เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมมีความประทับใจตอนที่ได้ไปฝึก รด.ปี 3 ที่เขาชนไก่ เป็นเวลา 7 วัน ใครมีความรู้สึก ดีดี ณ ตอนนั้น ไม่ว่าปีไหน อยากให้มาร่วมเล่าให้ฟังด้วย

ขอฟังเรื่องของ จขกท. ก่อนครับ ว่าประทับใจแบบไหน

อยากฟังครับ^^

ปี 29 ผมเรียนอยู่ มหาลัย ปี 1 เรียน รด. ปี 3 ต่อจาก ม.5-6 และได้ไปฝึกที่เขาชนไก่ เหมือนกันครับ ...
มันนานมากแล้ว เท่าที่ประทับใจ ก็ตั้งแต่ไปฉีดวัคซีนที่ ราบ 11 แล้วครับ ...
ประเภทตัวใหญ่ๆ พอเข็มจิ้มเข้าไปที่แขนเป็นลมพับลงไปก็มีครับ และประเภทแต๋วแตกก็เยอะ ...
ช่วงอยู่ที่เขาชนไก่ ร้อนมากๆ และฝุ่นเยอะ แคะจมูกออกมามีแต่ฝุ่นทั้งนั้น ...
เวลาอาบน้ำก็ไม่ค่อยทันครับ อาศัยแอบไปอาบในห้องส้วมเอาครับ ........
ตอนที่ผมไปฝึก รุ้สึก พล.อ.ชวลิต จะมาเยี่ยม แต่จะเป็นวันที่ผมกลับไปก่อน แต่ก็ต้องซ้อมต้อนรับ ทำให้สบายไป 1 วันครับ ...
เสื้อยืดคอกลมสีดำแขนจั้ม ตัวนั้นชอบมาก ส่วนใหญ่จะซื้อกันทุกคน เสียดายมันขาดและหายไปแล้วครับ ...

เสียดายครับผมเรียนร.ด.ปี3ตอนอยู่เชียงใหม่ครับ...แต่ก็เอาเสื้อเขาชนไก่

ของพี่ชายมาใส่ประจำครับ

เอาเริ่มลงจากรถเลยดีกว่า กองพันพวกผมก็โดนซ่อมจากครูฝึกโดยให้กลิ้งไปกับพื้นหน้ากองพัน เสร็จแล้วก็เข้าเต็นท์ใครเต็นท์มัน กับบัดดี้  ตอนอาบน้ำครูฝึกให้อาบน้ำตามจังหวะเสียงนกหวีด แต่พอเสียงนกหวีดดังปี๊ดแรก เพื่อนๆ ก็รีบ ตักน้ำอาบโดยไม่สนใจอะไร ครูฝึกต้องเป่านกหวีดให้เลิก แล้วก็นับ 1-5 ถ้าใคร ออกช้าจะได้รับปืน นี่เป็นวันแรกนะครับ

ผมไปเขาชนไก่ ต้นปี ๒๕๑๙ .. ออกวิ่งตอนตีห้า ข้อเท้าก็พลิกเลย.. วิ่งต่อจนลืมเจ็บ   ???
อยู่เวร ริมน้ำ แต่นอนหลับยาว ครูฝึกมาปลุก แล้วชวนไปตีงูแมวเซา ข้างทีืนอน ได้ ๓ ตัว. :OO

ระหว่างมุดลวดหนาม ได้เหรียญ หลวงพ่อเต๋ คงทอง ไม่ทราบใครทำตกไว้ ๑ องค์  :D
หลังยิง HK ๓๓  กับ M ๑ Garand  เสียงแมลงหวี่ วนเวียนเที่ยวในหูซ้าย  ต่อมาอีกเป็นสิบ สิบ ปี.  :D

ผมเคยฝึกความอดทนแบบนี้ มาแต่สมัยเป็นลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ตั้งแต่ มศ.๑ . มาพบอีกที สนุกครับ
การฝึกครั้งนี้.. ทำให้ผมรอดจากการถูกยิงตาย ใน ราว ๕-๖ เดือนต่อมาครับ  ::002::

นึกขึ้นมาได้อีกเรื่องที่ชอบก็ตอนได้ยิงปืน HK แต่ผมได้แค่เข็มแดง ... อีกอย่าง ปลย.๘๘ แบกทั้งวันรู้สึกหนักดีครับ ..  ::013::

(http://www.wing21.rtaf.mi.th/wboard/318254791111.jpg)

M ๑ Garand ตอนผมไปฝึกคงได้แต่ถือวิ่งอ่ะครับ แต่ HK ๓๓ นี่ ผมได้ยิง แล้วก็ได้เหรียญแม่นปืนมาอย่างฟลุ๊คๆ ซึ่งตัวเองก็ไม่รู้ว่ายิงถูกเป้าได้ยังไง เพราะสภาพตอนที่ยิงทั้งหมวกเหล็กที่สวมหัวร้อนๆ มึนไปหมด แต่อาจจะเป็นเพราะปืนกระบอกนั้นศูนย์เขาดีอยู่แล้วก็ได้

      เขาชนไก่รำลึก
                             นานมาแล้วก่อนกระทู้ 9 ปี  ณ เขาชนไก่
         เสียงลูกปืนแหวกอากาศเหนือหัวขณะคลานสูง คลานต่ำ แถกปลาหมอ ลอดลวดหนาม โดย เอช เค 33 ........ติดดาบ.........
  แทงไกลยังไม่ชักปืนกลับ..แทง    ...แทงใกล้ยังไม่ชักปืนกลับ..แทง.....
          หมายเหตุจากก้นบึ้งใจ
                 1.ระยะทาง เริ่มต้น-จบ  ไกลที่สุด
                 2.เวลา   นานที่สุด
                 3.อาวุธประจำกายหนักที่สุด
         หากข้าศึกเข้าโจมตีตอนติดดาบประจัญบาน......กรุงแตกแน่

...เป็นกระทู้ที่สามารถเช็คอายุของผู้ตอบรึปล่าวครับ...

...ผมก็เรียนรด.ปี 3 ตอนปี 29 อยู่มหาวิทยาลัยปี 1 เหมือนกันครับ...

...ที่ประทับใจมีอยู่หลายอย่างเลยครับ แต่ที่แย่ที่สุดก็คือตอนมีรถพยาบาลขึ้นไปรับตัวผมมาจากฐานฝึกเข้าตี วันนั้นผมรู้สึกไม่ค่อยสบายอย่างไรก็ไม่ทราบ ฝึกฐานเข้าตีจนเกือบถึงด่านสุดท้าย ครูฝึกสั่งหมอบ ผมก็หมอบแล้วสลบไปเลย เพื่อนที่ไปด้วยกันเล่าว่าครูฝึกสั่งให้รุกคืบหน้าต่อ แต่ผมยังฟุบอยู่ที่เดิม เค้าเลยรีบเข้ามาดู แล้วพยายามปั้มหัวใจและผายปอดผมจนผมเริ่มรู้สึกตัว จากนั้นก็เรียกรถมารับส่งผมไปหน่วยเสนารักษ์ (ถ้าผมจำไม่ผิด) แต่สิ่งที่จำได้ดีจนกระทั่งทุกวันนี้ก็คือคำที่ทหารเสนารักษ์พูดกับผมว่า "มึงเป็นอะไร กูยุ่งตายห่า ขี้เกียจหาคนมาปั้นรูปปั้นมึง" (ต้องขอโทษเรื่องภาษาด้วยครับ ผมใช้ตามสิ่งที่ได้ยินมากับหูตัวเองจริงๆ) ...  :~) :~) :~)

          ไม่งั้นมีรูปปั้นคู่แล้วละซิครับ

  ผมไม่เคยได้ไปฝึกครับ แต่เมื่อคราวล่าสุดที่ผ่านไป   สนามยิงปืนเขาว่าเป็นเขาชนไก่สนามร้้างครับ เกี่ยวกันหรือเปล่าไม่ทราบ แต่อยากให้ปรับปรุงครับ  ........   อิอิอิอิิ   

ผมประทับใจ ตอนเรียน ร.ด. ตอนปี 1 ครับ ถือว่าหนักที่สุดในสามชั้นปีครับ   
แก้ผ้ากันทั้งกองร้อยตามหาธงกันทั้งคืน จนเช้า  หรือเรียกว่ากองพัน ผมก็จำไม่ได้ เพราะโดนซ่อมกันหมด ทั้งสามชั้นปี

ตอนเรียน บางคนก็ได้โดดถังส้วม เพราะหลับยาม หรือแอบไปสูบบุหรี่   บางคนแข้งบวมเต่อเพราะโดนคอมแบต  บางคนศอกแตกเพราะคลานเป็นกิโล  บางคนหน้าอกถลอกเพราะแถดปลาหมอรอบสนาม  บางคนอ้วกออกมาจนเป็นอ้วกขม เพราะม้วนหน้า  บางคนได้ทรงผมแปลกๆ ตามแต่แบตเตอร์เลี่ยนพาไป   แต่ก็มีแต่ความสนุกสนาน และสนิทสนม  ทำให้พวกผมที่เรียนรวมกัน ถึงแม้จะคนละห้อง จากห้องเรียน 12 ห้อง กลายเป็นเพื่อนกันไปหมด ยังนึกถึงกันและกันจนถึงทุกวันนี้ครับ

ตอนเรียนปีหนึ่ง เข้าค่ายครับ ปี 31   เพื่อนบางคนทนไม่ไหว แหกค่ายหนีไปตอนกลางคืน ครูฝึกตามไปถึงบ้าน ลากกลับมาฝึกพร้อมกับให้แบก m1. garand กับเป้ใส่ทรายตลอดการฝึก เรียกว่า "พวกอิเล็คโทรหนัก"

กางเกงผมขาดแล้ว ขาดอีก ทั้งสองตัว เย็บกันทุกวัน เสื้อผ้าไม่ได้ซัก ซักแต่กางเกงใน กับขัดเฉพาะรองเท้ากับหัวเข็มขัด กลางวันนั่งตากแดด  แมงหวี่แมงวันตอมกันหึ่ง   จนผ่านอาทิตย์แรกไป ถึงได้ชิน  และเริ่มซักผ้ากัน 

ส่วนปี 2 เดินเรียนที่ค่ายครับ ไม่มีอะไร สบายๆ

ส่วนตอนปี 3 ไปเข้าค่ายที่ภูเวียง มีความรู้สึกเหมือนไปปิคนิคมากกว่าครับ  เพราะอาหารการกินพร้อมสรรพ มีขนมนมเนย ขายตลอด เสียแต่ว่า มันหนาวมากๆ แค่นั้นหล่ะครับ    :)

    อิจฉาจัง ไม่เคยเรียน รด. ไม่เคยแม้แต่เข้ารับการคัดเลือกเกณฑ์ฯ แต่รักการเป็นทหารมากๆ

สวัสดีครับคุณ HEMUNK คุณ Sig228-kolok และคุณ CT_Pro4 เราเรียน รด. รุ่นเดียวกันครับ
ไม่ทราบยังจำกันได้ไหมครับว่าแต่ละท่านสังกัด "พัน" อะไรกันบ้าง
ของผม พัน.4 ฉายา "นักรบ"  เสื้อยืดประจำกองพันเป็นภาพหัวหน้าเผ่าอินเดียนแดงใส่หมวกขนนก

ผมจำความประทับใจได้ 3 เรื่อง
1. ตอนรับการอบรมการรบกลางคืน  ที่เขาเกณฑ์เราไปนั่งฝังบรรยายบนพื้นดิน
แล้วมีครูฝึกมากล่าวสปีชต้อนรับ  สักสองสามนาที
จากนั้นท่านก็พูดว่า ครูขอเปิดการฝึก ณ บัดนี้....
ฉับพลันทันใดนั้น ห่างจากหลังครูฝึกสัก 4-5 เมตรก็มีแสงวาบพร้อมกับเสียงดังก้องและแรงอัดของลมเข้าปะทะที่ นศท. ทุกคน
ท่านต้อนรับด้วยดินระเบิดแบบไม่มีสะเก็ด
โอ้โห  ผมสะดุ้งสุดตัว ทั้งแสงทั้งเสียงทั้งแรงอัด ตัวเย็นวาบ เพราะไม่คาดมาก่อน

2. ตอนต้องคลานลอดใต้แนวกระสุนปืนกล เอ็ม60
ตอนสาธิตครูเขายิงเลียดพื้นจัง  สยอง
แต่พอคลานจิงครูยิงสูงประมาณสองเมตรล่ะมั๊ง  คงกลัวพลาด
ผมเป็นเด็กมองโลกในแง่ร้าย
ชอบคิดว่าถ้าครูฝึกคนที่ยิงปืนเกิดหัวใจวายกระทันหัน  แล้วปากกระบอกปืนกดลง...จะเกิดอะไรขึ้น  :OO

3. ความสงบ และสันติสุขในจิตใจ
เราฝึกใช้แรงกันหนักทั้งวัน 
เจริญอาหารเพราะว่าหิวเลยกินได้เยอะ (บางท่านอาจไม่ชอบอาหาร แต่ผมชอบครับ)
เข้านอนสามทุ่มหลับเป็นตาย
ตื่นเช้าตีห้า
ไม่ได้ดูทีวี  ไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์
มันสงบบอกไม่ถูก  ไม่มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจหรือวิตกกังวล ผมชอบครับ
ผมว่าฝึกทหาร ก็คล้ายกับการบวชพระที่วัดป่า
จิตใจปลอดโปร่งครับ ;D

ของผมได้แค่ไปเดินเล่น  แถว ๆ หาดเตยงาม เอง
คำแรก...ครูบอกป๋มแค่ว่า  สวัสดีครับ  โรงเรียนทหารนาวิกโยธินขอต้อนรับนักเรียนทุกคน ครับ 

เอื๊อก!


จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น...

เท่ห์ ที่สุดครับพี่ ผมอยากมีโอกาสอย่างพี่จัง
"เมื่อนาวิกโยธินแตะฝั่งพลัน  เหตุคับขันจักคลี่คลาย"

เสียดายผมสายตาสั้น เลยไม่สามารถสอบเข้าโรงเรียนนายเรือได้ ::004::

เช้าของวันแรก ได้ยินเสียงนกหวีดต้องรีบลุกครับเพราะกลัวมาก กลัวโดนทำโทษ แล้วต้องเดินไปถึงสถานีแรก คือ ให้คลานต่ำหลบแนวกระสุน M 60  ผมคลานไปใกล้หลุมระเบิด พอดีระเบิดขึ้นฝุ่นคลุ้งกระจายกินฝุ่นไปเต็มๆ เลยครับ เสร็จแล้วก็ไปกินข้าว แล้วเดินต่อไปสนามยิงปืน ไปถึงแนวยิงครูฝึกบอกว่าเดี๋ยวมึงหนาวแน่ ก็จริงๆ ครับ เพราะหมวกเหล็กที่วางอยู่แนวยิงยังร้อนอยู่เลยพอสรวมเข้าไปมึนตึ๊บเลยครับเกือบทรงตัวไม่อยู่แต่ก็สามารถยิง HK ๓๓ ได้ จนได้เหรียญสีน้ำเงิน เอ่อลืมบอกไปว่า ผมอยู่กองพัน Thunder Battalion ซึ่งกองพันนี้ผู้บังคับกองพันได้ชื่อว่าโหดที่สุดในชุดนั้นที่พวกผมไปฝึก

ไม่ใช่ครับ....โรงเรียนนายเรือ ก็โรงเรียนนายเรือซิครับ
ผม post ถึง กำลังสำรอง  อ่ะครับ

อ้าว เป็นงั้นไป ::005::

ไปมาสองครั้งครับ ครั้งแรกตอนเรียน รด. ครั้งที่สองฝึกภาคสนามของ รร.ตท. สถานที่เดียวกัน แต่กลายเป็นหนังคนละเรื่องเลย....

เห็นกระทู้ของพี่ HEMUNK และที่รุ่นปีที่พี่ CT_Pro4 ไปฝึกภาคสนามแล้วรู้ทันทีว่าผมแก่กว่าหลายๆ ท่าน :)

เท่าที่จำได้ขณะนี้ครับ

สอบข้อเขียนปีที่ 3 ที่ ศฝ.นศท.ร.ด. ถนนวิภาวดีรังสิตผ่านเรียบร้อย
ไปรายงานตัวที่กรมรักษาดินแดน รับยาควินินแล้วกลินลงท้อง
หลังจากนั้นอีก 1 เดือน ไปรวมพลขึ้นรถเวลา 6.00 น. เพื่อเดินทางไปยัง เขาชนไก่ จังหวัดกาญจนบุรี
พลัดก่อนสุดท้ายของห้วงแรก พ.ศ.2521  ประมาณ 200 กว่าคน

ลงจากรถตั้งแถวเพื่อรอเข้าเต้นท์ที่พักก็ถูกผลัดก่อนหน้า 1 พลัดที่กำลังจะขึ้นรถกลับแซวทันที
เอี้ย เอี้ย เอี้ย แล้วก็ร้องเพลงนี้

"เสร็จล่ะมึงวันนี้เสร็จล่ะมึง เสร็จแน่มึงวันนี้เสร็จแน่มึง มาฝึกที่นี่หลายวัน มาฝึกที่นี่หลายวัน เสร็จล่ะมีงคราวนี้เสร็จล่ะมึง"

แค่ความรู้สึกแรกก็แทบหมดกำลังใจแล้วครับ

ตารางการฝึก
วันที่ 1 เดินทางไป ศฝ.นศท.รด.เขาชนไก่ กาญจนบุรี
วันที่ 2 ทดสอบกำลังใจ
วันที่ 3 บุคคลทำการรบเวลา กลางวัน-กลางคืน
วันที่ 4 การเข้าตี
วันที่ 5 ยิงปืน
วันที่ 6 รบพิเศษ
วันที่ 7 เดินทางกลับกรมรักษาดินแดน กทม.

เรื่องประทับใจที่เขาชนไก่  ต้องขอเวลานึกทบทวนเพราะมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลายอย่างในการฝึกวันที่ 3, 5 และ 6  แล้วผมจะนำมาเล่าให้ฟังเป็นตอนๆ ครับ

ด้วยความเคารพครับ

ผมไปเขาชนไก่ มกรา 2534 ไปผลัดแรกๆ ที่ทาง ห้องน้ำ ยังไม่โทรมนัก อิ อิ

กินอิ่มนอนหลับ เหนื่อยๆ ไม่มีขนมกินระหว่างมื้อ เวลาอาหาร อัดเข้าไปก่อน กลับมา นน. ขึ้น เกือบ 2 โล

อยู่ 1 อาทิตย์อาบน้ำ 2 ครั้ง

ยิง HK33 ได้เหรียญเงิน

กลับมา 15 มกรา วันที่เมกาเปิดฉาก Desert Storm ไล่อิรักในคูเวตพอดีครับ

     ไม่เคยไปเขาชนไก่กับเขาวุ้ย      ปี 3 เขาตระกรุดรัง วังน้ำเขียว  โคราช  ภูเขาหินทั้งเทือก    กลางวันเหมือนเนื้อแดดเดียว  ร้อนสุดๆ   กลางคืนหนาวเหมือนอวัยวะบางอย่างจะหดหายไป     ปี 4  อ่างเก็บน้ำห้วยหล่ายาง  จ.หนองบัวลำภู  ภูมิประเทสไม่โหดมาก  แต่ตอนลาดตระเวนกลางคืนวิชารบพิเศษไปจ๊ะเอ๋กับพวกมอดไม้เข้า  พวกตกใจวิ่งหนีไปเลย  นศท.ถือ ปลย.88 ได้แต่งงว่าอะไรวะ  ::005:: ได้รู้รสชาดการหลงป่าก็ที่นี่  ปล่อยเดินกลับฐานตอนตีสามระยะห่างสอง ก.ม. เข้าฐานได้ตอนหกโมงเช้า   :~)   ปี 5 กลับมาตระกรุดรังอีกรอบ  ได้เรียนยุทธวิธีหลายอย่าง  ชอบมากตอนเรียนเหล่าช่าง  เรียนประกอบระเบิด   จุดระเบิด ซี4 1/2 ปอนด์ ที่ระยะห่างแค่เจ็ดสิบเมตร หมวกปลิวจากหัวเป็นยังไงรู้ตอนนั้นเอง   แบก ปลย.66 เป็นที่สนุกสนาน  ยิงปืนไม่เคยได้เหรียญกับเขา   แต่มีโอกาศได้ยิง เอ็ม 60 หนึ่งสายหูอื้อไปสิบวัน 555   

ไม่เคยไปไม่เคยฝึกคัดเลือกไม่ผ่าน มีโรคประจะตัวครับ

เขาชนไก่ไม่เคยไปครับ ผมเข้าค่าย 2 ปี ตอนปี 2 อยู่ 3 วัน น้ำก็ไม่ได้อาบ คันมากครับแถมถ่ายไม่ออกด้วย
ปี3 อยู่5วัน แต่เรื่องกินเรื่องนอนสบายมากครับ

...พี่ RroamD ยังไม่แก่หรอกครับ พวกผมยังอ่อนประสบการณ์ ต้องให้พี่ๆ คอยชี้แนะบ้าง...  ;D ;D ;D

...หวังว่าตอนนี้สุขภาพพี่ RroamD คงจะดีขึ้นมากแล้วใช่มั้ยครับ หายเร็วๆ นะครับพี่...  ;)

ขอบคุณครับพี่ CT_Pro4
สุขภาพดีขึ้นเรื่อยๆ ทานอาหารและพักผ่อนได้มาก น้ำหนักเริ่มขึ้นมาเรื่อยๆ จากช่วงก่อนผ่าตัด 55 ก.ก. ผ่านมาสองเดือนกว่า 61 ก.ก. แล้วครับ ขอให้พี่มีสุขภาพแข็งแร็งครับ

ผมขออนุญาตยกกระทู้สักเผื่อว่าพี่ๆ หลายท่านยังไม่ได้อ่านและเขียนความประทับใจเรื่อง เขาชนไก่
ผมค่อยๆ ทบทวนความจำและเขียนเก็บไว้ใน ms word เสร็จแล้วจะมาเล่าให้พี่ๆฟังครับ
ขอบคุณครับ

ด้วยความเคารพทุกท่านเสมอ

มารออ่าน เพื่อรำลึกความหลังครับ ... :D

นำมาให้รำลึกความหลังครับพี่ :D

ประทับใจ

ตอนที่ 1 (มีข้อความที่ใช้ภาษาไม่สุภาพ ต้องขออภัยด้วยครับ)

การฝึกวันที่ 3
บุคคลทำการรบเวลา กลางวัน-กลางคืน

ตื่นเช้าเหมือนวันแรก (ทดสอบกำลังใจ) 05.00 น. แปรงฟันล้างหน้า กรอกน้ำใส่กระติกแล้วใส่เกลือเม็ดลงไปด้วย (ตามที่ได้รับแจกและแนะนำ) รวมพลแล้วไปรับอาวุธที่คลัง (ปลย.เอช เค 33) ทานข้าวเช้าแล้วก็เริ่มฝึกจนถึงช่วงพักเที่ยง คณะครูที่โรงเรียนผมมาเยี่ยมและนำขนมปัง ขนมและส้มเขียวหวานมาฝาก นศท.โรงเรียนอื่นๆ ที่สังกัดกองพันเดียวกัน (พัน 3 ใช้สัญญลักษณ์รุป งูจงอาง) แบบเต็มที่เป็นเข่งๆ ครับ

ผบ.พัน 3 อนุญาตให้ผมและเพื่อนนักเรียนไม่ต้องฝึกต่อในช่วงบ่ายเพื่อให้โอกาสได้พูดคุยกับครูที่มาเยี่ยม ประมาณ 16.00 น. ครูก็เดินทางออกจาก ศฝ.นศท. เขาชนไก่ กลับ กทม. หลังจากทานมื้อเย็นในถาดหลุมที่สนามทรายซึ่งถูกบังคับสองวันแรก หลังจากนั้นให้ใช้คูปองที่แลกไว้ไปที่สโมสร (เล็กๆ) ซึ่งเปิดเฉพาะตอนเย็นถึงหัวค่ำเท่านั้น อาหารของทาง ศฝ.นศท.ผมก็ทานได้ทุกมื้อครับ

ช่วงค่ำหลังจากรวมพลเวลา 20.00 น. แล้วมีฝนตก จึงงดการฝึกช่วงกลางคืนให้สวดมนต์และแผ่ส่วนบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรสัตว์โลกทั้งหลายแล้วให้เข้าเต้นท์พักผ่อนตามกฎที่ว่า สองทุ่มครึ่งถึง 4 ทุ่ม นศท.ต้องหลับและอยู่ในความเงียบเพราะดับไฟฟ้าแล้ว หลังจาก 4 ทุ่มใครจะทำอะไรก็ได้แต่อย่าให้จับได้ อีกอย่างก็จะมีเพื่อนๆ ที่ต้องพลัดกันเข้าเวรเป็นช่วงๆ ละ 3 ช.ม. ถ้าผมจำไม่ผิด  พอสี่ทุ่มผมและเพื่อนที่นอนเต้นท์เดียวกันก็ไม่นอนครับ

นำขนมปังกับส้มมานั่งกินกันใต้แสงเทียนอย่างเงียบๆ ครูฝึกมาพบเลยเป็นเรื่อง สั่งให้ถอดเสื้อผ้าเหลือกางเกงในตัวเดียวแล้วให้ตั้งแถว

เตรียมพร้อม ครูฝีกก็ติดต่อกันด้วยวิทยุสื่อสารอยู่พักใหญ่และสั่งให้เปิดไฟที่กองพัน หันไปดูอีกที...อ้าว...ทั้งกองร้อยพร้อม  พวกผมวิ่งไป

ตะโกนไป “ ถึงเวลานอนผมไม่นอนครับ ;) ที่วิ่งตามมาก็ตอบ  กูด้วย ;D  ถึงเวลานอนผมกินส้มครับ ;) ที่วิ่งตามมาก็ตอบ  กูด้วย ;D “

ก่อนวิ่งสั่งให้ดิ่มน้ำมากๆ โดนชุดใหญ่วิ่งตากฝน 10 รอบสนาม ขนมปังกับส้มหมดอย่างรวดเร็วแบบกระเพาะอาหารยังไม่ทันทำงาน (อ้วกครับ) ::006:: 

งานนี้จะโทษคุณครูไม่ได้ ต้องโทษตัวเองสถานเดียว... :D

                ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: จองนั่งฟังหนึ่งที่ครับพี่ อารมณ์ดี

ขอลอกครับ   แต่คนละปีกันของผมปี 32 ;D...กลับถึงบ้านมีแต่ขี้เกลือทั้งตัวเลย

ตอนผลัดกันยิง HK กับบัดดี้ ครูให้เอาหมวกปิดปลอกกระสุนกันกระเด็น
พอหงายหมวกออกมา ฮ่าฮ่า..ไนล่อนข้างในละลายเป็นรูโหว่เลยครับ ::012::

ผมก็ได้ไปฝึกภาคสนามที่นั้น เมื่อ 29 ปีที่ผ่านมา จำได้ว่าให้อาบน้ำตามเสียงนกหวีดไม่ถึง 10 ขัน และกลางวันร้อนมาก ๆ

ผมไปฝึกเมื่อปี 2521  ก่อนไปป่วยค่อนข้างหนักเป็นอาทิตย์ วันที่เดินทางก่อนขึ้นรถ ดื่มลิโพไป 2 ขวด วัดดวง ถ้าไม่หายจะขอกลับ แต่ปรากฏว่าฝึกแค่วันเดียวหายป่วยเลยครับ  ฝึกได้ 3 วันเริ่มชินและรู้สึกสนุก ตอนกระโดดรอกมรณะ เมื่อลงน้ำคิดว่าน้ำลึก ว่ายน้ำเข้าฝั่ง เหนื่อยแทบตายเพราะไส่ทอปบูท ขอให้ครูฝึกดึงขึ้นรือยาง ครูบอกว่ามึงยืนดูสิ น้ำตื้นแค่เอว เออ โง่อยู่ตั้งนาน เลยขอโดดเบิ้ล
อากาศร้อนมาก ตอนฝึกเข้าตี ไปหมอบอยู่บนหลุมถ่าน โดยไม่รู้ตัวเพราะอากาศร้อนจัด สักพักเห็นควันโชยจากหลุม จึงรู้ว่าอยู่บนหลุมถ่าน
ตอนปี 3 ผมเป็น นศ. มธ. ปี 1 ฝึกร่วมกับ นศ. เทคนิค ปรากฏว่าครูฝึกแกล้ง นศ. มธ. โชว์ นศ.เทคนิคน่าดู ( เพ่งผ่าน 6 ต.ค. 19 ) ไม่ว่ากันครับ

เช็คดูแล้วผมไปฝึก ปี 2529 นึกว่านานแล้ว แต่ยังมีคนไปก่อนผมมาอีก อย่างฟังพี่ Rroamd เล่าต่อครับ เพราะรู้สึกว่าพี่จะจดจำได้แม่นยำกว่าผม

gumgumไปเขาชนไก่ ตอนเรียน ร.ด. ปี3  ประมาณ พ.ศ. 2533 ไปถึงก็มีผลัดที่จะออก พร้อมกับที่เราพึ่งเข้าไป และเราก็เจอกับ คำอวยพรของผลัดที่จะออกไปแล้วว่า พวก.....ตายแน่ ๆ !  แต่  สิ่งที่จำได้แม่น และเล่ากันเป็นเรื่องสนุกจนทุกวันนี้ในหมู่เพื่อนๆ ที่ไปผลัดเดียวกันคราวนั้นคือ   คืนหนึ่ง ร.ด. จาก กทม. 3-4 คน เดินมาที่เต้นท์ของพวกเรา ร.ด. จาก สุพรรณฯ (ทีนี้รู้เลยว่าคนที่ไหน)  ตอนแรกๆ ก็นึกว่าอาจจะมีเรื่อง แต่....ที่ไหนได้ ร.ด. กทม. ถามว่า มีมาม่ามั้ย?    ร.ด. สุพรรณ..ตอบว่า...มี  ซองละ 10 บาท (ตอนนั้นซองละ 3 บาท) ร.ด. กทม. นิ่งไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเองเสียงหนึ่ง จากร.ด. สุพรรณฯ ถามร.ด. กทม.ว่า มีบุหรี่มั้ย?  ร.ด. กทม. ตอบว่า มี ซองละ 20 !!! (บุหรี่ตอนนั้น ซองละ 13บาทเอง)
ในที่สุด ร.ด. กทม. ไม่ได้ มาม่า และ ร.ด. สุพรรณฯ ไม่ได้บุหรี่   เนื่องจากตกลงกันไม่ได้   / พอตอนเช้ากำลังนั่งพันจากการฝึก มีครูฝึกเดินถามพวกเราว่า มาจากไหนกัน? เสียงตอบพร้อมกันว่า สุพรรณฯ ครับ   ครูฝึกตอบว่า "ได้ข่าวว่าขาย มาม่า ซองละ 10 บาท รวยเลยนะ"  /  แหม ร.ด. กทม.นี่ ไม่ได้กินมาม่าแล้วต้องเอาไปฟ้องครูฝึกด้วย!!!

 :~)ความทุกข์ที่เกินทน จะหลอมคนให้ทนทาน กองพันลูกผู้ชาย เอี้ย เอี้ย เอี้ย  :~)
ผมไปสัมผัสแบบแนบเนื้อมา 2 ปี ตอนปี4 และปี5 ปีละ 10 วัน เพราะตอนปี3 เข้าที่อ่างซับเหล็กลพบุรี สุดยอดมากครับประทับใจตั้งแต่ต้นจนจบ เพราะผมได้เป็นผู้บังคับกองพันด้วย ทุกอย่างโดนด้วย 2 เด้งตลอด  :~) กองร้อยจงอาง สู้ตายครับ :VOV:ไม่เคยได้สัมผัสน้ำเลยนอกจากให้โดดลงบ่อกลิ้งในบ่อแล้วกลับขึ้นมากลิ้งคลุกขี้ฝุ่นต่อชุบแป้งถอดเลย อิๆๆๆ ::014::กางเกงในถอดทิ้งตั้งแต่ วันแรกแล้วครับเดี๋ยวมันกัดเอา ง่ำๆๆ  ปลย.88 คู่ชีพ มีเม็ดพุทซาอุดปากลำกล้องตลอด เป้บรรทุกทราย 10 Kg. กินต้มจืดฝาบ้าน ผัดวิญญาณไก่ลุยสวนมะเขื่อ ขนมหวานสาระพัดถั่ว น้ำวันละ 1 กระติก แต่ที่สำคัญเลยคือถุงเท้าครับเอาไป 10 คู่กันยางแตกครับถ้าเดินไม่ได้เสร็จ :~) ชอบมากครับถ้ามีโอกาศอยากกลับไปอีกครับ นายแน่มากเขาชนไก่

ขอบคุณข้อความของพี่ๆ ทุกท่านโดยเฉพาะที่เรียนเป็น นศท. ปีที่ 5 ต้องยอมรับในความตั้งใจจริงครับ


ไนล่อนละลายดีกว่าถูก นศท. แอบเก็บปลอกกระสุนไปครับพี่ :D


ขอคุณครับพี่ HEMUNK
กระทู้นี้ทำให้คนเรียน รด. มาอ่านไม่น้อยแน่ๆ และเป็นกระทู้เช็คอายุไปด้วยครับ :D

เวลาผ่านไปการปรับปรุงสถานที่และอุปกรณ์ของ ศฝ.นศท.รด. เขาชนไก่ คงได้รับการพัฒนาให้ทันสมัยขึ้นแล้ว พี่ๆ ที่เพิ่งไปฝึกมาล่าสุดกรุณาเข้าให้ข้อมูลเปรียบเทียบกันด้วยนะครับ

ขออนุญาตเล่าต่อครับ ;)
ตอนที่ 2

การฝึกวันที่ 5 ยิงปืน

กองพันที่ 3 เป็นกองพันที่ นศท. ได้รับเหรียญยิงปืนสูงที่สุดของปี พ.ศ.2519-21


ออกจากศูนย์ฝึกหลังทานมื้อเช้าไปที่สนามฝึกยิงปืน  ครูฝึกไปส่งจนถึงทางเข้าสนามแล้วส่งต่อให้ครูฝึกของสนามยิงปืนต่อ  โดนทันทีอีกแล้วครับ...คำสั่งให้คลานศอก คลานคืบ สลับกันเป็นช่วงๆ จากทางเข้าจนถึงสนามยิงปืนประมาณ 1 ก.ม.  สั่งแถวแล้วก็ฟังครูฝึก “ วันนี้เป็นวันที่พวกเธอคิดว่าเป็นการฝึกที่สบายที่สุดใช่หรือไม่ “  นั่งฟังการทบทวนการใช้อาวุธปืนแบบ ปลย.เอช เค 33 อีกรอบเสร็จแล้วทานมื้อเที่ยง

บ่ายโมงครงเริ่มการฝึกยิงปืนซึ่งมีการเก็บคะแนนจากการยิงเป้าในแนวยิง 50 เมตร โดยจ่ายกระสุนให้คนละ 8 นัด  บรรจุครั้งแรก 3 นัดเพื่อทดลองยิงเพื่อดูศูนย์เล็ง หลังจากนั้นบรรจุอีก 5 นัดแล้วยิงเก็บคะแนน กระสุนจะถูกบรรจุเข้าซองกระสุนโดยบัดดี้  เมื่อครูฝึกสั่งบรรจุซองกระสุน ขึ้นลำ แนวยิงพร้อม เริ่มยิง ก็ได้ยืนเสียงการยิงแบบต่อเนื่องดังขึ้น  ทั้งหมดหยุดยิง

เดินตรวจดูพบว่ามี นศท.คนหนึ่งตั้งปุ่ฝบังคับการยิงไว้ที่ ยช. (ยิงเป็นชุด) สั่งวิดพื้นทันที 50 ครั้งและเตือนให้ทุกคนรู้ถึงความผิดและการลงโทษจะเพิ่มขึ้นหากเกิดเหตุนี้อีก  เนื่องจาก นศท.ของ พัน.3 เกือบทุกปีมีบันทึกการได้รับเหรียญจากการฝึกยิงปืนมากกว่ากองพันอื่นๆ อีก 4 กองพัน (ทั้งหมด 5 กองพัน) ต่อหนึ่งพลัดที่เข้ารับการฝึกภาคสนาม

ที่เป็นดังนี้เพราะการแนะนำของครูฝึกและ ผบ.พัน 3 เนื่องจากไม่มีการเปลี่ยนเป้าหลังจากทดลองศูนย์เล็งด้วยกระสุน 3 นัด ยิงอีก 5 นัดแล้วคิดคะแนน หากคะแนนรวมเกิน 25 คะแนนถือว่าสละสิทธิ์  ดังนั้น 3 นัดแรกที่ยิงเพื่อลองศูนย์จึงให้เล็งอย่างปรานีตแล้วสั่งตรวจเป้า หากยิงเข้าให้คิดคะแนนแล้วยิงอีกกระสุนอีก 2 นัดด้วยการเล็งแบบเดิม ที่เหลืออีก 3 นัดสุดท้ายให้เล็งนอกเป้าทั้งหมดครับ

ผมได้ยิงในรอบท้ายและอย่างที่ครูฝึกและ ผบ.พัน 3 แนะนำไว้  ยิง 3 นัดตรวจเป้าปรากฏว่าเข้าวง 5 ทั้งหมด กลับเข้าแนวยิงเล็งแบบเดิมอีก 2 นัด ที่เหลือยิงออกนอกเป้า ไม่มีเสียงปืนแล้ว สั่งแนวยิงปลอดภัย เก็บเป้า ผมวิ่งไปดู...เข้าวง 5 ทั้งหมด 4 นัด เข้าวง 4 อีก 1 นัด รวมได้ 24 แต้ม ขาดไปหนึ่งแต้มได้เหรียญยิงปืนสีแดง (แต้มเต็ม 25) ครับ

เมื่อทำการฝึกเสร็จเรียบร้อยช่วงออกจากสนามยิงปืนเพื่อกลับ ศฝ.นศท. โดนอีกรอบเหมือนตอนเช้า คลานอีกครับ  ครูฝึกตัวเล็กๆ คนเดิม “ ถ้ามีอะไรไม่พอใจเข้ามาได้เลย ตัวต่อตัวไม่มีการรุม “  ตรงนี้ทำให้ผมและเพื่อนๆ พลัดเดียวกันจากหลายโรงเรียนต่างไม่ค่อยพอใจ  แต่ก็ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเพราะเพื่อนที่เป็น ผบ.ร้อย (มี 3 คน) ควบคุม 3 กองร้อย  ขอให้ทุกคนใจเย็นๆ ครับ

รออ่านตอนท้ายหลังจากกลับมาถึง กทม. นะครับ เรื่องครูฝึกคนนี้
ด้วยความเคารพครับ

 :)ไม่เคยไปฝึกที่เขาชนไก่เลยครับ...เสียดายมาก ๆ รุ่นผมเป็นรุ่นที่ ๒ ที่ถูกงดไม่ให้ไปเขาชนไก่ เขามีนโยบายให้ฝึกในพื้นที่ ทัพภาค ของแต่ละภาคเอง 
 
  ผมเคยนั่งเขียนหนังสือ เกี่ยวกับชีวิต การเรียน รด. ไว้นานมากแล้ว จุดประสงค์คือเอาไว้ให้ลูกอ่าน .. ตอนนี้ได้มาอ่านเรื่องราวของแต่ละท่านแล้วทำให้นึกขึ้นได้  เดี๋ยวต้องไปค้นดูในตู้ซะหน่อย ว่ายังอยู่หรือเปล่า ยิ่งช่วงฝึกภาคสนาม ผมจะบันทึกไว้ทุก ๆ วันเลยว่า วันนี้ทำอะไรไปบ้าง  แต่ไม่อยากเอามาให้ใคร ๆ อ่าน ครับ. ::008::.อาย ...เพราะใช้ภาษาเขียนไม่ค่อยเก่ง  แต่ผมชอบอ่านและชอบเขียนมาก ๆ ครับ..ขอบคุณครับ ::014::

ผมไปฝึกปี 4 พ.ศ.2537ครับ ลงจากรถปุ๊บก็โดนแบกเครื่องหลังวิ่งหลายกิโล  ฝึกกับครูฝึกหมวกแดง 7 วัน ไม่ได้อาบน้ำ ให้อาบวันสุดท้ายก่อนพิธีปิดโดนแก้ผ้าลงแม่น้ำแคว ครูฝึกใจดีมากครับให้เวลาพวกผมอาบน้ำตั้ง 1 นาที  มันส์จริงๆครับ  ::002:: ::002:: ::002::

อ่านที่พี่ RroamD เล่าถึงตอนที่ไปยิงปืน ผมนึกถึงเพื่อนที่เรียนมัธยมด้วยกันคนหนึ่ง ซึ่งไม่สนิทกันนัก แต่เขาไปฝึกก่อนผมประมาณ 1-2 วัน พอตอนเย็นของวันที่ผมไปฝึกยิงปืน จะมีการประกาศรายชื่อผู้ที่ได้รับรางวัลเหรียญแม่นปืนซึ่งก็มีชื่อผม ซึ่งพอได้เจอกับเพื่อนคนที่ว่านี้ที่ร้านขายของในตอนเย็นเขาก็เข้ามาพูดกับผมว่าอยากจะแลกเหรียญแม่นปืนของผมกับเหรียญกระโดดหอของเขา (เนื่องจากเขาไปฝึกก่อนเขาจึงได้กระโดหอก่อนผม) โดยเหตุผลก็คือจะเอาไปอวดสาว ผมก็เลยโมโหบอกไปว่า "มึงไม่มีปัญญายิงได้เหรียญเอง ยังจะกล้าเอาไปอวดสาวอีกเหรอ ส่วนเหรียญกระโดดหอ เดี๋ยวกูกระโดดเสร็จกูก็ได้เหมือนกันแหละ" ปรากฏว่าหมอนั่นจ๋อยไปเลยครับ

สำหรับผมนั้น สำเร็จการฝึก นศท. ชั้นปีที่ ๓ ปี ๒๕๓๒ เขาชนไก่ ซึ่งเป็นรุ่นแรกที่นำพี่ปี ๕ มาคุมปี ๓ เดินป่า ปี ๔ ไปเรียนที มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ฝึกที่หนองทึงเฒ่า ปี ๕ เรียนตอนอยู่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ปี ๒๕๓๔ ผมเป็นปี ๕ รุ่นแรก ทีไปดูงานค่ายสุรสีห์ (พล. ร. ๙) ข้างเขาชนไก่ เป็นเวลา ๘ วัน ผมเรียนเหล่าปืนใหญ่ ได้ฝึกยิงปืนใหญ่ด้วยครับ

กาลเวลาเปลี่ยนไปตั้ง ๑๗ ปี หลังผมสำเร็จการฝึก นศท. ชั้นปีที่ ๕ ผมกลับไปเขาชนไก่อีกครั้งในฐานะ ที่ปรึกษาชมรม นศท. ม.ช. ได้พบว่าภาคสนามปี ๕ มีการยิงปืนพก เล่นเพนท์บอล เสียดาย ตัดการดูงานไปครับ

สำหรับ เพื่อน ๆ พี่ ชมรม อาวุธปืน ที่เรียน รด. ปี ๔ ปี ๕ อยากหากลุ่มก๊วนรวมตัวกัน ตอนนี้มี สมาคมศิษย์เก่า นศท. แล้วนะครับ เข้าไปดูที่ http://rotcsaa.hi5.com ส่วนเว็บบอร์ดของหน่วยบัญชาการกำลังสำรอง (กรมการรักษาดินแดน) เชิญที่ http://www.ruksadindan.com/web/modules.php?name=Forums ครับ

ท่านใด สนใจฝึกเลื่อนยศ เข้าไปข้อมูลเกี่ยวกับการฝึกเลื่อนยศที่ http://www.ruksadindan.com/web/modules.php?name=Forums&file=viewforum&f=6

ส่วนตัวอย่างภาพการฝึกเลื่่อนยศ ดูที่ http://wallopkh.spaces.live.com ครับ

ท่านใดจะคุยกับผมผ่านทาง MSN Messenger เชิญที่ rotcsaa at hotmail dot com ครับ ผมยินดีให้ข้อมูลเกี่ยวกับการฝึกเลื่อนยศ

ผมไปฝึกเลื่อนยศ ที่โรงเรียนการกำลังสำรองค่ายธนะรัชต์ เมื่อปี ๒๕๔๖ ปี ๒๕๔๙ ปัจจุบันผมดำรงชั้นยศ ว่าที่ร้อยเอกครับ

ได้อ่านการฝึกของพี่ๆ อีกหลายท่านแล้วก็ประทับใจ ยังคิดว่าถ้ามีโอกาสอยากจะไปเยี่ยมชม ศฝ.นศท.ร.ด. ที่เขาชนไก่อีกครั้งครับ
ขอบคุณพี่ nattasiray สำหรับข้อมูลจาก website ที่นำมาแจ้งให้ทราบครับ


OhO แรงไปหรือเปล่าครับพี่
เรื่องอวดสาวด้วยเหรียญรางวัลที่ไม่ได้มาด้วยความสารถของตัวเอง ผมคิดว่าไม่ค่อยเข้าท่ายิ่งถ้าสาวมารู้ทีหลังนี่ยิ่งหมดสภาพครับ
ขอบคุณครับ

ตอนที่ 3

วันที่ 6
รบพิเศษ ::012::

คืนวันที่ 5 หลังจากการฝึกยิงปืน ผบ.พัน.และครูฝึกได้เลี้ยง นศท.ในสังกัดของกองพันที่ 3 เป็ดไก่เหล้าที่ไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของศูนย์ฝึกเพื่อให้ นศท.ทุกคนปลอดภัยในวันฝึกรบพิเศษ เพราะวันรุ่งขึ้นสามารถตื่นสายได้กว่าปกติ  เวลา 8.00 น.ครูฝึกรบพิเศษซึ่งเป็นทหารพรานจะมารับไปฝึกนอกพื้นทีของ ศฝ.นศท.เขาขนไก่ 1 วัน 1 คืน เสร็จแล้วจะมาส่งช่วงสายของวันที่เดินทางกลับ กทม. คำแนะนำเมื่อครูฝึกรบพิเศษถามว่ามีใครป่วยฝึกไม่ไหวให้ออกมานอกแถว ถ้าไม่ป่วยอย่าเบี้ยวการฝึกเพราะโดนหนักกว่าอีก

ช่วงสายของวันฝึกรบพิเศษ ผมเพียงคนเดียวที่ถูกทำโทษเมื่อครูฝึกมารับโดยสั่งให้ นศท.หมอบ  ผมเงยหน้าชำเลืองแว๊บเดียวก็ถูกเรียกพอวิ่งไปหายังไม่ทันทำความเคารพก็ถูกกระชากคอเสื้อ " มึงรู้มั้ยว่ากูมาจากไหน อยากตายหรือไงที่มองหน้ากู " แล้วสั่งให้ นศท.ที่ได้รับการคัดเลือกเป็น ผบ.ร้อย ตั้งแต่วันแรกกับเพื่อนอีก 10 คนไปตักน้ำมาราดตัวผมและพื้นแล้วให้ผมกลิ้ง คลานจนชุดฝึกเละไปหมด

พอไปถึงศูนย์ฝึกการรบพิเศษ ครูฝึกคนเดิมสั่งตั้งแถวแล้วก็พูดว่า “ พลัดที่เพิ่งกลับไปเมื่อวานนี้ (พัน 2)มันบอกว่าพวกมึงเส้นใหญ่ ดังนั้นต้องเจอแบบนี้ถึงจะได้รู้จักพวกกู “ หลังจากรับอาวุธ ปลย.เอช เค 33 ทุกคนแล้วสั่งรวมอาวุธ พักแถวแล้วเรียกผมไปพบเดินห่างจากกลุ่ม " ท่องแล้วบอกให้เพื่อนในกองร้อยท่องให้ได้ใน 1 ช.ม. " 
หยิบกระดาษให้ผมอ่านข้อความที่เขียนว่า 


ครูฝึกถาม:พันไหน
นศท.ตอบ:พัน 3

ครูฝึกถาม:ชื่อไร...
นศท.ตอบ:จงอาง

ครูฝึกถาม:มาจากไหน...
นศท.ตอบ:จากป่า

ครูฝึกถาม:มาทำไม...
นศท.ตอบ:ฆ่ามัน ฆ่ามัน ฆ่ามัน :o

ผมทำ วันทยาหัต พร้อมพูดว่ารับทราบรับปฏิบัติแล้วก็นำกระดาษที่มีข้อความไปให้เพื่อนที่เป็น ผบ.ร้อย แล้วเค้าก็บอกต่อกับ ผบ.ร้อย อีกสองกองร้อย  ทุกคนท่องจำไประหว่างทำการแปลงโฉมหน้าด้วยสีพรางหน้าก่อนเริ่มทำการฝึกทบทวนวิชารบพิเศษจากครูฝึกในชุดทหารพรานซึ่งแต่ละคนติดยุทโธปกรณ์ครบทั้ง ลูกระเบิดสังหาร มีด ปืนพก (ไม่ได้ดูว่าเป็นปืนอะไร เห็นแต่ว่าเป็นแบบออโต้) กระสุน แค่เห็นก็จะเป็นไข้จับสั่นแล้วครับ :OO

พักเที่ยงไม่มีข้าวให้ทานเหมือนทุกวัน มีเพียงขนมปังเปล่าคนละ 2 แผ่น  ตวงข้าวสาร (ข้าวหัก) ลงในกระป๋องหุงข้าวที่ติดเอวข้างๆ กระติกน้ำ ปลากระป๋อง 1 กระป๋อง มีดสนามพร้อมซอง (ใช้แทนที่เปิดกระป๋อง) รับหมวกเหล็กรองใน แบ่ง นศท.ออกเป็นสามกลุ่มจากสามกองร้อยแล้วสั่งให้ออกเดินลาดตระเวนจากศูนย์รบพิเศษที่หมายเรียกว่า เขาแดง ระยะทางไป 7 กลับ 7 รวม 14 ก.ม. ::012::

พักสายตาก่อนครับ ::002::

อ่านต่อครับ
ตอนที่ 3

ระหว่างลาดตระเวนครูฝึกที่คุมกลุ่มจะใช้วิทยุติดต่อกันด้วยรหัสเป็นช่วงๆ ในกลุ่มผมมีเพื่อนสองคนที่ไปไม่ถึงเขาแดงเพราะดิ่มน้ำมากเกินไประหว่างเดินทำให้จุกและเป็นลมต้องขี้นรถกลับไปที่เสนารักษ์ไม่ได้ฝึกต่อมีผลให้สอบภาคสนามไม่ผ่าน  เดินไปสักระยะสั่งหมอบบ้าง คลานบ้างจนถึงที่หมาย รวมอาวุธ แล้วก่อไปหุงข้าวเพื่อกินมื้อบ่ายแก่  ผมยังแปลกใจว่ากระป๋องหุงข้าวสนามนี่ใช้งานได้ดีจริงๆ ครับ

ทานข้าวที่หุงพร้อมกับครูฝึก ได้พักประมาณ 1 ช.ม. สั่งเดินลาดตระเวนกลับศูนย์รบพิเศษ ผมจะได้จนถึงทุกวันนี้เพราะผมเดินกลับถึงศูนย์พร้อมครูฝึกที่ทำโทษผมตอนสาย เป็นสองคนสุดท้ายของกลุ่ม เดินไปก็โดนไม้ไผ่ที่ตัดไว้พอดีในมือครูฝึกตีที่หมวกเหล็กรองในเพื่อให้เดินเร็วขึ้น พานท้ายปืนก็ครูดกัยพื้นเป็นช่วงๆ เพราะหมดแรง  อยากสูบบุหรี่ก็ได้แต่ดูครูฝึกเพราะห้ามสูบระหว่างลาดตระเวน

กลับถึงศูนย์ช่วงเย็นประมาณ 17.30 น.กว่าๆ มีอาหารมื้อเย็นให้ทานเพราะช่วงกลางคืนมีการฝึกตีฐานจับเชลบต่ออีก  นศท.พักกันตามอัธยาศัย ผมนั่งคุยกันกลุ่มเพื่อนจากหลายโรงเรียน พอหยิบบุหรี่จากกระเป๋าเสื้อชุดฝึกยังไม่ทันล้วงไฟแช๊คในกระเป๋ากางเกง ครูฝึกคนเดิมเตินตรงเข้ามาแล้วก็เอาไฟแช๊คของแกจุดบุหรี่ให้ผม  ผมกับเพื่อนๆ งง จนพูดไม่ออกแม้จะพูดขอบคุณ

ครูฝึกนั่งที่พื้นและคุยด้วย ถามผมว่า “ เมื่อเช้าที่ครูเล่นงาน นายโกรธครูมากมั้ย “ ผมก็ตอบไปว่าเป็นใครก็โกรธทั้งนั้นแหละ ผมยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยครับ  แกก็บอกว่าในเวลาฝึกสอนก็ต้องทำหน้าที่ให้เต็มที่ เวลาพักก็เหมือนเพื่อนเหมือนพี่ มีอะไรให้ช่วยก็บอกกันได้ ถ้าไม่เกินความสามารถช่วยอยู่แล้ว  ผมคนหนึ่งที่ดีใจมากความกลัวความโกรธหายไปทันทีครับ

            มีแรงเล่าต่อแล้ว สบายดีนะพี่  ::002:: ::002:: ::002:: ::002::

เป็นกำลังใจให้พี่อารมณ์ดีครับ.. ::002::

สบายดีและขอบคุณครับพี่
แรงมีอยู่ตลอดแต่ต้องทบทวนความจำความประทับใจแล้วพิมพ์เก็บไว้ในเอกสาร word ซึ่งใช้เวลามาก เสร็จแล้วจึงนำมาโพสครับ 8)


ได้กำลังใจจากพี่มาตลอดจนถึงวันนี้ครับ ;)
ขอบคุณครับพี่