เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ใกล้วันแม่แล้วอ่านหน่อยนะครับ


1…………
ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง วันนี้..ก็เหมือนเคย แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึก ตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น โมโหตัวเองมาก ที่ลืมตั้งนาฬิกาปลุก ( โดนเจ้านายด่าแน่ๆ )

แม่มาเคาะประตูห้อง ..."ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว"                   ฉันหงุดหงิดมาก ...........
โธ่ !! แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้ เนี่ย..หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว วันนี้..มีประชุมด้วย

"แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย"
........ แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง..ไม่กินมันแล้ว
........ แม่จับแขนฉันเบาๆ ก่อนเดินออกจากห้อง อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง

แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว " กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่"
หนู.....ไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที

2………..

.... ถึงที่ทำงาน "ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุมแล้วรายงานอยู่ไหน"
ยกมือไหว้ .. ขอโทษค่ะพี่ รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
"พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ เดี๋ยวช่วยไปหาอะไรให้พี่กินหน่อยสิ"
... ได้ค่ะพี่ ..... วิ่งเข้าห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ....
ว๊าก!! น้ำร้อนลวกมือ ... มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆ เลยค่ะ....
ออกจากห้องประชุมเกือบเที่ยง

แม่โทรมาจากบ้าน " เมื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก
แม่หาในตะกร้าไม่เจอ จะเอาไปซักน่ะ " .... หาไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก
หนู....จำไม่ได้ คงโยนไว้ที่ไหนน่ะแหละ เมื่อเช้าหนูรีบ ....... "
.......................ไม่เป็นไรลูก

แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ" ......ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่
ยังไง.....แม่กินไปก่อนเลยแล้วกันไม่ต้องรอ .....วางหูโทรศัพท์ไปทันที

3………….
...ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย ...... "เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า
ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ไหนหาไม่เจอ ... ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา
พี่ลงไปทานข้าวเถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ

 .. หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ โธ่..พี่ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา โอย !!
เที่ยงครึ่งแล้วลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ ไม่เป็นไร..บะหมี่ซักห่อพออิ่มก็แล้วกัน

....พี่คะ เจอแล้วนะคะ พี่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ
" อ้าว..เหรอ " รับเอกสารคืน ไม่มีแม้แต่ขอบใจสักคำ
แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้ ใกล้เลิกงานแล้ว.. รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า
"ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย พี่กลับก่อนละ..
ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้"

... ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม ......
พี่ขา หนูแก้ไข และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ

"กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? " .....เงียบไม่มีเสียงตอบ ไม่มีรอยยิ้ม
"มา มา แม่ช่วย " แม่รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ... หนูเหนื่อยมากเลยแม่ หนูอยากพักผ่อน

กำลังจะเดินขึ้นห้อง .. ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ..เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ
อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ กุลี กุจอเปิดคอมพิวเตอร์ .. เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ

4................
แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงาๆคนเดียว.... แม่แอบร้องไห้ .. เพราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้ แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ
แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน ฉันเริ่มทบทวน.. เจ้านายคนที่ให้เงินเดือนฉัน กับแม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิดได้เพียงนี้เลยหรือ
….. แม่!! หนูขอโทษ

ใคร?? เคยเป็นแบบฉันบ้าง ...........
แม่มีเพียงคนเดียว  คนเดียวจริงๆ ทำดีกับท่านไว้เถอะ
สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมักเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญที่สุดคือสิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวัน
เราก็คิดอยู่ว่าเราก็ต้องเห็นอยู่แบบนั้นต่อไป ไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้มันสำคัญ ไม่เคยเห็นแม้แต่ค่า
เหมือนกับการที่เราเห็นหน้าใครอยู่ทุกวัน คน ๆ นั้นวิ่งตามเราอยู่ทุกวัน ใส่ใจเราอยู่ทุกวัน
เราก็มักจะเห็นแค่ว่าใครคนหนึ่งกำลังทำอะไรที่ดู งี่เง่า น่ารำคาญ

จนวันหนึ่งถ้าเราสูญเสียคนๆนั้นไป เราก็อาจจะรู้สึกเสียใจบ้าง เราอาจจะต้องการเรียกร้องให้มาเหมือนเดิม หรือบางทีเราก็อาจจะรู้สึกว่าดีใจที่ได้มีชีวิตที่ปราศจากความรำคาญ
แต่จะมีใครที่เคยรู้สึกถึงความรู้สึกของคนที่เป็นผู้ให้ๆ เราทุกสิ่งทุกอย่าง
บางทีสิ่งที่เขาทำอยู่อาจไม่ได้ตั้งใจจะให้คุณรำคาญ แต่เขาทำไปเพราะเขารักคุณจริงๆ

เหมือนความรักของพ่อแม่ เหมือนความรักของญาติผู้ใหญ่ของคุณ
เหมือนความรักของใครอีกหลายคนที่ให้คุณด้วยความจริงใจ
คุณเคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้สำคัญบ้างไหม คุณเคยคิดว่าคุณดูแลพวกเขาดีพอหรือยัง
คุณให้ความสำคัญกับคน-ถูกคนหรือเปล่า
คุณให้ความสำคัญกับคนที่ให้วัตถุคุณมากกว่าคนที่ให้ความรู้สึกที่ดีกับคุณหรือเปล่า

5.....................

สิ่งที่สำคัญมักมองไม่เห็นด้วยตาแต่ต้องมองด้วยหัวใจ
แต่เรามักไม่มีเวลาพอที่จะใช้หัวใจมอง เรามองอะไรแค่ฉาบฉวยแล้วก็ตัดสิน
เรามองดูความรวยความจนของคน ที่สิ่งของที่เขาใช้ เรามองความดีของคน
ตรงที่เขาแสดงให้เราเห็น เรามองอะไรหลายอย่างด้วยตาแล้วเราก็ตัดสินคนเพียงแค่เวลาไม่เกิน 5 นาที เราต้องสูญเสียมิตรที่ดีไปเพียงเพราะเราอ้างว่าไม่มีเวลา
เราไม่มีเวลาก็ต่อเมื่อเราไม่สนใจ เราไม่ให้ความสำคัญต่อสิ่งนั้น ต่อคนๆนั้น
แต่ถ้าลองมองย้อนดูทำไมเราถึงมีเวลาทำอะไรมากมายหลายอย่างในแต่ละวัน
เพราะเราให้ความสนใจ ให้ความสำคัญ ทำไมคุณไม่ลองให้ความสำคัญกับสิ่งที่คุณลืมไป
กับคนที่หวังดีกับคุณแต่คุณไม่เคยมอง อย่าปล่อยให้มิตรภาพดีๆต้องมีรอยร้าว

เพราะเมื่อวันหนึ่งที่คนๆ นั้นต้องจากเราไป เราจะได้จากกันด้วยความรู้สึกที่ดี
เราจะได้ไม่รู้สึกผิดเพราะว่า เรายังทำดีกับเขาไม่เพียงพอ

6...............
                                                               “พ่อแม่ผู้แก่เฒ่า"

@ พ่อแม่ ก็แก่เฒ่า ......จำจากเจ้า ไม่อยู่นาน      จะพบ จะพ้องพาน ......เพียงเสี้ยววาน ของวันคืน

@ ขอเถิด ถ้าสงสาร ......อย่ากล่าวขาน ให้ช้ำใจ    คนแก่ ชะแรวัย ......คิดเผลอไผล เป็นแน่นอน

@ ไม่รัก ก็ไม่ว่า ......เพียงเมตตา ช่วยอาทร       ให้กิน และให้นอน ......คลายทุกข์ผ่อน พอสุขใจ

@ เมื่อยาม เจ้าโกรธขึ้ง......ให้นึกถึง เมื่อเยาว์วัย    ร้องไห้ ยามป่วยไข้ ......ได้ใครเล่า เฝ้าปลอบโยน

@ เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่....แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน         หวังเพียง จะได้ผล ......เติบโตจน สง่างาม

@ ขอโทษ ถ้าทำผิด ......ขอให้คิด ทุกทุกยาม           ใจแท้ มีแต่ความ ......หวังติดตาม ช่วยอวยชัย

@ ต้นไม้ ที่ใกล้ฝั่ง ......มีหรือหวัง อยู่นานได้          วันหนึ่ง คงล้มไป ......ทิ้งฝั่งไว้ กลายเป็นดิน 

 :D~
ครับ
รักแม่ทุกวันและตลอดไป
 :~)

อ่านแล้วซึ้งมากครับ.......ผมรักแม่มาก แม่ก็รู้............ตั้งแต่เด็ก ๆ   ทุกวันก่อนไปเรียน...จนบัดนี้ก่อนที่ผมจะออกจากบ้าน..ไปทำงานผมจะกราบแม่และกอดพร้อมหอมแก้มแม่ทุก ๆ วัน......ครับ............ถ้าใครมีโอกาส ควรพาคุณแม่ไปตรวจสุขภาพประจำปีด้วยก็จะดีมากครับ....นอกจากของขวัญอย่างอื่น   ผมจะทำสิ่งนี้ด้วยเสมอครับ......(http://i1.tinypic.com/2465cnl.gif)

ผมต้องเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัด เพราะสัญญากับแม่ไว้ว่าจะพาแกไปไหว้พระธาตุพนม..

ไม่ไปพระธาตุหลวง  วัดพระแก้ว   วัดศรีเมือง   เวียงจันทร์ด้วยหรือครับ

ด้วยความเคารพครับ........


ซื้อพวงมาลัยดอกมะลิไปกราบเท้าแม่ตอนเช้า... :VOV:


ตกเย็นพาท่านไปกินข้าวนอกบ้านครับ.............. ;D


ขอบคุณครับ.....................

แม่รักลูกผูกพัน       ยิ่งชี  วิตตน
แม้จะทุกข์ยอมทน   เพื่อเจ้า
ยอมแลกให้แม้จน    ชีพท่าน  เชียวนา
แล้วบรรดาลูกเล่า     รักแม่  บ้างไหม?

     " หมื่นคำ -น้ำ- ข้าว-ป้อน      ไม่คลายคลอน..ตอนป่วยไข้

มอบหมด..ปลดดวงใจ      แม่มอบได้...ให้ลูกรัก "

              จะวันไหนๆผมก็คิดถึงและรักแม่เสมอครับ  ถึงแม้ว่าเราจะมีโอกาสได้ใช้ชีวิตแม่-ลูกร่วมกันแค่ 20 ปีเศษ  ไม่มีความรักไหนที่จะยิ่งใหญ่เท่าความรักของพ่อ-แม่

กราบเท้าคุณแม่ครับ

แม่คือพระประจำบ้าน...รักแม่และขอให้แม่อายุยืนอยู่กับเรายาวนานตลอดไป.. ;D ;D :VOV:

.....แม่จ๋า......รักแม่มากคะ....... :VOV:

......... ปีหนึ่ง จะเจอแม่แค่หนสองหน  .... แต่ก็โทรหาแม่ทุกอาทิตย์ ..... ;D ;D

แม้ว่าแม่จะได้จากไปแล้ว........แต่ผมก็ยังรักและคิดถึงท่านทุกวัน

แม่..................

คำนี้มีอานุภาพยิ่งใหญ่ในใจลูกทุกคน จนยากที่จะเปรียบเทียบได้กับทุกสรรพสิ่งในโลก ดังคำขวัญที่สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ได้พระราชทานไว้ว่า “แม่เป็นพระอรหันต์ของลูก คนที่เที่ยววิ่งหาพระเพื่อกราบไหว้พระอรหันต์ อย่าลืมว่ามีพระอรหันต์อยู่กับตัวแล้ว ควรปฏิบัติต่อแม่อย่าให้บกพร่องได้” พระคุณของแม่อันประกอบไปด้วยความรักที่มีต่อลูกอย่างสุดหัวใจเช่นนี้ คงไม่ยากจนเกินไปนัก หากเอ่ยคำว่า “รัก” ให้แม่ได้ชื่นใจบ้าง เพราะคุณอาจโชคดีกว่าหลาย ๆ คนที่ได้เพียงแต่รำลึกถึงพระคุณแม่ผ่านภาพและเงาที่ตราตรึงไว้ในความทรงจำเท่านั้นว่า “ลูกรักแม่”
ชาวอเมริกันเป็นผู้กำหนดให้มีวันแม่อย่างเป็นทางการขึ้น และผู้ที่พยายามเรียกร้องให้มีวันแม่ในอเมริกา คือ แอนนา เอ็ม. จาร์วิส คุณครูแห่งรัฐฟิลาเดลเฟีย แต่กว่าเธอจะประสบความสำเร็จก็ครบ 2 ปีพอดีในปี ค.ศ.1914 (พ.ศ.2457) โดยประธานาธิบดี วูดโรว์ วิลสัน ได้มีคำสั่งให้ถือวันอาทิตย์ที่ 2 ของเดือนพฤษภาคมเป็นวันแม่แห่งชาติ และดอกไม้สำหรับวันแม่ของชาวอเมริกันก็คือดอกคาร์เนชั่น ซึ่งจะแบ่งออกเป็น 2 แบบ คือถ้าแม่ยังมีชีวิตอยู่ให้ประดับตกแต่งบ้านหรือประตูด้วยดอกคาร์เนชั่นสีชมพู แต่ถ้าแม่ถึงแก่กรรมไปแล้วให้ประดับด้วยดอกคาร์เนชั่นสีขาว

สำหรับในประเทศไทยนั้นมีการจัดงานวันแม่ขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ.2486 ณ.สวนอัมพร โดยมีกระทรวงสาธารณสุขเป็นผู้จัดงาน แต่เนื่องจากช่วงนั้นเป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 งานวันแม่ในปีต่อมาจึงต้องงดไปโดยปริยาย หลังจากผ่านพ้นวิกฤติสงครามไปแล้ว หลายหน่วยงานได้พยายามรื้อฟื้นให้มีวันแม่ขึ้นมาอีก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร และมีการเปลี่ยนกำหนดวันแม่ไปหลายครั้ง แต่กำหนดวันแม่ที่ประชาชนนิยม และเป็นที่รับรองของรัฐบาล คือวันที่ 15 เมษายน โดยเริ่มจัดมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2493 กำหนดงานวันแม่ในวันนี้ยังดำเนินต่อมาอีกหลายปี ก็ต้องมาหยุดชะงักลงอีก ด้วยเหตุผลที่ว่าสภาวัฒนธรรมแห่งชาติผู้จัดงานวันแม่ขาดผู้สนับสนุนซึ่งก็คือกระทรวงวัฒนธรรมที่ถูกยุบไปนั่นเอง

ต่อมาสมาคมครูคาทอลิกแห่งประเทศไทยเห็นว่าควรมีการจัดงานวันแม่ต่อไป จึงได้รื้อฟื้นงานวันแม่ขึ้นมาอีก และได้กำหนดให้จัดงานวันแม่ คือวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ.2515 แต่จัดได้เพียงปีเดียวก็เลิกไป จนกระทั่งในปี พ.ศ.2519 คณะกรรมการอำนวยการสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์เห็นว่าควรกำหนดวันแม่ให้แน่นอนเสียที จึงได้กำหนดวันแม่ใหม่โดยให้ถือว่าวันเสด็จพระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ วันที่ 12 สิงหาคม เป็นวันแม่แห่งชาติ และ กำหนดให้ดอกมะลิเป็นดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ตั้งแต่นั้นมา

เหตุผลที่ให้ดอกมะลิ เป็นดอกไม้สัญลักษณ์ของวันแม่ ก็เนื่องจาก ดอกมะลิเป็นดอกไม้ที่มีสีขาวบริสุทธิ์ ส่งกลิ่นหอมไปไกลและหอมได้นาน อีกทั้งยังออกดอกได้ตลอดทั้งปี เปรียบได้กับความรักอันบริสุทธิ์ของแม่ที่มีต่อลูกไม่มีวันเสื่อมคลาย
 
(http://img85.imageshack.us/img85/456/m1js3.jpg)

 มะลิ มะลิลา มะลิหลวง มะลิซ้อน
Jusminum adenophyllum.
OLEACEAE
          มะลิเป็นพรรณไม้พุ่มยืนต้นขนาดกลาง แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบๆ ลำต้นสูงประมาณ 5 ฟุต ใบเป็นใบเดี่ยวแตกออกเป็นคู่ ไปตามก้านต้นลักษณะใบป้อมมน ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบใบเรียบไม่มีจัก ผิวใบเรียบสีเขียวเข้มเป็นมัน ใบยาว 2-3 นิ้ว มีดอกมะลิเป็นดอกเดี่ยว ออกเป็นช่อตามปลายยอดหรือปลายกิ่งประมาณ 3-5 ดอก แล้วแต่ชนิดพันธุ์ ดอกมีสีขาวกลิ่นหอม มีทั้งดอกลาและดอกซ้อน ขึ้นอยู่กับชนิดพันธุ์ มะลิออกดอกตลอดปี
          มะลิเป็นไม้ที่ชอบแสงแดดจัด กลางแจ้ง อากาศถ่ายเทสะดวก ต้องการน้ำปานกลาง ควรปลูกในดินที่ร่วนซุย ขยายพันธุ์มะลิโดยการปักชำกิ่ง หรือตอนกิ่ง
          มะลินอกจากจะมีกลิ่นหอมไว้ดมแล้ว มะลิดอกแห้งใช้ปรุงเครื่องยาหอมใช้บำรุงหัวใจได้เป็นอย่างดี