เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ได้ไอเดียมาจากกระทู้" ของขวัญ สมัยเป็นเด็ก เรียน มัธยม ของท่าน คือสิ่งใดครับ "ที่พี่Ro@dตั้งไว้ เลยเกิดคำถามในมุมกลับ

ว่าของที่เพื่อนๆสมาชิกเคย"ให้"ผู้อื่น ในลักษณะ"ของขวัญ"แล้วรู้สึกว่าของชิ้นนั้นมีคุณค่าต่อผู้รับที่สุดคือชิ้นไหนครับ ?

ซื้อแว่นเรฯหนังให้พ่อครับ...

น.บ.ท ให้พ่อแม่  :D
และวันแต่งงานให้แฟน  :VOV:

ผมให้หนังสือ  คู่มือมนุษย์ ฉบับสมบูรณ์กับพี่ที่นับถือกันในวันเกิดครับ

ซื้อนาฬิกาให้พ่อครับ..

ตอนทำงานได้เงินเป็นของตัวเองครั้งแรก

ใส่ฟันปลอมให้แม่ทั้งปากตอนเรียนจบ ปวส.ครับ

        ให้อะไรใครไปจำไม่ค่อยได้แล้วครับน้าจ้าว ..... แต่ถ้าใครที่ให้อะไรมาแม้เล็กๆน้อยๆก็มักไม่ลืม (จริงๆก็มีบ้างแหละ) ..... แฮ่ แฮ่

ทำงานพิเศษช่วงปิดเทอมตอนปวช.1 ได้เงินมา5พันกว่าบาท ใส่ซองให้แม่หมดเลย.......อิอิ

น้ำพริกกุ้งเสียบที่พี่ปูให้มา ยังจำได้นะคราบ........อิอิ

นึกขึ้นได้ ว่าตั้งกระทู้ถามแบบนี้ เพื่อนสมาชิกหลายท่านอาจจะเขิน...บางท่านไม่ค่อยอยากตอบ กลัวจะถูกมองว่าอวดตัว

อยากขอว่าทำดีไม่ต้องเขิน การเป็นผู้ให้เป็นเรื่องดี อยากให้ช่วยกันเล่า เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจ+ช่วยจุดประกายไอเดียให้กันครับ

********************************

สมัยเรียนมหาลัยผมเคยซื้อรถโฟล์คเต่าปี73ให้น้องชาย ซื้อปากกาให้น้องสาว ซื้อนาฬิกาให้แม่ยายฯลฯ

แต่ทั้งหมดไม่ได้เสี้ยวของนาฬิกาไขลานเก่าๆเรือนนึงที่ซื้อให้พ่อ ....

พอเริ่มเข้าช่วงวัยรุ่น ผมกับพ่อค่อนข้างห่างเหิน มีหลายช่วงที่ถึงกับห่างหาย บังเอิญว่านาฬิกาเรือนนี้มันทะลึ่งผ่านมาอีตอนไม่มีตังค์ บังเอิญอีกว่าผมดันจำได้(ยังไงก็ไม่รู้)ว่าสมัยประถมพ่อเคยบอกว่าชอบ เห็นแล้วใจมันเต้นผาง ว่าของชิ้นนี้มันของพ่อกรู เลยตัดใจขายนาฬิกาในกรุของตัวเองออกไปแลก

ซื้อมาเสร็จก็ฝากน้องสาวเอาไปให้ ให้บอกว่าลูกๆลงขันกันซื้อให้ พ่อจะได้ไม่เขิน .... แต่น้องสาวสุดท้องมันไม่ยอม ดันไปบอกพ่อซะหมดไส้ว่าผมขายสมบัติตัวเองไปซื้อให้

พ่อไม่เคยมาพูดขอบใจ พ่อผมมีนาฬิกาหลายเรือนเกือบทุกเรือนแพงกว่าเรือนนี้ พ่อผมไม่เคยสนใจสมบัติพวกนี้อยู่แล้ว แต่2ปีมานี้พ่อผมไม่เคยใส่นาฬิกาเรือนอื่นอีกเลย

กลายเป็นเรื่องซึ้งๆในครอบครัวไปเลย อิ อิ อิ :D
 

        น้าจ้าวน่ารักเสมอ

        น้าโป้งก็ ..... ผมลืมหมดแล้วอะ

         จำได้ว่าเคยไปกินข้าวกล้องคลุกพุงปลาแห้งบ้านน้าจอยครับ ..... อร่อยกว่ากินอาหารเหลาแพงๆ

ให้ครอบครัวเยอะครับ นับเนืองได้ก็เกิน10ปี วันนี้ก็ยังให้อยู่ คงจะจนกว่าเราหรือเขา ต้องจากโลกใบนี้ไปครับ  :)

ต่างกรรม ต่างวาระ ต่างคน และเป็นอดีต ไปหมด นา่นแล้ว

เวลาผมจะให้ของใคร จะเริ่มจากตนเองที่อยากให้ 
เอาที่ระดับ เกินแสน แล้วกันครับ..  เนื่องในวันที่อยากจะให้
Rolex  ๒ เรือน Lady Date just รุ่น ๖๙๑๗๓ ธรรมดา และตัวเลขเพชร

ที่มีมูลค่าสูงกว่า ก็มีครับ แต่ไม่อยากจะจดจำ   :OO

ส่วนที่ได้รับการให้ก็พวกปืนพก ราว ๙ กระบอก
นาฬิกาก็  Rolex  ราคา ๓๕๐ K UP เหมือนกัน . :)

อยากเกิดมาเป็นน้องพี่จ้าวจังครับ.....ให้ผมเป็นน้องสักคนได้ไหมครับ?    ::007:: ::007:: ::007::

คำพูดว่า "เจริญพรครับโยมแม่" ตอนบวชเป็นพระครับ ::014::

ผมคว้าปริญญามาให้แม่ได้ชื่นชมครับ.....หลังจากรอมา 6 ปี

 ::012::ผมเป็นคนที่มองข้าม...ทั้งที่เป็นเรื่องจำเป็น...แม้กระทั่งคำว่า “ รัก “ กับคนที่ควรจะบอกครับ...เสียหาย และน่าอายจริงๆ...แต่ถ้า"การให้" นั้น ...เต็มที่...จนบางครั้ง แฟนแซว " ที่พี่ให้เค้าน่ะ มันดีกว่าของที่ใช้ในบ้านเราเลยนะ"

สาธุครับพี่..  ::014:: ::014:: ::014::

ผมไม่แน่ใจว่าอะไรเป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่เคยให้ผู้อื่น....แต่เท่าที่ประทับใจคือ...

- เห็นแม่น้ำตาไหลตอนบวชให้ท่าน
- มอบทุนการศึกษาให้เด็กๆ ครับ

 

     :D :D

การให้ของผมน่ะหรอครับ ทำให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวผมครับครับและ ให้การช่วยเหลือชาวบ้านที่มีภัยเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือแบบเร่งด่วนครับ(ยกเว้นเรื่องเงินครับ ฮี่ๆ)

คิดออกแค่สองอย่างครับ...

1.ลูกสาวสองคนที่มอบให้แฟนเลี้ยง นังหนูสองคนนี้มีค่ามากมายจริงๆครับ...

2.พาคุณพ่อไปผ่าตัดเปลี่ยนหลอดเลือดแดงใหญ่ ไปนอนเฝ้าวันก่อนผ่า(ได้คุยกับพ่อมากกว่าที่เคยคุยกันทั้งปีที่ผ่านมา) พาเข้าห้องผ่าตัด นั่งรอลุ้นอยู่ทั้งวัน พอออกมาก็เข้าไปดูที่ ICU จับมือพ่อและพ่อลืมตาขึ้นมาพบผมเป็นคนแรกครับ ข้อนี้ผมถือเป็นของขวัญที่มีค่าที่สุดที่ผมให้ตัวผมเองครับ...:D

บวชให้พ่อแม่ เมื่อตอนอายุ ๒๑

แค่คำถามเดียวจากลูกสาวคนโต อายุ ๕ ขวบเมื่อวันที่ ๓๐ พฤษภาคม ปีที่แล้ว พ่อเลิกสูบบุหรีหรือยัง ผมตอบไปว่า พ่อเลิกสูบบุหรี่แล้ว จนกระทั่งวันนี้ เกินหนึ่งปีแล้วครับ ทั้งบ้านดีใจกันมากครับ

ผมไม่เคยบวชเลยครับพี่...

นับถืออย่างยิ่งครับ...::014::

สวัสดียามเช้าครับ ยังทำงานอยู่อีกเหรอครับพี่จง  :o :o :o

อิ อิ  ผิดกระทู้  นึกออกจะมาตอบ ;D
 

มากสุดที่เคยทำให้พ่อคือ การพาท่านไปผ่าตัดใส่เลนส์ตาใหม่ที่รัตนิน
พ่อผมมองไม่เห็นมาหลายปี  ผมกลับไปเมืองไทยก็พาท่านไปตรวจและนัดผ่าตัดเลย
ท่านมองเห็นอีกครั้ง ท่านดีใจมาก  ส่วนกับลูกนั้นผมให้ทุกอย่างเท่าที่ให้ได้ ไม่มาก ไม่น้อย