เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

คือผมเองก็อยู่ไกลนะครับ ติดตามข่าวบ้างแต่ก็ไม่มากนักและไม่ต่อเนื่องด้วย ผมอยากทราบว่าท่านที่อยู่ในพื้นที่จะใช้ชีวิตกันยังไง เวลาไปทำงาน จ่ายตลาด กลับบ้าน เด็กๆจะไปโรงเรียนกันยังไง เวลาจะเดินทางไปต่างจังหวัดทีนึงเสี่ยงขนาดไหน แล้วอย่างเช่นในหมู่บ้านหรืออำเภอที่เราอยู่มาแต่เด็กๆ เรามีความคุ้นเคยผู้คนและสถานที่ดี เวลาไปไหนมาไหนจะปลอดภัยมั้ยครับ เจ้าหน้าที่เข้าไปควบคุมพื้นที่ได้มากขนาดไหน ออกตรวจท้องที่ทุกวันรึเปล่า.

ทุกวันนี้เจ้าหน้าที่ก็ทำงานกัน 24 ชั่วโมง ทุกวัน  ประชาชนก็ใช้ชีวิตให้พยายามปรกติที่สุด  ต้องเป็นคนช่างสังเกตให้มากๆ  ยามค่ำคืนไม่จำเป็นก็ไม่ควรออกจากบ้าน  เพราะเจ้าหน้าที่จะออกลาดตระเวณตลอดเวลา ทั้งทหารตำรวจ  มีฮ.บินทั้งวัน   ตามถนนซอยย่อย ก็จัดตั้งเป็นชุมชนเข้มแข็ง มีการปิดทางในซอยตอนกลางคืน ให้การสัญจรไม่สดวกบ้าง    เรื่องไปโรงเรียนก็ยิ่งต้องระวัง เพราะได้ข่าวว่ามีผู้ต้องสงสัยไปแฝงตัวสังเกตการณ์อยู่เป็นระยะ    เรื่องออกนอกพื้นที่ก็ต้องระวังตัวให้มาก คอยถามข่าวคราวก่อนเดินทาง ลูกน้องผมส่วนใหญ่อยู่นอกเมือง เวลาไปกลับก็ระวังตัวกันมาก 
ยกตัวอย่างเมื่อวันอาทิตย์ที่ 17 ที่ผ่านมา ที่เจ้าหน้าที่จับแนวร่วมได้เจ็ดคนกลางเมืองยะลา  หนึ่งในนั้นมีภรรยาทำงานที่ร้านขายรถจักรยานยนต์แห่งหนึ่ง มีลูกด้วยแล้ว  แต่ภรรยาเองยังไม่รู้เลยว่าสามีไปทำอะไรบ้าง  ก่อนวันเกิดเหตุ สามีบอกภรรยาว่าจะไปมัสยิด รุ่งขึ้นก็เป็นข่าวว่าโดนจับ   ซึ่งชี้ให้เห็นว่ามีแนวร่วมอยู่ในเกือบทุกตารางเมตร ปะปนกัน   บางครั้งผมก็ยังสงสัยว่ามีลูกน้องผมเป็นแนวร่วมด้วยหรือเปล่า    น่าคิดนะครับ 

 เรียนถามอีกนิดครับ เกี่ยวกับ เขตปกครองพิเศษ พี่ ๆ คิดอย่างไร 

     คนในพื้นที่ 3 จว.ใต้ อยู่ด้วยความระแวงครับพี่ ไหนมาไหนไม่สะดวกเหมือนเมื่อก่อน ต้องคอยระวังตัวอยู่ตลอดเวลา....ไม่รู้ว่าเหตุร้ายจะเกิดกับตัวเมื่อไหร่ เจ้าหน้าที่เค้าก็ทำงานอย่างเต็มที่ตลอด 24 ชม. แต่ก็ไม่เท่ากับพวกที่คอยจ้อง ที่จะทำร้าย............. แล้วอีกอย่างนึงผู้ก่อเหตุนี้จะแฝงตัวอยู่กับชาวบ้าน เราไม่สามารถรู้เลยว่าใครเป็นใคร..... ???

แรกๆคงเหมือน ติมอร์  ต่อมาก็กลายเป็นประเทศ  (คิดเอาเองนะครับ) ผิดถูกประการใดชี้แนะด้วย

....เขตปกครองพิเศษ...อย่าให้มีขึ้นมาเชียว... >:(

คิดว่า..เป็นแนวคิดของพวกสิ้นคิดไร้สมอง หรือมีก็เป็นแค่สมอง dog ปัญญา buffalo

คนไทยไม่ยอมให้โจรชั่ว หรือ พวกคลั่งศาสนา มาแบ่งแยกดินแดนได้ครับ รัฐบาลไม่ควรคุยด้วย 

แบบนี้อยู่ก็คงอึดอัดมากนะครับ ผมเห็นใจจริงๆ คือที่ผมสงสัยก็เพราะคิดว่าเหมือนแต่ก่อนที่ผมอยู่สกลฯเรียกได้ว่าทั้งเอาเภอเรารู้จักกันหมด ไปหมู่บ้านไหน ที่ไหนก็เรียกว่ายังนับญาติกันได้ คือคิดว่าถ้าเราคุ้นกันคนพื้นที่ คุ้นกับสถานที่ เราก็น่าจะปลอดภัยในระดับนึง
 แล้วอีกอย่างที่ผมสงสัยมากก็คือว่า ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา แสดงว่าคนพื้นที่พวกนั้นบางส่วนต้องไม่คิดว่าตัวเองเป็นคนไทยใช่รึเปล่าครับ แล้วโดนมากแล้วใช้ภาษาไทยกันรึเปล่าครับ

ณ เวลานี้ใครที่พอมีเงินทองที่จะย้ายไปอยู่ที่อื่นได้ ก็ย้ายไปเยอะ บ้างก็พาลูกไปเรียนที่อื่น หรือย้ายที่ทำงาน  คนที่ผมรุ้จักหลายคนก็ย้ายไปแล้ว  อาผมที่กรุงเทพยังเคยบอกให้ผมพาลูกไปเรียนที่กรุงเทพ แกฝากเข้าโรงเรียนดีๆได้    เดี๋ยวนี้ตามสวนสาธารณะหลายๆแห่ง ก็ไม่ค่อยมีคนกล้าไปเที่ยว  เวลาวันหยุดก็มักจะไปเที่ยวต่างจังหวัด อย่างหาดใหญ่หรือชายทะเลสงขลา ก็พบเจอคนรู้จักเยอะมาก  ต่างก็บอกว่าพาลูกมาพักผ่อน อยู่แถวบ้าน  ไม่ค่อยกล้าให้ลุกไปวิ่งเล่นเท่าไหร่   
พูดถึงชนส่วนใหญ่ของพื้นที่ การศึกษายังไม่สูงมาก และส่วนใหญ่มักเข้าโรงเรียนศาสนา จบออกมาก็ไม่มีงานทำบ้าง  แต่มีอยู่ข้อนึงที่เป็นจุดเด่นของชนกลุ่มนี้ คือ  การเอาพวกพ้อง  รวมกลุ่มกันเหนียวแน่น  อย่างมีคนนึงจะซื้อรถ  ก็จะมาเต็มรถกระบะ ถือโอกาสเข้าเมืองอย่างนั้น    ในเรื่องการเอาพวกพ้องนี้ ทำให้เป็นการยากลำบากที่จะหาคนผิด เวลาที่คนเหล่านั้นลงมือแล้วก็จะแฝงตัวกลมกลืนกับชาวบ้าน  เวลาเจ้าหน้าที่เข้าตรวจค้น ก็จะไม่ได้รับความร่วมมือจากชาวบ้าน  ในชุมชนเมืองใหญ่ๆที่มือทุกศาสนา  แต่จะมีย่านนึงที่เป็นเหมือนเขตของพวกเขา   อย่างในเทศบาลนครยะลา  จะมีเขตตลาดเก่า  ที่หลายคนมักจะบอกว่าเป็นอีกประเทศหนึ่ง จะถูกแบ่งแยกโดยทางรถไฟ  แต่ก็ยังพอมีคนไทยพุทธอาศัยอยู่บ้าง แต่ก็น้อยลงเรื่อยๆ  สมัยก่อนผมก็อยู่ย่านนี้   
เรื่องราวในสามจังหวัดนี้ยังซับซ้อนกว่าที่รู้กันอีก  ที่ผมรู้คงแค่เศษเสี้ยวเท่านั้น  สักวันคงต้องมีใครออกมาพูดความจริงกันบ้าง   หวังว่าคงไม่นานเกินรอ

narak เป็นคนสุราษฎร์ ค่ะใช้ชีวิตมาอย่างมีความสุข มีอิสระ และปลอดภัย(ถ้าไม่เดินไปเหยียบเท้าใครเขาก่อน) แต่พอมารับราชการที่นรา ความรู้สึกเหล่านั้นก็หายไป เพราะที่นี่ไม่ต้องไปทำอะไรใครก็มีโอกาสเจ็บและตายได้ตลอดเวลา ล่าสุดได้ข่าวว่าเพื่อนครูโดนยิงตายในโรงเรียนก็ยิ่งมีความรู้สึกว่ามันยิ่งแย่ลงทุกวันแล้ว  ชีวิตอยู่กับความกลัว และก็หวาดระแวงจะไปธุระที่ไหนสักครั้งก็ภาวนาขอให้ปลอดภัยกลับบ้าน  ซึ่งสิ่งเหล่านี้ถ้าใครไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเองดูแค่ในข่าวคงไม่เข้าใจถึงความรู้สึกที่แท้จริงของพวกเรา  แต่ต้องขอขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ

 :) :) :)...ขอถามด้วยคนครับ...

          1. ในกรณีเกี่ยวกับการศึกษา...รัฐไม่สนใจสอนภาษาไทยให้เขา...หรือว่า...เขาไม่สนใจเรียนภาษาไทย...ตามความคิดเห็นของท่าน...เพราะสาเหตุใด...

          2.  โรงเรียนสอนศาสนาของอิสลาม...เรียนจบมา...มีผลต่ออาชีพ...การงาน...การดำรงชีวิต...โอกาสในศึกษาต่ออย่างไร...(ทำอะไรได้บ้าง)...

           ...ครับ... ??? ??? ???

ต้องขอขอบคุณ คุณrapala และคุณ narak มากนะครับที่เข้ามาให้มุมมองในเรื่องนี้ครับ ก็เห็นจะจริงนะครับที่เรื่องนี้มันเป็นปัญหาซับซ้อน ผมเองก็อยากรู้ในปัญหาและอยากให้มีคนออกมาให้ความเห็นกันเยอะๆนะครับ ผมเองเป็นคนที่ชอบทางใต้มากครับ ชอบอาหาร ชอบบรรยากาศ และก็หวังว่าในเร็วๆนี้ปัญหาทั้งหมดคงจะจบลงได้ด้วยดีนะครับ
 

ถ้าชอบทางใต้ก็ยังมีอีกหลายจังหวัดที่น่าสนใจ  ว่างๆก็มาเที่ยวได้ค่ะ โดยเฉพาะสุราษฎร์ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ