครับ... https://www.youtube.com/watch?v=qqDaAL439kw&feature=youtube_gdata_player เมื่อใดที่ผมร้องตามแล้วน้ำตาไม่ไหล เท่ากับผมรอดครับ... ปัจจุบัน ไม่ไหลแล้ว แต่ก็ทบทวนทุกวันทุกครั้ง.. การเป็นคนใจดี สุดท้ายอาจพังได้... ถึงตอนนี้อาจจะเหี้ยมโหดบ้าง แต่ก็เป็นไปตามเกม แต่ผมจะไม่ทำร้ายใครแน่นอนครับ... หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ มีนาคม 16, 2013, 10:01:53 PM ส่วนเรื่องเหยียบให้จมดิน กำลังทำแบบอ้อมๆครับ... :D
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: c.tong - รักในหลวง ที่ มีนาคม 16, 2013, 10:39:38 PM วง Big Ass ผมชอบเพลง เล่นของสูง ครับ ชอบความหมายของเนื้อเพลงที่แม้มันจะอยู่สูงเพียงใด เราจะต้องคว้ามันมาให้ได้
ในชีวิตนี้สิ่งที่ผมจะต้องคว้ามาให้ได้ คือ "อิสรภาพ" ครับ คำง่ายๆ คำนี้ และคนส่วนใหญ่ในโลกนี้ ยังขาดอิสรภาพในตนเองอยู่ เอาง่ายๆ ครับ ในชีวิตคนส่วนใหญ่ขอแค่ให้มีเวลาเป็นของตัวเองให้มากที่สุดอันนี้ มีน้อยคนครับที่จะมีมัน การที่จะมีอิสรภาพได้จะต้องควบอยู่ 2 อย่าง คือ อิสรภาพ ทาง การเงิน และ อิสรภาพ ทาง การเวลา อย่างแรกต้องมีเงิน รายได้ต้องมากกว่ารายจ่าย และต้องมากกว่าอัตราเงินเฟ้อ และมีเงินใช้ตามชีวิตประจำวัน โดยไม่ต้องทำงาน 5-6 ปี พอมีอย่างแรก อย่างที่ 2 ก็จะตามมา หรือ ทำอย่างแรก และอย่างที่ 2 ควบกันไป พอมีเวลาเป็นตัวเองเราก็ย่อมใช้มันตามใจชอบ ไม่ต้องฝืนทำเพื่อคนอื่น (อันนี้ชีวิตลูกจ้างรู้ดี) เพื่อนคุณ dignitua ใช่คุณ แด๊ก หรือเปล่าครับ หลังจากที่เขาแขวนไมค์แล้ว ก็เห็นใช้ชีวิตอิสระโดยขี่มอเตอร์ไซค์ทัวร์ริ่งไปในที่ต่างๆ ตามใจชอบ ส่วนผมเองก็ชอบขี่มอเตอร์ไซค์ทัวร์ริ่งเหมือนกันครับ ส่วนมากผมชอบไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆ แต่ยังไงๆ ก็ขาดเพื่อนไม่ได้ครับ 1-2 คน ก็พอแล้ว มากไปวุ่นวายครับ หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: nanmaxnum ที่ มีนาคม 16, 2013, 10:47:25 PM ควรจดจำ ข้อ ๑
ควรลืม เราทำดีกับใครไว้จงลืมเสีย หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ มีนาคม 16, 2013, 11:20:22 PM วง Big Ass ผมชอบเพลง เล่นของสูง ครับ ชอบความหมายของเนื้อเพลงที่แม้มันจะอยู่สูงเพียงใด เราจะต้องคว้ามันมาให้ได้ ในชีวิตนี้สิ่งที่ผมจะต้องคว้ามาให้ได้ คือ "อิสรภาพ" ครับ คำง่ายๆ คำนี้ และคนส่วนใหญ่ในโลกนี้ ยังขาดอิสรภาพในตนเองอยู่ เอาง่ายๆ ครับ ในชีวิตคนส่วนใหญ่ขอแค่ให้มีเวลาเป็นของตัวเองให้มากที่สุดอันนี้ มีน้อยคนครับที่จะมีมัน การที่จะมีอิสรภาพได้จะต้องควบอยู่ 2 อย่าง คือ อิสรภาพ ทาง การเงิน และ อิสรภาพ ทาง การเวลา อย่างแรกต้องมีเงิน รายได้ต้องมากกว่ารายจ่าย และต้องมากกว่าอัตราเงินเฟ้อ และมีเงินใช้ตามชีวิตประจำวัน โดยไม่ต้องทำงาน 5-6 ปี พอมีอย่างแรก อย่างที่ 2 ก็จะตามมา หรือ ทำอย่างแรก และอย่างที่ 2 ควบกันไป พอมีเวลาเป็นตัวเองเราก็ย่อมใช้มันตามใจชอบ ไม่ต้องฝืนทำเพื่อคนอื่น (อันนี้ชีวิตลูกจ้างรู้ดี) เพื่อนคุณ dignitua ใช่คุณ แด๊ก หรือเปล่าครับ หลังจากที่เขาแขวนไมค์แล้ว ก็เห็นใช้ชีวิตอิสระโดยขี่มอเตอร์ไซค์ทัวร์ริ่งไปในที่ต่างๆ ตามใจชอบ ส่วนผมเองก็ชอบขี่มอเตอร์ไซค์ทัวร์ริ่งเหมือนกันครับ ส่วนมากผมชอบไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆ แต่ยังไงๆ ก็ขาดเพื่อนไม่ได้ครับ 1-2 คน ก็พอแล้ว มากไปวุ่นวายครับ ผมยังทำไม่ได้ครับพี่เรื่องอิสระทางการเงิน แต่เรื่องเวลาพอทำได้ครับ แต่แลกกับความเสี่ยงเล็กๆน้อยๆตอนลูกน้องอู้.. แต่เดี๋ยวนี้ใช้ระบบตัดเหมาเลยเหนื่อยน้อยลงหน่อยแต่ก็ต้องวิ่งดูงานทุกที่ เพราะเป็นเรื่องของความรู้ในงาน กลัวความผิดพลาดของคนที่เป็นซับพลายเออร์เราครับ... แด๊กเรียนด้วยกันมา ตั้งแต่ ม. ต้น แต่มันไปต่อก่อสร้างดุสิต และผมก็พเนจรไปเรียนแถวเอกมัย แต่ถือว่าโดดเด่นกว่าเพื่อนๆ ตัวสูงสุดในรุ่น เล่นกีฬาทุกชนิดเก่ง เล่นกีตาร์เก่ง และวาดรูปเก่ง แต่การวางตัวประมาณแบดบอยแต่ไม่ได้เกเรอะไร.. ส่วนงานผมไม่ต้องแข่งกับใครครับ แค่ทำตามสัญญา ใช้ผลงานพิสูจน์ตัวตน... มีช่วงนึงผมจะกลับกรุงเทพอยู่แล้ว แต่สู้ปัญหารถติดไม่ไหว เลยตั้งใจว่าจะปักหลักในจังหวัดที่ผมทำ ผมขับรถวันละเกือบ 200 กิโล ทำงาน 6 ไซท์งาน โดยสามารถแวะทุกไซท์ได้วันละ 2 รอบ ยังไม่รวมต้องเสียเวลาซื้อวัสดุก่อสร้างอีก ถ้าอยู่กรุงเทพทำไม่ได้แน่ๆครับ... ตอนนี้ยังไม่หวังอะไรมาก เพราะหนทางยังอีกยาวไกล.. อิสระได้อย่างเดียวคือความคิดครับ.. เพราะยังกลัวเมียเหมือนเดิม.. แหะๆ.. :D หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: yutthakarn ที่ มีนาคม 17, 2013, 09:59:05 AM ความรู้สึกที่แย่อีกอย่างหนึ่งคือ เพื่อนลำบากแล้วเราไม่อยู่ในฐานะที่จะช่วยได้ ต้องดูเพื่อนจากไปโดยเราไม่ได้ช่วย
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: chaiman2 ที่ มีนาคม 17, 2013, 10:30:38 AM คนทั้งสาม
1. จดจำไว้เป็นอย่างดี รอวันทดแทน 2. จดจำไว้ ว่าอย่าไปหวังพึ่งพายามเดือดร้อน 3. จดจำไว้และบอกลูกหลานให้ระวัง คนอย่างนี้..... หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: c.tong - รักในหลวง ที่ มีนาคม 17, 2013, 08:57:21 PM ผมยังทำไม่ได้ครับพี่เรื่องอิสระทางการเงิน แต่เรื่องเวลาพอทำได้ครับ แต่แลกกับความเสี่ยงเล็กๆน้อยๆตอนลูกน้องอู้.. แต่เดี๋ยวนี้ใช้ระบบตัดเหมาเลยเหนื่อยน้อยลงหน่อยแต่ก็ต้องวิ่งดูงานทุกที่ เพราะเป็นเรื่องของความรู้ในงาน กลัวความผิดพลาดของคนที่เป็นซับพลายเออร์เราครับ... แด๊กเรียนด้วยกันมา ตั้งแต่ ม. ต้น แต่มันไปต่อก่อสร้างดุสิต และผมก็พเนจรไปเรียนแถวเอกมัย แต่ถือว่าโดดเด่นกว่าเพื่อนๆ ตัวสูงสุดในรุ่น เล่นกีฬาทุกชนิดเก่ง เล่นกีตาร์เก่ง และวาดรูปเก่ง แต่การวางตัวประมาณแบดบอยแต่ไม่ได้เกเรอะไร.. ส่วนงานผมไม่ต้องแข่งกับใครครับ แค่ทำตามสัญญา ใช้ผลงานพิสูจน์ตัวตน... มีช่วงนึงผมจะกลับกรุงเทพอยู่แล้ว แต่สู้ปัญหารถติดไม่ไหว เลยตั้งใจว่าจะปักหลักในจังหวัดที่ผมทำ ผมขับรถวันละเกือบ 200 กิโล ทำงาน 6 ไซท์งาน โดยสามารถแวะทุกไซท์ได้วันละ 2 รอบ ยังไม่รวมต้องเสียเวลาซื้อวัสดุก่อสร้างอีก ถ้าอยู่กรุงเทพทำไม่ได้แน่ๆครับ... ตอนนี้ยังไม่หวังอะไรมาก เพราะหนทางยังอีกยาวไกล.. อิสระได้อย่างเดียวคือความคิดครับ.. เพราะยังกลัวเมียเหมือนเดิม.. แหะๆ.. :D ช่วงนี้เป็นไรไม่รู้ครับเข้าเว็บ อวป. ยากมาก เมื่อคืนก็เข้าหลายรอบแต่ก็เข้าไม่ได้ ผมเองก็ไม่ได้สนทนากับคุณ dignitua นานมากแล้ว ผมยังจำได้ที่คุยกันก็ ในกระทู้ เรมิงตัน แรน 1911 4ปี ได้แล้วมั้งตอนที่คุณ dignitua เข้ามาใหม่ๆ หลังจากนั้นผมก็ไม่ค่อยเข้ามาพูดคุยเท่าไหร่ แต่ก็เข้าเว็บอยู่เนื่องๆ ดูๆ แล้วก็ออก พูดถึงเรื่อง อสังหาริมทรัพย์ กลุ่มนี้ก็เดินหน้าแบบก้าวกระโดด ผมเองหุ้นในกลุ่มนี้ก็พอได้กำไรอยู่บ้างนิดหน่อย ขอบวกหนึ่งคะแนนให้น่ะครับ สำหรับคนสู้ชีวิต ::002:: ::002:: หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: ANKIMBER ที่ มีนาคม 17, 2013, 09:12:04 PM ความรู้สึกที่แย่อีกอย่างหนึ่งคือ เพื่อนลำบากแล้วเราไม่อยู่ในฐานะที่จะช่วยได้ ต้องดูเพื่อนจากไปโดยเราไม่ได้ช่วย อยากให้เพื่อนรู้สึกกับผมอย่างนี้บ้างจัง หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: c.tong - รักในหลวง ที่ มีนาคม 17, 2013, 09:16:03 PM ความรู้สึกที่แย่อีกอย่างหนึ่งคือ เพื่อนลำบากแล้วเราไม่อยู่ในฐานะที่จะช่วยได้ ต้องดูเพื่อนจากไปโดยเราไม่ได้ช่วย นี่แหละครับที่ผมจำมาถึงทุกวันนี้ ผมปล่อยให้คนที่ผมรักมากที่สุด คนที่เลี้ยงผมมาโดยที่ไม่ใช่สายเลือด ต้องปล่อยให้หมดลมแบบต่อหน้าต่อตา ผมคิดในใจถ้าผมมีเงินมากกว่านี้ก็คงไม่ใช่แบบนี้ ต้องปล่อยให้คนที่มีเงินมากกว่าตัดสินชะตาของคนที่เรารักว่าจะรักษาต่อ หรือปล่อยให้ชีวิตจบลง เพราะฉะนั้นทุกวันนี้ผมพยายามหาเงินให้ได้มากๆ เพื่อเกิดฉุกเฉินขึ้นมาจะได้นำมาใช้ให้ทันท่วงที ผมจะไม่ยอมให้คนรอบข้างที่ผมรักเป็นอะไรไป โดยที่ช่วยไม่ได้ ทั้งๆ ที่ช่วยได้ แต่ทำอะไรไม่ได้อีกต่อไป หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: smitxx2005'รักในหลวง' ที่ มีนาคม 18, 2013, 12:02:06 PM ผมจมมา 2 ปีเต็มๆ แทบเอาครอบครัวไปไม่รอด.... ผมก็ไม่ให้เขามาคบกับผมไปหลายคนเหมือนกันครับเหมือนเอาความลำบากไปให้เขา(เลยคิดว่าตัวเราคงไม่ดีพอที่จะคบกับเขายามลำบาก)เรียนรู้ได้อย่างเดียว แม้แต่กำลังใจยังต้องสร้างเอง.... ถึงวันนี้มีงานต่อเนื่องถึง 5 ปี กำลังกายมีล้นเหลือ วิดพื้น ซิทอัพ ทุกวัน เหลือแค่เรื่องเหล้ากับบุหรี่ที่กำลังลดๆลง.... ตอนนี้คนข้อ 2, 3 มาขอความช่วยเหลือ... ผมไม่ช่วยครับ.... เมื่อก่อนโทรหาใครยังไม่มีใครรับสาย ตอนนี้ตัดสังคม อยู่แค่กับครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ลูกน้อง และนายจ้าง กับเพื่อนๆพี่ๆในเวป อวป. ก็เพียงพอแล้วครับ... โทรไปตอนลำบากพอรู้ว่าเราลำบากมันไม่รับโทรอีกเลย พอสบายดีโทรมาเลยบอกลูกๆรับสายให้ตอบว่าพ่อตายไปแล้ว หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: Double Tap^ ที่ มีนาคม 18, 2013, 01:06:44 PM จำไม่ลืมเลยทีเดียว................................ มันฝังราก....
แต่ไม่อาฆาต....................ปล่อยๆไป หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: maranon01 ที่ มีนาคม 18, 2013, 04:13:37 PM ::014::
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: Ta_pop ที่ มีนาคม 21, 2013, 10:26:45 PM ผมคบทุกประเภทแต่ไม่ชอบประเภทเดียวคือ คนที่ไม่เคยมองโลกในแง่ดีเลย .... :D
หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: Noppadol ที่ มีนาคม 22, 2013, 12:28:45 PM วง Big Ass ผมชอบเพลง เล่นของสูง ครับ ชอบความหมายของเนื้อเพลงที่แม้มันจะอยู่สูงเพียงใด เราจะต้องคว้ามันมาให้ได้ ในชีวิตนี้สิ่งที่ผมจะต้องคว้ามาให้ได้ คือ "อิสรภาพ" ครับ คำง่ายๆ คำนี้ และคนส่วนใหญ่ในโลกนี้ ยังขาดอิสรภาพในตนเองอยู่ เอาง่ายๆ ครับ ในชีวิตคนส่วนใหญ่ขอแค่ให้มีเวลาเป็นของตัวเองให้มากที่สุดอันนี้ มีน้อยคนครับที่จะมีมัน การที่จะมีอิสรภาพได้จะต้องควบอยู่ 2 อย่าง คือ อิสรภาพ ทาง การเงิน และ อิสรภาพ ทาง การเวลา อย่างแรกต้องมีเงิน รายได้ต้องมากกว่ารายจ่าย และต้องมากกว่าอัตราเงินเฟ้อ และมีเงินใช้ตามชีวิตประจำวัน โดยไม่ต้องทำงาน 5-6 ปี พอมีอย่างแรก อย่างที่ 2 ก็จะตามมา หรือ ทำอย่างแรก และอย่างที่ 2 ควบกันไป พอมีเวลาเป็นตัวเองเราก็ย่อมใช้มันตามใจชอบ ไม่ต้องฝืนทำเพื่อคนอื่น (อันนี้ชีวิตลูกจ้างรู้ดี) เพื่อนคุณ dignitua ใช่คุณ แด๊ก หรือเปล่าครับ หลังจากที่เขาแขวนไมค์แล้ว ก็เห็นใช้ชีวิตอิสระโดยขี่มอเตอร์ไซค์ทัวร์ริ่งไปในที่ต่างๆ ตามใจชอบ ส่วนผมเองก็ชอบขี่มอเตอร์ไซค์ทัวร์ริ่งเหมือนกันครับ ส่วนมากผมชอบไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆ แต่ยังไงๆ ก็ขาดเพื่อนไม่ได้ครับ 1-2 คน ก็พอแล้ว มากไปวุ่นวายครับ ผมยังทำไม่ได้ครับพี่เรื่องอิสระทางการเงิน แต่เรื่องเวลาพอทำได้ครับ แต่แลกกับความเสี่ยงเล็กๆน้อยๆตอนลูกน้องอู้.. แต่เดี๋ยวนี้ใช้ระบบตัดเหมาเลยเหนื่อยน้อยลงหน่อยแต่ก็ต้องวิ่งดูงานทุกที่ เพราะเป็นเรื่องของความรู้ในงาน กลัวความผิดพลาดของคนที่เป็นซับพลายเออร์เราครับ... แด๊กเรียนด้วยกันมา ตั้งแต่ ม. ต้น แต่มันไปต่อก่อสร้างดุสิต และผมก็พเนจรไปเรียนแถวเอกมัย แต่ถือว่าโดดเด่นกว่าเพื่อนๆ ตัวสูงสุดในรุ่น เล่นกีฬาทุกชนิดเก่ง เล่นกีตาร์เก่ง และวาดรูปเก่ง แต่การวางตัวประมาณแบดบอยแต่ไม่ได้เกเรอะไร.. ส่วนงานผมไม่ต้องแข่งกับใครครับ แค่ทำตามสัญญา ใช้ผลงานพิสูจน์ตัวตน... มีช่วงนึงผมจะกลับกรุงเทพอยู่แล้ว แต่สู้ปัญหารถติดไม่ไหว เลยตั้งใจว่าจะปักหลักในจังหวัดที่ผมทำ ผมขับรถวันละเกือบ 200 กิโล ทำงาน 6 ไซท์งาน โดยสามารถแวะทุกไซท์ได้วันละ 2 รอบ ยังไม่รวมต้องเสียเวลาซื้อวัสดุก่อสร้างอีก ถ้าอยู่กรุงเทพทำไม่ได้แน่ๆครับ... ตอนนี้ยังไม่หวังอะไรมาก เพราะหนทางยังอีกยาวไกล.. อิสระได้อย่างเดียวคือความคิดครับ.. เพราะยังกลัวเมียเหมือนเดิม.. แหะๆ.. :D พี่แด็ก เป็นรุ่นพี่ผมตอนเรียนมหาลัยครับพี่.. ตอนนั้นรู้สึกก็เป็น Big Ass แล้ว ส่วนปัญหาที่พี่ตั้วเจอ ก็ขอให้ผ่านไปโดยเร็วครับ. หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: s.somsak ที่ มีนาคม 23, 2013, 11:39:16 AM เพื่อนคนที่ทำผมลำบากจนต้องเก็บตัวอยู่หลายปี วันหนึ่งมันโทรมาบอกว่าอยากให้ไปช่วยงานมันหน่อย .......ไม่รู้มันคิดได้ไง
เหล่าเพื่อนร่วมรุ่นต่างบอกว่า เฮ้ยเพื่อนฝูงกันเรื่องแค่นี้อย่าถึงกับต้อง..กันเลย ผมบอกถ้าพวกมึงอยากให้กูยกให้กูก็จะยกให้ แต่นั้นมาผมก็ไม่เคยติดต่อพวกนั้นอีกเลย 20 กว่าปี มีสังคม อยูกับครอบครัว ญาติ เพื่อนร่วมงาน ไม่มีเพื่อน คบแค่เป็นคนรู้จัก หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ มีนาคม 23, 2013, 08:56:48 PM ผมยังทำไม่ได้ครับพี่เรื่องอิสระทางการเงิน แต่เรื่องเวลาพอทำได้ครับ แต่แลกกับความเสี่ยงเล็กๆน้อยๆตอนลูกน้องอู้.. แต่เดี๋ยวนี้ใช้ระบบตัดเหมาเลยเหนื่อยน้อยลงหน่อยแต่ก็ต้องวิ่งดูงานทุกที่ เพราะเป็นเรื่องของความรู้ในงาน กลัวความผิดพลาดของคนที่เป็นซับพลายเออร์เราครับ... แด๊กเรียนด้วยกันมา ตั้งแต่ ม. ต้น แต่มันไปต่อก่อสร้างดุสิต และผมก็พเนจรไปเรียนแถวเอกมัย แต่ถือว่าโดดเด่นกว่าเพื่อนๆ ตัวสูงสุดในรุ่น เล่นกีฬาทุกชนิดเก่ง เล่นกีตาร์เก่ง และวาดรูปเก่ง แต่การวางตัวประมาณแบดบอยแต่ไม่ได้เกเรอะไร.. ส่วนงานผมไม่ต้องแข่งกับใครครับ แค่ทำตามสัญญา ใช้ผลงานพิสูจน์ตัวตน... มีช่วงนึงผมจะกลับกรุงเทพอยู่แล้ว แต่สู้ปัญหารถติดไม่ไหว เลยตั้งใจว่าจะปักหลักในจังหวัดที่ผมทำ ผมขับรถวันละเกือบ 200 กิโล ทำงาน 6 ไซท์งาน โดยสามารถแวะทุกไซท์ได้วันละ 2 รอบ ยังไม่รวมต้องเสียเวลาซื้อวัสดุก่อสร้างอีก ถ้าอยู่กรุงเทพทำไม่ได้แน่ๆครับ... ตอนนี้ยังไม่หวังอะไรมาก เพราะหนทางยังอีกยาวไกล.. อิสระได้อย่างเดียวคือความคิดครับ.. เพราะยังกลัวเมียเหมือนเดิม.. แหะๆ.. :D ช่วงนี้เป็นไรไม่รู้ครับเข้าเว็บ อวป. ยากมาก เมื่อคืนก็เข้าหลายรอบแต่ก็เข้าไม่ได้ ผมเองก็ไม่ได้สนทนากับคุณ dignitua นานมากแล้ว ผมยังจำได้ที่คุยกันก็ ในกระทู้ เรมิงตัน แรน 1911 4ปี ได้แล้วมั้งตอนที่คุณ dignitua เข้ามาใหม่ๆ หลังจากนั้นผมก็ไม่ค่อยเข้ามาพูดคุยเท่าไหร่ แต่ก็เข้าเว็บอยู่เนื่องๆ ดูๆ แล้วก็ออก พูดถึงเรื่อง อสังหาริมทรัพย์ กลุ่มนี้ก็เดินหน้าแบบก้าวกระโดด ผมเองหุ้นในกลุ่มนี้ก็พอได้กำไรอยู่บ้างนิดหน่อย ขอบวกหนึ่งคะแนนให้น่ะครับ สำหรับคนสู้ชีวิต ::002:: ::002:: ที่ผมล้ม.. ไม่ใช่เพราะว่าทำงานไม่ได้ แต่เป็นเพราะเก็บเงินไม่ได้ซึ่งมีอยู่ 2 สาเหตุครับ.. ครั้งแรก เจ้าของโครงการณ์ฆ่าตัวตาย โดนลูกเขยและลูกๆตัวเองผันเงินออกจากระบบจนเงินไม่เหลือในการบริหารโครงการณ์ และบวกกับโครงการณ์ต้องกู้ธนาคารมาทำโดยดอกเบี้ยกระหน่ำอีกเดือนละหลายแสน แม็ทซ์นั้นแม็ทซ์เดียวผมโดนไป 5 ล้าน เงินที่เก็บมา 10 กว่าปีเกลี้ยงไปในพริบตาเดียว... และหลังจากนั้นจะโดนโกง คือ ทำงานเสร็จแล้วต้องรอให้ลูกค้าโอนให้หมดก่อนถึงจะได้งวดสุดท้าย บางทีกว่าจะโอนหมดใช้เวลาเป็นปี พอโอนหมดก็ไม่ได้เงินหรือจ่ายไม่ครบเพราะอ้างว่าเอาเงินไปเก็บงานให้ลูกค้าซึ่งบางหลังกว่าจะมีคนมาซื้อใช้เวลาเกือบปี ต้องเก็บนู่นนี่นั่นใหม่ทั้งหมดให้เหมือนบ้านสร้างเสร็จใหม่ๆ บางทีก็ได้เงินบ้าง บางทีก็ไม่ได้เงินเพราะเหนื่อยที่จะตาม จนสายป่านบางไปเรื่อยๆ... หมดที่สุดตอนมาระยอง จากเคยมีรู้สึกจะเหลือเงินไม่ถึง 2 หมื่นกับลูกน้อง 10 กว่าคน... ปั้นกันมาครึ่งปีก็ทำไม่รอดแต่ไม่ขาดทุน แต่ไม่ได้กำไรเลยพเนจรอีกครั้ง คราวนี้เละเลยวิ่งควบ 2 จังหวัด กรุงเทพ-ระยอง บางวันยังแทบไม่มีเงินซื้อนมให้ลูก... มีอยู่วันนึง ชะตาเล่นตลก.. ขอถ่ายทอดในที่สาธารณะให้ฟังเพื่อเป็นกำลังใจสำหรับคนที่สู้ครับ.... ผู้รับเหมาที่รู้จักกันในจังหวัดระยองชวนผมไปดื่มเบียร์ที่หน้าโครงการณ์หลังเลิกงาน... นั่งกันอยู่ 3 คน ดื่มไปซักพักอีก 2 คนปวดท้องเบาเดินไปปัสสาวะ เหลือผมนั่งคนเดียว.. มีภรรยาของคนสำคัญ เดินมาที่ผมนั่งแล้วถามว่าโครงการณ้นี้ใครเป็นผู้รับเหมา รับราคาเท่าไหร่ ผมบรรเลงเองหมด แล้วเค้านัดผมอีก 2 วันไปหาเค้า แลกเบอร์โทรกัน... ผู้รับเหมาที่รู้จักกันเดินกลับมาที่โต๊ะ ผมไม่พูดอะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องเมื่อกี้ ดื่มกินกันเหมือนทั่วไปปกติ.. อีก 2 วันผมไปหาเค้าจัดเซ็นต์สัญญาก่อสร้างเลย วันนั้นผมมีเงินอยู่ 5 พัน แต่เซ็นต์สัญญา 10 ล้าน.... ผมไม่สน อะไรจะเกิดก็เกิด เดินหน้าลูกเดียว... สุดท้ายทำงานนั้นจบ ทุกอย่างแฮ๊ปปี๊.. งานพิสูจน์ตัวตน หลังจากนั้นมีงานเข้ามาหาจากที่เมื่อก่อนเข้าหางานแล้วไม่เคยได้... ถึงวันนี้ผมพอใจระดับนึงครับ มีจุดที่จะให้ไปต่อและมีหน่วยกิตราคาแพงตอนล้มมา ทำให้ระวังทุกฝีก้าว... แต่มีจุดสังเกตุ ถ้างานมาหาเรามักจะไม่โดนโกงครับ... วันนี้แค่พอไปได้ และอยากจะบอกให้ทุกคนสู้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีโอกาส และถึงจะผ่านไปได้ก็ต้องสู้ไปเรื่อยๆทุกๆวันครับ.... หัวข้อ: Re: คนที่ไม่ควรลืม เริ่มหัวข้อโดย: dignitua-รักในหลวง ที่ มีนาคม 23, 2013, 09:32:46 PM ผมจมมา 2 ปีเต็มๆ แทบเอาครอบครัวไปไม่รอด.... ผมก็ไม่ให้เขามาคบกับผมไปหลายคนเหมือนกันครับเหมือนเอาความลำบากไปให้เขา(เลยคิดว่าตัวเราคงไม่ดีพอที่จะคบกับเขายามลำบาก)เรียนรู้ได้อย่างเดียว แม้แต่กำลังใจยังต้องสร้างเอง.... ถึงวันนี้มีงานต่อเนื่องถึง 5 ปี กำลังกายมีล้นเหลือ วิดพื้น ซิทอัพ ทุกวัน เหลือแค่เรื่องเหล้ากับบุหรี่ที่กำลังลดๆลง.... ตอนนี้คนข้อ 2, 3 มาขอความช่วยเหลือ... ผมไม่ช่วยครับ.... เมื่อก่อนโทรหาใครยังไม่มีใครรับสาย ตอนนี้ตัดสังคม อยู่แค่กับครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ลูกน้อง และนายจ้าง กับเพื่อนๆพี่ๆในเวป อวป. ก็เพียงพอแล้วครับ... โทรไปตอนลำบากพอรู้ว่าเราลำบากมันไม่รับโทรอีกเลย พอสบายดีโทรมาเลยบอกลูกๆรับสายให้ตอบว่าพ่อตายไปแล้ว เมื่อก่อนผมถึงขั้นตัดสติ๊กเกอร์ friendship แปะท้ายรถเลยครับ... |