เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ขออภัยนะครับถ้ามีผู้ถามแล้ว ถ้ายัง ถือว่าแบ่งปันประสบการณ์ และวิธีการรับมือเรื่องที่เกิดขึ้นกันนะครับ เพราะบางที วิธีการคิด ตัดสินใจ หรือระงับความโกรธ และควบคุมตัวเองของท่านสมาชิกอาจจะเป็นประโยชน์ต่อท่านอื่นๆครับ //ยกตัวอย่างเช่น //โดนขับรถจี้ตูด ลดกระจกมองหน้าและอาจจะให้นิ้ว... ท่านทำอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นณ.ตอนนั้นครับ

เฉยๆ ครับปล่อยมันไป แต่ถ้ามันหาเรื่องแบบจอกรถขวางหน้า แล้วเดินถือปืนลงมา ผมจะรอยิงมันอยู่ในรถนี่แหละครับ

 8) ทำใจสบายสบายครับ ช่างเขาเถอะจะได้ไม่เครียด ;D

ผมยังไม่ถือว่าคุกคาม
ถ้าถือปืนแล้วควบคุมตัวเองไม่ได้  คำว่าคามจะหายไปครับ
ผมมีปืนไว้เพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน
จะใช้ทันที่ที่รู้สึกอันตรายถึงชีวิต  จะเตรียมพร้อมทันทีถ้ารู้สึกอันตราย
เอ...อ่านแล้วงงใหมครับ

ผมเคยโดนให้นิ้ว 2 ครั้งครับ วัยรุ่น กับแท๊กซี่ ครั้งแรกผมมีซิก ครั้งที่สองมีกล๊อก

..ปล่อยมันไปครับ หน้าที่ผมกลับบ้านไปกินข้าว อาบน้ำ ดูหนัง จิบเบียร์ ถึงสั่งสอนให้พวกนี้เจ็บตัวได้สักร้อยคนยังไงนิสัยมันก็ไม่เปลี่ยน แต่เราเปลี่ยนที่ไปนอนในคุกแทน

....ไม่คุ้ม

เวลาฉุนๆ ลองคิดว่า "อือม์ ได้ประสบการณ์เจอมารถนน เดี๋ยวจะเก็บมาเล่าในเวป อวป." สิครับ

ใจเย็นครับ
หลบได้หลบ  หลีกได้หลีก
แค่นี้ยังไม่ถึงเวลาต้องใช้ปืนครับ

ก็ให้เขายกนิ้วอย่างนั้นไปเรื่อยๆซิครับ   มันเมื่อยเดียวก็เอามือลงเอง    มันยกแล้วร่างกายเราเจ็บปวดรึปล่าวละ    มันมาทุบหรือทำร้ายเรารึปล่าวล่ะ   ถ้าไม่เจ็บไม่ปวดก็ปล่อยมันไปเถอะ....เรื่องอย่างนี้อย่าเอามาคิดมาใส่ใจให้เปลืองสมองเลยครับ....คิดๆไปเดียวเรื่องเล็กจะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะครับ....ผมนะยังเคยถูกวัยรุ่นที่ขับรถผ่านที่ผมนั่งอยูว่ากวนตีนเลย  นั่งอยู่บนรถมอเตอร์ไซด์แท้ๆ   เจ้าเพื่อนมันที่นั่งรถมาด้วยกันหันมามองหน้าผมแล้วมันก็บอกว่า....เออ....น่ามันกวนตีนจริงๆว่ะ   ไอ้เราก็ได้แต่ยิ้มๆ   ไม่ได้คิดโกรธหรือเคืองแต่อย่างไรว่าก็ว่าไปเราไม่ได้เจ็บปวดอะไรก็ชั่งมัน   แต่ถ้าอยู่ดีๆแล้วมาทำร้ายร่างกายกันอย่างนี้ซิยอมกันไม่ได้ครับ    ถึงไหนถึงกันรับรองได้....

...มีอีกครับ สองแถวเล็กเดินมาหาเรื่องเอาข้อนิ้วเคาะกระจก กับแท๊กซี่ เดินลงมายืนข้างประตู คันหลังบีบแตรด่า มันก็กลับไปเอง ที่จริงจะเอากล้องขึ้นมาถ่ายแล้วให้ตำรวจเรียกไปอบรมคงได้ แต่ผมขี้เกียจ :<><>

เจอกวนที่สุดเท่านี้ครับ ::008::

..ไม่เคยครับ.สงสัยผม.หน้าตาดี.ก็เลยไม่ค่อยมีเรื่องครับ... ;D.... :D

ผมเคยเจอมอเตอร์ไซค์รับจ้าง  จอดรถขวางหน้ารถผม  และชี้หน้าด่าพร้อมกับท้าทายให้ลงไป  แต่ผมไม่กล้าลงครับ   ;D เรื่องก็เลยจบลงแค่นั้น

เหตุการณ์ที่ผมบอกในคำถามเป็นเหตุการณ์สมมติครับ แต่อยากฟังเหตุการณ์ที่เกิดกับท่านสมาชิกจริงๆ ขอโทษนะครับถ้าขอมากไป พอดีผมเจอเหตุการณ์ที่ต้องใช้ความอดทนอย่างสูงอยู่ครับ เผื่อจะเจอคำตอบที่ใกล้เคียงกับเรื่องของผม จะใด้ใช้เป็นแนวครับ ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นของผมจะขออนุญาตเล่าให้ฟังย่อๆตอนกลางคืนนะครับ ตอนนี้ขอไปทำงานก่อนครับ

ผมชอบท่านวิลเฮล์มครับ...

ใจเย็นและมีสติดี...

น่านับถือครับ...::002::

เหลือแต่..คุก..ใช่มั๊ยคับน้าคมขวาน :OO ::014:: ::014::

 ::014::ขอบคุณมากครับพี่รุต อิ อิ ถ้าพี่รุตเอาปืนมาฝากให้ผมดูแล รับรองไม่เอาไปยิงใครให้ถูกเอาไปตรวจแล้วมีรอยครับ ฮิ ฮิ :VOV:

ไม่ค่อยถูกคุกคามครับ ... มีแต่พบความงี่เง่าบนท้องถนน

ครั้งหนึ่ง .... :-\ ... เอาเป็นว่าพอเอามือแตะด้ามปืน เหงื่อออก ขนลุก สติเตือนว่า "คุกนาว๊อย" ... กลางถนนด้วย พยานโจทย์ทั้งนั้น .... อย่าเลยเมิ้ง ....

โดนอ้ายสติของตัวเอง กับเมียหน้าเขียวอยู่ข้าง ๆ เลยเปลี่ยนใจ ไม่โชว์ปืนแล้ว ... ลองเล่นกับ ๑๔๐ แรงม้าที่ฟลายวิลล์ดีกว่า .... ปื๊ด ๆ เอี๊ยด ปื๊ดดดด ... รถทัวร์โคราช มันจะวิ่งทัน Civic ร้อยเอ็ดได้ง๊าย  ::008::

ถึงบ้านโดนเมียอัดไปหลายดอก ไม่โกรธเมีย เพราะดีใจที่ไม่ได้ใช้ปืน ;D ;D ;D

ครั้งเดียวจริง ๆ ....

เมื่อเช้าก็เพิ่งโดน Taxi ทำงี่เง่าใส่ แต่ก็ช่างเขา กะว่าตอนเย็นคงมีอีก ....  ::005::

      เจอจะๆนานมาแล้ว ..... เก๋งปาดหน้าแล้วจอดห่างไปราว ๑๐ เมตร เห็นขึ้นลำน่าจะเป็น .๔๕ ......

      เรานั่งรออยู่บนรถมี .๓๘ สเปเชียล ๒ นิ้ว ๕ นัด ๑ กระบอก มือจับด้ามเตรียมพร้อมแล้ว ..... คิดไว้

      หากมันลงรถหันตัวแล้วยกปืนขึ้น ก็จะยิงสวนไปก่อนทันที่ เพราะเราอยู่ในชัยภูมิที่ได้เปรียบกว่า

      แต่มันก็แค่เปิดประตูอ้าไว้ ....... โผล่หน้ามามองเฉยๆ (คงผิดตัว) ...... ไม่ลุกออกมา ........ ตกใจหมดเลย


      ........................................


      ส่วนเหตุการณ์ที่ถึงขั้นยิงแล้วเท่าที่จำได้มี ๒ ครั้ง ....... เคยเล่าที่นี่แล้วไม่ขอซ้ำ ........ ทุกอย่างเป็นบทเรียน ต่อไปต้องไม่มี

อิ อิ ผมเคยไปเที่ยวในคุกบ่อยๆ ยืนยันได้ว่าไม่น่าอยู่ครับ แล้วอย่าคิดว่าเราจะวิ่งเต้นได้ครับ ลูกหลานคนใหญ่คนโต คนรวย ก็มีอยู่ในคุก เขาวิ่งเต้นสำเร็จแค่ปิดข่าว ที่พูดประชดว่า "คุกมีไว้ขังคนโง่กับคนจนและสุนัข" นี่ไม่จริงครับ

ถ้ารู้ตัวว่าเป็นการทำเกินกว่าเหตุแต่ยังทำลงไป เพราะอยากเป็น แบทแมน หรือซิตี้ฮันเตอร์ ไม่รอด กม. นะครับ ไม่ติด ก็หนี เสียอนาคต/ชีวิตครอบครัว

ผมไม่เอาเรื่องการจราจรบนถนนมาเป็นสาระ ชนเฉี่ยวก็เรียกประกัน

ใครให้นิ้วผม ผมก็เฉยๆ เพราะผมลบออกไปจากพจนานุกรมภาษากายแล้ว ไม่มีคำแปล  ;D

เคยเจอแบบนี้ครับ.....เปิดไปเลี้ยวขวากำลังจะออกถนน อยู่ๆมีรถตู้เลี้ยวปาดหน้าเข้ามาแถมถอยหลังเข้ามาจอดแบบชิดเลย คนชับขาเป๋ผมยาวเดินลงมามองหน้า ผมก็มองหน้า พี่แกเดินกลับมาที่หน้ารถผมแล้วถามว่ามีปัญหาอะไร ถามซ้ำๆสอง-สามครั้ง ผมก็เอามือปลดเซฟ .45 ที่เหน็บอยู่ที่เอว บังเอินนึกได้ว่าร้านที่ลงไปซื้อของมันมีกล้องวงจรปิดอยู่...สติเลยกลับมาอย่างรวดเร็ว

คิดง่ายๆคิดเสียว่าคนพวกนี้ที่ชอบใส่อารมณ์ทำตัวกวนทำตัวตัวกร่าง   ให้คนอื่นเกรงกลัววันนี้โชคดีที่เจอเราๆถึงไม่ยิงเอา  ถ้าถ้าวันไหนโชคร้ายไปเจอคนอื่นที่ไม่ใช่เรา    เดียวมันก็ถูกคนอื่นยิงแทนละครับ  คิดได้อย่างนี้สำหรับผม...

มีครั้งเดียวบนถนนเพชรเกษมใกล้ๆ the mall บางแคครับ ขับตรงมาดีๆ เลนกลาง เจอมอเตอร์ไซด์กลับรถกินเลนเข้ามา ตกใจมาก บีบแตร และ เบรคเกือบไม่ทันครับ ว่าแล้วแทนที่เฮียแกจะรีบขับหลบ กลับจอดรถนิ่งๆขวางอยู่อย่างนั้น ชี้โน่นนี่ ด่าไปเรื่อยๆ

รถข้างหลังบีบแตรไล่ อยู่นาน แกถึงขับรถไป บึ่งไปข้างหน้าอย่างเร็ว

นึกว่าจะจบ ขับอยู่ดีๆติดไฟแดง ม. คันเดิม มาจากไหนไม่รู้ ขับมาข้างประตูคนขับ ถืบประตู แลัวทุบกระจก ด่าทอนต่อ เกือบสติแตกเหมือนกันครับ เราขับรถไม่ผิด  โดนเป็นซีรี่เลย เตือนใจตัวเองว่า อย่าไปยุ่งด้วย แล้วถ้ามันเล่นเราจริง เราตายไปแล้วเพราะเราประมาทเกินไป ถือว่าเป็นครูครับ

ผมเคยครับ  ก็นิ่ง นึกถึงลูกเมีย  คำท่านพุทธทาสภิกขุสอน  โกรธคือ โง่  โมโหคือ บ้า  เดี๋ยวก็หายครับ  มันแค่อารมณ์ชนิดนึงถ้าคุมได้ก็เรียบร้อย

เคยเจอครั้งนึง ครับ ขนอุปกรณ์ ไปทำโปรเจค โน๊ตบุ๊ค ปริ้นเตอร์

พวกแซง ปาดหน้าระยะกระชั้น 2 ครั้งซ้อน เบรคจนของร่วงจากเบาะ หมด

เลยยกไฟใส่  เค้าเบรคให้ชนท้าย แต่ไม่ชน ลงมาท้าตีท้าต่อย ชกกระจก

ทุบหน้ารถ ผมนั่งมองในรถ (มี กล็อก 19 ) สักไม่เกิน 10 วินาที แล้วถอยนิด ออกซ้าย ไปต่อ

ปล่อยให้เค้าหงุดหงิดต่อไป  ผมจะไปทำรายงาน แนะ ยังขับตามมาเปิดกระจกด่าอีก(ดูมัน)คำด่าขอละไว้นะครับ

เลยลดความเร็วให้เค้าแซงไป แล้วก็ต่างคนต่างไป นึกในใจ เดี๋ยวสักวันเองก็เจอของแข็งเองแหละ

ถ้าเกิดเรื่อง คงไม่ได้ทำรายงาน เรียนไม่จบ ไม่ได้พบหน้า คนที่เรารัก ลูกเอย  เมียเอย พ่อแม่พี่น้อง เพื่อน ๆ อีก

ที่สำคัญ ต้องไปกินข้าวในคุก ปืนโดนยึด ไม่ได้เล่นเว็ป อวป. อีก  โอ้โห้...หลายเรื่องแฮะ  ตัดสินใจถูกจริง ๆ วันนั้น :VOV:

        ถ้าถูกคุกคามบนท้องถนนจากมารยาทการขับขี่ ไม่ใช้ปืนอยู่แล้วครับ.. เคยมีแค่รอดูท่าทีกัน ยิ่งเดี๋ยวนี้ถ้าโกรธสุดแค่ประมาณบ่นกับส่ายหัวเฉยๆ ;D

        แต่ถามว่าถูกข่มขู่คุกคามเอาชีวิต ก็เคยมีครับ เป็นเรื่องปัญหาแรงงาน... มาปิดล้อม ขู่ทำร้าย.. ข่าวจากเด็กวงในบอกว่าถึงขู่เอาชีวิต

        ยอมรับครับว่าช่วงนั้นพกปืนติดตัวตลอด การใช้ชีวิตประจำวันก็ต้องระมัดระวังขึ้น การขับรถก็คอยมองสังเกตรอบข้างตลอด ระวังการถูกติดตาม การสังเกตรถที่ขับลักษณะผิดปกติ ที่ไหนเสี่ยงต่อถูกลอบทำร้ายง่ายก็จะไม่ไป เส้นทางกลับบ้านจะทำไม่ซ้ำ ลงจากรถเปิดประตูบ้านก็ต้องระวังว่ามีใครอยู่พื้นที่รอบข้างหรือเปล่า

        พอเกิดเรื่องผมก็บอกทางบ้านกับภรรยาให้ระมัดระวังให้ป้องกันและหัดตรวจสอบเหตุผิดปกติ ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องการระวัง ไม่ตกอยู่ในความประมาท ระวังแต่ไม่วิตกจริตครับ ทุกวันนี้ก็ปกติดีอยู่ คงอาจแค่ขู่ ก็ถือว่าโชคดีของผม.....เรื่องก็ซาลงไป.. เลยเป็นนิสัยในการสังเกตครับ

ผมสนใจอยากอ่านกระทู้เก่าของท่าน PU45 ที่ถึงสถานการณ์ขั้นยิงครับ จินตนาการไม่ออกครับว่าจะตื่นเต้นขนาดไหน เผื่อว่ามีข้อคิดที่ดีๆถ้าหากเจอเหตุการณ์จริงๆจะได้ไม่อยู่ในสถานการณ์ที่เป็นรอง ขอขอบคุณล่วงหน้านะครับที่แบ่งปันประสบการณ์แบบนี้ให้ฟัง

ถ้าผมถูกให้นิ้วกลาง ผมจะคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดมากว่าเขาถึงให้ และผมเคยเจอเหตุการณ์ ... ถูกให้ของดี. ผมยิ้มและก้มหัวเล็กน้อยแสดงการยอมรับ (ก็ด้านซ้ายมีแต่หลุมนี้หว่า)

1 แต้มครับท่าน เย็น และ เยี่ยม

เรื่องให้นิ้วนี่นับก็คงเป็นสิบครั้ง ทั้งผู้ชายทั้งผู้หญิง(ทอมบอย) เราผิดบ้างเค้าประมาทบ้าง อันนี้ไม่เป็นไรเพราะไอ้สัญลักษณ์ที่ว่า ตามความหมายแล้วมันเล็กกว่าของผมแบบเทียบไม่ได้..เลยไม่รู้สึกเคืองอะไร บางครั้งก็ให้ตอบไปบ้าง ตลกดี แต่ที่โกรธจนลากปืนออกมามีครั้งหนึ่ง ประมาณสี่ทุ่มขับรถผ่านกำแพงแสนไปสุพรรณ เจอเด็กแถววังน้ำเขียว โผล่มาจากไร่อ้อยข้างทางเห็นเป็นเงาตะคุ่มๆ เอาท่อนไม่ประมาณโคนขาขว้างใส่หน้ารถ คงกะให้เราคว่ำเพราะวิ่งมาประมาณ 120-130 แต่ผมไม่ตกใจ-ไม่หักหลบ ล็อคพวงมาลัยแน่นแล้วขับทับไป รถกระโดดอย่างแรงจนเอียงวูบ ประคองรถให้จอดข้างทาง หยิบคิมฯคอมฯในแก๊ะแล้วลงไปตรวจสอบพบกันชนหน้า+ลิ้นหน้าแตกห้อยละดิน โกรธจนรู้สึกปวดที่ขมับ(ตอนหลังคลำดูเป็นเป็นเลือดปูดขึ้นมาทั้ง 2 ข้าง) เลยกลับรถขับสวนเลน(4เลนมีเกาะกลางเปลี่ยวมืดไม่มีบ้านคน) เปิดกระจกตั้ง เอ็ม19 .357 ไว้ที่มือขวาวางพาดกับขอบประตูส่วนคิมฯคอมฯวางบนแก๊ะ ขับสวนเลนมาเรื่อยๆไม่มีรถสวนสักคัน กะว่าถ้าเจอโผล่แหลมๆมาก็จะขอดวลสักตั้ง คงเป็นเพราะเห็นว่าผมไม่เป็นอะไรและกลับรถมาก็มันก็เลยหนีไป ขับตามเข้าไปในไร่อ้อยเรื่อยๆ เริ่มรู้สึกว่าเสียเปรียบ(กลัว) เลยขับรถกลับมาจอดอยู่ที่พักริมทางด้านหน้าทางเข้าไร่ ไปยืนถือปืนซ้ายเป็นคิมฯคอมฯขวาเป็นเอ็ม 19 รออยู่ด้านหน้าบนเกาะกลาง สักพักหนึ่ง ไม่เจอใครเลยขับรถมาจอดกินก๋วยเตี๋ยวในชุมชน(เพราะรู้สึกเหนื่อยมาก-คงเพราะอะดีนารีนหลั่งมาก) สอบถามแม่ค้าก๋วยเตี๋ยวบอกเส้นนี้มีประจำ เมื่อไม่กี่เดือนก่อนก็มีคนโดนลักษณะเดียวกัน แต่หักหลบจนรถคว่ำคนขับโดนเอาหินทุบซ้ำที่ศีรษะจนสาหัส ส่วนแฟนที่มาด้วยถูกลากไปข่มขืน แล้วก็ค้นเอาทรัพย์สินไป ไม่ทราบว่าจรืงหรือไม่ แต่ขอยืนยันว่าที่ผมเจอมานั้นจริง ไม่มีการแต่งเติมใดๆทั้งสิ้น ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกดีที่ไม่เจอตัวมัน ไม่งั้นเรื่องคงยาว แค่ซ่อมรถไปไม่ถึงหมื่น แต่รับปากกับตัวเองว่าถ้าเจอเหตุการณ์ลักษณะนี้อีกไม่ว่าจะเจอเองหรือบังเอิญขับมาเจอขณะเกิดกับคนอื่นต้องยิงแน่นอน อย่างน้อยจะไม่ต้องไปก่อความเดือดร้อนให้คนอื่นอีก

 8)ก็ดีนะ

แต่ก็ยิงเพื่อขู่ และป้องกันตัวใช่ไหมครับ  ;D

หากขับปาดหน้า มองหน้า หรือให้นิ้วส่วนมากจะช่างมั่นเถอะครับ
แต่หากเป็นเหตุการณ์ที่อาจถึงชีวิตต้องมีสติ และคิดประเมินสถานการณ์ให้เร็วครับ เพราะการตัดสินใจใช้อาวุธปืน เหตุการณ์นั้นต้องอันตรายถึงชีวิตทุกชีวิตที่เราต้องดูแลจริง ๆ ครับ

ขออภัยครับ..จะขอตอบตรงๆ ถ้าจับปืนแล้วก็ยิงจริงครับ ยิงจนกว่าจะตาย หรือจนกว่ากระสุนจะหมด หรือเราจะตายครับ ถ้าไม่คิดยิงไม่จับปืนครับ ที่สำคัญปืนผมทุกกระบอกซื้อมาถูกต้องมีทะเบียนแต่ไม่มีใบอนุญาตพกพาและไม่เคยผ่านการเก็บหัวกระสุน ในสถานการณ์ที่กล่าวถึงไม่มีพยานรู้เห็นครับ ใครจะว่ายังไงก็น้อมรับฟัง แต่โดยจุดยืนถือว่าคนพวกนี้เป็นอันตรายต่อสังคม ให้แต่โทษและไม่เคยทำประโยชน์ ไม่มีคุณค่าในความหมายของคนหรือมนุษย์

ผมเคยโดนคุกคามครับ เกือบต้องใช้ปืน แต่เป็นเรื่องไม่จริง
คือบ้านผมมีประตูรั่วสามารถเปิดเดินไปหลังบ้านได้ทั้งข้างซ้าย-ขวา
ดึกๆมีเสียงเปิดประตู และเสียงเหมือนคนเดินอยู่ด้านข้างทางห้องนอน
แม่บ้านตกใจกลัวมาก จะโทรเรียกตำรวจ ผมบอกยังไม่ต้อง จะเดินไปดูเอง
หยิบรูเกอร์.357 ค่อยๆเปิดประตูหน้าบ้านไม่ให้มีเสียง ค่อยๆย่อง แอบมุมบ้าน ตรงนั้นตรงนี้ทำเหมือนในหนังมากๆ
ยิ่งใกล้ประตูด้านข้าง หัวใจยิงเต้นแรง  เหงื่อท่วมมือ รู้สึกว่ามือ ขา มันแข็ง ขยับไม่ค่อยจะไป แข็งใจเดินไปจนเห็นประตู
ประตูมันแง้มอยู่เล็กๆ เมื่อโดนลมพัด จะขยับไปขยับมาได้ พอดีตรงนั้นมันมีเศษใบไม้กองอยู่ด้วย ประตูรั้วโยกโดนใบไม้
ก็มีเสียงเหมือนคนเดิน  เห็นแบบนั้นความกลัวมันหายไปหมด กลายเป็นขำแทน ถ้าโทรเรียกตำรวจ คงอายชาวบ้านสุดๆ

เจอบ่อย เกือบจะทุกรูปแบบ ;D แต่ด้วยเป็นคนที่ไม่กล้าสู้คน เลยแคล้วคลาดมาได้ตลอด ถ้าเป็นคนสู้คนซะหน่อย คงตายไปนานแล้ว ;D ;D

ขอบคุณสมาชิกทุกๆท่านที่แบ่งปันประสบการณ์ที่มีประโยชน์มากๆครับ ::014::จากที่อ่านมา ก็ดีใจกับทุกๆท่านที่ผ่านมันมาได้ด้วยดีครับ../ สำหรับผม ขออนุญาตท่านสมาชิกเล่าให้ฟังบ้างนะครับ/// เรื่องเกิดเมื่อกลางปี 50 ครับ ซึ่งผมมานั่งวิเคราะห์แล้ว สาเหตุน่าจะเพราะควันบุหรี่ครับ// ผมขับรถไปรับแฟนตอนประมาณสองทุ่ม มีรถคันหลังเปิดไฟสูงไล่หลังผมมา ก็ประมาณห้ากิโลเมตรครับ(มาทราบทีหลังว่ามีจุดหมายที่เดียวกัน) ฉุนนิดๆด้วยที่โดนไฟเปิดใส่มาไกล ตอนจอดเลยไม่ได้เปิดไฟให้สัญญาณ ชิดซ้ายเลย แต่ระยะห่างก็ประมาณหนึ่งช่วงรถครับ... รถคันหลังตีไฟใส่ และรีบจอดข้างหน้าผม เสร็จแล้วรีบเดินมามองหน้าผมโดยยืนอยู่ติดล้อหน้าด้านซ้ายของผมเลย ไม่อยากมีเรื่องครับ เลยนั่งอยู่ในรถ แต่เค้ายังไม่ยอมไป ผมเลยลงจากรถไปจุดบุหรี่สูบอยู่หน้ารถผมบนฟุตบาท ตอนนั้นเค้ายืนอยู่ใกล้รถผมมากกว่าผมอีก (พิมพ์ถึงตอนนี้ รู้สึกว่าต้องยาวแน่นอนครับ ขออนุญาตท่านสมาชิกนะครับ) ก็..คนมันดวงจะมีปัญหาน่ะครับ ควันบุหรี่ที่ผมสูบ มันลอยไปทางเค้าสิครับ  มองผมแบบจะกินเลือดกินเนื้อเลยครับ แต่วันนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ ต่างคนต่างไป (ตอนนั้นยังไม่มีไอ้ตัวที่โชว์อยู่ด้านซ้าย) หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งอาทิตย์ (คงกำลังดูเชิงผมอยู่ครับ)  ///ผมจะบอกเฉพาะเหตุการที่ผมต้องใช้ความอดทนอย่างที่สุด 3 ครั้งนะครับท่านสมาชิก   ครั้งที่หนึ่งประมาณหนึ่งอาทิตย์หลังจากนั้น พาพวกมาสามคน จอดรถด้านหน้าผมๆเห็นส่งซิกกันว่า เอาไหม๊ๆ /// ครั้งที่สอง ตอนสี่ทุ่ม ผมไปรับแฟนดึกและมีรถผมจอดอยู่คันเดียว เค้าขับรถมาจอดด้านหน้าผมและถอยมาจนติดรถผมเลยครับ หนึ่งคนยืนคุมเชิงด้านขวา หนึ่งคนยืนอยู่บนฟุตบาทด้านซ้าย อีกสองเดินวนอยู่บนฟุตบาทพร้อมกับเอามือถือมาถ่ายรูปวิวข้างถนนตอนสี่ทุ่ม..///เดี๋ยวมาต่อ.

มีเรื่องอะไรกันมาก่อนหรือเปล่าครับ..ผมอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ

พึ่งเคยเห็นเค้าเป็นครั้งแรกก็ตอนที่มากระพริบไฟใส่ผมนั่นแหละครับ และมารู้ว่าญาติเค้าพึ่งมาทำงานอยู่ที่นั่นครับ

ครั้งที่สองเนี่ยผมคิดว่าคงหนีการมีเรื่องไม่พ้นแน่ แต่แฟนผมออกมาจากที่ทำงานก่อน ก็เลยไม่มีเรื่องครับ (ครั้งที่สองผมมี75 แล้ว แต่มีด้วยเหตุอื่นครับ  /// ส่วนครั้งที่สาม ผมคิดว่าเค้าคงจะขี้เกียจขับรถมาตอนกลางคืนแล้ว เลยเอาตอนเช้าเลยครับ เจ็ดโมงครึ่ง ผมไปส่งแฟน มีรถผมไปจอดคันเดียว แทนที่จะไปจอดที่อื่น เค้ามาหยุดอยู่หลังรถผม สักพักเค้าบีบแตรไล่ผมลั่นเลยครับ ทั้งๆที่มาจอดทีหลัง(คิดว่าคงจะได้ใจที่ผมไม่ตอบโต้) พอส่งแฟนผมเสร็จผมก็ออกรถ สักพักเค้าตามมาปาดหน้าผมอีก เฮ้อ.กลุ้มเลยครับ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลายๆครั้ง ตัวผมไม่เคยเอาปืนติดรถไปเลยครับท่านสมาชิก กลัวใจตัวเองครับ คิดเสียว่าป้องกันไว้ก่อน อย่าเอาไปเลย /// ถ้าเป็นท่านสมาชิกจะทำยังไงครับ  ป้องกัน แก้ไข ทำใจ ยังไง มีวิธีการดีๆ แนะนำด้วยครับ ขอบคุณครับ

ลองใช้สูตรนี้ครับ
1.หลีกเลี่ยง
2.ปัดป้อง
3.ป้องกัน
4.ตอบโต้ ครับ

ผมคิดว่าผมโดนคุกคามอยู่นะครับ ทุกวันนี้เค้าก็ยังอยู่ครับ และก็อยากรบกวนท่านสมาชิกที่รอบรู้ แนะนำขอบเขตของการป้องกันตัวเองในกรณีนี้ด้วยครับ แต่ยืนยันว่าผมไม่เคยคิดที่จะใช้ "ปืน" ครับ

ใช้มือถือถ่ายคลิ๊บซิครับ แล้วไปแจ้งความไว้ก่อนเลย

  ผมขอพูดถึงภัยคุกคามที่หมายจะเอาชีวิตละกันครับ ไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวผมครับ แต่เกิดกับคนใกล้ชิดกันคือญาติผมที่ทำงานด้วยกันน่ะครับ และตัวผมก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย
  เจ้าตัวแทบไม่รู้มาก่อนและไม่คิดที่จะระวังภัยอะไรก่อนหน้านี้ และดำเนินชีวิตปกติ เรื่องคือว่าวันนึงขณะอยู่ในที่ทำงาน ก็มีมือปืนรับจ้างเข้ามายิงเค้าครับ จ่อๆเลย คืองี้ครับตอนมือปืนเข้ามาคงจะไม่เห็นผมที่นั่งอยู่อีกด้านนึงทางด้านหลัง อีกตอนนั้นก็มีลูกสาวคนโดนยิงอยู่ด้วยครับ
เปิดประตูเ้ข้ามาทำเนียน แต่งตัวดี ก็เจอเจ้าตัวเป้าหมายน่ะแหละครับ   ผมก็เห็นอยู่แต่ก็ไม่ได้นึกเอะใจไรนึกว่ามาติดต่องาน ถามชื่อก่อนเลย เจ้าตัวก็ใช่ๆๆๆ
แล้วผมมาตาโตตอนที่มันล้วงปืนที่เหน็บเอวออกมา จ่อไปแล้วกดใส่ทันที ระยะประมาณมีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ๆคั่นอยู่ก็ซักเมตรนึงได้ครับ เจ้าตัววินาทีตอนนั้นผมคิดว่าตกใจสุดขีดเหมือนกัน คงจะหันหลบ นัดนึงก็ทะลุต้นแขนไป ช่วงนั้นมือปืนก็กดไป 2 เม็ดครับ ลูกสาวเค้า 7 ขวบกรีดร้องสุดเสียงวิ่งออกไปทางประตูด้านหลัง ต่อจากนั้นไปเจ้าตัวผมไม่แน่ใจว่าที่ทรุดไปใต้โต๊ะเพราะโดนยิงแล้ว รึว่าตั้งใจจะหลบนัดอื่นอีก มือปืนก็เดินอ้อมโต๊ะไปยิงซ้ำครับอีก 1 ครับ คงไม่ต้องถามว่ายิงซ้ำตรงไหน ยิงเสร็จแล้วก็เดินลอยชายกลับออกไปทางเดิม  
ผมตกใจสุดขีดในชีวิตเลยครับ ช่วยเหลืออะไรญาติผมไม่ได้เลย ตอนนั้นปืนก็ไม่มีใกล้ตัว ระงับความสติแตกครับ  ยืนดูนิ่งๆ ที่โต๊ะตัวเองไม่กล้าขยับตัวหรือแม้กระทั่งหลบใต้โต๊ะ  คิดในใจว่า"เวรแล้วอากรู โดนจ่อๆเลย" กับ "มรึงจะเอากรูด้วยมั๊ย เป็นคิวที่ 2 ยืนดูอยู่ด้านหลังมรึงไม่เกิน 4 เมตรนี่เอง พยานไง"
แต่มือปืนก็ไม่สนใจครับ  บางคนว่ามันไม่เห็นผมจริงๆ ก็ยังสงสัยจนวันนี้ครับ

หลังจากนั้น  ผมก็เข้าไปดูคนเจ็บก็นอนพะงาบจมกองเลือด เดชะบุญยังมีลมหายใจอยู่ ก็รีบพาส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดยื้อชีวิตไว้ก่อน
เห็นรูกระสุนขนาดกลางๆบนหน้าผาก 1 รูทะลุใต้คางอีก 1 รู  ท้องแขนอีก 1 สรุปแล้วก็คือรอดตายปาฏิหาร์ยมากๆๆๆ ครับ
เจอจ่อๆขนาดนั้น รอดมาได้ไงเนี่ย อย่างนัดที่เข้าหัวถ้าเป็นลูก 11 วันนั้นก็คงคาที่ไปแล้ว

เหตุการณ์ผ่านมาปีนึงแล้วครับ ได้ข้อคิดมาว่าควรทำบุญกุศลสร้างความดีไว้เยอะๆ  ผมคิดแบบนี้ไปแล้วครับ  ::014::  ปืนก็หัดใช้และฝึกฝนเป็นประจำครับ แต่ถ้ามาเล่นกันทีเผลอก็แล้วคงแล้วแต่เวรแต่กรรม เรื่องไรกันนักหนาถึงกับต้องฆ่าต้องแกงกัน

 .......... ผม ยกมือไว้ เลย ครับ ........ ถ้าเค้าไปทำแบบนี้กับท่านที่ใจร้อนก็คงจะมีการตายเกิดขึ้น ถือว่า ไว้ศพล่วงหน้าไปเลย ครับ  เพราะคน แบบนี้เรา ไม่ต้องทำอะไรครับ เค้าจะหาเรื่องคนอื่นกวนคนอื่นตลอด ...... ให้เค้าไปตายข้างหน้าเถอะครับ ......  อย่าตายใน มือเราเลยคัรบ

เออ..คนไม่ถึงที่นี่ขนาดยิงแสกหน้ายังไม่ตายเลย ผู้บังคับบัญชาที่ผมรู้จักท่านหนึ่งถูกถล่มด้วยลูกซองและเอเคฯตายก็มีเจ็บก็หลายคน แกโดนเข้าที่ลำตัวหลายนัด-ทะลุตัวถังเข้ามา ที่สำคัญคือนัดที่หัว น่าจะเป็นเอเคฯกระโหลกศีรษะด้านบนข้างขวาเปิดกลับไปด้านหลังเป็นแถบ นึกว่าจะไม่รอด ผ่านมาได้ 2-3 เดือนแกกลับมาเดินได้หายเกือบปกติ แต่ว่ากระโหลกส่วนที่เปิดนั้นกระเด็นหายไปหัวบุบเสียทรงนิดหน่อย

   

Me too ;D

เหตุการณ์บนท้องถนน ของผมไม่ค่อยมีปัญหาครับ
เพราะเป็นคนขับรถไม่เร็ว ใช้รถปิคอัพ โดยมากขับเลนส์ซ้ายแทบตลอด

ตัดปัญหากับเจ้าหน้าที่ไปได้เยอะ แถมประหยัดน้ำมัน.......งุบงิบไว้ซื้อปืน  ::007::

ถ้าจากเหตุ ความขัดเคืองใจบนท้องถนน เป็นเืรื่่องของอารมณ์ขึ้น จะขาดเหตุผล
ผ่านมามากมายนัก ครับ  .. แต่ก็ไม่ใช่บัดเดี๋๋ยว นี้ เพราะ ๕ ปี +/- มาแล้วที่ผมไม่ใส่ใจ

เลือกทาง ก้มศีรษะให้ หรือใช้มือทำท่าตะเบ๊ หรือผายมือให้ ..
และหลบออกซ้าย ขับช้าลงอีกนิด ทุกอย่างมันง่ายดีจังครับ.. ต่างคนก็ต่างไป. 

ตบมือข้างเดียวไม่ดัง..อาจเพราะเรามีส่วนทำให้เขาอารมณ์ขึ้น เขาจึงต้องขึ้นอารมณ์เอากับเราอย่างนั้น..  และเราก็มีส่วนผิด .. ไม่ใช่เขาผิดคนเดียว. .

ผมจะไม่ใช่คนถือทาง และวิวาทกับใครบนท้องถนน..กับเรื่องรถผมถูกเฉี่ยวถูกชน
ก็มีประกันภัยมารับผิดชอบ.. ไม่ใช่เรื่องที่ผมจะมาติดใจ กับเรื่องพรรณนี้

กับคนดี ที่ไม่ใช่คนเลว คนร้าย ..ผมจะเป็นขี้ผึ้งถูกไฟลน ละลายได้ดีคนหนึ่ง   ;)

นับถือครับ   ท่านใจเย็นมากครับ  ::014::

 
  วันที่ 25 กันยายน 2551 เวลาประมาน 06 : 30 น. ครับ

ผมไปกดตัง ( เงินเดือนออก ) แต่ผมเหน็บปืน ( พกซ่อน )ไปด้วย

ตู้ ATM ที่ผมไปกดจะเป็นที่พลุกพล่านครับ ( ใกล้ห้างฯดังในจังหวัด )

แต่ตอนที่ผมไปกด ยังเช้าอยู่ คนเดินผ่านไปผ่านมาน้อยมากๆ

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมไม่กล้าทำอะไรเลยครับ

ผมส่งเงินสดๆ  4 หมื่น 5 พันบาท ให้ไปอย่างง่ายดาย( กด ATM 2 ใบ ) 

ส่งให้เมียผมหงะ :~)  :~)  :~)

ปล. ทำงานทั้งเดือนได้จับเงินตัวเองไม่ถึง 5 วินาที  :~)  :~)  :~)

...เจอแบบนี้ได้ดีทุกคนครับ  ::002::

สมัยที่เรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อจีนที่ย่านบางนาครับ ประมาณ 17.00 ผมนั่งสอนการบ้านให้รุ่นน้องอยู่ครับ มีรุ่นพี่ต่างคณะ นั่งอยู่โต๊ะใกล้กันครับ ส่งเสียเอะอะเป็นระยะครับ เขาส่งเสียงทีผมก็ตกใจทีครับ  ผมก็งงว่าทำไมต้องส่งเสียงด้วย ไอ้รุ่นพี่ก็มองหน้าผมกลับมาด้วยสีหน้ากวน บาทาอย่างแรง และแล้วมันก็เดินเข้ามาแล้วมันก็"ดึงปืนขึ้นมาจ่อที่หัวผม" เบื้องต้นมันสีดำเหมือน กล็อก ผมทราบว่าไอ้ปืนที่มันถืออะมันไม่ใช่ กล็อก26 เพราะว่ามันเล็กกว่า และทราบว่ากล็อก 26 มันเป็นปืนที่เล็กที่สุดในสายการผลิต
กล็อก ผมนึกได้อย่างงั้นผมก็"ยิ้ม"ให้กับมัน  ไอ้รุ่นพี่ต่างคณะคนนั้นก็ทำหน้าเสียเหลี่ยม เพราะมันคิดว่าผมรู้ทัน แต่ขณะเดียวกันตอนนั้นมันก็ยังมีข่าวว่า เด็กช่างกลสามารถดัดแปลงปืนเด็กเล่นให้ใส่ลูก.22ได้  พอความคิดนี้ขึ้นมา ผมถึงกับมีอาการ เหงื่อออกในถุงเท้า หรือเรียกภาษาชาวบ้านว่า ขี้ขึ้นสมอง  แต่ชีวิตผมมันก็ผ่านอะไรมาพอสมควร ผมก็เลยนิ่งแล้วมองหน้ามันอีกครับ มันลดปืนลงแล้วก็ เดิน จากผมไป.............. ตั้งแต่นั้นมาผมก็คิดพยายามหาปืนสักกระบอกมาเป็นเครื่องประกันความปลอดภัยของตนเอง  หากปืนกระบอกนั้นมันยิง.22 ได้จริง ผมก็คงตายไปกฏหมายมันจะมีประโยชน์อะไรกะผม
ปล.เรื่องจริงเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ให้ปืนอยู่ในมือคดีไม่มีปัญหา อย่าอยู่ในมือคนชั่วละกัน

ขอบคุณครับสมาชิกทุกๆท่านที่แนะนำพร้อมกับยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ทราบด้วย ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพื่ออยากทราบว่าท่านเจออะไรมาบ้าง และแก้ปัญหาเฉพาะหน้ากันอย่างไร ได้อ่านแล้ว รู้สึกดีครับ และก็คิดถูกที่ไม่ไปตอบโต้และเลี่ยงที่จะมีเรื่องเสีย สำหรับท่านสมาชิกที่อ่านปัญหาของผมแล้ว และไม่เข้าใจ ก็ต้องขออภัยไว้ด้วยนะครับ คือผมพยายามอธิบายอย่างย่อและให้กระชับที่สุด อาจจะทำให้เข้าใจยากไปบ้าง ...ขอบคุณทุกข้อแนะนำและการแบ่งปันประสบการณ์ครับ ::014::

เมื่อต้นเดือนที่แล้วไปซ้อมยิงปืนกันที่ศรภ.กับเพื่อน 7 ท่าน ยิงเสร็จแล้วก็มานั่งเล่นกันที่ร้านของเพื่อนคนนึงในกลุ่ม ที่เช่าพื้นที่ชั้นล่างของอพารทเมนต์แถวนั้น นั่งคุยเรื่องปืนกันอยู่ดีๆครบเจ็ดคนกับปืนร่วมสิบกระบอก ลูกชายเจ้าของอพารท์เมนต์แต่อายุประมาณ 40 พร้อมลูกน้องอีกสองคน ที่เพิ่งทะเลาะกับพ่อ(ซึ่งเป็นเจ้าของอพารทเมนต์อายุ 60 ปีกว่าๆ) เดินเข้ามาพร้อมหาเรื่องเต็มที่ (คือเค้าต้องการจะให้พ่อเค้าโอนกิจการให้เค้า) คือมาข่มขู่ว่าให้พวกเราไสหัวออกไปให้หมดเดี๋ยวนี้คุยโฉงเฉงว่ามีปืนมีเพื่อนเป็นตำรวจเป็นทหาร พวกเราก็นั่งมองหน้ากัน(เก็บปืนหมดแล้ว)ทั้งๆที่ในวงนั้นเรามีตำรวจระดับสารวัตรกับทหารระดับผู้พันอยู่ด้วย แล้วก็ได้แต่ "ครับๆๆๆ" ก้มหัวขอร้องไปเรื่อย แล้วก็คุยกันลงขันช่วยเพื่อนคนนี้ย้ายร้านออกมาดีกว่าจะได้ไม่มีเรื่อง วันนี้เพื่อนก็ได้ร้านใหม่ค่าเช่าถูกกว่าเดิมแถมทำเลดีด้วยครับ ถ้าพวกเราบุ่มบ่ามกันไปวันนั้น วันนี้ผมก็ใช้เน็ตผ่านเรือนจำไปแล้วครับ

โอ๊ว..... ::008::ผมเข้าใจสถานการณ์นี้ดีเวลาถูกคนมิดีมิร้ายปล้นเงินเดือนไปต่อหน้าทั้งๆที่มีปืนอยู่ในกระเป๋าแต่มิอาจขัดขืนได้เลย
โจรคนนี้ยังออกอาละวาดอีกหรือครับ... ::008::.ร้ายจริงๆยังไม่มีใครจัดการได้เลยหรือเนี่ย. ::008::..ละม่อมหายไปไหนหมดปล่อยให้โจรลอยนวลอยู่ได้ทั้งๆที่ออกปฎิบัติการมาแล้วหลายท้องที่ ::007::

เคยโดนครั้งนึงนานแล้ว ไม่ขอเล่ารายละเอียดนะครับ บนถนนตจว.กลางดึก ลักษณะเหมือนจะปล้นทรัพย์ มา2คันขับปิดหน้าปิดข้าง ถนนมี2เลนพยายามให้ชน พอไม่ชนก็ปาดผมแบบจะให้ลงข้างทางเลย ก็เลยตัดสินใจส่ง.38+Pบินไปเตือนสติ 2คันที่ว่าก็ชะงักไปชักครู่ แล้วก็ขับหนีไปพร้อมกัน ดีแล้วที่ไป เพราะถ้าเค้าสู้ขึ้นมาผมแย่แน่ เหลือแค่4เม็ด พอดีวันนั้นไม่มีสำรองไปเลย ::012::

เรื่องของผมไม่รู้ว่าขู่หรือคุกคามแต่มันอยู่ในความทรงจำจนถึงทุกวันนี้จำได้ว่าเป็นเหตุการณ์ปี2535เลือกตั้งปีนั้นผมกับเพื่อนทราบว่าหัวคะแนนพรรคการเมืองพรรคหนึ่งจะมีการนำเงินออกแจกในคืนก่อนคืนหมาหอนผมเลยเอาเสื่อไปปูนอนหน้าบ้านหัวคะแนนไม่ให้เอาเงินออกได้และให้เขารู้ว่าเรารู้ว่าเขาจะทำอะไร ตอนเช้าลูกน้องของผู้สมัคร ส.ส.ตามมาหาที่ทำงานพกเอวตุงมาเลย มาบอกว่าท่าน ส.ส.โกรธผมมากและอาจจะมีอะไรเกิดกับผมก็ได้ขอให้ระวังตัวให้ดี ด้วยความห้าวเพิ่งจบมาทำงานใหม่ๆเลยตอบลูกน้องท่าน ส.ส.ไปว่า"มึงกลับไปบอกไอ้... ด้วยว่าถ้ากูเป็นอะไรไป หรือตายแบบไหนมันก็จะตายแบบนั้นแหละ"มันก็กลับไป อีกวันผมก็ถูกวิทยุเรียกตัวเข้าจังหวัดสั่งย้ายที่ปฏิบัติงานและโดนย้ายจากบ้านเกิดมาจนทุกวันนี้ แต่ผมก็ไม่เคยคิดใช้อาวุธกับเขาครับและก็คิดอยู่เสมอว่าเขาย้ายผมออกไปพ้นประเทศไทยไม่ได้ ;D ;Dอ้อ ส.ส.ท่านนี้อยู่พรรคที่ชอบด่าพรรคอื่นว่าซื้อเสียงนั่นแหละครับ ;D

คล้ายๆกับของพี่ Ro@d ครับ...  ส่วนมากที่เจอก็ถนนในกทม.นี่แหล่ะ เพราะทุกวันนี้...จะมีแต่ท่านผู้ยิ่งใหญ่บนท้องถนนเต็มไปหมด การขับรถทำให้พฤติกรรมของคนบางคนเปลี่ยนไป(กลายเป็นสัตว์ป่า) หากผมได้เจอกับเหตุการณ์เหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นพวกที่ขับแซงขับเบียด, ปาดหน้าระยะกระชั้นชิด, ยกนิ้วกลางให้, บีบแตรยาว, เปิดกระจกตะโกนด่าทอ ฯลฯ ผมไม่เคยยอมให้กับพวกนี้เลย ผมพร้อมและจะลุยกลับในทันที ณ.ที่เกิดเหตุ ด้วยวิธีการของผม ที่ใช้ได้ผลทุกครั้ง คือ ท่องบทแผ่เมตตา  
         
         สัพเพ สัตตา อะเวรา (โหนตุ) อัพยาปัชฌา อะนีฆา (โหนตุ) สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ
         สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
         จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
         จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
         จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
         จงมีแต่ความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้น เทอญ

ท่องไปเถิดครับสักจบสองจบ... พร้อมกับชะลอรถไปด้วย ก็จะรู้สึกว่าเย็นลง...เย็นลง.... ความโกรธ ความโมโห มันจะค่อยๆมลายหายไป พร้อมกับรถคู่กรณี(ซึ่งหายไปไหนแล้วไม่รู้)....  ::014::

 ::014:: หากเราผิดก็ให้ขอโทษ หากเขาพลาดก็จงให้อภัย ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก ทำเรื่องเล็กให้มันหายไป... ::014::

หนักกว่าที่ผมเจออีกครับ +ให้ครับ ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์กันครับ

ขอบคุณครับ จะขอลองนำไปใช้ดูครับ :) ::014::

บางครั้งต้องออกขวาไปบ้าง  แล้วจะรีบกลับซ้ายพร้อมทั้ง
ตีสัญญาณไฟบอกล่วงหน้า....."แซงพ้นแล้วรีบเข้าซ้าย"
แต่บางทีไม่ทันใจ.....สิงห์นักเหยียบทั้งหลาย  อาจถือคติ.......
.....เลนส์ขวานี้ หัวใจข้าจอง.....แตะเบรคเมื่อจอด  ยกไฟสูงค้างใส่

ผมจะเฉย.....รีบนักแซงซ้ายไป  ไม่ใช่อยากเสียมารยาท......แต่ไม่สนใจ  ;D
เชื่อไหมครับบางคน  ตะแบงจะแซงไหล่ทางด้านขวา  ใจรักจริง ๆ  ::007::

เจอบ่อยๆกับมารยาทที่ไม่ค่อยดีบนท้องถนน แต่ไม่เคยคิดที่จะใช้ปืนครับ เพราะหงุดหงิดกับพวกนี้แค่แป๊ปเดียว กลับบ้านหาลูกหาเมียเดี๋ยวก็หาย ถ้าไม่ถึงกับไม่มีทางเลือกอย่าไปใช้เลยครับไม่คุ้ม แค่กระดิกนิ้วอนาคตเปลี่ยน ไม่คุ้มค่ากัน  แต่ถ้าเกี่ยวข้องความปลอดภัยในชีวิตของคนในครอบครัว ก็สู้ใจขาดครับ   ::014:: ::014::

ยิ้ม ครับ   

สถานการณ์ ตึงเครียดในบางครั้ง   การส่งยิ้ม ทำให้หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปนะครับ  ....ลองดู....

...ผมเคยซื้อโรตี ชวนคุยแล้วส่งยิ้มให้แม่ค้า  จนเค้าทอนเงินให้ผมผิด  ต้องวิ่งกลับเอาไปคืน.....      :D

 ::005::ผมเคยโดนให้นิ้วกลาง ...แฟนร้องลั่น...บอก... พ่อ อย่านะ ใจเย็นๆ....

 ::005::ผมหัวเราะ บอกแฟนว่า ...มันมีเท่านั้นเองหรือ น่าสงสาร ::005::

ครับ
ตัวอย่างที่ยกมานี่ ตัดทิ้งไปเลยครับ
ไม่มีเหตุอันควร ให้โกรธเลย
นึกเสียว่า เขาทักทายเราแบบคนรู้จักที่เคยเห็นหน้ากัน

บนท้องถนนนี่ก็แปลกนะครับ
เพื่อนผมหลายคน เป็นคนดี สุภาพเรียบร้อย แต่พออยู่หลังพวงมาลัยเท่านั้น  หงุดหงิด ปาดซ้ายปาดขวา เปลี่ยนเป็นอีกคนเลยครับ

ขอบคุณสมาชิกทุกๆท่านครับกับคำแนะนำที่ดีๆ  ::014::

ขออนุญาตแจ้งให้ทราบครับ ผม+๑ ให้กับสมาชิกทุกท่านที่เข้ามาแนะนำประสบการณ์ที่มีประโยชน์นะครับ // อย่าคิดว่าเป็นสินบนนะครับ// ผมอ่านทุกคำตอบที่ท่านสมาชิกแนะนำมา ยังไม่มีท่านใดที่แนะนำให้ใช้ความรุนแรงหรือปืนเลย..ก็เป็นไปในแนวเดียวกับที่ผมปฏิบัติอยู่ ประทับใจกับทุกคำแนะนำครับ ขอบคุณครับ ::014::

มีอยู่2 ครั้ง ครั้งแรกสมัยวัยไร้ยั้งคิด อยู่ในเครื่องแบบ เพิ่งได้มงกุฏมาประดับพร้อมปืนสวัสดิการ ก็เลยพกตลอด โดนรถขับปาด โมโหเลยปาดกลับ จากนั้นก็หยุดรถ ขึ้นลำ แล้วลงรถมา คู่กรณีก็ลงรถมา จากนั้น ก็มีคำออกจากผม ไอ้ห่_  ทำไมมาตรงนี้ได้วะ กูเขียนจดหมายไปหาหลายรอบแล้วไม่ตอบ  คู่กรณีที่ลงมากลับเป็นเพื่อนรักที่มีบุญคุณกับผม ถ้าโกรธจนหูตามัวคงเสียใจมาจนทุกวัน คือเพื่อนคนนี้เขาเข้าไปทำงานในที่กันดารติดต่อยากมาก ระรึกถึงเขาเสมอ เกือบกลายเป้นโศกนาถกรรมแล้ว
 ครั้งที่2 ตอนวุฒิทางอารมณ์นิ่งแล้ว ขณะขับรถอยู่ มีคุณแม่นั่งข้างหลัง ผมก็หันไปคุยกับท่านบางครั้ง อยู่ๆก็มีรถคันหน้าจอดแล้วโบกให้หยุด ผมก็หยุด คู่กรณีด่าผมว่าผมมองหน้าหาเรื่องกับเขาซึ่งกำลังจะเป็นนายพล(เขาอ้าง) ผมก็ตอบแบบไม่มีอารมณ์ว่าผมไม่ได้มองหน้าถ้าเห็นผมหันหน้าก็คือหันไปคุยกับคุณแม่ด้านหลัง เขาก็ด่าๆๆๆ แล้วกลับขึ้นรถรีบขับออกไปอย่างเร็ว คงเสียหน้าที่หาเรื่องผิดคน คนอย่างนี้ก็มีด้วย ถ้าเป็นนายทหารจริง กองทัพคงมีโอกาศเสียหายมากครับ

เคยเจอรถบัสรับส่งพนักงานบริษัทหรือเปล่าครับ (บางคันนะครับ)
 ::010:: ::010:: ::010::

สติที่ว่าแข็งๆ อาจจะหลุดได้นะครับ
 ::004:: ::004:: ::004:: ::004::

แต่บังเอิญของผมสงสัยแข็งสุดๆ
เลยกลับถึงบ้านได้ทุกครั้งครับ
 ::014:: ::014:: ::014:: ::014::

เอ...หรือผมกลัวก็ไม่รู้เหมือนกัน

กลัวไม่ได้กลับบ้านครับ
 ::008:: ::008:: ::008:: ::008::

ถ้าเรื่องขับรถละก้อ....ผมเคยครั้งหนึ่งหลายๆปีมาแล้วครับ แต่ไม่เกี่ยวกับปืนเพราะผมไม่เคยพกปืน


คืนหนึ่งประมาณ4-5ทุ่ม....ผมจอดติดไปแดงตรงแยกบางกะปิได้ประมาณ1-2นาทีและเป็นวันอาทิตย์รถไม่ค่อยมี

โครม....รถผมกระเด็นไปหน่อย ดีที่จอดห่างคันหน้า....

ลงไปดู...คันที่ชนผมเป็นอ๊อฟโร๊ดนิสสันPathfinder คนในรถลงมา3คน ชาย2หญิง1...ผู้หญิงคงเป็นแฟนคนขับ

ผมถามคนขับที่่ดูค่อนข้างมีอายุ(45-50ปี)แต่ตัวใหญ่มาก ว่า....รถพี่มีประกันมั๊ย ของผมมี เดี๋ยวขอโทรแจ้งก่อน

เงียบ....ไม่ตอบ คนขับยืนเซไปเซมา...ผมรู้แล้วว่าเมามาก


สักอึดใจ คนขับเดินเข้ามาหาผมแล้วพูดว่า.....รถมึงแข็งนักเหรอ กูขอขับชนอีกทีได้มั๊ย ผมนึกว่าหูฝาด ถามกลับว่า พี่ว่าอะไรนะ...

กูบอกว่า....ขอกูชนอีกทีได้มั๊ย....พร้อมเดินเซๆมาตบแรงๆที่ฝากระโปรงหลัง

ความอดทนผมหมดทันที....ปัดมือที่ตบออก ผลักไหล่.....ผมพูดว่า พี่พูดดีๆสิ....เท้าขวามาเลยครับ...ผมใช้มือซ้ายจับ(หลังโดนเตะแล้ว)ต่อยขวาเต็มหมัดเข้าที่หน้าคุณพี่ คุณพี่หลักไม่ดีอยู่แล้ว หงายหลังลงไปเลย...

มึงต่อยกูเหรอ...(เออ...เมาจริง โดนต่อยยังไม่รู้อีก)....ผมตอบ...เออ...


ก่อนจะไปกันใหญ่...ผู้หญิงที่มาด้วยเข้ามาขวาง...บอก...น้องไปเหอะ แยกไปเหอะ พี่ขอ...

ตอนนั้นหายหน้ามืดแล้ว...นึกได้ว่าฝั่งนู้นมา3คนนี่หว่า...ผู็้ชายอีกคนยืนดูอยู่ห่างๆ ผมเสียววูบเลย...

หันไปบอกพี่ผู้หญิงที่ขวางคนขับไว้ว่า...ครับ แล้วเผ่น


ขับไปแจ้งความ ลงบันทึกประจาวัน ขอคัดสาเนา เอามาให้ประกันตอนเคลม.....


จบครับ

::002::

เคยเจอนิดหน่อยบนถนนแถวรังสิต ช่วงเย็นรถกำลังติดเคลื่อนที่ไปได้ช้าๆ มีรถตู้คันหนึ่งซึ่งขับอยู่เลนซ้ายสุดของถนน
พอมาเจอรถติดก็ขยับรถแทรกคันอื่นเปลี่ยนเลนมาทางขวา พี่แกเปลี่ยนมาได้สามเลนพอมาเจอรถผมซึ่งอยู่เลน
ขวาสุดขยับรถไม่ให้แกเข้าเท่านั้นแหละครับ...พี่แกก็หยิบเหล็กมาจากไหนไม่รู้มาชี้หน้าพร้อมทำท่าจะฟาดรถผม
ผมก็เลยต้องให้ทางแกไป...ผมไม่โกรธเลยครับคิดแค่ว่า อย่าถือคนบ้า.... ;D

...ระวังเรื่องประสบอุบัติเหตุ แล้วมีการคุกคามให้ดีครับ ผมเคยเจอมาแล้ว เกือบๆ จะเป็นเรื่อง  ไม่อยากเล่ารายละเอียดเพราะเขาก็ตายไปแล้ว

:DD :DD

...เขาตายเพราะเหตุอื่น ไม่ได้เกี่ยวกับผมครับ คนก็ตายไปแล้วจึงไม่อยากเล่ารายละเอียด

ขอบคุณครับ ความอดทนเป็นเยื่ยมครับ ::002::

ผมก็คิดแบบเดียวกันคุณ coda ครับ โบราณว่าไม่รังแกคนที่ตายไปแล้ว

เคยเจอเหมือนกันครับ ไม่รู้ว่าเค้าจะรีบไปไหน ไหล่ทางขาวสุดก็แซง 

เคยอยู่ในเหตุการณ์โดนพวกอันธพาลรถเมล์มินิบัส 10 กว่าคนอาวุธครบมือทั้งมีดทั้งไม้   ยกพวกมาจะรุมทำร้ายครับข้างผมมี 3 คน  ข้างผมก็ใจดีสู้เสือยืนรอพวกเขาวิ่งมาจนเกิบถึงสักสิบเมตรได้ก็เลยขวักมือเรียกให้เข้ามาใกล้    พอเขาเห็นว่าทางเราขวักมือเรียกเท่านั้นละครับเบรคกันตัวโกร่งโยนทั้งมีดทั้งไม่ทิ้งหมดเลยครับ..วิ่งหนีขึ้นรถแล้วรีบขับหนีไปอย่างรวดเร็ว..เห็นเจ้า 92 FS อยู่ในมือนะครับ  เลยขับรถตามไปทันแล้วเรียกลงจากรถมานั่งเรียงแถวแล้วเอาปืนเคาะหัวคนละทีสองทีแล้วให้ก่อนจาก....สามคน 3 กระบอก...เลยไม่มีเหตุร้ายครับ   ถ้าไม่เอาปืนไปด้วยรับรองได้พวกผมเละแน่ครับ...

ปล่อยไปเถอะครับ ใจเย็นเข้าไว้ ::002::

แล้วพวกคนที่ ยกนิ้วให้ ด่าทอ ชูไม้ชูเหล็ก พวกเค้าคงคิดว่า ข้านี่แน่สุดๆ ดูซิพวกมันหงอกันหมดเลย อิอิ

ยิ้มเป็นวิธีที่ดีนะครับ

แต่เคยทำให้ผมเกือบตายมาแล้ว คือไปเที่ยวกับแฟนครับแล้วก็บังเอิญไปเจอเพอเพื่อนผู้หญิงของแฟนเข้า
แล้วผมก็ยิ้มให้(คงทำตาเยิ้มมากไปหน่อย) เกือบตายครับ :~) :~) :~)

เคยครับ บนทางด่วน หลังออกจากด่าน ผมใช้รถ 4 วีล ยกสูง คู่กรณี คุณผู้หญิงเป็นคนขับ ขับมากระแทกรถผม แล้วก็ลงมา ด่าๆๆๆๆ ทั้งๆที่รถเขาก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร จากนั้นก็ฝ่ายคู่กรณีเขาก็ขึ้นรถแซงไปอยู่หน้ารถผม รถก็ยังติดมาก ซักประมาณ 5 นาทีหลังจากแยกกัน คุณผู้ชายที่อยู่ฝั่งที่นั่งข้างคนขับก็เปิดประตูรถลงมาพร้อมกระเป๋าสะพายไหล่ ผมเห็นงั้นก็เลยเอากล๊อกมาเหน็บไว้ข้างประตูพร้อมขึ้นลำแล้วครับ อันนี้ผมไม่อยากมีเรื่องครับ แต่ทางเขาเหมือนจะหาเรื่อง เดินมาทางฝั่งผม ผมก็เลยเปิดกระจก เขาก็ถามว่ามรึงมีปัญหาอะไร อยากมีเรื่องเหรอ ผมก็บอกพี่เขาไปว่า ผมน่ะไม่มีอะไรหรอกครับ พี่ รถพี่ก็ไม่เห็นเป็นอะไร แล้วจะมีอะไรเหรอครับ เขาก็บอกผมว่า นี่รถติดหรอกแถมมีตำรวจด้วย กรูไม่อยากทำรุนแรงกับมรึง แล้วก็เดินไปขึ้นรถ ตอนนั้นผมคิดในใจ ถ้ามึงชัก โดนกูก่อนแน่ เพราะกล๊อกผมหลังประตู จ่ออยู่ที่อก มันแล้วครับ ผมล่ะเบื่อจริงๆกับคนพวกนี้ นึกว่าตัวเองมีของแล้วทำเป็นใหญ่  ::001::

เหนือฟ้าย่อมมีฟ้าครับ   ::002::

ถือว่าเป็นที่โชคดีของพี่ท่านนั้นแล้วครับ... ;D

อันตรายมากครับท่านสมาชิก ระวังตัวไว้ด้วยครับ  ;D

ผมว่าเป็นโชคดีของท่านที่โพสท์มากกว่าครับ....

ถ้าต้องใช้Glockที่ว่า.....ชีวิตเปลี่ยน ที่อยู่เปลี่ยนแน่ครับ....

ความอดทนเป็นเยื่ยมครับ ::002::

ผมเคยครับ มันจอดรถปาดหน้าตอนเที่ยงคืนกว่าๆ ห่างไปสักยี่สิบเมตร แล้วถือมีดเดินปรี่ลงมา ผมกดเซ็นทรัลล็อก แล้วขึ้นลำรออยู่ในรถ พอเกือบถึงสักห้าเมตรมัก็เดินกลับไปที่รถตัวเอง แล้วก็ขับออกไป ก็เลยไม่ได้ใช้ปืนครับ ถือว่าโชคดีของผมเองด้วยที่ไม่มีเรื่องราว

เคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆกันครับ ปล่อยให้เขาได้ใจไปคนเดียวเถอะครับ ดวงตาคนนั้นมันยังไม่ถึงฆาต  ถ้ามันตัดสินใจทำอะไรรุนแรงไปล่ะก็....มันทำร้ายตัวเองชัดๆ 55

ถ้ามันเดินมาถึงประตูรถเมื่อไหร่โดนแน่ครับ อันตรายใกล้ถึงตัวครับ

ใจเย็นๆ ไว้ดีที่สุดครับ ถ้ายังไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต อย่าพึ่งใช้ดีกว่าครับ

นานมาแล้วครับ ตอนนั้นยังไม่มีปืนแต่ติดนิสัยใจร้อนตอนขับรถ เจอวัยรุ่นให้ของลับแล้วขับหนีผมก็เลยขับตามไปปาดหน้าแล้วให้คืน ฝ่ายนั้นมันเห็นว่าเราเอาจริงเลยไม่กล้าแล้วก็ขับหนีไป ด้วยความโมโหเราก็ยังด่ามันต่อไปอยู่ในรถอีกสักพัก พอผมใจเย็นลงรู้ตัวหันมามองในรถที่มีลูกเมียอยู่นั่งเงียบกันหมด สำนึกตัวขึ้นมาทันทีครับว่ากำลังทำตัวเป็นตัวอย่างไม่ดีให้ลูกดูอยู่ แล้วถ้าฝ่ายนั้นมันเล่นด้วยเราจะทำยังไง ตั้งแต่นั้นใจเย็นลงตลอดครับ ไม่เคยมีเรื่องกับใครอีกเลย โดนหาเรื่องก็ช่างมันปล่อยไปอย่างเดียว

ขออนุญาต นำข้อความจาก forward email มาให้อ่าน เพิ่งได้รับมา เหตุเกิดที่ตลาดศรีราชาไนท์สแคว ตลาดนัดกลางคืน ซึ่งมีคนเดินกันเยอะ มันยังกล้าทำเลยครับ

สมัยนี้มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ระวังกันหน่อยนะครับ

==============================
เรียนพี่น้องไทยออยล์ที่รักทุกท่าน

วันนี้ผมอยากจะเล่าประสบการณ์จริงให้กับทุกท่านฟัง เพื่อที่ท่านจะได้ระมัดระวังกันไว้ คือวันที่ 22 มีนาคม 52 เวลาประมาณ 2 ทุ่ม ผมได้พาครอบครัวโดยมีผม ภรรยา ลูกสาวคนโต และลูกสาวคนเล็ก ไปเดินซื้อสินค้าที่ตลาดศรีราชาไนท์สแคว โดยผมได้จอดรถกระบะ วีโก้ 4 ประตูไว้ใกล้ๆกับร้านอาหาร COSMOS ตรงข้ามกับบริษัท กีฟฟารีน ซึ่งเป็นสถานที่ไม่เปลี่ยวเลย เมื่อผมและครอบครัวซื้อสินค้าเสร็จโดยใช้เวลาเดินประมาณชั่วโมงกว่าๆ จึงเดินกลับมาเพื่อจะขึ้นรถ แต่ได้แวะซื้อผลไม้ก่อน เมื่อซื้อเสร็จผมได้ปลดล๊อกระบบกันโขมยเพื่อให้สมาชิกครอบครัวได้ขึ้นรถแต่ยังไม่ทันขึ้นรถ ขณะที่ผมไขกุญแจฝาครอบกระบะท้ายเพื่อเก็บผลไม้ อยู่ๆก็มีคนร้ายยื่นกระดาษมาให้หนึ่งแผ่นแล้วคนร้ายก็วิ่งไปล็อกคอลูกสาวคนเล็ก (อายุ 10 ปี)ที่กำลังจะขึ้นรถที่ประตูหลังด้านขวา ( ด้านหลังคนขับ ) พร้อมใช้อาวุธมีดจี้คอเอาไว้ ผมอยู่ท้ายรถผมได้ดูที่กระดาษที่คนร้ายส่งให้ ซึ่งมีข้อความขึ้นต้นว่า “อยู่เฉยๆ” ผมอ่านได้แค่นี้ผมได้ตะโกนว่า โจรจี้ๆ และให้ภรรยาแจ้งตำรวจด้วย ส่วนผมไปอยู่ทางด้านซ้ายของรถ ขณะนั้นคนร้ายเริ่มเปิดประตูรถแต่ยังไม่ได้ขึ้นรถ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจเข้าไปเปิดประตูด้านหลังซ้ายแล้วล้วงเอาอาวุธปืนที่เก็บไว้ในรถออกมาพร้อมขึ้นลำเตรียมยิงทันที เมื่อคนร้ายเห็นว่าผมมีอาวุธปืนจึงได้รีบวิ่งหนีไป และอีก 5 นาทีต่อมาตำรวจจึงมาถึงที่เกิดเหตุ ผมและครอบครัวจึงได้พากันไปแจ้งความ และต่อไปนี้คือข้อความแบบเต็มๆที่คนร้ายเขียนด้วยดินสอและยื่นให้ผมครับ.

“อยู่เฉยๆ ผมไม่ทำอะไรลูกคุณหรอก แต่ถ้าคุณดัง ผมพร้อมตายพร้อมลูกคุณ ผมแค่อยากเจรจาด้วย เอาโทรศัพท์ส่งมา 1 เครื่อง แล้วอีก 5 นาทีโทรหาผม ผมขอกระเป๋าเงินของพี่ 2 คนด้วย ขอยืมกุญแจรถพี่ด้วย รับรองรถและลูกพร้อมกระเป๋าของพี่จะปลอดภัย ผมกระจายกันอยู่ หากพี่กระโตกกระตาก ผมไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ผมขอเวลาไม่นาน ขอบคุณ”

และนี่คือประสบการณ์จริงที่อยากจะฝากเตือนพี่ๆน้องๆไทยออยล์ทุกท่านโปรดระมัดระวังด้วยว่าขณะที่ท่านกำลังซื้อสินค้าหรือไปไหนมาไหนอาจมีคนแอบติดตามและจ้องทำร้ายท่านอยู่โดยที่ท่านอาจไม่คาดคิดมาก่อนก็ได้ จึงเรียนมาเพื่อทราบด้วยความปรารถนาดี

ด้วยรักและห่วงใยทุกท่าน

ธรรมรงค์ ปานโต