เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สนทนาภาษาปืน => หลังแนวยิง => ข้อความที่เริ่มโดย: R2D2 ที่ มกราคม 26, 2015, 03:26:42 PM



หัวข้อ: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 26, 2015, 03:26:42 PM
ผมอ่านเจอคนกะเหรี่ยงกินแกงขี้ค่าง..อยากรู้จังว่าเป็นยังไง ลองค้นดูในกูเกิ้ล พบเอาคอมเม้นนี้จากเว็บบอร์ด Mannager Online ..ท่านที่มีประสบการณ์ "เปิบ"น่าสนใจ..เชิญมาแจมกันครับ   
จ้าาา...ป้าาา...มาแล้วจ้าาา...กระพ้ม มาแล้วจ้า...(มาสายแล้วยังซุ่มซ่ามอีก เมื่อคืนใช้เวลา ๒ ชั่วโมง นั่งจิ้มดีด เรื่องราวอาหารพิสดารทั้งหลายทั้งปวง..สองยามง่วงนอนจัด กดปุ่มผิด รีเฟรช หายจ้อย จ๋อยไปเลย..)

ก่อนอื่นต้องออกตัวว่า ประสบการณ์อาหารพิสดารทั้งหลายทั้งปวงนี้ มีความจำเป็นในชีวิต ที่ต้องไปเร่ร่อนในเขตป่าเขาหลายปี และที่ไปลาดตระเวนกินอยู่พิสดารนั้น เพราะเป็นเขตป่าดงดิบดึกดำบรรพ์ทีว่ากันว่าเป็นพื้นที่ซึ่ง พนมเทียนมาล่าสัตว์แล้ว เกิดแรงบันดาลใจ ในเป็นจินตภาพในการเขียนเรื่องเพชรพระอุมา

พื้นที่เขตรอยต่อทิวเทือกถนนธงชัย กับ เทือกเขาตะนาวศรี ฟากฝั่งตะวันตก เป็นที่อยู่อาศัยของชุมชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง ที่ซุกตัวอยู่อย่างเงียบสงบแถบนั้นมานานกว่า ๒๐๐ ปี โดยมีฤาษี(มีจริง ตัวเป็นๆ อยู่บ้าน ไล ทัง คุ )ที่เป็นทั้งประมุข ผู้นำชุมชน และ ศาสดาของลัทธิฤาษี"จงยุ" ที่มีความเชื่ออยู่อย่างว่า ไม่กินอาหารที่เป็นสัตว์เลี้ยง โดยฝากชีวิตใว้กับอาหารที่มีอยู่ตามธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์เท่านั้น

ผมก็เลยเพลิดเพลินไปกับหาอยู่หากิน อาหารป่าปีละ ๓๖๕ วัน คูณ ๓ มื้อครับ...นับเป็นความชอบธรรมที่ท่านนักอนุรักษ์ฯ ยากจะตำหนิติติงได้...อิอิ

สัตว์ป่าตัวแรกรูปร่างเร้าใจมาก ตัวเป็นเกล็ดหนาคล้ายโล่ห์อัศวินโบราณ พอจวนตัวม้วนตัวจนกลมดิก..ใช่ ครับ มื้อแรกคือ ตัวนิ่มผัดเผ็ดพริกกะเหรี่ยง...ความทรงจำลางเลืองว่า...สาปและเนื้อเหนียวหนังเคี้ยวกรุบๆ อร่อยดี...

ไม่เข้าใจว่า คนจีนบอกว่า ตัวนิ่มกินแล้วโด๊ปยังไง? เพราะคืนนั้นหลับสบายดี...

ความทรงจำถัดมา ชาวบ้านหยิบกระบอกไม้ไผ่ขนาดใหญ่มาผ่าออก เนื้อร้าที่พร้อมจะทำแกงนั้นเป็นเนื้อกวางที่ว่ากันว่าแสนอร่อย..แต่กลิ่นเนื้อร้านัั้นสุดๆเลย...ชาวบ้านเขี่ยดูเจ้าตัวเล็กขาวนวลยั๊วเยี๊ยะที่กระจุกอยู่ด้านบน พลางบอกว่า..อ้วนพอดีกินแล้วละ...ผม ผงะ เขาหัวเราะแล้วบอกว่า เจ้าหนอนอ้วนนี้บ่งชี้ว่าเนื้อกวางหมักร้าได้ที่พอดีกิน..ผมกลืนน้ำลายเอื้อก...นึกว่าต้องกินหนอนอ้วนเห่ลานั้น...

ส่วนกลิ่นนั้นที่สุดๆ เพราะวิธีหมักร้าไม่เหมือนบ้านเรา เค้าเอาเนื้อใส่กระบั้งไม่ไผ่ ทิ้งผึ่งไว้สี่ห้าวันจนหนอนขึ้นปากกระบอก จึงเทเนื้อกวางออกมาคลุกเครื่องปรุง รำข้าว และเกลือ แล้วบรรจุเข้าไปใหม่ เก็บไว้กินได้นานเป็นปี...นี้มันเนื้อเน่าหมักนี่หว่า ? ผมบอกกับตัวเอง...ขระที่บ้านเราเอาปลาหรือเนื้อสดมาคลุกเครื่องปรุง รำ เกลือ แล้วค่อยหมัก..จึงไม่มีกลิ่นสนั่นไปทั้งคุ้งแบบนี้...

พอเอาเนื้อมาทำอาหาร ที่ขึ้นชื่อและเป็นเอกลักษณ์รับแขกเลยคือ แกง "ต๊ะกะโปะ" ส่วนชื่อที่พวกเรา เรียกกันลับหลังเจ้าของบ้านคือ "แกงรากแมว" หรือ แกงอ๊วกแมว นั่นเอง...

รุปร่างหน้าตา เจ้าแกงรากแมวนี่ ก็เหมือนชื่อสมญานามนั่นแหละ...น้ำแกงเคี่ยวข้นจนเหนียวคล้ายโจ๊กกับลาดหน้าแต่มีข้าวสุกใส่แทนผัก สีเหลืองด้วยขมิ้นปนแดงพริกตำละเอียด ซึ่งดูรวมๆน่าจะเป็นอ๊วกแมวที่ป่วยเป็นโรคช้ำใน เพราะสีน้ำแกงเหนียวข้นปนข้าวสุกนั้นช้ำเลือดช้ำหนองมาก

เวลาตักกินแต่ละคำนี่คุณย่าประทัดเอ๊ย...ลืมกะเพราะปลาพิสดารของย่าเลย..รสชาดดี กลมกล่อม แต่กลิ่น สี นี่สิ..สุดๆ เนื้อกว้างร้านั้นผมหลีกเลี่ยงที่จะตัก แต่เจ้าของบ้านเค้าใจดี คิดว่าเราเกรงใจ เลยแย่งตักเนื้อกวางเน่า..เอ๊ยร้า..ใส่จานเราจนเพียบเลย...

คืนนั้น กลางดึก ต้องตื่นขึ้นมา ระบายแกงรากแมวแปลงสภาพเป็นแกงรากอสูร...โอ๊กอ้าก...อยู่เป็นนาน...

เมนูต่อไป...

อาหารฮ่องเต้ครับ...ในป่าดงดิบสัตว์ป่าที่คนบนนั้นกลัวที่สุดคือ หมี ไม่ใช่เสือ...เพราะเสือจะไม่ทำร้ายคนก่อนนอกจากถูกล่า จวนตัว หรือหวงลูก...แต่หมีนี่ เจอคนเมื่อไหร่...วิ่งใส่ไม่ยั้ง ดังนั้น ลืมเทดดี้ แบร์ หรือหมีพูห์ อ้วนจ้ำม่ำน่ารักได้เลย..เจอหมีควายวิ่งเข้าใส่เกือบตายหลายครั้ง..แต่ทุกครั้งที่หยุดมันได้ บำเน็จ ชีวิตที่ต้องแลกคือ ฝ่าเท้า ๔ ข้าง..

กลับมาที่พัก ผู้อาวุโสท่านหนึ่ง เคยไปร่ำเรียนอยู่กินเมืองจีนมาหลายสิบปี จะมีทีเด็ดในการประยุกต์วัตถุดิบที่หาได้มาทำอาหารในสูตรอาหารฮ่อเต้ทานกันเป็นประจำ โดยท่านจะแอบซุกเครื่องเทศ เครื่องปรุงขึ้นไปหลายอยู่...

เมนูวันนั้น คือ พะโล้อุ้งตีนหมี ครับท่าน...ลืม คากิ ไปก่อนเลยเช่นกัน เพราะตีนหมู กับ ตีนหมี นั้นเหมือน รถตุ๊ก กับ รถถัง...นั่นเองครับ...

เมนูอาหารระดับฮ่องเต้(ประยุกต์) อื่นๆ อาทิเช่น ต้มยำงวงช้าง  , เนื้อกระทิงย่างรมควันจิ้มแจ่ว , ผัดฉ่าชะมด ฯลฯ ใว้โอกาสหน้าจะมาสาธยาย...

มาเฉลยคำถามรื่อง "พญาพันยอด" ดีกว่า....

แน่นอนย่อมหมายถึงสัตว์ป่าชนิดหนึ่ง ซึ่งอาศัยอยู่บนต้นไม้ มีหางยาว ขนยาวดูะสะอาดกว่าสัตว์ในตระกูลใกล้เคียงกัน...และที่สำคัญ คือหากินอยู่บนยอดไม้เท่านั้น...

ลิง ไม่ใช่ ไม่มีหาง และกินทั้งใบไม้ ลูกไม้ ตลอดจนจับสัตว์เล็กๆบนพื้นดินกินด้วย

ชะนี ไม่ใช่ หางยาว แต่กินลูกไม้ และะสัตว์ แมลงบางชนิดบ้างในบางครั้ง....

แต่ พญาพันยอด นั้นอยู่สูงสุดในตระกูลเดียวกัน คือยอดไม้ และกินอาหารเพียงอย่างเดียวคือยอดอ่อนของไม้ป่าดงดิบ มันจะเลาะกินยอดไม้ไปเรื่อยเป็นร้อยเป็นพันชนิดครับ จึงเรียกว่า พญาพันยอด

ค่าง ครับ คือ พญาพันยอด...

แล้วเป็นสุดยอดของเมนูเปิบพิสดารของผมยังไง ?
ตอนที่ได้ลิ้ทลองครั้งแรก ผมก้ผ่าน อาหาร เนื้อลิง เนื้อชะนี มาแล้ว ทีแรกก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ตื่นเต้นนัก

พอชาวบ้านตักแกงรูปร่างหน้าตาแปลก คล้ายแกงป่าบ้านเรา มีผักหลายชนิด และเนื้อค่างหั่นเป็นปกติมาตั้งกลางสำรับ

แต่ที่ไม่ปกติ คือ กลิ่นครับ.....กลิ่นที่คุ้นเคย...แต่ไม่น่ามาตอนนั้น และที่ตรงนั้น...ไม่ใช่กลิ่นเนื้อร้าด้วยครับ...แต่เราคุ้นเคยยิ่งกว่า...

กลิ่นยิ่งแรงขึ้น เมื่อเจ้าบ้านยกชุดผักจิ้มน้ำพริกมาชุดใหญ่ พร้อมอาหารพิเศษ เป็นก้อนเหนียวๆ สีคล้ำๆ ชาวบ้านชวนกิน บอกเป็นยา ขมนิดหน่อย ผมจ้วงน้ำแกงซดโฮกใหญ่..รสชาด สุดยอด เข้มข้น แต่ออกขมนิดๆ คล้ายใส่ดีลงไป..แต่กลิ่นจากน้ำแกงนั้นรบกวนจิตใจผมมาก..กลิ่นคุันเคยจริงๆ..

ผมรีบจ้วงเจ้าก้อนเหนียวๆ นั้นเข้าปากเต็มคำ....อ็อกๆๆ...ติดคอครับ จะสำลัก กลิ่นฉุนสุดอยู่ในปากผมนี่เอง...เจ้าบ้าน สามสี่คนจ้องมองผมตาไม่กระพริบๆ ทั้งลุ้นเอาใจช่วยให้ผมผ่านนาทีอันเลวร้ายนี้ไปให้ได้..

ด้วยความเกรงใจอันสุดซึ้ง ผมพยายามรวบรวมพลังใจทั้งหมดที่มีในนาทีนั้น ส่งพลังผ่านไผยังกรามทั้งสองข้างเพื่อกดบดขบเคี้ยงเอื้องเจ้าสิ่งพิเศษในปากอย่างยากลำบาก กลั้นหายใจนานที่สุดในชีวิต(ประมาณว่าถ้าดำน้ำข้ามคลองบางกอกน้อยได้เลย) แล้วรับรู้รสชาดขมพิสุทธิ์ ขื่น และหยาบเหมือนมีส่วนประกอบของดินทรายด้วย....

ก่อนรวมพลังทั้งหมดกลืนคำแรกนั้นลงคอพร้อนมกลิ่นตลบอบอวลของมัน...แล้วซดน้ำแกงตามลงคออย่างบ้าคลั่ง...

แม้พอรู้ว่ามันคืออะไร ? จากกลิ่นที่คุ้นเคย..เหมือนกลิ่นของของเราเลยครับ...

พี่น้องกะเหรี่ยง อธิบายว่า ค่าง เป็นสัตว์สะอาด กิน นอนอยู่แต่บนยอดไม้ เป็นสัตว์มังสวิรติ และกินแต่ยอดไม้ที่เป็นแหล่วงรวมสารอาหารชั้นยอด คนโบราณจึงถือว่า ค่าง  ได้ผลิตส่วนประกอบหนึ่งที่นำมาทำอาหาร เป็นยานิดหนึ่ง.....

" ใช่มั๊ย ? ใช่ ใช่มั๊ย?" ผมถามยืนยัน ก่อนขอตัวลงไปสำรากที่ตีนบันไดแบบเลิกเกรงใจเจ้าของบ้าน...

ก็แต่ก่อน เคยกินแกงใส่เพี๊ยะ หรือใส้อ่อน หรือขี้อ่อน วัวพอขมกลมกล่อม....

แต่ที่เจอวันนั้น ของท่านพญาพันยอด นั้นมันคือ "ขี้" ขี้เหมือนขี้คนดีๆนี่เอง กลิ่นเดียวกันเปะ และเป็น ขี้ค่าง เพียวๆ ไม่มีส่วนผสมอื่นใด เคี้ยวกรอบๆ เพราะเป็น ขี้แก่ ที่เกือบจะหลุดออกรูตูดของค่างอยู่แล้ว...

โอ้โฮ..พี่น้อง..กว่าสามสิปีแล้ว เล่าเรื่องนี้ทีไร กลิ่นติดจมูกขึ้นมาทันใด...เอวัง ก็เป็นด้วยประการฉะนี้ละขอรับ

ขี้ค่างสด...พิสดารพอมั๊ย???  จบข่าว. 
 15 กรกฎาคม 53 16:04 
 
 
 
 
 


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: Nero Angel01 ที่ มกราคม 26, 2015, 04:13:20 PM
ขอบคุณครับ ผมคงผอมไประยะหนึ่งเพราะกระทู้นี้


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 26, 2015, 04:17:22 PM
ขนาดแกงใส่ขี้เพี้ย..แหมผมยังขยาด ๆ เลยครับ(คือเพิ่งมารู้จักเอาตอนโตแล้ว)  


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: TakeFive ที่ มกราคม 26, 2015, 04:27:41 PM
อ่านย่อหน้าสุดท้าย แทบจะอ้วกกาแฟที่พึ่งกินออกมาเลย


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ มกราคม 26, 2015, 05:10:37 PM
 ::005:: น่าจะเป็นหมู่บ้านเลตองคุอุ้มผาง


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: แสนสุข ที่ มกราคม 26, 2015, 05:35:55 PM
  ::009:: ::009:: ::009::::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: worth ที่ มกราคม 26, 2015, 07:59:08 PM

  สงสัยเจอเมนู  ลิงหมักเพลี้ย......


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ มกราคม 26, 2015, 08:30:18 PM
เกิดมาเพิ่งเคยได้ยินนี่แหละครับ... :o


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ มกราคม 26, 2015, 08:52:57 PM
ขอบคุณครับ


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: สีอำพัน-รักในหลวง ที่ มกราคม 26, 2015, 09:38:25 PM
ขอบคุณครับ


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: คมขวาน รักในหลวง ที่ มกราคม 26, 2015, 09:44:16 PM
        เนื้อเสือ
เนื้อช้าง เนื้อม้า ฯลฯ
ที่ผมเคยกิน เด็ก ๆ ไปเลยครับ ::004:: ::012:: ::012:: ::012::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: vichai01++รักในหลวง++ ที่ มกราคม 26, 2015, 09:48:48 PM
ขออนุญาต + ครับ  ::014::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: lek ที่ มกราคม 26, 2015, 11:28:29 PM
เคยเจอคนยกถ้วยแจ่วขี้เพลี้ยไปกินวงอื่น  เพื่อนผมไปเอาขี้วัวที่เอาออกจากลำใส้ใหญ่มาใส่แทน  ดูแล้วก็ขี้ล่ะครับไม่ค่อยขมเท่าไหร่  ฮา


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: SillyOldMan ที่ มกราคม 26, 2015, 11:35:49 PM
เคยอ่านเจอ"น้ำปลาลิง"ครับ

เขาเอาลิงไปผ่าท้องควักไส้ออก ยัดเกลือเข้าไป เย็บปิดให้ดีแล้วก็แขวนผึ่งลมไว้

พอได้ที่ก็ตัดหางให้ของเหลวในตัวหยดออกมา ใช้เป็นน้ำปลาของชาวป่า


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: carrera ที่ มกราคม 27, 2015, 04:12:37 AM
ไม่นิยมของป่าขนาดนั้นครับ ;D ;D ;D กลัว 555555555


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: carrera ที่ มกราคม 27, 2015, 05:06:31 AM
อาหารคนเรากินทางปาก จมูก ตา ;D ;D ;D ก่อนเข้าปากจะไม่ดมกันเลยรึ

ถ้ามีกลิ่นขนาดนั้น น่าจะไหวตัวทันกันบ้าง 5555555555  ถ้าไม่ได้อยู่ใต้ความกดดัน

อาหารป่านี่สุดยอดครับ แต่ที่บอกกินเป็นยา ไม่รู้เป็นยาอย่างไร หรือเหมือนกิมจิ ยาคู้ โยเกิต


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: Hang Forever ที่ มกราคม 27, 2015, 09:38:19 AM
ผมว่าแค่หอย ก็เป็นยาชั้นดีแล้ว ล้างดีๆ ไม่สาบ ไม่คาว ไม่กุย
อาหารป่า มันกุยครับ มันไม่ได้อาบน้ำทุกวัน แบบหอย ::002:: ::014::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 27, 2015, 09:54:14 AM
::005:: น่าจะเป็นหมู่บ้านเลตองคุอุ้มผาง
ผมอ่านเจอแกงขี้ค่าง(ไม่มีรายละเอียด) จากข้อเขียนของบุหลัน รันตี ครับ ชื่อเรื่อง  "ล่าแรดที่เมียวมอลาขะ" เทือกเขาตะนาวศรี แต่ไม่รู้จังหวัดไหน หรืออาจเป็นฝั่งพม่า เมนูนี้ดูเหมือนคนกะเหรี่ยงกินกันทั่วไปครับ  


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 27, 2015, 10:38:21 AM
ตอนผมอายุ 20 กว่า ๆ ชอบไปกินอาหารป่าที่หลังป่าไม้เขตสงขลา ไปกับน้องคนหนึ่ง เป็นร้านข้าวแกงธรรมดา แต่เมนูของเขาเป็นอาหารป่าขนานแท้ (ไม่รู้อยู่กลางเมืองได้ยังไง) เช่น กวาง เก้ง เต่า เม่น ชะมด อ้น ลิ่น(นิ่ม) ค่าง กระรอก..ฯลฯ เขาแกงเผ็ดแบบแห้ง ๆ(อาจเป็นผัดเผ็ด) ใส่ถาดไว้หลายถาด ทุกถาดดูเนื้อดำ ๆ เหมือนกันไปหมด
ผมเลือกกินชนิดที่ไม่ hardcore เท่าไหร่ เช่น แกงปลาไหล กบ ตะพาบน้ำ จนบัดนี้ผมยังไม่เคยกินอาหารป่าแท้ ๆ เลย   


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้าเสก คนเดิม ที่ มกราคม 27, 2015, 10:51:17 AM
เคยกินแต่หนู...ชะมด...แต่พวกเต่าพวกตะพาบไม่กิน...ส่วนพวกที่ใหญ่กวา เช่น พวกลิงค่างหมูป่าเก้งกวางไม่กล้ากินครับ....เห็นมีข่าวพวกทางเหนือตายบ่อย ๆ เพราะกินลาบหมูป่า.. ;D


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้าเสก คนเดิม ที่ มกราคม 27, 2015, 10:51:43 AM
ผมว่าแค่หอย ก็เป็นยาชั้นดีแล้ว ล้างดีๆ ไม่สาบ ไม่คาว ไม่กุย
อาหารป่า มันกุยครับ มันไม่ได้อาบน้ำทุกวัน แบบหอย ::002:: ::014::

 ::005:: ::005::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ มกราคม 27, 2015, 11:02:32 AM
ยอมครับ ปกติผมเคยมั่นใจว่าเป็นคนไม่เลือกกิน ไปบ้านแฟนที่นครไทยเจออาหารป่าธรรมดาไม่พิศดารมาก   :~) ผมทอดไข่เจียวกินอย่างเดียวเลยครับ ::012::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ มกราคม 27, 2015, 11:16:26 AM
 (http://image.ohozaa.com/i/289/STbsGM.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/y7CezBQwa5BHYmd3)

(http://image.ohozaa.com/i/g3e/dOBJeW.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/y7CeJbgVOMjp2y9j)

(http://image.ohozaa.com/i/64c/ByEJy3.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/y7CeRGLiCSzfvcHV)

(http://image.ohozaa.com/i/6d4/kgQaNm.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/y7Cf0yelIiOj6byB)

 ;D ;D ;D ผมอยากกินมากครับ  :D~


(http://image.ohozaa.com/i/dd7/KntRLW.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/y7Cf9LG55yqcaZw2)


ส่วนซ้ายมือ

เนื้อกระป๋องที่แจกให้กินในลาว 

มีชิ้นส่วนอวัยวะคนแถมมาด้วย

แต่แบบนั้นผมไม่อยากกินนะครับ  ::010::









หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้าเสก คนเดิม ที่ มกราคม 27, 2015, 11:27:53 AM
+ครับ ::002::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: submachine -รักในหลวง- ที่ มกราคม 27, 2015, 12:08:26 PM
อาหารป่าของผม ปลากระป๋อง.....  ;D


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 27, 2015, 01:27:49 PM
นรก 35 วันในป่าบางกลอย..นี่..ผมคลับคล้ายคลับคลาว่าแค่หลงป่าเฉย ๆ ดูเหมือนจะไม่มีข้าศึก..ไม่ได้รบกับใคร ใช่ไหมครับ ?   


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: lugkrod ที่ มกราคม 27, 2015, 01:36:45 PM
นรก 35 วันในป่าบางกลอย..นี่..ผมคลับคล้ายคลับคลาว่าแค่หลงป่าเฉย ๆ ดูเหมือนจะไม่มีข้าศึก..ไม่ได้รบกับใคร ใช่ไหมครับ ?   
รบครับโดนถล่มเหลือรอดสองคน ถ้าจำไม่ผิด.


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ มกราคม 27, 2015, 01:49:37 PM
ไปทั้งหมด 9 ท่าน

ดังนี้

กะเหรี่ยงนำทาง 1 ท่าน

ต.ช.ด.14   2 ท่าน

ต.ช.ด.พลร่มค่ายนเรศวร 6 ท่าน

ตาย 4 ท่าน หายสาบสูญ 1 ท่าน

รอดกลับมา 4 ท่าน  เป็นพลร่มค่ายนเรศวรครับ

ปะทะกันดุเดือด โดนตามล่า ต่อสู้กับความอดอยากหิวโหย หนอนกัดกินบาดแผล  ธรรมมะ ความอดทน มีสติ

ไปหาข่าวแหล่งผลิตยาเสพติดครับ








หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: รพินทรนาถ -รักในหลวงและสยามประเทศ ที่ มกราคม 27, 2015, 04:12:01 PM
เคยกินแต่หนู...ชะมด...แต่พวกเต่าพวกตะพาบไม่กิน...ส่วนพวกที่ใหญ่กวา เช่น พวกลิงค่างหมูป่าเก้งกวางไม่กล้ากินครับ....เห็นมีข่าวพวกทางเหนือตายบ่อย ๆ เพราะกินลาบหมูป่า.. ;D
ถึงเป็นหมูบ้านก็ตายได้ครับ ถ้าเป็นอาหารสุกๆ ดิบๆ พวกลาบหรือลู่เลือด  ::014::

หมูป่าหรือหมูบ้านที่เลี้ยงแบบปล่อยพวกนี้มันมีแบคทีเรียสเตรปโตคอกคัส ซูอิส (Streptococcus suis) ซึ่งเป็นสาเหตุของไข้หูดับในเลือดและสารคัดหลั่งอยู่แล้ว พอคนโดยเฉพาะทางเหนือนิยมเชือดหมูมาทำอาหารประเภท ลาบ ลู่ ส้า ก็ไม่นิยมปรุงให้สุกเพราะเนื้อมันจะไม่หวาน บางทีก็ใส่เลือดสดๆ ลงไปผสมด้วย แบบนี้ไม่ติดเชื้อก็ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรแล้วครับ ::012::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ มกราคม 27, 2015, 05:59:26 PM
::005:: น่าจะเป็นหมู่บ้านเลตองคุอุ้มผาง
ผมอ่านเจอแกงขี้ค่าง(ไม่มีรายละเอียด) จากข้อเขียนของบุหลัน รันตี ครับ ชื่อเรื่อง  "ล่าแรดที่เมียวมอลาขะ" เทือกเขาตะนาวศรี แต่ไม่รู้จังหวัดไหน หรืออาจเป็นฝั่งพม่า เมนูนี้ดูเหมือนคนกะเหรี่ยงกินกันทั่วไปครับ  
แกงขี้ค่างคนท้องถิ่นบ้านผมก็กินกันครับแต่อาจจะทำไม่เหมือนกับที่กะเหรี่ยงทำครับ สัตว์ตระกุลลิงผมไม่กินทั้งเนื้อและขี้ครับมันเหมือนคนเกินไปกินไม่ลงครับ อีกอันนึงก็ตัวตุ่นครับเอาใส้มาปิ้งกินทั้งใส้ทั้งขี้ที่ว่าเป็นยาเพราะว่าสัตว์พวกนี้จะกินยอดไม้รากไม้ซึ่งบางอย่างจะเป็นยาสมุนไพรครับแต่ผมก็ไม่กินแกงตุ่นเหมือนกันครับ ยกเว้นลาบตุ่นอันนี้ของมัก :D~


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ มกราคม 27, 2015, 06:53:16 PM


ผมว่าแค่หอย ก็เป็นยาชั้นดีแล้ว

ล้างดีๆ ไม่สาบ ไม่คาว ไม่กุย

อาหารป่า มันกุยครับ

มันไม่ได้อาบน้ำทุกวัน แบบหอย ::002:: ::014::




55555  ทรรศนะ ของ  " คน ชอบหอย "   อ่ะ ฮา 5555  ::007:: ::007:: ::007:: ::007::




หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ มกราคม 27, 2015, 06:56:29 PM


ตอนผมอายุ 20 กว่า ๆ ชอบไปกินอาหารป่าที่หลังป่าไม้เขตสงขลา
ไปกับน้องคนหนึ่ง เป็นร้านข้าวแกงธรรมดา

แต่เมนูของเขาเป็นอาหารป่าขนานแท้ (ไม่รู้อยู่กลางเมืองได้ยังไง)
เช่น กวาง เก้ง เต่า เม่น ชะมด อ้น ลิ่น(นิ่ม) ค่าง กระรอก..ฯลฯ

เขาแกงเผ็ดแบบแห้ง ๆ(อาจเป็นผัดเผ็ด) ใส่ถาดไว้หลายถาด
ทุกถาดดูเนื้อดำ ๆ เหมือนกันไปหมด

ผมเลือกกินชนิดที่ไม่ hardcore เท่าไหร่
เช่น แกงปลาไหล กบ ตะพาบน้ำ

จนบัดนี้ผมยังไม่เคยกินอาหารป่าแท้ ๆ เลย   




55555  พี่  poethipus  ต้องไป  " พบแพทย์ " แล้วอ่ะ ฮา 555555

เดินเข้าร้าน " เปิบพิศดาร "  อ่ะ ฮา

5555 ล่อปลาไหล แอนด์ กบ  คอนโด อ่ะ ฮา 555555 ::007:: ::007:: ::007::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ มกราคม 27, 2015, 07:00:40 PM


ยอมครับ ปกติผมเคยมั่นใจว่าเป็นคนไม่เลือกกิน
ไปบ้านแฟนที่นครไทยเจออาหารป่าธรรมดาไม่พิศดารมาก   :~)

ผมทอดไข่เจียวกินอย่างเดียวเลยครับ ::012::



55555  โอ้ยพี่โด่ง  " นครไทย " เมื่อก่อน  ป่าชัดๆ อ่ะ ฮา 5555

จาก  " บ้านแยง " แยกซ้าย เข้าไป สามสิบ สี่สิบกิโล ฮา
พอ ห้าโมงเย็น  เงียบเป็น  เหมือน " ป่าช้า " แล้วอ่ะ  ฮา

ยายเคยหลงไปนอน  ที่นั่นอ่ะ ฮา

555 โดนถล่ม  ในวงไฮโลว์  " หมดตูด " อ่ะ ฮา 5555  ::007:: ::007:: ::007:: ::007::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ มกราคม 27, 2015, 11:00:21 PM


ยอมครับ ปกติผมเคยมั่นใจว่าเป็นคนไม่เลือกกิน
ไปบ้านแฟนที่นครไทยเจออาหารป่าธรรมดาไม่พิศดารมาก   :~)

ผมทอดไข่เจียวกินอย่างเดียวเลยครับ ::012::



55555  โอ้ยพี่โด่ง  " นครไทย " เมื่อก่อน  ป่าชัดๆ อ่ะ ฮา 5555

จาก  " บ้านแยง " แยกซ้าย เข้าไป สามสิบ สี่สิบกิโล ฮา
พอ ห้าโมงเย็น  เงียบเป็น  เหมือน " ป่าช้า " แล้วอ่ะ  ฮา

ยายเคยหลงไปนอน  ที่นั่นอ่ะ ฮา

555 โดนถล่ม  ในวงไฮโลว์  " หมดตูด " อ่ะ ฮา 5555  ::007:: ::007:: ::007:: ::007::
ตอนนี้ก็ยังป่าคร้าบบบบบ บ้านแฟนห่างอำเภอครึ่งชั่วโมง  :~) :~) :~)


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 28, 2015, 10:34:53 AM
::005:: น่าจะเป็นหมู่บ้านเลตองคุอุ้มผาง
ผมอ่านเจอแกงขี้ค่าง(ไม่มีรายละเอียด) จากข้อเขียนของบุหลัน รันตี ครับ ชื่อเรื่อง  "ล่าแรดที่เมียวมอลาขะ" เทือกเขาตะนาวศรี แต่ไม่รู้จังหวัดไหน หรืออาจเป็นฝั่งพม่า เมนูนี้ดูเหมือนคนกะเหรี่ยงกินกันทั่วไปครับ  
แกงขี้ค่างคนท้องถิ่นบ้านผมก็กินกันครับแต่อาจจะทำไม่เหมือนกับที่กะเหรี่ยงทำครับ สัตว์ตระกุลลิงผมไม่กินทั้งเนื้อและขี้ครับมันเหมือนคนเกินไปกินไม่ลงครับ อีกอันนึงก็ตัวตุ่นครับเอาใส้มาปิ้งกินทั้งใส้ทั้งขี้ที่ว่าเป็นยาเพราะว่าสัตว์พวกนี้จะกินยอดไม้รากไม้ซึ่งบางอย่างจะเป็นยาสมุนไพรครับแต่ผมก็ไม่กินแกงตุ่นเหมือนกันครับ ยกเว้นลาบตุ่นอันนี้ของมัก :D~
ช่วยเล่าวิธีทำแกงขี้ค่างหน่อยซีครับ..อยากรู้จริง ๆ  


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ มกราคม 28, 2015, 12:54:48 PM
::005:: น่าจะเป็นหมู่บ้านเลตองคุอุ้มผาง
ผมอ่านเจอแกงขี้ค่าง(ไม่มีรายละเอียด) จากข้อเขียนของบุหลัน รันตี ครับ ชื่อเรื่อง  "ล่าแรดที่เมียวมอลาขะ" เทือกเขาตะนาวศรี แต่ไม่รู้จังหวัดไหน หรืออาจเป็นฝั่งพม่า เมนูนี้ดูเหมือนคนกะเหรี่ยงกินกันทั่วไปครับ  
แกงขี้ค่างคนท้องถิ่นบ้านผมก็กินกันครับแต่อาจจะทำไม่เหมือนกับที่กะเหรี่ยงทำครับ สัตว์ตระกุลลิงผมไม่กินทั้งเนื้อและขี้ครับมันเหมือนคนเกินไปกินไม่ลงครับ อีกอันนึงก็ตัวตุ่นครับเอาใส้มาปิ้งกินทั้งใส้ทั้งขี้ที่ว่าเป็นยาเพราะว่าสัตว์พวกนี้จะกินยอดไม้รากไม้ซึ่งบางอย่างจะเป็นยาสมุนไพรครับแต่ผมก็ไม่กินแกงตุ่นเหมือนกันครับ ยกเว้นลาบตุ่นอันนี้ของมัก :D~
ช่วยเล่าวิธีทำแกงขี้ค่างหน่อยซีครับ..อยากรู้จริง ๆ  
ผมก็ทำไม่เป็นหรอกครับใครชวนไปกินก็ส่ายหัวไว้ก่อนครับ  บางคนเค้าก็ว่าเอาขี้เพี้ยมาใส่แกงคล้ายแกงอ่อมเนื้อครับ อีกเรื่องเกี่ยวกับค่างก็คือเลือดเค้าว่าเป็นยาบำรุงกำลังครับ


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: zamphol ที่ มกราคม 28, 2015, 01:16:26 PM
แกงอ่อมพุงกระต่ายป่า ก็โคตรสมุนไพรเหมือนกันครับ  :D~ ::002:: ::005:: ::012::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ มกราคม 28, 2015, 01:28:00 PM
แกงอ่อมพุงกระต่ายป่า ก็โคตรสมุนไพรเหมือนกันครับ  :D~ ::002:: ::005:: ::012::
กระต่ายแกงใส่ฟักเขียวหรือไม่ก็ย่างพอนํ้าตกแล้วก็เอามาลาบอร่อยครับ :D~


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ มกราคม 28, 2015, 01:28:49 PM
เนื้อวัว - เนื้อควาย - หมา - แมว - ปลาไหล - ปลาดุก ผมไม่กินครับ  ;D ;D ;D

งูต้มตุ๋นย่างฯลฯ เป็นชิ้นเป็นตัว   ผมไม่กินครับ ( ผัดเผ็ดงูเห่าสับละเอียดกินครับต้องทำให้เห็นด้วย )  :D~

อาหารไทยอาหารป่าที่กินได้  ผมกินหมดครับ ตอนนี้แก่แล้วขอปรุงสุกนะครับ  :D~

จิ้นเน่าทางเหนือก็อยากลองกินครับ  :D~




หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: zamphol ที่ มกราคม 28, 2015, 01:42:27 PM
แกงทั้งพุงเลยครับ ขี้อ่อน ขี้แก่ เห็นเป็นเม็ดๆ เหมือนยาลูกกลอนเลย ซดน้ำกันโฮกๆ ::012:: ::012:: ::012:: ::005::
แกงอ่อมพุงกระต่ายป่า ก็โคตรสมุนไพรเหมือนกันครับ  :D~ ::002:: ::005:: ::012::
กระต่ายแกงใส่ฟักเขียวหรือไม่ก็ย่างพอนํ้าตกแล้วก็เอามาลาบอร่อยครับ :D~


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ มกราคม 28, 2015, 01:47:25 PM
แกงทั้งพุงเลยครับ ขี้อ่อน ขี้แก่ เห็นเป็นเม็ดๆ เหมือนยาลูกกลอนเลย ซดน้ำกันโฮกๆ ::012:: ::012:: ::012:: ::005::
แกงอ่อมพุงกระต่ายป่า ก็โคตรสมุนไพรเหมือนกันครับ  :D~ ::002:: ::005:: ::012::
กระต่ายแกงใส่ฟักเขียวหรือไม่ก็ย่างพอนํ้าตกแล้วก็เอามาลาบอร่อยครับ :D~
แกงทั้งพุงเลยครับ ขี้อ่อน ขี้แก่ เห็นเป็นเม็ดๆ เหมือนยาลูกกลอนเลย ซดน้ำกันโฮกๆ ::012:: ::012:: ::012:: ::005::
แกงอ่อมพุงกระต่ายป่า ก็โคตรสมุนไพรเหมือนกันครับ  :D~ ::002:: ::005:: ::012::
กระต่ายแกงใส่ฟักเขียวหรือไม่ก็ย่างพอนํ้าตกแล้วก็เอามาลาบอร่อยครับ :D~
ไม่ไหวมั๊งครับ ::005::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: TakeFive ที่ มกราคม 28, 2015, 02:15:40 PM
ขี้เพี้ยที่ทางคนอีสานชอบเอามาใส่น้ำจิ้มแจ๋ว รสขมๆนี่ คือ 'อุจจาระ'ของเพี้ยจริงๆเลยใช่ไหมครับ
บรึ้ยๆ หลวมตัวกินไปตั้งหลายทีละ นึกว่าเป็นผล เป็นสมุนไพรอะไรซักอย่าง


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้าเสก คนเดิม ที่ มกราคม 28, 2015, 02:22:08 PM
ขี้อ่อนนะครับ...แบบว่าออกจากกระเพาะ...เป็นน้ำเหลว ๆ ที่อยู่ในลำใส้เล็ก..ก่อนที่จะถูกลำใส้ดูดซึมเอาน้ำไปเหลือแต่กากเป็น "อุจจาระ" นั่นแหละครับ...แบบนี้เขาจะใช้เชือกด้ายผูกเป็นข้อ ๆ ซึ่งถือว่าเป็นของแท้...และนิยมใส่พวกก้อยลาบ......แต่มีอีกพวกคือ..พวกที่ร้านขายเนื้อชอบทำคือ...พวกขี้เพลี้ยที่ใส่ถุงพลาสติกไว้แถม...พวกนี้จะเอาขี้แก่ ๆ นี่แหละผสมน้ำขย้ำ ๆ แล้วกรองเอาน้ำที่ว่าแล้วเอาไปใส่ถุงไว้แถม....เหมาะสำหรับพวกที่ทำต้มขมขายนั่นแหละครับ.... ::010::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ มกราคม 28, 2015, 02:23:01 PM
ขี้เพี้ยที่ทางคนอีสานชอบเอามาใส่น้ำจิ้มแจ๋ว รสขมๆนี่ คือ 'อุจจาระ'ของเพี้ยจริงๆเลยใช่ไหมครับ
บรึ้ยๆ หลวมตัวกินไปตั้งหลายทีละ นึกว่าเป็นผล เป็นสมุนไพรอะไรซักอย่าง
ขี้อ่อนที่อยู่ในใส้วัวควายหรือสัตว์ต่างๆครับ


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: zamphol ที่ มกราคม 28, 2015, 02:24:20 PM
เคยกินกระต่ายป่าครั้งแรก สมัยทำงานที่มวกเหล็ก เอาซิงไปดัก พรานกระต่ายบรรยายสรรพคุณว่า กระต่ายป่ามันรู้จักสมุนไพรป่าทุกชนิด มันเลือกกินแต่สมุนไพรชั้นเลิศ ซึ่งมนุษย์ไม่มีวันรู้จัก  

กระต่ายป่าถึงกำลังวังชาดี สมรรถนะทางเพศดี ลูกดก ตัวผู้ผสมได้ทั้งวันทั้งคืน ถ้าอยากได้ยาดีไม่ต้องไปหา หมั่นกินต้มพุงกระต่าย ฟังแค่นั้นแหละ...หนุ่มๆอย่างพวกผม ซดน้ำกันโฮกๆ เหลือแต่ขี้กระต่าย เป็นเม็ดๆ กองอยู่ก้นหม้อ  ::005:: ::005:: ::012::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: แปจีหล่อ ที่ มกราคม 28, 2015, 02:27:37 PM
เจียวกระเทียมให้หอมๆเสร็จตักนํ้ามันออกให้เหลือแต่กระเทียมแล้วก็เอาขี้เพี้ยใส่ต้มให้เดือดเติมนํ้าหน่อยใส่ดีนิดนึงผงชูรสเล็กน้อยชดกับลาบ :D~


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: pasta ที่ มกราคม 28, 2015, 02:34:12 PM
อ่านแล้วหิวเลยครับ วันนี้อยู่คนเดียวด้วย ( แฟนไปงานศพ ตจว. กลับ 3 - 4 ทุ่ม )



หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: นายกระจง ที่ มกราคม 29, 2015, 12:51:45 PM
พิศดารที่สุดที่เจอมาก็ตอนไปทำงานที่ประเทศลาวครับ หมาโดนรถชนตายอยู่ข้างถนน ผ่านไปราวสามวันเริ่มอืดแล้ว คนท้องที่เดินมากลุ่มหนึ่งสี่ห้าคนผ่านมาเจอ ก็จัดการสุมไฟกองใหญ่ โยนหมาตัวนั้นเข้าไปในกองไฟเผาให้ขนหมดไป จากนั้นก็เอาออกมาผ่าท้อง แล้วแล่เนื้อเสียบไม้ย่างกินแกล้มเหล้าใหกัน ผมเองเดินหนีไปตั้งแต่ตอนผ่าท้องแล้วครับ หลบไปอาเจียนใต้โคนไม้ครับ


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 29, 2015, 12:57:18 PM
นักเขียนคนนึงใช้นามปากกา "ไอ้หัวเนติ" แกว่าเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก..เชื่อไหม ?   


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: hangseri - รักในหลวง ที่ มกราคม 29, 2015, 01:09:40 PM
นักเขียนคนนึงใช้นามปากกา "ไอ้หัวเนติ" แกว่าเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก..เชื่อไหม ?   
ผมคนหนึ่งละที่ไม่เชื่อเด็ดขาด


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: Hang Forever ที่ มกราคม 29, 2015, 01:49:20 PM
ผมว่าแล้วแต่คน ชอบใครชอบมันครับ ::002::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 29, 2015, 02:53:48 PM
ไม่ใช่อาหารป่าครับ..แต่ก็น่ากิน


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: submachine -รักในหลวง- ที่ มกราคม 29, 2015, 03:54:37 PM
นักเขียนคนนึงใช้นามปากกา "ไอ้หัวเนติ" แกว่าเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก..เชื่อไหม ?   
ผมคนหนึ่งละที่ไม่เชื่อเด็ดขาด

จริงครับ ขึ้นกับเนื้อสัตว์แต่ละชนิด และถึงชนิดเดียวกันขึ้นกับส่วนไหนของมัน
อย่างสเต๊กเนื้อ วัวตัวหนึ่งมีหลายส่วน ฝรั่งต้นตำรับเขาหมักอากาศนะ ทิ้งไว้ให้จุลินทรีย์ทำหน้าที่ของมันสักนิด
แล้วค่อยเอาขึ้นเตา  ฝรั่งไม่ค่อยหมักโน่น นี่ นั่น เยอะเหมือนเรา
บ้านเราเมืองร้อนเครื่องเทศสมุนไพรเยอะ บ้านเขาโรยเกลือ พริกไทยหมักอากาศ
แล้วใช้ไฟที่ถูกต้องกับเนื้อส่วนนั้นชนิดนั้น จะออกมาอร่อย

คำว่า "เนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก"
อันนี้กว้างมากครับ ถึงเวลาคนทำตามไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าน่วมแค่ไหน


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: JUNGLE ที่ มกราคม 29, 2015, 10:25:50 PM
นักเขียนคนนึงใช้นามปากกา "ไอ้หัวเนติ" แกว่าเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก..เชื่อไหม ?   

หลายคนชอบใส่เกลือปลาให้เค้มนิดๆ แล้วทิ้งไว้ข้ามคืนให้มีกลิ่นตุๆ นิดๆ เอาไปนึ่ง... กินกับผักนึ่งจิ้มแจ่ว... หลายคนบอกรสชาติดี... หลายคนบอกไม่ชอบกลิ่น... ถ้าเป็นปลาตะเพียนขนาดกลางๆ จะนิยมทำแบบนี้ครับ... แต่ตัวใหญ่ๆ นึ่งแบบสดๆ หวานกว่า...



หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ มกราคม 29, 2015, 10:28:01 PM
นักเขียนคนนึงใช้นามปากกา "ไอ้หัวเนติ" แกว่าเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก..เชื่อไหม ?  
ผมคนหนึ่งละที่ไม่เชื่อเด็ดขาด

จริงครับ ขึ้นกับเนื้อสัตว์แต่ละชนิด และถึงชนิดเดียวกันขึ้นกับส่วนไหนของมัน
อย่างสเต๊กเนื้อ วัวตัวหนึ่งมีหลายส่วน ฝรั่งต้นตำรับเขาหมักอากาศนะ ทิ้งไว้ให้จุลินทรีย์ทำหน้าที่ของมันสักนิด
แล้วค่อยเอาขึ้นเตา  ฝรั่งไม่ค่อยหมักโน่น นี่ นั่น เยอะเหมือนเรา
บ้านเราเมืองร้อนเครื่องเทศสมุนไพรเยอะ บ้านเขาโรยเกลือ พริกไทยหมักอากาศ
แล้วใช้ไฟที่ถูกต้องกับเนื้อส่วนนั้นชนิดนั้น จะออกมาอร่อย

คำว่า "เนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก"
อันนี้กว้างมากครับ ถึงเวลาคนทำตามไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าน่วมแค่ไหน
ภาษาฝรั่งเค้าเรียกดรายแองจิ้ง  ภาษาไทยคงจะเรียกว่าบ่มเนื้อ ช่วยเพิ่มเสริมครับพี่  :VOV:


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ มกราคม 30, 2015, 12:10:02 PM
คำว่า "เนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก"
อันนี้กว้างมากครับ ถึงเวลาคนทำตามไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าน่วมแค่ไหน
ผมก็อ่านมาจากข้อเขียนของ "อ้ายหัวเนติ" (ขออภัยครับไม่ใช่ไอ้หัวเนติ..รู้สึกแกเป็นคนเชียงใหม่)อีกที..ตามความเข้าใจของผม คือพ้นช่วงที่เป็นเนื้อสดไปแล้ว อีกนิ้ดเดียวจะเน่าฉึ่ง  


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ มกราคม 30, 2015, 12:17:01 PM
นักเขียนคนนึงใช้นามปากกา "ไอ้หัวเนติ" แกว่าเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก..เชื่อไหม ?   
ผมคนหนึ่งละที่ไม่เชื่อเด็ดขาด
ทางเหนือรู้สึกว่าจะเรียก"จิ้นเน่า" ;D


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: schamp ที่ มกราคม 30, 2015, 02:02:24 PM
นักเขียนคนนึงใช้นามปากกา "ไอ้หัวเนติ" แกว่าเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก..เชื่อไหม ?   
ผมคนหนึ่งละที่ไม่เชื่อเด็ดขาด
ทางเหนือรู้สึกว่าจะเรียก"จิ้นเน่า" ;D
พะเยาเรียกจิ้นนุมคับถ้าเป็นปลาก็จะเรียกปลานุมคือที่ตายในนำ้แล้วลอยขึ้นมาเองใน2-3วันจะนุ่มพอดีมีกลุ่นนิดๆใส่เครื่องปรุงเหมือนต้มยำแต่เอาไปอบใส่ยอดอ่อนของดอกแคกับยอดอ่อนส้มป่อย..สุกแล้วหอมฉุย ;Dปล.แม่ยายผมทำอร่อยที่สุดในโลก


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: submachine -รักในหลวง- ที่ มกราคม 30, 2015, 02:26:05 PM
คำว่า "เนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก"
อันนี้กว้างมากครับ ถึงเวลาคนทำตามไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าน่วมแค่ไหน
ผมก็อ่านมาจากข้อเขียนของ "อ้ายหัวเนติ" (ขออภัยครับไม่ใช่ไอ้หัวเนติ..รู้สึกแกเป็นคนเชียงใหม่)อีกที..ตามความเข้าใจของผม คือพ้นช่วงที่เป็นเนื้อสดไปแล้ว อีกนิ้ดเดียวจะเน่าฉึ่ง  
ครับ บางครั้งไม่ต้องถึงขนาดนั้น แต่ผมไม่เชี่ยวเรื่องพวกนี้ ต้องขาทำสเต๊กครับ  เนื้อสดได้นุ่มหนึบ หวาน
แต่การให้น่วมสักนิดนี่ เวลาสุก เนื้อเกือบละลายในปากแน่ะครับ


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ มกราคม 30, 2015, 03:17:08 PM
คำว่า "เนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก"
อันนี้กว้างมากครับ ถึงเวลาคนทำตามไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าน่วมแค่ไหน
ผมก็อ่านมาจากข้อเขียนของ "อ้ายหัวเนติ" (ขออภัยครับไม่ใช่ไอ้หัวเนติ..รู้สึกแกเป็นคนเชียงใหม่)อีกที..ตามความเข้าใจของผม คือพ้นช่วงที่เป็นเนื้อสดไปแล้ว อีกนิ้ดเดียวจะเน่าฉึ่ง  
ครับ บางครั้งไม่ต้องถึงขนาดนั้น แต่ผมไม่เชี่ยวเรื่องพวกนี้ ต้องขาทำสเต๊กครับ  เนื้อสดได้นุ่มหนึบ หวาน
แต่การให้น่วมสักนิดนี่ เวลาสุก เนื้อเกือบละลายในปากแน่ะครับ
นึกว่าทำเป็นแต่ปลาดุกย่าง ::007::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: คมขวาน รักในหลวง ที่ มกราคม 30, 2015, 09:05:19 PM
นักเขียนคนนึงใช้นามปากกา "ไอ้หัวเนติ" แกว่าเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก..เชื่อไหม ?   
ผมคนหนึ่งละที่ไม่เชื่อเด็ดขาด
ทางเหนือรู้สึกว่าจะเรียก"จิ้นเน่า" ;D
        ผมเดาว่าพี่จอย
คงจะชอบประเภทเนื้อสดมากกว่า นะครับ ::005:: ::005::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: รพินทรนาถ -รักในหลวงและสยามประเทศ ที่ มกราคม 30, 2015, 11:37:12 PM

จริงครับ ขึ้นกับเนื้อสัตว์แต่ละชนิด และถึงชนิดเดียวกันขึ้นกับส่วนไหนของมัน
อย่างสเต๊กเนื้อ วัวตัวหนึ่งมีหลายส่วน ฝรั่งต้นตำรับเขาหมักอากาศนะ ทิ้งไว้ให้จุลินทรีย์ทำหน้าที่ของมันสักนิด
แล้วค่อยเอาขึ้นเตา  ฝรั่งไม่ค่อยหมักโน่น นี่ นั่น เยอะเหมือนเรา
บ้านเราเมืองร้อนเครื่องเทศสมุนไพรเยอะ บ้านเขาโรยเกลือ พริกไทยหมักอากาศ
แล้วใช้ไฟที่ถูกต้องกับเนื้อส่วนนั้นชนิดนั้น จะออกมาอร่อย

คำว่า "เนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก"
อันนี้กว้างมากครับ ถึงเวลาคนทำตามไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าน่วมแค่ไหน
ภาษาฝรั่งเค้าเรียกดรายแองจิ้ง  ภาษาไทยคงจะเรียกว่าบ่มเนื้อ ช่วยเพิ่มเสริมครับพี่  :VOV:

"กระบวนการบ่มเนื้อสัตว์" หรือ Aging เป็นกระบวนการที่โรงฆ่าสัตว์จะนำเนื้อสัตว์ที่ผ่านการเชือดและชำแหละซากแล้วมาเข้าห้องเย็นที่อุณหภูมิ 1-4 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 2-4 สัปดาห์ เพื่อให้เอนไซม์โปรตีเอส (Protease) ทำการย่อยสลายเนื้อเยื่อที่มีความเหนียวบางชนิด เช่น เส้นเอ็น พังผืด หรือเส้นใยกล้ามเนื้อเพื่อให้มีความนุ่มมากขึ้นก่อนนำออกจำหน่าย นิยมใช้กับเนื้อวัวหรือเนื้อสัตว์ที่มีความเหนียวมากๆ ครับ ::014::

กระบวนการบ่มเนื้อนี้ หากทำถูกสุขลักษณะแทบจะไม่พบเชื้อแบคทีเรียเลย เพราะถ้าพบเมื่อไหร่โรงฆ่าสัตว์ต้องนำเนื้อสัตว์ไปทำลายทิ้งอย่างเดียวเพราะมันแปลว่าเนื้อสัตว์เริ่มเน่าแล้วครับ ::012::

ป.ล. ผมชอบเนื้อโคขุนโพนยางคำที่สุดเลย โดยเฉพาะตรงเสือร้องไห้ เวลานำมาย่างไฟกลางๆ ให้น้ำมันมันหยดใส่ไฟดังฉ่าแล้วโรยเกลือ ก่อนจะเอามีดคมๆ เฉือนให้เห็นเนื้อแดงเรื่อเป็นสีชมพูแล้วจิ้มกับแจ่วดีๆ สักถ้วยพร้อมข้าวเหนียวกับเบียร์เย็นๆ สักขวด แหม... มันช่างสุขอุราจริงๆ  :D~


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: คมขวาน รักในหลวง ที่ มกราคม 31, 2015, 08:57:18 AM
        เนื้อท่าแร่
ก็ไม่เลวนะครับ... :D~ :D~


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: montri รักในหลวง ที่ มกราคม 31, 2015, 10:17:05 AM
        เนื้อท่าแร่
ก็ไม่เลวนะครับ... :D~ :D~
อาจารย์มาหาผมแหมะ ผมสิพาอ้ายไป๋


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ มกราคม 31, 2015, 10:47:36 AM

จริงครับ ขึ้นกับเนื้อสัตว์แต่ละชนิด และถึงชนิดเดียวกันขึ้นกับส่วนไหนของมัน
อย่างสเต๊กเนื้อ วัวตัวหนึ่งมีหลายส่วน ฝรั่งต้นตำรับเขาหมักอากาศนะ ทิ้งไว้ให้จุลินทรีย์ทำหน้าที่ของมันสักนิด
แล้วค่อยเอาขึ้นเตา  ฝรั่งไม่ค่อยหมักโน่น นี่ นั่น เยอะเหมือนเรา
บ้านเราเมืองร้อนเครื่องเทศสมุนไพรเยอะ บ้านเขาโรยเกลือ พริกไทยหมักอากาศ
แล้วใช้ไฟที่ถูกต้องกับเนื้อส่วนนั้นชนิดนั้น จะออกมาอร่อย

คำว่า "เนื้อสัตว์ต่าง ๆ เนี่ย..ถ้าปล่อยให้เริ่มน่วมสักหน่อยรสชาติจะดีกว่าเนื้อที่สด ๆ ซะอีก"
อันนี้กว้างมากครับ ถึงเวลาคนทำตามไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าน่วมแค่ไหน
ภาษาฝรั่งเค้าเรียกดรายแองจิ้ง  ภาษาไทยคงจะเรียกว่าบ่มเนื้อ ช่วยเพิ่มเสริมครับพี่  :VOV:

"กระบวนการบ่มเนื้อสัตว์" หรือ Aging เป็นกระบวนการที่โรงฆ่าสัตว์จะนำเนื้อสัตว์ที่ผ่านการเชือดและชำแหละซากแล้วมาเข้าห้องเย็นที่อุณหภูมิ 1-4 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 2-4 สัปดาห์ เพื่อให้เอนไซม์โปรตีเอส (Protease) ทำการย่อยสลายเนื้อเยื่อที่มีความเหนียวบางชนิด เช่น เส้นเอ็น พังผืด หรือเส้นใยกล้ามเนื้อเพื่อให้มีความนุ่มมากขึ้นก่อนนำออกจำหน่าย นิยมใช้กับเนื้อวัวหรือเนื้อสัตว์ที่มีความเหนียวมากๆ ครับ ::014::

กระบวนการบ่มเนื้อนี้ หากทำถูกสุขลักษณะแทบจะไม่พบเชื้อแบคทีเรียเลย เพราะถ้าพบเมื่อไหร่โรงฆ่าสัตว์ต้องนำเนื้อสัตว์ไปทำลายทิ้งอย่างเดียวเพราะมันแปลว่าเนื้อสัตว์เริ่มเน่าแล้วครับ ::012::

ป.ล. ผมชอบเนื้อโคขุนโพนยางคำที่สุดเลย โดยเฉพาะตรงเสือร้องไห้ เวลานำมาย่างไฟกลางๆ ให้น้ำมันมันหยดใส่ไฟดังฉ่าแล้วโรยเกลือ ก่อนจะเอามีดคมๆ เฉือนให้เห็นเนื้อแดงเรื่อเป็นสีชมพูแล้วจิ้มกับแจ่วดีๆ สักถ้วยพร้อมข้าวเหนียวกับเบียร์เย็นๆ สักขวด แหม... มันช่างสุขอุราจริงๆ  :D~
::014:: เสียดายตอนนี้ผมเลิกทานเนื้อไปแล้วครับ :~) คิดถึงเหมือนกันครับสูตรผมเนื้อเสือร้องไห้ แช่ซอสแม็กกี้ ย่างเตาถ่านระอุๆ วันไหนขี้เกียจก็จี่กับกะทะดื้อๆ :D~


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: รพินทรนาถ -รักในหลวงและสยามประเทศ ที่ มกราคม 31, 2015, 02:50:40 PM
        เนื้อท่าแร่
ก็ไม่เลวนะครับ... :D~ :D~
เนื้อเก้งเอ๋ง ผมว่ากลิ่นสาบมันแรงไปหน่อยครับ  ::014::

เพื่อนมันเคยซื้อแบบแดดเดียวมาทอดหนนึง ผมชิมไป 2-3 ชิ้นแล้วขอบายเลย ไม่ถูกทางกันจริงๆ ::012::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: รพินทรนาถ -รักในหลวงและสยามประเทศ ที่ มกราคม 31, 2015, 03:05:23 PM
::014:: เสียดายตอนนี้ผมเลิกทานเนื้อไปแล้วครับ :~) คิดถึงเหมือนกันครับสูตรผมเนื้อเสือร้องไห้ แช่ซอสแม็กกี้ ย่างเตาถ่านระอุๆ วันไหนขี้เกียจก็จี่กับกะทะดื้อๆ :D~

เสือร้องไห้ย่าง ผมเคยทำทั้งแบบย่างกับน้ำปลาบ้าง ซีอิ๊วบ้าง โชยุบ้าง ซอสเทริยากิบ้าง หรือซอสแมกกี้บ้าง บางทีพิสดารมีใส่วิสกี้หรือบรั่นดีเหลือๆ ลงไปด้วย แล้วย่างถ่านไฟแดงๆ ให้หอมกลิ่นควันไฟ แต่บางทีขี้เกียจก็จัดการเอานาบกระทะเหมือนกันครับ :D~


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: คมขวาน รักในหลวง ที่ มกราคม 31, 2015, 09:00:51 PM
        เนื้อท่าแร่
ก็ไม่เลวนะครับ... :D~ :D~
อาจารย์มาหาผมแหมะ ผมสิพาอ้ายไป๋
        แฟนเก่า คนท่าแร่
เมื่อก่อนผมไปโบสถ์ทุกอาทิตย์ครับ ::007:: ::007::


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: คมขวาน รักในหลวง ที่ มกราคม 31, 2015, 09:01:13 PM
        เนื้อท่าแร่
ก็ไม่เลวนะครับ... :D~ :D~
เนื้อเก้งเอ๋ง ผมว่ากลิ่นสาบมันแรงไปหน่อยครับ  ::014::

เพื่อนมันเคยซื้อแบบแดดเดียวมาทอดหนนึง ผมชิมไป 2-3 ชิ้นแล้วขอบายเลย ไม่ถูกทางกันจริงๆ ::012::
        ตามนั้น ครับ


หัวข้อ: Re: ประสบการณ์กินอาหารป่า หรือเปิบพิสดาร..
เริ่มหัวข้อโดย: น้าเสก คนเดิม ที่ กุมภาพันธ์ 02, 2015, 09:50:06 AM
พิศดารที่สุดที่เจอมาก็ตอนไปทำงานที่ประเทศลาวครับ หมาโดนรถชนตายอยู่ข้างถนน ผ่านไปราวสามวันเริ่มอืดแล้ว คนท้องที่เดินมากลุ่มหนึ่งสี่ห้าคนผ่านมาเจอ ก็จัดการสุมไฟกองใหญ่ โยนหมาตัวนั้นเข้าไปในกองไฟเผาให้ขนหมดไป จากนั้นก็เอาออกมาผ่าท้อง แล้วแล่เนื้อเสียบไม้ย่างกินแกล้มเหล้าใหกัน ผมเองเดินหนีไปตั้งแต่ตอนผ่าท้องแล้วครับ หลบไปอาเจียนใต้โคนไม้ครับ


 ::009:: ::009:: ::009::    อยากอ้วกครับบบบ