เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สนทนาภาษาปืน => สนทนาภาษาปืน => ข้อความที่เริ่มโดย: Love Commando ที่ พฤศจิกายน 20, 2007, 05:55:50 PM



หัวข้อ: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Love Commando ที่ พฤศจิกายน 20, 2007, 05:55:50 PM
เมื่อได้เข้าไปอ่านหัวข้อ   อยากให้ปืนถูกลงมั้ย                             ของคุณ sunsun   
                   และหัวข้อ   ช่วยกันต่อต้านการติดสินบนเจ้าหน้าที่    ของคุณ หนองหัวพราน

ก็คิดว่าจะทำยังไง   สิ่งที่คิดได้ก็คือ   ก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนี้   เพราะอะไร  ..........
เราคนรักปืนก็อยากให้มีปืนเยอะๆ  ดีๆ  ราคาถูกๆ    ขออนุญาติง่ายๆ    แต่ว่าเราพร้อมรึเปล่า????????

ผมว่าจริงเรายังไม่พร้อมนะ   หมายถึงพวกเราทุกคน
ไม่พร้อมยังไง  อาจจะไม่ใช่ตัวเราทีเดียวที่ยังไม่พร้อม   แต่ก็คงหมายรวมถึงภาครัฐด้วย

ก็รู้ๆกันอยู่ว่าการมีปืนนะเป็น  ดาบสองคม    มีทั้งดีและเสีย   เก็บกันดีก็ไม่มีปัญหา 
แต่ถ้าลูกเอาไปเล่นยิงเพื่อนตายก็.......    ขโมยมาเอาไปก็.......  อยู่ดีๆใจร้อนก็........  มีแล้วใช้ไม่เป็น  ไม่เก่งก็........ๆลๆ

มีทางแก้ไหม ?      ผมว่าก็มีทางนะซึ่งก็ไม่ได้ยากเย็นนัก   แต่คงต้องอาศัยความร่วมมือร่วมใจกัน  เริ่มจากในเวปเราก่อน
ผมขอมองย้อนกลับไปสมัยรัฐบาลทักษิณ    มีข่าวว่าจะยึดปืน หรือซื้อปืนคืนจากประชาชน 
โอ้โห      >:( >:( >:(   คนเล่นปืนเครียดกันใหญ่   คิดมาตรการต่างๆ  เพื่อจะแก้วิกฤตการณ์  ที่กำลังจะเกิด
แต่พอสถานการณ์นั้นคลี่คลายลง  ทุกอย่างก็เหมือนๆเดิม   คืออะไร?   
ผมว่ามันก็คือการยอมรับสิ่งที่เคยเป็นแบบในอดีต   เหมือนปัญหาใน 2 หัวข้อข้างต้น

ถึงเวลารึยัง?     
ที่เราจะรวมตัวกัน        สร้างมาตรการเชิงรุกที่แท้จริง         ไม่ใช่เพื่อตัวเรา หรือว่าพวกเราเท่านั้น แต่เพื่อคนอื่นอีกมากมายที่อาจเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องปืน   ไม่ว่าจะทางตรง หรือทางอ้อม

ถ้าสิ่งต่างๆเหล่านี้เป็นที่น่าสนใจ  ก็กรุณาช่วยกันนะครับ   อย่าให้มันจางหายไปง่ายๆ  โดยไม่ได้เกิดผลอะไรอีก






             


หัวข้อ: Re: มีเรื่องให้ช่วยกันคิด
เริ่มหัวข้อโดย: babor ที่ พฤศจิกายน 20, 2007, 06:05:39 PM
ทุกสิ่งทุกอย่าง  ต้องเริ่มที่ตัวเราก่อน  เมื่อทุกคนคิดแบบนี้ได้  ก็จะเป็นผลสัมฤทธิ์ที่แน่นอน....


หัวข้อ: Re: มีเรื่องให้ช่วยกันคิด
เริ่มหัวข้อโดย: babor ที่ พฤศจิกายน 20, 2007, 06:15:36 PM
เมื่อได้เข้าไปอ่านหัวข้อ   อยากให้ปืนถูกลงมั้ย                             ของคุณ sunsun  
                   และหัวข้อ   ช่วยกันต่อต้านการติดสินบนเจ้าหน้าที่    ของคุณ หนองหัวพราน

ก็นั่งคิดว่าจะทำยังไง  คิด คิด คิด   สิ่งที่คิดได้ก็คือ   ก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนี้   เพราะอะไร  ..........
เราคนรักปืนก็อยากให้มีปืนเยอะๆ  ดีๆ  ราคาถูกๆ    ขออนุญาติง่ายๆ    แต่ว่าเราพร้อมรึเปล่า????????

ผมว่าจริงเรายังไม่พร้อมนะ   หมายถึงพวกเราทุกคน
ไม่พร้อมยังไง  อาจจะไม่ใช่ตัวเราทีเดียวที่ยังไม่พร้อม   แต่ก็คงหมายรวมถึงภาครัฐด้วย

ก็รู้ๆกันอยู่ว่าการมีปืนนะเป็น  ดาบสองคม    มีทั้งดีและเสีย   เก็บกันดีก็ไม่มีปัญหา 
แต่ถ้าลูกเอาไปเล่นยิงเพื่อนตายก็.......    ขโมยมาเอาไปก็.......  อยู่ดีๆใจร้อนก็........  มีแล้วใช้ไม่เป็น  ไม่เก่งก็........ๆลๆ

มีทางแก้ไหม ?      ผมว่าก็มีทางนะซึ่งก็ไม่ได้ยากเย็นนัก   แต่คงต้องอาศัยความร่วมมือร่วมใจกัน  เริ่มจากในเวปเราก่อน
ผมขอมองย้อนกลับไปสมัยรัฐบาลทักษิณ    มีข่าวว่าจะยึดปืน หรือซื้อปืนคืนจากประชาชน 
โอ้โห      >:( >:( >:(   คนเล่นปืนเครียดกันใหญ่   คิดมาตรการเชิงรุกต่างๆ  เพื่อจะแก้วิกฤตการณ์  ที่กำลังจะเกิด
แต่พอสถานการณ์นั้นคลี่คลายลง  ทุกอย่างก็เหมือนๆเดิม   คืออะไร?   
ผมว่ามันก็คือการยอมรับสิ่งที่เคยเป็นแบบในอดีต   เหมือนปัญหาใน 2 หัวข้อข้างต้น

ถึงเวลารึยัง?    
ที่เราจะรวมตัวกัน        สร้างมาตรการเชิงรุกที่แท้จริง         ไม่ใช่เพื่อตัวเรา หรือว่าพวกเราเท่านั้น แต่เพื่อคนอื่นอีกมากมายที่อาจเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องปืน   ไม่ว่าจะทางตรง หรือทางอ้อม

ถ้าสิ่งต่างๆเหล่านี้เป็นที่น่าสนใจ  ก็กรุณาช่วยกันนะครับ   อย่าให้มันจางหายไปง่ายๆ  โดยไม่ได้เกิดผลอะไรอีก






             



ช่วงที่จะมีมาตราการยึดปืน  มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันก่อตั้ง สพป. ขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือประชาชน  เมื่อเมฆหมอกดังกล่าวผ่านพ้นไป สพป. ก็ยังยืนหยัดทำหน้าที่เคียงข้างประชาชนอยู่เช่นเดิมเสมอครับ


หัวข้อ: Re: มีเรื่องให้ช่วยกันคิด
เริ่มหัวข้อโดย: AEY@1911 ที่ พฤศจิกายน 20, 2007, 06:17:35 PM
ในใจผมๆผมอยากให้มีการเปิดอบรมและสอบก่อนที่จะขอใบ ป.3 เพื่อที่จะไปซื้อ อาวุธปืน คล้ายๆกับสอบใบขับขี่ จะให้หน่วยราชการในอำเภอนั้นๆ หรือว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้เป็นผู้อบรมการใช้อาวุธให้กับประชาชนที่คิดอยากจะมีปืน เพราะอย่างน้อย เจ้าหน้าที่ก็ยังมีโอกาสเห็นหน้าประชาชน ที่บริสุทธิ์ที่อยากมีปืนไว้ป้องกันตัว และใช้อาวุธที่มีได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย ผมเชื่อว่ายังมีประชาชนอีกหลายหมื่นคนที่มีอาวุธปืนในครอบครอง แต่ไม่มีความรู้ความสามารถในการใช้อาวุธที่ตนเองมีอยู่อย่างชำนาญ วึ่งจะเห็นในหน้าข่าวหนังสือพิมพ์อยู่เรื่อยๆเกี่ยวกับการทำปืนลั่น  ::002::


หัวข้อ: Re: มีเรื่องให้ช่วยกันคิด
เริ่มหัวข้อโดย: STeelShoTS ที่ พฤศจิกายน 20, 2007, 06:24:36 PM
ก็รู้ๆกันอยู่ว่าการมีปืนนะเป็น  ดาบสองคม    มีทั้งดีและเสีย   เก็บกันดีก็ไม่มีปัญหา  
แต่ถ้าลูกเอาไปเล่นยิงเพื่อนตายก็.......    ขโมยมาเอาไปก็.......  อยู่ดีๆใจร้อนก็........  มีแล้วใช้ไม่เป็น  ไม่เก่งก็........ๆลๆ

ปืนก็เป็นเช่นอุปกรณ์เครื่องมือเครื่องใช้อื่นๆ  ผู้ใช้งานพึงระมัดระวังการใช้งาน และผู้ใช้ต้องรับผิดชอบในการใช้งานของตน ไม่ใช่เครื่องมืออุปกรณ์มารับผิดชอบแทนเรา...........

อยากให้ปืนถูกลงไหม ?  
  ร้อยทั้งร้อยอยากให้ถูกลง  แต่เท่าที่ผ่านมาไม่เคยเห็นซักที ขึ้นราคาพุ่งพรวดๆตลอด...ถ้าปืนเป็นสินค้าที่มีการควบคุมราคา มีฉลากแสดงราคาเหมือนสินค้าอื่นได้ ก็คงดี.... แต่คงเป็นได้ในความฝัน เพราะปืนเป็นสินค้าที่ไม่มีความจำเป็นในการดำรงชีวิต (สินค้าฟุ่มเฟือย) ไม่เหมือนข้าวปลา อาหาร ยารักษาโรค ฯลฯ  สินค้าเหล่านั้นแม้ภาครัฐจะควบคุมดีเพียงใด ราคายังฉุดไม่อยู่ นับประสาอะไรกับปืน................
...ราคาปืนขึ้นอยู่กับความนิยม ความต้องการของลูกค้ามีมากเมื่อเทียบกับจำนวนสินค้าที่มีน้อย และการกำหนดราคาของผู้ค้าเป็นหลัก....ปืนบางแบบบางรุ่น บางยี่ห้อ คุณภาพ วัสดุ ประสิทธิภาพการใช้งาน ก็ไม่ได้ดีไปกว่าแบบหรือรุ่นอื่นๆ  แต่ราคาอาจสูงกว่า อันเนื่องมาจากกระแสนิยม ประวัติความเป็นมา ฯลฯ  สิ่งเหล่านี้เราเห็นกันเป็นปกติ...ฉะนั้นราคาปืนถูกลงคงหริบหรี่ซะเหลือเกิน............


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: nomember ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 08:34:45 PM
. ::002:: ;D


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Hatyai ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 08:45:48 PM
ถูกต้องแล้วครับปืน "เป็นสินค้าฟุ่มเฟีอย"
แต่มากี่กระบอกก็ไม่พอสักที่แล้วอย่างนี้จะคิดว่าปืน "แพงหรือถูกดี"
Sig 89,000 Kimber 80,000 -100,000 แต่จองกันไม่ทันข้ามวันก็หมด


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: pongrut ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 09:04:48 PM
ดีครับที่มีคนกล้าออกมาแสดงจุดยืน
แต่ถ้าช่วยกันแสดงแนวทางการปฎิบัติด้วยก็จะเห็นเป็นรูปธรรมมากขึ้น
งั้นผมเสนอ 1 ไอเดียครับ

ปัญหาคือ demand กับ supply ไม่สมดุลย์กันอย่างมากเพราะที่ผ่านมาพี่ๆซื้อปืนแล้วเก็บไว้นานมาก
ก็ไม่มี supply มาหมุนเวียนดังนั้นขอเสนอให้ พี่ๆที่มีปืนหลายสิบกระบอกแบ่งออกให้ให้รุ่นน้องๆหลานๆรับไปดูแลบ้าง :D~
ก็จะลด demand ของปืนใหม่ลง

การนำปืนเก่ามา re-use ช่วยลดปัญหาโลกร้อนลดการเสียดุลย์การค้าได้อีกทางหนึ่งครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Tiger9 ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 09:10:19 PM
สนับสนุนด้วย 1 เสียง  ถึงจะมีความเป็นไปได้ก็น้อย หลาย คนใน เวป ทำใจยอมรับกับสิ่งแวดล้อมที่ไม่ดี ที่ทำให้ราคาปืนแพง มีช่องทางหารายได้จากการขอใบอนุญาต  สู้ สู้ สู้ จึงจะชนะ  ;D ;D ;D


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Love Commando ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 09:16:37 PM
อย่างที่คุณ  AEY@1911   ว่าแหละครับ   คือสิ่งที่ผมคิด   ไม่รู้จะอธิบายยังไง  ขอพูดห้วนๆ  เลยละกันนะครับ

คือ  เราน่าจะมีวิธีการต่างๆ   ในการขออนุญาติมีและใช้อาวุธปืนที่เข้มข้นขึ้น   ตัวอย่างเช่น   การรู้กฏหมายปืน  ความปลอดภัย เทคนิคการใช้อาวุธปืน  การตรวจสุขภาพจิด   การเก็บรักษาอาวุธอย่างปลอดภัย   ต่างเหล่านี้นะครับ

ผมเข้าใจว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้  แม้จะทำให้คนที่อยากมีปืนวุ่นวายมากขึ้น   แต่ถ้าทำได้จริง  ก็น่าจะทำให้วงการนี้ดีขึ้นได้ไม่มากก็น้อย    เมื่อเรื่องของปืนเป็นเรื่องที่เป็นที่เข้าใจตรงกัน  มีความปลอดภัยมากขึ้น   อุบัติเหตุ  หรือปัญหาอาชญากรรมเกี่ยวกับปืนลดลง    และเมื่อ หรือว่า สังคมได้มองปืนในมุมมองที่ดีขึ้น  ก็น่าจะทำให้เรื่องของการมีปืน  เป็นเรื่องที่คนเห็นถึงความสำคัญ    และจะสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งเก่าๆที่ไม่พึงประสงค์ในวงการนี้ได้  

แต่ก็มีสิ่งที่เป็นห่วงในเรื่องของ  ระบบราชการที่มักสบโอกาส  เมื่อการติดต่อราชการมีขั้นตอนมากๆ  หรือยุ่งยาก


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 09:39:26 PM
อย่างที่คุณ  AEY@1911   ว่าแหละครับ   คือสิ่งที่ผมคิด   ไม่รู้จะอธิบายยังไง  ขอพูดห้วนๆ  เลยละกันนะครับ

คือ  เราน่าจะมีวิธีการต่างๆ   ในการขออนุญาติมีและใช้อาวุธปืนที่เข้มข้นขึ้น   ตัวอย่างเช่น   การรู้กฏหมายปืน  ความปลอดภัย เทคนิคการใช้อาวุธปืน  การตรวจสุขภาพจิด   การเก็บรักษาอาวุธอย่างปลอดภัย   ต่างเหล่านี้นะครับ

ผมเข้าใจว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้  แม้จะทำให้คนที่อยากมีปืนวุ่นวายมากขึ้น   แต่ถ้าทำได้จริง  ก็น่าจะทำให้วงการนี้ดีขึ้นได้ไม่มากก็น้อย    เมื่อเรื่องของปืนเป็นเรื่องที่เป็นที่เข้าใจตรงกัน  มีความปลอดภัยมากขึ้น   อุบัติเหตุ  หรือปัญหาอาชญากรรมเกี่ยวกับปืนลดลง    และเมื่อ หรือว่า สังคมได้มองปืนในมุมมองที่ดีขึ้น  ก็น่าจะทำให้เรื่องของการมีปืน  เป็นเรื่องที่คนเห็นถึงความสำคัญ    และจะสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งเก่าๆที่ไม่พึงประสงค์ในวงการนี้ได้  

แต่ก็มีสิ่งที่เป็นห่วงในเรื่องของ  ระบบราชการที่มักสบโอกาส  เมื่อการติดต่อราชการมีขั้นตอนมากๆ  หรือยุ่งยาก


คนมีวุฒิภาวะก็อาจจะคิดแบบนี้

แต่เด็กแว๊น สกอยด์ ห้อยท้ายมอเตอร์ไซต์ จะคิดแบบนี้หรือไม่

เข้าใจมุมที่ผมอยากบอกไหมครับ.........



หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: RroamD ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 09:56:54 PM

ผมขอมองย้อนกลับไปสมัยรัฐบาลทักษิณ    มีข่าวว่าจะยึดปืน หรือซื้อปืนคืนจากประชาชน 
โอ้โห      >:( >:( >:(   คนเล่นปืนเครียดกันใหญ่   คิดมาตรการต่างๆ  เพื่อจะแก้วิกฤตการณ์  ที่กำลังจะเกิด
แต่พอสถานการณ์นั้นคลี่คลายลง  ทุกอย่างก็เหมือนๆเดิม   คืออะไร?   

ลองคิดให้ดีครับ
อะไรที่ทายาทท่านเล่นหนัก นอกจากเรื่อง ปืน
ท่านสั่งปราบสั่งลุยหมด...เวรกรรมครับ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: VR-รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 10:36:19 PM
ในใจผมๆผมอยากให้มีการเปิดอบรมและสอบก่อนที่จะขอใบ ป.3 เพื่อที่จะไปซื้อ อาวุธปืน คล้ายๆกับสอบใบขับขี่ จะให้หน่วยราชการในอำเภอนั้นๆ หรือว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้เป็นผู้อบรมการใช้อาวุธให้กับประชาชนที่คิดอยากจะมีปืน เพราะอย่างน้อย เจ้าหน้าที่ก็ยังมีโอกาสเห็นหน้าประชาชน ที่บริสุทธิ์ที่อยากมีปืนไว้ป้องกันตัว และใช้อาวุธที่มีได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย ผมเชื่อว่ายังมีประชาชนอีกหลายหมื่นคนที่มีอาวุธปืนในครอบครอง แต่ไม่มีความรู้ความสามารถในการใช้อาวุธที่ตนเองมีอยู่อย่างชำนาญ วึ่งจะเห็นในหน้าข่าวหนังสือพิมพ์อยู่เรื่อยๆเกี่ยวกับการทำปืนลั่น  ::002::

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: E_mail ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 11:36:28 PM

คนมีวุฒิภาวะก็อาจจะคิดแบบนี้

แต่เด็กแว๊น สกอยด์ ห้อยท้ายมอเตอร์ไซต์ จะคิดแบบนี้หรือไม่

เข้าใจมุมที่ผมอยากบอกไหมครับ.........



ซี๊ดดดด เปรียบเทียบได้ฮากลิ้งจริงๆ   ::002::;D ;D ::007:: ::002:: ::002::


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: ๏แก้วเดียวจุก๏รักในหลวง ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 11:37:26 PM
ในใจผมๆผมอยากให้มีการเปิดอบรมและสอบก่อนที่จะขอใบ ป.3 เพื่อที่จะไปซื้อ อาวุธปืน คล้ายๆกับสอบใบขับขี่ จะให้หน่วยราชการในอำเภอนั้นๆ หรือว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้เป็นผู้อบรมการใช้อาวุธให้กับประชาชนที่คิดอยากจะมีปืน เพราะอย่างน้อย เจ้าหน้าที่ก็ยังมีโอกาสเห็นหน้าประชาชน ที่บริสุทธิ์ที่อยากมีปืนไว้ป้องกันตัว และใช้อาวุธที่มีได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย ผมเชื่อว่ายังมีประชาชนอีกหลายหมื่นคนที่มีอาวุธปืนในครอบครอง แต่ไม่มีความรู้ความสามารถในการใช้อาวุธที่ตนเองมีอยู่อย่างชำนาญ วึ่งจะเห็นในหน้าข่าวหนังสือพิมพ์อยู่เรื่อยๆเกี่ยวกับการทำปืนลั่น  ::002::

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

เห็นด้วยครับ
 แต่ใบขับขี่ยังซื้อได้ แล้วใบอนญาตปืนล่ะ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Zenith ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 01:15:57 AM
ในใจผมๆผมอยากให้มีการเปิดอบรมและสอบก่อนที่จะขอใบ ป.3 เพื่อที่จะไปซื้อ อาวุธปืน คล้ายๆกับสอบใบขับขี่ จะให้หน่วยราชการในอำเภอนั้นๆ หรือว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้เป็นผู้อบรมการใช้อาวุธให้กับประชาชนที่คิดอยากจะมีปืน เพราะอย่างน้อย เจ้าหน้าที่ก็ยังมีโอกาสเห็นหน้าประชาชน ที่บริสุทธิ์ที่อยากมีปืนไว้ป้องกันตัว และใช้อาวุธที่มีได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย ผมเชื่อว่ายังมีประชาชนอีกหลายหมื่นคนที่มีอาวุธปืนในครอบครอง แต่ไม่มีความรู้ความสามารถในการใช้อาวุธที่ตนเองมีอยู่อย่างชำนาญ วึ่งจะเห็นในหน้าข่าวหนังสือพิมพ์อยู่เรื่อยๆเกี่ยวกับการทำปืนลั่น  ::002::

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

ผมก็เห็นด้วยเช่นกัน... ส่วนตัวคิดว่าคุณสมบัติบุคคลที่กำหนดในมาตรา 13 นั้น อ่อนเกินไป ไม่รัดกุม และเปิดช่องให้ผู้มีอำนาจเรียกผลประโยชน์

นอกจากการอบรมและสอบรับใบอนุญาตฯ แล้ว ควรต้องให้คนๆ นั้นผ่านการตรวจสุขภาพจิตด้วย ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ยุ่งยากหรือเสียค่าใช้จ่ายมากมาย..
ที่สำคัญคือคำรับรองจากจิตแพทย์/นักจิตวิทยา ไม่น่าจะซื้อกันได้ครับ...


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: pongrut ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 09:48:01 AM
ในใจผมๆผมอยากให้มีการเปิดอบรมและสอบก่อนที่จะขอใบ ป.3 เพื่อที่จะไปซื้อ อาวุธปืน คล้ายๆกับสอบใบขับขี่ จะให้หน่วยราชการในอำเภอนั้นๆ หรือว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้เป็นผู้อบรมการใช้อาวุธให้กับประชาชนที่คิดอยากจะมีปืน เพราะอย่างน้อย เจ้าหน้าที่ก็ยังมีโอกาสเห็นหน้าประชาชน ที่บริสุทธิ์ที่อยากมีปืนไว้ป้องกันตัว และใช้อาวุธที่มีได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย ผมเชื่อว่ายังมีประชาชนอีกหลายหมื่นคนที่มีอาวุธปืนในครอบครอง แต่ไม่มีความรู้ความสามารถในการใช้อาวุธที่ตนเองมีอยู่อย่างชำนาญ วึ่งจะเห็นในหน้าข่าวหนังสือพิมพ์อยู่เรื่อยๆเกี่ยวกับการทำปืนลั่น  ::002::

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

ผมก็เห็นด้วยเช่นกัน... ส่วนตัวคิดว่าคุณสมบัติบุคคลที่กำหนดในมาตรา 13 นั้น อ่อนเกินไป ไม่รัดกุม และเปิดช่องให้ผู้มีอำนาจเรียกผลประโยชน์

นอกจากการอบรมและสอบรับใบอนุญาตฯ แล้ว ควรต้องให้คนๆ นั้นผ่านการตรวจสุขภาพจิตด้วย ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ยุ่งยากหรือเสียค่าใช้จ่ายมากมาย..
ที่สำคัญคือคำรับรองจากจิตแพทย์/นักจิตวิทยา ไม่น่าจะซื้อกันได้ครับ...

ยิ่งกำหนดเข้มงวดยิ่งเปิดช่องให้ผู้มีอำนาจหาผลประโยชน์
เพราะคนคุณสมบัติไม่ครบก็ต้องจ่ายยังไงก็ควบคุมไม่ได้อยู่ดี

เรื่องจะต้องผ่านการอบรมก่อนขอ ป.3 ผมเห็นเค้าก็มีระบุอยู่ในเอกสารประชาสัมพันธ์
ของกรมการปกครองอยู่นะครับ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: USP40 ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 09:56:53 AM

คนมีวุฒิภาวะก็อาจจะคิดแบบนี้

แต่เด็กแว๊น สกอยด์ ห้อยท้ายมอเตอร์ไซต์  จะคิดแบบนี้หรือไม่

เข้าใจมุมที่ผมอยากบอกไหมครับ.........



ซี๊ดดดด เปรียบเทียบได้ฮากลิ้งจริงๆ   ::002::;D ;D ::007:: ::002:: ::002::

คืออิหยังอธิบายหน่อยเด้อ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: หรอย ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 10:08:41 AM
สวัสดีครับ....เด็กแว๊น     =  เด็กที่ชอบขี่รถซิ๋ง......เสียงมอไซค์ดังแว๊นๆๆ
                   สาวสกอยด์= เด็กสาวที่นั่งท้ายรถเด็กแว๊น....ชอบใส่กางเกงขาสั้นที่แลดูมกๆ
                                        สวมรองเท้าแตะข้างละสีครับ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: USP40 ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 10:16:45 AM
สวัสดีครับ....เด็กแว๊น     =  เด็กที่ชอบขี่รถซิ๋ง......เสียงมอไซค์ดังแว๊นๆๆ
                   สาวสกอยด์= เด็กสาวที่นั่งท้ายรถเด็กแว๊น....ชอบใส่กางเกงขาสั้นที่แลดูมกๆ
                                        สวมรองเท้าแตะข้างละสีครับ
อ้อ...อย่างนี้นี่เอง  ขอบคุณครับ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: STeelShoTS ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 10:22:48 AM
อืม..สัปดาห์ที่แล้วภรรยาที่บ้านไปซื้อรองเท้าแตะข้างละสีมาใส่  ที่แท้อยากเป็น สก๊อยด์ นี่เอง....แหมทำเป็น อินเทรนด์.........


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: นายกระจง ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:05:47 AM
สวัสดีครับ....เด็กแว๊น     =  เด็กที่ชอบขี่รถซิ๋ง......เสียงมอไซค์ดังแว๊นๆๆ
                   สาวสกอยด์= เด็กสาวที่นั่งท้ายรถเด็กแว๊น....ชอบใส่กางเกงขาสั้นที่แลดูมกๆ
                                        สวมรองเท้าแตะข้างละสีครับ


กำลังคิดภาพตามนะครับ ไม่ต้องลงในกระทู้นี้ก็ได้นะครับ เดี๋ยวกระทู้จะเปลี่ยนครับ ;D ;D ;D


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: AEY@1911 ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:10:58 AM
สวัสดีครับ....เด็กแว๊น     =  เด็กที่ชอบขี่รถซิ๋ง......เสียงมอไซค์ดังแว๊นๆๆ
                   สาวสกอยด์= เด็กสาวที่นั่งท้ายรถเด็กแว๊น....ชอบใส่กางเกงขาสั้นที่แลดูมกๆ
                                        สวมรองเท้าแตะข้างละสีครับ



คือแบบว่า

ขอภาพประกอบคำบรรยายด้วยครับ ผมคนบ้านนอกไม่ค่อยเข้าใจครับ

ขอบคุณครับ
อย่าว่าแต่คนบ้านนอกแบบพี่ หนองหัวพรานเลยครับที่ไม่รู้จัก คนอยู่เมืองนอกอย่างพี่ USP40 ยัง บ่ เข้าใจเลย ::008::


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:15:36 AM
เด็กแวนด์ เด็กก๊อย ซื้อของเถื่อนมาใช้กันแล้วครับ ไม่ต้องแสดงหลักฐานการทำงาน/การเงิน หาหนังสือรับรอง พิมพ์ลายนิ้วมือ ซื้อของแพงกว่า 20 เท่า ฯลฯ



หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: jakrit97 - รักในหลวง - ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:15:56 AM
เห็นด้วยกับ จขกท.ครับ

คุณสมบัติ ๑๓ ข้อ ผมเห็นว่าไม่ตึง และไม่หย่อนจนเกินไป อาจจะมีบ้างที่เจ้าหน้าที่ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงต้องไปลำบากหน่วยงานอื่นตรวจสอบ หรือลำบากหาคนมารับรอง .... ทั้ง ๆ ที่เราไปติดต่อราชการ ก็น่าจะ one stop services (ทุกอย่างท่านหาได้เองอยู่แล้ว)

ปัญหาอยู่ทีประเทศไทย มี ๗๖ จังหวัด มีนายทะเทียน ๗๖ คน และแต่ละคนสามารถใช้ดุลยพินิจได้โดยอิสระ ... บางคนรู้ว่า กฏหมายคืออะไร ระเบียบคืออะไร แนวทางคืออะไร ก็ไม่สู้เป็นปัญหามาก บางคนเห็นอะไรส่งมาจากส่วนกลาง ก็เอาบูชาไว้เหนือหัว จะละเมิดไม่ได้ ต่อให้ผิดกฏหมาย ก็ละเมิดไม่ได้ (เพราะนายสั่ง)

ผมมองว่า
๑. งดการใช้ดุลยพินิจ ถ้าเอกสารครบ เสียภาษีถูกต้อง บัตรประชาชนยังไม่หมดอายุ ก็อนุญาต ป.๓ ตามที่กฏหมายกำหนดได้เลย .... อันนี้จะได้ไม่ต้องเป็นช่องทางรีดไถ เพราะชาวบ้านไม่รู้ว่าที่โดนรีดไป เพราะนายอำเภอเรียก หรือหน้าห้องเรียกเอง และถ้าของ่าย (เอกสารครบ) ก็จะลดพวกนายหน้าอำนวยความสะดวกลง ซึ่งจะส่งผลให้ปืนเถื่อน ปืนสวมทะเบียนไม่มีโอกาสออกมาหลอกหลอนผู้ซื้อปืนที่ต้องการทำตามกฏหมายได้ (มีกรณีอยู่ว่าซื้อผ่านร้าน ให้ร้านทำให้หมด ผ่านไป ๓๐ ปี จะโอนให้ลูก เลยเพิ่งรู้ว่า ปืนที่มีเป็นปืนเถื่อน เพราะเลขทะเบียน ไม่ตรงกับต้นขั้ว)

๒. ให้ความรู้ที่ถูกต้อง เหมือนกับในบอร์ดที่ใครมาใหม่ ก็เริ่มอ่านกระทู้ความปลอดภัยก่อน การให้ความรู้นี้ เชื่อว่าทางราชการก็พยายามทำอยู่ เพราะเรื่องปืน จะโอน จะย้าย ต้องติดต่อเรื่องทะเบียนทั้งนั้น ทำไม่ถูก หรือไม่ได้ทำ ปืนดี ๆ จะกลายเป็นปืนเถื่อนไปหมด ... การให้ความรู้นั้น นิตยสารต่าง ๆ ก็ทำอยู่ ผมยังไม่เจอหนังสือปืนยี่ห้อไหน สนับสนุนให้คนใช้ปืนเถื่อน ทุกยี่ห้อ มักจะมีคอลัมน์กฏหมาย คอยกระตุ้นเตือนสติคนรักปืนตลอดเวลา

๓. ยกเลิกระยะเวลาในการสั่งปืนในโควต้า คือไม่ต้องยกเลิกโควต้าก็ได้ แต่ถ้าร้านค้าขายปืนในโควต้าได้หมด ก็สามารถดำเนินการสั่งใหม่ได้ทันที ... เพราะจุดประสงค์ของเรื่องเหล่านี้ เป็นการควบคุมการนำเข้า ซึ่งไม่ว่าจะมีโควต้าหรือไม่ ร้านค้าก็ต้องแจ้งยอดกับทางราชการอยู่แล้ว (เพื่อออกเลขทะเบียน) ... ดังนั้นในการควบคุม จึงไม่ควรควบคุมเรื่องเวลา .... การควบคุมเวลาเหมือนออกกฏว่า ฉันจะทำงานปีละครั้งเท่านั้น ....  ::003::

ท่านอื่นเห็นอย่างไรครับ  ;D


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: นายกระจง ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:26:42 AM
อุตส่าห์แก้ไขข้อความกลัวกระทู้จะเพี้ยน ไม่ทันแล้วครับ ไม่ว่ากันนะครับ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Love Commando ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:27:05 AM
อย่างที่คุณ  AEY@1911   ว่าแหละครับ   คือสิ่งที่ผมคิด   ไม่รู้จะอธิบายยังไง  ขอพูดห้วนๆ  เลยละกันนะครับ

คือ  เราน่าจะมีวิธีการต่างๆ   ในการขออนุญาติมีและใช้อาวุธปืนที่เข้มข้นขึ้น   ตัวอย่างเช่น   การรู้กฏหมายปืน  ความปลอดภัย เทคนิคการใช้อาวุธปืน  การตรวจสุขภาพจิด   การเก็บรักษาอาวุธอย่างปลอดภัย   ต่างเหล่านี้นะครับ

ผมเข้าใจว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้  แม้จะทำให้คนที่อยากมีปืนวุ่นวายมากขึ้น   แต่ถ้าทำได้จริง  ก็น่าจะทำให้วงการนี้ดีขึ้นได้ไม่มากก็น้อย    เมื่อเรื่องของปืนเป็นเรื่องที่เป็นที่เข้าใจตรงกัน  มีความปลอดภัยมากขึ้น   อุบัติเหตุ  หรือปัญหาอาชญากรรมเกี่ยวกับปืนลดลง    และเมื่อ หรือว่า สังคมได้มองปืนในมุมมองที่ดีขึ้น  ก็น่าจะทำให้เรื่องของการมีปืน  เป็นเรื่องที่คนเห็นถึงความสำคัญ    และจะสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งเก่าๆที่ไม่พึงประสงค์ในวงการนี้ได้  

แต่ก็มีสิ่งที่เป็นห่วงในเรื่องของ  ระบบราชการที่มักสบโอกาส  เมื่อการติดต่อราชการมีขั้นตอนมากๆ  หรือยุ่งยาก


คนมีวุฒิภาวะก็อาจจะคิดแบบนี้

แต่เด็กแว๊น สกอยด์ ห้อยท้ายมอเตอร์ไซต์ จะคิดแบบนี้หรือไม่

เข้าใจมุมที่ผมอยากบอกไหมครับ.........



ขอบอกตามตรงว่า  ไม่เข้าใจครับ

ที่ผ่านมาผมเข้าใจมาตลอดว่า  เรื่องการครอบครองปืนที่ถูกต้องตามกฏหมาย  เป็นเรื่องของคนที่มีวุฒิภาวะ
ผมไม่แน่ใจว่า เด็กแว๊น สกอยด์  (  สะกดยากจัง )  มาเกี่ยวข้องตรงไหน
แต่ถ้าเมื่อใดเด็กที่ว่านี่  เป็นผู้ใหญ่  มีความรับผิดชอบ  หรือ เรียกว่ามีวุฒิภาวะ  
อยากจะมีปืน  ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรครับ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:32:13 AM
ผมว่าจริงเรายังไม่พร้อมนะ   หมายถึงพวกเราทุกคน
ไม่พร้อมยังไง  อาจจะไม่ใช่ตัวเราทีเดียวที่ยังไม่พร้อม   แต่ก็คงหมายรวมถึงภาครัฐด้วย

***

ผมงงข้อความช่วงนี้ครับ ราวกับจะสื่อว่าการที่เมืองไทยให้ประชาชนครอบครองปืนมาตลอดนี่ เดินทางผิด อย่างน้อยๆ บ้านผมก็มีปืนมา 3 ชั่สคนแล้ว ยังไม่เห็นว่าไม่พร้อมตรงไหน? อย่างไรก็ตาม ปรากฎการณ์ทางการเมืองและสังคม จะให้สมบูรณ์แบบ 100% ไม่มีกรณียกเว้นนั้นเป็นไปไม่ได้


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: babor ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:35:06 AM

คนมีวุฒิภาวะก็อาจจะคิดแบบนี้

แต่เด็กแว๊น สกอยด์ ห้อยท้ายมอเตอร์ไซต์ จะคิดแบบนี้หรือไม่

เข้าใจมุมที่ผมอยากบอกไหมครับ.........



ซี๊ดดดด เปรียบเทียบได้ฮากลิ้งจริงๆ   ::002::;D ;D ::007:: ::002:: ::002::




ตามมาให้อีกหนึ่งเสียง  ถูกใจมาก ๆ เลยสำหรับบทความนี้


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Love Commando ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 11:59:33 AM
ผมว่าจริงเรายังไม่พร้อมนะ   หมายถึงพวกเราทุกคน
ไม่พร้อมยังไง  อาจจะไม่ใช่ตัวเราทีเดียวที่ยังไม่พร้อม   แต่ก็คงหมายรวมถึงภาครัฐด้วย

***

ผมงงข้อความช่วงนี้ครับ ราวกับจะสื่อว่าการที่เมืองไทยให้ประชาชนครอบครองปืนมาตลอดนี่ เดินทางผิด อย่างน้อยๆ บ้านผมก็มีปืนมา 3 ชั่สคนแล้ว ยังไม่เห็นว่าไม่พร้อมตรงไหน? อย่างไรก็ตาม ปรากฎการณ์ทางการเมืองและสังคม จะให้สมบูรณ์แบบ 100% ไม่มีกรณียกเว้นนั้นเป็นไปไม่ได้

สิ่งจริงๆ ที่ผมต้องการสื่อก็คือ  เมื่อเราอยากให้มีปืนมากขึ้น  หรือราคาถูกลง  และกฏเกณฑ์การขออนุญาติมีแบบแผนที่ชัดเจนไม่ใช่ใช้ดุลพินิจแบบทุกวันนี้    ถ้ามองกลับกัน  เราเป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจ  สมมุติเป็น รมต.  มหาดไทย   มีประชาชน  หรือพวกชมรมปืน  มายื่นหนังสือขอเปลี่ยนแปลงกฏหมายปืน  เพิ่มโควต้าการนำเข้า  หรือว่า อะไรก็ตามที่เป็นการ  อำนวยความสะดวกให้ประชาชนมีปืนที่ถูกต้องได้ง่ายขึ้น    หรือมีมากขึ้น   ท่านคิดว่า รมต. คนไหนที่อยากจะให้ท่านง่ายๆ

สิ่งที่ผมอยากบอกก็คือว่า   เราต้องปรับเปลี่ยนตัวเราด้วย   ที่ผ่านมาก็พอใช้ได้   แต่ถ้าเราจะเอามากขึ้น   เราก็ต้องทำมากขึ้นด้วย

ที่ว่าเราไม่พร้อม  ก็คือว่า  เรายังไม่พร้อมที่จะมีปืนมากขึ้น  ( โควต้า )  เพราะผมยังมองว่า  ทุกวันนี้คนที่มีปืนแต่ไม่ได้เล่นปืนก็เยอะ    ไม่มีความรู้ความเข้าใจ  ความสามารถในการใช้  รวมถึงความรู้กฏหมายปืนเพียงพอ   ก็เกิดปัญหา  ทำให้ภาพลักษณ์ของปืนไม่ดีนัก    ลองนึกภาพดูนะครับ   ในบ้านของคนที่ไม่เคยมีปืนเค้ามองปืนอย่างไร    หรือคนที่ได้รับปืนต่อจากบิดา มารดา  แต่ใช่ไม่เป็น  หรือสุดท้ายก็ทำปืนหาย  หรือขายเป็นปืนเถื่อน   ตัวอย่างพวกนี้แหละครับ  ที่ผมอยากจะกล่าวถึง   ภาครัฐเองก็ไม่พร้อม   ไม่มีการออกมาตรการมาป้องกัน   หรือแก้ไขปัญหา



หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 12:00:13 PM
ขอแจกแต้มคุณทัด คุณจ้าว และคุณครูเบิ้ล หน่อยครับ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 12:01:12 PM
ผมว่าจริงเรายังไม่พร้อมนะ   หมายถึงพวกเราทุกคน
ไม่พร้อมยังไง  อาจจะไม่ใช่ตัวเราทีเดียวที่ยังไม่พร้อม   แต่ก็คงหมายรวมถึงภาครัฐด้วย

***

ผมงงข้อความช่วงนี้ครับ ราวกับจะสื่อว่าการที่เมืองไทยให้ประชาชนครอบครองปืนมาตลอดนี่ เดินทางผิด อย่างน้อยๆ บ้านผมก็มีปืนมา 3 ชั่สคนแล้ว ยังไม่เห็นว่าไม่พร้อมตรงไหน? อย่างไรก็ตาม ปรากฎการณ์ทางการเมืองและสังคม จะให้สมบูรณ์แบบ 100% ไม่มีกรณียกเว้นนั้นเป็นไปไม่ได้

สิ่งจริงๆ ที่ผมต้องการสื่อก็คือ  เมื่อเราอยากให้มีปืนมากขึ้น  หรือราคาถูกลง  และกฏเกณฑ์การขออนุญาติมีแบบแผนที่ชัดเจนไม่ใช่ใช้ดุลพินิจแบบทุกวันนี้    ถ้ามองกลับกัน  เราเป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจ  สมมุติเป็น รมต.  มหาดไทย   มีประชาชน  หรือพวกชมรมปืน  มายื่นหนังสือขอเปลี่ยนแปลงกฏหมายปืน  เพิ่มโควต้าการนำเข้า  หรือว่า อะไรก็ตามที่เป็นการ  อำนวยความสะดวกให้ประชาชนมีปืนที่ถูกต้องได้ง่ายขึ้น    หรือมีมากขึ้น   ท่านคิดว่า รมต. คนไหนที่อยากจะให้ท่านง่ายๆ

สิ่งที่ผมอยากบอกก็คือว่า   เราต้องปรับเปลี่ยนตัวเราด้วย   ที่ผ่านมาก็พอใช้ได้   แต่ถ้าเราจะเอามากขึ้น   เราก็ต้องทำมากขึ้นด้วย

ที่ว่าเราไม่พร้อม  ก็คือว่า  เรายังไม่พร้อมที่จะมีปืนมากขึ้น  ( โควต้า )  เพราะผมยังมองว่า  ทุกวันนี้คนที่มีปืนแต่ไม่ได้เล่นปืนก็เยอะ    ไม่มีความรู้ความเข้าใจ  ความสามารถในการใช้  รวมถึงความรู้กฏหมายปืนเพียงพอ   ก็เกิดปัญหา  ทำให้ภาพลักษณ์ของปืนไม่ดีนัก    ลองนึกภาพดูนะครับ   ในบ้านของคนที่ไม่เคยมีปืนเค้ามองปืนอย่างไร    หรือคนที่ได้รับปืนต่อจากบิดา มารดา  แต่ใช่ไม่เป็น  หรือสุดท้ายก็ทำปืนหาย  หรือขายเป็นปืนเถื่อน   ตัวอย่างพวกนี้แหละครับ  ที่ผมอยากจะกล่าวถึง   ภาครัฐเองก็ไม่พร้อม   ไม่มีการออกมาตรการมาป้องกัน   หรือแก้ไขปัญหา



รับทราบครับ ส่วนตัวผมไม่เห็นด้วยกับคุณ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Love Commando ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 12:32:48 PM
ผมว่าจริงเรายังไม่พร้อมนะ   หมายถึงพวกเราทุกคน
ไม่พร้อมยังไง  อาจจะไม่ใช่ตัวเราทีเดียวที่ยังไม่พร้อม   แต่ก็คงหมายรวมถึงภาครัฐด้วย

***

ผมงงข้อความช่วงนี้ครับ ราวกับจะสื่อว่าการที่เมืองไทยให้ประชาชนครอบครองปืนมาตลอดนี่ เดินทางผิด อย่างน้อยๆ บ้านผมก็มีปืนมา 3 ชั่สคนแล้ว ยังไม่เห็นว่าไม่พร้อมตรงไหน? อย่างไรก็ตาม ปรากฎการณ์ทางการเมืองและสังคม จะให้สมบูรณ์แบบ 100% ไม่มีกรณียกเว้นนั้นเป็นไปไม่ได้

สิ่งจริงๆ ที่ผมต้องการสื่อก็คือ  เมื่อเราอยากให้มีปืนมากขึ้น  หรือราคาถูกลง  และกฏเกณฑ์การขออนุญาติมีแบบแผนที่ชัดเจนไม่ใช่ใช้ดุลพินิจแบบทุกวันนี้    ถ้ามองกลับกัน  เราเป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจ  สมมุติเป็น รมต.  มหาดไทย   มีประชาชน  หรือพวกชมรมปืน  มายื่นหนังสือขอเปลี่ยนแปลงกฏหมายปืน  เพิ่มโควต้าการนำเข้า  หรือว่า อะไรก็ตามที่เป็นการ  อำนวยความสะดวกให้ประชาชนมีปืนที่ถูกต้องได้ง่ายขึ้น    หรือมีมากขึ้น   ท่านคิดว่า รมต. คนไหนที่อยากจะให้ท่านง่ายๆ

สิ่งที่ผมอยากบอกก็คือว่า   เราต้องปรับเปลี่ยนตัวเราด้วย   ที่ผ่านมาก็พอใช้ได้   แต่ถ้าเราจะเอามากขึ้น   เราก็ต้องทำมากขึ้นด้วย

ที่ว่าเราไม่พร้อม  ก็คือว่า  เรายังไม่พร้อมที่จะมีปืนมากขึ้น  ( โควต้า )  เพราะผมยังมองว่า  ทุกวันนี้คนที่มีปืนแต่ไม่ได้เล่นปืนก็เยอะ    ไม่มีความรู้ความเข้าใจ  ความสามารถในการใช้  รวมถึงความรู้กฏหมายปืนเพียงพอ   ก็เกิดปัญหา  ทำให้ภาพลักษณ์ของปืนไม่ดีนัก    ลองนึกภาพดูนะครับ   ในบ้านของคนที่ไม่เคยมีปืนเค้ามองปืนอย่างไร    หรือคนที่ได้รับปืนต่อจากบิดา มารดา  แต่ใช่ไม่เป็น  หรือสุดท้ายก็ทำปืนหาย  หรือขายเป็นปืนเถื่อน   ตัวอย่างพวกนี้แหละครับ  ที่ผมอยากจะกล่าวถึง   ภาครัฐเองก็ไม่พร้อม   ไม่มีการออกมาตรการมาป้องกัน   หรือแก้ไขปัญหา



รับทราบครับ ส่วนตัวผมไม่เห็นด้วยกับคุณ

เห็นต่างกันไม่เป็นไรครับ   
แต่เรารักปืนเหมือนกันไม่แตกต่างครับ    ;D


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 01:00:08 PM
อิ อิ ก็เพราะทราบละครับว่ารักปืนเหมือนกันถึงพูดตรงๆ ว่าเฉพาะเรื่องตามกระืู้ทู็นี้ผมคิดแตกต่าง ถ้าไม่รู้ว่าที่อุดมการณ์หลักคิดเหมือนกันผมคงไม่พูดเพราะกลัวโดนด่า อิ อิ


หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: peco ที่ พฤศจิกายน 23, 2007, 01:22:36 PM
มันพันกันหลายเรื่องครับ ทางแก้ต้องใช้เวลาและความเข้าใจ ซึ่งปืนเป็นสินค้าที่  "ต่างคนต่างมุมมอง "  ถ้าเรื่องโควต้า

คนใช้กระทบโดยตรง คนไม่ใช้ก็ บอกว่าเรืองไกลตัว แพงก็อย่าซื้อสิ  รัฐยังมีปัญหาอื่นๆ ที่จำเป็นเร่งด่วน ให้แก้อีกเพียบ 

ส่วนปัญหาเรื่องอื่นๆ  การขอ /ดุลพินิจ /กฏกระทรวง / สินบน...

เรื่องเอกสารรับรองขออนุญาติ / เรื่องสั้น1ยาว1 /เรื่องขนาด.45 /เรื่องซองกระสุนเกิน10นัด /เรื่องระยะเวลาการขอ ป3ที่ล่าช้า

และอื่นๆ อีกเพียบ  เมื่อมีมากๆเข้า ทางแก้ก็จะตามมาครับ ถ้าเทียบกับเมื่อก่อน เดื๋ยวนี้ก็พัฒนาขึ้นมาก ...  ต้องค่อยๆแก้กันไป








หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป ที่ พฤศจิกายน 24, 2007, 07:05:55 PM
อย่างที่คุณ  AEY@1911   ว่าแหละครับ   คือสิ่งที่ผมคิด   ไม่รู้จะอธิบายยังไง  ขอพูดห้วนๆ  เลยละกันนะครับ

คือ  เราน่าจะมีวิธีการต่างๆ   ในการขออนุญาติมีและใช้อาวุธปืนที่เข้มข้นขึ้น   ตัวอย่างเช่น   การรู้กฏหมายปืน  ความปลอดภัย เทคนิคการใช้อาวุธปืน  การตรวจสุขภาพจิด   การเก็บรักษาอาวุธอย่างปลอดภัย   ต่างเหล่านี้นะครับ

ผมเข้าใจว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้  แม้จะทำให้คนที่อยากมีปืนวุ่นวายมากขึ้น   แต่ถ้าทำได้จริง  ก็น่าจะทำให้วงการนี้ดีขึ้นได้ไม่มากก็น้อย    เมื่อเรื่องของปืนเป็นเรื่องที่เป็นที่เข้าใจตรงกัน  มีความปลอดภัยมากขึ้น   อุบัติเหตุ  หรือปัญหาอาชญากรรมเกี่ยวกับปืนลดลง      และเมื่อ หรือว่า สังคมได้มองปืนในมุมมองที่ดีขึ้น  ก็น่าจะทำให้เรื่องของการมีปืน  เป็นเรื่องที่คนเห็นถึงความสำคัญ    และจะสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งเก่าๆที่ไม่พึงประสงค์ในวงการนี้ได้  

แต่ก็มีสิ่งที่เป็นห่วงในเรื่องของ  ระบบราชการที่มักสบโอกาส  เมื่อการติดต่อราชการมีขั้นตอนมากๆ  หรือยุ่งยาก


คนมีวุฒิภาวะก็อาจจะคิดแบบนี้

แต่เด็กแว๊น สกอยด์ ห้อยท้ายมอเตอร์ไซต์ จะคิดแบบนี้หรือไม่

เข้าใจมุมที่ผมอยากบอกไหมครับ.........



ขอบอกตามตรงว่า  ไม่เข้าใจครับ

ที่ผ่านมาผมเข้าใจมาตลอดว่า  เรื่องการครอบครองปืนที่ถูกต้องตามกฏหมาย  เป็นเรื่องของคนที่มีวุฒิภาวะ
ผมไม่แน่ใจว่า เด็กแว๊น สกอยด์  (  สะกดยากจัง )  มาเกี่ยวข้องตรงไหน
แต่ถ้าเมื่อใดเด็กที่ว่านี่  เป็นผู้ใหญ่  มีความรับผิดชอบ  หรือ เรียกว่ามีวุฒิภาวะ  
อยากจะมีปืน  ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรครับ

ต้องย้อนกลับไปว่า


1. สุจริตชนอยากจะมีปืนต้องทำอย่างไร

2. ทุจริตชนอยากจะมีปืนต้องทำอย่างไร

3. ปืนที่ใช้ในการประกอบอาชญากรรมมีแหล่งที่มาแบบใด

ถ้าตอบคำถามผมสามข้อนี้ได้ชัดเจน

ก็น่าจะเข้าใจได้ว่าทำไมผมถึงเขียนไปแบบนั้น



หัวข้อ: Re: เพื่อวงการนี้ ที่เรารัก
เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ พฤศจิกายน 24, 2007, 09:52:39 PM
อือม์ ขอเพิ่มจากคุณทัดมาลาครับ คือว่า การกระทำใดๆ ที่มีผลกระทบต่อสาระของข้อ ๑ นั้น จะส่งผลถึงข้อ ๒ ด้วยหรือไม่? อย่างไร?