เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

แด่พ่อ...ด้วยดวงใจ(อยากให้รู้-ให้ดู-ให้อ่าน)

จากใจ...“อัมรัน สะอิ” พ่อจะไม่มีวันเดินอย่างเดียวดาย

ผมอยากเป็นส่วนหนึ่งที่ร่วมบริจาคสนับสนุน หาเสื้อเกราะแบบ Level-IIIA
ที่สามารถกันกระสุน M16&AK47 ได้
ให้แกได้ไว้ใช้จัง มีทางจะเป็นไปได้ไหม
ท่านสมาชิกที่พอจะมีข้อมูลช่วยแนะนำด้วยครับ  ::014:: ::014:: ::014::

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/107/107/images/dad.jpg)               


(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/107/107/images/dad1.jpg)


(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/107/107/images/kuheang4.jpg)

ท่ามกลางบรรยากาศแห่งวันพ่อ ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นพุทธรักษา ภาพอันน่าปลาบปลื้ม ที่ปรากฏให้เห็นกันทั่วบ้านทั่วเมือง คือลูกที่ดีทั้งหลายคงมีโอกาสกราบเท้า แสดงออกซึ่งความรักที่บุตรพึงมีต่อบุพการี


เฉกเช่นชีวิตของ ฮัมรัน สะอิ หนุ่มน้อยวัย 17 ปี บุตรคนเล็กของ นายกูเฮง สะอิ ผู้ใหญ่บ้านแห่งควนลาแม ต.นาเกตุ อ.โคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี ที่เลือกจะแสดงพฤติกรรมรักพ่อทุกวัน ทุกลมหายใจ โดยการขอยืนเคียงบ่าเคยงไหล่กับผู้ให้ชีวิตของเขาตลอดไป


เรื่องราวระหว่างความรักของพ่อ-ลูก ในพื้นที่ชายแดนใต้คู่นี้ ผมเคยนำเสนอต่อสมาชิกชาวบล็อกมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อวันที่ 23พฤษภาคม 2550 แต่วันนี้ในขออีกทีกับเรื่องราว แด่พ่อ...ด้วยดวงใจ ของฮัมรัน สะอิ ที่ผมขอยกให้เป็นลูกแห่งปี หวังว่าสมาชิกโคเคเนชั่น คงไม่ว่าอะไร และคงร่วมให้กำลังใจหนุ่มน้อยคนนี้ให้มีโอกาสอยู่กับพ่อของเขาไปนานตราบนานเท่านาน


หลังจาก กูเฮง สะอิ ผู้ใหญ่บ้านควนลาแม ต.นาเกตุ อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี รอดพ้นจากความตายด้วยเงื้อมมือของคนร้ายที่ลอบสังหารอย่างหวุดหวิดถึงสองครั้งสองครา...โทษฐานไม่ยอมก้มหัว ซ้ำยังประกาศจุดยืนตรงข้ามกับกลุ่มโจรชัดเจน...ทุกวันนี้ทุกย่างก้าวของเขาจึงเต็มไปด้วยอันตรายอย่างยิ่งยวด


แม้เขาจะรู้ดีว่า...ใครบ้างคือ "มิตร" ...ใครกันคือ "ศัตรู" แต่เมื่อเขาอยู่ในที่แจ้ง...ผิดกับโจร ซึ่งซุ่มรอจังหวะอยู่ในที่มืด...โอกาสที่จะ "พลาดท่า" ย่อมมีอยู่แทบทุกฝีก้าว !!!


สภาพชีวิตทุกวันนี้ของผู้ใหญ่กูเฮง จึงต้องอยู่อย่างหวาดระแวง และต้องระแวดระวังอย่างที่สุด ซึ่งนอกจากลักษณะของบ้าน ซึ่งไม่ต่างจากป้อมปราการแล้วก็ยังต้องมี ชรบ.คอยคุ้มกันอยู่รอบๆ บ้าน 8-10 คน


แต่ถึงจะคุ้มกันเข้มถึงเพียงนี้...ในหัวใจของคนใน "ครอบครัวสะอิ" ก็ไม่เคยอุ่นใจอย่างแท้จริงแม้สักวัน!


ฮัมรัน สะอิ หนุ่มน้อยวัย 17 ปี ซึ่งเป็นลูกคนเล็กของบ้าน และกำลังศึกษาใน ร.ร.ศาสน์สามัคคี ต.ตุยง อ.หนองจิก จ.ปัตตานี จึงขันอาสา "คุ้มครองความปลอดภัย" ให้ผู้เป็นพ่อเสมือนเงาตามตัว โดยไม่เกรงกลัวภัย อันตรายที่ฝ่ายตรงข้ามพยายามจ้องหาโอกาสที่จะลงมืออยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน


ฮัมรัน บอกว่า หลังจากพ่อถูกซุ่มโจมตีจนเฉียดตายมาแล้วถึง 2 ครั้ง เขาจึงเริ่มหัดจับปืนครั้งแรกเมื่อ 2 ปีก่อน เพราะต้องการคุ้มครองความปลอดภัยของพ่อ ซึ่งต้องออกตรวจตราพื้นที่อยู่ทุกวัน


เขารู้ดีว่า ลำพังความกล้าเพียงอย่างเดียวคงไม่พอที่จะปกป้องชีวิตของผู้เป็นบิดาให้พ้นภัย อันตรายได้แน่ เพราะวันนี้สถานการณ์เปลี่ยนไป และศักยภาพของฝ่ายตรงข้ามก็ไม่ใช่อยู่ในระดับธรรมดา เพราะแม้แต่เจ้าหน้าที่ของรัฐยังตกเป็นเหยื่อสังเวยความรุนแรงให้เห็นมาแล้วนับไม่ถ้วน


ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตัดสินใจเสริมทักษะการป้องกันตัว และการใช้อาวุธจาก "หน่วยรบพิเศษ" นานกว่า 1 สัปดาห์ โดยเป็น "หลักสูตรเร่งรัด" แต่ก็ต้องผ่านการฝึกหนักชนิด  "แทบคลานกลับบ้าน" หลังจบคอร์ส


"ผมตั้งใจฝึกหนักชนิดที่ไม่เคยพบมาก่อนในชีวิต เพราะตั้งใจว่าจะดูแลพ่อให้ได้อย่างสมภาคภูมิ ไม่ใช่ได้ชื่อว่ามีโอกาสถือปืน เพราะเป็นลูกผู้ใหญ่บ้านเท่านั้น" ฮัมรัน กล่าวด้วยความมุ่งมั่น


หนุ่มน้อย ซึ่งเป็นทายาทของผู้ใหญ่บ้านกระดูกเหล็กแห่งบ้านควนลาแม ย้ำว่า ชีวิตของผู้เป็นพ่อทุกวันนี้ยิ่งกว่าแขวนไว้บนเส้นด้าย เพราะฝ่ายตรงข้ามไม่มีวันรามือแน่


ยิ่งคำประกาศกลางมัสยิดหมู่บ้านของพ่อ ซึ่งเหมือนระบุว่า สิ่งที่ใครบางคนในชุมชนกำลังทำอยู่เป็นสิ่งที่ขัดต่อบทบัญญัติของศาสนาอย่างสิ้นเชิง...มันเหมือนเป็นการ "ประกาศสงคราม" อย่างชัดแจ้ง


"ผมรู้ว่าการแสดงจุดยืนของพ่อยิ่งทำให้ฝ่ายตรงข้ามเล่นไม่เลิกแน่" ฮัมรัน กล่าวด้วยความวิตก


กระนั้น ถึงจะต้องเผชิญกับอันตรายสักเพียงใด แต่ฮัมรันก็พร้อมจะยืนเคียงข้างพ่อเสมอ แม้จะรู้ดีว่าจะต้องเผชิญชะตากรรมอย่างไรบ้าง


"ผมรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่พ่อสอนให้เรารู้จักว่าการใช้ชีวิตภายใต้บัญญัติหลักศาสนาที่ถูกต้อง และเที่ยงแท้นั้นเป็นอย่างไร" ฮัมรัน แน่วแน่ที่จะสืบทอดปณิธานของผู้เป็นพ่ออย่างเต็มที่


อีกสิ่งหนึ่งซึ่งฮัมรัน  "รู้ซึ้ง" จากประสบการณ์เฉียดตายของพ่อคือคำว่า "เพื่อนแท้" แท้จริงเป็นเช่นไร


"หลายคนในหมู่บ้านถูกชักจูงให้เชื่อในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง และในจำนวนนั้นก็มีเพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กด้วย แม้แต่คนที่มายิงพ่อก็รู้จักกันดี วันนี้จึงพอจะนับหัวได้ว่า ใครคือมิตรแท้ของเรา"


นอกเหนือจากการคอยระวังภัยให้พ่อแล้ว ทุกวันนี้เขายังร่วมภารกิจลาดตระเวนรักษาความปลอดภัยภายในหมู่บ้านร่วมกับ ชรบ. เพื่อดูแลความเรียบร้อยในพื้นที่ โดยเฉพาะในละแวกบ้าน ส่วนในยามว่างจากภารกิจอื่นๆ แล้ว หนุ่มน้อยจะไม่ไปไหนไกลบ้าน เพราะสมาชิกในครอบครัวก็ตกอยู่ในที่นั่งลำบากไม่แพ้กัน


"องค์อัลเลาะห์กำหนดเอาไว้แล้วว่าสิ่งที่กำลังทำขณะนี้เป็นหน้าที่ของบุตรที่พึงมีต่อบิดามารดาตามหลักคำสอนทุกศาสนามิใช่หรือ ผมเชื่อว่าคงไม่มีใครยอมให้คนอื่นมาทำร้ายชีวิตผู้มีพระคุณเหมือนที่ผมกำลังทำอยู่ในทุกวันนี้แน่นอน"  ฮัมรัน กล่าวทิ้งท้ายด้วยความมุ่งมั่น


*****************************************

พ่อผม เฉียดตายมาแล้ว 2 ครั้ง

ครั้งแรก เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2549 ถูกกลุ่มโจรนับสิบซุ่มยิงคาบ้าน และถูกยิงได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่กลับแข็งใจยิงสู้จนคนร้ายต้องสังเวยชีวิตไปถึง 2 ศพ


ครั้งที่สอง เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2550 ถูกลอบวางระเบิดบนถนนสายนาเกตุ-บาซาเอ ขณะขับรถกระบะพร้อมเพื่อนอีก 2 คน เพื่อร่วมประชุมกำนัน ผู้ใหญ่บ้านที่ อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี แรงระเบิดทำให้รถกระบะพังยับ เจ้าตัวและเพื่อนที่โดยสารมาด้วยได้รับบาดเจ็บ แต่ก็รอดชีวิตมาได้ราว "ปาฏิหาริย์" อีกครั้ง

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 ::014:: ::014:: ::014::

ขอสิ่งศักสิทธิ์ของทุกศาสนา จงคุ้มครองผู้ใหญ่บ้านกูเฮง สะอิ และครอบครัว
รวมถึงเจ้าหน้าที่ในพื้นที่ทุกท่าน พี่น้องคนไทยที่เป็นคนไทยด้วยตัวและหัวใจในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนทุกคน ให้ปลอดภัยจากภัยอันตรายและการลอบทำร้ายจากพวกนอกศาสนาด้วยครับ

นับถือใจไอ้หนุ่มครับ...

............................เป็นภาพที่ประทับใจมากที่สุดครับ.....................ไม้รู้จะอธิบายยังไง............................ ::014::

ผมเคยติดตามข่าวของผู้ใหญ่บ้านนักสู้ท่านนี้ นับถือน้ำใจในความเป็นคนสู้ครับ
ส่วนลูกชายวัยนี้ หากเป็นจังหวัดอื่น บางคนคงอยู่ในศูนย์การค้า หรือหลังรถแต่ง
แต่เขาทำหน้าที่ลูกอย่างสมบูรณ์ ขอให้ปลอดภัยทั้งพ่อ ทั้งลูกครับ ::014::
+1 ท่านเจ้าของกระทู้ครับ

นับถือน้ำใจลูกชายอย่างมากมาย นับถือความเด็ดเดี่ยวของพ่อผู้ใหญ่อย่างสูงสุดครับ ขอให้แคล้วคลาดปลอดภัยตลอดไปครับ ::014::

“ผมขออยู่กับความถูกต้อง” ปากคำผู้ใหญ่กระดูกเหล็กมือปราบ อาร์.เค.เค     
วันอาทิตย์ที่ 25 มีนาคม 2007 10:05น. 
อับดุลเลาะ  หวังหนิ
สถาบันข่าวอิศรา สมาคมนักข่าวนักนักสือพิมพ์แห่งประเทศไทย
http://www.isranews.org/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=1849&Itemid=58 (http://www.isranews.org/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=1849&Itemid=58)

(http://www.isranews.org/cms/images/pictures/march07/250307/picture1_032.jpg)

“ผมได้ประกาศอย่างเปิดเผยว่า ตัวเองจะขออยู่ฝ่ายตรงข้ามกับกลุ่มคนร้าย ผมขออยู่กับความถูกต้อง  ผมกล้าที่จะเผชิญชะตากรรมกับสิ่งที่รุนแรงที่สุดในชีวิต  เพียงเพื่อได้ยึดมั่นอยู่กับความถูกต้องและเที่ยงแท้เท่านั้นเอง”

นายกูเฮง สะอิ ผญบ. กระดูกเหล็กแห่งบ้านควนลาแม ตำบลนาเกตุ อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี ซึ่งรอดตายจากการถูกแนวร่วมอาร์.เค.เคในพื่นที่ ลอบฆ่าอย่างหวุดหวิดมาสองครั้งสองครา

ในเวลาห่างกันแค่สองเดือนเศษ กล่าวกับ ศูนย์ข่าวอิศราฯ ด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ทว่าเด็ดเดี่ยว หนักแน่น แต่ประกายตาของคนหนุ่มวัยฉกรรจ์ที่ย่าง 45 วูบลงเล็กน้อย เมื่อพูดถึงวันเวลาข้างหน้าที่อะไร ๆ ก็หาความแน่นอนไม่ได้

“คนเราเมื่อยังไม่ถึงเวลา ต่อให้ทำยังไงก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้หรอก” เขายืนยันจากความรู้สึกที่ยึดมั่นอยู่กับเอกองค์อัลเลาะห์ (ซ.) พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงกำหนดทุกสิ่งทุกอย่าง  รวมทั้งความเป็นความตายของทุกสรรพชีวิต ตามที่เขาได้เรียนรู้มาตั้งแต่วัยเยาว์


เหตุเกิดที่บ้านควนลาแม

บ้านควนลาแมเป็นหมู่บ้านขนาดกลางกว่าร้อยหลังคาเรือน ลูกบ้านร้อยเปอร์เซ็นต์เป็นมุสลิม  ก่อนหน้านี้ชาวบ้านอยู่กินเป็นปกติสุขเสมอมา  แม้จะมีคนขนานนามว่าเป็นหมู่บ้านชุมโจร เนื่องจากเป็นแหล่งส้องสุมของโจรอิทธิพลที่มักออกไปปล้นสะดมแล้วกลับมากบดานอยู่ในพื้นที่  แต่โจรพวกนั้นก็ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านเลย กลับช่วยเหลือชาวบ้านอย่างดี  ชาวบ้านนี้จึงรักโจร เป็นหูเป็นตาให้ด้วยซ้ำไป  แต่พอโจรนักเลงตายไปทีละคนสองคนจนหมด  หมู่บ้านนี้ก็คืนสู่ความสงบเรียบร้อยอีกครั้งหนึ่ง  หลักการศาสนาอิสลามได้รับการปฏิบัติเหมือนเดิม  สันติภาพภายในหมู่บ้านทำให้ลูกบ้านทุกคนมีโอกาสได้ลิ้มลองความสุข หน้าชื่นตาบ้านโดยถ้วนหน้า  แต่ก็เป็นอยู่ชั่วประเดี๋ยวประด๋าวเท่านั้น  มันช่างไม่ยั่งยืนเอาเสียเลย

เพราะจากนั้นไม่นานก็เกิดเรื่องไม่สงบจนได้   หมู่บ้านนี้กลายเป็นเป้าหมายของขบวนการอาร์เคเคที่ต้องการขยายฐานจัดตั้งเพื่อไปบรรลุอุดมการณ์แบ่งแยกดินแดน แนวร่วมพวกนี้เริ่มต้นโฆษณาชวนเชื่อโดยกล่าวหารัฐไทยว่าไม่มีความชอบธรรม พร้อมเรียกร้องคนมลายูปัตตานีให้ลุกขึ้นสู้ปลดปล่อยตนเอง มีความพยายามให้คนไทยมุสลิมมองคนไทยพุทธเป็นศัตรูอย่างผิดๆ  ขบวนการได้ใช้เล่ห์เพทุบายและวิธีการทุกอย่าง ทั้งเกลี้ยกล่อม หว่านล้อม ขู่เข็ญ รวมทั้งลงมือสังหารเอาชีวิตคนอย่างง่าย ๆ  ถึงกับประกาศในมัสยิดไม่ให้ชาวบ้านให้ความร่วมมือ เป็นสาย หรือร่วมมือกับเจ้าหน้าที่รัฐอย่างเด็ดขาด  มีการโฆษณาว่า การทำร้ายคนนอกศาสนาไม่บาป  และอ้างว่าเลือดของมุสลิมที่ทรยศหักหลังมุสลิมด้วยกัน “ฮาลาล” หรือเป็นที่อนุมัติให้ฆ่าได้ตามกฎศาสนาอิสลาม ซึ่งร้ายแรงและผู้นำมุสลิมในพื้นที่ส่วนมากไม่อาจยอมรับได้

เหตุการณ์ที่บ้านควนลาแมเริ่มต้นด้วยกลุ่มก่อความไม่สงบลอบเผาโรงเรียนของหมู่บ้าน ตามด้วยเผาตู้โทรศัพท์ เผายางตามถนน โรยตะปูเรือใบสกัดรถของเจ้าหน้าที่ เผาไม้ที่กั้นตรวจของชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้าน (ชรบ.) เผาป้อม ชรบ.  ฯลฯ  เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ใช่ว่าลูกบ้านส่วนใหญไม่ได้จะเห็นด้วย  เป็นหน้าที่ของ ผญบ. ที่จะต้องดูแลความสงบสุขของหมู่บ้าน  และขอความร่วมมือจากทุกคนให้รักษาความสงบ  นี่เองคือที่มาของการหมายปองเอาชีวิตกูเฮง ผญบ. และนายมะ สมาชิก อบต. นาเกตุจากบ้านควนลาแมว่า เลือดของเขาทั้งสองเป็นที่อนุมัติให้ฆ่าได้โดยไม่บาป  ทั้ง ๆ ที่ไม่ผ่านกระบวนการไต่สวน (ผู้ถูกกล่าวหา) ตามหลักศาสนาอิสลามก่อนแต่อย่างใด


ผู้ใหญ่ใจเพชร

(http://www.isranews.org/cms/images/pictures/march07/250307/img_7551.jpg)
ภาพ : รถผญบ.ที่โดนระเบิดเมื่อวันที่ 4 ก.พ. 2550

นายกูเฮง สะอิ ผญบ. บ้านควนลาแมถูกคนร้ายจำนวนหนึ่งบุกลอบยิงที่บ้านของเขาเองราว 3 ทุ่มเศษในคืนวันที่ 19 ธันวาคม 2549  แต่เขาได้ใช้อาวุธยิงต่อสู้ป้องกันตัวเองถูกคนร้ายเสียชีวิต 2 ราย ทำให้เขาได้รับรางวัล ผญบ.ดีเด่น ประจำปีโดย ฯพณฯ พลเอกสุรยุทธ จุลานนท์ นายกรัฐมนตรี เดินทางไปมอบด้วยตัวเองที่จังหวัดปัตตานีเมื่อวันที่  27 มราคมที่ผ่านมา  แต่แล้วเช้าวันที่ 4 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ขณะกูเฮงกับเพื่อนคู่ใจอีกสองคน ได้แก่นายมูฮัมมัดมะรอรี เจะเด็ง อบต.จากบ้านควนลาแม  และนายไชยวิทย์ ตือบิงหมะ  เดินทางขับขี่รถยนต์กระบะ 4 ประตู ยี่ห้อโตโยต้า วีโก้ สีบรอนซ์เงิน หมายเลขทะเบียน กข 9417 ปัตตานี ออกจากบ้านพัก เพื่อไปประชุมกำนันผู้ใหญ่บ้าน ณ ที่ว่าการอำเภอโคกโพธิ์  ได้ถูกวางระเบิดบนถนนสายบ้านนาเกตุ-บาซาเอ บริเวณทางเบี่ยงสะพานบ้านคล้องช้าง ม.4  ต.นาเกตุ อ.โคกโพธิ์  ทำให้รถยนต์กระบะที่ทั้งสามขับขี่มาเสียหายยับเยิน โชคดีที่รอดชีวิตมาได้อีกครั้งหนึ่ง แต่ก็ได้รับบาดเจ็บโดยถ้วนหน้า 

“คนร้ายรับรู้ความเคลื่อนไหวของผมโดยตลอด  วันนั้นเป็นวันประชุมประจำเดือนของกำนันผู้ใหญ่บ้านที่ที่ว่าการอำเภอ  พวกคนร้ายจงใจเล่นงานผมโดยตรง กะเอาให้ตายให้ได้  พวกมันยอมปล่อยรถของทหารชุดคุ้มครองครูให้ผ่านไปก่อน  จากนั้นเพียง 15 นาที พอรถผมมาถึงจุดเกิดเหตุ  พวกมันก็กดรีโมตระเบิดรถผม เห็นไหมว่าพวกมันจงใจเอาชีวิตผมโดยตรงเลย” ผู้ใหญ่กูเฮงกล่าว  “แต่ถ้าผมยังมีชีวิตอยู่ต่อไป อย่าหวังเลยว่าผมจะยอมให้กลุ่มขบวนการเข้ามาเคลื่อนไหวในพื้นที่ของผมอย่างสะดวก”

“หลังเกิดเหตุการณ์ครั้งหลังนี้ ชาวบ้านส่วนใหญ่เกิดความรู้สึกต่อต้านขบวนการมากขึ้น ชาวบ้านพากันประณามฝ่ายขบวนการก่อการร้ายเพิ่มขึ้นทุกขณะ” เขากล่าวต่อ  “อีกไม่นานพวกนั้นจะอยู่ในหมู่บ้านเราไม่ได้  แม้พวกเราจะโดนเล่นงานแค่ไหน ผมถือว่าสำหรับพวกเรามันเกินคุ้ม แต่มันไม่คุ้มค่าสำหรับพวกนั้นเลย  เวลานี้ชาวบ้านส่วนใหญ่เข้าใจดีในสิ่งที่เกิดและเป็นอยู่ในพื้นที่ดี  ต่างจากเมื่อก่อนนี้ ที่ชาวบ้านเกือบทั้งหมดฟังแต่พวกเขาอยู่ฝ่ายเดียว...”  กูเฮงระบายความในใจด้วยความรู้สึกโล่งอกโล่งใจขึ้นอีกอักโข  แต่เราก็จับความรู้สึกอีกกะผีกหนึ่งในหลืบมุมหนึ่งของหัวใจ ผญบ. ดีเด่นท่านนี้ได้  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านควนลาแมและหมู่บ้านใกล้เคียงหลาย ๆ ครั้งย่อมแสดงถึงศักยภาพของขบวนการอาร์เคเคและแนวร่วมมากพอสมควร   จะเห็นได้ว่าคนร้ายสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระมากทีเดียว  ตัวอย่างเหตุการณ์ล่าสุดที่คนร้ายได้วางวัตถุระเบิดแสวงเครื่องน้ำหนัก 15 กิโลกรัม โดยบรรจุในถังก๊าซ จุดชนวนด้วยรีโมทคอลโทรล ฝังไว้ใต้ผิวถนน ซึ่งส่งผลให้รถของ ผบญ.กูเฮง เสียหลักกระเด็นออกข้างทางถนน แรงระเบิดทำให้ตัวถังรถด้านหน้าพังยับเยิน เหตุการณ์นี้ใช่ว่าจะเกิดขึ้นซ้ำไม่ได้  และเป็นไปได้ที่อาจเกิดเหตุร้ายที่รุนแรงหรือร้ายแรงกว่านี้วันหนึ่งข้างหน้า


การรักษาความความปลอดภัย

ทุกวันนี้ชาวบ้านต้องการให้มีทหารเข้ามาอยู่ในพื้นที่เพื่อดูแลความสงบเรียบร้อย มีทหารเข้ามาลาดตระเวนในหมู่บ้านทุกวัน   ชาวบ้านเริ่มเป็นมิตรที่ดีกับทหารพรานที่เข้ามาตั้งฐานและปักหลักอยู่ในพื้นที่    แม้กระนั้นผลกระทบจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ทำให้การดำรงชีวิตของชาวบ้านเปลี่ยนไปจากเดิมมาก  ในช่วงนี้ถ้าไม่มีธุระจำเป็นจริงๆ ก็ไม่มีชาวบ้านคนไหนอยากออกไปไหนต่อไหนเหมือนแต่ก่อน ยกเว้นมีความจำเป็นจริงๆ  แต่ชาวบ้านก็จะนัดออกไปพร้อม ๆ กันหลาย ๆ คน  มีความระมัดระวังตัวมากขึ้น เพราะชาวบ้านทราบดีว่ากลุ่มแนวร่วมรู้ความเคลื่อนไหวภายในหมู่บ้านตลอด

“ตอนนี้มีทหารพรานมาตั้งฐานอยู่ในหมู่บ้านเต็มไปหมด  ถ้าเป็นเมื่อก่อนชาวบ้านคงไม่ยอมให้เข้ามา” เขากล่าว “ผมเองก็ต้องระวังตัวมากกว่าเก่า  ถ้าไม่มีธุระจำเป็นผมจะไม่ออกไปไหนเลย  สิ่งของจำเป็นในครัวเรือนกำนันท่านช่วยเป็นธุระจัดหามาให้ทั้งนั้นแหละครับ”

(http://www.isranews.org/cms/images/pictures/march07/250307/img_72051.jpg)
ภาพ : รับรางวัล ผญบ.ดีเด่น ประจำปีจากนายกรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 27 มกราคม 2550 

ผญบ. เจ้าของรางวัลดีเด่นฯ รู้ดีว่า กลุ่มแนวร่วมขบวนการกำลังรอจังหวะที่จะลอบทำร้ายตนอีก  ทางการจึงได้วางมาตรการรักษาความปลอดภัยในหมู่บ้าน โดยนอกจากจัดให้ทหารพรานเข้าไปตั้งฐานในหมู่บ้านถึงหนึ่งกองร้อยแล้ว ส่งผลให้กลุ่มแนวร่วมไม่สามารถเข้ามาเคลื่อนไหวในหมู่บ้านได้สะดวกแล้ว  ยังจัดชุด ช.ร.บ. เข้าไปประจำการณ์เพิ่มอีก โดยแบ่งเป็น 2 ชุด ชุดละ 7-8 คน เวียนกันเฝ้าระวังหมู่บ้านตลอด  24 ชั่งโมง

“ชาวบ้านรักและห่วงใยผมมาก ผมดีใจและซาบซึ้งใจ  ถึงแม้เงินค่าตอบแทนจะลดลง ชรบ. พวกนี้ก็ยังตั้งใจทำงานเต็มร้อย คือทั้งเต็มใจและเต็มที่ว่างั้นเถอะ  เพือให้หมู่บ้านของเรามีความสงบสุขเหมือนเดิม”

การทำงานของชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ สามารถควบคุมตัวผู้ต้องสงสัยได้แล้ว 11 คน ซึ่งเป็นคนในหมู่ 4 บ้านคลองช้าง หมู่ 4 บ้านควนดิน และหมู่ 5 บ้านปูโล๊ะปูโย ทั้ง 3 หมู่นี้เป็นพื้นที่เคลื่อนไหวของกลุ่มแนวรวมขบวนการอาร์เคเค   “แต่เราจะสบายไม่ได้ ตอนนี้พวกนั้นคงแค้นมาก  ไม่นานจะมีการแก้เค้นแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์  นี่ก็ได้ยินข่าวลือกันแซ่ดทั่วหมู่บ้านว่า  พวกมันจะโจมตีครั้งใหญ่”  กูเฮงเล่าพร้อมกับบอกเราว่า เขาเองจะต้องระวังตัวเป็นพิเศษ

เขาเชื่อและมั่นใจว่าเหตุการณ์ร้ายทั้งหมดล้วนเป็นน้ำมือของคนกลุ่มเดียว เชื่อว่าในหมู่บ้านคลองช้างทั้งหมู่ 4 และหมู่ 7  มีหน่วยรบพิเศษของอาร์เคเคเคลื่อนไหวอยู่  ในช่วงวันที่ 16 ธันวาคมปีที่แล้วซึ่งได้มีคนร้ายบุกถล่มบ้านผู้ใหญ่ฯ มีคนในหมู่บ้านหายไปสิบคน  ถึงตอนนี้ก็ยังไม่กลับมา  พวกที่หายไปนี้คงไปตั้งหลักและจะกลับมาแก้แค้นอีกอย่างแน่นอน

การเยียวยา

หลังจากเกิดเหตุการณ์เกิดขึ้นครั้งล่าสุด  กูเฮงได้รับการช่วยเหลือจากชมรมกำนัน จังหวัดตรังเป็นเงินจำนวน 25,000 บาท ชมรมกำนันจังหวัดสงขลาจำนวน 17,000 บาท อำเภอโคกโพธิ์ 5,000 บาท ช่วยเยียวยาทั้งร่างกายละจิตใจของเขา ทำให้เขามีแรงที่จะฮึดลุกขึ้นสู้กับคนร้ายต่อไป ไม่ว่าจะเป็นใคร หน้าไหน   สำหรับรถกระบะที่โดนระเบิดเสียหายนั้น  กูเฮงบอกว่าอยากให้ทางภาคช่วยรีบซ่อมแซ่มให้ได้ใช้งานเหมือนเดิมโดยเร็ว  เพราะตอนนี้เขาไม่มีรถใช้แล้ว ลำบากมาก   อีกเรื่องหนึ่งที่เขายังค้างคาใจอยู่ก็คือ  เงินค่าหัวโจรที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์ที่คนร้ายถล่มบ้านของเขาเมื่อ 19 ธันวาคมปีที่แล้ว  เมื่อไหร่จะตกเบิกเสียที
 
ทางด้านนายนิพนธ์  อินทรสกุล นายอำเภอโคกโพธิ์กล่าวว่า ได้จัดหน่วยทหารพรานเข้าไปประจำการอยู่ในพื้นที่เพื่อรักษาความปลอดภัยและสร้างขวัญกำลังใจให้กับชาวบ้าน  รวมทั้งผู้ใหญ่บ้านโดยตลอด ทางอำเภอได้ให้ความช่วยเหลือเบื้องต้นในเรื่องข้าวสาร อาหารแห้งให้กับชุด ชรบ.ที่เฝ้าเวรยามหมู่บ้านโดยไม่ขาด  สำหรับกูเฮง ทางอำเภอได้มอบเงินเยียวยาเบื้องต้นจำนวน 10,000 บาท  ในเรื่องรถของผู้ใหญ่กูเฮงที่ได้รับความเสียหายนั้น ทางอำเภอก็ได้ทำเรื่องแล้ว  เบื้องต้นนี้ทางอำเภอได้ประสานขอความอนุเคราะห์จากบริษัทฯ ในเรื่องหนี้สินของนายกูเฮง  คงเรียบร้อยดี  สำหรับเงินส่วนที่เหลืออีก 75 เปอร์เซ็นต์ ขณะนี้ได้ส่งเรื่องไปให้ทางจังหวัดพิจารณาเพื่ออนุมัติแล้ว

 เราหวังว่า ทางการจะให้ความเป็นธรรมและไม่ทอดทิ้งชาวบ้านควนลางา และท่านผู้ใหญฯ กูเฮง วีรบุรุษใจเพชรของเรา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น  เราภาวนาว่า ความสันติสุขจะกลับมาโดยเร็วสำหรับทุก ๆ ฝ่าย ไม่ว่าท่านจะมีสีผิว ภาษา เชื้อชาติ และศาสนาใด เพราะเราคือคนไทย...คนไทยที่มีในหลวงทรงเป็นที่รักของเราทุก ๆ คนโดยเท่าเทียมกัน  พระองค์ผู้ทรงไม่เคยเลือกที่รักมักที่ชังสำหรับราษฎรของพระองค์เลย
 

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ครับ ซึ่งสำหรับผมทำได้แค่นี้

นับถือจริงๆครับ ขอให้ปลอดภัยทั้งพ่อและลูกนะครับ ::014::

สนับสนุนคนทำดีเพื่อแผ่นดินครับ ::014:: +1ให้ด้วยครับ

     เป็นกำลังใจครับผม ::014::

       เอาใจช่วย..ไอ้น้องเอ้ย.. ::002:: และขอให้แคล้วคลาดปลอดภัยจากอันตรายใดๆทั้งปวงทั้งพ่อและลูก เพื่ออยู่ดูแลให้ลูกบ้านร่มเย็นเป็นสุขตลอดไป... ::014::

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนครับ ผู้ใหญ่บ้านสู้ๆครับจับโจรให้หมด

ขอเป็นกำลังใจอีกหนึ่งครับผม...ประเทศเรายังมีคนดีอีกเยอะครับ

 ::014::สวัสดีครับ ::014::

 ::014::ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในทุกศาสนาและสากลโลกจงคุ้มครองปกปักรักษาสองพ่อลูกและพี่น้องสามจังหวัดชายแดนใต้-

ให้แคล้วคลาดปลอดภัยจากภยันอันตรายใดๆทั้งหลายทั้งปวงเทอญ ::014::

และขอ+1ให้จขกท.ที่นำเรื่องดีๆมาเผยแพร่ให้รู้ว่าในบ้านนี้เมืองนี้ยังมีเรื่องที่สวยงามอยู่ ขอบคุณครับ

ดูการจับปืนของลูกชายผู้ใหญ่บ้านแล้ว... สมกับเป็นผู้ที่ได้รับการฝึกอาวุธมาแล้วจริงๆ ครับ... นิ้วอยู่นอกโกร่งไกตลอด... แถมแนวลำกล้องชี้ไปในที่ปลอดภัย...

ดูรูปแล้วอ่านข้อความแล้วอึ้ง........เลย  ขนลุก.....นับถือใจทั้งพ่อและลูกเลย

อยากให้ทุกคนเป็นแบบนี้จัง  นับถือๆๆ

ผมนับถือใจไอ้หนูมันครับ
เด็กอายุ 17  ไปฝึกกับหน่วยรบพิเศษ แบบเร่งรัดเสียด้วย
แถวนั้นน่าจะเป็นรบพิเศษของนาวิกฯ ใช่ไหมครับ?
ลูกชายผม ทีวีกำลังเสนอสารคดี "รีคอน ลาดตระเวนชายฝั่ง"อยู่พอดี
ผมเรียกมาดู แล้วบอกว่าพ่อจะส่งลูกไปเรียนที่นี่
มันร้องไห้โฮ ไปซบแม่มัน  มันว่าไม่เอา พ่อโหดร้าย.......
ไอ้ลูกเวร...........
กลับกัน น้องสาวมัน นั่งจ้องตาไม่กระพริบ
"หนูเห็นมีแต่ผู้ชายทั้งนั้น  เขารับผู้หญิงไหมล่ะพ่อ....."
เออ......เอาเข้าไป  เด็กสมัยนี้..........

นับถือผู้ใหญ่  ที่กล้าต่อกรกับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง   ในพื้นที่ 3 จชดต  หาคนเก่งได้  แต่ที่หายากคือคนกล้า  คารวะครับ

เอาใจช่วยนะให้หนู พี่ก็อยู่ 3 จชต.เหมือนกัน สู้ๆๆ

อ่านแล้วตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก   ขอพระเจ้าคุ้มครองครับ ::014::

ผมอยากเป็นส่วนหนึ่งที่ร่วมบริจาคสนับสนุนหาเสื้อเกราะแบบ Level-IIIA ที่สามารถกันกระสุน M16&AK47 ได้
ให้แกได้ไว้ใช้จัง มีทางจะเป็นไปได้ไหม ท่านสมาชิกที่พอจะมีข้อมูลช่วยแนะนำด้วยครับ
^
^
^
^
^
เลยไม่มีใคร ตอบคำถาม  ที่ จขกท. ถามมาเลย  รออ่านคำตอบอยู่เหมือนกันค่ะ

ขอชื่นชมและนับถือ ดวงใจที่เก่งและกล้า ของทั้ง 2 พ่อลูก

ขอองค์อัลเลาะห์คุ้มครองค่ะ  ::014:: ::014:: ::014::

สำหรับผมขอชื่นชมสองพ่อลูกผู้กล้าด้วยใจจริงและอีกสิ่งที่อยากช่วย
ผมอยากให้พี่ๆเพื่อนๆในwebช่วยกันบริจาคช่วยค่าเสื้อเกราะและหนี้สิน
ในส่วนของรถที่เสียหายถ้ามีใครช่วยประสานงานกรุณาแจ้งกลับผมขอ
บริจาคช่วยด้วยคนครับ

เห็นด้วยครับถ้าจะบริจาคช่วยคนละเล็กละน้อยบอกได้เลยครับ

      ขอชูเกียรติท่านผู้กล้าในหน้านี้             ถูกย่ำยีกี่ครั้งก็ยังสู้
ใช้พลังและปัญญาปราบศัตรู                      ให้ลูกบ้านได้อยู่อย่างร่มเย็น
      ส่วนลูกชายวัยหนุ่มวัยหนุ่มพึ่งจะย่าง      มิอาจเหินห่างกายให้พ่อเห็น
แม้จะทุกข์มิสุขกายหลายลำเค็ญ                 พูดได้เป็นกตัญญูผู้รู้คุณ


    ท่านเจ้าจองกระทู้รู้ช่วยบอก                    อยากร่วมออกปัญจัยสนับสนุน
แม้เล็กน้อยรวมหลายได้เป็นทุน                   เสื้อกระสุนหมวกเหล็กคงไม่พอ
    แม้จะเล็กจะน้อยค่อยค่อยเสริม                ช่วยกันเติมช่วยกันต่อกันสักหน
วิงวอนเพื่อนสมาชิกทุกทุกคน                     ร่วมสร้างผลป้องคนดีที่นี้กัน

  เรียนท่าน จขกท. หากมีช่องทางใดที่พอช่วยเหลือได้ หรือสมาชิกท่านใดที่ทราบช่วยแจ้งข่าวกันมาบ้างนะครับ เชื่อว่าหลาย ๆ คงอยากมีส่วยร่วม
ให้ทั้งสองพ่อลูกคู่นี้ มีความปลอดภัยมากขึ้นกว่าเก่า อย่างน้องก็ผ่อนจากหนักเป็นเบาก็ยังดี   ขอบคุณครับ

ท่านใดมีเสื้อเกราะหลายตัวแบ่ง พ่อ - ลูกคู่นี้ใช้ด้วยเทอญ
การเสียสละเพื่อชาติ  เพื่อพี่น้องลูกบ้านของตนเอง
เป็นสิ่งที่น่าชื่นชม  สนับสนุนครับ ::014:: ::014:: ::014::

เป็นกำลังใจให้คู่พ่อลูกค่ะ... ::002:: ::002:: ::002::      ::014::

ขอให้ความดีที่ทั้งสองท่านได้ทำ ช่วยคุ้มครองตัวท่านและครอบครัวให้ปลอดภัยตลอดไปครับ

 แหม พอดีอ่านกระทู้นี้ต่อจากกระทู้

       ผมโดนจับปืน.32และกระสุน5นัดทำไงดีกับกฎหมาย   

       ผมโดนค้นในงานประจำปี ผมอยากรู้ว่าผมจะต้องทำไงดี [ช่วยผมด้วยผมไม่อยากติดคุก]
 
    พอดี อยากให้เจ้าของกระทู้ข้างต้นมาอ่านกระทู้นี้จังเลย (ต่างวิถี ต่างเจตนา แต่มีปืนเหมือนกัน)

    น่ายกย่องมากครับ ของเป็นกำลังใจให้ น้อง ฮัมรัน สะอิ นะครับ

+1ครับ

เจ๋งมากครับ เด็กอายุ 17 ทำได้ขนาดนี้ นับถือจากใจ

ห็นด้วยครับอยากใช้ปืนเถื่อนก็น่าจะใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อสังคมและส่วนรวมไม่ใช่ใช้ในงานประจำปี ที่บางครั้งเราคนดี ๆ ไปเดินเล่นกับลูกเมียแล้วโดนลูกหลงจากไอ้พวก อับปรีย์พวกนี้ทะเลาะกัน สาธุอย่าได้เจอพวกนี้เลยไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน ๆ

ผมโดนจับปืน.32และกระสุน5นัดทำไงดีกับกฎหมาย   
http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=81452.0 (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=81452.0)

หากปืนผิดมือ ปืนเถื่อน พกพาไปในที่ชุมชนและงานมหรสพโดยเปิดเผย คงติดยาวครับ

ไม่รู้ทำไมคนโพสต์ท่านนั้นไปงานประจำปีทำไมถึงพกปืนไปในงาน
ตอนพกไม่คิด ตอนถูกจับมาขอความช่วยเหลือ

ดูแล้วผมยิ่งชื่นชม นับถือใจไอ้หนูลูกผู้ใหญ่มากกว่าครับ

          เห็นภาพผู้ใหญ่ตอนแรกแล้วรู้สึกคุ้น ๆ หน้า  อ่านไปอ่านมาถึงรู้ว่า

ผู้ใหญ่กูเฮงนี่เอง   ;D 

          เรื่องของผู้ใหญ่กูเฮงตอนยิงปะทะกับคนร้ายครั้งแรกนั้นผมเคยเอา

มาลงเว็บบอร์ดครั้งนึ่งแล้ว  เผื่อสมาชิกท่านใดยังไม่ได้อ่านรายละเอียด

หรือท่านใดอยากทบทวนความจำก็ตามลิ้งค์ข้างล่างไปเลยนะครับ   ::002::

          http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=81050.msg2379195#msg2379195 (http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=81050.msg2379195#msg2379195)

นับถือจริง ๆ ครับ  ทำเพื่อความดี และประเทศชาติ  ขอให้ทั้ง ๒ ปลอดภัยครับ ::014::

คนเก่งคนหัวใจแกร่ง ของแท้ครับ นับถือและขอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้เพื่อความถูกต้องต่อไปครับ ::002::

ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรงน่ะครับ..สู้ต่อไปอย่ายอมแพ้มัน..

 3 จังหวัดชายแดนใต้ ต้องการคนอย่างนี้ มากๆ เพื่อนำความสงบกลับคืนมา

ขอเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งคนนะครับ  ::014::

นับถือใจครับ  ::002::  ::002::  ::002::  สู้ต่อไปนะครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ  ::002::   ::014::

มีใครตั้งกองทุนซื้อเสื้อเกราะและสิ่งที่จำเป็นที่ต้องใช้ให้สองพ่อลูกรบกวนแจ้งด้วยครับ ยินดีสนับสนุนครับ ::014::

ขอเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งคนนะครับ

ด้วยว่าน้องเขาอายุยังน้อย ต้องผ่านเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆมามากมายทุกวันนี้ต้องอยู่ภายใต้แรงกดดันต่างๆรอบตัวคอยระวังตัวตลอดเวลากลัวว่าซักวันจะพลาดท่าตกเป็นเหยื่อที่พวกเดนมนุษย์จ้องอยู่ ถ้าน้องเขาผ่านเหตุการณ์เหล่านี้ไปได้ด้วยดีโตขึ้นผมว่าเขาต้องเป็นคนดีของสังคมที่น่ายกย่องมากๆเลยนะครับขอเอาใจช่วยครับ ::002::

มาเป็นกำลังใจให้ครับ...แต่หากมีการสมทบทุนซื้อเสื้อเกราะก็แจ้งกันไว้ครับ...ความเห้นผมอีกด้านผู้ใหญ่บ้านกะลูกชายแกน่าจะใส่รองเท้าผ้าใบนะ รองเท้าแตะน่าจะไม่สะดวกเวลาเกิดเหตุฉุกเฉิน...