หัวข้อ: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: จอยฮันเตอร์ ที่ กันยายน 09, 2005, 02:59:18 PM เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันจันทร์ ตอนแรกไม่อยากจะเล่า นึกๆแค้นใจเลยเล่าให้ฟังดีกว่า เมื่อตอนเย็นวันจันทร์ ผมย้ายโต๊ะคอมฯ แล้วโทรศัพท์ให้ลูกน้องของเพื่อนที่เป็นช่างไฟ ให้มาช่วยย้ายสายโทรศัพท์ เพื่อนผมซึ่งเป็นผู้รับเหมา ได้โทรบอกว่ามีกลุ่มคนงานเขมรซึ่งเป็นของหมู่บ้านอื่น ได้เมาเหล้าแล้วทำร้ายคนงานในแคมป์ซึ่งเป็นคนไทย (ซึ่งเป็นเจ้าของประเทศ) จึงให้ช่างไฟคอยดูแลเหตุการณ์ ช่วงประมาณ 2 ทุ่มคนงานเขมร ก็บุกเข้ามาทำร้ายคนไทยอีก โทรแจ้งเท่าไร ตำรวจก็ไม่มา ช่างไฟจึงเข้าไปห้าม ช่วงจังหวะชุลมุน ปรากฏว่า ช่างไฟไปนอนกองลงกับพื้น มีดปักคาหัวใจคาที่ครับ จนกระทั่งทุกวันนี้ยังจับคนงานเขมรไม่ได้เลย (เขตสน.บางชัน)หากวันนั้นเขาไปย้ายสายโทรศัพท์ให้ผม ก็คงไม่เกิดเรืองนี้ ขณะกำลังโพสอยู่ยังนึกแค้น พวกคนงานเขมรอยู่เลย ทั้งๆที่ตัวเองมาพึ่งแผ่นดินของเขา :'( :'(
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: SigPro-รักในหลวง ที่ กันยายน 09, 2005, 03:02:10 PM เนรคุณแบบนี้จับมันยิงทิ้งตั้งแต่ชายแดนก็สิ้นเรื่อง ไม่รู้จะเอามันเข้ามาทำไมกัน >:(
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: Nattapol ที่ กันยายน 09, 2005, 03:05:11 PM ตอนนี้บ้านเมืองเรามีแต่อันตรายครับพี่ ( ชักศึกเข้าบ้าน )เรานำเข้าแรงงานต่างชาติอย่างผิดกฎหมายทุกวันครับ ( เงินบังตาครับรู้ๆกันอยู่ )
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: vuttichai ที่ กันยายน 09, 2005, 03:05:54 PM ลูกหลานพระยาละแวก :-\ คนในจังหวัดผมพูดถึงเขมรว่าเวลาคบกับเขมรให้คบเป็นวันๆ เพราะความคิดของคนพวกนี้สามาเปลื่ยนเปลงใด้ตลอดเวลา.
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: สหายแป๋ง คนดง ที่ กันยายน 09, 2005, 03:06:36 PM พระเจ้าทำไมตำรวจบ้านเราเป็นแบบนี้ ไม่อยากโทษนะครับแต่รู้สึกว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นบ่อยมาก คิดแล้วเศร้า
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: Tiger wut ที่ กันยายน 09, 2005, 03:10:30 PM ขอแค้นด้วยคน..... ถ้าเป็นญาติ พี่ น้องของผมโดนพวกมันทำร้าย....ผมคงไม่อยู่เฉย
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: BADBOY ที่ กันยายน 09, 2005, 03:16:26 PM อย่างงี้ต้อง ปืนกระแทกพุง ยิง ๆ ๆ >:(
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: มะเอ็ม ที่ กันยายน 09, 2005, 03:34:21 PM :'( :'( :'( เฮ้อ..........
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: JLB-รักในหลวง ที่ กันยายน 09, 2005, 05:24:42 PM เห็นข่าวลักษณะนี้ มาก็หลายครั้ง อ่านแล้ว เศร้าใจครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: วายุ - รักในหลวง ที่ กันยายน 09, 2005, 05:47:38 PM แย่จังเลยนะครับพี่........ :-\
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: carrera ที่ กันยายน 09, 2005, 06:04:58 PM พวกคนงานเขมร พม่า อาจถือปืนรบมาก่อนก็ได้นา
เสียใจด้วยครับ หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: Sig228-kolok ที่ กันยายน 09, 2005, 06:40:36 PM ผมก็เกลียดพวกนี้เหมือนกันครับ สมัยที่เศรษฐกิจโก-ลก รุ่งๆ นักท่องเที่ยวมาเลย์มากพวกเด็กเขมรก็มาขายดอกไม้ถ้าแขกไม่ซื้อมันก็ดึงมือไม่ยอมให้ไปพอซื้อคนนึงอีกฝูงก็เข้ามารุม ตอนแรกๆ มันมาใหม่ๆ ผมก็สงสารเวลาเอาเงินมาเลย์เศษๆ มาแลกเราก็ให้ราคาดี ตอนหลังมันหัวหมอ เงินราคาลงมันบอกวันก่อนยังได้มากกว่านี้ เลยเกลียดเข้ากระดูกและมันกวนตีนมากๆด้วย มันชอบแอบด่าเรา(มะด๋อย มะเด๋ อะไรก็ไม่รู้)ด้วย ผมไล่แตะหลายครั้งแล้ว พอมีระเบิดพวกนี้หายไปก็มีพวกผู้ใหญ่เที่ยวเอารถเข็นมาขายของแข่งกับชาวบ้านอีก มันอยู่ได้ยังไงไม่รู้น่าจะถูกจับให้หมด พวกนี้เหมือนงูเห่าครับอย่าไปดีกับมันมากครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: aniki ที่ กันยายน 09, 2005, 06:55:55 PM เห็นข่าวแบบนี้บ่อยๆครับพี่จอย เศร้ามากครับตอนนี้บ้านเราอยูในสภาพอันตรายมากกับพวกคนต่างด้าว ;D เจ้าหน้าที่ก็พึ่งได้
ผมเคยไปและเห็นคนไทยเราทำงานในต่างประเทศ..เราก็อยู่แบบเจียมตัว..สำนึกถึงบุญคุณข้าวน้ำประเทศเขา....เศร้าครับ. :~) หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: G. BKK ที่ กันยายน 09, 2005, 06:57:52 PM >:( >:( >:( >:( >:( ขอให้ได้ตัวมาลงโทษ เร็วๆครับ >:( >:( >:( >:( >:(
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: Ro@d - รักในหลวง ที่ กันยายน 09, 2005, 06:59:47 PM :)..วิถีชีวิต ของคนเขมร-พม่า.. อาจทำให้ตัวเขาคิดเพียงว่าชีวิตมีราคาถูก ถูก..
.. คนงานเขมร-พม่า.ไม่คิดอะไรมาก.. เลือดไหลจากคนอื่น..ตัวเขาไม่เจ็บ..ไม่เดือดร้อน.. ไม่ต้องการหลักแหล่ง ไม่ต้องการฐานะ ไม่ต้องการยอมรับ.. ต้องการเพียงสิ่งที่ทำให้ชีวิตเขารอด.. .. ไม่คิดอย่างที่เรา คิดว่าเขาควรจะต้องคิด.. เมื่อไม่ให้อะไร ก็อย่าให้ได้เห็นสิ่งนั้น.. อย่าให้โอกาสที่ไม่ควรแก่เขา.. .. ก็คงต้องระมัดระวัง ไม่ไว้วางใจกันต่อไป... :) หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: Mr_Watt ที่ กันยายน 09, 2005, 07:50:31 PM ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียด้วยครับ
สมัยก่อนเคยมีข่าวคนงานพม่า ฆ่ายกครัวนายจ้างบ่อยๆ ทำไมเราไม่จ้างคนงานไทยนะ เงินทองก็ไม่ไปไหนอยู่กับพี่น้องไทย คนงานพวกนี้แม้จะค่าแรกถูก แต่ชีวิตที่เขาเคยยากแค้น เมื่อบางครั้งมีสิ่งจูงไจ หรือ เกิดอารมณ์ชั่ววูปก็สามารถทำได้ทุกอย่าง เพราะพวกนี้คิดว่าเราไม่ใช่พวกเขา หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: ธำรง ที่ กันยายน 09, 2005, 09:21:44 PM วันนี้เรามีแรงงานต่างด้าวเหยียบล้าน
เอาคนเหล่านี้มาเป็นทาสแรงงานราคาถูก เป็นบาปกรรม ผมกลัวที่ลูกหลานต้องใช้กรรมอันนี้ วันนี้เราหัวเราะล้อเลียนกับต่างด้าวพูดไม่ชัด รุ่นลูกของคนเหล่านี้ ถ้าเกิดมาอาจพูดไทยชัดกว่าลูกไทย แต่ไม่ได้รับการศึกษา ไม่มีโอกาสทางสังคม และไม่มีหัวใจที่เป็นไทย ถ้าสภาพจำยอมที่ต้องให้คนเหล่านี้อยู่ร่วมในสังคม สังคมไทยจะยิ่งอันตรายกว่าวันนี้ เหมือนประเทศที่เคยเอาคนดำมาเป็นทาส ต้องใช้หนี้บาปเวรในวันนี้ ::) วันหน้าจะยิ่งยากแยกแยะ เพราะพูดชัดเหมือนกัน หน้าตาสีผิวเดียวๆ แต่หัวใจไม่ใช่ เป็นวิบากกรรมในวันหน้า ที่เราต้องพบเหตุการณ์แบบนี้มากขึ้น รุนแรงขึ้น :( เศร้าใจ :-\ หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: peedta - รักในหลวง ที่ กันยายน 09, 2005, 09:53:59 PM :OO ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียด้วยครับ
นี่หรือประเทศไทย หาความปลอดภัยไม่ได้เลย หวังพึ่งคุณคำรวจก็ไม่ค่อยจะได้ ต้องพึ่งตัวเองไว้ก่อน แล้วยังจะมายึดปืนของเราอีก เศร้าจัง หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: Padet ที่ กันยายน 09, 2005, 09:57:57 PM :( :( :( :( :( :( :( :( :( :OO :OO :OO :OO :OO :OO :OO
:OO ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียด้วยครับ นี่หรือประเทศไทย หาความปลอดภัยไม่ได้เลย หวังพึ่งคุณคำรวจก็ไม่ค่อยจะได้ ต้องพึ่งตัวเองไว้ก่อน แล้วยังจะมายึดปืนของเราอีก เศร้าจัง หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: นาจา™รักในหลวง ที่ กันยายน 09, 2005, 10:01:55 PM ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวผู้เสียชีวิตด้วยครับ
พูดถึงแรงงานต่างชาติทุกวันนี้ มีเพียงไม่ถึง 20% เท่านั้นครับที่มีใบอนุญาตทำงาน จากทั้งหมด ต่อไปผมว่าจะเป็นปัญหาสังคมแน่ๆ ผู้ประกอบการบางคนก็เห็นแก่ได้ ทั้งๆ ที่งานบางประเภทไม่เข้าข่ายให้ใช้แรงงานต่างชาติได้....อนาคตมีปัญหาแน่ครับ หากปล่อยไว้แบบนี้ หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: PPM ที่ กันยายน 09, 2005, 10:53:47 PM เฮ้อ.....เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรมซักทีเนาะ ประเทศไทย :~) :~)
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: ekkawit ที่ กันยายน 09, 2005, 11:03:02 PM แรงงานต่างไว้ใจไม่ค่อยได้ครับ ต้องคอยระวังให้ดี >:( >:( >:(
เพราะเขาไม่ใช่คนไทยครับ >:( >:( >:( หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: ..GlockGlack.. ที่ กันยายน 09, 2005, 11:53:17 PM พวกนี้เข้ามาได้ด้วยเหตุหลายประการนะครับ... ลักลอบเข้ามาแบบผิดกฎหมาย ลักลอบเข้ามาแบบมีเงินเป็นใบเบิกทาง เพราะคนไทยไม่อยากทำอาชีพบางอาชีพ (รังเกียจ ได้เงินน้อย) เพราะนายจ้างเห็นแก่ได้ เพราะพวกมาเฟีย (ทั้งไทยและเทศ) เพราะเจ้าหน้าที่ของรัฐเห็นแก่เงิน ฯลฯ
หลายๆคนก็ได้บัตรประชาชนกลายเป็นคนไทยไปแล้ว ที่เห็นๆก็คือพวกจีนฮ่อ จีนแผ่นดินใหญ่ที่มีบัตรประชาชนแต่พูดไทยไม่ชัด ครั้นจะผลักดันหรือแจ้งเบาะแสให้ทางการทราบ หลายๆคนก็วางเฉย หลายๆคนก็มีจิตเมตตาต่อสัตว์โลก เห็นว่าเขาหนีร้อนมาพึ่งเย็น เลยปล่อยให้เขาอยู่เต็มประเทศ (มากกว่าล้านคนแน่นอน) คิดกันเล่นๆว่าหากพม่าจะยึดพื้นที่ของประเทศไทย แค่ส่งสัญญาณให้กับแรงงานต่างด้าวพวกนี้ หาอาวุธเถื่อนเข้ายึดหมู่บ้านหรือชุมชน (แถบชายแดนก็ได้) แล้วมีการก่อการจลาจลไปทั่วทุกพื้นที่ที่คนเหล่านี้อยู่ ประเทศไทยวุ่นวายแน่ หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: rute - รักในหลวง ที่ กันยายน 10, 2005, 04:17:13 AM แถวๆที่ผมอยู่ก็มีคดีที่เกิดจากแรงงานต่างด้าวบ่อยคับ...
ที่แย่คือจับไม่ค่อยได้ด้วย เพราะพอก่อเรื่องก็หนีกลับไปฝั่งโน้น... ซักพักก็กลับเข้ามาใหม่ ให้ขึ้นทะเบียนก็มีมาขึ้นแค่ส่วนน้อย... ที่แย่ที่สุดคือคนที่สนับสนุนให้พวกนี้เข้ามาเป็นคนไทยที่เห็นแก่ได้กันเองนี่สิคับ...:P หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: noomrider ที่ กันยายน 10, 2005, 05:37:43 AM คนงานต่างชาติที่เป็นผู้ชายบางคนเป็นนักรบหนีภัย อันนี้น่ากลัวโหดจริงดูไม่ออก นอกจากสืบจากพวกเดียวกันหลอกถามจากคนงานที่อยู่รวมกัน เลี้ยงดียังไงก็ยังน่ากลัวก่อเรื่องแล้วหนีกลับหรือไม่ก็ไปหาพวกสมัครที่ใหม่ พวกแรงงานระดับล่างรับทำงานง่าย แรงงานต่างชาติเดี๋ยวนี้ไม่โง่มีมือถือด้วยติดต่อฉับไว ทางที่ดีต้องหาพวกมีสีมาป้วนเปี้ยนให้เกรงๆบ้างครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: oil ที่ กันยายน 10, 2005, 09:03:21 AM พวกคนงานเขมร พม่า อาจถือปืนรบมาก่อนก็ได้นา เสียใจด้วยครับ เสียใจด้วยครับ..สงสารแต่คนข้างหลัง..ลูกเมีย พ่อ แม่ ที่ต้องมาขาดที่พึ่ง...ชีวิตจะอยู่อย่างไรต่อไป ผมเชื่อว่าคนงานเหล่านี้ เคยผ่านสมรภูมิมาก่อน..การฆ่าเพื่อเอาชีวิตรอด หรือเพื่อเบียดเบียนคนอื่นจึงเป็นเรื่องปรกติ เวลามีคนงานก่อสร้างมาอยู่ละแวกบ้าน ต้องช่วยกันสอดส่องครับ...ถ้าคิดว่าเป็นแรงงานต่างด้าวผิดกดหมายก็แอบๆแจ้งตำรวจ..อย่าลืมฝึกคนในบ้านให้ใช้ปืนในยามคับขันได้ด้วย หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: carrera ที่ กันยายน 10, 2005, 10:21:43 AM คนงานต่างชาติที่เป็นผู้ชายบางคนเป็นนักรบหนีภัย อันนี้น่ากลัวโหดจริงดูไม่ออก นอกจากสืบจากพวกเดียวกันหลอกถามจากคนงานที่อยู่รวมกัน เลี้ยงดียังไงก็ยังน่ากลัวก่อเรื่องแล้วหนีกลับหรือไม่ก็ไปหาพวกสมัครที่ใหม่ พวกแรงงานระดับล่างรับทำงานง่าย แรงงานต่างชาติเดี๋ยวนี้ไม่โง่มีมือถือด้วยติดต่อฉับไว ทางที่ดีต้องหาพวกมีสีมาป้วนเปี้ยนให้เกรงๆบ้างครับ มีมือถือกันทุกคน ถ้ามันนัดกันก่อการร้ายกันสักวันก็แย่แล้วครับ มีอยู่ทุกหัวถนน เอาไปสร้างเป็นหนังรับรองรวยเรื่องนี้ คงมีฉากยิงกันทั่วกรุงเทพ ไม่เว้นโรงเรียน โรงพยาบาล น่ากลัวแฮะ หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: carrera ที่ กันยายน 10, 2005, 10:22:43 AM อย่าลืมฝึกคนในบ้านให้ใช้ปืนในยามคับขันได้ด้วย ตำรวจไม่พอช่วย ต้องช่วยตัวเอง หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: RUGER ที่ กันยายน 10, 2005, 01:56:17 PM ต้องขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้เสียชีวิตด้วยครับ
โดยส่วนตัว ผม เองก็ใช้แรงงานต่างด้าว มีทั้งที่ดี และไม่ดีครับ อันนี้เราต้องยอมรับ ถ้าถามว่าทำไมไม่จ้างแรงงานไทยเหรอ จ้างแล้วครับ คนงานไทยนี่แหละทำเจ็บแสบที่สุดเลย ที่ผม โดน (แต่ไม่ได้หมายความว่าคนงานต่างชาติจะดีทุกคน หรือ คนงานไทยไม่ดีทุกคนน่ะ ครับ คือ ในส่วนที่ผม โดนเป็น แบบนั้น) ผม เริ่มงานจาก คนไทยทั้งหมด จนสุดท้ายตอนนี้ แรงงานส่วนใหญ่ในบ้านเป็นต่างชาติ ถ้าถามว่าปัญหาที่เกิด ผม ว่าเจ้าหน้าที่มีส่วนร่วม เป็นหลัก เล่าเหตุการณืที่เคยเจอมาไม่นานให้ฟังครับ ลูกน้องพม่าที่บ้านผม พาเพื่อนจะมาอยู่ ด้วย ผมว่าผม ไม่รับเพราะ ไม่มีบัตร เลยให้เขาพาไปหางานทำที่อื่น ทีนี้ระหว่างทางยังนั่ง มอเตอร์ไซด์ ไม่ถึงปากซอยดีเลยปรากฎว่าโดน ตำรวจจับ ลูกน้องผม โดนยึดบัตรไป ตำรวจบอกให้เรียกผมมา พอผมไปถึง ผมก็ ขอบัตรของลูกน้องผมคืนเนื่องจากขออนุญาติถูกต้อง ทาง สายตรวจแกก็คืนให้ครับ แต่ แกว่าเด็กผู้หญิงนี่เอาไงดี ผมก็ว่าเป็นเรื่องของเจ้าหน้าที่ ผมมาแค่เอาบัตรลูกน้องผมคืนส่วนเด็กที่จับได้(ไม่มีบัตร)เป็นเรื่อง ของของทางเจ้าหน้าที่ รู้ไหมว่าแกพูดว่าอะไร แกให้ผม รับเข้าทำงาน แกบอกเดี๋ยวเคียร์ นายให้ (แม่_ หารับทาน ชัดๆเลย ) ผมว่าผม ไม่เอา เพราะคนงานทุกคนผมก็ขออนุญาติถูกต้องตามกฎหมายเรื่องอะไรผม จะหาเรื่องเสียตังนอกลู่นอกทางอีก แกก็ ขยันน่ะ กล่อมผม อยู่นาน จนสุดท้ายผมตัดบทจะกลับบ้าน แกเลยปล่อยตัว ซะงั้น ไม่จับไปแล้วก็รีบออกรถไป พอสายบตรวจไปแล้วเด็กมันก็ยังร้องเลย ถามไถ่ดู ได้ความว่าก่อนผม มา สายตรวจมันเอาตังในกระเป๋าไปหมดเลย มีอยู่ 1400 บาท นี่คือ ความจริงที่เกิดกับผม ..... หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: ชายjirata ที่ กันยายน 10, 2005, 02:01:05 PM ป่านนี้หนี้กลับประเทศแล้วล่ะครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: โทน73 -รักในหลวง- ที่ กันยายน 10, 2005, 11:20:35 PM เป็นเรื่องเตือนใจที่ดีครับ เวลาเข้าไปห้าม ต้องรู้จักจังหวะด้วย ต้องดูอาการของคนที่วิวาทด้วย ถ้าอารมณ์ร้อนอย่างนี้ต้องถอยห่าง
ขนาดพระวินัย ยังบัญญัติเลยครับ ห้ามพระสงฆ์ แสดงธรรม ต่อคนผู้ถืออาวุธ เพราะเกรงจะได้รับอันตราย หัวข้อ: Re: เรื่องเศร้าต่อชีวิตให้ไม่ได้ เริ่มหัวข้อโดย: carrera ที่ กันยายน 10, 2005, 11:34:56 PM พอสายบตรวจไปแล้วเด็กมันก็ยังร้องเลย ถามไถ่ดู ได้ความว่าก่อนผม มา สายตรวจมันเอาตังในกระเป๋าไปหมดเลย มีอยู่ 1400 บาท นี่คือ ความจริงที่เกิดกับผม ..... โถ ทำกันได้ |