เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

กาลครั้งนั้น...ได้มีผู้ปกครองร่วมตัวกันตั้งชมรมผู้ปกครองนักกีฬายิงปืนแห่งประเทศไทย หรือที่เรียนกันสั้น ๆ ว่า "ชมรมผู้ปกครอง" เพื่อเป็นสื่อกลางระหว่างนักกีฬา ผู้ฝึกสอน และสมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศไทยฯ ผลงานส่วนหนึ่งที่ทางประธานชมรม (คุณวิเชียร) ได้พยายามผลักดันกับสมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศฯ คือ เรื่ีองราคากระสุนปืน เป้า ฯลฯ แต่ก็ไม่บรรลุผลเท่่าที่ควร ต่อมาเกิดปัญหาขึ้นระหว่างอดีตนักกีฬายิงปืนทีมชาติรุ่นลายครามกับทางสมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศฯ จนเป็นข่าวดังในสื่อหลัก ๆ ตั้งแต่ปี ๒๕๕๑ ถึง ๒๕๕๒ ทำให้ชมรมผู้ปกครองถูกกล่าวหาว่าเป็นเครื่องมือของผู้บริหารสมาคมฯ ส่งผลให้ผู้ที่ต้องการทำงานให้กับชมรมผู้ปกครองต้องชี้แจงกับหลายฝ่าย แต่ก็ไม่เป็นผลอีกเช่นกัน เพราะคนทำงานและสมาชิกหลายคนถูกคำพิพากษาของอีกฝ่ายไปเรียบร้อยแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นประธานชมรมเองก็โดยไปเต็ม ๆ ตอนมีการแข่งขันปืนยาวทางนอน(หญิง)เพื่อวางตัวนักกีฬาทีมชาติชุด SEA Games ครั้งที่ผ่านมา แต่สุดท้ายลูกสาวของประธานชมรมก็ไปคว้าเหรียญเงินประเภทบุคคลรายการนี้มาได้ ไม่เช่นนั้นก็คงโดยอัดไปอีกนาน (ทำให้ผมตระหนักว่า น้ำใจนักกีฬา การรู้แพ้รู้ชนะ ชักเป็นเรื่องที่ต้องเริ่มค้นหากันมากขึ้นในวงการกีฬาบ้านเรา) ในที่สุดก็มีสมาชิกหลักของชมรมและกรรมการบริหารของชมรมได้ลาออกจากชมรมผู้ปกครอง...แต่นายกสมาคมฯ ก็ยังถือว่ายังมีชมรมผู้ปกครองอยู่ อีกทั้งยังมีสมาชิกส่วนหนึ่งที่ต้องการให้ชมรมผู้ปกครองเดินหน้าต่อไป

คำถามและปัญหาที่ขอรบกวนผู้มีใจรักกีฬายิงปืนและต้องการเห็นการพัฒนากีฬาประเภทนี้ให้ดีขึ้นกว่าในอดีตและปัจจุบัน ได้โปรดช่วยกันแสดงความคิดเห็นด้วย คือ จะทำอย่างไรให้ชมรมผู้ปกครองฯ เป็นที่ยอมรับของทุกฝ่าย และจะทำอย่างไรเพื่อให้ชมรมผู้ปกครองฯ สามารถดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ได้

อาจเป็นคำถามโง่ ๆ ไร้สาระ แต่ผมก็อยากได้ความคิดเห็นที่หลากหลาย อนึ่งชมรมผู้ปกครองฯ ก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของสมาคมกีฬายิงปืนแห่งปรเทศไทยฯ (ในขณะนี้) สมาชิกบางท่านเคยเสนอว่าควรไปจดทะเบียนให้ถูกต้อง โดยขอให้สมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศไทยฯ เป็นผู้อนุญาตให้ใช้สถานที่เป็นที่ทำการของชมรมผู้ปกครองฯ

ตัวผมเองก็ถือว่าเป็นผู้ปกครองคนหนึ่งของนักกีฬายิงปืน เพราะลูกสาวยิงปืนสั้นอัดลมและปืนสั้นสตรี ถือว่าเป็นลูกหม้อของสมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศไทยฯ คนหนึ่ง เพราะลูกสาวเริ่มจับปืนครั้งแรกก็ที่นี้และเคยอบรมที่นี้ (ตอน ๙ ขวบ) ตัวผมเองจากที่ไม่เคยรู้เรื่องกีฬายิงปืน ก็ได้รับการอบรมจากสมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศฯ จนสอบใบอนุญาตผู้ตัดสิน "License B" ของ สหพันธ์กีฬายิงปืน (ISSF) ได้ทุกรายการยกเว้นเป้าบิน และยังได้เป็นกรรมการตัดสินกีฬายิงปืนนานาชาติที่ขึ้นทะเบียนกับ กกท. นอกจากนี้ยังผ่านการอบรมเป็นผู้ฝึกสอน แต่ผมก็ไม่สอนใครเพราะแม้แต่ลูกสาวตัวเองก็ยังต้องให้ผู้ฝึกสอนท่านอื่นเป็นผู้ดูแล ส่วนการเป็นกรรมการก็เคยได้เป็นตอนแข่ง SEASA และ Thailand Open เมื่อปีที่แล้ว ซึ่งผมถือว่าเป็นสิ่งที่ผมได้รับจากภาษีอากรของคนไทย เป็นผลที่ผมได้รับจากการที่ลูกสาวเลือกเล่นกีฬายิงปืน จึงอยากช่วยสมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศฯ และชมรมผู้ปกครองฯ เพื่อให้กีฬายิงปืนได้มีพัฒนาการที่ดีกว่าที่เป็นอยู่นี้ เพื่อตอบแทนสมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศไทยฯ และคนไทยที่ได้เสียภาษี สนับสนุนกีฬายิงปืน

ลูกสาวได้มีเพื่อนจากทุกภาคของประเทศไทย ทำให้เราได้รู้จักคนมากขึ้น ได้เห็นการเอื้ออารีซึ่งกันและกันในการช่วยเหลือบุตรหลานได้มีโอกาสศึกษาต่อ ได้เดินทางไปยังจังหวัดต่าง ๆ (ที่มีสนามยิงปืน) ส่วนผลลัพธ์อื่น ๆ นั้น เท่าที่ผมสัมผัสจากผู้ปกครองและนักกีฬา สามารถแบ่งเป็นกลุ่ม ๆ ได้ดังนี้
๑. เล่นสนุกไม่มุ่งหวังอะไรจริง ๆ ถ้าชนะมาก็ถือว่าวันนั้นโชคดี
๒. สร้างผลงานเพื่อเข้าโรงเรียนที่ดีกว่า (ในระดับทั้ง ม.ต้นและ ม.ปลาย) (ผมยังเคยเห็นนักกีฬายิงปืนได้ทุนเรียนโรงเรียนนานาชาติเมื่อขึ้น ม.ต้น) แม้แต่ลูกสาวเองก็เคยมีโรงเรียนนานาชาติมาเสนอให้เรียนฟรี
๓.สร้างผลงานเพื่อเข้ามหาวิทยาลัย
๔.มุ่งมั่นเป็นทีมชาติให้ได้ เป็นแล้วก็ต้องเป็นอีกให้ได้

สำหรับลูกสาวผม แน่นอนว่าเธอก็ฝันอยากเป็นทีมชาติ แต่ตัวเธอเองก็รู้ว่าเป็นเรื่องที่ยาก ประกอบกับปีการศึกษา ๒๕๕๓ เธอต้องเข้าอยู่โรงเรียนประจำ ซึ่งยังไม่รู้ว่าจะปรับตารางการฝึกซ้อมออกมาเป็นรูปแบบใด ดังนั้นเธอจึงเน้นไปที่กลุ่มที่ ๑ เพราะอายุยังน้อย (๑๒ ปี) แต่ที่สำคัญ คือ เธอก็อยากเห็นชมรมผู้ปกครองฯ เดินหน้าต่อ เพราะเธอมีเพื่อนมากขึ้น ได้รับคำแนะนำที่ดี ๆ ความหวังดี และสิ่งของจากผู้ปกครองท่านอื่นและพี่ๆ  ประหนึ่งว่าเป็นลูก เป็นหลาน เป็นน้อง ลูกสาวเคยถามผมว่า "พ่อ ไม่ช่วยชมรมผู้ปกครองแล้วหรือ" ซึ่งผมก็ตอบไปว่า "ไม่รู้จะช่วยอย่างไร ทำอะไรก็ไม่ได้ แถมยังถูกด่าฟรีอีก" ลูกพูดกับผมว่า "อย่างนี้เรา ก็เห็นแก่ตัวสิพ่อ" ซึ่งทำให้ต้องคิดอีกหลายตลบ สรุปจริงของลูก เพราะผมได้ ลูกได้ แต่ยังไม่เคยตอบแทน ผมจึงตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่อว่าได้เจอความคิดดี ความหวังดีจากท่านสมาชิกทั้งหลาย ซึ่งผมจะนำไปบอกเล่ากับผู้ปกครองท่านอื่น ในช่วงการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติในเดือนหน้า เพราะมีผู้ปกครองหลายคนต้องการผลักดันชมรมนี้ให้เดินหน้าต่อ ซึ่งวันนี้ ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น ภายหลังที่ได้ลาออกจากการเป็นสมาชิกและกรรมการบริหารชมรมฯ เพราะยอมแพ้ต่อคำคน แต่วันนี้ขอสู้ใหม่อีกสักยก

ด้วยความเคารพคุณ Attrick จขกท.....
คงมีสมาชิกเวบบอร์ดนี้จำนวนไม่มาก ที่มีปฎิสัมพันธ์อยู่กับสมาคมกีฬายิงปืนแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์
และรู้ตื้นลึกหนาบางพอจะให้ความเห็นเรื่อง "ชมรมผู้ปกครองฯ" ได้

บางที การทุ่มเท ของเด็ก และพ่อแม่ กับกีฬายิงปืนสากล อาจไม่ได้ผลกลับมาตามที่คาดหวัง
ผมเองหยุดเคี่ยวเข็ญลูกเรื่องยิงปืน เพราะไม่เห็นว่ามีมหาวิทยาลัยไหน ให้โควต้าวิชาชีพแพทย์ วิศวะ เภสัช บัญชี ... กับนักกีฬายิงปืน
การทุ่มเทจนเป็นนักกีฬาทีมชาติ ในสายตาของผมเห็นว่าไม่คุ้มค่า ..... ถ้ามองให้ลึกว่าเขาต้องเสียโอกาสอะไรในชีวิตไปบ้าง

 ::014::

 

คำถามและปัญหาที่ขอรบกวนผู้มีใจรักกีฬายิงปืนและต้องการเห็นการพัฒนากีฬาประเภทนี้ให้ดีขึ้นกว่าในอดีตและปัจจุบัน ได้โปรดช่วยกันแสดงความคิดเห็นด้วย คือ จะทำอย่างไรให้ชมรมผู้ปกครองฯ เป็นที่ยอมรับของทุกฝ่าย และจะทำอย่างไรเพื่อให้ชมรมผู้ปกครองฯ สามารถดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ได้

ผมเห็นว่า ชมรมผู้ปกครองฯ ถือเป็นส่วนสำคัญในการพัฒนานักกีฬาเยาวชนขึ้นมารับใช้ชาติ ซึ่งผมคิดว่าทางสมาคมยิงปืนฯยินดีรับฟังปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้น และพร้อมจะให้การช่วยเหลืออย่างเต็มกำลัง...หากท่านจขกท.อยู่ร่วมงานเลี้ยงปีใหม่ และแจกรางวัลนักกีฬาที่ไปรับใช้ชาติที่ผ่านมา คงจะได้เห็นแล้วว่า ท่านนายกสมาคมฯ ให้ความสำคัญกับชมรมผู้ปกครองฯ เพียงใด....โปรดแสดงตัวแล้วเข้ามาคุยกันครับ

 ::002::   ::014:: 

 ::014:: ขอบคุณครับพี่ธำรง...ความรู้ วิสัยทัศน์ และประสบการณ์อันยาวนานของพี่ จะเป็นประโยชน์ต่อวงการกีฬายิงปืนบ้านเราเป็นอย่างมากนะครับ ....หากพี่พอมีเวลา กรุณาให้คำแนะนำในเรื่องต่างๆกับทางสมาคมฯผ่านทางผมได้นะครับ ...ขอขอบคุณล่วงหน้าครับพี่  ::014::

ด้วยความยินดีครับท่านผู้การ  ;D
เตรียมอยู่ว่าจะไปยื่นใบสมัครเป็นสมาชิกอีกครั้ง และคงต้องให้ท่านช่วยรับรองตามที่ได้เคยขอไว้  ::014::
จะได้เป็นคนใน และได้รับทราบข้อมูลก่อนให้ความเห็นครับ

 ::014:: ด้วยความยินดีและเป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ.... หากพี่สะดวกวันไหนเข้าไปสมัครเลยครับ(ยกเว้นวันอังคาร) แล้วจนท.จะโทร.หาผมเองครับ  ;)

                                   ลูกชาย เพิ่งจะ มายิง ได้ 1 ปี เลย ตั้ง อะไร ไม่ ค่อย จะ ตรง เป้า
                                        คน นั้น ก็ ว่า อย่าง นี้ ดี อย่างนั้น ดี ก็ อยา ทะเลาะ กัน ให้
                        รุ่น หล้ง อย่าง พวก ผม นั่ง มอง ด้วย ความ .............. ให้ รุ่น พวก ผม ได้
                         ภูมิ ใจ กับ รุ่น เก่า รุ่น ก่อน เถอะ ครับ