|
หัวข้อ: ขอยืมเงินพ่อ.. เริ่มหัวข้อโดย: เบิ้ม ที่ มีนาคม 22, 2013, 08:02:46 PM (http://image.ohozaa.com/i/743/qMkYbt.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/wGHgGqxlFdf8RJ4W)
อย่ามัวแต่ทำงานจนลืมอะไรบางอย่างที่สำคัญ ลูกชาย : พ่อครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย ? พ่อ : แน่นอน ได้สิ , ลูกจะถามอะไร ลูกชาย : พ่อครับ ใน 1 ชั่วโมงพ่อหาเงินได้เท่าไหร่เหรอครับ ? พ่อ : มันไม่ใช่ธุระอะไรของลูก ทำไมถึงถามอะไรแบบนี้ ? ลูกชาย : ผมแค่อยากรู้ ได้โปรดบอกผมเถอะครับ ใน 1 ชั่วโมงพ่อหาเงินได้เท่าไหร่เหรอครับ ? พ่อ : ถ้าลูกต้องรู้ให้ได้ พ่อก็จะบอกให้ฟัง ใน 1 ชั่วโมง พ่อหาเงินได้ 100 บาท ลูกชาย : โห !!! (ทำหน้าเศร้าพร้อมกับก้มหน้าลง) ลูกชาย : พ่อครับ ผมขอยืมเงินพ่อ 50 บาทได้มั้ย ? พ่อของเขาโมโหอย่างมาก พ่อ : ถ้าด้วยเหตุผลที่ลูกถาม เพียงเพราะอยากจะขอยืมเงินพ่อ เพื่อไปซื้อของเล่นห่วยๆ หรือ สิ่งของไร้สาระพวกนั้น ลูกควรจะนำตัวเองตรงกลับไปที่ห้อง และ เข้านอน พร้อมกับคิดว่าทำไมถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ พ่อทำงานหนักทุกวัน เพื่อเลี้ยงลูกที่มีนิสัยอย่างนี้เหรอ เด็กชายตัวน้อย เงียบลง และค่อยๆเดินขึ้นไปที่ห้องของเขาและปิดประตูลง พ่อนั่งลงด้วยความโมโห นึกย้อนคิดถึงคำถามของลูกชาย เขากล้าถามกับเราอย่างนั้นได้อย่างไร เพียงเพื่อแลกกับเงินบางส่วน ผ่านไป 1 ชั่วโมง... อารมณ์ของพ่อเริ่มสงบลง และเริ่มคิดได้ว่า บางทีอาจจะมีบางสิ่งที่มีราคา 50 บาท ซึ่งลูกอยากได้จริงๆ และความจริงแล้ว เขาก็ไม่เคยถาม หรือ ขอเงินเรามาก่อนเลย ดังนั้นเอง พ่อจึงตัดสินใจเดินขึ้นไปหาลูกน้อยที่ห้องนอน พ่อ : ยังไม่นอนอีกเหรอลูก ? ลูก : ไม่ครับพ่อ ผมยังไม่นอน พ่อ : พ่อมาคิดดูแล้ว บางทีพ่อคงทำงานจนเหนื่อยเกินไป ถึงได้พูดกับลูกแรงขนาดนั้น นี่เงิน 50 บาทที่ลูกขอยืมพ่อ เอาไปสิ หนุ่มน้อยฉีกยิ้มด้วยความดีใจ พร้อมกับลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเอง เขาก็รีบดึงแบงค์ยับๆจำนวนหนึ่ง และ เศษเหรียญเล็กๆน้อยๆ ออกมาจากใต้หมอนของเขา เขานั่งบรรจงนับมันอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองพ่อ ในขณะเดียวกันกับที่พ่อเริ่มจะโมโหขึ้นอีกรอบ เพราะเห็นลูกชายซ่อนเงินจำนวนหนึ่งไว้ใต้หมอน พ่อ : ลูกจะเอาเงินเยอะแยะขนาดนี้ไปทำอะไร ในเมื่อลูกก็มีมันอยู่มากแล้ว (พ่อถามด้วยอารมณ์เริ่มโกรธ) ลูกชาย : เพราะผมมีไม่พอครับพ่อ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้ว พ่อครับ นี่เงิน 100 บาท ผมขอซื้อเวลาทำงานของพ่อ 1 ชั่วโมง พรุ่งนี้ตอนเย็น พ่อช่วยกลับบ้านมาหาผมเร็วๆนะครับ ผมเพียงแค่อยากจะกินข้าวเย็นกับพ่อครับ พ่อหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เพราะความเจ็บปวดที่หน้าอก รู้สึกเหมือนดวงใจของเขา มันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ พ่อรีบคุกเข่าลง โผเข้ากอดลูกชายทั้งน้ำตา พร้อมกับขอให้ลูกชายสุดที่รักยกโทษให้ตัวเขา นี่เป็นเพียงเรื่องสั้นๆ ที่อยากเตือนให้คุณคิดว่า เราไม่ควรปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ความหมาย พรุ่งนี้ หากคุณตายลงที่ทำงานของคุณ ก็สามารถหาคนมาทำงานแทนที่ช่วงเวลาของคุณได้อย่างง่ายดาย แต่สำหรับครอบครัวและคนที่คุณรัก พวกเขาเหล่านั้น ไม่สามารถหาใครมาแทนที่ช่วงเวลาที่สูญเสียไปจากคุณได้ ลองถามตัวเองดูว่า ทุกวันนี้ ตัวของคุณใช้เวลาไปกับสิ่งใดมากกว่ากัน ระหว่าง การทำงาน หรือว่า ครอบครัว ? แล้วถามใจตัวเองอีกครั้ง ว่าสิ่งใดกันแน่ ที่มีความสำคัญกับชีวิตของคุณมากกว่ากัน ? Cr.Rish Valentine แปลไทยโดย : เด็กหนวด ปล.นี่เป็นการแปลครั้งแรกของผม ถ้ามีตรงไหน แปลผิด หรือ ไม่เข้าใจ ต้องขออภัยด้วยนะครับ Like us on แปลก หัวข้อ: Re: ขอยืมเงินพ่อ.. เริ่มหัวข้อโดย: SillyOldMan ที่ มีนาคม 22, 2013, 08:17:24 PM ทุกวันนี้ผมเลี้ยงลูกวันละ7-9ชั่วโมง ทำงานวันละ2-4ชั่วโมงอยู่แล้วครับ
ขืนลดเวลาทำงานอีก เดี๋ยวลูกจะอดตายเอา :~) |