เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

สนทนาภาษาปืน => สนทนาภาษาปืน => ข้อความที่เริ่มโดย: tom ที่ ธันวาคม 05, 2009, 08:41:55 AM



หัวข้อ: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: tom ที่ ธันวาคม 05, 2009, 08:41:55 AM
  เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้ไปงานประจำอำเภอกับเพื่อนเนื่องจากเพื่อนได้ไปตั้งบูชร้านค้าภายในงานโดยเข้าไปในงานประมาณ22.00 น.ก็มีเพื่อนๆอีก3-4 คนไปช่วยด้วยกัน ประมาณเวลา 1.00 น. ของวันใหม่ผมก็ขอตัวไปนอนที่รถก่อน ปรากฏว่าประมาณ 2.00 น. ซึ่งเป็นเวลาที่งานเลิก เพื่อนผมวิ่งมาที่รถโดยรีบจะขับรถออกจากที่จัดงาน ช่วงนั้นผมก็ได้ยินเสียงวัตถุมากระทบที่รถยนต์ 2-3 ครั้ง เพื่อนจึงหยิบปืนขึ้นมายิงขึ้นฟ้า 1 นัด แล้วก็รีบขับรถออกมาจากงาน ผมจึงถามว่ามีเรื่องอะไรกันหรือ เพื่อนจึงบอกว่า เมื่องานใกล้จะปิดก็มีกลุ่มวัยรุ่นประจำถิ่นมีอาการเมาเข้ามาหาเรื่องโดยเบ่งจะเอาของในร้านฟรี เพื่อนไม่ยอม กลุ่มวัยรุ่นจึงจะเข้ามาทำร้าย เพื่อนจึงวิ่งมาที่รถเพื่อจะขับหนี กลุ่มวัยรุ่นจึงใช้ขวดเหล้าขว้างมาที่รถ(ที่ผมได้ยินเสียงวัตถุมากระทบที่รถยนต์ 2-3 ครั้ง ) เพื่อนผมจึงใช้ปืนยิงขึ้นฟ้า 1 นัด กลุ่มวัยรุ่นจึงแตกหนีไป นี่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นครับ แต่สิ่งที่ต้องยอมรับก็คือ เมื่อถึงช่วงเช้าเพื่อนโทรมาบอกว่ามีทางเจ้าหน้าที่ตำรวจติดต่อมาให้ไปให้ปากคำ กรณีที่พกปืนไปในที่สาธารณะโดยไม่มีเหตุอันควร และ ยิงปืนในที่สาธารณะโดยไม่มีเหตุอันควร (ปืนของเพื่อนมีทะเบียนถูกต้องและเป็นชื่อของเพื่อนเองครับ) เนื่องจากทางเจ้าหน้าที่แจ้งว่ามีพยานเห็นว่าเพื่อนของผมยิงปืนขึ้นฟ้า ซึ่งพยานก็เป็นคนที่เข้ามาตั้งบูชขายของเหมือนกัน (ขายสินค้าคนละประเภท) ซึ่งเขาเห็นว่าเพื่อนผมเป็นคนยิงปืน เพื่อนผมบ่นน้อยใจว่าตอนที่กลุ่มวัยรุ่นมาหาเรื่องไม่ยักกะมีคนมาช่วย แต่พอเราจะป้องกันตัวที่จะโดนทำร้ายกลับมีคนมาซ้ำเติม และที่สำคัญกลุ่มวัยรุ่นประจำถิ่นก็ไม่มีใครโดนดำเนินคดีใดๆ (เห็นเพื่อนถามเจ้าหน้าที่ก็ได้คำตอบว่าไม่มีใครรู้จักกับกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มนี้) สรุปก็คือเพื่อนผมโดนดำเนินคดีคนเดียวครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Thanapong รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 08:45:31 AM
ต้องทำใจครับ

คราวหน้าหากต้องยิงแบบนี้อีก อย่าให้ใครเห็นครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: ~ Sitthipong - รักในหลวง ~ ที่ ธันวาคม 05, 2009, 08:46:47 AM
ลองหาพยานที่เห็นวัยรุ่นเจ้าถิ่นมาหาเรื่องดูครับ  อาจจะพอช่วยได้บ้าง  :)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: addcon ที่ ธันวาคม 05, 2009, 09:02:41 AM
หาพยานยืนยันว่าเพื่อนคุณถูกกลุ่มวัยรุ่นรุมทำร้ายถ่ายรูปรอยที่รถประกอบอาจช่วยได้บ้างครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: outpost 1969 รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 10:09:51 AM
 ::014::สวัสดีครับ ::014::

 ;)ด้วยความเคารพ ท่านtomครับ โดยปกติพ่อค้าเร่ตามงานนัดทั่วไปมักจะพึ่งพาอาศัยกัน ช่วยเหลือดูแลกันหากมีเหตุก็ช่วยกันเสมอ ดังนั้น-

ผมว่าผิดปกตินะครับที่ไม่มีใครยอมเป็นพยานว่ามีกลุ่มวัยรุ่นมาหาเรื่องก่อน ลองทบทวนต้นสายปลายเหตุและความสัมพันธ์กับเพื่อนพ่อค้า-

เร่ด้วยกันดูนะครับ  ::014::โชคดีครับ ::002::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ ธันวาคม 05, 2009, 10:24:17 AM
::014::สวัสดีครับ ::014::
 ;)ด้วยความเคารพ ท่านtomครับ โดยปกติพ่อค้าเร่ตามงานนัดทั่วไปมักจะพึ่งพาอาศัยกัน ช่วยเหลือดูแลกันหากมีเหตุก็ช่วยกันเสมอ ดังนั้น-
ผมว่าผิดปกตินะครับที่ไม่มีใครยอมเป็นพยานว่ามีกลุ่มวัยรุ่นมาหาเรื่องก่อน ลองทบทวนต้นสายปลายเหตุและความสัมพันธ์กับเพื่อนพ่อค้า-
เร่ด้วยกันดูนะครับ  ::014::โชคดีครับ ::002::

                     เห็นด้วยกับคำแนะนำนี้ครับ .... ลองกลับไปทบทวนดูครับ



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Glock Jumper ที่ ธันวาคม 05, 2009, 10:51:38 AM
ยิงขึ้นฟ้าไม่ดีนะครับ อันตรายต่อผู้อื่น ตกลงมาไส่ใครละเรื่องใหญ่เลยครับ ถ้าจำเป็นต้องยิงก็ยิงลงพื้นในมุมที่ไม่สามารถแฉลบไปโดนผู้อื่นและตนเองเป็นอันตรายได้ที่สำคัญอย่าให้ใครเห็นครับ แต่ทางที่ดีไม่ยิงขู่ดีที่สุดครับ นี่ก็เห็นแล้วว่าเรื่องมาถึงตัวไม่คุ้ม


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: คุณพ่อตัวดี ที่ ธันวาคม 05, 2009, 11:53:03 AM
::014::สวัสดีครับ ::014::

 ;)ด้วยความเคารพ ท่านtomครับ โดยปกติพ่อค้าเร่ตามงานนัดทั่วไปมักจะพึ่งพาอาศัยกัน ช่วยเหลือดูแลกันหากมีเหตุก็ช่วยกันเสมอ ดังนั้น-

ผมว่าผิดปกตินะครับที่ไม่มีใครยอมเป็นพยานว่ามีกลุ่มวัยรุ่นมาหาเรื่องก่อน ลองทบทวนต้นสายปลายเหตุและความสัมพันธ์กับเพื่อนพ่อค้า-

เร่ด้วยกันดูนะครับ  ::014::โชคดีครับ ::002::
เหตุผลควรฟังตามที่พี่เสนอครับ
อีกอย่างนะครับในเมื่อเค้าก็วิ่งหนีแล้วคือพยายามที่จะไม่มีเรื่องแต่ทำไมเมื่อมาถึงรถจึงไม่ขับหนีไปเลยต้องมายิงขู่ก่อนทำไมครับหรือว่าอยู่ในระยะประชิดมาก3-5 ม.  ถ้าเป็นไปได้ควรจะขับหนีไปเลยไม่ต้องหยิบปืนมายิงขู่อีก
ดีนะครับที่ยังยิงขึ้นฟ้าแต่ถ้ายิงใส่วัยรุ่นคงต้องอีกข้อหาแล้วละครับ แต่เป็นกำลังใจในการต่อสู้ต่อไปครับ ::002::

ข้อสังเกตุอีกอย่างหนึ่งครับถ้าเป็นงานระดับอำเภอก็จะมีเจ้าหน้าที่ต่างๆมาดูแลครับ  ต่อถ้าดึกขนานนั้นก็น่าจะเหลือ  เจ้าหน้าที่อส.หรือเจ้าหน้าที่มูลนิธิ น่าจะยังอยู่นะครับถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจจะไม่อยู่(ที่บ้านผมจะเป็นแบบนี้ครับ)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพา ที่ ธันวาคม 05, 2009, 11:57:34 AM
จะถูกรุมทำร้ายแค่ยิงขู่แต่ถูกตั้งข้อหายิงปืนในที่สาธารณะโดยไม่มีเหตุอันควรมันก็ตลกดี  ต่อไปหากตำรวจจะใช้ปืนก็ต้องใช้ขว้างหัวคนร้ายละกัน  ทำได้ไหมล่ะ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: chonthai-รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 01:23:50 PM
อ่านแล้วเศร้าใจ ก็ไม่รู้ว่าถ้าไม่ยิงขู่จะเกิดอะไรร้ายแรงขึ้นมากกว่านี้รึเปล่า พอยิงขู่ตัวเองปลอดภัยแต่ถูกดำเนินคดี ผู้ค้าด้วยกันก็คงกลัววัยรุ่นเจ้าถิ่นกลับมาเอาเรื่องหากเป็นพยานให้คุณ แต่ผมว่าคงต้องต่อสู้คดีไปล่ะครับเพราะเราแค่ยิงขู่เพื่อทำให้ตัวเองปลอดภัย ส่วนจะเป็นเหตุอันควรหรือไม่ขึ้นอยู่กับกระบวนการยุติธรรมแหละครับ ผมเข้าใจและเอาใจช่วยครับ แต่คิดว่าโทษคงไม่หนัก ที่จะหนักคือเสียประวัติและเวลาทำมาหากิน


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ ธันวาคม 05, 2009, 01:29:30 PM
ให้การไปแล้วหรือยังครับ
ในชั้นพนักงานสอบสวนควรให้การถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด

ตั้งแต่สาเหตุที่จำเป็นต้องพาอาวุธไปด้วยในขณะออกบูชสินค้า
อาทิ เพื่อป้องกันทรัพย์สินค้าที่นำไปออกร้าน หรือเพื่อป้องกันในขณะนำสินค้าไปแสดง หรือขนกลับก็ได้
โดยให้แสดงจำนวนมูลค่าสินค้า รวมทั้งเส้นทางไปกลับด้วยก็ได้ครับ

จากนั้นให้การถึงสาเหตุที่ต้องยิงปืนขึ้นฟ้า
โดยเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่ามีกลุ่มวัยรุ่นมารุมทำร้าย เราหลีกหนี วัยรุ่นยังติดตามมาและขว้างวัตถุใส่รถ
ซึ่งท่านเป็นพยานได้ดีปากหนึ่ง เพราะอยู่ในขณะใช้อาวุธยิงขึ้นฟ้า

พฤติการณ์หลังจากยิงแล้ว เพื่อนท่านก็ขับรถออกจากงานไปมิได้ตามไปยิงวัยรุ่นอีก
อย่างนี้แล้ว น่าจะถือว่ามีเหตุจำเป็น และเหตุอันควรตามกฎหมาย

โดยให้ศาลพิจารณาเหตุที่เกิดขึ้นอีกครั้งครับ
แต่ทั้งนี้ การให้การต่อสู้ดังกล่าว ควรให้ไว้ให้ชัดเจนในชั้นพนักงานสอบสวน
ซึ่งหากพนักงานสอบสวนเห็นควรสั่งฟ้อง ยังมีพนักงานอัยการตรวจและพิจารณาอีกครั้ง

หากสุดท้ายคดีสู่การพิจารณาของศาล อ้างเหตุนี้ ให้ศาลพิจารณาอีกครั้งครับ
อาวุธปืนมีทะเบียนถูกต้อง พฤติการณ์ทำไปเพื่อป้องกันสินค้า และเพื่อให้ตนเองพ้นจากกลุ่มวัยรุ่น มิใช่พกพาไปตามผับตามบาร์
แม้ต่อมาศาลจะมองว่าไม่มีเหตุอันควร หรือ จำเป็น โทษที่ได้รับคงน้อยมากจนน่าแปลกใจครับ :D


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Ro@d - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 01:37:52 PM
เรื่องยิงปืน ข้อเท็จจริงอย่างนี้ ไม่เป็นความผิดครับ มีเหตุสมคสวรที่ต้องกระทำ  แต่ถึงอย่างไรก็ อย่าไปสนเลยครับ เป็นความผิดลหุโทษ
ขอให้มีการเปรียบเทียบปรับ ไม่กี่ตังค์ ก็จบ  

แต่ตรง ที่ พาอาวุธปินติดตัว ไปในเมือง ฯ นี่ ค่อยว่ากันอีกที  ..  แต่เมื่อเรื่องผ่านไปแล้ว เดินเข้าเผชิญความจริง .และถ้าเพื่อนท่านไม่กระทำอย่างนั้น
อาจมีการขวางหน้ารถ แล้ว  ลากคนในรถลงมาตืบก็ได้ .   เพื่อนท่านกระทำไป ได้เหมาะสมแล้วครับ   ::002::





หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: AUG ที่ ธันวาคม 05, 2009, 02:25:51 PM
สู้ ถึงชั้นฎีกาเลย ถ้าเราถูกต้อง


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: R.sapa @ รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 02:37:22 PM
 ::014::          ป้องกันตัว..พวกชั่วร้าย..หมายประชิด..           มุ่งชีวิต..ปลิดทรัพย์..จับลงหลุม..
             วิ่งหนีมา..ป้องกันตัว..กลัวโดนรุม..                   แต่กลับกลุ้ม..ถูกเชิญไป..ให้ปากคำ.....
             วิธีแก้..ยังพอมี..หนทางบ้าง..                          ทำตามอย่าง..คำแนะนำ..เพื่อนพร่ำสอน..
             อ่านกระทู้..ดูทนาย..อย่านิ่งนอน..                    แก้ไขก่อน..ปัญหา..จะบานปลาย.... ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: c.tong - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 03:01:08 PM
มีหลักฐานมั้ยครับ ว่าเพื่อน จขกท. ยิงปืนในที่สาธารณะจริง


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Ruk™-รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 03:23:12 PM
    ฟังจากข้อเท็จจริง พอฟังได้ครับว่ายิงปืนด้วยเหตุอันสมควร ส่วนเรื่องการนำพาอาวุปืนไปในที่สาธารณะ เป็นโทษสถานเบาครับ
และหากเพื่อนท่านไม่ยิงปืนเพื่อยับยั้งกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มนั้นไว้ก่อน เหตุการณ์คงไม่จบลงแบบนี้แน่ครับ
    และก็จริง ตอนจะถุกรุมทำร้าย ไม่เห็นมีตำรวจหรือใครหน้าไหนมาช่วยเหลือ แต่พอเราใช้สิทธิ์ขั้นพื้นฐานป้องกันตัวโดยสมควรแก่
เหตุเพราะไม่มีใครบาดเจ็บจากเจตนายิงปืน(ขึ้นฟ้า)เพื่อยับยั้งเหตุร้ายแรงที่จะเกิดกับตัวเอง ข้อหาต่างๆก็มาเลยเชียว


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: kerberos ที่ ธันวาคม 05, 2009, 04:47:47 PM
ทั้งๆที่มีการแนะนำในการยิงปืนขึ้นฟ้ากันมาตลอดว่าไม่ควรกระทำ  แต่ถึงเวลาจริงๆก็ยังมีคนทำกันตลอด   ยิ่งคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงเร็วๆนี้อีก  ไม่รู้จะมีการยิงขึ้นฟ้ากันอีกกี่พันนัด  ไม่รู้จะมีใครโดนกระสุนร่วงใส่อีกเท่าไหร่ :~)
 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Ruk™-รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 05:35:11 PM
ทั้งๆที่มีการแนะนำในการยิงปืนขึ้นฟ้ากันมาตลอดว่าไม่ควรกระทำ  แต่ถึงเวลาจริงๆก็ยังมีคนทำกันตลอด   ยิ่งคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงเร็วๆนี้อีก  ไม่รู้จะมีการยิงขึ้นฟ้ากันอีกกี่พันนัด  ไม่รู้จะมีใครโดนกระสุนร่วงใส่อีกเท่าไหร่ :~)
 
       เหตุการณ์อย่างนี้ ไม่ใช่เป็นการยิงปืนด้วยความคึกคะนอง และหากเกิดกับตัวท่าน ผมก็ไม่เชื่อว่าท่านจะยอมให้จะยอมให้บรรดาผู้ไม่หวังดีเหล่านั้นกระทืบจนสะบักสะบอมเสียก่อนแล้วค่อยลากเอาสังขารไปแจ้งความตำรวจว่าถูกทำร้ายร่างกาย โดยวิจารณญาณของคนอยู่ในเหตุการณ์นั้น ย่อมรู้ได้ว่าภัยจะบังเกิดแก่ตัวเอง จึงได้ยับยั้งเหตุการณ์นั้นด้วยการยิงปืนขึ้นฟ้า โดยมิได้หวังผลต่อชีวิตของผู้ใด
      การจะมาหยิบประเด็นแค่การยิงปืนขึ้นฟ้ามาตำหนิโดยไม่ดูต้นสายปลายเหตุ ก็เหมือนกับสำนวนไทยว่าฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด ประมาณนั้นนะครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: PRIVACY ที่ ธันวาคม 05, 2009, 05:53:32 PM
ทั้งๆที่มีการแนะนำในการยิงปืนขึ้นฟ้ากันมาตลอดว่าไม่ควรกระทำ  แต่ถึงเวลาจริงๆก็ยังมีคนทำกันตลอด   ยิ่งคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงเร็วๆนี้อีก  ไม่รู้จะมีการยิงขึ้นฟ้ากันอีกกี่พันนัด  ไม่รู้จะมีใครโดนกระสุนร่วงใส่อีกเท่าไหร่ :~)
 
       เหตุการณ์อย่างนี้ ไม่ใช่เป็นการยิงปืนด้วยความคึกคะนอง และหากเกิดกับตัวท่าน ผมก็ไม่เชื่อว่าท่านจะยอมให้จะยอมให้บรรดาผู้ไม่หวังดีเหล่านั้นกระทืบจนสะบักสะบอมเสียก่อนแล้วค่อยลากเอาสังขารไปแจ้งความตำรวจว่าถูกทำร้ายร่างกาย โดยวิจารณญาณของคนอยู่ในเหตุการณ์นั้น ย่อมรู้ได้ว่าภัยจะบังเกิดแก่ตัวเอง จึงได้ยับยั้งเหตุการณ์นั้นด้วยการยิงปืนขึ้นฟ้า โดยมิได้หวังผลต่ชีวิตของผู้ใด
      การจะมาหยิบประเด็นแค่การยิงปืนขึ้นฟ้ามาตำหนิโดยไม่ดูต้นสายปลายเหตุ ก็เหมือนกับสำนวนไทยว่าฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด ประมาณนั้นนะครับ

 ::002:: ::002:: ::002:: อืมมม..


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ ธันวาคม 05, 2009, 06:17:53 PM
มีหลักฐานมั้ยครับ ว่าเพื่อน จขกท. ยิงปืนในที่สาธารณะจริง

เก็บปลอกกระสุนในที่เกิดเหตุได้หรือไม่, คนที่แจ้งตำรวจน่ะ ชื่ออะไร เห็นเหตุการณ์อย่างไรต้องสามารถบอกเล่าได้ชัดเจนในชั้นศาลด้วยนะครับ... แปลว่าพยานต้องไปซักซ้อมพยานกับอัยการ+ไปยืนให้ทนายซักค้านในคอกพยานด้วย รอนแรมหลายเดือนกว่าจะจบเรื่อง...

กว่าจะผ่านขั้นตอนแต่ละขั้นต้องเสียเวลาทำมาหากินหลายรอบ เทียวไปเทียวมาระหว่างโรงพัก, อัยการ, และศาล... ดังนั้นนายสมชายให้น้ำหนักกับพยาน(ทั้งบุคคลฯและวัตถุฯ) มากที่สุดครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: c.tong - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 07:24:20 PM
แล้วในกรณีไม่มีหลักฐานอย่าง เช่น ปลอกกระสุน และคราบดินปืนที่ตัว

มีแค่พยานเห็นเหตุการณ์แค่คนเดียว แบบนี้ผลออกมาจะเป็นแบบไหนครับ

และทางพยานไม่สามารถสืบนำความจริงได้


ผมไม่รู้เรื่องกฎหมายสักเท่าไหร่ แค่สงสัยครับ และเพื่อเป็นกรณีศึกษาด้วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ ธันวาคม 05, 2009, 08:29:38 PM
แล้วในกรณีไม่มีหลักฐานอย่าง เช่น ปลอกกระสุน และคราบดินปืนที่ตัว

มีแค่พยานเห็นเหตุการณ์แค่คนเดียว แบบนี้ผลออกมาจะเป็นแบบไหนครับ

และทางพยานไม่สามารถสืบนำความจริงได้


ผมไม่รู้เรื่องกฎหมายสักเท่าไหร่ แค่สงสัยครับ และเพื่อเป็นกรณีศึกษาด้วยครับ

ศาลจะสั่งคนติดคุกนั้น... ต้องแน่ใจจริงๆครับ...


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: ปาล์มๆ...ซุ่มโป่ง ที่ ธันวาคม 05, 2009, 09:20:43 PM
ปกป้องชีวิตและทรัพย์สินครับ
หากไม่ยิงขู่มีหวังเจ้าของกระทู้และเพื่อนไม่ได้มีโอกาสมาตั้งกระทู้นี้แน่ๆเลย


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ ธันวาคม 05, 2009, 10:13:24 PM
แล้วในกรณีไม่มีหลักฐานอย่าง เช่น ปลอกกระสุน และคราบดินปืนที่ตัว

มีแค่พยานเห็นเหตุการณ์แค่คนเดียว แบบนี้ผลออกมาจะเป็นแบบไหนครับ

และทางพยานไม่สามารถสืบนำความจริงได้


ผมไม่รู้เรื่องกฎหมายสักเท่าไหร่ แค่สงสัยครับ และเพื่อเป็นกรณีศึกษาด้วยครับ


พยานบุคคลคือพยานอย่างหนึ่งครับ
หากไม่มีสาเหตุกับจำเลยมาก่อนก็มีน้ำหนักสามารถรับฟังได้
ส่วนจะได้ขนาดไหนอีกเรื่องหนึ่ง

แม้พบปลอกกระสุนในที่เกิดเหตุ
แต่ก็เป็นหลักฐานที่มีน้ำหนักน้อยกว่าหัวกระสุน ที่สามารถพิสูจน์ที่มาว่าได้จากปืนกระบอกไหน

ส่วนเขม่า ถ้าคดีไม่ใหญ่จริงๆ
ส่วนใหญ่กว่าพนักงานสอบสวนจะเรียก ก็จะช้าเกินไปกว่าที่จะตรวจพบเสียแล้ว

ดังนั้นพยานบุคคลจึงมีน้ำหนักมากกว่าในเหตุการณ์นี้
ขึ้นอยู่ว่า จะซักค้านพยานออกไปอีกทิศทางใด ได้หรือไม่

เมื่อคดีนี้ มีพยานบุลคลซึงเป็นประจักษ์พยาน
สู้ได้ แต่ความเห็นผม ควรสู้ตามทำนอง เพราะคดีไม่ร้ายแรง
เพราะมิฉะนั้นแล้ว หากสู้ไปโดยไม่สอดคล้องกับข้อเท็จจริง สักแต่สู้ ความจริงจะทำให้โทษที่จะลง หนักและงานนี้คงไม่ได้รับปรานีจากศาลแน่นอนครับ :)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ ธันวาคม 05, 2009, 10:27:33 PM

      การจะมาหยิบประเด็นแค่การยิงปืนขึ้นฟ้ามาตำหนิโดยไม่ดูต้นสายปลายเหตุ ก็เหมือนกับสำนวนไทยว่าฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด ประมาณนั้นนะครับ

 ::002:: ในภาวะเช่นนั้น ....... 
สถานการณ์จริง มันอาจไม่มีเวลามองทิศทางที่ปลอดภัยแล้วยิงได้ครับ




หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: กรรมกร ที่ ธันวาคม 05, 2009, 10:59:08 PM
ยิงขึ้นฟ้าไม่ดีนะครับ อันตรายต่อผู้อื่น ตกลงมาไส่ใครละเรื่องใหญ่เลยครับ ถ้าจำเป็นต้องยิงก็ยิงลงพื้นในมุมที่ไม่สามารถแฉลบไปโดนผู้อื่นและตนเองเป็นอันตรายได้ที่สำคัญอย่าให้ใครเห็นครับ แต่ทางที่ดีไม่ยิงขู่ดีที่สุดครับ นี่ก็เห็นแล้วว่าเรื่องมาถึงตัวไม่คุ้ม

แล้วจะทำยังไงดีครับ ... งั้นจะมีปืนไปทำไม

อยากเกิดเป็น "บีม" จังเลย ........  :<><>



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: kerberos ที่ ธันวาคม 06, 2009, 07:57:19 AM
ทั้งๆที่มีการแนะนำในการยิงปืนขึ้นฟ้ากันมาตลอดว่าไม่ควรกระทำ  แต่ถึงเวลาจริงๆก็ยังมีคนทำกันตลอด   ยิ่งคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงเร็วๆนี้อีก  ไม่รู้จะมีการยิงขึ้นฟ้ากันอีกกี่พันนัด  ไม่รู้จะมีใครโดนกระสุนร่วงใส่อีกเท่าไหร่ :~)
 
       เหตุการณ์อย่างนี้ ไม่ใช่เป็นการยิงปืนด้วยความคึกคะนอง และหากเกิดกับตัวท่าน ผมก็ไม่เชื่อว่าท่านจะยอมให้จะยอมให้บรรดาผู้ไม่หวังดีเหล่านั้นกระทืบจนสะบักสะบอมเสียก่อนแล้วค่อยลากเอาสังขารไปแจ้งความตำรวจว่าถูกทำร้ายร่างกาย โดยวิจารณญาณของคนอยู่ในเหตุการณ์นั้น ย่อมรู้ได้ว่าภัยจะบังเกิดแก่ตัวเอง จึงได้ยับยั้งเหตุการณ์นั้นด้วยการยิงปืนขึ้นฟ้า โดยมิได้หวังผลต่อชีวิตของผู้ใด
      การจะมาหยิบประเด็นแค่การยิงปืนขึ้นฟ้ามาตำหนิโดยไม่ดูต้นสายปลายเหตุ ก็เหมือนกับสำนวนไทยว่าฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด ประมาณนั้นนะครับ

ผมคงต้องขออภัยครับถ้าความเห็นผมทำให้เข้าใจผิด  ผมอ่านละเอียดถี่ถ้วนแล้วครับถึงได้โพสข้อความลงไปเพื่อออกความเห็นเล็กๆน้อยๆ ที่หลายท่านมองข้าม  ผมไม่ได้อคติกับใครแล้วยังไม่รู้จักใครในเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวครับ  ในเวปนี้ก็ได้รณงค์เรื่องการยิงปืนขึ้นฟ้ากันอยู่ แต่พอถึงเวลาจริงๆกลับยังมีคนยิงปืนขึ้นฟ้า แถมท่านบอกว่ายิงปืนฟ้าในเหตุการณ์นี้ไม่ใช่เพราะความคึกคะนอง ผมก็เข้าใจครับ ว่าไม่ใช่คึกคะนอง หากเป็นผมก็คงมีการยิงเช่นเดียวกัน แต่อาจยิงลงพื้น หรือยิงไปในตำแหน่งที่รู้ว่าจะสามารถหยุดหัวกระสุนได้ เพื่อให้การป้องกันตัวของเราไปทำร้ายคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องจะดีกว่าไหมครับ 

http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=79728.0 (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=79728.0)

หากผมทำให้ท่านเข้าใจผิดหรือไม่พอใจก็ต้องอภัยอีกครั้ง   ด้วยความเคารพครับ   ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: FIAT- P220@รักในหลวง ที่ ธันวาคม 06, 2009, 03:31:24 PM
ทั้งๆที่มีการแนะนำในการยิงปืนขึ้นฟ้ากันมาตลอดว่าไม่ควรกระทำ  แต่ถึงเวลาจริงๆก็ยังมีคนทำกันตลอด   ยิ่งคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงเร็วๆนี้อีก  ไม่รู้จะมีการยิงขึ้นฟ้ากันอีกกี่พันนัด  ไม่รู้จะมีใครโดนกระสุนร่วงใส่อีกเท่าไหร่ :~)
 
       เหตุการณ์อย่างนี้ ไม่ใช่เป็นการยิงปืนด้วยความคึกคะนอง และหากเกิดกับตัวท่าน ผมก็ไม่เชื่อว่าท่านจะยอมให้จะยอมให้บรรดาผู้ไม่หวังดีเหล่านั้นกระทืบจนสะบักสะบอมเสียก่อนแล้วค่อยลากเอาสังขารไปแจ้งความตำรวจว่าถูกทำร้ายร่างกาย โดยวิจารณญาณของคนอยู่ในเหตุการณ์นั้น ย่อมรู้ได้ว่าภัยจะบังเกิดแก่ตัวเอง จึงได้ยับยั้งเหตุการณ์นั้นด้วยการยิงปืนขึ้นฟ้า โดยมิได้หวังผลต่อชีวิตของผู้ใด
      การจะมาหยิบประเด็นแค่การยิงปืนขึ้นฟ้ามาตำหนิโดยไม่ดูต้นสายปลายเหตุ ก็เหมือนกับสำนวนไทยว่าฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด ประมาณนั้นนะครับ

ผมคงต้องขออภัยครับถ้าความเห็นผมทำให้เข้าใจผิด  ผมอ่านละเอียดถี่ถ้วนแล้วครับถึงได้โพสข้อความลงไปเพื่อออกความเห็นเล็กๆน้อยๆ ที่หลายท่านมองข้าม  ผมไม่ได้อคติกับใครแล้วยังไม่รู้จักใครในเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวครับ  ในเวปนี้ก็ได้รณงค์เรื่องการยิงปืนขึ้นฟ้ากันอยู่ แต่พอถึงเวลาจริงๆกลับยังมีคนยิงปืนขึ้นฟ้า แถมท่านบอกว่ายิงปืนฟ้าในเหตุการณ์นี้ไม่ใช่เพราะความคึกคะนอง ผมก็เข้าใจครับ ว่าไม่ใช่คึกคะนอง หากเป็นผมก็คงมีการยิงเช่นเดียวกัน แต่อาจยิงลงพื้น หรือยิงไปในตำแหน่งที่รู้ว่าจะสามารถหยุดหัวกระสุนได้ เพื่อให้การป้องกันตัวของเราไปทำร้ายคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องจะดีกว่าไหมครับ 

หากผมทำให้ท่านเข้าใจผิดหรือไม่พอใจก็ต้องอภัยอีกครั้ง   ด้วยความเคารพครับ
ขึ้นฟ้า ก็ไม่รู้จะตกใส่ใคร ลงดินก็กลัวแฉลบ
ถ้าเป็นผม ก็คงเอาลำตัวพวกวัยรุ่นเป็นแบ็กสต็อปเลยล่ะ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: todsagun ที่ ธันวาคม 06, 2009, 04:02:13 PM
::014::          ป้องกันตัว..พวกชั่วร้าย..หมายประชิด..           มุ่งชีวิต..ปลิดทรัพย์..จับลงหลุม..
             วิ่งหนีมา..ป้องกันตัว..กลัวโดนรุม..                   แต่กลับกลุ้ม..ถูกเชิญไป..ให้ปากคำ.....
             วิธีแก้..ยังพอมี..หนทางบ้าง..                          ทำตามอย่าง..คำแนะนำ..เพื่อนพร่ำสอน..
             อ่านกระทู้..ดูทนาย..อย่านิ่งนอน..                    แก้ไขก่อน..ปัญหา..จะบานปลาย.... ::014::
เรื่องจริงอย่าง.....ทำอย่าง......กฏหมายอย่าง...
ลองให้การ.......เพี้ยนจากทาง.....บ้างถ้าเห็น...
แจ้งกฏหมาย....ต้องฝืนทำ......เพราะจำเป็น...
ใช่กฏหมาย......จะละเว้น.........เหตุเกินควร...
   ถูกกระทำ......ยังจำใจ........ต้องรับผิด...
   โถ..ชีวิต.......โดนไฟสุม.....รุมสมอง...
   หากพบทาง...อ้างเท็จบ้าง...ก็น่าลอง...
   ค่อยๆมอง......อักษรบท......กฏหมาย.....เอย... ;)


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: น้าทู...รักในหลวง... ที่ ธันวาคม 06, 2009, 06:48:33 PM
เป็นอีกหนึ่งทางเลือก ที่ดีที่สุดนะเวลานั้น.. ::014:: ::014::..
เพื่อนคุณโชคดีแล้ว ที่ได้ไปหาตำรวจ ไม่ใช่ให้คุณตำรวจไปหาที่โรงพยาบาล หรือ.. :~) :~)..



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Enruoblem ที่ ธันวาคม 06, 2009, 09:00:44 PM


พยานบุคคลคือพยานอย่างหนึ่งครับ
หากไม่มีสาเหตุกับจำเลยมาก่อนก็มีน้ำหนักสามารถรับฟังได้
ส่วนจะได้ขนาดไหนอีกเรื่องหนึ่ง

แม้พบปลอกกระสุนในที่เกิดเหตุ
แต่ก็เป็นหลักฐานที่มีน้ำหนักน้อยกว่าหัวกระสุน ที่สามารถพิสูจน์ที่มาว่าได้จากปืนกระบอกไหน
ส่วนเขม่า ถ้าคดีไม่ใหญ่จริงๆ
ส่วนใหญ่กว่าพนักงานสอบสวนจะเรียก ก็จะช้าเกินไปกว่าที่จะตรวจพบเสียแล้ว

ดังนั้นพยานบุคคลจึงมีน้ำหนักมากกว่าในเหตุการณ์นี้
ขึ้นอยู่ว่า จะซักค้านพยานออกไปอีกทิศทางใด ได้หรือไม่

เมื่อคดีนี้ มีพยานบุลคลซึงเป็นประจักษ์พยาน
สู้ได้ แต่ความเห็นผม ควรสู้ตามทำนอง เพราะคดีไม่ร้ายแรง
เพราะมิฉะนั้นแล้ว หากสู้ไปโดยไม่สอดคล้องกับข้อเท็จจริง สักแต่สู้ ความจริงจะทำให้โทษที่จะลง หนักและงานนี้คงไม่ได้รับปรานีจากศาลแน่นอนครับ :)
รอยเข็มแทงชนวนและรอยขอรั้งปลอก ไม่อาจพิสูจน์ได้หรือครับ หรือว่าต้องเป็นหัวกระสุนที่ฝังในร่างถึงจะมีน้ำหนักพอครับ ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: s.somsak ที่ ธันวาคม 06, 2009, 09:27:01 PM
แล้วในกรณีไม่มีหลักฐานอย่าง เช่น ปลอกกระสุน และคราบดินปืนที่ตัว

มีแค่พยานเห็นเหตุการณ์แค่คนเดียว แบบนี้ผลออกมาจะเป็นแบบไหนครับ

และทางพยานไม่สามารถสืบนำความจริงได้


ผมไม่รู้เรื่องกฎหมายสักเท่าไหร่ แค่สงสัยครับ และเพื่อเป็นกรณีศึกษาด้วยครับ


พยานบุคคลคือพยานอย่างหนึ่งครับ
หากไม่มีสาเหตุกับจำเลยมาก่อนก็มีน้ำหนักสามารถรับฟังได้
ส่วนจะได้ขนาดไหนอีกเรื่องหนึ่ง

แม้พบปลอกกระสุนในที่เกิดเหตุ
แต่ก็เป็นหลักฐานที่มีน้ำหนักน้อยกว่าหัวกระสุน ที่สามารถพิสูจน์ที่มาว่าได้จากปืนกระบอกไหน

ส่วนเขม่า ถ้าคดีไม่ใหญ่จริงๆ
ส่วนใหญ่กว่าพนักงานสอบสวนจะเรียก ก็จะช้าเกินไปกว่าที่จะตรวจพบเสียแล้ว

ดังนั้นพยานบุคคลจึงมีน้ำหนักมากกว่าในเหตุการณ์นี้
ขึ้นอยู่ว่า จะซักค้านพยานออกไปอีกทิศทางใด ได้หรือไม่

เมื่อคดีนี้ มีพยานบุลคลซึงเป็นประจักษ์พยาน
สู้ได้ แต่ความเห็นผม ควรสู้ตามทำนอง เพราะคดีไม่ร้ายแรง
เพราะมิฉะนั้นแล้ว หากสู้ไปโดยไม่สอดคล้องกับข้อเท็จจริง สักแต่สู้ ความจริงจะทำให้โทษที่จะลง หนักและงานนี้คงไม่ได้รับปรานีจากศาลแน่นอนครับ :)
ถ้าตำรวจบอกว่ามีพยานบุคคลต้องระบุพยานบุคคลนั้นด้วยว่าเป็นใคร ผมเข้าใจถูกหรือไม่ครับ ข้อนี้สงสัยมานานแล้วครับ หรือตำรวจสามารถใช้คำว่าไม่สามารถเปิดเผยพยานได้ ก็ได้


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ ธันวาคม 06, 2009, 09:44:14 PM
รอยเข็มแทงชนวนและรอยขอรั้งปลอก ไม่อาจพิสูจน์ได้หรือครับ หรือว่าต้องเป็นหัวกระสุนที่ฝังในร่างถึงจะมีน้ำหนักพอครับ ::014::

ผมอาจใช้ถ้อยคำผิดไป ต้องขออภัยครับ ::014::
มีน้ำหนักน้อย ไม่ได้หมายความว่าพิสูจน์ไม่ได้ครับ
การคัดปลอกกระสุน ทำให้เกิดร่องรอยบนปลอกกระสุน ซึ่งสามารถพิสูจน์ที่มาของปลอกว่ามาจากการยิงปืนกระบอกไหน
แต่มุมมองผมส่วนตัว มันยังมีข้อโต้แย้งได้มากกว่ารอยหัวกระสุนเท่านั้นครับ :)



หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ ธันวาคม 06, 2009, 10:00:01 PM

ถ้าตำรวจบอกว่ามีพยานบุคคลต้องระบุพยานบุคคลนั้นด้วยว่าเป็นใคร ผมเข้าใจถูกหรือไม่ครับ ข้อนี้สงสัยมานานแล้วครับ หรือตำรวจสามารถใช้คำว่าไม่สามารถเปิดเผยพยานได้ ก็ได้

พยาน ปกติยังไงในสำนวนต้องระบุอยู่แล้วครับ ว่าพยานเป็นใครอย่างไร
ส่วนจะแจ้งให้เราทราบหรือไม่ว่าพยานเป็นใครในระหว่างสอบสวน
มันมีกฎหมายตัวหนึ่งออกมาเพื่อเป็นมาตการในความปลอดภัยของพยานครับ

พระราชบัญญัติคุ้มครองพยานในคดีอาญา พ.ศ. ๒๕๔๖
ในกรณีที่พยานอาจไม่ได้รับความปลอดภัย พนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนคดีอาญา พนักงานผู้มีอำนาจสอบสวนคดีอาญา พนักงานผู้มีอำนาจฟ้องคดีอาญา ศาล หรือสำนักงานคุ้มครองพยาน แล้วแต่กรณี อาจจัดให้พยานอยู่ในความคุ้มครองให้พยานได้รับความปลอดภัยตามที่เห็นเป็นการสมควร

โดยการคุ้มครองให้พยานได้รับความปลอดภัยนั้น  อาจจะเป็นการจัดให้พยานอยู่ในสถานที่ที่ปลอดภัย
รวมถึงการปกปิดมิให้มีการเปิดเผยชื่อตัว ชื่อสกุล ที่อยู่ ภาพ หรือข้อมูลอย่างอื่นที่สามารถระบุตัวพยานได้ด้วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: s.somsak ที่ ธันวาคม 06, 2009, 10:07:49 PM

ถ้าตำรวจบอกว่ามีพยานบุคคลต้องระบุพยานบุคคลนั้นด้วยว่าเป็นใคร ผมเข้าใจถูกหรือไม่ครับ ข้อนี้สงสัยมานานแล้วครับ หรือตำรวจสามารถใช้คำว่าไม่สามารถเปิดเผยพยานได้ ก็ได้


พยาน ปกติยังไงในสำนวนต้องระบุอยู่แล้วครับ ว่าพยานเป็นใครอย่างไร
ส่วนจะแจ้งให้เราทราบหรือไม่ว่าพยานเป็นใครในระหว่างสอบสวน
มันมีกฎหมายตัวหนึ่งออกมาเพื่อเป็นมาตการในความปลอดภัยของพยานครับ

พระราชบัญญัติคุ้มครองพยานในคดีอาญา พ.ศ. ๒๕๔๖
ในกรณีที่พยานอาจไม่ได้รับความปลอดภัย พนักงานผู้มีอำนาจสืบสวนคดีอาญา พนักงานผู้มีอำนาจสอบสวนคดีอาญา พนักงานผู้มีอำนาจฟ้องคดีอาญา ศาล หรือสำนักงานคุ้มครองพยาน แล้วแต่กรณี อาจจัดให้พยานอยู่ในความคุ้มครองให้พยานได้รับความปลอดภัยตามที่เห็นเป็นการสมควร

โดยการคุ้มครองให้พยานได้รับความปลอดภัยนั้น  อาจจะเป็นการจัดให้พยานอยู่ในสถานที่ที่ปลอดภัย
รวมถึงการปกปิดมิให้มีการเปิดเผยชื่อตัว ชื่อสกุล ที่อยู่ ภาพ หรือข้อมูลอย่างอื่นที่สามารถระบุตัวพยานได้ด้วยครับ


ขอบคุณครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: KLEAW ที่ ธันวาคม 06, 2009, 10:58:31 PM
จะยังไงก็เเล้วเเต่ ถึงเเม้ว่าเจ้าของกระทู้อาจจะต้องไปศาลเเละมีเรื่องยุ่งยากตามจากผลพวงของเหตุการณ์วันนั้น   เเต่ว่าท่านก็ยังมีโอกาสเหลือมาตั้งคำถามได้ครับ หากวันนั้นท่านไม่สามารถยุติเหตุการณ์คืนนั้นได้โดยการยิงปืนขู่ เหตุการณ์มันจะจบเเบบใดนั้น ไม่มีไครบอกได้เเน่ครับ ท่านอาจเจ็บตัวถึงกับพิการก็เป็นไปได้นะครับ  ชีวิตของเรามันมีค่ามาก เกินเสียกว่าใครจะมาเเบกรับได้หมดครับ ช่วยตัวเองก่อนนั่นเเหละครับ ดีสุดเเล้ว
 ผมไม่นิยมการใช้ความรุนเเรงครับ เเต่ในบางครั้งบางคราวนำมาใช้ให้ถูกกับเวลามันก็จะเกิดประโยชน์


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Enruoblem ที่ ธันวาคม 07, 2009, 12:01:39 AM
รอยเข็มแทงชนวนและรอยขอรั้งปลอก ไม่อาจพิสูจน์ได้หรือครับ หรือว่าต้องเป็นหัวกระสุนที่ฝังในร่างถึงจะมีน้ำหนักพอครับ ::014::

ผมอาจใช้ถ้อยคำผิดไป ต้องขออภัยครับ ::014::
มีน้ำหนักน้อย ไม่ได้หมายความว่าพิสูจน์ไม่ได้ครับ
การคัดปลอกกระสุน ทำให้เกิดร่องรอยบนปลอกกระสุน ซึ่งสามารถพิสูจน์ที่มาของปลอกว่ามาจากการยิงปืนกระบอกไหน
แต่มุมมองผมส่วนตัว มันยังมีข้อโต้แย้งได้มากกว่ารอยหัวกระสุนเท่านั้นครับ :)


ขอบคุณครับผม ::014::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: vanrat ที่ ธันวาคม 07, 2009, 03:18:41 PM
ทั้งๆที่มีการแนะนำในการยิงปืนขึ้นฟ้ากันมาตลอดว่าไม่ควรกระทำ  แต่ถึงเวลาจริงๆก็ยังมีคนทำกันตลอด   ยิ่งคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงเร็วๆนี้อีก  ไม่รู้จะมีการยิงขึ้นฟ้ากันอีกกี่พันนัด  ไม่รู้จะมีใครโดนกระสุนร่วงใส่อีกเท่าไหร่ :~)
 
พี่ครับคนเขายิงเจตนาป้องปราม ภัยมันมาถึงตัวเกิดไปยิงลงดิน อีกฝ่ายเขาฟ้องพยายามฆ่าจะเอาอย่างไร หลักฐานมี คนเห็น หัวกระสุนอยู่ เบิกความหน้าศาลก็เป็นโทษกับคนยิง แล้วพื้นแถวนั้นถ้าเกิดมันแข็งมันกระดอนไปโดนพ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นก็ไม่พ้นคุกอีก ไม่ได้สนับสนุนนะครับ แต่ถ้าต้องยิงขู่จริงๆพี่มีแนะนำที่ดีกว่านี้ไหม


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: เมียหลวงสั่งถอย เมียน้อยสั่งลุย ที่ ธันวาคม 07, 2009, 03:34:52 PM
ทั้งๆที่มีการแนะนำในการยิงปืนขึ้นฟ้ากันมาตลอดว่าไม่ควรกระทำ  แต่ถึงเวลาจริงๆก็ยังมีคนทำกันตลอด   ยิ่งคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงเร็วๆนี้อีก  ไม่รู้จะมีการยิงขึ้นฟ้ากันอีกกี่พันนัด  ไม่รู้จะมีใครโดนกระสุนร่วงใส่อีกเท่าไหร่ :~)
 
พี่ครับคนเขายิงเจตนาป้องปราม ภัยมันมาถึงตัวเกิดไปยิงลงดิน อีกฝ่ายเขาฟ้องพยายามฆ่าจะเอาอย่างไร หลักฐานมี คนเห็น หัวกระสุนอยู่ เบิกความหน้าศาลก็เป็นโทษกับคนยิง แล้วพื้นแถวนั้นถ้าเกิดมันแข็งมันกระดอนไปโดนพ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นก็ไม่พ้นคุกอีก ไม่ได้สนับสนุนนะครับ แต่ถ้าต้องยิงขู่จริงๆพี่มีแนะนำที่ดีกว่านี้ไหม
ใช่ครับ สนับสนุนความคิดนี้ ในนาทีวิกฤติ+ความตกใจไม่มีใครสนใจมานั่งคิดคำนวนอะไรทั้งสิ้นหรอกครับ แค่หยิบปืนยิงทันก็เก่งแล้ว


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: kerberos ที่ ธันวาคม 07, 2009, 04:57:03 PM
[otequote author=เมียหลวงสั่งถอย  เมียน้อยสั่งลุย link=topic=79707.msg2321758#msg2321758 date=1260174892]

ทั้งๆที่มีการแนะนำในการยิงปืนขึ้นฟ้ากันมาตลอดว่าไม่ควรกระทำ  แต่ถึงเวลาจริงๆก็ยังมีคนทำกันตลอด   ยิ่งคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงเร็วๆนี้อีก  ไม่รู้จะมีการยิงขึ้นฟ้ากันอีกกี่พันนัด  ไม่รู้จะมีใครโดนกระสุนร่วงใส่อีกเท่าไหร่ :~)
 
พี่ครับคนเขายิงเจตนาป้องปราม ภัยมันมาถึงตัวเกิดไปยิงลงดิน อีกฝ่ายเขาฟ้องพยายามฆ่าจะเอาอย่างไร หลักฐานมี คนเห็น หัวกระสุนอยู่ เบิกความหน้าศาลก็เป็นโทษกับคนยิง แล้วพื้นแถวนั้นถ้าเกิดมันแข็งมันกระดอนไปโดนพ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นก็ไม่พ้นคุกอีก ไม่ได้สนับสนุนนะครับ แต่ถ้าต้องยิงขู่จริงๆพี่มีแนะนำที่ดีกว่านี้ไหม
ใช่ครับ สนับสนุนความคิดนี้ ในนาทีวิกฤติ+ความตกใจไม่มีใครสนใจมานั่งคิดคำนวนอะไรทั้งสิ้นหรอกครับ แค่หยิบปืนยิงทันก็เก่งแล้ว

ขอบคุณสำหรับความรู้และคำแนะนำครับ ผมพอจะสรุปได้ว่า ในกรณีแบบนี้ก็ยิงขึ้นฟ้าไปก่อนได้ ส่วนที่มีการรณงค์กันอยู่คือห้ามยิงขึ้นฟ้าในกรณีงานฉลองต่างๆถูกไหมครับ 
ผมจะได้ถือเป็นแนวทางปฏิบัติต่อไปครับ และขอภัยอีกครั้งสำหรับความไม่เข้าใจ+ความรู้อันน้อยนิดของผม แล้วทำให้พูดแบบนั้นครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: kobpu ที่ ธันวาคม 07, 2009, 05:33:28 PM
คุณยิงปืนขึ้นฟ้า แล้วถูกดำเนินคดี เพราะว่ามีพยานให้การยืนยันว่าคุณยิงขึ้นฟ้า แต่พยานอาจไม่ได้แจ้งว่า กลุ่มวัยรุ่นจะทำร้ายคุณ  เพราะฉะนั้น คุณก็ต้องสู้คดี คดีแบบนี้ ถือว่าเล็กน้อยมาก ต้องเข้าใจกฎหมายด้วย  และหากว่าคุณถูกกลุ่มวัยรุ่นจะทำร้าย คุณก็ร้องทุกข์กับพนักงานสอบสวนได้ และก็เป็นเรื่องการสืบสวนสอบสวนหาตัวผู้กระทำความผิด แล้วการที่วัยรุ่นขว้างสิ่งของใส่รถ จขกท หรือเข้ามาทุบรถนั่น จขกท ก็สามารถร้องทุกข์ดำเนินคดีได้เหมือนกัน


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ ธันวาคม 07, 2009, 06:08:27 PM
::014::          ป้องกันตัว..พวกชั่วร้าย..หมายประชิด..           มุ่งชีวิต..ปลิดทรัพย์..จับลงหลุม..
             วิ่งหนีมา..ป้องกันตัว..กลัวโดนรุม..                   แต่กลับกลุ้ม..ถูกเชิญไป..ให้ปากคำ.....
             วิธีแก้..ยังพอมี..หนทางบ้าง..                          ทำตามอย่าง..คำแนะนำ..เพื่อนพร่ำสอน..
             อ่านกระทู้..ดูทนาย..อย่านิ่งนอน..                    แก้ไขก่อน..ปัญหา..จะบานปลาย.... ::014::
เรื่องจริงอย่าง.....ทำอย่าง......กฏหมายอย่าง...
ลองให้การ.......เพี้ยนจากทาง.....บ้างถ้าเห็น...
แจ้งกฏหมาย....ต้องฝืนทำ......เพราะจำเป็น...
ใช่กฏหมาย......จะละเว้น.........เหตุเกินควร...
   ถูกกระทำ......ยังจำใจ........ต้องรับผิด...
   โถ..ชีวิต.......โดนไฟสุม.....รุมสมอง...
   หากพบทาง...อ้างเท็จบ้าง...ก็น่าลอง...
   ค่อยๆมอง......อักษรบท......กฏหมาย.....เอย... ;)

 :D :D :D :D


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Yoshiki_Silencer - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 07, 2009, 10:30:19 PM
::014::          ป้องกันตัว..พวกชั่วร้าย..หมายประชิด..           มุ่งชีวิต..ปลิดทรัพย์..จับลงหลุม..
             วิ่งหนีมา..ป้องกันตัว..กลัวโดนรุม..                   แต่กลับกลุ้ม..ถูกเชิญไป..ให้ปากคำ.....
             วิธีแก้..ยังพอมี..หนทางบ้าง..                          ทำตามอย่าง..คำแนะนำ..เพื่อนพร่ำสอน..
             อ่านกระทู้..ดูทนาย..อย่านิ่งนอน..                    แก้ไขก่อน..ปัญหา..จะบานปลาย.... ::014::
เรื่องจริงอย่าง.....ทำอย่าง......กฏหมายอย่าง...
ลองให้การ.......เพี้ยนจากทาง.....บ้างถ้าเห็น...
แจ้งกฏหมาย....ต้องฝืนทำ......เพราะจำเป็น...
ใช่กฏหมาย......จะละเว้น.........เหตุเกินควร...
   ถูกกระทำ......ยังจำใจ........ต้องรับผิด...
   โถ..ชีวิต.......โดนไฟสุม.....รุมสมอง...
   หากพบทาง...อ้างเท็จบ้าง...ก็น่าลอง...
   ค่อยๆมอง......อักษรบท......กฏหมาย.....เอย... ;)

 :D :D :D :D

เรื่องจริงที่น่าเศร้า   :~) :~) :~) 


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.chang_k ที่ ธันวาคม 07, 2009, 11:01:15 PM
 ::001::เห็นใจครับขอให้จบด้วยดีเร็วๆครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: addcon ที่ ธันวาคม 09, 2009, 12:04:45 AM
ถ้าพูดในแง่กฎหมายผมไม่แน่ใจว่าถูกหรือผิด แต่ ถ้าในแง่การเอาตัวรอดจากเหตุฉุกเฉิน ถ้าเป็นผมก็คงทำอย่างนั้นเหมือนกัน
1. ถูกดำเนินคดียังไม่แน่ว่าศาลจะตัดสินว่าผิดหรือเปล่า ขึ้นอยู่กับพยาน,หลักฐาน,ข้อเท็จจริง
2. หากถูกตัดสินว่าผิด อาจไม่ติดคุก ศาลอาจปราณีลดโทษ หรือรอลงอาญา
3. หากติดคุกเรายังมีชีวิต มีโอกาสพ้นโทษ
4. หากไม่ยิงปืนขู่ เราต้องถูกรุมทำร้าย,บาดเจ็บ,พิการ,ตาย  หมดโอกาสแก้ตัว,พูดความจริงในศาล

นี่เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะครับ ลองคิดดูเล่นๆนะครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Tืa์M๊ ┇รัnใuxaวJ ที่ ธันวาคม 09, 2009, 01:34:07 AM
::014::          ป้องกันตัว..พวกชั่วร้าย..หมายประชิด..           มุ่งชีวิต..ปลิดทรัพย์..จับลงหลุม..
             วิ่งหนีมา..ป้องกันตัว..กลัวโดนรุม..                   แต่กลับกลุ้ม..ถูกเชิญไป..ให้ปากคำ.....
             วิธีแก้..ยังพอมี..หนทางบ้าง..                          ทำตามอย่าง..คำแนะนำ..เพื่อนพร่ำสอน..
             อ่านกระทู้..ดูทนาย..อย่านิ่งนอน..                    แก้ไขก่อน..ปัญหา..จะบานปลาย.... ::014::

เจ้าบทเจ้ากลอนนะครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Tืa์M๊ ┇รัnใuxaวJ ที่ ธันวาคม 09, 2009, 01:44:24 AM
ไม่ทราบว่า จขกท.สามารถเป็นพยานให้เพื่อนของตัวเองได้หรือไม่ครับ  เชิญผู้รู้ตอบด้วยครับ


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: spada702 ที่ ธันวาคม 21, 2009, 11:24:56 AM
2 ข้อหา นี้ กระผมโดนมาแล้ว  ถึงแม้เป็น จนท. ระงับเหตุ 
จนท.ตำรวจ เขาตั้งข้อหาไว้ก่อน  แต่อยู่ในดุลพินิจของ พนักงานสอบสวน อาจทำสั่งไม่ฟ้อง หรือ ทำสำนวนอ่อน อัยการสั่งไม่ฟ้อง
กระผม โดน  พกพาอาวุธปืนไปในที่สาธารณะโดยไม่มีเหตุอันควร และไม่มีใบอนุญาติ(ป12)   รอลงอาญา 2 ปี   ปรับ  1000  บาท
ยิงปืนในที่สาธารณะ  โดยไม่มีเหตุอันควร  ลหุโทษ ปรับ 500 บาท
  ชิว ชิว ชิว  ครับ  เสียเวลาไปศาล  เสียเวลา ให้ปากคำ  เสียเงิน(เพื่อความสะดวก และรวดเร็ว)  ไม่จำเป็น  ใช้สติให้รอบครอบ  ถ้าจำเป็น  ก็ต้องแลก  ครับ 
คุกตาราง  สร้างไว้  ก้อแน่นหนา
ขังหมูขังหมา  ก้อหาไม่ 
ขังพวกชั่วๆทั่วๆไป
คนดี  ก้อขังได้  ถ้าใส่ความ (เขียนไว้ข้างฝาเรื่อนจำแห่งหนึ่ง) ::007:: ::007::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: Choro - รักในหลวง ที่ ธันวาคม 21, 2009, 01:40:02 PM
  ขอบคุณน้าสิงห์ครับ  ::014:: เยี่ยมเลยครับ

 กฏหมายบ้านเรา ไม่ค่ิอยเข้าข้างคนดีเท่าที่ควรครับ  ::004:: ::004::


หัวข้อ: Re: เรื่องจริงที่ต้องยอมรับให้ได้
เริ่มหัวข้อโดย: kon tung kru 91 ที่ ธันวาคม 21, 2009, 02:14:06 PM
::001::เห็นใจครับขอให้จบด้วยดีเร็วๆครับ

       ใช่ครับ ผมเองก็เห็นใจกับเหตุการณ์นี้ การที่เพื่อนของคุณ Tom จำต้องยิงปืนเพื่อขู่พวกวัยรุ่นอันธพาลกลุ่มนั้น
มิเช่นนั้น คงไม่ปลอดภัยแน่นอน หากจะยอมปล่อยพวกนั้นเข้ามารุมทำร้าย หากเป็นเช่นนั้นอาจถึงขั้นถึงแก่ชีวิตได้
เลยนะครับ เรื่องนี้ส่วนตัวผมมองว่าเพื่อนคุณ Tom จำต้องทำ เพื่อความจำเป็น

       พวกอันธพาลกลุ่มนั้น คงไม่มีใครกล้าเป็นพยานว่าเห็นพวกมัน แม้แต่เจ้าหน้าที่ในพื้นที่ก็ยังไม่สงสัยพวกมันเลย
แบบนี้ คงต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือคงเป็นเพราะอิทธิพล (ไม่อยากใช้คำนี้หรอกครับ) ถึงขั้น
ไม่มีใครกล้าดำเนินการกับมัน

       ไหนๆก็ผ่านเหตุการณ์เลวร้ายไปได้ไม่ถึงกับชีวิต ถือว่าโชคดีแล้ว แต่จะมาเหนื่อยก็ตรงที่ต้องคอยขึ้นโรงขึ้นศาล
เรื่องยิงปืนในที่สาธารณะ(จำเป็นต้องยิงตามเหตุการณ์) ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณ Tom กับเพื่อนๆ คลี่คลายเรื่องนี้ 
ในทางที่เป็นไปด้วยดีนะครับ

        ผมเชื่อว่าไม่มีอิทธิพลใดๆ จะมาอยู่เหนือความถูกต้อง และก็ขอให้โชคดีครับ