เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

 :D ออกนอกเมืองหลวงไปอยู่บนป่าเขา บ้านหลังเล็กๆ กับธรรมชาติ
 ;) อยู่เมืองใหญ่ กับกองสมบัติ โดยเฉพาะปืนเต็มบ้านไปหมด
 ;D หาญาติพี่น้องโอนปืนให้เป็นของขวัญ
 :o ยิงไปเรื่อยๆ จนกว่าชีวิตจะหาไม่
ฯลฯ

ผมยังคิดไม่ออกเลยครับ ว่าทิศทางจะไปแนวไหนดี เผื่อได้หลายๆ ไอเดีย จะได้ปรับแผนได้ทันครับ  ::005::

เริ่มต้นตัวเลือกแบบนี้ถูกใจกว่ามั๊งครับ ::008::

1. หนีเมียหลวงไปอยู่บนป่าเขา กับเมียเด็กๆ และธรรมชาติ
 

โดนใจครับ...ท่าน  Wilhelm Tell   :D~

คนข้างๆผมอ่านแล้วอมยิ้มเลย   ::005::   ::005::

ยินดีด้วยครับท่่าน ตราแจ๊ค ที่คนข้างๆ อมยิ้ม มิใช่ตาเขียว "อ้อ พวกเล่นปืนเขาคิดกันยังงี้เหรอ?"

+ 1 ครับ อิ อิ

อิอิ เหตุผลฟังดูดีทีเดียว แล้วจะไปเริ่มต้นที่แถวไหนครับ เผื่อที่ดินให้ผม 2-3 ไร่หน่อยจะได้เป็นเพื่อนบ้านนะ  :VOV:

 ::005:: ::005:: ::005::

โอเคครับ 2-3 ไร่ เผื่อไว้ให้ผมสัก 2-3 คนแล้วกันครับ

สร้างบ้านเล็กๆ ไว้หลังละไร่เหรอครับ ;D
หรือว่าหลังเดียวแล้วรวมกันอยู่ก็อบอุ่นดีนะ ::005:: จะได้มีคนคอยดูแล

+1 ครับ

โลกใน web นี่ก็ดีนะขอรับ บางทีก็เกิดความสุขได้ครับ แม้จะแค่จินตนาการ แต่บางท่านอาจจะทำได้จริง โดยเฉพาะผม  ::005:: ::005::
+ ให้กับทุกๆ ท่านที่มีอารมณ์ขันครับ

ท่าน จขกท. ขันก่อนเลย บวก 1 เช่นกันครับ

อายุยังไม่ 40 ......ชีวิตยังไม่เริ่มต้น ........ จะรีบคิดทำไมกัน  ::005::

งั้นอาจจะทดลองทำก่อนก็ได้ครับ เผื่อชอบจะได้ยึดไว้เป็นแนวทาง  ::005::

ยิงจนกว่าจะยิงไม่ไหวไม่ว่าจะเป็นเพราะสังขาลไม่อำนวย
หรือลูกแพงจนหมดปัญญาซื้อ :D

อยู่อย่างปกติ และ โอนให้ลูกหลาน  เหลือไว้กับตัวเองกระบอกเดียวพอ

ยังหนุ่มอยู่เลยครับพี่ คิดหาทางสงบแล้วหรือครับ 

อยู่สุรินทร์ไหมหละครับ เอาแถวท่าสว่าง ใกล้สนามยิงปืนตำรวจหนะครับ  :D

ของผมว่าจะทำคล้าย ๆ กับพี่แหละครับ อยู่อย่างสงบ ๆ กับปืนที่รัก สอน และให้คำปรึกษากับผู้ที่อยากรู้ข้อมูลเกี่ยวกับปืน สอนยิงปืน(เหมือนที่ผมสอนคนที่ไปแข่งกับพี่ตาลหนะครับ) เขียนพินัยกรรม จดชื่อนิติบุคคล แล้วโอนเป็นชื่อเดียวกันครับ

การเกษียณตัวเอง คือการหลุดจากวิถีชีวิต การทำงาน จำเจ ไปอย่างถาวร
ใช้ชีวิืตแบบสมถะ สันโดษ ในสถานที่ชอบ
และอย่าลืม การสะสมปัจจัยหลัก คือเงิน ที่จะสนับสนุนแนวทางนี้ ไว้แต่เนิ่น ๆ ด้วยนะครับ 

ตามแนวทางของคุณ Leo ผมขอแบบ.. มีสตรี ที่รู้ใจ เข้าใจเรา อยู่ด้วย ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร ก็พอ ครับ.


ขอมีความเห็นในเรื่องอาวุธปืน อีกนิดนึง

ผมเคยคิดอยู่นานแล้ว อาวุธปืนที่ีมีอยู่ ก็เป็นความชอบเฉพาะตัว
จะเก็บไว้มากมายเกินความจำเป็น ที่จะป้องกันตัว ไปทำไม

ผมจึงระบายปืนที่ไม่ชอบหรือเกินจำเป็น ออกไป และตัดใจ ไม่ซื้อเพิื่่ม ในปืนที่อยากมี ไปแล้ว

จากที่มีอยู่้ก็ล้วนแต่หามาตาม ความพอใจชอบ .. มีเกือบครบ ในแบบของเบญจภาคี
จะขาดก็แต่ ปืนยาว .๒๒ เท่านั้น ที่ผมไม่สนใจ เลย.  :OO

ปลูกกล้วยไม้  ที่บ้านชายคลอง  เลี้ยงปลากัด  

คุณพ่อผม 83 ปีนี้ครับ ถามว่ายังไหวอยู่มั๊ย แกบอกว่าสะบาย เมื่อครั้งยิงปืนอาวุโสก็ไปด้วยครับ  :VOV:
แต่คุณตาผมสิครับ ปีนี้ 95 ครับ คล่องตัวกว่าคนหนุ่มๆ อย่างผมอีกครับ พึ่งขึ้นบ้านใหม่อีกหลังเมื่อสงกรานต์ มีรูปปืนติดเต็มบ้านเลยครับ  :VOV:

ดีนะขอรับ สะสมมาทั้งชีวิต รักๆ ทั้งนั้นก็เพื่อไว้ให้ลูกให้หลาน :D

อยู่กับครอบครัว

ปืนก็มีเท่าที่จะมีได้ครับ ถ้าเก็บก็เป็นปืนที่ใช้งาน

ที่ไม่ได้ใช้คงขายแล้วเอาเงินไปทำบุญหรือเก็บไว้ใช้จ่าย

ไม่แน่นะครับ เผื่อได้ย้ายไปแถวโซนนู้นบ้าง หาดินไว้เผื่อๆ หน่อยนะครับ
เรื่องความรู้หากเก่งจริง เขียนเป็นตำราคงขายออกครับ  ;)
ส่วนเรื่องพินัยกรรม หากยังไม่มีใครรับมรดก เขียนชื่อผมไว้ก่อนก็ได้นะครับ  ::005:: ::005::

ถ้าตัดได้ ก็จะบวชครับ

ผมเตรียมบ้านสวนไว้ .... เมื่อหมดความจำเป็นที่จะต้องอยู่ในเมือง
กำลังจะทำStopperถาวรให้พอเก็บกระสุนขนาด .22lr ไว้ตรงที่ถ่ายภาพนี้........ระยะราว 50 เมตร จากตัวบ้าน
ผมจะได้ยิงFree Pistol ที่บ้านได้ทั้งวัน
(http://img242.imageshack.us/img242/7371/bansuan.jpg) (http://img242.imageshack.us/my.php?image=bansuan.jpg)
ส่วนระหว่างวัน...ฝึกซ้อม...ตามตารางเตรียมตัว......วิ่งมาราธอน

สำหรับปืนก็ให้ลูกเลือกเอาเท่าที่เขาคิดว่าไม่เป็นภาระต้องดูแล....ที่เหลือ....ขาย..เอามาเตรียมเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทาง

ผม(แกล้ง)บอกลูกเมียว่าผมเหลือสิ่งที่ท้าทาย..อยากทำอยู่สองเรื่อง...... เขาอมยิ้มกัน..แต่ไม่กล้าหัวเราะ  ::005::   คือ
1/ จะทำสถิตินักกีฬายิงปืนที่อายุมากที่สุด ที่ได้เหรียญในการแข่งขันโอลิมปิก
2/ ไปวิ่งในรายการ Boston Marathon
 ::007::  ::007::

บ้านสวยมากเลยครับ อยู่แล้วคงเย็นสะบายใจน้ำรอบบ้านทำให้ประหยัดพลังงาน อีกทั้งมีสนามยิงปืนอีกด้วย
ว่างๆ ไปกางเต็นท์นอนริมสระได้อีกอรรถรส ผมไปเยี่ยมบ้างได้มั๊ยครับ  :VOV:

ที่สุรินทร์นี่ ผู้ว่าหลายท่านมาปฏิบัติราชการ พอเกษียณ ก็ปลูกบ้านอยู่เยอะครับ  พี่มาครั้งที่แล้ว 2 วัน ครั้งหน้าลองหาเวลาอยู่นานหน่อยสิครับเดี๋ยวจะติดใจ

หนังสือคงไม่ขายครับ ความรู้ไม่มากพอ แต่จะรวบรวมไว้ครับ ยังไงก็คงไม่ให้ตายไปกับเราหรอกครับ ตั้งใจไว้ครับ คงเขียนลงใน "หนังสืองานศพ" ครับ

ถึงอยากโอนให้ลูกก็ยังโอนไม่ได้ ดันติดเงื่อนไข ห้ามโอนยกเว้นตกทอดทางมรดกเสียอีก

ไปไหนคงต้องหอบไปด้วยครับ

ความคิดคุณ Wilhelm tell โดนใจผมมากเลยครับ +๑ ครับ  

แต่คงไม่กล้าทำ...ไม่อยากไปเกิดใหม่ด้วยวิธีผิดธรรมชาติครับ

        ยังนึกไม่ออกบั้นปลายชีวิตจะเป็นยังไง...ลูกเต้าก็ไม่มี
เลยไม่อยากจะสะสม  อะไรมากมาย
กลัว  ไม่มีลูกหลานที่จะสนใจ เรื่องปืนครับ

จินตนาการไปซะไกลเชียว ขอเป็นหนังสือถ่ายทอดเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยไปเรื่อยๆ ดีกว่านะครับ :D
ผู้ว่าฯ ท่านก่อนเป็นเพื่อนเรียน ป.โท กับผมครับ (ภูมิใจจัง) ตอนนี้ไปอยู่ยโสธรนะครับ ว่าจะตามไปเยี่ยมหน่อย

พี่คมขวานยังโสดเหรอครับ เหมือนผมเลยครับ :D
แต่เรื่องปืนสะสมไว้ เวลาจำเป็นค่อยเอาออกมาประมูลนะครับ

ผมยังไม่แต่งงานนะครับ  แต่คิดไว้ เรื่องพวกนี้มีอย่ในพันธุกรรม ครับ ปลูกฝังตั้งแต่ต้นเดี๋ยวก็ เกิดผู้สืบทอดเองครับ

ถ้าทำสำเร็จ คาดว่าปืนคงได้ตกทอดเป็นมรดกตามเจตนารมณ์นะครับ ::005::

เมื่อวานผมก็ได้จัดลำดับว่า อะไรควรเก็บ อะไรควรปล่อย คิดไปคิดมาสรุปได้ว่าหาเพิ่มดีกว่าครับ ::005::

ขอบคุณครับ

ผมยังอยู่กันได้ครับ  ปัจจุบันอยู่กันมา8ปีแล้วครับแต่ยังไม่แต่ง  :VOV:   :VOV:   :VOV:

และตอนนี้ยังไม่30เลย ยังถือว่าเด็ก เลยไม่คิดหนีไปไหน (คนข้างๆไม่อยู่)   ::005::   ::005::   ::005::

เอ้อ...แบบว่า
ผมเป็นคน ไม่มีลูก "มีเมีย" (๑๖ ปีแล้ว) ครับ คริ ๆ ๆ  ::005:: ::005:: ::005::

เยี่ยม..ผมรู้แล้วเยอะเลยว่าจะไปตื้อใครบ้างให้ปล่อยปืนมาให้ผมได้ดูแลบ้าง


ราชการน่าจะรับโอนจากประชาชนที่ศรัทธาบ้างนะครับแล้วเอาไปแจกจ่ายให้ จนท. ที่จำเป็นต้องใช้จริงๆ

แก่แล้วผมคงโอนให้คนที่เหมาะสม คือใครก็ได้ที่เหมาะสมลูกหลานไม่เอาคนอื่นก็ได้
แต่ขอไว้กับตัวอย่างน้อย 1 กระบอกก่อนที่เปลือกตาค่อยๆปิดลงอย่างถาวร

 :)ทำใจรอวันตายครับอยู่อย่างสงบครับ ปืนที่มีอยู่ก้เก็บรักษาไว้ตามสภาพถึงวันตายก็แล้วแต่ลูกแล้วละครับ ถ้าเค้าไม่รักไม่ชอบก็เรื่องของเค้า ถึงวันนั้นจริงๆเราก็ไม่รู้เรื่องแล้วละครับ จะห่วงไปทำไม  :)

           โถ ..... ปลงซะแล้ว

ถ้าคุณธำรงลงแข่งปีนี้  จะได้วิ่งกับ Bill Rodgers, aka Boston Billy, ด้วยนะครับ 26 miles ผมจะเอาใจช่วยอยู่หน้าจอ  :)

  :DD คนเมียรักเมียหวงแถมเจ้าเสน่ห์อย่างผมก็ต้องปลงอยู่ตลอดเวลาครับพี่  :DD เมียจับได้เมื่อไหร่ความตายจะมาถึงตัวทันที  ::007:: ไม่ปลงได้ยังไงละครับ  ::005::

                                             (http://www.weekendhobby.com/offroad/newenergy/picture/3012255122550.gif)

ขยันๆหน่อยสิพี่.... ::005::  ::005::

ว่าแต่ว่า...ไปรับเล็กยาวมารึยังครับ.... ;D

(คนข้างๆ ไม่อยู่) คาดว่าจะหนีรอดเหรอครับ ::005::

เคยคุยกันกับเพื่อนๆมีทั้งโสดสนิทกับแบบมีครอบครัวแล้ว7-8คน อาชีพมีทั้งหมอ พ่อค้า นักธุรกิจ ตำรวจ นักการเมือง ลงความเห็นกันว่าพออายุซัก55ก็หาซื้อที่ต่างจังหวัดติดน้ำไม่ไกลกรุุงเทพมากนักซะแปลง เอาแบบใกล้ตลาดมี7อะไรแบบนี้ ใครมีกำลังเท่าไหร่ก็แบ่งๆกันไป ต่างคนต่างสร้างบ้านและสร้างสิ่งที่ตนเองชอบแต่อยู่ในรั้วเดียว หน้าที่ดินที่ติดถนนก็หาอะไรที่ชอบๆทำกันแบบสนุกๆขำๆ แบบเพื่อนเป็นหมอก็เปิดคลีนิก ผมก็จะทำสนามยิงปืน ร้านขายกล้วยไม้ป่า คนที่ทำอู่ก็อาจจะเปิดร้านแต่งรถอะไรแบบนี้ ส่วนเพื่อนๆกลุ่มอื่นใครที่อยากเจอเพื่อนเยอะๆก็มาหาได้ ลูกๆเมียๆอยากมาเยี่ยมก็มาเยี่ยมได้อะไรแบบนี้ คิดว่าน่าจะเป็นชีวิตที่สนุกและไม่เหงา

ส่วนเรื่องปืนถ้าลูกชอบก็ยกให้เขา ถ้าไม่ชอบก็ขายก่อนตายและเอาเงินไว้ใช้จ่ายเก็บไว้ยิงเล่นเองซักขนาดละกระบอกก็พอครับ

ผมลังเลใจว่า พี่คมขวานแก้ไข (๑๖ คน) หรือเปล่าครับ ;D

..เราไม่ใช่พระอรหันต์ หยุดกิเลสของตัวเองไม่ได้หรอกครับ ผมไม่ขออะไรมากชีวิตที่เหลืออยู่ ขอแค่"ขอให้มีแผ่นดินอยู่ ขอให้มีรู้แทง(สนุ๊ก) ขอให้มีแรงยิงปืนอะ".. ::005:: ::007:: ::006::

ผมแค่คนรักสันโดษ  ที่ชอบเล่นปืน น่ะครับ  บั้นปลายชีวิต คงจะซื้อคอนโดหรูๆราคา ซัก 40 ล้าน อยู่ริมทะเล  นอน กอดปืน เอาแบ๊งค์ 1000 มาทำขาเตียง ประมาณเนี่ย แหล่ะครับ.....ตื่ง.ๆ.ๆ.ๆ.ๆ ได้แย้ว... ::012:: ::012::

อยู่บนคอนโดคงไม่ค่อยสันโดษมั๊งครับ เข้าลิฟท์ทีนึงก็ต้องพบปะผู้คนมากมายนะ ;D
เปลี่ยนใจไปอยู่ป่าเขากับเพื่อนๆ และ... ยังเปิดรับสมาชิกอยู่นะครับ ::005::

กะจะไปโสดๆ กันเลยเหรอครับ ::005:: เอาเป็นว่าถ้าีมีอาณาจักรเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวผมจะแวะเวียนไปเยี่ยมนะครับ

ใกล้เกษียณ........แต่ยังไม่บั้นปลายชีวิต ::005::

ตอนนี้กำลังปลูกบ้านอยู่บนที่ดิน 2 ไร่  อยู่ห่างสุขุมวิท 2 กิโลกว่า

อยู่ห่างถนนดำ 175 เมตร  ขวามือเป็นลำห้วย  หลังบ้านขุอบ่อยาว 30 เมตรไว้ยิงปืน

น่าจะพอมีความสุขได้บ้าง  ส่วนปืนลูก 3 คน หลาน 2 คน ชอบปืนหมดทุกคน

คงต้องเก็บไว้แจกจ่ายลูกๆหลานละครับ :D

 ::014::ขอบคุณครับ

เป็นรูปเป็นร่างขึ้นเยอะแล้วนะครับ
ท่านหลวงริน อยู่บ้านโรงโป๊ะเหรอครับ

นึกไม่ออกครับ ???

คงต้องรอให้เกษียณ แล้วฟิตทำเวลาให้ได้ตาม QUALIFYING STANDARDS ก่อนละครับ ::004::
จะได้ไม่ต้องขึ้นรถsweeper  ::005::

Age Group           Men                Women
50-54           3hrs 35min         4hrs 05min
55-59           3hrs 45min         4hrs 15min
60-64           4hrs 00min         4hrs 30min
65-69           4hrs 15min         4hrs 45min
70-74           4hrs 30min         5hrs 00min
75-79           4hrs 45min         5hrs 15min
80 and older 5hrs 00min

พี่ธำรงครับ แล้วสถิติเป้าหมายข้อ 1 ล่ะครับ
เผื่อผมจะเอาไว้เป็นแบบอย่างมั่ง  ;)

สถิติโลกFree Pistol ยังไม่ถูกทำลายมานานมากคือ 581 คะแนน โดย Aleksandr Melentiev (URS) ตั้งแต่ปี 1980
เหรียญทองโอลิมปิกปี 2008 Jing Jong-oh (KOR) ทำคะแนนรอบQualifyไว้ที่ 563

ส่วนผม...ตอนนี้เอาแค่ 60 นัด เก็บไว้ในวงดำได้หมดก็หลับฝันดีแล้วครับ  :D

ผมกำลังลองอันนี้อยู่ครับ (เพิ่งเริ่ม )
อีกอันคือกะว่าซื้อปืนไปเรื่อยๆพอเกษียณแล้วมีห้องรับแขกที่มีปืนเต็มฝาครับ เอาให้ลูกหลานตกใจเล่นๆ

ถ้าถึงบั้นปลายชีวิตจริงๆ.....ผมจะอยู่ในเมืองครับ....ปืนโอนให้ลูกหมด

หากระดานหมากรุกซักแผ่น....นั่งเล่นบริหารสมองดีกว่าครับ

เข้าป่าไม่ไหว.....แข้งขาคงไม่ค่อยจะดีครับ

อยู่กับสิ่งที่ตัวเองรัก  สอนปืนให้เด็กๆ แบบท่าน อ.แถลงไขฯ  ::014::

พึ่งเริ่มต้น คาดว่าจะไปได้ดีหรือเปล่าครับ หากเหงาก็หวนคืนเมืองหลวงบ้างนะครับ เดี๋ยวหลุดโลกไป ::005:: ::005::

นานมาแล้วครับ เพื่อนรุ่นพี่ที่ทำงานกินยาเลซิติน (หมอบอกว่าจะป้องกันความจำเสื่อมได้นิดหน่อย) หลังๆ มาพบว่าพี่แกกินจนลืมไปว่า เอ..เมื่อเช้านี้กินไปยังนะ ?  ::005::
แนวทางหมากรุกน่าจะดีกว่าเลซิตินนะขอรับ แล้วมีเพื่อนเล่นยังครับ ;D

บ้านอยู่ติดเขาใหญ่ตามภาพที่เห็นครับ ด้านหลังเป็นเทือกเขาของอุทยานเขาใหญ่ห่างจากบ้านไม่เกินสองร้อยเมตร ตอนนี้บ้านเสร็จแล้วครับ ซื้อไว้เผื่อตอนแก่ๆ อยากกลับมาหาลูกในกรุงเทพจะได้ไม่ไกลเกินขับเอง

(http://img73.imageshack.us/img73/8039/86823839.png) (http://img73.imageshack.us/my.php?image=86823839.png)

บรรยากาศสุดๆ ของการไข่วคว้าเลยครับ
เยี่ยมทีเดียว :D

เพื่อนผมบอกว่า  ถ้าลูกไม่เอาปืน  จะขายให้หมดแล้วเอาเงินไปจีบนักร้องแทน   ;D ;D

ฝันไว้ว่าจะบินเครื่องบินเล็กรอบโลกครับ(ต้องหาสปอนเซอร์ก่อน) ::009::

ผมเกษียณตัวเองมาเพิ่ง15เดือนเองครับ อยู่กับบ้านค้าขายเล็กๆน้อยๆ ทำงานจริงปีละ4-5เดือน อีก8เดือนทำงานอย่างมาก2ชม.

เวลาส่วนใหญ่เล่นกับลูก ช่วยเมียทำงานบ้าน แกล้งเมีย อ้อนลูกไปวันๆ

เมียผมเค้าฝันไว้ว่าตอนแก่จะได้เป็นสองคนตายายจูงมือกันเดินเล่นบนชายหาดซักอาทิตย์ละครั้ง2ครั้ง....ตอนนี้ก็สมใจเค้าแล้ว

ปืนกับของเล่นที่พอมีก็คงเก็บไว้เล่นกับลูก

ไม่รู้จะได้ใช้ชีวิตบรมสุขแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน นี่ก็เริ่มมีแย็บๆมาขอตัวบ้างแล้ว  ::004::

ผมอยากเห็นลุงธำรงมา Boston Marathon ปีหน้า......ผมจะเป็นเด็กส่งผ้าเย็นให้ครับ ;D ;D ;D

เพื่อนท่านโทน73 ว่าอย่างนั้น แล้วท่านโทนจะว่าอย่างไรครับ  ;D
สงสัยเพื่อนกันคอเดียวกัน ถ้าจะไปด้วยกันหรือเปล่าครับ  ::005::

กระทู้นี้คุยมันส์ จริงๆ

แค่อ่านก็คิดภาพออกแล้วจะเป็นไงต่อไป

(คิดคนเดี่ยวอย่าบอกคนข้างๆละ)

เหอ เหอ .... ผมยังต้องรอให้เกษียณมาซ้อม.... เอาปีหน้าเลยเหรอ .... วิ่งด้วยกันคอยส่งยาลมดีกว่านะ....เอิ้ก  :D

รักษาสุขภาพนะครับ คุณพ่อผมเกษียณมา 23 ปี ตลอดช่วงที่ผ่านมาท่านอยากไปเที่ยวไหนผมก็จะพยายามพาไปทุกๆ ที่ครับ  :VOV:
แต่เดิมนั้นเป็นครูและช่างนักประดิษฐ์ ทั้งเครื่องมือสารพัดเต็มบ้านไปหมด ตอนนี้หมดพลังที่จะสร้างสรรค์อะไรได้แล้วล่ะครับ นานๆ จะเล่าเรื่องเก่าๆ ให้ฟังครับ ผมโตมาขนาดนี้บางเรื่องยังไม่เคยได้ยินเลยล่ะครับ  :VOV:
สมัยก่อนโจรก็เยอะ แกเล่าว่าเมื่อครั้งนำข้าวสารล่องแพจากอยุธยาไปตามแม่น้ำป่าสัีกเพื่อไปขายที่ อ.หล่มสัก มีโจรใช้ปืนแก๊ปมาดักปล้น ทั้งปู่ ทั้งพ่อ ที่มีปืนประดิษฐ์เป็นลูกซอง .410 (รูปตามแนบ) ยิงต่อสู้กับโจร ผลคือโจรกว่า 5 คนต้องล่าถอยไปครับ  ;D
กระบอกนั้นผมยังเก็บไว้เป็นที่ระลึกครับ จินตนาการเมื่อสมัยก่อนเครื่องมือแบบชาวบ้านๆ นะครับ ยังเล่าอีกว่าตอนกลึงลำกล้อง ใช้ไม้ไผ่คันยาวประมาณ 4 เมตร (คล้ายๆ คันเบ็ดตกปลา) ผูกกับเชือกและโน้มมาพันกับลำกล้อง จากนั้นก็ดึงเชือกไปมา อีกมือก็จับตะไบฝนไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเรียวปลายได้ตามต้องการ  :o

ลูกโม่ซะด้วย

อยู่กับลูกกับหลานครับ ขอหลังบ้านพอมีที่ใช้ซ้อมยิงก็พอครับ(บ้านสวนครับ)

ผมอยู่บ้านเขวา ต.ท่าสว่าง จ.สุรินทร์ หลังสวนอยู่ใกล้สนามยิงปืนตำรวจ ด้านข้างอยู่ติด ม .รามฯ
ในภาพเนื้อที่ ๑๒ ไร่ ปลูกยางพารา ๒ ไร่  ขนุน ๓ ไร่  ไผ่ ๔ ไร่  มะพร้าวรอบสวนและเป็นแปลงอีก๑ไร่  ขุดสระน้ำ ๑ ไร่
บ้านพักอาศัย และบริเวณ ๑ไร่ ฝั่งตรงข้าม ๑๔ ไร่ ปลูกยางพาราทั้งหมด
ปืนมีแล้วก็เก็บ ขึ้นอยู่กับอนาคตและเหตุสุดวิสัย  ไม่ยึดติด  สมบัติพลัดกันชม เหมือนพระเครื่องและของสะสมอื่นๆครับ
ว่างๆพี่ๆท่านใดผ่านใกล้ๆแวะเที่ยวได้นะครับ  ขอบคุณล่วงหน้านะครับ ::014::

ปั่นปลายของชีวิต หมดหนี้หมดสินก็พอแล้วครับ
ขอปลูกกระต๊อบเล็กๆ1หลัง มีเนื้อที่บริเวนบ้านให้เดินออกกำลังเช้าๆเย็นๆ
ปลูกผัก เลี้ยงนก เลี้ยงไกสักสองสามพันไร่ก็พอแล้ว ไม่หวังอะไรมากไปกว่านี้เลย

 :VOV: ผมตั้งใจไว้ว่า  จะสร้างที่พักให้เหมาะกับวัย ใกล้ชิดธรรมชาติ สามารถมองเห็นรอบด้าน ในห้องส่วนตัวและบริเวณรอบข้างมีเทคโนโลยีครบ มีระบบรักษาความปลอดภัย เช่น กล้องวงจรปิด วิทยุมือถือ โทรศัพท์ เอาไว้เรียกใช้และวุ่นวายคนอื่น มีเครื่องมืออุปกรณ์การสื่อสาร และระบบเอนเตอร์เทนเม็นครบ เพื่อสร้างความสะดวกสบายอย่างมีความสุขพร้อม ยกเว้นเก้าอี้นวด เนื่องจากยังต้องการของจริง... :VOV:สิ่งที่ขาดไม่ได้คือกระติกต้มน้ำร้อนกับป้ายยินดีต้อนรับสหายที่ประตูทางเข้า  เป้าหมายจะไม่ไปรบกวนใคร หากใครยังรักและคิดถึงก็ให้มาเอง  มีให้กิน มีที่ให้นอน หากเดือดร้อนมีค่าน้ำมันส่งกลับ... :VOV:ที่สำคัญที่สุดคือสนามยิงปืนส่วนตัว กับบอร์ดี้การ์ดที่ไว้ใจได้เพราะคนแก่ต้องมีกองหนุน....แต่ที่กลัวที่สุดคือถูกริบปืนก่อนตาย เพราะเป็นสมบัติที่ผมรักและหวง  :'(หากรัฐบาลชุดไหนให้ริบคืน  ให้นับต่อนี้ไปในอนาคต 20 ชั่วโคตร  จะสั่งลูกหลานไว้ให้อยู่ฝ่ายตรงข้าม...ให้ก่อม็อบ..ให้เผาเมือง...งดชำระภาษี..หนีหนี้ทุกสถาบัน   แค่นี้ก็..บ้านเอย บ้านฉัน เหมือนสวรรค์วิมานบ้านไร่..สุดยอด  แต่ เอตอนนี้อายุก็ใกล้แล้ว  ทำไมสิ่งที่คิดยังไกลอยู่ คงต้องปรับแผนดำเนินชีวิตด่วน ขอบคุณ จขกท. ที่ให้sti ::014::

ลูกชายผมมันบอกว่าจะพาผมไปอยู่บ้านบางแค จะได้มีเพื่อนวัยเดียวกัน เยอะ ๆ



 

ที่เมืองไทยหรืออเมริกาครับพี่
อิจฉาที่แปลงเล็กๆของพี่จัง
แบ่งให้ผมปลูกกระต็อบสักไร่ครึ่งซิครับ...

เกษียณตัวเองจะเป็น ลีลา แบบ " มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง"  ตระเตรียม วิถีชีวิตให้สอดคล้องด้วย.นะครับ . :~)
ชีวิต คือการเดินทาง ความหมายหนึ่ง คือ ชีวิตต้องไม่หยุดนิ่ง.. ปรกติ จะเลือกมีวิถี อยู่ใกล้ธรรมาติ ป่าเขา
ด้วยรถยนต์ 4x4  มี ๙ พารา เป็นเพื่อนอยู่แล้ว ครับ.

ถึงตอนนั้นอาจเลือกปืนสวยๆ เล็กๆ ที่ชอบจริงๆติดตัวเอาไว้ กอดลูบคลำ นานๆยิงที....เบื่อปืนใหญ่ + หนัก + เสียงดัง แล้วครับ

เอออ......ก่อนจะคิดถึงเมียเด็กๆ...ท่านต๊อกน่าคิดถึงสเต๊ปแรกก่อน....อิๆ

หมัดตรงเข้าลำตัวเต็มๆ1หมัด ::007::

บรรยากาศในอนาคตอีก 6-7 ปี ยางพาราก็คงให้ผลผลิต และผลไม้หลายหลาย แหล่งน้ำไม่ขาด เห็นแล้วก็มีความสุขด้วยคนครับ  ::002::
เดี๋ยวงานแข่งขันปืนเมืองช้างคราวหน้า จะแวะไปเยี่ยมหน่อยนะขอรับ  :D

พี่บุญกะจะกลับไทยแลนด์หรือเปล่าครับ
แต่อยู่โน่นคาดคงสุขสะบายดีนะครับ ได้ที่ดินขนาดนั้น นั่งขับรถไถไปยิงปืนไป มีความสุขนะขอรับ :D

เพื่อนวัยเดียวกันกับลูกชายเหรอครับ คงสนุกสนานไปอีกแบบนะครับ

ผมก็จินตนาการอย่างนี้นะครับ ที่ิดินพอสมควร ขุดรอบๆ ขึ้นมากองไว้ตรงกลาง สร้างบ้านไว้ตรงกลางมีสระน้ำล้อมบ้าน จากนั้นทำสะพานโค้งข้ามเข้าออกสักสองทาง นอกจากนั้นก็จินตนาการต่อครับว่าจะเอาต้นไม้ใบหญ้่าอะไรลงบ้าง ;D

วางแผนใว้ว่าจะกลับมาอยู่เมืองไทยกันครับ กลับมาตายบ้านเกิด เงินSocialสองคนคงไม่พอค่าใช้จ่ายที่นี่
กลับไปอยู่เมืองไทยค่าใช้จ่ายคงไม่มากนัก เรื่องที่อยู่ยังไม่ได้จัดเตรียมใว้เลย ที่ดินสักคืบก็ยังไม่มี :~)

นอนหลับแล้วไม่ตื่น

ถึงตอนนั้นคงยกปืนไม่ไหว... ;D

ผมกลัวแบบนี้ครับป๋า หลับแล้วไม่ตื่น ไม่ได้ลาลูกเมีย

ให้ลูกประคองให้ยิงปืนเดือนละครั้งครับ เผื่อจะยืดอายุ กระชุ่มกระชวยขึ้นบ้าง ::004::

กระทู้นี้ ปลงอนิจจังกันเลยนะครับ  ::005::
สำหรับผมบั้นปลายชีวิต ขอไปสูดอากาศต่างจังหวัดแน่นอนครับ :D

โอ...ใจรักขนาดนั้น..นับถือ.....นับถือ

ถ้าแก่มากกว่านั้นจะทำไงดีนะ


นึกออกแล้ว...ผมจะให้ลูกเอาปืนผมไปยิงแล้วถ่ายคลิบมาให้ผมดู..หรืออัดเสียงมาให้ฟังก็ได้

 ::007:: สงสัยลูกคนนี้คงอดได้มรดกแน่ สนใจเอาเงินไปจ้างนางพยาบาลสาวสวยดูแล
เหมือนผมมัยครับ ;D

 :VOV:
ครับ
ช่วงบ้านปลาย อยากอยู่บ้านชายทะเลครับ
 :VOV:

งั้นก็หอบเงินกลับบ้านเราเยอะๆ นะครับ ประเทศเราจะได้ขาดดุลน้อยลงหน่อย ::005::

เรื่องเตรียมตัวให้สอดคล้องทำได้ยากแต่ก็ต้องทำนะครับ ;D
บางทีอาจจะไม่มีเงิน เวลาก็อาจจะเหลือน้อย ส่วนแรงก็อาจจะหมด  :~)
ถึงตอนนั้นล่ะก็ อาจกลับมาหวนคิดถึงตอนนี้นะขอรับ :D ว่า..เอ้อ..ตอนนั้นทำไมไม่คิดน๊ะ??  :~) :~)
แต่จริงๆ แล้วหากมีความสุข อีกสองสามส่วนก็ไม่ได้จำเป็นอะไรนะ ผมว่า  ;)

 :~) :~)บังเอิญได้คุยกับเพื่อนนอกเว็ป อยากเตือนให้เขาเตรียมตัวก่อนแก่ แต่ถูกสวนหงายตึง..ขออนุญาตถ่ายทอดเสียงในฟิล์มเลยนะครับ ขอใช้สรรพนามตามที่ได้ยิน....กรูว่าหาท่อเตรียมต่อไม่ให้เยี่ยวเลอะหัวแม่ตีนได้ก็พอแล้ว กรูเห็นมรึงอยากตั้งแต่เด็กจนแก่ จะเอาไปไหนกัน รวยแล้วกรูทำตัวไม่ถูก กรูเห็นมรึงดิ้นหาดิ้นสร้าง แต่ยังไม่เห็นมรึงมีวี่แววจะเจอสักที  ไม่ต้องมาห่วงกรู กรูมีของกรูแล้ว ผมถามมีอะไรวะ ...ก็ความสุขไง    ฟังมันตอบ  มันสบถต่อ..ตายไปก็เอาไปไม่ได้  ผมถามแล้วถ้าไม่ตายแล้วเดือดร้อนล่ะ..........เดือดร้อนก็มาอยู่กับมรึงไง...เออ มันไม่เอาถ่าน มันจ้องจะเล่นแก้สเลย ไอ้หมอนี่ ::009:: ::009::

สวัสดีครับ พี่นาจาเริ่มปลงได้แล้วเหรอครับ ::005:: ผมยังครับ  ;D
บางทีช่วงชีวิตเราก็แปลกนะครับ ตอนหนุ่มๆ ก็มาสูดอากาศพิษในกรุง กว่าจะได้อากาศดีๆ ก็ปาเข้าไปค่อนชีวิตแน๊ะ  ::005:: ::005::

            ว้า  .......  รีบปลงไปไหนกัน ....... ผมก็อายุมากแล้ว นับไปนับมา เกินสามสิบอยู่เกือบสามปีแน่ะ

            ยังไม่สนใจอะไรเลย ...... ชีวิตมีแต่สนุกสนานและต่อสู้อยู่ร่ำไป ....... แฮ่ แฮ่

เศษรกิจแบบนี้ เหนที่ต้องขายปืนต่อทุน

 :o :o :o สัจจธรรมที่ควรคำนึง ในวงจรชีวิตมนุษย์...วัยเด็กมีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน(เอาไม่ได้)...วัยทำงาน มีแรง มีเงิน แต่ไม่มีเวลา(เอาบ่ได้)...วัยชรา มีเงิน มีเวลา แต่บ่มีแฮง(ก็เอาไม่ได้)....ดังนั้นในวันนี้ใครอยากอะไร ถ้าพอได้ก็เอาเถอะ  เรื่องปืนก็เถอะ ใครคิดว่าแพงแสดงว่าคิดผิด   จากทฤษฎี...วัยเด็กต้องเสริมเรื่องเงิน...วัยทำงานต้องแบ่งเวลาให้เป็น...วัยชราต้องรักษาแรง อย่าให้กำลังตก แค่นี้คงปิดประตูชีวิตบอด....ยามแก่ต้องรักษาสุขภาพ คร๊าบ........ผมชอบกระทู้นี้จึงมาบ่อย ก็แก่แล้วไง ::007:: ::007::

กรณีนี้ผมถือว่ามีบุญนะครับ...

ถึงวาระสุดท้าย หากได้จากไปแบบสงบๆไม่ทุรนทุราย...

ผมพอใจแล้วครับ...:D

คุณพ่อผมไปสนามทีก็แบบนี้แหล่ะครับ ก็มีความสุขดีไปอีกแบบนะครับ :D :D

อวป.415 แนะนำ Ruger LCR ผมว่ามองๆ ไว้บ้างก็ดีนะครับ
เวลายกปืนใช้แรงไม่มากครับ  ;)
ส่วนเลเซอร์ เปลี่ยนเป็นกล้อง VDO จิ๋วใส่แทนหรือใส่เพิ่มเพื่อจะได้บันทึกเป้าหมายผ่านหน้า Monitor จัดศูนย์อัตโนมัติ  :o
แต่กรณีสังขารร่วงโรยมาก เดินไม่ค่อยไหว อาจติดเครื่องจับปืนติดกับรถเข็ญครับ มีมอเตอร์ขับปรัีบองศา ฯลฯ  :o

สวัสดีครับ ท่านพี่อยู่ในวัยชราแล้วเหรอครับ ::005::
แต่ไม่ต้องกังวลนะครับ เดี๋ยวพวกผมก็จะตามไปติดๆ ครับ ::005::
เรื่องกระติกต้มน้ำร้อน ผมก็คิดไว้บ้างครับ แต่เป็นหม้อต้มแบบกาแฟโบราณ ใครผ่านไปผ่านมาแวะทักทายนั่งคุย มีหนังสือปืนกองไว้ แ่ค่นี้ก็พอได้เป็นสภากาแฟปืนครับ  :VOV:

สวัสดีตอนเช้าครับ ท่าน kumnuan, sukrom วันนี้เตรียมตัวไปไหนกันบ้างครับ

ผมอาจจะขอแก้ไขวลีเล็กน้อยครับ "ถึงตอนนั้นอาจเลือกปืนสวยๆ เล็กๆ ที่ชอบจริงๆติดตัวเอาไว้ กอดลูบคลำ นานๆยิงที....เบื่อปืนใหญ่ + หนัก + เสียงดัง แล้วครับ"
 :D
แค่จินตนาการนะครับ อย่าคิดมากล่ะครับ เดี๋ยวแก่เร็วเกินไป  ::005::

 ::007:: ::007:: ::007::สวัสดีครับ ท่าน atom 99 atom ผมว่าท่านกับผมเนี่ยน่าจะเป็นคนตกงานเหมือนกัน วันๆ เวียนอยู่กับเว็ปปืน กับกระทู้แก่ๆนี่แหละ  ผมเปลี่ยนนามเป็นโมเลกุลเมือไร กระทู้คงพันกันเละ...เฮอๆๆๆๆ  ขอคารวะครับ ::007:: ::007:: ::007::

สวัสดีตอนเช้าครับ ท่าน kumnuan, sukrom วันนี้เตรียมตัวไปไหนกันบ้างครับ  

แฮ่ๆ ผมยังทำงานโอเวอรไทมวันหยุดอยู่ครับ วันศุกรนี้จะไปเขาใหญ่ครับ

นึกถึงท่อน "Life's a journey not a destination, and I can't tell just what tomorrow brings." ในเพลง Amazing ของ Aerosmith เลยครับพี่

ครับพี่ อย่างน้อยๆ บุรุษก็มีความชอบธรรมที่จะมีเมียเด็กสัก 1 คนนะครับ อิ อิ

 ::007::

เห็นด้วยและขออนุญาตลอกเรียบแบบครับ คุณอาและคุณหมอ

ขอให้ถอนคำพูด "กระทู้แก่ๆ" ได้มั๊ยครับ เดี๋ยวจะไปสะกิดอีกหลายๆ ท่านนะขอรับ ::005::
เรื่องเปลี่ยนชื่อหากเห็นว่าจะเกิดผลตามที่คาด ก็ควรละหลีกเลียงก็ดีครับ ::005::
คารวะคืน 1 จอกเช่นกันครับ ;D

ปล. อยากจะตกงานแต่มีเงินใช้ไม่ขาดมือนะครับ

บรรยากาศที่โน่นดูตามรูปปลอดโปร่งโล่งสะบายดีนะครับ แล้วบ้านเล็กในป่าใหญ่ใกล้เสร็จยังครับ
ที่ดินแถวนั้นเป็นโฉนดหรือแบบไหนครับ ราคาประมาณไร่ละเท่าไหร่ครับ

ขอโทษครับเพิ่งเห็น  ครับอยู่บ้านโรงโป๊ะ

ท่านอะตอมฯอยู่แถวนี้หรือครับ

เปล่าครับผม
แต่ก่อนหน้าผมเคยไปหลายครั้งครับ (หลังสุดไป audit ตอน Sphare กำลังก่อสร้างนะครับ) ทีมงานเก่าๆ คาดคงอยู่กันสุขสะบายดีนะครับ
ผมเดิมอยู่ภูมิภาค 12 ปีครับ ไปอยู่ส่วนกลาง 3 ปี จากนั้นกลับมาอยู่ใต้ 2 ปีนี่แหล่ะ
ช่วงหลังงานไม่ค่อยเกี่ยวข้องกันครับ หากมีโอกาสเหมาะสมก็คงได้หมุนเวียนไปเจอกันได้ครับ
ที่พักยังเปิดให้ทีมงานไปพักได้อยู่เหมือนเดิมหรือเปล่าครับ

เป็นงี้มั๊งครับ

http://video.google.com/videoplay?docid=8478238285671811588 (http://video.google.com/videoplay?docid=8478238285671811588)

 ;D

งั้นคงจะเคยเห็นหน้ากัน  เพราะผมย้ายมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ปี28

ตอนนี้ทีมงานเก่าๆไปเป็นใหญ่เป็นโตกันจะหมดแล้วครับ

ที่เหลื้ออยู่จริงๆก็ 4 คนเอง  มาตอนสร้างถัง 4 หรือครับ

ที่พักตอนนี้เพิ่มมากกว่าเดิมหลายเท่าครับ :D

เอาเป็นว่า ช่วงนี้แค่จินตนาการก่อนก็พอนะครับ คงยังไม่ต้องทำจริง ::005::
+ ให้เป็นที่หนึ่งเลยครับ

เดี๋ยวไว้ว่างๆ มีแข่งยิงปืนแถวๆโน้น ค่อยไปดวลกันบ้างนะขอรับ
ดูแลสุขภาพเป็นพี่เลี้ยงน้องๆ ต่อไปนานๆ นะครับ :D

ดวลคงมิบังอาจหรอกครับ  ผมเล่นและสะสมก็เพราะใจรักเฉยๆน่ะครับ

มาเมื่อไหร่อย่าลืมแวะบ้านเก่านะครับ  ผมอีกสามปีก็เกษียณ  แต่ก็ปลูกบ้านอยู่ใกล้คลังนี่เอง :D

ด้วยความเคารพครับ ว่างโอกาสเหมาะๆ ก่อนครับ
ผมถ้าอยู่ถึงเกษียณก็ไปถึงปี 2575 โน่นแนะครับ  ;)

 ::005::ด้วยความยินดีครับ

คิดๆ ไว้...จะกลับไปปลูกมะนาวตามชายป่า บนที่ สปก  สัก ๒๐ ไร่... ;D

ลงไม้สักทอง.. อีกสัก ๕๐ ไร่... เช้ามาหลังทานข้าว ก็เอาลูกกรด ติดเลนส์ เดินตรวจการ... :D

แค่นี้ก็พอแล้ว... ครับ :D

...ผมอยากเป็น "ครูบ้านนอก" ครับ ผมอยากจะสอนหนังสือครับ ผมตั้งใจจะหาพื้นที่ที่เค้าต้องการครูอาสาแก่ๆ คนนึงที่อยากเอาประสบการณ์ที่มีอยู่ไปถ่ายทอดให้คนที่เค้าไม่มีโอกาสน่ะครับ เคยฝันว่าจะมีมอเตอร์ไซด์ซักคัน ขี่ไปสอนหนังสือครับ...  :)

...ทุกวันนี้มีทุกอย่างได้ก็เพราะการศึกษา ขวนขวายจนสามารถได้งานได้การทำ ระหกระเหิรอยู่ต่างถิ่นต่างบ้านต่างเมืองมาพอสมควร เห็นอะไรต่อมิอะไรมาไม่มากก็น้อย ผมอยากเอาประสบการณ์ที่มีถ่ายทอดให้คนอื่นบ้างเท่านั้นเองครับ...  :)

เรื่องไม้สักผมเห็นตัวอย่างจริงๆ เมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมาครับ คุณตาแกปลูกไว้เป็นแค่ริมรั้วเท่านั้นเองครับ 15 ต้น อายุประมาณ 18 ปี พอตัดแปรรูปเป็นวงกบประตูหน้าต่างไม่ต้องซื้อเลยครับ ดีเหมือนกันครับ ;D

เรื่องมะนาว ขึ้นอยู่กับฝนฟ้าอากาศ เมื่อสามวันผมผ่านเพชรบุรีแวะซื้อริมทาง 100 ละ 200 - 250 บาทครับ
แต่ถ้าปลูกเยอะๆ หาวิธีแปรรูปเป็นมะนาวอัดกระป๋องดูน่าจะมีตลาดนะครับ :D

การศึกษาสอนคนให้เป็นคนครับ
ขอแสดงความนับถือครับ

เสร็จแล้วครับ  โชคดีที่ได้ที่ๆเป็นโฉนดครับ

บ้านของท่าน sukrom สวยและน่าอยู่จังเลยครับ... :VOV:

ขอบคุณครับ

ธรรมของสัตบุรุษ เจ็ดข้อนี่ผมจำได้แค่ห้าข้อเอง ต้องขอบคุณที่ท่านนำมาโพสตไว้จะได้อาศัยท่อง




กระทู้วัยทองนี่มาได้ไกลเกินคาดเหมือนกันนะครับ เกือบสิบหน้าแล้ว

ขอบคุณครับ
แต่ล้อเล่นครับ

แก่ป่านนั้นผมคงไม่ต้องมานั่งทำงานหาเงินแล้ว
ก็คงทิ้งปืนให้เจ้าลูกชายทั้งหมด (เอ้า....เหลือเก็บไว้กระบอกนึงก็ได้)
แล้วหนีไปเป็นชาวเกาะนอนฟังเสียงคลื่นครับ

อยากมีคอปเตอร์ หรือเครื่องบินน้ำ ลำเล็กๆ
พานักท่องเที่ยวบินชมเกาะแก่ง หรือไปรับส่งตามเกาะต่างๆ
(แต่เมืองไทยจะมีวันนั้นมั๊ยน้อ.....Open sky)

ตะกั่วป่า ยินดีต้อนรับครับพี่บุญ อำเภอเล็กๆ ติดทะเล มีเกาะให้เที่ยว มีภูเขา น้ำตกแม่น้ำเย็นๆ ไว้เล่นตอนอากาศร้อนๆ อาหารทะเลไม่แพง ผู้คนอยู่กันอย่างมีความสุข ฝนตกปีละแปดเดือน

อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ : ฉันไม่คิดถึงอนาคตเพราะมันมาด้วยความเร็วสูง :-) :O 

 :VOV: :VOV:ผมว่าอันดับแรกหาเด็กๆไว้สัก2คนเพื่อเลือกก่อนเลยครับพอถึงเวลาต้องขึ้นเขาค่อยเลือกไปเลย ::005:: ::005::

มีปืนและสมบัติไม่มากครับ คงไปแบบเงียบ ๆ ครับ

ดีจังเลยครับ คุณ sukrom  ได้บรรยากาศติดเขา และมีบ้านที่น่าอยู่ มาก ๆ ด้วย  :D

(http://img220.imageshack.us/img220/4425/homecrope.jpg)

        รบกวนภาพมุมอื่นๆของบ้านหน่อยได้หรือเปล่าครับ

รีบจัดให้ครับ

ภาพตอนยังไม่สมบูรณนะครับ

บ้านชั้นเดียวสองห้องนอน สองห้องน้ำ กะว่าพอดูแลกันเองสองคนได้ โดยไม่ต้องอาศัยใคร
พื้นที่มีพอปลูกต้นไม้ได้เล็กน้อย

(http://img25.imageshack.us/img25/3521/homeforweb.jpg) (http://img25.imageshack.us/my.php?image=homeforweb.jpg)

(http://img25.imageshack.us/img25/7642/homeforweb1.jpg) (http://img25.imageshack.us/my.php?image=homeforweb1.jpg)

(http://img25.imageshack.us/img25/7305/homeforweb2.jpg) (http://img25.imageshack.us/my.php?image=homeforweb2.jpg)

เหลือเวลา 23 ปี
อายุ 36 แล้ว ถ้าปลูกต้นสักไว้ก่อนอายุ 40 ได้ใช้พอดี  

แอบดูท่านสมาชิกคุยกัน จริงๆ แล้วเรื่องใกล้ตัวมาก ของผมอาจเหลือเวลาแค่ 2 ปี
แต่เดิมตั้งใจว่าจะเกษียณ หลังจากทำงานกับภาคเอกชนแค่ 10 ปี
ครบเมื่อปีที่แล้ว ยื่นใบลาออกตั้งแต่ต้นปี  ปรากฏว่ายังได้รับความไว้วางใจให้ทำงานต่อ  :~)
หากผู้ใหญ่ที่ให้โอกาสมาตั้งแต่ต้น ท่านเกษียณอีก 2 ปีข้างหน้า เตรียมตัวถอนสมอด้วยเช่นกัน

มือนี้ยังเหลือรอยด้านหนาอยู่ จะจับจอบจับค้อนก็ยังมั่นคง คงจะสามารถสร้างหนทางทำกินที่บ้านได้อีกสักอย่าง
เป็นงานที่มีโอกาสได้คอยต้อนรับผู้มาเยือน รวมทั้งพี่น้องผองเพื่อน  แลกรายได้ตรงนี้กับได้คืนโอกาสให้ตนเอง แม้ไม่สำเร็จ แต่ที่ปูทางไว้ใช้ทรัพยากรโลกให้น้อยลง ก็พอไหวอยู่

นอกจากจะฝึกจิตให้เป็นอิสระจากเวทนา ความคิดปรุงแต่ง ความจำ ให้มากขึ้น หากเป็นไปได้ ที่อยากทำคือการสอนและสนับสนุนให้เด็กๆที่สนใจเล่นเทนนิส ได้เล่นเทนนิส

เคยฝันเห็นเนินเขา มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ มีต้นไม้ใหญ่ ใต้ต้นไม้มีโขดหิน มองออกไปเห็นทะเลไกลสุดตา มองเห็นเกาะใหญ่น้อย
ลมทะเลพัดมาสดชื่น ฝันต่อไปเอาเองว่ามีคนนั่งอยู่ที่โขดหินนั่น คนผู้นั้นมีนิสัยแปลกประหลาด คล้ายมีน้ำใจน้ำมิตร คล้ายเย็นชาถือดีในสันโดษ ชอบเล่นสนุก ไม่สำรวม ประมาณ 70% มารบูรพา+ 10%เฒ่าทารก +10%ยาจกอุดร +10% พิษประจิม
เป่าขลุ่ยเป็นเพลง ลมพัดชายเขา ออกไป

ซื้อที่ไว้แล้ว 2 งานครึ่ง สถานที่ใกล้เคียงกับที่เห็นในฝัน ใครไม่รู้ตั้งชื่อที่ใกล้ๆ ว่าทะเลสวรรค์ ก็ไม่ได้สวยซะขนาดนั้น
มีพระ มีเนินเขา มีทะเล มียางนาสูงใหญ่ ใกล้สนามกอล์ฟ ไม่ไกลจากสนามยิงปืน
ส่วนคนนั่งเป่าขลุ่ย ต้องรอผมไปทำให้เกิดขึ้นครับ


ปัจจุบัน  ผมคือสิ่งที่ต้องทำ 50% สิ่งที่ควรทำ 30% สิ่งที่ต้องการทำ 20%
อนาคต   ผมคือสิ่งที่ควรทำ 30% สิ่งที่ต้องการทำ 70%
 

เล่นเพลงวงโปรดของผมเลยนะครับท่าน  Steve Tyler นี่แฟนอาหารไทยตัวจริงเลย ตังจริงก็นิสัยดีมากๆๆๆ  ตั้งแต่สมัยติดยา  จนเลิกแล้วนี่  แต่ความบ้าon stage ยังคงเดิม :)
เลิกทำงานจริงๆแล้ว ผมหวังว่าจะไปอยู่แถวสวนผึ้งครับ  ... 

สวนผึ้ง จะมีอยู่เส้นทางหนึ่ง ทึ่ตัดไปทะลุ อ.ไทรโยค เพื่อไปออก ด่านบ้องตี้
ข้ามไปเที่ยว ได้ึถึงแม่น้ำตะนาวศรี น้ำใส แจ๋ว ช่วงเมษายน ฝุ่นหนา เป็นคืบ ๆ   ;D

ที่ผมบอก มี ๙ พารา เป็นเพื่อน ความจริงแล้วยังบอกไม่หมด
ยังมี ลูกซอง กึ่งออโต ๘ นัด กับ คานเหวี่ยง .๓๕๗ Mag อยู่เป็นเพื่อนด้วย..  :D

ขอตายอย่างสงบ และศพสวยครับ... :)

อนาคต อยากหากล้องดีๆ เมมโมรี 10 GB เที่ยวไปเรื่อยๆ กับรถ 4x4  แบบไม่ต้องห่วงอะไร ค่ำไหนนอนโรงแรม อิอิ  ;D

 หากินอะไรอร่อยๆ หมู หมา ปลา ไก่ ก็ว่าไปครับ  ถ่ายภาพบรรยากาศตลาดเช้าตามชนบท แค่นี้ก็สุขเกินพอแล้วครับ  ::014::

ตื่นนอนได้เดินออกกำลังกายในสาธารณะหรือรอบบ้านให้เหงื่อออกซึมๆพอเหงื่อแห้งหาโจ๊กหรือข้าวต้มรองท้องตามด้วยกาแฟร้อนๆสักถ้วยกลับเข้าบ้านรดน้ำต้นไม้แล้วอาบน้ำ,อ่านหนังสือ,เข้าinternet,กินข้าวเที่ยงแล้วงีบตอนบ่ายตื่นมาก็เข้าห้องตีสนุ๊กสัก2-3ไม้,เดินห้างดูสาวๆเพื่อทอนอายุ,ยิงปืนในสนามยิงปืนที่ทำไว้ในห้องใต้ดิน,ยิงธนูในสนามที่ทำเป้าไว้หลังบ้าน,เย็นกินข้าวแล้วเข้าห้องดูหนังฟังเพลง,ร้องคาราโอเกะ,เข้าห้องพระสวดมนต์ไหว้พระ,นั่งสมาธิแล้วนอนไม่ต้องคิดห่วงหน้าพะวงหลังทำได้ตามนี้ก็แสดงว่าเตรียมตัวไว้พร้อมแล้วตายได้เลย

หาดทรายแสนสวย น้ำใสดำน้ำดูประการัง  พาลูกชายและลูกสาว เที่ยวเกาะหลีเป๊ะมอบปืนให้ลูกชาย มอบสวนให้ลูกสาวจัดการกับความสับสนของชีวตการต้องดิ้นรนทำงานเรากำลังจะได้อิสระ จริงฯ ::014:: ::014::

อืมม ผมคิดว่าพาไปทั้งสองคนดีกว่าครับ เพราะหากชรามากๆ จะได้ช่วยกันพยุงซ้ายขวา เกรงหกล้มแล้วจะลำบากครับ ::005::

สมัยเป็นเด็กๆ ก็คงอยากได้แบบโน้นแบบนี้ไปเรื่อย
สมัยเป็นหนุ่มๆ ก็คงอยากได้หลายๆ ชั้น
สมัยแก่ตัวลงหน่อย เดินไม่ค่อยไหว ก็อาจสนใจบ้านติดดิน บันใดไม่กี่ขั้น
ชีวิตคนเราก็มีความสุขกันแบบนี้กระมังครับ :D
บ้านสวยครับ เห็นประตูข้างๆ ใต้ดินมีห้องลับด้วยหรือเปล่าครับ
อากาศดี สุขภาพแข็งแรง อยู่คุยกันทาง net ไปเรื่อยๆ นะครับ ;D

ใต้เขาว่า "ฝนแปดแดดสี่" ปัจจุบันก็ยังสภาพนั้น แสดงว่าธรรมชาติยังคงไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนะครับ ผมขับรถผ่านเ้ส้นนั้นบ้างนานๆ ครั้ง ชอบภูเขารูปทรงแปลกๆ ครับ ช่วงอากาศดีๆ เปิดกระจกรับอากาศบริสุทธิ์ เวริค์มากๆ ครับ

แบ่งให้พี่บุญสัก 10 ไร่
เผื่อผมไร่เดียวก็พอครับ ;D

ส่งข่าวสารเป็นระยะๆ หน่อยก็ดีนะครับ น้องๆ เพื่อนๆ พี่ๆ จะได้สะบายใจว่ายังอยู่ดีมีความสุขนะขอรับ

ขอคารวะท่าน Bigfish ครับ ทั้งลำบทลำกลอนสะท้อนปรัชญาที่ลุ่มลึกเชียว
ผมได้แต่คุยกะท่านทาง email นี้เมื่อครั้งไปยิงไรเฟิลฯ จะถามว่ากว่าพันกิโลเมตรไปเพราะอะไร หากไม่ชื่นชอบในใจตนนั้น atom ว่าไปไม่ถึงแม้ไกล้เพียงก้าว :D

ผมชอบเนื้อเพลงคนล่าฝันของคาราบาวครับ สะท้อนได้อารมณ์ดีครับ

อยากเห็นคานเหวี่ยง .๓๕๗ mag ของท่าน Ro@d บ้างครับ คาดว่าอานุภาพคงสมคำล่ำลือ อยากมีซักกระบอกเหมือนกันครับ ไปเดินๆ ดูราคาไปแสน+ เสียดายตัวเก่าผมมี .๔๔ mag ให้เพื่อนไปหลายปี นึกมาก็ได้แค่เสียดายครับ  :~)

เมื่อหนาวที่ผ่านมา ผมไปนอนแถวสวนผึ้ง โอ้โห!!! หนาวสุดขั้วจริงๆ เชียว ไม่น่าเชื่อว่าจะหนาวได้ขนาดนั้น  :~)  แต่ก็ชอบครับ อยากไปอีก

เดี๋ยวนี้เรื่องศัลยกรรมไปไกลครับ ถึงจะพรุนก็แต่งให้สวยได้ครับ ::005::

เข้าตำรา "เสื่อผืนหมอนใบ" หรือเปล่าครับ
สุดยอดของการผจญภัยเลยนะขอรับ มีเครื่องพิมพ์ดีดแบบรุ่นโบราณสักตัวนะครับ เคาะแป้นพิมพ์เก็บข้อมูลในจุดที่ผ่านพบ ได้อรรถรสดีแท้เชียว :D

เอ..แต่กล้อง digital เนี่ยดูจะไม่เข้ากับเครื่องพิมพ์โอลิมเปีย งั้นวางแผนใหม่เป็นโน๊ตบุคกระทัดรัดดีกว่าครับ :D จะได้ส่งภาพข่าวถึงเพื่อนๆ ได้ตลอดเวลานะครับ ;D :D

คงกำลังเป็นฝั่งเป็นฝากันนะครับ ยินดีด้วยครับ
ผมเคยไปเที่ยวหลีแป๊ะ 2 ครั้งครับ นานร่วม 15 ปีได้ครับ
สมัยโน้นที่พักเป็นกระท่อมมุงหญ้า ผนังเป็นไม้ไผ่ เห็นปัจจุบันเจริญก้าวหน้าไปเยอะตามกระแสทุนนิยม ว่าจะไป update หน่อยครับ
มีอะไรแนะนำบ้างก็ดีนะครับ หรือแบ่งที่ดินในเกาะให้นิดก็จะเป็นพระคุณอย่างสูงครับ :D

ครบถ้วนทุกอรรถรสเลยนะครับ ::005:: ::005::
ทุกกิจกรรมมีเด็กๆ คอยดูแลเหมือนท่านอื่นๆ ด้วยหรือเปล่าครับ ;D
ผมไม่ได้ตีสนุ๊กเกอร์นานมากๆ แล้วล่ะครับ คงลืมเหลี่ยมไปแล้วล่ะ ว่างๆ เดี๋ยวไปค้นหาไม้คิวดูก่อนไม่รู้เก็บไว้ตรงไหนครับ เดี๋ยวได้ดวลกันหน่อย อิอิ

ยังเป็นน้องใหม่เรื่องปืน  ยังไม่ลึกซื้งถึงแก่นสารของวิถีชีวิตชาวปืนมากมาย
แต่พอได้เข้ามา และมีความสุขกับการได้มาร่วมเสวนาในวงการนี้
เพราะถือว่าเป็นกิจกรรมอีกส่วนหนึ่งของชีวิต ขอคารวะ นะค่ะ ::002:: ::014::

สวนยางแปลงเล็กๆครับ ยินดีต้อนรับ แต่ผมยังติดอยู่เมืองหลวงอยู่เลย

มาคิดอีกทีผมว่าที่ดินสัก 2-3 งาน บ้านหลังเล็กๆ กับพืชสวนครัวนิดหน่อย ก็คงพอเพียงแล้วล่ะครับ  ;)
แต่ก่อนจะแก่นี่สิครับ ... หาอะไรทำไปเรื่อยๆ ตอนนี้ก็ลองจัดเครื่องมือเก่าๆ เผื่อไว้ประดิษฐ์เครื่องมือเครื่องใช้เล็กๆ น้อยๆ เล่นได้ยามว่างๆ ครับ

เห็นห้องเครื่องมือของท่าน อะตอม แล้ว ผมนึกได้ว่า ความฝันอีกอย่างของผมช่วงท้าย ๆ จะมีห้องเล็ก ๆ ไว้ซ่อม บำรุงรักษาปืนโดยฝีมือตัวเอง หากมือไม่สั่นจนเกินไป หรือว่าผมจะสร้างห้องไว้สวดมนต์ไหว้พระก่อนดีนะ ::005::

อนาคตลูกมีครอบครัว/เมียถ้าไปก่อนผมๆจะนอนกอดปืนทุกคืน/หากยังอยู่คู่กัน จะเที่ยวทั่วไทยครับ

คิดเหมือนท่าน atom 99 หาที่ชักแปลงให้ด้านหน้าติดน้ำด้านหลังติดเขา(ไม่ได้ทำฮวงซุ่ยนะ ;D)จะทำสนามยิงปืนเล็กๆ และหาเครื่องมือทำเฟอร์นิเจอร์ไม้และเครื่องมือซ่อมสร้างปืนไว้ใช้เองเล็กๆน้อยๆ ส่วนคนที่จะไปทำกับข้าวกับปลาให้กินนะขอที่อ่อนเยาว์ นั้นแล้วแต่วาสนา(ลูกสาวนะอย่าคิดมาก) :VOV:

เมื่อวานผมก็ประกอบโต๊ะจับปากกา, มอเตอร์ ทำเอาเหนื่อยเหมือนกันครับ ;D
(ไม้หายากก็เลยงัดเอาคานลอยหน้าบ้านออก 1 แผ่น ตัดแบ่งเป็น 5 ชิ้น ได้ปูโต๊ะ 1 ตัวพอดีครับ)
;D ;D
ส่วนเลื่อยฉลุตัวอักษร, สว่านแท่น ฯลฯ คงต้องหาแท่นยึดคาดรื้อเอาที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์มาทำต่อครับ :D

เข้าวัด ทำสมาธิครับ ::014::

ช่วงหลังๆ หนูนิดหน่อยจะชื่นชอบยิงปืนเป็นชีวิตจิตใจมากขึ้นนะขอรับ :D ;D

ผ่านมาแถวๆ บ้านผมก็แวะดื่มชากาแฟได้นะขอรับ

ผมอ่านเจอบทความในทางพุทธ การยิงธนูคืนละ 5 ดอกทำสมาธิได้ดีเหมือนกันครับ :D
ยิงปืนก็ได้สมาธิไม่แพ้กัน แต่เปลืองหน่อย  :~)

แต่ถ้าจะเข้าวัดได้เป็นกิจวัตร ผมว่าเป็นยอดคนเลยครับ  ::014::
อโหสิกรรมทั้ง กาย วาจา ใจ ให้ด้วยนะขอรับ  ::014::

ไปเป็นเพื่อนท่าน GunGold ก็ได้ครับ :D

ถือว่าเป็นงานอดิเรก อย่างหนึ่งค่ะ แต่ก็คงไม่ชอบเท่ากับพี่อะตอมมั้งค่ะ
เพราะว่าหายใจเข้า-ออกก็เป็นปืน ใช่ไหมค่ะ
ล้อเล่นนะค่ะ ขำๆๆค่ะ
เกิดมาทั้งที ขอให้มีอะไรที่ชื่นชอบอยู่เคียงกายก็พอแล้วค่ะ
แค่นี้ชีวิตก็มีความสุขแล้วค่ะ
 :VOV: ::014::
 

ผมรอว่าเมื่อไหร่กระทู้นี้จะตกเสียที ;D...........เห็นแล้วอดเข้ามาดูทุกวันไม่ได้ ::001::........พออ่านแล้วก็นึกถึงช่วงสุดท้ายของชีวิต ::004::
แล้วก็ไปเอาปืนมานั่งดู..........ดูแล้วก็อยากมีเพิ่ม......... ::005::

 ::007:: ::007:: จำเป็นต้องบอกต่อ  ขำๆ...ผู้หญิงเขาคิดได้ไง  แม่นาง(ก็เมียนั่นแหละ)ให้ลูกมาตามกินข้าว 2 รอบ ผมไม่ไป ก็เพราะติดอยู่กับเจ้าเว็ปดินปืนนี่แหละ
สักพักแม่นางมาเอง ชะโงกหน้ามาดูจอโดยไม่ถามไถ่  คงนึกว่าผมดูภาพลับอะไรสักอย่าง เห็นกระทู้นี้เข้า...หันขวับเดินออก แถมสบถ รัวไม่เลือกลูก
พอจับความได้ว่า ....สุดท้ายของไอ้พวกบ้าปืน ก็ต้องหมดตูดทุกคนแหละ ข้าวน่ะจะกินก็กินไม่กินก็ไม่ต้องให้คนอื่นเขารอ....ฮาๆๆๆ..สติมา ปัญญาเกิด ::007:: ::007::

เอาไว้ขู่หนุ่มๆมาจีบลูกสาว  คนไหนไม่จริงใจมันจะวอกแวก

มาทักทายครับ สวัสดีท่าน อ้วน 008, ท่าน ดิ โอลดิ์ สยาม (ขาประจำ) และท่าน visanupong (เรื่องหนุ่มๆ วอกแวกตอนมาจีบลูกสาวเนี่ย เคยเป็นมาก่อนเหรอครับ) ::005::

       ::014:: สวัสดีครับท่าน atom และเพื่อนๆ ว่าจะไปแวะกระทู้คนนอนดึก แต่มาดูตัวเองเรามันเป็นประเภทคนตื่นเช้ามืด
 ดึกๆแค่ตื่นมาฉี่ฉับแล้วหลับต่อ  วัยเข้าช่วงสุดท้ายของชีวิตจริงๆ  ก็เลยต้องรู้จักตัวเอง  คุยกับคนไม่เห็นหน้ากันก็ดีไปอย่าง
 ดูหน้าตาดีๆกันทุกคน  ตื่นตอนนี้ไม่มีธนูให้ยิง เพื่อทำสมาธิ...จำต้องนั่งๆเดินๆ ยิงแห้งสลับเปียกทั้งคืนแน่นอน..เฮ้อ... ::014::

น่าสนใจครับ

สวัสดีตอนดึกครับท่านดิ โอลดิ์ สยาม ครับ คืนไหนตื่นตอนดึกๆ ก็มาทักทายได้ตลอดนะครับ
ผมได้ลูกธนูมาโหลยังไม่ได้ทดสอบเลยครับ ไม่ว่างซักทีน๊ะ ก็เลยฟุ้งซ่านไปหน่อย ::005::

แค่คิดก็ถูกเมียที่บ้านยิงตายแล้ว ::007:: ::007::

แนะนำให้คิดในใจนะ ::005::

พยายามคิดในใจ แต่คิดแล้วมันดีใจออกนอกหน้าทุกที 5555

ภรรยาเก่งนะครับ แค่เห็นยิ้มอยู่คนเดียวก็จะเหนี่ยวไกเลยเหรอครับ ::005::

ผมไม่คิดอย่างท่าน จขกท.หรอกครับ ผมรักทั้งเมีย รักทั้งปืน ฮี่ฮี่....
ผมคิดอะไรรู้มั๊ยครับ ผมคิดว่า ถ้าผมตายไป ปืนผมจะอยู่ยังไง ลูกเมียเค้าจะคิดรักปืนเหมือนเรามั๊ย
โดยเฉพาะเมีย ต้องขายทิ้งแน่เลย เพราะขอซื้อที่ไร บ่นทุกที หลายวันด้วย
ผมกลัวจะไปเกิดเป็นจระเข้ คอยเวียนว่ายเฝ้าสมบัติ(ปืน)เหมือนเพลงของพระพร ภิรมย์5555555555555

                ทำไมหรือครับ การมีปืนมันทำให้ชีวิตยามชรามันยุ่งยากขนาดนั้นเชียวหรือครับ

                ออกนอกเมืองหลวงไปอยู่บนป่าเขา บ้านหลังเล็กๆ กับธรรมชาติ     :ไปทำไม แก่แล้วทรมานสังขาร หาวัดหาโรงพยาบาล หาเพื่อนยาก ไม่ต้องปืนเขา
                อยู่เมืองใหญ่ กับกองสมบัติ โดยเฉพาะปืนเต็มบ้านไปหมด             :ก็อยู่ได้ นั่งเช็ดปืนก็เพลินดีนี่ครับ
                หาญาติพี่น้องโอนปืนให้เป็นของขวัญ                                         :เบื่อๆก็แจกลูกแจกหลานมันไป
                ยิงไปเรื่อยๆ จนกว่าชีวิตจะหาไม่                                                 :ได้เจอพรรคพวก ยิงปืนเสร็จ ไปตีกลอฟ กินเหล้า วันพระก็ไปวัด ตายก็ไปเมรุ
 
                ผมอายุห้าสิบกว่าแล้ว อีกไม่กี่ปีก็เกษียน ก็ไม่เห็นจะต้องกลุ้มอะไร

เมื่อใก้ลถึงเวลาที่ว่านั้นก็คงจะรู้เองว่าจะต้องทำอะไรอย่างไรนะครับ.... ;D ;D ;D

ก็ยังได้เป็นวิญญาณสิงป่าเขาที่มีความสุขนะครับ

ผมก็เหมือนกันเลยครับ เสร็จแล้วก็ปลงครับ พอดีมีลูกสาวเรียนมาทางกฏหมายเลยบอกเขาว่าอีกสักสามสิบปีถ้าพ่อไม่อยู่แล้วให้จัดการเรื่องปืนให้ดีๆหละ

อยู่บ้านนอกอยู่เเล้วทำไงดี ลูกหลานก็ไม่มี...ทำไงอ่ะ

จัดรายการชิงรางวัลเหมือนครบรอบ 30 ปี อวป.ไปเลย ส่งเมลล์ไปชิงรางวัล ใครตอบโดนใจท่านเหมยพาณิช แจกไปเลย มีความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับ5555555

ช่วงสุดท้ายของชีวิต คือ บูรณภาพ หรือ ช่วงสิ้นหวัง ช่วงวัยชราเป็นวัยสุดท้ายของชีวิตที่เป็นผลมาจาก

พัฒนาการชั้นต่างๆ ที่ผ่านมา ถ้าผ่านขั้นพัฒนาการต่างๆ มาดี ย่อมมีผลทำให้บุคคลรู้จักตนเอง รู้จักชีวิต

จะมีความพึงพอใจในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า มีความภูมิใจในการมองย้อนไปสู่อดีต และมีความพอใจที่จะใช้ชีวิต

อย่างสงบสุขไม่เดือดร้อน หรือ วิตกกังวลใดๆ และ สามารถบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมต่อไป

ในทางตรงกันข้ามถ้าบุคคลมีพัฒนาการต่างๆ ในช่วงวัยที่ผ่านมาไม่สมหวัง เมื่อมาถึงชีวิตในวัยนี้จะรู้สึกเหงา ว้าเหว่

และ เสียดายอดีตที่ผ่านมา สภาพการใช้ชีวิตจะมีแต่ความท้อแท้ และ สิ้นหวัง ขาดความสุขในการดำรงชีวิต



ปล. ไม่ว่าคุณจะมีสมบัติมากมาย ถ้าไม่รู้จักการใช้ชีวิตมันก็เท่านั้น ถ้าคุณรู้จักการใช้ชีวิตต่อให้อยู่รูหนูก็มีความสุขได้

       ขอให้โชคดีในช่วงสุดท้ายของชีวิตของแต่ละท่านนะครับ

 

ภาพดอกบัวประกอบ บริสุทธิ์ทั้งกาย วาจา ใจ
ขอคาราวะครับ  ::014::

โสดสนิท  ;D
อยู่พื้นที่เสี่ยงภัยแดงเข้ม  :~)
เช้าไปเย็นกลับ ค่ำไหนนอนนั่น บางวันเจอเรือใบติดยางรถกลับบ้าน  :~)
เพื่อไม่ประมาทในชีวิตเกินไป โดยเฉพาะในรายละเอียดขั้นตอนหลายๆ ประการครับ
จึงเตรียมไว้เบื้องต้น บ้าน, รถ, ปืน, ประกัน, หุ้น, กุึญแจสำรอง, รหัสลับๆ ฯลฯ เอกสารอยู่ตรงไหน ติดต่อกับใคร ฯลฯ
ทำไว้ก็มีไว้ ไม่ทำไว้ก็คงยุ่งยากมากบ้างน้อยบ้างมั๊งครับ  ::005:: ::005::

 :) ;) :D ;D

ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามธรรมชาติ และกาลเวลา :) 
ขอเพียงแค่มีความหวัง +ให้กำลังใจให้กับตัวเองเสมอและคนรอบข้าง เพราะชีวิตทุกสิ่งล้วน อนิจจัง ::014::

ขอบคุณครับ

แค่อยากไม่ให้ยึดติดกับอะไรมากมักนะครับ

มีคำหลายคำที่อยากเติมลงในข้อความส่วนบุคคล และ ลายเซ็นส่วนตัว

มาคิดดูอีกครั้งมันไม่มีอะไรแน่นอนไปทั้งหมด ขอให้ปล่อยวางซะ อยู่ให้ความว่างเปล่า แล้วอะไรๆ ก็จะดีขึ้นเองครับ

ผมดีใจอยู่อย่าง ลูกสาวคนเล็ก อายุเพิ่ง 7 ขวบ แกร่งพอตัว เวลาเรามานั่งเช็ดปืนจะมาอ้อน ถ้าหนูโตหนูขอตัวนี้นะพ่อ
เห็นรูปปืนยาวใน หนังสืออวป.ของพ่อจะมาอ้อนพ่อซื้อกระบอกนี้ให้หนูนะ อย่างน้อยก็มีผู้สืบทอดเจนาแล้วหละ....

อันดับแรกที่จะทำคือ  เลือกปืนที่รักสุดๆเอาไว้สัก 3-4 กระบอก  เก็บไว้เชยชมและไว้ตกทอดเป็นมรดกแก่ลูกๆ    :VOV:

ส่วนที่เหลือก็ทะยอยขายออกไปให้หมดครับ ;D :D ;D

ถ้าไม่มีลูกหลานสืบทอดเจตนา ให้ระบุไว้ในพินัยกรรม ที่ดินและทรัพย์สมบัติของข้าพเจ้าให้ยกให้เป็นการกุศล ส่วนปืนของข้าเจ้าทั้ง 50 กระบอก ซึ่งเป็นที่หวงแหนของข้าพเจ้าให้เผาไปพร้อมกับข้าพเจ้าทั้งหมด5555555

ลูกสาวผมก็เป็นแบบนี้เหมือนกันครับ


ส่วนอันนี้ไม่มีความเห็นครับ    :OO :OO

เย้ากันเล่นๆนะครับ คงไม่มีใครคิดจะเอาของสำคัญของตัวไปเผาทิ้งแน่ๆ......

ลองคิดดูเล่นๆ ครับ ;D

หากวันเผา สั่งเสียให้ลูกๆ หลานๆ นำไปเปิดประมูลที่หน้างานเลยครับ คงได้ผู้ร่วมงานแบบแปลกหน้าแปลกตาไปร่วมเยอะเชียวล่ะ  ::005:: ::005::

พี่ สมิท M 66 ผมขอเอาปืนกระดาษไปแลกนะครับ มันเผาง่ายดีรับรองไม่บวกเงินเพิ่ม(ยอมขาดทุน) ป็นห่วงคนเผาด้วย ส่วนตัวผมคงไม่สามารถไปใหนต่อใหนหรือทำอะไรแบบพวกพี่ๆได้ ผมคงต้องเดินเก็บของตามกองขยะเอาไปขายแลกเงินมาใช้หนี้ทั้งหลายที่ตอนหนุ่มๆไปกู้มาซื้อปืน เซ็งเลยต้องก้มหน้ารับกรรมไป พี่ๆก็เวลาสนุกก็คิดถึงผมบ้างน้า จะขอบพระคุณอย่างสูง

ประมูลขาย  วันเผา  .....
      เอาเงินที่ประมูลได้แจกลูกหลาน.......ส่วนหนึ่งทำบุญครับ ::014:: ::014:: ::014::

 ถ้าเป็นผมก็คงจะมีลูก(ปืน) เต็มตู้ มีหลาน เอ๊ย มีปืนเต็มราวครับ  ;D พอแก่ก็หาที่ปลูกบ้านแถวชนบทใกล้ทุ่ง

นากว้างๆ ตกเย็นก็หาเบียร์เย็นๆมาจิบใต้ต้นมะขาม แก้เหงาตามประสาคนแก่ ว่าง ๆก็หากระป๋องไปตั้งไว้สักกลางทุ่ง

นา (ขืนไปตั้งปลายคันนารับรองยิงจนหมดแม็กกระป๋องก็ไม่กระดิก) แล้วก็เอาเพื่อนคู่มือมาซ้อมบ้างตามประสาคนแก่

บ้าปืน หรือท่านใดจะหาน้องหนูมาร่วมเชียร์ข้างๆก็ไม่ผิดกติกาสากลแต่อย่างใดครับ จ้าวนายยย  ::007::

....................ก็คงไม่มีอะไรมากไปกว่าใช้เงินที่มีอยู่ซึ่งคาดว่าก็คงจะไม่หมด ส่วนปืนที่มีอยู่ 81...82 เอ๊ะหรือ 83 วะ โอ๊ยคิดไปก็ปวดหัว โอ้ย.......ใครก็ได้ช่วยหยิบยาระงับประสาทให้หน่อย.......................

น่าจัดตั้งเป็นชมรมคนรักปืน มีสมาชิกใครบอกขายปืนก็บอกสมาชิกกันก่อน

เตรียมแว่นสายตายาว ไว้สำหรับเข้ามาเล่นเวปครับ ชื่อจาก อ้วน 008 เปลี่ยนเป็น ปู่อ้วน 78 ครับ ::008::
เอ.....หรือว่า.....จะไปเสียแล้ว ::004::

........................คุณ TWO กับคุณ อ้วน 008 เป็นฝาแฝดกันแน่เลย หน้าเหมือนกันเดี๊ยะ.....................

อิจฉาคนหนุ่มวันนี้ที่มีเงินใช้ไม่หมดแล้ว  ::002:: ปืนอีกเยอะแยะ
ผมยังต้องฝืนทำงานเพราะกลัวลำบากตอนแก่ แล้วไม่มีใครเลี้ยง
ค่ากินคงไม่เท่าไร ขอแค่มีค่ากระสุนวันละกล่องก็พอ  :D

ใกล้ตายแล้วคงนึกถึงแต่ลูกเมียและคนที่เรารัก คงลืมเรื่องเงินทองและของนอกกายไป

 :D9ตอนนี้ลดปริมาณปืนส่วนเกินแล้วครับ มี ไม่เกินจำนวนที่ตู้ปืนเก็บได้ครับ ::004::

มีปืนไว้เยอะนะดีครับ ลูกหลานจะได้มาคอยดูแลเอาอกเอาใจเราตอนแก่  :VOV:

     ???  อือม์....เจอของแปลก...ไอ้เราก็เพิ่งสังเกต....คงต้องดูลายละเอียด เม็ด ตุ่ม ลาย เรียบ กันล่ะมั้ง ::007::

ดาราอันดับหนึ่งของผมเลยนะนี่
ชอบมาดของแกมาก

ชอบแบบนี้ที่สุดครับ แต่ถ้าไม่ได้ก็ ขออยู่กับธรรมชาติ ไร่นา ป่าเขา แบบว่ามีเมียซักหลายคนครับ