เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

มื้อนี้ไปเที่ยวเกาะพีพี สงสัยว่าฝรั่งกับจีนสิหยุดวันปิยะฯ เพราะว่าเห็นมาเที่ยวเต็มเกาะเลยครับ

กะอยากให่ไทบ้านเฮาลงมาเที่ยวเบิ่งจักเทื่อเด้อ.......

. ;) ;) ;)

 ;) ;) ;)

 ;)

 ;)

จักเอาฮูปอี่หยังมาให่เบิ่ง บ่ฮู้เลื่องดอก เอามาเบิ่งอีกแนะ ;D ;D

เบิ่งฮูปมันบ่ฮู้เรี่ยงดอก  ต้องมาเบิ่งของจริง

 ;)

 ;)

เผิ่นมากองดากคักแท้.... ::007::

ผมเห็นรูปปลาพะยูนทะเลด้วยครับ... ;D

...อย่าสุท้วงแฮงหลาย...อยากอายเพิ่น... ::005:: ::005:: ::005::

เห็นหลายโพด กะบ่ได่อาลม ฮิๆๆ

   มักรูปนี้คับ .....................  ถ่ายสวย    ;D

แต่ข่อยกะบ่ถ่ายหลายปานนี่...เมียจ่มตั้ว

ซงสิแมนเกาะ พีพีเล  ผมหัวแต่ไปมาบ่ได่ถ่ายซ่ำ เมียยืนอยู่ข่างเอวนิ แนมอย่างเดียว   ;D

สวัสดีครับพี่

เมียผมบ่จ่มบ่ว่าดอกครับถ่ายฝรั่งได้แค่ถ่ายรูปนั่นหละ   แต่คนไทยนี่ถ่ายบ่ได้เลย เพิ่นว่าเดี๋ยวมีโอกาสพ้อกัน พะนะ 

แต่ว่ามื้อนั่นเมียบ่ได้ไปนำ เสียอย่างเดียวมื้อนั่นกล้องถ่ายรูปมีปัญหาระบบเซ็นเซอร์มันมีปัญหา วัดแสงบ่ได้กดชัตเตอร์บ่ได้  ว่าสิโยนลงน้ำกะเสียดายซื้อตั้ง2หมื่น

อ้าว...แล้วเอากล้องอยู่ไสถ่ายมาสั่นน่ะ อ.อัน...ภาพเจ๋งเป้งปานนี่หล่ะ...(คนถ่ายมือเก๋า)

เปิดหน่าก้องก้วงๆแล้วถ่ายมาโลด  จั่งได๋จั่งค่อยว่ากัน

กะย้อนว่ากล้องมันมีปัญหานั่งหละ เลยได้ถ่ายมาหน่อยๆนึง

 ;)

ของในปะเทดบ่มีบ้อครับอ้าย   ของนอกมันขิวเนยบ่แซบปานได๋ ::005:: ::005::

ของในประเทศจักสิถ่ายมาเฮ้ดหยัง ใส่เสื่อแขนยาวส่งขายาว ใส่2ซั้นพุ่นน่ะเพิ่นย่านฮ้อนแดด

 ::003:: ::003:: ::003::

คะซั่นกะของนอกนั่นหล่ะครับดีแล้ว ::007:: ::007::

ก่อนสึนามิสาวยุ่นหลายคือหยังนี่   หลังสึนามิจัดระเบียบได้ดีกั่วเก่าหลายเติบ  ไป7-8เที่ยแล้วล่าสุดประการังสมองตายเหมิด

เสียดายนอครับ ทำมะชาด

มีคนอยู่ไส..หม่องนั้นกะฮ้างโลดตั๊วครับ....มนุษย์นี่อานุภาพการทำลายสูงที่สุดในจำพวกสิ่งมีชีวิตเลยหล่ะครับ

บ่นอะไรคะ มาดูของนอกดีกว่า

 ;D

ป้าด ด ด ด ผมหยากมีพิกเกือเด้ สิกันกับฟะรั่ง ::005:: ::005::

 ;D

 ;D

โอย...เลือดดังสิไหล...........

 ;D

ผมว่าอยู่....ว่าฝรั่งมาเมืองไทยมันเอากระเป๋ามาใบเดียวนึง...ที่ไหนได้มันบ่มีเสื้อผ้าปานได๋ตั๊วนี่...ใบเดียวกะพอใส่

อยากไปหนุ่งลมห่มฟ้านำเด๊คับ  ::005::

บ่ย่านฮ้อนแดดติ

หยู่ใต๊ฟ่าบ่อย่านเทิงฝนเทิงแดดคับ โดยเฉพาะแนวบ่อได๊หยั่มมักคักคับแต่กินเถื่อได๋เมาเถื่อนั่น
บ่อเคยชนะจักเถื่อคับ  ::005::

หวัดดีค่ะหนุ่มๆไทอีสานสุดหล่อ

 ;D

เฮ้อ...เย็นดีจัง

สวยๆ ทั้งนั้นครับ

ถ่าไปเที่ยวอีก สิถ่ายมาให่เบิ่งอีกเด้อ

เอาฮูปแนวอื่นมาลงผมกะบ่ฮิดอกครับ...เอามาลงให้เบิ่งหลายๆแฮ่งดีครับ

ผมกะสิถ่าเบิ่งคือกันครับ

เดิ่นยนต์ปากเซๆ  จากไฟลท์หนองคาย444 ขอลงจอดแหน่  ทางหนองคายติดไฟแดง   อิอิ

ก่อนไปปากเซแวะกินเหล่าทางอุบลฯ ก่อนเด้อครับ อ.  ::005::

แจ้ง flight plan มาไวๆเด้อครับ...ตอนนี้ลมหนาว 11 น็อต...กัปตันแหงบ่ต้องพาซุม crew มานำ........เดี๋ยวผมสิขึ้นไปcontrolเองนับแต่ airborn จากหนองคายเลยครับจนlandingแล้วสิ mashallเข้าหลุมจอดด้วยตัวผมเอง......น่าเห็นใจเดิ่นทางหนองคายติดไฟแดงลงบ่ได้(ฮ่า)

ไปลงจอดแถวๆอุดรกะได้ตั้วท่านแหง

ไฟลท์แพลน ยังบ่ซัดเจนครับ หมากกะตังยังบ่ออก บ่มีผู้ได๋ไปนำดอกครับ ยังบ่ฮู้หว่าสิออกมื้อได๋
อยากแลนดี้ง เดิ่นขาวๆท่อนั้น

โอ้ยภาษาพวกการบิน วิทยุการบิน ข้อยล่ะปวดหัวตึ๊บ  อิอิ

อยากเปี่ยนบรรยากาศครับยาคู  อิอิ

บรรยากาศทางพุ้นมันดีปานใด๋น้อท่าน เว้าให้ฟังแน

ขาวครับ ผิดกิ่นครับ บ่คือป่นถ้วยเก่า กินแล้วถ้วยน้อยๆกะบ่คาคอ  อิอิ

พุ้นนะ มักแนวนี้ตั้วคนยังบ่ทันได้เมียยุ  ถ่าเอาเด้อแบบบนี้หาบ่ยากดอก

มาๆๆ  ไผมักหอย
































มากินหอย

กินปลา

อั่นถ่ายเอา..ถ่ายเอ้านี้ เมียอาจารย์ไปนำบ่นิ....   ;D

ถ่ายฝรั่งบ่เป็นหยังเพิ่นบ่ว่าดอกอู๋  ถ่าสาวไทยเพิ่นบ่ให่ถ่าย เพราะว่าถ่ายรูปแล้วสิมีการขอเบอร์โทร.

อ.อันมาบ้านตอนสงกรานต์เอาหอยทะเลมากินแน๊เด้อ....ผมสิหาหอยโข่งไว้แลกเอาดอก............

ไปฮอดบ้าน หอยตายสิบ่เห็นปานหยังติ หอยเหม็น บ่คือเห็นแนวอื่นเด้

หากินแนวกินบ้านเฮากะได้สั่น....

แกงหอยขม ต้มหอยโข่ง นั่นหละแซบ   แต่ว่าซุมื้อนี่บ่แมนมีแต่หอยน้องเชอรี่ ติคับ

 :OO :OO ::005:: ::014::

  อยากกินป่าปลาเข๋งไส่แมงดา

ยามนี้ปลาเข็งกำลังมันเด้ครับ แต่สิแหงดดังแนครับ ปลาเข็งมันหนาวน้ำบ่ค่อยอาบ ::007:: ::007:: ::007:: ::005::

ปลานั้นบ่ต้องป่นดอกกินดิบๆ

 ::005:: ::005:: ::005::

ก้างหลายแท้เด้หล่ะ...ดิ้นแทดๆดีขนาดครับ

ระวังขน..เอ๊ย...เกล็ดมันติดคอเด้อครับ

ห่าMoney ::008::

เงินเดือนสี่หมื่น เหลือ แปดพัน
 ย่านได้กินหอยแทนข้าวยุ  ตัดอีหยังแหน่ล่ะเว้ย ::012::

ตัดค่าหอยคับ

แม่นอยู่อาต๊อบ...อ.แหงบริโภคหอยดู๋เกินไป

ยังดีตั๊วครับยังเหลือบ่อได๊หาเงินไปตื่มไห่กานเงินเพิ่น  ::005::

คือบ่เอารูปมาอีกแหน่....  เมมฯ เต็มแล้วบ้อกล้องนั้น..

เบิ้แล้วอู๋ บ่ได้ถ่ายมาหลาย มื้อกันกล้องมันมีปัญหา เลยได้ถ่ายมาหน่อยๆนึง  รูปแนวอื่นกะมียุแต่เอาลงบ่ได้

หลังบ้านครับ อิๆๆ

กู้กระดูกอ้ายกู้กระดูก อิอิอิ เงินต้นบ่ต้อง คิดแต่ดอก คือทะนะวัดนั่นหละ กู้มา17ปีแล้วดอกเบี้ยหลายกั่วเงินต้น เงินต้นบ่ได้ไซ้พอบาด  ;D ;D

  กู้เก่งๆบ่พากันไปกู้กับระเบิดทางซายแดนเขมรแหน่  ผมสิได่ไปเลาะป่าม่วนๆ ::005::

ย่านเหยียบระเบิดบ้อใหย่

  ย่านตั้วเนาะ  ตั้งแต่ลูกปืนคอเขมรขนหนีบ่เหมิดกะสิได่หยู่ประมาน 2 รถสิบล้อ  กับระเบิดกะเต็มเดิ่นยุ

หาฟอยง่าหมากพ่าวไปกวดให้มันแปนแหน่เป้นหยังคับ

  ต้นไม่หลายกวดบ่แล้วเป้นดอก

  ทิ่มไว้ฮั่นล่ะซั่น  บ่มีหยังเฮ็ด จั่งตั๋วเขมรมาย่างเล่น

  มันฝังไว่ในเขตเฮา  มีซุมเฮานี่ตี้สิไปเหยียบเล่นขาขาดแขนขาด

เว่าเป็นตาย่านเนาะครับ

เอ๋า สังมาย่านบ่แม่นแนว  คือหว่าตีนเบาแท้ หลอยกะเก่ง
เหยียบกับละเบิดส่ำนั้น บ่พอสิตึ๊มดอกนาหมอ  อิอิ

แฮ่ๆๆ

กู้กระดูกอ้ายกู้กระดูก อิอิอิ เงินต้นบ่ต้อง คิดแต่ดอก คือทะนะวัดนั่นหละ กู้มา17ปีแล้วดอกเบี้ยหลายกั่วเงินต้น เงินต้นบ่ได้ไซ้พอบาด  ;D ;D
[/quote]

เขาเอิ้นหนี่สินถาวรครับ วงเงินของผมแห่งสามแสนห่าพุ่น  ::005::

   บ่ย่านตายกะมาหย่างเหยียบไห่แหน่หมอ  ขาดแต่แขนกับขากะไค  เฮาย่านฮอดไข่พุ้นแหล่วสิบ่ยัง ::007::

มาเด้อครับทางเขาพระวิหารแห่งหลายโพด  ::005::

กิจกรรม "งันเฮือนดี"    ;D

    ::007:: ::007:: ::007::  สามคนสองล้อยกั่ว................................บ่แหม่นเงินเด้อ  อายุ ::014::

คือสิถิ่มซ่าเนาะครับ

ตอนเพิ่นจั่วขึ้นมาพิจารณานี่ซ้ายุ แต่ว่าตอนถิ่มกินเร็วคัก

รุ่นนี้กะเล่นเป็นตั๊วหล่ะเนาะ...บ๊ะผู้เถ่าทางเมืองเสลฯคือจ๊าบแท้....

ผู้เถ่าซุมนี่ เห็นเพิ่นเหล่นตั้งแต่ผมบ่ทันได้เข่าโรงเรียนพุ่นแหล่วคับ

เป็นครูกะดีแนวนี้หละเนาะ..มีหม้องกู้หลาย..  หนี้กะหลาย... ;D

มันสัมปะหลังยูให่ ไปกู้ให่แนคับ ::005:: ::005:: ::014::

อ้าวอ้ายอันเอาฮูปมาเบิ่งทะแม้ ::001:: ::001::

....ฮูปแนวใด๋อีกน้อ มีท่อนั่นหละ

อิๆๆ

นางนพมาศกะให่เบิ่งแล้ว 

 ;D

 :)

 :)

 :)

 ;)

 :)

 :)

  คันผมหาผู่สาวได่หาหม่องไห่"ฮันนีมูน"แหน่เด้อทั่นอัน ::005::

 :)

โอ๊ย ผมหาไว้แล้ว  เจ้าฟ้าวหาผู้สาวมาโลด

 ;)

ทะเลสวยจริงๆ อ.อัน...(กะหยอนเพิ่นบ่อยากย้ายกลับมาบ้านเนาะ...หืยส์)

หืยส์..หยัง    พาผู้สาวลงมาเหล่นน้ำติหละ  สิถ่ายรูปให่

อยากไปเด้เนาะ

มาๆๆ ฟ้าวๆ ลงมา พาผู้สาวมาถ่ายรูป

  ใจเย็นครับ  จีบบ่ทันได่ยุ  หย่าสิฟ่าวหลาย  ออกค่าหยู่ค่ากินค่าเดินทางไห่แหน่เด้อ  ซองบ่เอาดอก ::005::

จีบได้แล้วกะจัดงานกินดองหาเงินค่าเดินทางซั่นตั้ว

  ย่านแต่ได่เสียเงินเนาะ  บ่ไห่ยากดอกครับ  ผมออกเองกะได่ดอก

เอ๋า...กะแนะนำวิธีหาเงินแบบง่ายๆเนาะ

 .เบิ่งไว้เด้อ หม่องฮันนี่มูน   ...;D

   อีกโดนหยู่ดอกทั่นอันว่าสิได่ไปหือบ่ได่ไป  หัวใจผมมิดอิ่มสิ่มยุ  ไคแหน่แต่ยังเต้นยุ ::004:: ::004:: ::004::

สาวใด่น้อ........ช่างไม่เห็นใจแป๋งบ้างเลย.....



(รูปข่างบน บ่แมนเมรุ บ่แมนวัดเด้อคับ  นั่นมันแมนโรงแรมอโยธยาเด้อ)



เบิ่งข่างนอกถ่าบ่อ่านป้ายไผกะว่าเป็นวัด  ทางเข่าเป็นซุ้มประตูคือของวัด         ถ่าเจ้าของเขาเลิกกิจการ  เอาพระประธานไปตั้ง กลายเป็นโบสถ์ เป็นศาศาการเปรียญ ผู้จัดการโรงแรมกะเปลี่ยนหน่าที่เป็นเจ้าอาวาสวัดโลดเด้นี่ 

ผมว่าสิถามอยู่แหม...เบิ่งไกลๆแล้วเป็นคือใจหวิวๆบาดนึง

  วัดกะหยู่ครับ  อยากหัวใจไปหาหม่องสงบๆจักหว่างจักคาว   คันสิไปวัดหลวงพ่อโสธรกะย่านถืกลูกหลง
พระเณรปะท้วงไล่เจ่าอาวาสไหม่ยุ ::005::

อิๆๆ

เข้าไปอยู่สำนักสงฆ์ไร้เมฆตานำกันนี่หล่ะครับ...ปลอบใจกันเองนี่หล่ะ  อบอุ่นดี...เอ้าป๋าอกหักซั่นเบาะ

     บ่ได่อกหักหาเว้าไปหลาย 

แมนบ่ครับ

เจ้าอาวาสวัดทางบ้านผม ถืกแม่ออกบูชาไปไว้บ้าน 3 องค์ซ้อนๆแล้ว   ล่าสุดเป็นคนในหมู่บ้านนั่นหละ บวชพระมา 15 ปี พระสายปฏิบัติ ไปอยู่ไสกะมีมารผจญ แม่ออกงามๆนำไปเฝ่า พ่อเพิ่นเลยไปนิมนต์กลับจากทางอุบล มาอยู่วัดบ้านเจ้าของ ว่าแมนสิรอดแล้ว ถืดแม่ออกสาวในหมู่บ้านนั่นหละบูชาไปจ้อย  

ไปหาบวชก่อนนา ::005::

อยู่บ้านผมกะมีองค์นึง...สนิทกับผมดี..แม่ออกเอาก่องเค่าไปเพล กะเขียนจดหมายน้อยใส่ในก่องเค่าไปให้พระอ่านนำ...ไปเพลอยู่วัดบ่ทันโดน..ได้ออกมาเพลอยู่เฮือนแม่ออกเลยบาดนี่..สึกจ้อย..ยามเมือบ้านผมได้เว้าหยอกเพิ่นเรื่อยตั๊ว

ถ่าผมชฃบวช จักสิมีแม่ออกไปเพลบ่บุ

อิๆๆ คักเนาะครับ

 ;)

บ่บวชดอก เทศบ่เป็น

แล้วบรรดาภรรเมียทั้งหลาย บ่ได้บวชเป็นหยังมาเทศน์ดีตายมันแท้ครับ

   บ่ฮู้นำเด้อผมบ่มีเมีย ::005::

ให่เพิ่นไปบวชชีติหละ มักเทศหลายกะดาย..

ดอกแรกเป็นดอกโป๊ยเซียนเนาะครับ...ดอกที่ 2 แม่นดอกอีหยังครับ อ.อัน

งามครับ อาจารย์

 ;)

บ่ฮู้จัก

นี่ดอกลีลาวดี(เมืองลาวเรียก จำปา)..ฝีมือถ่ายรูปเจ๋งเป้งเลย

ฮ่วย...บ่ฮุ้จักสั่นเบาะ...เอ้า ถ่ายฮูปมาเบิ่งอีกซั่นน่ะ.....อ้อ..อ.อันกลับจากบ้าน(ร้อยเอ็ด)มากระบี่แต่มื้อได๋ครับ..คือไปมาไววาปานแบทแมนแท้

จักแม่นดอกอีหยัง ไผฮู้กะบอกแนเด้อ

แล้วงานทางพุ่นแล้วกะกลับกระบี่เลยครับ   5ธันวา นี่สิไปนอนนครสวรรค์  นอนอุ้มผาง  ไทบ้านเฮามีไผอยู่แถวนั่นแน

บ่ฮู้จักผู้ได๋เลยครับ...

ทางบ้านเฮากะเอิ้น ดอกจำปา คือกันตั้ว

แต่ก่อนคนภาคกลางเขาเอิ้น ลั่นทม ครับ มักปลูกในสุสาน ในวัด แต่บ้านเฮาเอิ้น ต้นจำปา แต่ได๋มา(อีสานกับลาว เอิ้นคือกัน)

โลงจำปานี่แสดงวา  โค้งมันคือกลีบดอกจำปาเด้เนาะ

ย้านครับพี่เล็ก เห็นกะขนลุกครับ

แม่นครับพี่เล็ก...แต่ว่าผมบ่ทันอยากใช้ดอกหวา..

นั่นหละ..........แล้วเป็นหยังมาเปลี่ยนชื่อเป็นลีวาวดี        แห้ว กะเอิ้นว่าสมหวัง จักแมนหยังดอกคนไทยเฮานี่

จังใด๋ๆ บ้านเฮากะเอิ้นว่า ดอกจำปา คือเก่านั่นหละเนาะ เพราะว่ามันคือดอกจำปา

ครับ อาจารย์

วันที่ 5-10 ธันวา ไปเที่ยวทาง จ.ตาก จังสิมีรูปมาให่เบิ่งเด้อ เที่ยวทางพุ้นกะคือสิบ่มีรูปเป็นตาเบิ่งคือเที่ยวทางทะเลดอก

  ไปเที่ยวน้ำตกทีลอซูบ้อทั่นอัน  ผมว่าสิไปหลายเทื่อแล้วบ่ได่ไปเลยติดงานตลอด 

ทานโทษ  เขาว่าลั่นทม มันพ้องๆกะ ระทม คนเลยไม่นิยมปลูกในบ้านเพราะว่าชื่อไม่เป็นมงคล เลยเปลี่ยนซะ

เหมือนดอกรักเร่ เราก็เปลี่ยนจากรักเร่เป็นรักแรกหรือรักไม่รู้โรย  อิอิ ::007::

อ.แหงเพิ่นยังฮู้ บาด อ.อันเป็นหยังฮู้จักแต่ถ่ายฮูปกับอ่านกินผู้สาวแท้นอ...

 ;D ;D

เอ๋า กะบ่ได้เรียนมาทางดอกไม้เนาะ 


แมนครับ ไปทีลอซู ล่องแพ  คืนแรกนอนนครสวรรค์  แล้วกะไปนอนรีสอด ทาง จ.ตาก เลาะๆ พม่า 2 คืน

ตีกะเหรี่ยงนำเด้อครับ..

ตีหัวมันติกะเหรี่ยง 

ตีซ่าวไปโลด..มันสิมีหม่องถืกอยู่ดอก....(อ.อันสิกล้าบ๊อนอ....ฮา)

หลับตา แก่งกำปั้นไปโลดคับ มันต้องถืกจักหมัดหล่ะคับ ::008::

สหายตุ๊ สุวรรณภูมิ, บานไม่รู้โรย คิคิ, สหายเล็กน้อย, newfoon, soveat, maneeka, somsakbck, สหายเสก บุรีรัมย์ (+ 3 ซ่อนตัว) และ 0 บุคคลทั่วไป กำลังดูบอร์ดนี้
----------------------------------------------------------------

ป้าด................มื้อนี่คือคึกคื้นแท่วะบ้านเฮา

คือบ่มีซื่อ อ.อัน สั่น....

อ้าว บ่มีติ  ไผจับไปเสี่ยงไว้ทางใด่น้อนี่

เว้าคือหลาย.......
                   ปีใหม่ได้เมือบ้านอีกบ๊อครับ อ.อัน

บ่ แต่ละปีวางแผนเมือบ้านแต่ช่วงสงกรานต์  ช่วงเวลาอื่นแล้วแต่เหตุการณ์และควมจำเป็น   ปี2553 นี่กลับซ่วง 13-9เมษา

แฮ่งถืกใจ อ.อันคักแหล่ว คันมีผู้เอาไปลี้ส่อน่ะ...(เข้าทาง)

แฮ่ๆ ;D ;D

มาเด้อคะซั่นสาวใด๋สิเอาผมไปลี้.........

....หัวจายดวงนี้  บ่เคยถืกลี้ส่อ ฟ้าคงส่อล่อ ลี้ส่ออันยังบ่เคย....  อิอิ

โพดแต่สิเคยตั๊วรุ่นนี้...แต่หั่งสิเอาอีกตี๊เพิ่น(หย่าม).....ฮา

สาวทางหนองคายบ่มีไผอยากเอาบ่าวร้อยเอ็ดไปลี้แนบ้อ.....ถามๆเบิ่งให่แนเด้อ

คันว่าเป็นหนุ่มร้อยเอ็ด  ผมกะมีส่วนแบ่งนำแหล่วบาดนี่...คือๆ อ.อัน เอามาปันกัน 2 คนเฮาครับ..

ครูแหง...................2คนเด้อ   มีผู้มาขอแบ่งเคิ่งแล้ว

บ้านเดียวกัน แบ่งกันตั๊วเนาะ....งูเขียวจั๊งบ่เกี้ยว

นี่ครูแหงหามาให่ กะสิยกให่ก่อนทั้ง2นั่นหละ ในฐานะคนบ้านเดียวกัน

ขอบคุณครับ....โอ๊ย..ได้อีหลีแน๊แม๊...

ตอนนี้กะหาเอาไกล้เลาะๆนั่นไปก่อนเด้อ

นั่งเอามือเคาะหน้าแข้งเจ้าของอยู่นี่หล่ะผมกะดาย....

ได้แล้วๆ แต่บ่แน่ใจหว่าดีส่ำได๋  ซีมเบิ่งเกิ่นเด้อ  อิอิ 

ซีมเบิ่งหน่อยๆ แต่ห้ามกิน

หย่ำ แล้ว ก็คาย  อิอิ

เจ็บตายห่ะ..................(ฮา)

สั่นเอาลิ้นต๋อๆเล่นกะได้  แต่เลาดิ้นคักเด้ล่ะ  อิอิ

สวบสิ้นคนแน๊แม๊....เบิ่งดีๆเด้อ อ.แหงมันมีแข่วบ๊อหั่นน่ะ.....

จักแมนอีหยังดอก 2 คนนี่ ผู้สาวสิก้าเว้านำบ่น้อแนวนี่

เว้าเล่นเว้าหัวถ่า อ.อันอยู่นี่หล่ะ....คือนานเข่ามาแท้ครับมื้อนี่...คิดฮอด(บ้า)

มื้อนี่ประซุม แล้วกะลงโปรแกรมคอมฯใหม่ เครื่อง server มันมีปัญหา ไวรัสลง

บ่เกินความสามารถ อ.อัน...อยู่แร้ววววววววววว...........................

เอาล่ะเด้อพี่น้อง ทางกะบี่ เป็นไวรัส ลงหะอ๋ำ  อิอิ

ทางใต้น่ามท่วมคักล่ะน๊อครับ มาเด้อครับหนีมาอยู่ทางที่ราบสูงพี่เด้อครับ  ::005::

ท่วมทางฝั่งตะเว็นออกฝั่งอ่าวไทยเด้อ ฝั่งอันดามันบ่ท่วม

 ::014:: สวัสดีครับอาจารย์....บอกผู้สาวพายเฮือมาซอยทางพี้แนครับ ;D

บ้านข้อยหนาวบ้านเจ้าคือน้ำท่วมวะ   เงินคำคือสิลอยไปนำน้ำ  อยากไปซ่อยสาวน้ำท่วมเด้

สร้วมทาร์ซาน   สวนนายดำ จ.ชุมพร

คนธรรมะธัมโม ก็ค้องแวะเข้าวัดครับ    หลวงพ่อโต สุพรรณฯ

ไก๊ด์นำเที่ยว   ที่ จ.สุพรรณบุรี

บรรยากาศร้านอาหารข้าวเม่า-ข้าวฟ่าง    อ.แม่สอด

คือไปไกลแท้อ.อัน   บ่ไปตีมูเซอนำติ

ปิดเทอมติครับคือได้ไปเที่ยว  อ.อัน...........ผบ.ไปนำบ๊อหล่ะครับ

อ้า ::007::

อยากไปแต่สุพรรณครับ ไปนั่งฟังไกด์เพิ่นเว่าผมสิหนั่งน่ามลายโหยดอย่างเดียวครับ  ::005::

สวัสดีครับ... อ้ายวุฒิ ::014:: ถ้าแม่นบ่เว้านี้ย้านลืมซื่อไปแล้วเด้อนี้   บ่เห็นตั้งโดน  ;D

ไปทัศนศึกษาครับ

รูปมีแต่เป็นตาศึกษาเนาะ...โดยเฉพาะรูปนี้
(http://img121.imageshack.us/img121/6163/indexwl.jpg) (http://img121.imageshack.us/i/indexwl.jpg/)

ธรรมดาหละเนาะต้องเลือกศึกษาแต่แนวดีๆ...งามๆ 

ไป 6 มื้อ5 คืน ได้ถ่ายรูปนำเขารูปเดียว เป็นจังใด๋ เป็นตาผู้สาวมักบ่

6มื้อ 5 คืน  ได้แต่ถ่ายรูป..  ได้รูปเดียวอีกต่างหาก..บ่ได้เฮ็ดแนวอื่นเลยติ.. ;D

อิๆๆ

สำนี้..!    



อิอิ   ;D

กะหัวขวน ชอบใจเนาะ

ล่องแพซมควมงามลำน้ำแม่กลอง

ลงเล่นน้ำบ่หนาวเบาะครับ...ยามนี้

น้ำตกทีลอซู อันลือชื่อของไทย (ผิดหวังมากนึกว่าจะยิ่งใหญ่ดังคำล่ำลือ)

ที  ล่อ  ซ...

ทีลอซู     อย่าผวนคำเด้อมันบ่ม่วน

อาจารย์ไปมาแล้วติ..  ผมได้ยินแต่ซื่อ...

บ่หนาวปานใด๋ดอกอู๋ เย็นซื่อๆ

พวมแต่กลับมาฮอกบ้านเมื่อวานนี่หละ

แนวนั่นบ่ได้เฮ็ดดอก สาวกระเหรี่ยง สาวม้ง  หน่าหนาวเพิ่นบ่อาบน้ำ

ผมคือสิบ่มีโอกาสได้เห็นดอก..  สิได้เห็นแต่นำตกกับลาบอยู่จานท่อนั้นแล้ว... ;D

เดินทางจากทางแยกไปแม่สอด.....ขึ้นเขา  จากแม่สอดไปอุ้มผง รถบัสขึ้นไม่ได้ต้องเดินทางด้วยรถตู้และสองแถว  

ขากลับมีหวาดเสียงเล็กน้อย   

ล้อรถไม่พอใจใครก็ไม่รู้มันวื่งหนีจากตัวรถ

คนขับรถต้องไปตามหาในป่าข้างทาง  ถือว่าโชคดีที่เกิดเหตุตอนลงจากเขาแล้ว  อยู่ในเขต อ.พบพระ

สาวมางได๋คือยืนงามแท้... ;D

สาวกระบี่นี่หละอู๋ ครูอัตราจ้าง วิทยาศาสตร์

ติดต่อไห่แหน่  สิให่เลาติววิทย์ไห่  ขอเบอร์เลามาให่แหน่เดอครับ

ไปเที่ยวกะว่าแน๊....ใช้คำเป็นทางการคัก...แต่หวาดเสียวแน๊อยู่เนาะครับ อ.อัน  ตอนล้อรถหลุดช่วงลงเขาแหม...กลับฮอดบ้านปลอดภัยกะดีแล้วครับ...


ไวคักแท้ดอก อ.ปูนกะดาย....บ่ทันครูอันดอกครับ...เพิ่นได้เบอร์ไปก่อน อ.ปูนแล้ว

ไวคักแท้ดอก อ.ปูนกะดาย....บ่ทันครูอันดอกครับ...เพิ่นได้เบอร์ไปก่อน อ.ปูนแล้ว
[/quote]

แม่นยุไผเข่ามากะขอแต่เบอร์เขาบ่แม่นได้สามกะต้าแล้วติปานนี้ ;D ;D

ไปทัศนศึกษาอีหลีนั่นหละ เอ๋า...เบิ่งหลักฐาน

ไปเยี่่ยมโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม  โรงเรียนมัธยมที่มีเด็กน้อยกระเหรี่ยง ม้ง  กินนอนอยู่ในโรงเรียนเกือยบ 500 คน ไผมีเงินกะส่งไปซ่อยเหลียเพิ่นแนเด้อ

..

..

เอ้อ.....คืออยู่...จั๊งซี่แน๊จั๊งคือไปทัศนศึกษา....เที่ยวหน้าคันมีครูผู้สาวไปอีกบอกผมกับอาอู๋แน๊เด้อครับ.....ผมสิไปนำ(ฮา)

ลงมาเที่ยวทางกระบี่ติหละ สิแนะนำผู้สาวให่   สิเอารุ่นใด๋  รุ่น50  58 59 มีหลายยุ

สามชุก  : ตลาด 100ปี

สามชุก  : ตลาด 100ปี

อาหารการกิน

อาหารการกิน

กินกันจนแมวร้อง

ตบท้ายด้วยผลไม้

ด้วยความที่เป็นชาวพุทธ คนธรรมะธัมโม ไปไหนๆก็อดไม่ได้ที่จะแวะเข้าวัดไหว้พระ

+ 1ซุคนคับ มีตะหม่องเป็นตาไปเนาะคับ อ.อัน

สวยครับ

ได้แล่นเทิงถนน แม่สะเรียง- ท่าสองยางบ่อ้ายอัน  เหงาขนาดเส้นนั้น

วัด โบสถ์ พระพุทธรูป ศิลปแบบพม่า(พระพุทธรูปก็คิ้วโก่ง ริมฝีปากแดง)ใน อ.แม่สอด  พระวัดนี้ไม่โกนคิ้ว

บ่ได้ขึ่นไปทางนั้นดอก  เลี้ยวซ้ายไปทางตะเวินตกฮอด แม่สอด  แล้วกะเลี้ยวซ้ายลงทางใต้ไปอุ้มผาง

พระประธานในโบสถ์ และไก๊ด์ประจำวัด

ในวัดพม่าจะพบเห็นพระพุทธรูปหินอ่อนมากมาย

หม่องฮํนผมไฝ่ฝันว่าสิไปตกปลากดตั้วอ้าย แต่กี้เอาเหยี่ยปากดไปเฮ็ดตลาดฮอดแม่สอดตั้ว ขนเหยี่ยไส่เต็มรถขายได้สี่หมื่น กลับฮอดบ้านเหลียเงินหมื่นกั่ว กะไคยุ บ่ได้เสียค่ากินค่าอยู่ค่าน้ำมัน หม่องน้ำตกทูลอซี่นั้นเขาตกใด้ปลากดโตละ 7-8 โลพุ้นเด้ ตาไปคัก

แม่สอด :บรรย่กาศรอบๆ และภายในห้องน้ำ ร้านอาหารข้าวเม่า-ข้าวฟ่าง

โตใหญ่ปานนั่นติ  ร้านอาหารเขาคือบ่เอามาแกงให่กิน

1  2  3   แอ็กชั่น....

อั่นนี่ ที่หล่อเกินชาวบ้านเพิ่น..แมนโตผมเองเด้อคับ

ผู้สาวอ้ายคืออ้วนแท้ ;D ;D

หืยส์......บ่แมนตั้วนั่น

ไกด์ประจำวัดนั่นมีใบอนุญาตบ่ล่ะ  ละวังถืกต้มเด้อครับ ท่าทางสิแล่นหันกะด้อ เกิบกะบ่ใส่  อิอิ

 ;D ;D ;D   จักเด็กน้อยโรงเรียนใด๋ เว้าไทยกะบ่ซัด 

เอาฮูป อ.อันนั่นหนามาเบิ่งน่ะ...เล่นโตปานสายัญแท้(ฮา)

เอ๋า กะลงให่เบิ่งแล้วตั้ว  ข่างบนนั่นเด้

หล่อปานสายัญ  ดอกสะเดาล่ะครับ  แม่นบ่ยาคู  อิอิ

ฮูปกะเอา่คือบ้านคือเมืองเขาแน๊เนาะมาเบิ่งน่ะ....ฮูปแบบนี่นั่งเบิ่งเบิดมื้อกะบ่ฮู้จักว่าเป็นไผเดิก...

5555  ฮูปแบบนี่หละ ผู้สาวจังสิได้เบิ่งอยู่เบิ้ดมื้อ

มื้อวานนี่ไปเกาะยาว..ใหญ่   จ.พังงา   

 ;)

ส่างเถาะหวา  หอยทางทะเล คือสิเค็ม บ่นัวคือหอยทางแคมน้ำของ  อิอิ ::005::

อิๆๆ

ให่เจ้าไปซีมดู๋ๆเด้อหอยน้ำของ  เมียสิได้ลอยตัดหำเจ้า

แมนบ่ล่ะ บ่แมนเมียเจ้าเพิ่นวางแผนให่เจ้าตายใจก่อนติ  พี่ขาๆๆๆๆ ตื่นขึ่นมาหำบ่มี  อิอิอิอิ

โฮมักผิวสีตั้วนี่ ;D ;D

ไปกับไผหล่ะครับ อ.อัน..คือมีแต่ผู้ญิงตั๊วนั่น..

ฝรั่งครึ่งลูก

เบิ่งทางหลังกะฮู้หว่ามีแต่เด็กน้อย

มื้ออื่น18สิไปปิด4เกมส์ทางเวียง  มาเด้อไทเฮา สิพาไปตีลาว มีรูปสิลงให้เบิ่งดอก (คั่นลงเป็น)  อิอิ

ได้เบิ่งบ๊อน๊อตรู.............

ทีมผมไป 12 คน มีผู้ซายคนเดียว   

...ลูกฝรั่งมันนั่งอยู่หัวเฮือ กะเลยถ่ายเหล่น   แม่มันนั่งให่ลูกกินนมอยู่ข่างๆนั่นหละผู้งามยุ ว่าสิถ่ายรูปกะย่านผัวเพิ่นตี

สวัสดีครับอ.อัน....เอารูปหล่อๆแบบนี้มาเป็นโลโก้แต่ทีแรกซะกะบ่อเนาะ....ขอบคุณหลายๆเด้อครับ...(ข้าน้อยจะจื่อ อ.อันเอาไว้ในความทรงจำตลอดไป....ฮา)

อยากให่ผู้สาวพุ้นดอกจื่อไว้ในหัวใจ    ;D ;D ;D

ถือแต่กล้องถ่ายคนอื่นเขา รูปเจ้าของเลยบ่มี นอกจากส่องกระจกถ่ายเอาเอง   รูปก่อนนี่กะถ่ายเงาเจ้าของในเสาสแตนเลสหน่าโรงแรม  ;D

อาจารย์คือๆ.. ไปทางนักอนุรักษ์แท้น่อ... ;D

เอ๋า....เป็นนักอนุรักาตั้วอุ๋       อนุรักของใหม่ๆ

หว่างเกิดซึนาโมะเลาะทะเลแหวกกระบี่ กะถืกคือกันตั้วเน๊าะ

บัตรละ 2500 บาท  แถมยังเหมิด อีกตังหาก
บ่ได้เบิ่งซ้ำ หนีมากินหอยอยู่ดอยหมึงคือเก่า
มาแฮ่นหนังพอง กับสิ้นหลอดเนื้อควยพันปี จนแข้วสิหล่อน หยาบกะด้อ ... แอ๊ะ

เอ๋า  กะเจ้าไปตอนที่เขาขายเบิ้ดแล้วเนาะ   เป็นหยังคือบ่ขึ้นเบิ่งเทิ้งต้นบักขามโลด

บ่ต้องบอกเลยท่าน ผมบีนหง่าขามเบิ่งแล้ว เห็นแต่เนินพระอุมา กับถ้ำสีทน  บ่เห็น ซีเกม  อิอิ

กะแมนแหล่วเจ้าก้มเบิ่งแต่หม่องเดียว บ่เงยหน่าขึ้น

เงยหน้าขึ้นบ่ได้..มีคนจับไว้(ฮา)

โอ.....เป็นจังชั้นติ  สงสัยเพิ่นย่านครูแหงตกง่าขาม

นี่ผู้ซำนาญการพิเศษโตจริง
หายใจฝืดคักแหน่ ท่านเอ๊ย

นักเรียนญี่ปุ่น

บ่ต้องมาตั๋ว....บาป

ตั๋วจังใด๋บุ  เขามาประซุมที่โรงเรียนผม  มีญี่ปุ่น จีน เกาหลี มาเลย์ฯ

อ๋อ..ถึงว่า..มีป้ายภาษาไทย..แต่นักเรียนเป็นต่างชาตินี่เอง....
                   บ๊ะ..โรงเรียน อ.อันนี่ดีเนาะ..อยู่ทางบ้านเฮาซุมื้อนี่เขาบ่สอนในเวลาตั้ว...เขาให้เด็กน้อยไปเรียนอยู่นำครู(อยู่บ้านพักครู)ตอนแลง..จ่ายเงินค่าสอนพิเศษเป็นเทอม..ไผบ่เรียนกะตามใจ..บางคนต้องเสียเงินเรียนแทบทุกวิชา เพราะในเวลาครูเขาบ่ค่อยสอน  ลูกผมเรียนนำครูคณิตศาสตร์(ช่วงบ่าย)เทอมละ 2000 บาท เรียนนำครูฟิสิกส์อีก 2000 บาท......กลับฮอดเฮือนซ้ากว่าหมู่เขา...เซ็ง..(เป็นครูแต่บ่อยากสอนหนังสือ ซ่างบ่ไปบวชอยู่วัดป่าพุ้นแท๊หือ)

เอ๋า   ผู้ปกครองนักเรียนกะคือบ่พากันไปประท้วงไล่ออกครูแนวนี่

มีแต่ผมผู้เดียวนี่หล่ะคือ..สิไปประท้วงน่ะ...ผู้อื่นเขาซือๆอยู่

เฮ้ดเป็นโตอย่างติหละ เดี๋ยวกะสิมีคนเข่าร่วม

รล. ลันตา  ที่กระบี่

อยู่ดีมีแฮงเด้อ

ขอบคุณหลายเด้อคะอ้ายอัน

ฮ่วย..เรือบ่มีเบรคติ..คือแล่นขึ้นไปจอดเทิงโคกพุ้น....(ฤทธิ์สึนามิหล่ะสิเนี่ย)

เฮือปลดประจำการแล้ว ทร. สิเอาไปเฮ็ดเป้าซ้อมยิงจรวจ/ปืนใหญ่   อบจ. ขอมาเฮ็ดพิพิธภัณฑ์

คันเอาไปจอดไว้น้ำซีบ้านเฮาให้ลูกหลานได้เบิ่ง ได้เล่น คือสิดีเนาะ อ.อัน...

มั่นสิบ่เกยตื้นติ

เขาลากจูงมา12 มื้อจังฮอดกระบี่ ค่าลาก 5 ล้าน



http://www.krobkruakao.com/kkn/?a=news&s=detail&news_id=12309 (http://www.krobkruakao.com/kkn/?a=news&s=detail&news_id=12309)

เอาจอดไว้หม่องเก่าหั่นหล่ะสั่นน่ะ.....

เอามาให้ลูกหลานเบิ่งกะสิย่านสั่นหละค่ะมันใหญ่หลาย

ถ่าลากไปลงน้ำซ๊ ย่านแมน 20 ล้านยุเด้อ

แพงเนาะครับ

ไห่มันยุของเก่ามันดีหละคะ  อย่าไปเอามาเถอะเดี๋ยวพุสิไปนอนเล่นโขงสิบ่อได้ไป

อิๆๆ

สิไปลักน็อตมาซั่งกิโลขาย หาเงินซื้อเหล้ายุ  อิอิ

คึสิได้หลายยุดอกค่ะ เลาใหญ่ปานหนิ

อาวก้วยเจ๋ง  มามะ มาไปนำกัน เคยแต่ลักเล็กขโมยน้อย มาลักใหญ่ขโมยหลาย นำกันมะ

หือ อาจารย์กะดี

ปีใหม่สิไปเที่ยวทางใด๋น้อพี่น้อง

เดี๋ยวสิไปบอกพุคุมเพิ่นไว้  ว่าสิมีพุไปลักนอตเฮือ

บ่ได้ไปเที่ยวใสเลย  พาหลานไปปีนเขา แล้วกะไปยิงปืน

 ;D เอ็ม-16 น้อย

 ;)

 :)

บ่ย่านดอกครับ  ผมคุยขี้โม้ซื่อๆ  อิอิ

อิๆๆ

ยิงเหมิดจังก่องค่ะ  จั่งได้ฮูปนี้มา ::005:: ::005:: ::005::

ฮูปใด๋ ฮูปขวดน้ำติ     นัดเดียวกะถ่ายได้แล้ว.....(กะคนเขายิงแม่นเนาะ)

บุ๋ย  พ่นแหล่วเพิ่น  บ่อทำมะดาตั้วหนิ

ไปผลิตสินค้าก่อนเด้อ อ.เดี๋ยวมาค่ะ  อึดใจเดียวท่อนั่นหละ

สินค้าอิหยังน้อ

หนีบวุ้นซอยแม่ค่ะ

เอ้อ....ให่ฮู้จักเฮ็ดการเฮ็ดงานซ่อยแม่แน อย่าสิเหล่นแต่อินเตอร์เน็ตหลาย

บ่อเล่นหลายดอก อ.อัน เล่นไปเรื่อยๆ ซื่อๆ ::005:: ::005:: ::005::

เล่นเรื่อยๆ เบิ้ดมื้อเบิ้ดคืน

แม่นไปยุ่งอีหยังนำเพิ่นหล่ะ อ.อัน...ออกไปทะเลฝากปลาหมึกแห้งมาสู่ผมกินพุ้นแนวมันสิเข้าท่าน่ะ...ผมสิฝากปลาหลดแห้งบ้านเฮาไปให้ดอก(แลกกัน)

ลงมากินสดๆโลด  ฟ้าวลงมาเด้อ เดี๋ยวสิเบิ้ดจากทะเลก่อนเด้อ

แต่กี้พายแต่กล้องเพ็นแทกซ์เค1000กะว่าแม่นคักขนาดเด้ ;D

ซุมื้อนี่ อ.อันเพิ่นไปไกลแล้วครับอ้ายตุ๊...กล้องเลาบ่แม่นเพ็นแทกซ์เด้ครับซุมื้อนี้..บ่แม่นแคนนอนโตใหม่นั่นติปานนี่...บ๊ะ..เฮาลงไปกินปลาหมึกสดอยู่กระบี่เถาะป๊ะ...

  สิได่กินบ่หล่ะลงทุนไปปานนั่น  เบิ่งแต่เลาแหน่เป็นหยังหยู่ติดทะเลแท่ๆกะปานคนขาดสารไอโอดีน  มื้อๆไปแต่งานแต่งกินโต๊ะจีน  บ่มีเวลากินอาหารทะเล  คุยนำเลาคุยไปคุยมาลังห่ากะหลงส้นหยู่เดะครับ ::005::

สิเป็นตาคึดต่อบ๊อน๊อสั่นน่ะ...สู้เฮาไปหากะปอมมาอ่อมยังสิเป็นตาได้กินกว่าเนาะป๋าเนาะ

มาๆๆๆ  คะซั่นมากินแลน

ใหญ่กว่ากะปอมพุ้นหว่ะติ๊ อ.อัน....

สิกินหยังดีน้อ ปลาหมึก  กับก้อยกะปอมหนิแหมะ

อยากไปยุ จั่งได๋สิมีโอกาศบุ

สิหลอยพากิ๊ก มาพักผ่อนทางพี้อยุเดอ  เฮ็ดเถียงนาน้อยไว้แหน่ บ่มีค่าโรงแรม  สิไปนอนเถียงนาเฝ้าสวนให้เดอ

เถียงนาเฝ้าสวน เพิ่นหว่า
เถียงนากะเฝ้านาซั้นตั้วเนาะ ท่านด็อกเตอร์กะดาย
เฝ้าสวนกะเถียงสวนล่ะเนาะ
หว่าแต่ยาคูเผิ่นป่วง จักไผป่วงกันแทๆ ไทเฮา  อิอิ

 ::005:: ::005::

บ่อฮู้..ผมบ่มักเถียง....ไผว่าหยังผมกะว่านำ...เถียงบ่เก่ง...(ฮา)

เถียงนาน้อย  ทำข่อยเจ็บหละเพาะเถียงนาน้อย

มาโลด เถียงนาน้อยริมน้ำมีเรียบร้อยแล้ว กล้องวงจรปิดถ่ายถอดขึ่นอินเตอร์เน็ตกะมี ฟ้าวมาเด้อ

เป็นจังใด๋ เว้าให่ฟังแน  เจ็บจังใด๋

ไผสิบอก..ความลับตั๊วนั่น..

บอกบ่ได้   เรารู้กันอยู่ 2 คน

บ่ดีเด้อฮู้กันสองคน  อ้ายฮู้เป้นคนที่3มันจั่งสิดี สิได้ซ่อยเก็บข้อมูลไว้ให่

พินิจพิเคราะห์เบิ้งแล่ว.. คันบ่แมนเสี่ยน..กะสิเป็นหัวตะปู.. ::007::

ย่านแมนทั้งสองอย่างนั่นหละ       

  บ่แหม่นเสี่ยน  บ่แหม่นตะปู  สงสัยสิแหม่นไม่สิหนีบดาก  ทีหน้าทีหลังกะปูสาดปูเสื่อแหน่แหมเนาะ

::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::010:: ::010::

ไคเดะเป็นแป้นปูเถียง  คันแหม่นแคร่ไม่ไผ่ดากแป้วคักๆ ::007:: ::007:: ::007::

 ::014::อ.ใหญ่แป๋งไปไสมาน้อครับคิดฮอดหลาย :)

  เดี้ยงครับผม  ปวดหลังปวดแอว  ขนาดหยู่ในซ่วงกำลังเป็นผู่บ่าวแนวยังปวดแอวยุผมหล่ะหน่าย ::007::

มื้อวานนั่งรถว่าสิไปประตูน้ำ  นอนหลับเลยได้ลงรามส่ำ  ;D ว่าสิแวะไปหาไหย่แป๋งอยู่กะเกรงใจ  เอาไว้โอกาสหน้าบ่พลาดค่ะ

พักผ่อนให้เซาก่อนกะได้ค่ะ   เดี๋ยวแอวสิเคล็ดตื่ม  มันสิยากเด้อค่ะใหย่แป๋ง ::005::

คือบ่ไปลงชลบุรีโลดนาง

   มากะบ่พ้อดอกนางหล้าวันเสาร์ไปโซว์โตหยู่ มทบ.11 พุ้นตั้ว
มื้อวานกะไปงานบวชลูกซายหยู่อยุธยา หลังจากนี้ไปว่างยุแต่บ่มีเงินแล้ว ::005::

ผมกะเป็นคือกันครับ.....เฮ้อ..

เอ๋า  มีใหม่เฮากะสิผ่านไป  คึสิพากันบ่มีเงินไวแท้น้อ  น้องหล้าคึกันหละหาบ่ทันไซ้ยุค่ะ

ไผมีกะโยนมาทางพี้แหน่เด้อจัง สอบหนึ่งสิไปเลี้ยงเหล่าไปตู๊ดเมียงอุบล ::005:: ::005::

พาเด็กน้อยลูกๆหลานๆไปเข่าค่าย

ครูฝึก.......

ทหารเป็นมิตรกับประชาชน   ฉะนั้น ครูที่ดีต้องใช้ทหารสอนเด็กน้อยแทนครู

.

ที่เห็นหลังคาขาวๆ นั่นแมนสนามยิงปืน  ไปฮอดแล้วกะเลยซวน ผบ.ฉก.นย.411 ยิงปืนเหล่น

เทียวหน้ามาเอิ้นผมไปสอนไห่กะได่เด้อครับทั่นอัน  กำลังดีๆ ::005::

บ่เอาดอก เด็กน้อยมันสิด่าผมว่าหาแต่ครูฝึกเถ่าๆ มา มันบ่เป็นตาเบิ่ง 555555555

 ::005:: ::005::

เว้าปาน อ.บ่ทันเถ่าเนาะ  เกิดดนซื่อๆเบาะค่ะ ::005:: ::005::

ผวมแต่เป็นบ่าว

  ถึงสิเบิ่งเถ่าแต่กะเร้าใจเด้อจ้า ::007::

แมนคับ แมนคัก

สาวใต้นี่จำได้แต่ "ห้องร๊อคๆ"(รกๆ)

  ไปงานบวชมาเมื่อคืนออนซอนหางเครื่องพี่น้องเอ้ย  เบิ่งไกลมีแต่คนง้ามงามหุ่นกะดี  บัดห่าไปคุยนำหยู่หลังเวทีมีแต่กะเทยอ้อยต้อย..................ภาคตำสูเอ้ยว่ะตั๋วสายตาผู่เถ่าได่ ::007::

ปานข้อยนัดนักร้องไว้ตอนเที่ยง  บาดไปฮอดคือผู้ฮ้ายแท้วะ  เลยบ่จอดรถซ้ำ

เฮีย  นี่กะขี่ดื้อคือกันเนาะ

  แต่ผมเห้นมื้อคืนงามกั่วผู่หญิงอีกเด้อครับ  ช่วงพระเอกบรุ๊ค  ดนุพรขึ้นเวทีผมกะดิ่งใส่เลยคุยไปคุยมากะเทยตั้วนิ  เกือบไปแล้วผม ::007::

ไคยุค่ะ  ไหวโตทัน  คะสั่นกะมาเดชเด้อใหญ่

เป็นปัญหาครับซุมื้อนี่ เห็นคนงามๆสุ่ม4สุ่ม5บ่ได้ พ้อกะเทยคักๆ

เบิ่งดีๆเด้อค่ะ  กะเทยสิงามกั้วพุยิงทั่วไปตั้วค่ะ  นี่คือข้อสังเกต ::005:: ::005::

อ.อันซะมานอนเดิกแท้หละ

สิหากะเทยไว้ให่เพิ่่นติ

หาไว้แล้วค่ะ  กะในฮูปหั่นหละเลาบ่ทันได้เลือกยุ ::005::

เฮ็ดจังใด๋ เห็นคนงามๆ สิฮู้ว่าเป็นของจริงหรือของปลอม

เบิ่งลูกกะเดือกติหละ อ.

เมื่อคืนกะเทยฮ้องเพลงพุยิงแหมะ  เสียงคือคัก คันบ่บอกบ่ฮู้คักว่ากะเทย  งามพ้อม

จับมาแก้ผ่าจังฮู้ว่าเป็นกระเทย

ลองจับมาเฮ็ดเบิ่งครับ ยิงเข้าหลายๆประตู ลับลองลู้อีหลีๆ  อิอิ

 :)

มื้อๆหนึ่งใจหมู่เจ่าคือฮ่ำฮ่อนแต่นำแนวเดียวเนาะ  เบิ่งบ่อยากดอกกะเทยเขามักคนหล่อๆรวยๆ
หน้าจั่งหมู่เจ่าเขาบ่แนมดอก  คันเป็นผมบ่แน่ 30 ปีก่อนผมเป็นที่หมายตาของสาวปะเพดสองตั้ว
ไปไสมาไสกะผัวค่ะผัวขา  ซุมเกิดมาเสียซาดเกิดเอ่ยว่ะ ::007:: ::007:: ::007::

คือบ่เอาจักคนสาหละ

บ่ต้องเว้าดอกยาคู เลาถืกของจริงมาแต่บ่าวพู้นล่ะ ทำซงเว้าดีไป เลาเป็นลิดสีดวงดากตั้วครับ
ลมมันเย็น ครับ ลมมานเยนนนนนนนน  อิอิ

ฮู้ละเอียดแท้ครับ อ.แหง

บ่แม่น อ.แหงกับใหย่แป๋งเลาหลอยดู๋บ้อ  เลาคึฮู้ดีแท้ฮึ ::005:: ::005::

จังว่า

ไผเว้าพื้นหมู่ดู๋ๆ ล่ะแม่นซงครับ ส่วนผมบ่มักครับ

ครับผม พอสิเข่าใจแล้วครับ

ใหญ่แป๋งเอ้ย  มาแก้โตเด้อบ่านหนิ  หนีไปไสหละน้อ

คากินเข่ายุครับ

เขาเว้าพื้นยุ  ระวังคำเข่าติดคอเด้อ ::005::

เว้าพื้น  ภาษาอังกฤษว่าจังใด๋

เซื่อไผบ่เซื่อสิพากันไปเซื่อครูแหงกะพากันเซื่อไปโลด  บ่เหลียวเบิ่งแหน่คนเป็นครูเป็นคันบ้านได๋
เว้าถั่วทีปถั่วแดน  แถวบ้านผมมีแต่คูคันแทท่อนั่นแหล่วแนวนิ  บ่มีหลักการบ่มีสาระมั่วไปมื้อๆ ::007::

ครูแหงถืกเว้าพื้นอีกแล้ว

อ.แหง รับได้สบายมาก...ภูมิคุ้มกันสูง....

  อันภูมิคุ้มกันสูง.เดียวกันบ่ครับกับทางบ้านผมเอิ้น"หน้าด้าน" ::007:: ::007:: ::007::

มาอ่านซือๆ ดอกครับ

ลี้อ่านเอากะได้เด้ออาว  อิอิ
คันๆแข้วแท้ว่ะมื้อนี่ หาทางลงไปตีผู้เฒ่าสาบ้อ

11 กพ. 2553 01:13 น.


พ.ต.ท.นพสิทธิ์ เต็มวงศ์หล้า พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรลานสัก จ.อุทัยธานี รับแจ้งจากเจ้าหน้าที่สถานีวิจัยสัตว์ป่าเขานางรำ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง ว่า พบศพผู้ชายนอนตายข้างเส้นทางขึ้นสู่สถานีวิจัยสัตว์ป่าเขานางรำ จึงเดินทางไปยังที่เกิดเหตุ พบเป็นป่าลึก บนเส้นทางระหว่างที่ทำการเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง กับ สถานวิจัยสัตว์ป่าเขานางเรา ก่อนถึงสถานีฯประมาณ 5 กิโลเมตร พบศพนายเกษมศักดิ์ จันทรแดง อายุ 28 ปี อยู่บ้านเลขที่ 58 ม.2 ต.แสนสุข อ.พนมไพร จ.ร้อยเอ็ด มีสภาพขาซ้ายหัก ตามตัวมีร่องรอยถลอกเนื่องจากถูกช้างลากและกระทืบ สวมกางเกงในตัวเดียว นอนตายอยู่ในป่าข้างทางขึ้นสู่จุดชมวิวสถานีวิจัยสัตว์ป่าเขานางรำ

ใกล้กันพบหมวกไหมพรม,มีดพก,ไฟฉาย,เป้สะพาย,หม้อสนามสำหรับหุงข้าวสภาพบี้แบน ตกอยู่ นอกจากนี้ยังพบบัตรประจำตัวประชาชน และกระดาษที่จดโน๊ตเส้นทางเดินที่ระบุว่าผ่าน กะแง่คี ทิปาเก แม่จันทะ ซึ่งเป็นพื้นที่ในเขตอำเภออุ้มผาง จ.ตาก อยู่ในย่าม จึงได้เก็บศพและหลักฐานที่พบนำส่งโรงพยาบาลลานสัก ก่อนส่งต่อให้แผนกนิติเวช รพ.ตำรวจต่อไป

โหดร้ายแท้ครับ

ซ้างกะคือโตใหญ่ยุ  เพิ่นแนมบ่เห็นซั่นติ คือจังให่ซ้างมาเหยียบได้

ตายย้อนของใหญ่............ฮา

คะซั่นอย่าสิพากันมักของใหญ่เด้อ

ซ้างแล่นเล็วกั่วคนเด้อคับ เว่ามาตาย่านฮ้าย :OO

  ย่านซ้างเหยียบกะเปิดกินก่อนซั่นตั้วเนาะ  ว่าแท่ซ้างไลกินแซบๆ ::002::

ปกติถ้าเป็นซ่างป่าสิบ่มาไล่คนโตเดียวครับ พวกนี่สิลงมือเป็นทีม แล่วกะส่วนหลายสิเป็นการ์ดของซ่างแม่ลูกอ่อน อย่างที่ซ่างเหยียบพระธุดงค์ตายที่อ.ครบุรี โคราช เป็นเขตติดต่อกับเขาแผงม้า นั่นกะเป็นการ์ดของแม่ลูกอ่อนครับ มาหลายโต ล้อมเป็นวงกลม พระไปนำกันหลาย แต่พระรูปที่โดนเหยียบนั่น เลาบ่แลนครับ เลามุดเข่าไปในกอพง กะเลยบ่รอดครับ ::012::

*ซ้างๆๆๆๆๆ สูเคยเห็นซ้างหลือป่าว  ซ้างมันตัวโตไม่เบา
จมูกยาวๆเลียกว่างวง มีแข้วใต้งวงเลียกว่างา  มีหูมีตา หะอ๋ำยาน* 


อิอิ ... ซ้างเฒ่าจากซิคาโก้

นั่น

 theamae21@hotmail.com

อย่าบอกเด้อว่า อ.อัน เป็นคนถ่ายฮูปเองน่ะ......อิจฉา

บ่ บ่ได้ถ่ายเอง ลองเมล์ไปคุยเบิ่งเด้อ

เอ้า  ลองเบิ่งเด้อ  เพิ่นเอามาให้ซมหละกะดาย

อ.อันลองคุยเบิ่งหละเบาะหละค่ะ

หมีๆๆน้องเคยเห็นหมีหรือเปล่า

 ::007:: ::007:: ::007::

น้องตาสิเห็นหมีเด้เนาะ หัว อิอิ
เห็นน้องหมีแม่นบ่ครับ น้องหมีแพนด้า

หัวบ่อิหละค่ะ  หัวก๊ากๆเลย อ.แหง

ช่วงปิดเทอมใหญ่นี่จักสิเฮ็ดหยังแน่ เป็นสีเซ็งๆเงินกะบ่มีหลาย
หาหม่องเที่ยวม่วนๆให้แหน่หล้า ทางบ้านเจ้ามีบ่อนเที่ยวหลายบ่ เลี้ยงเข้านำพ้อมเด้อ ::005::

บ่ยาก อ.แหงมาโลดอ.เหลดนี้หลายคัก  มักจังได๋กะแล้วแต่สิสันหาค่ะ

มาพ้อมใหญ่แป๋งติหละค่ะ  ว่าสิมากลางเดือนหน้านี่หละค่ะ

บ่ยากดอกเรื่องเข้าน้ำเป็นส่วนประกอบค่ะ  สิพาเลาะจนบ่อยากเมื่อโซ่เบิ่ง

ป๋าเมียไปอีกสาบ้อ คึดเบิ่งก่อนเด้อ มันพอดีช่วงปิดเทอมบ่ แจ้งมื้อแหน่ เถื่อได้ไปแจม

มื้อหนิหละค่ะ อ.แหงมาโลดค่ะ  ยามเมื่อนางสิไปส่ง(ขึ้นรถ) ::005:: ::005::

ไปหาถ่ายถั่วทีบทั่วแดนเนาะ...

อิอิอิอ   บ่ได้ถ่ายดอกอู๋  ก๊อปมาตั้วรู้นี่   

เอาแบบถ่ายเองมาให้เบิ่งแหน่ยาคู มันค่อยมีfeelingสดๆ

อือ  สวยดี

เจ้าแสดงให่ข่อยถ่าย มันจังสิคัก

มาเด้อพุได๋สิมาเป็นแบบให้ อ.อัน

ยามแก้ให้เห็น ย่านตาก้องมือสั่นว่ะ  อิอิ

ปลงตกหล่ะไม่ว่า.............(ฮา)

มือสั่นกะคือสิบ่ได้สั่นย้อนเห็นของเจ้าดอก

ไสรูปผู้สาว หว่าไปถ่ายมาให้เบิ่ง ซื้อก้องตั้งบักแพง ผัดมีแต่ฝาบ้าน หึย ม้างบ้านถิ่มสาบ้อหือ

กล้องผมถืกๆตั้ว บ่แพง  ถ่าได้ไปเที่ยวทางเวียงกะสิได้ถ่ายยุดอกผู้สาว

ยามนั่นกะสิอยากเฮ็ดแนวอื่น บ่อยากถ่ายรูปดอกหวา
หว่าแต่ข้อย  ลองเบิ่งซั้นแหล่ว เจ้า

มีแต่พุไคๆเนาะ อ.แหง  ลืมเรื่องก้องไปเลยพุ่นแหล่วค่ะนางว่า

ผมตากล้องมีจรรยาบรรณตั้วท่านแฮง ถ่ายอย่างเดียว ถ่ายเสร็จแล้วค่อยว่ากัน

อ้ายอันผู้สาวผมงามบ่ อิอิ ;D เขาบอกว่า มักผู้เถ่าว่าสั้น ส่ำผมนี่เขาว่าบ่ผ่านพะนะฝากให่อ้ายดูแลแทนแหน่ :~)

บ่แมนกะเทยบ้อนอตุ๊

เอ๋ากะเทยผมกะสิฮู้ตั้วเนาะ

สวัสดีจ้า  ตอนนี้ถึงขอนแก่นเรียบร้อยแล้วค่ะ  อยู่กับอ้ายต๊อบ  ลุงแป๋ง  อ้ายกล้วยจ้า

ฮ่วยยยยยยยยยยยยย ;D

แมนหยังตุ๊  ฮ่วยอีหยัง

บ่มาหาต้องถืกปรับไหมเด้นิ

  มื้อนั่นนางหล่ากับสามีฟ่าวครับเลยบ่ได่พาไปคารวะเสี่ย   

เดินทางกลับบ้าน  พ้อสัตว์ป่า2โต

ขี่ไก่กือใหญ่

แวเข่าไปเบิ่งหลวงพ่อโตใหญ่ที่สุดในโลก  สร้างโดยสรพงษ์-ดวงเดือน

..

มามื้อหหลังกินน้ำ  ปาน เด้อ ครับ  วัดนี้ ใกล้ บ่าน ผม

ถ่าได้ขับรถผ่านไปอีกเที่ยวหน่าสิแวหาเด้อ 

 ::014:: ::014:: ::014::

ขากลับแวะนอนปากช่อง

 :)

มาเที่ยวนี้สีเงียบๆเนาะอ้าย  สงกรานต์ผมบ่ว่างจักเที่ยแมะ

ไปไสมาค่ะอ้าย  เฮากะสิเห็น

อ.อันมาบ้านเที่ยวนี้บ่ได้มาเครื่องบินติครับ....

สงสัยลงอุบล ขับรถเมือต่อมั้ง

อันนี้กะบ่ฮู้นำเพิ่นเด้อค่ะ

จ้า ;D

อ้ายตุ๊ไปไสมาค่ะ  ไปดนคักเนาะเที่ยวหนิ

กะอยู่บ้านหละนาง ยากหลายอย่าง บ่ค่อยได้เข่ามา

คือบ่นอนในซ่องเลยล่ะยาครู  มัน กั่วกันเยอะเลย  พะนะ ::007::

ไปเครื่องจากกระบี่ กทม. แล้วกะขับรถต่ไป 101  ค่าเครื่องบินไปขกลับ 2200   ขับรถไป-กลับ กทม. ร้อยเอ็ด เบิ้ดค่าแกส 1000

คาแต่จูดบั้งไฟแมนบ่

ประหยัดดีจัง.......

ค่าเครื่องบิน จองไว้ตอนที่มีโปโมซั่น จองล่วงหน่าไว้ตั้งแต่เดือนตุลาคมพุ่นน่ะ  รคใซ้แกสนี่ประหยัดดีนุ เป็นตาซื้อรถมาติดแกสอยู่ดอก  หว่างเดือน พ.ย. ขับรถจาก กทม. ไปร้อยเอ็ด เติม แก้สโซฮอล 95 เต็มถัง ประมาณ 1400 ไปเบิ้ดน้ำมันที่ บรบือ 

บ่เจ็บแอวบ้ออาจารย์ขับรถไกลปานนั้น.. รึว่าได้หาเลาะนวดนำข้างทางแหน่บ่อ...

เลาบ่มีแอวตั้ว บ่าวอู๋  อิอิ

ผมมีทีมงานไปจูดยุอ้าย ตอนจูดผมกะขับรถไปเบิ่งเขาใซ้เวลาสามซั่วโมงท่อนั้น ส่วนมากที่บ่ว่างกะสิมีเวรจัดรายการลนนะลงซ่วงสงกรานต์ปอดแหกนี่หละอ้าย ;) ;) :D

แม่นบ่ได้ไปจูดกะยังติดตามตลอดติครับ...........ผมหล่ะย๊าน ย้าน...ยามเพิ่นจูดบั้งไฟ ผมหลบไปลี้เลยตั๊วครับ....

บ่ปวดดอก ขับรถ ถ่าขับเคี่ยงบินย่านปวดแอวปวดหลังยุ ย้อนว่าแอโฮสสะเตดงาม 

ขากลับลงกระบี่มีหวาดเสียว เสียงฮ้าย เคี่ยงบินแล่นเข่าไปในขี่ฝ่า    ข้างหน่ามีก้อนขี่ฝ่าก้อนบักใหญ่สีดำ ดีตั้วกัปกันเหยียบเบรคไว้ทัน

เน‚เธžเธ”เนเธ—เน‰

สำพ้อ..ชาวบ้านเขาบ่เว้านำ.... ;D

เข้าค่ายที่ชุมพร

บริเวณที่ทำการอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะชุมพร    มีที่พักบริการอยู่บนเขา

กิจกรรมเด็กๆ

        ยังดีตัว 
ทีโพล่ออกมา บ่ จะเอ๋กับอีกลำ ::005:: ::005::

บ่มักเลยยามมีผู้สาวเข่ามาถ่ายรูปคู่

...ราวคือสิคึดว่า...ถ่ายฮูปกับพ่อใหญ่ ราวนั้นตี้ ... ::005:: ::005:: ::005::

          ::002::
::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007::

โรงเรียนของ อ.อันยังมีครูผู้สาวอยู่ตั๊วหล่ะ....ดีเนาะ....เสียแต่ครูผู้ซายมีแต่ผู้เถ่า....(ฮา)

        เว้าจังซั่น เพินเลย บ่ ตอบซ่ำ ::007::

นี่ยังดีตั๊วครับ อ.อันเลายังอุตส่าห์เอารูปเจ้าของมาลงให้เบิ่ง.....ธรรมดาเพิ่นแพงคือหยังนี่ตั๊วครับ.....บ่ให้ไผเห็นดอก.....ผมได้เซฟไว้เลยตั๊วครับรูปเพิ่นน่ะ...สิเอาไว้หยอกเลา...(ฮา)

ซังเด้ ซุมตาถั่วนี่แหม ผู้สาวเขายังเอิ้น พี่  พี่ขา.....  มาหาคนเถ่าได้จังใด๋ 

สาวที่เห็นนั่นบ่แมนสาวงครูเด้อ สาวองค์การโทรศัพท์ 

...บ่แหม่น...นั่งเกาอี้หนีบขาราวบ้ออ้าย..............พี่ขา ๆ ๆ ...โอ้ย ๆ ... ::005:: ::005:: ::005::

บ่ได้หนีบตั้วเล็ก เอามือบีบซือๆ

ซุมนี้เว่าอี่หยังให้มันมีศีลธรรมแหน่เวลาเว่ากับผู้ใหญ่แหม ;) ;D

 ::005:: ::005:: ::005::


..ระวัง...มือกิ้นเด้ออ้าย... ;D ;D ;D

ที่จริงผมบ่ได้ตาถั่วเด้ครับ อ.อัน....ตาผมมันบ่ค่อยเห็นฮุ่งซือๆ...........ยามไปนั่งกินเบียร์ตอนกลางคืน เหลียวบ่เห็นสาวเชียร์เบียร์ดอก....ผมได้ซาวเอาต๊ว..ฮา

บ่เซื่อดอกว่าสิซาวซื้อๆ ซาวถืกแล้วเฮ้ดหยังแน บอกมาให้หมด

 ;D

รอบกองไฟ(ฟ้า)

 ;D

ขอเบอร์สาวองค์การโทรศัพท์แนครับอาจารย์....ผมมีปัญหาเรื่องโทรศัพท์พอดีครับ กดโทรออกตอนได๋ เสียเงินซุเทือ   :VOV: :D~

วิธีแก้ง่ายๆ เอาโทรศัพท์เครื่องนั่นไปให่เมียกดให่

โอ๋ย...........ทีแรกผมว่าโทรศัพท์ผมสิมีปัญหาอยู่คือกัน......แต่พอฟัง อ.อันเว้าแล้ว.............บ่มีดีกว่าสั่นน่ะ(ฮา)

 ::007:: ::007:: ::007::

ศิลปินเดี่ยว

กรมหลวงชุมพร

ปลูกป่า

เหลียวหา อ.อันกะบ่เห็น....จักยืนอยู่หม่องได๋

เอ๋า กะยืนอยู่ข้างหน่านั่นเด้  ยืนถือกล้องถ่ายรูป ถ่ายรูปยามใด่ได้ยืนอยู่ข่างหน่าทุกเทื่อเลย

ป้าด...คือใส่กางเกงจ๊าบแท้ญาครู......ว่าแม่นวัยสะรุ่น......(ฮา)

ลาวเป่าแคนฝรั่งอยู่นั้นเด้

หาบ่ยากตั้ว บอกแล้วว่ายืนอยู่ข้างหน่าถ่ายรูป   ซุมอยู่ในรูปจังสิเห็น

อ้าว...แม่นสั่นเบาะ..... อ.อันนี่ความสามารถสูงเนาะ....(ฮา)

สาาาาาาธุ

 ::014::

 :)

 ;D

 ;D

ติดต่ออีนางที่ซูสองนิ้วให่แน

        ผมเห็นซุมขอทานพิการ
เล่นดนตรี-ฮ้องเพลง  ข้างทาง
ซิให่ทานซุเทือทีพบ  จนเมียผมฮู้นิสัยดี
ฮาลางเทือแซว"โน่น ๆ พี่น้องร่วมอาชีพคุณ"
ไปเดินในกุงเทพฯคันแมนผมยาง บ่ทัน แกซิฮู้เลย
วาผมแว ให้เงินซุมขอทาน  แตแจกทุนการศึกษาปะเภท"ทุนหน้าตาดี"
บ่เคยบอก เพิน จั๊กเทือ................... ::007:: ::007::

เดี๋ยวข่อยสิบอกเผิ่นเอง

แจกเงินนักดนตรีขอทาน กลบเกลื่อนควมผิดในการแจกทุนการศึกษาสาวๆ 

บัดทีลูกขอเงิน จ่มให่ลูกปู้ดๆ   ครูหมูนี่

         :OO :OO :OO :OO
        คันแมนจู่ ๆ มี "ลูก"  มาขอเงิน นี่ตายคัก ๆ อ้าย :OO :OO

อุ๊ย  ลืมไปว่าบ่ทันได้มีลูก   

คะซั่นกะสหายเสกทั่นแหล่ว ที่จุ่มให่ลูก

        คึดวา บ่มีลูก "มีเมีย"
แตโตเจ้าของ บ่ นอ....... ::005:: ::005::

ซุมคือกันจั่งแมนคุยกันม่วนน้อ.......หึยส์

        กะฟ่าว
หาเมียเป็นของเจ้าของ ตัวเนาะ ::007::

ลูกบ่มีครูหมูกะเลยหาแต่เมีย

อย่าปากดุหลาย.......เลาสิเดือดร้อนเด๊ะ.....ย้านได่ย้ายหนีไปบ้านเก่าหยู่บาดนี่ ::007::

มื้ออื่นเป็นวันพระ.....อัพกระทู้ทางพระของครูอัน จักบาดก่อนครับ......

             ไอน์สไตน์ได้เคยศึกษาพุทธศาสนาในช่วงท้ายชีวิตของเขา  เมื่อเขาได้อ่านบทในกาลามสูตร ที่บอกอย่าเชื่ออะไรง่ายๆโดยไม่ไตร่ตรองแล้ว  ไอน์สไตน์รู้สึกแปลกใจเป็นอย่างยิ่งที่เห็นว่า มีศาสนาที่ไม่สอนให้เชื่ออะไรง่ายๆอยู่ด้วย ไอน์สไตน์จึงเขียนเป็นบทความเพื่อให้ชาวโลกรับรู้ว่า

                    "  The religion of the future will be cosmic religion. The religion which is base on experience, which refuses dogmatism. If there is any religion that would cope with the scientific needs it will be Buddhism."

                  "  ศาสนาแห่งอนาคตจะเป็นศาสนาแห่งจักรวาล ศาสนาซึ่งตั้งอยู่บนประสบการณ์ ซึ่งปฏิเสธความเชื่อที่ไร้ข้อพิสูจน์ หากมีศาสนาใดศาสนาหนึ่ง ที่พอจะรับมือกับความต้องการทางวิทยาศาสตร์ได้ล่ะก็ ศาสนานั้นคือ ศาสนาพุทธ...."

      เรามารู้จักกาลามสูตรกัน.....

            หลักกาลามสูตร คือ หลักในการพิจารณา 10 อย่าง ได้แก่
                      1. อย่าเพิ่งเชื่อถือ ด้วยการได้ยินได้ฟังตามกันมา
                      2. อย่าเพิ่งเชื่อถือ ด้วยการถือตามถ้อยคำสืบๆกันมา
                      3. อย่าเพิ่งเชื่อถือ ด้วยการตื่นข่าวลือ
                      4. อย่าเพิ่งเชื่อถือ ด้วยการอ้างตำรา
                      5. อย่าเพิ่งเชื่อถือ ด้วยตรรกหรือเหตุผล
                      6. อย่าเพิ่งเชื่อถือ ด้วยการคาดคะเน
                      7. อย่าเพิ่งเชื่อถือ ด้วยการคิดตรองอาการที่ปรากฏ
                      8. อย่าเพิ่งเชื่อถือ เพราะเข้ากับความเห็นของตน
                      9. อย่าเพิ่งเชื่อถือ เพราะผู้พูดมีรูปลักษณะน่าเชื่อถือ
                     10. อย่าเพิ่งเชื่อถือ เพรา่ะเห็นว่าสมณะนี้หรือผู้นี้เป็นครูของเรา

               ปัจจุบัน โลกตะวันตกได้หันมาศึกษาพุทธศาสนามากขึ้น เพราะได้เห็นว่า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่เรียนรู้เพื่อยกระดับจิตใจ (ซึ่งถือว่าเป็น pure science) เป็นศาสนาแห่งเหตุผล  การที่เราได้เป็นพุทธศาสนิกชนจึงถือเป็นความโชคดีของเราอย่างยิ่ง................โปรดตั้งมั่นเพื่อเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีกันเถอะ...............


เอวังฯ..........

ข้อคิดจากคนครุ่นคิด.................

                   นักวิทยาศาสตร์กายภาพพยายามไขหาความลับของวัตถุ จนทราบว่า โมเลกุล เกิดจากอะตอมมาจับตัวรวมกัน เมื่อรู้จักอะตอม ก็หาความลับของอะตอม ก็พบว่า อะตอมประกอบด้วย นิวเคลียส และ อีเล็กตรอน  เมื่อดูต่อว่า นิวเคลียส มีอะไร ก็พบว่า มี นิวตรอน โปรตอน 

                 แต่พอค้นต่อไปในระดับลึกลงไปเรื่อยๆจนถึงอนุภาคที่เล็กที่สุด นักวิทยาศาสตร์กลับไม่เจออะไรเลย มีแต่คลื่น (พลังงาน) แล้วก็เป็นแค่คลื่นแห่งความน่าจะเป็นซะอีก(ทฤษฎีควอนตัม) 

                ดังนั้นที่พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ว่า ชีวิตไม่มีอะไรหรอก มีแต่ความว่างเปล่า จึงเป็นเรื่องจริงที่ท่านได้รู้มาก่อนแล้ว ก่อนที่วิทยาศาสตร์จะมาถึงตั้งพันกว่าปี..........

               ตัวเราเกิดจากการรวมกันของธาตุทั้ง 4 (ดิน น้ำ ลม ไฟ) หรือ คิดในแง่วิทยาศาสตร์ก็แยกส่วนไปเข้าตามตารางธาตุทั้ง 100 กว่าธาตุนั้น จึงไม่แปลกแต่อย่างใด ที่เราจะพึงรู้ไว้ว่า เราไม่ได้มีอะไรที่เป็นของเราเลย แม้แต่ตัวเราเอง......

เอวังฯ................

วันนี้วันพระครับ............

             พระอาจารย์ท่านหนึ่งได้สั่งสอนเทศนาให้ญาติโยมฟัง โดยมีข้อหนึ่งที่ผมประทับใจ ขอยกมาให้ฟังครับ.......

                       " ขอให้พวกเราทุกคน จงฝึกตัวเองให้เป็นคนมีความสุขกับการให้ เพราะว่า มนุษย์ทุกคนล้วนมีความสุขกับการเป็นผู้รับ เราเองก็เป็นเช่นนั้น แต่หากเราฝึกตัวเองให้เป็นคนมีความสุขกับการเป็นผู้ให้แล้ว ต่อไปทุกคนก็จะมีความสุขกันทั้งหมด เพราะเราจะเป็นผู้รับกันทุกคน......."

ครูอันเลาไปไสนอ.....ตั้งกระทู้วันพระฯเอาไว้....จนสิเข้าพรรษาแล้วกะบ่มาวัดจักเทื่อ....เด็กวัดสิไหมเหล้าใส่พรรษาซะน๊อ...........(ฮา)

       เดี๋ยวเด็กวัดเก่า สิย่าวแทนเด้อญาครูเอย............

           ข้อคิดในการถวายสังฆทาน

                    การทำบุญด้วยการถวายสังฆทานแด่พระสงฆ์ ถือว่าเป็นการบริจาคทานที่มีคนนิยมมาก แต่ท่านรู้ไหมว่า การถวายสังฆทาน มีอายุกาลในการถวาย และการเก็บต่างกัน โดยหากภิกษุรับสังฆทานจากผู้บริจาคแล้ว ไม่ปฏิบัติให้ถูกตามอายุกาลของการเก็บ ก็ถือว่าอาบัติ และถือเป็นโมฆียะต่อผู้ถวายทานไปด้วย ดังนั้นจึงกำหนดในพระธรรมวินัย ในเรื่องการรับ และเก็บเครื่องสังฆทาน ไว้ดังนี้
               - ยาวะกาลิ คือเครื่องสังฆทานที่พระภิกษุรับไว้ แล้วสามารถเก็บไว้ได้ไม่เกินเที่ยงวัน เช่น พวกอาหารสุก ขนมสด เป็นต้น ถ้าเกินกว่านั้น หากไม่สละออก ก็ถือว่า อาบัติ
               
               - ยามะกาลิ คือ เครื่องสังฆทานที่พระภิกษุรับไว้ แล้วสามารถเก็บไว้ได้ไม่เกิน 1 คืน เช่น น้ำปานะ คือ น้ำที่ไม่มีเยื่อที่ทำมาจากผลไม้ก็ได้ นำเอามากรอง 7 ชั้น แต่พวก น้ำอัดลม กาแฟ เครื่องดื่มอาหารเสริม เครื่องดื่มบำรุงกำลัง ไม่ใช่น้ำปานะทั้งสิ้น

               - สัตตาหะกาลิ คือ เครื่องสังฆทานที่พระภิกษุรับไว้ แล้วสามารถเก็บไว้ได้ไม่เกิน 7 วัน เช่น เนยใส เนยข้น น้ำผึ้ง น้ำอ้อย เป็นต้น

               - ยาวะชีวิก คือ เครื่องสังฆทานที่พระภิกษุรับไว้ แล้วสามารถเก็บไว้ได้ตลอดจนกว่าสิ่งของนนั้นจะหมดอายุ เช่น ยารักษาโรค เป็นต้น

การถวายสังฆทานแล้ว ภิกษุมิได้ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ผลของการถวายทานก็ย่อมน้อยลงไป.................เอวังฯ

          ข้อคิดจากเด็กวัดวันนี้ ผมมาลองนึกถึงคำอธิบายของพระพุทธเจ้า ที่ทรงอธิบายเรื่องเกี่ยวกับอะตอมไว้ ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้ว่า ท่านได้ตรัสไว้ตั้งแต่ 2500 ปี ก่อนที่นักวิทยาศาสตร์จะค้นพบอะตอม เสียอีก.........ดังนี้ครับ.....

          พระพุทธองค์ทรงอธิบายถึงขนาดของปรมาณู ไว้ในคาถาที่ 194,195 ของคัมภีร์อภิธานัปทีปิกา ว่า ถ้าเราแบ่งความยาวของเมล็ดข้าวเปลือกออกเป็น 82 ล้านส่วนเท่าๆกัน แต่ละส่วนนั้นจะมีขนาดเท่ากับ 1 ปรมาณู
          หลังจากนั้นมาเป็นเวลา 2500 ปี นักฟิสิกส์เพิ่งจะสามารถวัดขนาด 1 ปรมาณู(ขนาดของอะตอมโดยเฉลี่ย) ได้เท่ากับ 1 อังสตรอม(  1 ใน 100,000,000 ส่วนของเซนติเมตร คือ 1 อังสตรอม) ขนาดเมล็ดข้าวเปลือกยาว ประมาณ 0.80 เซนติเมตรเศษ เมื่อนำมาแบ่งเป็น 82 ล้านส่วน ก็จะได้ขนาดเท่ากับ 1 อังสตรอมโดยประมาณเช่นเดียวกัน

          นอกจากนั้น พระพุทธองค์ทรงตรัสถึงเรื่องที่ว่างภายในปรมาณู ได้ตรงกับการค้นพบเรื่องที่ว่างระหว่าง นิวเคลียส กับ อีเล็กตรอน ซึ่งค้นพบภายหลัง  อันเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง ที่ก่อนนักวิทยาศาสตร์จะค้นพบเรื่องอะตอมนั้น พระพุทธองค์ได้ตรัสรู้เห็นแจ้งมาก่อนแล้วกว่า 2000 ปี..........

  พุทธศาสนาคือ pure science อย่างแท้จริง............

ข้อคิดจากเด็กวัดวันนี้ผมนิมนต์คำเทศน์ของหลวงปู่ดี ฉันโน วัดภูเขาแก้ว ต.พิบูล อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี มาให้ฟังบางส่วนครับ

โปรดอ่า่น

             " การภาวนาธรรม มีสติกับจิตนี้แหละ คือ พุท-โธ ที่แท้จริง ท่านแปลว่า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน........ถ้าไม่มีสติ จิตใจก็ไม่อยู่กับที่...จะเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานไม่ได้  ขอรักษาสติกับจิตดีๆ จะเกิดภูมิปัญญาธรรมขึ้นเอง............. "

                                                               หลวงปู่ดี ฉันโน
                                                               วัดภูเขาแก้ว ต.พิบูล อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี

ธรรมทาน...........

          " ธรรมทานนี้เป็นเลิศกว่าทานทั้งหลาย การแสดงธรรมบ่อยๆแก่บุคคลผู้เงี่ยหูรับฟัง นี้เลิศกว่าการพูดถ้อยคำอันเป็นที่รัก 
                   การชักชวนผู้ไม่มีศรัทธา ให้ตั้งมั่นทรงไว้ ได้ถึงพร้อมด้วยศรัทธา 
                        ชักชวนผู้ละศีล ให้ตั้งมั่นทรงไว้ ได้ถึงพร้อมด้วยศีล
                        ชักชวนผู้ไม่อยากให้ ให้ตั้งมั่นทรงไว้ ได้ถึงพร้อมด้วยการให้ปัน
                        ชักชวนผู้มีปัญญาทราม ให้ตั้งมั่นทรงไว้ ให้ถึงพร้อมด้วยปัญญา     นี้เลิศกว่าการประพฤติประโยชน์ทั้งหลาย......."

(เรียบเรียงจาก พระไตรปิฎก ภาษาไทย ฉบับหลวง เล่มที่ 23 "พลสูตร" ข้อที่ 209)

สาระจากเด็กวัดวันนี้เป็นเรื่องสบายๆครับ...........

            ท่านคงเคยได้ยินชื่อของ ปรมาจารย์"ตั๊กม้อ" ใช่ไหมครับ

ปรมาจารย์ท่านนี้เป็นใคร?
                                     ปรมาจารย์ตั๊กม้อ เป็นโอรสองค์ที่ 3 ของกษัตริย์พราหมณ์ในอินเดีย ในสมัย พ.ศ. 500-600 (500-600 ปีหลังพุทธกาล) เป็นสังฆปรินายกองค์ที่ 28 แห่งชมพูทวีป
                                    เมื่อครั้งพระถังซัมจั๋ง อัญเชิญพระไตรปิฎก จากอินเดียมาสู่แผ่นดินจีนนั้น จีนยังไม่มีสังฆปรินายก ปรมาจารย์ตั๊กม้อที่เดินทางมาจีนหลังจากนั้น จึงได้ขึ้นเป็น สังฆปรินายก องค์ที่ 1 แห่งแผ่นดินจีน เจ้าอาวาสแห่งวัดเส้าหลินท่านนี้ เป็นผู้ริเริ่มฝึกร่างกายของพระภิกษุควบคู่กับฝึกจิตใจ ให้ประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน............จึงถือได้ว่า ปรมาจารย์ท่านนี้เป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งวัดเส้าหลิน อย่างที่พูดถึงนั่นแล...............

ข้อคิดวันพระวันนี้เอากลอนมาฝากครับ...............

                                   เมื่อเจ้ามา...มีอะไร...มาด้วยเล่า
                                   เจ้าจะเอา...ความสุข...สนุกไฉน
                                   เมื่อเจ้ามา...มือเปล่า...จะเอาอะไร
                                   เจ้าก็ไป...มือเปล่า...เหมือนเจ้ามา

แค่บอกว่าพอก็สุขแล้ว............

สาาาาาาาาาาาาาาาาธุ

อ.อันเปลี่ยนกระทู้เป็น" วันนี้วันพระ" ซือๆให้แน๊เด้อครับ.....(ตัดคำว่า"วันวิสาขบูชา"ออก)

เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา               จงเลือกเอาสิ่งที่ดีเขามีอยู่

เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู   สิ่งทีชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย

จะหาคนมีดีโดยส่วนเดียว                  อย่ามัวเที่ยวค้นหาสหายเอ๋ย

เหมือนตามหาหนวดเต่าตายเปล่าเลย  ฝึกให้เคยมองแต่ดีมีคุณจริง”

.................


ยิ่งมืดยิ่งดึก  ยิ่งดึกยิ่งใกล้สว่าง  :D :D

ตาบอด ตาดี

        หมู่นกจ้อง มองเท่าไร ไม่เห็นฟ้า

ถึงฝูงปลา ก็ไม่เห็น น้ำเย็นใส   

ไส้เดือนมอง ไม่เห็นดิน ที่กินไป

หนอนก็ไม่ มองเห็นคูต ที่ดูดกิน

     คนทั่วไป ก็ไม่ มองเห็นโลก 

ต้องทุกข์โศก หงุดหงิด อยู่นิจสิน

       ส่วน ชาวพุทธ ประยุกต์ธรรม ตามระบิล

เห็นหมดสิ้น ทุกสิ่ง ตามจริงเอยฯ

ความสุข

ความเอ๋ย ความสุข

ใครๆทุก คนชอบเจ้า เฝ้าวิ่งหา

"แกก็สุข ฉันก็สุข ทุกเวลา"     

แต่ดูหน้า ตาแห้ง ยังแคลงใจ   

       ถ้าเราเผา ตัวตัณหา ก็น่าจะสุข

    ถ้ามันเผา เราก็"สุก" หรือเกรียมได้

เขาว่าสุข สุขเน้อ! อย่าเห่อไป

     มันสุขเย็น หรือสุกไหม้ ให้แน่เอยฯ 

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน... ตนตายแล้วหามตนไปทิ้ง ??? ???

อัตตาหิ  อัตตะโน  นาโถ= รักย่อมเข้าใจในรัก.........................สาธุ ::014:: ::014:: ::014::

ถืกจับสึกกะย้อนว่าเพิ่นเทศน์แนวนี่หละเถ่านี่

ท่านฝักใฝ่ในทางโรคครับ ท่านเป็นสะ-หมี ที่ดีครับ  อิอิ

วันนี้คุยเรื่อง ฆราวาสธรรม ดีกว่า

          ในสถาบันครอบครัวนั้น ผู้เป็นสามี-ภรรยา เป็นหลักในการกำหนดทิศทางแห่งครอบครัว อุปสรรคสำคัญที่ทำให้สามี-ภรรยาต้องแตกกัน หรืออยู่ไม่ได้นั้นก็คือ ทิฐิมานะ ความดื้อรั้น เห็นแก่ตัวจนขาดความเมตตาต่อกัน
          หลักธรรมสำหรับการครองเรือนมี 3 ชุด คือ มีศีล 5 ,งดเว้นอบายมุข 6 และ ฆราวาสธรรม 4
                   ฆราวาสธรมม 4 มีอะไรบ้าง
                                1. สัจจะ สัตย์ซื่อและจริงใจต่อกัน
                                2. ทมะ ฝึกฝนปรับปรุงตนให้ดีขึ้น
                                3. ขันติ  อดทน อดกลั้นทุกสิ่ง
                                4. จาคะ  แบ่งปัน และสละมะเร็งในอารมณ์

สถาบันครอบครับเป็นเซลล์ที่เล็กที่สุดในสังคม ถ้าหากสถาบันครอบครัวอ่อนแอ สังคมก็ป่วย.............

                 

    .................ถ้าเราได้ทุกอย่างดังที่คิด  ชั่วชีวิตจะเอาของกองตรงไหน
                    ได้นั่นบ้างเสียนี่บ้างช่างปะไร  อีกไม่นานตายจากไปไม่เหลือเลย......................


(ถ้าไม่โลภก็ไม่ต้องเหนื่อย...)

พระพุทธองค์ได้ตรัสเรื่องเกี่ยวกับบุตร ไว้ในปุตตสูตร(25/257) ว่า บุตรมี 3 ประเภท ดังนี้

                   1. อภิชาตบุตร : บุตรที่สูงกว่าตระกูล หมายถึง พ่อแม่ไม่มีศีล 5 แต่ลูกเป็นผู้มีศีล 5
                   2. อนุชาตบุตร : บุตรที่เสมอกับตระกูล หมายถึง พ่อแม่มีศีล 5 ลูกก็มีศีล 5 ด้วย
                   3. อวชาตบุตร  : ลูกที่ต่ำกว่าตระกูล หมายถึง พ่อแม่มีศีล 5 แต่ลูกไม่มีศีล 5 ..............

          ในขัตติยสูตร(15/10) พระพุทธเจ้าได้ตรัสว่า " ลูกคนใด เป็นลูกที่เชื่อฟัง ลูกคนนั้น นับว่าเป็นลูกที่ประเสริฐกว่าลูกทั้งปวง........"

เอวังฯ..............

 ::014::สาธุ ::014::

พระพุทธองค์ได้ตรัสเกี่ยวกับประโยชน์ในการฟังธรรมไว้ 5 ประการ คือ

            " ดูกรภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ในการฟังธรรม 5 ประการ ดังนี้
                           
                                1. ย่อมได้ฟังในสิ่งที่ไม่เคยฟัง
                                2. สิ่งที่เคยได้ฟังแล้วเข้าใจไม่ชัด ย่อมเข้าใจได้ชัดขึ้น
                                3. บรรเทาความสงสัยเสียได้
                                4. ทำความเห็นให้ตรง ถูกต้องได้
                                5. จิตของผู้ฟังย่อมแจ่มใส................"

                                                    จาก ปัญจกนิบาต อังคุตตรนิกาย เล่ม 22/276

สาระจากเด็กวัดวันนี้ คุยเรื่อง อาการ 32


      ทุกท่านคงเคยพูด หรือได้ยินเวลาเด็กทารกจะคลอด จะภาวนาให้มีอาการครบ 32 ใช่ไหมครับ

อาการ 32 มีอะไรบ้าง มาดูกันครับ.......

              1. เกศา (ผม)
              2. โลมา (ขน)
              3. นะขา (เล็บ)
              4. ทันตา (ฟัน)
              5. ตะโจ (หนัง)
              6. มังสัง (เนื้อ)
              7. นะหารู (เอ็น)
              8. อัฐิ  (กระดูก)
              9. อัฏฐิมิญชัง (เยื่อในกระดูก)
              10. วังกัง (ม้าม)
              11. หะทะยัง (หัวใจ)
              12. ยะกะนัง (ตับ)
              13. กิโลมะกัง (พังผืด)
              14. ปิหะกัง (พุง)
              15. ปัปผาสัง (ปอด)
              16. อันตัง (ไส้ใหญ่)
              17. อันตะคุนัง (ลำไส้น้อย)
              18. อุทะริยัง (อาหารใหม่)
              19. กะรีสัง (อาหารเก่า)
              20. ปิตตัง (ดี)
              21. เสมหัง (เสลดข้น)
              22. ปุปโป (หนอง)
              23. โลหิตตัง (เลือด)
              24. เสโท (เหงื่อ)
              25. เมโท (มันข้น)
              26. อัสสุ (น้ำตา)
              27. วะสา (มันเหลว)
              28. เขโฬ (น้ำลาย)
              29. สิงฆานิกา (น้ำมูก)
              30. ลาสิกา (ไขข้อ)
              31. มูตตัง (มูตรเน่า)
              32. มัตถะเก มัตถะลุงคัง (เยื่อในศรีษะ สมอง)

              อาการ 32  เป็นเพียงการนำส่วนประกอบ จากธาตุทั้ง 4 มาแปลงเป็นส่วนต่างๆของร่างกาย เมื่อรวมกันได้ระยะหนึ่ง(1 รอบชีวิต) ก็ต้องแยกสลาย กลายเป็นธาตุตั้งต้น คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ เหมือนเดิม.........

เอวังฯ..........

สาระจากเด็กวัดวันนี้ นิมนต์คำเทศน์ของหลวงปู่ผาง จิตตคุตโต วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น ที่พูดกับคณะครูที่ไปปฏิบัติธรรมที่วัดของท่าน  มาให้อ่านกันครับ..........

                " เป็นครูผู้สอนคนอื่นก็ดีอยู่ หากสอนตัวเองด้วยก็จะดีมาก เราตรวจคะแนนให้คนอื่น ข้อนี้ถูกข้อนั้นผิด เราเคยตรวจดูตัวเองบ้างหรือเปล่า... วันเวลาผ่านไปตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน คะแนนฝ่ายดีกับคะแนนฝ่ายชั่วนั้น ข้างไหนมันมากน้อยกว่ากัน กลับไปตรวจตัวเองเด้อ..........
                 ศีลมีมากมายหลายข้อ ไม่ต้องรักษาหมดทุกข้อดอก รักษาแต่ใจของเจ้าให้ดีอย่างเดียว กาย วาจา ก็จะดีไปด้วยนั่นแหล่ะ............."

                                                                                       หลวงปู่ผาง จิตตคุตโต
                                                                              วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น

ซุมเฮาอยู่ในนี้ผู้ใด๋เคยบวชแน

              ผมบวชเพียง15มื้อเองครับจารย์........แต่เป็นลูกศิษย์วัดถึง6ปีครับ
              ผุเฒ่าวาคือบ่เอาจักพรรณษา  ผมวาอุ่ย6ปีเต็มๆผมซึ่งแล่วครับ ผม
              แห่งคนย่านผี  อยู่โดนหลายจนเซาย่านเอาซื่อๆขั่นผีมีอีหลีบ่แมนผมสิมี
                                       หมู่แตกซวดๆพุ้นแล๊วครับ ::005:: ::005::

อยู่วัด 6 ปี บวช15 มื้อ ตอนนี่เป็นโต๊ะอิหม่าม

                                ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: :~) :~) ::014::

                                                          ธรณีนี่นี้          เป็นพยาน
                                                  อันตัวลูกได้ทำทาน     เสร็จแล้ว
                                                 จึงยืมถังท่านสมภาร    มากรวดน้ำเฮย.....
                                                 คนอื่นใช้ขวดและแก้ว    ลูกว่าเล็กไป...
                                                     
                                            (http://img843.imageshack.us/img843/6323/att00001k.jpg)
                                   

ผมบวช 8 มื่อครับ

ส่วนใหญ่สิแผ่เมตตาให่แต่สรรพสัตว์  ลองแผ่เมตตาให้เจ้าของเบิ่งเด้อครับ

อะหัง สุขิโต โหมิ, นิทุกโข โหมิ, อะเวโร  โหมิ, อัพยาปัชโฌ โหมิ, อะนีโฆ โหมิ, อะโรโค  โหมิ, สุขีอัตตานัง ปะริหะรามิฯ
แปลว่า = ขอให้ตัวของข้าพเจ้า จงมีความสุข ปราศจากทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความเบียดเบียน ไม่มีความเดือดร้อน ไม่มีความลำบาก ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัย และอยู่เย็นเป็นสุขเถิด.

หนังสือ  ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก หน้า 64

ฮ่าๆๆๆๆ.............................เจ้ากรรมนายเวรได้จุกน้ำกันก็คราวนี้แหล่ะ

+ 1 ให้ท่านนักท่องเที่ยวเด้อครับ..............(ประทับใจโคลง 4 สุภาพ)

จักพากันบวชเฮ็ดหยังบุ คนละ 5 มื้อ 7 มื้อ เปลืองค่าจัดงานซื่อๆ   


แล้วเป็นหยังจังสวดเป็นภาษาบาลีสันสกฤต แมนไผสิเข่าใจ ภาษาที่บ่มีคนใช้แล้ว  แผ่เมตตาเป็นบาลี ผู้เพิ่นตายไปแล้วกะบ่เข่าใจเพราะว่าบ่ได้เรียนบาลี สวดเป็นอังกฤษกะยังว่าสิคือยุ

บ๊ะ............คึดคือผมเนาะ.............ผมว่าท่องสวดบาลีแบบนกแก้วนกขุน กะท่องไปซือๆดอก....เอาคำแปลมาอ่านให้เข้าใจเนื้อหาดีกว่า..............ผมอ่านหนังสือธรรมะหลายๆ ผมกะบ่ค่อยจำคำบาลีตั๊ว ผมอ่านคำแปลดีกว่า ได้สาระกว่า..................แต่คันสิให้สวดเป็นภาษาอังกฤษนั้น.............เปลี่ยนไปนับถือคริสต์ตี๊หล่ะ อ.อัน   เขามีสวดกันทุกวันอาทิตย์...............(ฮา)

โอ๊ย  บ่เอาดอก เรื่องสวดมนต์นี่สวดบ่เป็นจักศาสนา แล้วกะบ่เคยสวดจักเทื่อ

                                                                 
                  คั่นจารย์อันบ่มักสวดมนต์กะนั่งสมาธิซั่นตั๊วครับ
                  นั่งสมาธิอานี่สงส์เพิ่นวาซืเฮ็ดให้สลาดเทิ่งซาดนี่และซาดหน้า
                 สุขภาพกับจิตใจกะแข็งแฮงสมาธิมั่นคงยิงปืนมันกะสิแม่นปานจับใส่ ::014::

บ่นั่งดอก ย่านนั่งหลับ

      นั่นล่ะครับจารย์อันเขาเอิ้นวา....ถึงขั้นเทพแล้วครับจิตปล่อยว่างแบบเต็มพิกัด ::007::

 ::014::มื้อวานไปวัดป่าบ้านตาด อุดรธานี  หลวงตามหาบัวเพิ่นเทศน์สอนเกี่ยวกับ อึ่งอ่าง กับงัว ครับ เพิ่นว่าอย่าเฮ็ดโตคืออึ่งบ่ฮู้จักประมาณโตเจ้าของ ทั้งในเรื่องการอวดรู้ อวดฉลาด และการรู้จักประหยัด  ::014::

แต่ละวัด บ่ฮุ้จักประหยัด บ่ฮู้จักพอประมาณ สร้างนั่นสร้างนี่ใหญ่โต หลายปีกะบ่แล้ว ยากนำญาติโยมต้องจัดผ้าป่า สร้างเสร็จแล้วบ่มีพระมีเณณจำวัดกะมี

อย่าจ่ม อย่าจ่ม.....เขาสิว่าเถ่าแล้วเว้ายาก.........สำหรับพระนั้น...กุฏิหลังเดียวกะขี้คร้านกวาดพอตายแล้ว...บ่เอาหลังใหญ่ดอก..........เฮ็ดวัดใหญ่ๆนั้นเขาบ่ได้เฮ็ดให้พระอยู่เด้หล่ะ....เขาเฮ็ดให้โยมได้อยู่ เวลาไปวัดตั้ว.....(รถจอดเต็มวัดพุ้นแหล่ว)

พระนั่งสูอยา บุ๋ยๆๆ ทำวัดเซ้า  กะบ่ไป   ทำวัดเย็นกะบ่ไป   จำวัด มักขนาด   สายไปเรียนอยากเป็นเจ้า อาละวาด   บ่ายมาจำวัด ....บ่ได้เว้าพื้นพระ เด้อ ครับ   เว้าตามที่เห็น...

อยากเป็นเจ้าอาวาส เจ้าคณะ ต้องเรียนจบ ป.ตรี มหาจุฬาฯ มหามกุฏฯ เด้อ หรือคะซั่นกบวชเณรสอบได้เปรียญ 9  ซุมื้อนี้บวชตามหมู่บ้านบ่มีทางได้เป็นง่ายๆดอก

 Re: เชิญชวนสมาชิกมาสนทนาธรรมกันนะครับ (หน้า 35 )
« ตอบ #577 เมื่อ: วันนี้ เวลา 02:49:19 PM




เบิ่งแน่ ๆ สนทนาธรรม บ่แมนเว่าพื่นพระเณร                            แต่กะแมนอิหลีละเนาะ ::005::

บ่เคยบวช เลยเว้าเรื่องธรรมะบ่เป็น

นี่กะสนทนาธรรมครับ   อย่างน้อย   ผู้ บวชต้องเป็นแบบ เป็น ตัวอย่างที่ดี  แก่  ญาติโยม อิอิ

แมนคับ  เบิ่งๆ กะคึดว่าดตเจ้าของนี่ คิดปฏิบัติดีกั่วพระยุเด้อ    เฮ็ดผิดศีล กะบ่เป็นหยัง เพราะว่าบ่ได้ถือศีลคือพระ  55555

พระหลายๆรูป บวชซื่อๆดอก กิเลสหลายกั่วโยมอีก   หลายๆรูป เป็นพระแท้ๆ ไปนับถือผี ไปสักยันต์กับโยมที่ตั้งดตเป็น อาจารย์ขมังเวทย์

แบบนี่แหละครับ ตัวอย่างของ  ควาทมขยันครับ  เฮ็ดได้หลายแนว เฮ็ดบ่ได้แต่กิจของ สงฆ์   ขนาดเข้าพรรษา  ลำบากโยมต้องมา งดเหล้าแทนอีก ::008:: ::008::

แม่นตายมันความนั่นหล่ะท่าน.....ให้มาเว้าเรื่องธรรมะ...ผัดพากันเว้าพื้นพระแซวๆอยู่......โดยเฉพาะครูอันนั่นหล่ะคักกว่าหมู่........................(ฮา)

วันพระเพิ่นบ่ให้ทำโมะเด้อครับ.......ฮา....(เว้นวรรค)

สาระจากเด็กวัดวันนี้ผมมีเรื่องพระประจำวันเกิด มาให้อ่านกันครับ.......เริ่มจากพระประจำวันอาทิตย์ก่อนนะครับ

พระประจำวันอาทิตย์คือ พระปางถวายเนตร โดยมีประวัติดังนี้

           เมื่อพระพุทธองค์ได้ตรัสรู้แล้ว เสด็จออกจากใต้ร่มโพธิ์ ประทับยืนทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ(อีสาน) ทอดพระเนตรต้นโพธิ์โดยไม่กระพริบพระเนตร 7 วัน รำพึงถึงคุณประโยชน์ของต้นมหาโพธิ์ที่แผ่กิ่งก้านประทานร่มเงาให้ความชุ่มชื่นร่มเย็นจนได้ตรัสรู้  จึงได้ถือเอาเป็นปางถวายเนตร อันเป็นปางมงคลสำหรับผู้เกิดวันอาทิตย์นั่นแล..........

คือนานฮอดวันจันทร์แท่นอครับ

โอยตาย ขอโทษหลายๆครับ...จนว่าลืมว่าเจ้าของเปิดกระทู้ไว้....มาต่อที่วันจันทร์กันครับ...

เกิดวันจันทร์ พระประจำวันเกิดคือ ปางห้ามญาติ
ลักษณะพระพุทธรูป
พระพุทธรูปปางนี้นอยู่ในพระอริยาบถยืน พระหัตถ์ทั้งสองข้างยกขึ้นเสมอพระอุระ ตั้งฝ่าพระหัตถ์ยื่นออกไปข้างหน้า เป็นกิริยาทรงห้าม เป็นแบบทรงเครื่องก็มี

มีประวัติดังนี้...
            ณ พระนครกบิลพัสดุ์ อันเป็นแว่นแคว้นที่ประทับของเจ้าศากยะ ซึ่งเป็นพระญาติข้างฝ่ายพระพุทธบิดา กับพระนครเทวทหะอันเป็นแว่นแคว้นที่ประทับอยู่ของเจ้าโกลิยะ ซึ่งเป็นพระญาติข้างฝ่ายพระพุทธมารดา ทั้งสองพระนครนี้ตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำโรหิณี ชาวนาของ ๒ พระนครนี้ อาศัยน้ำในแม่น้ำโรหิณีนี้ ทำนาร่วมกันมาโดยปกติสุข ต่อมาสมัยหนึ่งฝนแล้ง น้ำน้อย น้ำในแม่น้ำโรหิณีเหลือน้อย ชาวนาทั้งหมดต้องกั้น ทำนบทดน้ำในแม่น้ำโรหิณีขึ้นมาทำนา แม้ดังนั้นแล้ว น้ำก็ยังไม่พอ เป็นเหตุให้มีการแย่งน้ำกันทำนาขึ้น ขั้นแรกก็เป็นการวิวาทกันเฉพาะเพียงบุคคลต่อบุคคล แต่เมื่อไม่มีการระงับด้วยสันติวิธี การวิวาทนั้นก็ลุกลามมากขึ้นจนถึงคุมสมัครพรรคพวกเข้าไปประหารกัน และด่าว่ากระทบถึงชาติ โคตร และลามปามไปถึงราชวงศ์ ในที่สุดกษัตริย์ผู้เป็นพระญาติของพระพุทธเจ้าทั้งสองเมือง ก็ยกกำลังพลเข้าประชิดกัน เพื่อแย่งน้ำ โดยหลงเชื่อคำยุยุงพูดเท็จของอำมาตย์ที่กำลังเคียดแค้น มิทันได้ทรงวินิจฉัยให้ถ่องแท้แน่นอนว่า เมื่อเรื่องเล็กน้อยเช่นนั้นเกิดขึ้น ควรจะระงับด้วยสันติวิธี พระพุทธเจ้าทรงทราบก็ทรงพระมหากรุณาเสด็จมาห้าม สงครามการแย่งน้ำระหว่างพระญาติทั้งสองฝ่าย โดยทรงแสดงโทษคือความพินาศย่อยยับของชีวิตมนุษย์โดยเหตุอันไม่สมควร ที่พระราชาจะต้องมาล้มตายทำลายเกียรติของตน เพียงเพราะแย่งน้ำกันทำนาเพียงเล็กน้อย ครั้นแล้วพระญาติทั้งสองฝ่ายก็ทำความเข้าใจกันได้และหันมาสามัคคีกัน พระพุทธจริยาที่ทรงโปรดพระญาติ เพื่อห้ามมิให้ทะเลาะวิวาท สู้รบกันเพราะเหตุแห่งการแย่งน้ำนี้ เป็นมงคลแสดงอนุภาพแห่งธรรมที่พระองค์ทรงแสดง พุทธศาสนิกชนผู้หนักในธรรมคำสอน เล็งเห็นคุณอัศจรรย์แห่งอนุสาสนีปาฎิหาริย์ จึงถือเป็นเหตุในการสร้าง พระพุทธรูปขึ้น เรียกว่า ปางห้ามญาติบ้าง ปางห้ามสมุทรบ้างดังนี้แล..............

มื่อนี่วันพระเด้อครับ ละเว้นจักมื่อเนาะ

ถ่าฟังวันคารยุค่ะ ;D

พระปางประจำคนเกิดวันอังคาร คือ  "ปางโปรดอสุรินทราหู (ปางไสยาสน์)"
 
พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถนอนตะแคงขวา พระบาททั้งสองข้างซ้อนทับเสมอกัน พระหัตถ์ซ้ายทาบไปตามพระวรกาย พระหัตถ์ขวาตั้งขึ้นรับพระเศียรและมีพระเขนย (หมอน) รองรับ บางแบบพระเขนยวางอยู่ใต้พระกัจฉะ (รักแร้)
 
ประวัติย่อ...
สมัยหนึ่ง เมือ่พระพุทธองค์ประทับอยู่ ณ วัดเชตวัน ในพระนครสาวัตถี ครั้งนั้นอสุรินทราหูจอมอสูร ซึ่งสำคัญว่ามีร่างโตใหญ่กว่าพระพุทธเจ้า จึงไม่ยอมแสดงความอ่อนน้อม พระพุทธองค์ทรงประสงค์จะลดทิฐิจองอสูร จึงทรงเนรมิตกายให้ใหญ่โตกว่าจอมอสูร จอมอสูรจึงละทิฐิยอมอ่อนน้อมต่อพระพุทธองค์

และถือปางโปรดราหู เป็นปางประจำวันอังคาร ดังนี้แล............

วันพะหัดให่แนครับผม

"ปางปาลิไลยก์ (พระประจำวันพุธกลางคืน)"
 
พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถประทับ (นั่ง) บนก้อนศิลา พระบาททั้งสองวางบนดอกบัว พระหัตถ์ซ้ายวางคว่ำบนพระขนุ (เข่า) พระหัตถ์ขวาวางหงาย นิยมสร้างช้างหมอบใช้งวงจับกระบอกน้ำ อีกด้านหนึ่งมีลิงถือรวงผึ้งถวาย 
 
ประวัติย่อ...
ครั้งหนึ่ง พระภิกษุในวัดโฆสิตาราม เมืองโกสัมพีทะเลาะกันด้วยเรื่องพระวินัย พระพุทธเจ้าตรัสสอนให้สามัคคีกันเท่าไหร่ก็ไม่ยอมเชื่อ เพราะต่างฝ่าย ต่างยึดถือในความคิดของตนเป็นใหญ่ พระพุทธองค์ ทรงรอาพระทัยจึงเสด็จหนีไปจำพรรษาอยู่ในป่ารักขิตวัน แถบหมู่บ้านปาลิเลยยกะ ณ ที่นั่นมีช้างชื่อปาลิเลยยะและลิงตัวหนึ่งคอยอุปัฏฐากอยู่

วันพุธตอนกลางวัน "ปางอุ้มบาตร"
 
พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถยืน พระหัตถ์ทั้งสองประคองบาตรราวสะเอว
 
ประวัติย่อ...
ครั้งหนึ่ง หลังจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงธรรมเวสสันดรชาดก โปรดพระพุทธบิดาและหมู่พระญาติทั้งหลาย บรรดาพระประยูรญาติต่างมีความแช่มชื่นโสมนัส จนลืมกราบทูลอาราธนาพระพุทธองค์ให้มารับภัตตาหารเช้าในพระพราชวัง ดังนั้น ในวันรุ่งขึ้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงเสด็จออกรับบิณฑบาตจากประชาชนทั่วไปในกรุงกบิลพัสดุ์

วันพฤหัสบดี  "ปางสมาธิหรือปางตรัสรู้"
 
พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถประทับ (นั่ง) ขัดสมาธิ พระหัตถ์ทั้งสองวางหงายซ้อนกันบนพระเพลา (ตัก) พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย พระชงฆ์ (แข้ง) ขวาทับพระชงฆ์ซ้าย
 

ประวัติและความสำคัญ
                     เมื่อพระมหาบุรุษบรมโพธิสัตว์ ทรงกำจัดพญามาร และเสนามารให้ปราชัยด้วยพระบารมี ตั้งแต่เวลาสายัณห์มิทันพระอาทิตย์จะอัสดง ก็ทรงเบิกบานพระทัยได้ปีติเป็นกำลังภายในสนับสนุนเพิ่มพูนแรงปฎิบัติภาวนาให้ยิ่งขึ้น ดังนั้น พระองค์จึงมิได้ทรงพักให้เสียเวลาทรงเจริญสมาธิภาวนาทำจิตใจให้ปราศ จากอุปกิเลสจนจิตสุขุมเข้าโดยลำดับ ไม่ช้าก็ได้บรรลุปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน และจตุตถฌาน อันเป็นส่วนรูปสมบัติตามลำดับ ต่อจากนั้น ก็ทรงเจริญญานอันเป็นองค์ปัญญาชั้นสูง ๓ ประการ ยังองค์พระโพธิญาณให้เกิดขึ้นเป็นลำดับ ตามลำดับแห่งยามสามอันเป็นส่วนราตรี นั้นคือ ในปฐมยาม ทรงบรรลปุพเพนิวาสานุสสติญาณ สามารถระลึกอดีตชาติที่พระองค์ทรงบังเกิดมาแล้วทั้งสิ้นได้ ในมัชฌิมยาม ทรงบรรลุจตูปปาตญาณ หรือทิพจักขุญาณ สามารถหยั่งรู้การเกิด การตาย ตลอดจนการจุติและปฎิสนธิของสัตว์ทั้งหลายได้หมด ในปัจฌิมยาม ทรงบรรลุอาสวักขยญาณ ทรงพระปรีชาสามารถทำอาสวะกิเลสทั้งหลายให้หมดสิ้นไป ด้วยปัญญาพิจารณาในปัจจยาการแห่งปฏิจจสมุปบาท โดยอนุโลมและปฏิโลมทั้งฝ่ายเกิดและฝ่ายดับ สาวไปข้างหน้าและสาวกลับไปมาแล้ว ทรงบรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในเวลา ปัจจุสสมัยรุ่งอรุโณทัย ทรงเบิกบานพระหฤทัยอย่างสูงสุดในการตรัสรู้อย่างไม่เคยมีมาก่อน ถึงกับทรงเปล่งอุทานเย้ยตัณหา อันเป็นตัวการก่อให้เกิดสงสารวัฏฏทุกข์แก่พระองค์หลายเอนกชาติว่า "นับแต่ตถาคตท่องเที่ยวสืบเสาะหานายช่างเรือนคือตัณหา ตลอดชาติอันจะนับประมาณมิได้ ก็มิได้พบท่านเลย นับแต่นี้ไป ท่านจะทำเรือนให้ตถาคตไม่ได้อีกแล้ว กลอนเรือนเราก็ได้รื้อเสียแล้ว ช่อฟ้าเราก็ทำลายแล้ว จิตของเราปราศจากสังขารเครื่องปรุงแต่งมีกิเลสไปปราศแล้ว เราถึงความดับสิ้นไปแห่งตัณหาแล้ว" ในขณะนั้นมหาอัศจรรย์ก็บังเกิดมีขึ้น กล่าวคือ พื้นมหาปฐพีอันกว้างใหญ่ก็หวั่นไหว พฤกษาชาติทั้งหลายก็ผลิตดอกออกช่องามตระการตา เทพเจ้าทุกข์ชั้นฟ้าก็แซ่ซ้องสาธุการโปรยปรายบุปผามาลัยทำสักการะบูชา เปล่งวาจาว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอุบัติขึ้นแล้วในโลก ด้วยปีติยินดีเป็นเหตุอัศจรรย์ที่ไม่เคยมีมาก่อน เรื่องนี้จึงเป็นมูลเหตุให้มีการสร้างพระพุทธรูปปางตรัสรู เพื่อเป็นพุทธานุสสติ ฉะนี้แล

พระประจำวันศุกร์ คือ"ปางรำพึง"
 
พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถยืน พระหัตถ์ทั้งสองประสานกันยกขึ้นประทับที่พระอุระ (อก) พระหัตถืขวาทับพระหัตถ์ซ้าย
 
ประวัติย่อ...
ภายหลังจากที่ตรัสรู้ได้ไม่นาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งประทับอยู่ภายใต้ต้นไทร (อชปาลนโครธ) ก็ได้ทรงรำพึงถึงธรรมที่ได้ตรัสรู้นั้นว่าเป็นธรรมที่ละเอียดลึกซึ่งยากแก่การเข้าใจ จึงทรงรู้สึกอ่อนพระทัยในการที่จะนำออกแสดงโปรดสัตว์ แต่เพราะพระมหากรุณาคุณของพระองค์ ซึ่งได้พิจารณาเห็นว่าสรรพสัตว์มีภูมิต่างกัน จึงทรงพระดำริที่จะแสดงธรรม ตามภูมิชั้นแห่งปัญญาสรรพสัตว์นั้นๆเช่นนี้แล..........

พระประจำวันเสาร์ คือ"ปางนาคปรก"
 
พระพุทธรูปอยู่ในพระอริยาบถประทับ (นั่ง) ขัดสมาธิ หงายพระหัตถ์ทั้งสองวางซ้อนกันบนพระเพลา (ตัก) พระหัตถ์ขวาซ้อนทับพระหัตถ์ซ้ายเหมือนปางสมาธิ แต่มีพญานาคขนดร่างเป็นวงกลมเป็นพุทธบัลลังก์และแผ่พังพานปกคลุมอยู่เหนือพระเศียร
 
ประวัติย่อ...
ครั้งเมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับเสวยวิมุตติสุขอยู่ใต้ต้นจิก (มุจจลินท์) บังเอิญในช่วงนั้นมีฝนตกพรำๆ ตลอด ๗ วัน พระยานาคมุจลินท์ได้เลื้อยมาทำขนดล้อม พระวรกายของพระพุทธองค์ ๗ ชั้นแล้วแผ่พังพานปกไว้ในเบื้องบนเหมือนกั้นฉัตร ด้วยประสงค์จะกำบังลมฝนมิให้ต้องพระวรกาย.....ดังนี้แล....

 ::014:: ::005:: ::008:: ::008::  บ่มีปา๋งปะจำวันพระติคับ  ::005:: ::005::

 ::005:: ::005:: ไปก่อนเด้อ..........จักหน่อยสิถืกสันพ้าท่านสมศักดิ์ ::005:: ::005:: ::014:: ::014::

 ::014:: ::014:: ::014::สาธุ  ข้าพเจ้าไม่ค่อยถนัดธรรมะ  ถ้าธรรม.......................... ::005:: ::005:: ::005:: ::005:: ::005::

ผมถนัดทั้งทำมะ..และทำโมะ.....(ฮา)

ผมถนัดธรรมเดี๋ยวครับ ::005:: ::005:: ::005::

                   กราบสวัสดี  จขกท.คับแล่วกะคุณครูบารย์อาจารย์ทุกๆท่านคับ
                   คึดฮ้อดลมหนาวคับ  ยามคะเจ่ามีบุญมีทาน ::014:: ::014::


                                                        เทศน์แหล่ (http://www.youtube.com/watch?v=ZGgLS1RNbxs#)

มีบญอย่างเดียวบ่ได้ทานดอก ต้องมีคนมามาใส่บาตรก่อนจังสิได้ทาน (ต้องมีคนประเคนนำเด้อ)

สุภาษิตสอนหญิงสาว  ยุคใหม่ ปี 2010

ผู้หญิงสมัยนี้....

          ดีแต่ชอปปิ้ง อยู่นิ่งก็แดก      แจกยิ้มไปทั่ว เมารั่วทุกศุกร์      ความสุขอยู่ร้านเสื้อผ้า หิ้วพราด้าปลอม

         สวยพร้อมทุกเมื่อ   เบื่อเบื่อก็บีบี นั่งขี้ยังไม่ยอมวาง     สับรางขั้นเทพ ชอบเสพละครดราม่า

          แต่งหน้าไปหลับที่ห้องเรียน เขียนภาษาวิบัติ      วัดแทบไม่เคยไป ใกล้ไกลก็แทกซี่

          ตัดสินคนที่หน้าตา      อารมณ์แปรปรวน รักนวลสงวนนม     ชอบชมผัวคนอื่น นอนตื่นก็สาย

         คบผู้ชายที่ฐานะ แม่พระตอนแรก เลือกแดกแต่ของดี      ฟรังกี้ที่ประจำ รูปดำต้องปรับแสง

         ของแพงต้องต่อ บอกพ่อขอเงินค่าหนังสือ ได้มือถือใหม่มาแทน

       เสียเงินเป็นแสนทำหน้า มีสิวมีฝ้าถามหาถึงแพทย์      กลัวแดดมากกว่าผี ซีรีย์เกาหลีกูดูหมด

        ขนาดตดยังไม่ยอมรับ เป็นโรคขาดโทรศัพไม่ได้    ไม่สบายก็ไม่นอน ขอให้ได้อัพเดทสถานะ อ้อนหนุ่มก่อนถึงจะนอนได้

         หนุ่มคนไหนหลงเอาเป็นแฟนเมื่อไร มึงอย่าหวังได้นอกใจ กูเอามึงตายแน่นอน .....

แม่นค่ะ ถืกต้อง   ;)

ผู้ซาย ยุค 2010  ดี๊ดีเนาะค่ะ        ::005::

ดีหละเนาะ ปี 2011 แห่งสิดีกั่วนี้

ถ่าฟังปี 2011 ก่อนน้าค่ะ ::005:: ::005::

คริๆๆๆ

 ::005:: ::005::  คือคักเนาะ 

แต่หว่ากะยังเป็น 2010 นำคะเจ่าบ่ได้ดอก
ยังขาดอยู่หลายอย่างยุ  ::005:: ::005::

ขาดหลายอย่างปานนี้กะนางฟ้าท่อนั้นแหล่วเนาะ ;D ;D

 :D ;)

แบบผู้ซายเป็นจั่งได๋อ้ายอันเอามาเบิ่งแหน่

ผู้ซายบ่มีตำหนิ    อิอิอิ

เอ..ต้องถามซุมแมญิงเด้อ

ผู้ชายมีตำหนิหลายตั๊วครับ....ผมกะมีตำหนิอยู่หม่องโป้มือซ้าย...ตอนเป็นเด็กน้อยถืกมีดบาด......ฮา...(ตำหนิรูปพรรณ)

ผู้ชายยุค  2011
   ผมมีมาหน่อยหนึ่ง  ที่เหลือ พี่ๆ เขาพากันดีต่อเองผมว่า
    ข้อ ....ถึงว่าดำ   แต่กะดำหล่อ  ถึงจ่อย ข้อยกะกินหลาย  นอนตื่นสายข่อยกะบ่ ฟ้าว   
           

ผมต่อให้หน่อยนึง.....

                   สูงชลูดตูดปอด ยอดทหารม้า ชักปืนช้า แก้ผ้าเร็ว.............(ฮา)

สนทนาธรรมกะมีปาด... ::005::

ไปไสมาล่ะอู๋

อยู่นี้แหละครับ..แค่บ่ค่อยได้เข้ามาถามข่าวคาว ;D

ว่าแมนหนีไปบวชธุดงตามป่าแล้ว

      :OO :OO   คึดอยู่ครับ... ;D

 :OO :OO :OOไปบวชธุดง   สิหย่างพอสามโคกบ่หล่ะคือเป็นตาหนักบาตรแท่ ::005::

บ๋า...คู้ม้อนี้หุ่นดีแท้เด้อ..  เห็นอยู่ตั่ว.. ;D

  มีเถียงมีอ้างว่าหุ่นดีขึ้น  แสดงว่าตัดทางโลกได่แล้วสิบงชอีหลีตั้วหนิ  เดือนมกราสิได้ปืนใหม่บ่เล่นนำดอกซํนหน่ะย่านพาคนไปเฮ็ดบาป :D

เฮ้ดแล้วกะปงอาบัดได้.... ;D

  บวชสาบ่ไปเป็นมารผ้าเหลืองดอก ::005::

::014::   อนุโมธนาบุญนำครับ...  ::007::

คริๆๆ

ไผแหน่บ่เฮ็ดบาป

แมนตุ๊ ในโลกนี่บ่มีไผดอกที่บ่บาป

บาปทุกคนครับ.......พวกบ่บาปเลยคือพวกที่ยังบ่ทันได้เกิดครับ...เกิดมาปั๊บทำบาปปุ๊บเลยไผกะดาย

ตั้งนะโม  3จบ  กล่าว                                                              
                                                                             
"จงเป็นศุกร์ เป็นศุกร์เถอะ อย่าได้เป็นจันทร์ อังคาร พุธ  พฤหัสเลย                         
จงเป็นศุกร์ เป็นศุกร์ เถอะ  อย่าให้มีจันทร์  อังคาร พุธ พฤหัสอีกเลย                         
                                                                             
จงเป็นศุกร์  เป็นศุกร์ เถอะ  อย่าให้มีจันทร์ อังคาร พุธ  พฤหัสอีกเลย                         
                                                                                                                                                   
ข้าแด่นายจ้างผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอลากิจ ลาป่วย  อีกทั้งการลา                         
                                                                             
                                                                               
ทั้งหลายในวันนี้ ขอให้มีผลบังคับใช้ ในวันเวลาทำงานของข้าพเจ้า                             
                                                                             
                                                                               
ขอนายจ้างอย่าโทษโกรธเคือง ในตัวข้าพเจ้าและเพื่อนพ้องพนักงาน                             
                                                                             
                                                                               
ที่ขาดหายไปเลย ขอนายจ้างอย่าตัดคะแนน ขอนายจ้างอย่าตัดค่าแรง                         
                                                                             
                                                                             
เมื่อข้าพเจ้าหายง่วง  หายเมาแล้ว ข้าพเจ้าพร้อมเพื่อนพนักงานอีกทั้ง                         
                                                                               
                                                                             
โฟร์แมนและผู้จัดการในบางส่วน  จะกลับมาทำงานตามปกติ เพื่อมาฟัง                         
                                                                             
                                                                             
ข่าวประกาศโบนัส X เดือน หากแม้นคำอธิษฐานของข้าพเจ้าเป็นจริง                           
                                                                             
                                                                             
สัมฤทธิ์ผล  ข้าพเจ้าจะก้มหน้าก้มตา ทำงานรับใช้ นายจ้างและองค์กร                         
                                                                             
                                                                             
ต่อไปตราบจนชั่วฟ้าดินสลาย สาธุ สาธุ สาธุ"

อามะภันเต...................(ฮา)

สาธุ.................(ฮ่าๆๆๆ)

สาธุ 4 ขั่นซุปีโลดเด้อ ;D

 ;Dจารย์อัน ภาวนาได้ถืกใจลูกจ้างคักเนาะครับเนาะ สาธุ ๆ ๆ  ::014::

 ;Dคนดีชอบแก้ไข...คนจัญไรชอบแก้ตัว...คนชั่วชอบทำลาย..คนมักง่ายชอบทิ้ง...คนจริงชอบทำ...คนระยำชอบติ ::014:: ;D

      วันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓ เป็นวันที่พระพุทธศาสนาเบ่งบานหลังจากการแสดงปฐมเทศนาแล้ว มีพระอรหันต์เกิดขึ้นในโลก รวมถึงวันมาฆะบูชานี้แล้ว รวม ๑๒๕๐ รูป จึงจัดว่าเป็นวันที่สำคัญในการเริ่มต้นเผยแพร่พระพุทธศาสนา หลังจากที่มีจิตตั้งปรารถนามากว่า ๙๑ กัปในโพธิญาณ ที่สามารถสรุปหนทางแห่งการหลุดพ้นได้ด้วยวลีที่ว่า "ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ พระตถาคตทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น และความดับแห่งธรรมนั้น"

       ในช่วงค่ำที่มีการประชุมสงฆ์ นั้น พระสงฆ์ ๑๒๕๐ รูปมาประชุมกันโดยมิได้นัดหมาย และพระสงฆ์ทั้งหมดนั้นเป็นพระอรหันต์ที่พระพุทธองค์ทรงประทานบวชด้วยพระองค์ เอง ถือว่าเป็นการประชุมสงฆ์ครั้งที่ใหญ่ที่สุดหลังจากที่พระพุทธองค์ทรงตรัสรู้ ได้ ๙ เดือนในที่ประชุมสงฆ์ครั้งนั้น พระพุทธองค์ทรงสถาปนาพระสารีบุตรและพรโมคคัลลานะ ให้เป็นคู่อัครสาวก ด้วยบารมีที่สองท่านนี้บำเพ็ญมาจนเต็มเปี่ยมแล้ว

อยู่หน้าแรกเบิ่งแล้วเบิ่งอีก เลียดดังแตกซ๊ะ

เบิ่งแล้ว เบิ่งให้ซึ้ง เข้าให้ถึงธรรมะ

บรรลุโสดาบันแล้วคับ อ. ยุบหนอ พองหนอ นมหนอ ก้นหนอ อันนั่นหนอ โอยเลียดดังแตกอีกแล้วหนอ

ยุบหนอ พองหนอ ผมกะพอควบคุมได้อยู่...แต่พอมัน " แข็งหนอ" นี่....จักสิท่องบทได๋บาดนี่..........(ฮา)

ดีดหัวมันโลกหนอ...

 ::014:: ::009:: ::009::

เอาสากที่ตำบักพริกเคาะหัวมันโลดครับ เคาะปานหัวปลาค่อนั่นครับอ้ายสมศักดิ์  ::005:: ::005:: ::005::

มันต้องปลดปล่อยครับพี่

บ่ต้องทุบดอก ต้วยถ้วยแจ่วกะพอ ::007::

บ่ออกฮ้อนเป็นอาทิดพุ่นบ่ครับพี่ อิอิ

เมือบ้านเที่ยวนี้ ผบ.ผม เลาไปปักกฐินไว้ 10 กอง ไปทอดอยู่วัดเก่าๆวัดนึง.....เลยมีโอกาสได้พาครอบครับไปทอดกฐินอยู่วัดเก่านี้......

(http://image.ohozaa.com/i/5f8/xFsWJ.jpg) (http://image.ohozaa.com/view/4dh8u)

เก่าขนาดครับ สืบค้นเบิ่งแล้วเป็นวัดที่มีการประกาศเขตวิสุงคามสีมาไว้ตั้งแต่สมัยล้นเกล้ารัชกาลที่ 2 พุ้น......แล้วมีการทิ้งร้างไว้โดนหลาย จนปัจจุบัน ท่านเจ้าคณะอำเภอได้มีความคิดสิบูรณะ เลยบอกบุญมาหาผู้ใกล้ชิด...ผมใกล้ชิดเพิ่น กะเลยได้ไปทำบุญนำเพิ่น....

(http://image.ohozaa.com/i/371/NCzel.jpg) (http://image.ohozaa.com/view/4dhb9)

อนุโมทนานำครับ ::014::

แมนเก่าหรือว่าเฮ็ดบ่แล้วบุ

จักหล่ะ....เกิดบ่ทัน............(ฮา)

สร้างบ่แล้ว สงสัยบริษัทนั่นถืกขึ่นบัญชีดำ ออกหนังสือเวียนไปตามวันต่างๆแน่เลย

บ้าติ....บ่แม่นเขาสร้างบ่แล้ว....เขาสร้างแล้ว ใช้งานแล้ว แต่มันโดนหลายมันเลยฮ้าง.....หีบหาเงินมาซ่อยเพิ่นบูรณะนั่นน๊า......มีแบ๊งค์พันเก่าๆบ่ค่อยได้ใช้กะโอนมาให้ผมเอาไปทำบุญนำเพิ่นซะ อ.อัน.......

vbvb

คือกับวัดสะทังชายทะเล อ.เขาชัยสนเลย  ไปงานบวชว่าแมนตายย้อนโบสถ์พังทับซะน้อ

ท่านพุทธทาส เคยเขียนไว้ว่า.....

            " ...........การกุศลที่แท้จริงและสูงสุดนั้น คือการทำให้มนุษย์ได้รู้ถึงสิ่งที่มนุษย์ควรรู้ หรือจำต้องรู้ และให้ได้ถึงสิ่งที่ควรเข้าถึง หรือจำเป็นเข้าถึง กล่าวคือ.....ธรรมะที่ทำให้ใจสูง ได้แก่ การที่ใจสะอาด ปราศจากกิเลส.....ใจว่าง ปราศจากความเห็นผิด และใจสงบ ปราศจากความทุกข์ร้อนภายใน จะรู้หนังสือ-ไม่รู้หนังสือ, จะมีชีวิตสั้นหรือยาว, จะมีโบสถ์สำหรับสวดมนต์ทำพิธีหรือไม่มีก็ตาม ไม่สำคัญเท่ากับความสะอาด สว่าง และัสงบของจิตใจ ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเร่งด่วน หรือต้องการก่อนสิ่งอื่นใดทั้งหมด..............."


อ่านมาก็เล่าให้ฟังครับ......จะทำได้ตามท่านว่าหรือไม่.....ไม่เป็นไรครับ

สาธุครับ    ::014::

ท่านสมภาีรเจ้าของกระทู้ ไปเลาะหาแต่ไก่วัดอยู่บ่  คือบ่มาดูแลแหน่    ::005::

ไปหายิงไก่ป่า ผิดกฎหมาย คุ้มครองสัตว์ป่า  กะหากินไปวัดนี่หละ     




กะว่าแมนลบถิ่มไปแล้วเนาะ

............" จงจำไว้ว่า ถ้าปรารถนาความเมตตา และความเห็นอกเห็นใจจากผู้อื่น ก็ควรส่งกระแสใจที่ประกอบด้วยความเมตตา และความเห็นอกเห็นใจ ไปยังท่านเหล่านั้น แล้วจะได้รับความเมตตา และความเห็นอกเห็นใจจากท่านเหล่านั้นเช่นกัน นี่เป็นกฎของจิตตานุภาพ......"

- ท่านเจ้าคุณนรัตนราชมานิต(ธัมมวิตักโก) -

สาธุเด้อ

โอวาท หลวงปู่ชา :

".......ธรรมะเป็นสมบัติกลาง เป็นสมบัติสากล ไม่เลือก ชาติ ชั้น วรรณะไม่เลือกผิวพรรณ เมื่อใดปฏิบัติตาม ผู้นั้นย่อมได้รับความสะอาด สงบ สว่าง และร่มเย็น.......”


สาธุ.....

แม่นๆ  มื้อคืนก่อนนอน ส่งจิตส่งใจขอเลขเจ้าที่เจ้าทาง ขอพอให้มีเงินซื้อเหล้า ::005::
ค่อนแจ้ง ฝันหว่านกจุกที่เลี้ยงไว้ สี่โตหลุดจากกรง
ไล่คุบกะบ่อยู่
ตื่นมาบอกเมียไปตีเป็นเลข แล้วเผิ่นกะซื้อ เบิ๊ดไปสามพันกั่ว
ถืก64  46 จบเจือ  เมียหว่า วิหคสี่โต กะ 64 46 พะนะ
ได้ห้าพัน พี่น้องเอ๊ย  เลาซื้อมะลิมมะลอยไปเบิ๊ด เขาเว้าหยังกะซื้อนำเขา
เลขผัวบอกซื้อ70บาท ลวยตายล่ะผม ลบไป-มาเหลียพันเดียว ::013::

โอ๊ย........เขาให้สงบเพื่อเกิดความว่าง....นี่ผัดสิสงบหาเลข.....หืย.............ยังดีที่ถืกอยู่......(ฮา)

กระทู้นี้ยังอยู่ติ     ::005:: ::005::

พุทธพจน์....

                ยถา ภุตฺตญฺจ พฺยาหร......: จงทำงานให้สมกับอาหารที่บริโภค

(27/130)

โยมทั้งหลายจงจำไว้  "ทุกขตัว ทุกขถัวนัว"

ทุกข์ใครทุกข์มัน..........แก้กันเองนะโยม..........ฮา

ผมกะแก้กันกับเมียเกียบซุมื้อล่ะครับ ........ ยากนำทุกข์นี่ประจำเลย....  อิอิ

คนละแก้..........อันนั้นมันแก้ผ้าตั๊วญาครู.......บ่แม่นแก้ทุกข์...(ฮา)

ทางเหมิดทุกข์กะคือ  มีคนให้ยืมเงิน  ตอนเขาทวงจัง้ใช้อุเบกขาเป็นที่ตั้งเด้อโยม ::014::

เปลี่ยนคนทุกข์จากเฮา ไปเป็นคนอื่นทุกข์แทนติพี่เล็ก..........(ฮิๆ)

ดังขนาดอาจารย์พรชัย เจ้าอาวาส  อิอิ ....... ถ่ายรูปเสดถีนีภูเก็ต มาให้เบิ่งนำแหน่ ::008::

อ.อันเลาถ่ายแต่พวกฝรั่งแก้ผ้าตั๊ว อ.แหง

 4 อย่างในความเชื่อ(ศรัทธา)ของชาวพุทธ คือ
             1. ตถาคตโพธิสัทธา : เชื่อในการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า คือเชื่อว่า พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้จริง ได้พบความจริงแท้ด้วยพระองค์เองจริง
             2.กัมมสัทธา : เชื่อเรื่องกรรม เชื่อว่า กรรมมีจริง
             3. วิปากสัทธา : เชื่อเรื่องผลของกรรม เชื่อว่า ทำกรรมใดไปจะได้รับผลของการกระทำนั้นในเวลาใดเวลาหนึ่ง
             4. กัมมัสสกตาสัทธา : เชื่อว่า สัตว์มีกรรมของใครของมัน อันอาจเป็นกรรมจากอดีตชาติหรือปัจจุบันชาติ....

กฏแห่งกรรมเป็นจริง ไม่ต่างจากกฎทางวิทยาศาสตร์ : ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ( Action=Reaction ตามกฏของนิวตัน)

Theeb  =  Retheeb  อิอิ

แม่ดองเอื้อยใภ้ผมดีขึ้นหรือยัง อ.แหง...หือไล่คุบ-ไล่ตอดเลาแล้วเบาะ อ.แหงน่ะ...ฮึๆ

(http://image.ohozaa.com/i/c84/SkPcIQ.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/x8vfdMWA8BmyzWDJ)

(http://image.ohozaa.com/i/5fa/B2wsTF.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/x8vfqyb8ly7paZYt)

ขอบคุณท่านโปรเจคท์ใหญ่ที่ห่วงครับ
เลาสำบายขึ้นจักหน่อยแล้วครับ...
พอไคแหน่ เขตบึงกาฬกะให้เลาไปอบรมกรรมการประกวดกิจกรรมงานศิลปฯ วันที่ 2 ต.ค.
ไปเป็นกรรมการแข่งขันเฮ็ดขนมช่อม่วง วันที่ 4 พานักเรียนไปแข่งสวนถาดแบบแห้ง วันที่ 5
ลิโตนเมียคือกันครับ แต่มันเป็นสายงานคหกรรมศาสตร์ ที่เลาเฮียนมา กะเลยตามใจ
(บ่ได้สมัครเป็นกรรมการครับ แต่เขตสั่งมาเลย)
ส่วนผมกะสีบายๆเอายุ  แต่บ่ไหวครับ ซูนค่อยๆกะเจ็บแล้วแหม  หึย... ::012::

ดูโหวงเฮ้งแล้ว แกดูดี สุขภาพจิตแจ่มใส เป็นตา อ.แหงฮักเลาอยู่.....

ครับๆๆๆๆๆๆ

(เลาแอบเข้ามาอ่านดู้ดู๋ ละวังแหน่  อิอิ)

รับทราบ....

วันนี้เอาธรรมะท่าน ธมฺมวฑฺโฒภิกฺขุ มาฝากครับ....

" บุคคลชอบบ่นว่า ทำดีไม่ได้ดีนั้น เคยสำรวจไหมว่า ได้ทำดีขนาดที่จะได้รับผลดีหรือยัง....

การทำดีเป็นหน้าที่ของคนดี แต่การให้ผลดีเป็นหน้าที่ของกรรม เหมือนการหว่านไถเป็นหน้าที่ของชาวนา การออกรวงเป็นหน้าที่ของต้นข้าว  ชาวนาจะเร่งรัดไม่ได้...."

                                                                                                                                                                                                 (ธมฺมวฑฺโฒภิกฺขุ)

(http://image.ohozaa.com/i/e45/mTENPa.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x9UBmVPXxPxAEFo2)

ธรรม ย่อมคุ้มครอง(การถูกยืมตังค์ของ)ผู้ปฏิบัติธรรม.....ซ้าธุ ::014::

อดีตกาลผ่านไปไม่กลับหลัง  อนาคตก็ยังมาไม่ถึง
ปัจจุบันสิสำคัญควรคำนึง  ตรองให้ซึ้งคุณความดีมีหรือยัง

                                                            ปริปุณโณ

".....การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ 1
      การมีชีวิตดำรงอยู่ได้ 1
      การได้พบพระพุทธเจ้า 1
      การได้ฟังธรรมพระพุทธองค์ 1
      4 สิ่งนี้ เป็นสิ่งที่ได้มาโดยยากที่สุดในโลก....."

                                                 พุทธพจน์

ไตรลักษณ์(สามัญลักษณะ 3).....ความมีลักษณะเช่นเดียวกันแห่งสังขารทั้งปวง....
         1. อนิจจัง : ความไม่เที่ยงของสิ่งทั้งปวง
         2. ทุกขัง  : ความเป็นทุกข์
         3. อนัตตา : ความเป็นของไม่ใช่ตัวตน

                                    - ติกนิบาตอังคุตตรนิกาย 20/386 -

เกิดขึ้น - ตั้งอยู่ - ดับไป........เท่านั้นเอง

เราเคยได้ยินพระท่านสวดตอนรับผ้าบังสุกุลหน้าศพ....

" อนิจจา วตสังขารา อุปปาทะวะยะธัมมิโน อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ เตสัง วูปะสโม สุโข.."

แปลได้ดังนี้ครับ...

                        อนิจจา วตสังขารา.....สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ
                       
                        อุปปาทะวะยะธัมมิโน.........มีการเกิดขึ้นแล้วมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา

                        อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ.....ครั้นเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป

                        เตสัง วุปะสโม สุโข......การเข้าไปสงบระงับสังขารทั้งหลาย เป็นสุขอย่างยิ่ง


ขอชาวเราได้พึงสังวรเพื่อการไม่ประมาทครับ....
               

ข้อคิดจากเด็กวัดวันนี้....

                 " ทำอะไรไม่ผิดเลย ก็คือไม่ได้ทำอะไรเลย....Do no wrong is do nothing...."

                                            - เจ้าคุณนรรัตนราชมานิต (ธมฺมวิตกฺโกภิกขุ) วัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพมหานคร -

"...อาสวะกิเลส เปรียบเหมือนกับความมืดที่เราจมอยู่ มันเป็นการตัดหนทางดีของเราที่สำคัญที่สุด  เราจึงต้องมานั่งภาวนากำจัดมันเสียให้โดยเด็ดขาด เมื่อนั้นจิตจึงจะผ่องแผ้วสว่างไสว แล้วจะเห็นแจ้งในธรรมทั้งปวง....

      ดังนั้น เมื่อเรารู้หนทางบ้างแล้ว ก็ควรระงับกรรมเวร มิให้สืบต่อไปอีกเลย...."

                                                                                                            - หลวงพ่อแพ เขมังกโร (พระสุนทรธรรมภาณี) -
                                                                                                               วัดพิกุลทอง ต.ถอนสมอ อ.ท่าช้าง จ.สิงห์บุรี

งานคือเงิน เงินคืองาน บันดานสุก อิอิ

"....เวลาเป็นสิ่งเดียวในโลกที่ทุกคนได้รับเสมอหน้ากัน ไม่มีใครได้เปรียบหรือเสียเปรียบกันเลยแม้แต่คนเดียว แต่ใครจะใช้เวลาในแต่ละวินาทีอย่างมีค่า และคุ้มค่ากว่ากัน นี่แหละเป็นเรื่องที่น่าคิด...."


- หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม -
   อ.พรหมบุรี  จ.สิงห์บุรี