|
หัวข้อ: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: R2D2 ที่ สิงหาคม 03, 2010, 06:45:00 PM ผมสงสัยว่าคนแต่งรามเกียรติ์(หรือรามายะนะเดิม)จะมีโมเดลลิ่งของตัวละครต่าง ๆ อยู่ในใจบ้างหรือไม่ หรือว่าเป็นจินตนาการล้วน ๆ (ยกตัวอย่างบุคลิกของระพิน ไพรวัลย์ หรือแงซาย พนมเทียนก็จำลองมาจากบุคคลจริงทั้งนั้น)ดูเหมือนว่าในสมัยโน้นการเหาะได้เกือบเป็นเรื่องปกติ หนุมาน สุครีพ พาลี องคต ชมพูพาน ทศกัณฐ์ ฯลฯ จึงมีฤทธิ์เหาะเหินได้ แต่เราไม่พบว่ามีตอนใดที่ทศกัณฐ์เอนหลังลงบรรทม แล้วกดปุ่มปล่อยไอเย็นออกมาชุ่มชื่นอุรา (เพราะคนเขียนยังไม่รู้จักเครื่องปรับอากาศ) เป็นไปได้ไหมว่าในอนาคตมนุษย์อาจจะค้นพบพลังงานบางอย่าง(เหมือนการค้นพบกระแสไฟฟ้า,คลื่นวิทยุ)ที่ทำให้เราเหาะได้..
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: ต้นหนาว ที่ สิงหาคม 03, 2010, 07:11:25 PM คงต้องรอโงกุนมาจากดาวไซย่าก่อนนะครับ...ถึงจะพอมีคนสอนสอนวิธีเหาะให้ได้...ช่วงนี้คงต้องหาเมฆสีทองกันไปก่อนครับ... ::002::
(http://planet.kapook.com/files/photo/1/355469_1166679157.jpg) ปล.ผมไม่ได้เกรียนนะ...เพราะนี่คือความเห็นของผม... ;D หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ สิงหาคม 03, 2010, 07:54:20 PM เขาเห็นนกบินได้ ก็จินตนาการต่อไงครับ... ส่วนเรื่องทำไมแขกอินเดียเหาะต้องยืนเหาะ(รามเกียต์ต้นฉบับแขกยืนตัวตรงเหาะ - เห็นในหนังแขก), ไทยเหาะต้องนั่งในบุษบก คาดว่ามาจากคนไทยนั่งเกี้ยวมีคนแบก เวลาเหาะเลยเอาเกี้ยวเหาะ - เรียกว่าบุษบก, ฝรั่งเหาะต้องนอนลอยตัว มีดริฟต์อีกต่างหาก(ในหนังซุปเปอร์แมน)...
แขกเปอร์เซียเหาะต้องนั่งบนพรม(อลาดิน), จีนเหาะต้องขี่เมฆ(เห้งเจียเรียกเมฆมานั่ง)... ดังนั้นนายสมชายว่าเขาจำมาจากสิ่งรอบตัวครับ... หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ สิงหาคม 03, 2010, 07:57:18 PM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา...
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:07:06 PM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... (http://img189.imageshack.us/img189/9374/167343.gif) หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:10:32 PM (http://img210.imageshack.us/img210/9185/73428227.gif) (http://img210.imageshack.us/img210/9185/73428227.gif) (http://img210.imageshack.us/img210/9185/73428227.gif) (http://img210.imageshack.us/img210/9185/73428227.gif) (http://img210.imageshack.us/img210/9185/73428227.gif) (http://img210.imageshack.us/img210/9185/73428227.gif) หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:15:36 PM ขำจะขาดใจตายเพราะลุงสมชาย (ฮ๊า ฮา) นี่แหละ (http://img210.imageshack.us/img210/9185/73428227.gif) หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: sada ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:20:27 PM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... รามสูรขว้างพลาด ไปโดนขา เมขลา ครับ...หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:31:37 PM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... นางเมขลาผ้านุ่งคับครับ เลยต้องงอตรงเข้า จะเหิรโจนทะยานท่าบัลเลต์นั้นมิได้ ::008:: ผมดูๆ แล้ว ผู้มีฤทธิ์เอเซียส่วนมากเหาะด้วยวิทยายุทธทางจิตภายใน ยกเว้นอสูรบางพวกที่มีปีก :DD ส่วนผู้มีฤทธิ์ฝรั่งเหาะด้วยการหยิบยืมอวัยวะตัดต่อพันธุกรรม (ฮา) ต่อมาฝรั่งเลยสร้างอวัยวะเทียมติดกับร่างกาย บินได้ก่อนชาวเราที่ไปฝึกจิตอยู่ :<><> หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:34:46 PM ฉีกแนวมาทาง กระสือ กับ กะหัง บ้างครับน้าต๊อก ::007::
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: ทิดเป้า ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:38:55 PM ฉีกแนวมาทาง กระสือ กับ กะหัง บ้างครับน้าต๊อก ::007:: ::014::กระด้ง มีหน้าที่ยกตัว...สาก ทำหน้าที่เป็นหางเสือใช่ไหมครับลุงปู หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: ต้นหนาว ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:43:26 PM ฉีกแนวมาทาง กระสือ กับ กะหัง บ้างครับน้าต๊อก ::007:: งั้นถ้าคนเราถอดหัวกับใส้ได้...เราก็คงลอยได้แล้วสิลุง...เพราะน้ำหนักคงเบาขึ้นเยอะ... ;D ;D ;D หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:46:06 PM งั้นถ้าคนเราถอดหัวกับใส้ได้...เราก็คงลอยได้แล้วสิลุง...เพราะน้ำหนักคงเบาขึ้นเยอะ... ;D ;D ;D ลุง :OO ยังเรียกลุงอยู่อีกเหรอ " ไอ้ลูกเขย " ::001:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:47:17 PM ::014::กระด้ง มีหน้าที่ยกตัว...สาก ทำหน้าที่เป็นหางเสือใช่ไหมครับลุงปู ที่มาของคำว่า " เรือ บิน " มาจากนี่เอง ::005:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:48:11 PM ผมของเข้าวิชาการหน่อยนะครับลุงปู
"กระสือ" นั้นตามวิชามานุษยวิทยาแล้วคือกลไกการสังคมที่ใช้ผดุงสถาบันครอบครัว คือสภาวะกระสือนั้นเป็นข้ออ้างของผู้หญิงเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ท่องเที่ยวยามค่ำคืน เมื่อผู้หญิงโบราณเหล่านี้ไม่ต้องการให้คนจ้องมองก็อุปโบกเรื่องกระสือขึ้นมา ส่วน "กระหัง" นั้นคือภาพลักษณ์หนึ่งของผู้ชายโบราณในสถานการณ์เดียวกัย แต่ถูกมียจับได้ แล้วเมียเลยส่งขีปนาวุธในครัวโจมตี ภาพการใช้กระด้งปัดป้องสากจึงได้กลายมาเป็นภาพกระหังครับ ฮา หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: soveat ชุมไพร ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:48:37 PM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... (http://img189.imageshack.us/img189/9374/167343.gif) เมขลาล่ะสิม่าล่อแก้ว รามสูรเห็นแล่วก็ขว้างขวานออกไป ขว้างขวานถุกใต้สะดือ...ขว้างขวานล่ะถุกใต้สะดือ เมขลาร้อง...อืออออออออ...แช่ไว้แช่ว้ายยยยยยยยยยย ::008:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:50:59 PM ตากวางลาโม๊กกกกกกกกกก (http://www.khonkaenlink.info/share/image.php?id=7649_4B8C9CED&gif)
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: soveat ชุมไพร ที่ สิงหาคม 03, 2010, 08:53:59 PM ตากวางลาโม๊กกกกกกกกกก (http://www.khonkaenlink.info/share/image.php?id=7649_4B8C9CED&gif) ::005:: ::005:: ::005:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: USP40 ที่ สิงหาคม 03, 2010, 09:03:33 PM เคยดูสารคดีจากช่อง Discovery หรือ NGO นี่แหละจำบ่ได้แล้ว ฝรั่งเผิ่นสันนิฐาน (เดา)ว่า น่าจะเป็นคนโบราณที่ได้เคยพบเห็น มนุษย์ต่างดาว ขี่พาหนะบินไปก็บินมา
และสามารถเหาะได้ด้วย ก็ว่ากันไป อิอิอิ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ สิงหาคม 03, 2010, 09:04:12 PM แบบนี้ก็เหาะเหมือนกัน
(http://a.imageshack.us/img27/83/krahang.jpg) หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: USP40 ที่ สิงหาคม 03, 2010, 09:05:14 PM นี่ไงหาเจอแล้ว http://www.ufoevidence.org/documents/doc107.htm (http://www.ufoevidence.org/documents/doc107.htm)
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: PU45™ ที่ สิงหาคม 03, 2010, 09:09:36 PM อาเจษฉีกแนวจินตนาการของนักแต่งนวนิยาย ไปเป็น วิทยาศาสตร์เลย ........ แง๊ๆๆๆ :~) :~) หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: Don Quixote ที่ สิงหาคม 03, 2010, 09:11:02 PM ขอบคุณครับพี่เจษ ยาวดีด้วย
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: USP40 ที่ สิงหาคม 03, 2010, 09:14:21 PM อาเจษฉีกแนวจินตนาการของนักแต่งนวนิยาย ไปเป็น วิทยาศาสตร์เลย ........ แง๊ๆๆๆ :~) :~) หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: Pandanus ที่ สิงหาคม 04, 2010, 09:27:17 AM เอาแค่ วรรณคดีมีจริงหรือไม่ ก็ตอบกันเหนื่อยแล้วครับ ;D
นักเรียนโค่ง บางคน ยังนับสมเด็จพระพันวษา เป็นหนึ่งในกษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาเลย หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: renold ที่ สิงหาคม 04, 2010, 10:06:45 AM เหาะเหินเดินอากาศ ไม่แน่ใจ แต่สะเดาะกลอนโดยใช้คาถา การรักษาโรค ต่อกระดูกโดยใช้น้ำมนต์มันมีจริงในอดีตครับ ::014::
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: jane1 ที่ สิงหาคม 04, 2010, 10:16:55 AM เอาแค่ วรรณคดีมีจริงหรือไม่ ก็ตอบกันเหนื่อยแล้วครับ ;D นักเรียนโค่ง บางคน ยังนับสมเด็จพระพันวษา เป็นหนึ่งในกษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาเลย ผมพยามหาประวัติ กษัตริย์สมัยอยุธยาอยู่เหมือนกัน ครับ ว่าขุนช้างขุนแผน เกิดในราชวงศ์ใด ในสมัยอยุธยา แต่ก็หาไม่เจอ พี่ๆท่านใดทราบ ช่วยชี้แนะด้วยครับ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ สิงหาคม 04, 2010, 10:20:55 AM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... (http://img189.imageshack.us/img189/9374/167343.gif) เมขลาล่ะสิม่าล่อแก้ว รามสูรเห็นแล่วก็ขว้างขวานออกไป ขว้างขวานถุกใต้สะดือ...ขว้างขวานล่ะถุกใต้สะดือ เมขลาร้อง...อืออออออออ...แช่ไว้แช่ว้ายยยยยยยยยยย ::008:: ฮ่า ฮ่า พี่สมชาย (ฮา) ขร๊า ยายตอบแบบผู้เชี่ยวชาญเรื่อง " ลู สาด" น๊ะคร๊า ฮา ยายทิ้งค์น๊ะ น่าจะเกิดจาก "นางเมขลา แก ต้อย แหด" อ่ะคร๊า เวลาบินต้องเอาขาบังไว้อ่ะคร๊า ฮ่า ฮ่า คริคริ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ สิงหาคม 04, 2010, 11:05:58 AM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... (http://img189.imageshack.us/img189/9374/167343.gif) เมขลาล่ะสิม่าล่อแก้ว รามสูรเห็นแล่วก็ขว้างขวานออกไป ขว้างขวานถุกใต้สะดือ...ขว้างขวานล่ะถุกใต้สะดือ เมขลาร้อง...อืออออออออ...แช่ไว้แช่ว้ายยยยยยยยยยย ::008:: ฮ่า ฮ่า พี่สมชาย (ฮา) ขร๊า ยายตอบแบบผู้เชี่ยวชาญเรื่อง " ลู สาด" น๊ะคร๊า ฮา ยายทิ้งค์น๊ะ น่าจะเกิดจาก "นางเมขลา แก ต้อย แหด" อ่ะคร๊า เวลาบินต้องเอาขาบังไว้อ่ะคร๊า ฮ่า ฮ่า คริคริ คุณบ๊าบ มายั่วเย้ายุแหย่ แล้วยิ้อยุด ให้หนุ่มๆมาป้าบ ป้าบ เอาแถวนี้อีกแล้ว นี่ยังพอไหวที่ไม่ได้ด่าใครในกระทู้นี้... หากด่าใครละก้อ ต้องระวังให้จงหนักว่าคนที่โดนด่า เขาอาจแช่งให้แปด แปด แปด... แปดตวด... เฮ้อ... หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: wiched ที่ สิงหาคม 04, 2010, 11:36:22 AM เหาะเหินเดินอากาศ ไม่แน่ใจ แต่สะเดาะกลอนโดยใช้คาถา การรักษาโรค ต่อกระดูกโดยใช้น้ำมนต์มันมีจริงในอดีตครับ ::014:: ตอนเด็กผมเคยแขนหักข้างซ้าย ไปโรงพยาบาล x-ray อย่างเดียว แล้วกลับมานวดน้ำมันโดยหมอน้ำมันมะพร้าวอย่างเดียว มันก็หายได้ครับ แปลกดีนะ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ สิงหาคม 04, 2010, 11:39:23 AM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... (http://img189.imageshack.us/img189/9374/167343.gif) เมขลาล่ะสิม่าล่อแก้ว รามสูรเห็นแล่วก็ขว้างขวานออกไป ขว้างขวานถุกใต้สะดือ...ขว้างขวานล่ะถุกใต้สะดือ เมขลาร้อง...อืออออออออ...แช่ไว้แช่ว้ายยยยยยยยยยย ::008:: เรื่องมันอย่างนี้ เมขลามีแก้ว เอาแก้วมาล่อรามสูรๆ อยากได้แก้ว คือรามสูรจะเอาแก้ว แต่เมขลาไม่ให้ รามสูรเลยโมโห ยกโซดา น้ำแข็ง ไปกินร้านอื่นเสียเลย หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: renold ที่ สิงหาคม 04, 2010, 12:13:41 PM เหาะเหินเดินอากาศ ไม่แน่ใจ แต่สะเดาะกลอนโดยใช้คาถา การรักษาโรค ต่อกระดูกโดยใช้น้ำมนต์มันมีจริงในอดีตครับ ::014:: ตอนเด็กผมเคยแขนหักข้างซ้าย ไปโรงพยาบาล x-ray อย่างเดียว แล้วกลับมานวดน้ำมันโดยหมอน้ำมันมะพร้าวอย่างเดียว มันก็หายได้ครับ แปลกดีนะ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: SingCring ที่ สิงหาคม 04, 2010, 12:49:22 PM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... (http://img189.imageshack.us/img189/9374/167343.gif) เมขลาล่ะสิม่าล่อแก้ว รามสูรเห็นแล่วก็ขว้างขวานออกไป ขว้างขวานถุกใต้สะดือ...ขว้างขวานล่ะถุกใต้สะดือ เมขลาร้อง...อืออออออออ...แช่ไว้แช่ว้ายยยยยยยยยยย ::008:: เรื่องมันอย่างนี้ เมขลามีแก้ว เอาแก้วมาล่อรามสูรๆ อยากได้แก้ว คือรามสูรจะเอาแก้ว แต่เมขลาไม่ให้ รามสูรเลยโมโห ยกโซดา น้ำแข็ง ไปกินร้านอื่นเสียเลย ขอยืนไว้อาลัยให้กับมุขนี้ครับ ::014:: (http://a.imageshack.us/img193/4323/dsc01015medium.jpg) ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: babor ที่ สิงหาคม 04, 2010, 12:50:42 PM ขอยืนไว้อาลัยให้กับมุขนี้ครับ ::014:: (http://a.imageshack.us/img193/4323/dsc01015medium.jpg) ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: ::007:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: lugkrod ที่ สิงหาคม 04, 2010, 12:53:45 PM ::007:: ::007:: ::007::
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ สิงหาคม 04, 2010, 01:08:23 PM หักมุกกันจังนิ ::013::
นี่คือกล้วยหักมุก (http://elara.lunarservers.com/~ptv003/goong/cooking/data/upimages/bake_hagmuk1.jpg) และนี่คือกล้วยหักมุกย่าง (http://3.bp.blogspot.com/_GJv5UQlAT0Y/SckE-nnNvlI/AAAAAAAACPM/QhvCkw_tWTk/s400/1219984071.jpg) และคนที่ชอบหักมุกก็จะมีสภาพโดนย่างเช่นกล้วยนี้แล ;D ;D หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: ชายเจษฎ์ ที่ สิงหาคม 04, 2010, 01:13:10 PM เอ๋า.....ลุงดุลเรา เข้าป่าเสียแล้ว มากล้วยหักมุขเลยทีนี้ เดี๋ยวก็โดนซ้ำหลาวแร่ะ ;D
เอ้า........ใหนๆก็ใหนๆ ผมแค่ผ่านมาบอกว่า กลับบ้านได้แล้วครับ เมขลาเอาแก้วมาคืนแล้ว ::007:: ::007:: ::007:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: Southlander ที่ สิงหาคม 04, 2010, 01:22:55 PM เอ๋า.....ลุงดุลเรา เข้าป่าเสียแล้ว มากล้วยหักมุขเลยทีนี้ เดี๋ยวก็โดนซ้ำหลาวแร่ะ ;D เอ้า........ใหนๆก็ใหนๆ ผมแค่ผ่านมาบอกว่า กลับบ้านได้แล้วครับ เมขลาเอาแก้วมาคืนแล้ว ::007:: ::007:: ::007:: ดี งั้นยกเหล้ากลับมากินที่ร้านเดิม ::008:: ::008:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: ...อภิสิทธิ์ ... ที่ สิงหาคม 04, 2010, 01:43:01 PM จิตรกรรมฝาผนังที่ด้านหลังพระประธานในพระอุโบสถ วัดประตูสาร อำเภอเมือง สุพรรณบุรี อายุราวสมัยรัชกาลที่ ๓
เรื่องตอนกลางผนังเป็นตอนที่พระพุทธองค์กำลังเสด็จลงจากสวรรค์ดาวดึงส์หลัง การโปรดพุทธมารดา มีเทวดาเฝ้าแหนอยู่ที่เชิงบันไดสวรรค์ และมี "รามสูร" เขียนเป็นรูปจีนสวมหมวกกุยเล้ยนุ่งกางเกงสวมเสื้อแขนกุดถือขวานเหล็กทำท่า เงื้อง่าไล่ "เมขลา" ที่เขียนเป็นอย่างสาวชาวบ้านนุ่งผ้าแดงและมีผ้าคล้องพาดไหล่อยู่ทางด้านข้าง ด้วย เฉพาะเมขลานั้นควรจะได้ดูกันใกล้ๆ สักหน่อย. (http://www.muangboranjournal.com/spaw/upload/scan0003_3.jpg) อิอิ..จารย์สมชายครับคนโบราณตอบไว้ล่วงหน้าเมื่อเกือบสองร้อยปีก่อนครับ ::005:: หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: ...อภิสิทธิ์ ... ที่ สิงหาคม 04, 2010, 01:58:43 PM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... (http://img189.imageshack.us/img189/9374/167343.gif) เมขลาล่ะสิม่าล่อแก้ว รามสูรเห็นแล่วก็ขว้างขวานออกไป ขว้างขวานถุกใต้สะดือ...ขว้างขวานล่ะถุกใต้สะดือ เมขลาร้อง...อืออออออออ...แช่ไว้แช่ว้ายยยยยยยยยยย ::008:: ฮ่า ฮ่า พี่สมชาย (ฮา) ขร๊า ยายตอบแบบผู้เชี่ยวชาญเรื่อง " ลู สาด" น๊ะคร๊า ฮา(http://www.billboard.com/photos/stylus/100970-barbara_streisand_617_409.jpg) ยายทิ้งค์น๊ะ น่าจะเกิดจาก "นางเมขลา แก ต้อย แหด" อ่ะคร๊า เวลาบินต้องเอาขาบังไว้อ่ะคร๊า ฮ่า ฮ่า คริคริ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: somsakbck ที่ สิงหาคม 04, 2010, 05:09:47 PM เขาเห็นนกบินได้ ก็จินตนาการต่อไงครับ... ส่วนเรื่องทำไมแขกอินเดียเหาะต้องยืนเหาะ(รามเกียต์ต้นฉบับแขกยืนตัวตรงเหาะ - เห็นในหนังแขก), ไทยเหาะต้องนั่งในบุษบก คาดว่ามาจากคนไทยนั่งเกี้ยวมีคนแบก เวลาเหาะเลยเอาเกี้ยวเหาะ - เรียกว่าบุษบก, ฝรั่งเหาะต้องนอนลอยตัว มีดริฟต์อีกต่างหาก(ในหนังซุปเปอร์แมน)... แขกเปอร์เซียเหาะต้องนั่งบนพรม(อลาดิน), จีนเหาะต้องขี่เมฆ(เห้งเจียเรียกเมฆมานั่ง)... ดังนั้นนายสมชายว่าเขาจำมาจากสิ่งรอบตัวครับ... ผมเห็นด้วยกับอาจารย์สมชายครับ...แม้แต่ในทางวิทยาศาสตร์ก็ตาม การเหาะเหินเดินอากาศเห็นจะยังเป็นเรื่องอีกยาวไกล ที่เห็นจะเป็นไปได้ที่สุด คือ ในปัจจุบันทางฟิสิกส์กำลังค้นคว้าเกี่ยวกับ negative energy คือพลังงานที่ให้แรงในด้านตรงข้ามกับกฎทางฟิสิกส์ปกติ กันอยู่(อย่างเลื่อนลอย) โดยในทางทฤษฎีแล้ว แรงดังกล่าวจะผลักให้เราพุ่งออกจากจุดศูนย์กลางโลก แทนที่แรงโน้มถ่วงของโลกที่ดูดเราเข้าสู่จุดศูนย์กลางโลก(gravity) ซึ่งกว่าเราจะค้นพบเพื่อเดินทางไปถึงจุดนั้น ผมภาวนาให้มีคนอย่าง ไอน์สไตน์(ทฤษฎีสัมพัทธภาพ) กับชเรอดิงเจอร์(กลศาสตร์ควันตัม)มาเป็นหัวหอกให้อีกหลายๆคน เพื่อมาช่วยกันสานต่อในเรื่องฟิสิกส์ที่พูดถึงเรื่องที่ เร็วกว่าแสง เรื่องการรวมพลังงานของอนุภาค เพื่อในกาลข้างหน้า่เราจะได้ออกก้าวสู่ยุคต่อไปครับ..........แต่ตอนนี้ถ้าอยากเหาะ ผมว่าไปหัดบินแฮงค์ไกเดอร์ก่อนดีกว่า............ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: birdwhistle...รักในหลวง ที่ สิงหาคม 04, 2010, 05:46:48 PM แต่หญิงผู้นี้ไม่อยากเหาะครับ
สมศรี เป็นคนดีเสมอต้นเสมอปลาย เมื่อถึงเวลาต้องตายไป วิญญาณของเธอก็เลยได้ขึ้นสวรรค์ โดยมีฑูตสวรรค์นางหนึ่งมาพาวิญญาณเธอลอยล่องขึ้นไป (ฑูตสวรรค์มีปีกด้วย) เมื่อถึงประตูสวรรค์ สมศรีได้ยินเสียงร้องโหยหวนของวิญญาณหลายดวง ทั้งหญิงและชายดังเล็ดลอดออกมานอกประตูให้ได้ยินอย่างชัดเจน สมศรีจึงถามฑูตสวรรค์ว่า ทำไมจึงมีเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดน่าเวทนาดังออกมามากมายอย่างนี้ ฑูตสวรรค์จึงตอบว่า นั่นเป็นเสียงของวิญญาณที่เข้าประตูสวรรค์ไปก่อนเธอนั่นแหละ สมศรีจึงถามอีกว่า ทำไมพวกเขาต้องร้องด้วยความเจ็บปวด ฑูตสวรรค์จึงตอบว่า ก็เขากำลังถูกเจาะรูขนาด 2 นิ้วที่ข้างไหล่ด้านหลัง ข้างละ 1 รู โดยเจาะลึกลงไปเกือบ 1 ฟุตเพื่อติดปีก เสร็จแล้วยังต้องใช้สว่านขนาด 1/2 นิ้วเจาะกลางกระหม่อมลงไปลึกถึงลำคอเพื่อเสียบแกนติดหลอดไฟวงแหวน(สัญลักษณ์ของเทวดา) ทนเจ็บเอาหน่อย พอผ่านไปซัก 5-10 ปี พอเนื้อมันเชื่อมถึงกันก็จะค่อย ๆ หายเจ็บ สมศรีจึงถามฑูตสวรรค์ว่า แล้วถ้าเปลี่ยนใจไปนรกหล่ะ จะเป็นอย่างไร ฑูตสวรรค์จึงตอบว่า โอ้ววว...อย่านะ... ที่นั่นมันโหดร้ายป่าเถื่อน เต็มไปด้วยการข่มขืน ทารุณและทรมาน โดยเฉพาะกับวิญญาณของหญิงที่ลงไปอยู่ในช่วง 100 ปีแรก สมศรีรีบบอกฑูตสวรรค์ทันทีว่า งั้นขอไปอยู่นรกเถอะ อย่างน้อยก็ใช้ของเก่าที่มีอยู่ได้ ไม่ต้องเจาะรูใหม่ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: bobphasit-รักในหลวง ที่ สิงหาคม 04, 2010, 10:21:22 PM อย่างฮาเลยครับทุกท่าน ::007::
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: พ่อค้าภูธร- รักในหลวง ที่ สิงหาคม 05, 2010, 03:13:24 PM ::007:: ::005::....ฮาครับ
หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: ค..ควาย...ใส่ชฎา ที่ สิงหาคม 05, 2010, 06:20:22 PM จขกท. ช่วยตอบทีครับ... ทำไมนางเมขลาต้องเหาะยงโย่ ยงหยก ยกขาหนึ่งข้าง... ฮา... (http://img189.imageshack.us/img189/9374/167343.gif) เมขลาล่ะสิม่าล่อแก้ว รามสูรเห็นแล่วก็ขว้างขวานออกไป ขว้างขวานถุกใต้สะดือ...ขว้างขวานล่ะถุกใต้สะดือ เมขลาร้อง...อืออออออออ...แช่ไว้แช่ว้ายยยยยยยยยยย ::008:: ฮ่า ฮ่า พี่สมชาย (ฮา) ขร๊า ยายตอบแบบผู้เชี่ยวชาญเรื่อง " ลู สาด" น๊ะคร๊า ฮา ยายทิ้งค์น๊ะ น่าจะเกิดจาก "นางเมขลา แก ต้อย แหด" อ่ะคร๊า เวลาบินต้องเอาขาบังไว้อ่ะคร๊า ฮ่า ฮ่า คริคริ คุณบ๊าบ มายั่วเย้ายุแหย่ แล้วยิ้อยุด ให้หนุ่มๆมาป้าบ ป้าบ เอาแถวนี้อีกแล้ว นี่ยังพอไหวที่ไม่ได้ด่าใครในกระทู้นี้... หากด่าใครละก้อ ต้องระวังให้จงหนักว่าคนที่โดนด่า เขาอาจแช่งให้แปด แปด แปด... แปดตวด... เฮ้อ... ฮ่า ฮ่า พี่สมชาย(ฮา) ขร๊า ยายชอบน๊ะคร๊า แปด แปด แปด อ่ะคร๊า แปดสามตวด ฮ่า ฮ่า ถ้ายายเจอน๊ะคร๊า จายิงห้ายใส้แตกเรยอ่ะคร๊า ฮา อ่ะคร๊า จุ๊บ จุ๊บ น๊ะคร๊า ฮ่า ฮ่า หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: naisomchai ที่ สิงหาคม 05, 2010, 07:23:44 PM ฮ่า ฮ่า พี่สมชาย(ฮา) ขร๊า ยายชอบน๊ะคร๊า แปด แปด แปด อ่ะคร๊า แปดสามตวด ฮ่า ฮ่า ถ้ายายเจอน๊ะคร๊า จายิงห้ายใส้แตกเรยอ่ะคร๊า ฮา อ่ะคร๊า จุ๊บ จุ๊บ น๊ะคร๊า ฮ่า ฮ่า ครั้งนี้ยายบ๊าบล้ำเส้นแล้วนะเออ, ที่ขู่ว่า ถ้าเจอหน้าจะยิงให้ไส้แตกน่ะ... ตรงนี้ยายบ๊าบใจปลาซิวล้ำเส้นแล้ว, แค่นี้เอ๊งงงง ทำโกรธหนวดกระดิก... ฮา... เวลายายบ๊าบเดินในอาคารสำนักงานน่ะให้ระวังตามเหลี่ยมตึก ตามมุมเสาด้วยนะเออไม่ระวังอาจโดนถุงปุ๋ยครอบหัว... โดยเฉพาะเวลาเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารชั้นสองอาคารจอดรถน่ะหากไม่โดนที่ระเบียง ก็อาจโดนครอบตอนนั่งกินข้าว, ยายบ๊าบก็อย่าลืมเหลียวซ้ายแลขวาระวังข้างหลังด้วยนะเออ... คนอาไร๊ใจปลาซิว โดนด่าแค่กระจี๊ดเดียวมาทำหนวดกระดิกเที่ยวขู่จะยิงชาวบ้านน่ะ อย่างนี้ต้องโดนแง๊บๆ ก่อนโดนขวั่นฯกระเดือก... ยายบ๊าบใจปลาซิว จะโดนถุงปุ๋ยครอบหัวแล้วป้าบๆ จากนั้นเด็ดแปดตวดให้ขาดฯ แล้วหย่อนดองเอาน้ำเกลือใส่เอาไว้ในกระป๋องนมตรามะลิ ให้เหมือนที่รัสเซียดองของรัสปูตินเอาไว้ไงอ่ะ... แต่บังเอิ๊ญบังเอิญของยายบ๊าบน่ะ ถ้าใครใครจ้องดู"แปดตวด"ที่อยู่ในน้ำเกลือให้ชัดลูกตา ก็อาจงงงวยขวยเขินจำเริญอารมณ์ซาดิสม์ได้ ว่าทำไมหนอที่"แปดตวด"มันถึงได้มีแผลริ้วเล็กๆเต็มไปหมด แล้วมันรอยอะไรหว่า... จ๊ากซ์... ถ้าใครมีเชาวน์ดีก็จำได้ว่ารอยอย่างนี้มันคุ้นๆ, ธ่อเอ๊ย! ที่แท้รอยกรรไกรตัดเล็บนี่เอง... คือก่อน"แปดตวด"โดนเด็ดออกดองน้ำเกลือน่ะ โดน"แง๊บๆ"ด้วยกรรไกรตัดเล็บให้เจ็บๆคันๆเล่นไงเล่า... ฮา... แง๊บๆ แง๊บๆ แง๊บๆ... คันๆ เจ็บๆ ป้าบๆๆ...ฮา... แง๊บๆๆ... แง๊บๆๆ... แง๊บๆๆ หัวข้อ: Re: การเหาะเหินเดินอากาศแบบในวรรณคดีไทย..เป็นไปได้มากน้อยเพียงใดครับ ? เริ่มหัวข้อโดย: soveat ชุมไพร ที่ สิงหาคม 05, 2010, 08:25:20 PM เหอๆๆ เล่นด้วยผิดคนแล้วเน้อยาย ::008::
|