เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

เรียนถามครับ ว่าปืนลูกโม่เนื้อเหล็กที่ผลิตมาหลายสิบปีแล้ว เทียบกับปืนยุคใหม่ใช้วัสดุสมัยใหม่
1 ในแง่มุมความแม่นยำอันเนื่องจาก น้ำหนักปืน กลไกล 
2 การดูแลรักษา การทำความสะอาดแตกต่างกันอย่างไรครับ
3 เรื่องความสวยงามและการใช้งานจริงในสนาม ในชีวิตจริงเลือกแบบไหนดีครับ
ขอขอบคุณที่ท่านที่ให้ความกระจ่างล่วงหน้าครับ  ::014::

ข้อ 1-2 ลองดูจากบททดสอบปืนดังในอดีต  สิครับ บอกไว้หมดทั้งประวัติรายละเอียดกลไก   เคยเห็น  ปืนลูกโม่รุ่นเก่าลำกล้อง 3"  ทำกลุ่มกระสุนดีกว่าปืนใหม่ๆอีก   ซึ่งต้องพิจารณาเป็นรุ่นไป
ข้อ 3 สุดแล้วแต่ใจครับ บางครั้งถ้ามีโอกาสครอบครองปืนเก่าขั้นสะสม  แล้วคุณจะกล้าเอามาใช้ ถูลู่ถูกังไหม แต่บางท่านกล้าใช้   จุดสำคัญคือต้องศึกษากลไกระบบนิรภัยของปืนนั้นให้ดีพอ

ลูกโม่รุ่นเก่าๆอย่างพวก.38 โดยมากโครงปืนจะไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไร ไม่ควรยิงด้วยกระสุน+P

ลูกโม่รุ่นเก่า ผิวรมดำ มีความ classic และทรงคุณค่า เนื้องานปราณีตเรียบร้อย ดูแล้วดูอีก ไม่เบื่อ หลายท่านถวิลหาความสวยแบบเดิมๆ ..

ส่วนลูกโม่รุ่นใหม่ วัสดุสแตนเลส ก็ดูงดงาม ร่วมสมัย รักษาง่ายกว่า เนื้องานความปราณีตอาจเป็นรองรุ่นเก่าเล็กน้อย

โดยรวม ชอบหมดเลยครับ  ;D

                 เก่าไหม่ ยังไงก็  สวยมากครับ..............สวยต่างแบบครับ

รับทราบครับแล้วเก่าขนาดไหนจัดว่า ควรจัดเป็นรุ่นที่ควรสะสมมากกว่านำมาใช้งานครับ แบบว่ามีอยู่ 1 ประบอกครับอายุ เกือบ 50 ปี ครับแต่ผมเอามาใช้แบบถนอมๆ หากว่าเป็นปืนที่ควรเก็บเอาไว้สะสมผมจะได้เก็บเอาไว้ไม่เอามาใช้ ใช้กระบอกอื่นครับ มีความรู้น้อยครับ ขอคำชี้แนะด้วยครับ

"เก่าขนาดไหน ควรจัดเป็นรุ่นที่ควรสะสมมากกว่านำมาใช้งาน..."
โดยทั่วไปก็คือ... ปืนที่เราไม่ได้ซื้อเอง  แต่รับมรดกตกทอดมา ปัจจุบันเลิกผลิตแล้ว  ถือว่าเก่าครับ
แต่ควรจะสะสมหรือไม่  ลองบอกรุ่นบอกยี่ห้อมาครับ  ปืนเก่าบางยี่ห้อก็ไม่ได้มีค่าน่าสะสมแต่อย่างใด

เพิ่มเติมครับ เป็นลูกโม่สมิทธ์ รุ่น M36 ลำกล้อง 2 นิ้ว ปี 1955 ครับ สภาพสมบูรณ์ เจ้าของเดิมบอกว่าเคยยิงหลักสิบนัด เป็นมรดกของคนอื่นผมได้มาเห็นว่าเล็กดีเลยนำมาใช้ครับแต่ไม่ได้ลุยอะไรครับ หวังว่าจะเป็นปืนสำรองครับ ่ใจหนึ่งก็อยากเอาไว้ให้รุ่นลูกใช้เห็นว่าปืนอายุพอสมควรแต่สภาพเหมือนใหม่ครับ เลยตัดสินใจไม่ถูกครับ ถ้าเป็นมรดกของพ่อผมเอาติดตัวก็อุ่นใจดีครับแต่ไม่ได้คิดจะยิงเล่นเพราะเกรงว่าของเก่าจะบอบบางใช้งานมากอาจมีปัญหาครับ กลัวไปหมดครับอาจารย์  ::014::

รูปเพิ่มเติมครับ ต่อไปคงเป็นมรดกของลูกครับ หากยังใช้งานได้อยู่ครับ

กระบอกนี้ไม่ถึงกับบอบบางครับ  ยังใช้งานได้ดี  อะไหล่ก็หาได้   
ลักษณะปืนเล็กพกมากยิงน้อย   ดูแลดีๆ อย่าให้สนิมกิน  ซ้อมยิงบ้างพอให้คุ้นมือ  อยู่ได้ถึงลูกหลานครับ
กล่องกระดาษของเดิมเก็บดีๆ นะครับ  อย่าให้ปลวกกิน

ขอบคุณครับ อาจารย์ผณิศวร ครับ ได้ยินแบบนี้ค่อยใจชื้นหน่อยครับ

ใช้กระสุน ธรรมดา ๑๕๘ เกรน หัวบอลตะกั่ว อย่าใช้กระสุน +P นะครับ . 
เป็นรุ่นที่นิยมใช้ มากกระบอกหนึ่ง ที่ราคาไม่สูงนัก .

สภาพที่เห็น ผิวเดิมยังดูสวย .. หาสภาพอย่างนี้ ยาก ครับ.  ::002::

ดูแล้วคลาสสิก มากครับ :VOV: ::014:: ::014::

 ::002::สวยครับ ของน้องชายมีอยู่กระบอกหนึ่งแต่สภาพไม่ดีขนาดนี้ ::002::

 ::014:: ::014:: ::014:: ขอคุณทุกท่านครับ จะเก็บรักษาอย่างดีครับ ::014:: ::014:: ::014::

 :) ปืนรุ่นเก่าๆ ถ้าเก็บรักษาดีๆไม่มีสนิม ส่วนตัวผมมันมีคุณค่ามากกว่าปืนรุ่นใหม่ๆ เยอะครับ

เอามาลงให้น้ำลายไหลอีกแล้ว ::002:: ::002:: ::002::

ใส่ลูกซ้อมหัวWadcutterของนอกอย่าง Winchesterหรือ Fiocchi ในระยะที่จำเป็นต้องใช้ปืน  ยิงให้ถูกที่ก็ไม่อ่อนด้อยแน่นอนครับ  ถ้าหาลูกหัว Semi-Wadcutter แรงมาตรฐานได้ก็ยิ่งดีครับ ผมชอบปืนเก่าตรงที่เขาไม่ทำแล้วนี่แหละครับ ถ้าใช้ตามที่เขาตั้งใจสร้างมาคือยิ่งลูก .38 Special แรงมาตรฐานก็ไม่มีอะไรน่ากังวลครับ