|
หัวข้อ: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: หมูแดง ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:05:07 PM คืออยากให้เป็นเรื่องที่นำมาเล่้าสู่กันฟัง
เมื่อ4 ปีก่อน ได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง แม้จะรู้ว่าเรามีครอบครัวที่น่ารัก ด้วยความเห็นใจจึงคบกันมาหลายปี เหมือนพี่เหมือนน้อง จนมาวันนี้กลายเป็นคนที่ต้องไปหา โทรถึงกันทุกวัน ถามตัวเองว่าจะเดินไปทางไหน ครอบครัวที่น่ารัก ภรรยาที่รักเรา ห่วงใยเราเสมอ หรือคนใหม่ที่เพิ่งมา พลันคิดได้ ชีวิตเราสั้นนัก รักคือคำที่เรามอบให้คนที่เขารักเรามาตลอดคือคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุข คือภรรยา หลายคนอาจคิดว่าโชคดี ที่ตนเองมีหญิงอืนอีก นอกเหนือจากภรรยา แต่ผมโชคดี ที่ผมไม่ได้ทำลายคำสัญญาที่ให้ภรรยาีเมื่อตอนแต่งงานว่า คุณคือคนสุดท้ายที่ผมจะรักและเป็นสามีภรรยากัน โชคดี ที่ไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่านี้ แม้อีกคนหนึ่งต้องเสียใจ แต่อีกคนหนึ่งก็ไม่ควรมาเสียใจกับสิ่งที่ตนเองไม่ได้มีส่วนร่วมรู้เห็น และโชคดี ที่ผมกล้าพูดในสิ่งที่ผมควรพูด แม้จะช้า แต่ก็ยังดีกว่า ไม่พูด โชคดี ที่คนใหม่เข้าใจ และเสียใจ และขอบคุณที่เตือนสติเขา เขาไม่รู้ว่ารักเราตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ก็ยังรัก แต่เป็นความรักที่รักด้วยความเข้าใจ และหากเขาแต่งงานไปเขาก็ขอบคุณเราที่ทำให้เขารู้ว่าความรักที่แ้ท้จริงคืออะไร บันทึกชีวิต ของผู้ชายคนหนึ่ง 26/06/2551 หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:06:59 PM เวลา ........ เวลา ..... เปลี่ยนแปลงได้ทุกสิ่ง หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: โจ ™ ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:07:21 PM พี่เป็นผู้ชายที่ดีมากครับ น้อยคนที่จะทำอย่างพี่ได้
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:07:28 PM เป็นบันทึกของคุณpigturn(หมูหัน)เองเลยเปล่าคะ :D
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: ozero++รักในหลวงมากค่ะ++ ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:09:06 PM หากใช่ก็จะแสดงความยินดีด้วยค่ะ ขอให้ดำรงค์ความดีนี้ไว้ตลอดชีวิตนะคะ และผลแห่งกรรมดีนี้จะเกิดค่ะ ;)
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: ม่อนซัง ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:18:08 PM ;D ;D ;D
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: plo-รักในหลวง ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:22:39 PM ...เพื่อนผมกำลังเจอแบบนี้อยู่ครับ ไม่เหมือนตรงคบกับคนใหม่ได้ 2 เดือนกว่าๆ
เป็นห่วงว่ามันจะเลือกคนใหม่....เตือนไปหลายครั้ง... ตอนนี้มันบอกว่าขอหยุดแค่นี้กับคนใหม่ :)บอกเลิกไปแล้ว ดีใจครับผมยังมีเพื่อนดีอยู่ครับ หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:26:50 PM :VOV:... :VOV:.... :VOV:
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Narin CZ ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:27:04 PM ยอดมากครับ......
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: JOKER48111 **รักเมืองไทย_รักในหลวง** ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:49:41 PM นี้สิครับผู้ชายตัวจริงกล้าทำกล้ารับ ::002::
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: KCharng ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:53:13 PM แม่คอยเตือนเสมอครับ...
"รักแท้แพ้ใกล้ชิด" หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: BADBOY ที่ มิถุนายน 26, 2008, 06:54:27 PM ..สุดยอดครับพี่... ::002::
:VOV:ยินดีต้อนรับสู่เราชาวสมาคม "คนดีของเมีย" ครับ..... ::007:: http://www.gunsandgames.net/smf/index.php?topic=57251.0 ::005:: หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: NatthaphoN_ ที่ มิถุนายน 26, 2008, 07:17:33 PM อื่ม.....
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Udomkd ที่ มิถุนายน 26, 2008, 07:37:41 PM หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Udomkd ที่ มิถุนายน 26, 2008, 07:41:50 PM พูดๆกันไปตามความรู้สึก และสำนึก ของแต่ละคนน๊ะครับ
ใครคิด และทำอะไร มันก็จะเป็นอย่างนั้น หาอะไร (ในสิ่งที่เป็นไปได้) มันก็จะได้สิ่งนั้น เรา จะทำอะไร ทำแล้วมันจะเป็นอย่างไร จะเกิดอะไรขึ้นมาบ้าง เกิดขึ้นมาแล้วจะเป็นอย่างไร ต่อไป และอะไรๆ อีกหลายๆอะไร ที่จะตามมา โอ้ย ปวดหัว คริๆ ฉะนั้น จะทำอะไร ควรจะคิดสักนิด ว่าจะเกิดอะไรต่อไป แล้วค่อยตัดสินใจอีกที ว่าจะทำอย่างไร (ดี) เป็นสิทธิ์ของท่านเองครับ ที่จะทำหรือไม่ทำ ยิ่งพิมพ์ ก็ยิ่ง งง จบ หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: สหายเล็กน้อย ที่ มิถุนายน 26, 2008, 08:28:58 PM หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: ลานดาว ที่ มิถุนายน 26, 2008, 08:31:42 PM คืออยากให้เป็นเรื่องที่นำมาเล่้าสู่กันฟัง เมื่อ4 ปีก่อน ได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง แม้จะรู้ว่าเรามีครอบครัวที่น่ารัก ด้วยความเห็นใจจึงคบกันมาหลายปี เหมือนพี่เหมือนน้อง จนมาวันนี้กลายเป็นคนที่ต้องไปหา โทรถึงกันทุกวัน จนกลายเป็นความรัก ความห่วงใย ถามตัวเองว่าจะเดินไปทางไหน ครอบครัวที่น่ารัก ภรรยาที่รักเรา ห่วงใยเราเสมอ หรือคนใหม่ที่เพิ่งมา พลันคิดได้ ชีวิตเราสั้นนัก รักคือคำที่เรามอบให้คนที่เขารักเรามาตลอดคือคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุข คือภรรยา หลายคนอาจคิดว่าโชคดี ที่ตนเองมีหญิงอืนอีก นอกเหนือจากภรรยา แต่ผมโชคดี ที่ผมไม่ได้ทำลายคำสัญญาที่ให้ภรรยาีเมื่อตอนแต่งงานว่า คุณคือคนสุดท้ายที่ผมจะรักและเป็นสามีภรรยากัน โชคดี ที่ไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปกว่านี้ แม้อีกคนหนึ่งต้องเสียใจ แต่อีกคนหนึ่งก็ไม่ควรมาเสียใจกับสิ่งที่ตนเองไม่ได้มีส่วนร่วมรู้เห็น และโชคดี ที่ผมกล้าพูดในสิ่งที่ผมควรพูด แม้จะช้า แต่ก็ยังดีกว่า ไม่พูด โชคดี ที่คนใหม่เข้าใจ และเสียใจ และขอบคุณที่เตือนสติเขา เขาไม่รู้ว่ารักเราตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ก็ยังรัก แต่เป็นความรักที่รักด้วยความเข้าใจ และหากเขาแต่งงานไปเขาก็ขอบคุณเราที่ทำให้เขารู้ว่าความรักที่แ้ท้จริงคืออะไร บันทึกชีวิต ของผู้ชายคนหนึ่ง 26/06/2551 นับถือค่ะ นับถือที่คุณคิดได้ คุณคือลูกผู้ชายที่แน่จริง ที่กล้าทำ กล้ารับผิดชอบ กล้าทำ กล้ารับผิดชอบ คือ รับผิดชอบต่อการหน้าที่ การเป็นสามีที่ดี เมื่อเรายอมรับว่าเขาคือภรรยาของเราแล้ว เราก็ต้องรับเลี้ยงและดูแลเขาอย่างสุดกำลังเรา ไม่ทิ้งรักเก่าไปหารักใหม่ เพราะเขาไม่มีความผิดอะไร และไม่คิดหาเรื่อง พาลทะเลาะ ให้เกิดปัญหา เธอว่าฉัน ฉันว่าเธอ สรุปแล้วเธอว่าฉันเลว เธอก็เลว เราก็เลิกกัน จะมาอยู่กันทำไม ...... ไม่คิดถึงเหตุและผลว่าใครเป็นคนผิด ใครเป็นคนเริ่ม ใครลืมทำหน้าที่ของตนเอง (สรุปว่าเลิกกันค่ะคู่นี้) คนที่เริ่มวางแผนมาอย่างดี หาเรื่องพาลทะเลาะด้วย (ไม่ได้ชี้โพรงให้กระรอกนะค่ะ เพียงแต่เล่าประสบการณ์ให้อ่านค่ะ) ชีวิตเราสั้นนัก จริงๆ ค่ะ ดาว..ชอบกล่าวเสมอว่า ถ้าไม่รักคนที่รักเรา ไม่ทำดีกับคนที่อยู่ใกล้ชิดเรา จะมีประโยชน์อะไรถ้าไปทำให้กับคนอื่น ส่วนตัวเขา เราคงต้องตัดใจ อาจบอกภรรยาว่าช่วงนี้มีความทุกข์ใจ เรื่องอะไรก็ได้ แต่..อย่าบอกเกี่ยวกับเรื่องนี้ ขอให้เขาเป็นกำลังใจให้ ห่างๆ กันไป ถ้าไม่ติดต่อกันก็คงลืมไปเองค่ะ ถ้าเขาเป็นคนดีจริง เขาคงไม่มายุ่งเกี่ยวกับเรา และทำให้ครอบครัวเราต้องเดือดร้อนหรอกค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ. หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: 4FU ที่ มิถุนายน 26, 2008, 08:50:13 PM ดีจ๊ะ หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: เบิ้ม ที่ มิถุนายน 26, 2008, 08:53:09 PM ถูกต้องครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับท่าน ::002::
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Sig228-kolok ที่ มิถุนายน 26, 2008, 09:16:57 PM 8) 8) 8) มากรักมักจะทำให้ผู้อื่นตรอมตรม คนไร้น้ำใจเล่า คนไร้น้ำใจใช่ไม่มีความปวดร้าวตรอมตรมหรือไม่ คนไร้น้ำใจใช่มีชีวิตอย่างสุขสันต์หรือไม่ 8) 8) 8) หากทุกๆการกระทำในโลกนี้ต้องมีเหตุผล อย่างนั้นโลกนี้ก็ไม่มีคำว่าน้ำใจและความรักแล้ว หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: lek ที่ มิถุนายน 26, 2008, 09:33:20 PM แฟนเก่าผมรวม4คนยังไปมาหาสู่กันอยู่ สนิทกับภรรยาผมอีกต่างหาก ไม่รู้ยังไงเหมือนกันเหลือแต่ความปรารถนาดีครับ
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ มิถุนายน 26, 2008, 11:03:37 PM ยินดีด้วยครับ...
เลือกทางที่ดีและเหมาะแล้วครับ...::002:: หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: dmax_boy ที่ มิถุนายน 27, 2008, 12:26:22 AM ตอนนี้ถึงจะมีคนใหม่เข้ามาในช่วงเวลาแต่ก็ต้องจากไปเพราะการที่ผมแคร์แฟนของผมมากกว่า แต่ก็แอบแฝงด้วยความอาลัยของตัวเองครับก็ของอย่างนี้ผู้หญิงเค้าไม่ค่อยยอมกันหรอกครับ แต่ผลจะเป็นอย่างไร ผมว่าอยู่ที่จิตใจของเรามากกว่าครับ เยี่ยมครับพี่ ตั้ง สี่ ปี ผมแค่ปีเดียวแต่เหมือนตัดไฟแต่ต้นลมครับ หลีกเลี่ยงได้ก็หลีกเลี่ยงครับ ถ้านึกคึกขึ้นมาก็ลุยอ่างไปเลยครับจบแล้วจบเลยถ้าเราไม่เลยเถิดด้วยน่ะครับ ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: fink ที่ มิถุนายน 27, 2008, 01:06:49 AM เคยมีคนบอกว่าให้ถามตัวเองว่า เวลาที่เราทุกข์เรานึกถึงใครเป็นคนแรก
คนนั้นคือคนที่เราอยากจะแชร์ชีวิตด้วยจริงๆครับ ความรักนี่ก็แปลก บางครั้งก็รู้ว่างี่เง่าก็ยังทำลงไปได้ บางครั้งรำคาญแทบตายก็ไม่อยากเดินหนี บางครั้งก็ปวดหัว แต่ก็ดีใจที่ได้รู้จักความรักครับ :D หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Ramsjai ที่ มิถุนายน 27, 2008, 01:22:59 AM ::002:: ::002:: ::002::
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: น้าพงษ์...รักในหลวง ที่ มิถุนายน 27, 2008, 06:58:58 AM ;D..... ;D........ :D......... ;)
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ มิถุนายน 27, 2008, 08:28:38 AM ผมอยากมีเมียน้อย....
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: ฮิวโก้ ที่ มิถุนายน 27, 2008, 09:26:57 AM ห้วใจดวงเดียวแต่โรเนียวได้หลายหนครับ ;D
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: คมขวาน รักในหลวง ที่ มิถุนายน 27, 2008, 10:13:31 AM ผม...สิบห้าปีเต็ม...ไม่เคยเห็นหน้า
พึ่งจะได้รับ อีเมลล์ จากการที่เขาค้นหาในกูเกิ้ล ก็โทรติดต่อกัน...ความรู้สึกตอนคุยครั้งแรกมันบอกไม่ถูก ไม่ใช่ความอาลัยอาวรณ์...เพียงแต่ว่าต่างฝ่ายต่างอยากทราบ ว่า ๑๕ ปีที่จากกัน แต่ละคนมีความเป็นอยู่อย่างไร ได้พบได้เจออะไรบ้างในชีวิต ฯลฯ สำหรับผมไม่ด้พยายามที่จะติดต่อ แต่ก็ อยากเจอ ๆ ด้วยความบังเอิญมากกว่าที่จะพยายามติดตาม คงจะยาก...เขาอยู่อิสานตอนบน ที่ผมเคยไปรับราชการ ตอนนี้ผมลงไปอยู่ใต้ แต่ก็คิดว่า คงมีสักวันได้เจอแบบที่อยากจะเจอ เราขัดแย้งกันเพราะต่างคนต่าง อายุยังน้อยและต่างคนต่างแน่ ต่างคนต่างเก่ง และประสบความสำเร็จเร็วเกิน ได้รับราชการตั้งแต่อายุยังน้อยไม่จบปริญญา หลังจากที่ได้ทราบข่าวคราวกันพอสมควร เขาเป็นฝ่ายบอกว่าจะเปลี่ยนเบอร์โทรฯและอีเมลล์ แล้วจะเงียบหายไปอีกครั้ง พร้อมทั้งบอกว่า อีก ๒๐ ปี จะพยายามติดต่อใหม่อีกครั้งหนึ่ง อืม...แปลก หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: ddt_47 ที่ มิถุนายน 28, 2008, 12:55:44 AM ผมอยากมีเมียน้อย.... ผมก็เหมือนกัน.... ::005:: ::005:: ::005:: หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: ahu ที่ มิถุนายน 28, 2008, 02:31:34 AM รักเธอเสมอ......ถ้าไม่เจอคนใหม่ ;D
ไม่ใช่สิ....รักเธอเสมอ ของอัสนี วสันต์ ;D หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: kengx (นิยมความรุนแรงชั่วคราว) ที่ มิถุนายน 28, 2008, 06:13:16 PM ผมอยากมีเมียน้อย.... จะมีผลต่อจำนวนปืนในอนาคตนะครับ เนื่องจากเมียชื่อน้อย แต่แพงกว่าปืน ผมก็เหมือนกัน.... ::005:: ::005:: ::005:: หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: fokbye ที่ มิถุนายน 29, 2008, 08:50:59 AM เรื่องแบบนี้ ทุกข์ใจ และ ต้องใช้กำลังใจ+ความเด็ดขาด มากๆ ครับ
โบราณว่าไว้ "อย่าเล่นกับไฟ" เพราะมีแต่เจ็บแสบ ปวดร้อน เวลา....เท่านั้นครับ....เป็นกำลังใจให้เดินข้ามผ่านไปได้ครับ หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: หมูแดง ที่ กรกฎาคม 08, 2008, 05:06:36 PM ตอนนี้ผมมีความสุขที่สุด มองย้อนไป ที่ผ่านมาไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง เพราะตอนนี้มีความสงบในใจด้วย ผมรักคนที่ใช้ชีวิตด้วยกันมากกว่าเดิม ห่วงเขามากกว่าเดิม กอดเขาได้แน่นกว่าเก่า ความสุขที่ได้อยู่กับคนที่เรารักและรักเรา ที่ผ่านมาเสมือนเป็นพายุที่ผ่านมาเพื่อให้บทเรียนในชีวิต ขอบคุณ เพื่อนที่ผ่านมาให้ความเห็น และให้กำลังใจ
08/07/2551 หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: day<รักในหลวง> ที่ กรกฎาคม 08, 2008, 06:35:51 PM เยี่ยม ครับพี่ นับถือ ::002:: ::002:: ::002::
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Ch@i-Yo. ที่ กรกฎาคม 08, 2008, 10:24:12 PM ฝากให้ชายหนุ่มทุกท่านที่แต่งงานแล้ว และ จขกท. ด้วยครับ ( เคย post มาแล้วครั้งนึง )
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วกินใจมาก ลองอ่านและซึมซาบความรู้สึกอย่างช้า ๆ “ เมื่อเธอต้องการหย่าขาดจากชั้นไป.... เธอควรเป็นคนที่จูงมือชั้นออกไป ” ในวันแต่งงานของผม ผมจูงมือภรรยาของผมในอ้อมแขน รถแต่งงานจอดหน้าที่พักของเรา เพื่อนเจ้าบ่าวบอกผมว่า ผมควรจะอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน ดังนั้นผมจึงทำตาม เธอเขินอายในอ้อมแขนผมผมช่างเป็นเจ้าบ่าวที่มีความสุขที่สุดในโลก... นี่เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วสิบปี... ในวันถัดๆ มาทุกอย่างก็เหมือนเดิม เรามีลูกด้วยกัน...ผมทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะหาเงินมาจุนเจือครอบครัว... เมื่อเราเริ่มมีฐานะที่ดีขึ้น... ความห่างของเราก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน... ทุก ๆเช้าเราออกจากบ้านไปด้วยกันแล้วก็ถึงบ้านเวลาเดียวกัน ลูกเราเรียนที่โรงเรียนใกล้บ้าน ดูเหมือนความรักของเราช่างน่าอิจฉายิ่งนัก... แต่แล้ว ความสงบสุขก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างมิได้คาดหมาย.... เจนเข้ามาในชีวิตของผม .... ผมยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน... เจนเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลัง.. หัวใจผมเต้นแรงด้วยความรัก... ที่นี่...เป็นอพาร์ทเมนท์ที่ผมซื้อให้เธอ...เธอบอกว่า คุณเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงทุก คน ถวิลหา... คำพูดของเธอทำให้ผมนึกถึงภรรยาผม... ตอนที่เราแต่งงานกันใหม่ ๆ ..เธอบอกว่า วันที่ คุณประสบความสำเร็จ ผู้ชายอย่างคุณจะมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้ามาหา... ผมเริ่มรู้สึกลังเล... ผมรู้ว่าผมกำลัง ทรยศภรรยาผม... แต่ผมก็ได้ทำลงไปแล้ว.... ผมปลีกตัวออกจากเจน “ วันนี้คุณไปเลือกเฟอร์นิเจอร์เองแล้วกันนะ ผมต้องเข้าออฟฟิศ ” ... แน่นอน... เธอไม่ค่อยพอใจนัก เพราะผมสัญญากับเธอว่าเราจะ ไปด้วยกัน... ในตอนนั้น...ความรู้สึกถึงการหย่าร้างเริ่มวิ่งเข้ามาในความคิดผม....ทั้งที่จริงๆ แล้วผมไม่เคยมีความคิดนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ผมก็พบว่าเป็นเรื่องยากที่จะบอกกับภรรยาของผม.... ไม่ว่าผมจะพูดกับเธอดีสักเพียงใด... เธอจะต้องเจ็บปวดใจอย่างแน่นอน... จริง ๆ แล้วเธอเป็นภรรยาที่ดีมาก... ทุก ๆ เย็นเธอจะวุ่นวายกับการ ทำอาหาร..ในขณะที่ผมนั่งอยู่หน้าทีวี ทานอาหารเสร็จเราก็นั่งดูทีวีด้วยกัน... หรือ... ถ้าผมจะเลือกเป็น...นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์.... มองเรือนร่างอันงดงามของเจน... ช่างเป็นอะไรที่หน้าฝันถึงเสียจริง วันนึงผมพูดทีเล่นทีจริงกับภรรยาของผมว่าจะเธอจะทำยังไงถ้าเราหย่ากัน... เธอจ้องมองผมอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน...และเธอก็ไม่ได้ตอบว่าอะไร..เธอ มั่นใจว่าการหย่าเป็นเรื่องที่ไกลตัวเธอมาก...ผม นึกภาพไม่ออกเลยว่าหากเธอรู้ว่าเรื่องที่ผมกำลังพูดอยู่นั้นเป็นเรื่องจริง... เธอจะเป็นอย่างไร วันนึงภรรยาผมมาที่ออฟฟิศ...สวนทางกับเจนที่เพิ่งจะออกไปพอดี... พนักงานทุกคนทำหน้าตาเลิกลัก... เหมือนกำลังพยายามซ่อนอะไรบางอย่างจากเธอ.... เธอเหมือนจะรับรู้มันได้... แต่เธอก็ยิ้มน้อย ๆ กับพนักงานทุกคน....แต่ผมก็สังเกตุเห็นแววตาที่เจ็บปวดของเธอภายใต้รอยยิ้มนั้น ในที่สุด...เจนก็บอกกบผมว่า...หย่ากับเธอนะ..แล้วเราอยู่ด้วยกัน..ผมพยักหน้า.... ผมจะลังเลอีกต่อไปไม่ได้อีกแล้ว....ผมตัดสินใจบอกภรรยาผมในอาหารค่ำ..ผมมีอะไรจะบอกคุณ... เธอนั่งทานอาหารอย่าง เงียบ ๆ...ผมสังเกตเห็นแววตาอันเจ็บปวดของเธอ...มันทำให้ผมพูดในสิ่งที่ผมต้องการพูดไม่ออก...แต่ท้ายที่สุดผมก็พูดออกไป...ผมต้องการหย่า...เธอดูไม่ตกใจ กับสิ่งที่ผมเพิ่งจะพูดออกไปเลย...ผมย้ำกับ เธออีกครั้ง...เธอเขวี้ยงตะเกียบในมือทิ้ง...แล้วตะโกนใส่หน้าผมว่า..คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย...เราไม่ได้คุยกันอีกเลยคืนนั้น... เธอร้องไห้ อย่างหนัก... ผมรู้ว่าเธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตแต่งงาน ของเรา...แต่ผมเองไม่สามารถหาคำตอบให้กับตัวเองได้...เป็นเพราะใจผมได้ให้เจนไปหมดแล้วงั้นเหรอ...ผมคงไม่สามารถบอกเธออย่างนั้นได้..มันจะทำให้ผมรู้สึกผิด มากขึ้นไปอีก... ผมร่างสัญญาการหย่าร้างขึ้น...ระบุว่า..เธอเป็นเจ้าของบ้าน...ทุก ๆ อย่างในบ้าน ทั้งรถ... หุ้นบริษัท 30% ผมยกให้เธอหมด.... เธอเหลือบมองกระดาษที่ ผมร่างขึ้น...แล้วฉีกมันทิ้ง...มันทำให้ผมรู้สึก เจ็บปวดมากขึ้น...ผู้หญิงที่ผมอยู่ด้วยมาเป็นระยะเวลาสิบปีกลายเป็นคนแปลกหน้ากันภายในหนึ่งวัน...ผมไม่สามารถคืนคำที่ผมพูดไปได้...เธอร้องไห้ด้วยความเสียใจอย่างที่สุด ...สำหรับผมแล้ว...การร้องไห้ของเธอเหมือนเป็นการปลดปล่อยความสับสนของตัวผมเอง...หลังจากที่ผมกลุ้มใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ของผม..ในที่สุด...มันก็เป็นรูปธรรมขึ้นมาจริง ๆ เสียทีคืนนั้น...ผมกลับถึงบ้านค่อน ข้างดึก...เห็นเธอเขียนอะไรบางอย่างบนโต๊ะ..ผมหลับไปอย่างรวดเร็วด้วยความเพลีย...ผมตื่นขึ้นมาอีกทีแล้วพบว่า...เธอเขียนเงื่อนไขการหย่าร้างว่าเธอไม่ต้องการสิ่งใดจากผม... แต่เธอต้องการให้ผมให้เวลาเธอหนึ่งเดือนเพื่อตั้งตัวสำหรับการหย่า...และในช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนนั้นทุกอย่างต้องดำเนินไปตามปกติ...ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอต้องการให้ลูกจบการศึกษา ซึ่งกำลังจะมาถึงเสียก่อน..เธอไม่อยากให้ลูกต้องเห็นความล้มเหลวในการแต่งงานของพ่อแม่ก่อนเวลานั้นจะมาถึง...รัชต์..คุณจำได้มั้ย...วันที่เราแต่งงานกัน...คุณประคองชั้นไว้ใน อ้อมกอดในวันที่เราเข้าเรือนหอ..ผมพยักหน้า..นั่นเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของชั้น...ชั้นมีเรื่องขอร้อง...ชั้นอยากให้คุณประคองชั้นไว้ในอ้อมกอดจากห้องนอนไปถึงด้านล่างทุกวัน นับจากวันนี้ไปจนถึงวันที่เราต้องแยกจากกัน ผม ยอมรับด้วยความเต็มใจ...ผมรู้ดีว่า เธอคิดถึงวันดีๆ เหล่านั้น...และเธอต้องการให้ชีวิตการแต่งงานเธอจบลงด้วยความทรงจำที่ดี ผมบอกเจนถึงเงื่อนไขที่ภรรยาผมตั้งขึ้นในการหย่าร้าง...เธอหัวเราะถึงความไร้สาระของเงือนไข....ภรรยาผมบอกกับผมว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม... เธอจะต้องยอมรับผลของการหย่าร้างให้ได้... คำพูดของเธอทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างยิ่ง.... เราไม่ได้ถูกต้องตัวกันเลยนับแต่วันที่ผมขอเธอหย่า...ความจริงเหมือนจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกันด้วยซ้ำไป...พอถึงวันที่ผมประคองเธอลงจากห้องวันแรก...มันจึงทำให้ผมทำตัวไม่ถูก ...ลูกชายเราตบมือ แล้วพูดด้วยความดีใจว่า ว้าว... วันนี้พ่ออุ้มแม่ลงจากห้องด้วย....มันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น......เธอบอกว่าอย่าบอกลูกเราถึงเรื่องของเรา...ผมพยักหน้า...ด้วยความรู้สึกผิดอย่างเต็มเปี่ยม...ผมขับรถ ไปส่งเธอที่ป้ายรถเมล์..แล้วเลยไปออฟฟิศ วันถัดมา...ความรู้สึกขัดเขินเริ่มน้อยลงไป...เธอซบบนอกผม...เราใกล้ชิดกันมากจนผมได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ...ผมถึงได้ตระหนักว่า....เธอไม่ใช่เด็กสาวอีกต่อไปแล้ว... เธอเริ่มมีริ้วรอยบนใบหน้ามากขึ้น ในวันที่สาม...เธอกระซิบบอกผมว่าสวนกำลังรื้ออยู่ให้เดินระวังด้วย...ในวันที่สี่...มันช่างเหมือนกับว่าเราเป็นคู่รักที่หวานชื่นมาก...ภาพของเจนเริ่มเลือนลางไป...วันที่ห้าและหก ..เธอคอยเตือนผมในเรื่อง เล็กๆน้อยๆ เช่นเธอวางเตารีดไว้ที่ไหน..ผมควรจะระวังอะไรบ้างตอนทำอาหาร...และอื่นๆ อีกมากมาย...ความสนิทสนมของเราเพิ่มมากขึ้นทุกที...ผมไม่ได้บอกเจนถึงเรื่องนี้เลย... ผมรู้สึกว่าผมอุ้มเธอง่ายขึ้นทุกวันโดยไม่ได้สังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอเลย...หรือบางทีคงเป็นเพราะผมแข็งแรงขึ้น...แต่แล้วผมก็พบว่ามันไม่ ใช่อย่างที่ผมคิด...เป็นเพราะว่าเธอผอมลงจนไม่ สามารถใส่เสื้อผ้าเดิมได้..นั่นต่างหากที่ทำให้ผมอุ้มเธอได้ง่ายขึ้น ผมรู้ดีว่าเธอพยายามซ่อนความขมขื่นเอาไว้... ลูกของเราร้องขึ้นว่า พ่อได้เวลาอุ้มแม่แล้วนะ...สำหรับลูกแล้ว...การได้เห็นพ่ออุ้มแม่เป็น ภาพที่เขามีความสุขที่สุด....เธอเอื้อมมือไปกอดลูกไว้แน่น...ผมทนมองภาพนั้นไม่ได้จริง ๆ ผมกลัวว่าผมจะเปลี่ยนใจในวินาทีสุดท้าย และแล้ววันสุดท้ายก็มาถึง....ผมอุ้มเธอไว้ในอ้อมกอด...เท้าผมแทบจะก้าวไม่ออก......เธอบอกกับผมว่า...ความจริงแล้ว...ชั้นอยากให้คุณอุ้มชั้นไปจนเราแก่เฒ่า... ผมกอดเธอแน่น...และผมก็ตระหนักว่า.. ชีวิตคู่ของเราขาดการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน...ผมขึ้นรถทันทีเพื่อจะไปยังจุดหมายใหม่..ผมลังเลเล็กน้อย..แต่ในที่สุดแล้ว..ผมก็มาพบเจนจนได้....เธอเปิดประตูออก ...ผมบอกเธอว่า เจน..ผมขอโทษ... ผมจะไม่หย่า....เธอมองหน้าผม แตะหน้าผากผม.. คุณสบายดีหรือเปล่า เจน...ผมขอโทษ...ผมขอโทษจริง ๆ... ผมจะไม่หย่ากับภรรยาผม...ชีวิตการแต่งงานของเราน่าเบื่อมันเป็นเพราะผมไม่ได้ให้ความสำคัญกับรายละเอียดเล็กน้อย...ผมขาดการเอาใจใส่ในตัวเธอ....มันไม่ได้ หมายความว่าเราไม่ได้รักกัน....ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว....ว่าตั้งแต่วันที่ผมอุ้มเธอเข้าบ้าน...เธอมีลูกให้ผม...ผมควรจะประคองเธอไปจนแก่... เจนตบหน้าผมอย่างแรงและกระแทกประตูใส่ผม....ระหว่างทาง กลับบ้านผมแวะร้านดอกไม้.... พนักงานขาย ดอกไม้ถามว่าจะเขียนว่าอะไร....ผมให้เธอเขียนว่า...ผมจะอุ้มคุณทุกเช้าจนกว่าเราจะแก่ หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: พ่อบักเขตต์...รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 09, 2008, 03:41:50 AM ผมอยากมีเมียน้อย.... ..เห็นด้วยครับ และผมก็ทำได้แล้ว 1= น้อย แน่นอน หากเมียมากกว่า 1 เป็น 2 3 4 ต้องเยอะ...สรุปแล้วผมมีเมียน้อยครับ...มี 1 คน.. :VOV: หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: jakrit97 - รักในหลวง - ที่ กรกฎาคม 09, 2008, 09:24:26 AM อืม ... พักหลังมานี่ผมไม่ค่อยได้นอนกอดเมียเลย ....
ก็ลูกมันมานอนคั่น ::007:: ::007:: หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: นายต้นงิ้ว ที่ กรกฎาคม 09, 2008, 09:41:40 AM ต้องไปดูรักสามเสร้าครับ คติผมรักแท้คือการแย่งชิง รักไม่จริงคือการเสียสละ ท่านว่าจริงไหม๊ครับ
หัวข้อ: Re: เกือบไป*************************** เริ่มหัวข้อโดย: Choro - รักในหลวง ที่ กรกฎาคม 09, 2008, 11:57:57 AM ดีใจด้วยครับ
|