เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สมมุติว่า

ถ้าผมขับรถกลับบ้านและระหว่างทางกลับ ผมได้จอดรถลงไปซื้อบุหรี่ บังเอิญไปเจอเหตุ นาย ก. กับ นาย ข. กำลังทะเลาะกัน
จากนั้นผมเห็น นาย ก.ใช้มีดแทง นาย ข.จนล้มลง ขณะนั้นในที่เกิดเหตุและบริเวณใกล้เคียง ไม่มี จนท.ตำรวจอยู่เลย 
ผมจึงโทรแจ้งตำรวจทันที แต่เมื่อ นาย ก.เห็นผมโทรแจ้งตำรวจจึงวิ่งตรงมาหาผม โดยที่ในมือยังถือมีด ที่ใช้แทงนาย ข.อยู่
ในกรณีนี้ ผมจึงตัดสินใจวิ่งไปที่รถแล้วหยิบปืนในรถ มายิงใส่ นาย ก. ผมจะมีความผิดมั้ยครับ

เหตุผลที่ผมมีปืนในรถเพราะเพิ่งกลับมาจากสนามยิงปืน
ระยะห่างของ นาย ก.กับผม ประมาณ 15 เมตร และร้านที่ผมซื้อของห่างจากรถ ประมาณ 5 เมตร
และที่สำคัญผมไม่ได้เป็นตำรวจนะครับ

รบกวนสอบถามเพื่อให้หายสงสัยหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ

 ::014:: ::014:: ::014::

 :-\ เบื้องต้นคือโดนจับแน่นอนครับ แล้วค่อยไปสู้คดีว่าเป็นการป้องกันตัวโดยชอบหรือไม่ภายหลัง :-\

ประเด็นน่าสนใจรอความรู้ต่อครับ

 ::014::สวัสดีครับ ::014::

 :OOประเด็นใก้ลตัวมากขอตามมาฟังครับ ::002::

ไม่รอให้เขาทิ้งมีดแล้ววิ่งหนีก่อนล่ะครับ(เห็นปืน) มีความผิดหรือไม่แต่โดนจับแน่นอน เกินกว่าเหตุหรือไม่เกินอยู่ที่ศาลจะพิจารณาครับ

ทุกอย่างอยู่ที่ ศาลท่านจะพิจารณาครับ ทนายดีไม่มีปัญหาครับ
แต่โดนจับไปสอบส่วนแน่นอนครับ

ตามกฎหมายคุณต้องถูกแทงก่อนครับ  ถึงยิงได้โดยไม่ผิด  :<< 

แต่ก็ต้องดูระยะด้วยว่าคนที่จะมาแทงเราอยู่ห่างเท่าไหร่ 

ถ้าหลักความเป็นจริงคงไม่มีใครรอให้โดนแทงก่อนแล้วค่อยยิง  ::011::

ยิงป้องกันตัวต้องถึงคราวที่มีภยันตรายมาถึงตัวจริง ๆ  ครับ  ::012::

ยิงก่อนโดนแทงโดยที่คนร้ายมีอาวุธอาจจะมีความผิดแต่น้อยครับ อาจติดคุกไม่กี่ปี

หรือรอลงอาญาเพราะคนร้ายมีอาวุธ  แต่ทั้งนี้ก็แล้วแต่ศาลจะตัดสิน   ::014::

รอผู้รู้อีกทีครับ  ;D

เข้ามารับความรู้ เป็นเรื่องใกล้ตัวจริงๆครับ รอท่านผู้รู้มาตอบ

            15ม.เป็นภัยใกล้ตัวหรือยัง   อันนี้คงต้องพึ่งศาลครับ   แล้วมีอีกนิดครับ  มีปืนมาด้วยเพราะเพิ่งกลับจากสนามยิงปืน    และสามารถนำออกมาใช้ได้ทันทีแสดงว่าไม่ได้แยกลูกแยกแม่ ปืนไม่ได้อยู่ในกล่องและล็อกไว้  พูดง่ายๆว่าพกพาแบบพร้อมใช้ครับ ::014::

ตามนี้เลยครับ...

http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=32218.0 (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=32218.0)

ขึ้นศาล หาทนายความ

ผมขอถามพี่ทุกๆคนนะครับน้องไหม่นะครับ

ท้ามีคนปะมาน5-20คนมีรดมีปืน(แมน3กะบอก)และอาวุธมีด(มาก)

คับรดตามผมแล้วบอกไห้ผมจอดรดแต่ผมกลัวเลยขับหนี(โช125CCแต่ง)แล้วเขาก็ด่า****แล้วก็ยิงปืนมาทางผมแต่ไม่โดน

แล้วผมก็โทรไป191แต่เขาบอกว่าแปบ1ดะผมไปดุไห้ครับที่ไหนหลอแทมไหนหลอ(อล่วก็ไม่มีหมาขอโทษครับใครมาเลย)

พออีก4-5วันผมเห็นคนที่ยิงผมมันมากับเพื่อนๆมันปะมาน10กว่าคนมีนก็เห็นผมมันก็วิ่งมาผมตกใจมากมันอาวปืนมาจ่อที่หัวผมเลย
ผมเลยนึกว่าตายเป็นตายแย้งปืนมันมาแล้วก็ได้แต่เพื่อนมันยิงผม1นัดโดนที่หลัง(แต่ไม่เป็นไรลุกมันด้านมังครับ)ผมเลยยิงกับไปโดนมัน1นัดเพื่อนมันอีก3-4คน(ปืนลุกโม้6นัด)มีอยุ่ปะมาน5ลูกตอนนีละครับผมหนีเพราะกลัวทันมีคนตายไงเลยหนีแล้วก็โดนพ่อกับแม่เขาแจกจับแล้วก้โดนจับ
(ไม่ขอบอกโรงพักนะครับในกทม)คุยๆไปดุยมา ตร.คน1มียศพันโท1คนมาหาแล้วบอกกว่าขอ1ล้าน5แสนคดิจบครับ
                                                                
ขอความรุ้จากพี่ได้ไม่ครับ
 ::004::

อ่านกระทู้นี้ก่อนครับ  :D
http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=29842.0 (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=29842.0)

เข้าใจว่า..พี่เขาจะไม่ค่อยถนัดพิมพิ์ไทยจริงๆ..เพราะพี่เขาไม่ได้ใช้ภาษาพวกเกรียนแน่ๆ..
ถ้าไงพิมพ์เป็นอังกฤษก็ได้ครับ...พี่ๆในนี้มีเก่งภาษากันหลายคน...เดี๋ยวท่านช่วยแปลให้ได้..

ก่อนอื่นครับ กรุณาพิมพ์ภาษาไทยให้ถูกต้องด้วยครับเว็บนี้สนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องครับ :)

คงต้องดูครับพวกนั้นมาขับรถไล่คุณด้วยสาเหตุอะไรคงไม่มีเหตุผลที่อยู่คนไม่รู้จักกันมาขับรถไล่ยิงกัน
แต่สรุปแล้วคงต้องสู้คดีกันครับเพราะฝ่ายนั้นก็ยิงคุณเหมือนกันแจ้งความกลับได้ครับแล้วปืนก็เป็นของฝ่ายนั้นไม่ใช่หรือครับอีกอย่างฝ่ายนั้นก็เป็นคนเอาปืนมาจ่อหัวคุณน่าจะเข้าข่ายป้องกันตัวได้นะครับแล้มแถมคุณก็เป็นฝ่ายโดนยิงก่อนด้วยแต่จะเสียเปรียบตรงที่คุณมาหนีนี่แหละครับแล้วฝ่ายนั้นเป็นฝ่ายแจ้งความก่อนด้วยแต่ถ้ามีทนายดีๆน่าจะหลุดนะครับเพราะเท่าที่ฟังน่าจะอ้างป้องกันตัวได้ครับ แต่ต้องให้ผู้รู้มาแนะนำอีกทีครับ...

อ่านไม่ค่อยออกเลยครับ

ถือมีดวิ่งเข้ามาแทงระยะห่างสิบห้าเมตร   หยิบปืนแล้วยิงขู่

ถ้ายิงนัดเดียวคนร้ายตาย   โดยยังถือมีดอยู่   กระสุนบังเอิญเข้าหน้าผาก

ด้านหน้า      ถ้าสามารถพิสูจน์ให้เชื่อว่าข้อเท็จจริงเป็นเช่นนี้   หลุดครับ

ไหนดูสิในฐานะที่พิมพ์ผิดประจำ ::014::



   ??? ตรงสีฟ้าผมจนปัญญาครับ :D

 ::013::  ปวดหัวหลาย... ??? :(  วัยรุ่น,เรียนไม่จบ,ตกภาษา,พิมพ์ไม่อ่าน....แว้นๆ แว้นนนนน ::005::

ยังไงยิงคนตาย เบื้องต้นต้องมีความผิดฐานฆ่าผู้อื่น ก่อนครับ
ส่วนสุดท้ายจะมีความผิดหรือไม่ คงต้องมาดูว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มีเหตุภยันตรายร้ายแรงถึงขนาดที่เราจะต้องใช้สิทธิป้องกันจริงหรือไม่
รวมทั้งมีพยานหลักฐานจะสนับสนุนตามข้ออ้างของเราด้วยหรือไม่หรือไม่

ตามข้อเท็จจรืงของเจ้าของกระทู้ ลองดูนะครับ แม้จะเก่าไปหนอย แต่ยังพอเทียบเคียงได้ครับ ;)

คำพิพากษาที่  ๒๗๓๗/๒๕๒๒ ผู้ตายทั้งสองขึ้นไปลักทรัพย์บนเรือในเวลากลางคืนโดยมีพวกหลายคน จำเลยซึ่งเป็นยามเฝ้าเรือร้องถาม ผู้ตายคนหนึ่งชักมีดโถมเข้าจะแทง จำเลยจึงใช้ปืนยิงไปทางผู้ตายหลายนัดในช่วงเวลาอันกระชั้นชิดนั้น (ไม่มีเวลาหนีหรือเตือนแล้ว) ถูกผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ 

ส่วนความผิดเกี่ยวกับการพกพาอาวุธปืนไปตามถนน ฯ ตรงนี้แยกออกจากความผิดฐานฆ่าผู้อื่นได้ หากต่อมาเป็นการป้องกันพอสมควร ซึ่งถือว่าไม่มีความผิดฐานฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา ก็ยังต้องรับผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน แต่โทษน้อยมากๆครับ   ;D 

เพื่อนบ้านผมเห็นคนโดนลากลงมาจากแท๊กซี่รุมตืบหน้าบ้านมีผู้หญิงด้วยไม่ใช่เรื่องของตัวเองไม่รู้จักคนที่มีเรื่องอยู่สักคน   อยากช่วยแกเอาปืนออกไปยิงขู่ใส่กระถางต้นไม้รอจน ตร. มาแต่ตัวเองโดนข้าหาพยายามฆ่า  กว่าจะจบลูกเมียร้องไห้ไม่รู้เท่าไหร่หมดไปหลายเงิน   ตามข้อกฎหมายมันก็รอดครับแต่ความจริงมันไม่ได้เหมือนในอุดมคติ       

อืม.. น่าคิดครับ ถึงแม้กฎหมายจะให้ป้องกันตนเองและผู้อื่นได้ เพื่อที่จะให้คนดีได้ช่วยเหลือตนเองหรือผู้อื่นเมื่อตกอยู่ในอันตราย

แต่ไอ้ตรงช่วยคนอื่นเนี่ย.. ถ้ามันจะต้องเกิดความ(ซวย)เป็นเรื่องเป็นราวกับตนเองเนี่ย ก็ลำบากใจที่จะช่วยนะครับเนี่ย เฮ้อออ...

..............................ถ้ามีเรื่องมีราวส่วนมากเกมยาวครับจบยาก............ถ้าปัจจัยไม่พอจบเกมครับแพ้100%ครับ.............. ::014::

อ่านข้อความนี้แล้วเวียนหัวซิบ.....หัวนี้มีนตึบ....ใช้ภาษา...(อะไรเขียนมาถามว๊ะ)...ยังไงก็ช่วยเขียนภาษาไทยให้อ่านหน่อยนะครับ......

 ก่อนอื่นครับ กรุณาพิมพ์ภาษาไทยให้ถูกต้องด้วยครับเว็บนี้สนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องครับ :)

คงต้องดูครับพวกนั้นมาขับรถไล่คุณด้วยสาเหตุอะไรคงไม่มีเหตุผลที่อยู่คนไม่รู้จักกันมาขับรถไล่ยิงกัน
แต่สรุปแล้วคงต้องสู้คดีกันครับเพราะฝ่ายนั้นก็ยิงคุณเหมือนกันแจ้งความกลับได้ครับแล้วปืนก็เป็นของฝ่ายนั้นไม่ใช่หรือครับอีกอย่างฝ่ายนั้นก็เป็นคนเอาปืนมาจ่อหัวคุณน่าจะเข้าข่ายป้องกันตัวได้นะครับแล้มแถมคุณก็เป็นฝ่ายโดนยิงก่อนด้วยแต่จะเสียเปรียบตรงที่คุณมาหนีนี่แหละครับแล้วฝ่ายนั้นเป็นฝ่ายแจ้งความก่อนด้วยแต่ถ้ามีทนายดีๆน่าจะหลุดนะครับเพราะเท่าที่ฟังน่าจะอ้างป้องกันตัวได้ครับ แต่ต้องให้ผู้รู้มาแนะนำอีกทีครับ...
[/quote]นับถือ นับถือ
ที่พี่สามารถอ่านออกและเข้าใจความหมายได้เป็นคนแรก ::014:: ::014::

................อ่านแล้วมึนเลยครับ....................... ::014::

ผมคิดว่าผมก็ยังไม่แก่นะครับ แต่ภาษาที่ใช้งงจริงๆ  ::012::

อ่านได้2บรรทัดเลิกครับ  ::012::

เข้ามาติดตามข้อสงสัยต่อครับ

คนร้ายวิ่งหรือเดินเข้ามา?
เข้าไปหยิบปืนในรถ?
ระยะ15เมตร สามารถหลบเข้ารถล็อคประตู หรือว่าวนๆ ยืนถือปืนคุมเชิงรอบรถได้ครับ
ผมว่าโอกาศหลุด70/30 เนื่องจากไม่เป็นเหตุจวนตัว สามารถหลีกหนีได้
 

เบื้องต้น โดนจับแน่นอนครับ ข้อหาพกพาอวป.

ข้อเท็จจริง อย่างนี้ คนยิงไม่มีความผิด ในข้อหาอย่างใด เลย ครับ ..  ทั้งข้อหาพยายามฆ่า หรือ ข้อหายิงปืนในที่สาธารณะ.
แต่ในกระบวนการ เจ้าหน้าที่ตำรวจ มาที่เกิดเหตุ ไม่ได้เห็นเหตุการณ์ เพราะไม่อยู่ในขณะเกิดเหตุ จึงต้องแจ้งข้อหา แล้วทำการควบคุมตัว

นำส่งพนักงานสอบสวน.. และหลังจากนั้น เป็นหน้าที่ของพนักงานสอบสวน จะต้องรวบรวมข้อเท็จจริง เพื่อมีความเห็นแล้ว ส่ง
ให้พนักงานอัยการพิจารณา ว่าจะสั่งฟ้อง หรือไม่   :D  

มาขอความรู้ด้วยคนครับ

 ::014::สวัสดีครับ ::014::

 >:( เป็นน้องนุ่ง/ลูกหลาน จะตีมือบวมไอ้เด็กเ_ร >:(  

ผมเก่งกว่าอ่านได้ 3 บรรทัดครับ :)

ผมขอถามพี่ทุกๆคนนะครับน้องไหม่นะครับ

ถ้ามีคนประมาณ5-20คนมีรถมีปืน(ปืน3กระบอก)และอาวุธมีด(มาก)

ขับรถตามผมแล้วบอกให้ผมจอดรถแต่ผมกลัวเลยขับหนี(โช125CCแต่ง)แล้วเขาก็ด่า****แล้วก็ยิงปืนมาทางผมแต่ไม่โดน

แล้วผมก็โทรไป191แต่เขาบอกว่าแป๊บหนึ่งนะผมไปดูให้ครับที่ไหนหรือ แถวไหนหรือ(แล้วก็ไม่มีหมา..ขอโทษครับใครมาเลย)

พออีก4-5วันผมเห็นคนที่ยิงผม มันมากับเพื่อนๆมันประมาณ10กว่าคน มันก็เห็นผมมันก็วิ่งมาผมตกใจมาก มันเอาปืนมาจ่อที่หัวผมเลย

ผมเลยนึกว่าตายเป็นตายแย่งปืนมันมาแล้ว แต่เพื่อนมันยิงผม1นัดโดนที่หลัง(แต่ไม่เป็นไรลูกมันด้านมั๊งครับ)ผมเลยยิงกลับไปโดนมัน1นัด

เพื่อนมันอีก3-4คน(ปืนลูกโม่6นัด)มีอยู่ประมาณ5ลูก ตอนนี้แหละครับผมหนีเพราะกลัวถ้ามีคนตายไงเลยหนีแล้วก็โดนพ่อกับแม่เขาแจ้งจับแล้วก็โดนจับ
(ไม่ขอบอกโรงพักนะครับในกทม)คุยๆไปคุยมา ตร.คนหนึ่งมียศพันโท1คนมาหาแล้วบอกกว่าขอ1ล้าน5แสนคดีจบครับ
                                                               
ขอความรู้จากพี่ได้ไม๊ครับ



กว่าจะแก้ลองคำผิดให้ได้.....มึนตึบเหมือนกันกับภาษาไทยของเด็กสมัยนี้

แล้วตกลงน้องเขาขอความรู้เรื่องอะไรครับ ผมยังหาไม่เจอ :D

แก้ไข : ตร.คนหนึ่งมียศพันโทคนหนึ่ง (ไม่ใช้คำว่า 1 คน) มาหาแล้วบอกกว่าขอหนึ่งล้านห้าแสน คดีจบครับ
                                                               

ทานโทษนะคุณ eaเ ผมอ่านแล้วโครตงง ??? โครตรำคาญเลยว่ะ ::009:: ผมว่าโม้อ่ะนะครับ ::013::

ผมว่าน้องเค้าคงจะโดนคดีความมา เลยมาถามนะครับ  :D

อ่านแล้วมึน ...  ::012::

ก็เป็นการให้การฝ่ายเดียว ได้เปรียบครับ    แต่ถ้าคู่กรณีไม่เสียชีวิต เชื่อว่าคงสู้กันนานครับ

ในมือถือมีด อยู่ห่างจากเรา ๑๕ เมตร ความเห็นผมหากเรายิงทันทีในตอนระยะห่างขนาดนั้น น่าจะเกินกว่าเหตุไปนะครับ
น่าจะยิงขู่ลงดินหรือขึ้นฟ้าไปก่อน  หากมันยังไม่ยอมหยุดวิ่งเข้ามาในระยะใกล้ๆอีก  ค่อยส่องไปสัก ๑ นัด  ดูแล้วน่าจะพอสมเหตุสมผล ดูควรแก่เหตุมากกว่า

เข้ามาอ่านแล้ว งง กับภาษาที่ใช้มากเป็นภาษาใหม่หรือเปล่าครับ

1.5ล้านค่าอะไรแพงจัง

จาก 15 เมตร เหลือสัก 5 เมตรน่าจะดี ;D

 ::011::แค่ถือปืนออกมาถ้ายังจะแทงอยู่ก็ไม่รู้ว่าไงแล้ว.ยิงครับ ถึงศาลหลุดไม่ติดคุก.

ตัวแปรในการพิจารณาคดี
1.ระยะห่างระหว่างคุณกับผู้ร้าย (ถ้าคุณมีปืน เขามีมีด ระยะ 15 เมตร คุณยิงเขา โอกาสทำเกินกว่าเหตุมีแน่นอน เพราะระยะทางยังไกลไป)
2.อาวุธของคุณและของผู้ร้าย (เช่นคุณมีปืน เขามีมือเปล่า, คุณมีปืน เขามีมีด, คุณมีปืน เขามีปืน)
3.ทางหนีที่ไล่ของคุณ คุณสามารถหลบหนีขึ้นรถได้ไหม คุณสามารถวิ่งหนีได้ไหม ถ้าหนีได้ทำไมคุณไม่หนี (ตรงนี้สำคัญนะเพราะถ้าหนีได้แต่ไม่หนี
   อาจจะถือว่าเจตนาร่วมทะเลาะวิวาท หรือพยายามฆ่าได้)
4.พยาน เคยมีคดีเค้ายิงปืนขึ้นฟ้าขู่โจร แต่โจรไปแจ้งความว่ามันเดินมาฉยๆ เค้าเอาปืนยิงเข้าใส่มันแต่มันหลบได้ มันเลยแจ้งความพยายามฆ่า
   แล้วที่สำคัญมันมีพยานด้วย และมันชนะคดีด้วย

ถ้าโดนแทงก่อนแล้วค่อยยิงก็ตายก่อนชิครับ

ใช่ครับ ตาย แล้วก็ไม่ต้องติดคุกละ  ::002:: ::002:: ::002::

กฎหมายทำให้คนไทย เป็นคนเห็นแก่ตัวขึ้น  ::005:: ::005:: ::005:: ::005::

เมื่อมีเหตุภยันตรายอันละเมิดต่อกฎหมาย และภยันตรายนั้นใกล้จะถึงก็ตาม
แต่ผู้ที่จะใช้สิทธิป้องกัน ก็ไม่มีหน้าที่ที่จะต้องหลีกเลี่ยงหรือหนีภยันตรายดังกล่าว

เพียงแต่ผู้ที่จะใช้สิทธิป้องกัน จะต้องไม่สมัครใจที่จะเข้าไปร่วมเสี่ยงภัยจากเหตุร้ายๆที่ใกล้จะถึงนั้นด้วยครับ:D

ผู้ตายได้เดินไปยืนตะโกนเรียกจำเลย ท้าให้มาชกต่อยกัน บริเวณหน้าบ้านของจำเลย
จำเลยจึงได้พกอาวุธปืนของตน แล้วมายื่นอยู่บริเวณหน้าบ้าน และไล่ผู้ตายให้กลับบ้านไป ผู้ตายจึงใช้ขวดเบียร์เปล่าปาใส่จำเลยแต่ไม่โดน >:(

แม้ปรากฏข้อเท็จจริงในคดีว่า จำเลยมีโอกาสที่จะหลีกเลี่ยง โดยไม่ลงมาพบผู้ตายตามคำท้า โดยอยู่ภายในบ้านหรือเดินหนีไปที่อื่นได้ก็ตาม
แต่จำเลยก็ไม่มีหน้าที่ที่จะต้องหนีหรือหลีกเลี่ยงผู้ตาย เมื่อปรากฏว่าภายหลังผู้ตายใช้ขวดเบียร์ปาใส่จำเลยแล้ว ผู้ตายกลับชักอาวุธมีดและเดินเข้ามาหาจำเลย จำเลยจึงใช้อาวุธปืนที่ตนพกมาด้วย ยิงผู้ตายไป ๑ นัดนั้น

การที่ผู้ตายจะใช้มีดแทงจำเลยถือได้ว่าเป็นภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมาย จำเลยย่อมมีสิทธิป้องกันตัวตามกฎหมาย ;D

แต่การที่จำเลยมีอาวุธปืนที่ร้ายแรงกว่า และผู้ตายอยู่ห่างจากจำเลย จำเลยมีเวลาที่จะเลือกยิงร่างกายส่วนที่สำคัญน้อยหรือเป็นอันตรายน้อย เพียงเพื่อยับยั้งผู้ตายมิให้เข้ามาใช้มีดแทง แต่จำเลยกลับใช้อาวุธปืนเล็งยิงไปที่ใบหน้า ดังนี้ จึงเป็นการป้องกันเกินกว่ากรณีที่จำต้องกระทำเพื่อป้องกันตาม ป.อ. มาตรา ๖๙

----------------

ทีนี้หากลองเปลี่ยนข้อเท็จจริงว่าขณะที่ผู้ตายมาตะโกนเรียกจำเลย จำเลยจึงพกอาวุธปืนติดตัวลงไปด้วย เมื่อลงไปถึงก็ได้เข้าไปชกต่อยกับผู้ตายทันที  ผู้ตายจึงชักอาวุธมีดจะจ้วงแทงจำเลย จำเลยจึงใช้อาวุธปืนที่พกมาด้วยยิงใส่ผู้ตาย

จะเห็นได้ว่าการที่จำเลยลงไปพบผู้ตายและเข้าไปชกต่อยกับผู้ตาย เป็นการเข้าสมัครใจวิวาทกับผู้ตาย แม้ต่อมาผู้ตายจะชักอาวุธมีดจะจ้วงจะแทงจำเลยก็ตาม แต่เมื่อจำเลยสมัครใจเข้าวิวาทกับผู้ตายแล้ว จึงไม่มีสิทธิอ้างว่าการใช้ปืนยิงผู้ตาย เป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย ดังนั้นการกระทำของจำเลยจึงไม่ถือว่าเป็นการป้องกันตามมาตรา ๖๘ เลยครับ รับโทษเต็มๆ ;D

แต่อย่างไรก็ดี หากสามารถหลบหลีกได้ ก็หลีกครับ นอกจากจะทำให้ไม่ต้องเสียเวลามาต่อสู้คดีแล้ว หากเลี่ยงแล้วภยันตรายยังตามมาอีก ก็จะเป็นข้อสนับสนุนว่าเราไม่มีเจตนาที่จะเข้าไปวิวาทกับผู้ตาย และสามารถอ้างว่าเป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมายได้เต็มที่ด้วย

เพราะการพิสูจน์ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นในศาลให้ตรงกับแนวฎีกา ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยครับ จะต้องมีองค์ประกอบหลายๆอย่างประกอบกันไม่ว่าพยานผู้เห็นเหตุการณ์ และความมีอยู่จริงของหลักฐานๆต่างไม่ว่าเป็นอาวุธของผู้ตาย สภาพที่เกิดเหตุ ฯลฯ

หากหลีกได้เพื่อไม่ต้องยุ่งยาก ก็เลี่ยงดีกว่า แต่หากเลี่ยงไม่ได้จริงๆ จงใช้สิทธิป้องกันครับ แต่เอาให้พอดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยนะครับ ;D

ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณครับ  ::014::

จะยอมตายหรือยอมติดคุกดี

เป้นผม วิ่งมาถึงรถแล้ว เข้ามานั่งในรถ ปิดประตูแน่นหนาเลยครับ หลังจากนั้นค่อยออกรถหนี

คิดเหมือนผมเป๊ะเลย

    เป็นการสมมุติสถานะการณ์ที่น่าสนใจเป็นอย่างมาก  ขอแสดงความเห็นส่วนตัวในอีกแง่มุมหนึ่ง
    จากเหตุการณ์สมมุติที่เกิดขึ้น  เป็นเรื่องเกี่ยวกับ
1. อำนาจ หน้าที่ ในการเข้าจับกุมหรือช่วยเหลือผู้ประสพเหตุถูกทำร้ายร่างการโดยมีด  ในฐานะประชาชน
2. เป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้อาวุธปืนที่นำพามา เพื่อจับกุมหรือป้องกันภยันตรายแก่ตนหรือผู้อื่น
3. เป็นเรื่องเกี่ยวกับการพกพาชอบหรือไม่
4. เป็นเรื่องเกี่ยวกับการต้องเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม
5.  ประเด็นด้านคุณธรรม ในการเลือกทางเดิน
   
      ประเด็นพิจารณา
1.    ด้านอำนาจของคุณ jeaw 561   
              จากเหตุการณ์ดังกล่าว เมื่อพบ นาย ก. และ นาย ข. ทะเลาวิวาทกัน  จนกระทั่งเห็น นาย ก. ใช้มีดแทงนาย ข. จนล้มลง  ซึ่งถือว่าการใช้มีดแทงผุ้อื่นเป็นการประทุษร้ายแก่ชีวิตหรือแก่ร่างกาย   เป็นความผิดตาม  " บัญชีแนบท้าย ป.วิ.อาญา เกี่ยวกับ ความผิดในกฏหมายลักษณะอาญา ที่มาตรา 79 อ้างถึง ซึ่งราษฎรมีอำนาจจับได้โดยไม่ต้องมีหมาย"
              ป.วิ.อาญา ม.79 บัญญัติไว้ว่า " ราษฎรจะจับผู้อื่นไม่ได้เว้นแต่จะเข้าอยู่ในเกณฑ์แห่งมาตรา ๘๒ หรือเมื่อผู้นั้นกระทำความผิดซึ่งหน้า และความผิดนั้นได้ระบุไว้ในบัญชีท้ายประมวลกฎหมายนี้ด้วย "
              แต่คุณ Jeaw 561 จับแล้วต้องดำเนินการตาม  ป.วิ.อาญา ม.83,84 (ในส่วนนี้เป็นเรื่องทีหลังจากระงับเหตุแล้วประชาชนสามารถสอบถามการปฏิบัติได้จากเจ้าหน้าที่ตำรวจ )
              แต่หาก นาย ก. ขัดขืน  คุณ jeaw 561  มีอำนาจใช้อาวุธได้ตาม ป.วิ.อาญา ม.83 ซึ่งบัญบัติไว้ว่า " ถ้าบุคคลซึ่งจะถูกจับขัดขวางหรือจะขัดขวางการจับ หรือหลบหนีหรือพยายามจะหลบหนี ผู้ทำการจับมีอำนาจใช้วิธีหรือการป้องกันทั้งหลายเท่าที่เหมาะสมแก่พฤติการณ์แห่งเรื่องในการจับนั้น "(แต่คำว่าสมควรนั้น แม้แต่ผมซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ก็ยังสงสัยอยู่หลายประเด็น และไม่เห็นด้วยกับหลายประเด็น เช่นความเชื่อที่ว่าคนร้ายต้องยิงก่อนเจ้าหน้าที่ถึงจะยิงได้  มันช้าไป หากผมประสบเหตุสงสัยต้องฏีกาแน่เลย เพราะเตรียมหลักฐานต่างๆรอแล้ว หากต้องยิงคนร้ายก่อน)

             ดังนั้น  หากคุณ jeaw 4561 ประสงค์จะทำการจับกุม นาย ก. สามารถทำได้ตามบทกฏหมายดังกล่าวข้างต้น

             ประเด็นหน้าที่ ของคุณ jeaw 561  ยังมีหน้าที่ช่วยเหลือนาย ข. ตาม ป.อาญา
             ป.อาญา ม.374 ซึ่งบัญญัติไว้ว่า " ผู้ใดเห็นผู้อื่นตกอยู่ในภยันตรายแห่งชีวิต ซึ่งตนอาจช่วยได้โดยไม่ควรกลัวอันตรายแก่ตนเองหรือผู้อื่นแต่ไม่ช่วยตามความจำเป็น  ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือนหรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ"
             หากคุณ jeaw 561 ไม่กลัวอันตรายกับตนซึ่งเกิดจากนาย ก. ซึ่งถือมีดอยู่  ก็มีหน้าที่ต้องช่วยนาย ข. ตามกฏหมายดังกล่าวข้างต้น   แต่หากกลัวอันตราย  ก็คงไม่ผิดตาม มาตรา 374

2.   ในประเด็นการใช้อาวุธ ในความเห็นของผม ในระยะ 15 เมตร นั้น ตามฎีกาที่ตัดสินนั้นพฤติการณ์ย่อมแตกต่างออกไป  ซึ่งผมยังไม่เห็นฏีกาเต็ม  แต่เชื่อว่าคนถือมีดยังไม่ได้ทำอะไร และศาลประสงค์ไม่อยากให้เกิดเหตุยิงหรือแทงกันขึ้นจึงได้กำหนดอย่างนั้น เพื่อป้องกันให้คนถือปืนมีสติยั้งคิดหน่อยโดยเว้นระยะไว้ที่ 15 เมตร
        -   ผมเห็นว่าหากยิงในระยะนี้กับคนที่ถือมีด และได้ทำร้ายคนอื่นไปแล้ว และยังมีทีท่าว่าจะทำร้ายคนอื่นอีก 
         -  ที่จอดรถซื้อบุหรี่คงเป็นร้านค้าซึ่งมีประชาชนมาซื้อของพอสมควร ผมเห็นว่า นาย ก.  ยังเป็นตรายต่อ นาย ข. , คุณ jeaw 561 หรือประชาชนคนอื่นอยู่อีก  จึงจำต้อง " ยิงปืนไปที่นาย ก. ที่บริเวณขา 1 นัด เพื่อหยุดยั้งป้องกันตัวหรือผู้อื่นที่อยู่ในที่เกิดเหตุ  ไม่ให้ถูกนาย ก. ทำร้ายเพิ่มเติมอีก"
        -   เหตุการณ์นี้คุณ jeaw 561 ไม่มีความจำเป็นต้องหลีกเลี่ยง เนื่องจากมูลเหตุไม่ได้เกิดจากคุณ jeaw 561 และคุณ jeaw 561 ยังมีอำนาจ หน้าที่ที่ต้องปฏิบัติตามบทกฏหมายข้างต้นอีก   แต่หากจะหลีกเลี่ยงโดยขึ้นรถหนี  ก็คงไม่ผิดกฏหมายอะไร

3.  ประเด็นเรื่องการพกพา นั้น  เป็นความเห็นส่วนตัวหากพิจารณาจากพฤติการณ์ดังกล่าวและความเป็นคนดีของคุณ jeaw 561 (ในกรณีทีช่วยเหลือนาย ข.)   ผมคงมีความเห็นว่า " ไม่ใช่การพกพา ตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯ ม. 8 ทวิ (ซึ่งการพกพาก็มีรายละเอียดให้ศึกษาอยุ่แล้วในเวปซ์นี้)
   
4.   ประเด็นเรื่องการดำเนินการตามกระบวนการยุติธรรมนั้น
       - หากเจ้าหน้าที่ตำรวจมาพบ  คงต้องเข้าสู่กระบวนการสอบสวน
       - หากข้อเท็จจริง พยานหลักฐานปรากฏแล้วพนักงานสอบสวนเชื่อตามที่คุณ jeaw 561 เล่ามา พนักงานสอบสวน อาจจะแจ้งข้อกล่าวหาหรือไม่ก็ได้  ซึ่งหากแจ้งข้อกล่าวหา  หรือ อาจจะให้ประกันโดยไม่มีหลักทรัพย์อาจเป็นได้
       - หากมีการแจ้งข้อกล่าวหาแล้ว  พนักงานสอบสวนจะมีความเห็นสั่งไม่ฟ้องทุกข้อกล่าวหาไปยัง พนักงานอัยการ  หากพนักงานอัยการมีความเห็นเดียวกับพนักงานสอบสวน ก็สั่งไม่ฟ้อง  เป็นอันเสร็จคดี เว้นแต่ ญาติของ นาย ก. จะไปฟ้องต่อศาลเอง

5.  ประเด็นคุณธรรม
      -  ชาวปืนมีอาวุธไว้เพื่อสิ่งใดกัน  มีไว้ป้องกันตนเองหรือทรัพย์สินนั้นก็สมควรอยุ่  แต่หากโชคชะตากำหนดให้ชาวปืนท่านใดท่านหนึ่ง  ที่มีอาวุธปืนต้องไปอยู่ในสถานการณ์ดังกล่าว  คิดได้หลายแง่มุมคือ
         อาจจะเป็น  " ความซวย "  ที่ต้องไปประสบเหตุดังกล่าวนั้น  ทำให้ต้องเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม ต้องเสียเงินเสียทอง เสียเวลา  อันนี้หากคิดถึงแต่ตัวเองนั้น ก็คงใช่
         แต่ " หากเป็นฟ้ากำหนด " ให้คุณ jeaw 561 ซึ่งเป็นผู้มีฐานะ พอที่จะซื้อปืนได้ มีสิทธิ์ซื้อปืน  มีการฝึกฝนที่ดีเยี่ยม  มีจิตใจมีคุณธรรม และบังเอิญว่าพึ่งกลับจากซ้อมยิงปืน มีอาวุธปืนที่สามารถช่วยเหลือ นาย ข. ได้  คุณ jeaw ถุกฟ้ากำหนดให้ต้องมาประสบเหตุเพื่อช่วยหลือ นาย ข. ให้รอดชีวิต (ซึ่งหากนาย ข. ทำผิดกฏหมายด้วย ก็สมควรต้องถูกลงโทษตามกฏหมาย ไม่ใช่การถูกแทงตาย )  ผมเห็นว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งมีค่าที่สุด หากปืนที่เราซื้อมาได้ช่วยเหลือชีวิตของตนเองหรือผู้อื่นสักครั้ง  (ซึ่ง ไม่ได้ช่วยแค่ นาย ข. แต่ช่วยเหลือครอบครัวของ นาย ข. ด้วย )
         
         ทั้งนี้ทั้งนั้น  หากคุณ jeaw 561 ท่านอื่นจะนิ่งดูดาย หรือไม่ได้เข้าช่วยเหลือ ผมก็คงไม่ว่าอะไรเพราะมันเป็นสันชาติญาณของมนุษยที่ต้องรักตัวเองอยู่แล้ว  แต่หากคุณ jeaw 561 เป็นเจ้าหน้าที่ไม่ว่าจะเป็นทหาร ตำรวจ ฝ่ายปกคองแล้วคุณ jeaw 561 นิ่งดูดาย  ผมก็คงเสียใจที่ประเทศไทยของเราฝึกฝนเจ้าหน้าทีไม่มีคุณธรรมเพียงพอ

         ปล. ความเห็นดังกล่าว เป็นเพียงหลักคิดตามกฏหมาย   ไม่ใช่ข้อยุติ  เป็นเพียงความคิดเห็น   ซึ่งหากมีข้อเท็จจริงปรากฏในกระบวนพิจารณา ผลการตัดสินอาจจะเป็นอย่างอื่นได้

ขอบคุณครับได้ความรู้เพิ่มขึ้นอีกแล้วครับท่าน ::014:: ::014:: ::014::

เอาไปเลย +1 ท่าน polo_p13  ::002::

ผมว่าหากสถานการณ์เป็นแบบที่ จขกท.บอก ก็ต้องขึ้นอยู่กับพยานและหลักฐานแหละครับ ไม่ว่าจะเป็น ผู้ที่ถูกแทงตายหรือเปล่า ถ้าไม่ตายก็อาจเป็นพยานให้ หลักฐานการโทรศัพท์แจ้งเจ้าหน้าที่ พยานแวดล้อมอื่นๆ แต่โดยส่วนตัวแล้ว ผมเชื่อในหลักของการทำความดีครับข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรคงต้องไปพิสูจน์กัน แต่เราอาจเสียเวลา เดือดร้อน ซึ่งมักเป็นสาเหตุให้คนเราเดี๋ยวนี้ไม่อยากเข้าไปยุ่ง อีกประการหนึ่งที่สำคัญคือเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ทำคดี จะทำสำนวนการสอบสวนออกมาแนวไหนด้วยครับ หากเหตุการณ์ที่ว่า เป็นเหตุการณ์จริง ผมขอให้กำลังใจและเอาใจช่วยน๊ะครับ

              เนื่องจากเป็นเรื่องสมมุติ ผมก็ขอสมมุติว่าผมเป็นสไปเดอร์แมน ยิงใยแมงมุมไปเกาะตึก ดึงตัวหนีไปในความมึด ครับ

ด้วยความเคารพ
หากว่าตามกฎหมาย การพกพา ความผิดสำเร็จเกิดขึ้นก่อนเจอเหตุการณ์ตามกระทู้ จึงเป็นเป็นเรื่องต่างกรรมต่างวาระ
แม้ใช้อาวุธปืนดังกล่าวเพื่อช่วยคนอื่น ก็ไม่อาจทำให้ความผิดที่สำเร็จไปแล้วกลายเป็นไม่มีความผิด

เมื่อมีเหตุการฆ่ากันเกิดขึ้น อาวุธที่ท่านใช้ป้องกัน ต้องถูกตรวจสอบจากพนักงานสอบสวน ในข้อหาเจตนาฆ่าและต้องถือว่าเป็นของกลางในคดี
ซึ่งพนักงานสอบจะทำการสอบสวนและมีความเห็นว่าเป็นการกระทำชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ สั่งฟ้องหรือไม่

แม้ปรากฏว่าการยิงคนร้ายเพราะป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย แต่ข้อหาพกพาปืนไปในที่สาธารณะก่อนเกิดเหตุยังคงมีอยู่
เพราะการป้องกันไม่อาจลบความผิดที่สำเร็จที่เกิดขึ้นมาแล้ว และเป็นความผิดที่ไม่เกี่ยวข้องกับการป้องกัน
ซึ่งหากพนักงานสอบสวนไม่ดำเนินคดีนี้ ย่อมเป็นความผิดฐานละเว้น

แต่ป้องกันหรือไม่ว่ากันอีกเรื่องหนึ่ง แต่ในส่วนความผิดเกี่ยวกับอาวุธปืน ความดีของท่าน จะส่งผลให้ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่ควรรับโทษทั่วไป เท่านั้นครับ

ถ้าเป็นแบบนี้ แล้วสมมุติเรื่องดังกล่าวเกิดกับตัวผม ผมลองมานั่งคิดสมมุติในใจเล่นๆ ผมยังมีความลังเลที่จะช่วยถ้าคนที่จะช่วยนั้นไม่ใช่ญาติพี่น้องของผมน่ะ

คงทำได้แค่ช่วยโทรแจ้งตำรวจให้หรือเป็นพยานผู้เห็นเหตุการณ์ให้ปากคำกับตำรวจให้แค่นั้น แต่ถ้าคนร้ายจะมาทำร้ายผม ผมคงรีบวิ่งหนีไม่อยากจะเป็นความ(ซวย)ไปด้วย

ไม่รู้ว่าผมเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่าครับ? ชี้แนะด้วยนะครับ

ขอบคุณทุกคำแนะนำนะครับ ผมได้แง่คิดเพิ่มมาอีกแล้วครับ   ::014:: ::014::

             ขอบคุณในความเห็นครับ  ความเห็นทางกฏหมายแตกต่างกันได้  อย่างที่ผมได้แสดงความเห็นไว้ตอนต้นว่าเรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องสมมุติ และการแสดงความคิดเห็นเป็นการแสดงความเห็นส่วนตัวไม่มีข้อยุติ  เป็นเพียงการให้มุมมองอีกแง่มุมหนึ่งเท่านั้น เพียงแต่ผม่รู้สึกกังวลใจเมื่อคนเราเวลาเห็นคนอื่นเดือดร้อนแล้วไม่เข้าไปช่วยเหลือ ทั้งที่ที่สามารถจะช่วยได้  แต่คนที่ดีในสังคมเรามีอยู่มากทั้งที่เป็นข่าวและไม่เป็นข่าว เช่น กรณีแท็กซี่ใจเด็ด ขับรถชนโจรปล้นธนาคาร ทำให้ตำรวจสามารถจับกุมตัวได้  โดยที่ไม่คิดชีวิตเมื่อหลายปีก่อน   แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องดุศักยภาพตัวเองด้วย  ว่าสามารถช่วยได้หรือไม่  หรือช่วยได้เพียงใด
             
             ในกระบวนการยุติธรรมได้กำหนดให้มีผู้พิจารณาใช้ดุลพินิจในข้อกฏหมายประกอบด้วย
1. ชั้นพนักงานสอบสวน  ประกอบด้วย
      - เจ้าพนักงานผุ้จับ
      - พนักงานสอบสวน
2. ชั้นพนักงานอัยการ 
3. ชั้นศาล  ประกอบด้วย
      - ศาลชั้นต้น
      - ศาลชั้นอุธรณ์
      - ศาลฏีกา
    และยังมีทนายความซึ่งจะว่าความให้แก่คู่กรณีอีกส่วนหนึ่ง

    ถึงแม้ว่าข้อเท็จจริงเดียวกัน  ความเห็นในการใช้ดุลพินิจของแต่ละท่าน แต่ละชั้น หลายครั้งมีความแตกต่างกันในรายละเอียด ถึงแม้ผลของการใช้ดุลพินิจจะแตกต่างกันก็ตาม  ถ้าการใช้ดุลพินิจนั้นเป็นการใช้ดุลพินิจโดยชอบด้วยกฏหมาแล้ว  เชื่อว่าคงไม่เป็นการละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ เช่น
1. พนักงานสอบสวน สั่งฟ้อง  พนักงานอัยการสั่งไม่ฟ้อง 
2. หรือ หลังจากพนักงานพนักงานอัยการสั่งฟ้อง  ศาลชั้นต้นยกฟ้อง
3. หรือ  ศาลชั้นต้นยกฟ้อง ศาลอุธรณ์ลงโทษ
4. หรือ ศาลฏียกฟ้อง  หรือ ยืนตามศาลอุธรณ์ก็ีได้
    นี่คือกระบวนการยุติธรรม

    สำหรับความเห็นส่วนตัวของผมในเรื่องการพกพา นั้น
    ผมชอบตามความเห็นของท่าน " นายหินกลิ้ง " ไปในทิศทางเดียวกัน คือ " การพกพา ความผิดสำเร็จเกิดขึ้นก่อนเจอเหตุการณ์ตามกระทู้ จึงเป็นเป็นเรื่องต่างกรรมต่างวาระแม้ใช้อาวุธปืนดังกล่าวเพื่อช่วยคนอื่น ก็ไม่อาจทำให้ความผิดที่สำเร็จไปแล้วกลายเป็นไม่มีความผิด "

    แต่ พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯ มาตรา 8 ทวิ  สรุปใจความคือ " ห้ามมิให้ผู้ใดพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว เว้นแต่เป็นกรณีที่ต้องมีติดตัวเมื่อมีเหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์"
     นั่นคือ กฏหมายไม่ได้ห้ามโดยสิ้นเชิง  ยังมี " เหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์ " สำหรับประชาชน
    ซึ่งผมคงต้องยึดหลักคำว่า "เหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามควรแก่พฤติการณ์ "
1. ยึดตามแนวคำพิพากษาฏีกา
2. หากปรากฏข้อเท็จจริงใหม่  จะมีความเห็นเสนอเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม ซึ่งแต่ละท่านในกระบวนการยุติธรรมอาจจะไม่เห็นด้วยก็เป็นได้ หรืออาาจจะเป็นก็เป็นแนวใหม่
   
    จากเรื่องสมมุติดังกล่าว  ยังไม่ปรากฏเท็จจริงว่า คุณ jeaw 561 พาปืนมาลักษณะใด  หากเป็นการพาปืนมาในลักษณะตามคำพิพากษาฏีกา ซึ่งในเรื่องสมมุติไม่มีพยานอย่างอื่น คงต้องฟังคำให้การของคุณ jeaw 561 ว่าพาลักษณะใด เป็นไปตามคำพิพากษาหรือไม่    หากไม่เป็นไปตามหลักดังกล่าวแล้ว อาจจะผิดข้อหาพกพาฯ ตามที่ท่าน "นายหินกลิ้ง " ได้ให้ความเห็น
     แต่หากพฤติการณ์โดยสรุป คุณ jeaw 561 นำพาปืนมาในลักษณะตามคำพิพากษาฏีกา และการใช้อาวุธเป็นการเพื่อป้องกันภยันตรายให้กับตนเองหรือผู้อื่นที่ยังไม่พ้นไป  คงต้องฟังจากคำให้การของ คุณ jeaw 561 ซึ่งพฤติการณ์ที่ท่านช่วยเหลือ นาย ข. ย่อมรับฟังและเชื่อได้มาก
    ความเห็นส่วนคงเห็นว่า " เป็นเหตุจำเป็นและเร่งด่วน "  แต่ส่วนท่านอื่นจะเห็นเป็นประการใดหรือเห็นแย้ง ผมก็ย่อมเคารพในความเห็นครับ
    ส่วนในเรื่องละเว้นนั้น คงยังไม่เป็นเรื่องละเว้น เนื่องจากเป็นการ "ใช้ดุลพนิจ ตามหลักกฏหมาย ประกอบฏีกาที่เกี่ยวข้อง โดยสุจริต "  แต่ถ้าท่านอื่นจะเป็นว่าเป็นเรื่องละเว้นก็ ขอเคารพครับ

    ดังนั้น  ยังมีทางออกสำหรับคนดีนะครับ  และคิดที่จะทำดี    " ทำดีคือดี ทำชั่วคือชั่ว " 
             - และสำหรับคุณ privacy แค่โทรแจ้ง นั่นก็ดีมากแล้วครับ    เว้นแต่การช่วยของ คุณ prevacy สามารถช่วยชีวิต นาย ข. ได้ หากรอเจ้าหน้าที่อาจจะไม่ทันการ "เป็นเหตุจำเป็นเร่งด่วนที่ต้องทำอย่างหนึ่งอย่างใด " ก็ขอความกรุณา้ทบทวนอีกครั้งหนึ่ง
       

รอฟังครับ

กรณีใช้อาวุธปืน เข้าช่วยเหลือ.. โดยยิงโจร หรือคนร้าย ..  เมื่อเข้าเป็นเรื่องกระทำพอสมควรแก่เหตุ ถือเป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย ไม่มีความผิด

สาระสำคัญ อยู่ตรงที่ได้ช่วยคน ที่เป็นเหยื่อไม่ให้ถูกยิงตาย..  นะครับ..

ส่วนในความผิด เรืองพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมืองฯ..  หรือไม่นั้น.. อย่าไปวิตกเลยครับ..  จนท.จะหาทางออกเพื่อช่วยเหลือให้ท่านหลุดข้อหานี้ ได้เอง นะครับ.  :D

ผมก็เคย กระทำดังข้างต้น แต่เพียงใช้ Colt .๓๘ super ขู่ให้วัยรุ่นที่ไล่ฟัน สงบ..  ไม่ถึงกับต้องยิง จริง มา ๒ ครั้งแล้ว ในรอบ ๒ ปี ช่วยได้ ๒ คน  แล้วครับ

กรณีนี้ พ้นไปจากการจะไปช่วยเหลือคนอื่นให้พ้นอันตรายไปแล้ว แต่ เป็นงานเข้าท่าน หรือไม่

กรณีจะเข้าเป็นการป้องกันตัวหรือไม่ จะต้องดูที่พฤติการณ์ ๑๕ เมตร นี้ ครับ  ถ้าอยู่ในระยะ ๑๕ เมตร สำหรับ มีดไม้ ยังไกลเกินไป ถ้าท่านยิง อาจไม่เข้าเป็นเรื่องป้องกันตัว

ยกเว้น แต่มี น้อยหน่า หรือ ลูกเกลี้ยง ทำท่าจะเขี้ยงนั้นแหละครับ  หรือมีอาวุธปืน แล้วยิงมายังท่าน  การที่สวนไปนั้น พอสมควรแก่เหตุครับ

" นายหินกลิ้ง "  ;D ;D ;D เหมือนหนังเรื่องกลิ้งไว้ก่อนพ่อสอนไว้เลย ขอบคุณครับที่เปลี่ยนชื่อให้ครับ  ;D ;D

  ::014:: ::014:: ::014::ขออภัยครับ  ขออภัยเป็นอย่างสูงจริงๆ  ::014:: ::014:: ::014::

สังเกตุดูแล้วมีนักกฎหมายในเว็ปนี้เยอะ ดีครับ ประชาชนได้ความรู้เป็นแนวทาง
ในการตัดสินใจ เหตุการณ์ของ จขกท น่าจะมีมูลความจริงอยู่นะผมว่า

 ::014:: ขอบคุณมากครับ ถึงแม้จะเสียเวลาแต่ถ้าการเสียเวลาของผมช่วยชีวิต ของคนที่ผมเห็นได้ ผมยินดีที่จะเสียเวลาเพื่อเขาคนนั้นครับ 

 ::014:: ::014::