หัวข้อ: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: I_DUE ที่ มีนาคม 26, 2008, 01:23:45 PM บังเอิญไปเจอกระทู้นี้ที่ห้องพลังจิต พออ่านแล้วทำให้รู้สึกดีมากๆเลยค่ะ ( สำหรับคนที่คิดว่าตัวเองกำลังแย่ ) แถมยังหัวเราะเยาะตัวเองอีกด้วย ก็เลยเก็บมาให้พี่ๆเพื่อนๆ ในเว็บ อวป. ค่ะ (http://img291.imageshack.us/img291/6440/071129e9p6121oq3.jpg) (http://imageshack.us) คนไทยเรา เมื่อไหร่ที่กำลังจะได้ ต้อนรับสมาชิกใหม่ในครอบครัว เรามัก ภาวนาขอให้เด็กที่เกิดมามีอวัยวะครบ ๓๒ แต่ในญี่ปุ่นมักน้อยกว่าเรามากค่ะ เค้าขอแค่เพียงเด็กที่เกิดมามีอวัยวะ ครบ ๕ ก็พอแล้ว คือ ๑ หัว ๒ แขน ๒ ขา หนังสือเรื่อง 'ไม่ครบ ๕ '' เขียนโดยผู้ชายคนหนึ่ง ฮิโรทาดะ โอโต ทาเกะ ที่เกิดมาขาดไปตั้ง ๔ ไม่มี ๒ แขน ไม่มี ๒ ขา ใช้ชีวิตครึ่งท่อนอยู่บนรถเข็น แต่สีหน้าแววตาไม่มีรอย หม่น แห่งความน้อยเนื้อต่ำใจ ที่มีไม่เท่า คนอื่นแม้แต่น้อย ยิ้มใส ๆ ที่ยิ้มได้ทั้ง ใบหน้าและสายตาภายใต้แว่นกลม ๆ ขาว ๆ ตี๋ ๆ คนที่มีแค่หัวกับลำตัว เขาใช้ชีวิตได้อย่างไร ต้องลองไปอ่านดู ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศชาตินิยม และเป็นสังคมอันหนึ่งอันเดียวกันเหลือเกิน จนบางทียากที่จะยอมรับความแตกต่าง แปลกดีค่ะ คนญี่ปุ่นมีปัญหาในการอยู่ร่วมกับคนพิการ ไม่ใช่ใจร้ายนะคะ แต่ ไม่รู้ว่าจะปฏิบัติตัวต่อคนพิการอย่างไร ไม่คุ้น ไม่ชิน โอโตทาเกะถ่ายทอดชีวิตของตัวเองในหนังสือ เพื่อที่จะบอกว่า 'ความพิการคือความไม่สะดวก แต่ไม่ ใช่ความไม่สบาย ' การดูแลเขาไม่จำเป็น ต้องสงสาร หรือประคองเสียจนทำให้ เขารู้สึกด้อยค่า แค่อำนวยความสะดวกบางอย่างที่เขาขาดก็เพียงพอแล้ว โชคดีเหลือเกินที่เขาเกิดมาในครอบครัวที่เข้าใจ แม่ส่งเรียนในโรงเรียนของเด็กปกติ ให้เขาได้รู้จักการใช้ ชีวิตเหมือนเด็กธรรมดาคนหนึ่งทั่วไป จนวันนี้ คนที่มีร่างกายไม่ครบ ๕ อย่างเขาสามารถฝึกฝน และเพียรพยายามจนเล่นบาสเกตบอลและเบสบอลได้ พอเรียนจบ ก็มาทำงานเป็นผู้สื่อข่าวกีฬา เมื่อไม่นานนี้ มีข่าวของเขาลงใน หนังสือพิมพ์อีกครั้ง ล่าสุด เขาลาออกแล้ว เพื่อมาประกอบอาชีพ ที่เขาภาคภูมิใจมากที่สุดตอนนี้...คือการเป็นคุณครูค่ะ สอนวิชาศีลธรรมให้กับเด็ก ป.๑-ป .๖ ที่โรงเรียนประถมแห่งหนึ่งในกรุงโตเกียว เพื่อสอนให้เด็กเรียนรู้ถึงความแตกต่างในสังคม นอกจากตำราเรียนแล้ว สื่อการสอนที่ดีที่สุดอีกชิ้นหนึ่งของเขาก็คือ ประสบการณ์ชีวิตจริงที่เด็ก ๆ ได้เรียนรู้โดยมองจากชีวิตของ คุณครูโอโตทาเกะคนนี้นี่เอง (อ่านออก เสียงแบบ 'ทีวีแชมเปี้ยน ' จะได้อารมณ์มาก) คุณครูให้สัมภาษณ์ว่า ความฝัน สูงสุดอีกอย่างของเขาคือ อยากให้คน ในโลกอยู่กันอย่างสันติ... " หากศักยภาพและตัวตนของผม ทำให้เข้าใกล้ความหวังแม้เพียงก้าวเดียว ผมก็พอใจและรู้ซึ้งถึงความหมายของการได้เกิดมาบนโลกนี้แล้ว " นั่นสิคะ ทำไมบางทีที่เรารู้สึกแย่ เราชอบถามตัวเองว่า ทำไมเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นกับเรา ? ทำไมโลก ไม่ยุติธรรมกับเรา ? ในขณะที่โลกสร้างอาวุธครบ มือมาให้ สร้างลมหายใจไว้เป็นเสบียง แล้วปล่อยเราลงมาต่อสู้ ในขณะที่บางคน โลกให้แต่ลมหายใจ แต่เขายังพยายามหาคุณค่าและประโยชน์ของตัวเอง ที่จะให้กับโลกใบนี้ ทำไมเราถึงได้คิดต่างกันขนาดนี้ อ่านแล้วบางทีถึงอยากหัวเราะเยาะตัวเอง ๒ แขน ๒ ขาไม่มี สิ่งที่ยากที่สุดของเขาคือเดิน หรือกอด ใครสักคน ซึ่งเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับ เรา แต่ทำไมชีวิตที่มีอวัยวะเกิน ๕ อย่างเราถึงยิ้มได้ไม่เท่าเขา ทุกข์โศกเสียใจ ท้อใจกับบางเรื่องมากจนเกินจำเป็น ทั้ง ๆ ที่เรามีในสิ่งที่คนอื่นขาด ตั้งมากมาย หายใจลึก ๆ เวลาเจอปัญหา ถ้าหายใจเข้าแล้วยังหายใจออกได้ นั่น แสดงว่าทุกอย่างยังเป็นเรื่องเล็กอยู่ เพราะลมหายใจยังเป็นของเรา เมื่อไ รก็ตามที่เราเจอเรื่องหนักมาก ๆ แล้วยัง สามารถใช้นิ้วมือกดโทรศัพท์ไปเล่าให้ ใคร ๆ ฟังได้ว่า ฉันแย่ แล้ว เศร้าเหลือเกินละก็ แปลว่าเรายัง โชคดีกว่าคนอื่นอีกมาก ชีวิตไม่ครบ ๕ อย่างคุณครูโอโต- ทาเกะ ๒ แขน ๒ ขาที่คุณครูไม่มี ทดแทนไม่ได้กับหัวใจที่ อาจมีมากกว่า คนอื่น ๆ ชีวิตครึ่งท่อนบนรถเข็น คือ กำลังใจของคนทั่วโลกที่มีโอกาสได้เรียน รู้ชีวิตของคุณครู และแอบอิจฉารอยยิ้ม หลังแว่นตานั้นอยู่... ถ้าชีวิตนี้มีโอกาสยิ้มได้มากเท่า ที่ครูยิ้ม...ก็ดีใจมากแล้ว หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: pimnaka ที่ มีนาคม 26, 2008, 01:28:25 PM อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆค่ะดิว มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย
ขอบคุณมากๆน๊าาาาาาาาาา สำหรับข้อความดีๆ หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: ฮิวโก้ ที่ มีนาคม 26, 2008, 01:50:36 PM ;D...ขอบคุณครับ.. ::014::
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: หงส์ซิ่ง ♥ รักในหลวง ♥ ที่ มีนาคม 26, 2008, 02:27:44 PM ขอบคุณมากครับ น้องดิว :) หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: วัฒน์ ที่ มีนาคม 26, 2008, 02:29:32 PM :) เยี่ยม ขอบคุณครับสำหรับบทความดีๆ
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: น้าพงษ์...รักในหลวง ที่ มีนาคม 26, 2008, 04:14:20 PM ....ขอบคุณครับ.... ::002::
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: samcolt- รักในหลวง ที่ มีนาคม 26, 2008, 07:46:52 PM โลกสร้างอาวุธครบ มือมาให้ สร้างลมหายใจไว้เป็นเสบียง แล้วปล่อยเราลงมาต่อสู้
ในขณะที่บางคน โลกให้แต่ลมหายใจ ::014:: หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: หินเหล็กไฟ ที่ มีนาคม 26, 2008, 09:00:56 PM ผมก็รู้สึกขาดๆเหมือนกันครับ
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: BADBOY ที่ มีนาคม 26, 2008, 09:36:39 PM ชอบท่อนนี้ที่สุดครับ...
"เวลาเจอปัญหา ถ้าหายใจเข้าแล้วยังหายใจออกได้ นั่น แสดงว่าทุกอย่างยังเป็นเรื่องเล็กอยู่" หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: FUFUFUFU ที่ มีนาคม 26, 2008, 09:39:06 PM ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: SaSa ที่ มีนาคม 26, 2008, 09:58:00 PM ขอบคุณครับ...
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: supreme ที่ มีนาคม 26, 2008, 09:58:49 PM ขอบคุณครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ มีนาคม 26, 2008, 11:33:09 PM ::002:: ::002:: ::002:: ;) ;)
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: yotaga ที่ มีนาคม 27, 2008, 12:03:31 AM "เพราะเราไม่ได้มีประสบการณ์อย่างเค้า
เราจึงไม่ได้เตรียมกายเตรียมใจให้แข็งแกร่งเช่นเค้า เค้าทำใจให้เรียนรู้ที่จะอยู่บนโลกนี้ในแบบของเค้ามาตั้งแค่เกิด ดังนั้นเค้าจึงดูเหมือนจะมีความสุขมากกว่าเราเพราะเค้ายอมรับในสิ่งที่เค้าเป็นได้" ;D ;D ขอบคุณน้องดิวที่สรรหามาให้อ่าน ทำให้เกิดพลังใจขึ้นมาเยอะเลย ::002:: หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ มีนาคม 27, 2008, 12:15:32 AM ขอบคุณครับ...:D
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: สหายเล็กน้อย ที่ มีนาคม 27, 2008, 02:14:34 AM (http://img519.imageshack.us/img519/4526/1697954463wr2.gif) (http://imageshack.us)
:D :D :D ... คนเราเป็นครู ... ก็ต้องแบบนี้แหละน๊า ... ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: boon(เสือไบ) ที่ มีนาคม 27, 2008, 03:01:28 AM ขอบคุณมากครับ อ่านแล้วมีกำลังมากขึ้น ;D
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: carrera ที่ มีนาคม 27, 2008, 05:18:21 AM หน้าตาดีด้วยนะนั่น ;D ;D ;D หน้าแกยิ้มดีครับ
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: ตูมตาม - รักในหลวง - ที่ มีนาคม 27, 2008, 07:33:18 AM อ่านแล้ว....ทำให้คิดว่า....เรายังมีอะไรที่เราทำได้และำี่ดี....ที่น่าจะต้องทำำให้สังคมอีกเยอะเลยครับ ::002::.....ขอบคุณครับ..... ::014::
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: Udomkd ที่ มีนาคม 27, 2008, 09:02:16 AM "คน" เมื่อยังมีความคิด โลภ กิเลสความยากอยู่ จะไม่เคยรู้สึกว่าตัวเอง "พอ"ครับ
อันนี้มิได้ว่าใคร ตัวผมเองก็มี และเป็นผู้โลภ อยาก ยากที่จะขจัด ก็ต้องเป็นอยู่อย่างนี้ หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป ที่ มีนาคม 27, 2008, 11:46:45 AM ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: อ้วน 008 รักในหลวง ที่ มีนาคม 27, 2008, 01:38:51 PM :Dเรามีครบ ทั้งสั้น ทั้งยาว เห็นเพื่อนมีหลายกระบอก นึกว่าเรายังขาดอีกเยอะ อ่านบทความนี้แล้ว เราก็มีครบเหมือนกัน ตั้งหน้าตั้งตาหากระสุนมายิงดีกว่า ::002::ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับ ::014::
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ มีนาคม 27, 2008, 01:45:30 PM ขอบคุณครับ..
ความสงสารตัวเองคือรากเหง้าแห่งความท้อถอย ความท้อถอยคือรากเหง้าแห่งความล้มเหลว หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: Min-Min ที่ มีนาคม 27, 2008, 02:56:57 PM ขอบคุณนะคะน้องดิว :D
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: ชัยบึงกาฬ รักในหลวง ที่ มีนาคม 27, 2008, 07:15:44 PM ท้อ...แต่อย่าถอยครับ...ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆครับ
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: bobby ที่ มีนาคม 27, 2008, 11:21:36 PM ขอบคุณครับ น่านับถือจริงๆ
หัวข้อ: Re: เรามีครบ ... แต่ทำไม ... เหมือนขาด เริ่มหัวข้อโดย: Nakin ที่ มีนาคม 28, 2008, 12:31:25 AM เรื่องนี้ ทำให้คนจำนวนมากมีกำลังใจ และ ได้ข้อคิดหลายอย่างครับ ขอบคุณครับ ;) ;) |