เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

แม่เด็กเหยื่อติดรถ รร.ล่าสุด ร้องหาความรับผิดชอบ ด้าน "โรงเรียน" แย้งไม่ใช่รถในทรัพย์สิน เป็นของเอกชน

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09:20:02 น.

 
จากกรณี ด.ช.สุริยการ พากัน หรือน้องพอตเตอร์ อายุ 3 ขวบ ซึ่งเป็นนักเรียนชั้นอนุบาล 1 โรงเรียนอุทุมพรวิทยา ได้เสียชีวิต เนื่องจากถูกขังอยู่ในรถปิคอัพรับ-ส่งนักเรียนเป็นเวลานานกว่า 7 ชั่วโมง ทางโรงพยาบาลอุทุมพรพิสัย ได้ส่งศพของน้องพอตเตอร์ไปที่โรงพยาบาลศรีสะเกษ เพื่อทำการตรวจพิสูจน์หาสาเหตุของการเสียชีวิตต่อไป ตามข่าวที่ได้นำเสนอไปแล้วนั้น


ความคืบหน้าล่าสุด เมื่อเวลา 09.00 น. วันที่ 15 พฤษภาคม ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปพบกับ น.ส.ธัญยธรณ์ บุญมา อายุ 27 ปี อยู่บ้านเลขที่ 9 หมู่ 12 บ้านหนองใหญ่ ต.หนองห้าง อ.อุทุมพรพิสัย จ.ศรีสะเกษ ซึ่งเป็นแม่ของเด็กที่เสียชีวิต พบว่าแม่และบรรดาญาติพี่น้องของน้องพอตเตอร์หลายคนพากันมาจับกลุ่มคุยกันเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น ซึ่งบรรดาญาติพี่น้องต่างพากันแสดงความไม่พอใจที่ทางโรงเรียนไม่ได้เข้ามาแสดงความรับผิดชอบกับการเสียชีวิตของน้องพอตเตอร์ที่ถูกขังเสียชีวิตอยู่ในรถภายในโรงเรียนอุทุมพรวิทยา ขณะที่แม่ของน้องพอตเตอร์เตรียมตัวที่จะเดินทางไปยังโรงพยาบาลศรีสะเกษ เพื่อที่จะไปพบแพทย์ซึ่งจะทำการพิสูจน์ศพน้องพอตเตอร์ว่าเสียชีวิตเพราะสาเหตุใด


น.ส.ธัญยธรณ์ บุญมา อายุ 27 ปี แม่ของน้องพอตเตอร์ กล่าวด้วยน้ำตานองหน้าว่า ตนไปโรงพยาบาลอุทุมพรพิสัย เมื่อเวลา 17.00 น. ของวันที่ 14 พ.ค. เนื่องจากได้รับแจ้งจากทางโรงเรียนว่า  ลูกถูกขังอยู่ในรถและเมื่อไปถึงโรงพยาบาลพบว่า แพทย์กำลังช่วยกันปั๊มหัวใจของน้องพอตเตอร์อยู่  ซึ่งแพทย์บอกว่าให้ตนทำใจ เพราะว่าได้พยายามช่วยน้องพอตเตอร์ตั้งแต่เวลา 15.00 น. เป็นต้นมาแล้ว แต่น้องไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย  ฉีดยากระตุ้นก็ไม่มีความรู้สึกทำให้ตนทราบว่ายังไงแล้วน้องพอตเตอร์เขาก็ไม่อยู่กับเราแล้ว ตนรู้สึกเสียใจมากลูกเราทั้งคน เป็นลูกใครๆ ก็รัก ซึ่งนับตั้งแต่วันเกิดเหตุมาจนบัดนี้โรงเรียนไม่ได้เข้ามาแสดงความรับผิดชอบต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตนอยากให้ทางโรงเรียนได้เข้ามาแสดงความรับผิดชอบในเรื่องนี้ด้วย เพราะไม่ได้มีการเข้ามาพูดคุยกับตนและครอบครัวแต่อย่างใด


ด้าน พ.ต.ท.ทินกร เดชาเลิศ พงส.ชำนาญการพิเศษ สภ.อุทุมพรพิสัย จ.ศรีสะเกษ ซึ่งเป็นเจ้าของคดี  ได้รับการติดต่อจาก นางสาวอัมพิกา เพชรนาม อายุ 32 ปี อยู่บ้านเลขที่ 18 ม.2 ต.หนองไฮ อ.อุทุมพรพิสัย จ.ศรีสะเกษ ซึ่งเป็นครูที่โรงเรียนอุทุมพรวิทยา อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ และเป็นเจ้าของรถปิคอัพ ยี่ห้อ อีซุซุ สีบรอนซ์ทอง หมายเลขทะเบียน บบ.1239 ศรีสะเกษ นำมาใช้รับส่งนักเรียน โดยกระบะข้างหลังต่อเป็นโครงหลังคา จัดให้มีที่นั่งสำหรับเด็ก ได้นำรถมามอบให้กับพนักงานสอบสวน เพื่อใช้ประกอบคดี ซึ่งรถคันนี้ เป็นรถส่วนตัวของ น.ส.อัมพิกา ที่นำเอามาใช้รับจ้าง รับ-ส่งเด็กนักเรียนที่โรงเรียนนี้ โดยที่รถคันดังกล่าว ไม่ใช่รถรับส่งของทางโรงเรียนแต่อย่างใด ซึ่งพนักงานสอบสวน สภ.อุทุมพรพิสัย ได้ตั้งข้อหา กับ น.ส.อัมพิกา ว่า กระทำการโดยประมาท ทำให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย เพื่อดำเนินคดีตามกฎหมายต่อไป

 


ผู้สื่อข่าวรายงานด้วยว่า ล่าสุดเช้าวันนี้ ทางเจ้าของโรงเรียนอุทุมพรวิทยา ได้ส่งเจ้าหน้าที่ของโรงเรียน มาประสานงานกับพนักงานสอบสวน สภ.อุทุมพรพิสัย ว่า เนื่องจากรถรับส่งนักเรียนดังกล่าว เป็นรถส่วนบุคคล ไม่ใช่รถของทางโรงเรียน แต่ว่าทางโรงเรียนก็พร้อมจะให้การเยียวยา ช่วยเหลือต่อไป

 


ก่อนหน้านี้ เมื่อเวลา 15.30 น. ของวันที่  14  พฤษภาคม ที่ผ่านมา  พ.ต.ท.ทินกร  เดชาเลิศ  พงส.ชำนาญการพิเศษ  สภ.อุทุมพรพิสัย  จ.ศรีสะเกษ  ได้รับแจ้งว่า  เกิดเหตุเด็กนักเรียนเสียชีวิต  เนื่องจากถูกขังอยู่ในรถปิคอัพรับ  - ส่งนักเรียนของโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง  จึงได้รายงานให้ผู้บังคับบัญชาทราบ  และรุดไปตรวจสอบยังที่เกิดเหตุ  ซึ่งเมื่อไปถึงพบว่า  เด็กเสียชีวิต ก่อนจะถูกนำตัวส่งไปยังโรงพยาบาลอุทุมพรพิสัย


 

จากการสอบสวนเบื้องต้น  น.ส.ธัญยธรณ์  บุญมา  อายุ  27  ปี  อยู่บ้านเลขที่  9  หมู่  12  บ้านหนองใหญ่  ต.หนองห้าง  อ.อุทุมพรพิสัย  จ.ศรีสะเกษ  ซึ่งเป็นแม่ของเด็กที่เสียชีวิต  ให้การเบื้องต้นว่า  เด็กที่เสียชีวิตชื่อ  ด.ช.สุริยการ  พากัน  หรือน้องพอตเตอร์  อายุ  3  ขวบ  เป็นนักเรียนชั้นอนุบาล  1  โรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง ก่อนเกิดเหตุ  ได้มีรถปิคอัพ  ซึ่งเป็นรถของครูในโรงเรียนดังกล่าว  ได้มารับน้องพ๊อตเตอร์จากบ้าน  เพื่อไปเรียนหนังสือตามปกติ  โดยรับออกจากบ้าน เมื่อวลา  07.30  น. ไปถึงโรงเรียน  เวลา  08.00  น.จากนั้น  น้องพ๊อตเตอร์ซึ่งนอนหลับอยู่บริเวณแค็บด้านหลังของรถ  จนกระทั่งเวลา  15.00  น.เจ้าของรถจึงได้มาเปิดประตูรถ  และพบว่า  น้องพ๊อตเตอร์ อยู่ในชุดนักเรียน ตัวเขียวคล้ำ กระดุมเสื้อฉีกขาดอยู่ภายในรถ จึงได้รีบนำส่งโรงพยาบาลอุทุมพรพิสัย  แต่ปรากฏว่า  น้องพอตเตอร์ได้เสียชีวิตแล้ว ซึ่งโรงพยาบาลอุทุมพรพิสัย ได้ส่งศพของน้องพอตเตอร์ไปที่โรงพยาบาลศรีสะเกษ เพื่อทำการตรวจพิสูจน์หาสาเหตุของการเสียชีวิตต่อไป

 

น.ส.ธัญยธรณ์ ให้การต่อไปว่า  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ทางเจ้าของโรงเรียนได้มาพบกับตน และแจ้งว่า จะรับผิดชอบต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้อย่างเต็มที่ ซึ่ง พ.ต.ท.ทินกร  เดชาเลิศ จะได้ทำการสอบสวนหาข้อเท็จจริงในเรื่องนี้ เพื่อดำเนินคดีตามกฎหมายต่อไป

http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1368583943&grpid=00&catid=19&subcatid=1905


ชุยสุดๆ จะรีบไปตายที่ไหน จนลืมเด็ก กรณีก่อนหน้าเพิ่งมีหยกๆ  ::009::

ข่าวเศร้าจริงๆ น่าเสียใจจริงๆ  ::004::

เสียใจด้วยครับ

กรณีรถร่วมของเอกชน

ผมเคยเจอคนขับรถร่วมฯให้โรงเรียนลูกขับมารยาททราม บอกไปทางผู้จัดการฯทีเดียว ทั้งๆที่ตอนนั้นเป็นรถเปล่าแต่โรงเรียนแจ้งทางบ.ให้เอาคนขับรายนั้นออกแล้วก็บอกเลิกการต่อสัญญา ไม่กี่สัปดาห์ต่อมาก็ซื้อรถตู้เพิ่มเองเลย

เจอกรณีทำนองนี้ให้ร้องเรียนไปทางฝ่ายบริหารของโรงเรียน แต่คนฟ้องต้องจดทะเบียนรถ วัน เวลาที่พบเรื่องให้แม่น.....เจอพวกครูหรือคนขับที่ไม่ใส่ใจเด็กก็ด้วย

ช่วยๆกัน ครูอย่างมากก็ไม่ได้เบี้ยเลี้ยงรับส่งเด็ก คนขับอย่างมากก็แค่ย้ายบริษัทที่ขับ แต่ปล่อยไว้จนเคราะห์ร้ายมาลงที่เด็กแล้วจะน่าเสียใจยิ่งกว่า  ::004::

ดูข่าวเมื่อเช้า...ผมว่าคนไทยนี่สมองมันเริ่มน้อยลงหรืออย่างไร ลืมเงิน ลืมกระเป๋าตังค์ มันคงไม่แปลก...นี่มันลืมชีวิตคนทั้งชีวิต...เสียชีวิตแบบนี้ลองนึกภาพครับว่ามันจะทรมานขนาดไหน...แบบนี้ต้องเอาวิธีตรวจนับจำนวนแบบตำรวจ,ทหารมาใช้แล้วมั้งก่อนขึ้รถหรือลงจากรถ...เขาใจหน่ะเข้าใจอยู่ว่าทุกคนไม่อยากให้เกิด(ตามที่คนที่ลืมเด็กพูด)...แต่ทำไมต้องให้เกิดหล่ะ ชีวิตคนทั้งชีวิต ต้องมาจบชีวิตเพราะคำว่าลืม...มันไม่สมเหตุสมผลเลยครับผม...ปล.ขออภัยมีอารมทุกทีที่เจอข่าวแบบนี้...เพราะผมก็คนมีลูกเหมือนกัน จึง ไม่อยากให้เกิดเหตุแบบนี้ครับผม...

การไม่ปลูกฝัง ให้เด็ก สามารถช่วยเหลือตัวเองได้
ยามเกิดภัย  นั่นคือ อันตรายใกล้ตัว
และเราก็ละเลยเรื่องนี้ กันมา
จนกว่า จะมีเหตุการณ์  จึงร้องกันที
เหมือนไฟไหม้ฟาง

เสียใจด้วยครับ

จะต้องเสียใจกับเรื่องเดิมๆกี่ครั้ง   เมื่อคนไทยปัจจุบัน เริ่มมีสมาธิและความจำสั้นมากขึ้น
เพราะขาดวินัยกับความรับผิดชอบครับ 

สวัสดีครับ
                คนที่ขับเป็นอาชีพ หลังจากเสร็จภารกิจในแต่ละเที่ยว
                เค้าจะ ทำความสะอาดภายในรถทุกครั้ง เพื่อเตรียมพร้อม
                สำหรับ ภารกิจ ในเที่ยวต่อไป (จากการสอบถามคนขับรถตู้)
          เหตุการณ์ เหล่านี้จะไม่เกิด ลืมกระเป๋าตังค์ ลืมเด็ก ของเน่าคารถ ฯลฯ
          ฟังข่าวแล้วเศร้าใจครับ   

สงสัยครูมัวแต่เล่นไลน์,อัพรูปลงเฟส เลยไม่มีเวลาดูรถครับ  :P

สะเพร่าจริงๆ

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งครับ...

ไม่น่าเลย

ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียด้วยนะครับ... ::014::

เสียใจด้วยครับ

ไม่ทราบว่าคดีครั้งก่อนมีการตัดสินไปแล้วหรือยัง ผมมองว่าทำงานล่าช้า น่าจะตัดสินให้ดูเป็นตัวอย่างกันบ้างว่าทำอะไรที่ไม่รับผิดชอบก็ได้รับโทษเหมือนกัน

เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นเลยครับ เป็นครูแต่ลืม"เด็ก"

เป็นความสะเพร่าที่ไม่น่าให้อภัยค่ะ

เป็นเรื่องที่ไม่น่าให้เกิดจริงๆครับคุณหน่อย เด็กทั้งคน ไม่ใช่มือถือ ที่จะลืมทิ้งกันได้

หลานสาวไปเรียนวันนี้วันที่3ครับ ตะกี้เพิ่งสอนเค้า ถ้าหนูออกจากรถไม่ได้ ให้กดแตร่นะ ลองทำดู  :)

(http://image.ohozaa.com/i/09b/KzQaUq.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/wPGnIRMkgUwZeo4l) (http://image.ohozaa.com/i/78a/OIz48Y.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/wPGnOTpV5GfW7DFd)

เห็นด้วยครับ กดแตร กดแบบตลอดเวลา มีคนได้ยินจะได้ไปช่วยทัน เรื่องลืมอย่างนี้มันน่าจะหมดไปได้แล้ว
ขอแสดงความเสียใจต่อผู้สูญเสียด้วยครับ

พี่สมชายแกบอกน่ะครับ ว่าคุณพ่อสอนมาแต่เด็ก  ::014::

 ::002:: ดีค่ะ

หลานน่ารักครับคุณเบิ้ม

ลูกๆหลานๆตอนใส่เครื่องแบบวันแรกคนเลี้ยงจะเห่อกว่าเด็กอีก แทบพาไปโชว์จนแตะลิมิตเวลานอนเลยทีเดียว  :VOV:

แล้วนายสมชายก็ยืนยันเหมือนเดิมครับ... ว่าคนโง่มันแยะ, ก็คนโง่เท่านั้นที่ประมาทเรื่องแบบนี้ ก่อนล็อกรถยนต์ทำไมไม่เดินขึ้นไปก้มๆ เงยๆ ดูตามเบาะตามที่นั่งว่ามีใครลืมของไว้หรือเปล่า...

นี่สมัยนี้ยังดีนะครับ... หากเป็นไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ ก็จะมีคนเข้ามาบอกว่าอย่าไปตำหนิคนดูแลเลย เพราะเขาก็เสียใจเหมือนกัน ก็เขาไม่มีเจตนานี่นา ให้อภัยกันบ้าง โกรธแค้นกันไปเด็กก็ไม่ฟื้นขึ้นมาหรอก(โลกสวยแมะ)...

อภัยนะให้อภัยกันด้วยวาจากันมันก็ง่าย แต่เด็กตายไปแล้วน่ะ ปากมันบอกให้อภัย... แต่ถ้าแลกได้ขอเปลี่ยนเป็นให้ลูกเอ็งตายเพราะคนอื่นไม่มีเจตนาอย่างนี้บ้างก็แล้วกัน... เฮ้อ...

จำได้ว่า มีข่าวแบบนี้เมื่อหลายปีก่อน ถึงออกกฎ ห้ามไม่ให้รถรับส่งติดฟิล์ม...ตอนนี้ ไม่รู้เป็นไงแล้ว สองครั้งติดๆเลย....

ก็เห็นเขาติดฟีล์มกันจนมืดตึ๊บ  รถรับส่งนักเรียนนี่แหละครับ  ผมเลยคิดได้ ให้หลานนั่งรถสองแถวไปดีกว่า ผ่านหน้าบ้านทุกวัน ถ้าเด็กหลับแล้วเขาลืม ก็ไม่ถึงตาย เพราะอากาศถ่ายเทได้  ;D

พี่จ้าวคงผ่านมากเยอะ ลูกตั้ง3สาว  รับขวัญกันหนักเลย ::005::

ผมยังไม่มีเป็นของตัวเอง เลยเลี้ยงแต่หลานน่ะครับ คนนี้เลี้ยงมาตั้งแต่ในท้องแม่(หาซื้ออาหารการกินบำรุงเค้าตั้งแต่ในท้อง พ่อมันสบายเลย ลุงจัดให้หมด ::005::  ) จนถึง3ขวบกว่าก็ยังเลี้ยงอยู่ครับ

(http://image.ohozaa.com/i/fd5/MyEkHM.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/wPKhcDXCi0zWLa0q)

ปอลิง...นอกเรื่องกะทู้นิดนึงนะครับ พอดีลุงบ้าถ่ายรูป  :D

 ::014::

10กว่าปีก่อนขับเชอโรคีไปกับลูกน้อง  จอดปั๊มปุ๊บเลยเดินออกจากรถกดล๊อครีโมท  นึกว่าลูกน้องลงแล้ว  เข้าห้องน้ำสูบบุหรีพร้อมโทรศัพท์  รอลูกน้องมันทำไมเข้าห้องน้ำนานแท้ เลยจะไปเปิดแอร์รอในรถ  เจอลูกน้องนั่งเหงื่อแตกอยู่ในรถ  เลยว่าคือบ่ตายโลดปลดล๊อครุ่นโบราณก็ดึงไม่เป็น

อีกหน่อยใครที่ให้ลูกขึ้นรถตู้ไปโรงเรียนคงต้องให้พกเครื่องระเบิดกระจกติดเป้นักเรียนไปด้วยแล้วกระมัง  :P

http://www.youtube.com/watch?v=QiyluEy0-K0&feature=player_embedded

(http://image.ohozaa.com/i/86e/hFnJth.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/wPOtlQJC8KPMYOv9)

ผมเอาไปยิง ไม่เห็นจะระเบิด เหมือนกันเลยครับ
ได้เพียงแค่ เป็นหลุมเล็ก ๆ

เปิดเจอคลิปนึง

ยิงครั้งแรกพรีเซ็นเตอร์สาวก็ยิงไม่แตกเหมือนกันครับเขาห่วงแต่พูดแปะปากลำกล้องไม่ถึงกระจก ต้องเอาปากลำกล้องไปแปะให้ถึงกระจก คราวนี้ร่อนเป็นเม็ดทั้งแผ่นเลย

อย่างที่ น้าสมชาย ว่า โง่

แต่ผมว่าไม่รอบครอบ มากกว่า ทำอะไรเกี่ยวกับชีวิต รถคัุนแค่นั้น ก่อนจอดเก็บรถ เดินขึ้นไปดูสักนิดสิ


ไปทะเลนิดนะครับ

เมื่อวัน สงกรานต์ ผมไปเที่ยวน้ำตก และ หลานอีก 2 คน ญ ทั้งครู่ ป 5 คน ม 2 คน ว่ายน้ำไม่เป็น แต่เช่าห่วงยาง

ชวน ออกไปนอกๆ ไม่กล้า  555 เสร็จผม แน่ ค่อยพาออกไป แล้ว อธิบาย ถึงวิธีใช้ห่วงยาง ว่าเป็นอย่าง พอคล่อง

นิด ผม ค่อยพาออกไปทีละนิด ออกมาลึกอีกนิดก็อธิบาย ต่อว่าต้องทำอย่าง สุดท้าย ผม พาออกไปที่น้ำลึก ระดับ

6 เมตร แต่ ในขณะ เล่น ผมจะสอนว่า ให้ดู สีของน้ำ และ ความแรงของที่ใหลลงมาจากผา น้ำตก ด้วย แต่ตอน

ออกไปที่ระดับ 6 เมตร ผม นำห่วงยาง ออกไป 3 อัน ให้ใช้คนละอัน ส่วนผม ลอยคอ จับห่วงยาง เกิดห่วงยางรั่ว

ผมมีสำรอง และ ถ้าใช้ห่วงย่าง ร่วมกัน 2 คน เกิดรั่ว ผมช่วย ชีวิตได้อย่างมากก็  1 คนน้ำลึกระดับ นั้น ผลคือ ประ

มาณ 2 ชั่วโมง คน ม 2 สามารถ ลอยตัวในน้ำได้ และท้ายสุด เมื่อถึงเวลากับ จะไม่ยอมกลับครับ แต่สุดท้ายต้อง

กลับ เพราะมีอาบน้ำผู้เฒ่าที่บ้าน

เคยดูรายการ mythbusters เค้าทดลองเอาตัวรอดจากในรถ ทดลองหลากหลายทั้งถีบ ทุบ และใช้ฆ้อนทุบกระจก
แต่ของที่ใช้งานได้ดีที่สุดคือ เจ้าAutopunch กดทีเดียวกระจกกระจุยเลยครับ  ::014::

(http://paulshardwareonline.com.au/images/Centre%20Punch%201.jpg)

แต่ถ้ากรณีเด็กๆ เห็นด้วยกับการสอนให้กดแตรครับ เพราะง่ายและออกแรงน้อยสุดแล้ว

ดูข่าวทีวีเมื่อเช้าที่ครูอัมพิกาออกมาขอขมาศพ
โฆษกอ่านข่าวบอกว่า ครูอัมพิกาบอกว่า เห็นว่าเด็กเดินลงจากรถแล้ว ไม่คิดว่าเหลือใครแล้วเลยล็อครถ

ตกลงเด็กที่เห็นเนี่ย เด็กทุกคนหรือเปล่า เห็นเด็กคนที่เสียหรือเปล่า เห็นว่ารถครูคนที่รับส่งประจำมันเสีย

ครูคนนี้ก็มารับส่งแทน

ช่องว่างมันเกิดตรงนี้ ตรงที่แกมารับส่งแทน แกก็ย่อมไม่คุ้นหน้าสมาชิกเด็กทุกคนที่โดยสารรถแกมา
ว่าเด็กคนไหนนั่งรถคันนี้บ้างลงหมดแล้วยัง

แต่แกก็โง่และสะเพร่าตรงที่ ไม่มีหัวจิตหัวใจชะโงกไปดูเบาะหลังสักหน่อยเหรอว่าเด็กลงหมดหรือยัง
แค่เห็นเด็กเดินลงมาก็คิดว่าหมดแล้ว

รถต่อเติมหลังคากะบะมาเพื่อทำการนี้(รับส่งเด็กเป็นรายได้เสริม) ไม่มีข้ออ้างใดๆครับ ชุยครับ ไร้คุณภาพ ห่วย  ::013::

คดีแรกฯ คงโดนเรื่องประมาททำให้ผู้อื่นตาย... แต่คดีนี้หากสืบพยานให้ดี ระวังจำเลยจะโดนหนักกว่าคดีแรก เพราะมันสามารถ"เล็งเห็นผล"ครับ...

คดีแรกเป็นข่าวครึกโครมหน้าหนึ่ง นสพ.ทุกฉบับ+ข่าว TV ทุกช่อง, ไม่สามารถปฎิเสธได้ว่าไม่เคยรู้เรื่องแบบนี้มาก่อน... ทั้งๆที่รู้แล้วยังประมาท แบบนี้ระวังโดนหนักกว่าคดีแรกครับ...

          เจ้าของโรงเรียนยืนยัน น้องพอตเตอร์ ยังไม่ใช่เด็กนักเรียนในโรงเรียน แต่ครอบครัวของเด็กจงใจบิดเบือนให้เกิดความเข้าใจผิด ทั้งที่ทางโรงเรียนก็พร้อมจะช่วยเหลือเยียวยาทุกอย่าง

          สืบเนื่องจากกรณีที่ ด.ช.สุริยการ ทาจันทร์ หรือ น้องพอตเตอร์ อายุ 3 ปี นักเรียนชั้นอนุบาล 1 โรงเรียนอุทุมพรวิทยา อ.อุทุมพรพิสัย จ.ศรีสะเกษ ถูกลืมไว้ในรถรับ-ส่งนักเรียน นานกว่า 7 ชั่วโมง จนทำให้เสียชีวิต แต่ทางเจ้าของโรงเรียน กลับให้ข้อมูลว่า น้องพอตเตอร์ยังไม่ได้เป็นเด็กนักเรียนในสังกัด เนื่องจากยังไม่ได้สมัครเข้าเรียน และไม่มีชื่อเป็นนักเรียนของโรงเรียนตามระบบ ขณะที่ น.ส.ธัญยธรณ์ บุญมา แม่ของน้องพอตเตอร์ ได้ออกมาตอบโต้ โดยระบุว่า น้องพอตเตอร์เข้าเรียนที่โรงเรียนดังกล่าวมาตั้งแต่ปีที่ 2555 แล้วนั้น

          ล่าสุด เมื่อเวลา 08.00 น. ของวันนี้ (17 พฤษภาคม 2556) ผู้สื่อข่าวได้เดินทางลงพื้นที่ไปพบกับ นายบุญมา นวลสาย เจ้าของโรงเรียนอุทุมพรวิทยา เพื่อสอบถามถึงข้อเท็จจริงกรณีดังกล่าว ซึ่งนายบุญมา เปิดเผยว่า สำหรับ ด.ช.สุริยการ หรือ น้องพอตเตอร์ ที่ทางผู้ปกครองบอกว่าได้เข้ามาเรียนที่โรงเรียนนี้ ตั้งแต่ปี 2555 หรือประมาณ 1 ปีมาแล้วนั้น ข้อเท็จจริง คือ เมื่อปีที่แล้ว น้องพอตเตอร์ มีอายุเพียง 2 ปีเศษเท่านั้น

          สำหรับสาเหตุที่น้องพอตเตอร์ได้เดินทางมาโรงเรียนกับครูทุกวัน เนื่องจากครูที่สอนอยู่ในโรงเรียนอุทุมพรวิทยา เป็นญาติกับทางครอบครัวของน้องพอตเตอร์ ทางโรงเรียนจึงอนุญาตให้พาเด็กมาดูแลที่โรงเรียนได้ แต่ทางโรงเรียนไม่ได้นำชื่อของเด็กคนนี้ไปเบิกเงินอุดหนุนจากทางรัฐบาลแต่อย่างใด เนื่องจากเด็กอายุยังไม่ถึง 3 ปี โดยในแต่ละวันที่น้องพอตเตอร์เดินทางมาโรงเรียนก็จะได้รับการดูแลจากทางโรงเรียนเป็นอย่างดี ซึ่งในหลักความเป็นจริงนั้น น้องพอตเตอร์ก็ไม่ได้เดินทางมาที่โรงเรียนทุกวัน แต่มาเป็นบางครั้งบางคราวเท่านั้น
     
          ส่วนกรณีที่แม่ของน้องพอตเตอร์ ระบุว่า มีการเซ็นชื่อเพื่อรับชุดนักเรียนกับทางโรงเรียนนั้น ไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด เพราะมีแต่ทางโรงเรียนที่นำชุดนักเรียนไปให้ เนื่องจากเห็นว่า ครอบครัวของน้องพอตเตอร์มีฐานะค่อนข้างยากจน แต่ทั้งนี้ในวันที่เกิดเหตุ 14 พฤษภาคม ทางครอบครัวของน้องพอตเตอร์ก็กำลังจะเดินทางมาสมัครเรียน โดยได้นำเอกสารการสมัครเรียนบรรจุใส่กระเป๋านักเรียนของน้องพอตเตอร์มาเป็นที่เรียบร้อย แต่ได้เกิดเหตุสลดใจขึ้นเสียก่อน

          นายบุญมา กล่าวอีกว่า ก่อนหน้าที่จะเกิดเหตุการณ์สลดใจนี้ขึ้น ครอบครัวของน้องพอตเตอร์ก็มีความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นอย่างดีว่า สถานภาพของน้องพอตเตอร์เป็นอย่างไร แต่หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ขึ้น กลับพยายามสร้างความเข้าใจผิดว่า น้องพอตเตอร์เป็นนักเรียนของโรงเรียนอุทุมพรวิทยา และพูดในทำนองที่สร้างความเสียหายให้กับทางโรงเรียน แต่โดยระเบียบของโรงเรียน ต้องรับเด็กที่มีอายุ 3 ปีขึ้นไปเท่านั้น แต่เนื่องจากในช่วง 1 ปีที่ผ่านมา เพราะความเห็นใจว่า เป็นญาติกับครูในโรงเรียนจึงได้นำมาเลี้ยงดูที่โรงเรียนเพื่อให้พ่อแม่เด็กไปทำงานได้อย่างสบายใจ

          ทั้งนี้ แม้ว่าน้องพอตเตอร์จะไม่ใช่เด็กในสังกัดของโรงเรียนอุทุมพรวิทยา แต่ทางโรงเรียนก็พร้อมให้ความช่วยเหลือและเยียวยาอย่างเต็มที่ โดยไม่ได้ปัดความรับผิดชอบแต่อย่างใด แต่ตนขอปฏิเสธว่า น้องพอตเตอร์ยังไม่ได้เข้าเป็นนักเรียนชั้นอนุบาล 1 ของทางโรงเรียนอุทุมพรวิทยา เพราะยังไม่มีชื่อในทะเบียนนักเรียนที่จะสามารถเบิกเงินอุดหนุน ตามระเบียบกฎหมายที่กำหนดไว้


 ::012:: ::012:: ::012::

เมื่อเย็นผม ไปสำรวจแล้ว กรณีผมเอง คนขับรถไม่สนไม่นับ ไม่ถามว่าครบหรือยัง รับเด็กที่มารอเสร็จปิดประตูรถเลย ผม ยืนอยู่ข้างหลังบอกพี่ลืมอีกคนหรือเปล่า หันมาเปิดประตูให้บอกไปหาที่นั่ง ในสายตาที่มองเขาเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยที่ลืมเด็ก

เซ็งเลยครับ

เศร้า  คุณภาพชีวิตในประเทศด้อยพัฒนา
พอๆกับเรื่องเด็กวัยรุ่นไล่ฆ่ากันรายวัน
ไม่เคยเห็นใครใส่ใจแก้ไขจริงจังซักที  :~)

ไม่เห็นเหมือนเรื่องนิรโทษกรรม กะ เรื่องประมูลโน่นนั่นนี่
เอาเป็นเอาตายกันเหลือเกิน  :<<  :<<  :<<

ดูสารรูปแล้วก็ไม่น่าฝากชีวิตลูกไว้ด้วยแล้ว

หละหลวมครับ  ก็ไม่ใช่ลูกคุณนี่

คนที่จบมาทางครู  ถ้าเรียนดีมีมานะ โดยมากจะไปสอบเป็นข้าราชการได้ในเร็ววัน
ที่เหลือนั้นเป็นพวกเรียนปนเล่น ระเหเร่ร่อนหางานทำตามโรงเรียนเอกชนเล็กๆ(โรงใหญ่ๆเข้ายากครับแย่งกันมากๆ)
เวลาทำงานก็ทำพอแล้วๆ ตามประสาคนเรียนแบบจำใจจบ เลยทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้
ต้องโทษคนที่รับเขาเข้าทำงาน ตรวจสอบ ทดสอบ นิเทศ ติดตาม กันบ้างหรือเปล่า
หรือสนใจแต่ค่าเล่าเรียนที่ผู้ปกครองเขาจ่ายให้
ปล่อยให้ครู คนขับรถ ภารโรง บริหารโรงเรียนแทน
ผมว่าเจ้าของโรงเรียนน่าจะผิดมากที่สุด ยึดใบประกอบ ยุบโรงเรียนเป็นตัวอย่างซักราย ขี้คร้านจะตอดสวบอย่างดีเยี่ยม
(ต้องขอโทษคุณครูที่ทำดี นะครับผม)

ลองเหตุการณ์นี้คนที่ลืมเป็นข้าราชการครู  เรื่องถึงไล่ออกติดคุกอีกต่างหาก