เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สืบเนื่องมาจากกระทู้(ถ้ายิงขโมยกำลังงัดบ้าน จะมีความผิดอะไรมั้ยครับ ของพี่ฉวาก) มีหลายคนรวมทั้งผมด้วยครับเกิดความสงสัยกรณี เราตื่นขึ้นมากลางดึกเนื่องจากเกิดเหตุการณ์มีบุคคลหรือกลุ่มบุคคลมีมากว่า 1 คนขึ้นไป ขโมยทรัพย์สินของเราขึ้นรถกำลังจะหนีไปแล้วเรายิงเข้าใส่ 3นัด เรามีสิทธิ์ที่จะยิงเข้าใส่รถเพื่อให้เป็นตำนิหรือรูปพรรณสันฐานเพื่อไว้แจ้งความได้ไหมครับ หรือว่าเกินกว่าเหตุไปหน่อย เราควรทำอย่างไรและจะมีความผิดประการใดบ้างครับ จากกรณีนี้ ขอพี่ๆช่วยตอบเป็นวิทยาทานด้วยนะครับ ::014:: ::014::

อืม...แต่ท้ามันพลาดไปโดนผู้ร้ายตายคาที่นี่คงผิดแน่ๆใช่มั้ยครับ รอฟังด้วยคนครับ

แล้วไม่กลัวโจรมันเอาไปแจ้งความหรือครับ ว่าขับรถมาจอดอยู่ดีๆแล้วโดนเรายิงใส่งานเข้านะครับ ไม่โดนใครอย่างน้อยก็โดนข้อหาพยายามฆ่า  ;D

ถ้าโจรขึ้นบ้านจริงๆก็ยิงไปเถอะครับ เอาแบบคาที่เลย อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดครับ ของแต่ละชิ้น เงินแต่ละบาทหามาด้วยหยาดเหงื่อครับ มาขโมยกันง่ายๆได้อย่างไร

ยิงทิ้งเสียให้หมดครับไอ้พวกโจรพวกนี้สังคมไทยจะได้ดีขึ้นบ้างครับ

เหตุผลในการขออนุญาตซื้อปืน
1. เพื่อการกีฬา หรือ
2. ปกป้องชีวิตและทรัพย์สิน

ก็ถ้าแน่ใจว่ามันงัดบ้าน ขนทรัพย์สินของเราขึ้นรถของมันแล้ว เตรียมจะหนีไปพร้อมกับทรัพย์สินของเรา ก็น่าจะยิงเพื่อปกป้องทรัพย์สินของเราไม่ให้สูญสิ้นไปนะครับ ผมว่าน่าจะยิงได้นะครับ

ถูกใจครับ

 ::002::  เจ้าของกระทู้คิดได้ไงอ่ะ  "ยิงเพื่อให้เป็นตำหนิหรือรูปพรรณ" ;)  ในทางกฏหมายผมคิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้นะครับ 


 ::002:: ยิงออกไป ๑ นัดนี่ก็ข้อหาพยายามฆ่าแล้วนะครับ  ;)

 :D

เหตุการณ์นี้เกิดนี้กับบุคคลใดคงตื่นเต้นน่าดู ทรัพย์สินหายไปคาตาทำตาปลิบๆ  ถูกผิดกฎหมายอย่างไรคนมีและใช้อาวุธปืนน่าจะศึกษาทำความเข้าใจกับตัวบทกฎหมายให้ดี มีสติเมื่อมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นใช้อาวุธอย่างสมเหตุสมผล คนร้ายมีปืนหรือไม่มี โทรศัพท์มีแจ้งเจ้าหน้าที่ก่อนเป็นดีครับ

เห็นด้วยครับ ผมเองคิดว่าอย่าไรก็ตามรอท่านผู้รู้แนะนำข้อกฎหมายให้ชัดแจ้งจะดีกว่า  ผมเองก็อยากแนะนำเช่นกัน แต่กลัวไม่สอดคล้องกับข้อกฎหมาย
อาจเป็นผลร้ายต่อท่าน จขกท. ครับ อย่าไรก็ตามผมเห็ว่ามีสติไว้ก่อนท่าจะดีกว่าครับ ทรัพย์สิทธุ์เงินทอง ผมว่าของนอกกาย หากไม่ตายหาใหม่ได้ครับ
เว้นเสียแต่ว่าภัยอาจถึงตัวจริง ๆ เมื่อนั้นค่อยลั่นไกน่าจะดีกว่าครับ (ความเห็นส่วนตัวครับ)


   หากผมพิมพ์ผิด ณ ที่ใด สมาชิกที่พบเห็นกรุณาแจ้งด้วยนะครับเพื่อผมจะได้แก้ไขต่อไป เพื่อให้เป็นผู้ใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง ขอบคุณล่วงหน้าครับ

ถ้าไม่ตื่นเต้น หรือมีสติหน่อย ใช้กล้องถ่ายรถคนร้าย หรือถ้าไม่ทันการณ์หยิบกล้องไม่ทัน จำหมายเลขทะเบียน ยี่ห้อรถ สีรถ จะดีกว่าใช้ปืนยิงเพื่อทำตำหนิ เดี๋ยวงานเข้าเรื่องจะยาว  ::014::

อันนี้ก็ไม่แน่ใจน่ะครับ แต่ขอแชร์ว่าถ้าเหตุผลยิงเพื่อป้องกันทรัพย์สินไม่ให้ถูกขโมยไป ผมว่าอย่ายิงที่ตัวถังรถจะดีกว่าครับ เพราะดูจะไม่สมเหตุสมผลสักเท่าใดในเหตุผลนี้ ผมว่าควรยิงที่ล้อยางซ่ะดีกว่า จะได้มีเจตนาที่ชัดเจนไปเลยว่าต้องการให้รถผู้ร้ายเป็นอัมพาต ไม่สามารถขับเคลื่อนต่อไปได้ น่าจะสมเหตุสมผลกับคำว่า เพื่อป้องกันทรัพย์สินไม่ให้ถูกขโมยไป  มากกว่าจริงมั๊ยครับท่าน และจะสามารถจับได้ทันควันอีกด้วย ::014::

เคยอ่านในหนังสือ อวป   

ใช้กระสุนที่มีเจตนาว่ายิงโดนแล้ว ไม่น่าตาย เช่นลูกซองเม็ดเล็กๆ

แต่ก็ต้องหาผู้เชี่ยวชาญ อาวุธไปเป็นผู้รับรองให้ด้วย ว่าไม่น่าจะตายจากกระสุนดังกล่าว

กลุ่มคนผู้เชี่ยวชาญกลุ่มนี้ มีรายชื่ออยู่ที่ศาลอยู่แล้วครับ 

จะไปเอาคนข้างบ้านที่มีปืนหลายกระบอกไม่ได้นะครับ

อืม.. เห็นด้วยครับ เป็นผมเห็นทรัพย์สินมีค่าของเรากำลังถูกเอาไปต่อหน้าต่อตา ก็คงจะหยุดรถคนร้ายที่ยางล่ะครับ

แต่มาคิดๆก็เสี่ยงอยู่เหมือนกันนะครับ เกิดพลาดไปโดนคนอื่นเข้าล่ะก็.. เรื่องใหญ่เลย !

ผมคิดว่า น่าจะได้นะครับ หากแน่ใจว่ามันขโมยของในบ้านเราไปจริง
หากเป็นเหตุซึ่งหน้า ยิงไปเลยครับ แต่หากไม่ใช่เหตุซึ่งหน้าหรือเราขับรถตามไปยิงนี่สิ น่าคิด

ผมเป็นสมาชิกใหม่นะครับ "กระบือน้ำกร่อย" ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

ก่อนอื่นขอให้ความเห็นในเรื่องนี้ก่อนครับ :D

ตามประมวลกฎหมายอาญา บุคคลจักต้องรับผิดทางอาญาก็ต่อเมื่อกระทำความผิดอาญาโดยเจตนา…

เมื่อเจ้าของกระทู้เห็นกลุ่มคนร้ายกำลังขนทรัพย์สินของเราขึ้นรถ และกำลังจะหนีไป เจ้าของกระทู้จึงใช้อาวุธของตน เล็งยิงเข้าใส่รถของคนร้ายเพื่อให้เป็นตำหนิหรือรูปพรรณสัณฐานเพื่อไว้แจ้งความ
ต้องถือในเบื้องต้นก่อนว่า (ย้ำว่าเบื้องต้นก่อนนะครับ) เจตนาของท่านมิได้ประสงค์ต่อชีวิตคนร้าย เพราะเจตนาที่จะยิงรถยนต์ของคนร้าย มิใช่ตัวคนร้าย
จึงถือว่าท่านมีเจตนาต่อทรัพย์สินคือรถของคนร้าย อันเป็นความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ มิใช่เป็นความผิดฐานพยายามฆ่า เพราะท่านไม่มีเจตนาที่จะฆ่าคนร้าย

แต่ประมวลกฎหมายให้ความหมายของคำว่าเจตนา หมายถึงผู้กระทำ กระทำโดยประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการกระทำนั้นด้วย
๑. ประสงค์ต่อผล คือ เจตนาที่จะยิงคู่อริให้ตาย ทุบรถคนอื่นให้เสียหาย เจตนาชกไปที่ใบหน้าให้ได้รับบาดเจ็บตรงๆ
๒. ย่อมเล็งเห็นผล คือผู้กระทำไม่ประสงค์ที่จะฆ่าหรือทำร้ายผู้อื่น แต่จากการกระทำ ผู้กระทำสามารถที่จะคาดหมายได้ว่า หากกระทำอย่างนั้นไป อาจจะก่อเกิดผลถึงแก่ชีวิต ร่างกาย หรือทรัพย์สินของผู้อื่นได้

ยกตัวอย่างในเรื่องนี้ ผู้กระทำไม่มีเจตนาที่จะฆ่าคนร้าย ในเบื้องต้นเพราะเจตนายิงรถของคนร้าย แต่การที่ผู้กระทำเห็นอยู่แล้วว่าคนร้ายอยู่บริเวณรถยนต์ หรือในรถยนต์ซึ่งกำลังจะออกไป การที่ท่านใช้อาวุธปืนยิงใส่รถคนร้าย โอกาสที่กระสุนจะพลาดเป้าหรือทะลุไปโดนคนร้ายย่อมมีอย่างแน่นอน ดังนั้น แม้เจตนาของท่านมิได้ที่จะยิงคนร้ายก็ตาม แต่การยิงปืนใส่รถยนต์ที่มีคนอยู่ในรถ หรือบริเวณรถ ท่านย่อมเล็งเห็นได้ว่ากระสุนอาจไปโดนคนในรถได้ แต่ยังยิงใส่รถไป ตรงนี้อาจจะถือว่า ท่านมีเจตนาฆ่าผู้อื่นโดยย่อมเล็งเห็นผลได้ครับ

เทียบคำพิพากษาที่ ๓๕๐๙/๒๕๔๕ การที่จำเลยใช้อาวุธปืนซึ่งเป็นอาวุธร้ายแรงยิงเข้าไปในห้องนอนของผู้เสียหายนั้น จำเลยย่อมเล็งเห็นผลได้ว่า กระสุนปืนอาจถูกผู้เสียหายถึงแก่ชีวิตได้ มิใช่เป็นกรณีที่จำเลยยิงปืนเพียงเพื่อขมขู่ผู้เสียหายเท่านั้น จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตาม ป.อ. มาตรา ๒๒๘, ๘๐

คดีนี้จำเลยรู้ว่าผู้เสียหายนอนอยู่ในห้อง แต่ไม่เห็นตัวว่าผู้เสียหายอยู่ตรงไหนบริเวณใดของห้อง แต่ก็ยังใช้อาวุธปืนยิงใส่ห้องนอนผู้เสียหาย โดยเจตนาแรกเพื่อข่มขู่เท่านั้น แต่ศาลมองว่าการที่จำเลยใช้อาวุธปืนยิงไปในห้องนอนของผู้เสียหายจำเลยย่อมเล็งเห็นผลได้ว่า กระสุนปืนอาจถูกผู้เสียหายถึงแก่ชีวิตได้ ดังนั้น เมื่อกระสุนไม่โดนผู้เสียหายก็ตาม จำเลยก็ต้องรับผิดฐานพยายามฆ่า มิใช่ข่มขู่เสรีภาพ

ดังนั้นการใช้อาวุธปืนยิงรถยนต์ในขณะที่คนร้ายอยู่ในรถหรืออยู่บริเวณรถ จึงสุ่มเสี่ยงต่อความผิดฐานเจตนาฆ่าผู้อื่นโดยเล็งเห็นผลมากครับ

แต่อย่างไรก็ดี แม้ความผิดที่อาจจะได้รับ ไม่ว่าเป็นทำให้เสียทรัพย์ หรือพยายามฆ่าเนื่องจากเจตนาโดยเล็งเห็นผลก็ตาม แต่การกระทำดังกล่าว ก็เป็นการกระทำไปเพื่อป้องกันทรัพย์สินของตนเพื่อมิให้คนร้ายเอาทรัพย์ของเราไป

เทียบคำพิพากษาฎีกาที่ ๒๗๑๗ /๒๕๑๘ ผู้ตายเข้ามาลักลอบตัดฟันต้นข้าวโพดของมารดาจำเลยใน เวลากลางคืนจำเลยซึ่งอาศัยอยู่กับมารดาได้ไปพบเห็น ย่อมมีสิทธิกระทำการเพื่อป้องกันสิทธิในทรัพย์สินของมารดาได้

เมื่อการใช้อาวุธปืนยิงรถคนร้ายเพื่อสร้างตำหนิของรถให้สามารถติตามจับกุม หรือทราบถึงตัวคนร้าย ผมมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการหนึ่ง เพื่อป้องกันสิทธิในทรัพย์สินของเราครับ  แต่ส่วนจะถือว่าเกินกว่าเหตุหรือไม่นั้น คงต้องพิจารณาจากผลที่เกิดขึ้นว่ามีผู้ใดได้รับบาดเจ็บหรือไม่ รวมทั้งพฤติการณ์ และสถานการณ์ ว่าฉุกเฉินถึงขั้นที่จะต้องใช้อาวุธปืนยิงหรือไม่อีกครั้ง

ซึ่งในมุมมองผม การใช้อาวุธปืนซึ่งมีอนุภาพร้ายแรงยิงไปที่รถยนต์ของคนร้ายซึ่งมีคนร้ายอยู่ในรถหรือบริเวณรถซึ่งอาจเป็นความผิดฐานพยายามฆ่าโดยเล็งเห็นผล ถึงสามนัด ทั้งที่เราอยู่ในบริเวณที่ที่ปลอดภัยเนื่องจากคนร้าย อีกทั้งยังสามารถใช้โทรศัพท์แจ้งเหตุเพื่อให้เจ้าพนักงานตำรวจสกัดจับ หรือสามารถใช้วิธีอื่นใดเพื่อให้คนร้ายหยุดกระทำได้ แนวโน้มอาจจะออกไปเป็นแนวทางที่เกินกว่าเหตุได้

แต่ก็มีข้อคิดเห็นซึ่งได้จากการสนทนา มาว่า หากผู้กระทำมีความชำนาญใช้อาวุธปืน (นักกีฬา , ผู้ฝึกอบรม , เจ้าหน้าที่ที่มีความชำนาญในการใช้อาวุธปืน) สามารถควบคุมทิศทางได้ดี ทั้งอาวุธปืนที่ใช้มีมาตรฐานสูง และใช้อาวุธปืนนั้น เล็งยิงซุ้มล้อเพื่อให้ยางแตกจนคนร้ายไม่สามารถเคลื่นรถพาทรัพย์เราไป หรือสร้างตำหนิ เพื่อง่ายต่อการสังเกตและตืดตาม
 แม้มีคนร้ายในรถก็ตาม แต่จุดที่ผู้ยืงเจตนาให้กระสุนไปโดนรถ อยู่ห่างจากจุดที่มีบุคคลอยู่พอสมควร  หากสืบให้ศาลเห็นได้ ดังนี้ อาจถือว่าผู้กระทำมีเจตนาทำให้เสียทรัพย์ มิใช่พยายามฆ่าโดยเล็งเห็นผล  เพราะผู้ยิงมีความชำนาญในการใช้อาวุธปืนสามารถควบคุมการยืงได้  ทั้งการยิงบริเวณซุ้มล้อเพื่อให้ยางแตก เพื่อทำให้คนร้ายไม่สามารถขับรถขนทรัพย์สินของเราไปได้ น่าจะถือว่าเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุก็ได้ครับ

แต่อะไรก็เป็นไปได้ครับ

ทางที่ดี โทรแจ้งเหตุร้าย จำลักษณะรถป้ายทะเบียน
หรือหากไม่ทันแล้วก็ยิงขู่ไปในทิศทางอื่น เผื่อคนร้ายจะหยุดหรือวิ่งไป เราได้ไม่ต้องเหนื่อยต่อสู้สู้หรือวิ่งเต้นทำคดี น่าจะดีกว่า

แต่ถ้าขู่แล้ว คนร้ายชักปืนสู้ ทีนี้ก็คงต้องวัดกันหน่อยละครับ  ;D ;D

ปล. ความเห็นของผมส่วนตัวนะครับ อาจไปอ้างอิงอะไรไม่ได้ ;D

 ::014:: ที่ได้พบเห็นมา คนยิงเพื่อป้องกันทรัพย์ มักต้องเสียทรัพย์มากกว่าทรัพย์ที่จะป้องกัน   :D

ชั่งสังเกตุนะครับท่าน ก็จริงน่ะครับ  ;D

นี่ไงครับที่เขาว่า  กฎหมายจะศักสิทธิ์เมื่อคนเคารพกฎหมาย   ยกเว้นขโมย,โจร,ผู้ร้าย   พูดยากเนอะ.......

ขอบคุณครับท่าน นายสิงห์กลิ้ง ที่ให้ความรู้ +1 ครับ ::014:: ::014:: ::014::  สรุปประชาคนคนธรรมดา(ที่มีปืน)คงต้องยืนมองตา ปริบๆ ปล่อยให้ทรชน ทำตามใจ เพราะกฏหมาย ไม่อื้อให้เจ้าทรัพย์ ได้ผลประโยชน์เนื่องจากผลการกระทำของทรชน นั้นๆ  ::004:: ::004:: ::004::

................บางครั้งเสียทรัพย์เล็กๆน้อยๆให้โจร.......ดีกว่าเสียเวลาขึ้นศาล............เสียเงินทองมากกว่าโจรขโมยเอาไปเสียอีกครับ.................ถ้าไม่เจอจะๆอย่าลงมือเลยครับ............................ ::014::

    สรุปว่า กฎหมายก็ยังให้วามคุ้มครองต่อวิชาชีพโจรมากกว่าชีวิตและทรัพย์สินของเรา ที่หามาด้วยวามยากลำบาก
ด้วยหยาดเหงื่อและแรงกาย เช่นรถยนต์หนึ่งคัน ไปดาวน์และผ่อนส่ง ใช้เวลาหลายปีกว่าจะผ่อนหมด แต่คุณโจรใช้
เวลาไม่กี่นาทีในการขโมย เราเข้ามาเห็นเหตุการณ์ ทั้งๆที่เราขอมีใช้อาวุธปืนเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน แต่กลับ
ไม่ได้สิทธิ์หรือมีสิทธิ์ที่จะใช้
    งั้นพวกเราไปเป็นโจรผู้ร้ายกันดีกว่า กฎหมายให้ความคุ้มครองพวกโจรดีถึงขนาดนี้ ไม่แปลกใจแล้ว ทำไมโจรถึง
เต็มบ้านเต็มเมือง ถูกจับได้ก็รับโทษสถานเบา ไม่กี่เดือนก็ออกมาก่อกรรมทำเข็ญได้อีก
    เคยคิดว่าชีวิตของพวกโจรผู้ร้ายมันไร้ค่า เข้ามาลักขโมยของเราก็ซัดมันไม่ต้องเลี้ยงไว้ ผมเปลี่ยนใจแล้วครับ มี
โอกาสขอเป็นผู้ร้ายเองดีกว่าแบบนี้ กฎหมายให้ความคุ้มครองและรับประกันความปลอดภัยให้

..................เห็นจะถูกต้องครับ.............ทำผิดติดคุกไม่กี่ปีก็ออกครับ..............แต่ชาวบ้านลำบากแทบตายกว่าจะหาเงินทองมาได้.................ทำใจครับ...ทำอะไรไม่ได้............... ::014::

"คนยิงเพื่อป้องกันทรัพย์ มักต้องเสียทรัพย์มากกว่าทรัพย์ที่จะป้องกัน"

บวก 1 ครับพี่ธำรง เ็ป็นข้อคิดที่ดีจริงๆ ครับ ผมได้ความคิดอะไรสักอย่างแล้ว ขออนุญาตยกไปตั้งกระทู้ข้อคิดเตือนใจชาวปืนนะครับ

ดูเรื่องกฎหมายแล้วผมนึกน้อยใจในสิทธิ์ของประชาชนครับ
ประชาชน ชาวบ้านทั่วไป กว่าจะหาเงินมาซื้อ อวป.มาปกป้องชีวิตและทรัพย์สิน
กว่าจะได้รับใบอนุญาตต่าง ๆ นานา ก็ลำบากลำบน บางท่านกว่าจะทำเรื่องขออนุญาต ผบ.ทบ.
(ผู้บัญชาการที่บ้าน) ได้...แต่...พอขโมยมันขึ้นบ้านเรา ในสถานการณ์จริง...
กลับต้องมาพิจารณาว่าสถานการณ์แบบไหนสมควรจะต้องยิง ต้องดูว่ามันมีอาวุธอะไรมาด้วยหรือเปล่า
ยิงไปแล้วสมควรแก่เหตุหรือไม่ ยิงไปแล้ว เรื่องราวอะไร ๆ ต่าง ๆ มันจะประเดประดังเข้ามาในชีวิตครอบครัวมากน้อยแค่ไหน
ไหนจะต้องเสียเงินเสียเวลาขึ้นโรงขึ้นศาล
.....มี อวป.ไว้เพื่อปกป้องชีวิตและทรัพย์สิน คงไม่ต่างอะไรกับมีไว้เพื่อไว้ยิงเป้ากระดาษกระมังครับ.....
 ::004::

แค่ปืนที่ไม่มีหัวกระสุนก็โดนข้อหาพยายามฆ่าได้แล้วครับ...

191 ก่อนครับเบื้องต้น
1911 ถ้าไม่ทันการครับ
สุดท้ายว่ากันที่ ศาล ครับ

ถ้าดูตามหลักโดยผิวเผินแล้ว อาจจะมองดูว่าการป้องกันชีวิตและทรัพย์สินของสุจริตชน ช่างลำบากจัง  ::004::

แต่เหตุผลตามหลักกฎหมายและคำพิพากษาของศาล ที่ศาลจะพิพากษาให้บุคคลใด ที่ใช้อาวุธปืนยิงบุคคลใดบุคคลหนึ่งจนถึงแก่ความตายโดยเจตนา โดยที่ผู้ใช้อาวุธปืนยิงนั้น ไม่มีความผิดอาญาใดๆติดตัวเลย แถมส่งผลไปยังบิดา มารดา บุตร ภรรยา ของผู้ตาย ไม่สามารถที่จะเรียกร้องค่าเสียหาย ค่าขาดอุปการะ ค่าปลงศพใดๆ ในทางแพ่งกับผู้ยิงได้เพราะถือว่าเป็นการป้องกันโดบชอบด้วยกฏหมาย ก็ควรที่จะมีหลักเกณฑ์ในการใช้สิทธิป้องกันที่เคร่งครัดและรอบคอบพอสมควร

มิฉะนั้นแล้ว หากมีการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมายที่ไม่ร้ายแรงหรือไม่น่าที่จะถึงขั้นต้องใช้อาวุธปืน เช่นคนเดินผ่านหน้าบ้าน เข้าใจว่าเป็นขโมยก็ยิง วัยรุ่นเดินเข้ามาหาคนเดียวโดยไม่มีอาวุธก็ยิงไว้ก่อนโดยไม่รู้ว่าเขาจะเข้ามาถามทางหรือเอาเรื่อง เด็กๆอยากกินมะม่วง จึงแอบสอยเรามาเห็นพอดีก็ยิง โจรขโมยของเรา เราเห็นก็เปิดไฟ คนร้ายตกใจจึงวิ่งหนี เราก็ยิงไส่ไปหมดแม๊ก ฯลฯ โดยกฎหมายและศาลกำหนดตายตัวว่า ไม่ว่าจะมีการละเมิดต่อกฎหมายมากน้อยเพียงใด ร้ายแรงหรือไม่ หรือแม้แต่การละเมิดแม้เพียงนิดเดียว ผู้ยิงสามารถใช้สิทธิป้องกันได้โดยใช้อาวุธปืนยิงคนร้าย ผู้มาละเมิดได้ทันที โดยถือว่าไม่มีความผิดทุกกรณี และถือว่าเป็นเรื่องที่พอสมควรแก่เหตุทุกกรณี

 ผมว่างานนี้ คงจะต้องเตรียมเงินค่าธรรมบุญงานศพไว้มากๆ เพราะงานนี้คงอ้างว่าป้องกันแล้วยิงกันเป็นว่าเล่นละครับ

ดังนั้นจึงเป็นเหตุผลของกฎหมายและศาล จึงต้องวางกฎเกณฑ์ที่เคร่งครัดพอสมควร ว่าอย่างใดเป็นป้องกัน อย่างใดพอสมควรแก่เหตุ หรืออย่างใดเกินกว่าเหตุไว้ เพื่อมิให้ใช้สิทธิป้องกันได้อย่างว่าเล่น :)

ในมุมมองผม การที่กฎหมายและศาลวางหลักว่า  อย่างไรถึงจะมีภยันตรายอันใกล้จะถึง อย่างไรถือว่าร้ายแรงพอสมควรแก่เหตุที่สามารถใช้อาวุธปืน หรืออย่างไรที่สมควรงดใช้อาวุธปืนก่อนนอกจากคนร้ายยังคงมุ่งประสงค์ต่อชีวิตจึงใช้ได้ หรือเหตุการณ์แบบใด จึงสามารถใช้อาวุธปืนยิงได้ ก็เพราะต้องการคุ้มครองสุจริตชน และเป็นการคุ้มครองประชาชนทั่วไป ไม่ให้โดนใช้สิทธิป้องกันอย่างพร่ำเพรือเช่นกัน

ดังนั้น กฎหมายจึงได้บอกให้เรา ผู้จะใช้สิทธิป้องกัน ให้ระมัดระวัง รอจังหวะสักนิด หากว่ายังอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่จำเป็นต้องใช้ปืน ก็ไม่ควรใช้ปืนก่อน ใช้อย่างอื่นก่อนได้ไหม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ให้ใช้สิทธิเลย เช่นหากมีพฤติการณ์ร้ายแรง หากมัวรอ อาจเป็นอันตรายแก่ชีวิตร่างกายแน่ๆ หลักกฎหมายและศาลก็เปิดโอกาสให้ตอบโต้ได้ทันทีเช่นกัน ทั้งนี้ เพื่อให้เราในฐานะผู้เสียหาย ยังคงมีฐานะผู้เสียหายที่แท้จริงตามกฎหมายนั้นเอง

เพราะหากคนที่กล่าวว่าตนเองเป็นผู้เสียหายและเป็นสุจริตชน แต่พอมีอะไรนิดอะไรหน่อย มุ่งจะยิงคนอื่นหรือมุ่งที่จะเข้าประหัตประหารอย่างเดียวโดยไม่คำนึงถึงผลที่จะเกิดขึ้นภายหลัง ทั้งฝ่ายตนเอง และฝ่ายที่ถูกยิงเสียชีวิต

ดังนี้แล้วคงจะเรียกว่าสุจริตชน ก็ไม่เต็มปากนัก :D

เรื่องจริงซะส่วนใหญ่ด้วยครับพี่ :D

เห็นด้วยครับ ::002::

คิดให้ดีนะครับ ถึงเขาจะเลว แต่โทษของเขาเราสมควรพิพากษาเอาถึงตายหรือเปล่า

เห็นด้วยกับนายสิงห์กลิ้ง....ครับ
     เพื่อนพี่น้องชาวปืน...อย่าน้อยใจกฏหมายบ้านเมืองนะครับ
         ความยุติธรรม อยู่ที่ความพอใจของทุกฝ่ายแหละครับ....

เปลี่ยนจากหยิบปืนมายิงโจร เป็นหยิบกล้องมาถ่ายดีกว่าครับ
แต่ถ้าไม่มีกล้อง เป็นผมก็ไม่รู้จะทำงัยเหมือนกันครับ   ::004::

ผมว่าน่าจะทำได้นะครับเพราะปืนทุกรุ่นเป้าทดสอบหรือรับรองกลุ่มกระสุนว่าระยะเท่านี้สามารถทำได้กี่นิ้ว
เราก็เอาตรงนี้มายืนยันแล้วก็คุยข่มไปเลยว่าระยะแค่นี้ถ้าจะยิงให้ตายไม่ยาก

อีกหนึ่งเสียงครับ

ต่อไปถ้าเห็นคนร้ายกำลังขโมยของเราขึ้นรถ คงต้องตะโกนบอกว่า "ยังเอาไปไม่หมด กลับมาก่อน เหลือปืนอีกกระบอก  "

ตอนขอมีอาวุธปืนก็บอกว่า ขอมีเพื่อป้องกันชีวิตและทรัพท์สินแท้ๆ แต่ถึงเวลาจริงๆกลับใช้ไม่ได้   :~)

 ;)ขอขอบคุณพี่ๆ และทุกๆท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นนะครับ ก่อนอื่นขอบอกอีกนิดหนึ่งนะครับว่าเป็นเหตุการณ์สมมุติครับ เพียงเพราะว่าผมเองสงสัยว่าสามารถทำได้หรือไม่ประการใดครับในรูปแบบกรณีที่ตั้งเป็นกระทู้   ทำให้ทราบว่าการใช้ อวป.เพื่อป้องกันทรัพย์สินเราจะต้องรอบคอบและพึงระวังเรื่องใดบ้าง (แต่น่าเศร้านะครับ ต้องการให้เป็นตำหนิไว้แจ้งความเรายังโดยข้อหาพยายามฆ่า :~))  ส่วนตัวผมเองคิดว่าเราควรล้อมรั้วบ้านเราให้แน่นหนาดีที่สุดครับ (ติดกล้องซัก 3ตัวเป็นอย่างน้อยน่าจะดีกว่าขึ้นศาลครับ ::002::)

ไม่ควรด่วนสรุปเช่นนั้นครับ
กฎหมายเป็นกติกาของสังคมที่เขียนเอาไว้ล่วงหน้า
กฎหมายเป็นหลักประกันสิทธิเสรีภาพของคนในสังคม
กรณีที่สมมุติที่ยกมาทั้งสองฝ่ายคือขโมยและเจ้าทรัพย์ต่างอยู่ภายใต้กติกาหรือกฎหมายเดียวกัน
จึงได้รับการคุ้มครอง และอาจถูกลงโทษตามกฎหมายได้ทั้งสองฝ่าย แต่อาจจะผิดคนละฐานความผิด คนละมาตรา

ขโมย ถูกกล่าวหาว่า ลักทรัพย์ หรือวิ่งราวทรัพย์ ถ้าพลาดถูกจับ กฎหมายยังให้โอกาสพิสูจน์

เจ้าทรัพย์ิยิง(ไปยัง)ขโมย อาจถูกกล่าวหาว่าเจตนาฆ่า แต่กฎหมายก็ให้โอกาสพิสูจน์

การพิสูจน์ความผิดความบริสุทธิ์ กติกาสังคม(คือกฎหมาย) กำหนดให้มีกระบวนการยุติธรรมตั้งแต่ตำรวจ อัยการ และศาลเป็นผู้วินิจฉัยตามบทบัญญัติของกฎหมายในท้ายที่สุด ไม่ใช่ปล่อยให้เราคิดเอง วินิจฉัยเองว่าฝ่ายตรงข้ามควร"โดน"อะไรแค่ไหน

อ่านถึงตรงนี้ถ้ายังตะหงิดๆ ในใจ ก็อยากให้ลองคิดอีกมุมหนึ่งว่า ถ้าลูกหลานเราบังเอิญไปลักเล็กขโมยน้อยจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม แล้วพลาดพลั้งถูกไล่ยิงจนบาดเจ็บ ล้มตายบ้าง เราจะเข้าใจว่ากฎหมายมีเจตนารมณ์เพื่อเป็นหลักประกันหรือคุ้มครองให้แก่ทุกคนครับ

แล้วมีปืนไว้ทำไมเนี่ย

 ::010:: ::010:: ::010:: ::010::

กฎหมายทำให้คนเท่าเทียมกัน แม้กระทั้งโจร