เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ตอนพี่ ๆ เข้าสนามยิงปืนครั้งแรก ในชีวิต กลัวเสียงดัง และอายการยิงไม่เข้าเป้าหรือไม่ครับ  อ้อและใครเป็นคนพาเข้าไปครั้งแรก ฝากเล่าประสบการณ์ด้วยครับ

ไม่กลัวและไม่อายครับ ส่วนที่เข้าสนามครั้งแรกก็ตอนไปรับใช้ชาติ 2 ปีครับ

เขิลๆ ครับ จูงแขนภรรยาที่รักไปเลยครับ

จะอายทำไม..คนเราไม่ได้เก่งมาแต่เกิด

 :) ไม่อายครับ อยากยิงมาก พอได้ไปรับปืนที่ร้านตรงเข้าสนาม รด. เลยครับ

อายนิดๆครับ  ครั้งแรกเข้าสนาม เล่นซะขวาครึ่ง ดำครึ่ง กลุ่มกระจาย ;D ;D

กลัว....แรงรีคอยล์และเสียงปืน
อาย....ยิงไม่ถูกเป้า (ครั้งแรกหลุดวงดำแต่ยังอยู่ในเป้ากระดาษ) ;D

 ;D  ไม่อายครับ .............เพราะไม่ได้มองใคร ยิง ๆๆๆ แล้วก็กลับครับ

ไม่อายครับ......เพราะไม่ได้ยิงปืนเป็นตั้งแต่....ในท้อง...คุณแม่ครับ     ครั้งแรกยิงเหมือนหว่านแหจับปลาครับ...

ไม่อายครับ แค่สะดุ้ง เพราะเสียงดัง  :D

ได้แต่ไปนั่งแอบดู พี่ ๆ ยิงปืนกัน แอบนั่งดูในรถ ให้พอเห็น...เอาปืนไปด้วย แต่ไม่กล้าเอาลงเป็นปืนเก่ากลัวไม่มีลูกให้ยิง นึกแล้วกลับบ้านดีกว่า เฮ้อ... ::004::

ไม่อายครับ...เพราะครั้งแรก..ไปกับพรรคพวกที่เพิ่งหัดยิงกันหลายคน..ฝีมือขี้เหล่พอๆกันล่ะครับ.. ;D

   ขอลอกครับ ;D กำลังบรรจง.45ดังปุ้ง.22ลั่นไปพร้อมกันกระตุกๆกซะงั้น ;D ;D

ผู้ใหญ่พาผมเข้าสนามยิงปืนตั้งแต่เป็นเด็ก...จึงไม่รู้สึกกลัวหรืออายอะไร ;D
เดี๋ยวนี้ก็ยังหาโอกาสหน้าด้านไปแอ่นพุงเรียงแถวแข่งกับรุ่นลูกรุ่นหลาน  :~)
เริ่มมาอายตอนแก่...เวลารายชื่อผลแข่งขันหล่นไปหน้าท้ายหลังเด็กๆนี่แหละครับ  ::004::

ไม่ต้องอายหรอกครับ ผมครั้งแรก ยุงกระจุยเลยครับ เป้า 15 เมตร (หญ้ากระจุยครับ) เป้าเป็นปกติเลยครับ สนามยิงปืนตำรวจ อิอิ

ครั้งแรก พ่อพาเข้าไปซ้อมยิงปืนในสนามเมื่อตอนสิบกว่าขวบครับ  ตอนนั้นไม่อาย  แต่ตกใจเสียงปืนครับ ;D

แต่ตอนนี้มีปืนของตัวเอง  ไปซ้อมยิงเอง  รู้สึกอายที่ยิงปืนพกสั้น แต่ได้เหมือนเป้าเหมือนยิงด้วยปืนลูกซองครับ :~D

เขินนิดหน่อย ยังดีมีพวกไปด้วยไม่งั้นคงไม่กล้ายิง กลัวเป้าสะอาด

อายบ้างครับ  เพราะครั้งแรกยืมปืนคนอื่น  ลูกกระสุนคนอื่น (ล่า......)  แถมคุยอีกว่า  "ไม่เห็นจะยาก"  เอาเข้าจริงๆ  พลาดหมด  ลูกกระสุนก็หมด  กับข้าวก็ไม่ได้  โดนล้อไปหลายวัน  เฮ้อ! ::004::   มารู้ทีหลังว่า................

                ไม่กลัวอายกลัวเพื่อนโห่ ไปครั้งแรกกัน 5 คน ยังไงก็ไม่ลงดินยังยิงดีเท่ากับเพื่อนคนที่เล่นก่อน สุดท้ายก็เลยอบรมกันยกใหญ่ แต่เดี๋ยวนี้เขินที่มีคนจ้องมองเลยต้องแอบซ้อมกันเฉพาะกลุ่มที่เล่นครับ  มือใหม่เดี๋ยวนี้อวดเก่งครับวาดปืนสะเปะสะปะกลัวหลุดมาโดนพุง ทำไมชอบพาสาวสวยหุ่นดีมายิงปืนด้วยผมใช้วิธีนั่งดูสาวอย่างเดียวเสียวลูกปืนครับ

ไม่อายครับ  แต่เกิดความประหม่า ตื่นเต้น ต้องนึกถึงความปลอดภัยและค่อยๆยิง  เหนื่อย

อายทำไมครับ
ก็คนมันไม่เคยนิครับ

ไม่รักษากฎของความปลอดภัย อย่างนี้น่าอายกว่าครับ

ก็รู้สึกตื่นสนามพอสมควรครับ

พอดีวันแรกที่ผมไปสนามไม่มีใครเลยครับ...... ;Dจึงไม่อาย และไม่กลัวเพราะมั่นใจตัวเองครับว่าศึกษาการใช้งานของปืนตัวเองมาอย่างดีทำตัวให้อยู่ในกฎความปลอดภัยตลอด......แต่ต้องยอมรับครับว่าประหม่านิดๆกับนัดแรกๆ....แต่ต่อๆไป ยิงๆๆๆๆอย่างเดียวครับแล้วก็กลับเลย...... ::002::

แค่ตื่นเต้น.ไม่อายครับ.ไม่รู้จะอายใคร... :D

เคยเข้าแต่สนามภูธร(ตามป่า)พอเข้าสนามเมืองกรุงไม่อายครับแต่ประหม่าสถานที่กลัวทำผิดกฎ ;D

บังเอิญไปเจอครูสนามดี  เลยสอนยิงให้ครับ เราก็บอกไปตรงๆว่ายังไม่เป็น เขาก็สอนเราตั้งแต่กฏความปลอดภัย วิธีการกริปปืน วันแรกถือว่าผ่านนะท่าน เสียอย่างเดียวลืมใส่ที่ครอบหู หูอื้อไปพักใหญ่เลยท่าน ::005::.

ตอนเข้าครั้งแรกอายุ 17  อยากเข้าไปจะตาย  สืบรู้ว่าอยู่สนามอยู่แถวไหน พอได้ยินเสียงปืน  ยิ่งอยากเข้าไป 

ครั้งแรก ตื่นเต้นมากกว่าครับ หัวใจทำงานเร็วขึ้น เจ้าหน้าที่สนามประกบผมทั้งซ้าย+ขวาเลยครับ เพราะหน้าใหม่ พอหมดไปสองแม็ก มั่นใจขึ้นมากเลย ทุกวันนี้เข๊าก็มาช่วยติดเป้า และเฝ้าดูอยู่ห่างๆครับ  ::007:: ::008::

ไม่อายและไม่กลัว  เข้าสนามครั้งแรก ก็สนาม รด.นี่แหละ   10 กว่าปีที่แล้ว  ไปกับเพื่อน 2 คน  งูๆ ปลาๆ  สุ่มถามดู  อยากยิงปืนต้องทำยังไงบ้าง   จนท. ก็ให้ไปซื้อลูก .22 มากล่องนึง  แล้วนอนยิงที่สนามหนึ่งหรือสนามสองนี่แหละ     จนท.ที่เป็นทหารถาม  เคยเรียน รด.หรือเปล่า  ผมกับเพื่อนบอก เคย    จนท.บอก  งั้นยิงเองเลยนะ  ตามสบาย  ติดขัดยังไง ก็เรียกแล้วกัน   แม็กกาซีนไม่มีให้  หยอดยิงทีละนัด  สนุกดีครับ  ซัดกันไปคนละกล่องแล้วกลับบ้าน 

ตอนนั้นกล่องละประมาณ 60-80 บาทเองครับ    อยากย้อนเวลากลับไปจัง  :~) :~) :~)


ผ่านมา 10 กว่าปี  กลับไปเรียน NRA อีกครั้งหนึ่ง  ความรู้สึกเหมือนเดิม  คือ  สถานที่ที่คุ้นเคย  ความทรงจำเดิมๆ แต่ปืนเปลี่ยนไป  ได้ยิงปืนสั้น ได้ยิง 11 มม.  เสียงดังดี   แต่ก็ไม่กลัว  รู้สึกมันสะใจ   

กลัวและอายครับ ตอนเป็น รด ปี่หนึ่ง ฝึกยิงปืน .22 เจเกอร์ ครูฝึกโหดมาก ใครไม่ปฏิบัติคำสั่งอย่างเคร่งครัด จะต้องโดนไม้เคาะหัวโดยมีหมวกเหล็กด้วย ปืนก็แสนแม่น ยิง25 ม. เป้าผมเป็นกลุ่มที่ขอบประมาณ 1 นาฬิกา ปรับศูนย์จนสุดก็ยังไม่เข้ากลาง สุดท้ายใครเป้าสะอาดก็ต้องโดนทำโทษโดดลงสระน้ำ แต่ผมยังรอดตัวครับ

ไม่อาย ไม่กลัวครับ พ่อผมพาไปตอน 5 ขวบ พาดแท่นยิง 452 ที่สนาม รด. บรรจุทีละนัด ไม่ใช้แมก ใช้ลูก Short และ LR ครับ อิ อิ

เข้าสนามแรก ๆ เสียงปืนดังเปรี้ยงตกใจเหมือนกันครับ  ต่อ ๆ มาก็ชิน  ส่วนอายมั้ยที่ยิงแล้วกลุ่มกระจายเป็นลูกปราย  ขอตอบว่าไม่อายครับ  เพราะคิดว่าไม่มีใครทำอะไรเป็นตั้งแต่เกิดขนาดลูกผมเิกิดมาใหม่ ๆ ยังต้องสอนให้ดูดนมแม่เลยครับ(เรามีเคยดูดมาก่อนคัรบ..อิ..อิ..)......จบข่าว.....nuy_rc รายงาน

ไม่กลัว ไม่อาย ครับมั่นใจ

ไม่อายแต่เวลายิงไม่เข้าเป้ากลัวถูกหัวเราะเยาะมากกว่า....... 8)

ตื่นเต้น..........แต่ไม่อายครับ

หัดยิงครั้งแรกใช้ปืนสนาม แล้วให้ จนท.สนาม หัดให้ครับ  ::002::

 ;D ;D ;D

ไม่อายค่ะ แต่หงุดหงิดที่มีคนมองแล้วซุบซิบกัน  ???

ผมยิงหมดไปหนึ่งกล่อง พี่ๆที่สนามแซวว่าต้องยิงอีกกล่องนึงจะได้ "ร้อยรู"

ครั้งแรกของผม จิ้งหรีด ตายเป็นเบือ...ครับ  ::007::

ไม่กลัวและไม่อายเลยครับ..........แต่ทำผิดขั้นตอนของมือใหม่

คือโดยทั่วไปควรเริ่มจาก  10 เมตร,  15 เมตร,  แล้ว 25 เมตร
แต่ผมจะเริ่มจาก 25 เมตร ก่อน..........แล้วต่อด้วย 10 เมตร  โดยใช้เป้าใบเดิม (ยังไม่ยิง 15 เมตร)

..........เหตุผลคือ   เป็นการประหยัดค่าเป้าครับ

อายครับ

อายทำไมครับ ยิงปืนให้เป็น(กฎ กติกาความปลอดภัย) แม่นไม่ต้อง(ยิงให้คุ้นเคย คุ้นมือ) แค่นี้ก็สุดยอดแล้วครับ

     ไม่ใช่เรื่องน่าอาย เจอคนยิงแม่นเข้าไปคุยเลยขอให้เค้าสอนเทคติ๊กต่างๆ ..... เชื่อว่าเขาจะยินดีแนะนำให้ครับ

 ;)อืมมมมมมม...จำได้ว่ายิงปืนครั้งแรกไม่ได้เข้าไปยิงที่สนามครับเพราะว่าแถวบ้านตอนนั้นไม่มีสนามยิงปืนครับ เข้าไปยิงในสวนของเพื่อนครับ เป็นที่ส่วนตัวและข้างหลังเป็นเนินเขา ไปกันกับเพื่อนสนิทเลยไม่มีความอายครับ แต่ตื่นเต้นครับเพราะพึ่งได้ปืนกระบอกแรกมาจากอาครับ สมิทฯ เอ็ม 10 หางกระรอก เก่าเก็บครับ ที่ตื่นเต้นเพราะตอนนั้นยังไม่มีความรู้เรื่องปืนเท่าไหร่ครับ กลัวยิงแล้วปืนจะแตกครับ 5555555555

เข้าสนามครั้งแรก ก็คือวันที่ได้ปืนครับ สนามราชนาวีบางนา ครูใจดีมาก บาเร็ตต้า 92 คอมแพค ดีที่ไม่มีคนยิงมากนัก ลูกวินเคลือบ 1 กล่อง ยิงเป้าออกมาเหมือนลูกซองเลยครับ ไม่อายครับ เพราะมัวแต่เห่อปืนครับ

วันที่เข้าสนามครั้งแรกเอาปืนมรดกของพ่อ ไปยิงครับ หลังจากที่มันหลับไหลมาเป็นเวลาเกือบ 10 ปี โดยไม่มีคนดูแล เต็มไปด้วยสนิมขุม ซองเป็นซองหนังเหมือนคาวบอย กระสุนที่พ่อทิ้งไว้ให้เป็น FMJ โบราณ (ยังเสียดายอยู่เลยครับไม่น่าไปยิงมันทิ้งเลยครับน่าจะเก็บไว้) ถามว่าอายหรือเปล่าที่ยิงปืนเก่า ผมตอบในตอนนั้นไม่ได้ แต่ตอนนี้ บอกได้คำเดียวว่าไม่อายครับ เพราะยิงปืนโบราณ 10 นัดได้แต้มประมาณ 80 ขึ้น ดีกว่ายิงปืนรุ่นใหม่ ๆ แล้วได้ 0 ครับ ฮิ ฮิ

ครั้งแรก...ไปยิงคนเดียวเลย ก็ไม่อายนะครับ

แต่พอผมยิงเสร็จ...มีพี่คนหนึ่งที่ยิงอยู่ข้างขอดูปืน พี่เขาคงคิดใจว่า....ปืนอะไรจะได้ไม่ซื้อ ;D

ผมก็คิดในใจ....ไม่ได้เป็นเพราะปืนหรอก.....คนยิงห่วยเอง ;D ;D

ไม่อายครับ ไปกันเยอะ ;D

ไม่ครับ ตอนเดินเข้าไม่อาย ถ้ายิงไม่เข้าอาจจะอายเล็กๆครับผม

ไม่กลัวหรอกครับ...

อยากยิงมากกว่าครับ...

พอได้ปืนมาก็รีบขวนขวายไปยิงครับ...:D

คือแบบว่า

ผมยิงวันแรก ๕๐ นัด เป้าเอามาไว้ยิงได้อีกหลายครั้งครับ เป้าสะอาดครับ ไม่โดนเลยสักนัดระยะ ๑๐ เมตรครับ

ขอบคุณครับ