เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

 จากมิ้ตติ้งครั้งที่แล้วที่สนาม ทบ.อาเซี่ยน หลังจากยิงกันหูดับตับใหม้ ก็มีการสังสรรค์กันริมชายหาด สวนสนต่างคนต่างกันแลกเปลี่ยนความรู้ กันต่างๆนานา พี่บุญ ได้เอ่ยถามผมเรื่อง ใต้ร่มเย็น ที่เคยเล่าให้ฟังในเวป แล้เผอิญ ช่วงนั้นเวปล่ม เลยไม่ได้เล่าให้ฟังต่อ ในช่วงนั้นผมได้เล่าให้ฟังเรื่องสมัยเด็กๆ ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ จอยฮันเตอร์เรื่องที่เล่าให้ฟังนั้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาแล้ว ประมาณ 20 – 30 ปีที่แล้ว ซึ่งสมัยนั้นไม่รู้จักหรอกครับ เรื่อง อนุรงอนุรักษ์ อยู่กันตามประสาเด็ก เด็กผู้ชายบ้านนอกสมัยนั้น วันๆจะอยู่ตามป่าตามทุ่งนา ผมเป็นลูกข้าราชการแต่จะมีเพื่อนๆ อยู่รอบๆนอกเมือง เมื่อเสาร์ – อาทิตย์ ก็จะตื่นแต่  ตี 5 เพื่อให้ทันกระรอกออกจากรัง เพราะช่วงเช้าๆ สงสัยกระรอก มันจะเมาขี้ตาหรืออย่างไรไม่ทราบ  คล้ายๆกับว่า ออกมายืนบิดขี้เกียจหน้าบ้าน ช่วงนั้นเราสามารถจะสอย(ภาษาวัยรุ่น)กระรอกลงมาได้ง่าย ถ้าหากสายไปกว่านั้น กระรอกจะเปรียวยิงยากมาก และในกลุ่มผมเรามีกติกาที่ตกลงกันไว้ว่าใครเป็นคนยิง คนนั้นต้องติดตามผล อย่างเช่นถ้าผมเป็นคนยิง เกิดกระรอกไปติดอยู่บนต้นไม้ ผมต้องเป็นคนปีนไปเก็บมา มีอยู่ครั้งนึง ผมเป็นคนยิงตัวตะกวด แต่ดันไปติดอยู่คอมะพร้าว ต้องปีนไปเก็บแทบแย่ มาว่าถึงเรื่องกระรอกต่อ สมัยนั้นใครถือ .22ไรเฟิล เข้าสวนมะพร้าวบ้านใครเจ้าของสวนจะต้อนรับอย่างดี แถมเลี้ยงข้าวเที่ยงอีกต่างหาก  ตอนนั้นใครยิงได้กระรอกเป็นธรรมเนียมของชาวสวน  เขาจะตัดเอาแต่หางไว้ สวนตัวเราก็เอาไปโดนเขาจะให้ ตัวละ 5 บาท  สมัยนั้น กระสุนนัดละ 1 บาท ถ้าเทียบกับ ก๋วยเตี๋ยวชามละ 5 บาทเอง ตอนนั้นกระสุนหายากมากครับ ใครขึ้นมากรุงเทพที ต้องฝากซื้อ มีอยู่ครั้งนึงช่วงนั้น กระสุน ขาดแคลนมาก แต่ด้วยความกระสันที่อยากเที่ยวป่า ยอมเอากระสุนลูกปรายไปยิงกระรอก วันนั้นถือเป็นวันซวยเกิดยิงกระรอกถูกแต่มันไม่ตาย มันค่อยๆกระเสือกกระสน แถมกระดึบอีกต่างหาก ค่อยๆมุดเข้าไปในกอไผ่ ตอนนั้นพวกเราเริ่มอ้าปากค้างกันแล้ว พอมันเข้าไปในกอไผ่ได้แล้วก็ไม่ยอมไปใหน แถมมองด้วยสายตาเยาะเย้ย ว่าแน่จริงเข้ามาเก็บเดะ งานนั้นต้องถางกอไผ่เกือบครึ่งวัน หลังจากนั้นเวลาจะยิงกันแต่ละครั้ง ต้องคำณวนวิถีตก ว่าถ้าตกลงมาแล้วมันจะค้างหรือหล่นมาอย่างไร และอีกอย่างที่ในกลุ่มผมได้ตกลงกันใว้คือ วันใหนไม่ได้อะไรจะไม่ยอมกลับ วันนั้นเหมือนกับว่าป่าปิด เดินกันทั้งวันไม่เห็นสัตว์สักตัว หิวก็หิว ตอนนี้เริ่มมองหาแพะรับบาปกัน ก็โทษกันต่างๆนานา บางคนก็พูดว่าวันนี้ได้อะไรมาจะแกงหรือผัดเผ็ดดี บางคนก็ว่าวันนี้จะเอากระรอกหรือตะกวดดี เราก็บ่นกันว่า(ขอใช้ภาษานะครับ)กูบอกมึงแล้วว่าเข้าป่าอย่าทัก พอตกเย็นชักไม่ไหว ยอมเสียฟอร์มพรานใหญ่ ขุดหาแย้ครับ วันนั้นตกลงได้ถือไรเฟิลไปขุดแย้ พูดถึงเรื่องแย้ ทางใต้ จะมีมากครับ อีกอย่างชาวมุสลิมเขาจะไม่กินของพวกนี้จึงทำมีเหลือเฟือ แต่ละตัวใหญ่ๆลูกๆตะกวดเลยแหละครับ  ปกติชาวบ้านทั่วไปเขาจะจับแย้ด้วยวิธีดักแร้ว คือปักเช้าแล้วช่วงบ่ายๆเดินเก็บ แต่พวกเราไม่ชอบ ในกลุ่มแต่ละคนจะมีหนังสติ๊กประจำตัว เราใช้ยิงครับ หากตัว ใหน ยิงไม่ถูกแล้ววิ่งลงรู ตานี้ก็มีกฎอีกว่าใครยิงแย้ไม่ถูกแล้วลงรู คนๆนั้นต้องเป็นคนขุด ถึงตอนนี้คนขุดไม่กลัวงูซิครับ แต่เราไม่บอกว่าสัญชาติญาณของแย้มันจะรู้ครับว่ารูใหนมีงูอยู่ถ้ามีงูมันจะไม่เข้า พอถึงตอนนี้คนขุดมันกล้าๆกลัว ทั้งๆที่เรารู้ว่าในรูไม่มีงู ตอนที่ขุดๆแล้วแย้มันวิ่งสวนออกมามันกระโดดตัวลอย เราก็กระโดดไปกับมันด้วย  ยังมีเรื่องฮาอีกเยอะเดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟัง (บทความบางบทความต้องขอโทษเพื่อนๆพี่ๆด้วยที่เป็นนักอนุรักษ์ต่อต้านการล่าสัตว์ แต่เหตุการนี้มันเกิดขึ้นมานานแล้ว) ;D

ชอบอ่านผลงานของคุณจอยมากๆ เพื่อนเราหลายๆคนก็ติดตามผลงานของคุณจอยมาตลอด
เขียนต่อไปเรื่อยๆนะครับ แฟนประจำหลายๆคนรออ่านอยู่ครับ  แฟนรุ่นใหม่ๆก็กำลังจะตามมาเป็นแฟนประจำของคุณจอย

อยากอ่านด้วยครับ...แบบว่าผจญภัยในวัยเด็ก  :o :o :o

อ่านสนุกดี แต่เว้นวรรค ขึ้นบรรทัดหน่อยจะทำให้อ่านง่ายขึ้นนะเจ้าคะ ;)

ตอนแรกพิมพ์ใน Microsoft Word มันก็ห่างกันดีครับ แต่ Copy มาลงในเวป ไม่รู้ทำไมมันเบียดกันแน่นเหลือเกิน เที่ยวหน้าจะเว้นห่างครับ ;D

 ;D ;Dเรื่องฆ่าเรื่องแกงคงหนีไม่พ้นหรอกครับ..คิดไปคิดมาพวกที่ฆ่า หมู,วัวควาย,หากเขาเลิกเราก็ไม่รู้จะเอาอะไรกิน..ชาวประมงออกทะเลแต่ละทีปลาทูตายกี่ล้านตัว(ไม่นับปลาอื่นๆ)บริษัทเลี้ยงไก่พันธ์เนื้อเพื่อฆ่าขายวันนึงๆกี่ล้านตัว..เดินเข้าไปตลาดวันหนึ่งหากเดินไปแล้วมีแต่ผักบุ้งและผักกาดจะหาปลาทูซักตัวมาตำน้ำพริกยังไม่มีคงลำบากและไม่ไหวในที่สุด...นักอนุรักษ์เขาคงหมายถึงสิ่งที่กำลังจะสูญพันธืหรือกำลังจะถูกกลืน เช่น ผืนป่า,สัตว์ที่มีจำนวนน้อยแล้วและอะไรก็ได้ที่อยากอนุรักษ์ ก็คงมีเหตุผลของใครของมันก็ว่ากันไปครับ..สำหรับผมถ้าไม่ไช่แบบล้างผลาญก็ยังรับได้ครับ...เขียนต่อซีครับผมเองก็มีชีวิตในวัยเด็กคล้ายๆท่าน..กำลังสนุกทีเดียว ;D ;D

สนุกดีครับ

 ;D ;D อยากฟังอีกครับ  ;D  ;D

สนุกครับจะคอยติดตาม
   ขอบคุณครับ :D

ยังไม่กล้าอ่านครับ  สงสารสายตาสั้นบ้างยาวบ้างของป๋ม  :-[

สนุกดีครับ ประสบการณ์มันจริงๆอิจฉา

 ;)ติดตามครับ...คิดถึงชีวิตวัยเด็ก ;)

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆครับ................หวังว่าในอนาคตคงได้มีโอกาศรับฟังจากพี่เวลามาร่วมงานมิตติ้งครับ :) :) :)

 ;D ;D

เขียนดี อ่านเพลิน ครับ :)

ยังไม่เคยกินแย้  ;D ;D ;D ;D อร่อยไหมครับ ;D ;D ;D ;D

 ;) ดีครับ...เพื่อนสมาชิกท่านใดมีประสบการณ์ดีๆ ถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือเก่งๆ ก็ เล่าสู่กันฟัง ได้นะครับ... :D

เขียนเล่าเรื่อยๆ ครับคุณจอย...กำลังเพลิน ;D

;D อ่าบแล้วคิดถึงเรื่อง เด็กบ้านสวน คับ...;D

น้องแตงกวาน่ารักจัง
น่าหอมแก้มซักฟอด..
เอ้อ...ถ้าผมทำสีตกใส่หลาน พี่หมอรุท คงไม่ว่า ;D ;D ;D

กรณีทำสีตกใส่...น้องแตงกวา.....
ท่านหมอ ruth คงไม่ว่า....หรอกครับ....
ท่าน ruth คงอาจทำเศษตะกั่ว จาก Gold cup....หล่น ๆ ใส่ท้องท่านซับในบ้างก็ได้....ครับ
อิ อิ.....

ไม่น่าต๊ก...จายยย...หรอกท่านซับใน....
ขนาด .45ACP แบบ ไฮฯ ช็อค....ท่าน ruth ยังผ่าออกมาได้เรยยย์.....ก๊าก.....

จากนิ้วที่ชอบจิ้ม.....

เคยได้ยินข่าวว่าคุณซับชอบทำตก แต่ไม่ใช่สี ใครรู้ช่วยบอกหน่อยครับ

ผมก็เคยได้ยินข่าวแว่วๆมาเหมือนกัน :~) :D~

ต่อเลยนะครับ  สมัยตอนเป็นเด็กจะซนกันมากครับ จะโดนพ่อตีเป็นประจำ  เด็กผู้ชายเรื่องน้ำไม่ทราบว่า ทำไมมันถึงถูกโฉลกกันดีนัก  ช่วงวันเสาร์ – อาทิตย์  เพื่อนๆมักจะชวนกันไปเล่นน้ำ พวกเราเรียกกันว่า “บ่อกลางนา” เป็นบ่อที่ถูกขุดหน้าดินไปหน่อย  พอช่วงน้ำหลาก บ่อนี้จะอุดมสมบูรณ์ ไปด้วยสัตว์น้ำต่างๆนาๆช่วงนั้นเล่นกันอย่างเดียวไม่ได้คิดเรื่องอะไร  แต่พอโดนตีบ่อยแผนเริ่มออก  ก่อนที่พวกเราจะเล่นน้ำ  เราจะเก็บสายบัว  และงมหอยขมกัน พอได้จำนวนหนึ่งแล้วเราก็เริ่มเล่นน้ำกัน  พอสักครู่ได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์มา แสดงว่าพ่อมา  เราก็ทำเป็นเก็บหอยขมครับ  พ่อเดินถือไม้มาเลย เราเลยชูหอยขมบอกว่าเก็บไปทำ กับแกล้มให้พ่อเย็นนี้  เจอเข้าไม้นี้ไม้เรียวอ่อนเลยครับ  ถ้าพูดถึงการหากับข้าว ผมเป็นคนที่หากับข้าวได้เก่งมาก  เชื่อมั้ยครับผมสามารถ งมจับกุ้งจับปลาตามคลองได้  โดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์เลย  วันๆหนึ่งเราสามารถหาปลาได้หลายกิโล  หรือไม่นั้นประมาณตี 4-5 จะมีเรือประมงที่เขาขึ้นปลากันที่สะพานปลา ช่วงจังหวะที่เขายกเข่งปลาจากเรือขึ้นรถหากปลาหล่นลงเขาจะไม่เก็บกัน เฉพาะตรงจุดนั้นเราก็ได้เป็นเข่งแล้วครับ  อีกอย่างหนึ่งที่ผมช่วยครอบครัวได้คือ ผมจะเลี้ยงเป็ดครับ  อาหารเราก็ไม่ต้องซื้อมากเพียงแต่เราซื้อปลายข้าว ปลาเราก็ไปหาตามท่าเรือที่มันตกหล่นตามพื้นหัวขาดหางขาดบ้าง มาสับผสมกับข้าวแค่นี้เป็ดก็อ้วนโตแล้วครับ  อีกอย่างเป็น กั้ง สมัยนั้นเขาทิ้งกันครับ หรือไม่นั้นเขาขายเป็นเข่ง  กิโลกรัมละบาท  เดียวนี้กิโลเป็นร้อย  พูดถึงเรื่องปลาเรื่องปู มีเรื่อง ตลกอยู่เรื่อง  ไอ้เหน่งเป็นเพื่อนที่รู้จักและเรียนที่กรุงเทพ  ช่วงนั้นมันปิดเทอม มาเทียวที่บ้าน เราก็นัดไปตกปลาทะเลกัน เราออกจากฝั่งประมาณ 1 ชั่วโมง ค่าเช่าเรือสมัยนั้น 200 บาท คนขับเรือก็ตะครุบกันแล้วครับ ตอนนั้นอากาศดีมากครับ ลมสนิท และอีกอย่างเรือที่เราเช่าเป็นเรือหางยาว แถวนั้นเขาเรียก เรือ กอและ บังคนที่พาเราไปตกปลาแกเล่นมองดาวอย่างเดียวเลยครับไม่ต้องใช้ เข็มทิศ แถมแม่นเสียด้วย เราก็เลยมีการท้ากันขึ้นถ้าจอดเรือแล้วไม่เจอแหล่งไม่เจอปลาไม่จ่ายตังค์  บังยังย้อนมาว่าพาเบ็ดมาพอหรือปล่าว ปรากฏว่าเสร็จบังครับ  ข้างล่างเป็นแหล่งปะการัง ปลาชุม  ผมถามรู้ได้อย่างไร บังบอกว่าขับมาตรงดาวนี้แล้วให้ตัดกับดาวนั้นก็ถึง  เอากับแกสิ วันนั้นมีเหน่งคนเดียวที่ไม่มีเบ็ดฝรั่ง (ตอนนั้นเราใช้สปินนิ่งทะเลจอดตกตามแหล่ง) เหน่งมันเลยงอน ผมก็เลยทำแฮนด์ลายน์ ให้มัน เราก็ตกของเราไป แต่ความที่มันเป็นคนชอบกวนสตรีน  มันเอาส่ายแฮนด์ลายน์ ไปผูกกับหัวแม่เท้ามัน แล้วเอากระป๋องน้ำมันมาเคาะแล้วร้องเพลงเพื่อกวนประสาทพวกเราสักครู่ไอ้เหน่งร้องลั่นครับ ปรากฏว่าปลาลากเบ็ดมัน  ยังดีที่ผมใช้สายใหญ่น่าจะเกิน 20 ปอนด์ หากเป็นสายเล็ก  สงสัยเท้าจำหัวแม่โป้งไปก่อนนะจ๊ะ  คืนนั้นตกลงไอ้เหน่ง เป็นพระเอก ได้ปลา    มิหลัง คือปลาดุก ทะเล ขนาดเกือบ 2 กิโล เอาใวต่อคราวหน้าอีกนะครับ ;D

..............ขอบคุณอีกครั้งครับพี่ อ่านแล้วนึกถึงตอนเด็กๆ  ที่รวมตัวกับเพื่อนๆไปซ้อมดนตรี เล่นไม่เก่งหรอกครับ แค่กะเอาไว้โชว์สาว  แต่ก็เป็นความทรงจำที่ดี :)

 ;)สนุกดีครับพี่จอย เล่าต่ออีกนะครับ ;)

คุณจอยเล่าได้สนุกและน่าติดตามมากครับ เป็นคนใต้เหรอครับ อยู่จังหวัดไหนครับ  :)

แบล็คลิตรของผมไงพี่..........ยังไม่ได้เปิดเลย

 :~) :D~ความลับถูกเปิดเผย :o ;D

คุณจอยครับ แบบนี้เขาเรียก ความลับแตก

...นี่ครับแย้

(http://web.ku.ac.th/nk40/nk/data/32/p30-2.jpg)

(http://www.dnp.go.th/conserv/wildlife/nonhunt/Pratupchang/PRATUBCHANG_files/Images/Lands.jpg)

(http://www.tourthai.com/gallery/images017/yea1.jpg)

ต้องเรียกว่าทั้งเผยทั้งแตก ;D

ผมเคยกินแต่จิ้งเหลน และตัวบึ้ง (ตัวคล้ายๆแมงมุม)ตอนเด็กๆพ่อเคยปิ้งให้กิน แต่จำรสไม่ค่อยได้แล้ว

แต่ละท้องถิ่นทำกินไม่เหมือนกัน ผมเคยเห็นทางอิสาน เขามาเผาแล้วขูดหนังออกแล้วเอามาลาบ แต่ที่บ้านผมเขาลอกหนังออก แล้วมาขั้วเผ็ดครับ รสชาดสุดยอมครับ ที่เขาพูดกันว่าเอาไก่มาแลกก็ไม่ยอม เป็นเรื่องจริงครับ :D~ :D~

จริงๆแล้วเรื่องซุกซนในสมัยเด็กมันมีเยอะ แต่พอมานั่งเรียบเรียงเป็นตัวอักษร นี้มันก็ยากเหมือนกันไม่เหมือนนั่งกินเหล้า  แล้วคุยกันไปอย่างที่เคยนั่งกับเพื่อน  ไม่เคยเจอกันร่วม 20 ปี  แล้วมานั่งเล่าย้อนหลังกันขำกันกลิ้งครับ  บางเรื่องก็เคยเล่าให้ฟังซึ่งอยู่ใน ชื่อใต้ร่มเย็น ถ้าพูดไปแล้วเรื่องมัน วกๆวนๆอยู่แถวๆปัตตานี นี้แหละครับ  สมัยนั้นการเที่ยวป่า หรือการออกนอกเมือง  จะเป็นเรื่องที่อันตรายพอสมควร ใครจะเที่ยวป่า  ต้องรู้จักเจ้าของพื้นที่พอสมควร อย่างเช่นวันนี้เราอยากจะเข้าป่าไปเที่ยว เราต้องไปหากำนันผู้ใหญ่บ้านที่เรารู้จัก ว่าวันนี้จะมีพวกในป่าลงมาจากเขาหรือเปล่า ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการลงมาหาเสบียง  ทางที่ดีเลี่ยงอย่าเจอดีกว่า  แต่ก็เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เลี่ยงไม่ได้  ตอนนั้นยังไม่มีคำสั่งปิดป่า  ผมได้กลับไปเที่ยวบ้านช่วงปิดเทอม  มีพี่ที่เคยเที่ยวป่าด้วยกันทำงานอยู่ป่าไม้ ได้ชวนไปตอกไม้ที่อำเภอ เบตง ซึ่งสมัยนั้นจะมีกลุ่มผู้ก่อการร้ายอยู่ 2 กลุ่ม ขจก. (ขบวนการโจรก่อการร้าย) จคม. (ขบวนการโจรจีนคอมมูนิตส์) มีพื้นที่ยึดครองอยู่ในบริเวณนี้  ตอนนั้นเราจะขึ้นไปตีตราไม้กันโดยไปเช้าเย็นกลับ  ก็นั่งรถโฟลร์วินไป  แต่ก็นึกเอะใจว่าไปกัน 4 คน มันเอาข้าวสารไปทำไมตั้งกระสอบ มีผักสดและอาหารกระปํอง  คนนำทางคงเห็นว่าเราสงสัย  ก็เลยขยายความว่า ทางที่เราจะผ่านต้อง พื้นที่ของ  จคม. เราต้องเสียค่าธรรมเนียม  ไม่นั้นขึ้นได้  เอาละซิครับตานี้เหงื่อเริ่มผุดขึ้นมาอัตโนมัติ  แต่คนนำทางก็รับประกันว่าไม่มีอันตรายอะไร เพียงแต่อย่าจ้องหน้าเขาแล้ว  พอถึงตอนนี้เรามาถึงจุดที่เขาจะต้องเอาของลง  เผลอ เป็ป เดียวมาล้อมเต็มรถ เขาก็คุยกันอยู่สักพักเราก็หันไปเห็น ทหารป่าหญิงครับ ทั้งขาวทั้งสวยพูดได้เลยครับขาวสวย หมวย แท้ๆ แต่มายอมแพ้ตอนที่น้อง หมวย ยกเข่งผักคนเดียวเดินขึ้นเขา ตัวปลิวไปเลย  ชั่วเวลาเพียงครู่เดียวเกลี้ยงทั้งคัน  ผมยังหันไปถามครับว่าถ้าเป็น ขจก. จะทำงัย แกบอกว่าวิ่งครับแล้วแกก็ยิ้ม  บอกว่าล้อเล่น  เพราะบริเวณนี้เป็นถิ่นยึดครองถิ่นใครถิ่นมันครับ  ไม่กล้าข้ามเขตกันแต่ถ้าเกิดหลง  มาจะเอ๋กันก็มีการยิงกันแล้วก็ถอยไม่มีการไล่ล่า  แต่ผมก็ได้ฟังจากพี่ที่เขาเป็น ตชด. ว่าบางครั้งก็มีการแกล้งกันโดยต่าง ฝ่ายต่างให้ข่าวกันและกัน แต่ส่วนใหญ่ ขจก. จะโดน ตชด. ซุ่มโจมตีเสียเป็นส่วนใหญ่  ซึ่งช่วงนั้นถ้าจำไม่ผิดทางประเทศไทยเราเริ่มมีโครงการให้ ผู้ก่อการร้ายที่กลับใจเข้ายอมมอบตัว ตอนนั้นรู้สึกว่าจะเป็น จคม.ที่กลับใจเสียเป็นส่วนใหญ่  ยอมมอบตัว ทางรัฐบาลไทย จึงตั้งเป็นชุมชนขึ้นมา และเปลี่ยนแปลงเป็นสถานที่ท่องเที่ยว   ชื่ออุโมงค์ปิยะมิตร เชื่อหรือไม่ครับภูเขาลูกใหญ่อาเฮียแกขุดเสียพรุนเลยครับ  มีห้องประชุม โรงพยาบาล ความยาวของอุโมงค์ประมาณ 1 กิโลเมตร แต่ก่อนเคยมีทางออก 9 ทาง แต่ปัจจุบันเหลือเพียง 6 ทางเท่านั้น และหากเดินสำรวจตลอดอุโมงค์จะพบเห็นร่องรอยของการดำเนินชีวิตที่ยังคงหลงเหลือ รวมทั้งห้องบัญชาการรบ ซึ่งจุคนได้ถึง 200 คน

ขอบคุณพี่จอยครับ..............ได้ความรู้หลากหลายดีครับ ;D ;D

............. ;D...ชอบอ่านครับ  มาได้เรื่อยๆ... ;D

พูดถึงเรื่องแย้ ทางใต้ จะมีมากครับ อีกอย่างชาวมุสลิมเขาจะไม่กินของพวกนี้จึงทำมีเหลือเฟือ แต่ละตัวใหญ่ๆลูกๆตะกวดเลยแหละครับ อืมม... แล้ว " แย้ " หน้าตาเป็นไงคะ.. ไม่เคยเห็นค่ะ.. ได้ยินแต่ชื่อเสียงทำนองว่า  หน้าตายังกะแย้.. คิดไม่ออก

ภาพข้างบนงัยครับ

ผมเคยจำได้ว่ามีเพื่อนๆในเวปเคยถามว่า ใครเคยอยู่ในเหตุการณ์ ขณะเกิดการยิงกันขึ้น เหตุการณ์
นั้นเกิดขึ้นยังติดตาอยู่จนถึงทุกวันนี้  ขณะเป็นเวลาประมาณ   สามทุ่มถึงสี่ทุ่ม  เป็นร้านอาหารที่พวกเราเคยไปเที่ยวกันประจำ  สมัยนั้นเริ่มหัดกินเหล้าเป็นใหม่ๆ  100 บาท จะได้เหล้า 1 แบน น้ำแข็งโซดา 1 ชุด กับแกล้ม 1 จาน  ร้านอาหารนี้จะอยู่ทางไป  มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ปัตตานี ชื่อร้านไม่อยากจะบอก แต่ไม่เป็นไรปิดไปแล้ว ชื่อร้านแม่ม่าย พวกที่ไปเที่ยวไม่มีอะไรมากครับไปนั่งดูนักร้องกัน  จะเป็นนิสัยหรือความเคยชินก็ว่าได้  เพราะถ้าอยู่เมืองนี้ต้องพร้อมเสมอ (พร้อมวิ่งนะครับ)  เพราะเหตุการณ์มักเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา  ผมไม่ชอบนั่งหันหลังให้มุมมืด  จึงนั่งหน้าเข้าหารั้ว มีโต๊ะขั้นระหว่างรั้วกับโต๊ะผม สองโต๊ะ คือโต๊ะผมอยู่ที่สาม พอสักครู่จะมีคนมานั่งชิดรั้ว มาคนเดียว  อีกสักประมาณ 5 นาที ก็มีคนมานั่งโต๊ะที่ 2 กั้นกลาง เขามานั่งสั่งเบียร์หนึ่งขวดแต่ไม่ได้ดื่มคล้ายๆกับว่าคงมาชี้เป้า คนที่นั่งริมรั้ว ตอนนั้นผมก็ยังไม่สงสัย  พอสักครู่เห็นอะไรดำๆสอดมาทางรั้ว จ๊ะเอ๋เลยครับปืน แต่ตอนนั้นคิดไม่ทันแล้วครับ เปรี้ยงแรกคาดว่ากระสุนคงถูกขวดเบียร์ แตกกระจายความรู้สึกเป็นเศษขวดกระเด็นถูกหน้านิดหน่อย (ยิงไม่แม่นเลย) จังหวะนี้แหละครับที่รู้สึกตัวว่ายิงกันแล้ว เลยทิ้งตัวหมอบกับพื้น  ขณะนั้นนึกออกว่ามีเพื่อนมาด้วยเลยคว้าตัว เพื่อนลงมาหมอบด้วย จังหวะนั้นนัดที่สองเริ่มดังอีก ผมจึงเลยหันไปมองทางต้นเสียง ปรากฏว่านัดนี้ได้ผลครับ แรงประทะทำให้เป้าหมายถูกกระแทกกับโต๊ะแล้วล่วงมานอนมองหน้าจ๊ะเอ๋กับผม ซึ่งสีหน้าตอนนั้นคล้ายๆกับว่ายัง งงอยู่  ช่วงนั้นผมไม่ทราบเลยครับว่าเวลามันผ่านไปกี่นาที  แต่จากประสพการณ์ ผมยังหมอบอยู่ไม่กล้าวิ่ง กลัวมียิงตามหรือหยอดอะไรมาอีก พอรู้สึกว่ามันเงียบดีแล้วเลยยกหน้าขึ้นมาดู ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเดินเข้าในร้านตอนเขาเลิกแล้ว ไม่ต้องลังเลเลยครับตอนนี้วิ่งลูกเดียว พอไปถึงหน้าร้านเจอเพื่อนตัวแสบ มันยังแซวผมหาวิ่งตามมันไม่ทัน ผมก็เลยตอบไปว่า(ขอใช้ภาษาเพื่อความเหมาะสมของเรื่อง) ดีที่กูดึงมึงลงมาถ้ามีนัดที่สามกูว่าน่าจะเป็นมึงแล้วก็ตบหัวมันหนึ่งที่ ผมต้องอธิบายให้มันฟังตรงโต๊ะที่เรานั่งเป็นวิถีกระสุนพอดี  เพราะตอนนั้นเขานั่งหันหลังเลยไม่ทราบ  พอสักพักตำรวจมาซึ่งตอนนั้นไม่มีใครกล้าเข้าไป พอตำรวจเข้าเราก็เข้าตาม ปรากฏว่าคาที่ครับ สักครู่ญาติๆเขามากันเต็มไปหมด  เพื่อนเขาเล่าให้ฟังว่า  ช่วงประมาณ 1 ทุ่ม ชายคนนี้ได้ไปเที่ยวซ่องแล้วมีเรื่องกับชายกลุ่มหนึ่ง แล้วก็ได้เลิกรากันไป   ตำรวจจึงคิดว่าน่าจะเป็นกลุ่มชายกลุ่มนั้น  ตามมาล้างแค้น  เที่ยวหน้าฝ่าระเบิดต่อครับ
 ;D

.......... ;D..มีต่อ ฝ่าดงระเบิด อีกหรือครับพี่........ ;D  จริงๆตอน ป6 . ผมก็อยู่ในเหตุการณ์ ยิงกินเหมือนกัน คือ คนเมามาซื้อเหล้าในร้าน แล้วขอติดเงินไว้ก่อน  แต่เจ้าของไม่ยอม คนเมาเลยงัดลูกโม่ .38 สาดใส่ซะหมด 6 นัด...ส่วนผลไม่บอก ....ฮิๆๆๆ   แต่บอกได้เพียงว่าผมอยู่ห่างด้านหลัง คนยิงแค 3-4 เมตร กำลังนั้งเล่นอยู่กับลูกเจ้าของร้านครับ... ;D

...โชคดีครับที่อยู่หลังคนยิง ไม่ได้อยู่หลังคนถูกยิง  ;D ;D

สมัยก่อนการไปดูหนังสักเรื่อง  อาจจะถือเป็นได้ว่าเป็นเรื่องผจญภัยเรื่องหนึ่งครับ  สมัยนั้นจะเข้าไปดูหนัง ต้องเลือกทำเลดีๆ อย่างเช่นถ้าเป็นโรงหนังชั้นเดียว  ต้องนั่งหลังสุด  ถ้าเป็นโรงหนัง 2 ชั้น ต้องนั่งชั้น 2 ถึงจะปลอดภัย   ก่อนจะนั่งต้องเอามือล้วงเก้าอี้ก่อนครับ  ว่ามีเชือกผูกใว้กับอะไรหรือเปล่า  ช่วงนั้นจะมีอยู่สามแบบครับ  คือ หนึ่งใช้แบบง่ายแบบลูกทุ่งเลยครับคือขว้างลงมาแบบดื้อๆเลยครับ  วิธีที่สอง  เริ่มใช้เวลาหน่อย  จะใช้เทปพันระเบิดกับขาเก้าอี้แล้วใช้เชือกผูกกับสลัก  พอใครมาดึงเก้าอี้ลงระเบิดก็ทำงาน  วิธีที่สาม เป็นแบบแสวงเครื่อง แบบตั้งเวลาปลุกแล้วระเบิด  บางครั้งยังเคยวิ่งเพราะนาฬิกาปลุกในหนังมันดัง  แล้วไม่รู้ใครอุตริร้องว่าระเบิด แค่นั้นแหละครับ  พรึบเดียวอยู่หน้าโรงหนัง  พอไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็กลับมาดูใหม่  ช่วงนั้นลุงผมเป็นตำรวจพลาธิการ  ชื่อดาบเปลี่ยน ถามตำรวจในปัตตานีรู้จักหมด  มีหน้าที่กู้ระเบิดทุกชนิดที่พบเห็น  สมัยนั้นกู้ง่ายไม่ซับซ้อนเหมือนสมัยนี้  พอมีเหตุวางระเบิดตำรวจจะมารับลุงแกที่บ้าน  ถ้ามาเจอแกสภาพแบบได้ที่แล้วคือ หนึ่งแบนกระดกสองที ตำรวจจะยิ้มเพราะไม่ต้องรอแกบิ้วอารมฌ์ก่อน ความที่ลุงแกเป็นคนกู้ระเบิดเป็นคนเดียวของจังหวัด  ขณะนั้นยศผู้กำกับยังไม่อยากยุ่งเลย  เผลอๆแกโยนระเบิดให้ผู้กำกับกู้เองยังเคยมี  พอมาถึงจุดนี้คงทราบนะครับว่าทำไมผมถึงป้วนเปี้ยนอยู่แถวโรงหนัง หลานลุงเปลี่ยนดูฟรี มีอยู่ครั้งหนึ่งจำได้ติดปากเลยครับ (มันเข้าใจมาวาง) ชื่อเรื่องยุทธการยึดเมือง รู้สึกจะเกี่ยวกับเรื่อง ปฎิวัติ แล้วเป็นเรื่องแรกที่เริ่มใช้เสียงเซอร์ราวด์ รอบทิศทาง ตามบทหนังมีการยึดเมืองมีการถล่มกันด้วยรถถัง เสียงดังกระหึ่มมาก มีอยู่ฉากหนึ่งที่พระเอกของเรื่อง  ออกมาถล่มฝ่ายปฎิวัติ นั้นคือรถถัง  พอยิงได้ตูมสองตูมเท่านั้นแหละครับ ผมยังว่าระบบเซอร์ราวด์ มันมีควันด้วยหรือวะ เพราะตอนนั้นเรานั่งดูชั้นสองจึงไม่รู้ว่าชั้นล่าง มันเกิดอะไรขึ้น จึงเดินลงไปก้มดู โอ้โฮมันกระเด็นออกมานอกจอร้องกันครวญคราง  เพียงแค่นั้นแหละครับ คนจากชั้นสองแทนที่มันจะหนีไปด้านหลังซึ่งเป็นทางออก พวกเล่นกระโดดจากชั้นสองลงไปเลย  ช่วงนั้นผมอยู่ข้างน้องชาย มันเห็นเขากระโดดหนีกัน มันก็จะทำท่ากระโดดตามเขาไปด้วยเลยต้องห้ามใว้  บอกให้อยู่เฉยๆ รอให้เงียบแล้วค่อยออกไป  งานนั้นมีเด็กแถวบ้านผม รู้สึกว่าจะเป็นลูกเถ้าแก่เรือ  หน้าหายไปซีกหนึ่งเลย มีบาดเจ็บกันหลายคน  แต่เชื่อมั้ยครับว่าระเบิดลงแบบนี้ พรุ่งนี้เช้าหนังเปิดฉายต่อ  อีกครั้งที่ป้วนเปี้ยนอยู่กับระเบิด  เกิดเหตุระเบิดที่หน้าสถานีตำรวจปัตตานี ซึ่งตรงข้ามสถานีจะเป็นสวนหย่อมเล็กๆ ซึ่งพวกผมไปวิ่งเล่นกันอยู่ประจำแต่วันนั้นเราไปเล่นกันหลังสถานี สักครู่ได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว แทนที่จะวิ่งหนีกลับบ้านเหมือนกับคนอื่น กลับเป็นวิ่งไปตามเสียงครับ  ไปถึงที่เกิดเหตุคนนอนร้องกันครวญครางแต่เราก็ทำอะไรไม่เป็น ขนาดเคยเห็นมาบ้างแล้วแต่คราวนี้ขาสั่นเลยครับ คือตอนเกิดเหตุที่คนเห็นเหตุการณ์เล่ามีเด็กวัยรุ่นสองคนขับมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าสถานีตำรวจมีคนหนึ่งเปิดเบาะรถแล้วยกระเบิดขึ้นมา คิดว่าคงคิดจะขว้างเข้าไปในสถานีตำรวจ  แต่เพื่อนที่ไปด้วยคงเปลี่ยนใจเลยห้ามจึงเกิดการแย่งกันขึ้น ระเบิดหล่นบนเบาะพอดี  คงคิดออกนะครับว่าน่าจะออกมาสภาพใหน ขาดเป็นสองท่อนเลยครับ ตกลงคืนนั้นนอนไม่หลับ แถมโดนแม่ว่าอีกต่างหาก เป็นงัยหละไอ้ผู้สื่อข่าว ครั้งหน้าจะมาเล่าเรื่อง ไอ้ผู้สื่อข่าว ให้ฟัง ;D

 ;D ยกกระทู้ครับ อ่านสนุกดี ;D

.............รออ่านเรื่องต่อไปอยู่ครับ ;D

.............. ;D..กำลังมันส์ครับ.. ;D

ดึงกระทู้รอพี่จอย..... ;D ;D ;D :VOV: :VOV:

คุณจอย ไม่ยอมเว้นวรรค ขึ้นบรรทัดใหม่เลยอะ :~)

อ้าวนึกว่าไม่มีใครอ่านเสียแล้วเดียวรอตอนต่อไปครับ ;D

ผมพิมพ์ใส่ microsoft word แล้ว copy มาลงมันจึงเป็นแบบนี้เดียวลองแก้ใขดูครับ

ช่วงนั้น  จังหวัดปัตตานี ได้เป็นเจ้าภาพกีฬาเขต  ผมเรียนอยู่ มศ.3 พอดี ในวงการพนันเขามีการต่อ

รองกันว่า กีฬาเขตปีนี้  จะมีระเบิดลงหรือเปล่า  สมัยนั้นราคาต่อรองเป็นอย่างไรไม่ทราบ  เราใน

ฐานะไอ้ผู้สื่อข่าว ต้องตระเวนไปทั่วเมื่อได้ยินข่าวอะไรแล้วแต่อย่างเช่นช่วงกลางคืนวันนั้น จะมีการ

แสดงหน้าเวทีของแต่ละเขต ที่หน้าศาลากลาง  ขณะนั้นเป็นการแสดงของเขตใดไม่ทราบ แต่ที่รู้ๆ

มีทั้งประชาชนและนักกีฬา วิ่งกันแตกกระเจิง  แต่ด้วยความทีเป็นไอ้ผู้สื่อข่าว เราไม่วิ่งกับเขาเรา

หมอบกับพื้น  แต่พอเห็นมันเงียบๆเราก็เดินดูที่เกิดเหตุ  ด้วยความสับเพร่าหรือเจตนาไม่ทราบ  คน

ร้ายไม่ได้ดึงสลักออกครับ  มีนักกีฬาผู้หญิงของเขตใหนไม่ทราบ  นอนเอ้งเม้งอยู่  เห็นว่าลูกระเบิด

โดนเต็มหัวสลบไปเลยครับ (ก็ยังดีที่ไม่ระเบิด)  เคยได้ยินคำว่า ทำใหม่แต่ไม่เหมือนเก่า  ขณะนั้น

เป็นเวลาประมาณ 2 ทุ่ม ได้มีแมงกะไซด์ไม่ปรากฏสัญชาติ ปรากฏกายบริเวณด้านหน้า สถานี

อนามัยแม่และเด็ก  ซึ่งเป็นที่พักของ นักข่าว และ เจ้าหน้าที่ช่อง 7 สี ปกติแล้วสถานที่ราชการทั่ว

ไป จะมีเสาธงอยู่บริเวณด้านหน้าที่ทำการ  งานนี้เสาธงเป็นพระเอก อย่างที่บอกตอนแรกแล้วว่าให้

ทำอีกครั้งแต่ทำไม่ได้  ช่วงจังหวะนั้น  ชายหนุ่มที่โดยสารมากับแมงกะไซด์ได้ล้วงลูกระเบิดขึ้นมา

พร้อมดึงสลัก (คงไม่ใช่คนเดียวกับที่หน้าศาลากลาง) ขว้างไปยังในที่พักเจ้าหน้าที่ ช่อง 7 สี แต่

ด้วยบุญบารมี ของสิ่งศักดิ์สิทธ์ต่างๆที่เจ้าหน้าที่ ช่อง 7 สี อัญเชิญกันมาทั่วสาระทิศ ได้ดลบันดาล

ใจให้มือระเบิด ขว้างแม่นยังกะจับวาง ( พูดง่ายๆทำอีกทีไม่ได้ ) โดนเสาธงครับ ความกว้างของ

หน้าสถานี  กว้างเกือบ 50 เมตร  แต่เสาธงกว้างแค่ 4 - 5 นิ้ว มันขว้างโดน  แถมยังกระดอนกลับ

แต่คราวนี้ไม่มีด้าน เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว  ตกลง งานนี้ใครเล่นว่าระเบิดลงได้เงินครับ  กับอีก

เหตุการณ์หนึ่ง ช่วงนั้นเหตุการณ์บ้านเมืองไม่สงบ เราจะเห็นรถ ยีเอ็มซี บรรทุกทหาร หรือว่าจะเป็น

รถสิงห์ทะเลทราย วิ่งกันให้วุ่นทั้งเมือง  บางครั้งจะเห็นทหาร , ตำรวจ , นปพ. , ตชด. กลับจากฐาน

 มานั่งกินเหล้ากันในตลาด (สมัยก่อนเวลาผลัดเปลี่ยนชุดกำลัง ไม่ต้องคืนอาวุธกลับฐาน เอากลับ

บ้านได้เลย)  ประเภทว่าโต๊ะข้างสลายตัวหมด เพราะบางคนมาหนวดเครารุงรัง หลังสะพายเป้ ตลับ

กระสุนรอบตัว  ระเบิดเต็มอก เอ็ม 16 ตั้งข้างตัว พอกินเหล้าได้ที่เสียงเริ่มดัง มีการย้ายที่ใหม่ คงรู้นะ

ครับว่าอยู่ป่านานเข้าเมืองพอกินเหล้าแล้วไปใหนต่อ  เฉลยครับเป็นซ่อง เผอิญวันนั้น นปพ. ก็เมา

ได้ที่แล้ว ได้ไปต่อที่ซ่อง  จ๊ะเอ๋ กับทหาร นักรบด้วยกันไม่ว่าอะไรกันแต่เข้าใจคำว่า ตลาดวาย มั้ย

ครับ ทีนี้เกิดการแย่งเด็กกัน วันนั้นทหารเสียเปรียบครับ อาวุธมีมาน้อย พลาดท่ายังงัยไม่ทราบ

โดน ตชด. ขว้างระเบิดใส่ มีบาดเจ็บล้มตายทั้งคู่  เที่ยวหน้าเจอ “ยุทธการปิดเมืองล่าของทหาร”

คาดว่าบทความนี้ไม่เคยปรากฎในหนังสือเล่มใดเพราะเราเป็นไอ้ผู้สื่อข่าวที่ขี่จักรยาน ตามทหารไป

ดูตลอดเหตุการณ์ ;D

รออ่านต่อ ครับ  ,  คุณ จอยฮันเตอร์  กรุณาบอก ปี ที่เกิดเหตุด้วยได้ไหมครับ  ?

ขอบคุณครับ .......    ;)

จดจ่อ...จดจ่อ

จะลองไล่ปีพ.ศ. ดูครับ โดยเทียบอายุแต่ก็กลัวคลาดเคลื่อน

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นประมาณปี 2522-2523 น่าจะได้ หลังจากที่ทหาร ร.5พัน2  ค่าย อิงคยุทธ  (ชาว

บ้านเรียกค่ายบ่อทอง) ได้ทราบเรื่องว่าพรรคพวกของตนพลาดท่า เสียชีวิต ก็ได้มีการยกกำลังมา

ล้างแค้นให้พรรคพวก  โดยใช้รถยีเอ็มซีบรรทุกทหารเต็มคันรถแถมมีปืนกลเอ็ม 60 ตั้งอยู่บนหลังคา

อีกต่างหาก  ตอนนั้นบ้านผมอยู่ถนนมะกรูด ซึ่งเป็นถนนที่อยู่ใกล้ศูนย์ราชการ จึงมีบ้านข้าราชการ

มากบนถนนเส้นนี้ ถนนเส้นนี้จึงเป็นเป้าหมายในการล่า  คืนนั้นน่าจะประมาณ 1 – 2 ทุ่ม ผมได้ยิน

เสียง เทอร์โบ  รถ ยีเอ็มซี มาแต่ไกลแต่ก็ยังเอะใจเพราะ แถวนี้มีรถทหารวิ่งกันบ่อย  พอสักครู่รถ

ทหารวิ่งมาจอดหน้าบ้าน ซี่งบ้านผมจะอยู่ตรงข้ามกับ สำนักงานที่ดินจังหวัดปัตตานี  ทหารได้วิ่งลง

มาจากรถแล้วตั้งแถว เดิน เคาะประตูบ้านแต่ละหลัง ถามหาบ้านพัก พวก ตชด. อ้อผมลืมบอกชื่อ

เต็มไป ถ้าเป็น นปพ. ก็เป็นตำรวจหน่วยหนึ่ง ชื่อเต็ม หน่วยปฎิบัติการพิเศษ มีความสามารถต่อสู้

และรบในป่าได้เป็นอย่างดี  ตชด. ก็เป็นตำรวจหน่วยหนึ่งเช่นกัน ชื่อเต็ม ตำรวจตระเวนชายแดน มี

ความสามารถต่อสู้และรบในป่าได้เป็นอย่างดีเหมือนกัน ช่วงนั้นพ่อผมกำลังนั่งดริ้งอยู่บนระเบียง

บ้าน ทหารได้ตะโกนถามหาบ้าน ตชด. พ่อก็บอกว่าแถวนี้ไม่มี ทหารก็เลยถามว่าทำงานอะไร พ่อก็

ตอบว่าทำงาน ที่ดินจังหวด พร้อมทั้งชี้มือไป หลังจากที่ทหารไปแล้ว พ่อบอกเสียววาบเลยครับ

 เพราะช่วงนั้นข้าราชการเกือบทุกคนต้องฝึกแบบ อส. แถมตอนที่ทหารถาม พ่อก็ใส่กางเกง อส.

 กางเกง อส. จะสีเขียวๆคล้ายของ ตชด. แล้วอย่างนี้จะเสียววาบมั้ยหละครับ  หลังจากที่พ่อบอก

แล้วว่าแถวนี้ไม่มี ตชด. เขาจึงไปแต่จริงๆแล้วผมรู้ว่าพ่อโกหก เพราะแถวนั้น บ้านเช่าของพวก

ตชด. เพียบห่างจากบ้านผมไปประมาณ ร้อยกว่าเมตร จะเป็นบ้านไม้สองชั้นซึ่ง ตชด. เขาเช่ากัน

อยู่  คงมีใครบอกโดย รู้เท่าไม่ถึงการณ์  แต่ผมคิดว่าทหารเขาไม่อยากจะทำจริงมากกว่า เพราะกว่า

 รถยีเอ็มซี จะจอดเข้าที่เข้าทางก็ใช้เวลาเหมือนกัน ช่วงนั้นผมว่า ตชด. ก็เผ่นกันหมดแล้ว ว่าแล้ว

วทหารก็หันปืนกลเอ็ม 60 กดพรืดๆเข้าบ้าน แล้วก็เข้าค้นบ้าน  ยึดปืนเอชเค ได้ไปหลายกระบอก

 หลังจากนั้น ทหารชุดดังกล่าว ก็เคลื่อนย้ายพลไปล่าต่อ  ตานี้ไปเจอรถตำรวจน้ำ อ้อลืมไปช่วงนั้น

ตอนเกิดเรื่อง ทหารไม่แบ่งเหล่า รวบเป็นตำรวจหมด  เจอรถตำรวจน้ำจอดอยู่หน้าร้านอาหาร พี่แก

กด เอ็ม 60  เสียพรุน ภายหลังทราบว่าตำรวจน้ำ ขึ้นฝั่งมายังไม่รู้เรื่อง คืนนั้นทั้งเมืองไม่มีตำรวจเลย

ครับ เงียบสนิทติดทนนาน หลังจากที่หาเหยื่อไม่ได้แล้ว ตอนนี้เปลี่ยนเป้าหมายเป็นสถานีตำรวจ

ครับ แต่ช่วงนั้นผู้ใหญ่ต่อผู้ใหญ่เริ่มมีการเคลียร์ กันแล้ว แต่ถ้าตอนนั้นเกิดทหารถล่มสถานีตำรวจ

 ผมว่ามีเละกันทั้งสองฝ่าย เพราะตำรวจอยู่ในที่ตั้ง แล้วยิ่งสมัยนั้นตำรวจก็มีอาวุธร้ายแรงใช้เหมือน

กัน แต่ก็โชคดีที่จบกันได้  คาดว่าอาจจะมีบาดเจ็บกันเล็กน้อย ไม่มีการเสียชีวิต  เที่ยวหน้าถึงตา

ตชด.ปิดเมืองล่าบ้าง ;D

ใช้ชีวิตคุ้มจังครับ

 :D ขอบคุณพี่จอย ฯ สำหรับเรื่องสนุกๆ ครับ  :D กำลังตื่นเต้นเลย  :D

คุณจอยคงจะเขียนเรื่องไม่ทันความต้องการอ่านของเพื่อนสมชิกแน่
แบบนี้ต้องหยุดเขียน ยั่วความยากของเพื่อนๆสักสองสามวัน :VOV: :VOV:

................. ;D...เคยอ่านเรื่อง นี้จากหนังสือ " คมเสธแดง "  ครับพี่จอย  เรื่องเดียวกันเลย.. ;D

ถ้าจำไม่ผิดผมว่า เสธ แดง น่าจะเป็น ผบ.หมวด ยานเกราะ สมัยนั้น ผบ.พัน สมัยนั้น น่าจะเป็น ท่านพลเอก พันลภ ปิ่นมณี มันมีบางตอนที่เกี่ยวข้อง ผบ.หมวดยานเกราะ ถูกสังหารโหด แต่ไม่แน่ใจว่าใครมาก่อนมาหลัง แล้วจะเล่าให้ฟังครับ

ช่วงสมัยนั้น  จังหวัดปัตตานีอาจจะเรียก  ว่าเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนเลยก็ว่าได้  วันๆจะได้ยินแต่เสียง

ปืนเสียงระเบิด  มีคนถูกฆ่าตาย ถูกยิงตายได้ไม่เว้นกันแต่ละวัน  มีศพลอยน้ำมาตาม แม่น้ำปัตตานี

แต่ว่าไปแล้วก็แปลกมากๆ เหมือนกับว่า เขามาฟ้อง ศพจะลอยมาติดหน้าสถานีตำรวจเป็นประจำ

 บางครั้งก็เป็นศพลูกเรือประมง ที่เรือลำอื่นลากมาจากทะเล โดยอ้างว่าลอยเท้งเต้งอยู่กลาง

ทะเล    มีอยู่อีกกลุ่มหนึ่งที่สมัยนั้น  ชาวบ้านไม่ค่อยจะชอบขี้หน้าสักเท่าไหร่  ก็คือบรรดาลูกเรือ

ประมง  ถ้านับว่า  ลูกเรือประมงเป็นกรรมกรผู้ใช้แรงงาน ก็จะถือได้ว่าเป็นกรรมกรที่รวยที่สุด  พวกนี้

จะออกเรือหาปลามีทั้งไปเย็นกลับเช้า  หรือ ออกไปเป็นอาทิตย์ หรือเป็นเดือน พวกนี้เขาจะมีเงิน

เดือน หากออกทะเลหาปลาเขาก็จะได้เปอร์เซ็นต์ จากการขายปลาอีก หากกลับขึ้นฝั่ง พวกนี้เขาจะ

ใช้เงินเป็นว่าเล่น กินเหล้าเที่ยวซ่อง เสร็จ แล้วก็ทะเลาะวิวาท บางครั้งก็ถึงกับฆ่ากันตาย ช่วงหลังๆ

เห็นว่า ทางเจ้าหน้าที่ไม่ปราบปราม (ช่วงนั้นเน้นปราบนอกเมือง)  ก็เลยได้ใจเปลี่ยนจากร้านลาบ

เป็น ภัตตาคาร สมัยนั้นร้านอาหารหรูๆจะมีน้อย ถ้าเป็นร้านใหญ่ๆ จะมี ภัตตาคาร จันทร์เพ็ญ

 ภัตตาคาร ลอนดอน เป็นต้น ซึ่ง ร้านอาหารเหล่านี้จะเป็นร้านอาหารของ ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ที่มา

ใช้บริการเป็นประจำ พอพวกลูกเรือประมงเมาได้ที่  ก็มีการอวดเก่ง กันว่าใครใจถึงกว่ากัน รวยกว่า

กัน โดยสั่งเบียร์มาล้างเท้ากัน พนักงานห้ามก็ไม่สนแถมมีขู่  วันนั้นถือเป็น ดวงซวยพวกเขาก็ได้

เพราะมีข้าราชการชั้นผู้ใหญ่นั่งกันเพียบ คงจะเห็นว่ามันข้ามหน้าข้ามตากันเกินไป  สักครู่ รถยีเอ็ม

ซี มาเชิญตัวไป คงจะพาไปสักตุ๊บสองตุ๊บแล้วก็ปล่อยตัวไป เรื่องมันไม่จบแค่นั้น พวกลูกเรือประมง

คงแค้นมาก คงเก็บความแค้นใว้ในใจ  หลังจากนั้นได้ไม่กี่วัน  ได้มีตชด.  ผลัดเปลี่ยนเวรแล้วเมาได้

ที่  แล้วไปเที่ยวซ่อง โดนลูกเรือประมง  ปิดซ่องสะกรัม เสีย อ่วม แถมยึดอาวุธปืนไปด้วย  พอเป็น

ข่าวขึ้นมาพ่วงไปกับชาวบ้านร้องเรียนถึงความประพฤติไม่เหมาะสม ของลูกเรือประมง จึงมีคำสั่งให้

ปราบปราม บรรดาลูกเรือขี้เมา แต่ก็อย่างว่าเพื่อนเจ็บก็ต้องล้างแค้น  จึงมีบรรดาเจ้าหน้าที่ ที่ใช้

กำลังปราบปรามแถมรุนแรง เกินกว่าเหตุ โดยตระเวนไปทั่วเมืองเจอกลุ่มลูกเรือประมงกลุ่มใหนเมา

เหล้าเอะอะโวยวาย หรือชาวบ้านแจ้งมา ก็ไปทำการจับกุม ใครเชื่อหรือยอมก็ไม่เป็นไร หากเจอกลุ่ม

ใหนที่ซ่าหรือหัวหมอ ก็โดนพิจราณา โทษโดยใช้เป๊บตีหน้าแข้ง คิดดูเจ็บแค่ใหน  หลังจากที่เจ้า

หน้าที่ใช้กำลังปราบปรามอย่างหนัก  ปรากฎว่าลูกเรือประมงจะไม่กล้าเข้าเมืองไปเสียนานเที่ยวหน้า

ผมจะเล่าเรื่องที่ ผบ.หมวดยานเกราะ ค่ายอิงคยุทธ ถูกสังหารโหด  ;D

คุณ Joyhunter พักทานข้าว ทานน้ำก่อนครับ แล้วกรุณารีบกลับมาพิมพ์ต่อโดยด่วน กำลังมันส์

ติดตามด้วยใจระทึก ;D ;D ;D

ต่อหรือยังครับ

อ่านแล้วอินไปกับเหตุการณ์ บรรยายได้เห็นภาพ ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆครับ

 :<><>แหม่ ๆ กระทู้นี้ยิ่งอ่านยิ่งมันครับ....เจอกันคราวหน้าส่งสัยต้องมีรายการสัมภาษกันสะหน่อยแล้ว....พอมีเวลาว่างมัยคราบบบบบ :VOV:

อยากให้พี่จอย  พิมพ์รวมเล่มขายเลย  สุดยอดจริง ๆ   มันส์ครับ  ;D ;D ;D

ผมได้ไปหาอ่านตามที่คุณ นินจา บอกมาแล้วครับ เนื้อเรื่องจะใกล้เคียงกันมาก เนื่องจากเป็น

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง แต่เวลาหรือชื่อบุคล ผมว่าทางเสธ แดง น่าจะแม่นกว่าผม เพราะตอนนั้น

  พ.ศ. 2519 - 2520 ผมอายุ ประมาณ 14 - 15 ปีเองครับ แต่อาจจะรู้มากกว่าอายุ เพราะเราเป็น ไอ้

นักข่าว ;D
 
       ต่อเลยนะครับหลังจากที่ได้อ่านหนังสือของ เสธ.แดง ผมเห็นว่าคล้ายคลึงกัน แต่ผมได้พิมพ์

ใว้ล่วงหน้าแล้ว และเห็นว่าข้อความไม่บิดเบือน และขัดแย้ง ผมจึงใช้บทความเก่าโดยไม่ได้แก้ใข

 จึงแจ้งให้ทราบใว้ก่อน เดียวเพื่อนๆเคยอ่านของ เสธ. แดง แล้วมาอ่านของผม หาว่าผมลอก

แบบ ;D

         ช่วงนั้นเป็นช่วงที่วิกฤติมากๆ  มีการประท้วงของพี่น้องชาวมุสลิม  ว่ามีพลเรือนจำนวน 5 คน

ถูกทหารอุ้มแล้วฆ่า โดยที่ผู้ถูกยกว่าเป็นพยานเห็นเหตุการณ์  เห็นทหารสังหารพลเรือน แล้วใช้รถ

ยี เอ็ม ซี แล่นทับอีกครั้งหนึ่ง  โดยพยานมีการระบุหมายเลขทะเบียนรถได้ถูกต้อง (ภายหลังรัฐบาล

ไทยได้ร่วมตรวจสอบร่วมกับรัฐบาลมาเลเซีย โดยนำรถคันดังกล่าว มาตรวจสอบโดยใช้น้ำยาเคมี

 เพื่อตรวจหาร่องรอยคราบเลือด  ปรากฏว่าไม่พบ) จึงมีการประท้วงโดยหามโลงศพแห่รอบเมือง(ใน

โลงไม่มีศพเพราะเขาต้องทำพิธีฝังก่อนพระอาทิตย์ตกดิน) หลังจากที่วนแห่รอบเมืองแล้ว ได้ไปตั้ง

หลักประท้วงต่อที่หน้าศาลากลางจังหวัด มีการขึ้นพูดโจมตีทหารและราชการจนถึงเวลากลางคืน

 แต่ช่วงนั้นผมจำเวลาไม่ได้ว่าประมาณ กี่ทุ่ม  ได้เกิดการระเบิดขึ้นกลางกลุ่มผู้ประท้วง มีหลาย กระ

แสร์ ว่า มีคนขว้างมาจากข้างหลังบ้าง แต่ในส่วนการสอบสวนทางราชการ ให้เหตุผลว่า ได้มีคนร้าย

พยายามขว้างระเบิดให้เข้าไปในห้องหน้ามุขชั้นสอง ซึ่งเป็นห้องทำงานและห้องประชุม ของผู้ว่า

ราชการจังหวัด ซึ่งห้องประชุมดังกล่าว ได้ใช้ผ้าม่านแบบขึงตึงไว้ชั้นหนึ่ง เมื่อลูกระเบิดผ่านกระจก

มาได้ ต้องเจอกับผ้าม่านที่ขึงตึง  จึงกระเด้งกลับลงไปสู่เบื้องล่าง  ที่มีกลุ่มผู้ชุมนุมประท้วงกันอยู่

 แรงระเบิดส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตคาที่ 5 คน ซึ่งพอดีกับโลงที่แบกมา และมีผู้บาดเจ็บหลายคน  กลุ่ม

ผู้ชุมนุมจึงเปลี่ยนที่ชุมนุมใหม่ เป็นที่มัสยิดกลางปัตตานี  ช่วงขณะที่มีการประท้วงกันได้มีการปิด

ถนน ยะรัง เวลานั้นได้มี นายทหาร ยศร้อยเอก ซึ่งเป็น ผบ.หมวดยานเกราะ ค่าย อิงคยุทธ ได้กลับ

จากธุระที่จังหวัดยะลา โดยไม่ทราบว่ามีการประท้วงเรื่องทหาร ช่วงขณะที่กำลังขับรถผ่านกลุ่ม

ประท้วง หน้ามัสยิดกลางพอดี กลุ่มผู้ประท้วงได้เห็นชุดเครื่องแบบนายทหารซึ่งแขวนอยู่หลังรถ

 เหมือนกับเอาน้ำมันไปราดกองไฟ กลุ่มผู้ประท้วงจึงฮือเข้าทำร้ายนายทหารผู้นั้น จนถึงกับเสียชีวิต

เท่านั้นยังไม่พอมีการใช้หลาวปักอก  แล้วแขวนประจานศพใว้หน้ามัสยิด หลังจากนั้นไม่นาน ข่าว

ทราบไปถึงค่าย อิงคยุทธ ว่าผบ.ยานเกราะ ถูกฆ่าโดยแขวนประจานใว้หน้ามัสยิด เท่านั้นแหละครับ

 รถลำเลียงพลแบบ เอ็ม 113 พร้อมปืนกลเต็มอัตราศึก ก็บึ่งมาจากค่าย  อิงคยุทธ  ระยะทาง

ประมาณ 30 กิโลเมตร  ช่วงระหว่างทางคงมีการรายงาน  ให้ผู้ใหญ่ทราบตามขั้นตอน ได้มีข้า

ราชการชั้นผู้ใหญ่ กลัวว่าจะมีเหตุการณ์ร้ายแรง จึงได้ไปดักขบวนรถดังกล่าวไว้ทันแต่ทหารยังงัยก็

ไม่ยอมจะไปท่าเดียว จึงมีการตกลงกันว่าให้ทำการกู้ศพอย่างเดียวห้ามทำการใดๆรุนแรง หลังจากที่

มีการตกลงกันแล้ว  ทหารจึงใช้เอ็ม 113 บุกเข้ากลางกลุ่มผู้ประท้วงโดยใช้ ปืนกล เอ็ม 60 ยิงขึ้นฟ้า

เพื่อเปิดทาง วันนั้นถือว่าเป็นวันโชคดีของกลุ่มผู้ประท้วง ที่ทหารไม่ได้ทำการอะไรรุนแรง แต่ถ้าวัน

นั้น มีกลุ่มผู้ไม่หวังดี ยิงสวนขึ้นมาสักชุด สองชุด คิดดูครับว่าอะไรจะเกิดขึ้น  ผมยังนึกภาพไม่ออก

เลย  หลังจากที่เล่ามาให้ฟังหลายเรื่องแล้ว มีคุณ นินจา ถามมาว่า ทำไมเรื่องมันคล้ายๆกับ หนังสือ

ของ พลตรี  กฤติยา (ต้องขอโทษด้วยถ้าเขียนผิด แต่ผมถนัด ชื่อ เสธ.แดง มากกว่า) หรือ เสธ.

แดง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น จะอยู่ ช่วงๆที่ เสธ.แดง สมัยนั้นเป็นรอง ผบ.หมวด ยานเกราะ หรือเป็น

 ผบ.หมวดยานเกราะ ก็จำไม่ได้  และจะตรงกับช่วง พลเอก พันลภ ปิ่นมณี เป็น ผบ.พัน ค่าย

 อิงคยุทธ ครับ  ;D

 ;D ท้วงติงนิดนึงครับพี่ ใช้ "กระแส" ครับ ไม่มี ร์ ครับ ;D

 ;D ยกกระทู้ไปในตัวครับ ;D

...แก้ไขอีกนิดนึง "พลตรีขัตติยะ สวัสดิผล" ครับ  ;)

ขออภัยผิดพลาดบางประการ ;D :P

รอต่อด้วยครับมีอีกหรือเปล่ากำลังสนุกเลยครับ
พี่ใช้ชีวิตได้คุ้มค่าที่สุดเลยครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีครับ

ผมลืมเล่าไปอย่างหนึ่ง สมัยก่อน จังหวัด ปัตตานี หรือ จังหวัด ใกล้เคียง ห้ามจัดงาน  วัด ฟังแล้ว

งงๆ มั้ยครับ เป็นอย่างนี้จริงๆ ไม่ได้โม้ หากจัดงานวัดหรืองานประเพณีใด มักจะมีระเบิดเป็นของแถม

ทุกงานไป จุดที่ระเบิดชอบลง มีสองกรณีครับ คือโดนวาง กับโดนขว้าง ถ้าเป็นการก่อกวน โดย

ขบวนโจรก่อการร้าย มักจะวางแถวๆ โรงมโนรา หรือโรงหนังตะลุง แต่ถ้าเป็นการขว้าง ส่วนใหญ่จะ

เป็นวัยรุ่นทะเลาะวิวาท มักจะเป็นบาร์รำวง เมื่อสมัยก่อน งานใหนไม่มีบาร์รำวง งานนั้นจะกร่อยไป

ถนัดตา และจะเป็นคำสุดฮิตในสมัยนั้น “รอบนี้ ชะช่ะช่า รอบหน้า ปาระเบิด” แล้วก็ระเบิดจริงๆเสีย

ด้วย บาร์รำวงสมัยก่อนจะมีเรื่องทะเลาะวิวาท กันแทบทุกวันที่มีงาน ก็พี่แกขึ้นรำคนเดียวแต่ดัน

เหมารอบห้ามคนอื่นขึ้น เหมาไปเหมามา คนที่งบน้อยก็ไม่ได้ขึ้นเสียที ก็เลยพาลครับ แล้วอีกอย่าง

หนึ่ง ในหนึ่งรอบจะมีสาวรำวงออกมาเต้นแล้วแต่คณะ บางคณะ ก็มี 10 – 20 คน แต่ละคนก็จะมี

หนุ่มๆขึ้นมาจองคิวยาวตรงจุดนี้ก็เป็นชนวนเหตุได้เหมือนกัน ส่วนทางโรงมโนราวิธีวางสมัยก่อนไม่

ได้ทันสมัยเหมือนเดียวนี้ ใช้แก้วครอบเลยครับ ส่วนใหญ่จะเป็นแก้วพลาสติกทึบแสง หากมีใครเตะ

หรือหยิบขึ้นมาก็บึ้มเลย  บางครั้งทั้งคืนไม่มีใครไปเตะมันก็อยู่อย่างนั้น แต่พอเช้าขึ้นมา จะมีพวก

เก็บขยะหาของเก่า เห็นเป็นแก้วน้ำก็หยิบ ก็เรียบร้อย พอตกกลางคืนคนก็เต็มต่อ  แต่ก็มีอีกที่หนึ่ง

สามารถจัดงานประจำปีได้โดยไม่เคยมีเหตุการใดๆเกิดขึ้นก็คือ งานศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว ซึ่งเป็น

ที่นับถือของชาวปัตตานีและจังหวัดใกล้เคียง และรวมถึง มาเลเซีย สิงค์โปร์ ด้วย ช่วงที่จัดงาน จะ

ตรงประมาณ เดือน กุมภาพันธ์ และมีอีกงานหนึ่งที่สามารถจัดได้คือ งาน ฮารีรายอ ซึ่งเป็นงานขึ้นปี

ใหม่ของชาว มุสลิม เล่าไปเล่ามาชักเบื่อๆ เพราะบางบทความผมว่าลงไม่ได้ จะทำให้เกิดการแตก

แยก แบ่งศาสนา แต่ถ้าท่านใดสนใจอยากให้เล่าก็บอกชื่อมาผมจะส่งข้อความให้หลังห้องเปลียนบ

รรยากาศเป็น ความสนสมัยเด็กดีกว่า เที่ยวหน้าครับ ;D

กำลังอ่านเพลินๆคุณจอยก็จะหยุดเล่าซะแล้ว ต่อมอยากรู้มันทำงานเต็มที่เลยตอนนี้
ผมว่าคนในเว๊ปนี้คงเปิดใจกว้างที่จะรับรู้ความจริงต่างๆได้นะครับ
เรื่องรำวงเป็นอะไรที่สนุกมากๆสำหรับผมสมัยเด็กๆ ผมเองรำไม่เป็นและไม่เคยรำ
แต่ชอบไปที่เวทีรำวงมากๆ เพลงสนุก จังหวะมันๆ สาวรำวงก็น่ามอง ขี้เมาตีกันก็สนุก
อะไรอะไรก็ดีไปหมดตอนนั้น ไม่ทราบว่าบ้านเราตอนนี้ยังมีรำวงอยู่หรือเปล่า ถ้ายังมีอยู่รูปแบบคงเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมาก
ใครพอรู้ช่วงเล่าให้ฟังหน่อยครับ

ขอลงชื่อด้วยคนครับ

ส่งให้ผมด้วยครับ อยากอ่านครับ :D

มาร่วมลงชื่อด้วยครับอยากอ่าน :~)

เอาเป็นว่าผมจะตัดข้อความบางส่วนที่ไม่เหมาะสมออก แล้วกันครับ  ;D

 ;)  ขอบคุณครับพี่ จะติดตามผลงานของพี่เรื่อยๆครับ  :D  ถึงใจดี

มันสุดยอดคับพี่จอย... :D

ขอลงชื่อด้วยคนครับ ;D ;D ;D

 :) :D..ขอบคุณมากครับ คุณjoyhunter . ยังรออ่านต่อนะครับ. กับประสบการณ์ชีวิต ที่นำมาให้อ่านกัน.. :D ;D

ไม่บอกให้รู้ว่ามาแอบอ่าน  ;D

อย่าลืมส่งให้ผมด้วยนะครับ รออยู่ :)

ตกลงผมเล่าต่อแล้วกันครับ ไม่ต้องส่งเป็นรายบุคคลแล้ว แต่จะตัดบางตอนออก บางครั้งผมอ่าน

เองยัง งงๆ เลย ;D

        ช่วงนั้นเป็นช่วงที่  ต่างคนต่าง ระวังตัวกันมาก  แต่ผมไม่ได้โทษว่า เป็นที่เชื้อชาติศาสนา นะ

ครับ  แต่ผู้ที่กระทำการขณะนั้นเป็นพวกขบวนโจรก่อการร้ายมาลายู    จังหวัดปัตตานี เมื่อ 20 – 30

 ปีก่อน ช่วงเวลา 1 ทุ่ม ทั้งตลาดก็ปิดเงียบแล้ว ตำรวจสายตรวจต้องใช้รถกระบะนั่งที 7 – 8 คน

  มี  เอ็ม 16 เตรียมพร้อม หากออกตรวจ คนหรือสองคน โดนพวกโจรสอยล่วง แย่งปืนไปก็เยอะ ยก

ตัวอย่างที่เห็นมากับตา .ตอนนั้นประมาณ ตี  4 – 5  พวกผมจะออกวิ่งกันทุกเช้า ตอนนั้นวิ่งมาถึง

หน้าเทศบาล ตรงจุดนั้นจะเป็นช่วงโค้ง  ลงมาจากสะพานพอดี และจะมีซอย เราเรียกว่าซอยหัว

สะพาน พวกคนร้ายคงจะรู้ว่าเวลานี้ตำรวจจะผ่าน จึงได้ราดน้ำมัน  ตรงช่วงโค้งพอดี พอรถมอเตอร์

ไซค์ตำรวจ  มาก็ล้มคว่ำ ช่วงจะหวะที่รถล้ม  ตำรวจก็กลิ้งเป็นลูกขนุน  พวกคนร้ายก็กรูออกมาจากที่

ซ่อน แต่ด้วยจังหวะที่ รถมอเตอร์ไซค์ ของตำรวจ วิ่งมาไม่เร็วทำให้ตำรวจไม่เจ็บมาก ประกอบกับมี

สติ รีบคว้าปืนเอ็ม 16 พร้อมขึ้นลำ แล้วเล็งไปทางกลุ่มคนร้าย ถ้าเป็นรถยนต์  ผมว่าน่าจะได้ยิน

เสียงเบรค  สนั่นหวั่นไหวแน่ พอเห็นว่าตำรวจไม่เจ็บพร้อมป้องกันตัว  พวกคนร้ายก็เผ่นหายเข้าไป

ในซอย   พวกผมก็ยืนดูอยู่อย่างนั้น แต่ไม่กล้าเข้าไปช่วย กลัวตำรวจเข้าใจผิด ตำรวจช่วงนั้นที่ผม

รู้จักมีหลายคน  ที่เสียชีวิตจากการปะทะ หรือถูกลอบยิง แต่ที่จำชื่อติดปากเลยชื่อ พี่ สายัญ ยศตอน

นั้นเป็นนายสิบ แกจะมาจีบลูกพี่ลูกน้องผมเป็นประจำ พอเย็นจะขี่มอเตอร์ไซค์ตำรวจ  มารับไป

เที่ยว กับไปกินขนมที่ตลาดประจำ มีมาวันหนึ่งผมกลับมาจากเรียน เห็นพี่เขานั่งร้องให้ ผมก็เลย

แซวไปว่า โดนพี่สายัญ ทิ้งหรือเห็นนั่งร้องให้ แค่นั้นแหละครับยิ่งปล่อยโฮ ออกมาใหญ่ แกบอกว่า

ต่อไปนี้ พี่สายัญ จะไม่มาแล้ว  เราก็เลยงง ถามไปถามมาแกบอกว่าเมื่อคืน พี่สายัญ ออกตรวจโดน

ซุ่มยิง ตำรวจตายทั้งคัน เมื่อไม่กี่วันก่อน ผมก็ได้เจอ พี่ที่เป็นตำรวจ แกเป็นคนสุพรรณบุรี จบจาก

โรงเรียนพลตำรวจที่  นครปฐม ช่วงนั้น โรงเรียนพลตำรวจที่ ยะลา ผลิตไม่ทันเพราะตายกันทุกวัน

 เลยต้องส่งมาจากนครปฐม และชลบุรี แกบอกว่ารุ่นแกถูกส่งมาประมาณ 80 คน ตอนนี้เหลือไม่ถึง

 20 คน ส่วนใหญ่จะตายเสียหมด ฟังแล้วยังขนลุกถามแกแล้วไม่คิดกลับสุพรรณ แล้วหรือ แก

บอกว่าอยู่จนพูดภาษา นายูได้แล้วเลยไม่อยากกลับ เมื่อก่อนใครพูดภาษา มาลายู ไม่ได้ตรงจุดนี้

อันตรายมาก  เคยมีการปล้นปิดถนน แล้วแยกคนออกเป็นสองฝ่าย คือพูดง่ายๆ เขาจะถามเป็น

ภาษา มาลายูว่า  “นายูเดาะ” ซึ่งแปลว่า คนอิสลามหรือเปล่า เราก็ตอบว่า “นายู”ซึ่งแปลว่าเป็นคน

อิสลาม หรือเขาจะถามว่า “เกเจะนายู” ซึ่งแปลว่าพูดอิสลามได้หรือเปล่า เราก็ตอบว่า “เกเจะ” ซึ่ง

แปลว่าพูดได้ หากใครตอบคำถามไม่ได้ จะถูกแยกออกไปอีกกลุ่มหนึ่ง พาไปหลังรถยิงทิ้งเลย

ครับ :~)

เมื่อก่อนใครพูดภาษา มาลายู ไม่ได้ตรงจุดนี้

อันตรายมาก  เคยมีการปล้นปิดถนน แล้วแยกคนออกเป็นสองฝ่าย คือพูดง่ายๆ เขาจะถามเป็น

ภาษา มาลายูว่า  “นายูเดาะ” ซึ่งแปลว่า คนอิสลามหรือเปล่า เราก็ตอบว่า “นายู”ซึ่งแปลว่าเป็นคน

อิสลาม หรือเขาจะถามว่า “เกเจะนายู” ซึ่งแปลว่าพูดอิสลามได้หรือเปล่า เราก็ตอบว่า “เกเจะ” ซึ่ง

แปลว่าพูดได้ หากใครตอบคำถามไม่ได้ จะถูกแยกออกไปอีกกลุ่มหนึ่ง พาไปหลังรถยิงทิ้งเลย  ( joyhunter )

อันนี้ เคยมีเพื่อนเล่าให้ฟังเหมือนกันครับ ........ มันไร้เหตุผล และ โหดร้ายมาก .........   

คุณจอยฯ ขยายความ+ใส่ตัวละคร... แข่งกับสุริยันต์ ศักดิ์ไธสงค์ ได้เลยครับ... สนุกออก

ขานั้น(สุริยันต์ฯ )เอาเรื่องมาลงแบบเรื่องจริงดัดแปลงให้เหมาะๆ คนอ่านก็ทราบว่าเป็นเรื่องจริงๆ ตัวละครยังมีชีวิต ไม่เห็นมีใครค้านซักคนเลยครับ...

นายสมชายเกือบพลาดไม่ได้อ่านแล้วววว... ก้อเห็นหัวข้อกระทู้อยู่ตั้งนาน ไม่ได้อ่าน... จับสังเกตได้ว่าเรตติ้งสูงจังถึงได้มาเปิดดู...

นายสมชายดีใจจังที่ไม่พลาด...

ว่าแต่บอกเคล็ดลับได้ไหมครับ... ว่าใส่ปุ๋ยอะไรต้นไม้ถึงได้ออกผลเป็นปืนครับ... เย้

ไม่ได้ใช้คอมฯ 4 วัน หลุดไปหน้า 6 เลย เดียววันนี้มีอีกเรื่อง ;Dกะจะส่งหนังสือพิมพ์ แข่งกับคนรู ครับคุณ สมชายฮา ;D

ตอนสมัยที่ยังเรียน ระดับมัธยมต้น ในห้องผมจะมีทั้ง ลูกทหารและลูกตำรวจ  แต่ส่วนใหญ่จะเป็นลูกทหารเสียมากกว่า อ้อมีอีกคน

หนึ่ง พ่อเขาเป็นเจ้าหน้าที่ กอรมน. (กองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายใน)  คนนี้จะโดนหนักกว่าในบรรดาเพื่อน บ้านถูกคนร้าย

เผาเสียเกลี้ยง  แม่เขากลัวมากขอร้องให้พ่อเขาลาออกจากราชการ  พ่อเขาก็ยอมลาออก ย้ายกลับไปอยู่ทางเหนือ  ตั้งแต่นั้นไม่

เคยเจอกันอีกเลย  พูดถึง กอรมน. ผมเคยมีลุงซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพ่อผม อยู่คนหนึ่ง  ทั้งบ้านร่วมทั้งลูกเมียจะรู้เพียงว่าแต่ก่อน

แกเป็นหมอ อนามัย แล้วลาออกไปทำกิจการขายยาหนังเร่ ตั้งแต่ลูกยังไม่เกิด จนลูกจบปริญญาตรี ซึ่งรวมถึงตัวพ่อผมเองด้วย

 ช่วงนั้นลุงหมออายุประมาณ 50 ปีกว่า  แกไม่สบายและเสียชีวิต หลังจากที่แกเสียชีวิต จะมีเจ้าหน้าที่ราชการ ทหาร ตำรวจ มา

ติดต่อเรื่อง พีธีพระราชทานเพลิงศพ  พอถึงตอนนี้ป้าแกงงครับ ว่าคนขายยาหนังเร่ ทำไมได้รับ พระราชทานเพลิงศพ  เจ้าหน้าที่ก็

งงๆ กลับกลายเป็นว่าตัวลุงแกทำงาน กับ กอรมน. ตั้งแต่หนุ่มๆโดยไม่ได้บอกเมียสักคำเดียว วันที่พระราชทานเพลิงศพ มีข้า

ราชการชั้นผู้ใหญ่มากันมากมาย ใหญ่ไม่ใหญ่ก็มีรถนำขบวนมาด้วย แต่ตอนนั้นผมไม่รู้จักว่าใครมาบ้าง อ้อลืมบอกไปตอนที่จัดงานมี

ชุดข้าราชการใส่พาน  นำมาวางใกล้ๆโรงศพแกด้วย  นี่แสดงว่าแกปิดความลับใว้ได้นานมาก แถมลูกเมียไม่เคยรู้เลย ถ้าตามความ

คิดผม ดูๆไปเหมือนกับน่าน้อยใจ ที่พ่อเป็นถึงข้าราชการที่ มีความรับผิดชอบสูง แต่ต้องมาปิดบังไม่ได้เป็นที่เชิดหน้าชูตาของ

ครอบครัว มีอีกอย่างหนึ่งที่ผมคิดว่า  ตัวลุงแกเองคงคิดถึงจุดนี้เหมือนกัน แต่พูดไม่ออก  จึงใช้วิธีที่จะลดความเคลียดตรงนี้ได้คือ

 แกกินเหล้าเหมือนกินน้ำเลยครับ หน้าแกจะแดงอยู่ทั้งวัน  วันใหนถ้าแกเจอกับ ลุงผมอีกคนหนึ่งที่ชื่อ ดาบเปลี่ยน ซึ่งเคยเล่าให้ฟัง

มาแล้ว  สองคนนี้ถ้านั่งกินเหล้าด้วยกันแล้วคนอื่นกินไม่ทันเลยครับ อย่างเหล้า แม่โขง ขวดนึง แกรินกันคนละสองทีก็หมดแล้ว

  อย่างตัวลุงเปลี่ยน แกเคยท้าผู้กำกับ ชกมาแล้ว  พอช่วงหลังๆแกถูกส่งมาอดเหล้า ที่ค่าย พระรามหก อำเภอ ชะอำ  พวกผมก็ได้

มาส่งแก พอมาถึงหน้าป้อม ทางเข้าค่าย ตำรวจหน้าป้อมขอใบส่งตัว  คงเป็นระเบียบ หรือเป็นการแกล้งคนที่ถูกส่งตัวมา ห้ามไม่ให้

ญาติเข้าไปส่งให้เดินเข้าไปเอง  ตอนที่จะส่งแก ลุงเปลี่ยนแกแอบซื้อเหล้าเข้าไปขวดหนึ่ง ทางป้อมคงจะรู้ทันครับ ได้ค้นกระเป๋า

แล้วเจอเหล้า แล้วบอกว่าห้ามเอาเข้า ลุงเปลี่ยนแกก็แสบใช้ได้ แกก็เลยว่าเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน แกถือว่ายังไม่รายงานตัวแกขอเหล้า

คืนแล้วกัน  ว่าแล้วแกก็เปิดขวด กระดกตรงนั้นเลยครับตำรวจหน้าป้อม มองตาค้างเลยครับ หลังจากแก อบรมเสร็จ ตำรวจเขาก็ส่ง

กลับขึ้นรถไฟที่ หัวหินโดยห้ามแวะที่ใหน พอรถไฟออกจาก หัวหิน สถานีต่อไปเป็น สถานีปราณบุรี  แกหนีลงสถานีนั้นเลย ไปขอ

เงินหลวงพ่อที่วัดใหนไม่ทราบ ดันไปเจอตำรวจเก่าอีกเลยให้เงินเป็นค่ารถกับค่าเหล้าแกมาด้วย  ;D

เมื่อวานผมเข้ามาดูกระทู้นี้ตั้งหลายรอบว่ามีการอัพเดทหรือยัง พี่จอยเขียนสนุกน่าติดตามมากๆครับ  :)

วันนี้มาอีกเรื่องแล้วครับ เผอิญหยุดงานไป 4 วันเลยไม่ได้ใช้คอมฯ ;D

เอาอีกเยอะ ๆ ครับ สนุกดี

สมัยเด็กๆ ไม่ทราบว่าใครเคยทำปืนเล่นมั้ยครับ  เผอิญผมมีเพื่อนๆ เป็นลูกทหาร มันเอาลูก เอ็ม 16 มาให้บ่อย  เราจะแกะเอาหัว

 ออก แล้วเอาหัวกระสุนไปรนไฟ  ให้ตะกั่วที่อยู่ในหัวกระสุนเหลว  แล้วใส่ตะขอทำเป็น ที่แขวนกับสร้อยขายได้ครับ (ธุรกิจ) ส่วน

ดินปืนข้างในเราเก็บไว้ทำกระสุนครับ แรกเริ่มเราจัดการทำปืนก่อน ลำกล้องใช้เหล็กที่หาซื้อตามร้าน โดยใช้ กระสุนขนาด .22

แล้วเจาะรูตรงกลาง แล้วเอาแก๊ปล่อไว้ตรงในปลอกใส่ดินปืนลงไปเล็กน้อย แล้วหาลูกปลายใส่  สักเม็ดสองเม็ด แล้วเอากระดาษ

ปิดเบาๆกันไหลออก  แล้วเอาไปใส่ไว้ในลำกล้อง แล้วเอาแก๊ปล่อไว้อีกชั้น ระบบลั่นไกใช้หนังสติ๊ค ดึงให้ยืดออกแล้วปล่อยให้หัว

ไม้ที่ติดเหล็ก  ไปกระแทกกับแก๊ป เป็นการจุดระเบิดครับ  แรกๆก็มีอันผิดพลาดบ้าง ใส่ดินปืนน้อยไป  บางนัดหล่นแผละตรงปากลำ

กล้อง บางนัดเล่นซะชุดลั่นไกกระจาย แต่โชคดีที่เราไม่ยิงกันเอง ใช้ระบบแบบมัดกับต้นไม้แล้วเขี่ยยิง   พูดถึงเรื่องเขี่ย  ทำให้นึก

ถึงความพิเรน สมัยเด็ก  มีอยู่ครั้งหนึ่ง  วันนั้นไม่รู้ทำไมอยากกินเต่าผัดเผ็ดกัน  จึงไปหาเต่าที่กลางนากัน ก็ได้เต่ามาตัวนึง ขนาด

 น้องๆขัน หรือใหญ่กว่าแผ่น ซีดีเล็กน้อย  พอถึงตอนนี้ไม่มีใครกล้าทำ  เพื่อนผมอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ชื่อ อ๊อด เป็น

คนคิดแผนวิตถารนี้  คือต้มน้ำร้อนให้เดือด แล้วเอาตะเกียบวางบนปากหม้อ แล้วเอาเต่ามาตั้ง  แล้วผูกเชือกไว้กับประตู แล้วตะโกน

เรียก พี่จูน ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกันอีก พอพี่จูนได้ยินเราเรียกก็เดินมาแล้วเปิดประตู เชือกก็ถูกดึงเต่าก็หล่นลงหม้อ แล้วเราก็โทษว่า

พี่จูนเป็นคนทำ  แสบมั้ยหละครับ  ผมคิดว่าเพื่อนคงงงว่าทำไม  ลูกพี่ลูกน้องมันเยอะจังว๊ะ ที่บ้านผมมีลูกพี่ลูกน้องที่เป็นผู้ชายทั้ง

หมด 11 คน พอดีทีมฟุตบอลเลย  เคยไปแข่งพนันตังค์ กับเขาบ่อยเล่นแบบไม่ต้องเปลี่ยนตัวเลย แต่ก่อน เสาร์ – อาทิตย์ หากไม่

เข้าป่าเราก็แข่งบอลกัน จะมีอยู่สองทีมที่ขี้โกงอยู่ประจำ คือทีม สะบารัง กับ ทีม หัวสะพาน คือบอลแพ้แต่คนไม่แพ้ แถมไม่จ่าย

ตังค์ อีกต่างหาก พูดถึงเรื่องฟุตบอล ยังเจ็บใจไม่หาย  คิดดูสิครับ อย่างผมยิงคอนเนอร์ จะเป็นว่าฟลุค หรือฝีมือไม่ทราบ แตะคอน

เนอร์ เข้าประตูเลยครับ พวกบอกฟลาว ต้องสองจังหวะ เอากับมันสิ ยิ่งถ้าพวกเขาแพ้สักครู่พ่อแม่พี่น้องมาเป็นโขยงเลยครับ

แล้วอย่างนี้ใครจะกล้าเอาตังค์  :~) ;D

 ;D ;D ;D  ชอบครับ เหมือนช่วงผมเด็กๆเลย เด็กๆรุ่นนี้คงไม่มีเรื่องสนุกๆอย่างสมัยผมกับพี่ทำแล้วละครับ   ส่วนใหญ่เห็นติดเล่นเกมคอมพิวเตอร์กันทั้งนั้น ไม่ค่อยเล่นกีฬา ไม่ค่อยจับกลุ่มกันไปเล่นอะไรซนๆ

ขอลงชื่ออีกคนคับ  ชอบประเภทลูกทุุุ่งๆ จริงๆๆแล้วคุณพ่อของผม ท่านก็ชอบเล่าเรื่องยิงนก ตกปลา(หนังสต๊ก) ให้ฟังคับ แล้งจะติดตามตลอดคับผม

 :Dได้อ่านที่ท่านjoyhunter เล่าแล้วนึกถึงสมัยเด็กๆเหมือนกัน ชอบทำปืนอัดเทียนเล่นยิงกัน คนโดนก็บางครั้งฮ่อเลือดต้องมาช่วยกันแคะเทียน แต่ความมันไม่มีที่สิ้นสุด หลังๆใช้ลูกปืนล้อจักยานใส่ไปด้วย ผลออกมาลำกล้องบานมือแหกตามๆกัน
ขอบคุณมากครับ สำหรับเรื่องสนุกๆทำให้นึกถึงความหลังสมัยเด็กๆ นำมาเล่าต่อนะครับจะคอยติดตามครับ :VOV:

ไม่ได้เข้ามาดูหลายวัน พี่จอยเล่าอีก

...ผมว่านะ ถ้าให้คุณจอยเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับสาวๆ จะมันส์กว่านี้เยอะเลย เพียงแต่เอามาเล่าบนเว็บไม่ได้เท่านั้นเอง  ;D ;D

อ้าวทำไมทำแบบนี้หละครับพี่แก้ว :~) :D~ เดี๊ยวอาทิตย์หน้าผมไปตรวจงานที่ อุดรฯ หนองคาย หนึ่งอาทิตย์ จะเล่าให้ฟัง  พี่แก้วอย่าเบื่อแล้วกัน ;D

...สงสัยจะหูอื้อแน่งานนี้  ;D

พูดถึงเรื่องเที่ยวป่า  ต้องมีเรื่อง  งู  เรื่อง ผี เข้ามาเกี่ยวข้องกันบ้าง แต่ตอนนี้ผมจะเล่าเรื่อง ผีๆ มาเล่าให้ฟัง แต่จริงๆเรื่องนี้เคยเล่า

มาครั้งหนึ่งนานแล้ว  แต่คิดว่าบางคนจะยังไม่เคยฟัง  ผมจะเล่าให้ฟังใหม่ก็แล้วกัน  มีอยู่มาวันหนึ่ง (ขึ้นแบบนิยายเลยครับ) พวก

เราได้ออกเที่ยวป่า  กันในตอนกลางคืน  ขณะที่เดิน คาดว่าจะเป็นเขตติดต่อกันระหว่าง สามอำเภอ  คืออำเภอเมืองปัตตานี อำเภอ

หนองจิก และ อำเภอยะรัง ตอนนั้นเราใช้ทั้งไฟฉาย และ ตะเกียงแบบถ่านแก๊ส  จังหวะนั้นช่วงที่เรากำลัง ฉายไฟอยู่  แสงไฟได้ไป

กระทบกับดวงตาคู่หนึ่ง  พวกเราต่างกระซิบกันว่า  น่าจะเป็น มูสัง (บางจังหวัดเรียก อีเห็น บางจังหวัดเรียก ชะมด ก็ทำความเข้าใจ

กันเองก็แล้วกันครับ) แต่ช่วงจังหวะนั้นไกลมากหากยิงไปแล้วกลัวจะไม่ถูก  เราจึงพยายามเดินเข้าไปให้ได้ระยะยิง  เหมือนกับว่า

มันรู้ ว่าเรายิงไม่ได้ ตามันก็สู้ไฟ  ไม่ยอมหลบ  หลังจากที่เราเข้าไปได้ระยะยิงแล้ว  ก็ยกปืนขึ้นเล็งเชื่อมั้ยครับ มันหลบตาทำให้ไม่

เห็น  แล้วมันก็เดินหนีไปพอเกินระยะยิง  มันก็หันมาสู้แสงไฟอีก  พอเราเดินเข้าไปได้ระยะมันก็หนีไปอีก  เป็นอย่างนี้หลายครั้ง จน

มันหายไปไม่เห็นตัว  พอถึงตอนนี้กว่าพวกเราจะรู้ตัว  ก็อยู่กลางดงไผ่เสียแล้ว  หาทางออก  หาเท่าไหร่ก็หาทางออกไม่เจอ พวก

เรานึกในใจ  ว่าโดนดีเข้าแล้ว  แต่ก็ยังโชคดีที่ตอนนั้น  เราแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม เพื่อล้อมมัน กลุ่มที่เหลือยังโชคดีที่มีมีดติดตัวกัน

มา  จึงช่วยกันถางเป็นทางให้ออกกันมา  กว่าจะออกกันมาได้  ต่างคนต่างก็ได้เลือดกันซิบๆ  พอเช้าพวกเราก็ออกตรวจดูกัน  มัน

เป็นดงไผ่ดู ยังงัยๆ ก็ไม่น่าเดินเข้าไปได้โดยไม่โดนหนามไผ่เกี่ยวตัว  ขนาดทางที่เราถางกันเมื่อคืน  หากันตั้งนานกว่าจะเจอ  ทำ

ให้เราคิดกันว่า  เมื่อคืนต้องโดนดีกันแน่  ตั้งแต่นั้น  ป่านั้นพวกเราไม่กล้าไปกันอีกเลย  และมีอีกเรื่องหนึ่งที่พวกเราได้เจอกันแบบ

  จะๆ  วันนั้นพวกผมได้นั่งดื่มกันหลังบ้าน  ซึ่งตอนกลางวันได้มีทริป ล่าแย้ กันมา  จึงตั้งวงดื่มกินกันอยู่หลังบ้าน  ปืนก็ยังไม่ได้เก็บ

เข้าที่เข้าทางกัน  ขณะนั่งดื่มกันไปดื่มกันมา  ตาผมเกิดเหลือบไปเห็น  ดวงไฟดวงใหญ่  ขนาดเท่าลูกฟุตบอลเห็นจะได้  ตอนแรก

นึกว่าใครคงจุด ขี้ใต้  (เศษไม้ผสมยางใช้แบบคบเพลิง) ดูไปดูมามันไม่ใช่แล้วสิครับ  เพราะมันลอยได้  ลอยแบบสูงๆต่ำๆ พอนึก

ขึ้นมาได้ว่า น่าจะเป็นผีกระสือ  (พอดีตอนนั้นคงได้ที่แล้ว)  ก็บอกเพื่อนๆแล้ววิ่งไปเอาปืน  ถ้าเขาว่าผีกระสือ  ก็คือกลุ่มแก๊ส  แต่นี้

พอเราดักหน้า  มันก็หนีไปหลัง  พอเราไปดักหลังมันก็หนีไปหน้า  พอดีช่วงนั้นวิ่งไปวิ่งมาเกิดอาการเหนื่อยก็เลยไม่วิ่ง  ก็เลยขึ้นลำ

ยิงใส่เข้าไปในดวงไฟดวงนั้น  เผอิญในแม็กเราลืมโหลด  กระสุนพึ่งยิงได้ไม่กี่นัดก็หมด  แต่แปลกตรงที่ว่าพอเรายิงเข้าไป ผี

กระสือ  คงตกกะใจ ก็เลยปิดสวิทไฟหายไปเลย  เดินหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ  หลังจากที่เรายิงกันสนั่นลั่นบ้าน  บรรดาลุงๆพ่อๆก็ออก

มาว่ายิงอะไรกัน  พวกเราก็เล่าให้ฟัง  ท่านว่าไม่น่าเป็นไปได้  เพราะท่านอยู่กันมาตั้งนานก็ไม่เคยเห็น  เขาก็โทษว่าสงสัยพวกเรา

คงเมากัน  แต่ยังโชคดีที่เห็นกันหลายคน  ถ้าผมเห็นคนเดียวคง ซวยแน่ๆเลย :~) ;D

ท่านใดที่อ่านแล้วลองตั้งคำถาม มาดูบ้างก็ได้นะครับ ผมได้จะเช็คว่ามีใครสนใจอ่านอยู่บ้าง กลัวเพื่อนเบื่อหนะครับ ;D

 ;D คำถาม..เมื่อไหร่จะเล่าอีกครับ ;D

อ่านทุกตอน ยังไม่เบื่อครับ 

แล้วทำไมไม่มาแจ้งความกับพี่ป้อมทองล่ะครับพี่จอย  ว่าพวกนั้นมันแพ้บอลแล้วไม่จ่ายตังค์ อิ อิ

 ;D พี่จอยดูจำนวนครั้งที่กระทู้นี้ถูกเข้ามาอ่านสิครับ จะพันห้าร้อยครั้งแล้ว คนอ่านเยอะแน่ ๆ พี่ ผมคนนึงล่ะพี่เปิดเข้าเวบก็ต้องมองหากระทู้นี้เป็นลำดับแรก ๆ เหมือนซื้อหนังสือ อวป. มาแล้วต้องเปิดอ่านสไนป์เปอร์ฯ ก่อนน่ะครับ ;D

;Dแล้วเมื่อไรจะมาตรวจงานแถว ๆ นครนายก สระบุรี ลพบุรี มั่งละก๊าบบบจะได้ขอฟังมั่ง :VOV:

 ;D ว่าแต่อยากฟังเรื่อง "ณ คืนหนึ่งถึงรุ่งเช้าที่หินน้ำทรายสวย" ของบางคนมากกว่าอ่ะ :DD :DD ;D ;D

 ;D แก้ไขชื่อสถานที่แล้วครับ ;D

จะพยายามหาโอกาศครับ ;Dขอบคุณครับ ;D

ไม่เบื่อหรอกครับ ที่ไม่ค่อยมีใครตั้งกระทู้ถาม เพราะอ่านเพลินน่ะครับ มาเล่าบ่อยๆนะครับ ติดตามทุกตอนครับ  :)

...เบื่อครับ เบื่อตอนที่คนเล่าหายไปหลายวัน ไม่มาเล่าต่อ  :D :D 8)

ณ.คืนหนึ่งที่ โรงแรมหินนำทรายสวย มีชายหนุ่ม หน้าตาดีสองคน กำลังสอดส่าย สายตามองหาเหยื่อ เอ้ยสาวสวย เป็นความโชคร้ายของชายหนุ่ม ที่มาตอนตลาดวายเสียแล้ว แต่ด้วยความมุมานะ ของเจ้าถิ่น จึงไปคว้ามาได้นางหนึ่ง เรื่องราวจะเป็นอย่างไร เราไม่ขอบอก เดี๊ยว เลขา โกรธ ;D :D~ :D~

 ;D ;D ;D ;D ;D

:VOV: :VOV: :VOV: ;D ;D ;D

มายืนยันครับว่าไม่เบื่อ.....พี่จอยเล่าสนุกดีครับ..... ;D

Confirm :)

เอาอีก เอาอีก เอาอีก ;D

;D เอาอีก...เอาอีกคับพี่จอย... ;D

 เป็นความโชคร้ายของชายหนุ่ม ที่มาตอนตลาดวายเสียแล้ว แต่ด้วยความมุมานะ ของเจ้าถิ่น จึงไปคว้ามาได้นางหนึ่ง เรื่องราวจะเป็นอย่างไร เราไม่ขอบอก
น้องเขาสวยมากประมาณนี้

 :<< :<< :DD :<><> :~) :~)
เลขามาแก้ตัวด่วน :Pว่าใช่แน่หรือเปล่า

พี่บุญผมนั่งล้างปืน ในห้อง นะ ไม่ได้ไปสำรวจตลาดกะเขาหรอก   :D

  :OOไม่ใช้แล้วก๊าบบบบบบบบบบบ :~) :~) :~) :~)

;D ;D ;D

 :OO คุณสนเปลี่ยนไป๊  :OO

  ถ้าพูดถึงความพิเรนสมัยเด็กๆ  ผมว่าไม่น่าเป็นรองใครเลยครับ ตอนนั้นไม่ทราบว่าเป็นอะไร มี

ความรู้สึกว่า จะคลั่งไคล้ เสียงปืนและเสียงประทัดกันเหลือเกิน  ขนาดเขามีการยิงกัน  วางระเบิด

กัน  ก็ดิ้นรนขวยขวายไปดูให้ได้  ตอนนั้นมีการฝึกรบ  คอบบร้าโกลด์  ที่อำเภอเทพา  จังหวัด

 สงขลา ซึ่งสมัยนั้นผมยังเรียน  มัธยมศึกษาตอนต้นอยู่เลย ประมาณว่า 14 – 15 ปีเอง ขโมยรถ

 มอเตอร์ไซค์ของพ่อไปดู  ระยะทางจากบ้านผมถึง  อำเภอ เทพา ประมาณ 50 กิโลเมตร  ไปกลับก็

 100 กิโลเมตร ถ้าเทียบรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว  คนอื่นไม่กล้าหรอกครับ  เพื่อนๆเชื่อมั้ยครับว่า แต่

ก่อนพวกผมทำประทัดเล่นกันเอง  คือเอาลูกประทัดหลายลูกมาแกะแล้วทำใหม่เป็นลูกเดียว  บาง

ครั้งใส่ในขวดพลาสติกแล้วลอยน้ำ ในคูเล็กๆ  แล้วระเบิดปลากัน ใส่ปากคางคกก็ยังเคยเลยครับ
 เล่ามาถึงตอนนี้ยังเสียวเพื่อนๆด่าอยู่เลย แล้วยังมีความพิเรนอีกอย่างหนึ่งที่เฉียดๆคุกโดยไม่ได้ ก็

คือทำไปตามความซน ประสาเด็กกัน  เคยได้ยินผู้ใหญ่ว่า  ไก่ตาบอดสีมั้ยครับ ผมลองมาแล้ว ผมว่า

ไม่บอดสีหรอกครับ  แต่ว่าบอดสนิทเลยครับ  พอตกค่ำเราจะหมายตากันใว้แล้ว ว่าบ้านหลังใหนมี

เป็ดมีไก่กัน  เชื่อมั้ยครับว่าไก่ที่ไม่เชื่อง  ตกดึกเราสามารถเอาแขนช้อนตรงหน้าอก  ให้ไก่เกาะแขน

เราได้โดยไม่ร้องสักเอะเดียว พอพ้นเขตบ้านเป็นอันเรียบร้อย  วันนั้นเป็นความคิดไอ้อ๊อด   มัน

บอกว่าทำไก่หมกทรายกินกันดีกว่า  ในใจเราก็นึกว่ามันจะกินกันยังงัย  แต่มันก็รับปากรับคำว่ามัน

เคยเห็นเขาทำกัน  เราก็เลยต้องยอมมัน  ตอนนั้นเราไปตั้งแคมป์กันริมทะเล ก็เลยเผากันริมทะเลกัน

เลยครับ จัดแจงฝังไก่แล้วเอาทรายกลบ  แล้วก่อไฟข้างบน  หลังจากเผาจนได้ที่แล้วก็ขุดขึ้นมา

  เรียบร้อยครับ  ทรายเพียบกินกันไม่ได้  ไล่ความกันไปไล่กันมา  มันบอกว่าลืมขั้นตอนไป  คือขุด

หลุม  ให้กว้างพอปิ๊บลงได้  แล้วนำไก่ที่ทำเรียบร้อยแล้วไปล้างกับน้ำทะเล ไม่ต้องปรุงอะไรทำแบบ

 โจรสลัด (เลียนแบบน้ำพริกโจร) นำไม้มาเสียบให้ลอยๆ แล้วใช้ปิ๊บคลุม  แล้วจัดการฝังดิน  แล้วก่อ

กองไฟใว้ข้างบน คงคล้ายๆกับไก่อบฟางนั้นแหละครับ  แต่นี่มันผิดขั้นตอนกันไป คนละเรื่องกัน

เลย ตกลงงานนั้น ไอ้อ๊อดรับและ เมื่อสักครู่ที่กล่าวถึงน้ำพริกโจร  ไม่ทราบว่าเพื่อนเคยได้ยินกัน

หรือเปล่า ตามที่เขาเล่ามา พวกโจรเวลาอยู่ในป่า  จะไม่กล้าก่อกองไฟ  หรือหุงหาอาหารกัน (ก็ยัง

 งงๆอยู่ว่าจะหุงข้าวยังงัย) เผอิญอยากจะกินน้ำพริก ก็เลยเอา ด้ามมีดมาขยี้กระเทียม กะปิ (ตอนนี้มี

สิทธได้กลิ่น)พริก  ใครยังไม่เคยลอง รีบเข้าครัวเลยครับ  แต่ผมว่าให้ได้บรรยากาศจริงต้องอยู่ในป่า

ครับ พูดถึงน้ำพริก นี่ก็แปลกเป็นของคู่ครัวคนไทยเลยครับ ตอนที่ผมไปเที่ยว เยอรมัน นึกในใจว่า

เพื่อนที่อยู่ที่นั่นมันต้องอยากกินของเผ็ดๆแน่ ก็เลยซื้อไตปลาแห้ง (ต้องแม่จู้ที่ภูเก็ต) ไปฝากครับ

 มันดีใจมากครับ ตกเย็นผมอุ่นแกงให้มัน ทอดไข่เจียว กับ คะน้าปลาเค็ม เท่านั้นแหละครับ  ฝรั่ง

ออกมาดูกันเต็ม  เราก็ลืมจุดนี้ไป อ้อลืมบอกไปว่าเราไปกันประมาณ 13 คน บ้านที่เราเช่าเป็นบ้าน

ฝรั่งให้เช่า  คือยกกระเป๋าเข้าไปอย่างเดียว คิดค่าหัวๆละ 800 บาท หลังหนึ่งให้นอน 5 คน แต่จริงๆ

แล้วนอนเป็น 10 คนก็นอนได้  เราบอกว่าขอนอน 10 คน แต่จ่ายเท่ากัน มันก็ไม่ยอม  หลังจากทำ

กับข้าวเสร็จ  ก็มีคนมากดกริ่งหน้าบ้าน  นึกในใจ  สงสัยฝรั่งมันมาด่าแน่ แต่กลายเป็นผู้หญิงคนไทย

ครับ เขาบอกว่าได้กลิ่นแกงไตปลาเลยเดินมาดู(ตรงนี้เห็นเพื่อนบอกว่า ถ้าเป็นอเมริกา ตำรวจมา

แน่ จริงเท็จเป็นอย่างไรต้องถามพี่บุญ แล้วครับ) เขาบอกว่ามาอยู่ เยอรมันหลายปีแล้วได้กลิ่น

  เลยอยากกินผมเลยให้ไปกระป๋องหนึ่ง แกดีใจมาก เลยเขียนแผนที่ร้านขายของๆคนไทยที่ เมือง

แฟรงค์เฟิตส์ เดี๊ยวเที่ยวหน้าเล่าเรื่องกะเหรี่ยงบุกแฟรงค์เฟิตส์ :VOV: :D~ :D~

ของกลิ่นแรงๆ รสจัดๆผมจะออกไปทำที่หลังบ้านครับ เลือกเวลาเหมาะๆที่เพื่อนบ้านไม่อยู่กัน
เคยทำผัดคะน้าปลาเค็ม และผัดกระเพราไก่ พริกขี้หนู่สดๆ เพื่อนบ้านปิดประตูกันวุ่นวาย เพื่อนบ้านผมมีรายหนึ่งร้ายสุดๆครับ
เป็นเวียดนาม ทนกลิ่นกับข้าวไม่ไหว เลยต้องมาฝากท้องกับผมอาทิตย์ละหลายๆมื้อ เมียเขากินเจครับ แต่ทำกับข้าวเนื้อสัตว์ให้สามีกิน แกทำได้แต่ว่าไม่ยอมชิม ผมออกมาอย่างไรเพื่อนๆคงเข้าใจ  เรื่องเรียกตำรวจ เพื่อนผมโดนครับ เขาเอาครัวมาใว้หลังบ้าน(ทำนอกบ้าน) บ้านที่นี่ถ้าทำกับข้าวไทยๆกลิ่นจะติดทนนานมากๆ  เพื่อนผมเขาเป็นคนใต้เหมือนคุณจอย ทำกับข้าวหลังบ้านตลอด เพื่อนบ้านทนไม่ไหว เรียกตำรวจ รู้สึกว่าตอนหลังต้องขึ้นศาล โดนสั่งห้ามทำกับข้าวหลังบ้านอีก  อะไรที่เป็นสิ่งรบกวนเพื่อนบ้าน ต้องเลือกจังหวะดีๆที่ไม่มีใครอยู่ครับ ไม่อย่างนั้นเป็นเรื่อง

มีอีกเรื่องครับพี่บุญ คนรู้จักกันเขามีลูกอยู่อเมริกา แล้วมีครอบครัว แกไปเที่ยวเลยลูกให้เลี้ยงหลาน เด็กมันสนแกก็ลืมตัว เลยตีเด็กแต่ก็ไม่แรง สักครู่ ตำรวจมาเลย ตำรวจบอกว่าเพื่อนบ้านแจ้ง ว่าทำร้ายเด็ก ฮ้วย :~) :~)

เรื่องน้ำพริกโจร กล่าวโดยสรุป
คือน้ำพริกที่ทำโดยไม่ใช้ครก(สำหรับบ้านผม)

ไม่บอก ไม่รู้นะนี่ :<<

 ;D ;D ;D

  เผอิญปลายปี 2526 โชคดีได้ไปเที่ยวเยอรมัน เรื่องของเรื่องเพื่อนรุ่นพี่ จะไปซื้อเครื่องจักร

  ผลิตกระดาษที่ใช้ ถ่ายพิมพ์เขียว  ก่อนไปเราคิดไปคิดมา เรื่องค่าใช้จ่ายกันแล้ว ราคาขายที่เขา

ตั้งไว้ที่  เยอรมัน คิดเป็น เงินไทย ประมาณ 4,500,000 ฿ ไม่รวมค่าใช้จ่ายส่วนอื่น หากรวมหมด

แล้ว ก็ตกราวๆ 30,000,000 ฿  ติดตั้งเสร็จ  หากเราซื้อจากบริษัทเขาพร้อมติดตั้ง จะตกประมาณ

 70,000,000 – 80,000,000 ฿  เมื่อเห็นว่าคุ้มเราจึงดำเนินการเอง วันแรกที่ไป เราไปกันด้วย 13

 คน เป็นสายการบิน   บรูไน ซึ่งราคาค่าโดยสารถูกกว่ากันเยอะเลย  แต่ปัญหาก็คือภาษา  ยิ่งภาษา

อังกฤษไม่ค่อยกระดิกหูเลย แต่ยังโชคดีที่เขาพูดภาษา มาลายู คล้ายๆกับของไทยทางใต้ ยืนแรก

เปลี่ยนภาษากันท้ายเครื่อง ชักเปรี้ยวปาก จึงถามเขาว่า มีเหล้าติดมาขอดื่มได้มั้ย อย่างว่าแหละ

ครับคุยกันถูกคอ เขาว่าได้แต่ต้องแอบๆหน่อย เพราะเขาเป็นสายการบิน มุสลิม  ตอนแรกก็คิดว่าจะ

มีปัญหาเรื่องอุปกรณ์การดื่ม เราเห็นว่าเราก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะ ก็ขอแก้วเปล่า กับน้ำหนึ่ง

แก้ว เล่นกันแบบ เพียวๆครับน้ำตบตูด สักครู่เขาคงเห็นใจครับ เขาบอกให้ไปนั่งที่นั่งเราเดี๊ยวเขาไป

เสริฟให้ ปรากฏว่าได้น้ำแข็งมาถัง น้ำสองลิตร แต่มีข้อแม้ว่าห้ามเมา ตกลงคืนนั้นสองคนเพื่อน

 หมดแบล็คส์ ไปสองขวด หลับตอนใหนไม่รู้เรื่อง แต่ยังโชคดีที่เรานั่งเครื่องตามดวงจันทร์ กลาย

เป็นว่าวันนั้นเราเห็นดวงจันทร์ เกิน 12 ชั่วโมง พอช่วงเช้าถึงสนามบิน เกิดอาการคอแห้งหิวน้ำ เดิน

หาซื้อทั้งสนามบิน แฟรงศ์เฟิตส์ ไม่มีขาย จะถามก็ไม่กล้า เลยเดินไปซื้อเบียร์ มาแก้หิวไปก่อน พอ

ออกจากสนามบินแทนที่จะเข้าบ้าน พวกกลับไปเที่ยวห้างก่อน เดินหาน้ำขายทั่วห้างก็ไม่มี มีแต่

เบียร์กับน้ำอัดลม ตอนแรกว่าจะซื้อน้ำอัดลมกลายเป็นว่าแพงกว่าเบียร์ เลยตัดสินใจกินเบียร์ดีกว่า

 พอวันที่สองพวกไปเที่ยวห้างใหม่อีก เดินไปเดินมาหิวน้ำอีก เหลือบตาไปเห็น ซุปเปอร์มาร์ท  ยิ้ม

ครับได้กินน้ำแน่ ก็เดินดูไปก็เห็นมันเป็นภาษาเยอรมัน มีคำว่า WATER ลงท้าย น่าจะเป็นน้ำเว้ย จัด

แจงหยิบแล้วไปจ่ายตรงเคาน์เตอร์ ตอนนี้เริ่มจะปวดหัวกัน เราถามเป็นถาษาอังกฤษว่าเท่าไหร่ มันก็

เกาหัว มันก็พูดภาษาเยอรมันมา เราก็เกาหัว เลยตกลงหยิบเงินมาให้มันหยิบไปเอง ประมาณ

 เหรียญกว่า (500 CC) นึกในใจถูกว๊ะ (ตอนนั้นคิดค่าเงินผิด) พอเดินออกมาคิดใหม่กลายเป็น 80

 กว่าบาท (ตอนนั้น 1 เหรียญ ยูโร = 59 บาท) แทบร้องให้ ยิ่งอยากจะร้องให้ใหญ่ตอนเปิดดื่ม มัน

กลายเป็นน้ำโซดา เวรจริง พอซื้อของเสร็จ เราจะมี เพื่อนคนหนึ่งชื่อ จุ๊บ (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) จะ

เป็นคนขับไปโน่นไปนี่ โดยใช้แผนที่ ดาวเทียมในรถ เราไม่ทราบว่าก่อนออกจากห้าง ต้องเอาบัตร

เข้าจอดรถไปจ่ายที่เครื่องภายในห้าง พอออกมาทางออกหาคนเก็เงินไม่เจอ ไอ้คนข้างหลังก็กด

แตรไล่ เราก็ด่ากันในรถว่ามันกดแตรหา....อมันหรือ ก็คนยกที่กั้นมันไม่อยู่นี่หว่า  พอพวกเยอรมันรู้ว่า

คันหน้าพวกกระเหรี่ยงมาเที่ยวแน่เลยเขาก็เปลี่ยนช่อง เราก็ถอยรถมาแอบดูว่ามันออก กันยังงัย  พอ

เห็นเราก็ออ ต้องหยอดบัตรเข้าช่องเสียบ พอตอนนี้เราลองใหม่ มันไม่ยอมดูดบัตร พอถึงตอนนี้ จุ๊บ

มันถึงนึกออก ว่าต้องไปจ่ายตังค์ก่อน ดีนะครับที่เราไม่รู้จักฝรั่ง ไม่งั้นอายมันแน่  ตอนต่อไปกระเหรี่

ยงหน้าแตกรอบสอง ::) :P :~) ;D

รออ่านนะครับ :)

พี่จอยไปถึงเยอรมันเปล่าครับ  ::)

ไม่บอกตอนนี้ >:(บอกตอนหน้า :VOV: :D~

...ไม่น่าเหลือ  ;D

โธ่พี่แก้ว ถ้าไม่ตามเดี๊ยว เขาหาว่าเป็นแกะดำครับ :~) :~)

ต่อเลยนะครับเรื่องกระเหรี่ยงรอบสอง  ตอนที่นั่งรถผมชอบรื้อค้นในรถดู  ผมเห็นอุปกรณ์สองอย่างอยู่ในรถ  ตอนแรกก็งง  มันเอาไว้

ทำอะไรว๊ะ  ชิ้นแรก เป็นนาฬิกากระดาษ แบบเข็มหมุนได้ ชิ้นที่สอง เป็นพลาสติกรูปร่างแบบเกรียงโปว์สีบ้านเรา  ก็เลยเริ่มเรื่องนะ

ครับ  ช่วงที่ผมไปเยอรมันประมาณ พฤศจิกายน ช่วงนั้นเริ่มหนาวครับ แต่สำหรับเขาธรรมดา  สถาพอากาศตอนนั้น  จะสว่างช้า แต่

จะมืดเร็ว  ขนาด สี่โมงเช้ายังเปิดไฟสูงวิ่งเลย  ตอนนั้นเราตื่นกันเช้า เพื่อไปเที่ยวต่อ  พอเดินไปที่รถ

น้ำแข็งจับเต็มกระจกเลยครับ เพื่อนผมก็ถามว่าจะทำอย่างไรดี  ในฐานะที่เราอวดฉลาดกว่าเพื่อน ผมก็แนะนำว่าเปิด ฮีทเตอร์ เลย

นั่งรออยู่ตั้งนานมันก็ไม่ละลายสักที  ฝรั่งมันเห็นคงทนความกระเหรี่ยงไม่ได้ เขาเดินมาชี้ให้ดูเกรียงพลาสติกอันนั้น แล้วทำท่าขูด

ให้ดู เราก็เลยถึงบางอ้อ ถ้าเขาไม่มาบอกสงสัยนั่งรอกันนาน  หลังจากที่เที่ยวเตร็ดเตร่  ก็เข้าห้างอีกครับ  ด้วยความฉลาดของเรา

  เราไม่จอดรถในที่จอดของห้างแล้วครับ (สามชั่วโมง = เก้าร้อยบาท) เจ้าจุ๊บไปหาที่จอดรถตรงริมถนน   พอดีเราเห็นคนจอดกัน

เยอะ แต่เพื่อความไม่ประมาท เราดูก่อนครับว่ามี มิเตอร์จอดรถหรือปล่าว (เห็นในหนัง) ปรากฏว่าไม่มี เรายังนึกเลยครับว่า ทำไม

ฝรั่งมันโง่จังที่จอดรถฟรี ทำไมไม่จอด พอสักครู่เรากำลังเดินๆกันอยู่ ยามกับตำรวจมารวบจุ๊บไป ตำรวจเยอรมัน  เหมือนตำรวจชั้น

ประทวนบ้านเราเลยครับ  พอเจอภาษาอังกฤษ ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน เลยต้องโทรศัพท์ หาด็อกเตอร์  อะไรไม่รู้จำชื่อยาก แกเป็น

คนติดต่อขายเครื่องจักรให้เรา  มาช่วยแปล  เรื่องของเรื่องยาม มันบอกว่า จุ๊บขโมยแผนที่ ยามบอกว่าเห็นจากกล้องวีดีโอ ตำรวจ

จึงพาไปห้องคอนโทรน แล้วก่อภาพกลับ กลับกลายเป็นว่า จุ๊บดูแผนที่ของห้างแล้วพับเก็บใว้ที่เดิม แล้ว ล้วงของตัวเองมาดู  แล้ว

เห็นว่าเหมือนกันเลยไม่ซื้อจึงเก็บใว้ในเสื้อโค็ท ตามเดิมซึ่งยามหันมาเห็นตอนนี้พอดี ตำรวจก็เลยขอดูแผนที่จุ๊บ ก็มีตราร้านสนาม

บินโชว์อยู่ ตำรวจเห็นท่าไม่ดีก็เลยขอตัวชิ่ง ตอนนี้เหลือแต่ยามก็ขอโทษ แต่ ด็อกเตอร์ ไม่ยอมให้ไปเรียกผู้จัดการมาขอโทษ กว่า

จะจบเรื่องกันได้ หลังจากซื้อของเสร็จ เราก็เดินกลับไปขึ้นรถ จ๊ะเอ๋ตำรวจชุดเดิมอีก มายืนรอเราอยู่ที่รถ ในใจนึกว่าสงสัยมันไม่ยอม

จบ คุยกันไม่รู้เรื่องอีก  ดีที่ว่าด็อกเตอร์ยังไปใหนไม่ไกล  ต้องย้อนกลับมาอีก เรื่องของเรื่องเวลาที่เราจอดรถในที่สาธารณะ สมมุติ

ว่าเราจอดเวลา บ่ายสามโมงเย็น เราต้องหยิบนาฬิกากระดาษมาปรับเป็น สามโมงเย็น  แล้วจอดได้ไม่เกินสามชั่วโมง ต้องมาเลื่อน

รถก่อน หกโมงเย็น พวกเราก็ถึงบางอ้ออีก ด็อกเตอร์ก็ขู่ตำรวจไปว่าถ้าตำรวจไม่มั่วจับ เราก็ไม่เสียเวลา แต่ถ้าจะจับเราก็ร้องเรียน

กลับ ตกลงตำรวจกลัวร้องเรียนยอมปล่อยครับ  ตอนแรกๆเราก็ยกยอความดีความชอบให้จุ๊บ พอเจอสองเรื่องนี้เข้าไป จุ๊บเลยโดน

พรรคพวกเจริญพรกันพอสมควร   ;D

อ่านสนุกมันดีครับ ถ้าเป็นไปได้ ขอภาพประกอบหน่อยครับ จะได้เกิดความมันมากขึ้น

อ่านที่ไรสนุกทุกที่เลยครับ รอตอนต่อไปนะครับ

อ่านเพลินเจริญใจ :)

 :D~แอบยก :D~

ช่วย UP

สนุกดีคับพี่จอย...;D

ดึงรอพี่จอยครับ ;D ;D ;D

ไปตอนนั้น ใช้กล้องฟิลม์ จะลองค้นดู แล้วให้น้องสแกนให้ครับ ;D

ปี 26 ทางยุโรปใช้เงินสกุลยูโรแล้วหรือครับ?  เป็นดอยช์มาร์คหรือเปล่าครับ?

คุณจอยใช้กล้องถ่ายที่รูปเลยครับ เหมือนเราถ่ายภาพจากหนังสือ ภาพชัดเจนมากครับ ผมทำมาแล้ว 

โทษทีครับสงสัยพิมพ์ผิด เป็นปี 2546 ครับ แต่ถ้าเป็นปี2526 ก็ดีครับ จะได้หมดอายุความ ;Dจะลองดูครับพี่บุญ ;D

 8)  เมื่อผมยังเด็กไม่มีโอกาสจับปืน  ตอนนี้โตแล้วยังไม่มีโอกาสได้วางปืนเลยครับ (ไม่เคยทอดทิ้งเราเลย)

ทิ้งใว้ก่อนสักหน้า อาทิตย์หน้าหยุดยาวครับ ตรวจงานที่ อุดร หนองคาย เห็นว่าพี่แก้วจะเลี้ยงดูเป็นอาทิตย์ ;D :VOV: :D~
   ต่อจากตอนที่แล้วครับ  เรานึกว่าเรื่องของวันก่อนจะจบไปแล้ว  วันต่อมาเราก็ไปเที่ยวห้างดัง

กล่าวต่อ  พอเดินเข้าห้างปุ๊บ  ยามมาล็อคจุ๊บปั๊บ มันไม่ให้จุ๊บเข้าแต่คนอื่นไม่มีปัญหา  เราก็โวยวาย

ไป ต่างคนต่างก็พูดไม่รู้เรื่อง สักครู่ผู้จัดการมาเขาจำได้ ก็เลยขอโทษ เขาแจ้งว่ายามชุดเก่าลืมล้าง

โปรแกรมรูปเก่าทิ้ง ยามชุดใหม่เลยไม่รู้  เวรจริงๆจุ๊บเอ้ย  มีคำถามเพื่อนๆในเวปมามากมาย ว่าไป

เที่ยวเยอรมัน ครั้งนี้ถึงเยอรมันหรือปล่าว แหมพูดยากครับ ในเวปสาวๆก็มีเพียบ ไม่เล่าดีกว่า ฮั่นแน่

ทำท่าผิดหวังกันเลย  เดี๊ยวไปตามทางแล้วค่อยๆเลี้ยวเข้าก็ได้ อย่าพึ่งใจร้อนครับ  ผมเห็นชาวโลก

ทั่วไปชอบหาว่าเมืองไทย มีผู้หญิงหากินเยอะ ผมว่าบ้านเขาเมืองเขานะแหละครับตัวดีเลย  ไม่ต้อง

อื่นไกล  ตามข้างทางเที่ยวยืนกันสลอน เหมือนในหนังเปี๊ยบเลย แต่ถ้าเราถามคนเยอรมัน  ที่มา

เที่ยวเมืองไทย  เขาจะบอกว่าไม่มี เพราะเขาคง ไม่ประนามประเทศเขาเองแน่  แต่จะบอกเลี่ยงๆ

  ว่าทำเพื่อประกอบฉากในหนังเท่านั้น อีกอย่าง ร้านเซ็กส์ช็อพ  เปิดอย่างกะเซเว่นบ้านเราเลย

  เคยเลียบๆแกล้งเดินผ่านหน้าร้าน โอ้โหมีครบเลยครับ สำหรับผู้ชายก็มี  สำหรับผู้หญิงก็มี แค่เดิน

ผ่านหน้าร้านก็อายแย่อยู่แล้ว อีกอย่างที่นั่นโทรทัศน์เขาเปิดหนังเอ็กซ์เสรีเลยครับ แต่จะเปิดเป็น

เวลา คือเปิดหลังเที่ยงคืนไปแล้ว แล้วอย่างหนังสือเอ็กซ์เหมือนกัน  วางแผงขายข้างถนนเหมือน

ขายหนังสือพิมพ์บ้านเราเลย  มีอยู่คืนหนึ่งเราได้ไปตะลุยราตรีที่แฟรงค์เฟิตส์ พูดง่ายไม่มีใครรู้

สถานที่หรือรู้จักทางกันเลย  เราเปิดดาวเทียมในเรา แล้วเลือกคำสั่งเป็นภาษาอังกฤษ ยังกะเปิด

สมุดหน้าเหลืองบ้านเราเลยครับ แล้วเราป้อนโปรแกรมว่าเราจะไปใหน อย่างอันดับแรกเราป้อนหา

ข้อมูล ประเภทผับ หน้าจอก็โชว์รายชื่อผับมา เราก็คลิ๊กตามชื่อผับ จะโชว์รูปผับ หลังจากเราเลือก

ผับใหนแล้วเราก็คลิ๊กซ้ำลงไป  ตอนนี้หน้าจอ  ก็โชว์แผนที่  เราก็ขับตามแผนที่ไปเลยครับ โดยจะมี

เส้นสีแดงวิ่งนำอยู่หน้ารถ สมมุติว่าอีกสี่ร้อยเมตรข้างหน้าเป็นสี่แยก จะเลี้ยวซ้าย  หน้าจอจะโชว์ว่า

แล้วซ้ายข้างหน้า  แต่มีข้อเสียอยู่อย่างคือแผนที่จะอ่านค่าได้ต่ำสุดแค่ ห้าสิบเมตร เกิดมีซอยติดกัน

สองซอย ต้องตัดสินใจเอาครับ ว่าจะเลี้ยวซอยหนึ่งหรือว่าซอยสอง แต่ถ้าเราเลี้ยวผิด หน้าจอก็จะ

โชว์เครื่องหมายให้เลี้ยวกลับครับ  พอไปถึงร้านแทนที่จะเหมือนผับบ้านเรา คือสั่งอาหารเครื่องดื่ม

แล้วค่อยคิดตังค์ตอนเลิก ที่นี่ปล่าวครับ  มันขายคูปองตรงทางเข้าเก็บเงินคนละ 10 เหรียญ ยูโร ก็

เท่ากับ คนละ 590บาท แล้วเอาคูปองไปแลกเบียร์ ขวดเล็กได้หนึ่งขวด อย่างผมต้อง 10 ขวดถึงจะ

เอาอยู่ แต่ก็โชคดีทึ่ขวดต่อไปแค่สอง สามเหรียญเอง  แต่ก็มาหนักใจที่พนักงานเสริฟนี่แหละครับ

 ใส่แบบทูพีท ฝรั่งเขานั่งฟังเพลงกันเฉย  แต่มีกลุ่มกระเหรี่ยง หลงดอยนั่งตาปรือน้ำลายยืด จะไม่

ลยืดได้ยังงัยหละครับ แต่ละคนมาแบบล้นๆออกมาทั้งนั้น  หลังจากที่นั่งกันได้คนละสอง สาม ขวด

แต่ละคนก็ไม่ไหวแล้วนั่งน้ำลายยืดคอแห้ง ก็เลยประชุมกันว่าไปเปิด ดาวเทียมดีกว่าว่ามีอย่างงั้น

หรือเปล่า พอไปถึงก็ลองเสริทดู เฮ้ยมีแหะอย่างนี้จะอยู่ได้เหรอะ ตอนนี้สุภาพสตรีอ่านไปแล้วก็แล้ว

ไป ตอนหน้าอย่าอ่านดีกว่า   ;D :-[

  ;D:VOV: :D~ 8)

 ;D ขอบคุณครับ
รออ่านด้วยหัวใจกระวนกระวายเลย ตอนหน้าเมื่อไหร่จะมา........... :D~

...อาทิตย์หน้าจะได้สัมภาษณ์สดซะเลย  :D

...อาทิตย์หน้าจะได้สัมภาษณ์สดซะเลย  :D

 :D~ :D~ :D~ :D~กำลังถึงตอนสำคัญ รีบกลับมาเล่าต่อเร็วๆนะครับพี่ ผมรออ่านอยู่ :VOV: :VOV: :VOV:

รออยู่ครับพี่ว่าแต่พี่ไปเที่ยวอุดรหรือครับ เอาน้ำตาลมาฝากมั่งนะครับ.....................5555555555

 :D~ :D~  พี่ก็  เล่าให้ครบสิครับ แบบนี้คาใจนา  เห็นไม่ทะลุ  :DD :DD

พี่จอยใจร้าย...

กำลังได้ลุ้นแล้วเชียว...;D

 ;D ;Dรอ ครับ รอ... ;D

 ;D ยกกระทู้รอพี่จอย ;D

คงนานครับกว่าจะกลับมา ได้ข่าวว่าไปตรวจหอพักนักศึกษาที่ต่างจังหวัด

 ;D น่าไปตรวจด้วยจังแฮะ แต่ตอนนี้หมดสิทธิ์ เพราะมีหอพักที่นครสวรรค์ที่ต้องไปตรวจประจำ :~) ;D

คุณใหม่แต่งงานเมื่อไรบอกด้วยนะครับ ผมจะหามีดที่คมๆสวยๆให้น้องเขาเป็นของขวัญวันแต่ง

 :~) ไม่ต้องห่วงครับพี่บุญ เรื่องของขวัญแล้วแต่พี่จะกรุณาครับ แต่ขอบอกว่าเธอขอปืนเล็ก ๆ ยิงง่าย ๆ ยิงแล้วตายไว้ล่วงหน้าแล้วล่ะครับ :~)

 ที่ติดตามอ่านไม่ใช่อะไร อยากรู้เรื่องที่เยอรมันนิ แบบว่าต้องหาข้อมูลจากผู้ชำนาญการณ์  ;D ช่วยยกกระทู้อีกคน  :D

เอาเข้าไปนั่น ไม่อยู่อาทิตย์เดียว โดนใส่ร้ายป้ายสี ไม่ได้ไปตรวจครับพี่บุญ แค่ไปจ่ายค่าเทอมเอง ;D :D~ :D~ ที่เยอรมันรอสักครู่ครับ :VOV:

:DD :DD :DD :DD :DD :DD :DD
;Dพอจะยังมีน้อง ๆ ขาดแคลนทุนอีกมั้ยคราบบบพี่...ป๋มจะได้ไปช่วยจ่าย :VOV: :D~

............... ;D..หายเหนื่อยจากงานทำบุญบ้านแล้วเหรอครับพี่.. ;D

ยังนั่งตาปรือ อยู่เลยครับ สงสัยวันนี้ทำงานไม่ไหว แต่ต้องเปิดเนทดูก่อน แบบว่ากระหายมาหลายวัน ;Dว่างๆจะกระซิบบอกให้ แต่ต้องต่อคิวพี่แก้วก่อน :VOV: :D~

 ;D แหม ใจกว้างหยั่งกะทะเล หาตังค่ากระสุนไว้ซ้อมยิงก่อนดีกว่ามั๊งตาซีอุย :DD ;D
 ;D ว่าแต่ได้ข่าวว่าสาวที่ทำงานมีว่างอยู่นี่นา นายใหม่รับปรึกษาปัญหาคอมและปัญหาชีวิตนะ บอกน้องเค้าด้วย 555 ;D

ยกกระทู้ให้ครับ

:VOV: :D~
:~)อย่าว่าแต่ค่ากระสุนเลยพี่แค่เดือนนี้มีตังกินข้าวครบเดือน ก็ดีนักแล้ว..เลือดมันไหลไม่หยุดเลย.....ส่วนเรืองน้องเขานะ....ไม่น่าให้โทรไปปรึกษาเลยเรืองคอม....แต่เบอร์โทรนะเบอร์ผมนะไม่ใช้เบอร์น้องเขา :DD

...ผมไม่ได้อยู่ในคิวนะครับ เชิญคุณเซอูสเลย  ;D

ไม่ได้อยู่ในคิว แสดงว่าเป็นถึงVIP เส้นใหญ่จริงๆครับคุณโคด้า

...ไม่รู้ว่าให้ผมไปเข้าคิวได้ไง   ;D ;D

พี่บุญ นี่รู้จริงครับ :<< วันก่อนเห็นพี่แก้ว สัมภาษณ์ไม่หยุด :VOV: ;D

สัมภาษณ์น้องคนนั้นหรือเปล่าครับพี่จอย..... เห็นพี่แก้ว ซักเอา ซักเอา อิ อิ ;D

...เห็นน้องเขานั่งเงียบๆ กลัวจะเหงาสิ  ;)

....... 5 5 5 พี่ก็เลยชวนคุยไปเรื่อย ใช่ป่ะคับ .... น้องเค้าน่ารักดีเน๊าะ ;D

เห็นมั้ยพี่บุญ ผมมีพยาน ปฏิเสธไม่ออกหละสิ :<< :D~ ;D

อยากอ่านใจจะขาด :~)

พี่จอยเล่านิทานต่อสิคับ...

ผมรอฟังมาหลายวันแล้ว...;D

ใช่คับใช่ อยากฟังนิทาน :~) :~)

ขอเวลาอีกหน่อยครับคุณหมอ ช่วงนี้งานล้นมือ ทำไม่ทันทนอีกสักนิดครับ :~) :~)

รออ่านอยู่เหมือนกันครับพี่ :D~ :D~ :D~ :D~ :D~

...ล้นสองมือเลยสิท่า  ;D ;D

เหมือนตอนไปแข่งภูเก็ตเปล่าจ๊ะ

...555 ความจำดี แบบนั้นแหละ  ;D ;D ;D

คุณจอยกลับมาต้องรีบทำการบ้านที่ค้างเอาใว้หลายวันครับ เพื่อนๆก็ต้องเห็นใจกันหน่อย  ถ้าการบ้านค้างหมดโอกาสออกต่างจังหวัดอีก เหนื่อยแสนเหนื่อยก็ต้องกัดฟันครับงานนี้

อ่านแล้วรู้สึก ยังงัยๆ ชอบกลครับพี่บุญ :~) ความลับค่อยๆถูกเปิดเผย :<< ;D

...เรื่องนี้ไม่ใช่ความลับครับ เอารูปลงในเว็บมาแล้วอ้ะ  ;D :D

 ;D พี่จอยปายหนายยยยยยยยยย :DD

จาดดดห้ายยยย ;D

                  ทนเสียงเรียกร้องไม่ไหว  ต้องมาเล่าให้ฟังต่อครับ  หลังจากที่เสริทดู ปรากฎว่ามี เราก็

ไปตามแผนที่  ลักษณะก็คล้ายๆ กับซาวน์น่าเมืองไทย พอเข้าไปปั๊บ 10 เหรียญ ยูโร ได้กุญแจล็อก

เกอร์ คนละตู้ จัดการเปลี่ยนชุดอาบน้ำตามอัธยาศัย พอมาถึงตอนนี้ นึกถึงที่พี่บุญว่าพริกขี้หนูเมือง

ไทย มันเผ็ดมันร้อน ไปเที่ยวนี้เห็นพริกขี้หนูเยอรมันด้วย ครับแต่ดูแล้วมันไม่น่าเผ็ดเหมือนของไทย

ครับ เลยเกิดความเหิมเกริมไม่เกรงกลัว จึงตัดสินใจไปพื้นที่สังหารดีกว่า  หลังจากเดินเข้าไปใน

พื้นที่สังหาร ก็จะมีมือสังหารที่เราจะต่อสู้ด้วยมาโชว์ความแข็งแกร่ง  แสดงพละกำลังและฝีมือเต็มที่

 ว่าตัวเองพอเป็นคู่ต่อสู้ได้หรือเปล่า หลังจากที่เราเลือกมือสังหารได้แล้ว  เราก็ไปเข้าสมัครลง

โปรแกรมต่อสู้ 100 เหรียญยูโร ตอนแรกก็คิดอยู่ในใจเหมือนกันว่า ทำไมค่าเกมมันถูกจังว๊ะ หลังจาก

ที่เราจ่ายค่าสมัครไปเรียบร้อย เจ้าหน้าที่รับใบสมัครก็ชี้แจง กติกา ว่า ยู มีเวลาเพียง 30 นาที  ที่จะ

สังหารคู่ต่อสู้หรือจะถูกสังหาร หลังจากที่ไอกดนาฬิกานี้แล้ว เฮ้ยอย่างนี้มันปล้นกันนี้หว่า แต่ก็ไม่

สนใจแล้วครับเพราะเวลาบังคับ อย่างสมมุติว่าเป็นที่บ้านเรา ยังพอมีเวลาข่มขู่คู่ต่อสู้ได้บ้างว่าเป็น

แกงศ์ใหน ชื่อเสียงใด เพื่อที่จะไปบันทึกในบัญชี100 ศพ ของเหยื่อ แต่นี้ไม่เลยครับ เราพลาดท่า

ตรงที่เราไม่เคยชินกับสนามต่อสู้ มั่วแต่ไปตะลึงกับอาวุธของมือสังหาร จึงถูกจู่โจมแบบสายฟ้าแลบ

 โดยไม่ทันตั้งตัว ดีแต่ว่าเกมแบบนี้เรายังพอเคยเล่นในเมืองไทยมาบ้าง มือสังหารแสดงฝีมือการ

ต่อสู้ โดยใช้อาวุธทุกชนิดที่มีอยู่ เพื่อเกมโอเวอร์นี้โดยเร็วหวังเพื่อได้เครดิตไปสังหารเหยื่อ รายอื่น

ต่อไป แต่มือสังหารคิดผิดจึงโดนเหยื่อผลิกเกม โดยซุมโจมตีทางด้านหลัง แต่เหยื่อก็คะนองไป

หน่อย นึกว่าซุ่มโจมตีจากด้านหลังจะได้เปรียบที่ใหนได้มือสังหารแอบวางกับระเบิดใว้ เหยื่อจึงเสีย

ท่าให้มือสังหารไป หลังจากที่จบเกมก่อนเวลา เราจึงได้มีเวลาถกกันเรื่องสงครามปรากฏว่ามือ

สังหารผมเป็นชาวโปแลนด์ ถึงว่าทำไมถึงได้สู้เก่ง หลังจากที่มือสังหารแนะนำตัวเสร็จแล้ว  ก็ถึง

คราวเหยื่อแนะนำตัวบ้าง ก็บอกว่าเป็นนักสู้จากไทยแลนด์ มือสังหารก็โอ้วมายก๊อด แล้วเขาก็บอกว่า

ถ้าอาวุธไทยใหญ่ทันสมัยกว่านี้ไม่แน่เขาก็อาจจะแพ้ได้ หลังจากที่เสร็จเกมกันแล้วในทีมแต่ละคน

 ทั้งเมาและเหนื่อยกับเกม จริงๆแล้วตัวหลักที่ขับรถกลับบ้านคือเจ้าจุ๊บ แต่จุ๊บดันเมาเสียก่อน บอก

ให้ผมขับกลับ ผมบอกเฮ้ยไม่รู้ทาง ระยะทางตั้ง 160 กิโลเมตร เดี๋ยวหลงตายห่า  จุ๊บบอกไม่ลองไม่

รู้ ขับไปใจตุ่มๆต่อมๆ ใบขับขี่ก็ไม่มี แต่เอาเข้าจริงๆก็ไปได้ครับ ใหนๆก็ใหนแล้ว เห็นถนนเขากว้างดี

 ลองเหยียบถีง 150 กิโลเมตร / ชั่วโมง พอสักครู่ ปอร์เช่ วิ่งแซงไปเหมือน รถเก๋งแซงสิบล้อ ยังงัย

ยังงั้น เลยครับ ความเร็วไม่น่าต่ำกว่า 200 กิโลเมรต่อชั่วโมง  พอสักครู่ไปผมก็เห็น ธงคล้ายกับที่

สนามเฮลิคอปเตอร์ สะบัด รถปอร์เช่ ก็ลดความเร็วลง ผมก็เลยหันไปถามเพื่อนว่าทำไม เขาบอกว่า

ถ้าธง นี้สะบัดแปลว่าลมแรงต้องลดความเร็ว ไม่นั้นแรงลมประทะ กับความเร็วรถ จะทำให้ลมช้อนใต้

ท้องรถทำให้พลิกตีลังกาใต้ครับ   :o :o :o ;D :VOV:

..................สไนเปอร์ภาคพิสดารครับ ;D ;D ;D

 ;D 555 พี่จอยเข้าใจเล่า ;D

เล่าตรงๆ ก็ไม่ต้องมองหน้าใครแล้ว คุณใหม่ :VOV: :~)

มีเทคนิคการเล่าที่ดีมากๆครับ แต่ไม่ทราบว่าเทคนิคการต่อสู้จะเป็นอย่างไรบ้าง พอแพ้ก็โทษอาวุธไม่ทันสมัย
ไปหลายวันแบบนี้ มีการแก้มือหรือเปล่าครับ น้องๆเพื่อนๆในนี้หลายคนอยากทราบ ยกที่2 ที่3ว่าเป็นอย่างไรบ้าง

มือสังหารจากยุโรปตะวันออกหน้าตาคงน่ารักน่าหยิกไม่ใช่น้อยนะครับ  :)

ก็พอมีบ้างครับพี่บุญ แต่เป็นม้าป่าอาฟริกา ;D
โกหกว่าเป็นดารายังเชื่อเลยครับ :VOV: :D~

..............................เรื่องม้าป่า :o :o :o..............น่าสนใจมากครับ :D~ :D~ :D~...........รออ่านอยู่นะครับ :VOV:

 ;Dผมว่าถึงจะพ่ายแพ้กลับมา ก็คงสร้างความบอบช้ำให้คู่ต่อสู้มิใช่น้อย ใช่มั๊ยครับ ;D

รอเหมือนกันครับ.... ;D ;D ;D

ชอบคับ ชอบ เอาอีก :D~ :D~

   ติดตามอ่านอยู่เหมือนกัน

เลยไม่ได้ทดเวลาบาดเจ็บ  ;D ;D ;D

เรื่องม้านี่ ยังพล็อทเรื่องไม่ออก ไม่รู้ว่าจะคิดแนวใหนดีขอนึกก่อนแล้วกันครับ ;Dอูยพูดถูกใจ ;Dถ้าเป็นบอลก็แพ้ก่อนเวลาครับคุณ natjoe  ;D :~) :~)

       เรื่องม้าป่าแอฟริกา จริงๆแล้วไม่ค่อยสนุกเท่าที่ควร เพราะวันนั้นกะจะทดลองขี่ เจ้าม้ามัสแตง หรือว่าปอร์เช่ วันนั้นทั้งคอก

เหลือ แต่ม้าแอฟริกาเพียงตัวเดียว ใหนๆก็มาแล้วดีกว่าเสียเที่ยว สถานที่ฟาร์มที่นี้แปลกกว่าที่อื่น เป็นทางสลับสับซ้อนเข้าประตูนี้

ออกประตูนั้น สงสัยคงกลัว กระทรวงเกษตรมาตรวจแหงๆ เพราะขนาดเดินออกยังหลงเลย ม้าที่ผมหัดขี่เป็นม้าพันธุ์ผสม ระหว่าง

 แอฟริกา-ยุโรป ซึ่งเป็นม้าพันธุ์ใหญ่มาก ขนาดตอนขี่บนหลังม้าตัวผมเล็กนิดเดียว ยิ่งตอนที่มันผยองพาผมควบไปหวิดจะล่วงลง

ม้าซะหลายรอบ เพราะอุปกรณ์พวกบังเหียนมันไซด์ ยุโรบ โชดดีที่ว่าผมเป็นคนขี้กลัว เลยกอดคอม้าเสียแน่น ช่วงที่ผมกอดมัน

 สงสัยมันคงรำคาญ หรือยังงัยไม่ทราบ อยู่ๆมันก็หยุดวิ่งเสียเฉยๆ ไอ้เราก็กลัวหมดเวลา ม้ามันไม่ควบเราก็เองก็ได้วะช่วงที่กำลัง

เผลอ ม้ามันก็แกล้งพยศสะบัดเราเสียล่วง  สงสัยที่เขาพูดกันว่าตกม้าตายสงสัยคงเป็นแบบนี้ :~) ;D

ขำที่พี่จอยเล่าครับ แต่ผมคนซื่อเลยไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่   :)

 ;D ;D ;D

 ;Dมันซะไม่มีละพี่จอย ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 ครั้งที่แล้วได้เล่าเรื่องที่ไปเที่ยวเมืองจีนให้ฟัง แต่ก็ไม่ได้เล่าให้ฟังแบบหมดเปลือก ใหนๆก็ใหนๆแล้ว เล่าต่อดีกว่า ช่วงที่ผมไป

ใกล้เกือบถึง เทศกาลตรุษจีน ช่วงนี้เพื่อนที่อยู่เมืองจีนแนะนำว่าอย่าออกไปเที่ยวคนเดียวที่เปลี่ยวๆ  เพราะเป็นช่วงที่คนร้ายจะ

ออกหากินเพื่อเป็นทุนเที่ยวตรุษจีน เลยไม่กล้าออกไปใหนไกลจากโรงแรม และเขาก็แนะนำอย่างหนึ่งคือ ให้ระวังพวกล่อซื้อ

บริการ ตอนนั้นพวกเราเดินเที่ยวแถวถนน ไป่จิ้งลู อ้อลืมไปผมไปเที่ยวเมืองกวางโจว หรือกวางเจาที่เรารู้จักกัน ขณะเดินๆก็มี

ผู้หญิงเดินจูงเด็กสาวอายุประมาณ 16 – 17 ปี ยอมรับครับว่า ขาวสวยหมวย มาแนะนำแต่พูดกันไม่รู้เรื่อง แต่พอเดาออกว่าเขา

เสนออะไร แต่เราก็โชคดีที่ไม่สน (กลัวแต่จริงๆเสียดาย) หลังจากที่เราปฏิเสธเขาไปเราก็เดินเที่ยวต่อ ก็ไปเจอผู้หญิงคนเดิมยืน

คุยกับตำรวจ นึกในใจถ้าหลงกลสงสัยโดนรวบแน่ หลังจากเดินเล่นกันจนตาลาย น้ำลายยืดกันแล้วก็ชวนกันกลับโรงแรม ไปนั่งกิน

เหล้ากันต่อที่โรงแรม กินกันไปได้สักพักพอตึงๆ ที่เขาเรียกว่าเห็นช้างตัวเท่าหมูก็คล้ายๆกันนั้นแหละ จึงออกไปข้างนอกเรียก

แท็กซี่ให้พาไปหาข้าวต้มเมืองจีน พูดกันตั้งนานตกลงไม่รู้เรื่องกัน เลยทำสัญลักษณ์มือ เฮ้ยมันเข้าใจ ก็พาไปวนๆเหมือนแถวสวนลุ

มบ้านเราเลยแหะ หลังจากตกลงเรื่องค่าข้าวต้มเรียบร้อย ก็ซื้อขึ้นรถเลยครับ โอ้โฮ พอรถออกตัวได้แค่นั้นแหละครับ ตำรวจเปิดไซ

เลนลั่นมาเลยแล้วเลี้ยวตัดหน้ารถเรา ตอนนี้ข้าวต๊องข้าวต้มกระจายหนีหมด เราตอนนั้นก็งงๆจะเอางัยดีวะ ก็นั่งทำใจเย็นอยู่ในรถ

 ตำรวจเขาก็ลงมาจากรถเดินมาดเท่แบบ อาฉี มาเลยกวักมือให้เราลงจากรถ เราก็นั่งเฉยไม่ลง แต่จริงๆแล้วตอนนั้นคิดอะไรไม่

ออก ตำรวจเขาก็ยั๊วที่เราไม่ลง เขาก็เดินมาเคาะที่กระจกแรงๆแล้วพูดภาษาจีน ตอนนั้นความคิดเล่นปรูดขึ้นมาทันที แสดงว่าเขา

คิดว่าเราเป็นคนจีน (ตำรวจเมืองจีนตาถั่วจริงๆดำออกอย่างนี้ดูเป็นคนจีนได้งัยวะ)  เลยจำคำเพื่อนเคยบอกว่าตำรวจเมืองจีนส่วน

ใหญ่กลัวภาษาอังกฤษ ผมเลยเปิดกระจกถามเขาว่า มีอะไรเกิดขึ้น ตำรวจผงะครับเฮ้ยได้ผล เลยใส่คำถามไปอีก คุณพูดภาษา

อังกฤษได้มั้ย  เรียบร้อยโรงเรียนจีนเลยครับ เดินบ่นอะไรไม่รู้ กลับขึ้นรถไปเลย  ผมเลยบอกแท็กซี่กลับโรงแรมดีกว่า แต่ก็เจอคน

ขับใจถึง เขาทำมือว่าใจเย็น เดียวน้องจัดให้ เขาก็พาวนไปอีกรอบดูตามซอยแล้วไม่เห็นรถตำรวจ เขาก็พาไปที่เดิม เหะๆไปเก็บ

ข้าวต้มครับ ตกลงข้าวต้มยังอยู่ที่เดิม พอวันรุ่งเช้าคุยกับเพื่อนบอกแบบนี้ไม่ใหวแล้ววะเสี่ยงชิบเป้ง แต่พอตกกลางคืนกินเหล้าเป็น

เรื่องอีก งวดหน้าครับ ;D

โอววว์ ประสบการณ์ครับ ไม่คิดว่ากินข้าวต้มเมืองจีนจะยากเย็นแสนเข็น...8:

ปีหน้าผมจะกลับไปเมืองไทยอีก ให้น้องโบว์พาวิกกี้ไปเที่ยวที่ฮ่องกง คุณจอยพาผมไปทานข้าวต้มขาวๆที่เมืองจีนนะครับ
ชวนคุณมะขิ่นกับพี่โคด้าไปด้วยก็ดี

...อ้าว กล้าชวนก็กล้าไปนะ  ;)

;D ;D ;D

 ;D ให้คณะ สว. ไปกินข้าวต้มเมืองจีน ผมกินข้าวต้มรออยู่เมืองไทยดีกว่า เพราะอีกปีนึงผมคงไปกินข้าวต้มนอกบ้านไม่ได้แล้วล่ะ :~)

เอาจริงวุ๊ย...นรกรอบสอง ;D

คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า ครับพี่นาจา :~) อีกโฆษณาหนึ่ง ที่เขาบอกว่า นรกมีใว้สำหรับยุงร้าย :o ;D

 ;D ;D ;D

ตกลงคุณจอยจะพาไปหรือเปล่า  :VOV: :VOV:
ส่วนคุณใหม่ผมขอไม่ออกความเห็น แต่จะฝากมีดคมๆไปให้คนทำข้าวต้มที่บ้าน เอาใว้ตัดกุ้นเชียงทอด

ได้ครับไม่มีปังหาเลี๊ยวจักห้าย เอาตัวอย่งไปลูก่อง :VOV: :D~

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

ป้าดดดดดดดดด...โธ่....
ข้าวต้ม...แค่ รัชดา พัฒนาการ...ก็มีครับ...พี่ boon
ไม่ต้องไปไกลถึง ขะ-หนาด.....หรอกครับ พี่...

มาเที่ยว...แถวบ้านผม...(ชลบุรี)...ซิครับ
โพ้มมมม...จาพาปาย....หม่ำวอดก้า...แกล้มคาเวียร์ แถว ๆ พัทยา...อิ อิ

จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

ปายด้วยดิ ;D

next summer nooBOW so busy but i free.
 ;D ;D
(ps. for nooBOW you got 1meal by me for you busy. ;D)

คุณซับจะไปแทนหนูโบว์ผมยินดีเลยครับ จะได้บอกวิกกี้กับแม่เขาให้ ว่าซื้อของได้ไม่อั้น พี่ซับเขามาช่วยจ่ายเงินให้ ไม่ต้องเกรงใจ

...หาโอกาสดีกว่านี้ได้ยากแล้วครับ คุณทรัพย์น่าจะรับโดยเร็ว ก่อนที่คุณบุญจะเปลี่ยนใจ  ::)

คุณซับ ระวังนา  วิกกี้  นอกจากชอบปืนแล้ว ยังชอบมีดอีกด้วย  ระวังเจี้ยน  :OO

 :~) :~) :~)

ใช่เลยครับ หายากที่จะมีโอกาส :~) :~) ;D

ไปเที่ยววัดดอนหวายเลยเอามาฝากพี่บุญครับ

(http://img249.imageshack.us/img249/103/dscn13214fn.jpg) (http://imageshack.us)

(http://img249.imageshack.us/img249/9783/dscn13170hb.jpg) (http://imageshack.us)

(http://img249.imageshack.us/img249/5797/dscn13167zs.jpg) (http://imageshack.us)

ปิ๊...กช่วงนี้ไม่มีเรื่องเล่าย้ายกระทู้ก็ได้นะ ;D


(http://img265.imageshack.us/img265/5356/dscn13184gj.jpg) (http://imageshack.us)

(http://img293.imageshack.us/img293/8403/dscn13190ol.jpg) (http://imageshack.us)

(http://img265.imageshack.us/img265/198/dscn13207fd.jpg) (http://imageshack.us)

 :D.. โรยกรวดทิ้งไว้ ๑๖ เดือน .. ;D
 ตอนนี้.. ได้กลับมากระทู้นี้อีก..แล้ว.  :D

ช่วงนี้ยังไม่มีเรื่องเล่าครับพี่ ;D

คุณโทน73 ทราบได้ไง ?  

โห...

นั่งอ่านเพลินเลย... อ่านอีกรอบ...

ปีหน้าขุดมาใหม่ครับ... ขุดอีกก็จะอ่านอีก...

ว่าแต่อยากได้ต้นไม้ออกผลเป็น 5906 ครับ... ฮา

พึ่งเข้ามาอ่าน (กำลังว่าง) อ่านรวดเดียวจากหน้า 1-16 หนุกดีครับ :D

กะว่าว่างๆจะมาอ่านใหม่อีกครั้ง ว่ายังมีเรื่องใหนที่ยังไม่ได้เล่าครับ ;D

เรื่องที่ซุหราด ยังไม่ล่าวทีคับพี่จอย.... ;D ;D ;D

เรื่องน้องเจิน คุณจอยก็ยังไม่ได้เล่าเหมือนกัน  ;D

เฮ้ยอุ้ยขอโทษครับพี่ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ พี่รู้มาจากใครครับ :OO :OO :OO

เห็นบ่นเหงาๆเลยดึงกระทู้มาสะเลย ::002::

เรียนท่านอาร์โอ ช่วยย้ายห้องหน่อยครับ ::014::

ขอบพระคุณครับ ::014::

 เล่าความหลัง แก่แล้วจริงลุงจอยนี่ ::014::

::005::

ลุงจอยแกเหงาคุณกันจัดเพลงอินเดียให้หน่อยครับ555

จัดสาวแว่นมาแล้วครับ :D~

โห กระทู้เด็ดในอดีต สนุกมากครับ

ไม่อยากให้หายไปครับ ;D

ฮิ ฮิ ฮิ น้าจอย ชอบของขม ชมเด็กสวย เล่าความหลัง ฮิ ฮิ ฮิ

ไม่อยากให้มันหายไปครับ พี่ ;D

กระทู้นี้อ่านสนุกมากเลยครับ  :D

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดี ๆ ;D ;D