เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ขอคำแนะนำ ครับ
 เมือตอน บ่าย วันนี้ ผมได้เตรียม เอกสาร เพื่อขอซื้อ ปืน ลูกกรด .22 กับ อำเภอ
 เอาเอกสาร(เอกสารส่วนตัว ใบประกอบวิชาชีพสามัญวิศวกร สมุดบัญชี สำเนาโนดทีดิน ฯลฯ )
 ไปคุย กับ ท่านเจ้าหน้าที่ แล้วท่านก็แจ้งว่า
ไม่ต้องยื่นเอกสารหลอก  ท่านนายอำเภอไม่อนุญาตให้ซื้อปืนลูกกรด แน่ๆ
ก็เลยคุยกับ ท่านว่าขอคุยกับนายอำเภอได้หรือเปล่า ท่าน ก็ให้รอ ประมาณ ครึ่ง ชม.
ท่านนายอำเภอก็เดินออกมานอกห้อง ก็เลยได้คุย กับ นายอำเภอ แล้วท่านก็แจ้งว่า ไม่อนุญาต
เอกสารที่เตรียม ก็เลยไม่ได้ยื่นเลย
ขอคำแนะนำหน่อย ครับ ว่าควรทำอย่างไรต่อไปดีครับ เอกสารท่านก็ยังไม่รับ

ขอบคุณครับ

 

สงสัยท่านนี้คงไม่อยากเป็นผู้ว่า
ลองอ่านกระทู้นี้ครับ
http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=33209.0
นี่เป็นคำแนะนำของพี่ ธำรง ครับ
ในความเข้าใจของผม…ในแต่ละจังหวัดจะมีระเบียบของจังหวัดในการพิจารณาอนุญาตฯซึ่งใช้ต้นร่างเดียวกันของกรมการปกครอง
มาเป็นแนวทางให้นายทะเบียนฯแต่ละท้องที่ใช้ปฏิบัติ ส่วนกรุงเทพฯจะมีกรอบเวลาที่ต่างไปบ้างเล็กน้อย

บทบาทของเราๆในฐานะผู้ขออนุญาตฯ.....ก็คือยื่นคำร้องป.๑ให้ได้....
และควรมีหลักฐานการรับเอกสาร อาจจะเป็นใบรับ/ใบนัด หรือเลขที่รับหนังสือประจำวัน
หรือทำสำเนาคำร้องป.๑ ให้เจ้าหน้าที่ที่รับเรื่องลงนาม/ลงวันที่ที่รับไว้ เพื่อเป็นหลักฐานอ้างอิง

ซึ่งหลังจากรับคำร้องป.๑ของเราแล้ว ถ้าว่าตามแนวทางระเบียบกรมการปกครอง นายทะเบียนมีหน้าที่ที่ต้องพิจารณาให้แล้วเสร็จภายใน ๑๕ วัน (กทม. ๔๕ วัน)

ในขั้นตอนการรับเรื่องนี้เจ้าหน้าที่มีหน้าที่ต้องรับคำร้อง จะปฏิเสธหรืออ้างอย่างใดไม่ได้ ทราบมาว่าในบางพื้นที่ก็มีการไม่รับคำร้อง อ้างว่าให้คุยกับนายฯก่อน
บางพื้นที่ถึงขั้นต้องแจ้งความว่าเจ้าหน้าที่ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ ที่ไม่ยอมรับหรือทำลายคำร้อง
ในความเป็นจริงถ้าผู้ขอฯได้เตรียมหลักฐานเอกสารที่มีสาระสำคัญมาครบถ้วนตามระเบียบแล้ว เจ้าหน้าที่ควรต้องรับเอกสารและคำร้องป.๑ไว้
ถ้าจะปฏิเสธก็ย่อมได้ แต่ก็ควรให้เขียนเป็นลายลักษณอักษรว่าปฏิเสธการรับคำร้องด้วยเหตุผลใด

อย่างไรก็ตามนายทะเบียนฯอาจมีหนังสือเรียกให้ผู้ขอฯแสดงหลักฐาน/เพิ่มเติมอีก หรืออาจให้ชี้แจงเพิ่มเติม ซึ่งผู้ขอฯก็ควรจัดหา/ชี้แจง
เพราะการหาข้อเท็จจริงเป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการทางปกครอง เพื่อให้นายทะเบียนฯมีข้อมูลครบถ้วน

เมื่อยื่นคำร้องแล้วก็รอผลการพิจารณา
ถ้านายทะเบียนฯยังไม่พิจารณาสั่งอนุญาต(หรือไม่อนุญาต) ให้แล้วเสร็จตามเวลา ก็ควรต้องทำเป็นหนังสือสอบถามใน ๒ หัวข้อ คือ
๑/  การออกใบ ป.๓ ได้ดำเนินการไปถึงขั้นตอนใด
๒/  อำเภอได้ออกระเบียบว่าด้วยขั้นตอน และระยะเวลาปฏิบัติงานเกี่ยวกับงานทะเบียนอาวุธปืนตามพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ. ๒๕๔๖ ไว้หรือไม่ หากไม่ได้ออก เหตุใดจึงไม่ออก  หากออกไว้แล้ว การออกใบ ป.๓ ตามข้อ ๑ เป็นไปตามระเบียบดังกล่าวหรือไม่

ถ้านายทะเบียนฯไม่ตอบ หรือตอบแบบไม่ควรตอบ หรือทำไม่รู้ไม่ชี้ ไม่มีทางเร่งรัดอย่างอื่น จะฟ้องศาลปกครองก็ได้ ว่านายทะเบียนฯปฏิบัติหน้าที่ล่าช้า
ขอให้ศาลสั่งให้นายทะเบียนฯพิจารณาให้แล้วเสร็จในเวลาตามที่ศาลกำหนด

การพิจารณาของนายทะเบียนฯนั้น บางท่านก็ตีความว่าตัวมีอำนาจการใช้ดุลยพินิจอย่างกว้างขวาง จะอนุญาตหรือไม่ก็ได้
แต่โดยหลักแล้ว การใช้ดุลพินิจทางปกครอง  หมายถึงการพิจารณาว่าหลักฐานที่ยื่นประกอบการขออนุญาตถูกต้องตามที่กฎหมายกำหนดหรือไม่
ไม่ใช่ว่าผู้ขออนุญาตมีคุณสมบัติครบถ้วนตามที่กฎหมายกำหนดแล้ว นายทะเบียนฯจะมีอำนาจเหนือกฎหมาย โดยการใช้ดุลพินิจว่าจะอนุญาตหรือไม่ก็ได้
แบบที่ข้าราชการฝ่ายปกครองบางท่านเข้าใจผิดกันอยู่

ถ้านายทะเบียนฯอนุญาต ออกใบอนุญาตป.๓ แล้วเราก็นำใบป.๓ไปซื้อไปโอนรอป.๔ต่อไป ตอนนี้ถือว่าได้รับอนุญาตแล้ว แม้ป.๔นายทะเบียนฯจะยังออกไม่แล้วเสร็จ
ซึ่งศาลฎีกาเคยมีคำวินิจฉัยไว้ ว่าการได้รับป.๓คือการได้รับอนุญาตให้มีและใช้แล้ว จึงไม่น่ากังวลเรื่องล่าช้าของขั้นตอนการออกป.๔เท่าใดนัก

แต่ถ้านายทะเบียนฯปฏิเสธการออกใบอนุญาตป.๓ ก็ต้องทำเป็นหนังสือแจ้งมา(ถ้าเกิดนายทะเบียนฯไม่อนุญาต แต่บอกด้วยปากเปล่า อันนี้เราต้องก็ทำหนังสือร้องขอให้นายทะเบียนฯออกคำสั่งมาเป็นหนังสือ)
คำสั่งปฏิเสธการออกใบอนุญาตซึ่งถือเป็นคำสั่งทางปกครอง ซึ่งต้องมีเนื้อหาสมบูรณ์ให้ได้ทราบว่านายทะเบียนให้ดุลยพินิจอย่างไรที่ไม่อนุญาต
ผู้ขอฯก็จะได้ดูว่าชอบด้วยข้อเท็จจริง ข้อกฎหมาย และการใช้ดุลยพินิจหรือไม่
ถ้าเห็นว่าเป็นคำสั่งทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย  ผู้ขอฯก็สามารถใช้สิทธิตามมาตรา๖๓ ของพ.ร.บ.อาวุธปืนฯซึ่งกำหนดไว้ว่า
มาตรา ๖๓  ถ้านายทะเบียนท้องที่ปฏิเสธการออกใบอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้ยื่นคำขอใบอนุญาตอาจอุทธรณ์ต่อรัฐมนตรีภายในกำหนดสามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับแจ้งการปฏิเสธเป็นหนังสือ คำอุทธรณ์ให้ยื่นต่อนายทะเบียนท้องที่ และให้นายทะเบียนเสนอคำอุทธรณ์นั้นต่อรัฐมนตรีโดยมิชักช้า คำวินิจฉัยของรัฐมนตรีให้แจ้งเป็นหนังสือไปยังผู้ยื่นคำขอใบอนุญาต
เมื่อผู้ขอฯยื่นคำอุทธรณ์ต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ผ่านนายทะเบียนฯแล้ว    นายทะเบียนฯอาจฟังคำโต้แย้งแล้วเปลี่ยนใจมาอนุญาตก็ได้ ซึ่งก็น่าจะอยู่ในกรอบเวลาให้คิดอยู่สัก๑เดือน ไม่งั้นก็ต้องส่งเรื่องให้รัฐมนตรีฯวินิจฉัยอุทธรณ์ ถึงตรงนี้อีกภายใน๑เดือนก็ควรรู้ผลว่ารัฐมนตรีฯวินิจฉัยอย่างไร

ถ้ายื่นอุทธรณ์แล้วโดนดองเรื่องก็ควรทำหนังสือสอบถามไปที่นายทะเบียนฯอีก   
ถ้านายทะเบียนฯไม่ตอบ หรือตอบแบบไม่ควรตอบ ตรงนี้ก็อีกทีที่ฟ้องศาลปกครองก็ได้ ว่านายทะเบียนฯปฏิบัติหน้าที่ล่าช้า (แถมอาจได้พ่วงว่ารัฐมนตรีฯปฏิบัติหน้าที่ล่าช้าไปด้วย)  ขอให้ศาลสั่งให้พิจารณาให้แล้วเสร็จในเวลาตามที่ศาลกำหนด

มาถึงการพิจารณาคำอุทธรณ์  ถ้ารัฐมนตรีฯวินิจฉัยเห็นตามนายทะเบียนว่าไม่อนุญาต ก็ควรต้องมีรายละเอียดแสดงเหตุผลการวินิจฉัยอุทธรณ์ที่แจ้งชัด
เพื่อเราจะได้พิจารณาเช่นกันว่าถูกต้องหรือไม่ ถ้าเห็นว่าข้อใดส่วนใดไม่ถูกต้องก็จะได้จับประเด็นฟ้องต่อศาลปกครองต่อไป
แต่ถ้ารัฐมนตรีฯสั่งยกอุทธรณ์ ไม่อนุญาต โดยไม่แสดงเหตุผล ก็ไม่ต้องห่วง อันนี้ยิ่งดีเพราะเป็นคำสั่งทางปกครองที่ไม่ถูกต้องเสียแต่ต้นแล้ว ยิ่งชี้ต่อศาลได้ง่าย

ต้องขอทำความเข้าใจว่า การฟ้องศาลปกครอง  เป็นการฟ้องว่าเจ้าหน้าที่ของรัฐมีคำสั่งทางปกครองที่ไม่ถูกต้อง ขอให้ศาลสั่งเพิกถอนคำสั่งนั้น และขอให้ศาลมีคำบังคับ
กรณีนี้จึงเป็นการขอให้ศาลสั่งเพิกถอนคำสั่งของรัฐมนตรีฯและนายทะเบียน และขอให้ศาลออกคำบังคับให้นายทะเบียนฯออกป.๓ให้ผู้ขอฯ

ไม่ได้เป็นการฟ้องร้องกล่าวโทษข้าราชการ/เจ้าพนักงานของรัฐ 

ข้าราชการที่มีวิสัยทัศน์ จะเข้าใจว่าการฟ้องศาลปกครองจะทำให้เกิดบรรทัดฐาน เพราะกรอบของระเบียบราชการบางส่วนบังคับให้ข้าราชการต้องกระทำการในสิ่งที่ไม่สอดคล้องกับกฏหมาย แต่ก็มีข้าราชการอีกบางส่วนที่ไม่กล้ารับกับการถูกฟ้องหรือการแพ้คดีปกครอง
มองว่าเป็นความเสื่อมเสียต่อตนเองหรือภาพพจน์ของหน่วยงาน เพราะแนวคิดว่าตนเป็น”ผู้ปกครอง”
จึงมีการตีรวน/เบี่ยงประเด็นอยู่บ้าง เพื่อไม่ให้คดีไปสู่ศาล

คนจะฟ้องศาลปกครอง ต้องมุ่งมั่นและตั้งใจแล้ว ว่าจะต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมให้กับตนเองและสังคม เพราะกรอบเวลาในศาลปกครองอาจต้องใช้เวลากว่าหนึ่งปี
เพื่อให้ผู้ฟ้องและผู้ถูกฟ้องได้แสดงหลักฐานเหตุผล และศาลก็ต้องแสวงหาข้อเท็จจริงให้ครบถ้วน ให้เกิดความเป็นธรรม

ขอออกตัวว่าไม่ได้มาเชียร์ให้เป็นปฏิปักษ์กับนายทะเบียนฯ เพียงแต่อยากสนับสนุนการเรียกร้องสิทธิโดยชอบในการมีและใช้อาวุธปืน
และให้ถูกต้องเที่ยงธรรมตามที่กฎหมายได้วางกรอบคุณสมบัติบุคคลไว้แล้วในมาตรา๑๓ของพ.ร.บ.อาวุธปืนฯ

ด้วยความมุ่งหวัง เพื่อส่งเสริมสิทธิให้คนดีมีอาวุธ และ  “ไม่ให้อาวุธปืนนั้นตกไปยังบุคคลบางจำพวก ………..ที่ไม่สมควรจะให้มีอาวุธปืนนั้นได้……”

ถึงตรงนี้   ใครมีปัญหามีความคับข้องใจ แล้วถามแกมบ่นกันเข้ามา ก็คงต้องเลือกวิธีการ เพราะแต่ละบุคคลก็่มีสถานะหรือภูมิหลังแตกต่างกัน..
ความคิดแตกต่างกัน...ก็ย่อมมีวิธีการที่แตกต่างกัน

ดังนั้นใครจะไปกราบกรานอ้อนวอน....ไปใช้เงินจ้างร้าน....ไปหาคนมีอำนาจมาช่วย ....หรือจะย้ายบ้านหนี…...
หรือจะถอดใจโทษตัวเองว่าเกิดมาวาสนาน้อย………. ก็แล้วแต่ใจกันครับ

 

ขออภัย...เข้ามาแก้ไข...ไปสอบค้นระเบียบมา....ขั้นตอนของส่วนภูมิภาค ... เขียนว่า "นายทะเบียนท้องที่รับคำขอและพิจารณาหากอนุญาตออกใบอนุญาตให้ซื้ออาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน (แบบ ป.๓) หากไม่อนุญาตแจ้งผู้ขอทราบ     ๑๕ วัน"   

ถ้าตามที่อ่านผ่านมา
1. ถ้าท่านไม่รับ เราไปแจ้งความฐานละเว้นการปฏิบัติหน้าที่
    เพราะโดยหน้าที่ท่าน ท่านต้องรับครับผม
2. เมื่อท่านรับ  และท่านไม่อนุญาต ให้ท่าน เขียนมาเป็นลายลักษณ์อักษรว่า ไม่อนุญาตด้วยสาเหตุใด

    เพื่อ เราจะได้สัดสินใจ อุทรณ์ครับ
ที่เหลือรอท่านผู้รู้ครับ ผมยังไม่มีประสบการณ์

ถ้าเล่นห้วนๆ กันแบบนี้ ก็ ดู จะยาว ละ ครับ  ;D

...ไปอีกครั้งครับเตรียม MP 3ไปด้วย ถามท่านให้แน่อีกครั้งว่าไม่รับเอกสารของผม ผมไปแจ้งความนะครับดูซิจะว่าอย่างไร...เมื่อไม่รับจริงๆก็ไปที่โรงพักแจ้งความได้เลยครับ...

ผมก็เคยได้ยินปัญหานี้ครับ
โดยการจะขอเขียนคำร้อง แต่เจ้าหน้าที่หน้าห้องนายทะเบียนไม่ให้เขียน บอกว่าต้องคุยกับนายก่อน .............แต่ระหว่างคอยนาย ให้นั่งคุยก่อนเผื่อมีทางช่วย ไปๆมาๆก็เข้าแนวขอให้ช่วยค่าบำรุงหน่วยงานซะงั้น  แต่เขาใจดีขอเท่าไร ดันให้หมด ด้วยเหตุผลที่เขาว่าไม่อยากเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าหน้าที่รัฐ !!!!

อย่างงี้ก็มีด้วย... ตามที่พี่โชกุนว่าครับ เอา MP3 ไปอัดเสียงเลย ;D

         เรียนถาม ไม่ทราบอำเภอไหนครับ เคยรับทราบมาว่าที่กาญฯ มีป่า นายอำเภอกลัวจะเอาไปล่าสัตว์ ห้ามออกใบอนุญาต .22 คงยิงสัตว์ใหญ่ได้เนาะ แปลกดีครับ ลองสู้ดูครับตามกระทู้ที่แนะนำอยู่ข้างบน นะครับ

   ใครว่าไดโนเสาร์สูญพันธุ์ไปจากโลกนี้แล้ว ท่านโชคดีมากๆที่ค้นพบสัตว์หายากรีบไปแจ้งกองอนุรักษ์สัตว์ป่าและพันธุ์พืช
ให้รีบไปจับมาอนุรักษ์ไว้โดยเร็ว ขอออกตัวก่อนว่าประชดนะครับไม่ได้ตั้งใจจะด่าใคร
    อย่างไรก็ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท. น่าโมโหจังจะรอฟังผลครับ (ขออนุญาตคิดในใจคงไม่มีใครได้ยิน"คุณคิดว่าคุณเป็นใคร
ครับหรือลูกน้องเรียก"นาย"เป็นประจำเลยคิดว่ากูเป็นนายจริงๆ จับเอาคำว่า"ข้าราชการ"มาแยกดูหน่อยสิครับว่าความหมายว่า
อย่างไร")
                    ไม่สุภาพอนุญาตลบทิ้งได้ครับ

ไม่รับ .22   ก็ยื่นลูกซองเลยครับ  ;D

ขอ ขอบคุณทุกๆ ท่านที่ให้คำแนะนำครับ
เดียว รวบรวมข้อมูล เป็น คุย กับ ท่าน อีกที่ ครับ
(อยู่อำเภอ ที่มีจุดสูงสุดของประเทศไทย จ.เชียงใหม่ ครับ)
ขอบคุณ ครับ

อ.จอมทอง รึเปล่าน้อ (ก็แค่รำพึงครับ ไม่ได้บอกนะเออ)

นายอำเภอแถวบ้านผม  บางท่านก็ไม่ให้ซื้อ  ปืนลูกกรดยาว  แกให้เหตุผลว่า  ให้ไปแล้วจะเอาไปยิงนก  แกธรรมะธัมโมครับ....   :~) :~) :~)

      คงจะชื่อ ถ้าจะโดนตอนใช่ปล่าวครับอำเภอสูงสุดของเวียงเจียงใหม่ หรือครับ

ผมว่าทำตามที่ท่าน srimalai นำมาโพสไว้ครับ ....

ถ้านายอำเภอกลัวจะเป็นเรื่องยาว ก็อาจจะทำให้มันสั้นลงเอง ....

ถ้านายอำเภอไม่กลัวเรื่องยาว ไม่ทราบว่าท่าน chan17 กลัวเรื่องยาวหรือเปล่าครับ ....

เวทีนี้พี่เลี้ยงเพียบ ไม่น่าเป็นห่วงครับ

ไม่ต้องยื่นซ้ำหรอกครับ  เพราะนายทะเบียน ก็คงไม่กลืนน้ำลายตัวเองเหมือนกัน   ในเมื่อรับฟังคำสั่งทางปกครอง ปฏิเสธการออกใบอนุญาตจากปากนายทะเบียนเอง ก็อุทธรณ์ได้เลย

ขนาด.22.ยังไม่ให้ซื้อหรือครับ..น่าเบื่อนะครับเจอแบบนี้......

อ๋อ  ถ้างั้นเข้าใจแล้วครับ   นายอำเภอคงกลัวเอาไปล่าสัตว์    แต่คุณเป็นวิศวกรนี่ เห็นมีใบวิชาชีพวิศวกร  นายอำเภอน่าจะใช้ดุลยพินิจอีกหน่อยนะ.........

ขออย่าให้เป็นนายอำเภอคนเดียวกัน ที่ย้ายไปจากอำเภอหนึ่งใน จ.ชัยภูมิ เมื่อเกือบสองปีที่แล้วเลย...
...ผมจำวลีของนายท่านนี้ติดหูว่า "ไม่รู้กฎหมายหรือไง ว่าเขาไม่อนุญาต ขนาด .45 ให้ประชาชนทั่วไป"   ??? :P
   

   ที่จริงนายอำเภอ ก็กินเงินเดือนจากภาษีชาวบ้าน  ข้าราชการ ที่จริง ก็คือขี้ข้าของประชาชน ไม่ทราบว่านายอำเภอคนนี้  อยู่  อ.ไหน ครับ  เอาให้เรื่องยาวไปเลยครับ....
    ตัวผมก็เป็นขี้ข้าประชาชนคนนึงครับ...แต่ไม่ชอบคนที่ชอบใช้อำนาจในทางที่ผิดแบบนี้....

นอภ. แบบนี้มีเยอะครับ  แกล้งให้หน้าห้องถ่วง  ยื้อ   ใว้ก่อน 
อย่างเราๆนี่ยังหนักใจ ถ้าเป็นชาวบ้านหละยิ่งไปกันใหญ่ 
ส่วนใหญ่เสร็จเขาหละครับ ระดับนายอำเภอพูดแล้วต้องเชื่อว่าจริง
 ถ้าไม่เข้ามาอ่านเวบเราน้อยคนนักที่จะรู้ว่าขอได้ อย่างไร  >:( >:( ??? ???

              โชคดีครับที่อยู่กรุงเทพ  น.อ.ภ. นาย.........อำ.........เภอ............ใจ...........ดีหรือร้ายดีล่ะครับ

    ท่าน ป. แหละครับดีนักแล.....เป็นธุระจะเอา  :OO  แต่ไม่ได้ให้หรอก   ส่วนท่าน น. เซ็นอย่างเดียว / บางที่เห็นว่าท่าน น. เรียกพบทุกคนเลยผมว่าดีนะ  จะคุยอธิบายหรือจะมีปัญหาก้อถูกคนดี  ;D

ผมเข้าใจความรู้สึกของ จขกท ครับ  สู้ต่อครับอย่าพึ่งถอยหนีครับ..... :OO :OO :OO

อืม.....ใช้คำว่ากินเงินเดือนจากชาวบ้านก้อน่าจะพอน่ะครับ  (ทั้งๆที่จริงก้อคิดแบบพี่ๆนั่นแหล่ะ ::008::  ไม่น่าจะตั้งแง่กับประชาชนเลย... :DD  หรือว่าท่านอยากได้อะไร)

คือแบบว่า

อยากย้ายไปอยู่จังเลย จะขอยื่น ป.๑ ทุกอาทิตย์เลยครับ

ขอบคุณครับ

ความคืบหน้าครับ
วันผมไปยื่น เอกสาร อีก ครั้ง ครับ
ท่าน รับ เอกสาร แล้วครับ และ ตอบเอกสารมาแล้วครับ
ว่า "เป็นนโยบาย การขออนุญาต .22 ไม่ใช่ เป็นการขอเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน ให้ขอขนาดอื่น "
ควรทำอย่างไรต่อดีครับ
ขอบคุณ ครับ

รูปเอกสารครับ

ผมเห็นว่ายังไม่ใช่การปฏิเสธการออกใบอนุญาต   แต่เป็นการเปิดโอกาสให้ผู้ขออนุญาตโต้แย้งและแสดงหลักฐานเพิ่มเติม  ตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๐
ถ้าท่านยังต้องการปืน.๒๒  ก็ทำหนังสือตอบยืนยันไปว่าต้องการปืน.๒๒ พร้อมกับแสดงเหตุผลประกอบ

ลองร่างหนังสือมาช่วยกันดูก่อนก็ได้ครับ

เข้ามารอดูรออ่านครับ ;D

ข้อความโดย: สุพินท์ 
ใส่การอ้างถึงคำพูด
ผมเห็นว่ายังไม่ใช่การปฏิเสธการออกใบอนุญาต   แต่เป็นการเปิดโอกาสให้ผู้ขออนุญาตโต้แย้งและแสดงหลักฐานเพิ่มเติม  ตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๐
ถ้าท่านยังต้องการปืน.๒๒  ก็ทำหนังสือตอบยืนยันไปว่าต้องการปืน.๒๒ พร้อมกับแสดงเหตุผลประกอบ

ลองร่างหนังสือมาช่วยกันดูก่อนก็ได้ครับ

ขอขอบพระคุณ อ.สุพินท์ มาก ๆ
สำหรับคำแนะนำ
ช่วงวันหยุด จะลองร่าหนังสือ มารวบกวน ท่าอีกครั้ง ครับ
ขอบคุณ ครับ

รอดูเป็น กรณี ศึกษาด้วย คน คิดเล่นๆ ขอ .223 ไปเลยดีใหม ดูซิจะให้ ปล่าว  ;D

แค่ปืนลูกกรดเนี่ยไม่ได้แล้ว สงสัยจะงดให้ทุกขนาดมากกว่า ??? ::010::