เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

ผมไปนอนบ้านแม่ที่กรุงเทพฯมาอาทิตย์กว่า ๆ วันดีคืนดี ผมก็ได้ยินเสียงของหล่นจากหลังคาดังตุ๊บพอไปเปิดบ้านดูเจองูเหลือมกำลังกัดหนูอยู่และขณะเดียวกันอาผมก็มาพอดีพร้อมทั้งปืนยาว .22 แต่อามาตรงกันข้ามกับผม ซึ่งสถานะการตอนนั้น งู อยู่ตรงกลาง อาของผมอยู่ตรงข้ามกับผมไปได้ 5 เมตร ผมอยู่ห่างจากงูได้ 3 เมตรตอนนั้นผมมีไม้ยาวประมาณ 1.5 เมตรกำลังจะเขี่ยงูออกจากบ้าน (ตัวบ้านแคบผมไม่สามารถจะเดินอ้อมไปหาอาได้ หากอ้อมก็ต้องเสี่ยงเพราะห่างจากงูประมาณ 1 เมตรได้) ซึ่งงูก็กำลังจะขยับตัวออกไป แต่ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงปืน "แฟ็บ" ความรู้สึกว่ามีอะไรเฉี่ยวหน้าและสะเก็ดอะไรมาโดนหน้าผมก็ไม่รู้ แต่ขณะเดียวกันงูก็หดบิดตัว อ้อ อาผมยิงงูนี่เอง

ผมรีบเดินหนีอ้อมไปทางอาทันทีในขณะที่บิดตัวด้วยความเจ็บปวดและอาเค้าก็รีบวางปืนพึ่งไว้ข้างเสาเพื่อจะไปหาไม้ยาว ๆ มายกไปแม๊กก็ไม่ถอด หลานมาถึงก็จะคว้าเลย ผมละกำลังจะบอกแม่ให้เก็บปืน แต่ก็ไม่ทันมันคว้ามาเกือบจะล้ม เฮ้อ ผมมาเล่าเนี่ยก็เพราะว่าเสียความรู้สึกว่าผมอยู่ตรงนั้นแท้ ๆ จะยิงทำไม แถมมาวันนี้มาดูแว่นพบว่าแว่นที่ผมใส่อยู่นั้นบิ่นแตกตรงใกล้ ๆ คิ้วอีกทั้ง ๆ ที่ผมก็เช็ดดูทุกวันไม่เคยตกหล่นเลยไม่รู้โดนสะเก็ดลูกปืนหรือเปล่า

โปรดระวังนะครับปืนผ่าหน้าไม้เป็นสิ่งอันตรายหากใช้ไม่เป็นครับ

        คุณอาท่านอาจตื่นตระหนกจนลืมนึกถึงความปลอดภัยกระมังครับ

        หลังจากเหตุการณ์คลี่คลาย  หากเป็นไปได้ก็ควรเชิญมาพูดคุยแลกเปลียนความคิดเห็น

        และกระชับให้นึกถึงคนรอบข้างให้มากที่สุด ...... อย่างไรก็ตาม ยินดีด้วยที่ท่าน nirin และครอบครัวปลอดภัย



        ส่วนเจ้าเหลือมชะตากรรมสุดท้ายเป็นเช่นไรครับ

ผมมาทราบตอนหลังก็ยิ่งทำให้เสียความรู้สึกครับที่อาผมไล่งูมาตั้งแต่หลังคาแล้วและที่ยิงเนี่ยจะเอาไปให้เพื่อนบ้านรับประทานครับ พี่ PU45 สบายดีนะครับ ผมเกือบกลับบ้านเก่าก่อนกลับใต้แล้วครับ..... เฮ้อ

            ผมว่าคราวหน้าคุณอาคงต้องระมัดระวังเกี่ยวกับการใช้ปืนมากขึ้นนะครับ  บางครั้ง บางสถานการณ์ผมก็เข้าใจว่าผู้ใช้ปืนก็ต้องมี

การตื่นตระหนกบ้างเป็นธรรมดา แต่สิ่งที่ไม่ควรมองข้าม คือ ความปลอดภัยในการใช้ปืนนะครับ  ::014::

ฟังแล้วเสียวแทนเลยครับ อายิงงูทั้งๆที่ จขกท.ยืนอยู่ทิศทางตรงข้ามระยะใกล้ไม่เกิน ๑๐ กว่าเมตรที่วิถีกระสุนจะพุ่งมาโดนได้นี่นะ.. ::013:: :OO :OO

พูดไปแล้วก็เหมือนต่อว่าญาติผู้ใหญ่ของ จขกท. น่ะครับ...

แต่อยากพูดหน่อย... อาของ จขกท. ไม่น่าคบครับ เรื่องปืนเป็นเรื่องถึงเป็นถึงตาย จึงเป็นเรื่องใหญ่โต... คนที่ไม่รู้สำเหนียกต่อผลลัพธ์ที่ตามมาจึงเป็นคนน่ารังเกียจ และเราควรอยู่ให้ห่างไกล...
นายสมชายไม่อยากคิดต่อครับ ว่าตัวของคุณอา ครอบครัวของคุณอา จะถูกคุณอาลากเข้าสู่ความเสี่ยงมาแล้วกี่ครั้งแล้วในอดีต... ไม่อยากนึกว่าขับรถขับราจะประมาทแค่ไหน...

คนที่ทำอะไรโดย"รู้เท่าไม่ถึงการณ์"แบบนี้ คนรอบข้างป้องกันเหตุได้ยากครับ...

เกือบจะเป็นสุภาษิต ยิงปืนนัดเดียว ได้ทั้งงู ทั้งคน

อยากให้..จขกท. หาจังหวะดีๆ..
แล้วค่อยอธิบายให้..ให้น้าฟัง..ว่าเิกิดอะไรขึ้นณ.ตอนนั้น..
แล้วดูอีกทีว่า..แกจะให้ตอบกลับมา..ว่ายังไง..!

         แกคงตกใจจนลืมนึกถึงเรื่องความปลอดภัยที่เกิดขึ้น แต่ก็ดีแล้วครับไม่มีใครเป็นอะไร
เห็นบอกว่าเกือบ"กลับบ้านเก่า"ก่อนกลับใต้ อันนี้เรื่องจริงนะครับ ทางบ้านผม(บุรีรัมย์) คำว่า
กลับบ้านเก่า ภาษาเขมร คือการกลับบ้านเดิมหรือบ้านเกิด
        เมื่อตอนเด็กผมเคยถูกครูประจำชั้นให้เรียกผู้ปกครองมาร่วมประชุมที่หอประชุมโรงเรียน
ผมบอกว่าพ่อผมไม่อยู่ กลับบ้านเก่าไปเมื่อเช้านี้ ครูก็บอกว่า อ้าวเมื่อวานยังมากินต้มไก่ที่บ้าน
ครูอยู่เลย ทำไมอายุสั้นจัง ผมก็ยืนยันว่าพ่อผมยังไม่ตาย แค่กลับบ้านเก่า
        จริงๆนะครับ "กลับบ้านเก่า" ในภาษาเขมรคือกลับบ้านเดิมหรือบ้านเกิด ไม่ได้หมายถึงตาย
นะครับ

...ต้องทำความเข้าใจกับทุกคนในบ้าน ที่สามารถเข้าถึงหรือหยิบปืนมาใช้ครับ

...มิฉะนั้นคราวหน้าอาจไม่โชคดีแบบนี้

ต่อไปต้องระวังให้มากกว่านี้ครับ

อ่านแล้วเสียวแทน  เพราะท่าทางคุณอาไม่ได้รู้เรื่องกฎความปลอดภัยอะไรเลย ไม่รู้ว่าอนาคตคุณอาจะทำเรื่องอะไรอีก อาจเป็นภัยกับคนใกล้ชิด  และหากคุยกันก็ไม่รู้จะมีโกรธเครืองกันรึเปล่า

โชคดีไปครับ คราวหน้า (ถ้ามี) ต้องระวังเรื่องความปลอดภัยด้วยนะครับ

ขอบคุณครับได้ความรู้เรื่องภาษาไปด้วยครับ

การใช้ปืนควรอยู่บนพื้นฐานความปลอกภัยคับ...


( เสียวแทน คุนnirin )  :OO

เสียวแทนครับ ปืนลองได้ยิงออกไปแล้วไม่มีคำว่าขอโทษ ถือว่าโชคดีครับ ต่อไปคงต้องระมัดระวังในการใช้ปืนให้มากกว่านี้  ::014::

โอ้โห...น้า นี่ถ้าเป็นรถยนต์ ถือเป็นการขับฝ่าไฟแดงเลยนี่ อย่างนี้ต้องออกใบสั่ง...ล้อเล่นน่า  เห็นด้วยกับน้าๆทุกท่านครับ เรื่องอาวุธปืน คนในครอบครับเรารู้เท่าไม่ถึงการณ์ อาจพลาดพลั้งได้ขอรับ วัตถุเล็กๆที่วิ่งออกมาจากอุโมงค์ อาจจะทำให้เราไปอยู่ในอุโมงค์ได้ครับ ด้วยความเคารพ

อ่านแล้วอันตรายจริงๆครับ....

ผมว่าทางที่ดีที่สุดคือต้องมีการฝึกฝนเรื่องจิตสำนึกแห่งความปลอดภัยครับ...

ทุกครั้งที่นิ้วชี้จะสัมผัสกับไก ต้องคิดหน้าคิดหลังให้มากๆครับ ยิ่งที่คับขัน คับแคบ วิธีกระสุนอาจแฉลบสร้างอันตรายได้ครับ ยิงใส่งู ถ้าไม่ถูกงู หัวกระสุนมันจะปลิวไปไหนเอ่ย...

ที่สำคัญคือเรื่องการสื่อสารและทักษะในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า...ไม่ใช่นึกจะยิงก็ยิง ไม่มีการร้องเตือนหรือคิาหาวิธีที่ปลอดภัยกว่าการใช้ปืนในที่คับขัน สถานการณ์แบบนี้ปืนน่าจะเป็นทางออกสุดท้ายครับ....

ใช้ไม้ยาวๆเขี่ยหรือไล่ต้อนออกจากบ้าน ถ้าไม่ได้ผลจริงๆค่อยใช้ปืนครับ แค่งูเหลือม ไม่ใช่พิษร้ายแรง ผมเข้าใจว่าคุณอาน่าจะ "คันไม้คันมือ" หรือ "โชว์เหนือ" ครับ...

เวลาตื่นเต้นมัก คุมสติ ไตร่ตรอง ไม่ทันครับ ต้องถือกฏนี้ครับ "มีปืน มีสติ" ครับ

ท่าน จขกท. ปลอดภัยก็ดีแล้วครับ

ผมว่า จขกท. ก็มีส่วนประมาทหรือขาดความรอบคอบอยู่บ้างเหมือนกันนะครับ

ในสถานการณ์ที่เราอยู่ในทางปืนอย่างนั้น อย่างแรกที่ควรจะระวังหรือจดจ่อคือปืนในมือคนฝั่งตรงข้ามมากกว่าตัวงูเสียอีก

น่าจะตะโกนกันซะหน่อยว่า อย่ายิง อย่าเพิ่งเล็ง อย่่าเพิ่งใช้ปืน เดี๋ยวโดนคน หรืออะไรทำนองนั้น

ก่อนยิงอย่า่งน้อยคนยิงก็ต้องขึ้นลำ หรือยกประทับยิงพอให้ได้ร้องห้ามกันบ้างล่ะ

โชคยังดีครับ ไม่มีใครโดน

เรื่องมันผ่านไปแล้วครับ....หากคิดไปก็จะเสียความรู้สึกเปล่า ๆ..

คราวหน้าก็ระวังนะครับอันตรายมาก เรื่องปืนไม่น่าทำด้วยความประมาณ กับงูก็ไม่น่าใช้ปืนก็ได้
มีปืนต้องคำนึงถึงกฏแห่งความปลอดภัยด้วยครับ

เข้าใจความรู้สึกของคนอยู่ฝั่งตรงข้ามที่อาคุณยิงเลยว่ามันเสียวแป๊บเลยหวิวนะเคยเห็นลักษณะอย่างนี้ยืนสั่นพูดเสียงสั่นเครือเสียวแทน

ชีวิตควรวางไว้บนความไม่ประมาท

เราเป็นหลานถ้าเรียกอามาคุยเรื่องความปลอดภัยมีหวังโดนเคืองแน่ ไปบอกปู่ย่า ตายาย หรือเมียของอา ให้อบรมให้ดีกว่าครับ
  อันนี้ความเห็นส่วนตัวครับ

ดีใจด้วยที่ จขกท.ไม่เป็นอะไรครับ

ขอบคุณพระเจ้าที่ จขกท.ปลอดภัย
*ผมไม่ไว้ใจคนอื่นที่ถือปืนครับ  นอกจากตัวเองจะถือเอง(ที่ต้องระวังที่สุดแล้ว)*  อิอิ ;D