เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

 ;D สำหรับคนพึ่งแต่งงานครับ

....เช้าวันแรก หลังคืนแต่งงาน....

เจ้าสาวหมาดๆของเราก็ถูกเจ้าบ่าวปลุกขึ้นมาฟังกฏบางข้อ ที่เขาบอกว่าเธอจำเป็นต้องรู้ไว้

สามี: ผมอยากทำความเข้าใจกันให้ชัดเจน อยากให้คุณรับรู้เงื่อนไขบางประการเกี่ยวกับตัวผม เราจะได้ไม่มีปัญหากันภายหลังไงครับ

ข้อแรก ผมจะกลับบ้านเมื่อไรก็ได้ ถ้าผมอยากกลับดึก ผมก็จะกลับดึกหรืออาจจะกลับเร็วก็ได้ไม่มีใครมาบังคับผมได้

ข้อสอง เมื่อถึงบ้าน อาหารเย็นจะต้องพร้อมอยู่บนโต๊ะเสมอนอกเสียจากว่าผมจะทานมาจากข้างนอกแล้ว

ข้อสาม ผมจะออกไปสังสรรค์ กิน ดื่ม เที่ยวกับเพื่อนเมื่อไรก็ได้เท่าที่ผมต้องการ เอาละ มีแค่นี้แหละ คุณมีปัญหาอะไรมั้ย

อู้หู...แค่เนี้ยะก็ทำเอาเจ้าสาวมือใหม่ของเราหายงัวเงียเป็นปลิดทิ้งเลย

ภรรยา : อ๋อ! ไม่มีปัญหาหรอกค่ะที่รัก แต่ฉันก็มีกฏของฉันเหมือนกันนะ ซึ่งคุณจะต้องรับรู้ไว้เช่นกัน ?

( หลังจากตั้งหลักได้ เธอก็ยิ้มหวาน พูดต่อไปว่า)

........ ที่บ้านหลังนี้จะต้องมี sex ตรงเวลา 3 ทุ่มทุกคืน ไม่ว่าจะมีคุณอยู่หรือไม่ก็ตาม ?

 ;D ;D ;D

 ::002:: อันนี้สำหรับเพื่อนๆ ที่แต่งงานแล้วครับ มีเตรียมไว้จะได้ไม่เสียเวลา...

(http://img233.imageshack.us/img233/7779/93143439xg2.jpg)

 ::007:: ::007:: ::007::

 ;D ถ่ายเทความเครียด

มีเรื่องเล่าว่า.. มีนักธุรกิจใหญ่คนหนึ่งชื่อสมศักดิ์

ในช่วง IMF เครียดมากเพราะเกิดอาการจนเฉียบพลัน

คุณสมศักดิ์ แกจะต้องเอาเงินไปใช้หนี้ธนาคารในวันพรุ่งนี้ 200 ล้านบาท

แต่ไม่มีเงิน แกกลัวเสียเครดิต ไม่รู้จะทำยังไง

นอนไม่หลับทั้งคืน เดินไปเดินมางุ่นง่าน


เมียซิเก่งมาก.. ถามว่า

คุณ ทำไมไม่นอนเสียทีล่ะ นี่มันดึกป่านนี้แล้ว

นอนได้ยังไงล่ะ?? คุณรู้หรือเปล่า

พรุ่งนี้ตอนเช้าต้องเอาเงินไปให้ ผู้จัดการธนาคารตั้ง 200 ล้านแน่ะ.. ฉันไม่มีเงินจะทำอย่างไรดีล่ะ

ไม่เห็นยากเย็นอะไรเลยนี่ ผู้จัดการโทรศัพท์เบอร์อะไร บอกมาซิ


พอบอกเมียก็หมุนโทรศัพท์ไปหาผู้จัดการ

Hello นั่นผู้จัดการธนาคารใช่ไหมคะ???

พรุ่งนี้เช้าที่คุณสมศักดิ์เขา บอกว่าเขา จะเอาเงินไปให้ 200 ล้านน่ะ เขาไม่มีให้หรอก แล้ววางหูเลย


คุณสมศักดิ์นอนหลับได้ คนที่นอนไม่หลับคือผู้จัดการธนาคาร..

ผู้จัดการงุ่นง่านเลยครับ ไม่รู้จะทำยังไง???.. เดินหงุดหงิดทั้งคืน

เดินไป เดินมาทั้งคืน

พอตีสองผู้จัดการนึกออก หมุนโทรศัพท์มาบ้านคุณสมศักดิ์

Hello นั่นบ้านคุณสมศักดิ์เหรอครับ? ขอสายเมียคุณสมศักดิ์หน่อย..

Hello นั่นเมียคุณสมศักดิ์เหรอครับ?? คุณทราบไหมว่าที่คุณสมศักดิ์เขา

ไม่สามารถจะเอาเงิน 200 ล้านมาใช้หนี้ผมได้น่ะ?? เขาเอาไปให้เมียน้อย

แล้ววางหูเลย


คราวนี้ทั้งคู่เลย ไม่ต้องหลับต้องนอนแล้ว..ทะเลาะกันทั้งคืน

นี่แหละ.... เวลามีความเครียดเขาบอกว่าต้องถ่ายเทออกไป

บอกให้คนอื่นเขารับรู้เรื่องที่เราเครียดบ้าง

แล้วใจเราก็จะสบายขึ้นนะ


มีอะไรอย่าไปเก็บไว้คนเดียว แบ่งๆ กันเครียดดีกว่า

 :<< :DD ::007:: ::007:: ::007::

 ::002::

 ::014:: ธรรมมะกับพระมหาสมปอง

เรื่องวัตถุดิบ

ญาติโยมหลายท่านมักถามว่า
"ท่านบวชเรียนมาตั้งแต่อายุยังน้อย อยู่ในเพศบรรพชิตมามากกว่าครึ่งชีวิต
มีโอกาสสัมผัสชีวิตฆราวาสไม่มากนัก แล้วเอาข้อมูล วัตถุดิบหรือมุกมาจากไหนหนักหนา"

อาตมาก็ตอบว่า หลักๆ เลยก็คือ การอ่าน นอกจากนั้นก็หนัง ละคร  ที่ญาติโยมดูกันนั่นแหละ
พอตอบออกไปอย่างนี้ โยมก็สวนกลับทันที "ไม่ผิดข้อห้ามหรือท่าน"

อาตมาก็จะอธิบายไปว่า ดูเพื่อให้เท่าทันกิเลสจะได้สกัดมันถูก  และที่สำคัญ  หากอาตมาไม่รู้หรือไม่เข้า ใจตลอดจนไม่เท่าทันเรื่องราวทางโลกและ  จะมาบรรยายธรรมให้ญาติโยมรู้สึกอินกันได้อย่างไรซึ่งนอกจากการอ่าน  การดูและการฟังแล้ว  หลายวัตถุดิบที่นำมาสร้างเป็นมุกฮา ก็ได้มาจากการพูดคุยกับเหล่าโยมๆ นี่แหละ

อย่างวันหนึ่งระหว่างที่อาตมากำลังฉันเพลอยู่ก็มีโยมท่านหนึ่งโทร.มา
" พระอาจารย์เหรอคะ  นี่อาตมาเองนะคะ"
" หา อะไรนะ"
" พระอาจารย์เหรอคะ  นี่อาตมาเองค่ะ"
" ถ้าโยมแทนตัวว่าอาตมา แล้วอาตมาจะแทนตัวอาตมาว่าอะไร"
" อ๋อ ขอโทษค่ะ"

หลังจากนั้นก็คุยธุระกันจนจบ อาตมาก็กล่าวว่า
" เจริญพร"
" ค่ะ เจริญพรเช่นกัน"
แน่ะ มีอวยพรให้พระด้วย

ข้างต้นก็คือ  สิ่งที่มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆ ระหว่างพูดคุยกับเหล่าญาติโยม  จนถือว่าเป็นเรื่อง
ปกติสำหรับอาตมาไปแล้ว  หรืออย่างก่อนหน้านี้มีโยมผู้หญิงคนหนึ่ง เดินถือสังฆทานมาอย่างมาดมั่นพอเข้ามาในกุฏิแล้ว  เธอก็มุ่งตรงไปที่พระบวชใหม่รูปหนึ่งทันที

" ถวายสังฆทานค่ะ"

พระบวชใหม่ด้วยความที่ยังจำบทสวดต่างๆ ไม่ค่อยคล่องนัก จึงหยิบหนังสือขึ้นมาดู

" ไม่ต้องค่ะ" โยมผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างหนักแน่นตามสไตล์สาวมั่น

" ดิฉันท่องได้ค่ะ เพราะคุณยายพาเข้าวัดตั้งแต่เด็กๆ" เธอพนมมือขึ้น ก่อนกล่าวว่า
" อิมานิ มะยัง ภันเต สะปะริวารานิ คิกขุ สังโฆ"  ( ที่ถูกต้อง จะต้องเป็น ภิกขุ สังโฆ)

พระบวชใหม่มีสีหน้างุนงง ก่อนหันมาถามอาตมา

" คิกขุสังโฆ นี่มันฟังทะแม่งๆ นะหลวงพี่"

อาตมาเกรงว่าโยมผู้นั้นจะหน้าแตก ก็เลยตอบไปว่า

" คิกขุ แปลว่า น่ารัก    สังโฆ  แปลว่า สงฆ์    คิกขุสังโฆ  ก็คือ แด่พระสงฆ์ผู้น่ารัก"
เท่านั้นแหละ พระใหม่รูปนั้นนั่งยืดทั้งวันเลย

 จบกันแต่ก็มีบางกรณี  ที่การพูดผิดของคุณโยมทำให้อาตมาแทบจะสำลัก
อย่างเมื่อเร็วๆ นี้ มีโยมท่านหนึ่งโทรศัพท์มา
" หลวงพี่ขา  ขอเรียนเชิญนิมนต์ค่ะ"
" ไปไหนล่ะโยม"
" ไปมรณภาพที่บ้านน่ะค่ะ"
โห นิมนต์พระไปตายถึงที่บ้านเลย  อาตมาจึงบอกไปว่า  ถ้านิมนต์ไปงานศพไปให้ได้
แต่ถ้าเชิญไปมรณภาพนี่  ช่วงนี้อาตมาไม่ว่างจริงๆ ขอตัวเถอะนะโยม

จากตัวอย่างที่อาตมาเล่าไว้ข้างต้น  คุณโยมอาจจะเห็นเป็นเรื่องขบขัน  แต่มันก็สะท้อน
ให้เห็นความห่างเหินระหว่างคนกับวัดได้ในระดับหนึ่ง  ปัจจุบันนี้คนจะนึกถึงวัดในกรณีพิเศษเท่านั้น  เช่นงานบวช  งานศพ  ต่างกับสมัยก่อนที่วัดเป็นศูนย์กลางของชุมชน  ฆราวาสกับพระจึงสนทนากันไหลลื่น  ไม่มีคำแปลกๆ หรือผิดที่ผิดทางออกมาให้พระสุดุ้งแต่อย่างใด ถ้าพูดถึงศัพท์แสงที่แสลงใจแล้ว  ตอนไปบิณฑบาตอาตมาจะเจอบ่อยมาก เช่นมีอยู่วันหนึ่งระหว่างที่กำลังเดินๆ อยู่  ก็ได้ยินเสียงใสๆ แว่วขึ้นมา

" แม่ๆ พระมาขอข้าว"
" มาเยอะไหมลูก"
" มา2   อัน"
โห  เรียกอย่างกับชิ้นส่วนรถยนต์ นี่ถ้ามาเยอะๆไม่เรียกเป็นฝูงเลยเหรอ
ดังนั้นเวลาไปบรรยายธรรมให้นักเรียนฟังอาตมาจะนำเรื่องนี้ไปสอดแทรกเพื่อสอนเด็กๆ ด้วย

" ถ้าพระกิน  เรียกว่า  ฉัน"
" พระนอน เรียกว่า จำวัด" (บางคนเรียกขี้เกียจเป็นพระนอนไม่ได้)
" พระป่วย เรียกว่า อาพาธ"
" พระตาย  เรียกว่า มรณภาพ" (ไม่ใช่เรียกป่อเต็กตึ๊งนะ)
" แล้วพระอาบน้ำล่ะ เรียกว่าอะไรเอ่ย"
  คราวนี้อาตมาถามให้เด็กๆ ตอบบ้าง
" เรียกคนมาดู"

             ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: ::005::

 ;D แสดงหลักฐานก่อน

ชายคนหนึ่งเพิ่งย้ายบ้านเข้าไปอยู่ในชนบท

ในวันหนึ่งเขาไปหาซื้ออาหารให้ไก่ที่เลี้ยงเอาไว้กินไข่ เขาเจอร้านขายของชำเพียงร้านเดียวที่อยู่ห่างไปประมาณ 5 กิโลเมตร

เมื่อเข้าไปในร้านขอซื้ออาหารไก่ เจ้าของร้านรีบหยิบมาให้ แต่บอกว่า "ก่อนจ่ายเงิน คุณต้องแสดงให้เราเห็นว่าคุณเลี้ยงไก่จริงๆ
เรากลัวว่าคนซื้อจะเอาไปกินเอง หรือ เอาไปใช้อย่างอื่น คนเลี้ยงไก่จริงๆ ถึงจะซื้ออาหารไก่ได้"

ชายคนนั้นคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระที่สุดที่เขาเคยพบมาจึงเกิดการโต้เถียงกัน ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้
ขับรถกลับบ้านอุ้มไก่ตัวหนึ่งไปให้เจ้าของร้านดูเขาจึงซื้ออาหารไก่ได้

สัปดาห์หนึ่งผ่านไป ชายคนนั้นไปซื้ออาหารหมาที่ร้านเดิม ด้วยความสะเพร่าเขาลืมอุ้มเจ้าหมา มาด้วย
เจ้าของร้านยืนกรานที่จะต้องเห็นตัวหมาก่อนจึงจะยอมขายให้ เขาต้องเสียเวลาย้อนกลับมาอุ้มหมา กลับไปจึงสามารถซื้ออาหารหมาได้

สองสามวันต่อมา ชายคนนี้ได้ไปที่ร้านเดิมอีกครั้ง คราวนี้เขาถือกล่องรองเท้าที่ปิดฝาไว้อย่างมิดชิด
แต่เจาะรูเล็กๆ ไว้รูหนึ่ง

เมื่อเดินเข้าไปในร้าน เขาวางกล่องลงบนเคาน์เตอร์
"ลองเอานิ้วแหย่ลงไปในรู แล้วจิ้มเอามาดมดูซิ" ชายคนนั้นบอกเจ้าของร้าน

หลังจากเจ้าของร้านแหย่นิ้วลงไปและควักออกมาดมดูก็ร้องลั่น
"เฮ้ย! นี่มันอึนี่..."

"เออ ขอซื้อกระดาษชำระม้วนนึงซิ"

 ::007:: ::007:: ::007::

 ::005:: ::005:: เป็นแฟนกระทู้นี้ครับ

 ::007:: ::007:: ::007::

 ;D ;D ;D

กระทู้คลายเครียด

ขำดีครับ

55555 ::005::

ออกเวรมาตอนตีสาม ตาสว่างเลยครับ  ::005::  เดี๋ยวรอตอนเช้าผมว่าจะไปใส่บาตรพระซักสองอัน  ::005::

IoI ll ค้างคาว 3 ตัว ll IoI

ค้างคาวสามตัวอยู่ในถ้ำเล็กๆ แห่งหนึ่ง

ละแวกนั้นมีการแย่งชิงที่อยู่กันมาก
ดังนั้นพวกมันจึงตกลงกันว่าจะผลัดกันออกไปหากินที่ละตัว ตัวละ 3 ชั่วโมง
อีก 2 ตัวจะได้อยู่เฝ้าถ้ำ

ค่ำวันหนึ่ง
ค้างคาวตัวที่หนึ่งบินออกไปหากินก่อน
แต่มันไปเกินเวลาที่กำหนดไว้ร่วมชั่วโมงกว่าจะกลับ
มันได้กินแค่นิดเดียว ดูปากแล้วไม่มีรอยเลือดติดมาเลยคาดว่าคงกินผลไม้มา

แล้วค้างคาวตัวที่สองก็ออกไป
มันออกไปนานเกินกำหนดถึง 2 ชั่วโมงกว่าจะกลับ แต่มันก็ได้กินไม่มากไปกว่าตัวที่หนึ่งเท่าใดนัก
ค้างคาวตัวที่สามต่อว่า "ไปยังไงวะ ข้ารอตั้งนาน ตาลายหมดเลย"

พูดจบมันบินออกไปทันทีด้วยความโมโห
ผ่านไป 5 นาที่ ค้างคาวตัวที่ 3 ก็กลับเข้ามา
มันเอามือเช็ดเลือดสดๆ ที่ปาก ท่าทางคงจะอร่อยน่าดู

ค้างคาวอีก 2 ตัว สงสัยยิ่งนักว่าเพื่อนไปเลือดสดๆใกล้ๆ ได้จากไหน
ตัวที่ 1 "แกไปหากินยังไงวะถึงได้กินเร็วขนาดนั้น แถมมีเลือดกินด้วย"
ตัวที่ 3 "พวกแกเห็นตันไม้ใหญ่หน้าถ้ำไหมวะ"

ตัวที่สามย้อนถาม

ตัวที่ 1 "เห็น"
ตัวที่ 2 "เห็น"
ตัวที่ 3 "เออ! กรูไม่เห็น !

 ;D...ขำตอนเช้า.... ;D

 ::007:: ::007:: ::007::

            (http://imagehost.compgamer.com/uploads/b2b1bb4075.gif) (http://imagehost.compgamer.com)           (http://imagehost.compgamer.com/uploads/b2b1bb4075.gif) (http://imagehost.compgamer.com)

 ::008:: ::008:: ::008:: ::008::

เตรียมตัวเป็นยอดหญ้าเหรอ พี่ชาย  อิอิ 

(http://img144.imageshack.us/img144/5257/baby04junemk9ub4.gif) (http://imageshack.us)

ขอบคุณครับ

                 .....ผ่อนคลายดีครับ  ขอบคุณครับ

...ฮา..ดีครับ..... ::007::

ประวัติการตั้งชื่อผลไม้
สมัยโบราณกาลนานมาแล้ว มีฝรั่งมาที่เมืองไทย (ว่ากันว่าเป็นรุ่นๆเดียวกับโคลัมบัส)
ก็ได้มาเที่ยวตลาดผลไม้ ฝรั่งก็มาดูที่กล้วยก่อนอื่น
แล้วฝรั่งถามแม่ค้าว่า   \"What is this ? \"   แม่ค้าไม่รู้ภาษาอังกฤษ จึงไม่ได้ตอบอะไร
ฝรั่งเห็นดังนั้นจึงลองบีบกล้วยดู บังเอิญฝรั่งมือหนัก จึงบีบกล้วยเละ    แม่ค้าเห็นจึงร้องโวยวายว่า \" แบนแน่ๆ\"
ฝรั่งได้ฟังจึงร้องอ๋อแล้ว ก็บอกว่า \"Oh Banana !\"     หลังจากนั้น ฝรั่งก็มาชี้ที่มังคุดและถามว่า  "Is this mango ? "
แม่ค้าชายไทยโกรธที่ทำกล้วยเละ จึงบอกไปว่า   "แมงโกส้นTeen น่ะสิ"
ฝรั่งก็ร้องอ๋อ แล้วบอกว่า "Oh mangosteen"      แม่ค้าได้ด่าฝรั่งไปแล้ว ก็พอจะหายโกรธบ้าง แต่พอ
เหลือบไปเห็นฝรั่งเอามือที่เลอะกล้วยเละๆมาจับมะละกอ   ซะเลอะเทอะ จึงยัวะมาก
พอดี๊พอดีที่ฝรั่งก็ถามขึ้นมาอีกว่า "What is this ? "   แม่ค้าไม่สนใจแล้ว แม่ค้าทำท่าจะหยิบสากขึ้นมา
ด้วยต้องการจะตีหัวฝรั่ง    แต่มีคนตะโกนมาห้ามแม่ค้าว่า "ป้า ป้า อย่า.."
ฝรั่งได้ยินดังนั้นจึงนึกว่ามีคนบอกชื่อมะละกอ จึงร้อง   "oh.. papaya"


พอหอมปากหอมคอก็แล้วกันนะครับผม

จัดให้อีกเรื่องก็แล้วกันครับ

ณ ลานประหาร
นักศึกษาชายชาวอเมริกัน 3 คน เดินทางไปเที่ยวที่แม็กซิโก
ในคืนวันหนึ่งทั้ง 3 คน ดื่มเหล้าในบาร์หนักไปหน่อย
พอตอนเช้า ก็พบว่าทั้ง 3 คน ติดอยู่ในคุกและโดนตัดสินประหารชีวิตไปเรียบร้อย
แต่ทั้ง 3 คนไม่มีใครจำได้ว่าไปทำอะไรมาบ้างเนื่องจากเมาจัด   
เลยเชื่อว่าตัวเองไม่ได้ทำผิด

พอถึงวันประหารหลังจากที่นักศึกษาคนแรกถูกนำเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ไฟฟ้า
เขาก็พูดสั่งเสียออกมาว่า   
"ผมเป็นนักศึกษาจาก มหาวิทยาลัยแถบแกรนด์แคนยอน   ผมเชื่อในพลังของพระเจ้าและเชื่อว่าพระเจ้าจะเข้าข้างผู้บริสุทธิ์"
พอสิ้นเสียงเจ้าหน้าที่ก็สับสวิทช์เก้าอี้ไฟฟ้า ปรากฎว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เจ้าหน้าที่เลยเชื่อว่าพระเจ้าไม่ต้องการให้นักศึกษาคนนี้ตายจึงปล่อยตัวไป

เสร็จแล้วนักศึกษาคนที่ 2 ก็ถูกนำมานั่งเก้าอี้ไฟฟ้า
แต่ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะสับสวิทช์ไฟ นักศึกษาคนที่ 2 ก็กล่าวมาว่า
"ผมเป็นนักศึกษากฏหมายอยู่ที่ มหาวิทยาลัยอริโซน่า   ผมเชื่อว่ากฏหมายอันศักดิสิทธิ์จะเข้าข้างผู้บริสุทธิ์เสมอ"
พูดจบเจ้าหน้าที่ก็สับสวิทช์ทันทีปรากฏว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เจ้าหน้าที่เชื่อว่ากฏหมายอันศักดิสิทธิ์ไม่ต้องการให้ชายผู้นี้ตายก็เลยยอมปล่อยตัวไป

หลังจากนั้นพอนักศึกษาคนที่ 3   ถูกนำมานั่งเก้าอี้ไฟฟ้าเขาก็กล่าวว่า
"ผมเป็นนักศึกษาวิศวะไฟฟ้าที่มหาวิทยาลัย(ขอสงวนสิทธิ์ไม่เอ่ยนามสถาบัน)
และผมจะขอบอกพวกคุณว่าถ้าพวกคุณไม่ต่อสายไฟ 2 เส้นที่ขาดอยู่นั้นเข้าด้วยกัน
ไอ้เก้าอี้ไฟฟ้าตัวนี้ก็จะไม่มีวันใช้การได้"

หลังจากนั้นอีก 5 นาที วิญญานของนักศึกษาคนที่ 3 ก็ไปสู่สุขคติ


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา   แต่สุดท้าย...รู้รักษาตัวรอดน่าจะเป็นยอดดีกว่า มั้ง

 :OO :OO :OO :OO :OO

ใครบ้ากันแน่
ขณะที่หมอสมชายกำลังจะเข้าเวรอยู่นั้น (โรงพยาบาลศรีธัญญา)
ก็เหลือบไปเห็น เด่น (คนไข้) นั่งอยู่ จึงเข้าไปทักทายพูดคุยด้วย
หมอสมชาย : อ้าว เด่นกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ (ทำท่าเป็นสนใจอย่างมาก)
เด่น : อ๋อ กำลังเขียนจดหมายอยู่น่ะ หมอ
หมอสมชาย : ส่งไปให้ใครล่ะ
เด่น : ส่งให้ตัวเด่นเองแหละหมอ
หมอสมชาย : อืม...... (ไม่คิดมาก คุยกับคนบ้าก็เงี้ยแหละ) แล้ว เขียนว่าไงบ้างล่ะ
เด่น : เอ๊ะ! หมอนี่ถ้าจะบ้าแฮะ
หมอสมชาย : อ้าว ทำไมว่างั้นล่ะ
เด่น : ก็จดหมายยังไม่มาถึงผมเลย จะรู้ได้ไงล่ะว่าเขียนว่าไงมั่งน่ะ



จัดให้อีกครับผม
::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007::

สปาเก็ตตี
ทนายหนุ่มนายหนึ่งมีเรื่องชู้สาวกับเลขาส่วนตัวของเขา
หลังจากนั้นไม่นาน หล่อนก็บอกกับเขาว่าเธอท้อง
แต่ทนายหนุ่มไม่ต้องการให้ภรรยาของเขาทราบ
จึงให้เงินก้อนหนึ่งกับเลขาเพื่อให้หล่อนไปคลอดลูกและพักอาศัยที่อิตาลีสักระยะหนึ่ง
เลขาสาว: "แต่ฉันจะบอกให้คุณทราบได้อย่างไรว่า ลูกของเราคลอดแล้ว?" หล่อนถาม
ทนายหนุ่ม:"งั้นส่งไปรษณียบัตรแล้วเขียนด้านหลังว่า สปาเก็ตตี แล้วผมจะเป็นคนรับผิดชอบ ค่าเลี้ยงดูลูกของเราเอง"
เลขาสาวไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี จึงรับเงินก้อนนั้นไปแล้วบินไปอยู่ที่อิตาลี
หลังจากนั้น 6 เดือน วันหนึ่งภรรยาของทนายหนุ่มได้โทรศัพท์ไปถามทนายหนุ่ม
ภรรยา:"ที่รัก มีไปรษณียบัตรประหลาดจากยุโรปส่งมาถึงคุณวันนี้ แต่ฉันไม่เข้าใจความหมายของข้อความนั้นเลย"
ทนายหนุ่ม:"งั้นรอให้ผมกลับถึงบ้านเสียก่อน แล้วจะอธิบายให้เข้าใจ และในตอนเย็นวันนั้นเอง ทนายหนุ่มกลับถึงบ้าน อ่านข้อความในไปรษณียบัตร แล้วล้มลงกับพื้นด้วยอาการหัวใจกำเริบเฉียบพลัน"
เขาถูกเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน หมอประจำห้องฯ กลับออกมาจากห้องเพื่อปลอบใจภรรยาทนายหนุ่ม
หมอ:"ไม่ทราบว่า อะไรเป็นสาเหตุให้หัวใจกำเริบครับ?"
ภรรยา: (หยิบไปรษณียบัตรให้หมอดู แล้วอ่านด้วยเสียงอันดัง)
"สปาเก็ตตี สปาเก็ตตี สปาเก็ตตี สปาเก็ตตี สองจานมีลูกชิ้น อีกสองจานไม่มีลูกชิ้น..."

ขำขำ ครับ  :OO :OO :OO

ขอบคุณมากครับ

 ;D ::007:: ::007:: ;D ::014::

ชอบมากครับ ขออีก ::002:: ::002:: ::002:: ::002::

อ่านแล้วผ่อนคลายดีครับ  ขอบคุณ ;D

เอาอีก เอาอีก เอาอีก ::002:: ::005:: ::007:: ::014::

 ::005:: ::005:: ::005::

ขอบคุณครับ... ::007:: ::007:: ::007::

ไปได้แต่ตัว...

เปาบุ้นจิ้น ขุนนางตงฉินยุติธรรมขึ้นบัลลังก์เพื่อพิจารณาคดีผู้กระทำผิดคราวเดียว 3 รายซ้อน
ท่านเปา :โทษของเจ้าทั้ง 3 ทำผิดมหันต์ สมควรตายด้วยการประหารชีวิตสถานเดียว
แต่ในความเป็นมนุษย์ของเจ้าทั้ง 3 ก่อนพวกเจ้าจะต้องถูกประหารชีวิต เจ้าทั้ง 3 อยากขออะไรก่อนตาย
นักโทษ 1 :ข้าแต่ท่านเปาที่เคารพ สิ่งที่ทำให้ข้าต้องปล้นฆ่าก็เพราะว่าครอบครัวของข้า
ต้องอดอยากยากจน ฉะนั้นก่อนตายข้าจึง อยากลิ้มรสของหูฉลามน้ำแดงสักมื้อ
ท่านเปา :เจ้าหน้าที่จัดหาหูฉลามให้เขาหม้อแล้วนำตัวไปประหาร
นักโทษ 2 :ท่านเปาที่เคารพ ก่อนที่ข้าน้อยจะถูกจับตัว ข้าน้อยเอาแต่หลบซ่อนตัว
ไม่เห็นหน้าลูกเมียตั้งนาน ดังนั้นข้าน้อยจึง อยากพบหน้าลูกเมียสักครั้ง
ท่านเปา :เจ้าหน้าที่ ส่งคนติดตามตัวลูกเมียนักโทษจนกว่าจะพบจึงประหารชีวิต
นักโทษ 3 :ใต้เท้าที่เคารพ ท่านช่างเปี่ยมไปด้วยเมตตาจริงๆ แต่ท่านจะให้ได้ที่ขอจริงๆ หรือเปล่า
ท่านเปา :เออวะ ไอ้นี่ ข้าเปาบุ้นจิ้น ได้เอื้อนเอ่ยวาจาแล้ว เจ้าหน้าที่ทุกคนที่นี่ก็ได้ยิน
ข้าไม่มีวันกลับคำหรือถอนคำพูดอย่างแน่นอน
นักโทษ 3 :ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยตัวของข้าให้เป็นอิสรภาพ จากศาลไคฟงเสียทีเหอะ ข้าอึดอัดและเบื่อที่นี่เต็มทีแล้ว
สิ้นเสียงคำขอของนักโทษแล้ว บรรยากาศในศาลไคฟงเงียบกริบ มีเพียงนักโทษ 3 คนเดียวเท่านั้น
ที่ยิ้มรับอิสรภาพอันใหล้ของตัวเอง ก่อนที่ท่านเปาจะเอ่ย
ท่านเปา :เมื่อเจ้าขอวิงวอนเช่นนี้ และเราก็ต้องรักษาคำพูดของเราที่มีต่อหน้าที่และทุกคนที่นี่
เจ้าหน้าที่ปล่อยตัวนักโทษให้เป็นอิสระทันที ส่วนหัวนั้นตัดเอาไว้ที่ศาลไคฟง





จัดให้ครับผม..........แก้เซ็ง ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007::

วันเกิดกำนัน

คนสองคนเป็นจีน อยู่ต่างจังหวัด ทั้งสองเป็น เพื่อนรักกัน เพื่อนคนหนึ่งไปสืบรู้มาว่า วันพรุ่งนี้เป็นวันเกิด
ของกำนันซึ่งอยู่อีกตำบลหนึ่ง ทั้งสองคนนี้รักนับถือกำนันมาก ทั้งสองคนก็มานั่งคิดว่า วันเกิดกำนันจะหาของอะไรไปให้ดี
(โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้มาก่อนว่ากำนันสั่งไว้ยังไง.. วันเกิดของข้าห้ามไม่ให้ใครเอาของขวัญ ของกำนัลมาให้ โดยเด็ดขาดถ้าใครฝ่าฝืนจะโดนดี)

ว่าแล้วไอ้เจ๋งกับไอ้เฮง สองเพื่อนรักต่างคนต่างก็ไปหาซื้อของกำนัลเพื่อไปให้งานวันเกิดกำนัน พรุ่งนี้
ไอ้เจ๋งหาซื้อกล้วยหอมลูกงาม ๆ สองกระจาด อุตสาห์หาบข้ามทุ่งไปที่บ้านกำนัน พอถึงบ้านกำนัน ก็เอาหาบวางเข้าไปหากำนัน แล้วพูดว่า
    
ไอ้เจ๋ง : อากังนัง วันนี้วังเกิกลื้อนาอั๊วมีของเล็กๆ น้อยๆ มาให้ลื้อก้วยหองหยั่งลี สองกาจัก

กำนัน : (โมโห.. หันควับมาทันที)    กูสั่งแล้วนา วันเกิดกู ห้ามเอาของขวัญมาเด็ดขาด... ทำไมมึงทำยังงี้
แล้วต่อไปกูจะไปสั่งอะไรใครเขาได้นี่  ไอ้ตุ๋ยจับมันแก้ผ้าซิ โก้งโค้ง.. แล้วเอากล้วยหอมยัดตูดมัน

ไอ้ตุ๋ย : รีบทำตามสั่ง เอากล้วยหอมยัดตูดไอ้เจ๋ง ลูกแล้วลูกเล่า..

ไอ้เจ๋งกลับขำ หัวเราะฮึฮึ.. ไอ้ตุ๋ยชักงง

ไอ้ตุ๋ย   : เฮ้ยกูถามจริงๆ วะ มึงไม่เจ็บเลยเรอะ

ไอ้เจ๋ง : เจ็ก... เจ็กนะเจ็ก แต่กูขำไอ้เฮง      

ไอ้ตุ๋ย : มึงขำอะไรวะ

ไอ้เจ๋ง : เหลียวก็ลู้ มังกังลังมาเลี้ยว     มั - ง - เ - อ - า - ทุ - เ - ลี - ย - ง - ม - า