เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สุดยอดข่าวร้ายมาแล้ว [14 ก.ค. 51 - 18:28]
 
บ่าย 3 โมงวันศุกร์ที่ผ่านมา สถาบันประกันเงินฝากกลางสหรัฐฯ ได้สั่งปิด ธนาคารอินดี้แมค ซึ่งเคยเป็นธนาคารที่ให้สินเชื่อบ้านใหญ่เป็นอันดับ 2 ของสหรัฐฯ เพราะขาดสภาพคล่องอย่างหนัก
ธนาคารอินดี้แมค เป็นธนาคารแห่งที่ 5 ในสหรัฐฯ ที่ถูกสั่งปิดกิจการในปีนี้  มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่เมืองพาซาเดน แคลิฟอร์เนีย

ผลจากการปิดธนาคารแห่งนี้ ทำให้ผู้ฝากเงินกว่า 10,000 ราย ต้องสูญเสียเงินกว่า 500 ล้านดอลลาร์ ราว 17,000 ล้านบาท ซึ่งไม่ได้ รับการประกันจากยอดเงินฝากทั้งหมดกว่า 19,000 ล้านดอลลาร์ เพราะสถาบันประกันเงินฝากสหรัฐฯ  ประกันเงินฝากสูงสุดคนละ 1000,000 เหรียญต่อบัญชีเท่านั้น

แต่การล้มขอธนาคารอินดี้แมค เป็นเพียงน้ำจิ้มเท่านั้น

เพราะวันเดียวกันก็มีข่าวร้าย โหมกระหน่ำสองสถาบันสินเชื่อบ้านยักษ์ใหญ่ของสหรัฐฯ คือ แฟนนี เม และ เฟรดดี้ แมค ซึ่งค้ำประกันสินเชื่อบ้านในสหรัฐฯทั้งหมดเป็นมูลค่ากว่า 5 ล้านล้านดอลลาร์ ประมาณ 170 ล้านล้านบาท  กำลังตกอยู่ในอาการร่อแร่ เพราะขาดทุน และขาดเงินทุน ราคาหุ้นก็ตกต่ำ นักลงทุนขาดความเชื่อมั่น

ถ้าหาก แฟนนี เม และ เฟรดดี้ แมค ล้ม ผมก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น กับระบบการเงินสหรัฐฯ คงมีธนาคารล้มกันอีกเยอะ เพราะสองสถาบันการเงินนี้ ถือว่าเป็นสถาบันการเงินของรัฐเลยทีเดียว เพราะก่อตั้งขึ้นโดยกฎหมายพิเศษ ไม่ต้องเสียภาษีเงินได้ ไม่ต้องจ่ายธรรมเนียมการซื้อขายหุ้นในตลาดหุ้นสหรัฐฯ และมีธนาคารกลางสหรัฐฯเป็นนายแบงก์คอยปล่อยสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำให้ธุรกิจหลักของ แฟนนี เม และ เฟรดดี้ แมค ก็คือ การไปซื้อสินเชื่อบ้านจากธนาคารต่างๆในสหรัฐฯ แล้วนำมา จัดรวมกันเป็นกลุ่ม เพื่อออกเป็น ตราสารหนี้ ขายให้กับนักลงทุนทั่วโลก โดยรับประกันว่าจะจ่ายค่าดอกเบี้ยและเงินต้นคืน เพื่อให้ธนาคารในสหรัฐฯ ที่ปล่อยสินเชื่อบ้านไปแล้วมีเงินทุนกลับเข้ามาปล่อยสินเชื่อบ้านอีกรอบ
ตราสารหนี้จากสินเชื่อบ้านที่เอามารวมกันนี่แหละ คือ ต้นตอของซับไพร์มละ

แม้ นายเฮนรี พอลสัน รัฐมนตรีคลังสหรัฐฯ จะออกมายืนยันว่า สอง สถาบันการเงินมีเงินทุนเพียงพอที่จะฝ่ามรสุมครั้งนี้ไปได้ ไม่ต้องเป็นห่วง แต่ก็ไม่มีใครเชื่อ

สัปดาห์ที่ผ่านมาราคาหุ้น แฟนนี เม ร่วงลงไปถึง 32 เปอร์เซ็นต์ ถ้านับตั้งแต่ต้นปีราคาหุ้นร่วงลงไปแล้ว 65 เปอร์เซ็นต์ ถือว่าสาหัส ใน ขณะที่ เฟรดดี้ แมค หนักกว่า ราคาหุ้นสัปดาห์ที่แล้วร่วงไปถึง 47 เปอร์-เซ็นต์ นับตั้งแต่ต้นปี ร่วงไปแล้ว 75 เปอร์เซ็นต์  อนาคตริบหรี่เต็มที

ยังไม่มีใครรู้ ธนาคารกลางสหรัฐฯ และ กระทรวงการคลังสหรัฐฯ จะแก้ปัญหาสองสถาบันการเงินที่มีพอร์ตสินเชื่อบ้านรวมกันกว่า 12 ล้านล้าน ดอลลาร์สหรัฐฯ ราว 408 ล้านล้านบาท ได้อย่างไร เพราะต้องใช้เงินมหาศาลอย่างยิ่ง
แต่ถ้าสหรัฐฯปล่อยให้สองสถาบันการเงินนี้ล้ม อะไรจะเกิดขึ้น กับตลาดเงินสหรัฐฯ และตลาดเงินโลก ผมคงคาดเดาไม่ได้ มันเหมือน ระเบิดนิวเคลียร์ทางการเงิน เลยทีเดียว เพราะตราสารหนี้จากสินเชื่อ บ้านที่สองสถาบันการเงินนี้ขายออกไปมีมูลค่ากว่า 5 ล้านล้านดอลลาร์ ต้องเจ๊งกันทั้งโลก
นี่คือข่าวร้ายที่ร้ายแรงยิ่งกว่าข่าวร้ายทางการเมืองในบ้านเรา

ล่าสุดยังมีข่าวร้ายเรื่องราคาน้ำมันดิบ ที่พุ่งปรี๊ดขึ้นไปทำสถิติ ใหม่อีกครั้งที่ 147.27 เหรียญต่อบาร์เรล ก่อนจะปิดที่ 145.08 เหรียญ ต่อบาร์เรล เมื่อวันศุกร์ ผลจากความตึงเครียดในตะวันออกกลาง เมื่อ อิหร่าน เดินหน้าทดสอบขีปนาวุธ ท่ามกลางข่าวลือ อิสราเอล อาจจะโจมตีอิหร่าน

ที่ทุกคนกลัวกันก็คือ อิหร่านจะปิดช่องแคบฮอร์มุซ ซึ่งเป็น เส้นเลือดใหญ่ในการขนส่งน้ำมันดิบ ที่ใหญ่ที่สุดในโลก

ถ้าโลกไม่มีน้ำมันใช้สักอาทิตย์สองอาทิตย์ หรือทั้งเดือน มันจะหายนะขนาดไหน ผมคิดไม่ออก แค่นึกก็ปวดหัวแล้วละ.
 
 
http://www.thairath.co.th/news.php?section=society03&content=96861

ฮ่า ฮ่า ผมนึกว่าเริ่มเผาตั้งนานแล้วซะอีก

   ถ้าเกิดล่มกันขึ้นมาจริงๆ ( มีทางเป็นไปได้สูง ) คนที่มีบ้าน แล้วยังต้องจ่ายค่าผ่อนบ้านอย่างผมจะเป็นอย่างไร?   
    คนทั่วไปจะตกงานกันเยอะแยะ แล้วไม่มีเงินจ่ายค่าผ่อนบ้าน จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา(เรา)?
    แบ๊งค์จะมายึดบ้าน...เอาไปเพื่ออะไร  เพราะในเมื่อตัวธนาคารเองก็ไม่มีเงิน ตลาดอสังหา ก็ไม่ขยับ เพราะไม่มีคนซื้อ

    เฮ้อ....คิดแล้วกลุ้ม :'(

คนอเมริกันนิยมออมผ่านHedge fund
Hedge fund ใหญ่ ทรงอิทธิพล ทั้งต่อเศรษฐกิจ การเมือง และนโยบายรัฐ
ดำเนินกลวิธี ดูดผลประโยชน์จากทั่วโลก เอาเปรียบประเทศ-ประชาชนที่อ่อนแอกว่า

ถึงวันนี้...ทุนนิยมกำลังจะถล่มทลายด้วยน้ำหนักตัวของมันเอง  :DD

เป็นข่าวดี หากจะได้กลับไปใช้ชีวิตง่ายๆทำไร่ทำสวน เลี้ยงสัตว์ ตามธรรมชาติ ไม่ใช้น้ำมัน ไม่ต้องมีไฟฟ้า ด้วยกัน  ::005:: ::005::

     ผมเกรงว่ามันจะไม่ง่ายดังที่คิดน่ะสิครับพี่

.... ::004:: ::004:: ::004::......

 ::014:: ขออภัยคุณSigPro ..... มันไม่ง่ายจริงๆสำหรับผู้คุ้นเคยกับชีวิตเมือง-ชุมชน และประเทศในเขตหนาว
   ผมเพียงปลอบใจตัวเอง ว่าจากที่เคยไปอยู่กับธรรมชาติของชนบทในวันหยุดงาน
จะเป็นไรไปหากใช้ชีวิตเรียบง่ายแบบพอเพียงจริงๆ  :)  เป็นการถาวร

ถ้าเกิดขึ้นจริง  คนบ้านนอก(ที่นี่) ก็ไม่ค่อยลำบากมาก  คนกรุงจะแย่ครับพี่

เศรษฐกิจพอตกต่ำสุด....แล้วจะเริ่มดีขึ้นครับ    หายใจลึกๆ :~)

    ::014:: ไม่ใช่ครับ....ผมไม่ได้หมายความแบบประชดนะครับ  แต่จริงๆแล้ว ผมว่ามันไม่ง่ายสำหรับหลายๆคนเลยทีเดียว ไม่ต้องสนใจพวกต่างชาติหรอกครับ  เอาใกล้ๆตัวแค่คนกรุงนั่นละ  แต่ช่างมันเถอะครับ  อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แล้วเราค่อยหาทางออกกัน ;D

ทางออกมันมี......แต่ไม่เคยมีใครสนใจ.....พระเจ้าอยู่หัวทรงวางนโยบายให้กับทุกๆคนบนผืนแผ่นดินนี้....เพียงแต่หลายๆคนยังไม่ใส่ใจ..รอจนน้ำเกือบท่วมปาก...แล้วถึงรู้สำนึก......ถึงอย่างไรก็ตามมันยังไม่สายเกินไปที่จะปรับตัวเราเข้ากับหลักเศรษฐกิจพอเพียง...ทั้งนี้ไม่ใช่เราอยู่รอด แต่ประเทศชาติก็อยู่รอดด้วยเช่นกัน

ซับไพร์ม.. :OO :<<

ผมเคยดูสารคดีของอเมริกา ที่คนเมืองเบื่อชีวิตในเมืองแล้วออกไปใช้ชิวิตในป่าเขา สร้างบ้าน ล่าสัตว์ ตกปลา นานๆจะเข้าเมืองมาซื้อของใช้จำเป็น....ไม่ทราบว่าคนอเมริกาเขาสามารถเข้าไปจับจองที่ดินในป่าสร้างบ้านได้เลยหรือเปล่าครับ....

         การกลับไปสู่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง ไม่เห็นจะน่ากลัวตรงไหน

       
        ถูกต้องครับ  ลุงปู  "อย่าเห็นกงจักรเป็นดอกบัว"  อ้าวไม่ใช่  กร๊าก... ;D ;D ;D
"สูงสุดคืนสู่สามัญครับ"   จะได้กลับมาสู่ตัวตนที่แท้จริง 
เราอยู่กับความสะดวกสะบาย  โดยที่ไม่มีความจำเป็น  เราอยู่กับอะไรที่มันเป็นแบบสำเร็จรูป 
 แบบสะดวกสบายไปเสียหมด  ทั้ง ๆ ที่บางครั้ง  บางอย่างมันได้ได้จำเป็นสำหรับบางชีวิต 
ยกตัวอย่างบางเรื่อง  เช่น  บางบ้านใช้กะทิกล่องทั้ง ๆ ที่ต้นมะพร้าวอยู่ข้างบ้าน  หรือขี้เกียจซื้อมะพร้าวมาขูด
ซื้อ พริก  ซื้อตะใคร้ ฯลฯ ทั้ง ๆ ที่ดินรอบบ้านว่างเปล่าเยอะแยะ  ไปดูตามโรงเรียนมัธยมต่าง ๆ
ที่จอดรถจักรยานยนต์ไม่ไพอที่จะจอด  ต้องเป็นรุ่นทันสมัยด้วยเพียงแค่ระยะทาง ๒-๓ กม.
จักรยานไม่ต้องถามถึง  ข้าวห่อไม่ต้องพูดถึง  ถ้าในเมืองก็ประเภทฟาสต์ฟู้ด  เอ็มเคสุกี้ต้องยืนรอที่นั่ง ฯลฯ
ยิ่งต้องขนขวายหารายได้มากขึ้น  แทนที่จะบริหารที่มีและคิดลดรายจ่าย 

         ผมเห็นด้วยกับสองความเห็น ของทั้งสองท่านนี้อย่างมาก เพราะเท่าที่ผ่านมาตัวผมเองก็ใช้ชีวิต

และเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมรับกับความไม่แน่นอนที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตอยู่แล้ว ถ้าใจเรานิ่ง มั่นคง ทุกอย่างน่าจะผ่านไปได้

ี่แน่นอนครับ

สำหรับความเห็นรวมๆ สั้นๆ ผมเห็นด้วยกับคุณ ซิกโปร ครับ ว่า "ทำไม่ได้ง่ายๆ" คือเฉลี่ยเรื่องที่ทำได้ และทำได้ยากมากๆ แล้ว ก็ยังต้องว่า ทำไม่ได้ง่ายๆ

ความจำเป็นของชีวิต จริงๆ หลายอย่างก็ยังต้องการเทคโนโลยี่ชั้นสูงครับ อย่างว่าแต่ของพื้นฐานอย่าง น้ำมัน ไฟฟ้าเลย

ที่เห็นชัดคือการรักษาพยาบาล กลับไปอยู่ในธรรมชาติแล้วโรคภัยอาจน้อยลง แต่เมื่อเป็นเรื่องเจ็บป่วยขึ้นมา็ต้องหาสิ่งที่มีประสิทธภาพมากที่สุด ไม่ใช่ว่าจะตัดขาดจากโลกอุตสาหกรรมได้ ยา เทคโนโลยี่การรักษาก็ยิ่งต้องมาจากสังคมที่ไฮเทคขึ้นเรื่อยๆ

บนเที่ยวบินจากเขมรครั้งหนึ่งมีผู้หญิงเขมรนั่งรถเข็นมา พนักงานบอกว่า คุณยายเขาจะไปเข้าโรงพยาบาลในกรุงเทพฯ ผมนึกว่า โอ้ เป็นคนเขมรส่วนน้อยมากๆ ที่มีศักยภาพซื้อโอกาสในชีวิตได้ ถ้าเป็นญาติเราก็คงต้องดิ้นรนเท่าที่ทำได้เหมือนกันละครับ จะ back tothe basic ตลอดเวลาก็ไม่ไหว อายุเฉลี่ยมนุษย์ยก่อนยุคอุตสาหกรรมก็ได้แค่ประมาณไม่เกิน 50 ปี เท่านั้น

ความเห็นส่วนตัวนะครับ เรื่องที่จะให้กลับไปสู่สามัญ มันยากครับ เด็กบางคนถูกเลี้ยงมาให้อยู่ในสภาพทุนนิยมเมือง หรือโตขึ้นมาก็ อยู่ในสังคมเมือง เด็กบางคนสิบสี่สิบห้าไม่รู้จักวิธีปลูกต้นไม่ ไม่เคยนอนคืนไหนที่ไม่เปิดแอร์ ไม่เคยใช้ขันอาบน้ำ ไม่เคยรู้จักว่าเมือไม่มีไฟฟ้าแล้วจะเกิดอะไรขึ้น  คนกลุ่มที่กล่าวมานี้ผมเชื่อว่าบ้านท่านหลายคนก็มีคนกลุ่มดังกล่าวอยู่ในบ้านชองท่านด้วยครับ ส่วนตัวผมเองก็ขอกราบเรียนว่าก็ไม่ง่ายครับ แต่ตอนนี้ก็เตรียมใจไว้บ้างแล้วครับ

ไม่ง่ายครับ แต่ ก็ไม่ยากสำหรับมนุษย์ที่จะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมให้เข้ากับสถานการณ์ของโลก เมื่อเวลานั้นมาถึง ;D ;D ;Dสู้  สู้

ไม่ง่ายครับ ยากที่การเริ่มต้น  แต่ไม่ยากพอ ถ้าที่คิดจะทำ
ธรรมชาติให้สิ่งที่ปรับตัวได้เท่านั้นจึงจะอยู่รอด ::014::

คงไม่ถึงกลับไปสู่จุดเริ่มต้นหลอกครับ... ผมว่าเรายังมีความเข็มแข็งพอ... แต่อาจจะไม่สะดวกสะบาย ก็เท่านั้น...

พม่า.. เขาก็ยังค่อยๆ พัฒนาเลย...

มีข้าว.. มีน้ำ.. อย่างไรเราก็อยู่ได้ครับ...

ล่าสุดรัฐบวมประกาศ  6 มาตรการ 6 เดือน ออกมาครับพี่น้อง
ลองไปดูกัน

ปีหน้าปลูกบ้านเสร็จ  ผมก็จะปลูกผักกินเอง  ;)

ในสวนก็มีผลไม้หลายอย่างที่เริ่มมีผลให้กินได้เกือบทั้งปี

น้ำก็มีแล้วเป็นบ่อใหญ่ที่มีน้ำทั้งปี ถ้าจะขาดก็คงจะมีไฟที่ยังผลิตเองไม่ได้

ก็มองๆพวกแผงโซล่าร์ฯไว้ กับกังหันลม จะค่อยๆทำไปครับ

ด้วยควาเมคารพครับ

เป็นแบบนี้นี่เอง เพื่อนๆชาวเว๊ปถึงหาซื้อม้ากัน ;D

พี่บุญครับ ดูข่าวเห็นในอเมริกาคนไปยืนเข้าคิวถอนเงินเยอะเลยนะครับ

รัฐบาลอเมริกันจะเอาอยู่มั้ยครับ เที่ยวนี้  :)

เดินตามแนวทาง..........เศรษฐกิจพอเพียง ครับ.................... ;D

อเมริกันและเอเชียรวมทั้งจีนที่กำลังพุ่ง จะได้รับผลกระทบมากที่สุด ส่วนยุโรปจะได้รับผลกระทบบ้างแต่ไม่มากมายเท่าไหร่ เนื่องจากวัฒนธรรมในยุโรปจะพึ่งพาเศรษฐกิจท้องถิ่น ในขณะที่เอเชียcopy รูปแบบการดำรงชีวิตและเศรษฐกิจจากอเมริกา ครับ :D

.

                   ยิ่งเรารู้ถึงความมืด...มืดยิ่งๆขึ้น   นั่นแหละใกล้จะถึงจุดสว่าง .....อนิจจัง

นึกถึงตอนช่วงที่ไทยเจอวิกฤติต้มยำกุ้ง(จำปีไม่ได้)  ช่วงนั้นมีแบงค์ที่กำลังจะล้มเพราะคนแย่งกันถอนเงิน ถ้าจำไม่ผิดดอกเบี้ยฝากประจำมีบางแบบให้ถึง 10-12% ต่อปีเพื่อที่จะดึงเงินเข้าแบงค์

ช่วงนั้นจำได้นิดหน่อยครับพี่ชัช  ว่าดอกเบี้ยเงินฝากไปถึง15-16%  ดอกเบี้ยเงินกู้20กว่า%  ตายเป็นเบื่อ  ::003::  ;D

นึกว่าเบิ้มไม่ทัน ช่วงนั้นโชคดีไม่มีหนี้เป็นลาภอันประเสริฐ  ;D

คนจนจะปล้นคนรวยกินครับ

ช่วงนี้ก็เตรียมตัวเตรียมใจกันไว้ครับ ผมกลัวเศรษฐกิจล่มพร้อม ๆ กับภัยธรรมชาติมาซ้ำเติมอีก นึกถึงหนังสือการ์ตูนเมื่อสมัยตอนเป็นเด็ก ๆ เรื่องผู้รอดตายครับ เมื่อความวุ่นวายทางเศรษฐกิจเกิดขึ้น จะเกิดสงครามเพื่อแย่งชิงทรัพยากรธรรมชาติ เมื่อถึงเวลานั้นโลกจะร้อนเป็นไฟ เกิดสงครามนิวเคลีย จะมีคนเพียงบางกลุ่มที่จะเป็นผู้รอดตาย นึกถึงเวลานั้นแล้วเหนื่อยแทนครับ ไม่อยากคิดเลยครับ

เดินไปเรื่อยๆ ด้วยความระมัดระวัง

ถอยหลังก็ไม่ได้ มันไม่มีที่จะยืน

สังคมบริโภค มันกลืนกิน กินทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า ขนาดว่ากินไม่ไหวไม่หมดแล้วจนถึงชีวิตนี้ ก็ยังขวนขวาย ตะเกียจตะกาย ดิ้นรนหามาเพิ่มโดยไม่หยุดหย่อน เพราะคนเข้าใจว่านั่นคือ สุดยอดของชีวิต สามารถบันดาล สิ่งต่างๆ ที่สนองความ หยาก ได้ ก็เลยแย่งชิงกันใหญ่ เอารัดเอาเปรียบ ฯลฯ

มองให้เห็น และคิดเอาเอง เพราะผมก็มีกิเลส ที่พูดใช่ว่าไม่มี คริๆ


ด้วยความเคารพ

หายใจลึกๆ    ชอบครับ   ขอหายใจลึก ๆ ด้วยคนครับ

ถ้าให้เลือกจ่ายภาษีเยอะๆ แล้วเกษียรอายุซัก50 มีบำนานกินตลอดชีวิตแบบฝรั่ง จะเวิร์คมั้ยครับ ลดความอยากได้เยอะ  :D

ผมก็เตรียมพร้อมไว้ครับ...:D

ดูเจงกีสข่านวันก่อนสอนลูกว่า เมื่อยามที่ต้องเดินทางผ่านทางทุรกันดาร
ต้องค่อยๆเดิน หมันดูแลม้าและตัวเอง ปรับตัวกับสถานะการณ์ให้ดีกับสภาพภูมิอากาศที่เลวร้าย
น่านำมาคิดใช้กับสถานะการณ์ปัจจุบันครับ

ครับพี่ ราคามือสองยังดีมาก ส่วนคิมเบอร์มือสองเนี๊ยบๆ ถึงราคาดี โทรมๆ ท่าทางตก

เอ้า...อ้างมาแบบนี้ ก็จะไปแบบนี้

ยินดีที่จะจ่ายภาษี ถึงทุกวันนี้ก็จ่ายแบบ ถูกต้องที่สุด เพราะท่านสรรฯมาตรวจแล้ว เมื่อไม่นาน ก็ไม่เห็นอะไรมันผิดพลาด "ไม่มีบกพร่องโดยสุจริต" ความฉิ....ห  ...ย   มันรุนแรงขึ้น หลังจาก วลีนี้เปล่งออกมา แต่ก่อนนั้น ใช่ว่าจะไม่มี มันก็มีมาตลอดแหละ มันก็ไม่หนักหนา สาหัส ขนาดเชิงนโยบาย แผนการณ์อันลึกซึ้ง

แต่ไม่ยินดี กับผู้ที่นำเงินภาษีเราไปใช้นี้แหละ ....

เปล่าหรอก คนรวยที่มีอำนาจ จะหลอกปล้นคนจนที่ไม่มีอำนาจต่อไป ได้ง่ายขึ้น

ใจตรงกันจริงๆคุณต๊อก

คนจนจะถูกคนจนด้วยกันปอกลอกปล้นทรัพย์กันมากขึ้น  และคนรวยจะอาศัยช่วงความวุ่นวายแอบสร้างเงื่อนไขให้ตนเองมีอำนาจมากขึ้น  คนรวยที่เคยมีอำนาจจะเพิ่มอำนาจมากขึ้น คนรวยธรรมดาที่เคยอยู่นอกวงจรอำนาจจะสนใจเข้ามาลงทุนในตลาดอำนาจมากขึ้น

:Dทำใจได้อะไรก็ไม่ยากครับ    ตายไปเอาไปไม่ได้ซักสลึง   ไม่ใช่ของเราซักอย่าง

กลับบ้านเรา    เป็นคำตอบสุดท้าย

ศัพท์แสดงความหมายชัดจริงครับพี่ "ตลาดอำนาจ" คราวนี้ละเกรียมกันทั้งแมงเม่าเล็กแมงเม่าใหญ่ ทั้งนอกทั้งในเตา เอ้อ ตลาด แก่งแย่ง ฟาดฟันกันอย่างดิบๆ ด้านๆ เลย

หุ้นตก....หนูเศร้าน่ะ :~) :~)

ราคาหุ้นผมก็ตก ขาดทุน 10-20 % จากราคาที่ซื้อ
แต่ผมไม่ได้เก็งกำไร  กินปันผล 10 ปีคืนทุน ปีต่อไปก็ยังได้ปันผลอีกจนกว่าบริษัทจะเจ๊ง  แม้ราคาหุ้นเหลือ  1 สตางค์ผมก็ไม่เครียด
 หุ้นที่ขายปัจจัยพื้นฐาน  ก็ยังอยู่ได้   ถ้าในตัวบริษัทเองไม่เน่าไม่เสีย

แล้วช่วงนี้ช้อนเรื่อยๆได้ยังครับพี่ ขอบคุณครับ  ;)

ถ้าเก็งกำไร
หลักของผมคือหาราคาเป้าหมายของหุ้นที่เป็นไปได้ในภาวะตลาดธรรมดา  ให้ได้ก่อน
ก็โดยการทำการบ้าน วิเคราะห์เศรษฐกิจโดยรวม  หากลุ่มอุตสาหกรรมที่ได้ประโยชน์ หาหุ้นที่เด่นในกลุ่มนั้น  อ่านรายงานประจำปี  แกะงบ  ดูบทวิเคราห์  จนได้เป้าหมายราคา  ในกรอบเวลาที่ต้องการลงทุน เช่น  SCC ที่ 230 บาท
ถ้าเราอยากได้กำไรสัก 20 % เราก็ควรซื้อในราคาไม่เกิน  191 บาท ครับ
ซื้อเสร็จ  รออย่างเดียว  ถ้าบริษัทไม่มีปัญหาก็นอนรอเหมือนงูเหลือมไปเรื่อยๆ