เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมวางแผนซื้อ ไรเฟิล .223 เพื่อการกีฬา มา 2-3 ปี ประกอบกับได้เห็นหลายคน บอกว่า ใบรับรองความประพฤติ ถ้าไม่มีคนเซ็น ให้ไปถามที่วังไชยาได้เลยมีทางออกให้
วันนี้ (15/04/2563) ก็ได้จังหวะ ขนเอกสารไป วังไชยา นั่งกรอกเอกสารเสร็จเดินเข้าช่องตรวจเอกสาร ด้วยความมั่นใจ เจ้าหน้าที่ตรวจเอกสารพลิกไปพลิกมา ถามชื่อ
ที่อยู่ ที่มาของเอกสารทรัพย์สิน ฯลฯ จนเจ้าหน้าที่บอกว่า เอกสารเกือบครบแล้ว ขาดอย่างเดียวคือ หนังสือรับรองความประพฤติ ที่ต้องมี ระดับ C6 ขึ้นไป เซ็นให้เท่านั้น 
ผมเลยถามกลับไปว่า "ผมไม่รู้จัก ท่านที่จะสามารถเซ็นได้เลยมีวิธีอื่นใหมครับ" คำตอบที่ได้กลับมาคือ ไม่มีวิธีอื่น ต้องหา C6 ขึ้นไปเซ็นให้เท่านั้น   :'( พร้อมกับแนะนำให้
ขอใบ รับรองฯ ไปหา C6 เซ็นมาเท่านั้น พร้อมยื่นชุดเอกสารที่คัดแยกเรียบร้อยแล้วกลับมาให้ผม ก่อนออกมาผมก็ยัง ฝืนใจถามย้ำอีกครั้ง ว่าไม่มีวิธีหรือช่องทางอื่นเลย
หรือครับ คำตอบที่ได้ก็ยิ่งตอกย้ำให้ลึกลงไปอีกว่า ไม่มีจริง ๆ ครับ  ::004:: ผมก็ได้แต่เดินคอตกออกมา ขอใบ รับรองฯ เปล่า และเดินออกมาอย่างสิ้นหวัง...... ::004::

พี่ ๆ เพื่อน ๆ พอจะมีคำแนะนำใหมครับ ว่าผมต้องทำอย่างไรหรือมีวิธีใหนบ้างครับ เพราะผมถามคนรอบตัวก็ไม่มีใครรู้จัก ข้าราชการ ระดับสูง ขนาด C6 เลยครับ

C6 C7 (เดี๋ยวนี้เรียก จนท.ระดับชำนาญการ)ถือเป็นเจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติแล้วคับ ผมว่าหาง่ายนะ ยินดีด้วยคับจะได้เล่นชนวนกลางแล้ว 

ผมยังไม่รุ้จะหาทางใหนเลยครับ

ไม่มีญาติๆ ที่รับราชการเลยเหรอครับ ปัจจุบันข้าราชการระดับ 6 เยอะแยะไปหมดครับ

...ผมว่าข้าราชการระดับ 6 ไม่ได้หายากขนาดนั้นนะครับ

ไม่มีจริง ๆ ครับ ทางบ้านผมเป็นครอบครัวเล็กครับ สุดแค่ แม่ ครับ แกก็ 80 แล้ว ค่อยมีใครรู้จักครับ ทางพ่อก็ไม่เจอตั้งแต่ปี 2535 แล้ว
ตัวผมเองก็ ไปทำมาหากินด้านอิเลคทรอนิคส์ เลยไม่ค่อยรู้จักข้าราชการ ครับ ถามเพื่อนสนิท ๆ ก็ไม่มีใครรู้จัก คนที่พอจะเซ็นได้เลย

พี่พอมีรู้จัก คนที่พอจะเซ็นได้บ้างใหมครับ

เท่าที่ทราบมีคำร้องที่ขอให้พนักงานสอบสวนในพื้นที่ ออกหนังสือรับรองให้ได้
เดี๋ยวผมหาลิงค์ให้ครับ

โอ้ ขอบคุณมากเลยครับ

น่าจะรับหนังสือรับรองของพระอุปัชฌาย์ด้วยนะ  ออกจะขลัง

5555 ถ้าทางราชการเขารับนี้ ผมคงต้องเดินทางไปให้พระอุปัชฌาย์ ท่านเซ็นบนสวรรค์ ครับ แต่...
ระหว่างทางเกรงว่าจะโดนยมทูตเตะลงนรก โทษฐานสึกมานานแล้ว ซะก่อนสิครับ อาจารย์ 5555

ผมเคยใช้หนังสือรับรองออกโดยหัวหน้าสถานีตำรวจที่มีภูมิลำเนาอยู่ครับ
ไปพบหารือสารวัตรธุรการดู ขอหนังสือรับรองว่าเรามีที่พักในท้องที่นี้ ตรวจสอบแล้วมีความประพฤติดี 
ตอนนั้นผมลองตีรวนหลักการกับวังไชยา ว่าสันนิษฐานว่าประชาชนเลว จนกว่าจะมีข้าราชการรับรองว่าดี หรืออย่างไร
ก็เรียบร้อยดีครับ ได้รู้ว่าทำได้ ทั้งสองทางคือตำรวจและนายทะเบียนฯ แต่ต้องเสียเวลาไปโรงพักรอเอกสารหน่อยนึง

ขอบคุณครับ

เรื่องเสียเวลานี้ ผมไม่กลัวเลยครับ ถ้ามีช่องทางที่พอจะทำได้ เดี๋ยวผมลองไปสถานีตำรวจดูครับ

ดีครับ มีแต่คนดีที่จะกล้าขึ้นโรงพักขอให้ตำรวจรับรองตัวเอง
อาจไม่สะดวกบ้างถ้าสารวัตรเข้มงวด อาจต้องรอให้สายสืบเช็คพฤติกรรมจากเพื่อนบ้านใกล้เคียง
พอรู้จักเราแล้ว ต่อๆไปก็ง่ายครับ เมื่อก่อนผมขึ้นโรงพักทุกปี เพราะต้องเดินเรื่องสอบประวัติตัวเองในการต่อป.12

ขอบคุณครับ ผมมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยครับ เดี๋ยวได้ผล ยังไงผมจะกลับมาแจ้งไว้ครับ เผื่อ เพื่อน ๆ ท่านอื่น ประสบปัญหาเดียวกับผม ครับ

ขรก.ระดับ 6 ขึ้นไป เต็มบ้านเต็มเมืองครับ มากที่สุดก็ ขรก.ครู เพราะบรรจุครั้งแรกก็ระดับ 3 แล้วครับ อยู่ไม่กี่ปี เงินเดือนก็เทียบเท่าระดับ 6 แล้ว บางโรงเรียนระดับ 8 เกือบทั้งโรงเรียนครับ สอบถามดีๆ ขรก.ระดับ 6 จะมีอยู่รอบตัวครับ

เกิดเป็นคนธรรมดานี่มันลำบากนะไม่รู้จะตั้งกฎเกณฑ์ไปถึงไหน คนธรรมดาถูกสันนิษฐานว่าเลว ตามคุณธำรงว่า

ผมสนับสนุนแนวทางนี้ครับ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งตำรวจไม่ต้องทำงานทะเบียนปืนแล้ว
ให้ระดับสารวัตรขึ้นไป รับรองบุคคลในพื้นที่ได้

ผมเข้าใจอารมณ์พี่ครับ ถ้าพี่รู้จักสนิทสนมและคลุกคลีอยู่ในวงการ ท่าน ๆ เหล่านั้น ย่อมมีมากมาย และพร้อมที่จะสนับสนุนพี่ครับ
แต่ถ้าอยู่นอกวงราชการหรือไม่ได้คลุกคลีสนิทสนมกันคงยากที่เขาจะเซ็นรับรองให้ครับ

ยกตัวอย่างเรื่องในวงการ นอกวงการ เรื่องหนึ่งครับ เมื่อเร็ว ๆ นี้มีคนโทรมาถามผมถึงเรื่องสร้าง เครื่องช่วยหายใจอัตโนมัติ อย่างง่าย ๆ
ซึ่งอาจจะเป็นที่ต้องการอย่างมาก(ในตอนนั้น) คนที่โทรมาไม่รู้จะไปปรึกษาใครแล้ว แต่ในวงการอิเลคทรอนิคส์คอมพิวเตอร์ที่ผมอยู่
ใคร ๆ ก็ทำได้ครับ ซึ่งถ้าเป็นคนนอกวงการจะไม่ทราบเลยว่าหาคนทำเครื่องพวกนี้มันง่ายแค่ใหน ......... นี่จึงเป็นเหตุผลที่ผมเข้าใจอารมณ์พี่ครับ

ไม่ใช่ผมไม่ได้พยามครับ ผมขอให้เพื่อนผมพาเข้าไปคุยกับอาจารย์วิทยาลัยท่านหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนผมอีกที พูดคุยซักพักถามถึงเรื่อง
อาวุธปีน แค่นั้นเขาก็มีธุระขึ้นมาทันทีเลยครับ ซึ่งผมก็เข้าใจอาจารย์ท่านนั้นครับ ว่าทำใมถึงมีท่าทีที่เปลี่ยนไปในฉับพลัน ถ้าเขาไม่รักษาน้ำใจ
เขาคงลุกหนีไปดื้อ ๆ เพราะเขาแทบไม่รู้จักผมเลยครับ....... อีกท่านหนึงผมรู้จักกับคุณพ่อของเขา พอคุยไปคุยมา พอเข้าเรื่องเซ็นรับรองเพื่อไปซื้อ
ปืน เขาก็ขอปฏิเสธ ตรง ๆ ซึ่งผมก็เข้าใจครับ ...... และมีครูอาจารย์อีก 2 - 3 ท่านครับที่ปฏิเสธผมมา เพราะเป็นกลุ่มแรกเลยที่ผมพยามเข้าหาครับ
 

ความจริงเรื่องหนังสือรับรองความประพฤติเนี่ย มันเป็นเรื่องที่กรมการปกครองออกเป็นระเบียบกันขึนมาเอง ตามพรบ.อาวุธปืนจริงๆ ไม่ได้พูดถึงเรื่องหนังสือรับรองความประพฤติ แต่บอกว่าให้นายทะเบียนใช้ "ดุลยพินิจ" ซึ่งมันก็อาจจะพอเหมาะสมกับยุคปี 2490

เอาจริงๆมันเป็น "ลูกไม้มหาดไทย" ที่ต้องการไม่ให้คนมาขอปืนเยอะ อ้างว่าปืนเยอะกลัวจะเกิดอาชญากรรม แต่ทีตัวเองทำปืนสวัสดิการเป็นสิบๆปี สั่งเข้ามาเองร่วมแสนๆกระบอก ไม่เห็นคิดจะเดือดร้อนอะไร

เรื่องความประพฤติของคนจะมีปืน เป็นเรื่องที่ควรต้องตรวจสอบ แต่ไม่ใช่ให้ข้าราชการที่ไหนไม่รู้มาเซ็นต์ให้ แล้วบอกว่าเป็นหลักฐานแล้วว่าคนนี้เป็นคนดี สมควรจะมีปืนได้ แล้วถ้าเกิดเอาปืนไปยิงใครตาย คนเซ็นต์รับรองต้องเดือนร้อนเหมือนค้ำประกันรึเปล่า ก็ไม่เคยเห็นมี แล้วแบบนี้ต้องให้ข้าราขการมาเซ็นต์รับรองทำไม

น่าจะเป็นหลักเกณฑ์เดียวกันเลย คือให้พิมพิ์มือ ตรวจประวัติอาชญากรรมก็จบแล้ว ทุกวันนี้ระบบฐานข้อมูลก็อยู่ในคอมหมดแล้ว

ขออนุญาตแชร์ประสบการณ์
พื้นที่ของบ้านผมไม่มีผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ครับ เจ้าหน้าที่รับเอกสารแนะนำให้ผมไปขอพบคณะเทศมนตรีท่านใดก็ได้ ขอให้ท่านลงนามให้ครับ
ผมไม่รู้จักท่านเป็นส่วนตัว ท่านสัมภาษณ์นิดหน่อยครับ ทำมาหากินอะไร ทำไมต้องการมีปืน สุดท้ายท่านก็ลงนามให้ครับ
ที่ไปขอให้ท่านรับรองเป็นปืนพกขนาด 9 มม .22 นิ้ว และลูกซอง 8 นัด แต่ไม่ได้ขอพร้อมกันครับ ขอ 2-3 ปี กระบอกนึงครับ
ผมไม่แน่ใจว่าปืนไรเฟิลขนาดเกิน .22 ท่านจะตะขิดตะขวงหรือไม่นะครับ
ขอให้โชคดีครับพี่
 ::014:: ::014:: ::014::
 

ขอบคุณครับ 

วันจันทร์ ผมจะเข้าไป สน. แถวบ้าน ดูครับ ว่าเขาจะว่ายังไง

อันที่จริงตอนขอใบป.3ก็ต้องมีการพิมพ์ลายนิ้วมือเพื่อตรวจสอบประวัติอาชญากรรมอยู่แล้ว ก็น่าจะใช้ผลประวัติตัวนั้นรับรองตัวเองได้ ไม่น่าจะต้องให้ข้าราชการอะไรมาเซนต์รับรองให้นะครับ แต่ก็อย่างว่าแหละทำให้ขั้นตอนมันเยอะๆเข้าไว้ หึหึหึ.

จริงๆ การให้เซ็นรับรองความประพฤติก็เป็นแค่ระเบียบทางเอกสาร ไม่ก่อให้เกิดความรับผิดชอบใดๆแก่ผู้รับรอง ตรงนี้ก็ดูได้แต่เพียงว่า ผู้ขอใบอนุญาตรายนั้นจะรู้จักข้าราชการระดับนั้นๆ บ้างหรือไม่ มันก็ดูตลกๆ กฎเกณฑ์นี้เพียงแค่สร้างความยุ่งยากให้แก่ประชาชนมากขึ้นเท่านั้น ไม่มีผลการในการรับรองว่าบุคคลที่ขอมีความประพฤติดีและเหมาะสมจริงๆที่สมควรจะได้รับอนุญาตแต่ประการใด

เอาใจช่วยขอให้ได้นะ ผลเป็นอย่างไร แจ้งด้วยนะ สู้ๆ :VOV: :VOV: :VOV:  ตอนไปยื่นครั้งแรก ยื่นที่เจ้าหน้าที่ ช่องไหน ???

แบบฟอร์มนี้รึเปล่าครับ ?(ค้นจากกูเกิ้ล)ตอนผมยื่นขอราว 30 ปีที่แล้วขอแบบฟอร์มจากอำเภอมากรอกไม่ใช่แบบนี้แต่มีรายละเอียดเป็นข้อ ๆ ราว 10 ข้อ จำได้แม่นข้อนึงครือ.."ผู้ขอไม่เป็นผู้มั่วสุมและคบหากับหญิงโสเภณี"

นั้นสิพี่ ซ้ำซ้อน ซ่อนเงื่อน

ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันครับ

ใช่เลยครับ ใบนี้เลย  แอบสงสัย ว่าทำใมพี่จำแม่นจัง ข้อนั้น  ::005:: ::005:: ::005::

ขอบคุณครับ

เขียนเอกสารที่ได้จากประชาสัมพันธ์เสร็จผมก็เดินเข้าช่องหมายเลข 1 เลยครับ เอ๊ะ หรือผมเข้าผิดช่อง

ช่อง 1 ไปมาต้นปี เอกสารต้องเป๊ะมากๆ...ไปสองเที่ยวกว่าจะได้ เข้าใจว่าเธอคงมาใหม่...ลองโทรปรึกษาฝ่ายประชาสัมพันธ์ หรือยื่นและสอบถามช่องอื่น...หรือไปช่วงสายๆ ถามๆพี่ๆแถวนั้นที่นั่งกรอกเอกสารตามโต๊ะอยู่ น่าจะได้รับความช่วยเหลือนะ...สู้ๆ  :VOV: :VOV:

นั้นไง ผมว่าแล้ว ผมพลาดเข้าผิดช่อง  :<< :<< :~) :~)

ขอบคุณครับ

มองอย่างกลางๆ เหตุผลจริงๆอาจจะเป็นเพื่อยืนยันว่าผู้ขอฯไม่ได้เป็นบุคคลต้องห้ามตามมาตรา 13 (9) คือ "ไม่เป็นบุคคลที่มีความประพฤติชั่วอย่างร้ายแรงอันอาจกระทบกระเทือนถึงความสงบเรียบร้อยของประชาชน" ซึ่งเมื่อมีผู้ที่น่าจะเชื่อถือได้มารับรองนายทะเบียนฯท่านก็ลอยตัว ไม่ตกที่นั่งบกพร่องในการตรวจสอบ เพราะประเด็นความประพฤติชั่วมันอาจไม่ปรากฏในประวัติอาชญากรรม แต่พอเขียนเป็นระเบียบก็หลุดประเด็นกลายเป็นเงื่อนไข ซ้ำร้ายเปิดช่องให้มีการเรียกรับ"ค่าใบรับรอง"ได้อีกครับ

เขียนกำหนดในกฎหมายแบบนี้แหละครับที่เป็นปัญหา  คือสั่งให้นายทะเบียนพิจารณาเอง ว่าผู้ขอไม่ขาดคุณสมบัติ  สมัยที่ "นายอำเภอ" รู้จักคนในพื้นที่ (คือใส่ใจที่จะดูว่าใครดีใครเลว ใครชั่วอย่างร้ายแรง) ก็ไม่ต้องขอหนังสือรับรองให้ยุ่งยาก
ในอีกแง่หนึ่งก็คือ ผู้ยื่นขอรับรองตัวเองไม่ได้  ต้องมีผู้ที่น่าเชื่อถือมารับรอง

         นานหลายปีมาแล้วผมเคยไปที่ สน. นึงในฝั่งธนฯ ให้ออกหนังสือรับรองให้

         แต่ถูก สน.ปฎิเสธ เพราะไม่เคยมีเคสแบบนี้มาก่อน .......  ::012:: ::012::

ติดต่อราชการ ขอแนะว่าให้ตั้งเรื่องทำเป็นหนังสือขอไปครับ แล้วใช้การขอด้วยวาจาด้วยก็จะทำให้ดูนิ่มนวลขึ้น การเสนอเรื่องตามลำดับชั้นจะง่ายขึ้น
ส่วนถ้าหน่วยราชการใดจะปฎิเสธคำขอของประชาชน ในเรื่องใด ก็ขอให้ท่านช่วยตอบปฏิเสธมาเป็นลายลักษณอักษร
จะได้รู้ว่าใครหมู่ใครจ่าใครผู้กำกับ  :~) :~)

ปัจจุบัน (30/4/63) สถานการณ์ของผมมีแนวโน้มจะออก แบบนี้เหมือนกันครับ เจ้าหน้าที่รับเรื่อง บอกว่า เคยมีแต่เป็นการออกหนังสือรับรองเกี่ยวกับเรื่องไปต่างประเทศ
ปกติจะต้องมีหนังสือส่งตัวจากหน่วยงานที่ต้องการหนังสือรับรองมาถึงจะทำได้ (ทางวังไชยา ไม่ได้มีหนังสือส่งตัวผมมา) แต่ก็รับเรื่องไว้แล้วแจ้งว่าจะติดต่อกลับมาอีกที
(วันที่ผมไปสังเกตุว่าที่ สน. เหมือนจะมีเรื่องวุ่นวายอะไรอยู่จึงพอเข้าใจได้) ผมตั้งใจว่าจะรอ 14 วันถ้ายังไม่มีการติดต่อกลับผมจะเข้าไปสอบถามความคืบหน้าครับ.......

ขอถามหน่อยพวกข้าราชการที่เกษียรแล้วรับรองได้ไหม

เท่าที่ทราบ ไม่ได้ครับ

กำลังกังวลอยู่ว่า ถ้าผมจะซื้อปืนวันนี้ต้องให้ลูกชายรับรองความประพฤติพ่อมัน

 :~) :~) :~)ตกที่นั่งเดียวกันเลยครับอาจารย์
ตามฟอร์มหนังสือรับรองความประพฤติของวังไชยามีช่องให้ระบุความเกี่ยวพัน
คงขำดีตอนระบุความสัมพันธ์ลงไปว่า "เป็นบิดา" .... ให้ลูกรับรองความประพฤติให้พ่อมัน  ::005:: ::005::

คงต้องรีบก่อนตุลาแล้ว น้องคนเล็กจะเกษียร

 ::005::ห้ามบ่นหลานเยอะนะครับ...::005::

ผมอิจฉาทั้ง 3 ท่านครับ มี คนเซ็นรับรองความประพฤติ ส่วนตัว  :)

555  พฤฒิการณ์ และวัตรปฎิบัติ หุ่นมันให้  น่ะสิคะ  55555 ::007:: ::007::

คืบหน้าเป็นเช่นไรบ้างครับ จขกท.

ผมกำลังเดินตามรอยจขกท.เลย ::004:: ::004::

ยังเงียบอยู่เลยครับ เดี๋ยววันนี้ (29/5/63) ผมจะเข้าไปตามเรื่องครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ เดี๋ยวได้เรื่องยังไงจะมาเล่าให้ฟังครับ

ความคืบหน้า ครับ
วันที่ 29/5/63 ผมเข้าไปตามเรื่อง  เจ้าหน้าที่ท่านนัดผมเข้าไปพบ วันที่ 5/6/63 ครับ

ถ้าสำเร็จจะได้เอกสารฉบับนี้ไปยื่นต่อนายทะเบียน ฯ ใช่ไหมคับ หรือเป็นเอกสารที่ดีกว่านี้

อันนี้เป็นในส่วนของประวัติการต้องโทษ-การถูกกล่าวหาในคดีอาญา ในทะเบียนประวัตฺิอาชญากร (ว่ามี หรือ ไม่มี)เท่านั้นครับ

ส่วนของความประพฤติ ให้ตรงกับข้อกฏหมาย ควรได้เอกสารระบุว่าไม่ได้เป็นบุคคลต้องห้ามตามมาตรา 13 (9) ของพรบ.อาวุธปืนฯ
คือ "ไม่เป็นบุคคลที่มีความประพฤติชั่วอย่างร้ายแรงอันอาจกระทบกระเทือนถึงความสงบเรียบร้อยของประชาชน"

เอกสารคนละฉบับครับ ตามที่พี่ ธำรง ว่าไว้เลยครับ

ความคืบหน้าครับ (11/6/63) ผมได้ไปให้การ ต่อเจ้าหหน้าที่สอบสวน แล้วครับ (ไม่รู้เป็นขั้นตอนปกติใหม) และเริ่มเป็นที่รู้จัก บนสถานีแล้วครับ
คงเพราะไปหลายครั้ง  ::011::  ::011:: (เริ่มมีเจ้าหน้าที่มาคุยกับผมเรื่องปืนที่เขาพกอยู่) แต่ก่อนออกจากห้องสอบสวน เจ้าหน้าที่ บอกว่า เอกสารนี้
ทางเจ้าหน้าที่ไม่จำเป็นต้องเซ็นรับรองให้นะ แต่ก็สามารถเซ็นให้ได้ถ้ารู้จักกัน ขอเวลาพิจารณาก่อนแล้วจะติดต่อกลับไป........ ::012:: ::012:: ::012::

สรุปคือรอต่อไป......... ::004:: ::004::

อัพเดต ครับ มาถึงวันนี้ 30/6/63

ผมยังไม่ได้ใบรับรองจาก ท้องที่ครับ มีการเรียกผมไปพบ 2 ครั้ง แต่ดูจากแนวโน้มแล้ว คงยังไม่ได้เร็ว ๆ นี้แน่ครับ

มีเรื่องแปลก เวลาผมไปตามนัด ผมมักจะไปถึงช่วงบ่าย ๆ มักจะมีคน เดินผ่านไปผ่านมา บ่นว่าอยากกิน นั้น โน้น นี้
ทุกครั้งเลย แปลกจัง..... สงสัยงานคงยุ่งเลยไม่มีเวลาไปกินข้าวกัน

มีสินค้าหัตถกรรมจากกลุ่มโน้นกลุ่มโน้นกลุ่มนี้มาเสนอไหม

;D ;D ;D ;D ;D

ท่านคงเทำงานหนื่อย หิว...

แหม่ เป็นแค่ชำนาญงาน ยังไม่ชำนาญการ ไม่งั๊นจะชวนมาพิดโลก เซ็นต์ให้เลย เห็นใจคนคอเดียวกัน

เป็นเยี่ยงไรบ้างครับพี่