เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

อยากฟัง บุญคุณของปืนจากประสบการณ์ของทุกท่านว่า เธอเคยมีบุญคุณอะไรกับเราที่อุตส่าห์อาบน้ำ เช็ดถู ซื้ออาหารป้อนให้ในแต่ละเดือนครับ

บุญคุณก็พอมีบ้าง
1.ทำให้ผมคลายเหงา....นั่งลูบไล้ยามว่าง
2.ทำให้ผมหายโมโห.....ไปสนามนึกหน้าไว้ ซัด..ปัง ปัง ๆๆๆๆๆ
3.ทำให้ผมหายกลัว......มีเหตุการณ์อะไรก็นึกถึงปืนเป็นสิ่งแรก
4.เป็นเพื่อนคู่ทุกข์คู่ยาก....ไปไหนไปด้วยกันเสมอ
5.ทำให้ตังค์ในกระเป๋าลดน้อยลง......เพราะกินจุไม่รู้จักอิ่มซักที.. ;D ;D(ข้อสุดท้ายนี่แหละจะถือว่าเป็นบุญคุณหรือป่าว..) ;D ;D

1.หาอาหารให้รับประทาน(ล่าสัตว์)
2.หาเพื่อนให้ครับ  (ชมรมคนพ่นลูกตะกั่ว)
3.ให้ความอบอุ่นใจ(อุ่นใจเวลามีอยู่กับตัวครับ)

ซื้อมาใช้ ไม่เคยคิดว่าเป็นบุญคุณอะไรครับ ;D ;D ;D

 ;D ;Dช่วยชีวิตครับ ;D ;D

สำหรับผมไม่ถือว่ามันเคยมีบุญคุณอะไรนะ...   แต่มันเคยทำหน้าที่ ที่คุ้มค่ามาแล้ว

คิดเหมือนกันครับ...ปืนก็เป็นเครื่องมือชนิดหนึ่ง

มีเรื่องเพื่อนบางคนยังวิ่งทิ้ง >:( >:(  แต่ปืนที่เอวถ้าผมไม่พาวิ่งเสียเอง  มันก็จะสู้กับผม :~) :~)

เป็นเพื่อนยากในยามเดือดร้อน ไม่มีบ่น อยู่ด้วยอุ่นใจมาก

ผมถือว่าเป็นเครื่องมือสร้างความอุ่นใจได้ดีครับ

พี่โทน73 ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยซิครับ

ให้ความอุ่นใจครับ เวลาไม่ได้พกออกไปไหนเปลี่ยงใจพิกล

สุขเมื่ออยู่ใกล้  อุ่นใจเมื่อเหน็บเอว
...ครับ

บุญคุณของปืน ยากนักที่จะลืม

อยากให้ปืนเป็นเพื่อนมันก็เป็นเพื่อนเรายามยาก (ยามเกิดเหตุไม่คาดฝัน)

อยากให้มันเป็นหัวหน้าครอบครัวแทนเรามันก็เป็น (ให้แม่บ้านไว้ตอนเราไม่อยู่บ้านกับครอบครัว)

อยากใช้มันแก้เหงามันก็ไม่เคยปริปากบ่น (วันนี้ไม่เที่ยวไหน ก็เล่นกับมัน จับถอด จับถอด)

ยามอัตคัดขัดสน มันก็กลายเป็นหลักทรัพย์ (ไม่ต้องแบกหน้าไปหาใครให้ช้ำใจ)

ยามเราท้อแท้ หมดหวัง มันก็เป็นสะพานทำให้ร่างของเราไร้วิญาณ (สำหรับคนโง่นะครับ)

แล้วคุณล่ะครับอยากให้มันเป็นอะไร.... ;D

..ไม่รู้สิครับ...เวลาอยู่ด้วยแล้ว อุ่นใจ และหวั่นใจ ในเวลาเดียวกัน หวั่นว่า "เราคงไม่ได้ใช้มันจริง ๆ .."

 ;D ;D ;Dรักนะเด็กโง่ ;D ;D ;D

อุ้ย .. เขิลจังครับ .. คริ คริ  ;D ;D

 :D อุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้ สนุกสนานทุกครั้งที่ได้ซ้อมยิง  :D

ใช้ขออณุญาติแฟนออกจาก....ขอไปยิงปืนครับ ;D ;D ;D

    อิอิอิ ......

..อุ่นใจครับเมื่อมีปืนอยู่ด้วย..

ไม่อยากติดหนี้บุญคุณปืนครับ เดี๋ยวได้ใช้ แค่คิดก็กลัวแล้วครับ ;D ;D

แค่มีไว้ในความครอบครองก็พอแล้ว.............ไม่หวังว่าจะต้องนำมาใช้ให้เป็นบุญคุณกับตัวเอง...........แต่ถ้ามีเหตุให้ต้องเป็นหนี้บุญคุณก็ไม่รังเรที่จะใช้ครับ

 ;D มีปืนแล้วไม่อยากมีกิ๊ก กลัวเลี้ยงไม่ไหว ของล่อใจมันเยอะครับ :D~ :D~

คือสิ่งเดี่ยวที่ช่วยชีวิตเราและครอบครัวได้ในยาวคับขัน ;D

เพื่อนที่คอยให้เราทำแต่สิ่งดีๆ

ทำให้อุ่นใจเมื่อได้อยู่กับปืน  รักนะเด็กโง่ จุ๊บๆ :VOV: :VOV:

ทำให้มีความสุขทางใจมังครับ

รัก

      :~)

สบายใจเมื่อมีปืนพร้อมกระสุน ;D
มีแต่ปืนอย่างเดียวแล้วใจมันเป็นกังวล

อบอุ่นใจครับ...

 :o ::) :o ::) :'( :-* :'( :-* :VOV: :VOV:

อุ่นใจยามคับขัน...มั่นใจยามขัดสน  ;D  ;D

เอาไว้ขายเวลาขัดสนครับ.............

เพลิด-เพลิน

    เป็นเพื่อนเวลาเปิดร้านตอนค่ำมืด  เพื่อนที่บ้านเวลานอน เป็นเพื่อนเวลาไปที่เปลี่ยวเวลาค่ำคืน จำเป็นก็เปลี่ยนเป็นเงินได้ สุรปยังไม่มีข้อเสียครับ  นอกจากเป็นห่วงเวลาทิ้งไว้แล้วไปไหนนานๆกลัวขโมยขึ้นบ้าน อิอิ :~)

ทำให้มีเงินใช้อยู่ทุกเดือน ไม่ใช่มือปืนนะ แต่ใช้ปืน

อยู่ด้วยกันแล้วอุ่นใจครับ :)

ลูกและเมียดังดวงใจ หนักปานใดไม่หวั่นเกรง

จำเป็นต้องมีจริงๆ กับสภาพสังคมตอนนี้ เพื่อปกป้องคนที่เรารัก

ไม่ถือเป็นบุญคุณคับ...

ถือเหมือนพี่ Ro@d คับ...

ถือว่าเป็นเพื่อนกัน...

..
.. :D. ขอบคุณมากครับ หมอรุต  ;D.

         ผมคบปืนเป็นเพื่อน
         และไม่ลืมพ่วงกระสุน อย่างที่คุณบุญ กังวล..   ;D

         
        ... ;D ;D ;D

ผมพรากมัน 1ตัว จากตัวพี่ๆ คอกเดียวกันเปลี่ยนเป็นค่าผ่าตัดของน้องสาวเป็นเนื้องอกให้กับโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งทันท่วงทีในราคาม้า 1991 สภาพ 85% ปลอดภัยแล้วครับผมตอบแทนม้าตัวพี่ ที่ป่วยยังควบได้แต่ต้องขึ้นลำปลดสไลด์แรง ๆถึงรู้ว่านกตาม หมอ(ปืน)บอกว่าป่วยเป็นโรคนกเสื่อม(นกตาม)ไม่ทราบมาก่อนไม่ได้ถอดดูภายในก่อนซื้อ(ถอดไม่เป็นอยู่แล้ว) อ้อม้าใหม่ยกห้างครับ ถอดออกเขี้ยวที่ขบกับเซียร์เหลือนิดเดียว เลยใส่วิลสันเข้าไปคึกได้เหมือนเดิมครับของเดิมเก็บครับหมอ(ปืน) บอก

แต่เจ้า 1991 ตัวนั้นมันไปตอบแทนแผ่นดินเกิด ณ ภาคใต้ กลับมาพร้อมเจ้าของใหม่ปลอดภัยทั้งคู่ ไม่เสียใจครับ ส่วนเจ้าตัวพี่ที่ป่วยผมรู้สึกว่าต้องพาไปหาหมอเชคร่างกายซะหน่อยก็พบจุดที่เราตกใจนั่นคือนกตามครับหลงดีใจกับของใหม่ยิงมานานไม่รู้ซะได้