เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

อิ อิ ขอนำเที่ยวครับ ทริปไปฝรั่งเศสตอนเหนือ แคว้นนอร์มังดี เยี่ยมชมสถานที่ใน Operation Overlord หรือการยกพลขึ้นบกในสงครามโลกครั้งที่สองวันที่ ๖ มิถุนายน ๑๙๔๔ มิวเซียมต่างๆ หาดโอมาฮ่า ป้อมปืนยามฝั่งเยอรมัน หน้าผา พอยท์ ดู ฮอก สุสานทหารต่างๆ และพื้นที่ใกล้เคียง เมืองบาเยอ และเมืองกอง

อย่างไรก็ตามทริปนี้ต้องเรียกว่า เที่ยวเดินตามเมีย หรือ สั่งเมียให้พาเที่ยวครับ ฮ่า ฮ่า เพราะภาษาฝรั่งเศสผมลืมหมดแล้ว ต้องให้เมียเจรจาเวลาที่คนเขาไม่พูดอังกฤษ ที่จริงคนฝรั่งเศสก็ไม่ถึงกับหยิ่งไม่พูดอังกฤษทั้งที่พูดได้แบบตำนานที่คนเขาว่ากัน ดูก็พยายามสื่สารดี พัฒนาการ หัวการค้าเรื่องการท่องเที่ยวมาก แต่ละที่พยายามทำของที่ระลึกขาย และมีศูนย์บริการนักท่องเที่ยวน่าจะทุกเมือง ทั้งนี้ ปัจจุบันฝรั่งเศสเป็นชาติยุโรปที่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติไปมากที่สุดครับ รองลงไปคือสเปน ...ลากเมียไปดูอดีตสนามรบ และสุสานทหารก็ต้องเสียของสินบนนิดหน่อยพอยอมได้ อิ อิ

บินแอร์ฟรานซ์ไปลงปารีส บริการใช้ได้ เทียบกับสายยุโรปที่เคยเจอมา ผมว่าดีกว่าบริติช และฟินแอร์ แต่สู้ออสเตรียนไม่ได้ที่อาหาร แต่พอลงที่สนามบิน ชาลส์ เดอ โกล ดันติดอยู่ในเครื่องตั้ง ๔๕ นาที เกิดมาเพิ่งเคยเจอนานที่สุดครับ ดีที่ไม่ต้องต่อเครื่อง ประกาศว่ามีปัญหาเรื่องบันไดเทียบ (หนอย บ้านแอร์ฟรานซ์มันเองแท้ๆ) อย่างไรก็ตาม ที่นี่การจราจรแออัดมาก สนามบินใหญ่หลายเทอมินัลแต่ต้องมีการจอดหลุม สายแอร์ฟรานซ์เจ้าถิ่นเองก็จอดเรียงกันหลายลำ
 
จากสนามบินต้องไปขึ้นรถไฟที่สถานี ซอง ลาแซร์ เป็นสถานีสายเหนือ ถามเจ้าหน้าที่ในสนามบินพูดอังกฤษ บริการดี สรุปว่าต้องลากกระเป๋าไปขึ้นรถไฟที่ต่อกับใต้ดิน เพื่อไปต่อที่สถานี แกร์ ดู นอร์ กว่าจะไปถึงสถานีที่ต้องการ ส่วนตั๋วไปเมืองบาเยอ แคว้นนอร์มังดี ต้องไปซื้อที่สถานีเอง ซื้อที่สนามบินไม่ได้ คนละระบบ

ลากไปอย่างทุรกันดารก็ไปถึงจนได้ ภาพสถานี ซอง ลาแซร์ มุมหนึ่งด้านนอก ภาพนี้ถ่ายตอนขากลับเข้าปารีสครับ ขาไปตาลีตาเหลือมาก ไม่มีเวลา

ครับผมคุ้นชื่อนี้มาจากภาพยนต์เรื่อง เซฟวิง ไฟเวท ไรอันท์ครับ 

ผมมาจองที่นั่งริงไซด์แล้วครับ  ;D

ผมเพิ่งใช้บริการออสเตรียนแอร์กลับมาจากอัมสเตอร์ดัม   อาหารใช้ได้จริง  แต่เหมือนไม่จริงใจ   ชั้นบิสิเนส มีเชฟ ใส่หมวกขาวออกมาแนะนำเมนูถึงที่นั่ง  แต่อาหารก็เหมือนเดิม

ขาออกจาก ชาลส์ เดอ โกล  ยังตรวจ 3 ด่านอยู่หรือเปล่าครับ

ขอบคุณครับน้องต๊อก...

+1 ครับ... ::002::

ขอภาพวิวสถานที่ตาม WW II แบบแจ่มๆนะครับ... ::014::

อิ อิ ตอนผมใช้ออสเตรียน 2-3 ครั้ง เขาบริการดีครับท่านผู้การ ชั้นประหยัดมีจอทีวีส่วนตัว ตอนไปชั้นธุรกิจ (ตังค์ญี่ปุ่น) มีการถามว่าจะรับอะไรเพิ่มอีกหรือเปล่า (ผมเลยเอาเนื้อเพิ่ม) และขากลับแอร์จำได้ทักว่าเพิ่งเห็นมาวันก่อน ฯลฯ ครับ

ที่ ชาลส์ เดอ โกล ไม่ได้ตรวจมากครับ ใช้กดเช็คอินเอาบอร์ดดิ้งพาสเองก่อนส่งกระเป๋า ตอนตรวจขึ้นเครื่อง ถ้ารองเท้าบางไม่ต้องถอด รองเท้าบู๊ตหรือเดินผ่านแล้วดังต้องถอด X ray อย่างไรก็ตามในเทอมินัลมีทหารชุดพรางเดินตรวจการเป็นกลุ่มๆ ครับ

ขอบคุณครับพี่รุต เดี๋ยวกลับบ้านแล้วจะโพสเพิ่มแบบแจ่มๆ ครับ อิ อิ

กลับบ้านแล้วอย่าลืมซื้อกล้อง DSLR หรือพวก Prosumer สักตัวนะครับ...

จะทำให้การท่องเที่ยวมีภาพที่ระลึกงามๆกลับมาอีกมากมายครับ...

ตัวล่าสุดที่อ.ผณิศวรซื้อมาอย่าง Fuji HS10 ก็น่าสนใจมากนะครับ... :D

ครับ Overlord เป็นชื่อปฏิบัติยกพลขึ้นบกที่แคว้นนอร์มังดี ฝรั่งเศส เพื่อเปิดแนวรบรุกเข้าเยอรมันจากยุโรปตะวันตก นอกเหนือจากแนวด้านอิตาลีซึ่งสัมพันธมิตรเข้ากรุงโรมได้ก่อนยกพลขึ้นบกนอร์มังดี 2 วัน เป็นปฏิบัติการส่งทางทะเลที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ ใช้เรือต่างๆ รวมกันหลายพนลำ เรือขึ้นหาดเปิดหัวแบบในหนัง ไพรเวทฯ ใช้ 2,700 กว่าลำ มีปฏิบัติการส่งทางอากาศหลังแนวสนับสนุน ปฏิบัติการข่าวลวงเยอรมันว่าจะยกพลขึ้นที่อื่นอีกด้วย รวมทั้งเป็นความสำเร็จทางวิศวกรรมที่น่าทึ่งโดยการสร้างชิ้นส่วนท่าเรือในอังกฤษ แล้วลากข้ามมาต่อที่หาดที่ยึดได้เพื่อลำเลียงกำลังพลต่อเนื่อง ซึ่งจะขอคุยต่อไปครับ

Operation Overlord มีการสร้างภาพยนต์เรื่อง the Longest day, Saving Private Ryan, Bands of Brothers ครับ เท่าที่นึกออกตอนนี้)

รอดูครับพี่ต๊อก ^_^

ที่น่าสนใจคือมีทหารหมู่ ๔ คน เดินตรวจการในและนอกสถานีรถไฟ ทหารเหล่าสะพายปืน FA MAS ด้านหน้า ใส่แมกกาซีน ท่าทางเตรียมพร้อม เดินเปิดระยะเหมือนลาดตระเวนจริงๆ ต่อมาเห็นในปารีสที่อื่นอีก แต่เป็นคนละหน่วย แบเรต์น้ำเงินเข้ม ไม่ใส่แบเรต์แดงอย่างที่สถานีรถไฟ (ภาพนี้ตอนกลับอีกเหมือนกันครับ)

ทหารฝรั่งเศสตัวไม่ล่ำมาก แต่ดูแข็งแรงดี นอกจากไรเฟิลแล้วไม่มีปืนสั้นแต่พกบาตองเหล็กยืดได้ กลุ่มนี้คนหนึ่งหน้าตาเหมือนเวียดนาม ตัวเล็กสูงประมาณ ๑๖๕ กลุ่มอื่นก็เห็นมีคนผิวดำหลายคน

เข้าไปข้างในสถานี ห้องขายตั๋วอยู่ด้านขวา ได้ตั๋วเที่ยว ๖ โมงเย็น ๑๐ นาทีพอดีครับ เป็นรถไฟเที่ยวที่ไปเมืองชาบูร์ก ไม่ใช่รถด่วน TGV แต่ก็ไม่หวานเย็น จอดแค่เมือง กอง (Caen) บาเยอ และชาบูร์ก ถึงบาเยอสองทุ่มครึ่ง กำลังดีเวลากินข้าว (ติดเวลาสเปนแล้วครับกินข้าวเย็นสามทุ่มครึ่ง)  ตอนนี้หน้าร้อนบวกกับเร่งนาฬิกา ๑ ชั่วโมง เพื่อไม่ให้ตอนเช้าสว่างเร็วเกินไป แต่ทำให้มืดช้ามาก สี่ทุมครึ่งถึงจะมืดสนิท (ภาพขากลับเหมือนกัน)

พอหมดเขตเมืองก็เป็นเนินทุ่งเตี้ยๆ สลับดงต้นไม้ เหมือนซีนในเรื่อง อินกลอเรียส บัสตาร์ด ฉากบ้านชาวนา พอเข้าแคว้นนอร์มังดีแล้วถูมิประเทศค่อบราบลงบ้างดูเหมือนฉากเรื่อง ไพรเวตไรอันฯ แบนด์ ออฟ บราเตอร์ เด๊ะๆ

ภาพนี้วันเดินทางไปจริงๆ แล้วครับ พ้นเขตอุตฯ รอบปารีสแต่ยังไม่เข้านอร์มังดี

เลยขอท้าวความเรื่องแคว้นนอร์มังดีสักหน่อยครับ แคว้นนอร์มังดีอยู่ชายฝั่งตคะวันตกเฉียงเหนือของฝรั่งเศส เรียกชื่อตามคนในแคว้นคือ นอร์มัน ซึ่งมาจาก โนสแมน หรือนอร์ธแมน นั่นเอง เพราะคนนอร์มันนั้นคือพวกไวกิ้งที่มาตั้งรกรากในดินแดนฝรั่งเศส เป็นไวกิ้งสานนอร์เวย์มาตั้งถิ่นฐานที่คาบสมุทรชาร์บูก ส่วนชายฝั่งอื่นๆ ก็เป็นพวกไวกิ้งจากเดนมาร์ก คนนอร์มังดีจึงตัวสูงและหน้าตาเหลี่ยมยาวเหมือนคนยุโรปเหนือมากกว่าคนฝรั่งเศสภาคอื่น เมืองหลวงของแคว้นคือ ฮูวอง (Rouen) แลคว้นนี้โกอินเตอร์ในปี ค.ศ. ๑๐๖๖ ซึ่ง วิลเลี่ยม หรือ กิโลม ดุ๊ค ออฟ นอร์มังดี ยกพลข้ามช่องแคบไปรบชนะ ฮาโรล ก๊อดวินสัน ที่เฮสติ้ง อังกฤษตอนใต้ ทำให้วิลเลี่ยมขึ้นครองเป็นคิงอังกฤษ และนอร์มันเป็นชนชั้นปกครองของอังกฤษเหนือพวกแซกวั่น และ แองกลีสเดิม ต่อจากนั้นอังกฤษโดยพวกนอร์มันนี้เองที่ไปตีเวลส์ และไอร์แลนด์ และข่มสก๊อตอยู่ใต้อำนาจของอังกฤษได้ และคิงอังกฤษก็คงอำนาจปกครองดินแดนในนอร์มังดีต่อมาจนถึงสมัยพระเจ้าจอห์น น้องชาย ริชาร์ด ไลอ้อน ฮาร์ท ที่รบแพ้จนเสียดินแดนนอร์มังดีให้คิงฝรั่งเศส

เมืองบาเยอนี้แต่ไหนแต่ไรมามีชื่อจากพรมปักแห่งบาเยอซึ่งเป็นพรมแขวนผนังยาว ๖๘ เมตร ปักเป็นเรื่องที่วิลเลี่ยมไปรบชนะฮาโรลรวมทั้งหมด ๕๘ ฉาก ส่วนที่เกี่ยวกับการเยี่ยมชมสนามรบนั้น เมืองบาเยอป็นเมืองหลักที่นักท่องเที่ยวดีเดย์มาพัก เป็นฐานของทัวร์ดีเดย์ เพราะบาเยอยห่างจากหาดโกลประมาณ ๑๐ กม. และเดินทางไปที่อื่นง่าย เป็นการท่องเที่ยวสำคัญของเมือง ในเมืองมีมิวเซียมสงครามในนอร์มังดี และสุสานทหารอังกฤษ และเยอรมัน ส่วนสุสานทหารเมกันใหญ่ที่ถ่ายหนัวไพรเวทฯ อยู่ ณ ที่ราบสูงเหนือหาดโอมาฮ่า นอกเมืองไปประมาณ ๑๕ กม. ครับ ใหญ่มาก และดูแลดี มีคนไปเยี่ยมปีละ ๓ ล้านคน

รถจอดที่เมืองกอง และในที่สุดถึงเมือง บาเยอ เมืองเล็ก สถานีเล็กจนอยากหัวเราะ บรรยากาศคล้ายๆ สถานีรถไฟในหนังเคาบอย

เดินห้าก้าวหลุดออกมาหลังสถานี แต้น แต้น แต้น แต่น....   ข้างลานจอดรถพื้นโรยกรวดแบบยุค พล นิกร กิมหงวน เจอป้ายโฆษณาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของเมือง

ขอบลานจอดรถก็มีป้ายโฆษณาเกี่ยวกับ ดีเดย์อีกป้าย ตื่นเต้นในความสันโดษของเมืองแล้วก็ต้องเดินลากกระเป๋าไปยังโรงแรมที่จองไว้ทางเนต ตอนนี้โดนเมียดุว่ามัวแต่ถ่ายรูปป้ายอยู่นั่นแหละ คนอื่นจับแทกซี่ไปหมดแล้ว เลยต้องเดินครับ ตามแผนที่ก็ไม่กี่ร้อยเมตร อิ อิ

เริ่มเห็นป้ายที่เกี่ยวข้อง

บรรยากาศระหว่างทาง เป็นเมืองเงียบเชียบ ผู้คนกันเองดีแบบต่างจังหวัด เดินไปมีชาวบ้านทัก “อองชองค์เต” อังกฤษคือ Enchant. แปลตรงตัวผมว่าคือ “เจริญพร” แต่ในการใช้งานคือ “สวัสดี” ใช้ได้ตลอดเวลาไม่ขึ้นกับ เช้า สาย บ่าย เย็น

ในภาพนี้มีโบสถ์ประจำเมือง ซึ่งตามแบบยุโรปทั่วไปที่สร้างโบสถ์ใหญ่มากเมื่อเทียบกับประชากร บ่อยครั้งที่คนทั้งเมืองสมัยนั้นเข้าไปอยู่ในโบสถ์ได้หมด

ไปเข้าพักที่โรงแรม Lion d’Or ครับ แปลว่าโรงแรม สิงห์ทอง อือม์ ชื่อนี้ผมเจอประจำ อิ อิ ตอนแรกเมล์ไปจองโรงแรม เชอร์ชิล ครับ แต่เต็ม โรงแรมเชอร์ชิลนี้เน้นตลาดเมกันมาก ในรีวิวของเวปไซด์ มีลูกค้าบอกว่าในห้องประดับรูปทหารตอนสงครามโลก เลยมาได้ใช้บริการสิงห์ทอง ซึ่งต่อมาพบว่ามีทีเด็ดเจ๋งกว่าเชอร์ชิล ภาพนี้ตอนเช้าวันต่อมา

ขอเข้าเรื่องเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่สองเลยครับ ถ้าท่านสมาชิกสนใจเมใองจะขอแสดงภาพอื่นๆ ต่อไป เริ่มด้วยการไปชมมิวเซียม "การศึกในนอร์มังดี" ซึ่งไม่จำกัดแค่ปฏิบัติการ Overlord การยกพลขึ้นบก แต่รวมไปถึงกระทั้งสัมพันธมิตรรบไล่เยอรมันออกจากนอร์มังดีในปลายเดือนสิงหาคม ๑๙๔๔ และที่สำคัญการที่ ชาลส์ เดอ โกล ขึ้นบก เข้าเมืองฝรั่งเศสต่างๆ ในฐานะผู้นำเสรีฝรั่งเศส

ด้านหน้ามีรถถังเชอแมน

รถถังเชอร์ชิลของอังกฤษ

Jagdpanzer 38(t) Hetzer เยอรมัน ยกเครดิตให้คุณโจ๊กครับ ตอบไว้ในอีกกระทู้ ตอนนั้นผมนึกว่าเป็น ฮันติ้ง แพนเซอร์ ๔ เลยลืมดูป้ายบรรยาย อิ อิ ::008::

มีของฝากคุณโจ๊ก (ติดไว้ก่อน) เป็นจิ้งหรีดโลหะ "กิ๊บแกป" ของกองพล ๑๐๑ ที่ใช้บอกฝ่าย เขาทำใหม่เลียนแบบพร้อมปั๊มว่า D day 8รับ

ข้างในห้ามถ่ายรูปตามระเบียบครับ เลยมีภาพแต่ข้างนอก นี่คือเครื่องกีดขวางชายหาด เครื่องกีดขวางมีชื่อเรียกสารพัดชื่อ ทั้ง เม่น แอสปารากัส และฟันมังกร ชื้นนี้น่าจะเป็นฟันมังกร

ในบริเวณมีป้านรำลึกของหน่วยทหารต่างๆ หรีดที่วางอยู่เพิ่งมาวางกันวันที่ ๖ มิถุนา ที่ผ่านมา

อีกจุด

ด้านหนึ่งรอบมิวเซียม

ในมิวเซียม แสดงภาพถ่าน อาวุธ หุ่นทหารในฉากต่างๆ ปืนใหญ่ รถสื่อสารทหาร และมีฉากภาพยนต์ยาวครึ่ง ชม. สรุปการรบในนอร์มังดีตั้งแต่ยกพลขึ้นบกจนถึงปลายเดือนสิงหา โดยสลับกันฉายระหว่างภาษาฝรั่งเศสกับอังกฤษ นอกจากนักท่องเที่ยวที่บางคนก็ย่องแย่งวัยพลพรรคไพรเวทไรอันฯ หรือคนยุคลูกหลานแล้ว มีโรงเรียนเมกันพานักเรียนมาทัศนศึกษา และโรงเรียนฝรั่งเศสพาเด็กมาชม

ถัดไปจากมิวเซียเป็นสุสานทหารอังกฤษครับ ฝังอยู่ ๔ พันกว่าคน ต้องเดินข้ามวงเวียนเล็กๆ ไป เมืองเขาตั้งชื่อให้เป็นเกียรติว่าชื่อวงเวียน โรเบิร์ต คาปา ช่างภาพสงครามเมกันเชื้อสายฮังกาเรียนที่ขึ้นบกโอมาฮ่า ถ่ายภาพไว้ ๑๐๐ กว่าภาพ แต่ตอนส่งไปล้างที่อังกฤษช่างใจร้อนเร่มเกินไปจนภาพส่วนมากเสียไป ช่างคนนั้นต่อมาก็เป็นช่างภาพสงครามชื่อลาร์ลี่ แบโรว์

คาปา มีคำคมว่า "ถ้าภาพ (สงคราม) ของคุณยังดีไม่พอ แสดงว่าคุณยังอยู่ใกล้ไม่พอ" ต่อมาคาปาเหยียบกับระเบิดเสียชีวิตในอินโดจีนปี ๑๙๕๔ ส่วน แบโรว์เสียชีวิตในเลบานอน

มีป้ายรำลึกคาปาจำลองไว้

วงเวียน คาปา

ถัดไป ๑๐๐ เมตรเป็นสุสานทหารสัมพันธมิตร ส่วนมากๆ เป็นอังกฤษ ฝั่งด้านหนึ่งมีแนวสลักคำที่ระลึกสำหรับทหารนิรนาม (หาศพไม่เจอ) ส่วนที่หาศพเจอฝังอยู่ในสุสานอีกฝั่งถนน ๔,๘๔๘ ศพ

อีกฝั่งเป็นทางเข้าสุสาน ไม่ใช่ที่ถ่ายหนัง ไพรเวตฯ นะครับ ที่นั่นสุสานเมกัน ใหญ่กว่านี้มาก

ไม่ต้องบรรยาย

.

.

.

.

เอารูปทหารฝรั่งเศสมาเผื่อคุณต๊อก...


(http://img810.imageshack.us/img810/6530/18446842.jpg)

ขอบคุณครับคุณทัดฯ อิ อิ อิ

.

ต่อจากนั้นก็ไปดูพรมบาเยอ และโบสถ์ตอนบ่ายครับ

วันต่อมาก็ไปพื้นที่ยกพลขึ้นบกซึ่ง แต่ละจุดอยู่ห่างกัน ๕ กม. บ้าง ๑๐ กม. บ้าง ต้องอาศัยทัวร์ท้องถิ่นเนื่องจากสะดวกที่สุด และได้ข้อมูลที่ไม่เคยรู้จากไกด์ ทัวร์Operation Overlord มีหลายเจ้า บางเข้าก็แสดงตัวฮาร์ดคอร์สองวันเต็ม ฯลฯ ต้องจองล่วงหน้านาน ถ้าไม่จองก็ต้องลองเปลี่ยนเป็นเจ้าอื่น ที่ผมไปจังหวะดีมีคนยกเลิก เหลือแค่คณะผมสองคน เหมือนเป็นรถ และไกด์ส่วนตัว ไกด์เป็นผู้หญิงนักศึกษาฝรั่งเศส ครอบครัวเป็นคนบาเยอ

ระหว่างทางจากเมืองไปหาดโกล ภูมิประเทศโล่งๆ

หาดโกล เห็นซากท่าเรือ Mulberry B ซึ่งเป็นท่าเรือกึ่งสำเร็จรูปที่สัมพันธมิตรสร้างเป็นชิ้นส่วนเตรียมไว้ที่อังกฤษสำหรับลากจูงมาประกอบที่หาดที่ยึดได้เพื่อส่งกำลังทำการรบต่อเนื่องในนอร์มังดี และฝรั่งเศส ในการยกพลขึ้นบกสัมพันธมิตรต้องการไปยึดท่าเรือที่ชาบูร์ก แต่อย่างไรก็ตามต้องสร้างท่าเรือเพื่อขนกำลังขึ้นบก ณ จุดที่ยกพลขึ้นบกสำเร็จด้วย จึงมีการออกแบบสร้างท่าเรือสองท่าเรียกว่า มัลเบอรรี่ เอ เพื่อนที่จะประกอบใช้ในบริเวณหาดโอมาฮ่า และมัลเบอรรี่ บี ใช้ในหาดโกล

ส่วนประกอบของท่าเรือสำเร็จรูปนี้ใหญ่โตมาก ส่วนที่เป็นเสา แต่ละเสาเป็นโครงสร้างกลวงหนัก ๖,๐๐๐ ตัน แอบสร้างแล้วจมน้ำไว้ในแม่น้ำเทมส์ เมื่อเริ่มปฏิบัติการก็ลูบลมเข้าให้ลอยได้แล้วลากมาประกอบ ณ หาดที่ยกพลขึ้นสำเร็จตามแผน

ทั้งนี้ชื่อหาดแต่ละหาดเป็นชื่อที่ตั้งเฉพาะสำหรับปฏิบัติการ เรียงกัน ๕ หาด จาะตะวันตกไปตะวันออก คือ ยูท่าร์ โอมาฮ่า โกล จูโน และ ซอร์ด แต่ละหาดก็มีเซคเตอร์แยกละเอียกอีกสำหรับแต่ละหน่วยที่ยกพลขึ้นและการจราจรทางน้ำ พื้นที่แต่ละหาดติดกันบ้าง ไม่ติดกันบ้าง รวมทั้งสิ้นเป็นแนวยาว ๘๐ กว่า กม.

ภาพนี้เป็นซากเสาท่าเรือของ มัลเบอรรี่ บี ณ หาดโกล

หาดโกล...

เยอรมันรู้ว่าสัมพันธมิตรจะต้องยกพลขึ้นบกยุโรปตะวันตกแน่ ฮิตเลอร์ได้สั่งให้สร้างแนวป้องกันตลอดทั้งทวีปเรียกว่า แอตแลนติก วอล ตั้งแต่นอร์เวยันสเปน ในตอนต้นปี ๑๙๔๔ จอมพล เกิร์ด ฟอน รุนชเตท เป็นแม่ทัพภาคตะวันตก จอมพลเออวิน รอมเมล เป็นแม่ทัพกลุ่มกองทัพ บี และเป็นผู้รับผิดชอบสร้างแอตแลนติด วอล

ก็อย่างว่าครับ จะสร้างแนวป้องกันให้เข้มแข็งทั้งทวีปได้ยังไงไหว รุนชเต็มเองยังพูดว่า "แอตแลนติกวอลนั้นเป็นแค่เรื่องบลัฟ (เกทับ) กันเท่านั้น"

อย่างไรก็ตาม ชายหาดนอร์มังดีก็มีแนวป้องกันพอสมควร ที่หาดโกลมีป้อมปืนเยอรมันตั้งขวางหาดพอดี เป็นป้อมปืนที่กวนหาดมากเพราะตั้งช่องยิงตามแนวหาด ภาพนี้ด้านขวาคือทะเล มมีสันกำลังการยิงโจมตีจากทะเล ส่วนช่องยิงของป้อมอยู่ข้างซ้าย ป้อมไม่ใหญ่มาก ใช้สำหรับปืนเยอรมัน ๘๘ มม.

ป้อมนี้ไม่ค่อยทำงานได้ผลเท่าไหร่ สัมพันธมิตรสูบเสียที่หาดโกลประมาณ ๔๐๐ นาย

รอยถูกยิงจากทะเลครับ คอนกรีตเยอรมันท่าทางอึดดี ไกด์บอกว่าขนมาจากเยอรมันทั้งหมด ไม่ได้ใช้ปูน เหล็ก ก่อสร้างของฝรั่งเศส

ช่องยิงหันหน้าตามแนวหาด ปัจจุบันไม่มีปืนเหลือแสดงแล้ว

อนุสาวรีย์ในพื้นที่หาดโกล ออกจากหาดโกลไปทางตะวันตกพื้นที่ยกตัวสูงขึ้นเรื่อยๆ เป็นเส้นทางที่จะไปชมป้องปืนเยอรมัน ที่ Lungues sur Mer

ระหว่างทางครับ ภูมิประเทศยกตัว ยกพลขึ้นไม่ได้ หาดโอมาฮ่า เลยไปอีกหลาย กม.

ป้อมปืนเยอรมนขนาด ๑๕๐ มม. บริเวณนี้มี ๔ ป้อม อยู่ห่างจากชายฝั่งเข้ามา หันหน้าออกทะเล และคลุมพื้นที่หาดโกลตามแผนการยกพลขึ้นบกได้

 :o

ด้านหน้าป้อมปืน นักท่องเที่ยวในภาพเป็นคณะเยอรมันที่ขับรถเก๋งมากันเอง ๔ คัน

แนวผนังทำเป็นสันเพื่อให้เมื่อถูกยิง คอนกรีตจะได้แตกออกเป็นส่วนๆ ไม่ส่งแรงทำให้ร้าวทั้งแนว และไม่ให้กระสุนที่ยิงโค้งลงมาแฉลบลึกเข้าไปข้างในด้วย

ในป้อม ด้านหลังกระบอกปืน

ช่องส่งกระสุนจากด้านหลังของป้อม ถ้าข้างหน้าถูกยิงจะได้ลดโอกาสที่ข้างหลังจะตูมตามไปด้วย ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องตายหมู่

นอกจาหห้องเก็บกระสุนในส่วนหลังของแต่ละป้อมแล้วก็ยังมีบังเกอร์แมกกาซีนกระสุนต่างหากอีก ๒ บังเกอร์ ซึ่งน้อยเกินไปสำหรับการรบต่อเนื่อง อย่างว่าครับ แอตแลนติด วอล แค่เรื่องบลัฟกัน (ตามมาตรฐานของ ฟอน รุนชเต็ท) สัทพันธมิตรหลอกไปหลอกมาจะแย่ แอบมาขึ้นที่นี่ แค่นี้ก็ยากแล้ว

ในวันที่ ๖ มิถุนา ๔๔ สัมพันธมิตรจงใจโจมตีศูนย์บังคับการยิงของป้อมทั้ง ๔ ป้อม เนื่องจากป้อมต้องมีผูชี้เป้า ไม่เห็นเป้าหมายนอกฝั่ง หรือตามชายหาดเอง และเอาเรือมายิงถล่อมป้อม ไกด์บอกว่าทั้ง ๔ ป้อมโดนยิง ๑๗๖ นัด โดยมีการยิงต่อสู้กลับไป ๑๑๔ นัด แต่ไม่กี่ชั่วโมงทหารในป้อมก็หมดทางสู้ เพราะศูนย์บังคับถูกทำลาย ไม่รูจะยิงใครที่ไหน ทหารอังกฤษจากหาดโกลก็เข้ามายึดป้อมจากทางบก

ทางเข้าด้านหลัง ในสมัยนั้นมีสนามเพลาะติดต่อถึงกัน

บังเกอร์แมกกาซีนกระสุน

ความเสียหายของป้อมนี้ไม่ได้เกิดจากการโดนยิง แต่เมื่อถูกอังกฤษยึดแล้ว อังกฤษได้เอากระสุนปืนใหญ่มาเก็บรวมกัน อยู่ดีๆ เกิดระเบิดขึ้น ป้อมเลยพัง

เศษปืนใหญ่จากการระเบิดยังฝังอยู่ในพื้นหน้าป้อม

ด้านหลังของป้อมที่มีการระเบิด

คอนกรีตก้อนเท่ารถโพลค์เต่าจากป้อมกระเด็นไปเกือบ ๒๐ เมตร

มุมนี้เห็นแนวขอบฟ้าและทะเลครับ

นั่งรถต่อไปอีก ๒๐ นาที เป็นสุสานทหารเมกัน ณ ที่ราบสูงเหนือหาดโอมาฮ่า เป็นพื้นที่ๆ รัฐบาลฝรั่งเศสให้รัฐบาลเมกันใช้งาน และบริหารจัดการโดยไม่คิดค่าเช่าและเก็บภาษี

สุสานนี้มีคนมาเยื่ยมปีละ ๓ ล้านคน เป็นสถานที่ๆ มีคนเยี่ยมมากที่สุดเป็นอันดับสองในแคว้นนอร์มังดีรองจาก ซอง มิเชล สำนังสงค์บนยอดเขาชายหาด

ทางเดินเข้า ฉากที่ใช้ถ่ายหนัง ไพรเวทไรอันฯ

เข้าไปจะเห็นด้านหลังของอนุสาวรีย์ ซึ่งออกแบบได้ดี มีต้นมะกอกสองต้น เป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพ และมีนัยยะของศาสนายิวที่วิญญาณผู้เสียชีวิตต้องไปที่เม้าท์โอลีฟเข้าสู้การตัดสินของพระเจ้า เดินเข้าไปเห็นด้านหลังของอนุสาวรีย์ให้อารมณ์เหมือนกับว่าไปเยี่ยมผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว...

ผนังที่มีแผนที่สีแดงแสดงแผนที่การรบในแคว้นนอร์มังดี

.

สุสานตั้งอยู่บนที่ราบสูงต่อจากหาดโอมาฮ่า พื้นที่นี้สูงชันมาก ยกพลขึ้นไม่ได้

.

.

.

.

.

ห้องอธิฐานเล็กๆ

ภายใน

.

เพดานเป็นโมเสก อเมริกาอวยชัยให้พรทหารและฝรั่งเศสสดุดีทหารที่ล่วงลับ

ย้อนกลับไปทางเข้า

สุสานนี้มีพื้นที่ ๑๗๒.๕ เอเคอร์ (คูณ ๒.๕ เป็นไร่) ฝังศพทหารพร้อมป้ายหลุมศพ ๙,๓๘๗ นาย โดยเป็นไม้กางเขน ๙๒๓๘ อัน ดาวเดวิด ๑๔๙ อัน เปิดอย่างเป็นทางการวันที่ ๑๘ กรกฎาคม ๑๙๕๖

รอบอนสาวรีย์ด้านหน้ามีแนวกำแพงจารึกชื่อทหารนิรนาม (หาศพไม่ได้) อีก ๑,๕๕๗ นาย มีชื่อ หน่วย และรัฐที่มา

บางนายมีชื่อสลักแล้ว แต่หาศพเจอก็จะมีดาวติดไว้ และนำศพไปฝังในสุสานด้านหน้าพร้อมป้ายหลุมศพประจำตัว หรืออาจส่งกลับไปยังเมืองบ้านเกิดถ้าญาติต้องการ

ทหารที่เสียชีวิตและฝังในสุสานนี้เป็นผู้ได้รับเหรียญกล้าหาญ คองเกรสชั่นแนล เมดัล ออฟ ออนเนอร์ (ชั้นสูงสุดของเมกา) ๓ นาย เป็นพี่น้องกัน ๔๑ นาย

สุสสานนี้บริหารจัดการโดย คณะกรรมมาธิการอนุสรณ์สถานสงครามสหรัฐฯ

ข้อมูลจากโปรชัวร์ของสุสานครับ

ต่อไปครับ ระหว่างทางไปหาดโอมาฮ่า มีมิวเซียมเล็กๆ

.ในพื้นที่ชายฝั่งนอร์มังดีมีมิวเซียมเล็กๆ แบบนี้อีกหลายมิวเซียม

ที่ราบเหนือขึ้นมาจาสันหาด

ที่ราบเหนือสันหาดในรูปร่วมสมัยหลังยึดหาดได้แล้ว เป็นพื้นที่ราบก่อนถึงแนวสันหาด (sea wall)

ชายฝั่งหาดโอมาฮ่า จากทะเลจะแบ่งได้เป็น ๓ ส่วนคือ

๑. ชายหาดทราย ความกว้างขึ้นกับน้ำขึ้น น้ำลง มีสันหาด ซึ่งทหารที่วิ่งข้างหาดทรายไปได้ใช้เป็นที่กำบัง ตามที่เห็นในหนัง เซฟวิ่งฯ และ เดอะ ลองเกสเดย์

๒. ที่ราบเหนือสันหาดตามภาพที่แล้ว และภาพนี้

๓. แนวเนินที่ราบสูงภาพต่อไป

แนวเนินที่ราบสูงเหนือหาดโอมาฮ่า

ภาพถ่ายจากเรือยกพลขึ้นบกโดย โรเบิร์ต ซาร์เจน เห็นแนวเนินที่ราบสูงในภาพที่แล้ว

มีโรงเรียนเมกันมาทัศนศึกษา กำลังยืนกล่าวคำสดุดีกันอยู่ที่อนุสาวรีย์

แนวสันหาดลงไปยังหาดทราย

ตอนที่ไปเป็นเวลาน้ำขึ้น แนวหาดทหารไม่กว้างนัก เวลาที่ยกพลขึ้นบกเลือกวันน้ำลงตอนเช้าเพื่อหลีกเลี่ยงเครื่องกีดขวางติดทุนระเบิดบนชายหาด (สมัยนี้รื้อไปหมดแล้ว) แนวหาดกว้างเกือบ ๒๐๐  หลา

อีกอนุสาวรีย์บนหาดทราย

.

คนอื่นเขียนไว้ ผมน่าจะเขียน Tok's here แต่ลืมไป

หาดโอมาฮ่ามีความเป็นธรรมชาติสูงพอควร ทรายมีกลิ่นคาวธรรมชาติ (ทรายบางหาดไม่ค่อยมีกลิ่น บังเอิญผมเป็นพวกชอบดม) มีเปลือกหอย เศษสาหร่ายมาก มีปู และปลาตายตัวเล็กๆ ด้วย ในหนังไพรเวตฯ ที่แสดงให้เห็นปลาตายโดนซัดขึ้นมาขั้นน่าจะใกล้เคียงความจริง

ต่อไปคือ Pointe du Huc ครับ เป็นหน้าผาสูง ๑๐๐ ฟุต ห่างจากหาดโอมาฮ่า ๔ ไมล์ สัมพันธมิตรรู้ว่ามีป้องปืน และบังเกอร์เยอรมันอยู่ซึ่งยิงใส่หาดโมมาฮ่า และยูทาร์ได้ จึงส่งแรงเยอร์เมกันขึ้นยึด ที่จริงเยอีมันรู้ว่าถ้ามีการรบคงโดยโจมตีแน่ เลยย้านปืนเข้าไปในชายฝั่งอีก ๑ ไมล์ เขาว่าเรื่องนี้เมกันระดับสูงก็รู้ แต่วิเคระห์ว่า พ๊อยต์ฯ ยังเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคับเนื่องจากถ้าเยอรมันยังยึดอยู่ได้ก็จะใช้เป็นจุดสังเกตุการณ์ และสั่งการให้ปืนใหญ่ที่ย้านเข้าไปข้างในยิงใส่หาดได้อยู่ดี จึงส่งแรงเยอร์บุก แต่ไม่ได้บอกทหารที่บุกว่าตอนนี้ไม่มีปืนใหญ่แล้ว

ขอแสดงภาพร่วมสมัยการบอร์มพ๊อยต์ฯ ด้วยเครื่องบินก่อนส่งแรงเยอร์บุกยึดครับ

พ๊อยต์ฯ เป็นอีกที่ๆ ฝรั่งเศสให้เมกันดูแลบริหารจัดการ มีที่จอดรถกว้างขวางและศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยว รูปนี้เดินเข้าไปก่อนถึงที่ราบหน้าผา มีป้านแสดงข้อมูลและสดุดี

ทางเดินลัดเลาะต้นไม้เข้าไปยังที่ราบเหนือหน้าผา ยังมีหลุมระเบิดเหลือจากการบอร์มในภาพที่แล้วละครับ

โผ่ลออกไปเหนือหน้าผม โอ้ พื้นที่ใหญ๋กว่าที่คิดไว้มากจริงๆ กว้าง ๑๐๐ กว่าเมตร ยาวหลายร้อยเมตร ที่เห็นไซโลซีเมนต์และเรคนตรงปลายนั้นคือการบูรณะพื้นที่เนื่องจากหน้าผาช่วงนั้นโดนน้ำกัดเซอะ เมกันจึงเอาคอนกรีตไปอุดบางจุดไม่ให้พื้นที่พัง

มีทั้งบังเกอร์ปืนชายหน้าผา บังเกอร์สำหรับสู้รบมนพื้นที่ บังเกอร์อาศัย และหลุมระเบิดทั่วบริเวณ

บังเกอร์นี้เฉียดฉิวพอดี ไม่แน่อาจมีอีกบังเกอร์ข้างๆ โดนจะๆ กระจายหายไปแล้วก็ได้

ตรงนี้เป็นป้อมปืนที่เยอรมันถอนปืนจริงออกไปแล้ว แต่ทำปืนปลอมตั้งหลอกไว้

บังเกอร์แมกกาซีน คลังกระสุน ถูกระเบิดจากเครื่องบิน หรือปืนใหญ่เรือรบยิงโดน ระเบิดกระจุย

นี่ก็โดน

ไปเร็วดีแท้ 7 หน้าแล้ว  อ่านไม่ทันครับ แต่ชอบมาก  ขอบคุณน้องต๊อกครับผม

หน้าผาสูง ๑๐๐ ฟุต ที่แรงเยอร์ ๒๕๐ นายไต่ขึ้นมา เรียกได้ว่าเป็นโชคดีที่เยอรมันถอยปืนใหญ่ออกไปแล้ว มิฉะนั่นกำลังพลจะต้องมากกว่านี้ ไม่งั้นแรงเยอร์ ๒๕๐ คนไต่ขึ้นมาไม่น่าไหว จากภูมิประเทศผมว่าคงมีทหารเยอรมันเหลืออยู่ต่อสู้ที่นี่จริงๆ ตอนบุกไม่กี่สิบคน อาจจะแค่ ๒๐ กว่าคน

เมื่อขึ้นมายึดพื้นที่ได้แล้ว มีการโจมตีโต้จากเยอรมันที่อยู่ข้างในชายฝั่ง แรงเยอร์ยึดพื้นที่ไว้ได้ ๒ วัน จนกำลังหนุนมาช่วยเหลือกำลังที่ทำการสู้รบอยู่ได้ ๙๐ นาย จาก ๒๕๐ นาย ที่เหลือ ตายและเจ็บ

หน้าผาแบบนี้ อยู่ข้างบนในที่กำลัง โผล่มาติดลวดหนามอีก ไม่ต้องยืนเด่นให้แรงเยอร์ข้างล่าง หรือที่กำลังปืนหน้าผายิงได้ อย่างในหนังเรื่องเดอะ ลองเกส เดย์

ยิ่งดูยิ่งเห็นว่าเมกันเสียงมากครับ

อิ อิ อิ สวัสดี และยินดีครับพี่ชิ้ว

ป้อมหนาๆ ก็มี

หลังคาบังเกอร์ใต้ดิน เยอรมันเอาดินทับปลูกหญ้าไว้อำพราง

ข้างในป้อมที่ไม่มีปืนใหญ่

.

บนเพดานบังเกอร์ก็มีช่องให้โผล่ขึ้นมายิงได้ เตรียมรบในพื้นที่ด้วยนอกจากตั้งปืนยิงออกทะเลและหาดใกล้เคียง

เข้าไปบังเกอร์นี้

ข้างในอับชึ้นมากครับ เพดานคอนกรียเสริมเหล็กแท่งใหญ่ๆ ที่เห็นเป็นแนวน้ำตาล เหล็กแท่งมากขนาดนี้คงออกแบบให้ถ้าถูกบอร์มจะๆ ถ้าเพดานคอนกรีตแตกจะได้ค้างอยู่ข้างบน ส่วนที่แตกตกลงมาทับทหารชิ้นจะไม่ใหญ่มาก

ช่องโผล่ยิง

โผล่ขึ้นไป

.

.

ขอบคุณที่นำภาพมาให้ดูและขอบคุณสำหรับรางวัลด้วยครับพี่ต๊อก สถานที่นี้เป็น 1 ในสถานที่ๆผมอยากไปเลย

ขอบคุณครับสำหรับภาพ ที่ชมแล้วเหมือนได้ไปจริง 

+๑ ให้ครับ

ขอบคุณครับพี่ birdwhistle ขอบวกคืนครับ

โรงแรมสิงห์ทองที่เมืองบาเยอก็คล้ายกับสิงห์ทองที่วังบูรพา คือมีบุคคลมีชื่อเสียงชอบไปใช้บริการ

มีห้องนั่งเล่นที่มีภาพบุคคลดังพร้อมลายเซ็นแขวนอยู่เต็ม บางคนก็เซ็นเฉยๆ บางคนก็เขียนคำให้ด้วย บางคนส่งจดหมายมาขอบคุณในบริการ

เริ่มที่คนไม่ค่อยดังก่อนครับ ;D

มีข้อความเขียนว่ามาพักกับช่างถ่ายหนังชื่อสปิลๆ อะไรนี่แหละ :<><>

เอ่อ เจอภาพนี้ ตื่นเต้นเลย

 :o

ข้างซ้าย เซอร์แอนโทนี่ อีเดน รมต.กต.อังกฤษ ยุคสงครามโลก ต่อมาเป็น นรม. อังกฤษ และได้รับยศเป็นท่านเอิร์ล ออฟ เอวอน

ข้างซ้าย ฮาโรล แมกมิลแลน ท่านเอิร์ล ออฟ สต๊อกตัน และก็เป็น นรม. อังกฤษอีกคน :<><>

ลอร์ด หลุยส์ เม้าท์แบทเทน ก็มาใช้บริการสิงห์ทอง ลงชื่อพร้อมต่อท้ายว่า ...of Burma ทำเหมือนขุนศึกยุคคลาสสิกที่นำชื่อแว่นแคว้น หรือสนามรบที่ตนรบชนะมาต่อท้าย (อย่าง สกิปปิโอ อัฟริกานุส แม่ทัพโรมัน)

ไอเซนเฮาเวอร์ เซ็นชื่อในภาพเดียวกับ มอนโกเมอรี่ ซึ่งต่อท้ายชื่อตัวว่า ...of Alamein เหมือนกัน

โอมาร์ เอ็น แบรดลีย์

พันเอก รัดเดอร์ ผู้นำกำลังแรงเยอร์ที่บุกขึ้นยึด พ๊อนท์ ดู ฮอก

ปิแอร์ คลอสเตอร์มาน นักบินฝรั่งเศสเสรีที่ไปบินกับกองทัพอากาศอังกฤษ ยิงเยอรมันตก ๓๐ กว่าลำ เขียนหนังสือเรื่อง The big show ขายได้กว่า ๒ ล้านเล่ม

อีดิธ เพียฟ ศิลปินแห่งชาติฝรั่งเศส ผู้มีชื่อมากขนาดตอนเสียชีวิต ประธานาธิบดีฝรั่งเศสยังไปเดินในขบวนตามหีบศพ

ในหนังไพรเวตฯ ฉากก่อนรถถังจะบุก ทหารเมกันก็เปิดเพลงของเธอ

เมียของ ฮัมฟรีย์ โบการ์ต

จอห์น เวน มาพักตอนถ่ายหนัง เดอะ ลองเกส เดย์

ลอร์ด โลแวท ผู้นำหน่วยทหารอังกฤษไปช่วยเสริมกำลังพลร่มที่สะพาน ปีกาซัส

ปธน. จาก ชีรัค

(อือม์ ทำไมโรงแรมไม่ถ่ายรูปผมกับเมียแล้วขอให้เซ็นให้ก็ไม่ทราบ???)

เอ้อ ดาราอีกครับ เซอร์ อเล๊ก กินเนส

ลุง เฮมมิงเวย์ พูดตรงๆ ครับ เคยเจอสถานบริการเล็กๆ ที่คนดังๆ เคยเป็นลูกค้ามากที่สุดก็ที่นี่แหละ อย่างรูเหมือนกัน่าห้องที่พักใครเคยมานอน ::005::

หลังจาก ไอเซนเฮาเวอร์ เป็น ปธน.สหรัฐฯ แล้วมาที่นี่ก็มาพักอีกในปี ๑๙๖๓ รูปที่เซ็นคู่กับ มอนโกเมอรี่ ลงว่าปี ๑๙๔๕

แถมส่งจดหมายมาขอบคูรว่าบริการดี

ยังมีทหาร ดารา ฯลฯ อีกหลายคนครับที่ไม่ได้ถ่ายรูปมา ผมดังเมื่อไหร่ละก็จะเขียนส่งไปโรงแรมให้ใส่กรอบบ้าง ::007::

รูปตอน ไอเซนเฮาเวอร์ มาพัก

ลูกชาย โรเบิร์ต เคนเนดี้

ขอพาชมบรรยากาศเมืองบาเยอบ้างครับ ตอนสงครามบาเยอแทยไม่เสียหายเลย เพราะขึ้นบกที่หาดโกลวันเดียวทหารอังกฤษก็เข้าเมืองได้ เยอรมันแค่ต่อสู้ประปรายรอบเมือง

มีคลองเล็กๆ ผ่านกลางเมือง

มีกังหันน้ำด้วย

ถนนช๊อปปิ้งที่ใหญ่ที่สุดในเมือง ครับ เมืองเล็ก อิ อิ ตามเมืองประดับธงชาติสัมพันธมิตร

ศูนย์ข้อมูลการท่องเที่ยว

โฮเต็ล เดอ วิลล์ ไม่ใช่โรงแรมประจำเมืองนะครับ แต่คือศาลาว่าการเมือง โฮเต็ล ในภาษษฝรั่งเศสมีความหมายกว้างกว่าภาษาอังกฤษ แปลว่าโรงแรมก็ได้ ที่ทำการก็ได้

โบสถ์ประจำเมือง เป็นสถาปัตยกรรมแบบโรมานเนสก์ แต่ก็เริ่มออกแนวโกธิกตามยอดแหลม โบสถ์ที่ปรากฎในปัจจุบันนี้เปิดในปี ๑๐๗๗ (เก่าพอใช้) โดยพระเจ้าวิลเลี่ยม ซึ่งตอนนั้นไปเปินคิงอังกฤษแล้ว

ผมชอบยุโรปตรงนี้ มีของเก่าๆ ที่ยังใช้งานต่อเนื่องในปัจจุบันครับ

ลวดลายประดับข้างนอก ตัวนี้ผอมๆ ไม่เหมือนตัว การ์กอย แบบคลาสสิก ตัวประหลาดหินประดับโบสถ์มีชื่อในแคว้นนอร์มังดี

แบบจี้ๆ

 ;D

ภายใน

 :D

 :)

มุมนี้สำหรับผู้ที่เสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่สองทั้ง อังกฤษ เมกัน ฝรั่งเศส และ เยอรมัน แน่นอนครับเยอรมันใช้ธงใหม่ไม่ใช่ธงนาซีเยอรมัน เพราะเป็นเรื่องและสัญลักษณืที่คนยุโรปเขาไม่ยอมรับกันถึงขั้นหลายประเทศออกกฎหมายห้ามใช้สัญลักษณ์นาซี ในเยอรมันเอง  ขนาดของเล่น เช่น โมเดลเครื่องบินต่อยังไม่มีตราสวัสดิกะ เครื่องบินรบเก่าที่บูรณะไว้ก็ไม่มีตราสวัสดิกะ

หลังสงครามกองทัพเยอรมันถกกันว่าทหารเยอรมันที่ได้รับเหรียญกล้าหาญยุครัฐบาลนาซีควรจะประดับเหรียญหรือไม่? อย่างไร? สรุปว่าให้ประดับเหรียญกล้าหาญได้ แต่ให้ลบตราสวัสดิกะ หรือเครื่องหมายอื่นๆ ของพรรคนาซีออกก่อน

 ::002::ตามติดเช่นเคย....+ 1 ครับคุณต๊อก

รอติดตาม +1ครับ

ขอบคุณครับพี่เป้า ท่านซับ

มีแท่นบูชาเซนต์ จอช อีกตามเคย ฆ่ามังกรกันเรื่อย เซนต์ จอช นี้ได้ยินมาสืบสาวตำนานไปๆ มาก ดั้งเดิมว่าอาจจะเป็นนายทหารโรมันที่ประจำในอียิปต์ครับ...

ทางลงห้องใต้ถุนฝังศพ ผมไม่ได้ลงเพราะเมียไม่ชอบ และไม่เคยได้ยินว่ามีใครที่รู้จักฝังอยู่ที่โบสถ์นี้

พระเจ้าวิลเลี่ยมเองเสียชีวิตในนอร์มังดี และศพอยู่ที่โบสถ์ในเมือง กอง (ซึ่งจะแสดงภาพต่อไป)

ตามหนังสือ "ประวัติศาสตร์ของคนาติพูดภาษาอังกฤษ" ของวินสตัน เชอร์ชิล บอกว่า พระเจ้าวิลเลี่ยมมารบในนอร์มังดี ตีเมืองได้แล้วขี่ม้าเข้าเมืองที่ไฟไหม้ ม้าไปเหยี่ยมไม้ติดไฟเข้าเลยพยศขึ้น ปุ่มอานม้ากระแทกท้องพระเจ้าวิลเลี่ยมช้ำในบาดเจ็บเสียชีวิต ทำนอง "ตกม้าตาย บนอานม้า"

แต่ถ้าดูจริงๆ แล้วม้าพยศ แม้คนไม่ตกลงมาก็เป็นอุบัติเหตุที่ร้ายแรงได้เพราะม้าศึกยุคนั้นเพาะพันธุ์ตัวสูงใหญ่มากเพราะต้องแบกทั้งเกราะคน เกราะม้า แถมบรรทุกอาวุธติดตัวอีกมาก อานม้าก็ใหญ่ หนัก ปุ่มหน้าสูง ข้างหลังพนักก็ยังตัวไว้ช่วยรับแรงปะทะ นักรบเองก็ใส่เกราะแบบเกราะเหล็กถัก (mail coat) สมัยนั้นยังไม่เข้ายุคเกราะแผ่น

เมื่อม้าพยศดันตัวคนขี่ขึ้น ปุ่มอานม้าอาจไม่กระแทกตอนขาขึ้น แต่ขาลงตัวคนที่หนักทั้งใส่เกราะและถือโล่ อาวุธ อาจกระแทกกลับลงมาได้แรงมาก

บ้านยุคกลางเก่า ๘ ร้อยปี แต่เดิมเป็นตลาดขายเนื้อ

ทางเข้าตึกที่แสดงพรมปัก บาเยอ เมื่อก่อนพรมนี้อยู่ในโบสถ์ข้างต้นนั่นละครับ สมัยนี้เขาเก็บที่นี่ในตู้ควบคุมสภาพแวดล้อม

นอนทับที่คนดังเลยครับพี่

อิอิอิ

ข้างหน้าตึกมีเรื่องทำแบบยุคนอร์มันไม่ใหญ่มาก

มีเก้าอี้ให้นอนอาบแดดเล่นได้อีก พระที่เห็นนั่นเป็นนักท่องเที่ยวเหมือนกันครับ ซื้อบัตรเข้าไปชมพรมต่อจากผมเลย ได้ยินเสียงคุยกันภาษาสเปน

ครับ แสดงว่าเมืองนี้เป็นทำเลที่พักของชายฝั่งนอร์มังดีพื้นที่ยกพลจริงๆ ผมว่าเผลอๆ ตอน รอมเมล มาตรวจกำลังพล อาจมานอนที่นี่ก็ได้ อิ อิ อิ

ต่อไปขอพาไปเมือง กอง (Caen) ครับ เมือง กองอยู่ใกล้ปารีสกว่าบาเยอ นั่งรถไปสายเดิมย้อนกลับไป ๒๐ นาที เมืองนี้เป็นเมืองเก่าสำคัญของนอร์มันตั้งแต่ยุคกลาง ใหญ่กว่าบาเยอมาก

ตอยสงครามโลก เรียกว่าเมือง กองราบ ก็ได้ เพราะเป็นเมื่อที่เยอรมันยึดไว้อย่างเหนียวแน่น  สัมพันธมิตรตีพื้นที่รอบๆ ได้แล้วติดแต่เมืองนี้ ในที่สุดก็ใช้เครื่องบินบอร์มเมืองซะพังยับ พลเรือนฝรั่งเศสตายไปหลายพันคน

ในสงครามโลกครั้งที่ ที่จริงพลเรือนฝรั่งเศสเสียชีวิตจากการบอร์มของสัมพันธมิตรหลายหมื่นคน มากกว่าพลเรือนอังกฤษที่เสียชีวิตจากการบอร์มของเยอรมันอีกครับ เป็นความสูญเสียเพื่อรบไล่เยอรมันออกไป

สถานี่รถไฟเมืองกอง ใหญ่กว่าบาเยอมาก แต่สร้างมาแปลกหน่อคือหันหน้าออกนอกเมือง เข้าเมืองต้องไปทางประตูหลังสถานี

นั่นแน่ มีรถรางด้วย ตึกแถวนี้ใหม่เพราะสร้างหลังสงคราม ส่วนโบสถ์หรือตึกเก่าที่สำคัญ ถ้าเสียหายจะบูรณะแบบเดิม แต่มีโบสถ์หนึ่งเก็บไว้ในสภาพหักพัง

นั่งรถราง (ยืน) เข้าเมืองมาถึงแนวกำแพงเมืองเก่า เหลือแต่ประตูกลายเป็นวงเวียน

ถัดไปก็เป็นป้อมเก่า

เข้าไปข้างในฟรีครับ สภาพคล้ายสวนสาธารณะ ผู้คนไปนอนอาบแดดตามสนามหญ้า

มีอุปกรณ์ประดับพองามให้เห็นว่าเป็นป้อม ที่จริงครั้งยุคนอร์มันเริ่มสร้างป้อมยังไม่ถึงยุคดินปืนครับ แต่เมือถึงยุคดินปืนแล้ว ปืนใหญ่ยังประสิทธิภาพไม่สูง ป้อมใหญ่อย่างนี้ยังเป็นที่มั่นได้ดีต่อมาหลายร้อยปี

ข้างในใช้งานสารพัด มีมิวเซียมต่างๆ ด้วยหลายหลัง

มิวเซียมประวัติศาสตร์นอร์มังดี แสดงของการตั้งถิ่นฐานตั้งแต่ยุคหิน บรอนซ์ ยุคโรมันมาปกครอง เหรียญโรมันที่ใช้ในแถบนี้ ยุคไว้กิ้ง ยุคเมืองนอร์มันใหญ่ๆ จนถึงการเกษตร และสิ่งทอ ผ้าปัก เสื้อผ้า แฟชั่น ในยุคต่อมา ฯลฯ

ที่นี่พอซื้อบัตร เจ้าหน้าที่ถามว่า "ยูอายุเกิน ๒๖ หรือเปล่า?" กร๊ากกก อยากให้ประกาศนียบัตรสายตาเฉียบคมจริงๆ ::007::

ภาพเมืองกองในเดือนกรกฎาคม ๑๙๔๔ โดนระเบิดเละ

โบสถ์ที่เห็นยอดในภาพที่แล้วข้างซ้ายในปัจจุบัน เป็นแบบโกธิก ภาพนี้ถ่ายบนเนิน เชิงกำแพงป้อม

เดินไปทางอีกโบสถ์ที่เห็นสองยอดในภาพยุคสงครามครับ โบสถ์นั้นเป็นโบสถ์ที่ฝังศพพระเจ้าวิลเลี่ยม และติดกับศาลาว่าการเมือง ทางไปเป็นถนนคนเดิน

ระหว่างทางก็มีอีกโบสถ์หนึ่ง เล็กกว่าแต่เก่าได้ใจเหมือนกันครับ ยุคศตวรรษที่ ๑๑ :D~

ป้ายชื่อถนน มีป้ายข้างล่างบอกอีกว่าชื่อเดิมคืออะไร

ศาลยุติธรรมประจำเมือง

โบสถ์ที่เสียหายในสงครามและไม่ได้ซ่อม ด้านหนึ่งเหลือแค่ผนัง

ศาลาว่าการเมือง มีธงนานาชาติเต็มไปหมด เดาเอาว่าอาจเป็นธงของชาติที่มีพี่เมืองน้อง (Sister citiess) ของเมืองกองก็ได้

ติดกันเป็นโบสถ์ที่มีศพของพระเจ้าวิลเลี่ยม

สวนภายในและหอคอยสองยอด

 :)

คุณต๊อกครับ ..................

ที่เมืองกอง ตอนพันธมิตรยกพลขึ้นบก ถ้าผมจำไม่ผิด ผู้คุมเยอรมัน จับเชลยปาติซานของฝรั่งเศส มาเข้าแถวยิงเป้าจนเกือบหมดเรือนจำ ..................ก่อนถอนตัวหนีพันธมิตรใช่ไหมครับ?

ผมไม่รู้เรื่องเลยครับพี่มะขิ่น ขอบคุณครับ จะได้ลองหาอ่านดู ที่เมืองกองก็มีมิวเซียมอนุสรณ์สงครามเหมือนกันแต่ไม่ได้ไปดูครับ เรื่องของใต้ดินฝรั่งเศสอย่างนี้เขาน่าจะมี

ตอนนี้ผมทสั่งหนังสือเกี่ยวกับยกพลฯ อีกเล่มของนาย Beevor ไม่รู้เขามีเรื่องนี้หรือเปล่า? 

ตอนเดินกลับสถานีเห็นคนทิ้งแก้วไว้ริมหร้าต่างข้างถนน เป็นแก้วแชมเปญซะด้วย ของเมากินแล้วเหมือนกันหมด อิ อิ ::005::

ถุงใส่ขี้หมาให้คนใช้ฟรี

ไม่มีอะไรครับ เห็นสีเข้ากันดี ;D

รณรงค์ชุมนุมประท้วงนโยบายเกษียณอายุช้าขึ้นของรัฐบาล

คนฝรั่งเศสจัดประท้วงเกษียณอายุมาพักหนึ่งแล้วจนมี นสพ. ทำการ์ตูนล้อควบกับเรื่องบอล

กลุ่มประท้วง "ไม่ให้เลื่อนเกษียณอายุ"  "๖๐ปี ดีแล้ว"

นักข่าว "อยากจะพูดว่าอะไรครับท่าน?"

ซาโกซี่ "อ๋อ เรื่องเกษียณอายุ ๓๓ ไงล่ะ (เร็วสะใจเลย)"

(นักบอลที่ทะเลาะกับโค้ชแล้วโดนไล่กลับจากอัฟริกาใต้อายุ ๓๓)

หลังจากนั้นก็เข้ากรุงปารีสครับ ไปชมมิวเซียมต่างๆ โบสถ์ ฯลฯ ขอแสดงสถานที่ที่น่าสนใจสำหรับชาวปืนคือ แองวาลิด ดั้งเดิม พระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ สร้างขึ้นในศตวรรษที่ ๑๗ เป็นที่พักทหาร โรงพยาบาลทหารผ่านศึก และที่ทำการทหารอื่นๆ แองวาลิด คือ อินแวลิด ภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศสหใช้หมายความถึงผู้พ้นสภาพ ทำนองนั้น

เมื่อครั้งปฏิวัติฝรั่งเศสปี ๑๗๘๙ ก็มีการมาปล้นปืน ๒๘,๐๐๐ กระบอก จากที่นี่ไปบุกคุกบาสติลส์

ปัจจุบันใช้เป็นมิวเซียมกองทัพบกจองฝรั่งเศส และส่วนหนึ่งเป็นที่เก็ยศพของนโปเลียนครับ

ใหญ่โตดีครับ เดินค่อนวันได้ดูโลงศพนโปเลียน กับมิวเซียมแค่ครึ่งเดียวส่วนสงครามโลกครั้งที่ ๑ ถึง ๒ และ ศตวรรษที่ ๑๖ ถึง ๑๙ ส่วนยุคกลาง ฯลฯ ดูไม่ทัน ถ้าได้ไปอีกจะขอโควต้าเวลาเที่ยวจากเมียไปดูเพิ่มครับ ::008::

โลงศพนโปเลียนอยู่ใต้โดม อาคารส่วนนั้นเป็นหินอ่อนเข้าไปเย็นวูบ

ภาพนี้โลงศพ โจเซฟ โบนาปาร์ต ในพื้นที่ด้านข้างก่อนถึงใต้โดม โจเซฟเป็นพี่ชายนโปเลียน ผู้ซึ่งนโปเลียนตั้งให้เป็นคิงแห่งเนเปิ้ล ซิซิลี และในที่สุดคิงแห่งสเปนครับ

.

ส่วนโลงของนโปเลียนเอง อยู่ชั้นลางโดยระดับพื้นทำเป็นช่องกลมให้มองลงไป ว่ากันว่านโปเลียนเองบอกให้เก็บศพตนอย่างนี้เวลาคนก้มมองจะได้เหมือนก้มคำนับ...

ก้มมองลงไป

โลงใหญ่มากครับ ที่ผนังรอบข้างทำรูปสลักเทพเจ้ากรีกต่างๆ นโปเลียนทำตัวเสมือนเป็นจักรพรรดิโรมัน ซึ่งที่จริงก็หน้าให้เพราะเกาคอร์ซิก้าที่นโปเลียนเกิดนั้นเคยเป็นของอิตาลีมากก่อน เพิ่งกลายเป็นของฝรั่งเศสก่อนนโปเลียนเกิดปีเดียว

แท่นบูชาของคริสต์คาทอลิก

ด้านหลังแม่นบูชาเป็นทางเดินลงไปข้างล่าง

มองขึ้นมาจากข้างล่างครับ

เพดานโดม

สำหรับในส่วนของมิวเซียมกองทัพบก มีของเยอะมาก ของแสดงภาพของมีเฉพาะที่นี่ และของที่น่าสนใจพิเศษครับ

ภาพนี้ เครื่องแบบของเจ้าชาย หลุยส์ นโปเลียน ครั้งเป็นนักเรียนนายร้อยโรงเรียนนายร้อยวูลลิช อังกฤษ และหอกซูลูที่พบใกล้ศพ (อาจเป็นหอกที่แทงเจ้าชาย หลุยส์ นโปเลียนสิ้นชีวิต)

ย่อๆ คือ จักรพรรดินโปเลียน โบนาปาร์ต (นโปเลียนที่ ๑) มีน้องชายคนหนึ่งชื่อหลุยส์ ซึ่งมีลูกชายชื่อ หลุยส์ นโปเลียน ต่อมาหลายหลานอาของนโปเลียนที่ ๑ นี้ได้เป็นพระเจ้านโปเลียนที่ ๓ ครองราชย์ฝรั่งเศสจนฝรั่งเศสรบแพ้ปรุสเซียนในปี ๑๘๗๑ ฝรั่งเศสถูกล้มระบบกษัตริย์

เจ้าชายหลุยส์ นโปเลียน (ชื่อเต็มยาวมาก) เจ้าของเครื่องแบบในภาพนี้ เป็นลูกของ นโปเลียนที่ ๓ ได้ลี้ภัยไปอังกฤษ เข้าเรียนโรงเรียนนายร้อยวูลลิช (ต่อมาโรงเรียนนายร้อยวูลลิชรวมกับโรงเรียนนายร้อยแซนเฮิร์สและวูลลิชเป็นโรงเรียนนายร้อยที่รัชกาลที่ ๗ ทรงศึกษา สมัยนั้นวูลลิชเป็นโรงเรียนนายร้อยเหล่าปืนใหญ่ และสมัยนั้นคัดนักเรียนที่เก่งกว่าเหล่าอื่น)

เจ้าชายหลุยส์ นโปเลียน ประจำการกองทัพบกอังกฤาและไปอัฟริกาใต้ เสียชีวิตในการสู้รบกับเผ่าซูลูในปี ๑๘๗๙

คู่มือยศทหารเยอรมันที่เยอรมันแจกให้ชาวบ้านฝรั่งเศสในพื้นที่ยึดครอง ชาวบ้านจะได้รู้ว่าใครใหญ่ใครเล็ก

พลร่มดัมมี่ที่สัมพันธมิตรปล่อยลงหลังแนวก่อนยกพลขึ้นบกที่นอร์มังดี

 ;D

ไม่มีคำบรรยายครับว่าใช้ติดตั้งบนหลงม้า หลังอูฐ หรือรถ เรืออย่างไร? :DD

เครื่องแบบจริงของนโปเลียนสมัยหนุ่ม ดูแล้วตัวเล็กกว่าเมียผมอีก ;D

ใกล้เคียงกับเครื่องแบบในภาพเขียนนี้ แต่ในภาพเขียนเป็นชุดกระดุมแถวเดียว

สร้อยคอที่นโปเลียนใช้ในพิธีขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิ ลายละเอียกสวยมากๆ

เส้นเดียวกับในภาพเขียนนี้

เสื้อคลุมตัวเก่ง

รูปเขียนแสดงนโปเลียนในปี ๑๘๑๔ กำลังจะยอมแพ้ถูกส่งไปเกาะเอลบ้า อาจจะสวมเสื้อคลุมตัวดังกล่าว นโปเลียนคงมีเสื้อแบบเดียวกันหลายตัว

ปล. ภาพเขียนต้นฉบับนโปเลียนนั่งซึมนี้อยู่ที่แองวาลิดใกล้กับเสื้อคลุมตัวจริง

ยอดธงนกอินทรีของนโปเลียน มีรูกระสุนสองรู

ม้าพันธุ์อาหรับของนโปเลียนตัวหนึ่งชื่อ Vizir สตัฟไว้ ป้ายบอกว่าอยู่มี ๑๘๐๐-๑๘๒๕ ตายหลังนโปเลียนผู้เสียชีวิตในปี ๑๘๒๑

ตีตราไว้ที่ขาหลังซ้าย

ดูของคนธรรมดาบ้างครับ

เกราะทหารม้าฝรั่งเศสถูกยิงที่วอเตอร์ลูปี ๑๘๑๕

เข้าใจว่าถูกยิงระยะประชิด กระสุนยังมีความเร็วสูงมาก ทะลุเกราะหน้า ตัวคน เกราะหลัง อาจจะถูกยิงเมื่อกำลังเข้าชาร์ชแนวปืนใหญ่

กระสุนปืนใหญ่ลูกโตขนาดนี้ถ้าความเร็วลดแล้วน่าจะไม่ทะลุผ่านอย่างนี้แต่ผลักให้ทหารกระเด็นไป

ข้อมูลบอกชื่อทหารผู้สวมเกราะด้วยครับ แต่ไม่ได้บอกว่าเสียชีวิตหรือไม่? เพราะคงไม่จำเป็น ::012::

สมัยนั้นทหารม้าหนักที่ใส่เกราะก็ไม่ใส่เกราะมากแล้วครับเพราะกันกระสุนไม่ได้ ระยะไกลหน่อยอาจพอไหว เพราะกระสุนยังเป็นลูกกลมและปืนส่วนมากที่ทหารใช้ไม่มีเกลียว

สุดยอดครับต๊อก...

น่าตามไปชมมากครับ... ::002::

ขอบคุณสำหรับภาพ และ ความรู้ครับ

+ ให้พี่ Don ก่อนเดี๋ยวมาอ่านครับ

(http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?action=dlattach;topic=87423.0;attach=147589;image)

 :OO :OO :OO :OO :OO

ขอบคุณครับทุกท่าน ขอบวก ๑ คะแนนคืนครับ

ครับคุณโจ๊ก ดูด้านข้างเห็นว่าวิถีเงยขึ้น เหมือนกับว่าคนที่ถูกยิงเข้าไปจ่อหน้าปากกระบอกปืน และถ้าคิดว่าคนควบม้าจะโน้มตัวไปข้างหน้า แสดงว่ามุมเงยของปืนคงสูงกว่านี้ ข้อมูลบรรยายว่าเกราะทหารม้าฝรั่งเศสหนัก ๗ กก. แผ่นละ ๓.๕ กก. ไม่บางนัก พอกันดาบยุคนั้นได้

ขอบคุณครับ ผมก็อยากไปเที่ยวกับพี่รุต

ฝรั่งเศสหัวการค้าท่องเที่ยวดี ตั้งแต่ปี ๒๐๐๐ ทำเหรียญที่ระลึกของสถานที่ต่างๆ ออกมา ขนาดเป็นมาตรฐานเดียวกันทั้งประเทศ ยั่วยวนให้นักท่องเที่ยวเก็บ ตอนนั้นราคา ๑ ยู ตอนนี้ ๒ ยู บางที่ทำหลายลายซะอีก และเปลี่ยนลายแต่ละปีไปเรื่อยๆ เรียกว่าไปครั้งไหนเป็นเสร็จ

โปสการ์ดจี้ๆ ของนอร์มังดีครับ

นอร์มันไปอังกฤษปี ๑๐๖๖ ลูกหลานกลับมาปี ๑๙๔๔

 :)

ล้อเลียนพรมปัก บาเยอ

ร้นขายของที่ระลึกที่นี่ใหญ่และทำดีมากครับ มีถึงขนาดพรมทำใหม่ปักมือเหมือนกันไม่ใหญ่มาก แพง ๓๐๐ กว่ายูโร แถมมีป้ายบอกให้ช๊อปออนไลน์ได้อีก

 ;D

 :P

ร้านบอสที่ ชอง เอลิเซ่ ใช้สัตว์สตัฟโฆษณา โดนพวกพิศวาสสัตว์เอาขี้ม้าไปเทประท้วง ::013::

มั่วแต่ติดธุระเลยไม่ได้เข้ามาหลายวันครับ ยังทันหรือเปล่าครับ :VOV:
+1 ให้เหมือนเดิมครับ และจะทยอย + ให้เรื่อย ๆ คนนำเที่ยวหล่อ เก่ง โสด ซะขนาดนี้ ::008::

โชว์ข้างหลังแล้วกันครับ ไม่เห็นพุง 8)

ขอบคุณครับ ขอบวกคืนครับ แหม ชมอย่างนี้ ถ้าผมไม่รู้ว่าคุณซีฯ มีเวียแล้วแถมกลัวเมียซะด้วยผมคงงงงง อิ อิ

ไอ้ตัว clic-clac นี่เคยดูในหนัง ตอนหลังเยอรมันรู้ไต๋ เลยใช้เรียกทหารอเมริกันเข้าไปยิงซะหลายคน

+ 1 จขกท ครับ ดูรูปแล้วบรรยากาศน่าเดินเที่ยวจริงๆ (อากาศดี)  :D

ขอบคุณครับ บวกคืนครับ ไปปลายเดือนที่แล้วอากาศกำลังดีครับ ประมาณ 13-26 C มีลมจากทะเล เดินตากแดดได้ทั้งวัน

ตอนนี้ที่เสปนร้อนมากไหมครับ... :D

อูยยยยย อันนี้นี่เอง ขอบคุณล่วงหน้าหลายๆครั้งเลยครับพี่ต๊อก

หุหุ

กลางวันตามป้ายรถเมล์บอกว่า ๓๔ หรือ ๓๕ ซี แดดแรงปวดตา แต่ตอนกลางคืนก็ ๒๐ ครับพี่รุต

ถึงจะ ๓๕ แต่รู้สึกเหมือน ๓๐ หรือ ๓๑ ที่ กทม. เพราะอากาศแห้ง ระเหยน้ำง่าย และไม่เหนียวตัว แต่ที่มาดริดเป็นที่สูง ๒,๒๐๐ ฟุต และแห้งแล้ง (บนเครื่องบินก่อนลงมองเหมือนซีนทะเลทรายหนังเคาบอย) ในวันเดียวกันอุณหภูมิเปลี่ยนมาก

แต่ ปารีส บอก ๓๑ ร้อนเหมือน ๓๑ เมืองไทย เมฆมัว ฟ้าหลัว อบอ้าว

...ใช้เวลาอ่านหลายชั่วยามครับ  :D

...+1 อย่างแรง ทั้งสาระความรู้ กับภาพสวยๆ (มุมกล้องดีจัง)  ::002::

ขอเวลาไล่ตามวันล่ะสามหน้าค่ะ.... ;D

สวยอ่ะ...อยากไปมั่ง.... :VOV:

น้องต๊อก....ซื้อเหอะ...Please...... ::002::

...ชิชิ มิยอมลงทุน  ::003::

เราต้องช่วยกันเชียร์...ชิมิ ชิมิ.... ::005::

 :DD ::005:: ฮี่ ฮี่ โค้ดอะไรกันครับพี่ๆ สงสัย (ฟู)จิจิ หรือไม่ก็ นินิ(คอน) :D~

หนอนน้อยค่ะ.... ;D

ใช้หนอนแล้วจะหน้าตาดี.... ::005::

พี่โม่คล้องหนอนไปถ่ายยุโรปสิครับ ไปเมกาบ่อยเดี๋ยวคนที่นั่นเบื่อ อิ อิ ตอนเย็นๆ มุมแดดเจ๋งๆ ตึกสวยๆ หรือวิวหมู่บ้านน่ารัก เดินไม่ออกแน่ครับ

โถ ๆ ๆ ๆ ...อยากไปใจจะขาดค่ะ..... :VOV:

ตามอ่านตาม + ให้เรื่อย ๆ ครับพี่ อิอิ.....ว่าแต่เมื่อไรจะถึงคิวอาหารซะทีครับ เจ๊โอฝากระแสจิตบ่นมา ::005::

ไปเจอข้อมูลแล้วครับว่าปืนลักษณะนี้คือ Hand mortar น่าจะแปลได้ว่าปืนครกประจำกาย ใช้ยิงลูกระเบิดจุดชนวน เป็นระเบิดกลมๆ อย่างในการ์ตูน ใช้กันในช่วงศตวรรษที่ ๑๗-๑๘

http://en.wikipedia.org/wiki/Hand_mortar (http://en.wikipedia.org/wiki/Hand_mortar)

ไม่เคยไปเลยต่างประเทศยากไปมาก   เคยไปแค่พม่าแม่สาย

ขอบคุณครับ  ::002:: ::002:: ::002:: ::002:: ชอบมากๆเลย + 1 ให้เรื่อยๆ

ขอบคุณครับพี่โทน ขอบวกคืนครับ

อ่านเพลินเลย ขอบคุณมากครับ +  :D :D

ขอบคุณครับ ขอบวกคืนครับ ;D ;D

ผมเพิ่งคล้องหนอนไปที่นี่มาครับพี่ต๊อก เดี๋ยวจะทยอยเอาลงครับ

(http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc4/hs248.snc4/39723_434470840232_668695232_5325699_2300491_n.jpg)

จริงมากๆครับป้าโม่

สุดยอดครับ ขอบคุณมากเลยครับ สำหรับภาพสวยๆ ไม่ทราบว่าคุณ Don Quixote มีโอกาสไปชมโบสถ์แชงแมเอกลีส บ้างหรือเปล่าครับ?
เพราะเห็นว่า คืนก่อนวันที่ 6 ดีเดย์ ทหารพลร่มทั้งกองพลพลร่มที่ 82 และ 101 ก็สูญเสียที่นั่นมากพอสมควร เพราะไปโดดลงกองบัญชาการของข้าศึก
บ้างก็ตายตั้งแต่ยังไม่ถึงพื้นเลย

อิ อิ ไม่ได้ไปครับ ถ้าจะไปให้ครบจุดสำคัญแถบนั้นควรหาทัวร์สองวันเต็ม เจ้าที่ดูแล้วละเอียกดีมากชื่อ Battle Bus ครับ ผมจองไม่ทันเต็มซะก่อน และข้อสำคัญต้องหาเพื่อนคอเดียวกันไป หรือหาเมียที่ตามใจไปเดินทัวร์สนามรบด้วยนานอย่างนั้นครับ ฮา

http://www.battlebus.fr/ (http://www.battlebus.fr/)

เห็นรูปเมืองแซงฯ ในโบรชัวร์ โบสถ์ที่นั่นมีหุ่นพลทหาร สตีล ที่หล่นลงไปห้อยต่องแต่งอยู่ ต่คิดว่าเขาน่าจะแขวนไว้ในเทศกาลพิเศษเท่านั้น

ตอนนี้ผมก็อ่านเรื่อง D day ของนาย Antony Beevor ควบกันไป เขาว่าเมืองแซงฯ พลร่มลงมาพอดีอย่างนั้นมีเหลือที่ไม่ตายพอควร รวมกำลังไล่เยอรมันออกไปได้ภายใน ๑ ชั่วโมง เป็นเมืองแรกในฝรั่งเศสที่ยึดคืนจากเยอรมันได้ครับ

ดูแล้วก็ไม่เข้าใจว่าทำไมนายพลทหารสตีลถึงห้อยอยู่ตั้งหาย ชม. จนหูตึง อาจเป็นเพราะเขาติดในโบสถ์ ไม่รู้ว่าเมกันยึดเมืองได้แล้ว เลยไม่กล้าร้องให้คนช่วยก็ได้ครับ 

ครับจากข้อมูลเห็นว่าห้อยอยู่หลายชั่วโมง เค๊าโชคดีมากที่มีทหารเยอรมันส่องแล้วแต่ดันยิงไม่โดน เลยรอดกลับมาเล่าเรื่องราวให้ลูกหลานฟังได้ครับ

ขอบคุณท่าน Don Quixote ภาพสวยๆและคำบรรยายทำให้ผมอ่านเพลินเลยครับ  แถมยังได้รับความรู้อีกด้วย +5 ไปเลยครับ  ::002::

อยากทราบว่าในเมืองไทยมีจัดทัวร์ทริปแบบนี้บ้างไหมครับ  อยากไปอยู่เหมือนกัน  ;D

ขอบคุณครับ ขอบวกคืนครับ

ในเมืองไทยไม่เคยได้ยินว่ามีการจัดทริปไปที่นี้ครับ เคยแต่ได้ยินว่าคนไทยคนอื่น (ทหาร) ไปเที่ยวกันเองเหมือนกันครับ

แต่ฝรั่งชอบจัดทัวร์สนามรบ ถ้าสนใจจริงๆ ติดต่อแล้วนัดไปเจอได้ครับ ลองเสริชทัวร์ดูได้ ลองคำ battlefield tour อะไรแบบนี้ส่วนมาเป็นทัวร์อังกฤษ เมกันครับ ทัวร์ของนายสตีเฟน แอมโยรส นักวิชาการประวัติศาสตร์ทหารชื่อดังก็มี

 http://www.stephenambrosetours.com/tours.html (http://www.stephenambrosetours.com/tours.html)

อย่างไรก็ตาม ที่ผมไปกันเองนี้ไม่ได้ไปฝรั่งเศสเพื่อดูพื้นที่นอร์มังดีอย่างเดียวครับ ไปเที่ยวปารีสด้วย

 ::012:: อื้อฮือ ดูทัวร์ต่างๆ ของนายแอมโบรสแล้วไม่ไหวครับ โปรแกรมดี เวลานาประสาฝรั่งที่มีวันหยุดมาก ได้ความรู้ดี แต่แพงระยับ เท่าที่เห็น ๕-๗ พันกว่าดอลฯ = แสนปลาย-สองแสน ต่อหัว สำหรับผมขอบายครับ ::013::

วางแผนเดินทาง หา รร. พอประมาณ แล้วใช้ทัวร์หรือพาหนะใยพื้นที่ตามจำเป็นดีกว่าครับ ::002::

เพิ่งเห็น ขอบคุณครับ ที่ไหนครับนี่?

Fort Siloso ที่สิงค์โปร์ครับ

ป้อมปืนและเครือข่ายอุโมงค์ใต้ดินที่ป้องกันสิงค์โปร์ ปืนหันออกทะเล แต่ญี่ปุ่นบุกลงมาจากแหลมมลายู - -"

อือมื ครับ ซวยไปเลย กลายเป็นการยอมแพ้ของทหารกองใหญ่ที่สุดในจักรวรรดิอังกฤษ ตั้ง ๗-๘ หมื่นคน

น่าเสียดายนะครับที่เมืองไทยไม่มี จะไปกันเองก็เกรงเรื่องภาษา ภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ แถมคนฝรั่งเศสไม่ค่อยคุยภาษาอังกฤษด้วยยิ่งแล้วใหญ่เลย

แต่ยังไงก็หวังว่าคงมีโอกาสได้ไป  ไม่ช้าก็เร็วนี้หล่ะ เพราะชอมมากสถานที่พวกนี้ ผมเป็นคนชอบดูหนังสงครามและอยากเห็นสถานที่จริงๆที่เป็นพื้นที่การรบในประวัติศาสตร์ถ้าไปเห็นไปเที่ยวด้วยตาตัวเองสักครั้ง คงมีความสุขไม่น้อย  ;D    แต่อย่างน้อยก็ได้เห็นภาพที่ท่านนำมาฝากกัน        ขอบคุณมากนะครับ  ::014::