เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

 ;D ;Dคือว่าพอหน้าหนาวที่ไรเห็นมีการไปบริจาคเสื้อกันหนาว..ผ้าห่มกันทุกปี..ปีนี้มีบางหน่วยงานออกมาบอกยังขาดเสื้อกันหนาวอยู่นับแสนตัว....ไอ้ผมก็งงและอดสงสัยไม่ได้ว่า...ไอ้ของปีก่อนๆน่ะ...ใส่แล้วไปไหนหมด..จะว่าพังรึขาดก็ใช่ที่...ของผมตัวที่ใส่อยู่นี่ไม่ต่ำกว่า 5 ปีแล้ว..ยังไม่ขาดเลย...ผ้าห่มที่ห่มอยู่..นี่ก็ตั้งแต่จำความได้...สงสัยจริงๆครับ ;D ;D

     ;D ;Dพี่ๆมีความเห็นกันอย่างไรบ้างครับ..... ;D ;D

   อ้าวคิดง่ายๆนะคุณ Halls พอถึงหน้าฝนเค้าไม่ได้ใช้เครื่องกันหนาวพับเก็บไว้แต่ก็ดันถูกน้ำท่วมไหลหลากพัดพาไปจนได้ นึกออกยังน้องชาย  ;D
         ล้อเล่นนะ ความจริงแล้วคนเหล่านี้ใช้ของที่ได้รับบริจาคกันทั้งปีมันเป็นธรรมดาที่จะชำรุดเสียหาย จึงต้องรับของใหม่ทุกปี (คนไทยน้ำใจสุดยอด)

ทางเหนือจะหนาวนานครับ  ;)ยิ่งบนดอยก็เย็นทั้งปีครับ ;D

ผมมองว่าคนที่มีความเดือนร้อนต้องใช้ผ้าห่มและเสื้อกันหนาว
ไม่ใช่มีอยู่แค่คนที่ได้รับแจกไปแล้วเมื่อปีก่อนๆ แต่อาจจะเป็นคนใหม่ๆพึ่งได้รับความเดือนร้อนก็ได้
ดูอย่างเด็กนักเรียนสิครับ ปีที่แล้วก็มีนักเรียนชั้นป1 ปีนี้ก็มีนักเรียนป1อีก ทั้งๆที่นักเรียนป1
พึ่งได้เลื่อนชั้นไปเรียนป2 แล้วมีนักเรียนป1อีกได้อย่างไร ;D

ถ้าจะแจกก็ต้องแจกกันยกหมู่บ้าน  จะเลือกแจกเป็นบางคนได้อย่างไร  เดี๋ยวถูกกล่าวหาว่าลำเอียงครับ   :)   ผมเองยังต้องจัดงบประมาณซื้อเสื้อกันหนาวให้นักเรียนทุกคนเลย  ทั้งที่ปีแล้วก็ซื้อให้    แต่ปีนี้หนาวจริง ๆ ครับ  บนดอยนี่เย็นยะเยือกสุดยอดเลย ... หากเรา ๆ ท่าน ๆ พอจะมีบ้าง  ก็เอื้อเฟื้อเขาเถอะ   สภาพจริง ๆ น่ะ หนาวทารุณมากครับ  8) 

ตอนนี้พี่ poaom75  อยู่บนดอย หรืออยู่ที่บ้านครับ อยากไปเยี่ยมพี่ที่ โรงเรียนจริง ๆ ...

1.   ประเทศไทย พอถึงเดือน พ.ย.- ธ.ค.   ก็จะเริ่มหนาว  แต่ไม่หนาวนาน แค่เดือน2เดือน
 
    ( แปลว่า รู้กำหนดแน่นอน ว่าจะหนาวเมื่อไหร่)
 
 2.   เสื้อหนาวมือสอง ,  ผ้าห่ม ที่ตลาดมีคั้งแต่ ตัวละ ไม่ถึงร้อย-ร้อยกว่าบาท  สวยๆทั้งนั้น 
    ( แปลว่า ราคาพอๆกับเหล้าขาว1ขวด)
     
 3.   เสื้อหนาว หรือ ผ้าห่ม  ใช้แล้วเก็บรักษาดีๆ จะมีอายุการใช้งาน เป็น ยี่สิบปี
 
  4.   มีการแจกผ้าห่ม เครื่องกันหนาวโดยหน่วยงานรัฐและเอกชน ทุกปี
 
       
  5.   จากสถิติ  คนไทย กินเหล้ามากเป็นอันดับ5 ของโลก  ( ในโลกมีเกือบ200ประเทศ)
 
   6.   หน้าหนาวของเมืองไทยไม่เคยหนาวถึงขนาดมีหิมะตกแบบเมืองนอก     ที่เมืองนอกหนาวขนาดแม่น้ำกลายเป็นน้ำแข็ง
    7.  ถ้าเราเก็บเงินวันละ   1 สลึง ทุกวัน 1 ปีเราก็จะซื้อเสื้อหนาวมือ2 ได้ 1ตัว 
     
       ( ซึ่งจะใช้มันได้นานนับสิบปี)
 
    8.  ตั้งแต่จำความได้ผมก็ได้รับทราบเรื่อง คนไทย ยังขาดแคลน ผ้าห่ม   ทุกปี
   
                ขอรับรองว่า ทั้ง 8 ข้อที่ว่ามา เป็นความจริงทุกข้อ   
 
    แล้วช่วยวิเคราะห์กันหน่อย    ว่า ทำไม คนเราถึงขาดแคลนผ้าห่ม
               

หมดหนาว ขายกิน

สงสัยหนาวมากเลยเอาไปทำเชื้อก่อไฟครับ

มันก็เป็นเรื่องแปลกจริงแหละครับ หน้าหนาวทุกปี บริจาคผ้าห่มเสื้อกันหนาวกันทุกปี

ไม่มีเงินซื้อผ้าห่มเสื้อกันหนาว แต่มีเงินซื้อเหล้า บัตรเติมเงิน เครื่องเสียงไว้ร้องคาราโอเกะ  :P

คนไทยมีน้ำใจครับ ;)

ที่เดือดร้อนจริงๆยังมีอยู่มาก

แล้วยิ่งหลังเกิดเหตุน้ำถ่วมที่ผ่านมา ไร่-นา ก็เสียหาย

คนจนส่วนมากก็รับจ้างเขาทั้งนั้น ในเมื่อไม่มีงาน

ก็ไม่มีรายได้ คนหนุ่มสาวที่เรียนจบก็เข้าเมืองหางานทำกันหมด

ที่เหลืออยู่ก็จะมีแต่คนแก่และเด็ก............. :-\

อันนี้เอามาจากปากผู้ประสพภัยจริงๆ แต่แค่ที่จังหวัดอยุธยานี้ เท่านั้น

เพราะผมเพิ่งไปแจกถุงยังชีพและผ้าห่มมา เมื่อ17 ธันวาคมนี้เอง

ภาพตันไม้และซากน้ำถ่วมยังหลงเหลือให้เห็นอยู่ และบางหมู่บ้านน้ำยังไม่ลดเลยครับ

ด้วยความเคารพครับ

เห็นด้วยกับจขท. ครับ ทำใมต้องแจกทุกปี เสื้อหนาวผ้าห่มใช้กัน 5-6 ปี แต่น้ำท่วมนี่สิต้องแจก

เสื้อกันหนาว กับผ้าห่ม หนาวจัดจนต้งเผาให้ความอบอุ่น บางที่หนาวจนต้องเผาโรงเรียนเลย อิอิอิอิอิอิอิ ว้อเว่น ขำๆครับ

....ช่ายๆๆๆๆๆ >:(

เคยมีคนถามเหมือนกันแต่ก็หาคำตอบไม่ได้ เป็นงง :~) :~)

ผ้าห่ม ถ้าเป็นหน้าร้อน ก็เอามารองตากผลผลิตทางการเกษตร ;Dปีหน้าก็มีคนมาแจกอีก ;)( บางพื้นที่น่ะครับ)

ขออนุญาตครับ
ไม่รู้จะว่าอย่างไรดี ผมคิดว่า คนที่ขาดจริงๆมีครับ
และคนที่ใช้แล้วไม่รักษาก็มีครับ

สาเหตุ  น่าจะมาจากการกระทำของสังคม สอนให้คนอ่อนแอ
 ( ให้ปลาหนูหนึ่งตัว  หนูมีกิน หนึ่งมื้อ
    ให้ปลาหนูสองตัว  หนูมีกิน สองมื้อ
     สอนให้หนูหาปลา เลี้ยงปลา  หนูมีกินตลอดชีวิต)
 
   ความคิดเห็นส่วนตัวครับ

  ด้วยความเคารพ

   

ถ้าในหมู่บ้านทอผ้าห่มใช้กันเองน่าจะดีนะครับ...ยื่งยืนกว่า :) ค่อยๆทำเก็บไว้ใช้หน้าหนาว

 ก็เหมือนกับว่ารู้ทั้งรู้ บุหรี่มีแต่โทษ  ไม่มีประโยชน์เลยสักนิด และแม้แต่พิมพ์ภาพโทษภัยของมันที่ข้างซอง   แต่คนก็ยังดูดกัน
  กรณีผ้าห่มก็เช่นกัน     จริงๆเป็นเรื่องของความโหลยโท่ย    ของคน    แต่คนเราก็ยกเอาเหตุ" ยากจน"มาเป็นข้ออ้าง เพื่อ  ให้น่าสงสาร     ลองทำแบบที่ผมว่าซี   เก็บเงินวันละ 1 สลึง    พอครบปี ก็จะมีเงินซื้อเสื้อหนาวมือสองได้ 1 ตัว    ซึ่งจะใช้ได้นานนับสิบปี
   
          ว่างๆ ลองไปดูหมู่บ้านตามอิสานซิครับ    ใต้ถุน  บ้านไหนไม่มีขวดเหล้าขาว    หรือขวดเบียร์ช้าง
  ผมยอมให้กระทืบเลย
   

 ;D ;D ;D แบบนี้แค่ไปที่บ้านผมก็เจอหลายร้อยขวดแล้วครับ แต่ผมเก็บมานะครับ......เอาไว้รอขายทุกวันเสาร์ ได้ครั้งละไม่กี่สิบใส่กระปุก เอาไว้ทำบุญครับ ;D ;D ;D

...ต้องไปถามคนที่รับแจกไปมั้งครับ  :)

คงไม่เอามาขายเหมือน กับคนเขมรนะครับ ที่เขมรมีเสื้อผ้าบริจาคเยอะมากๆ เห็นตอนเช้าๆด่านเปิด มีคนไทยเข้าไปแค่หยิบมือ แต่คนเขมรรอเข้าฝั่งไทยเยอะมากๆ พร้อมกับรถเข็นยักษ์บรรทุกเสื้อผ้า เน้นยักษ์จริงๆครับ   ;D

ใครเคยไปคงจะเห็นนะครับ  บ้านเราคิดว่าเสื้อผ้าที่บริจาค คงไม่เพียงพอต่อความต้องการมากกว่าครับ จึงต้องรับบริจาคกันทุกปี  ;D ;D

เวปเรา จัด คาราวาน ไปแจก ของ กันสักรอบ มั๊ยครับ จะได้ รู้ปัญหา ;D ;D  เอาแถวๆ สังขระบุรีก็ได้ครับ......... นึกถึง ปลาคัง ลวกจิ้ม  กับ ผัดเผ็ดหมูป่า ครับ อิ อิ  :D~ :D~

เคยได้เห็นคนที่รับแจก  มีดังนี้  หน้าหนาวพอได้รับก็ใช้   พอหมดหนาวก็คล้ายๆกับทิ้ง   พอหนาวมาก็เข้าคิวขออีก....

นานาจิตตังครับ สำหรับการบริจาก

การให้คือการให้ครับ(สำหรับผม) ไม่คิดหาคำตอบ

ส่วนการให้ของคนอื่นเขาจะคิดอย่างไรผมไม่รู้ มันมีคำตอบของมันอยู่แล้ว

บางคนให้ด้วยตั้งใจให้

บางคนให้เพื่อที่ตัวเองจะได้เป็นข่าว

บางคนให้เพื่อที่จะได้ตอบรับกลับมา

หรืออื่นๆก็แล้วแต่

ที่บางคนบอกว่า เหนือบ้านเราไม่ขนาดแม่น้ำเป็นน้ำแข็ง ก็ใช่ แต่อย่าลืมว่า ชาติพันธุ์เรา มิได้เกิดมาในเขตหนาวน๊ะครับ

มันหนาวขนาดแค่เป็น แม่คะนิ้งนี่ มันก็ทรมานสุดๆอยู่แล้ว (แค่ไปสัมผัสมานิดหน่อย 4-5วัน)มันก็สนุกอยู่ เพราะเอาเครื่องกันหนาวไปเต็มที่ ตัวผมเองวัด)

แต่ที่ต้องอยู่ประจำทุกวัน มันทรมานจริงๆ(คิดเอา)

ส่วนการบริจาก ก็คงมีทั้งดีและไม่ดี ก็แล้วแต่จะคิด

ดี คือผู้คนจะได้มีของใช้

ไม่ดี ก็ตามที่หลายท่านว่า ไม่คิดหา รอแต่ที่จะรับบริจาก ทำให้สูญเสียวัฒธรรมการเป็นอยู่ (เช่นการทอผ้า เพื่อเตรียมพร้อมใว้รับลมหนาว)

ส่วนความยากจน พูดกันยาก ถ้าเราเข้าใจความยากจน ไม่ดีพอ

จากการที่ตัวผมเอง ได้ตระเวณมาเกือบทั่วประเทศไทย พอมองเห็นได้ว่า

พื้นที่ในบริเวณเมือง ทั้งใหญ่ และเล็ก ปัญหาอาจจะมีน้อยหน่อย เกี่ยวกับการทำมาหากิน หรืออื่นๆ

ส่วนในชนบท ความยากลำบาก ก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น ยิ่งไกลยิ่งมาก ยิ่งโดยเฉพาะ ทางเหนือและอีสาน แม้ว่า...

จะมีเส้นทางคมนาคม แต่การเดินทางก็มีอุปสรรค ไม่น้อย ไม่ได้สะดวกเหมือนเมือง แถบที่ราบทั่วไป

สินค้าอุปโภค บริโภค ใช่ว่าจะหาได้ทั่วไป ครับ ถนนราดยาง ระยะทาง 100 กม. ท่านคิดว่าใช้เวลาเดินทางเท่าใหร่ สำหรับพื้นที่ในแถบเทือกเขา แล้วที่ยังเป็นถนนดินอีก ที่เข้าหมู่บ้าน

นานาจิตตังครับ ให้ก็คือให้

และผมได้พิสูจน์ คำที่ว่า "ยิ่งสูง ยิ่งหนาว" นี่ก็เป็นเรื่องจริง ที่ไม่ต้องถึงกับ ขึ้น "เอบเวอเรสน์"

บ้านผมก้อยู่อิสานนะครับ

และที่บ้านผม ไม่มีใครดื่มเหล้า ดื่มเบียร์ จึงไม่มีขวดเหล้า เบียร์ที่บ้าน

คนที่บอกว่า ไปที่อิสาน บ้านไหน ไม่มีขวดเหล้า ขวดเบียร์ จะให้กระทืบ

พูดจริงๆ หรือแค่ พูดเล่นๆครับ........

ด้วยความเคารพครับ

ด้วยคน.....

มีเงินกินเหล้า ซื้อหวย ซื้อบัตรเติมเงินแต่ไม่เคยมีความสามารถในการดูแลตัวเอง

ถึงเวลาก็มาแหกปากว่าลำบาก อยากต่อคิวรับของแล้วละ ..... แหยะ  :P

อืม..อ่านแล้วได้ข้อคิดนะครับ..แจกๆกันทุกปีแล้วมันไปไหนหมด ???

จาย เย็นๆครับ

ชีวิตคนเราไม่เหมือนกันครับ ตอนนี้เราอาจจะยืนอยู่บนความพร้อมทุกอย่าง
เลยไม่ได้นึกถึงความเป็นไปได้และความเป็นจริงของคนอื่น  ถ้าชีวิตเราเคยเริ่มมาจาก
ความยากจน ชีวิตชาวไรชาวนา เสื้อผ้าไม่มีใส่ ซื้อข้าวสารกินครั้งละลิตรสองลิตร
วันนี้เราอาจเข้าใจความรู้สึกและชีวิตของพวกเขามากขึ้น ไม่มีใครอยากโง่ หรืออยากจน
แต่เมื่อไม่มีความพร้อมหรือทางเลือกที่ดีกว่า ก็ต้องเป็นอย่างที่เห็น เราไม่แจกเขาก็อยู่ของเขาได้ครับ
แต่อาจจะไม่สบายเท่าที่ควร

ถึงว่าพี่บุญ เข้าใจอะไรได้ถ่องแท้ทีเดียว

จน บวกลำบาก ขาดความรู้ ด้อยโอกาส ไกลปืนเที่ยง ทุกสิ่งทุกอย่างมันมืดไปหมด

แต่เขาก็อยู่ของเขาได้เหมือนพี่บุญว่า ยังจะมีแต่คนเมือง หรือคนฉลาดกว่า อีกที่ บางครั้งบางทีเข้าไปเอาเปรียบเขาอีก

5..5..5......ในที่สุดก็เจอคนคิดเหมือนกันจนได้ ผมก็เคยคุยกับภรรยาเหมือนกันว่าทำไมจะต้องบริจาคกันทุกปี เค้าใช้กันครั้งเดียวทิ้งหรือไงครับ หรือว่าพอหมดหนาวแล้วก็เอาไปขายของเก่า แลกไข่ไก่ หรือกาละมังกันหมด เพราะรู้ว่าถึงหน้าหนาวก็ต้องมีคนขึ้นมาบริจาคกันทุกปี

          อึมม์ได้ข้อคิดหลายอย่างจากกระทู้นี้เยอะดีครับ
      นั้นสิครับ แจกทุกปีแล้วมันหายไปไหนหมด บางก็ว่าใช้ไม่รักษา บางก็ว่าเอาไปขาย บางก็ว่ายังมีคนที่ไม่ได้รับแจก
   เอางี้ดีไหมครับ ถ้าเราพอมีกำลังบริจาคได้ ก็บริจาคไปเถอะครับ พี่น้องไทยด้วยกันทั้งนั้น
  ให้พี่น้องคนไทยของเรา ได้มีเครื่องนุ่งห่มกันหนาว ส่วนจะเอาไปทำอะไรต่อจากนั้นก็ช่างเค้าเถอะครับ
  เจตนาเราดีซะอย่าง ส่วนจะจบอย่างไรนั้นก็ช่างเค้าครับ คิดแบบนี้แล้วน่าจะสบายใจที่สุด
 

ม่ายจริง...  เฉพาะท้องถิ่นที่ผมทำงานนะครับ   ชาวบ้านเป็นชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง อยู่บนดอยสูง  ยากจนมาก  แต่คงไม่ถึงกับเอาผ้าห่มไปขายกินนะครับ   ไม้ก่อไฟก็มีเยอะแยะครับ   ชาวเขาเหล่านี้มีลูกเยอะ  ผ้าห่มที่ได้รับบริจาคไม่เพียงพอด้วยซ้ำ   และเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวันมาก  เพราะบนดอยหนาวแทบตลอดปี   ใช้มาก  ใช้บ่อย  มันก็ฉีกขาดไวใช่ไหมครับ  ( ใช่ว่าของที่บริจาคมาคุณภาพจะเยี่ยม  ?? ) แล้ว  1  คน  ต่อ  1  ผืนน่ะ  ไม่พอหรอกครับ   แถมเวลามีบริจาคผ่านคนกลาง  ก็มักจะมีกระสือ  หรือ  ผีเปรต  คอบสูบเอาของที่เขามาบริจาค   จำนวนที่ถึงมือคนยากจนจริง ๆ ก็น้อยลงไปครับ   ถ้าจะบริจาค  ก็ขอให้เดินทางมาบริจาคให้ถึงมือคนรับจริง ๆ นะครับ จะได้เห็นสภาพอันแท้จริงของคนเหล่านี้ด้วย  เป็นการท่องเที่ยวในตัว .. ด้วยความเคารพ