เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน

รบกวนเพื่อนสมาชิกในเรื่องที่อาจจะเหลือเชื่อในความคิดของบางท่านนะครับ เรื่องอาจจะยาวหน่อย
เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ

เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาของเจ้าของกระทู้โดยตรง แต่เป็นปัญหาของเพื่อน เจ้าของกระทู้เองที่มาปรึกษา
ผมคงต้องขอปรึกษาเพื่อขอความเห็นของเพื่อนสมาชิกด้วย

เมื่อต้นเดือนก่อน เพื่อนได้โทรศัพท์มาหาผมบอกว่ามีเรื่องอยากจะปรึกษาเรื่องปืนสักหน่อย
ผมก็คิดว่าคงเป็นเรื่องปืนพังชำรุด หรืออยากจะขายปืน อะไรประมาณนั้น

พอไปหาเพื่อนที่บ้าน เพื่อนก็รออยู่ พร้อมกับลูกโม่ สมิธฯ .38 4" รมดำ ศูนย์แบบตายตัว
สภาพเก่านิดหน่อยอยู่กระบอกหนึ่ง (ไม่สามารถนำรูปภาพมาให้ชมนะครับเจ้าของไม่อนุญาต)
ผมจำได้ว่าเป็นปืนของเพื่อนที่ได้รับมรดกมาจากปู่ของเขานั่นเอง
แต่เขาจะเก็บปืนกระบอกนี้ไว้ในลิ้นชักในห้องนอนของภรรยาเขาเท่านั้น ไม่ได้เอาออกมาใช้
เพราะเขามีปืนคู่มือของเขาอยู่แล้ว

พอมาถึงเพื่อนก็ถามผมว่า "เชื่อเรื่องอาถรรพณ์ของปืน หรืออะไรแบบนี้ไหม"
ผมก็ตอบว่า "ผมเชื่อว่าผีมีจริง แต่อาถรรพณ์ของปืนยังไม่เคยได้ยิน"

เพื่อนก็บอกว่า "เชื่อไหมว่าปืนกระบอกนี้ มันสั่นได้เองในตอนกลางคืนของวันพระ"
ผมก็อึ้งไปสักพักใหญ่ๆ จนเพื่อนเริ่มเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง.....

เพื่อนก็เล่าว่า ตั้งแต่ได้ปืนกระบอกนี้มาจากปู่ที่โอนมาให้เมื่อ 10 กว่าปีก่อน ก็ไม่มีเหตุการณ์อะไร
ที่ผิดปกติ ปืนกระบอกนี้จะถูกเก็บเอาไว้ในลิ้นชักที่ห้องนอนเท่านั้น
แต่เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา ในทุกคืนของวันพระตอนดึกๆ  ปืนกระบอกนี้จะสั่น

คนที่ได้ยินคนแรกก็คือภรรยาของเขาเอง โดยคิดว่าเป็นมือถือของเขาที่ตั้งสั่นไว้
ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมีครั้งที่สองเกิดขึ้น คราวนี้ภรรยาของเขาก็รู้ว่าไม่ใช่มือถือที่ตั้งสั่นเอาไว้อย่างแน่นอน
จึงปลุกเขาขึ้นมาฟัง แต่พอเขาตื่นขึ้นมาเสียงก็เงียบไป เขาเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ว่าเป็นเสียงสั่นจากปืน

จนวันหนึ่งเขามาประสบด้วยตนเอง กลางดึกตื่นขึ้นมาได้ยินเสียงสั่นดังกึกๆๆ ในลิ้นชักก็คิดว่าเป็น
เสียงสั่นของโทรศัพท์ที่ตั้งสั่นไว้ พอเปิดลิ้นชักดูก็รู้ว่าที่สั่นอยู่นั้นไม่ใช่โทรศัพท์ แต่เป็นปืนทั้งกระบอก
เขาดูด้วยความตกใจอยู่สักพัก ปืนก็หายสั่น....

เพื่อนผมไม่ใช่คนกลัวอะไรง่ายๆ วันต่อมาก็เอาปืนกระบอกนั้นมาวางไว้บนโต๊ะทำงาน
หวังจะดูว่ามันจะสั่นตอนไหน สั่นเพราะอะไร....แต่ก็ผิดหวัง รอตั้งแต่สี่ทุ่มยันตีสาม
ก็ไม่มีเหตุการณ์อะไร....

ก็เอาปืนไปเก็บเอาไว้ในที่เดิม ก็ยังไม่มีอะไรอีกในหลายคืนต่อๆ มา แต่พอมาอีกคืนที่เป็นวันพระ
คราวนี้ตอนประมาณตีหนึ่งกว่าๆ เพื่อนผมยังนั่งทำงานอยู่ คราวนี้ปืนในลิ้นชักก็สั่นอีก
เปิดดู ปืนก็ยังสั่นอยู่อีกนิดหนึ่งก็หยุดสั่น...

เพื่อนผมพิสูจน์อีก คราวนี้เอาไปเก็บไว้ในตู้หนังสือ หลายวันต่อมาก็ยังไม่สั่น
แต่พอวันพระ คราวนี้ก็สั่นอีกในตอนดึกๆ สั่นอยู่ประมาณ 5-10 วินาทีก็หยุด

ภรรยาของเขากลัวมาก จนเขาต้องเอาปืนไปเก็บในตู้เก็บของด้านล่างแทน

เพื่อนผมก็ไปปรึกษาเพื่อนๆ ในกลุ่มที่สำนักงาน หลายคนแนะนำให้ไปจุดธูปกลางแจ้ง
บอกกล่าวถึง "สิ่งต่างๆ" ที่อาจจะติดมากับปืน ให้รับรู้และอย่ามารบกวนกัน
เพื่อนผมทดลองทำดูก็ยังไม่มีผล ปืนยังสั่นอยู่แบบเดิม...



ผมได้ฟังก็เลยบอกไปว่า ถ้าไม่สบายใจก็ขายทิ้งเลยดีไหม...เพราะไหนๆ ก็มีปืนอยู่อีกกระบอก
หนึ่งแล้ว เพื่อนผมบอกว่ายังไงก็ไม่ขายอย่างเด็ดขาดเพราะปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ปู่ให้กับเขา
เป็นเหมือนตัวแทน..



ผมได้ฟังประวัติของปืนกระบอกนี้ก็นับว่ามีที่มาที่น่าสนใจอยู่ เพื่อนผมเห็นปืนกระบอกนี้มาตั้งแต่เด็ก
ปู่ของเขาทั้งๆ ที่มีปืนอยู่หลายกระบอกแต่กระบอกนี้จะถูกใช้ติดตัวอยู่เสมอ


แถมปู่ยังชอบเล่าให้เขาในตอนเด็กๆ ฟังว่าได้ปืนกระบอกนี้มาจากทหารแม้วตอนที่ปู่ไปรบในลาว
ทหารแม้วเอามาขายในราคา 800 บาท ปู่ก็ซื้อไว้ โดยทหารแม้วบอกว่าได้มาจากศพนักบิน
ที่เครื่องบินถูกยิงตกตาย.... (ไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือพูดเล่นๆ)  แต่ปู่ก็ใช้ปืนกระบอกนี้อยู่ตลอดที่อยู่
ในลาว จนกลับมา และพอปี 2518 ปืนก็ถูกเอามาขึ้นทะเบียนให้ถูกต้อง
(เพื่อนผมเล่ามาแบบนี้)


จนกระทั่งปืนกระบอกนี้ก็ได้ถูกโอนมาเป็นของเพื่อนผม ตั้งหลายปี จนเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
จึงมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น


ผมก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำยังไงดี ก็ได้แต่บอกว่าลองไปทำบุญดู ทำสังฆทานอุทิศส่วนกุศลให้น่าจะได้ผลบ้าง

หากเพื่อนสมาชิกท่านใดมีวิธีการอื่นๆ ที่ได้ผลก็ขอคำแนะนำด้วยนะครับ

ทำบุญครับ ให้เจ้าของเดิม  จะได้สบายใจด้วย

 ::014::เรื่องพวกนี้ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ครับ...ที่บ้านผมมีลูกซองเดี่ยวอยู่กระบอกนึง อยู่บนหิ้งบน หัวนอนพ่อ ปืนกระบอกนี้ ได้ทำหน้าที่ของปืนมาแล้วครบถ้วน...ในคืนวันพระ มักจะมีเสียงก๊อกแก็กๆ ให้ได้ยินอยู่เป็นประจำ  มีหลายครั้งที่เพื่อนสนิทของพ่อ มายืมปืนกระบอกนี้ออกล่าสัตว์(ด้วยความเชื่อว่า ปืนพวกนี้ จะ "หมาน" )  แต่ก็ต้องรีบเอามาคืน เพราะดันไปมองเห็นเพื่อนที่ไปด้วยกันเป็นหมูป่าตัวเขื่อง จนพ่อต้องเก็บปืนกระบอกนี้ อยู่ในที่ ที่ควรจะอยู่  แถมมีดอกไม้ ธูปเทียน สายสิณจ์พร้อม

 ::014::น่าแปลก ปืนของทหาร แต่ละกระบอก ผ่านศึกสงครามมาแยะแยะ กลับไม่มีอะไรน่ากลัว ผิดปกติเลย

  ปืนทหารได้ยินจากจ่าครูฝึก ตอนผมเป็นทหาร แกว่า ปืนเหล่านี้ได้มาโดยเงินภาษีของประชาชน เป็นของแผ่นดิน เป็นของสูง ตอนแรกผมออกจะกลัวๆ M16 เก่าๆเหล่านี้ครับ ::014::

งั้นกระบอกที่น่ากลัวที่สุดคงเป็น... เบิร์กมัน... กระบอกที่เคยอยู๋บางขวางใช่มั๊ยครับ... ;D ;D ;D

...เรื่องแบบนี้... ไม่เชื่อก็ไม่ควรลบหลู่จริงๆ ครับ... ::014::

        ผมเป็นคนหนึ่งที่เจอเรื่องแปลกๆบ่อยๆ ผมคิดว่าเป็นสิ่งบอกเหตุในทางที่ดีครับ  ;D

เรื่องปืนนี่แบบน่ากลัวยังไม่เคยเจอครับ แต่ที่เจอทุกครั้งคือถ้าจะซื้อปืนแล้วมาโม้ให้คนอื่นฟัง ปืนกระบอกนั้นมีปัญหาทุกที

คือมักจะซื้อไม่ได้ หรือถ้าได้ซื้อก็เลือดตาแทบกระเด็นกว่าจะได้มา ผมเลยถือคติห้ามโม้จะถ้าซื้อปืน  ::005::

อันดับแรก ต้องขออนุญาตเจ้าของกระทู้ และเพื่อนสมาชิกก่อนว่า เป็นความเห็นหรือความเชื่อ ส่วนตัวของผมเองครับครับ โปรดใช้วิจารณญาณของเพื่อนสมาชิก เองนะครับ  ::014:: ::014::
เรื่องอาถรรพ์ของปืน เชื่อครับ สิ่งของแต่ละอย่างยอมมีเจ้าของ หรือเป็นสิ่งที่ผูกพันธ์กัน ซึ่งเราจะไม่ทราบ แต่ก็มีวิธีแก้อาถรรพ์ครับ สิ่งที่แก้อาถรรพ์ ได้ดีที่สุด ตามคำแนะนำของปู่ผม คือ ปัสวะ (เยี่ยว) ของเจ้าของ สิ่งของนั้น ในปัจจุปัน ครอบครัวของผมเมื่อซื้อ ปืนมือ 2  หรือ รถ ไม่ว่าจะจักรยานยนต์,รถยนต์ จะใช้วิธีนี้ล้างอาถรรพ์ตลอดครับ

...

โตมาจนป่านนี้ผมไม่เคยเชื่อเรื่องผี  แต่มาเจอกับสิ่งที่วิทยาศาสตร์อธิบายไม่ได้ตอนนอนอยู่โรงพยาบาลระนองเมื่อปี ๒๕๔๙

ผมเลยไม่มั่นใจแล้วว่าในโลกนี้ใช่จะมีแต่เรา

เกิดมาเพิ่งเคยได้ยินครับ  ท่านจขกท.แนะนำเพื่อนตามที่น้าซับกล่าวข้างต้นเลยครับและรบกวนบอกเลขทะเบียนสามตัวหลังให้น้าซับด้วยนะครับ
ผมจะขอน้าซับอีกที........................

พรันพรือบ้างนิ เล่าให้ฟังมั่งสิครับพี่

เมื่อไม่คิดจะขายหรือผ่องถ่ายไป ก็ต้องทำใจครับ ของปู่เรา และเราก็รักของเรา ถือว่าคุณปู่ท่านแวะมาคุ้มครอง

ไม่งั้นก็ทำพิธีเสียงทายหาเจ้าของใหม่  อาจเป็นญาติเจ้าของปืนเองก็ได้  อาจถึงเวลาที่คุณปู่ต้องปกป้องเขาคนนั้น

       ก่อนสงกรานต์ ปี๒๕๔๙ ผมได้ตกลงรับงานส่วนตัวงานหนึ่งให้ลูกค้าที่มาติดต่อให้ผมช่วยเพราะหาคนที่รู้ระบบนั้นไม่มีแล้วในราคาเลขหกหลักเลยทีเดียวแต่ต้องไปทำช่วงสงกรานต์เพราะโรงงานจะหยุดเฉพาะเวลานั้น
 ผมตกปากรับคำเพราะคิดว่าทำเสร็จแล้วหยุดทีหลังก็ได้ ตอนนั้นแฟนผมรับราชการอยู่ที่ ระนอง ปกติผมขับรถไปหาเดือนละครั้งและไป-กลับมาหลายรอบแล้ว
เมื่อถึงเวลาทำงานผมก็ลงมือทำและ่มันเสร็จทันเวลาด้วยงานก็ โหด หิน น่าดู
 ผมได้เวลาพักและคิดว่าจะกลับไปเที่ยวระนองแช่น้ำร้อนให้สบายใจสักหลายๆวัน วันนั้นเป็นวันศุกร์ ที่ออฟฟิสเรามีข่าวดีได้โปรเจคใหม่อะไรจำไม่ได้เจ้านายเอาเบียร์มาฉลองผมดื่มไปกระป๋องเดียวแล้วขอกลับก่อนห้าโมง มาถึงบ้าน อาบน้ำเตรียมตัวออกไประนอง แต่ก่อนไปผมทำธุระต่างจนหมด เช่น ไปจ่ายค่าบิลต่างๆตามห้างจนเวลาประมาณสองทุ่มผมจึงเริ่มเดินทางออกจากชลบุรีโดยขับรถไปคนเดียวเพราะเด็กๆล่วงหน้าลงไปตั้งแต่ปิดเทอมแล้ว
 ผมขับรถไปตามเส้นทางสายเอเชีย ซึ่งผมก็ขับประจำ มาปีละหลายรอบ เส้นทางที่ผมไประนองก็เช่นเคยไปตามถนนเอเชียถึงสี่แยกปฐมพรแล้วเลี้ยวขวาไประนอง
ผมขับมาอย่างสดชื่นสาบานได้ผม ไม่เมา ไม่ง่วง ไม่ซึมอะไรเลย ถึง ปั๊ม ปตท ปั๊มสุดท้ายก่อนถึงสี่แยกปฐมพร ผมแวะจอดเติมน้ำมัน ล้างหน้าตา ยกนาฬิกาขึ้นมาดูมันบอกเวลาตีสี่ครึ่ง กำลังจะกดโทรศัพย์ไปหาแฟนพอดี คิดอีกทีอย่าดีกว่า ดึกป่านนี้อากาศน่านอน ผมไม่อยากรบกวนเอาไว้เซอร์ไพรซ์ตอนเช้าดีกว่า เลยไม่โทรขับรถต่อ
 ถึงสี่แยกปฐมพรเลี้ยวขวาตรงไประนองได้มานิดเดียวผ่าน รพ ทหารค่ายชุมพรเขตอุดมศักดิ์มานิดหน่อย

ผมมองออกไปหน้ารถ มันเกิดอะไรขึ้นกระจกรถผมทำไมมันแตกร้าวทั้งแผ่น คอนโซลหน้ารถยุบเข้ามาล้อมตัวผม ผมมองไปรอบๆสำรวจภายในรถ ผมคิดว่ามันต้องเกิดอะไรขึ้นกับผม รถผมชนเข้ากับอะไรแน่ๆ แต่ผมยังไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่มีความเจ็บปวดไดๆ ผมเริ่มตกใจทบทวนและถามตัวเองว่าชื่ออะไร มาจากไหน เป็นใคร ผมจำได้หมดดีใจมาก ว่าคงไม่มีอะไรร้ายแรงแน่ๆ สักครู่มีใครไม่รู้ก้มหน้ามาถามว่า มีเบอร์ใครไม๊ ญาติ แฟน อะไรก็ได้ ผมจำเบอร์แฟนได้ผมบอกเขาไป และมีโทรศัพย์จ่อมาที่ปากผม เสียงแฟนนั่นเองถามผมว่าเป็นอะไรไม๊ ผมตอบว่า สงสัยรถจะชนกันไม่ต้องห่วงผมไม่เป็นอะไร หลังจากนั้นผมก็เหมือนถูกชักปลั๊กทันที

 ผมรู้สึกตัวตอนสายๆแขนขาตัวเองมีเฝือกผ้าต่างพันเต็มไปหมด และความเจ็บปวดเริ่มแสดงออกมาผมตะโกนด่าหมอลั่นไปหมดว่าทำไมไม่มีใครทำอะไรบ้างทั้งที่ผมสภาพแลลนั้น มารู้ทีหลังๆจากนั้นว่าคนที่เจอมาหนักเขาจะเข้าเฝือกรอไว้ทำวันหลังทำเลยไม่ได้
 ผลเสียหายที่เกิดกับร่างกายคือ ข้อมือซ้ายหลุดจากเบ้า แขนขวาหักกระดูกสองท่อนหักหมด ขาขวาหลุดจากเบ้า หน้ามีแผลเป็นทางยาว ทุกวันนี้เหล็กสองเส้นยังอยู่ที่แขนผมๆนอนที่ รพ ประจำจังหวัดชุมพรเดือนครึ่งและขอไปนอนต่อที่ รพ ระนอง อีกเดือนครึ่งเพราะอยู่ใกล้ที่ทำงานแฟน ที่ รพ ระนองนี่แหละที่ผมเจอเรื่องประหลาด



ปล ต่อภาคสองนะ

    มารอฟังภาค 2 ครับ  ;D

คำของคืนวันหนึ่งบนเตียคนใข้ของ รพ ระนอง เวลาประมาณ ทุ่มบวกลบไม่เกินครึ่ง ชม ผมนอนบนเตียงคนไข้ที่แนบผนังห้องด้านในด้านถัดมามีโซฟาที่วางขนานไปกับเตียงเว้นช่องว่างให้หมอมาตรวจไข้ หลังโซฟาเป็นผนังห้องน้ำประตูทางเข้าเป็นทางเดินผ่านหน้าห้องน้ำเข้ามาเป็นช่องทางเดิน

 ที่บนโซฟาแฟนผมนั่งอยู่ผมนอนบนเตียงแหงนมองเพดาน บางทีก็ตะแคงไปคุยกะแฟน ตอนนั้นผมไม่ง่วงอะไรเพราะนอนทั้งวันอยู่แล้วและยังหัวค่ำอยู่มากเลย
จังหวะหนึ่งขณะที่ผมหันไปมองทางช่องทางเดืนเข้าห้องไปทางเดียวกะโซฟาที่แฟนนั่งอยู่ ที่ช่องทางเดินนั่นเองมีเงาดำหรือร่างของใครคนหนึ่งคลุมผ้ามิดหัวยืนอยู่ที่สุดทางเดินมาแล้วซ้ายมือคือโซฟาที่แฟนผมนั่งอยู่ ด้วยความรวดเร็วมากร่างนั้นกระโจนขึ้นมาบนเตียงผมคร่อมบนร่างผม ผมไม่บ้า ไม่เมา ไม่ง่วง ผมรู้ได้ทันทีแล้วว่านี่ไม่ใช่รูปธรรม หรือตัวตน ของอะไรที่จับต้องได้ อะไรสักอย่างที่เหนือธรรมชาติมันเป็นอะไรผมตอบไม่ถูกตัดสินไม่ได้ แต่ผมไม่รู้สึกกลัวใดๆ ผมรีบหลับตาท่องคาถาหลวงปู่ทวดทันที สักครู่เดียวร่างนั้นก็หายไป

  จากนั้นเป็นต้นมาผมเก็บเรื่องนี้เงียบไม่เคยบอกใครแม้แต่แฟนกลัวเขาจะกลัวไม่กล้ามาเฝ้าผมอีก รุ่งเช้า พนง ทำความสะอาดมาทำห้อง ผมเลียบๆเคียงๆถามว่าเคยเกิดอะไรขึ้นในห้องนี้บ้างเขาก็อ้อมๆแอ้มๆ ไม่ตอบอะไรพูดกว้างๆว่าก็เป็นธรรมดาอ่ะนะของโรงพยาบาล ผมขี้เกียจซักต่อ แต่หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้กลัวอะไรจนผมออกจาก รพ และหายดี จนมาทำงานแล้วเป็นปีกว่าๆผมจึงเล่าเรื่องนี้ให้แฟนฟัง

ปล ตอนรถชนผมแขวนหลวงปู่ทวดเนื้อว่านที่พี่ชายของแฟนให้เป็นของขวัญวันแต่งงานครับ

      ขอบคุณครับ  ;D +1

สิ่งที่เกิดขึ้นผมประหลาดใจตรงที่ว่าร่างที่เห็นนั้นมันเกิดขึ้นตอนไม่ใช่กลางคืนที่ปิดไฟมืดจนอุปโลกน์เอาเองได้ ไม่ดึก ไม่เปลี่ยว มันยืนเยื้องอยู่ใต้หลอดไฟหน้าห้องน้ำมานิดหนึ่งและเห็นตอนผมไม่หลับตาๆยังเปิดมองไปทางนั้นและยังคุยกะแฟนอยู่ มันชัดเหมือนมองคนใต้แสงไฟนั่นเอง

ขอบคุณครับนั่งอ่านไปขนลุกไปแต่อยากทราบว่าตกลงรถชนกับอะไรครับ...แล้วตอนที่คอนโซลรถมันล้อมเข้ามาความรู้สึกมันเกิดขึ้นช้าๆหรือเร็วครับ

วันหลังมาต่อพร้อมภาพเหตุการณ์ครับ

          ผมเจอตอนกลางวันตอนครองผ้าเหลือง(ตอนบวช)ครับ จนต้องบอกว่านี้พระนะอย่าทำแบบนี้มันเป็นบาปเขาถึงยอมไป เกือบตายผม  ;D ;D

สงสัยผีสายตาไม่ค่อยดีครับมองไม่ออกว่าพระต้องรอให้บอกว่า''นี้พระนะ''ผีถึงได้รู้ตัว อิอิ ::005::
แต่ผมว่ายังโชคดีนะปกติถึงเป็นพระ ผีมันก็ไม่เว้น

ผมเชื่อว่าพี่ดุลย์เชื่อในวิทยาศาสตร์เต็มร้อยครับ แต่ยังเจอ ::002::

ปกติผมก็เป็นคนไม่กลัวผีหรือเชื่ออะไรงมงาย แต่สิ่งเร้นลับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็น่าจะมีจริงครับ

แต่เราต้องหมั่นทำความดี สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านจึงจะไม่ทิ้งเราครับ  ::014::

อยากฟังเรื่องสิ่งลี้ลับอีกครับ  ::014::

ตาศักดาอยู่ไหน .. มาอ่านเร้ว ..  ;D



รอฟังรายละเอียดอุบัติเหตุของท่าน SOUTHLANDER ครับ

ผมอ่านเมื่อคืนวานครับวันนี้เลยแวะมาเผื่อมีไรเพิ่มเติม  อ่านไปก็กลัวครับแต่ก็อยากรู้เมื่อคืนวานไม่กล้าเข้าห้องน้ำเลย

               ไม่เชื่อครับ  ......  แต่ไม่เชื้อเชิญ ไม่ดูหมิ่น หรือปากเสียสบประมาท

หลงอ่านอยู่ตั้งนานสอง นาน  ผีทั้งนั้น :~) :~)

เอาล่ะ ไหนๆก็ไหนแล้ว ผมจะเล่าเหตุการณ์ จริงให้ฟังบ้าง 
เรื่องมีอยู่ว่า...
 ก่อนหน้านี้ไม่กี่ปี  พ่อผมเพิ่งเสียไป ด้วยโรค เส้นเลือดหัวใจตีบ ไต  สาเหตุก็คือ พ่อผม สูบบุหรี่วันละ4 ซอง กินเหล้าวันละแบน
   วันหนึ่ง ขณะที่พ่อนั้งกินข้าวอยู่นั้น พ่อบ่นว่าเจ็บหน้าอก ผมก็เลยไปซื้อยาให้ ผลสุดท้ายก็ต้องไปโรงบาลบาลอยู่ดี
พอถึงโรงพยาบาล พ่อเกิดอาการช๊อคกระทันหัน และรักษาอยู่หลายอาทิตย์ ก่อนท่านเสีย
 หลังจากที่พ่อเสีย ก็จัดงานศพ ตามประเภณี ตั้งศพ 7วันที่ ในตัวอำเภอเมือง(มูนิธิหน้าโอเดียนสมัยนั้น)
หลังจากทำการเผาเสร็จ ผมกับลูกเลี้ยงของพ่อ(แม่เลี้ยงเป็นแม่หม้ายลูกติด) เด็กคนนี้ชื่อ เบริด์ แต่ผมเรียก  ไอ้เบลอ 
ผมกับไอ้เบลอ ก็กลับมาอยู่ที่อำเภอ กาญจนดิษฐ์  ตอนนั้นผมเปิดร้านซ่อมมือถือของตัวเองอยู่    ซักพัก ผมก็ใช้เบลอ ไปซื้อ ของในตลาด
 ไอ้เบลอมันเดินออกจากบ้าน ไป แล้วเดินกลับมา บอกกับผมว่า "พี่หลวงรู้สึกอะไรมั้ย" ผมก็บอกว่า" รู้สึกอะไรของมึงว่ะ"
  เท่านั้นไอ้เบลอก็ไม่พูดอะไรอีก  ช่วงหัวค่ำผมกับไอ้เบลอนั้นอยู่ในบ้าน ก็ได้กลิ่น เหมือน อะไรซักอย่างที่ตาย(กลิ่นเน่า)
ผมกับไอ้เบลอก็มองหน้ากัน แต่ไม่พูด อะไร 
  ด้วยความที่ไอ้เบลอ มันกลัว (ไอ้เบลอมันเรียกพ่อผมว่า ลุงเล็ก)  มันก็บอกผมว่า เดี๋ยวจุดธูปบอกลุงเล็กหน่อยว่าไม่ต้องเป็นห่วงพวกเรา
พวกเราดูแลกันได้ เบลอว่าอย่างนั้น   
     วันรุ่งขึ้น ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ ตาหลวงฟัง ตาหลวงท่านว่า"  สงสัยแกมาเยี่ยมมั้ง  ไอ้เจ้าศัก มึงก็มั่นทำบุญกรวดน้ำให้แก บ่อยๆล่ะ"
ผมก็รับปาก  พอมาถึงที่บ้าน ก็เหมือนเหตุการณ์ปกติ   เป็นช่วงกลางวัน  ผมก็ไม่ได้กลิ่นแบบนี้อีกเลย 
  พอวันรุ่งขึ้น  ผมก็ทำงานปกติ  แต่ทีนี้กลิ่นที่ว่าก็เริ่มมา อีก พอดีที่ลูกค้ายืนอยู่ด้วย ผมเลยถามลูกค้าว่า  พี่ได้กลิ่นอะไรมั้ยครับ
ลูกค้าตอบแบบไม่ลังเล ว่า  "ไม่ได้กลิ่นนี่ กลิ่นอะไรหรือ"  ผมก็ไม่ได้พูดอะไร พอตกกลางคืน พอได้กลิ่น  ไอ้เบลอรีบจุดธูปทันที
ผมก็ เฉยๆ นึกในใจว่า พ่อครับ  ผมดูแลตัวเองได้พ่อไม่ต้องเป็นห่วงครับ  .....
 

 อยากฟังต่อมั้ยครับ......... :) :) :)
 

                     แล้วเกี่ยวกับปืนตอนไหนอะบัง

ไม่เกียวกับปืนเลยครับ แค่เล่าให้ฟังเฉยๆ  ;D

                                          อ้าววว  ......  บัง    :~)  ::001::          ::006::

::014:: ::007:: ::007::

เคยซื้อปืนที่เคยยิงคนตายก็ไม่เห็นมีอะไรครับ

เลขทะเบียนปืนนั่นแหละครับ  ตัวดี  งวดนี้ฟาดให้หนักๆโดนเต็มๆแล้วทำบุญใหญ่ อิ่มบุญทั้งผีทั้งคน กองสลากจ่ายให้หมด

ตอนนีี้หุ้นไม่ได้เลยครับ เลยมาขอหวย แบ่งผมบ้างนะครับ

เคยมีคนรู้จักกันเอา1911มาให้ผมดูเเล้วบอกว่าปืนกระบอกนี้ยิงคนตายมาเยอะปืนมีอาถรรพณ์ไม่กล้าใช้ กลัวปืนลั่นใส่ตัวเอง ผมถามซื้อต่อกลับไม่ขายซะงั้น.....

            สวัสดีครับน้านิกส์   กี่ทุ่มแล้ว  ดินเนอร์หรือยัง  อร่อยมั้ยครับ

สวัสดีครับลุงปู 4ทุ่มเเล้วครับพึ่งปิดร้านครับ ยังไม่ได้ดินเนอร์เลยครับ  กลับเมืองไทยอยากไปหาลุงจัง  ::014::

เคยเห็นแต่ปืนเลือดที่ยิงโจรตายหลายกระบอกดูขลังดีครับ กับ ปืนเปื้อนเลืยดที่คนยิงตัวตาย  ทุกกระบอกก็ปกติดีครับ แต่กระบอกหลังเมียเขาไม่ขายครับเก็บไว้ทุกวันนี้แม้ผ่านมานานนม ::014::          / ส่วนปืนอาถรรณ์ของโจรชั่วมีจริงครับผมเชื่อ มันทำชั่วมามากมายก่อกรรมทำเข็ญ เวลาตายปืนยังกำไว้แน่น หล่นก็ไม่เกินเอื้อม    ::010:: :<<      ผมเคยทราบมานานจนโตโข่ง       ::008::โจรชั่วตายไปแล้วยังโดนข้อหาปืนผิดมือ พี่ๆเคยได้ยินไหมครับ :OO

             ยินดีและดีใจมากครับ  :VOV:  .....  ก่อนกลับ PM ให้ทราบด้วยนะครับจะได้เตรียมฉลอง    ::002::   :D~

ตำรวจ คงสาวกลับไปยังเจ้าของปืนเดิม (ปืนมีทะเบียน หรือ พิสูจน์จากเลข หรือ พิสูจน์เนื้อเหล็ก หลังจากโดนลบ) ใช่ไหมครับ

ผมเดินผ่านเลยทราบไม่ถนัดครับพี่   ;D ::014::