เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมอยากซ้อมยิงจากที่นั่งคนขับมากที่สุด แต่ยังไม่สำเร็จสักที

อยากซ้อมยิง ตอนอยู่มุมห้องแคบๆ ตอนกลางคืน ครับ

กะจะรับงานเหรอครับ   :~)

จขกท. ไม่สำเร็จอย่างไรหรือครับ... ปลอกกระสุนดีดเข้าหน้า(ยิงมือซ้าย) หรือยิงใส่กระจกหน้า(ทั้งมือซ้ายและขวา) ยิงใส่กระจกส่องข้าง(ยิงมือขวา) หรือกลัวปืนตกนอกรถยนต์(ยิงมือขวา)เล่าครับ... ทั้งหมดแก้ได้ด้วยการซ้อมยิงแห้งครับ...

ที่นายสมชายกลัวที่สุดคือยิงโดนหัวคนในรถครับ... เพราะพอถึงเวลานั้นคนนั่งมักชอบยื่นหัวช่วยเราดู ขวางทางปืนพอดี๊... ฮา

หรือไม่งั้นเราก็กลัวคนอื่นในรถมันก็จ้องจะงี่เง่ายิงใส่หัวเรา... โฮ่...

         


                                       ::014::.........ออยล์มานั่งฟังเฉยๆค่ะ.......ไปและ......ลาค่ะ......ฮิฮิ........ ::014::

จากสถานการณ์ที่เป็นข่าวอยู่ ก็ถูกยิงขณะขับรถ  ซ้อมไว้ก็ดีครับ  ::014::

ไม่คิดว่าขับไปยิงใครครับ
แต่สถานการณ์ที่โดนยิงบ่อยที่สุดคืออยู่ที่นั่งคนขับหรือลงรถเปิดประตูบ้าน
ที่ซ้อมไม่สำเร็จคือไม่กล้ายิงไปทางเบาะคนนั่ง คิดว่าปลอกจากออโต้ต้องโดนกระจก
และเสียงสะท้อนในรถจะมีผลต่ออะไรบ้าง

ลำพังปลอกที่กระเด็นใส่กระจกไม่ทำให้กระจกแตกหรอกครับ
กรณีเสียงที่เกิดขึ้นในรถหากเป็นการซ้อมก็ควรสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันเสียง

อีกท่าคือยิงมือเดียว ข้างซ้ายจากซองพกใน(ที่ไม่ถนัด)

ปัญหาใหญ่ของผมตอนนี้ก็คือ ยิงยังไงก็ไม่เข้าเป้า ขนาดยืนแอ่นพุง มีเวลาหายใจเข้าออกตั้งนาน
เป้ายังเป็นกระด้งเลย ขืนไปยิงตอนขับรถ จบกันพอดี
แล้วการยิงจากห้องโดยสารในรถ หูแตกกันพอดีครับ
ขนาดยิงในสนาม หลังคาสูง ไม่ได้ใส่เครื่องป้องกัน
หูอื้อเป็นอาทิตย์เลยครับ

ถ้ายิงในรถจริงๆหูผมคงหนวกถาวรครับ....เพราะเจ้ารามี่นี่ลำกล้องมันสั้น

ยิงแต่ละทีขี้หูเต้นระบำครับ

ยิงในรถนี่สิ่งที่น่ากลัวคือแก้วหูจะเสียถาวรสิครับ   ขนาดผมยิง  9 มม ในห้องนอนซึ่งกว้างกว่าในรถยนต์ตั้งหลายเท่า   หูผมปวดมากและได้ยินเสียงเหมือนมีตัวอะไรอยู่ในหูนานเป็นเดือนเลยครับ....

ผมว่าเพื่อนสมาชิกพูดถูกครับ การซ้อมยิงแห้งแก้ได้ครับ แต่ติดที่เวลายิงจริงๆเสียงดังมากๆ

ยอมเสียอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต

ขึ้นลำปืนแม็กกาซีนโดยไม่ใช้มือครับผมและยิงโดยใช้มือข้างที่ไม่ถนัด

เริ่มจาก หัดขับรถมือเดียว โดยเพิ่มน้ำหนักจับไปที่มือซ้าย และให้คุ้นกับการบังคับรถมือเดียวก่อน

เรื่องเสียงปืน อย่าไปกังวล ครับ เวลายิง เรายื่นมือออกไปยิงนอกรถ และห่างหูพอสมควร 
เสียงไม่เป้ฯอันตรายอย่้างที่่นึกคิดกัน.. ผมยิง .๓๘ super และ แม้แต่ลูกซองก็เคยมาแล้ว
เหตุการณ์จริง อย่าเอาอะไรมาสวมหู.. เพราะเราจะต้องใช้ประสาทสัมผัส ทุกอย่าง

ถ้าเห็นท่าไม่ดี จะต้องขึ้นลำ เตรียมไว้เลย  ๑๙๑๑ เข้าเซฟไว้ ถ้า Double มีเซฟ ก็เข้าเซฟไว้
ไม่จำเป็นต้องไปกดแบบ Double .

การยิงปืน ขณะขับรถที่น่ากลัว คือการควบคุมรถ คุมไม่ดี ถึงคว่ำเชียวครับ .. ถ้าให้ชัวร์
หาจังหวะเบรคแบบกระทันหัน ให้มันถลำขึ้นหน้าไปเสีย แล้วกดมันตอนนั้น  หรือ
จะจอดรถ และล่อกับมันเลยก็ยังได้..  อย่าไปยิงใส่คนขับ นะครับ คนถือปืนมันจะ อยู่ด้านซ้าย

จะต้องยิงใส่ด้านซ้าย  และปล่อยให้พวกมันตะเบง เสียง  และให้คนขับ มันเร่งเครื่องเผ่นหนีไป
เรารู้ว่า มันเป็นโจร คนร้าย.. แต่มันไม่รู้ว่าเราเป็นใคร มันหวังจะปล้น ถ้าโดนล่อเอาซะก่อน
ทางจิตวิทยา มันจะต้องหาทางเผ่น เพื่อเอาตัวรอด  อย่างลนลาน  ด้วยเหมือนกัน

มันจะมากันกี่คน ถ้ามันอยู่ในรถ ถือว่า มีอยู่เพียงหนึ่งเดียว .. เราไม่ได้เสียเปรียบมันหรอกครับ
ขออย่าให้โดนกระสุนมันก่อนแล้วกัน 

การหลบออกประตูซ้าย และใช้ห้องเครื่องยนต์ หรือ ล้อรถ จะเป็นจุดที่ปลอดภัย ครับ

โดยสภาพการ และโดยจิตวิทยา มันจะต้องเผ่นหนี.. เว้นแต่มันจะเจ็บตายยกคัน หรือคนขับเดี้ยง

รอสักครู่ เมื่อเห็นรถคันอื่นมา ค่อยขับตามกันไป  ยิ่งถ้่าเกิดในเวลากลางคืน มันจำกันไม่ได้ ครับ.

ข้อมูลเป็นประโยชน์ดีครับ คุณ Ro@d เล่าได้น่าสนใจมาก +1 ครับ

............ ;D ;D ;D  ผมเคยฝึกยิงปืนออกนอกตัวรถ ขณะขับรถที่ความเร็ว ราวๆ 80 กม/ชั่วโมง ไม่ง่ายครับ  จับพวงมาลัย มือซ้ายยิงมือขาวกับเป้าคน 5 ตัวข้างทาง ส่วนใหญ่จะพลาด  2-3 ตัว  ไม่ง่ายเลย ครับ.. ... ;D ;D ;D ;D 

 :-\ ควรเน้นการเฝ้าระวัง คอยสังเกตุรถต่าง ๆ ที่ขับตามหรือจอดรอ หากมีเหตุควรขับรถหลบหลีกและเอาตัวรอดดีกว่าครับ ยิงปืนด้วย ขับรถด้วย ไม่ได้ดีทั้งสองอย่างครับ :-\

                                  :o :o :o อยากซ้อม ในสถานการณ์กลางคืน โดยใช้ชุดไฟฉายหรือเลเซอร์ร่วม
                          เห็นวัยรุ่นมันยิงกันไม่ค่อยจะมีตาย........ สงสัยมันไม่แม่นหรือใจไม่ถึง....... ::010::
                          นอกจากการเตรียมการแล้วผมว่าการประเมินสถานการเพื่อการเตรียมตัวก็สำคัญนะครับ
                          หลีกได้ก็หลีก... เลี่ยงได้ก็เลี่ยง...แต่ถ้าจำเป็นก็ควรมีแผนชัดเจน รวมถึงแนวทางแก้ปัญหาด้วย
                          จะได้ไม่งงจนจนตรอก  เตรียมเงินหรือหลักทรัพย์ไว้ด้วยนะครับ...มีเรื่องครั้งใด..ความสุขเหลือล้น..อูยยย.

 ;D..หาที่ซ้อมยากครับ.ถ้ายิงจากในรถ...... :D

ถามว่าคุณมีศัตรูที่คอยจ้องทำร้ายคูณหรือไม่....ถึงต้องระมัดระวังกันมากขนาดนี้.. ระวังจะเกิดอาการวิตกจริตนะครับ..ประสาทเสียเหมือนกัน

เอาเป็นว่า..ถ้าอยากป้องกันตัว
เวลาขับรถ..หมั่นมองรอบด้านของตัวรถตลอดเวลา กระจกมองหลังมีสามบานใช้มันให้ครบ... หากมีภัยคุกคามเข้ามาดูก่อนว่ามันเข้ามาด้านไหนของเรา ส่วนใหญ่จะแซงด้านขวาแล้วเริ่มตีประกบ...มีทางเดียว เหยียบเบรคเพื่อให้มันถลำไปด้านหน้า นาทีนั้นไม่ต้องสนใจคันหลังว่าจะทิ่งตูดคุณหรือไม่ จากนั้นเป็นเรื่องของคุณแล้วว่าจะทำอะไรต่อไป
ก่อนจะเข้าบ้านลงจากรถ...มองรอบตัวเราก่อนที่จะลงจารถเพื่อเปิดประตูบ้าน

การยิงปืนจากในรถเพื่อป้องกันตัว หากมีเวลาควรลดกระจกลงเพราะเมื่อยิงผ่านกระจกรถยนต์ กระสุนมีโอกาสเบี่ยงเบนได้ และหากเป็นกระสุนหัวรูโอกาสที่กระสุนจะบานนั้นเป็นไปได้เสมอ แต่ถ้าไม่มีเวลายิงผ่านกระจกไปเลย เสียงไม่ดังมากอย่างที่คิด โอกาสที่กระจกจะแตกจากแรงอัดของเสียงไม่มี รับรองว่ายังไงหูไม่บอด เพราะเคยฝึกยิงมาแล้วครับ

สนามไรเฟิล หนองกระจงพอได้ครับ
ยิงปืนจากในรถ รู้สึกว่าตัวรถเองช่วยดูดซับเสียง จากการได้ยินภายนอกค่อนข้างมาก

เมื่อวานดูรายการ ปล้นร้านทอง ผู้ร้าย 2 คน โผล่ตัวออกจากกระจกประตูหลัง ยิงปืนกลและเอ็ม 79 เข้า ใส่รถเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ไล่ตาม เหมือนในหนัง มองแล้วไม่ใช่พวกรวมตัวกันเฉพาะกิจเพื่อปล้นทองเป็นครั้งแรก ตามข่าวว่าตามจับได้หมดแล้ว

ตัวอย่างภัยสามัญประจำเมืองต่อผู้ขับขี่รถยนต์ ที่มีความเป็นไปได้ที่จะต้องใช้ปืนจากในรถ
รับแจ้งจากเมล์

หญิงสาวตกเป็นเหยื่ออาชญากร ขณะนั่งโทรศัพท์อยู่ในรถส่วนตัว มีดแหลมที่จี้คอทำให้ยอมเบิกเงินให้คนร้าย ก่อนถูกเชือดคอนำไปทิ้ง โชคดีไม่ตาย เธอบอกว่า เมืองหลวงเต็มไปด้วยภัย

'ขับไปภาคใต้' เสียงตะโกนสั่งเพื่อนร่วมแก๊ง ของชายฉกรรจ์วัยประมาณ 30 ปีที่ใช้มีดปอกผลไม้จี้อยู่ที่ลำคอ ขณะถูกบังคับให้นั่งคุกเข่าที่พื้นด้านหลังรถ

ยังดังก้องหู น.ส.สุนิสา นิติประเสริฐ นักธุรกิจประมูลงานรับเหมาก่อสร้าง แม้เวลาจะผ่านมานานกว่าสัปดาห์แล้วก็ตาม

ประสบการณ์ที่แทบเอาชีวิตไม่รอดครั้งนี้ ทำให้นักธุรกิจรายนี้ถึงกับผวาและไม่มั่นใจในความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน

เธอบอกว่า "ไม่คิดมาก่อนว่าโจรจะกล้าลงมือชิงทรัพย์เธออย่างอุกอาจ กลางเมืองหลวงของประเทศ

 โดยไม่เกรงกลัวกฎหมาย และไม่คิดมาก่อนว่ากรุงเทพมหานครจะอันตรายเช่นนี้"

'ตอนเกิดเหตุเวลาประมาณ 19.40 น. ฉันกลับจากเยี่ยมเพื่อนซึ่งพักอยู่ในซอยลาดพร้าวซอย 71

ขณะรถวิ่งมาถึงกลางซอยลูกชายก็โทรศัพท์มาหา ตอนแรกก็ไม่อยากรับเพราะมีกฎหมายห้ามคุยโทรศัพท์ขณะขับรถ

แต่คิดว่าลูกชายคงโทรศัพท์มาสั่งซื้ออาหารไปรับประทาน จึงจอดรถข้างทางคุยโทรศัพท์

ระหว่างนั้นเห็นชายฉกรรจ์อายุประมาณ 30 ปี สวมเสื้อแขนสั้นสีดำ นุ่งกางเกงยีน เดินเข้ามาประชิดรถ

ท่าทางไม่น่าไว้ใจ จึงพยายามล็อกประตู แต่ก็ไม่ทัน ชายคนดังกล่าวกระชากประตูเปิดออกอย่างแรง


สุนิสา ย้อนลำดับเหตการณ์ขณะคนร้ายลงมือชิงทรัพย์ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

ท่ามกลางความตกใจของ 'สุนิสา' คนร้ายได้เข้าประชิดตัวและชกเธอเข้าที่ใบหน้าด้านซ้ายอย่างแรง 1 ครั้ง

 แรงปะทะของกำปั้น ทำให้ร่างของเธอถึงกับเซล้มลงบนเบาะด้านข้างคนขับ

พร้อมๆ กันนั้นก็มีชายวัยเดียวกับคนร้ายคนแรกกระชากประตูด้านหน้าซ้ายแล้วขึ้นมาบนรถ

พร้อมกับใช้ข้อศอกล็อกคอ แล้วลากเธอจากที่นั่งคนขับจนไปตกลงตรงที่ว่างระหว่างเบาะด้านหน้ากับเบาะหลังรถ

พร้อมกับใช้มีดปอกผลไม้จี้ที่ลำคอ ขู่บังคับไม่ให้ขัดขืน

แม้สุนิสาจะพยายามดิ้นรนต่อสู้โดยหวังจะหนีออกจากรถ ไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมทาง

แต่เธอไม่สามารถทำได้ คนร้ายปิดประตูรถได้สำเร็จ พร้อมกับขับรถทะยานออกจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว

โดยคนร้ายไม่ลืมที่จะปรับเบาะที่นั่งด้านข้างคนขับจนเอนทับตัว สุนิสา ไว้ เพื่อป้องกันการหลบหนี

'ตอนนั้นเหมือนจะเป็นลม กลัวอย่างบอกไม่ถูก คนร้ายใช้มีดเฉือนลงที่ลำคอจนเลือดไหลซิบๆ ก่อนจะขู่ให้บอกรหัสเอทีเอ็ม

หลังจากพวกมันรื้อค้นได้จากกระเป๋าถือของฉัน ที่วางไว้หน้ารถ มันขู่จะฆ่าทิ้งหากไม่บอก ด้วยความกลัวจึงบอกรหัสจริงไป

มันตระเวนกดเงินจากตู้เอทีเอ็มอยู่หลายจุด หลังจากได้เงินแล้วฉันก็ถามมันไปว่า ทำไมต้องทำอย่างนี้ มันตอบกลับมาว่าต้องการเงินไปเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย หลังจากนั้นประมาณ 10 นาที พวกมันก็จอดรถ แล้วลากฉันลงมาทิ้งไว้ที่พงหญ้าข้างทาง ตรงข้ามกับปั๊มน้ำมันในย่านสามพราน จ.นครปฐม

 ก่อนที่พวกมันจะขับรถฉันหนีไป' สุนิสา ลำดับเหตุการณ์

หลังเกิดเหตุ สุนิสา ขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านในละแวกที่คนร้ายนำเธอมาทิ้งไว้ ให้ช่วยนำเธอส่งโรงพยาบาล

หลังจากแพทย์ตรวจดูอาการแล้ว สุนิสา จึงเข้าแจ้งความที่สภ.สามพราน โดยแจ้งความรถหายด้วย

กระทั่งเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม ได้รับแจ้งจากตำรวจว่า รถยนต์โตโยต้ายาริส สีบรอนซ์ทะเบียน สส 847 กรุงเทพมหานคร ของเธอ

ถูกคนร้ายนำไปจอดทิ้งไว้ที่หน้าร้านอาหารเทสตี้ชอยส์ เลขที่ 866 ถนนภาณุรังษี แขวงวังบูรพาภิรมย์ เขตพระนคร กทม.

คนร้ายได้เงินไปจาก สุนิสา ประมาณ 1.4 แสนบาท เธอยังโชคดีที่มีชีวิตรอดกลับมา แม้จะถูกคนร้ายทำร้ายร่างกายจนสะ บักสะบอมก็ตาม

สุนิสา บอกว่าไม่คาดคิดมาก่อนว่าในเมืองหลวงของประเทศไทยโจรผู้ร้ายจะชุกชุม และลงมือก่อเหตุอย่างอุกอาจเช่นนี้

และขอเตือนไปยังสุภาพสตรีทุกท่านให้ระมัดระวังตัว ทำงานเสร็จแล้วให้รีบกลับบ้าน

นั่งในรถยนต์ต้องล็อกประตูทุกครั้งและต้องหมั่นมองกระจกหลัง และกระจกข้างซ้ายขวาเป็นระยะ หากพบสิ่งไม่ชอบมาพากลให้แจ้งตำรวจทันที

ในสภาพเศรษฐกิจเช่นนี้ ต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ หากเผลออาจตกเป็นเหยื่อโจรผู้ร้ายได้ทุกเสี้ยววินาที


จากข่าว
 รวบคาการกีฬาแห่งประเทศไทย คนร้ายก่อเหตุชิงทรัพย์มัดมือเท้าเชือดคอสาวใหญ่เมียนักธุรกิจฮ่องกงโยนทิ้งป่านครปฐม เผยเป็นโค้ชปิงปองนักกีฬาเขต 8 เมืองคอน ตร.นำตัวแถลงข่าว เห็นผู้เสียหายก้มกราบขอขมา สารภาพก่อเหตุกับลูกพี่ลูกน้องที่ยังหลบหนี ระบุต้องการนำเงินไปไถ่นาให้มารดา



นายพีรพล ก้มกราบเท้า เจ้าทุกข์ความคืบหน้าคดีกลุ่มคนร้ายก่อเหตุร่วมกันจี้ชิงทรัพย์ นางสุณิสา ธิติประเสริฐ อายุ 42 ปี อยู่บ้านเลขที่ 31/54 แขวงสามเสนใน เขตพญาไท กรุงเทพฯ ภรรยานักธุรกิจชาวฮ่องกงบริเวณปากซอยลาดพร้าว 71 กรุงเทพมหานคร ก่อนบังคับให้บอกรหัสเอทีเอ็ม เพื่อกดเงินสดจำนวนหลายแสนบาท จากนั้นคนร้ายจับผู้เสียหายมัดมือมัดเท้า และใช้มีดปาดคอ ก่อนลากไปโยนทิ้งไว้ในป่าหญ้าข้างทางริมถนนเพชรเกษม ต.คลองใหม่ อ.สามพราน จ.นครปฐม แต่โชคดีมีพลเมืองดีพบเห็น จึงนำตัวส่งโรงพยาบาลรักษาตัวจนพ้นขีดอันตราย โดยเหตุเกิดเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม ที่ผ่านมา

ล่าสุด เมื่อเวลา 11.30 น. วันที่ 17 กรกฎาคม พล.ต.ท.วรพงษ์ ชิวปรีชา ผู้บัญชาการตำรวจภูธรภาค 7 (ผบช.ภ.7) พล.ต.ต.โสภณ พิสุทธิวงษ์ รอง ผบช.ภ.7 พล.ต.ต.รุ่งโรจน์ แสงคร้าม ผู้บังคับการตำรวจจังหวัดนครปฐม (ผบก.ภ.จว.นครปฐม) พร้อมด้วยชุดสืบสวน แถลงข่าวการจับกุม นายพีรพล คงจิตงาม อายุ 25 ปี อยู่บ้านเลขที่ 115/1 หมู่ 4 ต.ชะมาย อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช คนร้ายที่ก่อเหตุดังกล่าวที่ห้องประชุมศูนย์ปฏิบัติการพิเศษ สำนักงานกองบัญชาการตำรวจภูธรภาค 7

พล.ต.ท.วรพงษ์กล่าวว่า คดีดังกล่าวเป็นคดีอุกฉกรรจ์และสะเทือนขวัญ ภายหลังเกิดเหตุได้สั่งการให้ พล.ต.ต.โสภณ และ พล.ต.ต.รุ่งโรจน์ พร้อมกำลังตำรวจชุดสืบสวนสอบสวนภาค 7 และตำรวจชุดสืบสวน สภ.สามพราน เข้าสืบสวน โดยให้ประสานงานกับตำรวจนครบาลและตำรวจกองปราบปราม กระทั่งวันที่ 5 กรกฎาคม ที่ผ่านมา เวลาประมาณ 09.00 น. ได้รับแจ้งจากตำรวจ สน.พระราชวัง ว่า พบรถต้องสงสัยจอดอยู่หน้าร้านอาหารเทสตี้ซอยส์ เลขที่ 866 ถนนภาณุรังสี แขวงวังบูรพาภิรมย์ เขตพระนคร กรุงเทพฯ บริเวณข้างห้างสรรพสินค้าเมอรี่คิงส์ สาขาวังบูรพา จึงเดินทางไปตรวจสอบ พบว่าเป็นรถยนต์ของนางสุณิสา ผู้เสียหาย ที่คนร้ายนำไปจอดทิ้งไว้

พล.ต.ท.วรพงษ์กล่าวต่อว่า ต่อมาตำรวจได้สืบสวนสอบสวนและรวบรวมพยานหลักฐาน ทำให้ทราบว่า คนร้ายที่ก่อเหตุคือ นายพีรพล และนายพิพัฒน์พงษ์ สวาชาติ อายุ 21 ปี อยู่บ้านเลขที่ 115/3 หมู่ 4 ต.ชะมาย อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช จึงขออนุมัติหมายจับต่อศาลจังหวัดนครปฐม ต่อมาวันที่ 16 กรกฎาคม ที่ผ่านมา พ.ต.ท.ศรายุทธ พิกุลทอง รอง ผกก.สส.ภ.7 พร้อมด้วยชุดสืบสวนสืบทราบว่า นายพีรพลอาศัยอยู่บริเวณหอพักใกล้เคียงที่เกิดเหตุ จึงนำกำลังเข้าจับกุมได้ที่บริเวณโรงยิมศูนย์ฝึกกีฬาในร่ม การกีฬาแห่งประเทศไทย เขตหัวหมาก กรุงเทพฯ

"ผู้ต้องหาให้การรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหา โดยนำพาเอาทรัพย์สินที่ได้จากการก่อเหตุไปซื้อโทรศัพท์มือถือยี่ห้อโนเกีย รุ่นเอ็น 81 และรถจักรยานยนต์ยี่ห้อฮอนด้า คลิก สีดำ ตำรวจจึงแจ้งข้อกล่าวหาว่าร่วมกับพวกที่หลบหนีร่วมกันชิงทรัพย์ และทำร้ายเจ้าทรัพย์จนได้รับบาดเจ็บสาหัส และกักขังหน่วงเหนี่ยวทำให้ผู้อื่นเสื่อมเสียอิสรภาพ ส่วนนายพิพัฒน์พงษ์ ผู้ต้องหาที่ร่วมก่อเหตุอีกคนหนึ่ง ขณะนี้ได้ส่งชุดสืบสวนออกติดตามแล้ว ซึ่งหลังก่อเหตุได้หลบหนีไปอยู่ที่ จ.นครศรีธรรมราช คาดว่าจะได้ตัวในเร็วๆ นี้" ผบช.ภ.7 กล่าว

นายพีรพลรับสารภาพว่า ร่วมกับนายพิพัฒน์พงษ์ ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องก่อเหตุชิงทรัพย์นางสุณิสา โดยต้องการนำเงินไปไถ่ที่ดินให้มารดาที่นำไปจำนองไว้เป็นจำนวนเงิน 1.5 แสนบาท หลังก่อเหตุได้นำเงินไปให้มารดาจำนวน 5 หมื่นบาท พร้อมโกหกว่า ได้เงินมาจากการพนันฟุตบอล ส่วนเงินที่เหลือแบ่งให้แก่นายพิพัฒน์พงษ์ไปประมาณ 4 หมื่นบาท ส่วนตนเองนำเงินมาซื้อรถจักรยานยนต์และโทรศัพท์มือถือ

"ผมรู้สึกเสียใจ และสำนึกผิดแล้ว ที่ผ่านมาผมเป็นถึงนักกีฬาเขตของเขต 8 จ.นครศรีธรรมราช เป็นแชมป์กีฬาปิงปองของเขต ภายหลังได้มาเป็นโค้ชสอนให้นักกีฬาปิงปองด้วย แต่สาเหตุที่ต้องมาชิงทรัพย์ เพราะต้องการหาเงินไปไถ่ที่นาให้แม่เท่านั้น" นายพีรพลกล่าว

ภายหลังแถลงข่าวเสร็จสิ้น นางสุณิสาได้นำกระเช้าดอกไม้พร้อมเงินสดจำนวนหนึ่งมอบให้ พล.ต.ท.วรพงษ์ และตำรวจชุดสืบสวน เพื่อแสดงความขอบคุณ ทั้งนี้ เมื่อนายพีรพลเห็นนางสุณิสาได้นั่งคุกเข่า พร้อมยกมือกราบลงที่พื้นเพื่อขอขมา จากนั้นตำรวจควบคุมตัวนายพีรพลไปทำแผนประกอบคำรับสารภาพบริเวณจุดเกิดเหตุดังกล่าว


 



 

ไม่ง่ายจริงๆอย่างพี่นินจาว่าไว้ครับ มือซ้ายจับพวงมาลัย...มือขวายิง หากเจอสภาวะกดดันแค่คุมรถไปด้วยช่วงคับขันก็แย่แล้ว


ตามที่พี่กัปตันกบกล่าวไว้ครับ...อันนี้ผมก็เคยผ่านช่วงระวังตัวมาแล้วเหมือนกันครับ สังเกตผู้ติดตาม และระมัดระวังตัวเมื่อจะหยุดหรือจอดรถ  ::002::

หยุดหรือเบรคจนรถสนิทน่าจะหวังผลได้เยอะครับ  และถ้าสติเหลือพอเปิดกระจกด้วย
ส่วนขณะรถวิ่งคงได้แค่ยิงกดหัว  หรือเอาตัวรอดจากเหตุการณ์เฉพาะหน้าแล้วเผ่น  ;D

แต่ในรถที่  cc  เหลือเฟือ  สำหรับท่านที่มีความเสี่ยงผมนึกถึงกระจกกันกระสุน  ระมัดระวังตอนขึ้น - ลง  :)

ยิงทะลุกระจกออกไปนอกรถ ;D ;D ;D ยังไม่เคยเลย

 ;D ;D มาลองกันดีมั๊ยพี่  ร  ;D ;D



ส่วนตัวถ้ายิงจากในรถ เคยฝึกแต่ยิงแห้งครับโดยใช้มือซ้ายยิง

เนื่องจาก สามารถยิงเป้าหมายได้ทั้งด้าน ซ้ายและด้านขวา

   

   

แต่จะรถใครล่ะ  ;D ;D ;D

 ;D ;D

รถพี่หมึกครับ  ;D



ฝึกท่ายิงฮิป ใหแม่นๆแบบสั่งได้เลยก็ดีนะครับ 

เฮ้ยยยยย................ฟ้องเลยยย ;D ;D ;D พี่หมึกโปรดเข้ามาชมด่วน 55555555555

ท่าฮิปก็ดีครับ

ขอบคุณ กบบินครับ
ขับเร็วถึง 80 แล้วยิงผมเกรงว่ารถจะเสียหลักครับ
มือถือพวงมาลัยอาจกระตุกตามข้างที่ยิงปืนเพราะประสาทซ้ายขวาแยกกันยาก อธิบายยาก... ???

ผมอยากซ้อมยิงเป้าตอนกลางคืนด้วยปืนจริงผมให้มากๆครับ :D~
ตอนนี้ได้แต่ใช้บีบีซ้อมยิงเป้าหุ่นคนกับเป้าสังกะสีตอนมืดๆ
ทั้งยิงประกอบไฟฉาย3ท่า กับยิงด้วยสัญชาติญานไม่ใช้ศูนย์
เป้ากระดาษดูผลตอนเช้า   เป้าโลหะดีที่ได้ยินเสียงว่าเข้าเป้า
พูดถึงเสียงปืนในรถ ตอนอยู่ใต้นั่งรถตระเวณ ผมเสียวอยู่ 2 เรื่อง
หนึ่งคือเกิดฉุกเฉินแล้วลูกน้องทำปืนสั่นใส่  สองคือหูพิการถาวร :OO
ผมเลยแอบยัดทิชชู่ไว้ในหูบ่อย ๆ    ถ้าไม่มีก๋เอาลูกสิบเอ็ดอุดไว้
ตอนอยู่มืองกรุงแล้วขับรถก็แอบเอาทิชชูอุดหูไว้ กันเสียงคนนั่งข้างๆ ::008::
บางครั้งคุณเธอหันมาเห็น   ก็หัวเราะแล้วควักหูเอาไปทิ้งทุกทีครับ ฮือๆ ::012::

หลายๆปีก่อนผมเคยเห็นคนข้างบ้านเอาปืนโคล์ท 1911 ไม่ทราบขนาด จับที่ด้ามแล้วเอาข้อศอกกระแทกกับโต๊ะอย่างแรง ปืนขึ้นลำเลยครับ

หลังจากนั้นคงต้องทาโวลทาเลนที่ข้อศอกอีก 2-3 วัน  ::005::

ผมอยากฝึกยิงมือเดียวทั้งซ้าย-ขวาแบบฉับพลันให้แม่นเท่ายืนยิงเป้าสองมือ

ต้องหาที่เรียนครับ...เรื่องการขับไปด้วยยิงไปด้วย........ในหน่วยงานรักษาความปลอดภัยจะสอนหมดสำหรับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งจะรวมถึง
การขับหลบหลีก...วิธีการจอดแล้วต่อสู้กับภัยคุกคาม.....ขับด้วยยิงด้วย.....ขับด้วยเจ้าหน้าที่ออกมายิงกันทั้งคัน ซึ่งจะมีทั้งปืนพกและปืนยาว
แต่คงไม่มีการสอนกับบุคคลภายนอก....เพราะมันเป็นดาบหลายคม

หากจะฝึกลองฝึกยิงเป้าเคลื่อนที่ก่อนเพื่อหาความรู้สึกวิธีการเล็ง...(ตัวเราอยู่กับที่เป้าเคลื่อน)

เคยยิงทะลุกระจกห้องนอนออกไป..........กระสุนหัวบอล 9mm. วิ่งผ่าผ้าม่านสองชั้น....มุ้งลวด..เฉี่ยวเหล็กดัด...ทะลุกระจก.....ทั้งหมดเป็นรูเล็กๆ ยกเว้นผ้าม่านซึ่งมองเผินๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น........หลังจากนั้นกระสุนไปหยุดที่ต้นไม้ข้างห้อง..ฝังอยู่ในนั้น....... เสียงที่ดังนั้นไม่ดังมากเพราะมันอยู่ในที่อับ......คนใช้ที่บ้านนึกว่ายิงปืนบีบี

อ่านหัวข้อกระทู้จริงแล้วนึกถึงท่าแก้ล็อกคอแล้วกลับมาล็อกข้อมือ มากกว่าท่าใช้ปืน
ขอเล่าความหลังวัยหนุ่มที่ไม่หวนคืนให้ฟังสนุกๆ
เสี้ยววินาทีที่ได้สัมผัสเรื่องน่ายินดี เป็นเหมือนขุมทรัพย์อันมีค่า  ของผู้สูงวัยนะครับ อย่าพึ่งหมั่นไส้กันครับ

เป็นท่าที่ทำให้เราเข้าใจเรื่องของการรักษาสมดุลย์ของการทรงตัว ซึ่งปรับไปใช้ได้ในหลายๆกรณี เรียกชื่อท่าไม่ถูก ไม่จำจริงๆครับ

1. เอามือขวาจับมือที่ล็อก อย่าให้แน่นไปกว่าเดิม
2. ขาซ้ายเลื่อนอ้อมไปทางด้านหลังขาขวาของคู่ต่อสู้ สำคัญมาก
3. มือซ้ายสอดระหว่างตัวตัวคู่ต่อสู้สอดไปด้านหลังคู่ต่อสู้แล้วจับที่ผม ด้านบน
4. ..... กลับมาเป็นฝ่ายล็อกข้อมือ

ท่านี้ ใช้ได้ผลจริงครับ
มีเพื่อนที่เหมือนพี่เหมือนครูอยู่คนหนึ่ง ถือเป็นเพื่อนที่สนิทและให้ความนับถือมาก เพื่อนคนนี้มีนิสัยแปลกสุดประหลาด ยกตัวอย่าง แบกเป้ขอขึนเครื่องไปกับเพื่อนที่เป็นนักบิน กูขอไปด้วยแต่เดี๋ยวกูกลับของกูเอง  แล้วก็กระโดดร่มลงมา หรือจบแล้วพักอยู่ด้วยกัน เช้าๆพาผมวิ่ง มีหมาไล่เห่า แกกลับตัววิ่งใส่หมากระทันหัน ฝูงหมาเป็นฝ่ายต๊กกะใจวิ่งหนีจุกตูด

สอนผมหลายๆอย่าง ตั้งแต่วิชาการวิเคราะห์วงจรไฟฟ้า 1 จนได้ A  ด้วยกัน ยันสอนให้รู้ว่าโดนต่อยน็อกเป็นอย่างไร มีโอกาสก็สอนปล้ำจับล็อกคอแบบมวยไทย ใส่นวมลงซ้อมชกกันบ้าง  ต่อยเพื่อนคนนี้ล้มด้วยหมัดซ้ายโดยที่เขาต่อยผมไม่โดนสักหมัด จนผมโดนน็อกในนัดล้างตาหลังจากนั้น เป็นความทรงจำที่มีค่าทั้งนั้นๆ แต่  เวลายิงปืนนี่ไม่รู้ทำไมต้องขอแข่งมือซ้าย  ::005:: ::005::

ประมาณนี้   2 ปีที่แล้ว เจอกันยังไปขว้างมีดด้วยกันที่หลังบ้านเพื่อน เดี๋ยวนี้ทักกันครั้งสุดท้ายทางโทรศัพท์ อ้างว่าพัฒนาฝีมือไปมากแล้ว ยังจะมาท้าเดี่ยวเทนนิสกับผมอีก มีคำพูดว่า บางครั้งต้องหาฉลามมาใส่ชีวิต แต่ฉลามขาวท่านนี้ นำสิ่งดีๆมาใส่ชีวิตผมเยอะจริง ๆ

กลับเข้าเรื่องช่วงจบใหม่ ผมไปวิ่งเล่นที่หนองตะเคียน แล้วมีกำลังมหาศาลล็อกคอด้านหลังจากคนที่ตัวสูงกว่าอย่างจั๋งหนับ หลังจากนั้น ผมใช้ท่านี้แก้กลับมาล็อกได้จริงๆ  เรื่องนี้ถือเป็นขุมทรัพย์ในความทรงจำของผมทีเดียว เป็นเพื่อนท่านนี้จริงๆ หลังจากเสียฟอร์มให้ผมแล้ว ยังไม่ยอมจำนน ว่ายังมีท่าล็อกที่นายแก้ไม่ได้อยู่ 

จนวันนี้หลานชายคนเดียว ชวนไปให้ดูเขาขว้างมีดว่าเจ๋งแน่แค่ไหน แซวไปว่า เข้าใจว่าคนโม้มีทุกตำบลแต่หลานยังไม่ใช่ ต้องรอให้โตพอก่อนถึงจะโม้ได้โว้ย

น่าสนใจครับ ยังสงสัยว่าทำไมไม่ดัง ;D ;D ;D IPSC แข่งยิงจากรถเมลส์บ่อย มันก็ดังมากอยู่นะ

เรียนคุณ Bhornchat ...

....ตอนอยู่มืองกรุงแล้วขับรถก็แอบเอาทิชชูอุดหูไว้ กันเสียงคนนั่งข้างๆ
บางครั้งคุณเธอหันมาเห็น   ก็หัวเราะแล้วควักหูเอาไปทิ้งทุกทีครับ ฮือๆ...

อ่านแล้วชอบครับ
 
 
 

สำหรับผมนะอยากฝึกท่าในการปลดปืนออกจากมือมากกว่าอ่ะครับแต่ถ้าถามท่ายิงนะอยากฝึกท่ายิงจากมุมอับมากกว่าครับ ::011::

ขอบคุณท่าน SUNDANCE ครับ
ที่ผมอยากฝึกเพิ่มที่สุดคือฝึกหลบก่อนแล้วยิงตอบโต้
โดยใช้สัญชาติญานครับ   เพราะหาแบบฝึกยากครับ