|
หัวข้อ: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: วัฒน์ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 10:10:18 AM "เมื่อเธอต้องการหย่าขาดจากชั้นไป....เธอควรเป็นคนที่จูงมือชั้นออกไป "
ในวันแต่งงานของผม ผมจูงมือภรรยาของผมในอ้อมแขน รถแต่งงานจอดหน้าที่พักของเรา เพื่อนเจ้าบ่าวบอกผมว่า ผมควรจะอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน ดังนั้นผมจึงทำตาม เธอเขินอายในอ้อมแขนผม ผมช่างเป็นเจ้าบ่าวที่มีความสุขที่สุดในโลก... นี่เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วสิบปี... ในวันถัดๆ มาทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรามีลูกด้วยกัน...ผมทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะหาเงินมาจุนเจือครอบครัว... เมื่อเราเริ่มมีฐานะที่ดีขึ้น... ความห่างของเราก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน... ทุกๆเช้าเราออกจากบ้านไปด้วยกันแล้วก็ถึงบ้านเวลาเดียวกัน ลูกเราเรียนที่โรงเรียนใกล้บ้าน ดูเหมือนความรักของเราช่างน่าอิจฉายิ่งนัก... แต่แล้ว ความสงบสุขก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างมิได้คาดหมาย.... เจนเข้ามาในชีวิตของผม .... ผมยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน... เจนเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลัง หัวใจผมเต้นแรงด้วยความรัก... ที่นี่...เป็นอพาร์เมนท์ที่ผมซื้อให้เธอ... เธอบอกว่า คุณเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทุกคน ถวิลหา... คำพูดของเธอทำให้ผมนึกถึงภรรยาผม... ตอนที่เราแต่งงานกันใหม่ ๆ เธอบอกว่า วันที่คุณประสบความสำเร็จ ผู้ชายอย่างคุณจะมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหา... ผมเริ่มรู้สึกลังเล... ผมรู้ว่าผมกำลังทรยศภรรยาผม... แต่ผมก็ได้ทำลงไปแล้ว.... ผมปลีกตัวออกจากเจน " วันนี้คุณไปเลือกเฟอร์นิเจอร์เองแล้วกันน๊ะ ผมต้องเข้าออฟฟิศ " แน่นอน... เธอไม่ค่อยพอใจนัก เพราะผมสัญญากับเธอว่าเราจะไปด้วยกัน... ในตอนนั้น...ความรู้สึกถึงการหย่าร้างเริ่มวิ่งเข้ามาในความคิดผม.... ทั้งที่จริงๆแล้วผมไม่เคยมีความคิดนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ผมก็พบว่าเป็นเรื่องยากที่จะบอกกับภรรยาของผม.... ไม่ว่าผมจะพูดกับเธอดีสักเพียงใดเธอจะต้องเจ็บปวดใจอย่างแน่นอน... จริง ๆ แล้วเธอเป็นภรรยาที่ดีมาก... ทุก ๆ เย็นเธอจะวุ่นวายกับการทำอาหาร.. ในขณะที่ผมนั่งอยู่หน้าทีวี ทานอาหารเสร็จเราก็นั่งดูทีวีด้วยกัน... หรือ... ถ้าผมจะเลือกเป็น...นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ มองเรือนร่างอันงดงามของเจน ช่างเป็นอะไรที่หน้าฝันถึงเสียจริง วันนึงผมพูดทีเล่นทีจริงกับภรรยาของผมว่า เธอจะทำยังงัยถ้าเราหย่ากัน... เธอจ้องมองผมอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน...และเธอก็ไม่ได้ตอบว่าอะไร.. เธอมั่นใจว่าการหย่าเป็นเรื่องที่ไกลตัวเธอมาก... ผมนึกภาพไม่ออกเลยว่าหากเธอรู้ว่าเรื่องที่ผมกำลังพูดอยู่นั้นเป็นเรื่องจริง... เธอจะเป็นอย่างไร วันนึงภรรยาผมมาที่ออฟฟิศ...สวนทางกับเจนที่เพิ่งจะออกไปพอดี... พนักงานทุกคนทำหน้าตาเลิกลัก... เหมือนกำลังพยายามซ่อนอะไรบางอย่างจากเธอ.... เธอเหมือนจะรับรู้มันได้... แต่เธอก็ยิ้มน้อย ๆกับพนักงานทุกคน... แต่ผมก็สังเกตุเห็นแววตาที่เจ็บปวดของเธอภายใต้รอยยิ้มนั้น ในที่สุด...เจนก็บอกกับผมว่า...หย่ากับเธอน๊ะ..แล้วเราอยู่ด้วยกัน..ผมพยักหน้า.... ผมจะลังเลอีกต่อไปไม่ได้อีกแล้ว....ผมตัดสินใจบอกภรรยาผมในอาหารค่ำ.. ผมมีอะไรจะบอกคุณ... เธอนั่งทานอาหารอย่างเงียบๆ... ผมสังเกตุเห็นแววตาอันเจ็บปวดของเธอ...มันทำให้ผมพูดในสิ่งที่ผมต้องการพูดไม่ออก แต่ท้ายที่สุดผมก็พูดออกไป... ผมต้องการหย่า... เธอดูไม่ตกใจกับสิ่งที่ผมเพิ่งจะพูดออกไปเลย... ผมย้ำกับเธออีกครั้ง...เธอเขวี้ยงตะเกียบในมือทิ้ง... แล้วตะโกนใส่หน้าผมว่า..คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย...เราไม่ได้คุยกันอีกเลยคืนนั้น... เธอร้องไห้อย่างหนัก... ผมรู้ว่าเธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตแต่งงานของเรา... แต่ผมเองไม่สามารถหาคำตอบให้กับตัวเองได้...เป็นเพราะใจผมได้ให้เจนไปหมดแล้วงั้นเหรอ... ผมคงไม่สามารถบอกเธออย่างนั้นได้..มันจะทำให้ผมรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก... ผมร่างสัญญาการหย่าร้างขึ้น...ระบุว่า..เธอเป็นเจ้าของบ้าน... ทุกๆ อย่างในบ้าน ทั้งรถ... หุ้นบริษัท 30% ผมยกให้เธอหมด.... เธอเหลือบมองกระดาษที่ผมร่างขึ้นแล้วฉีกมันทิ้ง... มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น... ผู้หญิงที่ผมอยู่ด้วยมาเป็นระยะเวลาสิบปีกลายเป็นคนแปลกหน้ากันภายในหนึ่งวัน... ผมไม่สามารถคืนคำที่ผมพูดไปได้... เธอร้องไห้ด้วยความเสียใจอย่างที่สุด... สำหรับผมแล้ว...การร้องไห้ของเธอเหมือนเป็นการปลดปล่ยยความสับสนของตัวผมเอง... หลังจากที่ผมกลุ้มใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ของผม..ในที่สุด...มันก็เป็นรูปธรรมขึ้นมาจริงๆ เสียที คืนนั้น...ผมกลับถึงบ้านค่อนข้างดึก... เห็นเธอเขียนอะไรบางอย่างบนโต๊ะ..ผมหลับไปอย่างรวดเร็วด้วยความเพลีย... ผมตื่นขึ้นมาอีกทีแล้วพบว่า... เธอเขียนเงื่อนไขการหย่าร้างว่าเธอไม่ต้องการสิ่งใดจากผม... แต่เธอต้องการให้ผมให้เวลาเธอหนึ่งเดือนเพื่อตั้งตัวสำหรับการหย่า... และในช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนนั้นทุกอย่างต้องดำเนินไปตามปกติ... ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอต้องการให้ลูกจบการศึกษาซึ่งกำลังจะมาถึงเสียก่อน.. เธอไม่อยากให้ลูกต้องเห็นความล้มเหลวในการแต่งงานของพ่อแม่ก่อนเวลานั้นจะมาถึง... รัชต์..คุณจำได้มั๊ย...วันที่เราแต่งงานกัน...คุณประคองชั้นไว้ในอ้อมกอดในวันที่เราเข้าเรือนหอ.. ผมพยักหน้า..นั่นเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของชั้น... ชั้นมีเรื่องขอร้อง... ชั้นอยากให้คุณประคองชั้นไว้ในอ้อมกอดจากห้องนอนไปถึงด้านล่างทุกวันนับจากวันนี้ไปจนถึงวันที่เราต้องแยกจากกัน ผมยอมรับด้วยความเต็มใจ...ผมรู้ดีว่า เธอคิดถึงวันดีๆ เหล่านั้น และเธอต้องการให้ชีวิตการแต่งงานเธอจบลงด้วยความทรงจำที่ดี ผมบอกเจนถึงเงื่อนไขที่ภรรยาผมตั้งขึ้นในการหย่าร้าง เธอหัวเราะถึงความไร้สาระของเงือนไข.... ภรรยาผมบอกกับผมว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม...เธอจะต้องยอมรับผลของการหย่าร้างให้ได้... คำพูดของเธอทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างยิ่ง.... เราไม่ได้ถูกต้องตัวกันเลยนับแต่วันที่ผมขอเธอหย่า...ความจริงเหมือนจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกันด้วยซ้ำไป... พอถึงวันที่ผมประคองเธอลงจากห้องวันแรก...มันจึงทำให้ผมทำตัวไม่ถูก... ลูกชายเราตบมือแล้วพูดด้วยความดีใจว่า ว้าว...วันนี้พ่ออุ้มแม่ลงจากห้องด้วย....มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น...... เธอบอกว่าอย่าบอกลูกเราถึงเรื่องของเรา...ผมพยักหน้า...ด้วยความรู้สึกผิดอย่างเต็มเปี่ยม... ผมขับรถไปส่งเธอที่ป้ายรถเมล์..แล้วเลยไปออฟฟิศ วันถัดมา...ความรู้สึกขัดเขินเริ่มน้อยลงไป...เธอซบบนอกผม... เราใกล้ชิดกันมากจนผมได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ... ผมถึงได้ตระหนักว่า....เธอไม่ใช่เด็กสาวอีกต่อไปแล้ว...เธอเริ่มมีริ้วรอยบนใบหน้ามากขึ้น ในวันที่สาม...เธอกระซิบบอกผมว่าสวนกำลังรื้ออยู่ให้เดินระวังด้วย... ในวันที่สี่...มันช่างเหมือนกับว่าเราเป็นคู่รักที่หวานชื่นมาก...ภาพของเจนเริ่มเลือนลางไป... วันที่ห้าและหก..เธอคอยเตือนผมในเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่นเธอวางเตารีดไว้ที่ไหน.. ผมควรจะระวังอะไรบ้างตอนทำอาหาร...และอื่นๆ อีกมากมาย... ความสนิทสนมของเราเพิ่มมากขึ้นทุกที...ผมไม่ได้บอกเจนถึงเรื่องนี้เลย... ผมรู้สึกว่าผมอุ้มเธอง่ายขึ้นทุกวันโดยไม่ได้สังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอเลย... หรือบางทีคงเป็นเพราะผมแข็งแรงขึ้น...แต่แล้วผมก็พบว่ามันไม่ใช่อย่างที่ผมคิด... เป็นเพราะว่าเธอผอมลงจนไม่สามารถใส่เสื้อผ้าเดิมได้..นั่นต่างหากที่ทำให้ผมอุ้มเธอได้ง่ายขึ้น ผมรู้ดีว่าเธอพยายามซ่อนความขมขื่นเอาไว้... ลูกของเราร้องขึ้นว่า พ่อได้เวลาอุ้มแม่แล้วน๊ะ... สำหรับลูกแล้ว...การได้เห็นพ่ออุ้มแม่เป็นภาพที่เขามีความสุขที่สุด.... เธอเอื้อมมือไปกอดลูกไว้แน่น...ผมทนมองภาพนั้นไม่ได้จริง ๆ ผมกลัวว่าผมจะเปลี่ยนใจในวินาทีสุดท้าย และแล้ววันสุดท้ายก็มาถึง....ผมอุ้มเธอไว้ในอ้อมกอด...เท้าผมแทบจะก้าวไม่ออก......เธอบอกกับผมว่า... ความจริงแล้ว...ชั้นอยากให้คุณอุ้มชั้นไปจนเราแก่เถ้า...ผมกอดเธอแน่น...และผมก็ตระหนักว่า.. ชีวิตคู่ของเราขาดการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน...ผมขึ้นรถทันทีเพื่อจะไปยังจุดหมายใหม่.. ผมลังเลเล็กน้อย.. แต่ในที่สุดแล้ว..ผมก็มาพบเจนจนได้....เธอเปิดประตูออก...ผมบอกเธอว่า เจน..ผมขอโทษ...ผมจะไม่หย่า....เธอมองหน้าผม แตะหน้าผากผม.. คุณสบายดีหรือเปล่า เจน...ผมขอโทษ...ผมขอโทษจริง ๆ...ผมจะไม่หย่ากับภรรยาผม... ชีวิตการแต่งงานของเราน่าเบื่อมันเป็นเพราะผมไม่ได้ให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็กน้อย... ผมขาดการเอาใจใส่ในตัวเธอ....มันไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้รักกัน.... ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว....ว่าตั้งแต่วันที่ผมอุ้มเธอเข้าบ้าน...เธอมีลูกให้ผม...ผมควรจะประคองเธอไปจนแก่... เจนตบหน้าผมอย่างแรงและกระแทกประตูใส่ผม.... ระหว่างทางกลับบ้านผมแวะร้านดอกไม้.... พนักงานขายดอกไม้ถามว่าจะเขียนว่าอะไร....ผมบอกให้เขียนว่า...ผมจะอุ้มคุณทุกเช้าจนกว่าเราจะแก่ หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 10:17:59 AM โอ้วววว...ซึ้งค่ะพี่ ขอบคุณอีกแล้วค่ะ :~)
จากประโยค... ผู้หญิงที่ผมอยู่ด้วยมาเป็นระยะเวลาสิบปีกลายเป็นคนแปลกหน้ากันภายในหนึ่งวัน... โอว่าจริงๆแล้วฝ่ายชายต่างหากที่กลายเป็นคนแปลกหน้า...ในสายตาภรรยาเค้า ;) หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: SaSa ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 10:39:02 AM เหมือนละคร ซึ้งจริงๆ...ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: rockguns ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 10:54:57 AM โลกคงสงบสุขขึ้นเยอะ เมื่อหลายคนเป็นเช่นนี้ครับ ::002:: ::002:: ::002:: ::002::
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 10:56:48 AM จะมีผู้ชายมาก น้อยแค่ไหนคะที่คิดได้แบบนี้ :D
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 11:13:28 AM ขอบคุณครับ พี่ วัฒน์
เจ๊โอ จ๋า ผมจะอุ้มคุณทุกเช้าจนกว่าผมจะอุ้มคุณ ไม่ไหวแล้ว ในความจริง เป็นไปได้ มั๊ย ค่ะ ::008:: หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 11:14:25 AM 5555 เค้าจะต้องเป็นนักยกน้ำหนักแชมป์โอลิมปิกอ่ะค่ะ ::005::
แต่คงไม่ต้องตะโกนว่า สู้ว๊อยยยย นะคะ ::008:: หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ชัยบึงกาฬ รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 11:16:43 AM พี่วัฒ..อินเลิฟแน่ๆช่วงนี้....อิๆ
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ^-^ภูพาน~รักพ่อหลวง^-^ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 11:19:10 AM ::014::
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 11:21:24 AM :)ขอบพระคุณมากครับสำหรับเรื่องดีๆ
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Ro@d - รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 11:44:18 AM [color=teal
ความรัก และ sex เป็นเรื่องส่วนตัวพอใจ ของคน ๒ คนที่มีให้กัน.. คนอื่นไม่เกี่ยว. เป็นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่ง ได้สอน ความรักให้กับสามี ที่มอง sex เป็น ความรัก เรื่ื่องทำนองนี้ เป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน มันมีกับคนทุกคน ไม่ต่างกัน แต่ควรเก็บอาการไว้.. มันเป็นวุฒิภาวะ อย่างหนึ่ง ของคน. :)[/color] หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 12:36:07 PM ยอดหญิง ....... ยอดภรรยา หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Ramsjai ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 12:47:33 PM ::002::
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ROONEY 10 รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 12:48:47 PM ยินดีด้วยครับ...กับความรักที่เป็นอมตะตลอดไปของพี่วัฒน์และภรรยา...ไม่ผิดคนแล้วละครับ รักพี่วัฒน์ไม่เปลี่ยนแปลงและยังเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมากๆ...สุข สดชื่น ตลอดไปครับ ;D ;D
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: lek ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 12:55:24 PM :Dครับ....เป็นสำนักงานใหญ่ต้องหนักแน่นอดทน(จริงๆนะ)
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 01:26:07 PM :Dครับ....เป็นสำนักงานใหญ่ต้องหนักแน่นอดทน(จริงๆนะ) ผู้มีประสบการณ์มาชี้แนะด้วยตนเอง ขอบคุณครับ (สาขาเยอะนี่ดูแลเหนื่อยไหมครับ) หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: วัฒน์ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 01:29:54 PM :Dครับ....เป็นสำนักงานใหญ่ต้องหนักแน่นอดทน(จริงๆนะ) ผู้มีประสบการณ์มาชี้แนะด้วยตนเอง ขอบคุณครับ (สาขาเยอะนี่ดูแลเหนื่อยไหมครับ) :D พี่ปูจะขยายสาขามั๊งหรอครับ ถึงถามเป็นแนวทาง.... หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 01:43:05 PM ข้าน้อย ขอ คารวะ............ ::013:: หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Nakin ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 03:18:05 PM ความรัก และ sex เป็นเรื่องส่วนตัวพอใจ ของคน ๒ คนที่มีให้กัน .. คนอื่นไม่เกี่ยว . เป็นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่ง ได้สอน ความรักให้กับสามี ที่มอง sex เป็น ความรัก เรื่ื่องทำนองนี้ เป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน มันมีกับคนทุกคน ไม่ต่างกัน แต่ควรเก็บอาการไว้ .. มันเป็นวุฒิภาวะ อย่างหนึ่ง ของคน . :) เห็นด้วย ........... หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: CAESAR ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 03:26:24 PM ขอบคุณมากครับพี่วัฒน์ ซึ้งกินใจมากคับ :~)
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: MP 436 ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 03:36:52 PM ::002:: ::002::ยอดเยี่ยมมากครับ.......
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 04:57:33 PM เอ่อ...ทำไมกินข้าวเย็นด้วยตะเกียบล่ะครับ...อิ..อิ..::005::
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Geo ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 09:46:13 PM เรื่องพวกนี้อยู่ไม่ไกลตัวนะครับ ;)
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: mayis ที่ กุมภาพันธ์ 23, 2008, 11:02:27 PM ซึ้งดีครับคุณวัฒน์.... :VOV:
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Major ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 09:33:23 AM ซึ้งดีขอบคุณครับ เห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่เพื่อคนที่คุณรักและคนที่รักคุณ เลยนะเนี่ย
::002:: ::002:: ::002:: หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ลานดาว ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 10:49:43 AM ช่วงแรก มีผู้ชายหลายคนเป็นแบบนี้ แต่ช่วงที่สอง มีผู้หญิงน้อยคนที่อดทนได้ถึงช่วงนี้ ยามรัก สรรหาเวลาได้มากมายมาเอาใจ มาทำธุระให้ ยามเบื่อ เวลาที่คิดถึง สิ่งที่เคยกระทำให้ยามที่เคยรัก ยังทำไม่ได้เลยค่ะ. หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 10:53:25 AM พออยู่กันไปนานๆ จะขาดความเอาใจใส่ ละเลยถึงความรู้สึกค่ะ ;)
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 10:59:20 AM ช่วงแรก มีผู้ชายหลายคนเป็นแบบนี้ แต่ช่วงที่สอง มีผู้หญิงน้อยคนที่อดทนได้ถึงช่วงนี้ ยามรัก สรรหาเวลาได้มากมายมาเอาใจ มาทำธุระให้ ยามเบื่อ เวลาที่คิดถึง สิ่งที่เคยกระทำให้ยามที่เคยรัก ยังทำไม่ได้เลยค่ะ. หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:04:11 AM ขออนุญาตครับ
ผมอ่านมาเป็นร้อยเที่ยวแล้ว.... ตั้งแต่ได้รับ FW Mail เมื่อ 2-3 ปีก่อน อ่านทุกครั้ง พอถึงท่อนที่ว่า เธอเอื้อมมือไปกอดลูกไว้แน่น...ผมทนมองภาพนั้นไม่ได้จริง ๆ ผมก็น้ำตารื้น... คิดว่า วันหนึ่ง ถ้าเราเลวขนาดทำแบบนั้นได้ ภรรยาเราคงไม่มีวิธีแยบคายแบบนี้มาเตือนสติเราหรอก ด้วยความเคารพครับ หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:07:10 AM ผมก็น้ำตารื้น... คิดว่า วันหนึ่ง ถ้าเราเลวขนาดทำแบบนั้นได้ ภรรยาเราคงไม่มีวิธีแยบคายแบบนี้มาเตือนสติเราหรอก ด้วยความเคารพครับ ใช่ค่ะ ผู้หญิงหลายคน นึกไม่ถึงหรอกค่ะ ว่าวิธีนี้จะช่วยได้ เอ...วิธีนี้ใช้ได้จริงเปล่าคะ...ชักสงสัย คงต้องถามหนุ่มๆในเวบก่อน :D หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:09:47 AM ขออนุญาตครับ .............................................พี่ป๋าครับตอนนี้ภรรยาผมกำลังตั้งท้อง......ยิ่งอ่านผมยิ่งเห็นภาพครับ.....รู้สึกว่าเค้าเหนื่อยและลำบากกว่าเราจริงๆ.........อ่านที่พี่เขียนกลัวเหลือเกินครับ..................................ว่าถ้าเหตุการณ์อย่างในเมลเกิดขึ้นจริงๆ..................ผมจะลืมในสิ่งที่เธอเสียสละมอบชีวิตมาให้ผมดูแลจริงๆผมอ่านมาเป็นร้อยเที่ยวแล้ว.... ตั้งแต่ได้รับ FW Mail เมื่อ 2-3 ปีก่อน อ่านทุกครั้ง พอถึงท่อนที่ว่า เธอเอื้อมมือไปกอดลูกไว้แน่น...ผมทนมองภาพนั้นไม่ได้จริง ๆ ผมก็น้ำตารื้น... คิดว่า วันหนึ่ง ถ้าเราเลวขนาดทำแบบนั้นได้ ภรรยาเราคงไม่มีวิธีแยบคายแบบนี้มาเตือนสติเราหรอก ด้วยความเคารพครับ หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:11:28 AM ผอม บาง คงไหว
ขาว อวบ ลำบ๊าก ลำบาก ลำบากใจ จังเลยยยยยย.... ::007:: หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:13:13 AM ผอม บาง คงไหว ขาว อวบ ลำบ๊าก ลำบาก ลำบากใจ จังเลยยยยยย.... ::007:: แล้วพี่เลือกแบบไหนอ่ะคะ บางกรอบ หรือ หนานุ่ม เอ๊ย! ผอม บาง หรือ ขาว อวบ :D หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:21:21 AM .............................................พี่ป๋าครับตอนนี้ภรรยาผมกำลังตั้งท้อง......ยิ่งอ่านผมยิ่งเห็นภาพครับ.....รู้สึกว่าเค้าเหนื่อยและลำบากกว่าเราจริงๆ.........อ่านที่พี่เขียนกลัวเหลือเกินครับ..................................ว่าถ้าเหตุการณ์อย่างในเมลเกิดขึ้นจริงๆ..................ผมจะลืมในสิ่งที่เธอเสียสละมอบชีวิตมาให้ผมดูแลจริงๆ เอ้อ.... ขอ...อนุญาต...ครับ ดูแลอารมย์เธอให้ดีที่สุดครับ อารมย์เธอตอนท้องเป็นอย่างไร ลูกจะออกมานิสัยนั้นเลย.. ด้วยความเคารพครับ หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:22:05 AM อุ๊ย.......
ม่าย อาว ม่าย พู๊ดดดด ขาว อวบ โดน จายยยยยย กด ๑๑๑๗ หรือ ๑๗๑๑ ดี (http://images.tarit686.multiply.com/image/8/photos/70/500x500/11/IMG_0113.JPG?et=vdVQD1l%2Cwta0VNaodzkcsw&nmid=83472470) วาทะ ของ เจ๊ เบียบ ว่า งัย นะ...... แคลลอรี่ แต่ เช้าเลย หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:29:35 AM .............................................พี่ป๋าครับตอนนี้ภรรยาผมกำลังตั้งท้อง......ยิ่งอ่านผมยิ่งเห็นภาพครับ.....รู้สึกว่าเค้าเหนื่อยและลำบากกว่าเราจริงๆ.........อ่านที่พี่เขียนกลัวเหลือเกินครับ..................................ว่าถ้าเหตุการณ์อย่างในเมลเกิดขึ้นจริงๆ..................ผมจะลืมในสิ่งที่เธอเสียสละมอบชีวิตมาให้ผมดูแลจริงๆ เอ้อ.... ขอ...อนุญาต...ครับ ดูแลอารมย์เธอให้ดีที่สุดครับ อารมย์เธอตอนท้องเป็นอย่างไร ลูกจะออกมานิสัยนั้นเลย.. ด้วยความเคารพครับ หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:30:34 AM อุ๊ย....... ม่าย อาว ม่าย พู๊ดดดด ขาว อวบ โดน จายยยยยย กด ๑๑๑๗ หรือ ๑๗๑๑ ดี (http://images.tarit686.multiply.com/image/8/photos/70/500x500/11/IMG_0113.JPG?et=vdVQD1l%2Cwta0VNaodzkcsw&nmid=83472470) วาทะ ของ เจ๊ เบียบ ว่า งัย นะ...... แคลลอรี่ แต่ เช้าเลย ที่เคยได้ยินก็....รวมกันเราอยู่ ทิ้งกูมึงตาย อ่ะค่ะ ::005:: หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:36:16 AM อุ๊ย....... ม่าย อาว ม่าย พู๊ดดดด ขาว อวบ โดน จายยยยยย กด ๑๑๑๗ หรือ ๑๗๑๑ ดี (http://images.tarit686.multiply.com/image/8/photos/70/500x500/11/IMG_0113.JPG?et=vdVQD1l%2Cwta0VNaodzkcsw&nmid=83472470) วาทะ ของ เจ๊ เบียบ ว่า งัย นะ...... แคลลอรี่ แต่ เช้าเลย ที่เคยได้ยินก็....รวมกันเราอยู่ ทิ้งกูมึงตาย อ่ะค่ะ ::005:: ;)ที่เจียงใหม่มีร้านพิซซ่า.....................แป้งบางๆแบบนี้หลายร้านนะครับ..........................ยิ่งหน้าปลาเค็มฝรั่ง......ราดด้วยน้ำมันมะกอกใส่พริกคั่ว.................................. :D~อะหย่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:42:31 AM เค้าเรียกปลาร้าฝรั่งจ้า(แองโชววี่) :D
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:49:36 AM เค้าเรียกปลาร้าฝรั่งจ้า(แองโชววี่) :D ;Dชิมจากรสชาติเหมือนปลาเค็ม.................ดูจากการหมักเหมือนปลาร้า...........................สรุปอะหย่อยครับ ::007::หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:50:52 AM เจ๊ก็ชอบบบบบบ แต่กินเปล่าๆไม่ไหวอ่ะ ;D
หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Tiger wut ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:53:54 AM เจ๊ก็ชอบบบบบบ แต่กินเปล่าๆไม่ไหวอ่ะ ;D ::005:: ถ้าเป็นของกิน(ได้).......ผมก็ว่าเจ้ชอบไปหมดทุกอย่างหล่ะครับ....... ::005:: หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: yod - รักในหลวง ครับ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:55:23 AM (http://www.mcdang.com/DailyNews/dw286/a9.jpg) (http://www.mcdang.com/DailyNews/dw286/a10.jpg)
(http://www.mcdang.com/DailyNews/dw286/a1.jpg) (http://www.mcdang.com/DailyNews/dw286/a3.jpg) หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ลานดาว ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 11:56:31 AM ช่วงแรก มีผู้ชายหลายคนเป็นแบบนี้ แต่ช่วงที่สอง มีผู้หญิงน้อยคนที่อดทนได้ถึงช่วงนี้ ยามรัก สรรหาเวลาได้มากมายมาเอาใจ มาทำธุระให้ ยามเบื่อ เวลาที่คิดถึง สิ่งที่เคยกระทำให้ยามที่เคยรัก ยังทำไม่ได้เลยค่ะ. น้องโด่งเพิ่งแต่งงานเมื่อปีที่แล้ว ขออวยพรให้มีความสุขนะค่ะ ความรักใน 4-5 ปีของการอยู่ร่วมถือว่ายังหวานชื่น 5-10 ปี ช่วงนี้ไปถือว่าเป็นช่วงสมานฉันท์ 10 ปีขึ้นไปเป็นช่วงประคอง อาจรับได้หรือไม่ หรือเห็นอกเห็นใจกันมากขึ้น แล้วแต่บางคู่ เดี๋ยวนี้สังคมเปลี่ยนไป ความรับผิดชอบ ความอดทนในการอยู่ร่วม มีน้อยลง สิ่งที่ชอบเป็นข้ออ้างเสมอคือ...ไม่มีเวลา (ซึ่งก็จะลืมคำว่า หน้าที่และความรับผิดชอบไป) เขียนไปเขียนมาก็ใกล้ตัวเองไปทุกที สิ่งที่ทุกคน(ในเวปนี้)เห็นเป็นพยาน ยกให้เห็น 1 ใน หมื่นตัวอย่าง ยามรัก ไปยิงปืนแข่งที่สนามเพียงแต่เดินไปตัวเปล่า ลูกก็ไม่ต้องบรรจุ เล็งและยิงอย่างเดียว เดี๋ยวนี้ ทั้งหิ้ว ทั้งแบก และลากเพียงคนเดียว เพื่อนๆ ในสนาม เห็นพฤติกรรม ยามรักจนยามนี้ยังไม่เลิกล้อเรียนเลยค่ะ ทำยังไรได้นอกจากนึกถึงคำว่า "จงอดทน" หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 12:02:22 PM เจ๊ก็ชอบบบบบบ แต่กินเปล่าๆไม่ไหวอ่ะ ;D ::005:: ถ้าเป็นของกิน(ได้).......ผมก็ว่าเจ้ชอบไปหมดทุกอย่างหล่ะครับ....... ::005:: ยกเว้นของเผ็ดค่ะพี่ ;D (http://www.mcdang.com/DailyNews/dw286/a9.jpg) (http://www.mcdang.com/DailyNews/dw286/a10.jpg) (http://www.mcdang.com/DailyNews/dw286/a1.jpg) (http://www.mcdang.com/DailyNews/dw286/a3.jpg) น่าทานนิ :D~ หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: น้องโด่ง ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 12:05:37 PM ช่วงแรก มีผู้ชายหลายคนเป็นแบบนี้ แต่ช่วงที่สอง มีผู้หญิงน้อยคนที่อดทนได้ถึงช่วงนี้ ยามรัก สรรหาเวลาได้มากมายมาเอาใจ มาทำธุระให้ ยามเบื่อ เวลาที่คิดถึง สิ่งที่เคยกระทำให้ยามที่เคยรัก ยังทำไม่ได้เลยค่ะ. น้องโด่งเพิ่งแต่งงานเมื่อปีที่แล้ว ขออวยพรให้มีความสุขนะค่ะ ความรักใน 4-5 ปีของการอยู่ร่วมถือว่ายังหวานชื่น 5-10 ปี ช่วงนี้ไปถือว่าเป็นช่วงสมานฉันท์ 10 ปีขึ้นไปเป็นช่วงประคอง อาจรับได้หรือไม่ หรือเห็นอกเห็นใจกันมากขึ้น แล้วแต่บางคู่ เดี๋ยวนี้สังคมเปลี่ยนไป ความรับผิดชอบ ความอดทนในการอยู่ร่วม มีน้อยลง สิ่งที่ชอบเป็นข้ออ้างเสมอคือ...ไม่มีเวลา (ซึ่งก็จะลืมคำว่า หน้าที่และความรับผิดชอบไป) เขียนไปเขียนมาก็ใกล้ตัวเองไปทุกที สิ่งที่ทุกคน(ในเวปนี้)เห็นเป็นพยาน ยกให้เห็น 1 ใน หมื่นตัวอย่าง ยามรัก ไปยิงปืนแข่งที่สนามเพียงแต่เดินไปตัวเปล่า ลูกก็ไม่ต้องบรรจุ เล็งและยิงอย่างเดียว เดี๋ยวนี้ ทั้งหิ้ว ทั้งแบก และลากเพียงคนเดียว เพื่อนๆ ในสนาม เห็นพฤติกรรม ยามรักจนยามนี้ยังไม่เลิกล้อเรียนเลยค่ะ ทำยังไรได้นอกจากนึกถึงคำว่า "จงอดทน" หัวข้อ: Re: เราสามคน.... เริ่มหัวข้อโดย: Nakin ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2008, 01:10:20 PM ชาย รัก หญิง วิ่งจาก ร้อย ถอยเหลือ ศูนย์ มิเพิ่มพูน ตามเวลา น่าฉงน หญิง รัก ชาย ใยสลับ กลับอลวน เริ่มต้น ศูนย์ มุ่งถึง ร้อย ค่อยค่อยเต็ม ................... ;) |